خطر! لیورپول در کمین است، مومیایی‌ها بازمی‌گردند!

لیورپول و دنیای موازی

یوسف جوانشیر، فوتبال لب – لیورپول در فصل گذشته با 11 بازی متوالی بدون شکست که شامل 7 برد متوالی بود فصل را به پایان رساند. با وجود تساوی قرمزها در بازی ابتدای فصل در استمفوردبریج، آن‌ها رفته رفته نمایش قابل قبولی را ارائه کردند. 5 برد متوالی آن‌ها پس از آن تساوی، نشانه خوبی برای تصدیق مدعی بودن آن‌ها به شمار می‌رود.

این موضوع در حالیست که 6 برد متوالی سیتی از ابتدای فصل تاکنون، آن‌ها را به سومین شروع برتر در لیگ انگلیس بدل می‌کند. از این رو، عدم موفقیت سیتی در بازی‌های پیش رو را کمی سخت می‌نماید. سیتی روز شنبه درحالی در برابر ولوز قرار می‌گیرد که 6 بازی ابتدای فصل خود را در مجموع 19-3 پیروز شده. در آخر این هفته نیز بازی سختی را در برابر آرسنال خواهند داشت. منچسترسیتی در 8 سفر اخیر خود به امارات پیروز بوده و فصل گذشته نیز در برابر بهترین آرسنال فصول اخیر، نتایج قاطعی را کسب نمودند.

لیورپول یورگن کلوپ تا بحال به در حد و اندازه‌های سیتی نشان نداده، و اغلب با کامبک و در نیمه‌ی مربیان به بازی بازگشتند. آن‌ها بیش از هر تیم دیگری در لیگ برتر از موقعیت باخت بازگشتند و امتیاز لازم را کسب نمودند (9 امتیاز). پیروزی 3-0 لیورپول در برابر استون ویلا راحتی‌ترین برد آن‌ها در این فصل بود. کامبک آن‌ها در برابر نیوکاسل، ولوز و بورنموث مصداق بارزی بر ترسناک بودن تیم کلوپ به شمار می‌رود.

فرم بی‌نظیر قرمزهای آنفیلد

لیورپول با وجود ضعف دفاعی فاحشی که از خود نشان داد، 16 امتیاز را از 18 امتیاز ممکن بدست آورد. این فرم قهرمانی در هر فصل دیگری، پیش از ظهور گواردیولا به شمار می‌رود.

لیورپول از نظر گل های مورد انتظار در این فصل پس از سیتی (13.9) در رده دوم قرار دارد (13.3) و آن‌ها بیش از هر تیم دیگری در این بخش شانس های بزرگ گل‌زنی (23) داشته اند. بخشی از دلیل آن، وضعیت بازی است که گفته شد. لیورپول در چند مورد در این فصل عقب افتاد و بنابراین باید با خاصیت هجومی بیشتری نسبت به سایر تیم‌ها بازی را دنبال کند، اما آمار و ارقام هنوز هم بسیار مثبت به نظر می‌رسند. آن‌ها سرعت خوبی برای انتقال از دفاع به حمله برای برگرداندن بازی‌ها به نمایش گذاشتند. لیورپول با یک خط هافبک جدید، همچنین ثابت کرده است که می‌تواند بلوک‌های دفاعی خود را حفظ نموده و آرایش تیمی را در حالت خوبی نگه‌دارد. در بازی با وست‌هم این بهم ریختگی و بازنگری تیمی را به خوبی مشاهده نمودیم.

لیورپول ورژن 2.0.0

کلوپ، طبق مصاحبه خود، ورژن دومی از لیورپول را به نمایش می‌گذارد. تنوع بسیار زیادی که در نحوه حملات و گلز‌زنی نشان داده‌اند تقریبا خیره کننده است. بازی مستقیم در کنار پاس‌کاری دقیق و کم‌نقص و دید در عمق، آرام و پرپیچ‌وتاب در کنار بازی سرعتی، محشره!

فقط وست‌هم (2.25 متر در ثانیه) و ناتینگهام فارست (2.1 متر بر ثانیه) سریع‌تر از لیورپول (1.95 متر بر ثانیه) توپ را به سمت زمین حریف حرکت می‌دهند. آن‌ها حملات خود را به طور متوسط از 35.6 متری زمین خودی و یک سوم خود شروع می‌کنند. لیورپول طبیعتاً با خط دفاعی بسیار بالاتری بازی می‌کند. حملات آن‌ها به طور متوسط در فاصله 42 متری از دروازه خودی شروع می‌شوند. حتی این تعداد پس از شش بازی که آن‌ها بیشتر دقایق بازی‌های بورنموث و نیوکاسل را با 10 نفر بازی کردند و باید بسیار محافظه کارتر بودند، تغییر خواهد کرد.

