همیشه غرغرهای زیادی در سالهای اخیر درباره اینکه زمان استراحت در فوتبال کم شده وجود دارد، اما امسال هم همینطور بوده؟
امیرحسین محمودی، فوتبال لب – فوتبال مردان در رقابتهای المپیک که پایان فصل 2023-24یست که بنظر خیلی طولانی اومد، روز جمعه در پاریس تمام میشود. فینال المپیک، سه ساعت قبل از شروع رقابت لیگهای انگلستان در تمامی ردهها با بازیهای بلکبرن، پرستون، بارنزلی و چسترفیلد برگزار میشود.
لیگهای اتریش، بلژیک، حوزه اسکاندیناوی، اسکاتلند و سوئیس هفته پیش آغاز شد. درحالی که رقابتهای انتخابی برای لیگ قهرمانان، لیگ اروپا و کنفرانس، ماه گذشته شروع شد.
خب، حداقل یک هفتهای وقت داریم تا تیمهای فانتزی خودمون رو بچینیم.
هی، چی؟ حتی لیگ یک انگلستان هم فانتزی درست کرده؟ و دو روز پیش هم شروع شده؟ حتی استراحتهای فوتبال فانتزی هم داره کمتر میشه. فانتزی یورو یکماه پیش تمام شد.
بن رایت، مدیر تبلیغاتی لیگ یک انگلستان گفت:”به نقطهای رسیدیم که خب، ما چرا این کار رو انجام ندیم؟ برای دو سه سال به این قضیه به عنوان بخش وسیعتری از استراتژی دیتا نگاه کردیم. بحث درگیر شدن مردمه، اینکه درباره اتفاقات لیگ با جزئیات بیشتر و اشتیاق بیشتر صحبت کنند. “
“این در مورد برگشت مستقیم سرمایه تبلیغات نیست، اما از لحاظ دیتا منافعی وجود داره. ما تقریبا 1.5میلیون دیتای مرکزی جمعآوری شده داریم، اما بخش اعظمی از اون برای مدت زیادی پیش خودمون نگه داشته شده. پس دیتابیس با محدودیتهایی مواجه شده. دید بهتر برای اینکه مردم بهتر با ما و باشگاهامون درگیر بشن ارزش زیادی داره.”
“میتونستیم سریعا یک اسپانسر برای برنامه انتخاب کنیم، ولی نکردیم و مطمئن هم نیستم که این کار رو انجام بدیم. شاید اونها رو در قالب جوایزی که ارائه میکنیم پیش ببریم، ولی ارزش واقعی اینه که تماشاگرانمون رو بهتر بشناسیم.”
برای لیگ یک انگلستان، دو دلیل کلیدی برای اشتیاق به پیوستن به لذت فانتزی داره. اولی تماشای تبدیل شدن فانتزی پریمیرلیگ به یک بازی مناسبه. با شروع فقط 76هزار بازیکن در فصل 2002، این بازی تبدیل به یک وسیله برای خلق محتوا، گفتگوهای پیدرپی و ماشین استخراج دیتا با 11 میلیون در سراسر جهان شده است.
دلیل دوم رسیدن شبکههای خارجی برای پخش بازیهاست و میتونه از بازیای حمایت کنه که براساس اشتیاق مردم به دیدن و طرفدارای از بازیکنانیست که شاید در گذشته علاقهای به دیدنشان نداشتند. در ماه می اعلام شد لیگ یک انگلستان قرارداد جدیدی برای پخش بازیها در داخل کشور با اسکای اسپورت امضا کرده است، که باعث میشود شبکه غولپیکر انگلیسی 1059 بازی لیگ یک را در فصل، برای پنج سال پخش کند.
رایت گفت:”این همون چیزیه که باعث میشه مردم در مورد بازی فانتزی صحبت کنن، مخصوصا با مشخص شدن قرارداد تلیویزیونی، چون میتونن حین تماشای بازیها در موردش صحبت کنند.”
در مورد اینکه چطوری فانتزی لیگ رو انجام بدید، امتیاز گیری درست مثل فانتزی پریمیرلیگئه، اما فقط میتونید هر هفته هفت بازیکن انتخاب کنید که قیمت مشخصی ندارند. پس میتونید میدفیلد بلکبرن، سمی اسمودیکس، مهاجم بیرمنگهام سیتی، الفی می و ستاره ورکسهام پاول مولین رو انتخاب کنید، در کنار بقیه بازیکنان.
