بایگانی دسته‌ی: مقاله ها

بیشترین نرخ تعویض در فصل 2023/24 اروپا؟

یوسف جوانشیر، فوتبال لب – تیم‌های اروپایی در نتیجه‌‌ی افزایش تعداد تعویض‌های مجاز در هر بازی، گزینه‌های بیشتری را برای هر مسابقه در اختیار دارند. این تعداد تعویض در تمامی لیگ‌ها، 5 تعویض و اختصاصا در لیگ برتر انگلیس، 6 تعویض است. با این وجود اما، میانگین تعداد تعویض بازیکنان در هر بازی، درمقایسه با سایر لیگ‌ها کمتر است.

بصورت متوسط، 7.89 تعویض در بازی‌های لیگ برتر فصل 2023/24 انجام می‌شود. این تعداد تعویض تقریبا 1 واحد کمتر از تعداد مجاز تعویض‌های سایر لیگ‌ها و تیم‌های اروپایی است. با وجود اینکه این مقدار از عدد 7.86 افزایش حداقلی را به خود می‌بیند. اما میانگین آن‌ها بسیار کمتر از میانگین لیگ 1 فرانسه که در حدود 8.68 است، می‌باشد.

در لیگ 1 فرانسه در مقایسه با فصل قبل، میانگین تعداد تعویض‌ها 0.3 واحد افزایش (8.39 در فصل 2022/23) را به خود می‌بیند. بوندسلیگا آلمان نیز از عدد 8.98 به 9.09 را به طور میانگین در این فصل تجربه کرده است. لالیگا اسپانیا نیز رشد 0.1 تعویض در این فصل اروپایی خود به نسبت فصل گذشته را تجربه می‌کند.

بیشترین تعداد تعویض تیم‌های اروپایی در کدام لیگ انجام می‌شود؟

اگر برایتان سوال ایجاد شده که چرا داورهای چهارم سری‌آ، بازوهای بزرگی به نسبت سایر لیگ‌ها دارند، به این دلیل است که به ندرت تابلوی تعویض را کنار می‌گذارند. تیم‌های سری‌آ ایتالیا به نسبت فصل 2022/23، افزایش میانگین تعویض از عدد 9.28 به 9.37 را تجربه می‌کند. این حقیقت، بیانگر این است که هر بازی شما در لیگ سری‌آ ایتالیا، 42.6 درصد از 22 بازیکن فیکس، در طول مسابقه از زمین بازی خارج می‌شوند که در میان تیم‌های اروپایی سایر لیگ‌ها، عدد بسیار قابل توجهی می‌باشد.

پر بازده‌ترین تعویض‌ها در سراسر لیگ‌های اروپایی

تعداد تعویض زیاد ممکن است بسیار خوب باشد، اما بیش‌ترین تاثیرگذاری از آن کدام تیم‌ها در سراسر اروپا است؟ لیورپول با 122 تغییر کلوپ در بازی‌های لیگ، 11 گل و 11 پاس گل را به ثبت رسانده است. آتالانتا نیز با 10 گل و 11 پاس گل توسط 139 بازیکن ذخیره‌اش، در رتبه دوم این لیست قراردارد.

کالیاری و بایرن‌مونیخ با به ترتیب 19 گل/پاس‌گل توسط 139 بازیکن و 107 بازیکن در رتبه‌های بعدی می‌باشند. این درحالیست که آرسنال (116 بازیکن) و نیوکاسل یونایتد (106 بازیکن) با آمار 18 گل/پاس‌گل در رتبه بعدی قراردارند.

اما اگر به تمامی رقابت‌ها توجه نماییم، لیورپول کلوپ با 23 گل و 24 پاس گل توسط 207 بازیکن تعویضی در میان تیم‌های اروپایی صدرنشین است. اتلتیکو مادرید با 17 تاثیر کمتر (15 گل و 15 پاس‌گل)، توسط 206 بازیکن پس از قرمز‌های آنفیلد در رده دوم قراردارند. پس از این دو تیم، بایرن‌لورکوزن (26 تاثیر مستقیم روی گل از 162 تعویض) و استون‌ویلا (26 گل/پاس‌گل از 181 تعویض) در رده‌های بعدی قرار می‌گیرند.

پریمیرلیگ انگلیس

برایتون در میان تیم‌های لیگ برتر این فصل با میانگین 4.75 تعویض، که این حقیقت دی‌زربی را به سرمربی‌ای علاقمند به بازیکنان تازه نفس تبدیل می‌نماید. در رده دوم، بورنموث اندونی ایرائولا (4.5 تعویض) قراردارد، درحالیکه فولهام و برنلی مشترکا با میانگین 4.41 تعویض در هر بازی رده سوم را در اختیار دارند.

نکته جالب توجه در این آمار، منچسترسیتی با میانگین 2.75 تعویض در هر بازی است. این موضوع، تیم پپ را در رده آخر تعداد میانگین تعویض در لیگ برتر قرار می‌دهد. دیوید مویس نیز گواردیولا را در این حیطه تنها نگذاشته و با 2.79 تعویض، وست‌هم را در رقابت‌های اروپایی همراهی می‌کند.

لیگ 1 فرانسه

لانس فصل گذشته را بسیار فوق‌العاده گذراند و با رتبه‌ی دوم، فصل 2022/23 را به اتمام رساند. فرانک هیز سعی می‌کند با بهره‌گرفتن از نیمکت خود و ثبت میانگین 4.85 تعویض در هر بازی، فصل نسبتا بد خود را با کسب موفقیت اروپایی به اتمام برساند. رده بعدی این لیست را لوهافر (با میانگین 4.81 تعویض) در معرض سقوط در اختیار دارد.

در سوی دیگر، دو تیم لیل (3.73 تعویض) و موناکو (3.54 تعویض) برای صعود به لیگ قهرمانان فصل آینده و حضور درمیان تیم‌های اروپایی دیگر، کمترین تعداد تعویض را به ثبت رسانده‌اند. این دو تیم پس از 26 بازی در رده‌های چهارم و سوم لیگ 1 فرانسه جای دارند.

بوندسلیگا در میان تیم‌های اروپایی

فصل دشوار یونیون برلین، با شروع فاجعه اورس فیشر بروی نیمکت این تیم آغاز شد. یونیون در مقطعی از فصل 9 بازی متوالی را باخت و در هر 11 بازی خود، 5 تعویض را انجام داد. فیشر در ماه نوامبر باشگاه را ترک کرد و جانشین او، نناد بیلیکا نظارت بر بهبود روند باشگاه را برعهده گرفت. رویکرد بیلیکا اما تفاوت چندانی با فیشر نداشت . از زمان ورود خود، میانگین 4.86 تعویض را به ثبت رساند. به این ترتیب یونیون برلین با میانگین کلی 4.95 تعویض در صدر جدول قراردارد.

بوروسیا مونشن گلادباخ پس از 26 بازی و کسب 28 امتیاز چندان تفاوتی با یونیون بحران زده نکرده و با 4.88 تعویض در رتبه بعدی جای می‌گیرد.

جالب‌ترین موضوع در این آمار حضور دو تیم صدر جدولی در انتهای جدول این آمار است. بایرن‌مونیخ در تلاش است تا فاصله 10 امتیازی خود با لورکوزن را کاهش دهد و این درحالیست که تنها 8 بازی تا انتهای فصل باقی مانده است. این دو تیم با میانگین 4.12 تعویض در هر بازی، با بیش از 9 تیم در انگلیس جایگاهی مشابه را تجربه می‌کنند.

لالیگا اسپانیا

آلاوز، تیمی که برای اولین بار رده سیزدهم را در 29 بازی فصل تجربه می‌نماید، با میانگین 4.93 تعویض، فاصله خوبی را از منطقه سقوط ایجاد کرده است. اتلتیکو بیلبائو نیز با همین تعداد میانگین تعویض توانست رده چهارم جدول را کسب نماید.

سلتاویگوی بنیتز، علیرغم مشکلات متعدد خود و رفتن او، با 4.21 تعویض در هر بازی، در رده دوم این لیست جای دارد. بارسلونای ژاوی، که در پایان فصل دیگر با یکدیگر همکاری نخواهند داشت، کمترین میزان تعویض (4.1) را توانست به ثبت برساند و تنها 8 امتیاز با رئال مادرید صدر جدولی فاصله دارد؛ اما بعید است که این فاصله توسط آن‌ها جبران شود!

سری آ ایتالیا، صدرنشین تیم‌های اروپایی

بالاخره نوبت به ایتالیا است، جایی که تعویض‌ها به مانند آب در جریان‌اند. به عنوان مثال، رم و تورینو با میانگین 4.38، مشترکا در رتبه آخر این لیست قراردارند. این آمار با برنتفوردی که در رتبه پنجم لیگ برتر از این حیث قراردارد، برابری می‌کند.

اینتر اما به تمام معنا در ایتالیا پیشتاز است. آن‌ها با 14 امتیاز اختلاف تقریبا فصل را با موفقیت به اتمام رسانده‌اند و این درحالیست که تنها 9 بازی از فصل باقیست. سیمونه اینزاگی همچنین اینتر را به تنها تیم در میان تیم‌های اروپایی تبدیل کرده که تمام تعویض‌های ممکن را انجام می‌دهد. 145 تعویض در 29 بازی ممکن، سندی بر این حقیقت می‌باشد.

مونزا به طور میانگین با 4.97 تعویض در هر بازی در رده دوم قراردارد. این تیم عملکرد خوبی را از خود نشان داد و توانست پس 29 بازی رده دهم جدول را از آن خود کند.

در این میان، آلبرتو جیلاردینو، سرمربی جنوا، خویشتن‌دارترین تیم را از این حیث (با 4.07 تعویض) در میانه جدول مانند مونزا قرار داده است.

برای شنیدن تحلیل‌های صوتی هفتگی در پادکست فوتبال لب، از این لینک به ما گوش کنید!

در مصاف یکشنبه شب، اتلتیکومادرید میزبان دربی مادرید بود تا روند ناموفق شاگردان دیگو سیمئونه و شروع نه چندان خوب این تیم در این فصل، اندکی بهبود یابد.

