آگوست
امیرمحمد کلانتری، فوتبال لب – پس از گذشت دو سال از انتقال بحث‌برانگیز جردن هندرسون به الاتفاق عربستان، این بازیکن به پریمیرلیگ بازگشت. به‌تازگی برنتفورد اعلام کرد که این هافبک ۳۵ ساله‌ی انگلیسی، به‌صورت رایگان به این تیم پیوست و قراردادی دو ساله امضا کرد. او پس از توافق با آژاکس هلند برای فسخ زودهنگام قراردادش (که تا تابستان آینده اعتبار داشت)، پریمیرلیگ بازگشت.
انتخابی غیرمنتظره برای بازگشت جردن هندرسون به خانه
بازگشت هندرسون به انگلیس، برای بازیکن و همچنین تا حدی برای برنتفورد، اتفاقی غیرمنتظره است. این تیم سابقه‌ی جذب بازیکنان باتجربه‌ای مانند وینستون رید، ماتیاس یورگنسن و بن می را دارد. بازیکنانی که یا آزاد بودند و یا به‌صورت قرضی جذب شدند. نکته‌ی اصلی اینجاست که هیچ‌یک از آنها بالای ۳۲ سال سن نداشتند، یا اصلاً از جایگاهی مانند کاپیتان سابق لیورپول و تیم ملی انگلیس برخوردار نبودند.
هندرسون در ۱۲ فصل حضور در آنفیلد، ۸ عنوان قهرمانی کسب کرد. او ماه گذشته ۳۵ ساله شد و حالا با قراردادی که او را در رده‌ی بالای حقوق‌بگیرهای برنتفورد قرار می‌دهد، به این تیم ملحق شد. او از بسیاری جهات یک مورد نادر محسوب می‌شود.
دلیل خروج جردن هندرسون از لیورپول و انتقادها نسبت به انتقالش به عربستان چه بود؟
در تابستان ۲۰۲۳ و قبل از اتخاذ تصمیم برای جدایی، هندرسون قصد داشت که در لیورپول بماند. پس از گفت‌وگو و مشورتی که با یورگن کلوپ داشت، متوجه شد که در صورت ماندن، جایگاه همیشگی خود را در ترکیب از دست می‌دهد. بعد از این تصمیم، استیون جرارد او را برای آمدن به عربستان سعودی قانع کرد.
در انگلیس اما، رفتن هندرسون به عربستان با موجی از انتقادها همراه شد. هندرسون پیش از این، حامی سرسخت جامعه‌ی LGBTQ+ بود و به کشوری رفت که همجنس‌گرایی و تغییر جنسیت در آنجا غیرقانونی تلقی می‌شد.
هندرسون: «متأسفم که مردم چنین احساسی دارند».
مدتی پس از نقل مکان به عربستان، هندرسون در مصاحبه‌ی اختصاصی با نشریه‌ی اتلتیک، از حرکت خود دفاع کرد.
او گفت: «خشم مردم را درک می‌کنم. می‌دانم. فقط می‌توانم بگویم متأسفم که آنها چنین حسی دارند. هرگز قصد آزار و ناراحتی کسی را نداشتم. همیشه می‌خواستم برای اهداف و جوامعی کمک کنم که احساس می‌کردم از من درخواست کمک دارند. وقتی این تصمیم را گرفتم، فکر می‌کردم اگر نروم، فقط از دور فرهنگ‌ها و کشورهای دیگر را نقد می‌کنیم، اما هیچ اتفاقی نمی‌افتد و هیچ چیز تغییر نمی‌کند. مردم می‌دانند دیدگاه‌ها و ارزش‌های من قبل از رفتن چه بود و هنوز هم همان است. فکر می‌کنم حضور کسی با چنین باورهایی در عربستان می‌تواند چیز مثبتی باشد».
انکار دستمزد نجومی در عربستان!
هندرسون گزارش‌ها درباره‌ی دریافت حقوق هفتگی ۷۰۰ هزار پوندی (۹۳۶ هزار دلار) در الاتفاق را رد کرد.
وقتی پرسیده شد که آیا اگر تیم‌هایی مانند برنتفورد یا برایتون به او پیشنهاد می‌دادند، به جای عربستان به آنها می‌پیوست، در پاسخ گفت: «به دنبال چالشی بودم که مرا هیجان‌زده کند. نه اینکه این تیم‌ها جذاب نباشند، آنها باشگاه‌های بزرگی هستند و چالش‌های خاص خود را دارند، اما می‌خواستم جایی بروم که احساس کنم می‌توانم ارزش بیشتری داشته باشم. قصد داشتم چیز جدیدی را تجربه کنم و با دلایل متفاوتی به یک چالش تازه بپردازم. فرصت همکاری با استیون جرارد در لیگ و فرهنگی کاملاً متفاوت، از نظر پروژه پیش‌رو و استفاده از تجربه‌ام برای کمک به پیشبرد اهداف، برایم جذاب بود».