هر هفته میتونید بازیکنانتون رو تعویض کنید و همچنین میتونید در آخر هر هفته دو باشگاه انتخاب کنید که با کسب برد خانگی 5 امتیاز و با کسب برد خارج از خانه 7 امتیاز کسب کنید. چرا هفت بازیکن و دو باشگاه؟ چون 7 و 2 میشه 72، فهمیدید؟
به گفته رایت: “ما میخوایم تا بازیکنان فانتزی پریمیرلیگ رو جذب کنیم، اما همچنان میخوایم که طرفداران تازه کار لیگ یک رو هم داشته باشیم، برای همینه که قیمتی روی بازیکنان نگذاشتیم. با حجم زیادی که از بازیکنان داریم، مدیریت بودجه سخت است.”
بازی توسط جینیس اسپورتس، یک شرکت تکنولوژی در انگلستان ساخته شده که دیتای فوتبالی را برای صنعت شرطبندی، پخشهای زنده و لیگها تامین میکند.
رایت اضافه کرد: “با شروع فصل، از نظر بازیکنان 6 رقمی (میلیونی) میشویم. فکر نمیکنم خودمون رو پایینتر از لیگهای دیگه در نظر گرفتن چیز درستی باشه.”
سال گذشته، فانتزی پریمیرلیگ، که پدر تمام بازیهای فانتزیست، کاهش بازیکن داشت و از 11,447,105 نفر در فصل 2022-23 به 10,904,15 نفر کاهش یافت.
این باعث شد که بازی تغییراتی در حوزه امتیاز آوری، استفاده از ترنسفرها و چیپها اعمال بشه.
که به نظر میاد کار کرده، به گفته پریمیرلیگ نزدیک 2.3 نفر در مدت هشت روزه لانچ بازی ثبت نام کردند، سیدرصد بیشتر از همان زمان در سال گذشته.
همهچیز توی سرزمین فانتزی خوبه. اما وضعیت توی خود پریمیرلیگ، یکم خوابآوره.
هنوز سه هفته به پایان پنجره نقل و انتقالاتی مونده، اما سه بازیکن با بیشتر قیمت خرید توسط تیمهای انگلیسی، لنی یورو، آمادو اونانا و مکسیمیلیان کیلمن هستند. کسی این سه نفر رو برای فانتزیش انتخاب میکنه؟
چند دلیل برای این رویکرد محافظهکارانه تیمها وجود داره. اولین دلیل این است که تیمهای پریمیرلیگی نمیتونند مثل قبل از کرونا خرج کنند.
فقط باید کسر امتیازهای فصل گذشته رو به یاد بیارید تا متوجه بشید که تیمها هیچ راهی برای مانور دادن ندارند و بعضیها باید خلاق باشند، همونطور که امضای قراردادهای زیادی در قبل از اولین ددلاین تابستان، 30 ژوئن انجام شد.
حتی باشگاههایی که نگرانی در مورد قوانین لیگ درباره موقعیتشان در جدول سود و تامین سرمایه (PSR) ندارند، مثل گذشته پر خرج نیستند. تنها بعضی از آنان سود قبل از کسر مالیات داشتند. برایتون با سود 133میلیون پوند، منچسترسیتی با 80میلیون پوند، بورنموث 44میلیون پوند و برنتفورد با 9میلیون پوند، مجموع زیان تیمهای لیگ برتری رقم تعجبآمیز 685میلیون پوند است. این پنجمین فصل لیگ با مجموع زیان است و فصل 2022-23، چهارده درصد از فصل گذشته بدتر بود.
پس، شاید همگی سعی دارند پول کمتری از دست بدهند، یا ممکنه درحال نگاه کردن المپیک باشند.
این داستان در مورد ادغام و خریدهای تیمهای فوتبالی نیز صدق میکند. که بعد از خرج کردن 1.3 میلیارد توسط سر جیم رتکلیف برای خرید تنها یک چهارم منچستر یونایتد در اواخر سال گذشته، کمی به عقب نشست. این تقریبا ارزش باشگاه را دوبرابر کرد.
از آن موقع به بعد، خبری نبوده.
برنتفورد، که با یک تماس از بانک بازرگانی راثچایلد و شرکا در دسترس است، هیچ درخواستی برای خرید این باشگاه 400میلیون پوندی وجود نداشته. ولورهمپتون از سال گذشته به صورت نیمه رسمی برای فروش در نظر گرفته شده. تاتنهام، باشگاه دیگر در لیست خرید بانک راثچایلد، از پیشنهادات استقبال میکند، اما هیچ کس به پرداخت مبلغ 3.75 میلیون پوندی مجاب نشده (و احتمالا نخواهد شد).
