بایگانی نویسنده: یوسف جوانشیر

رایا دروازبان تیم برنتفورد به آرسنال پیوست. حال باید ببینیم آرتتا از چه جهت به او نیاز دارد؟

یوسف جوانشیر، فوتبال لب – داوید رایا با قراردادی 30 میلیون پوندی به آرسنال پیوست. پیش از این و در فصل 22-2021 توپچی‌ها آرون رمزدیل را با مبلغ مشابه 30 میلیون پونداز شفیلد یونایتد به خدمت گرفت که بسیاری از هواداران را متعجب کرد. رمزدیل که در فصل‌های متوالی با بورنموث و سپس شفیلد یونایتد سقوط کرده بود، به نظر نمی‌رسید جایگاه لازم برای دروازبانی برای تیمی با آرمان‌های چهار تیم برتر (و یا حضور در بیگ سیکس) را داشته باشد.

با این حال، از آن زمان، رمزدیل همیشه در دروازه آرسنال حضور داشته و ثبات مورد نیاز را در خط دفاعی آن‌ها به ارمغان آورد. قرارداد بلندمدتی که او چند ماه پیش امضا کرد مطمئناً به این معنی است که او دروازبان اول و بلندمدت باشگاه است. پس چرا آرسنال داوید رایا را به صورت قرضی از برنتفورد (با بند خرید) به تیم آورد؟ آن‌ها قبلاً یک دروازبان منتخب برای ترکیب اصلی دارند!

این دقیقاً یک معامله ارزان هم نیست، با فرض اینکه آرسنال آن را دائمی کند، مبلغ نهایی حدود 30 میلیون پوند است. این میزان خرج برای دروازبان نیمکت‌نشین منطقی به نظر نمی‌آید. همچنین تصورش را نمی‌توان کرد که رایا امنیت پستی حضور در ترکیب اصلی و نقش اول بود در برنتفورد را رها کند و در آرسنال به عنوان دروازبان جایگزین را بازی کند.

رقابت میان داوید رایا و آرون رمزدیل

درست ترین جواب اما؛ رقابت برای حضور در ترکیب اصلی به نظر می‌رسد. آرسنال در تلاش برای از بین بردن برتری منچسترسیتی، نمی‌تواند از بازیکنان ثابتی را در چیدمانی ثابت قراردهد. آن‌ها در فصل نقل و انتقالات خود تا کنون – ژورین تیمبر، دکلان رایس و کای هاورتز – را جذب کردند که می توانند بلافاصله برای یک حضور در ترکیب اولیه رقابت کنند، اگرچه متاسفانه تیمبر در پیروزی روز اول مقابل ناتینگهام فارست از ناحیه زانو آسیب دید و در اثر پارگی رباط، احتمالا تمامی فصل را از دست داد.

از سوی دیگر، رمزدیل در واقع یک گل بیش‌تر از آنچه که «باید» نتظار می‌رفت دریافت کند، دریافت کرد. این موضوع شاید این احساس را متبلور کند، که در حالی که لحظات درخشانی داشت، اما مستعد بازی‌هایی با فرم ضعیف نیز بود. حتی در 2021-22، جایی که رمزدیل بدون شک اولین فصل تاثیرگذاری را در شمال لندن داشت، گل‌های دریافتی او تقریباً میانگین لیگ بود. او فقط 0.6 گل بیش‌تر از میانگین دریافت کرد.

آمار فوق‌العاده داوید رایا

توانایی بازی با پای رمزدیل یکی از دلایل اصلی هدف قرار دادن او توسط آرسنال بود، اما این چیزی است که رایا نیز با توجه به تاکتیک تیم، به شکل متفاوتی آن را ارائه می‌دهد. برنتفورد همچنین بازی مستقیم‌تری به نسبت آرسنال ارائه می‌کند. در نتیجه، اغلب از رایا خواسته می‌شد که ضربه‌های بلندی به سمت ایوان تونی، چه در جریان بازی و چه از روی ضربات دروازه، ارسال نماید. 66% از پاس‌های او در فصل گذشته پاس‌های بلند و با مسافت زیاد بودند. این آمارششمین آمار برتر در بین دروازبانان لیگ برتر و احتلاف زیادی با 51% آرون دارد.

دقت پاس رمزدیل 63.4 درصد و در مقابل رایا 60.8 درصد است. دقت پاس رایا در مسافت‌های طولانی بسیار خوب بود. رایا 42 درصد از تمام پاس‌های بلند خود را در فصل گذشته به ثبت رساند که در بین بهترین آمار لیگ قرار داشت. در مقایسه، فقط 29.2 درصد پاس‌های بلند رمزدیل به مقصد رسیدند. این آمار رتبه سوم بدترین آمار دقت پاس‌های بلند بین دروازبان‌های اول فصل گذشته است. این اختلاف فاحس حاکی از سبک بازی و تاکتیک تیم فرانک است. در هر صورت اختلاف قدری قابل توجه است که نقطه ضعفی برای رمزدیل محسوب می‌شود.

دقت داوید رایا در پاس‌های بلند ارسالی و تاخیری سلاح مفیدی برای برنتفورد بود. دروازبان برنتفورد در فصل گذشته 9 شانس ثانویه گلزنی ایجاد کرد. این شانس‌ها شامل پاس پیش از پاس‌گل یا پاس منجر به شوت می‌شود. این تعداد خلق موقعیت، چهار موقعیت بیش‌تر از هر دروازبان دیگری را ثبت می‌نماید. او همچنین 22 پاس رو به جلو را ارسال نمود. این آمار نیز 16 پاس بیش‌تر از هر دروازبان دیگری در فصل گذشته را نشان می دهد؛ که تیم توماس فرانک چقدر از بازی با پا داوید رایا برای پیشروی در بازی بهره می‌گیرد.

نحوه خلق موقعیت‌های ثانویه رایا

موارد زیر تنها یکی از نمونه‌های متعددی از پاس‌های بلند رایا است که حملات برنتفورد را راه‌اندازی می‌کنند.

در آستانه نیمه اول مقابل استون ویلا، رایا به بالا نیمه زمین حریف نگاه می‌کند. او برایان امبومو را در مقابل یک مدافع کناری خود می‌بیند…

… و بنابراین او یک پاس دقیق روی بندهای کفش ام‌به‌اومو می‌فرستد. سپس این بازیکن کامرونی به زیبایی در فرصت بسیار خوبی قرار می‌گیرد.

برنتفورد آنقدر مشتاق استفاده از بازی با پای داوید رایا بود که اغلب توپ را مستقیماً پس از آغاز بازی به او می‌سپردند:

یا اینکه خود را به نیمه حریف رسانده تا ضربات شروع مجدد را بروی دروازه حریفان ارسال کند:

رایا جایگاه خود را تصاحب می‌کند!!

برنتفورد در فصل گذشته تا آنجا که ممکن بود از رایا استفاده کرد. او در 1195 موقعیت اوپن پلی در فصل 23-2022 شرکت داشت. آماری بیش از هر دروازبان دیگری در مجموع و 372 بیش‌تر از رمزدیل. علیرغم اینکه این زوج به تعداد دقایق برابر بازی کردند.

این بدان معنا نیست که رمزدیل نمی‌تواند این نقش را ایفا کند یا نمی‌تواند ارقا پیدا کند که پاس‌های دوربرد خود را بهبود بخشد. او به تازگی 25 سااله شده و به اندازه کافی جوان است تا مهارت‌های خود را گسترش دهد. اما رایا می‌تواند هر زمان که تیم بخواهد و در صورت خواست آرتتا، این کار را عملی کند.

همچنین جذب رایا اغلب نادیده گرفته می‌شود و دلیل آن این است که او به عنوان یک بازیکن بومی واجد شرایط است. دروازبان شماره دو قدیمی آرسنال، مت ترنر (اکنون عضو ناتینگهام فارست است) اینطور نیست. این به آرتتا انعطاف‌پذیری بیشتری در تیم از نظرداشتن یک جایگاه در تیم برای خرید یا استفاده از بازیکن خارجی می‌دهد.