با این حال، هندرسون تنها پس از چند ماه، آن پروژه‌ی جذاب را رها کرد و در ژانویه‌ی ۲۰۲۴ به آژاکس پیوست. او در آژاکس نقشی کلیدی در تثبیت تیمی ایفا کرد که در آستانه‌ی ثبت بدترین رتبه‌ی تاریخ خود در دو دهه اخیر بود.
هندرسون در نیم فصل گذشته در ۲۱ بازی از ۲۸ مسابقه لیگ برای آژاکس به میدان رفت. آنها تا ۵ هفته‌ی پایانی ۹ امتیاز بالاتر از آیندهوون بودند، اما در نهایت قهرمانی را از دست دادند.
اما چرا جذب هندرسون توسط برنتفورد انتخابی هوشمندانه تلقی می‌شود؟
برنتفورد تابستانی پرتلاطم را پشت سر می‌گذارد. توماس فرانک در ژوئن به تاتنهام پیوست. کریستین نورگارد (کاپیتان تیم) به آرسنال و مارک فلکن (دروازه‌بان اول) به بایرلورکوزن رفتند. ستاره‌ی این تیم، برایان امبومو، به منچستریونایتد منتقل شد. چندین باشگاه نیز به‌دنبال جذب یوآن ویسا هستند.
پر کردن خلأ رهبری تیم پس از رفتن نورگارد و بن می، و حمایت از کیث اندروز (مربی جدید ۴۳ ساله‌ی برنتفورد) که تا پیش از این فقط مربی ضربات ایستگاهی بود و هیچ سابقه‌ای در هدایت تیم‌های بزرگ ندارد، از دلایل منطقی این انتقال بود. تجربه و شخصیت هندرسون می‌تواند به بازیکنانی مانند ناتان کالینز (گزینه‌ی احتمالی کاپیتانی) کمک کند.
با وجود محبوبیت کالینز، بعید نیست هندرسون ۳۵ ساله، با سابقه‌ی کاپیتانی در لیورپول و تیم ملی انگلیس، به‌عنوان رهبر جدید برنتفورد انتخاب شود. این انتقال شاید برای برخی عجیب باشد، اما در شرایط فعلی برنتفورد، منطقی‌ترین انتخاب محسوب می‌شود.
کادرفنی اندروز در برنتفورد، کم آشنا با پریمیرلیگ!
نیل مک‌فارلین، سرمربی سابق تیم B برنتفورد، محمود علی، سرمربی سابق تیم زیر ۲۱ سال آرسنال و مارتین دروری که سابقه‌ی دستیاری کارلوس کوربران در وست‌برومویچ و والنسیا را دارد، پرسنل پشتیبان اندروز را تشکیل می‌دهند. هیچ‌کدام از آنها سابقه‌ی حضور مستمر در پریمیرلیگ را ندارند. در این بین، محمود علی در آرسنال، به فرآیند پیوستن بازیکنان آکادمی به تیم اول کمک کرده است.
نقش و وظایف هندرسون در تیم جدیدش
هندرسون نقش هافبک دفاعی را ایفا خواهد کرد و پیراهن شماره ۶ را از نورگارد تحویل می‌گیرد. تنها گزینه‌های جایگزین او، ویتالی جانلت و یونس امره کوناک هستند. کوناک، ملی‌پوش زیر ۱۹ سال ترکیه، بازیکنی بااستعداد است اما از زمان پیوستنش به برنتفورد در ژانویه سال گذشته، فقط ۳۶ دقیقه در لیگ بازی کرد. جانلت هم در حال ریکاوری از مصدومیت پا است که در آوریل فصل را برای او به پایان رساند. او وارد ۱۲ ماه پایانی قراردادش می‌شود. مذاکرات برای تمدید قراردادش تا زمان بهبودی کامل متوقف شدند.
اگرچه جذب هندرسون یک نیاز فوری در ترکیب را برطرف کرد، اما همچنان این پست حضور بازیکنی جوان‌تر را می‌طلبد. آنها اوایل این ماه آنتونی میلامبو، هافبک ۲۰ ساله اهل هلند را با قراردادی ۱۶ میلیون پوندی از فاینورد به خدمت گرفتند. با این حال، او بیشتر یک بازیکن هجومی است. یگور یارمولیوک ۲۱ ساله، در پایان فصل گذشته عملکرد خوبی داشت ولی بیشتر به‌عنوان هافبک پست ۸ شناخته می‌شود.
