آورین منصوری، فوتبال لب – اولدترافورد در بیشتر هفتههای آگوست و می، از بیش از هفتاد و پنج هزار نفر برای تماشای بازی منچستریونایتد میزبانی میکند. اگر در روز مسابقه در خیابان سر مت بازبی قدم بزنید، جاده را مملو از مغازه های پاپ آپی است که اجناس غیر رسمی می فروشند، و برخی از هواداران که برای اولین بار به سمت استادیوم و جایگاه های غذا می روند.در امتداد جاده معروف هیاهویی وجود دارد. اما همانطور که قدم می زنید، ممکن است متوجه خانه هایی شوید که در یک طرف خیابان قرار دارند.با نزدیک تر شدن به اولدترافورد و قبل از بررسی های امنیتی، خیابان دیگری به نام راه آهن را در سمت چپ خود مشاهده خواید کرد.نقاشی دیواری Mary Earps نظر شما را جلب خواهد کرد.
همسایگان منچستریونایتد
اما اگر فراتر از آن نگاه کنید، صد ها خانه را خواهید دید.افرادی که آنجا زندگی می کنند، همسایگان منچستریونایتد هستند.بسیاری هم می توانند اولدترافورد را از پنجر یا پشت حیاط های خود ببینند.برای برخی، آنها ممکن است مورد حسادت هواداران یونایتد قرار باشند که باید از سراسر کشور یا خارج از کشور برای تماشای تیم خود سفر کنند. اما رابطه بین ساکنان محلی و منچستریونایتد آنقدر ها هم که فکر می کنید ساده نیست.
فرقی نمی کند مسئله زباله ها در باغ خانه شان باشد،یا کسی در کنار خانه شان ادرار می کند،افرادی که به دنبال جای پارک هستند، شنیدن صدای طبل هواداران در حال خروج و … مشکلات بی شماری از زندگی کردن در همسایگی بزرگترین استادیوم داخلی در انگلستان هست.
بازسازی منطقه
در ماه فوریه، باشگاه و شورای ترافورد برای شروع یک پروژه جدید زیر ساختمانی مهم به توافق رسیدند، تا با یک استادیوم جدید در قلب این برنامه های جاه طلبانه، برای بازسازی منطقه از طریق توسعه اسکله ترافورد، نیرو های تقویت کنند.
طبق پیش نویس مسترپلان Trafford Wharfside آنها،امیدوارند که پروژه طی 15 سال آینده به واقعیت تبدیل شود. در این طرح شاهد ساخت پنج هزار خانه جدید، بهبود حمل و نقل عمومی و یک محیط با کیفیت برای منچستر یونایتد در حالی که آنها برنامههای خود را برای استادیوم فوتبالی در سطح جهان برنامه میچینند، هستیم.
باشگاه در حال حاضر مالک بخش قابل توجهی از زمین است که شامل طرح اصلی Trafford Wharfside است، به این معنی که یونایتد و شورای ترافورد باید دست به دست هم دهند تا ایده خود را به واقعیت تبدیل کنند.
با این حال، در حال حاضر سوال هایی در مورد اینکه چه کسی هزینه این برنامه ها را پرداخت می کند وجود دارد، یونایتد فعالانه در حال بررسی امکان استفاده از پول عمومی برای کمک به بودجه یک استادیوم جدید است.
تبلیغات
سر جیم رتکلیف، مالک مشترک باشگاه، در مورد 90,000 نفری در سایت اولدترافورد بحث کرده است، در حالی که همچنان ارتقاع مکان مجود را به عنوان یک گزینه حفظ کرده است.راتکلیف تخمین می زند که باز سازی آن 1میلیارد هزینه داشته باشد و هزینه ساخت جدید 2 برابر.
اما برنامه ها برای همسایگان باشگاه و کسب و کار های محلی که برای در آمد به روز های مسابقه متکی هستند چه معنایی دارد؟
مزایای سایهی اولدترافورد
زندگی در سایه اولترافورد می تواند برای صاحبان مشاغل محلی که به دلیل نزدیکی به استادیوم سود می برند خوب باشد.در روز مسابقه، به خصوص در مسیر سر مت بازبی، فرصت های بی شماری برای خرید کالا های غیر رسمی وجود دارد. حتی برای یک شال با عکس بازیکن مورد علاقه شما یا یک نشان باشد، پیشنهادات زیادی وجود دارد.