امیر احمدی حق، فوتبال لب – اشک‌ها خشکیده، چهره‌ها ورافتاده، گیلاس‌ها خرد شده، نگاه‌ها به قالیچه، موزائیک، چمن سبز و سفید، به کفش‌های بیهوده گره‌زده‌مان، به جوراب‌هایی که اگر در ناحیه پشت ساق‌ها در آن حفرات بیضوی را ایجاد نمیکردیم هم امروز هراس کمتری از ناکارآمدی خود نداشتیم؛ پلک‌هامان بازتر از همیشه، این بار نه از هیجان، نه از اشتیاق دستیابی به آن بلندی‌های غرور آمیز. بلکه در انتظار پایان دست و پا زدن‌های این حلق آویزانمان؛ فرزندانمان در ایالات و ممالکی نه چندان دور، با خاطری که هرگز از ما آسوده تر نیست؛ ما چه بر سر یکدیگر آورده‌ایم رئیس؟

یکشنبه، در خانه، این سرای مجلل نفرین شده که بین ما جدایی انداخت، به دربی بزرگ شهر مادرید می‌رفتیم. 13 شکست و یک پیروزی نه چندان غرور آمیز؛ شرم، فخری که مدت‌هاست لگدمال شده. خرسی که اگرچه در خانه همسایه‌ای نزدیک با هفت پرش خود به سوی توت فرنگی‌های حومه دست درازی کرده بود، اما مگر ضربات ترکه صنوبر مستایا و خیزش ایوان پروودل مزه‌ای از توت باقی می‌گذارد؟ 13 شکست که هویت ما را به یک باره ناپدید می‌کرد؛ مگر نه آنکه ما برای مقابله با بزرگان زاده شده بودیم؟ مگر نه آنکه غرش پوزئیدون برای شکست برزرگانی چون الهه سیبلس طنین انداز شد؟ ما دیگر آن خانواده نیستیم برادر. ما همه پژوهشگرانی هستیم تا دلیلی برای اینکه هنوز از بین نرفته‌ایم بیابیم. ما همه تیم تجسسی بودیم تا بیابیم چرا ما همچنان تحت حمایت خدای تریدنت به دست، آن الهه دریاهای زمینیم؛ مگرنه آنکه باید در طی این سالها به رعایای بی‌جان هادس، حاکم آب‌های زیرین، در جوار رفقایمان، ساکنان مستایا می‌پیوستیم؟

با این همه، اولین نتایج این پژوهش‌ها، با آخرین انتخاب‌های مربی ایتالیایی پدیدار شد. کارلتو آنچلوتی، آن نادان‌ترین فردی که زیرکی‌هایش بارها تحسینم را برمی‌انگیخت نمایان شد. آن حفره ای که در تمامی این 12 دیدار بدون شکست خود چندان هم برای رقبا پنهان نبود، این بار در مقابل اتلتیکومادرید، از همیشه درخشان تر به نظر می‌رسید. پنج بازیکن میانی، با پیرمردی که هرگز در کناره خط طولی زمین توان دنبال کردن ناهوئل مولینا را نداشت؛ این آغاز ماجرای ما بود.

حاشیه‌های کناری زمین از همیشه خلوت‌تر، نوید حکمرانی بی چون و چرای مثلث‌های شاگردان سیمئونه در لب خط و نیم فضاها را میداد؛ و اتفاقی که پیش‌بینی میشد بسیار زود به وقوع پیوست.

درحالی که درخت کریسمس رئال مادرید به نگین‌هایی چون فده والورده، ادوارد کاماوینگا و تونی کروس پا به سن گذاشته مطرز شده بود، این بهترین گلزن فصل پیش والنسیا بود که با اتمام مصدومیت خود، آماده تهدید منطقه تحت پوشش والورده و لوکاس وازکز بود. با برش دقیق ارسال داخل پا، مهاجم نه چندان محبوب روخی بلانکوس، از فضای همیشه کافی بین مدافعین خط چهار نفره استفاده کرد و زنگ‌های خطر برای صدرنشینان اسپانیا را به صدا در آورد.

نقطه ضعف از قبل هم آشکارتر شد؛ شاید اکنون افراد بیشتری به یاد آوردند که آرایش کهنه و موفق شش هفته ابتدایی، به چه دلیل در فوتبال نوین منسوخ شده بود. ما بار دیگر آشکار ساز ضعف بزرگان فوتبال شده بودیم، هرچند شاید حکومت این لیگ به قدری علاقه‌مند به قوانین فدرال نباشد و این دشمنان کاتالان ما باشند که با یاری فرزند قدرنادیده‌مان از این آشکارسازی بهره جویی می‌کنند.

در رهبری پیرمرد ایتالیایی اما این بازیکنان بودند که خود را با نقطه ضعف‌ها تطبیق می‌دادند؛ ربع ساعت بعد، داوید آلابا با چشمانی آگاه‌تر، حرکات مهاجم اسپانیایی را دنبال کرد. فدریکو والورده و وازکز، با هراس بیشتر و از فاصله‌ای کمتر، فعالیت ساموئل لینوی برزیلی را زیر نظر گرفتند. اما مشکل این ضعف آنها نبود. لینو با خارج کردن دو مسئول جناح راست، فضا را در اختیار سائول نیگوئز، این کدر و نرم‌ترین الماس کهنه سیویتاس متروپولیتانو، قرار داد. مکثی برای چرخش و ارسال به فضای کذایی رخ نداد، آلابا با هوشیاری موراتا را دنبال کرد، ولی آن فضای همیشگی هرگز با دنبال کردن کاپیتان ماتادورها تحت ضمانت قرار نمی‌گرفت. بلکه این بار، ستاره‌ای نه چندان ناشناخته در حفره مذکور درخشید. آنتوان گریزمان، این منفورترین پدیده‌ای که بار دیگر محبوبیت او سکوهای ورزشگاه را به جهش‌های متوالی دعوت می‌کرد. برتری یاران چولو سیمئونه را دوچندان کرده بود. جهش‌ها بیهوده نبود. ما شاخه‌های توت فرنگی را لمس کرده ایم برادر!

هافبک آلمانی قرار بود به واسطه ناتوانی فیزیکی بدن پا به سن گذاشته‌اش، گذرگاه رستگاری پسران ماتریس در جناح راست باشد؛ اگرچه با حرکات زیرکانه آنتوان گریزمان، این مهم بارها زمینه ساز تاخت و تازهای ناهوئل مولینا و مارکوس یورنته شد، اما هرگز فراموش نخواهیم کرد که وظیفه تطبیق سفیدپوشان، توسط مهره‌های درون زمین صورت می‌گیرد.

اما پرافتخارترین مربی اروپا در لیگ قهرمانان، به خوبی از لحظاتی که ستاره‌های روزهای پیشین، بیشترین پتانسیل برگرداندن ورق را برای تیمشان دارند آگاه بود؛ ارسال والورده با تجمع حداکثری مدافعین قرمز و سفیدپوش همراه شد و شاگردان سیمئونه، با خط دفاعی پنج نفره خود امیدوار بودند از تهدیدات هوایی همشهری، آن هم در نبود خوزلو مصون باشند. اما با این تمهیدات، آنها توپ را در جلوی پای یکی از شوتزن‌ترین افراد دیدند. این ناکافی‌ترین ساویچ برای پرواز از چمن متروپولیتانو، تراژدی را به خاطر همه مان آورد؛ آیا به راستی بزرگان در حضور تمام ضعف‌هایشان از مقام بزرگی نزول نخواهند کرد؟

مگر نه آنکه آشکار کردن ضعف بزرگان باید با بهره‌برداری مفید و با لبخندی به ارزش سه امتیاز، با تلنگری به ارزش یک شکست و از دست رفتن آن 12 بازی توام باشد؟ نه، ما بار دیگر بیهودگی خود را به یاد آورده‌ایم.

فضاها برای دریبل های رودریگو بسیار تنگ بود؛ فرصت‌ها برای ورود بلینگهام به محوطه بسیار محدود بود. به اندازه یک بازگشت مدافع برای پوشش ارسال والورده و وازکز؛ اما با دیدن توپ زیر پای تونی کروس، این دشمن کهنه همیشه پیروز، هراس در خط مقدم قرمز و سفیدها پدیدار شد؛ آن چنان که مارکوس یورنته، این آخرین به جامانده روزهای درخشان تریپیر و سوارز در 20-21 ، سراسیمه به دنبال متوقف کردن هافبک آلمانی به فضای بلوکه کردن توپ دوید. دویدنی مناسب برای فرار به عمق کور مدافعین لالیگا، اما بیش از حد کافی برای مقاومت در برابر حیله مرد آلمانی. توپ در ابتدا به پای راست سپرده شد و سپس به تور دروازه. اشک هامان بار دیگر فرصت تشکیل یافته بودند تا در پایان نیمه بازی، ما را همراهی کنند و فقط آفساید رودیگر بود که از تکمیل این تراژدی جلوگیری کرد.

در فوتبال، این تاکتیسین‌ها هستند که حین انجام بازی، برای پوشش ضعف‌های دفاعی خود تلاش می‌کنند؛ چنین چیزی در بازی رهبران رخ نمی‌دهد. شاگردان آنچلوتی، اگرچه با مهره‌های متفاوت، اما با همان آرایش سابق به زمین سبز بازگشتند؛ هوشیاری وازکز هرگز برای پیشگیری از رخداد دوباره آنچه دیده بودیم، کافی نبود. ساموئل لینو با حرکت رو به داخل خود، مدافع اسپانیایی را به دنبال خود کشید تا سائول نیگوئز پس دریافت پاس گریزمان، از فضای حاکم گریخته ایالت شرقی نهایت استفاده را کرد و ارسال دیگری را روانه موراتا کرد. کپا و کاماوینگا، فقط نقش نزدیک‌ترین تماشاگران این صحنه را به عهده گرفتند.

ادعا کردیم که از اشتباهاتمان درس گرفتیم. در شب بازگشت خوزه ما خیمنز، پس از دستیابی دوباره به اختلاف دوگله، شاگردان مرد سیاهپوش توپ را تقدیم کرده و به دفاع از دژ خود پرداختند. آنها در طول بازی با استفاده تکراری از ماریو هرموسو در مرکز، تا حدودی برتری عددی رقیب در میانه را خنثی کرده بودند، اما اکنون این اجازه در اختیار سفیدپوشان بود و تا مرز منطقه 14، مزاحمتی برای پاسکاری های نه چندان مفید آنها دیده نمی‌شد.

همه چیز بر طبق اصول روزهای اوج تیم دیگو سیمئونه می‌چرخید. استفاده بهینه از کمترین کنش های تهاجمی؛ دفاع کم اشتباهی که با مصدومیت های مکرر خیمنز، خداحافظی گودین و پا به سن گذاشتن ساویچ مدتها از خاطر همگان رفته است، این بار در ناکام گذاشتن رقیب همشهری مفید واقع شده بود و با وجود اختیار تام در مرکز زمین، سربازان مرد آرژانتینی با هوشیاری از پدید آمدن موقعیت های ارزشمند رقیب، پیشگیری کردند.

بزرگان، بار دیگر، اگرچه در نبود مهره های ارزشمند تدافعی، بدون امتیاز از خانه ما خارج شده بودند؛ اما مگر نه آنکه در بسیاری از آن 13 شکست وضعیت خود روخی بلانکوس در غیاب اندک بازیکنان سرشناس تیم رخ داده بود؟ مگر نه آنکه به وضوح برتری تاکتیکی و عدم پوشش ضعف‌ها از رختکن سفیدپوشان عامل اصلی شکستشان بود؟ چولو سیمئونه مجوز یافت تا یک شب دیگر با خواندن “Allez Allez”  این پیروزی خانگی را جشن بگیرد. نه به عنوان آشتی این کوچک‌ترین خانواده، نه به عنوان پرواز ققنوسی که در آتش دو سال فاجعه بار اخیر سوخته، بلکه به عنوان شبی زیبا در این خانه نفرین شده که می تواند کوچک‌ترین دلیل فعلی افتخار الهه پوزئیدون به رعایای وفادار خود باشد. فصلی طولانی در انتظار آنهاست …

رایا دروازبان تیم برنتفورد به آرسنال پیوست. حال باید ببینیم آرتتا از چه جهت به او نیاز دارد؟

یوسف جوانشیر، فوتبال لب – داوید رایا با قراردادی 30 میلیون پوندی به آرسنال پیوست. پیش از این و در فصل 22-2021 توپچی‌ها آرون رمزدیل را با مبلغ مشابه 30 میلیون پونداز شفیلد یونایتد به خدمت گرفت که بسیاری از هواداران را متعجب کرد. رمزدیل که در فصل‌های متوالی با بورنموث و سپس شفیلد یونایتد سقوط کرده بود، به نظر نمی‌رسید جایگاه لازم برای دروازبانی برای تیمی با آرمان‌های چهار تیم برتر (و یا حضور در بیگ سیکس) را داشته باشد.