انتخابی سنجیده شده بر اساس تحلیل داده‌ها
پیش از اقدام برای جذب هندرسون، برنتفورد داده‌های آماری این بازیکن را بررسی کرد؛ داده‌هایی نظیر دویدن سریع و مسافت طی شده در طی بازی‌ها. آنها این نکته را در نظر گرفتند که او از تیم‌هایی مانند لیورپول و آژاکس که مالکیت توپ را دارند، به برنتفوردی خواهد پیوست که مالک مطلق توپ در جریان بازی نیست.
هندرسون فصل گذشته در مجموع ۴۵ بازی انجام داد و ۳۵ بار در ترکیب اصلی قرار گرفت. آیا برنتفورد می‌تواند در طول یک فصل دشوار و ۱۰ ماهه، هر هفته روی یک بازیکن ۳۵ ساله برای حفظ انسجام خط میانی خود حساب کند؟
برنتفورد، سکوی پرتاب هندرسون به جام جهانی آتی!
هندرسون تابستان گذشته از حضور در فهرست تیم ملی انگلیس برای یورو بازماند و از آغاز سال ۲۰۲۴ تنها سه بار برای تیم ملی بازی کرد که فقط در یکی از آنها (در ژوئن امسال مقابل آندورا) در ترکیب اصلی بود.
شاید او احساس می‌کند که بازی برای برنتفورد، تیمی که فصل قبل را در جایگاه دهم به پایان رساند، بتواند مکان مناسبی برای جلب نظر توماس توخل پیش از جام جهانی تابستان آینده باشد. به‌عنوان امتیازی دیگر، او دوباره با چند هم‌تیمی سابقش در لیورپول، یعنی کائویمین کلهر، سپ فن‌دن‌برگ و فابیو کاروالیو، که همگی در ۱۲ ماه گذشته به برنتفورد پیوسته‌اند، هم‌بازی خواهد شد.
هندرسون: «هنوز هم برای بازی در پریمیرلیگ اشتیاق دارم».
هندرسون در اولین مصاحبه‌ی خود به‌عنوان بازیکن برنتفورد، به دلایلش اشاره کرد و گفت: «همیشه برنتفورد را برای عمکرد و دستاوردشان در سالیان اخیر تحسین می‌کردم. همه درباره‌ی مدیریت حرفه‌ای، سازماندهی عالی و فضای صمیمانه‌ی این باشگاه به‌عنوان یک خانواده، به من نکاتی را گفته بودند. وقتی با فیل جایلز (مدیر ورزشی)، لی دایکس (مدیر فنی) و کیث اندروز صحبت کردم، حس خوبی درباره‌ی همه چیز پیدا کردم».
«هنوز آن اشتیاق سوزان برای بازی در لیگ برتر را دارم. اینجا بهترین لیگ دنیا با بهترین بازیکنان است. چالشی بزرگ بود که مشتاق پذیرشش بودم و در نهایت این تصمیم برایم آسان شد».
هندرسون با اشاره به جلسات تحلیلی با کادر فنی گفت: «در مذاکرات، بخش‌هایی را مشخص کردند که معتقد بودند می‌توانم در آنها بهتر عمل کنم؛ این کار مثل شنیدن موسیقی خوشایند بود. همیشه خواهان پیشرفت هستم و در عین حال می‌خواهم به اطرافیانم هم کمک کنم».
واکنش هواداران تیم‌های رقیب به هندرسون در فصل آینده می‌تواند جالب توجه باشد. اگرچه هندرسون از زمان انتقال جنجالی‌اش به عربستان از خشم مستقیم هواداران در امان ماند (چون در انگلیس بازی نکرد)، اما این نارضایتی‌ها کاملاً از بین نرفته است. حتی ممکن است بخشی از هواداران برنتفورد نیز با حضور او مشکل داشته باشند؛ خصوصا کسانی که ارزش‌های اجتماعی باشگاه را جدی می‌گیرند.
چالشی برای مربی تازه‌کار
این انتقال کیث اندروز را در معرض سوالات ناخوشایند رسانه‌ها قرار می‌دهد. پیش از این، توماس فرانک به خوبی از پس پاسخ به چنین پرسش‌هایی، مانند محرومیت ایوان تونی، برآمده بود. حالا باید دید آیا مربی کم‌تجربه‌ی برنتفورد می‌تواند از این چالش رسانه‌ای سربلند بیرون بیاید؟
جمع‌بندی…
از لحاظ فنی و ورزشی، این انتقال برای هر دو طرف، انتخابی عقلانی و معامله‌ای برد برد محسوب می‌شود؛ برنتفورد به یک رهبر جدید نیاز داشت و هندرسون به‌دنبال فرصتی دیگر برای اثبات خود در انگلیس بود. اما نمی‌توان این حس را نادیده گرفت که شاید این قدمی باشد از سوی هندرسون برای جبران اشتباهات گذشته و تلاشی برای بازپس‌گیری احترامی که با انتخاب عربستان تا حدی از دست داد.