راثچایلد قرار است به خانواده درگذشته دیوید گلد برای فروش بیستوپنج درصد سهام باشگاه وستهم یونایتد کمک کند، اما تنها گروه علاقهمند به خرید سهام، دومین نفر با بیشترین مقدار سهام، یعنی میلیاردر اهل جمهوری چک، دنیل کرتینسکی است. به گفته منابع، بزرگترین سهامدار این باشگاه یعنی دیو سالیوان، علاقهای به این کار ندارد.
از جنوب لندن و باشگاه کریستال پالاس همین اتفاقات درحال رخ دادن است. جان تکستور، بزرگترین سهامدار، به سختی به دنبال خرید سهام برای تسلط کامل بر سلهرست پارک یا فروش چهل و پنج درصد سهامش برای اقدام برای خرید یک باشگاه پریمیرلیگی برای گروه فوتبالیاش است.
آمریکاییهای میخواهند گروه خودشان موسوم به “گروه فوتبال عقاب” را در بازار نیویورک بالاتر ببرند، و برای این کار به یک تیم انگلیسی برای راحتتر شدن این کار احتیاج دارند. با این حال، خرید سهام اقلیت برای این تیم دشوار است(به گفته افراد فعال در حوزه سرمایه، بلیط فصلی کریستال پالاس را گرانترین در تمامی ورزشها میدانند)، به خصوص وقتی که سرمایه گذاران برای 117.5 میلیون پوندی که پرداخت کردهاند، انتظار سودآوری دارند.
محتملترین خریداران سهام تکستور، سهامداران دیگر کریستال پالاس هستند، که به نظر با این وضعیتی که اکنون دارند، خوشحالند و تنها پیشنهادات کم ارزشی نسبت به سهام ارائه دادهاند.
که ما را به اورتون میرسونه. تکستور در این تابستان خودش را به باشگاه مرسی سایدی لینک کرد، اما آنها برای بیشتر از دو سال است که برای فروش هستند و حداقل چهار روند تغییر مالکیت را در این یکی دو فصل اخیر به خود دیدند.
هیچکس به صورت عمومی اقدامی برای بحث در مورد قیمتی که گروه فرایدکین برای اورتون در ماه گذشته قرار داده، نکرده است.
تکستور همچنان در بازار برای خرید باشگاه است، پس میتوان به عنوان گزینه به آنها نگاه کرد، اما آنها همچنین به دنبال تیمهای چمپیونشیپی هستند و همچنان وضعیت پالاس برای آنها مشخص نشده.
تفاوت رفتار بین خریداران و فروشندگان فرای پریمیرلیگ میرود، با چند باشگاه در ایافال (چمپیونشیپ، لیگ یک، لیگ دو) و چندین تیمهای خارج از این لیگها به دنبال سرمایهگذار هستند.
برای مثال، سلفورد سیتی. این ماه بازیکن سابق یونایتد، گری نویل 40درصد از سهام این باشگاه لیگ دویی را از پیتر لیم خریداری کرد.
بیزنسمن اهل سنگاپور 50درصد سهام این باشگاه را در سال 2014 به گری نویل به همراه برادرش فیل و همتیمیهای موسوم به “کلاس-92” از جمله نیکی بات، رایان گیگز و پل اسکولز، هر کدام ده درصد سهام را خریداری کردند. لیم در سال 2019، 10درصد باقیمانده سهامش را به دیوید بکهام فروخت تا تیمی متشکل از بازیکنان قدیمی آکادمی یونایتد در گروه مالکین سلفورد شکل بگیرد.
اما حضور گری نویل موقتی بود.
بات، مدیر ارشد اجرایی سلفورد در بیانیهای اعلام کرد: “ما به جست و جو کردن گزینهها برای همکاری در استراتژی اضافی برای همکاری با ما برای رسیدن به اهداف این باشگاه تلاش کنند.”
که کاملا منطقیست. متاسفانه، آنها تمام این سالها به دنبال این همکار استراتژیک گشتهاند و لیم که همزمان مالک والنسیای اسپانیا هم بود، مشخصا اعلام کرد که علاقهای به ادامه سرمایه گذاری در سلفورد به دلیل ضرر رسانی سالانه آنها را ندارد.
