بایگانی دسته‌ی: مقاله ها

پس از گذشت ۹ روز از آغاز جام جهانی ۲۰۲۲ قطر، حالا به یکی از سرنوشت‌سازترین دور های این بازی‌ها رسیده‌ایم.

مهران فرهادی، فوتبال لب – دور سوم مرحله گروهی جام‌های جهانی مختلف همیشه جزء یکی از حساس‌ترین دور ها محسوب شده‌است‌. دوری که می‌تواند حتی سرنوشت یک جام یا آینده یک کشور را تعیین کند. در این دو مقاله به شرایط هر هشت گروه پیش از آغاز دور سوم مرحله گروهی می‌پردازیم.

در گروه A، قطر، میزبان جام، اولین حذف شده جام لقب گرفته و بازی آخر برابر هلند برایشان دیداری تدارکاتی و شاید حیثیتی محسوب می‌شود. درست برخلاف هلند. لاله‌های نارنجی که در بازی برابر اکوادور فقط دو شوت روانه دروازه حریف خود کردند، برای صعود از دور گروهی به عنوان تیم صدرنشین محکوم به کسب هر سه امتیاز این مسابقه می‌باشند.

در دیگر دیدار این گروه سنکال سه امتیازی آلیو سیسه و اکوادور چهار امتیازی آقای آلوارو به مصاف یکدیگر می‌روند. دیداری که جنگی بر سر صعود محسوب می‌شود و تیم برنده جواز حضور در شانزده تیم نهایی جام بیست و دوم را کسب می‌کند. حضور انر والنسیا، مهاجم اکوادوری‌ها که شش گل قبلی اکوادور در جام‌های جهانی را به ثمر رسانده در این مسابقه در هاله‌ای از ابهام قرار دارد و از طرفی به نظر‌ می‌رسد سنگالی‌ها بدون مانه هم تیم خطرناکی نشان داده‌اند.

کار کوادوری‌ها برای صعود با یک مساوی هم تمام می‌شود و در صورت به دست آوردن نتیجه دلخواهشان، می‌توان از آن‌ها به عنوان اولین شگفتی جام بیست و دوم نام برد.

در گروه B اما شرایط فرق چندانی با گروه A ندارد. انگلیس چهار امتیازی، امریکا دو امتیازی، ولز تک امتیازی و دیگر تیم این گروه با سه امتیاز همگی شانس صعود در روز آخر مسابقات این گروه را دارند. انگلیس به مصاف ولزی می‌رود که در دو بازی گذشته بسیار ضعیف نشان داده و کوچک‌ترین شباهتی به تیم مسابقات پلی‌آف مقدماتی ندارد.

انگلستان باوجود برد شش گله در بازی اول، در دیدار دوم همان تیم چند ماه پیش بود. حوصله سر بر و بدون هیچ برنامه و فاکتور ایکسی در حملات. با این حال به نظر نمی‌آید ولز بتواند مانع صعود سه شیر‌ها به مرحله بعد شود؛ مخصوصا باوجود چهار امتیازی که شاگردان ساوتگیت در دو بازی گذشته به دست آوردند.

در گروه سوم، لواندوفسکی بالاخره اولین گل خود در ادوار مختلف جام‌های جهانی را برابر عربستان هروه رنارد به ثمر رساند و سه امتیاز را برای لهستانی‌ها به ارمغان آورد. عربستان اما در این بازی بسیاری خوبی را از خود به نمایش گذاشت. بی‌شک تا به اینجای جام شاگردان رنارد جذاب‌ترین تیم آسیایی جام بوده‌اند و شاید اگر اشتباهات فردی گریبان آن‌ها را نمی‌گرفت تبدیل به اولین تیم جام می‌شدند که به طور مستقیم به مرحله بعد صعود می‌کند.

البته رنارد و عربستان هنوز شانس زیادی برای صعود از گروه خود دارند. آن‌ها به مصاف مکزیکی می‌روند که در دو بازی گذشته از لحاظ هجومی هیچ چیز خاصی به نمایش نگذاشته‌ ولی از دید دفاعی تیم مستحکمی نشان داده‌اند. حال باید دید آیا این پروژه سه ساله سعودی‌ها با رنارد به نتیجه می‌رسد یا آن‌ها در همان دور گروهی از قطر خداحافظی می‌کنند.

در دیگر سمت این گروه آرژانتین اسکالونی پس از باخت غیرمنتظره برابر عربستان، نیازمند یک برد برای جلوگیری از حذف زودهنگام از مسابقات بود و چه کسی لایق‌تر از مسی برای انجام این ماموریت؟ باوجود دفاع همه‌جانبه و بلاک مستحکم مکزیکی‌ها، مسی از تک موقعیتی که به دست آورد گره کار را برای آلبی سلسته باز کرد و گل دوم را برای انزو فرناندز، هافبک جوان و مستعد تیم بنفیکا ساخت.

باوجود کسب این سه امتیاز تفاوت این آرژانتین و آرژانتین دو سال گذشته بسیار زیاد بوده و این تیم فقط در حد سایه‌ای از آن آرژانتین ترسناک اسکالونی بوده است. مسئله‌ای که البته انتظار می‌رود بازی به بازی کمتر شود و آرژانتینی‌ها با این حجم از فشار وارده بتوانند نمایش‌های درخشانی را در مستطیل سبز پیاده کنند.

در گروه D، فرانسه با برد مقتدرانه برابر استرالیا و شکست دانمارک در دیداری پایاپای و نزدیک، به عنوان اولین تیم جام مدت زمان حضورش در قطر را تمدید کرد و طلسم ۱۶ ساله تیم‌های قهرمان جام جهانی را شکاند. حالا برخلاف پیش‌بینی‌های قبل از آغاز جام، فرانسه به قدری خوب ظاهر شده که با وجود مصدومیت بازیکنانی مانند انگولو کانته، پل پوگبا، کریستوفر انکونکو و کریم بنزما به عنوان مدعی قهرمانی شناخته می‌شود.

تونس هم به لطف تساوی روز اول برابر دانمارک کسپر هیولمن و شکست سنگین استرالیا برابر خروس‌ها هنوز نیم نگاهی به صعود از گروه خود دارند و استرالیا نیز با برد برابر تونس، بالاتر از دانمارک در رتبه دوم گروه D جام جهانی ۲۰۲۲ قطر قرار دارد و دیدار برای وایکینگ‌ها برای آن‌ها بازی مرگ و زندگی تلقی می‌شود.

دانمارک اما تا به حال کاملا برخلاف انتظارات ظاهر شده است. شاید از آن‌ها انتظار می‌رفت تا درست مانند جام جهانی ۲۰۱۸، یورو ۲۰۲۰ و لیگ ملت‌های ۲۰۲۱ تیمی قدرتمند و جذاب نشان دهند اما تا به حال دانمارک هر چیزی بوده جز آنچه که باید.

آن‌ها مقابل فرانسه عملکرد قابل قبولی داشتند اما این عملکرد با نمایش همین سه ماه پیش آن‌ها برابر خروس‌ها از زمین تا آسمان فرق داشت. هنوز چیزی برای دانمارک تمام نشده و یک پیروزی برابر استرالیا آن‌ها را به دور بعدی مسابقات می‌رساند. دوری که دیگر مانند این دور مهربان نیست و با کوچک‌ترین اشتباه‌ها تیم‌ها را مجازات می‌کند.

قطر، میزبان جام جهانی ۲۰۲۲ پس از ماه‌ها برنامه‌ریزی و اردوهای مختلف به اولین تیم حذف شده از این جام تبدیل شد.

مهران فرهادی، فوتبال لب – تیم ملی قطر، قهرمان قاره آسیا و میزبان جام جهانی ۲۰۲۲ قطر، باوجود اردوهای آماده‌سازی با کیفیت، با دو باخت متوالی برابر اکوادور و سنگال، اولین تیم حذف شده این جام لقب گرفت.

قطری‌ها که تحت هدایت فلیکس سانچز، سرمربی اسپانیایی خود امیدهای زیادی برای صعود از گروه خود در جام جهانی داشتند خیلی زود از مسابقات کنار گذاشته شدند. در هیچ یک از این دو بازی قطر شباهتی به تیم قهرمان آسیا سال ۲۰۱۹ و یا تیم مسابقات دوستانه برگزار شده در چند وقت اخیر نداشت. اما بگذارید از 12 سال پیش شروع کنیم. جایی که قطر رسما به عنوان میزبان جام جهانی 2022 معرفی شد.

