بایگانی برچسب: پادکست فوتبال

شکیب معصومی، فوتبال لب– در روز های اخیر، خبر جذب یک مدافع چند پسته در میان کانال های هواداری لیورپول دست به دست می شود. بسیاری از طرفداران این تیم، با استدلال بیشتر شدن تعداد مدافعین اسکواد و یادآوری آخرین بازی های فصل گذشته، از احتمال سه دفاعه بازی کردن تیمشان سخن می گویند. اما این تئوری چقدر به واقعیت نزدیک است؟

در هفته های پایانی فصل گذشته، در حالی که لیورپول در بحران دست و پا می زد و ترنت الکساندر آرنولد بدترین روز های خود را سپری می کرد، یورگن کلوپ دست به تغییر تاکتیک زد. در نگاه اول هنگام شکل گیری حملات سه مدافع وظیفه حفظ عقب زمین را داشتند. با مشاهده این اتفاق از قاب تلویزیون بسیاری از افراد تصور کردند تاکتیک فصل جدید لیورپول با 3 مدافع مرکزی برنامه ریزی خواهد شد. در محافل طرفداری و حتی رسمی صحبت از سیستم 343 و 31213 بود در حالی که می توان این ادعا را کاملا کذب دانست.

چرا سیستم جدید لیورپول 3 دفاعه نیست؟

خود شخص یورگن کلوپ بار ها در مصاحبه ها و کنفرانس های مختلف به صورت مستقیم اعلام کرده که اعتقادی به سیستم 3 دفاعه ندارد. همچنین در سیستم سه دفاعه دفاع سمت چپ معمولا فولبک نیست. در سیستم سه دفاعی بازیکنانی مثل رابرتسون و سیمیکاس که قدرت حمل توپ و سانتر بالایی دارند، به جای قرار گرفتن در سمت چپ خط دفاع، به عنوان وینگ بک یا هافبک کناری استفاده می شوند. همچنین در سیستم هایی که از 3 مدافع استفاده می کنند، معمولا تمرکز تیم بر دفاع است، نقش پرس در بازی کمرنگ و حملات با تعداد کمی بازیکن برنامه ریزی می شود. تمامی این توصیفات با شناخت ما از کلوپ و لیورپول در تضاد است.

اینورتد فولبک، عامل اشتباه ادراکی

با نگاهی به ترکیب لیورپول در هفته های پایانی به سادگی می توان متوجه شد که هیچ تغییری در چینش بازیکنان رخ نداده. یورگن کلوپ همچنان پایبند به سیستم 433 فالس ناین خود است و شکل بازی لیورپول در اکثر مقاطع بازی مثل قبل است. تغییری که در پایان فصل شاهدش بودیم، در اصل تغییر شرح وظایف برخی بازیکنان بود.

اولین و اصلی ترین تغییر، مربوط به سبک بازی ترنت الکساندر آرنولد بود. آرنولد پیش از تغییر تاکتیکی مثل رابرتسون لب خط حرکت می کرد، از پست صلاح اورلپ می کرد و از نقاط مختلف برای ارسال توپ های بلند تلاش می کرد. در این تغییر تاکتیک، نقش آرنولد از فولبک به اینورتد فولبک تبدیل شد.

به طور کلی بازیکنان کناری اینورتد، اعم از فولبک و وینگ بک و وینگر، بیشتر از بازیکنان هم پست خود به میانه زمین نزدیک هستند. آن ها از لب خط فاصله می گیرند و شرح وظایف خود را متفاوت انجام می دهند. با تمرکز بر نقش اینورتد فولبک، این بازیکنان پاس های کوتاه تری نسبت به فولبک های عادی می دهند، پاس های پراگرسیو و بلند آن نه مثل یک بازیکن کناری، بلکه مثل یک میدفیلدر مستقیم است.