آنجلو آگاتاگلوس 33 سال است که مالک سوغاتی های ورزشی ستاره سرخ است. خانواده او نزدیک به 56سال است که در این کار فعالیت دارند. این یک تجارت خانوادگی طولانی مدت است که به 75000 نفر حاضر در اولدترافورد متکی است. آگاتاگلوس در پاسخ به این سوال که روز های مسابقه چقدر برای کسب و کار مهم هستند، میگوید:
«این همه چیز است.بدون یونایتد.ما اینجا نبودیم و این برای بقیه هم صدق می کنه».
این احساس در دیگر صاحبان مشاغل تکرار می شود، بنابراین آنها در مورد برنامه های باشگاه برای توسعه مجدد اولدترافورد یا ساخت یک استادیوم جدید در محدده حسابی فکر خواند کرد.
بازسازی یا انتقال؟
اگر بخواهند زمین را جابجا کنند، شگفتانگیز نخواهد بود، اما همچنین فرصتی وجود دارد که با توسعه موجودی باشگاه و زمین های اطراف اولترافورد سرمایه گذاری عظیمی انجام شود.
سر مت بازبی در دورانی که هدایت منچستر یونایتد را بر عهده داشت گفته بود:
ما باید ببینیم واقعا چه اتفاقی میافتد. اگر استادیوم جدیدی بود و اولدترافورد را ترک میکرد، مشکل بزرگی بود زیرا ما یک میخانه فقط در روز مسابقه هستیم. ما فقط میتوانیم میخانه باشیم یا میخانه مسابقه. اینجا هیچ مبلمانی نیست شما نمی توانید هر دو بازار را تامین کنید.اگر آنها کل زمین را به جای دیگری منتقل کنند، چندان ساده نیست. اما اگر اقدام به بازسازی کنند یا یک استادیوم جدید درست پشت سر اولدترافورد بسازند، مشکلی وجود نخواهد دات. این فقط می تواند ارزش افزایی کند و حامیان بیشتری بیاورد.
. آگاتاگلوس بر این باور است که بازسازی اولدترافورد برای افرادی که در این منطقه کار میکنند، تونیک عالی خواهد بود، زیرا یک ساختمان جدید، حتی اگر قرار است در سایت موجود باشد، عدم اطمینان ایجاد میکند.
مشکلات اولدترافورد حتی با راتکلیف
او همچنین از راتکلیف، سهامدار اقلیت باشگاه که 1.3 میلیارد دلار برای خرید 27.7 درصد سهام در ماه فوریه خرج کرد، انتقاد کرد که به برنامههای بازسازی یک استادیوم جدید انرژی تزریق کرده است. آگاتاگلوس مدعی است که رتکلیف “یک هوادار واقعی یونایتد نیست” و آنها “تجار” هستند که “در مورد باشگاه حرفی نمی زنند، و به تاریخ و سنت یونایتد فکر نمی کنند. بهانه قابل پذیرشی وجود ندارد، سقف چکه میکند، نشتی دارد.
طرفدار یونایتد می گوید:
«خانه من نشتی سقف داشت، آن را درست کردم! قرار است 20 سال دیگر ادامه داشته باشد. استادیوم بزرگتر، هواداران بیشتر، پول بیشتر. من می گویم واقعیت را حفظ کنید، بچه های اولدترافورد! این همان گونه هست.” بابی، مالک مشترک کافه بار یونایتد و آف لایسنس در بالای سر مت بازبی وی، میگوید: «ترجیح میدهم که اولدترافورد موجود را بازسازی کنند، که تئاتر رویاها است. اولدترافورد همانطور که هست، فقط به روز شد و اساساً آن را به استانداردها رساند. آنها سالها و دههها است که چیزی در زیرساختهای اولدترافورد سرمایهگذاری نکردهاند. مطمئناً از آنجایی که گلیزرها مالک بوده اند.»