در سال 2010 بود که قطر به طور رسمی به عنوان میزبان جام جهانی 2022 معرفی شد. از همان موقع بود که آن‌ها در کنار شروع ساخت و آماده‌سازی سخت‌افزارها به پرورش استعدادها و ساخت تیم ملی‌ای قدرتمند پرداختند‌.

برای مثال قطری‌ها شروع به بازسازی کمپ اسپایر که در سال 2004 ساخته شده بود کردند و آن را تبدیل به یکی از مجهزترین کمپ‌های تمرینی جهان کردند. کمپی که از روز اول با هدف ساخت و پرورش استعدادهای داخلی و ارائه آن‌ها به فوتبال اروپا ساخته شد. امروزه تیم‌هایی نظیر بایرن مونیخ و بارسلونا اردوهای آماده‌سازی خود در تابستان را در این کمپ سپری می‌کنند.

فلیکس سانچز، سرمربی 46 ساله آن‌ها از سال 2006 تا کنون با فوتبال قطر همکاری می‌کند. قطری‌ها سانچز را در سن 30 سالگی از لاماسیا، مهد آن روز‌های استعدادهای فوتبال جهان به قطر آوردند و وظیفه مربیگری و پرورش نسل جدیدی از قطر در کمپ اسپایر را به این مربی واگذار کردند.

پس از هفت سال کار با انواع بازیکنان مختلف نهایتا در سال 2014 او به عنوان سرمربی تیم زیر 19 ساله‌های قطر انتصاب شد و در همان سال قطری‌ها را به عنوان قهرمانی زیر 19 ساله‌های آسیا رساند و پنج سال بعد با تعدادی از استعدادهای همان تیم، قهرمان جام ملت‌های آسیا شد. اما هدف اصلی جام جهانی بود. جامی که تمام این 12 سال فوتبال قطر در راستای موفقیت در آن، قدم برمی‌داشت.

قطری‌ها که به عنوان قهرمان آسیا وارد مسابقات می‌شدند می‌خواستند تا نمایش مقتدرانه‌ای در اولین حضور خود در تاریخ جام‌های جهانی داشته باشند. آن‌ها از ۶ ماه پیش استارت اردو ها را زدند. اردوهایی که باعث شد ۷ هفته ابتدایی سوپرلیگ قطر بدون ملی‌پوشان قطری برگزار شود. مقصد اول قطری‌ها جایی نبود جز زادگاه سرمربی‌شان؛ اسپانیا. سپس عازم اتریش شدند و در نهایت اردو را در قطر به اتمام رساندند.

آن‌ها طی این مدت با شیلی، گواتمالا، هوندوراس، پاناما، آلبانی جامائیکا، غنا و مراکش بازی کردند و در اکثر این دیدار‌ها تیم پیروز میدان بودند. مسئله‌ای که روز به روز امید شاگردان سانچز برای صعود از گروه را افزایش می‌داد.

اما قطری که در دو بازی ابتدایی جام دیدیم، کوچک‌ترین شباهتی به تیم قهرمان آسیا یا تیمی که تا نیمه نهائی عرب‌کاپ پیش رفته بود نداشت. آن تیم با پلن‌های متنوع هنگام به دست داشتن مالکیت حالا از حفظ توپ برای دقایقی هرچند کوتاه عاجز بود و به راحتی توپ را از دست می‌داد و هیچ سازمان دفاعی مستحکمی نداشت و خب طبیعتا نتیجه کار نمی‌توانست چیزی جز حذف زودهنگام آن‌ها از مسابقات باشد.

حالا قطر به عنوان اولین تیم حذف شده جام جهانی ۲۰۲۲ شناخته می‌شود. به نظر قطری‌ها باید این جام را به باد فراموشی بسپارند و از همین حالا برنامه‌ای برای ۴ سال آینده آماده کنند. برنامه‌ای که آن‌ها را برای دومین بار در تاریخشان به بزرگ‌ترین تورنومنت فوتبال جهان بیاورد و موفقیت در آن را برایشان میسر کند.

در شب رسیدن ژیرو به تیری آنری، فرانسه با نتیجه 4 بر 1 استرالیا را شکست داد اما این پیروزی چطور به دست آمد؟

مهدی جعفریان، فوتبال لب – فرانسوی‌ها به حق از نبود کریم بنزما برنده توپ طلا گلایه میکنند اما اولیه ژیرو به مانند گذشته نشان داد که جایگزین قابل اعتمادیست. مثلث ژیرو، گریژمان، امباپه هماهنگی و شناخت عالی‌ای از یکدیگر دارند؛ فاکتوری که به دلیل زمان آمادگی و تمرین کمتر تیم‌های ملی اهمیت بیشتری پیدا میکند. این سه نفر از تمام حرکات یکدیگر اطلاع دارند.

بعد از ۴۵ دقیقه آبی‌پوشان ایکس جی غیر پنالتی ۲.۲ داشتند که بالاترین میزان در بین هر تیمی در مسابقات بود و این در حالیست که نیمی از بازی هنوز باقی مانده بود. گل اول ژیرو یک حرکت ترکیبی پرتکرار بین بازیکنان فرانسوی بود. آنها در نیمه دوم حرکات بیشتری از این قبیل داشتند که گلی به همراه نداشت اما مشاهده‌ این پاس‌های ظریف در فضاهای کوچک در مسابقات ملی بسیار چشم نواز است.

در سیستم ۱-۳-۲-۴ دشان، بنجامین پاوارد، مدافع راست تیم برای باز نگه داشتن زاویه پاس به دمبله در وینگ راست عقب میماند و در سمت مقابل، تئو هرناندز به عنوان جانشین برادر مصدومش لوکاس، در موقعیت بالایی قرار می‌گرفت و چوآمنی جای او را در دفاع چپ پر می‌کرد.

استرالیا با سیستم ۱-۴-۱-۴ خود و عقب آمدن دو وینگر تیم سعی در جلوگیری از یک به یک شدن دو وینگر سرعتی فرانسه، امباپه و دمبله، با مدافعان کناری خود داشت که چندان کارساز نبود زیرا که معمولا سیستم‌های پنج دفاعه در اینجور مواقع کارسازتر هستند چرا که زمان کمتری برای طی کردن عرض زمین نسبت به سیستم‌های چهاردفاعه نیاز هست و این مهم باعث میشود که وینگر‌ها در بسیاری از مواقع پشت به دروازه توپ گیری کنند و در نهایت مجبور به پاس رو به عقب بشوند. نتیجتا سرعت و خطر حملات حریف بسیار کمتر میشود.

در نبود کانته و پوگبا، چوآمنی و ربیو خط هافبک دو نفره‌ فرانسه را تشکیل دادند. چوامنی اغلب هافبک عقب‌تر بود و به جلوگیری از ضدحملات و گردش توپ بسنده میکرد. اما ربیو ایستا نمی‌ماند. روی گل اول فرانسه در حالی که مدافعان مشغول یارگیری ژیرو بودند، ربیو از به هم ریختگی خط دفاعی استرالیا استفاده کرد و گل تساوی را به ثمر رسانید. و همچنین روی گل دوم هم شاهد پرس سنگین و توپ‌گیری او از مدافع راست استرالیا بودیم که با پاس پشت پای امباپه و پاس گل ربیو به ژیرو، فرانسه را پیش انداخت.

با تعویض لوکاس هرناندز و جایگزینی با برادرش تئو، که مشخصا بازیکن تهاجمی‌تری است، فشار روی اتکینسون دفاع راست استرالیا بسیار افزایش یافت. تئو هرناندز شروع به قرار گرفتن در موقعیت‌های بالای زمین و لب خط در سمت چپ زمین کرد که به امباپه این اجازه را می‌داد تا به سمت داخل حرکت کند و به دروازه‌ی حریف نزدیک‌تر شود، جایی که این فوق ستاره خروس‌ها از هرجایی خطرناک‌تر است.

بعد از تنها ۶۰ دقیقه امباپه و هرناندز مجموعا ۱۲ سانتر روی دروازه‌ی استرالیا ارسال کردند. گل سوم فرانسه اما از سانتر جناح مقابل و ضربه سر امباپه که به داخل محوطه نفوذ کرده بود به ثمر رسید. هجده دقیقه مانده به پایان بازی سانتر امباپه دقیقا جایی میرود که الیویه ژیرو حضور دارد تا او گل چهارم تیم را به ثمر برساند و این نشان از همان هماهنگی‌ای می‌باشد که پیش‌تر به آن اشاره کردیم.

خروس‌ها با وجود مصدومان زیاد و تیم ناقصی که به مسابقات آمدند، موفق شدند به سومین مدافع عنوان قهرمانی‌ای تبدیل شوند که بازی اول دوره‌ی بعدی را با برد شروع میکند.