با این حال، از آن زمان، رمزدیل همیشه در دروازه آرسنال حضور داشته و ثبات مورد نیاز را در خط دفاعی آن‌ها به ارمغان آورد. قرارداد بلندمدتی که او چند ماه پیش امضا کرد مطمئناً به این معنی است که او دروازبان اول و بلندمدت باشگاه است. پس چرا آرسنال داوید رایا را به صورت قرضی از برنتفورد (با بند خرید) به تیم آورد؟ آن‌ها قبلاً یک دروازبان منتخب برای ترکیب اصلی دارند!

این دقیقاً یک معامله ارزان هم نیست، با فرض اینکه آرسنال آن را دائمی کند، مبلغ نهایی حدود 30 میلیون پوند است. این میزان خرج برای دروازبان نیمکت‌نشین منطقی به نظر نمی‌آید. همچنین تصورش را نمی‌توان کرد که رایا امنیت پستی حضور در ترکیب اصلی و نقش اول بود در برنتفورد را رها کند و در آرسنال به عنوان دروازبان جایگزین را بازی کند.

رقابت میان داوید رایا و آرون رمزدیل

درست ترین جواب اما؛ رقابت برای حضور در ترکیب اصلی به نظر می‌رسد. آرسنال در تلاش برای از بین بردن برتری منچسترسیتی، نمی‌تواند از بازیکنان ثابتی را در چیدمانی ثابت قراردهد. آن‌ها در فصل نقل و انتقالات خود تا کنون – ژورین تیمبر، دکلان رایس و کای هاورتز – را جذب کردند که می توانند بلافاصله برای یک حضور در ترکیب اولیه رقابت کنند، اگرچه متاسفانه تیمبر در پیروزی روز اول مقابل ناتینگهام فارست از ناحیه زانو آسیب دید و در اثر پارگی رباط، احتمالا تمامی فصل را از دست داد.

از سوی دیگر، رمزدیل در واقع یک گل بیش‌تر از آنچه که «باید» نتظار می‌رفت دریافت کند، دریافت کرد. این موضوع شاید این احساس را متبلور کند، که در حالی که لحظات درخشانی داشت، اما مستعد بازی‌هایی با فرم ضعیف نیز بود. حتی در 2021-22، جایی که رمزدیل بدون شک اولین فصل تاثیرگذاری را در شمال لندن داشت، گل‌های دریافتی او تقریباً میانگین لیگ بود. او فقط 0.6 گل بیش‌تر از میانگین دریافت کرد.

آمار فوق‌العاده داوید رایا

توانایی بازی با پای رمزدیل یکی از دلایل اصلی هدف قرار دادن او توسط آرسنال بود، اما این چیزی است که رایا نیز با توجه به تاکتیک تیم، به شکل متفاوتی آن را ارائه می‌دهد. برنتفورد همچنین بازی مستقیم‌تری به نسبت آرسنال ارائه می‌کند. در نتیجه، اغلب از رایا خواسته می‌شد که ضربه‌های بلندی به سمت ایوان تونی، چه در جریان بازی و چه از روی ضربات دروازه، ارسال نماید. 66% از پاس‌های او در فصل گذشته پاس‌های بلند و با مسافت زیاد بودند. این آمارششمین آمار برتر در بین دروازبانان لیگ برتر و احتلاف زیادی با 51% آرون دارد.

دقت پاس رمزدیل 63.4 درصد و در مقابل رایا 60.8 درصد است. دقت پاس رایا در مسافت‌های طولانی بسیار خوب بود. رایا 42 درصد از تمام پاس‌های بلند خود را در فصل گذشته به ثبت رساند که در بین بهترین آمار لیگ قرار داشت. در مقایسه، فقط 29.2 درصد پاس‌های بلند رمزدیل به مقصد رسیدند. این آمار رتبه سوم بدترین آمار دقت پاس‌های بلند بین دروازبان‌های اول فصل گذشته است. این اختلاف فاحس حاکی از سبک بازی و تاکتیک تیم فرانک است. در هر صورت اختلاف قدری قابل توجه است که نقطه ضعفی برای رمزدیل محسوب می‌شود.

دقت داوید رایا در پاس‌های بلند ارسالی و تاخیری سلاح مفیدی برای برنتفورد بود. دروازبان برنتفورد در فصل گذشته 9 شانس ثانویه گلزنی ایجاد کرد. این شانس‌ها شامل پاس پیش از پاس‌گل یا پاس منجر به شوت می‌شود. این تعداد خلق موقعیت، چهار موقعیت بیش‌تر از هر دروازبان دیگری را ثبت می‌نماید. او همچنین 22 پاس رو به جلو را ارسال نمود. این آمار نیز 16 پاس بیش‌تر از هر دروازبان دیگری در فصل گذشته را نشان می دهد؛ که تیم توماس فرانک چقدر از بازی با پا داوید رایا برای پیشروی در بازی بهره می‌گیرد.

نحوه خلق موقعیت‌های ثانویه رایا

موارد زیر تنها یکی از نمونه‌های متعددی از پاس‌های بلند رایا است که حملات برنتفورد را راه‌اندازی می‌کنند.

در آستانه نیمه اول مقابل استون ویلا، رایا به بالا نیمه زمین حریف نگاه می‌کند. او برایان امبومو را در مقابل یک مدافع کناری خود می‌بیند…

… و بنابراین او یک پاس دقیق روی بندهای کفش ام‌به‌اومو می‌فرستد. سپس این بازیکن کامرونی به زیبایی در فرصت بسیار خوبی قرار می‌گیرد.

برنتفورد آنقدر مشتاق استفاده از بازی با پای داوید رایا بود که اغلب توپ را مستقیماً پس از آغاز بازی به او می‌سپردند:

یا اینکه خود را به نیمه حریف رسانده تا ضربات شروع مجدد را بروی دروازه حریفان ارسال کند:

رایا جایگاه خود را تصاحب می‌کند!!

برنتفورد در فصل گذشته تا آنجا که ممکن بود از رایا استفاده کرد. او در 1195 موقعیت اوپن پلی در فصل 23-2022 شرکت داشت. آماری بیش از هر دروازبان دیگری در مجموع و 372 بیش‌تر از رمزدیل. علیرغم اینکه این زوج به تعداد دقایق برابر بازی کردند.

این بدان معنا نیست که رمزدیل نمی‌تواند این نقش را ایفا کند یا نمی‌تواند ارقا پیدا کند که پاس‌های دوربرد خود را بهبود بخشد. او به تازگی 25 سااله شده و به اندازه کافی جوان است تا مهارت‌های خود را گسترش دهد. اما رایا می‌تواند هر زمان که تیم بخواهد و در صورت خواست آرتتا، این کار را عملی کند.

همچنین جذب رایا اغلب نادیده گرفته می‌شود و دلیل آن این است که او به عنوان یک بازیکن بومی واجد شرایط است. دروازبان شماره دو قدیمی آرسنال، مت ترنر (اکنون عضو ناتینگهام فارست است) اینطور نیست. این به آرتتا انعطاف‌پذیری بیشتری در تیم از نظرداشتن یک جایگاه در تیم برای خرید یا استفاده از بازیکن خارجی می‌دهد.

رایا برای شروع کار با اکثر تیم‌های لیگ برتری، از جمله آرسنال، به اندازه کافی توانایی دارد. داشتن زمان برای امضای قرارداد دائمی او، برای چیزی که در نهایت 15 تا 20 میلیون پوند خرج خالص می‌شود، زمانی که هزینه ترنر را در نظر بگیرید، یک انتقال هوشمندانه است. او یک دروازبان با استعداد، منعطف و با گیرایی بالا به نسبت رمزدیل است و این احتمال وجود دارد که جایگاه او را به عنوان شماره یک تصاحب نماید.

برای شنیدن تحلیل‌های صوتی هفتگی در پادکست فوتبال لب، از این لینک به ما گوش کنید!

مگوآیر که به تازگی پیشنهادی از سوی تیم وست‌هم دریافت کرده بود، با بازگشت این درخواست از سوی این تیم مواجه گردید.

یوسف جوانشیر، فوتبال لب – مگوآیر در طول دوران حضورش در منچستریونایتد با مشکلاتی اساسی دست وپنجه نرم کرده است. او پس از تبدیل شدن به گران‌ترین مدافع تاریخ فوتبال پس از انتقال 80 میلیون پوندی از لستر به یونایتد در سال 2019، فشار بیشتری را حس نمود. هری تنها شش ماه بعد، کاپیتان شیاطین سرخ شد.

باید از لحاظ روحی در شرایط بسیار خوبی باشید تا در این سطح قرار بگیرید. تعداد بسیار کمی از گران قیمت‌ترین خریدهای یونایتد در تمام دوران، موفقیت غیرقابل انکاری در این باشگاه داشته‌اند. از گران قیمت‌ترین‌ها: پل پوگبا، آنتونی، جیدون سانچو، روملو لوکاکو و آنخل دی ماریا و همچنین مگوآیر.

همه چیز در ابتدا برای مگوآیر خوب پیش رفت و او به عنوان عضوی کلیدی و ثابت در تیم تبدیل شد. در عین حال جایگاه خود را در قلب دفاع انگلیس تحت هدایت گرت ساوتگیت تثبیت کرد. اما وضعیت او به عنوان یک مدافع میانی گران‌تر از ویرجیل فن دایک و کاپیتان بزرگترین باشگاه انگلیس، باعث شد که افراد زیادی منتظر شکست او باشند. هری با هر اشتباهی توسط هواداران رقیب مورد حمله قرار می‌گرفت. در نهایت، هواداران یونایتد به افراد منتقد و مهاجم به عملکرد او پیوستند.

هری و شروع اتفاقات بد

مگوآیر پس از اولین فصل حضورش در یونایتد همیشه در لیگ برتر حضور داشت. در تمام این فصل حتی یک خطا که منجر به مصدومیت حریف شود را مرتکب نشد. سپس سنگینی انتظارات را احساس کرد. او چهار اشتباه مرتکب شد که در فصل 21-2020 موقعیت‌هایی را برای حریف به ارمغان آورد. او با سه بازیکن دیگر در فصل 22-2021، در رتبه 6 ام بیش‌ترین نیمکت‌نشینی در تیم بودند.

اشتباهات مگوآیر کمی افت کرد؛ اما انتقادات از او در برخی مواقع هنوز کمی احساس می‎شد. او واقعاً توسط اطرافیانش تحت حمایت روحی قرار نمی‌گرفت. یک مدافع میانی با هیکلی تنومند و کند، درخواست بازی به‌عنوان یک سوییپر، در یک خط بالاتر برای بازیسازی از خط دفاعی را کرد. با وجود دروازه‌بانی داوید دخئا که به خوبی نمی‌توانست پشت مدافعین خود را پوشش دهد و درست پشت خط میانی‌ای که حتی یک هافبک دیسترویر و پست 6 خوب نداشت، ایده‌ای کاملا تمسخرآمیز به شمار می‌رفت.

