بایگانی نویسنده: shakib

شکیب معصومی، فوتبال لب– در روز های اخیر، خبر جذب یک مدافع چند پسته در میان کانال های هواداری لیورپول دست به دست می شود. بسیاری از طرفداران این تیم، با استدلال بیشتر شدن تعداد مدافعین اسکواد و یادآوری آخرین بازی های فصل گذشته، از احتمال سه دفاعه بازی کردن تیمشان سخن می گویند. اما این تئوری چقدر به واقعیت نزدیک است؟

در هفته های پایانی فصل گذشته، در حالی که لیورپول در بحران دست و پا می زد و ترنت الکساندر آرنولد بدترین روز های خود را سپری می کرد، یورگن کلوپ دست به تغییر تاکتیک زد. در نگاه اول هنگام شکل گیری حملات سه مدافع وظیفه حفظ عقب زمین را داشتند. با مشاهده این اتفاق از قاب تلویزیون بسیاری از افراد تصور کردند تاکتیک فصل جدید لیورپول با 3 مدافع مرکزی برنامه ریزی خواهد شد. در محافل طرفداری و حتی رسمی صحبت از سیستم 343 و 31213 بود در حالی که می توان این ادعا را کاملا کذب دانست.

چرا سیستم جدید لیورپول 3 دفاعه نیست؟

خود شخص یورگن کلوپ بار ها در مصاحبه ها و کنفرانس های مختلف به صورت مستقیم اعلام کرده که اعتقادی به سیستم 3 دفاعه ندارد. همچنین در سیستم سه دفاعه دفاع سمت چپ معمولا فولبک نیست. در سیستم سه دفاعی بازیکنانی مثل رابرتسون و سیمیکاس که قدرت حمل توپ و سانتر بالایی دارند، به جای قرار گرفتن در سمت چپ خط دفاع، به عنوان وینگ بک یا هافبک کناری استفاده می شوند. همچنین در سیستم هایی که از 3 مدافع استفاده می کنند، معمولا تمرکز تیم بر دفاع است، نقش پرس در بازی کمرنگ و حملات با تعداد کمی بازیکن برنامه ریزی می شود. تمامی این توصیفات با شناخت ما از کلوپ و لیورپول در تضاد است.

اینورتد فولبک، عامل اشتباه ادراکی

با نگاهی به ترکیب لیورپول در هفته های پایانی به سادگی می توان متوجه شد که هیچ تغییری در چینش بازیکنان رخ نداده. یورگن کلوپ همچنان پایبند به سیستم 433 فالس ناین خود است و شکل بازی لیورپول در اکثر مقاطع بازی مثل قبل است. تغییری که در پایان فصل شاهدش بودیم، در اصل تغییر شرح وظایف برخی بازیکنان بود.

اولین و اصلی ترین تغییر، مربوط به سبک بازی ترنت الکساندر آرنولد بود. آرنولد پیش از تغییر تاکتیکی مثل رابرتسون لب خط حرکت می کرد، از پست صلاح اورلپ می کرد و از نقاط مختلف برای ارسال توپ های بلند تلاش می کرد. در این تغییر تاکتیک، نقش آرنولد از فولبک به اینورتد فولبک تبدیل شد.

به طور کلی بازیکنان کناری اینورتد، اعم از فولبک و وینگ بک و وینگر، بیشتر از بازیکنان هم پست خود به میانه زمین نزدیک هستند. آن ها از لب خط فاصله می گیرند و شرح وظایف خود را متفاوت انجام می دهند. با تمرکز بر نقش اینورتد فولبک، این بازیکنان پاس های کوتاه تری نسبت به فولبک های عادی می دهند، پاس های پراگرسیو و بلند آن نه مثل یک بازیکن کناری، بلکه مثل یک میدفیلدر مستقیم است.

شکل دفاع تیم با اینورتد فولبک

با مایل شدن اینورتد فولبک و اینورتد وینگ بک به سمت مرکز، بازیکن در جایی بین خط دفاع و پست 6 قرار میگیرد، هنگام پیشروی تیم همگام با بازیکنان خط هافبک و جلو تر بازیکن پست 6 به سمت دروازه حریف حمله می کند و وظیفه بازیسازی بیشتر دارد. همچنین با بیشتر قرار گرفتن در موقعیت شوتزنی، آمار گل زده این بازیکن ارتقا می یابد.