سبک زندگی منچستری
اگرچه آنها در همان خیابانی که شور روز مسابقه را دارد، هستند؛ اما ساکنان محلی دیدگاه کاملاً متفاوتی از معنای زندگی زیر سایه اولدترافورد دارند. حتی در یک بعد از ظهر بارانی آوریل، و علیرغم اینکه هیچ مسابقهای برگزار نمیشود، همچنان در سر مت بازبی وی، همهمه ای از فعالیت وجود دارد، در حالی که مردم به سمت اولدترافورد می روند و عکس و فیلم می گیرند، در حالی که دیگران با افتخار در جهت مخالف باشگاه حرکت می کنند و خارج می شوند.
فروش کیسه های خرید از این نظر، کسب و کار همیشگی باشگاه است. طنابها به زنگ زدن ادامه میدهند و مردم همچنان میآیند. اما برای اندی کاوانا و ساندرا آگیلرا که در جاده راه آهن زندگی می کنند، شرایط عادی تا حدودی متفاوت است. آنها از رابطه “ما و آنها” صحبت می کنند. در یک طرف خط راه آهن منچستریونایتد قرار دارد. طرف دیگر، در نگاه آنها، همسایه های فراموش شده.
آیا ساکنان اولدترافورد به هواداران اعتنایی میکنند؟
کاوانا میگوید:
«من از وجود انسانها در سیستم آنها قدردانی میکنم، اما قطعاً برای گوش دادن به مردم یا نگرانیها آماده نشده است. ما نمی خواهیم از کیفیت خدمات در زمین شکایت کنیم. اگر ارتباط بهتری برقرار میکردند، مانند بسیاری از کسبوکارها، میتوانستند کار بزرگی انجام دهند. ما در جاده راه آهن زندگی می کنیم. خوب، ما می دانیم که از قطار سر و صدا خواهد شد. اما این می آید و می رود. باشگاه همیشه در حالت دفاع است. «همه چیز در حال رنگ آمیزی بر روی این نمای وحشتناک یک شرکت پوچ است. من نمیدانم چقدر از آن به گلیزرها یا فرهنگ مربوط میشود، اما نتیجه یکسان است. آنها و ما هستیم جامعه ای وجود ندارد.»
باشگاه مدعی است که چندین نقطه تماس با جامعه دارد، که از چندین بخش در سراسر باشگاه سرچشمه میگیرد، در حالی که به کار بنیاد منچستریونایتد نیز اشاره میکند. این باشگاه یادداشت میکند که چگونه آنها در 12 ماه گذشته در چندین موقعیت مستقیم با اعضای گروههای اجتماعی ملاقات کردهاند، اما از آن زمانی که یک فرآیند رسمی برای هدایت بحثها از طریق اعضای شورای محلی ایجاد کردهاند، یونایتد هر سه ماه با اعضای شورای نماینده گورس هیل و کورنبروک، اولدترافورد و لانگفورد ملاقات میکند. جایی که موضوعات مورد بیان، توسط مشاغل محلی و ساکنان مورد بحث قرار می گیرد.
گول زدن به سبک شیاطین
کاوانا و آگیلرا مشکلی را که با هواداران باشگاه داشتند را به یاد میآورند. به گفته آنها برای روزها ادامه خواهد داشت و باعث آلودگی صوتی بالایی در باغچه پشتی آنها میشود. آنها آن را به عنوان یک “مبارزه” با هر کسی در یونایتد برای طرح شکایت خود توصیف کردند، بنابراین از طرف شورای ترافورد اعزام شدند تا ببینند، آیا میتوان بر باشگاه فشار آورد تا به خاطر بسپارند که به فکر هواداران باشند. روش باشگاه برای حل این مشکل این بود که به ساندرا، که اهل آمریکای جنوبی است، پیراهن الکسیس سانچز بدهد. کاوانا افزود:
در ذهن آنها، این موضوع برطرف شد. آنها یک پیراهن به ما دادند، اما تنها راهی که میتوانستیم از پیراهن برای حل مشکل هواداران استفاده کنیم، این بود که آن را برش دهیم و در گوشمان بچسبانیم، زیرا باید با سر و صدا زندگی کنیم.
مثال این زوج خلاصه از برخورد باشگاه با هواداران است. لازم به ذکر است پیراهن سانچز بعد از اینکه آنها را دادند دیگر در اختیار آنها نیست. کاوانا می افزاید:
وقتی به پایان ارتباط خود با آنها رسیدیم، آنها در مورد طرح هر موضوع دیگری از طریق انجمن طرفداران صحبت کردند. اما ما در انجمن هواداران نیستیم، ما طرفدار منچستریونایتد نیستیم. ما همسایه منچستریونایتد هستیم تا مشتری.