رایا برای شروع کار با اکثر تیم‌های لیگ برتری، از جمله آرسنال، به اندازه کافی توانایی دارد. داشتن زمان برای امضای قرارداد دائمی او، برای چیزی که در نهایت 15 تا 20 میلیون پوند خرج خالص می‌شود، زمانی که هزینه ترنر را در نظر بگیرید، یک انتقال هوشمندانه است. او یک دروازبان با استعداد، منعطف و با گیرایی بالا به نسبت رمزدیل است و این احتمال وجود دارد که جایگاه او را به عنوان شماره یک تصاحب نماید.

برای شنیدن تحلیل‌های صوتی هفتگی در پادکست فوتبال لب، از این لینک به ما گوش کنید!

مگوآیر که به تازگی پیشنهادی از سوی تیم وست‌هم دریافت کرده بود، با بازگشت این درخواست از سوی این تیم مواجه گردید.

یوسف جوانشیر، فوتبال لب – مگوآیر در طول دوران حضورش در منچستریونایتد با مشکلاتی اساسی دست وپنجه نرم کرده است. او پس از تبدیل شدن به گران‌ترین مدافع تاریخ فوتبال پس از انتقال 80 میلیون پوندی از لستر به یونایتد در سال 2019، فشار بیشتری را حس نمود. هری تنها شش ماه بعد، کاپیتان شیاطین سرخ شد.

باید از لحاظ روحی در شرایط بسیار خوبی باشید تا در این سطح قرار بگیرید. تعداد بسیار کمی از گران قیمت‌ترین خریدهای یونایتد در تمام دوران، موفقیت غیرقابل انکاری در این باشگاه داشته‌اند. از گران قیمت‌ترین‌ها: پل پوگبا، آنتونی، جیدون سانچو، روملو لوکاکو و آنخل دی ماریا و همچنین مگوآیر.

همه چیز در ابتدا برای مگوآیر خوب پیش رفت و او به عنوان عضوی کلیدی و ثابت در تیم تبدیل شد. در عین حال جایگاه خود را در قلب دفاع انگلیس تحت هدایت گرت ساوتگیت تثبیت کرد. اما وضعیت او به عنوان یک مدافع میانی گران‌تر از ویرجیل فن دایک و کاپیتان بزرگترین باشگاه انگلیس، باعث شد که افراد زیادی منتظر شکست او باشند. هری با هر اشتباهی توسط هواداران رقیب مورد حمله قرار می‌گرفت. در نهایت، هواداران یونایتد به افراد منتقد و مهاجم به عملکرد او پیوستند.

هری و شروع اتفاقات بد

مگوآیر پس از اولین فصل حضورش در یونایتد همیشه در لیگ برتر حضور داشت. در تمام این فصل حتی یک خطا که منجر به مصدومیت حریف شود را مرتکب نشد. سپس سنگینی انتظارات را احساس کرد. او چهار اشتباه مرتکب شد که در فصل 21-2020 موقعیت‌هایی را برای حریف به ارمغان آورد. او با سه بازیکن دیگر در فصل 22-2021، در رتبه 6 ام بیش‌ترین نیمکت‌نشینی در تیم بودند.

اشتباهات مگوآیر کمی افت کرد؛ اما انتقادات از او در برخی مواقع هنوز کمی احساس می‎شد. او واقعاً توسط اطرافیانش تحت حمایت روحی قرار نمی‌گرفت. یک مدافع میانی با هیکلی تنومند و کند، درخواست بازی به‌عنوان یک سوییپر، در یک خط بالاتر برای بازیسازی از خط دفاعی را کرد. با وجود دروازه‌بانی داوید دخئا که به خوبی نمی‌توانست پشت مدافعین خود را پوشش دهد و درست پشت خط میانی‌ای که حتی یک هافبک دیسترویر و پست 6 خوب نداشت، ایده‌ای کاملا تمسخرآمیز به شمار می‌رفت.

هری همچنان بازیکن بسیار خوبی برای یونایتد بود و نشان داد که مدافعی بیش از حد توانمند است. اما همانطور که سبک بازی تیم، تحت رهبری اریک تن هاگ تغییر کرد، بازی کردن در مستطیل سبز به طور فزاینده‌ای برای مگوآیر مناسب‌تر به نظر می‌رسید.

او قبلاً برای تیم‌هایی که در لوبلاک‌ترین حالت ممکن از آنچه در یونایتد از او خواسته شده بود، بازی می‌کرد و شاید این دقیقاً همان نقطه عطف داستان او باشد. او برای احیای حرفه‌اش به آن نیاز به تغییر تاکتیک یا انتقال به تیمی با تاکتیک مناسب او را دارد. به همین دلیل انتقال به وستهام برای او مناسب به نظر می‌رسید. هنگامی که تیم شما لوبلاک بازی می‌کند، عملا فضای کمتری پشت سر آخرین مدافع برای استفاده مهاجمان حریف وجود خواهد داشت. بنابراین مگوآیر می‌توانست کمی بیش‌تر نزدیک به نقاط قوت خود بازی کند.

نقاط قوت مگوآیر؟!

این نقاط قوت برای شروع، توانایی او در هوا است. در فصل 22-2021  (آخرین فصل او به عنوان مدافع یونایتد) او رتبه چهارم را از نظر میزان موفقیت در دوئل‌های هوایی در بین بازیکنان لیگ برتر کسب کرد، تا در حداقل 100 نبردهوایی شرکت کند که موفق به برد 72.8 درصد از آن‌ها شد. فن‌دایک یکی از سه بازیکن نزدیک و با عملکرد بهتری نسبت به او بود. او همچنین 100 دفع توپ را انجام داد که 57تای آن با ضربه سر بود. هر دو آمار بیش‌ترین تعداد در میان بازیکنان یونایتد را دارا بود. بازی در تیمی که کمی بیشتر عقب می‌نشیند می‌تواند بسیار به نفع او باشد.

مگوآیر همچنین در ضربات ایستگاهی که بخش مهمی از بازی برای تیم دیوید مویس به شمار می‌رفت، یک تهدید خیلی جدی بود. وست‌هم فصل گذشته 10 گل از روی ضربات کرنر به ثمر رساند. از این حیث در رتبه پنجم در لیگ برتر انگلیس فصل 23-2022 بود. اولین رتبه لمس توپ از گوشه‌های آن‌ها در قسمت مرکزی محوطه شش‌قدم 27٪، به علاوه 18٪ دیگر در منطقه مرکزی درست خارج از محوطه شش قدم بود (همانطور که در نمودار زیر نشان داده شده است). آن‌ها فضای وسط دروازه را که آن دو ناحیه فوق الذکر تشکیل می دهند، با نسبت بیش‌تری از ضربات کرنر خود نسبت به هر طرف دیگر در موفق‌ترین حالت ممکن (45 درصد) هدف قرار دادند.

ویژگی منحصر به فرد هری

هدف اغلب شلوغی در محوطه شش قدم و ایجاد مزاحمت برای عدم خروج موفق دروازبان حریف بود. در فضاهای شلوغی مانند نزدیک به دروازه، داشتن بازیکنی در حد و اندازه‌های مگوایر در هوا می‌تواند کمک بزرگی باشد.

وست‌هم در فصل 23-2022 از همه ضربات ایستگاهی موقعیت‌هایی به ارزش 15.3 گل ایجاد کرد که پنجمین موقعیت موردانتظار گل در لیگ برتر بود، اگرچه آن‌ها تنها 11 تا از این موقعیت‌ها را به ثمر رساندند. مجموع گل موردانتظار آن‌ها 30٪ از کل xG آن‌ها را در طول فصل تشکیل می‌داد. این موضوع چهارمین آمار به نسبت همه تیم‌ها در لیگ برتر بود. واضح است که ضربات ایستگاهی برای مویس مهم هستند.

ما شاهد درخشش مگوآیر برای انگلیس به‌عنوان بخش مهمی از رویکرد ضربات ایستگاهی آن‌ها بوده‌ایم. به یاد ماندنی‌ترین آن‌ها در جام جهانی 2018، اما از آن زمان در تورنمنت‌های دیگر نیز بود. احتمالاً این بخشی از دلیلی بود که مویس او را در وست‌هم نیاز داشت. این درحالی‌ست که او به طور قابل توجهی به تهدیدشدن آن‌ها در توپ‌های مرده می‌افزاید. هری از بازی در تیمی که ضربات ایستگاهی بخش بزرگ‌تری از تاکتیک است، با برنامه‌های مشخصی که برای حداکثر استفاده از او تنظیم شده‌اند، سود می‌برد. فقط 14 درصد از xG یونایتد برای فصل 2022-23 از موقعیت‌های ضربات ایستگاهی تشکیل شده بود. این میزان کمترین در بین 20 تیم در لیگ برتر قرارداشت. آن‌ها همچنین با 5 گل، کمترین گل را در لیگ از این راه به ثمر رساندند.

