مقاله ها, مینی آنالیز
برونو فرناندز؛ یک پارادوکس: چرا بهترین بازیکن منچستر یونایتد یک سردرد تاکتیکی است؟
امیرحسین محمودی، فوتبال لب– قبل از این‌که بخواهیم مشکل منچستر یونایتد در این هفته را بررسی کنیم، باید دو نکته را به یاد داشته باشیم. اول این‌که در این باشگاه فقط یک مشکل وجود ندارد. دوم این‌که هر چند مشکل باشد، برونو فرناندز یکی از آن‌ها نیست. همیشه باید این موضوع را تأکید کنیم. مخصوصاً در این مواقع نادر که او بیشتر به تیم ضرر می‌زند تا کمک، همان‌طور که یکشنبه در ورزشگاه کروین کاتیج این اتفاق افتاد.
نگاهی نزدیک‌تر
برای مثال، فصل گذشته را در نظر بگیرید. آن فصل احتمالاً بهترین عملکرد فرناندز برای یونایتد بود؛ حداقل بعد از اولین فصل کاملش. اما شروع خوبی نداشت. او تا وقفه‌ی بین‌المللی ماه اکتبر فقط یک پاس گل در لیگ ثبت کرده بود، مقابل ساوت‌همپتون. اولین گل او هم زمانی به ثمر رسید که اریک تن‌هاخ اخراج شد. در آن زمان، مثل حالا، بهترین پیش‌بینی این بود که برونو فرناندز دوباره به فرم خوبش برمی‌گردد. و در نهایت این اتفاق افتاد. اما تفاوت این است که آن زمان او در خط میانی دو نفره بازی نمی‌کرد. به‌راحتی می‌شود تساوی ناامیدکننده‌ی 1-1 روز یکشنبه مقابل فولام را گردن فرناندز انداخت. او در دو صحنه‌ی تعیین‌کننده‌ی بازی نقش داشت: پنالتی از دست‌رفته در نیمه‌ی اول که توپ را بالای دروازه زد. همچنین عدم توجه به یارگیری امیل اسمیت‌رو که با یک فرار دیرهنگام، گل مساوی را در دقیقه‌ی 73 به ثمر رساند.
برونو فرناندز؛ مشکل خط میانی یونایتد؟
آنچه برای هفته‌ها و ماه‌های آینده نگران‌کننده‌تر است، سهولت کار فولام در عبور مکرر از خط هافبک منچستریونایتد بود. هافبکی متشکل از برونو فرناندز و کاسمیرو، سپس فرناندز و میسن ماونت، و در ادامه فرناندز و مانوئل اوگارته. اما همیشه با حضور فرناندز. این دقیقاً همان برنامه‌ی بازی مارکو سیلوا از ابتدا بود؛ چیزی که الکس ایووبی بعدها تأیید کرد. او پس از بازی به اسکای اسپورت گفت: «ما می‌دانستیم می‌توانیم از دو هافبک آن‌ها عبور کنیم و مدافعان مرکزی‌شان جلو می‌کشند. ما امروز از این موضوع استفاده کردیم.»
روبن آموریم گفت که پنالتی از دست‌رفته‌ی فرناندز تا حدی به خاطر «مسئولیت زیاد» او بود. اما سرمربی یونایتد در 9ماه گذشته، به‌ویژه از نظر تاکتیکی، مسئولیت‌های بیشتری را به کاپیتان خود سپرده است. آموریم فصل گذشته فرناندز را عقب‌تر از قبل قرار داد تا به بازی‌سازی نامطمئن یونایتد کمک کند. اما در این حالت، تأثیر او در نزدیکی محوطه‌ی جریمه‌ی حریف کاهش یافت. آموریم، متئوس کونیا و برایان امبومو را به خدمت گرفت؛ تا حدی برای تقسیم این بار به برونو فرناندز کمک کنند.
خرید امبومو و کونیا؛ به ضرر برونو
اما نکته‌ای که در نقل و انتقالات تابستانی یونایتد به چشم نیامد، این بود که دو بازیکنی که توانایی اجرای سیستم آموریم را نشان دادند، تقریباً در پست‌های غیرطبیعی خود بازی می‌کنند تا با تاکتیک فعلی هماهنگ بشوند.