لیورپول در رده چهارم برای گردش توپ با تعداد پاس بالا که منجر به شوت می‌شوند (5) و مشترکاً برای آن‌هایی که منجر به گل می‌شوند، در رده‌های آخر قرار دارند. لک‌لک‌ها در این فصل پس از کسب مالکیت در زمین حریف، موفق به گلزنی نشدند.

همانطور که سرعت حملات در بالا نشان می‌دهد، آن‌ها هنوز در زمان انتقال کمی ضعف دارند، و بسیار دورتر از آنچه در روزهای اوج لیورپول ورژن 1.0.0 بودند، نشان دادند. تنها منچستریونایتد (104) در این فصل بیش‌تر از لیورپول (99) به یک سوم تیم حریف رسیده است. همانطور که در سنت جیمز پارک دیدیم، حتی زمانی که آن‌ها 10 نفره‌اند، لیورپول هنوز به طرز باورنکردنی خطرناک بود. نیوکاسل فضایی را برای ضدحملات بای آن‌ها باقی گذاشت. این موضوع و فضا کار را برای مهاجمین بسیار راحت می‌کند و خلق موقعیت کاملا آسان می‌شود.

آمار بی‌نظیر کلوپ / منسجم‌تر از قبل در حمله

لیورپول برای شکست حریفان سرسخت‌تر نیز هشیاری چشمگیری از خود نشان می‌دهد. تنها چهار تیم در این فصل در لیگ برتر میانگین پاس‌های بیش‌تری در هر سکانس نسبت به لیورپول (4.4) دارند، در حالی که تنها سیتی (144)، آرسنال (119) و چلسی (110) تعداد پاس‌های بیش از 10 را نسبت به آن‌ها (102) ساخته‌اند. زمانی که فضایی برای انتقال وجود ندارد، آن‌ها بازی را آرام نموده و شروع به پاسکاری‌های مداوم خود می‌کنند. با داشتن هافبکی با توانایی ارسال پاس‌های عمقی مک آلیستر، می‌توان عمق دفاع را نشانه گرفت و جاگذاشت. نمایش زیبای مک در برابر وست‌هم، نمای زیبایی از توانایی او را به رخ کشید.

آن‌ها به بازیکن خاصی متکی نیستند و این امر آن‌ها را کمی غیرقابل پیشبینی کرده است. 15 گل توسط 7 بازیکن، نشان‌دهنده این موضوع می‌باشد. موصلاح و نونیز هرکدام 3 گل، ژوتا و دیاز هرکدام 2گل، و مک‌آلیستر، سوبوسلای و روبو یک گل را به ثمر رسانده‌اند. فقط نیوکاسل (10) که در برد 8-0 هفته گذشته مقابل شفیلد 8 گلزن متفاوت داشت و برایتون (8) در این فصل تعداد گلزنان بیش‌تری داشتند.

لیورپول در ضربات ایستگاهی نیز عالی عمل کرد و در این فصل بیش از هر تیم دیگری در لیگ برتر از توپ‌های مرده گل زده است (4). این یکی از جنبه‌های بازی است که بهترین تیم‌ها در سال‌های اخیر بیش‌تر و بیش‌تر در اولویت آن قرار داده‌اند و لیورپول در این فصل بهتر از هر کس دیگری این کار را انجام می‌دهد. تنها برنتفورد (33) نسبت به لیورپول (29) ضربات بیشتری از کاشته‌ها داشته است، در حالی که تنها برنتفورد (3.67) و چلسی (2.89) گل‌های مورد انتظار بیش‌تری نسبت به آن‌ها (2.85) از ضربات ایستگاهی ایجاد کرده‌اند.

خط دفاعی نسبتا بد لیورپول

لیورپول تا به حال در این فصل حداکثر یک گل در هربازی دریافت نموده که در مقابل عملکرد هجومی آن‌ها نادیده گرفته شده‌است. لیورپول نتایج اخیر خود را مدیون بازیکنانی چون مایکل آنتونیو است. این موضوع در حالیست که آن‌ها یکی از بهترین دروازبانان جهان را در اختیار دارند. آلیسون پس از جلوگیری از 10.5 گل در فصل گذشته، دومین دروازبان برتر در لیگ را پس از برند لنو (11.5) در اختیار داشت.

به نظر شما آیا لیورپول با این عملکرد چندوجهی قادر خواهد بود تا این فصل را با نتایج بهتر نسبت به فصل گذشته به پایان برساند؟ مومیایی‌ها بازمی‌گردند؟!

برای شنیدن تحلیل‌های صوتی هفتگی در پادکست فوتبال لب، از این لینک به ما گوش کنید!