روث هانان، ساکن محلی و یکی از بنیانگذاران گروه اجتماعی Gorgeous Gorse Hill، می گوید:
“من فکر می کنم همیشه یک رابطه غیرمعمول بین جامعه محلی و منچستر یونایتد وجود داشته است.”
جامعه بومی و غیربومی
بسیاری از افرادی که در استراتفورد و گورس هیل زندگی می کنند، هواداران منچستریونایتد هستند، اما آنها طرفدار تیم فوتبال هستند و تنش در اینجاست. من در مورد ایده کسب و کارها در یک مکان صحبت کرده ام که مانند همسایگان عمل می کنند و بخشی از آن جامعه هستند و بنابراین به همسایگان خود توجه دارند. زمانی که یکی از آن همسایه ها قدرت بسیار بیشتری نسبت به دیگران داشته باشد، این رابطه بیش از پیش غیرعادی تر می شود. این رویکردی است که من همیشه در پیش گرفته ام و نگرانی من در مورد پیشنهاد توسعه مجدد است.
“نگرانی بسیاری از ساکنان این است که درباره “مزایای جامعه محلی” صحبت شود، اما به عنوان فردی که بیش از 20 سال در اینجا زندگی کرده است، مشاهده این مزایا بسیار سخت است. یک استادیوم بزرگتر با تمام چالشهای اضافی که به همراه خواهد داشت، این رابطه را تغییر نمیدهد و آنچه را که به نفع جامعه محلی است تغییر نخواهد داد.
امروز ساعت 16:34 از طریق جلسات سه ماهه با اعضای شورا، یونایتد میگوید که مشارکت خود را در جامعه افزایش داده است. که منجر به شبهای “گرم هاب” شده است که در دو زمستان گذشته برگزار شده است. همچنین با منچستر مایند و “Talk About It Mate” همکاری کرده است. این فرصت را برای ساکنان محلی فراهم کند تا با کارشناسان بهداشت روان صحبت کنند.
بهبود رابطه
برای بهبود گفتگو، یونایتد میگوید که اخیراً یک خبرنامه اجتماعی راهاندازی کرده است که هدف آن بهروز نگهداشتن ساکنان و کسبوکارهای محلی در مورد مسائل باشگاه است، در حالی که به دنبال شنیدن نظرات آنهاست، که بخشی از جلسات فصلی با اعضای شورا را تشکیل خواهد داد. یونایتد همچنین خاطرنشان می کند که چگونه بخش قابل توجهی از نیروی کار معمولی روز مسابقه آنها از منطقه محلی است، با 1400 کارمند که در شعاع پنج مایلی اولدترافورد زندگی می کنند.
در دسامبر 2022، شورای ترافورد نظرسنجی را برای بررسی تأثیر رویدادهای اولدترافورد بر جامعه محلی راه اندازی کرد. این نظرسنجی در 13 ژانویه 2023 فعال شد و در 10 فوریه 2023 بسته شد. 486 پاسخ وجود داشت که 97 درصد آنها اظهار داشتند که ساکنان محلی هستند. اکثر پاسخ دهندگان – 46 درصد – ادعا کردند که هرگز به مسابقه ای در اولدترافورد نرفته اند. در حالی که فقط پنج درصد گفتند که هر هفته در رویدادهایی در آنجا شرکت می کنند.
همه چیز بدون مشکل برگزار میشود؟
وقتی شورای ترافورد از او پرسید که رویدادهای اولدترافورد چه مشکلاتی را برای ساکنان ایجاد میکنند، 87 درصد اختلال در سفر به داخل و خارج از منطقه را انتخاب کردند. هفتاد درصد گفتند پارک غیرقانونی یا خطرناک. 63 درصد از زباله شکایت داشتند. 35 درصد رفتار ضداجتماعی را به عنوان یک موضوع کلیدی معرفی کردند.