اما با وجود این بازی خوب، شک و شبهه‌هایی را درباره‌ این تیم وجود دارد چرا که تیم‌های قدرتمندی که می‌توانند مالکیت توپ را مقابل‌ پرس محتاطانه‌ی تیم دشان حفظ کنند، می‌توانند بسیار خطرساز ظاهر شوند. هرچند که تیم دشان در سال ۲۰۱۸ هم به لحاظ تاکتیکی کامل نبود (درست مثل ایتالیا که قهرمان یورو شد) اما با نبوغ بازیکنان خود موفق شدند جام قهرمانی را بالای سر ببرند.

درکل فرانسه بازی بسیار خوبی به نمایش گذاشت. خلاقیت گریژمان، تجربه‌ ژیرو و ربیو، نفوذهای تئو، استحکام دفاعی ناشی از حضور بازیکنان فیزیکی‌ای مثل چوآمنی، اوپامکانو و کوناته و مهمتر از همه حضور فوق ستاره‌ای به نام امباپه طرفداران فرانسوی را به تکرار قهرمانی امیدوار می‌کند.

در این سری از مقاله‌ها به تاریخچه تمامی جام‌های جهانی تاریخ و روند برگزاری آن‌ها می‌پردازیم.

محمد تقی‌پور، فوتبال لب – جام جهانی فوتبال بزرگ ترین رویدادهای ورزشی دنیا است. در این مطلب به تاریخچه، پیدایش و نحوه برگزاری آن فوتبال می‌پردازیم

جام جهانی فوتبال رویدادی است که هر 4 سال یکبار برگزار می شود و 32 تیم ملی از 5 قاره آسیا، اروپا، آمریکای شمالی، آمریکای جنوبی، آفریقا در آن به رقابت با یکدیگر می پردازند. این روبداد یکی از بزرگ ترین رویدادهای دنیا به شمار می رود و می‌توان گفت که این مسابقات حتی از المپیک نیز مهم‌تر و محبوب‌تر است. در این مطلب می خواهیم نگاهی به این رویداد بزرگ داشته باشیم.

موفقیت فوتبال در مسابقات المپیک بسیار چشمگیر بود. استقبال از مسابقات فوتبال در المپیک های 1924 و 1928 که هر دو با قهرمانی اروگوئه به پایان رسید، به قدری زیاد بود که FIFA و رئیس وقت آن یعنی ژول ریمه، مجددا تصمیم گرفتند تا مسابقاتی جداگانه برای این ورزش محبوب تشکیل دهند.

در سال 1928 در آمستردام هلند، FIFA به صورت رسمی تشکیل مسابقاتی مستقل را تایید کرد و در همین راستا، اروگوئه که 2 المپیک قبلی را قهرمان شده بود و به نوعی قهرمان فوتبال جهان به شمار می رفت را به عنوان میزبان اولین مسابقات این چنینی فوتبال که به نام جام جهانی مشهور شد انتخاب کرد. بعد از حواشی بسیار پیرامون میزبانی اروگوئه و عدم استقبال اکثر کشورهای اروپایی از این تصمیم، اولین دوره جام جهانی در سال 1930 و با حضور 13 تیم برگزار شد. در پایان، اروگوئه با شکست آرژانتین، به عنوان اولین تیم قهرمان جهان لقب گرفت.

در شب گذشته، پس از اعلام رسمی فسخ قرارداد کریستیانو رونالدو با منچستریونایتد، خبر دیگری تمام توجه‌ها را معطوف به خود کرد.

مهران فرهادی، فوتبال لب – پس از سپری هفته‌ای پر از حاشیه‌های کریستیانو رونالدو، به نظر آغاز هفته جدیدی برای اهالی منچستر خوش‌یمن بوده باشد.

کریستیانو رونالدو، ابرستاره فوتبال جهان که دوران نسبتا خوبی را بازگشت خود به منچستریونایتد سپری می‌کرد، به نظر توانایی تطابق با ایده‌های اریک تن‌هاخ سرمربی جدید منچستریونایتد را نداشت.

از همان ابتدا اوضاع بین رونالدو و تن‌هاخ کمی زاویه داشت. باوجود اینکه مرد هلندی در تقابل با رسانه‌ها از رونالدو به عنوان مهره‌ای حیاتی یاد می‌کرد به نظر نمی‌رسید شرایط میان این دو مناسب باشد.

رونالدو ابتدا به دلیل مشکلات شخصی از شرکت در تمرینات پیش‌فصل خودداری کرد و خب طبیعی به نظر می‌رسید که تن‌هاخ از بازی دادن به او در چند بازی ابتدایی فصل امتنا کند. البته رونالدو در هفته آخر اردو پیش‌فصل تیم حاضر شد ولی باز هم حاشیه‌ساز شد.

رونالدو که درخواست خروجش توسط سران منچستریونایتد رد شده بود بالاخره به کارینگتون بازگشت تمریناتش را از سر گرفت. او در سفر یونایتدی‌ها به نروژ برای رویارویی برابر اتلتیکومادرید حضور نداشت اما برای حضور در اولین بازی اریک تن‌هاخ در الدترافورد مقابل رایووایکانو آماده بود و بازی را از ابتدا آغاز کرد و بین دو نیمه تعویض شد. با این حال اما کریستیانو حاضر به تماشای بازی هم‌تیمی‌های خود نشد و پس از تعویض ورزشگاه را ترک کرد.

دوباره اوضاع وخیم شد. خورخه مندز ایجنت رونالدو بار دیگر به یونایتدی‌ها درخواست خروج داد اما این بار شرایط کمی متفاوت بود. حالا تن‌هاخ علاقه چندانی به حفظ یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان تاریخ نداشت. او هنوز به حفظ ظاهر در رسانه‌ها ادامه می‌داد اما طبق گزارش اتلتیک، معتبرترین رسانه ورزشی بریتانیا، یونایتد حاضر بود تا در صورت وجود پیشنهاد مناسب روی میز کریستیانو را رها کند اما CR7 مشتری‌ای نداشت.

سرانجام پنجره نقل و انتقالاتی به پایان رسید و رونالدو در جمع شیاطین باقی ماند. ماندنی که به نطر نمی‌رسید کسی از آن راضی باشد. فصل ادامه پیدا کرد و رونالدو هنوز جایگاه خود میان ایده‌های اریک تن‌هاخ را پیدا نکرده بود. هرگاه که او در زمین بود، یونایتد تیم ضعیف‌تری نشان می‌داد.

این قضیه هر روز ادامه پیدا می‌کرد تا نهایتا در بازی مقابل تاتنهام، وقتی مربی هلندی خواست تا رونالدو را در دقیقه ۸۷ به زمین بیاورد اما رونالدو حاضر نشد تا زیربار این امر برود و زودتر از سوت پایان ورزشگاه را ترک کرد. اینجا بود که جرقه مشکلات دوباره زدا شد. تن‌هاخ و سران یونایتد رونالدو را به اندازه ۵ روز محرومیت از حضور در تمرینات و حقوق یک هفته تنبیه کردند اما همه می‌دانستند این جزای کافی‌ای برای کریستیانو نیست. پس از اتمام تنبیهات چندوقتی همه چی آرام بود تا مصاحبه ردنالدو و پیرس مورگان پخش شد.

مصاحبه‌ای که طی آن رونالدو اذعان کرده بود هیچ احترامی برای اریک تن‌هاخ قائل نیست و در بازی تاتنهام از بازی برای منچستریونایتد خودداری کرده است. او در این مصاحبه به چندتن از هم‌تیمی‌های سابق خود مانند وین رونی و گری نویل نیز حمله کرد و به وین رونی لقب موش را نسبت داد.

همه چیز تمام شده به نظر می‌آمد. صبح روز جمعه منچستریونایتد طی بیانیه‌ای اعلام کرد که در روزهای آتی درباره آینده رونالدو تصمیم باشگاه عمومی خواهد شد. ساعاتی پس از این بیانیه بود که رسانه‌های معتبر انگلیسی از تصمیم یونایتدی‌ها به رهبری تن‌هاخ برای فسخ قرارداد رونالدو خبر دادند. پس از گذران چند روز و آرام گرفتن جو، منچستریونایتد طی بیانیه دیگری به طور رسمی قطع همکاری خود با کریستیانو رونالدو را اعلام کرد و به این قصه یک سال و نیمه پایان داد.