در بعد دفاعی، با این جابجایی یک فضای خالی در محل بازی عادی فولبک ایجاد می شود. برای جبران این مشکل بازیکن نزدیک به فولبک، کمی به سمت خط کناری محوطه شیفت می شود و دفاع وسط دور تر به مرکز محوطه مایل می شود و فولبک سمت مخالف یا بازیکن پست 6 قسمت خالی محوطه را پر می کند. این سوییچ کردن، در نگاه اول شکلی شبیه تاکتیک های سه دفاعه را ایجاد می کند.

هنگام دفاع، بازیکن اینورتد به عقب برمیگردد و در اولین پست خالی خط دفاع قرار می گیرد. در صورت وقوع ضدحمله، تیم از یک بازیکن کمتر بهره مند خواهد بود. با این حال تراکم بالاتر بازیکنان دفاعی تیم در شمایل سه نفره خط دفاع این ضعف را جبران می کند.

تغییر نقش ترنت به اینورتد فولبک، موجب افزایش نرخ پاس گل او شد، رابرتسون به عنوان نفر سوم خط دفاع، بیشتر درگیر کار های دفاعی شد و از دروازه حریف دورتر شد. همچنین با نزدیک شدن ترنت به میانه میدان، خط هافبک مریض فصل گذشته لیورپول توانست عملکرد بهتری در درگیری ها ثبت کند.

شکیب معصومی، فوتبال لب– امشب، ساعت 22:30 به وقت ایران، دو تیم اینترمیلان و منچسترسیتی در استانبول به مصاف هم می روند، تا پادشاه این فصل اروپا مشخص شود. بر اساس آمار شانس منچسترسیتی برای پیروزی در این مسابقه 74 درصد است و اینترمیلان تنها 26 درصد شانس پیروزی در فینال دارد. علیرغم این شانس کم، بازیکنان اینتر همچنان با حداکثر توان در میدان حاضر خواهند شد.

شاگردان سیمونه اینزاگی بهترین پایان ممکن را برای این فصل داشتند. آن ها 11 بازی از 12 بازی آخر خود در تمامی رقابت ها را پیروز شدند. یکی از این 11 پیروزی در فینال کوپا ایتالیا مقابل فیورنیتا بود تا اینتر مطمئن باشد فصل خود را با جام تمام می کند.

با پایان لیگ های اروپایی، در آخرین رده بندی تیم های برتر اروپا، اینترمیلان به رده سوم جدول رده بندی اوپتا صعود کرده. با توجه به اینکه سیتی در رتبه اول این رده بندی جا خوش کرده، این دیدار با تقابل تیم اول و سوم اروپا از نگاه اوپتا، قطعا بازی جذاب و دیدنی خواهد بود.

تمامی اعضای باشگاه اینترمیلان از مدیریت تا کادر تدارکات قطعا فشار زیادی رو تحمل می کنند، فشاری که می تواند منجر به یک شادی یا اندوه بزرگ شود. در این میان همه چیز وابسته به پازل تاکتیکی سیمونه اینزاگی خواهد بود.

مقایسسه عملکرد در لیگ و چمپیونزلیگ

مهم ترین نکته درباره عملکرد این فصل افعی ها، تفاوت بسیار زیاد سبک بازی آن ها در رقابت های داخلی و لیگ قهرمانان است. اینترمیلان به عنوان یکی از برترین تیم های حال حاضر ایتالیا، بیشتر نبض بازی را در اختیار دارد و خط دفاعی آن ها فشار کمتری را محتمل می شود. اما در مسیر رسیدن به فینال لیگ قهرمانان، اینترمیلان بایرن مونیخ، بارسلونا، پورتو، بنفیکا و میلان را پشت سر گذاشته است. دیدار هایی که به سادگی رقابت با تیم های لیگ ایتالیا نبوده.

در سری آ، اینتر میانگین xG بیشتری نسبت به چمپیونزلیگ ثبت کرده. xG ثبت شده اینترمیلان در چمپیونزلیگ(1.40) آن ها را در رده 19م بیشترین گل مورد انتظار در بین تیم های حاضر در این رقابت قرار می دهد. همچنین امار دفاعی آن ها در ایتالیا، بهتر از اروپا بود.

در این آمار دو نکته وجود دارد. اول اینکه اینترمیلان هم در فاز دفاعی و هم در فاز هجومی در ایتالیا عملکرد بهتری نسبت به اروپا داشته. این مسئله می تواند کار را در فینال برای افعی ها سخت تر کند. نکته دوم اینکه، سبک بازی آن ها در ایتالیا و لیگ قهرمانان اروپا کاملا متفاوت بوده.