10 درصد رفتار مجرمانه تایید شد. فقط کمتر از نیمی (46 درصد)، بر این نظر بودند که اگر منچستریونایتد در خانه بازی میکند، برای ادامه زندگی روزمره خود دچار مشکل میشوند. تنها 6 درصد گفتند که هنگام برگزاری مسابقه تحت تأثیر قرار نمیگیرند. یونایتد به همکاری خود با شورای ترافورد و حمل و نقل برای منچستر بزرگ برای توسعه یک سیستم مدیریت ترافیک برای کاهش تأثیر بر شبکه جادهای در روزهای بازی اشاره میکند. همچنین میگوید که هنگام بازیهای یونایتد در خانه، به حمایت از پلیس شهر منچستر با سرکوب رفتارهای ضد اجتماعی همکاری مینمایند.
آنها می گویند 25000 پوند برای نصب دروازه های کوچه در خیابان های مسکونی در جامعه محلی برای کاهش مسائل رفتار ضد اجتماعی هزینه شد. وقتی صحبت از شکایت از چنین مسائلی می شود، کاری که کاوانا و آگیلرا مجبور به انجام آن هستند، تجربیات منفی بسیار بیشتر از جنبه های مثبت آن است. با این حال، تنها 11 درصد گفتند که شکایت خود را به منچستریونایتد مطرح کردهاند در حالی که 36 درصد به شورای ترافورد شکایت کردهاند.
من به شورا و GMP (پلیس شهر منچستر) در مورد کلاهبردارهای پارکینگ، مصرف الکل و مواد مخدر، ادرار عمومی، حذف غیرقانونی تابلوهای محدودیت پارک، ارعاب، آسیبهای شهری و ریختن زباله، شکایت کردم.
یکی از پاسخگویان گفت:
«تأثیر مثبت بر اقتصاد محلی بسیار بیشتر از هر موضوعی است».
شیاطین و خدایان اولدترافورد
از اواسط دهه 1990 تا 2008، منچستریونایتد، از طریق شرکت سرمایه گذاری شهر آلدرلی خود، مالکیت های آزاد و اجاره ای را در نزدیکی اولدترافورد خریداری کرد. باشگاه علاوه بر مالکیت بیشتر زمین در ترافورد پارک، در حدود 100 ملک، از جمله در سر مت بازبی وی، خیابان کلاین و جاده راه آهن، دارای مالکیت اجاره یا مالکیت آزاد نیز است. آنها مالک اجاره خانه کاوانا و آگیلرا هستند، به این معنی که مالک زمینی هستند که خانه در آن قرار دارد.
داشتن مالکیت آزاد به این معنی است که شما هم مالک ملک و هم زمینی هستید که در آن قرار دارد. اگر مالک ملک هستید اما زمینی را که در آن قرار دارد ندارید، اغلب باید اجاره زمین را به شرکتی که مالک اجاره نامه است بپردازید. بنابراین برای اجارهای که متعلق به یونایتد است، آن ها میتوانند اجاره زمین را دریافت کنند. کاوانا و آگیلرا می گویند که از زمانی که Alderley Urban Investments اجاره نامه را خریداری کرده است مجبور به پرداخت اجاره زمین نشده اند.
استراتژی باشگاه برای دستیابی به ملکی درمدت زمان مشخص است. این کار به این دلیل است که آنها اکنون این فرصت را دارند که به ساخت یک استادیوم جدید یا توسعه اولدترافورد فکر کنند. گروه های مختلف رهبری در باشگاه تصمیم گرفتند در ملک سرمایه گذاری کنند. در برخی موارد که باشگاه ملکی را به فروش گذاشت، حرفی از اجاره در میان نبود. این با ایده یک استادیوم بالقوه در ذهن وجود داشت، فقط برای آن برنامههایی که در اوایل دهه 2000 به نتیجه نرسیدند.
کاوانا و گلیزرها، بیشتر به فکر هواداران باشیم
کاوانا می افزاید:
20 سال بلاتکلیفی وجود داشته است. شاید در مورد گلیزرها کمتر، زیرا آنها سرمایه گذاری زیادی نکردهاند، اما همیشه در حرفهای روی هوا وجود دارد. «مشکل است که بدانیم اگر این جاده تبدیل به پیشرو شود، باید یک خرید اجباری انجام دهند و از جاده خارج شوند. اما اکنون آنها در مورد ساخت یک استادیوم دیگر صحبت می کنند. بنابراین مشخص نیست. یونایتد اصرار دارد که با مستاجران و اجاره داران آنها در طول این فرآیند به طور کامل مشورت شود.