اما به نظر میآمد که لیم از انتظار خسته شده بود، پس نویل مجبور بود جای او را پر کند.
برای چه مدت؟ کسی نمیداند. اما تا زمانی که مالکین علاقهای به پایین آوردن ارزش سی میلیون پوندی باشگاه ندارند، همینطور خواهد بود. تیمی که در فصل گذشته در رده 20م، با 9امتیاز و سه رده بالاتر از منطقه سقوط قرار بگیرد.
حالا که صحبت از لیگ ملی شد، این هفته اخبار خوبی آمد.
به همراه پایان قرارداد بلند مدت آنها با تیانتی اسپورت، که سابقا به نام بیتی اسپورت شناخته میشد، ردههای پنجم و ششم فوتبال انگلستان درحال سقوط به سردرگمی و ابهام بودند که ماه گذشته، قراردادی هفت ساله با پلتفرم ورزشی “DAZN” امضا شد.
با دید به اینکه این معامله برد-برد است، دیایزیان محتواهای بسیار زیادی که “با درآمد هفت رقمی” توصیف شد، درحالی که لیگ ملی تماشاگران بینالمللی و همکاری بلند مدت بدست آورد.
جالبترین بخش این معامله تغییر بین لیگی که به تنهایی پیش رفته و مستقیما به مصرف کننده متصل میشد، به لیگی با قراردادی که دارای حقوق سنتی بیشتر و پلتفرمیست که قسمت جدیدی به این بسته الحاق میکنند.
به دنبال انتقاد مالک سابق تیم ورکسهام از سرویس استریم (احتمالا اسمش رو شنیده باشید، شخصی به نام رایان رینولدز، اهل کاناداست. بنظر که بازیگره.) لیگ سرویس استریم خودش را (NLTV) در سال 2022 تاسیس کرد.
دیایزیان این سرویس را تدریجا به برنامه خود و باز تولید آن به عنوان یک بسته کلی ارائه میکند. مثل گیم پس NFL که به عنوان یک محصول جدا در سرویس دیایزیان در دسترس است. پس طرفداران لیگ ملی که علاقهای به بوکس و امامای ندارند، میتوانند فوتبالشان را بدون درگیری و دعوا تماشا کنند.
و چون این قرارداد کمی با عجله بسته شد، همانطور که یک مدیر ارشد از تیمهای لیگ ملی گفت، ممکن است یک نقطه موقتی وجود داشته باشد. شروع این ماجرا بازی ساوثرن یونایتد دربرابر یورک سیتی است که دیایزیان پخش سراسری خود را در سه بازی که در ماه آگوست از طریق انالتیوی در دسترس است را پخش میکند.
این یعنی چند دوربین بیشتر، گرافیک جالب، تیم گزارشگری مناسب و گپ و گفت قبل از بازی. چیزی که رینولدز دو سال پیش میخواست. بازیهای آخر هفته تا پاییز و تا زمان ادغام کامل شبکه انالتیوی با دیایزیان، از این شبکه پخش میشود.
البته که فوتبال خارج از لیگ برای همه نیست. اما زمانی که به طرفداران بوردو، که از زمانی که قوانین مالی لیگ فرانسه آنها را به دسته سوم تبعید کرده، متوجه میشوید.
با امید به این که مالکان لیورپول، فنوی اسپورتس گروپ (افاسجی) بتوانند با خریداری این باشگاه برنده شش دوره لیگ فرانسه، آنها را به مسیر در رده اول فوتبال فرانسه برگردانند، این معامله با وجود نگرانیهایی از لحاظ میزان قرضهای باشگاه، از هم پاشید.
این باعث تثبیت سقوط این تیم به لیگ سمی-پرو چمپیونات ملی شد و اوضاع از آن زمان حتی بدتر هم شده. مقامات فوتبالی بسیار نگران وضعیت قدرت مالی بوردو بعد از فرستادن آنها به لیگ ملی دوم است، رده چهارم فرانسه. سقوط به دو رده پایینتر.
یک کنسرسیوم متشکل از طرفداران محلی درحال تلاش برای ایجاد یک بسته نجات برای این تیم هستند، اما زمان درحال گذشتن است و بحث افزایش نقدینگی از طریق فروش اموال و بازیکنان دور از ذهن نیست. این میتواند یک نتیجه وحشتناک برای کسانی که نگران این اوضاع هستند باشد.