اما این تنها خبر مهم و خوب شب برای یونایتدی‌ها نبود. تنها ساعاتی پس از خبر فسخ دو طرفه قرارداد رونالدو، رسانه اسکای اسپورتس خبری مبنی بر قصد خانواده گلیزر به فروش منچستریونایتد کار کرد. مالکانی که هفده سال مانند زالو از خون منچستریونایتد می‌مکیدند حالا به خواسته چندین و چند ساله هواداران تن دادند و حاضرند در صورت وجود پیشنهاد مناسب باشگاه را به مالکان جدید واگذار کنند.

سرجیم رتکلیف سرمایه‌دار مشهور انگلیسی که در ماه‌های گذشته تلاش زیادی برای خرید باشگاه کرده بود به عنوان مشتری و خواهان درجه یک منجستریونایتد شناخته می‌شود. همچنین خبرهایی مبنی بر علاقه دو شرکت آمریکایی و یک شاهزاده اماراتی به خرید این باشگاه شنیده می‌شود. باید دید که کدام‌یک نهایتا برنده این جدال شده و مهم‌تر از آن، آیا می‌توانند منچستریونایتد را به روز‌های خوب برگرداند یا نه؟

در بخش آخر سفرمان به گروه‌های جام جهانی ۲۰۲۲ قطر، به گروه H مسابقات با حضور پرتغال، کره جنوبی، اروگوئه و غنا می‌پردازیم.

مهران فرهادی، فوتبال لب – گروه H جام جهانی ۲۰۲۲ قطر گروه آخر این مسابقات می‌باشد. جایی که پرتغال و اروگوئه شانس‌های اول صعود محسوب می‌شوند و غنا و کره جنوبی تلاش می‌کنند تا شگفتی‌های سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۰۲ را تکرار کنند.

اول از همه با غنا شروع می‌کنیم. هنوز یک سال هم از انتصاب اوتو آدو به عنوان سرمربی غنا نمی‌گذرد. او که پس از فاجعه جام ملت‌های آفریقا ۲۰۲۰، سکان هدایت غنا را به عهده گرفت، توانست با کمک گل‌های زده در خانه نیجریه، غنا را به جام جهانی برگرداند.

در غنا ورژن آدو، در هنگام به دست داشتن مالکیت توپ، یکی از هافبک‌ها عقب‌تر می‌آید و خط دفاع سه نفره را تشکیل می‌دهد. که این امر به دو مدافع وسط این اجازه را می‌دهد تا جلوتر رفته و خطوط حریف را از هم بشکافند و با لب خط بازی کردن دو مدافع کناری، آدو برای مدافعان خود گزینه‌های پاس مناسبی ایجاد می‌کند. در خیلی از مواقع آندره آیو مهاجم نوک این تیم عقب می‌آید و به خط هافبک تیمش اضافه می‌شود تا غنایی‌ها برتری عددی در میانه میدان را از دست ندهند و برادر او جردن، به فضا‌های خالی ایجاد شده هجوم می‌آورد.

در هنگام دفاع کردن نیز آن‌ها معمولا به شکل ۴۱۴۱ درمی‌آیند و دو وینگر تیم بسیار فشرده در کنار هافبک‌ها جا می‌گیرند و فضای زیادی را در جناحین در اختیار حریفان قرار می‌دهند و همین آن‌ها را در مناطق عرضی بسیار آسیب‌پذیر کرده است.

محمد کودوس مهاجم باشگاه آژاکس که توانایی بازی در ۴ پست مهاجم نوک، هافبک مرکزی و وینگر چپ و راست را دارد مهم‌ترین بازیکن غنا در این تورنومنت محسوب می‌شود زیرا کودوس آن بازیکنی است که انرژی لازم وسط زمین را هنگام دفاع کردن تیم غنا تامین می‌کند و هنگام حملات با فعالیت‌های بی وقفه خود، در موقعیت‌های مناسبی قرار می‌گیرد.

در آن سمت این گروه، فرناندو سانتوش، سرمربی تیم ملی پرتغال یکی از بهترین نسل‌های تاریخ این کشور را در اختیار دارد و پس از قهرمانی در لیگ ملت‌ها و یورو، حالا امید دارد تا با بردن جام جهانی با خوشی به دوران شش ساله خود در پرتغال پایان دهد.

سانتوش معمولا تیم خود را با سیستم ۴۳۳ راهی مستطیل سبز می‌کند. روبن نوس که معمولا به عنوان هافبک دفاعی پرتغالی‌ها انتخاب می‌شود هنگامی که توپ در یک سوم ابتدایی زمین قرار دارد به میان دو مدافع آمده و در بیلدآپ به مدافعان کمک می‌رساند.

در هنگام مالکیت پرتغالی‌ها معمولا شکل ۴۴۲ یا ۴۲۳۱ به خود می‌گیرند. برونو فرناندز معمولا به یک خط بالاتر کوچ می‌کند و به عنوان مهاجم سایه بازی می‌کند. مسئله‌ای که باعث می‌شود مدافعان حریف نتوانند به راحتی عقب زمین را رها کنند و همین کار آن‌ها را در بالا آوردن توپ راحت‌تر می‌کند.

برناردو سیلوا اما کلیدی‌ترین بازیکن تیم ملی پرتغال محسوب می‌شود. بازیکنی که در با فعالیت‌های بی‌پایان خود در نیم‌فضای سمت راست، فضاهای بسیار خوبی را در سمت راست برای فرارهای برونو فرناندز و ژوائو کانسلو ایجاد می‌کند. جاگیری او میان خطوط تیم حریف بسیار هوشمندانه‌ست و به راحتی می‌تواند در کنار روبن نوس، تمپو بازی در مرکز زمین را به دست بگیرد. او همینطور خلاق‌ترین بازیکن پرتغال طی مسابقات مقدماتی و لیگ ملت‌ها بود و مهره مرکزی پازل تاکتیکی سانتوش محسوب می‌شود.

اما سانتوش تنها مربی پرتغالی این گروه نیست‌. پائولو بنتو سرمربی کره جنوبی نیز اهل پرتغال می‌باشد و با تیم نسبتا خوبی وارد قطر می‌شود.

مانند خیلی از تیم‌های دیگر این جام، کره جنوبی هم معمولا با چینش ۴۲۳۱ یا ۴۳۳ وارد میادین فوتبال می‌شود. بنتو علاقه شدیدی به فوتبال مالکانه دارد و تیمش با میانگین ۶۷ درصد مالکیت توپ، مالکانه‌ترین فوتبال آسیا را بازی می‌کند. بنتو دوست دارد تا تیمش در زمین حریف بازی کند و بتواند از تمامی نقاط به رقبا ضربه بزند.

از هوشمندانه‌ترین ایده‌های آقای بنتو دادن آزادی عمل به سه نفر جلوی زمین بود. با دادن این آزادی، آن‌ها در سراسر زمین پرسه می‌زنند و خود را به یک گزینه پاس تبدیل می‌کنند. این مسئله باعث گیج شدن هافبک‌های دفاعی‌تر حریفان می‌شود و فضاهای قابل توجهی را میان خطوط ایجاد می‌کند.

سون هیونگ مین، کاپیتان تیم ملی کره جنوبی مهم‌ترین بازیکن آقای بنتو محسوب می‌شود. سبک بازی سون که کاپیتان این تیم هم می‌باشد با ایده‌های سرمربی کاملا تطابق دارد و بنتو توانسته به خوبی از یک بازیکن کلاس جهانی با تجربه بالا در کنار مهره‌های سطح پایین‌تر بازی بگیرد.

اما آخرین تیم جام که به بررسی آن خواهیم پرداخت اروگوئه می‌باشد. اروگوئه‌ای که دیگر اسکار تابارز، پیرمرد افسانه‌ای فوتبال اروگوئه را روی نیمکت خود نمی‌بیند. دیگو آلونسو که در دسامبر سال ۲۰۲۱ جانشین اسکار تابارز شد، طی نه بازی رسمی و دوستانه، موفق به کسب هشت برد شد و اجازه پاره شدن نوار خارق‌العاده حضور آن‌ها در جام جهانی را نداد.

تا به این لحظه آلونسو همیشه تیمش را با سیستم ۴۲۲۲ به میدان فرستاده و از لحاظ هجومی تیم بسیار جذابی را آماده جام جهانی کرده. طبق گراف زیر، به طور میانگین پس از بولیوی، اروگوئه‌ای‌ها سریع‌ترین تیم امریکای جنوبی از لحاظ سرعت و مستقیم بودن حملات هستند.