خبر روز دوشنبه مبنی بر اینکه جیمز وارد پروس، متخصص ضربات ایستگاهی و کرنر، انتقالش به وست‌هم را تکمیل کرده است، آن‌ها را در ضربات ایستگاهی خطرناک‌تر خواهد کرد. «وارد پروس با مگوایر» می‌تواند در سال‌های آینده به یک ترکیب نسبتاً رایج تبدیل شود، که وست‌هم از این انتقال منصرف شد. در گذشته نیز به دلیل توانایی‌اش در توپ مورد انتقاد قرار گرفته بود. اما او مدافع میانی حمل‌کننده توپ خوبی است و در طول دوران حضورش در یونایتد از نظر پیشرفت در حمل‌ونقل رتبه خوبی داشت.

آنچه مگوآیر در 22-2021 از خود نشان داد:

در فصل 2021-2022، او برای یونایتد در مجموع حمل توپ (426)، حمل‌ توپ پراگرسیو که حداقل پنج متر به سمت بالا حرکت می‌کردند (236)، و حمل‌هایی که به پاس می‌انجامیدند (370) در رده اول قرار گرفت. وقتی او این فرصت را پیدا می‌کند که با توپ از دفاع خارج شود تا تیم را به سمت جلو سوق دهد، این کار را به خوبی انجام می‌دهد. او همچنین توانایی پاسینگ بالایی را دارد تا یک پراگرسیو را ارسال کند که پس از حرکت رو به جلو، مایل به این حرکت می‌شود.

مگوآیر در فصل 22-2021 بیش از هر بازیکن دیگری از یونایتد پاس‌های رو به جلو (567) ارسال کرد، همچنین در رده دوم پاس‌های موفق (1350) قرار گرفت و پاس‌های خود را با میزان موفقیت 86.4 درصد به مقصد رساند. بخشی از دلیل اینکه نرخ مگوآیر با بهترین‌های لیگ برتر (که در حدود 90 درصد بودند) خیلی بالا نیست، این است که او در توزیع توپ کاملا بداهه عمل می‌کند. او با وجود از دست دادن بخش بزرگی از فصل، با 120 توپ در رده 20 بازیکن برتر لیگ برتر برای توپ های بلند موفق قرار گرفت (او 2514 از 3420 دقیقه ممکن بازی کرد – 73.5 درصد). هری همچنین 198 پاس به یک سوم نهایی حریف ارسال نمود که پس از برونو فرناندز برای یونایتد در رده دوم قرار گرفت.

نقشه پاس فوق، تنوع پاس‌هایی که او می‌داد و همچنین بیش‎تر آن‌ها در مسافت‌های طولانی ارسال می‌شد را نشان می‌دهد. او دامنه پاس‌های خوبی دارد و با هر دو پا مهارت اینکار را داراست. با وجود اینکه عمدتاً راست‌پا است، به عنوان یک مدافع میانی سمت چپ راحت‌تر می‌تواند عمل کند. این بدان معناست که حریفان تمایل دارند هنگام پرسینگ او را به بیرون محطوه مایل کنند، اما او به اندازه نیاز از پای غیرتخصصی‌ای بهره می‌برد که می‌تواند بهتر از اکثر مدافعان راست پا در دفاع میانی چپ عمل کند. او همچنین می‌تواند در سمت راست دفاع مرکزی نیز بازی کند، البته، در وسط یک دفاع سه نفره.

مگوآیر ارزشمند

برخی از انتقاداتی که در چند سال گذشته به او وارد شده است، درک توانایی او را مخدوش کرده است. یک مدافع باکیفیت و 30 ساله در او قلیان می‌کند. وست‌هم اگر بخواهد او را به خدمت بگیرد، در بهترین حالت ممکن برای چند سال خط دفاعی‌اش را بیمه خواهد کرد.

به اعتقاد سرمربی، سبک بازی مناسب او و آسودگی از نبود میلیون‌ها هوادار یونایتد منتظر اشتباه بعدی او، دلایل زیادی وجود دارد که باور کنیم مگوآیر می‌تواند دوران حرفه ای خود را احیا کند. به نظر می رسید وست‌هم می‌تواند مکان مناسبی برای او باشد. اما حال دیگر آن‌ها دنبال گزینه‌ای دیگر برای تقویت خط دفاعی خود خواهند گشت.

برای شنیدن تحلیل‌های صوتی هفتگی در پادکست فوتبال لب، از این لینک به ما گوش کنید!

سکویی برای پرتاب یا صخره‌ای برای مرگ!

یوسف جوانشیر، فوتبال لب – استیون جرارد، سرمربی سابق زیر18ساله‌های لیورپول، زیر19ساله‌های این تیم، گلاسکو رنجرز و استون ویلا است. امروز خبر پیوستنش به الاتفاق عربستان قطعی شد. استیوی میانگین سابقه 1.5 ساله حضور روی نیمکت تیم‌ها را دارد. بازیکن سابق ساید قرمز بندر لیورپول، فصل گذشته به دلیل نتایج بد از روی نیمکت استون ویلا اخراج شد.

به بهانه این اتفاق تصمیم گرفتیم تا عملکرد استیوی را از زمان حضور وی در گلاسکو رنجرز تا به الان مورد بررسی قراردهیم:

جرارد، بلندپروازی و نوآوری تاکتیکی / گلاسکو رنجرز

استیوی در تاریخ 1ام جون 2018 به تیم رنجرز اسکاتلند پیوست. این درحالی بود که پیش از آن در آکادمی لیورپول نمایش نسبتا خوبی را نمایش داد. تاکتیک منحصربفرد جرارد توانست نظرات زیادی را به خود جلب نماید، چینش 433 و بدون استفاده از وینگر بود. این تاکتیک شامل 3 بازیکن هجومی در خط حمله خواهد بود. یک تارگت من، یک شدو استرایکر (مهاجم سایه) و یک بازیکن فالس ناین، این سه بازیکن هجومی را تشکیل می‌دادند. او با این تاکتیک توانست 192 بازی را روی نیمکت رنجرز بنشیند که سهم او 124 برد، 41 تساوی و تنها 27 شکست بود.

چیدمان 433 بدون وینگر / بررسی دقیق

تارگت من (مورلوس) در محدوده محوطه 18 قدم صرفا وظیفه گلزنی را برعهده داشت. در لیست وظایف او اثری از حمل یا پخش توپ نبود. مهاجم سایه (جوردن آیب) با قرارگرفتن بروی خط آفساید و ایجاد فضا پشت مدافعین حریف، از فرارهای سریع خود استفاده می‌کرد و به دفعات، خود را در موقعیت گلزنی یا پاس گل قرار می‌داد. این بازیکن همچنین وظیفه‌ی درگیری در یک سوم دفاعی حریف و جمع کردن توپ‌های دوم را برعهده داشت. اما نقطه عطف این سبک، استفاده از فالس ناین در کنار این دو بازیکن هجومی بود.

بازیکن فالس ناین در این تاکتیک، علاوه بر ارسال پاس‌ها پراگرسیو در یک سوم دفاعی حریف، مسئول پوشش‌دهی و کاورکردن فضای پشت تارگت من و شدو استرایکر بود. این بازیکن تا میانه زمین به عقب برمی‌گشت و در درگیری‌ها و دوئل‌های میانه زمین شرکت می‌نمود. این موضوع باعث ایجاد فضا برای دو بازیکن هجومی دیگر، فولبک‌ها و همچنین فضای پیشروی و اورلپ برای هافبک‌ها می‌شد. در هنگام حمله، این بازیکن با چرخش‌های به موقع و جابجایی هوشمندانه، فضا و موقعیت گلزنی را برای خود و بازیکنان هم‌تیمی فراهم می‌ساخت. همچنین در زمان دفاع، کمک زیادی به پرسینگ از بالا و حتی از میانه زمین می‌کرد.