کمتر کسی معتقد است که خرید متئوس کونیا و برایان امبومو غیرضروری بود. مخصوصاً بعد از ثبت رکوردِ منفی 44 گل در لیگ برتر فصل گذشته. اما همیشه این خطر وجود دارد تا با عقب بردن فرناندز و استفاده از آماد در پست وینگ‌بک راست، همان اندک خلاقیت یونایتد در فصل پیش کاهش پیدا کند. بله، ضعف در تمام‌کنندگی برای آموریم گران تمام شد. (هیچ تیمی در لیگ برتر کمتر از یونایتد عملکردی مطابق با xG آن‌ها را نداشت) بنابراین خرید گل‌زنان قابل اعتماد ضروری بود. اما مجموع xG تنها 52.6، نشان می‌دهد که یونایتد حتی در خلق موقعیت هم مشکل داشت؛ آماری در حد تیم‌های نیمه‌ی پایینی جدول.
مشکل گل‌زنی همچنان پابرجاست.
این مشکل در فصل جدید هم ادامه دارد. یونایتد هفته‌ی گذشته مقابل آرسنال شوت‌های زیادی زد، اما هیچ‌کدام موقعیت صددرصدی نبود. با وجود برتری ظاهری، تیم آموریم به ندرت توانست این برتری را به نتیجه تبدیل کند. یک هفته بعد، به جز 15 دقیقه‌ی ابتدایی که کونیا بدشانس بود که گل نزد، یونایتد مقابل فولام کاملاً بی‌اثر بود. سیلوا بعد از بازی گفت: «تمام خطرات یونایتد در نیمه‌ی دوم از روی ضربات ایستگاهی بود، نه بیشتر.» این حرف بی‌راه نبود.تنها «موقعیت بزرگ» یونایتد در این بازی، طبق تعریف اوپتا، از یک شوت بلند دروازه‌بان آلتای بایندیر ایجاد شد. در مقابل، فرناندز فقط یک بار پاس گل‌ساز داد. برای کونیا در همان دقیقه‌ی اول، آن هم از راه دور.
وقتی قرار گرفتن کاپیتان یونایتد در پست عقب‌تر (همان‌طور که در نقشه‌ی لمس توپ او مشهود است) باعث افت شدید خلاقیت تیم است سخت است که این اقدام را حمایت کرد. این موضوع حتی غیرقابل‌دفاع‌تر می‌شود، وقتی مانع پیشرفت یک استعداد ویژه از آکادمی باشگاه شود.
دردسر تاکتیکی آموریم!
کوبی ماینو که برابر آرسنال روی نیمکت بود، دوباره یکشنبه بدون حضور در زمین ماند. چرا؟ ساده است. آموریم بعد از بازی تأیید کرد: «او حالا برای این پست با برونو رقابت می‌کند.» آموریم حتی در طول بازی مقابل کروین کاتیج به استفاده از زوج فرناندز-ماینو فکر نکرد و ظاهراً در آینده هم قصد چنین کاری ندارد. تصور این‌که چنین زوجی هم به‌راحتی مثل بقیه ترکیب‌های یکشنبه مغلوب شود، سخت نیست. اما مهارت‌های ماینو و فرناندز آن‌قدر متفاوت است که این سؤال ایجاد می‌شود: چرا آن‌ها برای یک پست رقابت می‌کنند؟ و آیا این نقش واقعاً برای هیچ‌کدام مناسب است؟قرار دادن بهترین بازیکن یونایتد، با استعدادترین محصول آکادمی و یک خط حمله‌ی جدید در یک ترکیب، در این سیستم کاملاً غیرعملی است.
اما اگر منچستریونایتد با خرید دو هافبک هجومی در تابستان، این مسیر را انتخاب کرد. برونو فرناندز هم با رد پیشنهاد الهلال برای بازی در لیگ حرفه‌ای عربستان، چنین تصمیمی گرفت.
چه بلایی بر سر برونو فرناندز خواهد آمد؟
در طول هفته‌ی گذشته، گزارش‌هایی منتشر شد مبنی بر این‌که باشگاه الاتحاد نیز به جذب این بازیکن 30 ساله علاقه‌مند است. اما انتظار نمی‌رود فرناندز قبل از پایان مهلت نقل و انتقالات در دوشنبه‌ی آینده، از یونایتد جدا شود. منابع نزدیک به فوتبال عربستان نیز نسبت به واقعی بودن این شایعات تردید دارند. فرناندز در ابتدای همین پنجره‌ی نقل و انتقالاتی تصمیم گرفت در اولدترافورد بماند و هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که این تصمیم تغییر کند.در این شرایط، یونایتد باید راهی پیدا کند تا نقاط قوت زیاد فرناندز را برجسته کند و نقاط ضعفش را پوشش دهد. این به معنی یافتن یک زوج مناسب در خط میانی یا حتی بازنگری کامل در نقش عمیق فعلی برای او است. آنچه قطعی است این‌که آموریم مشکلات زیادی برای حل کردن دارد، بدون این‌که بهترین و مهم‌ترین بازیکنش را هم به یکی از این مشکلات تبدیل کند.