معمولا هنگام حملات مهاجم شماره ۹ این تیم، لوئیز سوارز به کناره‌ها آمده و با کمک بازیکنان دیگر آن سمت زمین کار‌های ترکیبی زیادی را انجام می‌دهد تا شکافی میان مدافعان حریف ایجاد کند و این امر برای داروین نونیز یک نعمت محسوب می‌شود زیرا او علاقه بسیاری به هجوم آوردن به این فضاها دارد.

در هنگامی که توپ در دست حریفان قرار دارد، به طور معمول زیر فشار آن‌ها در تلاشند تا برتری عددی در یک سوم دفاعی و میانی را به دست بیاورند. معمولا یکی از هافبک‌ها به خط دفاع می‌پیوندد و ارتباط میان خطوط را برقرار می‌کند.

فدریکو والورده، هافبک ۲۴ ساله کهکشانی‌ها مهم‌ترین بازیکن اروگوئه ورژن ۲۰۲۲ محسوب می‌شود. چرا که او با دوندگی بسیار زیاد انرژی مورد نیاز وسط زمین را تامین می‌کند و رابط اصلی میان خطوط اروگوئه محسوب می‌شود و در کارهای دفاعی مسارکت بسیار بالایی دارد.

برزیل رو فرم تیته، صربستان خطرناک، سوئیس همیشه زهردار و کامرون از قدرت‌های قاره سیاه تشکیل‌دهنده یکی از سخت‌ترین گروه‌های جام جهانی 2022 قطر می‌باشند.

مهران فرهادی، فوتبال لب – گروه G جام جهانی ۲۰۲۲ قطر با حضور برزیل، کامرون، صربستان و سوئیس به عنوان یکی از جذاب‌ترین گروه‌های جام‌های جهانی اخیر محسوب می‌شود.

از برزیل مدعی شروع می‌کنیم. برزیل به عنوان تیم اول رنک فیفا وارد قطر می‌شود و با فرم فوق‌العاده چند وقت اخیرش، در کنار آرژانتین اسکالونس شانس اول قهرمانی محسوب می‌شود. تیته در طول مسابقات مقدماتی از سیستم‌ها و چینش‌های متنوعی استفاده کرده اما شاید کارآمدترین آن‌ها سیستم ۴۲۳۱ بوده. جایی که به نیمار نقش بازیکن آزاد داده شده و او را تبدیل به محور حملات برزیل می‌کند.

رافینیا و لوکاس پاکتا معمولا به عنوان وینگر‌های چپ و راست روی دست نیمار بازی می‌کنند و به نظر می‌رسد ریچارلیسون انتخاب شماره ۱ تیته برای پست شماره ۹ باشد. معمولا در هنگام مالکیت، برزیل بیشتر شکل ۴۲۴ به خود گرفته و نیمار به صف مهاجمان این تیم می‌پیوندد.

فولبک‌های این تیم کمی مرکزی‌تر و عقب‌تر بازی می‌کنند و وینگر‌های این تیم در مناطق بالاتر و لب خط جایگیری می‌کنند. این مورد باعث می‌شود تا مدافعان حریف نتوانند به راحتی پوزیشن خود را رها کنند و نیمار بتواند میان خطوط حرکت کند.

تیته بخش اصلی بیلدآپ خود را به بازیکنان عقب زمین سپرده و تا حد امکان از نیمار، ریچارلیسون، پاکتا و رافینیا در فاز‌های ابتدایی بلیدآپ استفاده نمی‌کند. حضور دروازه‌بانی مانند آلیسون که توانایی بازی با توپ خارق‌العاده‌ای دارد نیز به اجرای این ایده تیته کمک شایانی می‌کند.

نیمار، ستاره، رهبر و امید اول برزیلی‌ها طی این جام محسوب می‌شود. بازیکنی که محور اصلی حملات برزیل محسوب می‌شود و تکنیک منحصر به فردش می‌تواند هر بازیکنی را به زانو در بیاورد. در کنار همه این‌ها تجربه حضور میادین بزرگ و نفودی که در اسکواد تیم دارد، او را به مهم‌ترین مهره تیته تبدیل می‌کند.

جام ملت‌های آفریقای سال گذشته، تصویر نسبتا کاملی از کامرون و سبک بازی آن‌ها ارائه داد. کامرونی‌ها در آن تورنومنت از لحاظ هجومی تیم بسیار کاملی نشان دادند و شاید بهترین تیم جام از این لحاظ بودند.

کامرونی‌ها زمانی از همیشه خطرناک‌تر هستند که توپ را به مناطق بالاتر زمین می‌رساندند. باوجود توکو اکامبی در سمت چپ، نیکولاس مومی در سمت راست و وینسنت ابوبکار در مرکز، رابرت سانگ هر آن چه را که باید در اختیار دارد و این در صورتی‌ست که اریک ماکسیم چومو موتینگ مهاجم بایرن مونیخ معمولا نیمکت‌نشین ابوبکار است.

پلن اصلی کامرونی‌ها هنگام حملات بردن توپ به مناطق کناری و انجام ارسال‌های متعدد به روی دروازه می‌باشد. البته که به دلیل بازی کردن توکو اکامبی در پست غیر تخصصی و ‌راست پا بودن مومی و حضور فولبک رونده‌ای مانند کالینز فای اکثر این ارسال‌ها از سمت راست صورت می‌گیرد که هدف اصلی آن‌ها ابوبکار و توکو اکامبی هستند. از همین رو، وینسنت ابوبکار، مهاجمی زهرناک با جاگیری‌های هوشمندانه میان مدافعان حریف که از کوچک‌ترین موقعیت‌ها نهایت بهره را می‌برد، مهم‌ترین بازیکن کامرونی‌ها طی این تورنومنت محسوب می‌شود.

سوئیس پس از تغییر سرمربی در تابستان سال گذشته، تغییرات زیادی نسبت به تیم آشنای جام جهانی ۲۰۱۸ و یورو ۲۰۲۰ دارد. سوئیس تحت هدایت سرمربی جدید خود، مورات یاکین، بیشتر با سیستم ۴۲۳۱ به میدان می‌رود. سیستمی که به ژردان شکیری، از قدیمی‌های تیم ملی سوئیس آزادی عمل بیشتری می‌دهد و او را بیشتر در جریان حملات تیم قرار می‌دهد.

به طور کلی تیم ملی سوئیس تیم مالکیت محوری نیست ولی استحکام دفاعی بسیار بالایی دارد. به طوری که در طی مسابقات مقدماتی، فقط ۲ بار اجازه باز شدن دروازه‌شان را به رقبا دادند. در خارج از مالکیت آن‌ها توانایی ویژه‌ای در تغییر سبک دفاع کردن دارند. هر وقت که بخواهند با overload کردن مناطق مرکزی زمین با چینش ۴۵۱ یک میدبلاک دفاعی می‌چینند و در مواقع مورد نیاز نیز پرس سنگینی را روی حریف اعمال می‌کنند.

در هنگام حملات نیز، بیش از اینکه به پلن و الگو‌های خاصی وابسته باشند، به خلاقیت فردی بازیکنان وابسته‌اند و همین موضوع باعث می‌شود تا شکیری به عنوان کلیدی‌ترین بازیکن آن‌ها در قطر شناخته شود. بازیکنی که محور اصلی حملات سوئیسی‌هاست و بخش زیادی از ضربات ایستگاهی را به روی دروازه حریفان ارسال می‌کند می‌توان عامل تفاوت بین سوئیس و دیگر تیم‌های جام در سطح مشابه سوئیس باشد.

صربستان اما از تیم‌های جذاب این دوره مسابقات محسوب می‌شود. تیمی با ترکیب اولیه قدرتمند و بازیکنانی سخت‌کوش که تا آخرین نفس برای پیروزی تلاش می‌کنند شاید بهترین تعریف برای صربستان در این دوره از جام‌های جهانی باشد. آن‌ها با گل لحظه آخری میتروییچ در برابر پرتغال، توانستند بالاتر از این تیم به طور مستقیم به جام جهانی صعود کنند و از همان ابتدا قدرت خود را نمایان کردند.

از لحاظ تاکتیکی صرب‌ها معمولا با چینش‌های ۳ دفاعه وارد میدان می‌شوند و بسته به شرایط بازی تاکتیک‌ها دچار تغییر می‌شوند. اما به طور کلی در خارج از مالکیت با عقب‌تر آمدن دو وینگ‌بک، تیم حالت ۵ دفاعه به خود می‌گیرد.