هری همچنان بازیکن بسیار خوبی برای یونایتد بود و نشان داد که مدافعی بیش از حد توانمند است. اما همانطور که سبک بازی تیم، تحت رهبری اریک تن هاگ تغییر کرد، بازی کردن در مستطیل سبز به طور فزاینده‌ای برای مگوآیر مناسب‌تر به نظر می‌رسید.

او قبلاً برای تیم‌هایی که در لوبلاک‌ترین حالت ممکن از آنچه در یونایتد از او خواسته شده بود، بازی می‌کرد و شاید این دقیقاً همان نقطه عطف داستان او باشد. او برای احیای حرفه‌اش به آن نیاز به تغییر تاکتیک یا انتقال به تیمی با تاکتیک مناسب او را دارد. به همین دلیل انتقال به وستهام برای او مناسب به نظر می‌رسید. هنگامی که تیم شما لوبلاک بازی می‌کند، عملا فضای کمتری پشت سر آخرین مدافع برای استفاده مهاجمان حریف وجود خواهد داشت. بنابراین مگوآیر می‌توانست کمی بیش‌تر نزدیک به نقاط قوت خود بازی کند.

نقاط قوت مگوآیر؟!

این نقاط قوت برای شروع، توانایی او در هوا است. در فصل 22-2021  (آخرین فصل او به عنوان مدافع یونایتد) او رتبه چهارم را از نظر میزان موفقیت در دوئل‌های هوایی در بین بازیکنان لیگ برتر کسب کرد، تا در حداقل 100 نبردهوایی شرکت کند که موفق به برد 72.8 درصد از آن‌ها شد. فن‌دایک یکی از سه بازیکن نزدیک و با عملکرد بهتری نسبت به او بود. او همچنین 100 دفع توپ را انجام داد که 57تای آن با ضربه سر بود. هر دو آمار بیش‌ترین تعداد در میان بازیکنان یونایتد را دارا بود. بازی در تیمی که کمی بیشتر عقب می‌نشیند می‌تواند بسیار به نفع او باشد.

مگوآیر همچنین در ضربات ایستگاهی که بخش مهمی از بازی برای تیم دیوید مویس به شمار می‌رفت، یک تهدید خیلی جدی بود. وست‌هم فصل گذشته 10 گل از روی ضربات کرنر به ثمر رساند. از این حیث در رتبه پنجم در لیگ برتر انگلیس فصل 23-2022 بود. اولین رتبه لمس توپ از گوشه‌های آن‌ها در قسمت مرکزی محوطه شش‌قدم 27٪، به علاوه 18٪ دیگر در منطقه مرکزی درست خارج از محوطه شش قدم بود (همانطور که در نمودار زیر نشان داده شده است). آن‌ها فضای وسط دروازه را که آن دو ناحیه فوق الذکر تشکیل می دهند، با نسبت بیش‌تری از ضربات کرنر خود نسبت به هر طرف دیگر در موفق‌ترین حالت ممکن (45 درصد) هدف قرار دادند.

ویژگی منحصر به فرد هری

هدف اغلب شلوغی در محوطه شش قدم و ایجاد مزاحمت برای عدم خروج موفق دروازبان حریف بود. در فضاهای شلوغی مانند نزدیک به دروازه، داشتن بازیکنی در حد و اندازه‌های مگوایر در هوا می‌تواند کمک بزرگی باشد.

وست‌هم در فصل 23-2022 از همه ضربات ایستگاهی موقعیت‌هایی به ارزش 15.3 گل ایجاد کرد که پنجمین موقعیت موردانتظار گل در لیگ برتر بود، اگرچه آن‌ها تنها 11 تا از این موقعیت‌ها را به ثمر رساندند. مجموع گل موردانتظار آن‌ها 30٪ از کل xG آن‌ها را در طول فصل تشکیل می‌داد. این موضوع چهارمین آمار به نسبت همه تیم‌ها در لیگ برتر بود. واضح است که ضربات ایستگاهی برای مویس مهم هستند.

ما شاهد درخشش مگوآیر برای انگلیس به‌عنوان بخش مهمی از رویکرد ضربات ایستگاهی آن‌ها بوده‌ایم. به یاد ماندنی‌ترین آن‌ها در جام جهانی 2018، اما از آن زمان در تورنمنت‌های دیگر نیز بود. احتمالاً این بخشی از دلیلی بود که مویس او را در وست‌هم نیاز داشت. این درحالی‌ست که او به طور قابل توجهی به تهدیدشدن آن‌ها در توپ‌های مرده می‌افزاید. هری از بازی در تیمی که ضربات ایستگاهی بخش بزرگ‌تری از تاکتیک است، با برنامه‌های مشخصی که برای حداکثر استفاده از او تنظیم شده‌اند، سود می‌برد. فقط 14 درصد از xG یونایتد برای فصل 2022-23 از موقعیت‌های ضربات ایستگاهی تشکیل شده بود. این میزان کمترین در بین 20 تیم در لیگ برتر قرارداشت. آن‌ها همچنین با 5 گل، کمترین گل را در لیگ از این راه به ثمر رساندند.

خبر روز دوشنبه مبنی بر اینکه جیمز وارد پروس، متخصص ضربات ایستگاهی و کرنر، انتقالش به وست‌هم را تکمیل کرده است، آن‌ها را در ضربات ایستگاهی خطرناک‌تر خواهد کرد. «وارد پروس با مگوایر» می‌تواند در سال‌های آینده به یک ترکیب نسبتاً رایج تبدیل شود، که وست‌هم از این انتقال منصرف شد. در گذشته نیز به دلیل توانایی‌اش در توپ مورد انتقاد قرار گرفته بود. اما او مدافع میانی حمل‌کننده توپ خوبی است و در طول دوران حضورش در یونایتد از نظر پیشرفت در حمل‌ونقل رتبه خوبی داشت.

آنچه مگوآیر در 22-2021 از خود نشان داد:

در فصل 2021-2022، او برای یونایتد در مجموع حمل توپ (426)، حمل‌ توپ پراگرسیو که حداقل پنج متر به سمت بالا حرکت می‌کردند (236)، و حمل‌هایی که به پاس می‌انجامیدند (370) در رده اول قرار گرفت. وقتی او این فرصت را پیدا می‌کند که با توپ از دفاع خارج شود تا تیم را به سمت جلو سوق دهد، این کار را به خوبی انجام می‌دهد. او همچنین توانایی پاسینگ بالایی را دارد تا یک پراگرسیو را ارسال کند که پس از حرکت رو به جلو، مایل به این حرکت می‌شود.

مگوآیر در فصل 22-2021 بیش از هر بازیکن دیگری از یونایتد پاس‌های رو به جلو (567) ارسال کرد، همچنین در رده دوم پاس‌های موفق (1350) قرار گرفت و پاس‌های خود را با میزان موفقیت 86.4 درصد به مقصد رساند. بخشی از دلیل اینکه نرخ مگوآیر با بهترین‌های لیگ برتر (که در حدود 90 درصد بودند) خیلی بالا نیست، این است که او در توزیع توپ کاملا بداهه عمل می‌کند. او با وجود از دست دادن بخش بزرگی از فصل، با 120 توپ در رده 20 بازیکن برتر لیگ برتر برای توپ های بلند موفق قرار گرفت (او 2514 از 3420 دقیقه ممکن بازی کرد – 73.5 درصد). هری همچنین 198 پاس به یک سوم نهایی حریف ارسال نمود که پس از برونو فرناندز برای یونایتد در رده دوم قرار گرفت.

نقشه پاس فوق، تنوع پاس‌هایی که او می‌داد و همچنین بیش‎تر آن‌ها در مسافت‌های طولانی ارسال می‌شد را نشان می‌دهد. او دامنه پاس‌های خوبی دارد و با هر دو پا مهارت اینکار را داراست. با وجود اینکه عمدتاً راست‌پا است، به عنوان یک مدافع میانی سمت چپ راحت‌تر می‌تواند عمل کند. این بدان معناست که حریفان تمایل دارند هنگام پرسینگ او را به بیرون محطوه مایل کنند، اما او به اندازه نیاز از پای غیرتخصصی‌ای بهره می‌برد که می‌تواند بهتر از اکثر مدافعان راست پا در دفاع میانی چپ عمل کند. او همچنین می‌تواند در سمت راست دفاع مرکزی نیز بازی کند، البته، در وسط یک دفاع سه نفره.

مگوآیر ارزشمند

برخی از انتقاداتی که در چند سال گذشته به او وارد شده است، درک توانایی او را مخدوش کرده است. یک مدافع باکیفیت و 30 ساله در او قلیان می‌کند. وست‌هم اگر بخواهد او را به خدمت بگیرد، در بهترین حالت ممکن برای چند سال خط دفاعی‌اش را بیمه خواهد کرد.

به اعتقاد سرمربی، سبک بازی مناسب او و آسودگی از نبود میلیون‌ها هوادار یونایتد منتظر اشتباه بعدی او، دلایل زیادی وجود دارد که باور کنیم مگوآیر می‌تواند دوران حرفه ای خود را احیا کند. به نظر می رسید وست‌هم می‌تواند مکان مناسبی برای او باشد. اما حال دیگر آن‌ها دنبال گزینه‌ای دیگر برای تقویت خط دفاعی خود خواهند گشت.

برای شنیدن تحلیل‌های صوتی هفتگی در پادکست فوتبال لب، از این لینک به ما گوش کنید!

بارسلونا فصل شلوغی را سپری میکند که با مشکلاتی چون نقل و انتقالات و پروژه اسپای بارسا ادغام شده است.

امیر دمی و سینا زرندی;فوتبال لب-اگر در فضای فوتبالی قرار داشته باشید و تنها اخبار تیم محبوبتان را دنبال نکنید، قطعاً نام اسپای بارسا را شنیدید. این پروژه، یکی از بزرگترین پروژه‌های بازسازی و ارتقا در سطح فوتبال است که شروع آن از سال ۲۰۱۴ با رأی گیری میان اعضای باشگاه بود.
بزرگترین حامی مالی کاتالان‌ها در این پروژه، گروه سرمایه‌گذاری گلدمن ساکس خواهد بود. این بانک هزینه اجرای پروژه که تقریباً ۱/۵ میلیارد یورو است را خواهد پرداخت. قرارداد بارسلونا و گلدمن ساکس ۳۰ ساله خواهد بود که بارسا در مدت زمان ۲۵ سال بازپرداخت وام را انجام می‌دهد.
طبق گفته سرمایه‌گذار این پروژه یعنی گلدمن ساکس. بارسا سالانه ۲۵۰ میلیون یورو از این اتفاق درآمد خواهد داشت که ۱/۳ آن به امور بازپرداخت تعلق خواهد گرفت. پروژه اسپای بارسا که شامل بازسازی نیوکمپ، گسترش مینی استادیوم یوهان کرویف، گسترش و نوسازی سالن پالائو بلوگرانا، توسعه شهرک ورزشی و اطراف آن خواهد بود در سال ۲۰۲۵ به پایان می‌رسد. کاتالان‌ها باید در نهایت ۲ میلیارد یورو به شرکت گلدمن ساکس بپردازند. همچنین شرکت ترکیه‌ای لیماک مسئول بازسازی نیوکمپ خواهد بود.
شرکت‌های دیگر مبالغ زیادی در ازای این کار (بیش از ۱ میلیارد یورو) درخواست کرده بودند و این شرکت ترکیه‌ای با ۴۰ درصد هزینه کمتر نسبت به دیگر شرکت‌ها این کار را انجام خواهد داد. به گفته این شرکت، بازسازی نیوکمپ ۴۳ ماه طول خواهد کشید و بارسا در نهایت بعد از ۱/۵ سال به نیوکمپ بازخواهد گشت. با توجه به بازسازی نیوکمپ، بارسلونا فصل پیش رو را در ورزشگاه مونتجوئیک که ۵۵۰۰۰ نفر ظرفیت دارد به میدان خواهد رفت. طبق پیش‌بینی‌ها قرار است آبی اناری‌ها فصل ۲۰۲۴/۲۵ بار دیگر در نوکمپ به میدان بروند. این ورزشگاه با ۵۰ درصد ظرفیت خود میزبان هواداران خواهد بود و در نهایت در فصل ۲۰۲۵/۲۶، عملیات نوسازی نوکمپ به طور کامل به پایان خواهد رسید و ورزشگاه ظرفیتی ۱۰۵۰۰۰ نفری خواهد داشت.