شکل دفاع تیم با اینورتد فولبک

با مایل شدن اینورتد فولبک و اینورتد وینگ بک به سمت مرکز، بازیکن در جایی بین خط دفاع و پست 6 قرار میگیرد، هنگام پیشروی تیم همگام با بازیکنان خط هافبک و جلو تر بازیکن پست 6 به سمت دروازه حریف حمله می کند و وظیفه بازیسازی بیشتر دارد. همچنین با بیشتر قرار گرفتن در موقعیت شوتزنی، آمار گل زده این بازیکن ارتقا می یابد.

در بعد دفاعی، با این جابجایی یک فضای خالی در محل بازی عادی فولبک ایجاد می شود. برای جبران این مشکل بازیکن نزدیک به فولبک، کمی به سمت خط کناری محوطه شیفت می شود و دفاع وسط دور تر به مرکز محوطه مایل می شود و فولبک سمت مخالف یا بازیکن پست 6 قسمت خالی محوطه را پر می کند. این سوییچ کردن، در نگاه اول شکلی شبیه تاکتیک های سه دفاعه را ایجاد می کند.

هنگام دفاع، بازیکن اینورتد به عقب برمیگردد و در اولین پست خالی خط دفاع قرار می گیرد. در صورت وقوع ضدحمله، تیم از یک بازیکن کمتر بهره مند خواهد بود. با این حال تراکم بالاتر بازیکنان دفاعی تیم در شمایل سه نفره خط دفاع این ضعف را جبران می کند.

تغییر نقش ترنت به اینورتد فولبک، موجب افزایش نرخ پاس گل او شد، رابرتسون به عنوان نفر سوم خط دفاع، بیشتر درگیر کار های دفاعی شد و از دروازه حریف دورتر شد. همچنین با نزدیک شدن ترنت به میانه میدان، خط هافبک مریض فصل گذشته لیورپول توانست عملکرد بهتری در درگیری ها ثبت کند.

به بهانه تقابل امشب فینال لیگ قهرمانان اروپا و جدال منچسترسیتی و اینترمیلان، چهار فینال نابرابر لیگ قهرمانان اروپا در سال های گذشته و نتایج آنرا بررسی می‌کنیم.

سروش سامی؛ فوتبال لب– از ساعت ۲۲:۳۰ امشب به وقت تهران و در استادیوم المپیک آتاتورک استانبول، اینتر و منچسترسیتی در فینال فصل لیگ قهرمانان اروپا مقابل هم صف آرایی میکنند. مسیر طی شده توسط دو تیم در فینال، ترکیب اصلی و ذخیره دو تیم، و از همه مهم‌تر ذهنیت بازیکنان، کادر فنی و هواداران منچسترسیتی، همه و همه قهرمانی احتمالی منچسترسیتی را به ذهن هوادار چشم انتظار فینال لیگ قهرمانان اروپا متبادر می‌کند.

مقایسه کیفیت فنی و تاکتیکی دو تیم و راستی آزمایی این ذهنیت هواداران، به مقالی مفصل‌تر نیاز دارد. این که منچسترسیتی در این رقابت از پیش برنده است ممکن است مانند شمشیر دولبه باعث پیروزی یا شکست این تیم بر اثر اعتماد به نفس کاذب شود. به همین بهانه به سراغ چهار فینال سال های گذشته لیگ قهرمانان اروپا رفته ایم که فینال آن تا پیش از شروع مسابقه در شرایطی نابرابر قرار داشتند.

پرده اول/ استانبول – ۲۰۰۵/ لیورپول – میلان

“جوزف گوردون لویت” در فیلم سینمایی the walk دیالوگی دارد را این مضمون که “سه قدم آخر محتمل ترین نقطه برای شکست خوردن است؛ چرا که تقریبا از پیروزی مطمئنی.”

بهترین و با پرستیژ‌ترین تیم لیگ قهرمانان اروپا در آن سال ها به مصاف تیمی از لیگ انگلیس رفته بود که موفق به کسب سهمیه هم نشده بود و در پایان نیمه اول نیز این میلان بود که سه بر صفر از حریف خود پیش افتاده بود. شاید غرور، شاید اطمینان بی‌مورد یا شاید هم شانس در نیمه دوم و در فاصله چند دقیقه ورق را برگرداند و بازی سه سه مساوی شد.