تفاوت های بازی اینتر در ایتالیا و اروپا

در سری آ، پرس اینترمیلان بسیار فعال تر و اگرسیو تر بوده، تیم بالا تر بازی می کند و پاس های بلند بیشتری بین بازیکنان رد و بدل می شود. درحالی که در اروپا، ترجیح اینزاگی، استفاده از سیستم کلاسیک 352 بوده. آن ها هنگام دفاع یک آرایش 5 نفره به خود میگیرند و عمق دفاع را می بندند. به عبارتی در رقابت با تیم های حاضر در لیگ قهرمانان، اینترمیلان ترجیح میدهد تمرکز خود را بر دفاع بگذارد.

با عملکرد عمق دفاع اینترمیلان، 59.8% از فشار آن ها در سی ال در نیمه خودی ایجاد شده. بیشترین آمار در بیان همه تیم ها از مرحله گروهی چمپیونزلیگ! همچنین آن ها فقط 22% از پرس خود را در یک سوم پایانی زمین انجام داده اند و رتبه بیست و چهارم پرس را بین 32 تیم این رقابت ها دارد.

عملکرد دفاعی اینترمیلان در اروپا

اینترمیلان آمار 8 کلین شیت در 12 بازی لیگ قهرمانان در این فصل را دارد. این آمار شامل 5 کلین شیت در 6 بازی در دور حذفی می شود. آماری که می تواند آن ها را به ثبت یک کلین شیت دیگر امیدوار کند. در صورت ثبت کلین شیت در بازی امشب، اینترمیلان با رکورد بیشترین کلین شیت دور حذفی فصل 2005-2006 آرسنال برابری خواهد کرد.

آن ها هنگامی که توپ را در اختیار ندارند، یک لو بلاک با فرمیشن 532 ایجاد می کنند. خلقق چنین خط دفاعی، گلزنی را برای هر تیمی از جمله منچسترسیتی سخت می کند.

در این تاکتیک، خط دفاع بسیار اگرسیو عمل می کند و برای جلوگیری از عبور توپ دست به هرکاری می زند. وینگ بک ها وظیفه پرس فولبک ها و وینگر های تیم حریف را دارند و آن ها را مجبور به استفاده از پای مخالف خود می کنند. دفاع وسط های کناری، متئو دارمیان و الساندرو باستونی، ترسی از درگیر شدن با بازیکنان حریف ندارد و بی محابا به بازیکنان خط هافبک و حمله تیم حریف حمله ور می شوند.

با قرار گرفتن در لوبلاک، بازیکنان خط میدفیلد اینترمیلان، سرعت بازی را کم می کنند. آن ها به طور کلی در رقابت های اروپایی با سرعت و تمپو کمتری نسبت به لیگ داخلی بازی می کنند. آن ها در اروپا به ازای هر ثانیه 1.32 متر توپ را جابجا می کنند در حالی که این آمار در سری آ، 1.48متر جابجایی در هر ثانیه را ثبت کرده اند.

بازی مقابل اینترمیلان چه در اروپا و چه در ایتالیا برای هیچ تیمی آسان نیست و عبور از لوبلاک آن ها برای همه بسیار سخت خواهد بود حتی اگر تیم حریف منچسترسیتی باشد. به طور کلی لوبلاک و ضد حمله تاکتیک نویی نیست ولی روش بازی اینزاگی در فینال خواهد بود.

عملکرد تهاجمی اینترمیلان در اروپا

به طور قطعی، می توان گفت که پپ گواردیولا مثل همیشه از جان استونز به عنوان دفاع وسط/هافبک دفاعی استفاده خواهد کرد. توانایی جان استونز در سوییچ به منچسترسیتی اجازه می دهد بین 3 چینش مختلف در طول بازی سوییچ کند، این مسئله قبلا به طور کامل در وبسایت فوتبال لب بررسی شده.

اگر دو مهاجم اینترمیلان بتوانند این دفاع همه کاره منچسترستی را ایزوله کنند، وینگ بک های اینتر با نفوذ و حضور در فضا ها و نیم فضا ها، حملات افعی ها را برنامه ریزی خواهند کرد. وینگ بک ها همواره به دنبال خلق موقعیت به سریع ترین حالت ممکن هستند. با اضافه شدن دو مهاجم مرکزی، اینتر معمولا با 4 بازیکن حملات را برنامه ریزی می کند.