تبدیل 433 به چینش 442 و 4141 / جرارد فوتبال در رنجرز

هنگامی‌که فالس ناین به عقب باز‌می‌گشت، با توجه به شرایط بازی چیدمان تیم تغییر می‌یافت و به 442 لوزی یا 4141 تبدیل می‌شد.

در چینش 442 لوزی، بازیکن فالس ناین با وظیفه‌ی پست 10 و در نقش بازیسازی به تیم کمک می‌کرد. او بوسیله‌ی درگیری با هافبک پست 6 حریف، زون 14 را دراختیار می‌گرفت. همچنین با پاس‌های پشت مدافین، دو بازیکن دیگر را در موقعیت گلزنی قرار می‌داد یا پاس‌های عرضی و مورب او، باعث باز شدن بازی و صاحب توپ شدن فولبک‌ها می‌شد.

در چینش 4141 نیز، شدو استرایکر به سمت راست می‌آمد و به عنوان وینگر راست ایفای نقش می‌کرد. بازیکن فالس ناین نیز با قرارگرفتن در مرکز خط هافبک به عنوان بازیکن پست 8 رجیستا تغییر نقش می‌داد. همچنین بازیکن سمت چپ خط هافبک، به لب خط هدایت می‌شد تا نقش وینگر را بازی کند. در این تاکتیک برنامه‌ی اصلی تیم حرکت در لب خط هافبک‌های کناری با هدف اورلپ و آندرلپ فولبک‌ها بود.

خط دفاع و هافبک در تاکتیک بدون وینگر

یکی از بزرگ‌ترین مشکلات این تاکتیک، خالی شدن کناره‌های زمین در خط هافبک و پیشروی راحت وینگ‌بک‌ها و فولبک‌های تیم حریف بود. فولبک‌ها در نقش اینورتد فولبک و با شرح وظایف کاملا تهاجمی و دوندگی بالا، تمامی طول زمین را طی می‌کردند. با پیشروی فولبک‌ها و پیوستن به خط تهاجمی تیم، خط دفاع دو نفره می‌شد. دو دفاع وسط به سمت خط میانی می‌آمدند و با قرارگرفتن در دو طرف هافبک پست 6، خط آفساید تیم را در بالاترین حالت خود قرار می‌دادند.

ریسک این نحوه پوشش خط دفاعی، هنگام مقابله با یک بازیکن سرعتی یا بروز اشتباه توسط بازیکنان فعال در خط آفساید به چشم می‌آید. با کوچک‌ترین اشتباه، مهاجم حریف یک فضای بسیار خالی پیش روی خود می‌بیند و جای هرگونه مانور را خواهد داشت که احتمالا کاری از دست دروازبان نیز برنخواهد آمد.

جرارد در فصل قهرمانی بدون شکست در لیگ اسکاتلند، این خط دفاع 3 نفره شکل گرفته را یک خط عقب‌تر برد. هنگامی‌که پست 6 با مدافعین حرکت می‌نمود، تنها دو بازیکن پست 8 در میانه زمین باقی می‌ماندند. به عبارت دیگر، مشکل کمبود بازیکن در خط دفاع در ایده ابتدایی این تاکتیک، این‎‌بار داشت درمورد خط هافبک رخ می‌داد! راه‌حل کادرفنی استیوی اما، تغییر نحوه بازیسازی توسط فولبک‌ها بود.

دو بازوی چپ و راست تیم، به جای ارسال‌ها کوتاه و تلاش برای کات‌بک، توپ را بصورت مورب و به اصلاح تاخیری سانتر می‌کردند (سانترهای با ارتفاع بیش‌تر). با این تغییر، محل بازی آن‌ها به خط هافبک نزدیک‌تر می‌شد و آمار درگیری آن‌ها بالاتر می‌رفت. در این صورت یک خط هافبک 4 نفره جلوتر از خط دفاع 3 نفره تیم، شکل می‌گرفت و بازیکن فالس ناین، نقطه‌ی ارتباطی خط هافبک و خط هجومی تیم می‌شد.

جرارد و داستان سقوط به چاله / احمقِ انگلیسی

استیوی پس از قهرمانی رنجرز اما، به دنبال یک تجربه جدی‌تر در جایی سخت‌تر می‌گشت. استون ویلا در آن زمان در میانه جدول همچنان سرگردان بود و تهدید زیادی برای تیم‌های دیگر محسوب نمی‌شد. آمدن جرارد، بوی تجدید حیات را به اردوی ویلا بازگردانده بود. همانطور که می‌دانیم افزایش انگیزه باعث می‌شود تا انسجام تیمی بیش‌تر شده و در نتیجه، هوش بازی و تصمیم‌گیری میان بازیکنان ارتقا یابد.

این نکات، شرایطی بود که حضور استیوی به ویلا پارک را به یک خوش‌بینی در طلوع یک دوره جدید یا کاریزمای سرمربی تازه وارد، سوق می‌داد. سبک بازی جرارد و رفتار او اما، با سلیقه بازیکنان و سیاست مدیریتی ویلا هماهنگ نبود. استیوی تنها 40 بازی را روی نیمکت آن‌ها نشست (دو بازی بیشتر از یک فصل). سهم او از این 40 بازی، 13 برد، 8 تساوی و 19 باخت بود. سقوطی از صخره‌ی اسکاتلندی‌ها به دره‌ی انگلیسی‌ها!

تغییر سبک بازی ویلا! / دین اسمیت یا استیوی؟

در زمانی که دین اسمیت هدایت ویلا را برعهده داشت، تمامی تاکتیک این تیم و سرمربی، در دفاعی منسجم اما نفوذپذیر خلاصه می‌شد. به نوعی سبک آقای اسمیت، در استفاده از جادوی جک گریلیش در حملات و همچنین بازگشت به عقب، زمانی که توپ را از دست می‌دادند، تعریف می‌شد. در تیم تحت نظر او، اثری از پیچیدگی تاکتیکی و جزئیات نبود. تعداد شوت بالا، گل دریافتی بیش‌تر، همچنین متکی‌بودن بیش از حد به گریلیش و عدم نظم تیمی، آن‌ها را به تیمی آسیب پذیر تبدیل کرده بود. پس از نشستن جرارد بروی نیمکت ویلا، انگار آن‌ها برنامه هماهنگی برای بازی در دست داشتند. دوندگی‌های موثر، خلق موقعیت به صرفه و عدم شوت‌زنی مداوم نشان دهنده‌ی تاثیر بسزای این داستان بود.

استفاده از سیستم 4321 فضای بسیار خوبی را برای پیاده نمودن تاکتیک جرارد فراهم می‌آورد. در این چیدمان فولبک راست (متی کش) آنقدری به بالا نفوذ نمی‌کرد و این وظیفه بیش‌تر بر دوش فولبک چپ (مت تارگت) بود. بازیکنان وینگر (اشلی یانگ و لئون بیلی یا امیلیانو بوئندیا و کوتینیو) به سمت تارگت من (اولی واتکینر یا دنی اینگز) حرکت می‌کردند و به عنوان پست 10 وظیفه خلاقیت و ایجاد درگیری و پرسینگ را بر عهده داشتند. این داستان بیانگر همان 442 لوزی و بدون وینگر جرارد در رنجرز، منتهی با تغییری کوچک و این‌بار با سیستم 4321 بدون وینگر در ویلا شکل می‌گرفت. این موضوع هم‌پوشانی کاملی را در میانه زمین فراهم می‌کرد. پرسینگی هدفمند در یک سوم میانی، فوتبالی با مالکیت، منظم و مستقیم که هر هوادار فوتبالی از آن لذت می‌برد.

تغییر سبک در ویلا / جرارد دیفنسینگ

با این وجود که تیم تحت هدایت جرارد از لحاظ هجومی افت نه چندانی چشمگیری نسبت به زمان دین اسمیت کرده بود، به طور چشمگیری در بحث تدافعی آن را جبران و به نوعی تیم را در مسیری درست قرارداده بود. ورژن تحت هدایت استیوی کونسا و تایرون مینگز بسیار بهتر عمل می‌کردند.