ضربات پنالتی عجیب و عملکرد خارق العاده “یرزی دودک” در پایان این نمایش دیدنی، پنجمین جام لیگ قهرمانان اروپا را در میان حیرت هواداران فوتبال و شادی بندرنشینان برای لیورپول به همراه داشت. البته این فینال دو سال بعد و در آتن تکرار شد که این بار با پیروزی دو بر یک میلان و انتقام شیرین روسونری همراه بود.

پرده دوم/ مونیخ – ۲۰۱۲/ بایرن – چلسی

چلسی مدرن “رومن آبراموویچ”، بعد از شکست دراماتیک در فینال مسکو برابر منچستریونایتد، دوباره به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسیده بود؛ اما با لیست بلند بالای مصدومان و محرومان باید به مصاف یکی از نام های بزرگ این رقابت ها، بایرن مونیخ آلمان می‌رفت.

با توجه به شرایط چلسی، کمتر کسی شانس زیادی برای قهرمانی این تیم قائل بود و برخورداری آلمانی ها از امتیاز میزبانی، باعث شده بود تا این تیم با اعتماد به نفس بیشتری با به این رقابت بگذارد.

این مسابقه تا دقایق پایانی بدون گل پیش رفت تا در دقیقه ۸۳، “توماس مولر” دروازه آبی های لندن را گشود. اما چند دقیقه بعد و در دقیقه ۸۸، دیده دروگبا، یکی از زیباترین گل های تاریخ لیگ قهرمانان اروپا را وارد دروازه مونیخ ها کرد تا بازی به وقت اضافه و پنالتی کشیده شود. ضربات پنالتی چلسی را به اولین قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا رساند و تصویر “فیلیپ لام” در پایان این مسابقه به یکی از مشهورترین تصاویر تاریخ لیگ قهرمانان اروپا تبدیل شد.

پرده سوم/ کیف – ۲۰۱۸/ رئال – لیورپول

رئال بعد از دو قهرمانی پیاپی، برای سومین فصل متوالی به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسیده بود و از آن سو لیورپول که فصلی سینوس وار را سپری می‌کرد در مسیری نسبتا ساده تر و با تکیه به ستاره جدید خود “محمد صلاح” امیدوار بود مانعی باشد برای هت تریک رئال در قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا.

اما مصدومیت صلاح در ابتدای بازی و اشتباهات فاجعه بار “لوریس کاریوس”، دروازه بان آلمانی لیورپول، خیلی زود امیدهای قرمزها را ناامید کرد و “گرت بیل” در آخرین درخشش خود، با زدن دو گل، قهرمانی سیزدهم را برای کهکشانی ها به ارمغان آورد تا این بار شگفتی رخ ندهد و تیم قوی‌تر پیروز نبرد باشد.

پرده چهارم/ پاریس – ۲۰۲۲/ لیورپول – رئال

این بار هم دو حریف نامدار انگلیسی و اسپانیایی در فینال لیگ قهرمانان اروپا با هم به رویارویی می‌پرداختند. رقبای جدید بالاترین سطح از رقابت های باشگاهی فوتبال اروپا بار دیگر به مصاف هم می‌رفتند با این تفاوت که این بار دست بالا از آن قرمزهای آنفیلد بود. آن ها در بهترین فرم خود بودند و از آن طرف رئال با چاشنی شانس و اتفاقاتی عجیب علیرغم فرم نه چندان فوق العاده، به فینال رسیده بود.

اما در حالی که بازیکنان لیورپول از هفته ها قبل حرف از انتقام می‌زدند و خود را از پیش برتر می‌دانستند، باز هم رئال بود که با درخشش کورتوآ و تک گل وینیسیوس جونیور پیروز این تقابل کلاسیک شد و برای چهاردهمین بار قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد.