دی مارکو به عنوان وینگ بک چپ در این فصل 6 گل و 8 پاس گل ثبت کرده. تنها 4 بازیکن اینترمیلان تاثیرگذاری بیشتری نسبت به دی مارکو روی آمار گل های زده اینتر داشته اند. 14 مورد تاثیر مستقیم بر گل، شامل 5 پاس گل در لیگ قهرمانان اروپا از 37 سانتر می شود.

عملکرد دی مارکو در اروپا در حالی بیشتر تمرکز بر ارسال توپ داشته، که دمفریز بیشتر در محوطه حاضر می شود. او به طور میانگین 4 تاچ در محوطه حریف در هر بازی لیگ قهرمانان دارد. فقط دو بازیکن دفاعی(فریمپونگ و آلفونسو دیویس) عملکرد بهتری از او داشته اند.

مهره های احتمالی اینزاگی در فینال

ترجیح اینزاگی استفاده از زوج ژکو-مارتینز در اکثر بازی های اروپایی بوده. این زوج در 9 بازی از 12 بازی اینترمیلان در لیگ قهرمانان در ترکیب ابتدایی قرار داشته. در حالی که در سری آ بیشتر از زوج روملو لوکاکو و خواکین کوریا استفاده کرده است.

از ماه اپریل تا کنون، لوکاکو با ثبت 7 گل و 5 پاس گل بهترین بازیکن اینتر در فاز هجومی بوده. با توجه به این آمار یکی از نقاط مبهم بازی، حضور لوکاکو در ترکیب اصلی اینتر خواهد بود. او تنها 144 دقیقه در لیگ قهرمانان بازی کرده و در هیچ بازی در ترکیب اصلی تیم حضور نداشته. اینزاگی با ثبت 4.9 تعویض در هر بازی، در رتبه دوم بیشترین ایجاد تغییر در ترکیب اصلی در بین مربیان این فصل چمپیونزلیگ قرار دارد. این تعویض ها و نحوه چرخش بازیکنان یکی از مهم ترین ویژگی های اوست.

لائوتارو مارتینز با ثبت 28 گل در تمامی رقابت ها در این فصل امید اصلی ساید ایتالیایی فینال لیگ قهرمانان، برای گلزنی خواهد بود. او حداقل دو برابر هر بازیکن دیگری در این تیم در این فصل گلزنی کردهو او همچنین با خلق 13 موقعیت گل یکی از بهترین بازیکنان تیمش در خلق موقعیت بوده.

در کنار لائوتارو، دیگر کسی که می تواند سرنوشت بازی را تعیین کند، نه در خط حمله بلکه در دروازه اینتر قرار دارد. آندره اونانا ناجی افعی ها در بسیاری از بازی ها بوده، او با دریافت فقط 9 گل از 16.8 گل مورد انتظار، اینترمیلان را به فینال رسانده و قطعا امید اصلی اینزاگی برای مقابله با منچسترسیتی خواهد بود.

برای شنیدن تحلیل‌های صوتی هفتگی در پادکست فوتبال لب، از این لینک به ما گوش کنید!

شکیب معصومی، فوتبال لب – از مدت ها پیش مشخص بود که در این پنجره نقل و انتقالاتی، قرمز های بندر مرسی ساید به دنبال تقویت خط میانی خود خواهند بود. روز 8 جون، بالاخره پس از مدت ها انتظار قرارداد الکسیس مک آلیستر، میدفیلدر برایتون و تیم ملی آرژانتین با لیورپول قطعی شد. خریدی که از نگاه بسیاری، به واسطه قیمت پایینی که داشت یک دزدی از برایتون بود.

پس از یک فصل فاجعه بار، لیورپول و یورگن کلوپ برای تقویت اسکواد خود خیلی فوری دست به کار شدند تا در طول تور پیش فصل اسکواد خود را با خرید های جدید به صورت کامل در اختیار داشته باشند. اولین قدم قرمز ها در تابستان 2023، استخدام یکی از بازیکنان کلیدی تیم ملی آرژانتین در مسیر قهرمانی جهان، الکسیس مک آلیستر، بود. در این مطلب نگاهی کوتاه به جایگاه احتمالی این بازیکن در برنامه فصل آینده لیورپول خواهیم داشت.

عملکرد هجومی

پروفایل بازی مک آلیستر را می توان چیزی شبیه گندوغان و فده والورده دانست، بازیکنی با توانایی حضور در تمامی نقاط خط هافبک و بالانس مناسب دفاعی و تهاجمی. مک آلیستر در برایتون سابقه بازی در پست های 6، 8 و 10 را دارد. در خط هافبک لیورپول به طور کلی یک پست 6 و دو پست 8 حضور دارند. محل قرار گیری احتمالی این آرژانتینی احتمالا سمت چپ خط میانی خواهد بود.