تغییر بزرگ اما آن‌جایی دیده شد، که میانگین عدد پرسینگ ویلا از 21.4 به 27.5 در هر بازی افزایش می‌یابد. این موضوع درحالیست که میانگین تعداد پرسینگ انفرادی در استون ویلای جرارد به نسبت اسمیت، از عدد 237.5 به 329.8 تغییر می‌یابد. فرم فشرده‌ی بدون وینگر آن‌ها از 4321 به دو شیوه‌ی 4141 و 4231 تبدیل می‌شود.

سیستم 4141 و 4231 / سبک جدیدی از 433 در رنجرز

در 4141، دو بازیکن پست 8 به بازیکنان وینگری که حالا نقش پست 10 را دارند، اضافه می‌شوند و به عنوان وینگر، از فضای کناره‌ی آن‌ها برای پیشروی و ایجاد فضای جدید برای نفوذ و اورلپ فولبک‌ها استفاده می‌نمایند. این موضوع به ایجاد فضای بهتر برای بازشدن دفاع حریف و همچنین ایجاد موقعیت بهتر سانتر، کمک شایانی می‌کرد.

سیستم 4231 نیز با تغییر کوچک نسبت به قبل، تنها از یک پست 8، به عنوان پست 10 استفاده می‌نمود. دو وینگر نیز، یکی در نقش شدو استرایکر از نقاط کور دفاعی استفاده می‌کرد و دیگری، نقشی مشابه با فالس ناین را از خود ارائه می‌داد. این نکته به نوعی همان بازی 433 لوزی جرارد در رنجرز را در درون خود حل نموده بود. اگر میزان پرسینگ ویلا را در زمان اسمیت با زمان استیوی بررسی نمائیم، متوجه عقب‌ رفتن تیم جرارد و افزایش این پرسینگ در زمین خودی خواهیم شد (چیزی که به هیچ وجه در تیم رنجرز او ندیده بودیم).

نقاط ضعف استیوی / بحران در ویلا پارک

سبک بازی او به نوعی در اختیار داشتن مالکیت توپ تلقی می‌شد اما با این حال، افتضاحی با میانگین 46.4 پوزیشن را در فصل 22-2021 به ثبت رساند. آمار قطع توپ پایین (8.9 قطع توپ در هر بازی)، دقت پاس پایین (312 پاس موفق در هر بازی با وجود بازی مالکانه)، آمار دقت پاس بلند پایین (20.8 پاس بلند موفق در هر بازی با وجود استفاده از بازی مستقیم) و همچنین آمار دقت سانتر بسیار ضعیف (3.8 سانتر در هربازی با وجود سیاست استفاده از سرزنی و توپ‌ها دوم و سوم ریباند حمله)، همه و همه نشان‌‌دهنده جواب ندادن سبک جرارد در این تیم بود.

نکته‌ی حائز اهمیت در تمام این تاکتیک‌ها، جواب دادن اولیه و پیشرفت فوق‌العاده آن بود. ابتدای کار به خوبی میان بازیکنان جا باز کرد و جرارد توانست خودش را تثبیت نماید. اما رفته رفته این ضعف قابل مشاهده‌تر شد و با افت درصد گلزنی خود را نمایان کرد. استیوی برای در دست گرفتن و مدیریت رختکن، بزرگ‌ترین ریسک زندگی‌اش را انجام داد و با این کار تیر خلاص را به این نمایش بد خود زد؛ بازوبند کاپیتانی را از تایرون مینگز گرفت. این کار نه تنها رختکن تیم، بلکه فن بیس هواداری ویلا را بر ضد جرارد یکصدا کرد.

پایان تلخ یک رویا

استیوی تیم خوبی را با عمق اسکواد فوق‌العاده مهیا ساخت. اما این حواشی و عدم تطابق تاکتیک‌های او با تیم و بازیکنان باعث شد تا نتایج بدی را رقم بزند. بطوری که از 12 بازی ابتدای فصل 23-2022 تنها موفق به برد دو بازی شدند. موضوع اخراج جرارد در حالی رقم خورد که 11 بازی گذشته خود را به بدی سپری نموده بود و بازی مقابل فولام به نوعی تاثیرگذار تلقی می‌شد؛ اما باخت 3-0 آن‌ها به فولام تیر خلاصی بر پیکره استیون جرارد بود.

او در روز پنجشنبه 20ام اکتبر 2022 و پس از فقط 11 ماه نشستن بر روی نیمکت ویلا از سمت خود اخراج شد. این لکه عمیق و ننگین بروی کارنامه استیوی باعث شد تا او تا پایان فصل بیکار بماند و هیچ تیمی به سمت او نرود.

سقوط به اعماق چاه یا مسیری برای احیا؟

اکنون پس از 8 ماه بیکاری وی و اولویت نبودن توسط هیچ تیمی، تیم الاتفاق عربستان با پیشنهادی پرسود و وسوسه کننده به سوی نیمکت نشینی جرارد می‌رود. او همچنین پس از سقوط لستر تحت هدایت دین اسمیت، به این تیم لینک شد؛ اما تا کنون اثری از تفاهم مشترک بین استیوی و لسترسیتی دیده نشده است.

تعدادی از رسانه‌ها خبر از قطعی شدن و تفاهم مشترک میان جرارد و الاتفاق می‌دهند، که اکنون رسمیت آن اعلا شده است. در صورتی این پیشنهاد از سوی استیوی مورد قبول قرارگرفت که سرمربی 43 ساله‌ی انگلیسی زمان کافی را برای پیاده کردن فلسفه و تاکتیک خود در این تیم خواهد داشت؛ زیرا فصل جدید لیگ عربستان از ماه آگست شروع خواهد شد. باشگاه الاتفاق تا به حال توانسته دوبار قهرمان لیگ شود که آخرین دفعه به سال 1987 برمی‌گردد.

به طور کلی، لیگ های آسیایی و آمریکای شمالی جایی برای مربی ها و بازیکن های تمام شده است، با این حال در سال های اخیر مربیانی همچون رودی گارسیا، لئون ژاردیم، کیکه ستین و ژاوی موفق شدند با احیای اعتبار خود به لیگ های بزرگ اروپایی راه یابند. تصمیم او می‌تواند دو جنبه داشته باشد: احیاشدن و بازگشت به دوران اوج خویش، افتادن از درون چاله (فاجعه در ویلا) به درون چاه. آیا به عاقبت نونو اسپریتو روی نیمکت الاتحاد بدل خواهد شد؟

برای شنیدن تحلیل‌های صوتی هفتگی در پادکست فوتبال لب، از این لینک به ما گوش کنید!

برنامه بازی‌های ابتدای فصل پریمیرلیگ مشخص شد!

یوسف جوانشیر، فوتبال لب – برنامه‌ی بازی‌های پریمیرلیگ مشخص شده‌اند. در این مقاله قصد داریم دشواری این برنامه را برای هر تیم بررسی نمائیم. اکنون که کمی از گرد و غبار فصل 23-2022 فاصله گرفتیم، تیم‌ها در حال استراحت و تقویت خود می‌باشند. حال اما انتشار برنامه‌ی تقویم 24-2023 توجه همه را به خود جلب نموده. برای تیم موردعلاقه‌ی شما بازی‌های ابتدای فصل آینده چگونه خواهد بود؟

به عنوان یادآوری بایستی به این نکته اشاره نمائیم، این رتبه‌بندی از میان تیم‌های (19008 تیم از 391 باشگاه) سرتاسر جهان، توسط سیستمی که به قوی‌ترین تیم نمره 100 و به ضعیف‌ترین آن‌ها صفر می‌دهد، رتبه‌بندی نمودیم. حال می‌توانیم این ضعیف و قوی‌بودن را در جهتی دیگر مورداستفاده قراردهیم.

با تمرکز بر پریمیرلیگ و استفاده از این رتبه‌بندی مذکور، به دید سختی بازی‌های هر تیم نمره دادیم و درصد سختی‌ آن‌هارا مورد بررسی و بحث قراردادیم. این تیم‌ها از منچسترسیتی تا لوتون تاون رتبه‌بندی شدند. منچسترسیتی تیم شماره یک و در نتیجه سخت‌ترین تیم این رقابت‌ها لقب گرفت. لوتون تاون نیز با قرارگیری در رتبه 309ام این لیست، آسان‌ترین تیم برای بازی رو در رو تعیین شد.