در هنگام مالکیت زیوکوویچ و کاستیچ دو وینگ‌بک این تیم جلوتر آمده و تیم بیشتر شکلی شبیه ۳۴۱۲ به خود می‌گیرد‌ و ارسال‌های باکیفیت این دو بازیکن در کنار حضور دوشان ولاهوویچ و الکساندر میتروویچ در محوطه جریمه، باعث شده تا حمله از جناحین اصلی‌ترین پلن آقای استویچکوویچ هنگام در اختیار داشتن مالکیت توپ باشد. بالا بازی کردن دو وینگ‌بک صرب‌ها باعث می‌شود تا دو مدافع کناری حریف کمی باز تر از حالت عادی جایگیری کنند و فضای ایده‌آلی برای ایجاد فرارهای آندرلپ توسط میتروویچ و ولاهوویچ ایجاد شود.

میتروویچ، ولاهوویچ، زوج خط حمله صرب‌ها قطعا مهم‌ترین بازیکنان آن‌ها محسوب می‌شوند. آن‌ها تحت برنامه‌های آقای استویچکوویچ به خوبی می‌توانند بدون هیچ مشکلی در کنار یکدیگر بازی کنند و به نحوی هرکدام مکمل دیگری هستند. وجود دو مهاجم کلاس جهانی و سطح بالا مانند این دو، می‌تواند عامل اصلی شگفتی‌سازی صرب‌ها طی این تورنومنت باشد.

بلژیک، کرواسی، مراکش و کانادا تیم‌های تشکیل دهنده ششمین گروه جام جهانی ۲۰۲۲ قطر می‌باشند که به بررسی شرایط هرکدام می‌پردازیم.

مهران فرهادی، فوتبال لب – این جام جهانی، به بیانی آخرین فرصت این نسل طلایی بلژیک است تا پرونده بهترین دوران تاریخ فوتبال این کشور را با یک جام بسته شود. آن‌ها برای این کار در گام اول باید به مصاف کرواسی، مراکش و کانادا بروند.

کانادا برای اولین بار پس از سال ۱۹۸۶ به جام جهانی راه پیدا کرده اما این به آن معنا نیست که آن‌ها به همینجا بسنده می‌کنند. این دقیقا همان نقطه‌ایست که پروژه ۴ ساله هردمن و کانادا باید ثمر بدهد و چه نتیجه‌ای بهتر از صعود به دور بعدی.

به بیان ساده، هردمن فوتبال کانادا را دگرگون کرد. او آن‌ها را از رنک ۹۴ فیفا به رتبه ۴۱ ام رساند و پس از ۳۶ سال جواز حضور در جام جهانی را برای کانادایی‌ها کسب کرد. هردمن معمولا از یک سیستم ثابت استفاده نمی‌کند و مدام دست به تغییر نوع چینش و سبک بازی تیمش می‌زند.

برای مثال او در بازی‌های مقدماتی، در دیدار برابر هندوراس از تیمش می‌خواست تا زمان بیشتری توپ را در اختیار داشته باشد اما در طول بازی با امریکا، شیوه آن‌ها به نحوی بود که فقط ۲۸ درصد مالکیت توپ را به عهده داشتند. هردمن معمولا در برابر تیم‌هایی با کیفیت بالاتر از دفاع پنج نفره استفاده می‌کند اما در عمده مسابقات مقدماتی با سیستم ۴۲۳۱ تیم خود را راهی میدان می‌کرد.

باجود تغییرات زیاد در سیستم و نوع بازی، قواعد حمله کردن کانادایی‌ها همیشه ثابت هستند. آن‌ها اکثرا در تلاشند تا با پاس‌های طولی و دریبل‌های ریز خط به خط تیم حریف را رد کنند و به دروازه برسند.

سم آدکوگبه، دفاع چپ سرعتی، قدرتمند و با میل هجومی‌ای است که ویژگی‌های بازی او بسیار مناسب سبک بازی درخواستی هردمن و البته چنین تورنومنت‌هایی است. کیفیت این بازیکن باعث شده تا آلفونسو دیویس جلو تر رفته و در یکی از پست‌های وینگر چپ و یا هافبک شماره ۱۰ بازی کند تا خلاقیت جلوی زمین کانادایی‌ها افزایش یابد.

کرواسی و زلاتکو دالیچ، نائب قهرمانان جام قبلی، با فرم بسیار خوبی وارد قطر می‌شوند. آن‌ها با پیروزی در ۴ بازی آخر لیگ ملت‌ها، دانمارک و فرانسه را کنار زدند و به عنوان صدرنشین به دور بعد راه یافتند.

دالیچ دوست دارد تا تیمش با ساختاری مستحکم کنترل مالکیت را به دست داشته باشد از همین‌رو معمولا با سیستم ۴۳۳ وارد میدان می‌شود و از دو فولبک خود می‌خواهد تا در مناطق عرضی دائم در رفت و برگشت باشند. از همین رو، آن‌ها نیز مانند لهستان موقعیت‌های بسیار زیادی را از روی ارسال‌ها خلق می‌کنند‌. در طی مسابقات مقدماتی، با خلق ۳۷ موقعیت از روی ارسال‌ها، آن‌ها تیم اول قاره سبز از این لحاظ بودند.

کرواسی هم مانند خیلی از تیم‌های دیگر جام، از نبود یک تمام کننده در مقابل دروازه رنج می‌برد. به طوری که مودریچ و پریسیچ هر کدام با ۳ گل بهترین گلزنان کروات‌ها طی بازی‌های مقدماتی بودند.

نقطه قوت کروات‌ها دقیقا در میانه میدان است. جایی که متئو کواچیچ، مارسلو بروزویچ و لوکا مودریچ مثلث خط میانی دالیچ را تشکیل می‌دهند. ۳ بازیکن که کاملا مکمل یکدیگرند و خط هافبکی ایده‌آل را تشکیل می‌دهند.

مراکش اما باوجود صعود نسبتا راحت به جام جهانی، با آن تیم ترسناک دوره قبل تفاوت‌های بسیاری دارد. ولید رگرروی که در ماه آگوست سال ۲۰۲۲ سکان هدایت مراکش را به دست گرفته تنها دو بازی سرمربی مراکشی‌ها بوده.

طی همین دو بازی او تیمش را با سیستم ۴۳۳ راهی مستطیل سبز کرده و از یک هافبک هولدر و دو وینگر که بیشتر نیم‌فصاها سیر می‌کنند استفاده کرده است. در این دو بازی برابر شیلی و پاراگوئه، عملکرد هجومی مراکشی‌ها قابل تقدیر بوده و آن‌ها نسبت به ایده‌های جدید واکنش خوبی نشان داده‌اند اما باید دید که این شوک سرمربی جدید تا کی اثرگذار خواهد بود.

در هر دوی این بازی‌ها، خارج از مالکیت شاگردان رگرروی به صورت ۴۱۴۱ در زمین جاگیری کرده و با تشکیل یک بلاک در میانه میدان در تلاشند تا راه‌های نفوذ را مسدود کنند.

باوجود بازگشت حکیم زیاش به تیم ملی مراکش، حالا سمت راست آن‌ها با حضور اشرف حکیمی و زیاش از همیشه خطرناک‌تر خواهد بود. همین مسئله در کنار تجربه حضور در میادین بزرگ، این دو بازیکن را به مهم‌ترین بازیکنان مراکش طی جام جهانی پیش‌رو تبدیل کرده است.

بلژیک و روبرتو مارتینز درست مثل تمام تورنومنت‌های دیگری که در آن حاضر بودند از جذاب‌ترین تیم‌های جام محسوب می‌شوند اما این جذابیت حتی برای خودشان هم کافی نیست. به احتمال قوی این آخرین تورنومنتی باشد که نسل طلایی بلژیک فرصت به دست آوردن جامی را داشته باشد.

اگر بنا به تکرار باشد، احتمالا مارتینز بلژیکی‌ها را با چینش ۳۴۲۱ راهی میدان کند. در این سیستم معمولا کوین دیبروینه هافبک هجومی آن‌ها به مراتب بین خطوط و در طول زمین جا عوض می‌کند و تلاش می‌کند تا خطوط حریف را بشکند.

انتظار می‌رود تا ادن هازارد یکی از مهاجمین سیستم دو مهاجمه آقای مارتینز باشد و در خیلی از اوقات به کناره‌ها رفته تا برتری عدد را ایجاد کند. یوری تیلمانس و اکسل ویتسل معمولا وظیفه برقراری ارتباط و شکستن خط‌های حریف را برعهده دارند. دو وینگ‌بک این تیم نیز معمولا در مناطق عرضی، عرض بازی را تامین می‌کنند و به محض سوییچ به سرعت از پشت مدافع حریف اورلپ می‌کنند.