سقف بودجه لالیگا و ثبت بازیکن

لالیگا برای اولین بار در سال ۲۰۱۳ قانون سقف حقوق را برای باشگاه‌های اسپانیایی وضع کرد. خاویر تباس با شروع کرونا قوانین سقف بودجه را سخت‌تر کرد تا باشگاه‌ها مجبور به امضای قرارداد CVC شوند. قراردادی که به موجب آن درصدی از حق پخش تیم‌های لالیگایی برای ۵۰ سال آینده به کمپانی CVC فروخته می‌شد.
سیاست‌های غلط تباس باعث کاهش چشمگیر فعالیت تیم‌های لالیگایی در نقل و انتقالات و به دنبال آن افت شدید این تیم‌ها است. تیم‌های لالیگایی در حالی مجموعا حدود ۲۰۰ میلیون یورو – که نیمی از آن مربوط به ترنسفر بلینگهام به رئال مادرید می‌شود – در این پنجره خرج کرده‌اند که این مبلغ برای تیم‌های لیگ جزیره به بیش ۲ میلیارد یورو می‌رسد یعنی حدود ۱۰ برابر! که این فاصله تا پایان پنجره تابستانی بیشتر هم خواهد شد.
باشگاه بارسلونا که در گذشته از سقف دستمزد ۶۵۶ میلیون یورویی برخوردار بود اکنون بر اثر تصمیمات اشتباه تباس، سوء مدیریت مدیران سابق و البته کرونا با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کند. پیش‌بینی می‌شود که برای فصل آینده سقف حقوق این باشگاه(در تمامی رشته‌ها) ۴۰۰ میلیون یورو باشد. این وضعیت آنقدر جدیست که این باشگاه در قرارداد گندوغان، بازیکن جدید خود، بندی گنجانده است که به بازیکن اجازه می‌دهد در صورتی که اسمش پیش از شروع اولین بازی لالیگا در لیست ثبت نشود، قرارداد خود را فسخ کند!
در فصل گذشته باشگاه با فعال کردن اهرم‌های اقتصادی که ارزش آن‌ها به ۷۰۰ میلیون یورو می‌رسید توانست سقف بودجه خود را افزایش دهد و به راحتی در بازار فعالیت کند. با حذف بارسا در مرحله گروهی لیگ قهرمانان ضرر هنگفتی به آبی اناری پوشان بندر بارسلون وارد شد به طوری که اکنون به دنبال فعال کردن آخرین اهرم خود در این تابستان هستند تا قرارداد بازیکنان جدید خود را ثبت کرده و به دنبال جایگزین دمبله باشند‌.
طبق آخرین اخبار یک شرکت آلمانی ۲۹/۵٪ از سهام بارسا استودیو به ارزش ۱۲۰ میلیون یورو را خرید. این اهرم به تنهایی برای ثبت قرارداد بازیکنان جدید و تمدیدی‌های تیم کافی می‌باشد. این شرکت متعهد شده که پیش از اتمام بازار تابستانی مبلغی را نقدا به بارسلونا تزریق کند. گفته می‌شود که لالیگا از قبل با فعالسازی این اهرم موافق است. با اینکه احتمالا این اهرم برای رسیدن بارسلونا به اهداف تابستانی خود کافی است اما نمی‌توان احتمال یک فروش بزرگ دیگر را منتفی دانست.

ورودی‌ها

• اینیگو مارتینز: مدافع اسبق اتلتیک بیلبائو که فصل گذشته در نیمی از بازی‌های لالیگا برای این تیم بازی کرد، با امضای قراردادی ۲ ساله به صورت آزاد به بارسلونا پیوست. همان طور که می‌دانیم، بارسلونای ژاوی در سبک بازی بسیار متفاوت نسبت به فلسفه‌ای است که سال‌ها در این باشگاه رواج داشته و ژاوی همیشه تأکید ویژ‌ه‌ای نسبت به خط دفاعی تیمش داشته است. بعد از خروج پیکه و مصدومیت‌هایی که در طول فصل برای مدافعان بارسا صورت گرفت. حضور مارتینز با تجربه بر روی نیمکت بارسا را می‌توان یک خرید خوب ارزیابی کرد. مارتینز در هیچکدام از بازی‌های پیش فصل برای بارسلونا به میدان نرفت. اما این انتظار وجود که در طول فصل در برخی از بازی‌های لالیگا و کوپا دل ری شاهد حضور او در ترکیب کاتالان‌ها باشیم.
• ایلکای گوندوغان: کاپیتان سیتیزن‌ها بعد از کسب سه‌گانه، تصمیم به عدم همکاری با پپ گرفت و به جمع شاگردان ژاوی هرناندز ملحق شد. قرارداد او با بلوگرانا ۲ ساله + بند تمدید ۱ ساله خواهد بود و به نحوی می‌توان او را بهترین انتقال تابستانی بارسلونا نامید. در تیم ژاوی بار خلاقیت خط هافبک همیشه بر روی دوش پدری بوده و اکنون با اضافه شدن گوندوغان، می‌توانیم خط هافبک جذابی را از بارسلونای فصل آینده متصور شویم. گوندو در مقابل آرسنال و رئال مادرید در تور پیش فصل بارسلونا از ابتدا بازی را شروع کرد و در مقابل میلان نیمکت نشین بود. خلاقیت، رهبری، بازیسازی و چه بسا گلزنی‌های گوندوغان می‌تواند در فصل آینده به کمک بارسلونا و ژاوی بیاید.
• ویتور روکه: پدیده ۱۸ ساله برزیلی سرانجام پس از کش و قوس‌های فراوان و رد کردن پیشنهاد تیم‌‌هایی همچون منچستر یونایتد، آرسنال، چلسی و پاریسن ژرمن تصمیم گرفت به بارسلونا بپیوندد. ارزش قرارداد روکه ۳۰+۳۱ (ثابت + متغیر) است و تا فصل ۲۰۳۰/۳۱ معتبر خواهد بود. در فصلی که گذشت او در تیم ملی زیر ۲۰ سال برزیل، در ۸ بازی، آمار ۶ گل و ۱ پاس‌گل را ثبت کرد. همچنین او در ۱۷ بازی این فصل سری آ برزیل برای اتلتیکو پارانائنسه بر روی ۱۱ گل (۸ گل – ۳ پاس‌گل) تأثیر مستقیم داشته است. با توجه به خروج دمبله، نبود جانشین برا لواندوفسکی و حذف اتلتیکو پارانائنسه از کوپا لیبرتادورس، برخی از منابع از تلاش بارسا برای آوردن روکه در این تابستان خبر می‌دهند. از آنجایی که همچنان ۱۸ بازی برای اتلتیکو پارانائنسه در لیگ باقی مانده است، انتظار می‌رود روکه در ژانویه ۲۰۲۴ به بارسلونا ملحق شود.
• اوریل رومئو: هافبک ۳۱ ساله خیرونا در انتقالی غیر منتظره با قراردادی ۳ ساله به بارسلونا پیوست. کاتالان‌ها برای این انتقال ۳/۴ میلیون یورو پرداخت کردند و همچنین پابلو توره را هم با قراردادی ۱ ساله به صورت قرضی راهی خیرونا کردند. رومئو، فصل گذشته لالیگا در ۳۳ بازی برای تیم دوم ایالت کاتالونیا به میدان رفت و به عنوان پست ۶ عملکرد قابل قبولی داشت. همچنین عملکرد او در مقابل رئال مادرید مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت و تمجیدهای فراوانی نسبت به عملکرد این هافبک کهنه کار شد. باید دید این عملکرد رومئو تنها در بازی‌های پیش فصل بود یا در طول فصل هم به کمک بارسا می آید.
• نوآ دارویچ: ستاره ۱۶ ساله تیم دوم فرایبورگ پس از درخشش در مرحله گروهی یورو زیر ۱۷ سال به جمع شاگردان رافا مارکز در بارسا اتلتیک ملحق شد. او در کنار لمینه یامال، دیگر ستاره جوان کاتالان‌ها، بیشترین خلق موقعیت (۷) را در یورو در اختیار داشت. قرارداد او ۳ ساله و به ارزش ۲/۵ میلیون یورو خواهد بود.
• ژائو کانسلو: ستاره مغصوب منچستر سیتی بعد از گذشت ۶ ماه، همچنان اولویت بلوگرانا به عنوان فولبک راست است. کانسلو که پس از درگیری‌های متعدد با پپ در نیم فصل با قراردادی قرضی راهی آلیانز آرنا شد، اکنون اولین گزینه بارسلونا است و بنا بر گفته اکثر خبرگزاری‌ها سیتی اولین پیشنهاد بارسا که به صورت قرضی و بند خرید اجباری ۴۰ میلیون یورویی بوده را قبول نمی کند. با توجه به رابطه او و پپ گواردیولا و همچنین عدم حضور او در بازی مقابل آرسنال، انتظار می‌رود که پرتغالی از منچستر سیتی جدا شود، اما قطعاً با شرایط مالی که بارسلونا دارد، این انتقال برای کاتالان‌ها آسان نخواهد بود.
  

شایعات

• برناردو سیلوا: دیگر جانشین احتمالی دمبله، وینگر پرتغالی منچستر سیتی است. با خروج محرز و عدم جذب جانشین برای او، این معامله بسیار دشوار خواهد بود. به گفته رسانه‌ها اولین پیشنهاد بارسا برای سیلوا (قرضی + بند خرید اجباری ۵۰ میلیون یورو) توسط سیتیزن‌ها رد شد. بارسا بزودی پیشنهادی دیگر (قرضی + بند خرید اجباری ۷۰ میلیون یورو) برای سیلوا ارائه می کند. اگرچه منچستر سیتی با ارسال نامه‌ای به بارسلونا و پاریسن ژرمن اعلام کرده که برناردو فروشی نیست، اما باید دید سرنوشت ستاره پرتغالی تا پایان پنجره چه خواهد شد.