همچنین دریافت 59 درصد از پراگرسیو پاس هایی که به سمت او ارسال شده نشان دهنده جاگیری و کنترل توپ خوب این بازیکن است. مک آلیستر با ثبت 10 گل و 2 پاس گل به عنوان یک میدفیلدر نقش به سزایی در عملکرد هجومی خوب این فصل برایتون داشت. آدام لالانا بازیکن سابق لیورپول و فعلی برایتون درباره مک آلیستر می گوید:

مک آلیستر اصلا بازیکن خودخواهی نیست، او برای اینکه تیم به گل برسد هرکاری میکند

البته که xA فصل گذشته مک آلیستر 4.38 بوده و ثبت 2 پاس گل در مقایسه با این عدد یک ضعف به حساب می آیند، اما با توجه به سبک بازی لیورپول و آمار پایین بازیکنان خط هافبک این تیم در ارسال پاس گل این آمار احتمالا تاثیر زیادی بر کیفیت بازی این بازیکن 24 ساله نخواهد داشت.

حفظ توپ

یکی از عوامل افت فصل گذشته لیورپول، عملکرد بسیار ضعیف بازیکن خط میانی این تیم در حفظ توپ هنگام درگیری ها بود، به طوری که فقط بورنموث، لیدزیونایتد و ساوتهمپتون آمار ضعیف تری نسبت به قرمز ها ثبت کردند. الکسیس مک آلیستر با 49 درصد دوئل موفق عملکرد قابل قبولی در درگیری ها دارد و قطعا موثرتر از امثال هندرسون، الیوت و جونز خواهد بود.

مک آلیستر آمار 87 درصد دقت پاس را در فصل گذشته ثبت کرده است. این عدد رقمی بالا و در سطح آمار بازیکن کلاس جهانی مثل تیاگو آلکانتارا است. همچنین آمار میانگین 57 پاس در هر بازی نیز، بیانگر توانایی بالای او برای قرار گرفتن در جریان بازی است. در یک برایند کلی می توان مک آلیستر را بازیکنی مناسب برای نحوه گردش توپ و برنامه ریزی حملات توسط لیورپول دانست.

ویژگی مشترک تمامی بازیکنان لیورپول، دوندگی بسیار بالای آن هاست. نتیجه این دوندگی پرس بسیار خوب لیورپول است و بازیکنانی که برای بازی در این تیم خریداری می شوند باید با این مسئله سازگار باشند. الکسیس مک آلیستر نیز از این قضیه مستثنی نیست. با نگاهی کلی به هیت مپ این بازیکن می توان متوجه حضور او در اکثر نقاط زمین مسابقه شد. مشخص است که مک آلیستر حضور موثر و فعالی بین محوطه جریمه خودی تا محوطه جریمه حریف داشته و این ویژگی در کنار آمار دوئل و پاس موفق از او یک باکس تو باکس موفق می سازد.

عملکرد دفاعی

نقطه ضعف بازی مک آلیستر در عمده آمار های دفاعی اوست. فقط 20 درصد تلاش های این بازیکن برای قطع توپ موفق بوده! این آمار برای بلاک و دفع توپ به ترتیب فقط 11 و 3 درصد است! می توان گفت مک آلیستر سعی در جبران این عملکرد دفاعی ضعیف با 56 درصد تکل موفق و 49 درصد دوئل موفق داشته و تا حدودی موفق بوده. با این حال، چنین عملکرد ضعیفی در بازیخوانی، نشان می دهد که مک آلیستر به هیچ عنوان گزینه مناسبی برای بازی در پست هافبک دفاعی به عنوان سینگل پیوت نیست و در صورت نیاز به حضور در پست 6 باید کنار بازیکنی مثل کایسدو در دابل پیوت قرار گیرد.

با در نظر گرفتن الکسیس مک آلیستر به عنوان بازیکن سمت چپ خط هافبک و مقایسه او با بازیکنان قبلی این پست، تیاگو آلکانتارا و جورجینیو واینالدوم، این بازیکن خیلی نیازی به بلاک یا قطع توپ نخواهد داشت و عمده عملکرد او باید در حفظ و پخش توپ و حضور فعال در پرس تیمی خلاصه شوند.