ساکنان محلی و صاحبان مشاغل هنوز باید توسط باشگاه در مورد برنامه های توسعه اولدترافورد یا ساخت یک استادیوم جدید مشورت کنند. این چیزی است که آنها از آن استقبال میکنند. هانان معتقد است که اکنون فرصتی برای یونایتد به وجود میآورد تا نحوه تعامل خود با جامعه محلی را تغییر دهد و مفهوم رابطه «ما و آنها» را از بین ببرد. یونایتد میگوید که طیف وسیعی از روشهای مشاوره استفاده خواهد شد. این موضوع باعث حصول اطمینان از همه کسانی که تحت تأثیر بازسازی اولدترافورد و منطقه وسیعتر قرار میگیرند، میشود.
مشکلاتی به اندازه باشگاه
یکی از مسائلی که توسط هانان، کاوانا و آگیلرا مطرح شد این است که حتی با وجود اینکه گروه کاری جدید باشگاه شامل اندی برنهام، شهردار منچستر بزرگ و تام راس، رهبر شورای ترافورد است، هیچ نماینده محلی وجود ندارد. به جای اینکه باشگاه به جامعه محلی نزدیک شود و بگوید: “این کاری است که ما قرار است انجام دهیم. به نظر شما چیست؟” باید بگوید: “چالش ها چیست؟ برای شما خوب به نظر میرسد؟»
هانان می گوید:
آنها باید بپرسند که ما می خواهیم تجربه زندگی در کنار یک زمین بزرگ فوتبال چه حسی داشته باشد. «باید نمایندگان جامعه در گروه ضربت حضور داشته باشند. یک شانس واقعی برای ایجاد یک تجربه مشارکتی و ایجاد یک پانل اجتماعی وجود دارد. آنها بایستی نمایندگانی از جامعه محلی داشته باشند و وادارشان نمایند تا به این روند کمک کنند و آن را شکل دهند.
هانان، به فکر جامعه فوتبالی پویاتر
“هنوز فرصتی برای آنها وجود دارد که اوضاع را برای جامعه بهتر کنند و همچنان پول در بیاورند. این دو نباید از هم جدا باشند.» یونایتد اصرار دارد که گروه ضربت متشکل از افرادی با تجربیات، مهارتها و سوابق مختلف خواهد بود. آنها نماینده گروههای ذی نفع کلیدی هستند که نیاز به حمایت از طرح Trafford Wharfside دارند و انتصابات بعدی برای گروه ضربت متعاقب خواهد بود. آنها می گویند که می خواهند از طیف کاملی از صداها و دیدگاه ها در حین انجام پروژه بشنوند.
هانان میافزاید:
نمیگویم برای جامعه صحبت میکنم، این کار را نمیکنم. این رابطه بین جامعه محلی و باشگاه همیشه قدرتی است که مستقیماً در منچستریونایتد قرار دارد. من بیش از 20 سال است که اینجا زندگی کردهام. تعامل با ساکنان، دور زدن شورای محلی ما و تعامل با ما به عنوان ساکنان، همیشه ضعیف است. مثل این است که آنها به ما استخوان می اندازند در حالی که می دانند واقعاً مجبور نیستند به حرف ما گوش دهند.
فرصتی برای منفعت، یا نابودی؟
کسانی که The Athletic با آنها مصاحبه نمود، معتقدند که این فرصت خوبی برای یونایتد است تا به قول هانان “کارها را متفاوت انجام دهد”. آنها “تعامل معنی دار” می خواهند و از باشگاه می خواهند که فقط به پولی که یک استادیوم جدید می تواند تولید کند فکر نکند. هانان افزود:
اگر رتکلیف می خواهد بگوید که یک شمالی خوب و هوادار منچستریونایتد است، پس باید این را نشان دهد. برخی از آنها به این معنی است که برنامه های تحت برنامهریزی، درآمد کافی ندارند. اما گاهی ارزشش را دارد. آنها واقعاً می توانند رابطه خود را با جامعه محلی مستحکم کنند. جایی که جامعه محلی با آنها همکاری میکند و از آنها حمایت می کند. حال شریک یکدیگرند. همانطور که می توانند این کار را با طرفداران انجام دهند.