پنج بازی ابتدایی فصل پریمیرلیگ

پس از قرعه‌کشی مسابقات و تعیین شدن بازی‌های ابتدایی فصل، چلسی و تاتنهام آسان‌ترین پنج بازی‌ ابتدایی را خواهند داشت. این خبر خوبی برای مائوریتسیو پوچتینو (سرمربی چلسی) و پوستچوغلو (سرمربی تاتنهام) از این لحاظ خواهد بود. میانگین رتبه قدرت حریفان چلسی در این پنج بازی، 115.8 و این عدد برای اسپرز 99.2 تعیین شد.

5 بازی ابتدایی چلسی در پریمیرلیگ

بازی‌های چلسی با یکی از سخت‌ترین بازی آن‌ها در برابر لیورپول آغاز می‌شود. پس از آن با وستهم در استمفوردبریج بازی خواهد کرد. سپس در برابر لوتون تاون (در خانه حریف به عنوان میهمان)، ناتینگهام فارست (در خانه خود به عنوان میزبان) و بورنموث (به عنوان میهمان) قرارخواهند گرفت.

تاتنهام

پنج بازی ابتدایی اسپرز نیز شامل دو تیم تازه صعود کرده برنلی (به عنوان میهمان) و شفیلدیونایتد (به عنوان میزبان) خواهد بود. همچنین آن‌ها باید برای بازی با بورنموث به ورزشگاه ویتالیتی سفر کنند.

برنلی

وقتی صحبت از برنلی شد، آن‌ها سخت‌ترین بازی خود را در بازی ابتدایی و در برابر منچسترسیتی برگزار خواهند کرد. ونسان کمپانی پیش از اینکه تیمش در برابر تیم تازه صعود کرده لوتون قرارگیرد، با باشگاه سابق خود در تورف مور (ورزشگاه برنلی) به میدان می‌رود. قرارگیری در برابر استون ویلا، تاتنهام و فارست، چهارمین شروع آسان پریمیرلیگ را برای آن‌ها رقم زده است.

5 بازی ابتدایی نیوکاسل

از سویی دیگر، نیوکاسل شروع نسبتا بی‎رحمانه‌ای برای این فصل (24-2023) خواهد داشت. آن‌ها در پنج بازی ابتدای فصل خود در برابر استون ویلا، منچسترسیتی، لیورپول و برایتون (چهار تیمی که همگی به اروپا راه یافته‌اند) بازی خواهد کرد. برنتفورد را نیز به این چهار تیم اضافه نمایید. در نتیجه رتبه قدرت تیم‌های مقابل نیوکاسل، عددمیانگین 14.8 را نشان می‌دهد. به تعبیر دیگر، آن‌ها پنج بازی پشت سر هم با تیم پاری‌سن‌ژرمن (تیم 15ام این رتبه‌بندی) خواهند داشت.

بورنموث

بورنموث نیز بازی‌های سختی را در شروع فصل در پیش رو دارد. آن‌ها برای شروع فصل 24-2023 برابر وستهم (به عنوان میزبان)، لیورپول (به عنوان میهمان)، تاتنهام (به عنوان میزبان)، برنتفورد (به عنوان میهمان) و چلسی (به عنوان میزبان) قرار می‌گیرند. اگه میانگینی برای آن‌ها نیز بدست آوریم، آن‌ها به تعبیری پنج بازی را در بایستی در برابر فاینورد (میانگین رتبه حریفان 27.2)، قهرمان لیگ هلند بازی کنند.

منچستر یونایتد

این موضوع برای شاگردان تن‌هاخ نیز آنچنان ساده نخواهد بود. منچستریونایتد خاطره خوبی از دو بازی ابتدایی فصل گذشته خود ندارد (شکست مقابل برایتون و برنتفورد). آن‌ها دو سفر خارج از خانه به شمال لندن برای رویارویی برابر اسپرز و آرسنال و همچنین انجام یک بازی خانگی برابر برایتون در پیش دارند.

لیورپول

برای قرمزهای آنفیلد نیز این شروع آنچنان آسان نیست. میانگین رتبه‌بندی حریف‌های یورگن کلوپ عدد 53.8 را نشان می‌دهد. جدال خارج از خانه برابر چلسی و نیوکاسل، شروعی چالش‌برانگیز را برای آن‌ها رقم زده است. حتی میزبانی در برابر استون ویلای اونای امری (رتبه 25 جهان)، کار آسان برای آن‌ها نخواهد بود.

10 بازی ابتدایی فصل پریمیرلیگ

اگر کمی وسیع‌تر و به 10 بازی ابتدای فصل نگاهی بیندازیم، اوضاع کمی متفاوت خواهد بود. تاتنهام وچلسی شروع آسان خود را ادامه می‌دهند، اما اورتون به لطف دو بازی خانگی دربرابر لوتون و بورنموث (یک تیم تازه صعود کرده و یک تیم پایین جدولی) در بازی‌های 7ام و 8ام فصل، به رده دوم آسان‌ترین بازی‌ها صعود می‌کند. تیم شان دایچ که فصل گذشته از سوقط فرار کرد، باید از 10بازی‌ کلیدی خود که شامل بازی‌ با فولام (به عنوان میزبان)، ولورهمپتون (به عنوان میزبان)، شفیلد (به عنوان میهمان) و دو بازی‌ای که پیش از این به آن‌ها اشاره نمودیم، استفاده نماید.

ناتینگهام فارست

ناتینگهام فارست نیز از قرعه‌ای که برایشان پیش آمده است خوشحال‌اند. تلاش بی‌نظیر آن‌ها در فصل گذشته باعث شد همچنان در پریمیرلیگ ماندنی باشند. اگر بتوانند در 10 بازی ابتدای این فصل خود (که رتبه پنجم آسان‌ترین بازی‌ها) امتیازهای لازم را کسب نمایند، دیگر نیازی به تکرار شرایط فصل گذشته نخواهند دید و اوضاع را برای خود، آسان‌تر می‌بینند. سه بازی از بازی‌های آن‌ها برابر تیم‌های تازه صعودکرده انجام خواهد شد (که به نوعی برد ضروری برای آن‌ها تلقی می‌شود).

شفیلد یونایتد

پنج بازی ابتدایی شفیلد یونایتد در رتبه‌بندی ذکر شده، رده‌ی 7ام سخت‌ترین بازی‌ها را در اختیار داشت. این درحالی‌ست که پس از رتبه‌بندی مجدد 10 بازی ابتدایی، رتبه آن‌ها به صدر سخت‌ترین بازی‌های پریمیرلیگ صعود کرد. آن‌ها در اواخر سپتامبر به مصاف نیوکاسل خواهند رفت، درصورتی‌که در پایان اکتبر دو بازی متوالی را با منچستر یونایتد و آرسنال خواهند داشت. باید دید آیا آن‌ها از این توالی بازی‌ها وحشت می‌کنند یا آن را با موفقیت زیر نظر سرمربی‌شان (پل هکینگ‌باتم) از این موانع نیز به سلامت عبور خواهند کرد.

کریستال پالاس

کریستال پالاس نیز بازی‌های سختی را در هفته‌های 6ام تا 10ام دربرابر خود می‌بیند. بازی مقابل منچستر یونایتد، نیوکاسل و اسپرز آن‌ها را از رتبه نهم ساده‌ترین شروع بازی‌ها (پنج بازی ابتدایی)، به رتبه دوم سخت‌ترین شروع (10 بازی ابتدایی) می‌رساند.

نیمه ابتدایی فصل پریمیرلیگ

در اینجا نیم فصل ابتدایی هر تیمی را مشاهده می‌کنیم. ماتریس زیر 19 بازی ابتدایی برای هر تیم را به نمایش گذاشته است. رتبه‌بندی شکل گرفته براساس رنگ (قرمز=سخت، آبی=آسان) به هر بازی تعلق گرفته است.