در خیلی از مواقع نیز وقتی یکی از وینگ‌بک ها دیبروین در مناطق عرضی توپ را در موقعیت یک به یک در اختیار دارند، یکی از بازیکنان با انجام فرار آندرلپ از گپ ایجاد شده بین مدافع کناری و مدافع وسط استفاده می‌کند.

نقطه عطف این تیم بلژیک، قدرت هجومی آن‌هاست. در طی این ۶ سال حضور مارتینز، آن‌ها فقط در دو بازی رسمی موفق به گلزنی نشده‌اند. در نقطه مقابل، ضعف اصلی آن‌ها سن بالا و سرعت پایین بازیکنان عقب زمین آن‌هاست که در هنکام ضدحملات و انتقال‌های منفی ضربات هولناکی را به بلژیکی‌ها وارد می‌کند. درست مانند دو کلی که دیشب طی دیداری دوستانه از مصر دریافت کردند.

اسپانیا، آلمان، کاستاریکا و ژاپن تیم‌های تشکیل‌دهنده گروه مرگ مسابقات جام جهانی ۲۰۲۲ قطر می‌باشند.

مهران فرهادی، فوتبال لب – شاید هیچ‌یک از تیم‌های آلمان، اسپانیا و حتی ژاپن بهترین روز‌های دوران خود را سر نکنند اما باز هم با این حال این گروه بهرمند حساسیتی خاصی نسبت به دیگر گروه‌ها می‌باشد.

باوجود دور بودن آلمان و اسپانیا از سطحی که همگی به یاد داریم، ژاپن و هاجیمه موریاسو امیدوارند تا بتوانند جواز صعود به مرحله بعد جام جهانی از گروه مرگ را به دست بیاورند.

انتظار می‌رود تا ژاپن درست مانند جام جهانی قبلی با سیستم ۴۲۳۱ وارد میادین شود و تاکتیک‌ها نیز فرق چندانی با ۲۰۱۸ نداشته باشند و فقط پرسنل دچار تغییر شده باشند.

در طی مسابقات مقدماتی آن‌ها به طور میانگین بیش از ۶۰ درصد مالکیت توپ را در اختیار داشتند اما علاقه چندانی به نگه داشتن توپ در زمین خود نداشته و تلاش می‌کردند تا در زمین حریف مالکیت توپ را حفظ کنند.

در هنگام پرس کردن، با جلوتر آمدن کامادا و قرارگیری در مائدا وینگر‌ها کمی عقب رفته و ژاپن شکل ۴۴۲ به خود می‌گیرد. معمولا دو مهاجم فشار را بر روی مدافعان گذاشته و وینگر‌ها نیز مدافعان کناری را در سایه خود قرار می‌دهند تا در صورت ارسال پاس برای آن‌ها سریعا مداخله کنند.

اما درست مانند شمار زیادی از تیم‌های این جام، ژاپن نیز مشکل بزرگی در امر گلزنی دارد. آن‌ها معمولا موقعیت‌های خوبی خلق می‌کنند اما در تمام کردن آن‌ها شدیدا مشکل دارند. طی مسابقات مقدماتی، ژاپنی‌ها فقط ۱۲ گل با ثمر رساندند که در میان تیم‌های آسیایی صعود کرده، این کمترین مقدار است.

تاکومی مینامینو مهاجم اسبق لیورپول و حال حاضر موناکو می‌تواند به مهم‌ترین مهره ژاپنی‌ها تبدیل شود. از زمان انتصاب موریاسو، مینامینو طی ۴۱ بازی ملی ۱۷ گل به ثمر رسانده و ۱۰ گل هم ساخته و توانایی بازی در هر ۳ پست جلوی سیستم ۴۲۳۱ مدنظر موریاسو را دارد.

پس از انتصاب به عنوان سرمربی اسپانیا، انریکه به طرز خارق‌العاده‌ای ورق را برگرداند و لاروخا را دوباره به یکی از قدرتمند‌ترین تیم‌های اروپا تبدیل کرد. او با میدان دادن به امثال گاوی، پدری، اونای سیمون و … توانست تا باوجود اسکواد ضعیف‌تر اسپانیا را به نیمه‌نهایی ۳ تورنومنت برساند.

انریکه از شاگردان خود فوتبالی مالکانه و صبورانه را طلب می‌کند و در خیلی از مواقع از تیمش می‌خواهد تا پاس‌های بلند اما دقیق کنترل بازی را به دست بگیرد. انریکه معمولا بوسکتس را به عنوان کسی که توپ را از مدافعان بگیرد و آن را بین بازیکنان جلوی زمین پخش کند انتخاب می‌کند و با قرار دادن پدری و گاوی انرژی لازم در میانه میدان را به تیم تزریق می‌کند.

اما اسپانیا در خارج از مالکیت هم حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. طبیعتا آن‌ها فوتبالی مبتنی بر پرس شدید را در زمین پیاده می‌کنند و از بهترین تیم‌های دنیا در این امر به شمار می‌روند. آن‌ها معمولا با آزاد کردن فضا برای حریفان در مناطق کناری برایشان تله گذاری می‌کنند و به محض اشتباه، ماشه پرس را کشیده و به سمت فضای خالی هجوم می‌آورند.

پدری و گاوی، دو بازیکنی که در سنین کم توسط خود انریکه به تیم ملی اسپانیا راه یافتند مهم‌ترین بازیکنان این سرمربی اسپانیایی تلقی می‌شوند. آن‌ها عامل‌های اصلی کنترل و تسلط اسپانیا هنگام مالکیت هستند و با جابه‌جایی‌هاش بسیار در نیم‌فضاهه هنگام مالکیت فضای زیادی را برای بازیکنان عرضی ایجاد می‌کنند.

کاستاریکا، پدیده بلامنازع جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل، امسال اما درست مانند جام قبلی، با شرایط نه چندان مناسبی پا به مسابقات می‌گذارد. آن‌ها آخرین تیمی بودند که بلیط سفر به قطر را رزرو کردند و به نظر می‌آید جزء اولین تیم‌هایی باشند که باید بلیط برگشت را نیز تهیه کنند.

کاستاریکای ۲۰۱۴ که در گروه مرگ به عنوان تیم صدرنشین شناخته شد از لحاظ پرسنل فرقی با کاستاریکایی که الان هم در گروه مرگ حضور دارد، ندارد. کیلور ناواس، برایان اویدو، اسکار دوارته، کلوس بورگس و کمپل بازیکنانی هستند که از برزیل تا قطر همواره همراه تیم ملی کشورشان بوده‌اند.

با توجه به نمودار زیر، کاستاریکا هنوز هم مانند جام جهانی ۲۰۱۴ با شدت بالایی دفاع می‌کند و از تک موقعیت‌ها برای گلزنی استفاده می‌کند. آن‌ها از لحاظ فشاری که روی حریف می‌گذارند(PPDA)، مالکیت توپ، گردش توپ در زمین حریف(Field tilt)، شوت به سمت دروازه حریف، و شوت‌های متحمل شده به دروازه خودی یا ضعیف‌ترین تیم امریکای شمالی بوده‌اند یا جزء ضعیف‌ترین‌ها. از همین‌رو انتظار می‌رود کیلور ناواس، دروازه‌بان سابق کهکشانی‌ها برنده 3 چمپیونزلیگ، امید اول و آخر کاستاریکایی‌ها برای کسب نتیجه‌ای آبرومند در این جام باشد.

پس از فجایع جام جهانی ۲۰۱۸ و یورو ۲۰۲۰، حالا هانسی فلیک دوباره به تیم آلمان برگشته اما این بار نه به عنوان دستیار، بلکه به عنوان سرمربی. فلیک در همان ابتدای حضورش سریعا سیستم را از ۳۴۲۱ به ۴۲۳۱ تغییر داد تا یک بازیکن بیشتر در فاز هجومی داشته باشد و بتواند ساختار وسط زمین را حفظ کند. تغییراتی که آلمان را روز به روز به بایرن‌مونیخ ورژن فلیک نزدیک‌تر می‌کند.

ژرمن‌ها با کمبود بازیکنانی که بتواند در مناطق عرضی یک به یک‌ها را بردارد و موقعیت ایجاد کند مواجه هستند اما از طرف دیگر هافبک‌هایی دارند که به خوبی میان خطوط جایگیری کرده و با تشکیل مثلث در زون ۱۴، پاس‌های تک ضرب و کارهای ترکیبی موقعیت ایجاد می‌کنند.

باوجود قدرتمندی ژرمن‌ها در مناطق میانی میدان، ضعف در جناحین نقطه ضعف اصلی آن‌ها محسوب می‌شود. این ضعف در و سمت خط دفاعی بیشتر از همه جا احساس می‌شود جایی که تیلو کرر که بیشتر یک مدافع وسط است تا مدافع راست و دیوید رام که فضای زیادی را پشت سر خودش خالی می‌گذارد احتمالا گزینه‌های اول فلیک برای بازی در جناحین خط دفاعی خواهند بود.