امشب نیز در پنجمین پرده از این نمایش مهیج، اینتر به مصاف منچسترسیتی خواهد رفت. باید دید که تیم سوم سری آ توان خلق شگفتی و شکست تیم آماده کسب سه گانه را داراست یا خیر؟

برای شنیدن تحلیل‌های صوتی هفتگی در پادکست فوتبال لب، از این لینک به ما گوش کنید!

07:44 PM

مهدی سهیلی،فوتبال لب– با اعلا م رسمی باشگاه تاتنهام، آنژه پوستچوغلو سرمربی استرالیایی یونانی ، در ژوئن ۲۰۲۳ پس از دو فصل حضور در سلتیک و کسب ۵ جام یه عنوان سرمربی مرغ های لندن انتخاب شد، آن هم در حالی که همگان از حضور ناگلزمن و لوئیز انریکه صحبت می‌کردند.

مدافعان کناری همه کاره

پوستچوغلو پس از موفقیت های داخلی با بريزبن رور و یک فصل کامل با ملبورن ویکتوری ، استرالیا را با سیستم 4-2-3-1 به جام جهانی رساند. فوروارد ها در کناره ها نفوذ می‌کردند تا توپ را در فضاها به کیهیل که نقش اصلی حمله را ایفا می‌کرد برساندد. هافبک های استرالیا نیز به رهبری مایل یدیناک موقعیت های خود را در خط هافبک حفظ میکردند تا مدافعان کناری راحت‌تر و سریع تر به حمله اضافه شوند. بازی جذاب در جام جهانی 2014 مقابل هلند ، که علیرغم باخت تحسین استرالیایی ها را برانگیخت. این سرمربی پس از عملکرد خوب در جاج جهانی مسیر جدیدی را آغاز کرد. اعتقاد این مربی به بازیکنان کناری، با مهره های اسکواد تاتنهام همخوانی کامل دارد

4-3-3 در یوکوهاما و سلتیک

پس تغییر سبک بازی، علاقه به حفظ توپ و بازی مالکیتی بیشتر شد و مدافعان کناری و وینگر سرعتی با فضاهایی که هافبک ها ایجاد می‌کردند منجر به گل یا موقعیت خطرناک میشد. یوسیپ یورانوویچ ، کایگو فوروهاشی و کالوم مک گریگور نقش های اصلی تیم او در سلتیک بودند.

تیم های آنژه تبحر بالایی در اجرای high press و counter press دارند، به طوری که پس از دست دادن توپ سه مهاجم به بازیکن صاحب توپ حمله ور شده و آنها را پرس میکنند تا باز پس گیری انجام دهند. دقیقا خلاف چیزی که از تاتنهام تحت هدایت سرمربی های قبلی سراغ داریم. او در دو فصلی که هدایت سلتیک را برعهده داشت میانگین ۶۷ و ۶۹ درصد مالکیت توپ را بدست آورد.

آنطور که پیداست آنکه کار سختی برای تغییر فلسفه تاتنهام پس از تجربه مربیانی از جمله کونته و ژوزه مورینیو دارد. با توجه به سبک این مربی فصل جذابی در انتظار هواداران این باشگاه است البته اگر مانع بزرگی مثل دنیل لوی اجازه دهد!

برای شنیدن تحلیل‌های صوتی هفتگی در پادکست فوتبال لب، از این لینک به ما گوش کنید!

یکی از شایعاتی که در چند روز گذشته زیاد به گوش می‌رسید این بود که، هیچ بازیکنی در مادرید غیر قابل فروش نیست و درب خروج باشگاه به روی همه باز است. اما یکی از اسم‌های پرتکرار در این رابطه شوامنی بود.