خروجی‌ها

• لنگله: لنگله که فصل متوسطی را به صورت قرضی در تاتنهام گذراند به بارسلونا بازگشت و حالا تاتنهام به دنبال جذب قطعی این بازیکن است. این بازیکن برای فصل جدید می‌تواند ۱۶ میلیون یورو به صورت ناخالص از بارسا دریافت کند که با توجه به وضعیت مالی بارسلونا و کیفیت این بازیکن مبلغ بسیار بالایی می‌باشد. آخرین پیشنهاد تاتنهام برای این بازیکن ۵+۵ میلیون یورو (ثابت + متغیر) می‌باشد. حال آنکه بارسا به دنبال این است که حداقل ۱۰ میلیون یورو به طور ثابت از فروش بازیکن فرانسوی خود کسب کند.
• دست: فولبک آمریکایی فصل ناموفقی را در میلان گذراند و بعد از بازگشت به بارسا همچنان مشتری جدی‌ای ندارد. امکان دارد بارسلونا در آخر مجبور به فسخ قرارداد این بازیکن بشود.
• کسیه: کاپیتان میلان بعد از ورود رایگان به جمع کاتالان‌ها نتوانست جایگاهی را که در میلان داشت در بارسلونا کسب کند و در تفکرات ژاوی جایی ندارد. وی در ازای ۱۵ میلیون یورو راهی عربستان شد.
• دمبله: بازیکن فرانسوی که به موجب حمایت‌های ژاوی احیا و در بارسا موندگار شد، در آخرین روزهای فعال بودن بند ۵۰ میلیون یورویی قراردادش – که ۲۵ میلیون آن نصیب خودش می‌شود – آن را فعال کرد و راهی پاریسن ژرمن شد. دمبله در پاریس ۲۰میلیون یورو به صورت خالص دریافت خواهد کرد.
• بوسکتس و آلبا: در حالی که به گواه اکثر خبرگزاری‌ها بوسکتس و آلبا به دنبال این بودند که حداقل یک فصل دیگر در بارسلونا بمانند. در اقدامی ناگهانی پس از شام مشترک با لئو مسی هر دو اعلام کردند که خواهان جدایی از بارسلونا هستند‌. جدایی این دو کاپیتان از بارسلونا کمک شایانی به کاهش دستمزدهای آبی اناری‌ها کرد. هر دو آن‌ها هم اکنون هم بازی مسی در اینتر میامی هستند.
• فران تورس: پس ورود به بارسا در ژانویه ۲۰۲۲، جوان اسپانیایی توانست عملکرد قابل قبولی را در نیم فصل دوم فصل ۲۰۲۱/۲۲ داشته باشد. اما با شروع فصل ۲۰۲۲/۲۳، ترافیک زیاد در خط حمله و البته مشکلات شخصی باعث شد فرصت زیادی به بازیکن سابق سیتیزن‌ها نرسد اما با نزدیک شدن به پایان فصل توانست عملکرد خود را بهبود ببخشد. از آنجایی که این بازیکن با قراردادی ۵۵ میلیون یورویی و پنج و نیم ساله به بارسا پیوست. با توجه به مبلغ استهلاک، بارسا نیاز دارد که حداقل ۴۰ میلیون از فروش او کسب کند تا از ضرر مالی جلوگیری کند؛ مبلغی که با توجه به عملکرد وی در فصل گذشته بسیار بعید به نظر می‌رسد. فروش تورس به قیمتی کمتر از ۴۰ میلیون یورو منتفی نیست.
• اریک گارسیا: بارسا علاقه مند است چه به صورت قرضی و چه به صورت قطعی این بازیکن را واگذار کند. تا کنون مشتری جدی‌ای برای این بازیکن اسپانیایی پیدا نشده. از آنجایی که اریک به طور رایگان به بارسا آمد، فروش وی با هر مبلغی به عنوان سود خالص در صورت حساب مالی بارسلونا ثبت می‌شود.
• مارکوس آلونسو: مارکوس آلونسو که به تازگی در میانه فصل قرارداد خود را با بارسلونا تمدید کرد حالا در لیست فروش قرار دارد. خروج مارکوس را به نوعی می‌توان مقدمه‌ای بر ورود کانسلو دانست زیرا بازیکن پرتغالی در هر دو سمت چپ و راست خط دفاع بازی می‌کند. بارسا برای این بازیکن کهنه‌کار ۹ میلیون یورو طلب خواهد کرد. فروش او نیز مانند گارسیا سود خالص است.
• یک خروج غیر منتظره: در حالی که از گوشه و کنار خبر می‌رسد بارسلونا به دنبال جذب جایگزین دمبله است اما ظاهرا شرایط سخت‌تر از آن چیزی است که تصور می‌شود. به گفته رسانه‌های نزدیک باشگاه، کاتالان‌ها همچنان نیاز به یک فروش بزرگ دیگر دارند تا بتوانند جایگزینی مناسب برای دمبله جذب کنند. فاتی، کریستنسن و یا حتی دیونگ می‌توانند چاره این مشکل باشند. فاتی در ابتدای پنجره نقل و انتقالاتی با جدایی از بارسلونا مخالفت کرد اما ظاهرا اکنون حاضر شده است که در صورت دریافت پروژه‌ مناسب، بارسا را ترک کند. کریستنسن که در فصل گذشته به صورت رایگان به بارسا آمد خوش درخشید و تبدیل به یکی از کلیدی‌ترین مهره‌های دفاعی بارسلونا شد به طوری که در نبود او تیم ژاوی بارها به مشکل خورد. حالا خبر از پیشنهادهای ۳۰ الی ۴۰ میلیون یورویی از لیگ جزیره برای دفاع دانمارکی به گوش می‌رسد. مبلغی که با توجه به سن، کیفیت کریستنسن و مارکت فعلی، بارسلونا را راضی نخواهد کرد و از آنجایی که با خروج کریستنسن بارسا نیاز به جذب یک دفاع وسط مطمئن پیدا می‌کند، خروج او بعید به نظر می‌رسد. شایان ذکر است که خروج فاتی یا کریستنسن هم به مانند اریک گارسیا در سال مالی بارسلونا به عنوان سود خالص ثبت می‌شود.
  اما دیونگ که در فصل گذشته حاضر به ترک بارسلونا نشد حالا مهره مهمی در تیم ژاوی است. از آنجایی که بوسکتس هم باشگاه را ترک کرد بسیار بعید می‌رسد بارسا حاضر به از دست دادن یکی دیگر از پیوت‌های خود بشود. از طرفی دیگر فرنکی به زودی پدر خواهد شد و با توجه به شرایط خوب شهر بارسلون احتمال اینکه حاضر به ترک کاتالان‌ها بشود نزدیک به صفر است.

بازگشت مسی

زمزمه بازگشت مسی به جمع آبی اناری‌ها برای اولین بار توسط جرارد رومرو، خبرنگار اسپانیایی، بعد از قهرمانی آرژانتین در جام جهانی مطرح شد. در حالی که تمام خبرنگارهای معتبر خبر از تمدید قرارداد این ستاره با پایتخت نشینان فرانسه می‌دادند‌. اما سوالی که اینجا مطرح می‌شود این است که مسی و اطرافیانش تا چه اندازه علاقه‌مند به بازگشت به بارسلونا بودند؟
پس از به پایان رسیدن فصل لئو مسی به مدیران پاریسن ژرمن اطلاع داد که قرارداد خود را تمدید نمی کند. طبق اخباری که مخابره می‌شد مسی از سه باشگاه بارسلونا، اینتر میامی و الهلال عربستان پیشنهاد داشت. گروهی شانس بارسلونا و گروهی دیگر شانس الهلال را برای جذب قهرمان جهان بیشتر می‌دانستند.
۵ ژوئن خورخه مسی [به ظاهر] برای برگزاری جلسه در مورد بازگشت موکلش به بارسا به خانه لاپورتا رفت، وی بعد از جلسه در مصاحبه با خبرنگاران خبر از بازگشت قریب الوقوع مسی به جمع آبی اناری داد اما در اتفاقی عجیب در شبِ همان روز اعلام کرد که مسی به بارسلونا باز نخواهد گشت! اما به راستی حقیقت ماجرا چه بود؟
بر هیچکس پوشیده نیست که پس از جدایی مسی از بارسا در سال ۲۰۲۱ روابط مدیریت و خانواده مسی تیره و تار شد. پدر و برادر مسی بارها علیه هیئت مدیره بارسلونا و شخص لاپورتا مصاحبه کردند و آن‌ها را مقصر جدایی لئو می‌دانستند. پیش از چرخش مسی به سمت سواحل آفتابی فلوریدا مصاحبه‌ای از او در موندو دپورتیوو چاپ شد که دارای تناقض عجیبی بود! در قسمتی از مصاحبه لئو اشاره می‌کند که احساس کرده که شاید بارسلونا علاقه‌ای به بازگشت وی نداشته و تمام تلاش خود را برای بازگشت او انجام نداده است. در قسمت دیگری می‌گوید که می‌خواست از فشار زیاد فاصله بگیرد و فوتبال خود را در جایی که آرامش بیشتری دارد دنبال کند. حال آنکه بر همگان روشن است بازی در تیمی مثل بارسلونا و آرامش با یکدیگر بیگانه‌اند!
نکته بعدی که جالب است به آن اشاره کنیم این است که در بیانیه بارسا که در روز ۸ ژوئن منتشر شد. مشخص شد که خورخه در جلسه ۵ ژوئن به لاپورتا اطلاع داد که مسی به میامی خواهد رفت. این بدین معناست که صحبت‌های او بعد از این جلسه چیزی جز دروغ نبوده است.
در آخر همه می‌دانیم که بارسلونا در شرایط اقتصادی سختی به سر می‌برد و لازمه بازگشت مسی به بارسا صبر از جانب ستاره آرژانتینی بود. وی نهایت ۵ روز بعد از باز شدن پنجره نقل و انتقالاتی اسپانیا به مدیران باشگاه اطلاع داد که به بارسا بازنمی‌گردد. با گذشت زمان و مشخص شدن خروجی‌های بارسلونا و البته فعال شدن آخرین اهرم اقتصادی. سوالاتی مطرح می‌شود که پاسخ آن را به عهده خوانندگان عزیز می‌گذاریم:

• آیا بارسلونا تنها ۵ روز بعد شروع نقل و انتقالات می‌توانست خروجی‌های لازم برای ایجاد فضای فیرپلی مالی و ورود لئو را تکمیل کند؟
• آیا باشگاه زندگی لئو ارزش حداقل یک ماه صبر را نداشت؟
• آیا اینتر میامی که از سال ۲۰۱۵ به جذب لئو علاقه دارد برای وی ۱ ماه بیشتر صبر نمی‌کرد؟ (با وجود اینکه اکنون ۲ ماه از تصمیم مسی برای پیوستن به اینتر میامی می‌گذرد وی هنوز در لیگ MLS بازی نکرده است. با توجه به وضع جدولی اینتر میامی این تیم شانس چندانی برای رسیدن به پلی‌آف ندارد!)

از هت‌تریک در الکلاسیکو‌های آمریکا تا جام خوان گمپر

پیش فصل کاتالان‌ها در حالی آغاز شد که این تیم پس از سفر به آمریکا، بامداد پنجشنبه به مصاف آرتتا و آرسنال رفتند. بارسایی‌ها تا دقایق ۳۵، با گل‌های لواندوفسکی و رافینیا بازی را ۲ بر ۱ پیش افتادند، اما نمایش خیره‌کننده و چشمگیر تروسارد بازی را به سود آرسنال کرد و توپچی‌ها در نهایت با پیروزی ۵ بر ۳ زمین مسابقه را ترک دادند.