سقوط آزاد گالتیه

یوسف جوانشیر، فوتبال لب – کریستوفر گالتیه سرمربی تیم پاری‌سن‌ژرمن از نیمکت این تیم اخراج شد! سرمربی 56 ساله‌ی اهل مارسی، یکی از بهترین آمارها را از لحاظ در اختیار داشتن نیمکت تیم‌ها، برای خود ثبت نموده است. میانگین 3.25 سال در هر تیم، که شخصیتی جذاب و بسیار سازنده را از او به نمایش می‌گذارد. همچنین از او به عنوان یک مدیر ورزشی خارق‌العاده و یکی از بهترین کاشفان استعدادهای مختلف یاد می‌شود.

گالتیه روی نیمکت پاریسی‌ها

گالتیه در طی 343 روزی که بروی نیمکت پاریسی‌ها نشست، توانست آمار 34 برد، 6 تساوی و 7 شکست را ثبت نماید. آن‌ها تحت هدایت گالتیه تنها توانستند قهرمانی لیگ را جشن بگیرند. آمار 85 امتیاز و 89 گل در این 38 بازی فصل شاید آنقدری آمار جالبی نبود، اما باید زمان بیش‌تری را برای این مربی فرانسوی کنار می‌گذاشتند. روش بازی 433 و بستن فضاها با این دفاع سرشناس کار سختی بود که همه بر این عقیده بودند، او از پس این نام‌های بزرگ برخواهد آمد.

برنامه‌های گالتیه طبق برنامه‌ریزی پیش نرفت و بازیکنان درخواستی او نیز با چشم‌پوشی ناصرالخلیفی مواجه شد. تکیه بر ستاره‌هایی که شاید آرزوی هر مربی‌ای بودند، اما هر چه بود سازگاری مناسبی با سبک بازی گالتیه نداشت. درنتیجه باشگاه فرانسوی تصمیم به پرداخت غرامت و فسخ یکطرفه قرارداد گرفت تا این جوهر سیاه را در تمام کارنامه‌ی فوق‌العاده و بی‌نقص سرمربی و مدیر ورزشی اهل مارسی درج کند.

تاریخچه مرد فرانسوی

کریستف کار خود را با کمک‌مربیگری (سال 1999) در مارسی (المپیک مارسی) آغاز کرد. پس از آن، با فراز و نشیب‌های زیاد، به عنوان کمک‌ مربی سنت اتین (11 نوامبر 2008) منسوب شد. حدود یک سال بعد (16 دسامبر 2009)، گالتیه به عنوان سرمربیگری این تیم دست یافت.

او درحالی تیم را به خدمت گرفت که در اواخر جدول بود و در شرایط آنچنان مساعدی قرار نداشت. با تلاش او، تیم در رده 17ام ماند و در اولین فصل حضورش از سقوط این تیم جلوگیری نمود. در 7 فصلی که تا سال 2017در این تیم حضور داشت، توانست سنت اتین را در 10 تیم بالای جدول لیگ وان حفظ کند. 4 فصل از این 7 فصل نیز برای گالتیه با کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا همراه شد.

سرمربیگری در سنت اتین

گالتیه  2753 روز بروی نیمکت سنت اتین حضور پیدا کرد. توانست از 361 بازی 154 برد، 100 تساوی و 107 باخت را به ثبت برساند. اما تنها گفتن این اعداد و ارقام برای نشان دادن ارزشمندی گالتیه کافی نخواهد بود. در سال‌های حضور او در این تیم، او توانست بر استحکام دفاعی سنت اتین بیفزاید. برای مثال در فصل 16-2015، تیم گالتیه در 38 بازی تنها 42 گل به ثمر رساند و با این وجود، فصل را در رده 6ام جدول به پایان رساند. 8 تیم از 14 تیمی که در آن فصل پایین‌ار از سنت اتین قرارگرفته بودند، تعداد گل بیشتری را نسبت به این تیم به ثمر رساندند. همچنین در فصل آخر حضورش نیز، آن‌ها با به ثمر رساندن تنها 41 گل، رده هشتم لیگ وان را از آن خود نمودند.

در آن رقابت‌‌ها، زمانی که می‌خواست از تک پیوت استفاده کند، سیستم 433 را در اولویت قرار می‌داد. این چیدمان به 4231 تغییر پیدا می‌کند و از دو هافبک دفاعی استفاده می‌کرد. بیشتر حرکات و حملات این تیم از روی اورلب‌های فولبک‌ها و وینگرها انجام می‌شد. هر زمان که وینگرها برای پرسینگ بالاتر بازی می‌کردند، فولبک‌ها وظیفه‌ی پوشش آن‌ها را برعهده داشتند. این باعث می‌شد تا دوندگی بیشتری بر هافبک‌های میانی (بازیکن پست 10 و یکی از دابل پیوت در فورمیشن 4231 / دو بازیکن پست 8 در فورمیشن 433) تحمیل شده و آن‌ها نیز پرسینگ و پوشش‌دهی را انجام می‌دادند.

‌سانترها بخش اعظمی از بازی سنت اتین در فصل 16-2015 را تشکیل می‌دادند. بنو آسو تکوتو و کوین مونه پاکه، بازیکنانی بودند که این وظیفه را در سمت چپ چیدمان تیم برعهده گرفته، کوین تئوفیل کاترین و رومین هاموما این وظیفه را در سمت راست به اجرا درمی‌آوردند. این درصورتی بود که در فصل بعد از آن، این تاکتیک زیر ابرها پنهان شد.

فاز دفاعی در سنت اتین

سنت اتین تحت هدایت گالتیه در فاز دفاعی فوق‌العاده خوب عمل کرد. آن‌ها در میان سه تیم برتر از لحاظ کمترین گل خورده قرار گرفتند (فصل 16-2015). در فصل بعدی (17-2016) نیز ششمین تیم از این لحاظ شدند. هنگامیکه توپ را در اختیار نداشتند، وینگرهای نزدیک‌تر به هافبک‌ها بازی می‌کردند و از بسیار عالی به دفاع می‌پیوستند. جابجایی‌های متفاوت، عامل موفقیت سنت اتین می‌شد. نزدیک‌تر شدن وینگرها به مدافعین همچنین باعث می‌شد تا فضای بین این دو کمتر شود؛ این کاهش فضا از نفوذ و حرکات از جناحین کاسته و تیم حریف را به انجام حملات از میانه زمین راغب می‌نمود.

این ترکیب عجیب و دفاعی باعث می‌شد تا تیم حریف مجبور به پاس‌های بلند و یا استفاده از کات‌بک اجبار شود. چیزی که گالتیه برای مقابله با آن برنامه داشت. استفاده از یکی از دو بازیکن پست 8 یا یکی از دو دابل پیوت، برنامه‌ای بود که مربی فرانسوی برای آن پیش‌بینی کرده بود. استفاده از پرسینگ تک نفره توسط آن بازیکن و پوشش‌دهی توسط بازیکن پشت او باعث بسته شدن بیش‌تر فضا می‌شد.

سرمربیگری در لیل

گالتیه به مدت 1279 روز سرمربی تیم لیل فرانسه بود. او در اواسط فصل 18-2017 طی قراردادی به این تیم پیوست. در این مدت 152 بازی را بروی نیمکت لیل نشست. از این تعداد بازی با تیم فرانسوی، 78 برد، 31 تساوی و 43 باخت را به ثبت رساند.

یکی از مهم‌ترین دستاوردهای او در لیل، قهرمانی در لیگ وان فرانسه (فصل 21-2020) بالاتر از پاری‌سن‌ژرمن بود. پیش از این، آن‌ها موفق به کسب مقام چهارم (فصل 20-2019) و کسب نائب قهرمانی (فصل 19-2018) شدند. در ابتدا پیاده‌سازی سبک بازی خود را امری بعید می‌دانست. اما اوضاع به گونه‌ای دیگر پیش رفت و استعدادهایی که پیدا کرد، باعث رشد این تیم شد.

گالتیه در دو فصل ابتدایی حضورش در لیل از سیستم 4231 بهمراه دابل پیوت استفاده کرد. سپس این ترکیب به 442 تغییر پیدا کرد که باعث قهرمانی آن‌ها در لیگ شد. ترکیب 442 حول محور چاناتان دیوید و بوراک ایلماز (در مجموع 29 گل به ثمر رساندند) می‌چرخید. اینجا بود که گالتیه توانایی خود را در تغییر تاکتیک به خوبی نمایش داد.