رضا حسینی؛ فوتبال لب- هفته‌ی گذشته و پس از انجام آخرین بازی، خروج تعدادی از بازیکنان تیم اصلی و حتی نیمکت‌نشین رئال مادرید به طور رسمی اعلام شد. پس از آن بود که فعالیت نقل و انتقالاتی مادریدی‌ها آغاز شد. چیزی که به نظر می‌رسد که منجر به یک خانه‌تکانی اساسی در تابستان گردد از جمله فروش اورلین شوامنی!

جدایی کریم بنزما، مارکو آسنسیو، ادن هازارد و ماریانو دیاز از رئال مادرید تایید شده است. اما هنوز تکلیف بازیکنانی مانند دنی سبایوس، ناچو فرناندز و فرلاند مندی مشخص نشده است. در نتیجه، انتظار می‌رود که بازیکنان جدید زیادی هم به تیم اضافه شوند.

تا اینجای کار و گرچه هنوز به طور رسمی چیزی اعلام نشده است، اما باید جود بلینگهام را اولین نفری دانست که به جمع قوهای سپید اضافه خواهد شد. به گزارش اسپورت، آمدن بلینگهام ممکن است آینده اورلین شوامنی در رئال مادرید را به چالش بکشد. بازیکنی که در اولین فصل حضورش در باشگاه تلاش کرد تا جایی در ترکیب اصلی رئال برای خود دست و پا کند. شوامنی تابستان گذشته با قیمت 80 میلیون یورو از موناکو به خدمت گرفته شد. هرچند بندهایی در قرار داد وجود دارد که می تواند قیمت خرید او را تا 100 میلیون یورو افزایش دهد.

با این حال، سال گذشته شوامنی شروع سختی در رئال مادرید داشت و آنجلوتی به اندازه‌ی سایرین روی او حساب نکرد. کارلتو تا جایی که امکان داشت به زوج کروس و مودریچ بازی داد و در کنار این دو از والورده، سبایوس و کاماوینگا استفاده می‌کرد. کروس و مودریچ قراردادهای خود را یک سال دیگر تمدید کردند و به نظر می‌رسد که برای سال بعد هم کارلتو تکیه‌ی زیادی بر روی آن‌ها داشته باشد.

از قرار معلوم، شوامنی باید کمی صبور باشد تا این دو والدبباس را ترک کنند و او شانس بیشتری برای بازی به عنوان یکی از یازده نفر ابتدایی رئال داشته باشد. همه‌ی این مسائل باعث شده است تا زمزمه‌هایی مبنی بر امکان فروش شوامنی در این تابستان به گوش برسد. اما نباید فراموش کرد که شوامنی فقط 23 سال دارد. کاملاً طبیعی است که او در اولین فصل خود نتواند با فوتبال اسپانیا کنار بیاید.

چیزی که طرفداران مادریدی انتظار دارند این است که شوامنی در فصل پیش رو به تطابق خود با لالیگا ادامه دهد، شروع به پیشرفت کند و به زودی تبدیل به بازیکنی بسیار ارزشمند برای رئال مادرید گردد. در کنار بازیکنانی مانند بلینگهام، فدریکو والورده و ادواردو کاماویگا، لوس بلانکوس بدون شک بهترین خط هافبک فوتبال جهان را در اختیار دارد.

علیرغم تمام شایعات، بسیار تعجب خواهیم کرد اگر رئال مادرید به این زودی از شوامنی ناامید شود. قطعا، یک فصل برای قضاوت در مورد او خیلی زود است؛ به خصوص زمانی که او شانس زیادی برای اثبات خود به آنجلوتی و رختکن نداشته است. بدون شک، اگر کمی صبر و حوصله داشته باشند، پاداش آن را دریافت خواهند کرد. بیایید امیدوار باشیم که احمق‌ها در مادرید درب خروج را به روی شوامنی باز نکنند.

هادی نوری

جان استونز، بازیکن ملی پوش انگلیسی جایگاه جدیدی به عنوان یه مدافع/هافبک ترکیبی (Hybrid) در ترکیب تیم گواردیولا پیدا کرده است.