بارسلونا در دومین بازی خود در تور آمریکا به مصاف رقیب سنتی خود یعنی رئال مادرید رفت. گل زود هنگام دمبله و پنالتی از دست رفته وینیسیوس شرایط را به نفع کاتالان‌ها تغییر داد. تیر دروازه هم در این تغییر شرایط به بارسایی‌ها کمک فراوانی کرد. بازی با همان نتیجه ۰-۱ پیش می‌رفت تا اینکه فرمین لوپز – جدیدترین محصول لاماسیا – با یک شوت دیدنی گل دوم بلوگرانا را به ثمر رساند. در ادامه هم با یک پاس‌گل، زمینه‌ساز گل سوم بود. در نهایت بارسا پیروز سومین الکلاسیکو تور آمریکا در چندین سال اخیر بود و ستاره‌ای جوان – فرمین لوپز – هم به هواداران معرفی شد.

سومین و آخرین بازی تور آمریکا کاتالان‌ها در مقابل میلان بود. میلانی‌ها پیش فصل خود را با پیروزی ۷ گله مقابل تیمی از سری سی ایتالیا شروع کردند. در ادامه شکست ۳ بر ۲ در مقابل رئال مادرید و باخت به شاگردان آلگری در پنالتی را تجربه کردند. این بازی هم همانند ۲ بازی قبل برای میلانی‌ها خوب پیش نرفت و تک گل زیبای آنسو فاتی باعث پیروزی تک گله بلوگرانا شد.

جام خوان گمپر و تاتنهام، آخرین بازی آبی اناری‌ها پیش از شروع فصل در مقابل مرغ‌های لندنی بود. بازی با گل دقیقه ۳ لواندوفسکی و پاس‌گل زیبای رافینیا شروع شد. طولی نکشید تا اولیور اسکیپ با ۲ گل خود ورق را به سمت تاتنهام برگرداند. شاگردان پوستچوغلو با نمایشی قابل قبول تا دقیقه ۸۰ بازی را ۲ بر ۱ پیروز بودند. اما تعویض اریک گارسیا و اوریل رومئو و حضور فرمین لوپز و لامینه یامال شرایط بازی را ۱۸۰ درجه تغییر داد. یامال تنها به ۱ دقیقه نیاز داشت تا اولین تأثیر خود را در بازی بگذارد و با پاسی که برای فران تورس ارسال کرد، عامل اصلی تساوی بازی بود. در ادامه با گلزنی فاتی و پاس‌گلی از دیگر ستاره جوان کاتالان‌ها یعنی فرمین لوپز و گلزنی عبدالصمد ازلزولی. بارسا توانست در عرض ۱۲ دقیقه با ۳ گل بازی را ۴ بر ۲ پیروز شود.

فران تورس با ثبت ۳ گل و ۱ پاس‌گل در ۴ بازی یکی از بهترین بازیکنان بارسلونا در پیش فصل بوده است. باید دید آیا شماره ۷ جدید آبی اناری‌ها می‌تواند عملکرد بد فصل اخیر خود را جبران کند یا کاتالان‌ها مجبور می‌شوند به سراغ گزینه‌ای دیگر در خط حمله خود بروند.

بارسا در اولین بازی خود در فصل پیش رو، امشب ساعت ۲۳ در آلفونسو پرز مادرید به مصاف ختافه خواهد رفت.

بارسلونا در فصل آینده چگونه خواهد بود؟

نیاز مبرم آبی اناری‌ها به فولبک راست و پست ۶ بر کسی پوشیده نیست، اما با توجه به داشته‌های بارسلونا می‌توان ترکیب [به ظاهر] ۴۳۳ را متصور شد. ترکیبی همانند الکلاسیکو فصل گذشته در سوپرجام اسپانیا، حضور پدری/گاوی به عنوان فالس وینگر و ایجاد لینک‌های متعدد با خط هافبک و لواندوفسکی.

با توجه به اسکواد بارسلونا، می‌توان به ترکیب ۳۴۱۲ به عنوان یکی دیگر از گزینه‌های ژاوی برای فصل آینده اشاره کرد.

تمام چینش‌ها و ترکیب‌های نامبرده حدس و گمان نویسنده متن است. با توجه به درخشش ستارگان جوانی نظیر لامینه یامال، فرمین لوپز، عبدالصمد ازلزولی. حضور بازیکن با تجربه‌ای چون ایلکای گوندوغان؛ چینش ژاوی می‌تواند متفاوت و جالب‌تر از چیزی باشد که ما فکر می‌کنیم.

با توجه به داشته‌های کاتالان‌ها و شرایط کلی این باشگاه، می‌توان عملکرد قابل قبول در ۳ رقابت داخلی اسپانیا و حضور در ۱/۸ نهایی یا چه بسا مراحل بالاتر لیگ قهرمانان را برای این تیم موفقیت دانست.

سکویی برای پرتاب یا صخره‌ای برای مرگ!

یوسف جوانشیر، فوتبال لب – استیون جرارد، سرمربی سابق زیر18ساله‌های لیورپول، زیر19ساله‌های این تیم، گلاسکو رنجرز و استون ویلا است. امروز خبر پیوستنش به الاتفاق عربستان قطعی شد. استیوی میانگین سابقه 1.5 ساله حضور روی نیمکت تیم‌ها را دارد. بازیکن سابق ساید قرمز بندر لیورپول، فصل گذشته به دلیل نتایج بد از روی نیمکت استون ویلا اخراج شد.

به بهانه این اتفاق تصمیم گرفتیم تا عملکرد استیوی را از زمان حضور وی در گلاسکو رنجرز تا به الان مورد بررسی قراردهیم:

جرارد، بلندپروازی و نوآوری تاکتیکی / گلاسکو رنجرز

استیوی در تاریخ 1ام جون 2018 به تیم رنجرز اسکاتلند پیوست. این درحالی بود که پیش از آن در آکادمی لیورپول نمایش نسبتا خوبی را نمایش داد. تاکتیک منحصربفرد جرارد توانست نظرات زیادی را به خود جلب نماید، چینش 433 و بدون استفاده از وینگر بود. این تاکتیک شامل 3 بازیکن هجومی در خط حمله خواهد بود. یک تارگت من، یک شدو استرایکر (مهاجم سایه) و یک بازیکن فالس ناین، این سه بازیکن هجومی را تشکیل می‌دادند. او با این تاکتیک توانست 192 بازی را روی نیمکت رنجرز بنشیند که سهم او 124 برد، 41 تساوی و تنها 27 شکست بود.

چیدمان 433 بدون وینگر / بررسی دقیق

تارگت من (مورلوس) در محدوده محوطه 18 قدم صرفا وظیفه گلزنی را برعهده داشت. در لیست وظایف او اثری از حمل یا پخش توپ نبود. مهاجم سایه (جوردن آیب) با قرارگرفتن بروی خط آفساید و ایجاد فضا پشت مدافعین حریف، از فرارهای سریع خود استفاده می‌کرد و به دفعات، خود را در موقعیت گلزنی یا پاس گل قرار می‌داد. این بازیکن همچنین وظیفه‌ی درگیری در یک سوم دفاعی حریف و جمع کردن توپ‌های دوم را برعهده داشت. اما نقطه عطف این سبک، استفاده از فالس ناین در کنار این دو بازیکن هجومی بود.

بازیکن فالس ناین در این تاکتیک، علاوه بر ارسال پاس‌ها پراگرسیو در یک سوم دفاعی حریف، مسئول پوشش‌دهی و کاورکردن فضای پشت تارگت من و شدو استرایکر بود. این بازیکن تا میانه زمین به عقب برمی‌گشت و در درگیری‌ها و دوئل‌های میانه زمین شرکت می‌نمود. این موضوع باعث ایجاد فضا برای دو بازیکن هجومی دیگر، فولبک‌ها و همچنین فضای پیشروی و اورلپ برای هافبک‌ها می‌شد. در هنگام حمله، این بازیکن با چرخش‌های به موقع و جابجایی هوشمندانه، فضا و موقعیت گلزنی را برای خود و بازیکنان هم‌تیمی فراهم می‌ساخت. همچنین در زمان دفاع، کمک زیادی به پرسینگ از بالا و حتی از میانه زمین می‌کرد.

تبدیل 433 به چینش 442 و 4141 / جرارد فوتبال در رنجرز

هنگامی‌که فالس ناین به عقب باز‌می‌گشت، با توجه به شرایط بازی چیدمان تیم تغییر می‌یافت و به 442 لوزی یا 4141 تبدیل می‌شد.

در چینش 442 لوزی، بازیکن فالس ناین با وظیفه‌ی پست 10 و در نقش بازیسازی به تیم کمک می‌کرد. او بوسیله‌ی درگیری با هافبک پست 6 حریف، زون 14 را دراختیار می‌گرفت. همچنین با پاس‌های پشت مدافین، دو بازیکن دیگر را در موقعیت گلزنی قرار می‌داد یا پاس‌های عرضی و مورب او، باعث باز شدن بازی و صاحب توپ شدن فولبک‌ها می‌شد.

در چینش 4141 نیز، شدو استرایکر به سمت راست می‌آمد و به عنوان وینگر راست ایفای نقش می‌کرد. بازیکن فالس ناین نیز با قرارگرفتن در مرکز خط هافبک به عنوان بازیکن پست 8 رجیستا تغییر نقش می‌داد. همچنین بازیکن سمت چپ خط هافبک، به لب خط هدایت می‌شد تا نقش وینگر را بازی کند. در این تاکتیک برنامه‌ی اصلی تیم حرکت در لب خط هافبک‌های کناری با هدف اورلپ و آندرلپ فولبک‌ها بود.

خط دفاع و هافبک در تاکتیک بدون وینگر

یکی از بزرگ‌ترین مشکلات این تاکتیک، خالی شدن کناره‌های زمین در خط هافبک و پیشروی راحت وینگ‌بک‌ها و فولبک‌های تیم حریف بود. فولبک‌ها در نقش اینورتد فولبک و با شرح وظایف کاملا تهاجمی و دوندگی بالا، تمامی طول زمین را طی می‌کردند. با پیشروی فولبک‌ها و پیوستن به خط تهاجمی تیم، خط دفاع دو نفره می‌شد. دو دفاع وسط به سمت خط میانی می‌آمدند و با قرارگرفتن در دو طرف هافبک پست 6، خط آفساید تیم را در بالاترین حالت خود قرار می‌دادند.

ریسک این نحوه پوشش خط دفاعی، هنگام مقابله با یک بازیکن سرعتی یا بروز اشتباه توسط بازیکنان فعال در خط آفساید به چشم می‌آید. با کوچک‌ترین اشتباه، مهاجم حریف یک فضای بسیار خالی پیش روی خود می‌بیند و جای هرگونه مانور را خواهد داشت که احتمالا کاری از دست دروازبان نیز برنخواهد آمد.

جرارد در فصل قهرمانی بدون شکست در لیگ اسکاتلند، این خط دفاع 3 نفره شکل گرفته را یک خط عقب‌تر برد. هنگامی‌که پست 6 با مدافعین حرکت می‌نمود، تنها دو بازیکن پست 8 در میانه زمین باقی می‌ماندند. به عبارت دیگر، مشکل کمبود بازیکن در خط دفاع در ایده ابتدایی این تاکتیک، این‎‌بار داشت درمورد خط هافبک رخ می‌داد! راه‌حل کادرفنی استیوی اما، تغییر نحوه بازیسازی توسط فولبک‌ها بود.