گروه D جام جهانی قطر با حضور فرانسه، تونس، استرالیا و دانمارک از متعادل‌ترین گروه‌های مسابقات می‌باشد که امروز درباره آن صحبت خواهیم کرد.

مهران فرهادی، فوتبال لب – در این بخش از سفرمان به گروه‌های مختلف جام جهانی ۲۰۲۲ قطر به گروه D مسابقات با حضور فرانسه، تونس، استرالیا و دانمارک می‌پردازیم.

اول از همه به سراغ کسپر هیولمن و دانمارک جذاب او خواهیم رفت. آن‌ها یکی از متعادل‌ترین و جذاب‌ترین تیم‌های جام جهانی پیش‌رو می‌باشند. وایکینگ‌ها معمولا با یکی از سه چینش ۴۲۳۱، ۳۴۳ و ۳۵۲ پا به مستطیل سبز می‌گذارند و در طول بازی به کرّات نحوه چینش خود را عوض می‌کنند.

برای مثال در بازی رفت لیگ ملت‌ها برابر فرانسه، دانمارک کار را با با ۳۴۳ آغاز کرد و با دفاع بسیار خوب در مناطق میانی میدان، ابتکار عمل را به دست گرفت اما در بازی برگشت با اضافه شدن دو تن از وینگر‌ها به صف بازیکنان میانی، هنگام از دست دادن مالکیت با سیستم ۴۱۴۱ دفاع می‌کرد.

 دانمارک می‌تواند در محوطه خودی دفاع کنند یا از بالا روی حریفی مانند فرانسه فشار بگذارد و یا با استفاده از انتقال‌ها به حریف ضربه بزند. احتمالا بزرگ‌ترین نقطه قوت آن‌ها همین انعطاف پذیری بی‌نظیرشان باشد که رفته رفته آن‌ها را تبدیل به یک تیم قدرتمند کرده است.

با وجود پرسنل خوب در همه نقاط زمین، اما این خط هافبک دانمارکی‌هاست که معمولا تفاوت را برایشان رقم می‌زند. از لحاظ دفاعی هویبیرگ و دلینی توانایی پرس از بالا و پیروزی در دوئل‌های میانه میدان را دارند و اریکسن که همان موتور محرک وایکینگ هاست وظیفه پخش توپ و موقعیت‌سازی را به عهده دارد و همین عامل است که این ۳ بازیکن را به کلید‌ی‌ترین بازیکنان هیولمن بدل کرده است.

تونس اما دیگر تیم این گروه است که به نظر نمی‌آید شانس چشم‌گیری برای صعود از این گروه داشته باشد. شاگردان جلال کدری که از ژانویه پارسال هدایت تونسی‌ها را به عهده گرفته جزء مسن‌ترین تیم‌های این جام محسوب می‌شوند.

اگر بخواهیم بخش معرفی سبک فوتبال آن‌ها را به یک کلمه خلاصه کنیم، آن کلمه دفاعی خواهد بود. طی ۷ بازی ابتدایی تونس زیر نظر کدری آن‌ها مقابل تیم‌هایی نظیر شیلی و ژاپن ۷ کلین‌شیت ثبت کردند.

تصویر زیر نحوه قرارگیری بازیکنان تونس طی دو دیدار پلی‌آف مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر در برابر مالی را نشان می‌دهد و همانطور که واضح است شاگردان کدری گل نخوردن را اولویت ابتدایی خود قرار داده‌اند. طی دو بازی رفت و برگشت برابر مالی، تونس‌ها حتی اجازه خلق یک موقعیت مناسب گلزنی هم به مالی ندادند و راهی جام جهانی شدند.

نقطه ضعف آن‌ها نیز دقیقا دلیل این سبک بازی آن‌هاست. تونسی‌ها اگر ضعیف‌ترین تیم هجومی جام نباشند یکی از ضعیف‌ترین‌هاست و مشکلات بزرگی در خلق موقعیت‌ها دارند از همین‌رو به دفاع و پارک کردن اتوبوس مقابل دروازه خودی روی آورده‌اند تا در لحظات مناسب از شانس‌های کوچک نهایت بهره را ببرند.

از الیاس سخیری نیز می‌توان به عنوان کلیدی‌ترین بازیکن آن‌ها نام برد. هافبکی که نظام دفاعی تیم حول او برقرار می‌شود و در هنگام بازی‌سازی میان دو مدافع آمده و به مدافعان و دروازه‌بان تیم خود یاری می‌رساند.

استرالیا که برای پنجمین بار متوالی در جام جهانی حضور دارد، به نظر نمی‌رسد که قدرت سال‌های گذشته را داشته باشد و حذف زودهنگام‌آن‌ها از مسابقات قابل تصور است.

آن‌ها در میانه مسابقات مقدماتی ناگهان افت شدیدی داشتند و از ۷ مسابقه فقط یک برد کسب کردند. از همین جا بود که گراهام آرنولد دفاع ۴ نفره را کنار گذاشت و دفاع ۳ نفره را جایگزین آن کرد. او همچنین از فولبک‌ها خواست تا کمی فشرده بازی کنند و نزدیک‌تر به میانه زمین جایگیری کنند. او همچنین نقش یکی از دو بازی‌ساز اصلی را تغییر داد و با آرون موی در عقب زمین به کار ادامه داد.

همین تغییر‌ها باعث شد تا استرالیا خیلی زود از کوران مسابقات خارج نشود و با پیروزی برابر امارات و پرو در مسابقات پلی‌آف جواز حضور در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر را کسب کند.

آور مابیل وینگر چپ استرالیایی‌ها نیز یکی از مهم‌ترین بازیکنان آن‌ها محسوب می‌شود و بخش زیادی از بار هجومی تیم بر عهده اوست. او حتی در خیلی از اوقات عقب‌تر آمده و در فرآیند بیلدآپ به هم‌تیمی‌های خود یاری می‌رساند.

فرانسه و دشام در حالی وارد قطر می‌شوند که لقب قهرمان جهان را یدک می‌کشند و طبق معمول انتظار‌ها از خروس‌ها بسیار بالاست.

دشام در جام قبلی با چینش ۴۲۳۱ غیرمتقارن تیمش را راهی تورنومنت کرد و عنوان قهرمانی را به دست آورد و پس از تغییرهای شکست خورده، او اعلام کرده که در قطر به همان سیستم پیردز ۲۰۱۸ بازخواهد گشت.

در طی این چهار سال فرانسوی‌ها معمولا با چینش ۳۴۱۲ راهی میدان مس‌شدند که آنتوان گریزمان به عنوان بازیکن پست ۱۰ پشت سر کیلیان امباپه و بنزما بازی می‌کرد. این سیستم استحکام دفاعی خوبی به خروس‌ها می‌داد اما در موقعیت‌های هجومی ضربه زیادی به خلاقیت این تیم وارد می‌کرد. آن‌ها معمولا با تعداد نفرات بالا از همان محوطه جریمه حریف پرس را آغاز می‌کردند و خط به خط به خوبی یکدیگر را پشتیبانی می‌کردند.

حالا دشام متقاعد شده تا به ترکیب برنده روسیه بازگردد و به همین دلیل جاناتان کلاوس از مارسی و لوکا دینیه از استون ویلا باوجود عملکرد‌های با کیفیت، به لیست ۲۵ نفره خروس‌ها دعوت نشدند. به نظر نمی‌آید دشام نیازی به این دست از فولبک‌ها داشته باشد.

قطعا کیلین امباپه مهاجمی که کی‌تواند بلای جان هر مدافعی باشد مهم‌ترین بازیکن دشام در این مسابقات است. او که به عنوان یک تینیجر موفق به گلزنی در فینال جام جهانی هم شده باید پاسخگوی انتظارات طرفداران باشد و عملمردهای نه‌چندان خوب یورو 2020 را جبران کند.

اما فرانسه با فرم خوبی پا به قطر نمی‌گذارد. از مصدومیت پوگبا، کانته و انکونکو که بگذریم فرانسوی‌ها در صورتی وارد این تورنومنت می‌شوند که در لیگ ملت‌ها از گروه خود صعود نکردند و نتایج ضعیفی در این بازی‌ها کسب کردند و همین آن‌ها را نگران کرده که شاید مانند تمام جام‌های جهانی اخیر، تیم قهرمان باز هم موفق به صعود از گروهش نشود.