منچستر سیتی می‌تواند با کسب پیروزی در آخرین بازی فصل یعنی فینال لیگ قهرمانان اروپا، به دومین تیم انگلیسی پس از منچستر یونایتد سال 1999 تبدیل شود که فاتح سه‌گانه می‌شود و شاید بتوان گفت جان استونز کلیدی‌ترین بازیکن تیم پپ برای به سرانجام رساند این مهم است.

سه سال پیش آینده این جوان 29 ساله نامشخص بود. او در فصل 19/20 که لیورپول عنوان قهرمانی لیگ انگلیس را کسب کرد، تنها 24 بازی انجام داده بود و باشگاه هم در تابستان بیش از 100 میلیون پوند برای مدافعان میانی جدید یعنی نیتن اکه و روبن دیاس هزینه کرد. گواردیولا در آن زمان شمشیر را از رو بست، چه برای جان استونز و چه برای بازیکنان دیگری که اعتماد به نفس کافی برای حضور در ترکیب تیمش نداشتند و از احتمال جدایی آن‌ها صحبت کرد.

خود استونز آن دوران را سخت‌ترین مقطع حضورش در جمع سیتیزن‌ها عنوان کرده است اما در طول این سه فصل، او آنقدر شرایط را تغییر داده است که اکنون تاکتیک تیم پپ بدون اون ناقص و ناکارآمد است. اما نقش کنونی استونز در تاکتیک تیم چیست؟

زمانی که گواردیولا به بایرن مونیخ رفت و تیم را از یوپ هاینکس تحویل گرفت، فیلیپ لام در پست فولبک راست مشغول به بازی بود و یکی از بهترین بازیکنان جهان در پست خود بود. پپ ترکیب تیم را به 4-1-4-1 تغییر داد و از فیلیپ لام در پست هافبک بازی گرفت. تغییر هیت مپ این بازیکن در بایرن مونیخ قبل و بعد از ورود پپ به تیم را مشاهده کنید:

گواردیولا فیلیپ لام را باهوش‌ترین بازیکنی لقب داد که تا آن لحظه دیده بود. پس از لام نیز نوبت کیمیش شد که همین تاکتیک را پیاده کند و تا امروز نیز کیمیش نقش بسیار مهمی در دابل پیوت بایرن مونیخ ایفا می‌کند.

جان استونز در ابتدا از اورتون به عنوان یک دفاع وسط برای سیتی خریداری شد اما ویژگی مهم استونز که پپ را ترغیب به خرید وی کرد، توانایی دفاعی فوق العاده وی نبود بلکه این بازیکن، توانایی خوبی در بازی با پای خود داشت و علاوه بر حمل توپ، می‌توانست وظیفه توپ پخش کردن را هم بر عهده بگیرد.

گواردیولا از استونز در سه پست دفاع وسط، فولبک راست و فولبک چپ استفاده کرد اما اوج استفاده وی از استونز به نیم فصل دوم همین فصل یعنی 2022/2023 بر می‌گردد که استونز در کنار رودری و در خط هافبک استفاده شد و علاوه بر حضور در دابل پیوت و پخش توپ، همزمان وظایف دفاعی هم داشت و به دیاس و واکر در خط دفاع سیتی کمک بسیاری می‌کرد. این گونه بود که استونز از یک دفاع وسط نه چندان کارآمد برای سیتی، به یک مدافع/هافبک هایبرید تبدیل شد و امروز در ترکیب آبی‌های شهر منچستر بی جانشین است.

کمک به رودری برای تخریب بازی حریف و اورلود کردن وسط زمین، کاور کردن فضای پشت سر کایل واکر، گزینه پاس اضافی بودن برای روبن دیاس، پخش توپ برای دی بروینه و گندوغان، کاور کردن نیم فضای دفاعی سیتی و جلوگیری از نفوذ حریف در این منطقه، قرار دادن مهاجم حریف در کاور شدو یا سایه خود، خنثی سازی پرس حریف، جلوگیری از ضد حملات حریف با حفظ برتری عددی در خط دفاعی، فضا سازی برای جلو رفتن آکانجی، رساندن سریع توپ‌های هوایی به ماحرز و گریلیش و انجام کارهای ترکیبی با واکر و دی بروینه برای ساختن مثلث و بیلد آپ، وظایف جدید جان استونز به عنوان الماس خط میانی منچستر سیتی هستند.