دو بازوی چپ و راست تیم، به جای ارسال‌ها کوتاه و تلاش برای کات‌بک، توپ را بصورت مورب و به اصلاح تاخیری سانتر می‌کردند (سانترهای با ارتفاع بیش‌تر). با این تغییر، محل بازی آن‌ها به خط هافبک نزدیک‌تر می‌شد و آمار درگیری آن‌ها بالاتر می‌رفت. در این صورت یک خط هافبک 4 نفره جلوتر از خط دفاع 3 نفره تیم، شکل می‌گرفت و بازیکن فالس ناین، نقطه‌ی ارتباطی خط هافبک و خط هجومی تیم می‌شد.

جرارد و داستان سقوط به چاله / احمقِ انگلیسی

استیوی پس از قهرمانی رنجرز اما، به دنبال یک تجربه جدی‌تر در جایی سخت‌تر می‌گشت. استون ویلا در آن زمان در میانه جدول همچنان سرگردان بود و تهدید زیادی برای تیم‌های دیگر محسوب نمی‌شد. آمدن جرارد، بوی تجدید حیات را به اردوی ویلا بازگردانده بود. همانطور که می‌دانیم افزایش انگیزه باعث می‌شود تا انسجام تیمی بیش‌تر شده و در نتیجه، هوش بازی و تصمیم‌گیری میان بازیکنان ارتقا یابد.

این نکات، شرایطی بود که حضور استیوی به ویلا پارک را به یک خوش‌بینی در طلوع یک دوره جدید یا کاریزمای سرمربی تازه وارد، سوق می‌داد. سبک بازی جرارد و رفتار او اما، با سلیقه بازیکنان و سیاست مدیریتی ویلا هماهنگ نبود. استیوی تنها 40 بازی را روی نیمکت آن‌ها نشست (دو بازی بیشتر از یک فصل). سهم او از این 40 بازی، 13 برد، 8 تساوی و 19 باخت بود. سقوطی از صخره‌ی اسکاتلندی‌ها به دره‌ی انگلیسی‌ها!

تغییر سبک بازی ویلا! / دین اسمیت یا استیوی؟

در زمانی که دین اسمیت هدایت ویلا را برعهده داشت، تمامی تاکتیک این تیم و سرمربی، در دفاعی منسجم اما نفوذپذیر خلاصه می‌شد. به نوعی سبک آقای اسمیت، در استفاده از جادوی جک گریلیش در حملات و همچنین بازگشت به عقب، زمانی که توپ را از دست می‌دادند، تعریف می‌شد. در تیم تحت نظر او، اثری از پیچیدگی تاکتیکی و جزئیات نبود. تعداد شوت بالا، گل دریافتی بیش‌تر، همچنین متکی‌بودن بیش از حد به گریلیش و عدم نظم تیمی، آن‌ها را به تیمی آسیب پذیر تبدیل کرده بود. پس از نشستن جرارد بروی نیمکت ویلا، انگار آن‌ها برنامه هماهنگی برای بازی در دست داشتند. دوندگی‌های موثر، خلق موقعیت به صرفه و عدم شوت‌زنی مداوم نشان دهنده‌ی تاثیر بسزای این داستان بود.

استفاده از سیستم 4321 فضای بسیار خوبی را برای پیاده نمودن تاکتیک جرارد فراهم می‌آورد. در این چیدمان فولبک راست (متی کش) آنقدری به بالا نفوذ نمی‌کرد و این وظیفه بیش‌تر بر دوش فولبک چپ (مت تارگت) بود. بازیکنان وینگر (اشلی یانگ و لئون بیلی یا امیلیانو بوئندیا و کوتینیو) به سمت تارگت من (اولی واتکینر یا دنی اینگز) حرکت می‌کردند و به عنوان پست 10 وظیفه خلاقیت و ایجاد درگیری و پرسینگ را بر عهده داشتند. این داستان بیانگر همان 442 لوزی و بدون وینگر جرارد در رنجرز، منتهی با تغییری کوچک و این‌بار با سیستم 4321 بدون وینگر در ویلا شکل می‌گرفت. این موضوع هم‌پوشانی کاملی را در میانه زمین فراهم می‌کرد. پرسینگی هدفمند در یک سوم میانی، فوتبالی با مالکیت، منظم و مستقیم که هر هوادار فوتبالی از آن لذت می‌برد.

تغییر سبک در ویلا / جرارد دیفنسینگ

با این وجود که تیم تحت هدایت جرارد از لحاظ هجومی افت نه چندانی چشمگیری نسبت به زمان دین اسمیت کرده بود، به طور چشمگیری در بحث تدافعی آن را جبران و به نوعی تیم را در مسیری درست قرارداده بود. ورژن تحت هدایت استیوی کونسا و تایرون مینگز بسیار بهتر عمل می‌کردند.

تغییر بزرگ اما آن‌جایی دیده شد، که میانگین عدد پرسینگ ویلا از 21.4 به 27.5 در هر بازی افزایش می‌یابد. این موضوع درحالیست که میانگین تعداد پرسینگ انفرادی در استون ویلای جرارد به نسبت اسمیت، از عدد 237.5 به 329.8 تغییر می‌یابد. فرم فشرده‌ی بدون وینگر آن‌ها از 4321 به دو شیوه‌ی 4141 و 4231 تبدیل می‌شود.

سیستم 4141 و 4231 / سبک جدیدی از 433 در رنجرز

در 4141، دو بازیکن پست 8 به بازیکنان وینگری که حالا نقش پست 10 را دارند، اضافه می‌شوند و به عنوان وینگر، از فضای کناره‌ی آن‌ها برای پیشروی و ایجاد فضای جدید برای نفوذ و اورلپ فولبک‌ها استفاده می‌نمایند. این موضوع به ایجاد فضای بهتر برای بازشدن دفاع حریف و همچنین ایجاد موقعیت بهتر سانتر، کمک شایانی می‌کرد.

سیستم 4231 نیز با تغییر کوچک نسبت به قبل، تنها از یک پست 8، به عنوان پست 10 استفاده می‌نمود. دو وینگر نیز، یکی در نقش شدو استرایکر از نقاط کور دفاعی استفاده می‌کرد و دیگری، نقشی مشابه با فالس ناین را از خود ارائه می‌داد. این نکته به نوعی همان بازی 433 لوزی جرارد در رنجرز را در درون خود حل نموده بود. اگر میزان پرسینگ ویلا را در زمان اسمیت با زمان استیوی بررسی نمائیم، متوجه عقب‌ رفتن تیم جرارد و افزایش این پرسینگ در زمین خودی خواهیم شد (چیزی که به هیچ وجه در تیم رنجرز او ندیده بودیم).

نقاط ضعف استیوی / بحران در ویلا پارک

سبک بازی او به نوعی در اختیار داشتن مالکیت توپ تلقی می‌شد اما با این حال، افتضاحی با میانگین 46.4 پوزیشن را در فصل 22-2021 به ثبت رساند. آمار قطع توپ پایین (8.9 قطع توپ در هر بازی)، دقت پاس پایین (312 پاس موفق در هر بازی با وجود بازی مالکانه)، آمار دقت پاس بلند پایین (20.8 پاس بلند موفق در هر بازی با وجود استفاده از بازی مستقیم) و همچنین آمار دقت سانتر بسیار ضعیف (3.8 سانتر در هربازی با وجود سیاست استفاده از سرزنی و توپ‌ها دوم و سوم ریباند حمله)، همه و همه نشان‌‌دهنده جواب ندادن سبک جرارد در این تیم بود.

نکته‌ی حائز اهمیت در تمام این تاکتیک‌ها، جواب دادن اولیه و پیشرفت فوق‌العاده آن بود. ابتدای کار به خوبی میان بازیکنان جا باز کرد و جرارد توانست خودش را تثبیت نماید. اما رفته رفته این ضعف قابل مشاهده‌تر شد و با افت درصد گلزنی خود را نمایان کرد. استیوی برای در دست گرفتن و مدیریت رختکن، بزرگ‌ترین ریسک زندگی‌اش را انجام داد و با این کار تیر خلاص را به این نمایش بد خود زد؛ بازوبند کاپیتانی را از تایرون مینگز گرفت. این کار نه تنها رختکن تیم، بلکه فن بیس هواداری ویلا را بر ضد جرارد یکصدا کرد.

پایان تلخ یک رویا

استیوی تیم خوبی را با عمق اسکواد فوق‌العاده مهیا ساخت. اما این حواشی و عدم تطابق تاکتیک‌های او با تیم و بازیکنان باعث شد تا نتایج بدی را رقم بزند. بطوری که از 12 بازی ابتدای فصل 23-2022 تنها موفق به برد دو بازی شدند. موضوع اخراج جرارد در حالی رقم خورد که 11 بازی گذشته خود را به بدی سپری نموده بود و بازی مقابل فولام به نوعی تاثیرگذار تلقی می‌شد؛ اما باخت 3-0 آن‌ها به فولام تیر خلاصی بر پیکره استیون جرارد بود.

او در روز پنجشنبه 20ام اکتبر 2022 و پس از فقط 11 ماه نشستن بر روی نیمکت ویلا از سمت خود اخراج شد. این لکه عمیق و ننگین بروی کارنامه استیوی باعث شد تا او تا پایان فصل بیکار بماند و هیچ تیمی به سمت او نرود.

سقوط به اعماق چاه یا مسیری برای احیا؟

اکنون پس از 8 ماه بیکاری وی و اولویت نبودن توسط هیچ تیمی، تیم الاتفاق عربستان با پیشنهادی پرسود و وسوسه کننده به سوی نیمکت نشینی جرارد می‌رود. او همچنین پس از سقوط لستر تحت هدایت دین اسمیت، به این تیم لینک شد؛ اما تا کنون اثری از تفاهم مشترک بین استیوی و لسترسیتی دیده نشده است.

تعدادی از رسانه‌ها خبر از قطعی شدن و تفاهم مشترک میان جرارد و الاتفاق می‌دهند، که اکنون رسمیت آن اعلا شده است. در صورتی این پیشنهاد از سوی استیوی مورد قبول قرارگرفت که سرمربی 43 ساله‌ی انگلیسی زمان کافی را برای پیاده کردن فلسفه و تاکتیک خود در این تیم خواهد داشت؛ زیرا فصل جدید لیگ عربستان از ماه آگست شروع خواهد شد. باشگاه الاتفاق تا به حال توانسته دوبار قهرمان لیگ شود که آخرین دفعه به سال 1987 برمی‌گردد.

به طور کلی، لیگ های آسیایی و آمریکای شمالی جایی برای مربی ها و بازیکن های تمام شده است، با این حال در سال های اخیر مربیانی همچون رودی گارسیا، لئون ژاردیم، کیکه ستین و ژاوی موفق شدند با احیای اعتبار خود به لیگ های بزرگ اروپایی راه یابند. تصمیم او می‌تواند دو جنبه داشته باشد: احیاشدن و بازگشت به دوران اوج خویش، افتادن از درون چاله (فاجعه در ویلا) به درون چاه. آیا به عاقبت نونو اسپریتو روی نیمکت الاتحاد بدل خواهد شد؟

برای شنیدن تحلیل‌های صوتی هفتگی در پادکست فوتبال لب، از این لینک به ما گوش کنید!