نگاهی به کناره‌های زمین؛ شکل استفاده از فولبک‌ها در لیگ‌برتر

آرین اختری، فوتبال لب– وینگ‌بک ها روزگاری عامل اصلی برتری عددی و تاکتیکی مربیان در فوتبال بودند، بااین‌حال در سال های اخیر این نقش، حداقل در لیگ انگلیس، پا به فراموشی می‌گذارد و از ایده‌های مربیان حذف می‌شود و جای خود را دوباره به فولبک ها می‌دهند.

فولبک یا وینگ‌بک؟ ترجیح تیم ها کدام است؟

بازی با وینگ‌بک‌ها در حال انقراض است و اکثر تیم‌های انگلیسی با دفاع چهارنفره در این فصل حضور یافته‌اند. تنها کریستال پالاس در ۸۷ درصد دقایق از وینگ‌بک‌ها بهره گرفته است. در صورتی که فصل گذشته چهار تیم لوتون تاون، شفیلد یونایتد، ولورهمپتون و برنتفورد ترکیب ۳ دفاعه را به ۴ دفاعه ترجیح داده بودند. به تیم‌های ۴ دفاعه برگردیم. به جز من‌سیتی، تیم‌های استون ویلا، بورنموث و ایپسویچ تاون هستند که بیشترین عدم تقارن را در استفاده از فولبک‌ها دارند.

در هر سه تیم، این فولبک‌های چپ(دینیه، کرکز، لیف دیویس) هستند که بسیار جلوتر از فولبک سمت راست بازی و برای تیمشان موقعیت خلاق می‌کنند. دیویس بیشترین موقعیت را در جریان بازی برای ایپسویچ در فصل جاری خلق کرده، دینیه بیشترین ارسال‌ها را در جریان بازی برای ویلا داشته و میلوش کرکز بیشتر از هر بازیکن دیگری در بورنموث پاس پروگرسیو دریافت کرده است.

در تصویر زیر، میزان استفاده همه تیم‌های لیگ برتر از فولبک و وینگ‌بک ها توسط ابر کامپیوتر اوپتا محاسبه شده است.

تقارن در استفاده

همچین تعجب‌برانگیز است که در تیمی مثل چلسی که به‌طور میانگین در این فصل ۵۶٪ توپ را در اختیار داشته – ششمین در لیگ به لحاظ بیشترین میانگین مالکیت توپ – فولبک‌های آن‌ها کمترین فاصله از دروازه را نسبت به تمام تیم‌های لیگ دارند! با این وجود، تصویر زیر نشان می‌دهد که سبک آن‌ها در حین مالکیت شباهت زیادی به تیم‌هایی مانند تاتنهام، لیورپول و ویلا دارد. به‌طورکلی می‌توان الگویی مشابه از در استفاده از فولبک ها توسط تیم‌های لیگ‌برتر یافت.

ویلا و اسپرز فولبک‌های خود را در مناطق بالای زمین بازی می‌دهند، و اگرچه لیورپول سبک محتاط تری در عقب زمین دنبال می‌کند شروع حملات خود را از ۴۲ متری دروازه خودی آغاز می‌کند که ششمین آمار در لیگ است. نسبت به بقیه تیم‌ها، چلسی عقب‌نشینی بیشتری دارد و هم‌رده با تیم هایی نظیر ایپسویچ، لستر و ناتینگهام قرار می‌گیرد. آن ها سکانس‌های تهاجمی خود را از ۳۹.۳ متری دروازه خودی شروع می‌کنند.

البته ذکر این نکته ضروریست که چلسی توانایی حفظ توپ بیشتری از تیم‌های پایین جدولی دارد و توپ را در بین خطوط به گردش در می‌آورد. آن‌ها به طور میانگین در هر سکانس تهاجمی ۱۴.۵ متر توپ را به جلو حرکت می‌دهند که سومین آمار لیگ است.

نتظارات از فولبک‌ها به بالاترین سطح خود در تاریخ مستطیل سبز رسیده است. اغراق نیست که اگر بگوییم آن‌ها یکی از مهم‌ترین پست‌ها در زمین مسابقه را بازی می‌کنند. هیچ فوتبالی نمی‌خواهد روزی کسی شبیه به گری نویل شود، اما قطعا دوست دارد شبیه به ترنت الکساندر آرنولد شود.