شاید اوج بازی جان استونز در این فصل را در بازی رفت با بایرن مونیخ و بازی‌های برگشت منچستر سیتی با لیورپول و البته رئال مادرید در لیگ قهرمانان دیده باشیم که با حضور وی، به نظر می‌رسد سیتی همواره با 12 بازیکن در حال حمله و دفاع است و حریف مهلت نفس کشیدن ندارد. بازی‌های بسیار خوب جان استونز در پست جدید خود باعث شده بسیاری از کارشناسان فوتبال لقب بکن‌بائر جدید فوتبال را به او بدهند و این ملی پوش انگلیسی فرصت آن‌را دارد که با تکرار این عملکرد خوب در فینال چمپیونزلیگ مقابل اینترمیلان، تاریخ و افتخار را در شهر منچستر بازنویسی کند و باعث شود گواردیولا پس از 12 سال، طعم قهرمانی اروپا را با تیمی غیر از بارسلونا بچشد.

پسر بچه انگلیسی ای که روزی او را با جان تری مقایسه می‌کردند و خودش نیز قبل از رفتن به سیتی، آرزوی بازی در چلسی و پوشیدن پیراهن اسطوره ای شماره 26 را داشت، امروز خود را در جایگاهی می‌بیند که جان تری هرگز به آن نزدیک هم نشد، فتح سه‌گانه و به لرزه انداختن جایگاه والای شیاطین سرخ در انگلستان.

تحلیل های تاکتیکی فوتبال لب در اپیزودهای هفتگی رو می‌تونید از طریق این صفحه دنبال کرده و گوش بدید!

نیکلاس جکسون، مهاجم سنگالی در ماه گذشته، در ادامه‌ی روند رو به رشد خود، در ماه مه، آمار فوق‌العاده‌ای به ثبت رساند و در پنج بازی این ماه توانست 5 گل به ثمر برساند.

رضا حسینی؛ فوتبال لب- در آخرین ماه لالیگا که تکلیف قهرمانی مشخض شده بود، همه‌ی نگاه‌ها به انتهای جدول و همچنین رقابت تیم‌ها برای کسب سهمیه‌های اروپایی بود. در این بین نیکلاس جکسون موفق به کسب بهترین بازیکن فصل شد.
پنج گل این مهاجم آفریقایی به زیردریایی زرد کمک کرد تا 10 امتیاز از 15 امتیاز ممکن در ماه می را به دست آورد. ویارئال به لطف سه پیروزی و یک تساوی در ماه مه، جایگاه پنجم جدول رده بندی لالیگا سانتاندر را به دست آورد و سهمیه لیگ اروپای فصل بعد را کسب کرد.
مهاجم سنگالی، ماه مه را با زدن گل تیمش در تساوی 1-1 مقابل والنسیا آغاز کرد. سپس در برد 5-1 مقابل اتلتیک بیلبائو و 2-0 مقابل کادیز یک گل زد. هیچ شکی وجود ندارد که نیکو جکسون بر روی فرم مناسب قرار دارد. بهترین شاهد بر این مدعا، زدن هشت گل در هشت بازی آخر ویارئال است.
نیکلاس جکسون سنگالی، متولد گامبیا است و تنها 21 سال سن دارد. جکسون محصول آکادمی ویارئال است. او در دو فصلی که در تیم اصلی ویارئال حضور دارد در 35 بازی به میدان رفته و 12 گل به ثمر رسانده است.
نیکلاس جکسون برای اولین بار در دوران حرفه‌ای خود این جایزه را به دست آورد. دیگر مهاجم آفریقایی لالیگا، یوسف انسیری از سویا در ماه آوریل برنده‌‌ی این جایزه شد. رقبای جکسون در رای‌گیری این ماه، لازارو وینیسیوس (آلمریا)، الخاندرو بالده (بارسلونا)، تاکفوسا کوبو (رئال سوسیداد)، یانیک کاراسکو (اتلتیکو مادرید)، جاستین کلایورت (والنسیا) و سرجی داردر (اسپانیول) بودند.

مهاجم نیجریه‌ای ویارئال، پس از رای هزاران هوادار و برخی از روزنامه‌نگاران فوتبال آفریقا، برنده جایزه‌ی‌ ارزشمندترین بازیکن آفریقایی لالیگا در فصل اخیر شد.

رضا حسینی؛ فوتبال لب- ساموئل چوکووزه، برنده‌ی جایزه ارزشمندترین بازیکن آفریقایی این فصل لالیگا شد. در این رای‌گیری بیش از 30 هزار هوادار و 26 روزنامه‌نگار برتر فوتبال آفریقا شرکت داشتند و وینگر نیجریه‌ای ویارئال توانست در صدر فهرست قرار گیرد.
این مهاجم آفریقایی، فصل فوق‌العاده‌ای را با زیردریایی‌های زرد سپری کرد. وی در 37 بازی از 38 بازی لالیگایی ویارئال حضور داشت و 13 گل و 11 پاس گل در تمام رقابت‌ها به ثمر رساند. با کمک این آمار درخشان او بود که ویارئال توانست در رده‌ی پنجم قرار گیرد و در لیگ اروپای سال بعد حضور داشته باشد.
از رقبای چوکووزه در این رقابت می‌توان از اینیاکی ویلیامز و یاسین بونو نام برد. مهاجم غنایی باسکی‌ها، امسال 36 بازی لالیگایی انجام داد و آمار 10 گل و 3 پاس گل را به ثبت رساند. گلر مراکشی سویا نیز در 25 بازی در لالیگا به میدان رفت و 4 بار موفق شد تا کلین شیت داشته باشد. یاسین بونو که سال گذشته موفق به کسب این عنوان شده بود، موفق به درخشش در آخرین دیدار فصل خود در رقابت‌های اروپایی شد و دومین قهرمانی لیگ اروپای خود را همراه با سویا به دست آورد.

همچنین هم تیمی چوکو، نیکلاس جکسون سنگالی نیز پتانسیل دریافت این جایزه را داشت اما نتوانست نظر هواداران و خبرنگاران را به خود جلب کند. با این حال، جکسون حتما با 12 گلی که در لالیگای اسپانیا به ثمر رساند، سوژه‌ی جذابی برای فصل نقل و انتقالات خواهد بود.
علی‌رغم رقبای سخت ساموئل در کسب این عنوان، در نهایت ملی‌پوش نیجریه‌ای توانست این عنوان را کسب نماید. چوکووزه با ثبت 155 دریبل در این فصل، در جمع سه نفر برتر از این حیث در لالیگا قرار گرفت. همین مسئله باعث شد تا تماشای بازی او در ویارئال به امری لذت‌بخش تبدیل شود.
یکی از بهترین بازی‌های چوکووزه در این فصل به برتری زردپوشان در سانتاگوبرنابئو بازمی‌گردد. جایی که ویارئال موفق شد با کمک دو گل چوکووزه، رئال مادرید را 3 بر دو شکست دهد.
چوکووزه پس از دریافت جایزه‌ی خود گفت: “از بردن این جایزه بسیار خوشحالم. من در این فصل خیلی سخت کار کردم، اما می‌خواهم از هم‌تیمی‌هایم تشکر کنم که این امکان را فراهم کردند. بدون آنها این برای من و مربی نیز ممکن نبود. وقتی مربی به شما ایمان داشته باشد و به شما اعتماد به نفس بازی و لذت بردن بدهد، واقعاً به شما انگیزه می دهد.”