تاکتیک گالتیه در لیل

برخلاف سنت اتین، اینجا خبری از سانتر و توپ‌ها بلند نبود. آن‌ها بیشتر مرکز زمین را دراختیار داشتنذ و از روزنه‌های دفاعی تیم حریف و فرار پشت آن‌ها استفاده می‌کردند. در این سیستم، ایلماز وظیفه‌ی انتقال توپ به دیوید در فرارهای او پشت مدافعین را برعهده داشت. این حرکت باعث فضاسازی میان مدافعین و باز شدن خط دفاعی حریف می‌شد.

وینگرها (جاناتا بامبا و آیکونه) این دوندگی را بیشتر و بیشتر در فضاهای پشت مدافعین نشان می‌دادند. این نفوذ آن‌ها باعث بیشتر شدن فاصله‌ی مدافعین و بعضا جاماندن آن‌ها و در نتیجه ایجاد فضا برای دیوید و ایلماز می‌گردید.

دابل پیوت میانه زمین، همیشه دو نفر از بین رناتو سانچز، آندره، بوباکاری سوماره و زکا انتخاب می‌شد. یکی از این دو نفر بایستی نزدیک به ایلماز بازی می‌کرد؛ درحالیکه وظیفه این دابل پیوت، ارسال پاس‌های پشت مدافعین و پخش توپ بود.

هنگامی‌که آرائوخو در سمت راست بازی می‌کرد، علاقه زیادی به ماندن و ارسال توپ‌ها و بعضا نفوذ به قلب دفاع داشت. این موضوع همان استفاده از سه هافبک را در خط میانی تداعی می‌کرد (به نوعی تبدیل شدن فورمیشن به 433). نفوذها کمتر می‌شد اما حضور آرائوخو کمک زیادی به چرخش توپ و باز شدن فضای بازی می‌نمود. در نتیجه‌ی این تغییر، چیدمان به 4222 تبدیل می‌گشت. آرائوخو هم خط با ایلماز حرکت می‌کرد و وینگر سمت چپ نیز به دیوید اضافه می‌شد. تیم گالتیه با این تغییرات چیدمان موفق به قهرمانی در لیگ با 64 گل شد. این تعداد گل‌زده 17 گل کمتر از لیون در آن فصل بود که در رده 4ام قرارگرفت.

فاز دفاعی گالتیه در لیل

در فاز دفاعی لیل، چیدمان 442 حفظ شد. دفاع و پرسینگ از میانه زمین یک شیوه جدید از فاز دفاعی او را ارائه داد. 442 خطی درحالی که وینگرهای خیلی به مدافعین کناری نزدیک می‌شدند (برخلاف تک خطی که در سنت اتین بود). این موضوع باعث می‌شد تا فولبک‌ها به سمت میانه مایل شوند و پرسینگ خوزه فونته و اسون بوتمن در سنترال دیفنس افزایش یابد. سنترال میدفیلدر در این ترکیب وظیفه پوشش و کاور کردن تومامی فضاهای میان خود و مدافعین میانی را برعهده داشتند. درنتیجه میزان قطع توپ بیش‌تر شده تا ضدحملات اکثرا از میانه زمین شروع شوند. در پایان نیز استفاده از همان سیستم 4222 گفته شده عامل قهرمانی لیل در لیگ شد.

گالتیه در نیس

پس از قهرمانی در لیل، گالتیه از این تیم جدا شد و به نیس (فصل 22-2021) پیوست. او 364 روز سرمربیگری نیس را برعهده داشت. در این مدت 43 بازی انجام شد و 24 پیروزی، 7 تساوی و 12 باخت را با این تیم به ثبت رساند. گالتیه فصل را با ایستادن در رده پنجم لیگ وان و نائب قهرمانی در کوپ دو فرنس به اتمام رساند.

او همچنان بر 442 دابل پیوت خود پایبند ماند و جاستین کلایورت (وینگر چپ)، وظیفه نفوذهای پشت مدافعین را برعهده داشت. دو نفر از میان آمینه گویری، اندی دلورت و کسپر دولبرگ به کلایورت نزدیک می‌شدند و در بازی هجومی شرکت می‌کردند که یکی از آن دو همیشه مایل به مرکز زمین بازی می‌کرد تا فاصله میان مدافعین مرکزی تیم حریف را بیشتر کند.

نیس این فصل دومین تیم لیگ وان از حیث سانتر بود. کلایورت گاهی اوقات فرارهای نفوذی خود را انجام نمی‌داد و با حفظ توپ و ایجاد فضا برای مهاجمین مرکزی، ملوین بارد (مدافع چپ تهاجمی) به او اضافه می‌شد یا او را تغذیه می‌نمود. این نفوذ باعث تراکم بازیکنان حریف در سمتی بود که بارد به کلایورت اضافه می‌شد. این موضوع آزادسازی فضا برای هافبک راست را عملی می‌ساخت. این چیدمان بازیکنان و حرکات نفوذی باعث می‌شد تا گزینه‌های بیشتری برای پاس‌های پشت مدافعین فراهم شود و به خودی خود موقعیت بیشتر و حتی ترس فراتری را برای مدافعین حریف بوجود می‌آورد.

چیدمان دفاعی گالتیه در نیس

سیستمی که معمولا در فاز تدافعی اجرا می‌شد، 4411 بود. مهاجم میانی به کناره‌های می‌رفت و برای بازکردن فضا و همچنین درآمدن از زیر پرسینگ توسط تیم حریف، کمک می‌نمود. یکی از دو هافبک میانی به بستن فضاها و پوشش دادن بین خط هافبک و خط دفاع کمک می‌کرد. همانطور که در تصویر واضح است، این نوع پوشش باعث بستن تمامی فضاها و درنتیجه راحت‌تر شدن توپ‌گیری می‌شود. روساریو، تورام و دلورت گاهی بصورت خطی و گاهی بصورت مثلثی وظیفه پوشش را برعهده می‌گرفتند.

استون ویلا به دنبال مونچی

یوسف جوانشیر، فوتبال لب – باشگاه استون ویلا در نظر دارد تا قراردادی را با مونچی (مدیر ورزشی تیم سویا)، امضا نماید. مدیر ورزشی 54 ساله‌ی سویا، به عنوان یکی از برترین مدیران ورزشی در فوتبال جهان شناخته می‌شود. وی از زمانی که در سویا حضور پیدا کرد (سال 2000 میلادی)، شگفتی‌های زیادی را با این تیم تجربه نمود.

تنها دوران عدم حضور او در سویا به سال 2017 برمی‌گردد که پیش از بازگشت دوباره، دو سال را در تیم رم سپری نمود. پس از آن زمزمه‌ی حضورش در آرسنال به گوش می‌رسید که این درخواست توسط مونچی رد شد. کمی بعد با سرمربی آن زمان سویا (اونای امری) رابطه‌ی خوبی برقرار کرد و دوران خوبی را کنار هم گذراندند. اما اکنون خبرهایی حاکی بر نیاز مبرم اونای امری به مونچی به گوش می‌رسد.

این زوج پیش از اینکه امری در سال 2016 راهی پاری‌سن‌ژرمن شود، سه سال در سویا بودند و همچنان نیز صمیمی به نظر می‌رسند. حال مونچی، به وود حضور امری بروی نیمکت استون ویلا، شانس بیشتری برای حضور در دفتر مدیریت ویلا پیدا کرده. ویلا پس از جدایی کریستین پرسلو و همچنین ماتئو آلمانی، تصمیم بر به خدمت گرفتن این مدیر ورزشی 54 ساله گرفت.

مبلغ غرامت سویا

سویا برای فسخ قرارداد با مونچی به 2 میلیون پوند بسنده می‌کند زیرا هنوز یک سال از قرارداد وی، با قهرمان لیگ اروپا باقی‌مانده است. رسانه‌ها اینگونه می‌گویند که پیش از زمزمه‌ی پیوستن او به استون ویلا، خبرهایی حاکی بر جدایی وی در تابستان به تیم اسپانیایی از سوی اوداده شده بود.

منابع استون ویلا نیز تایید کرده‌اند پیشنهادی از این بابت ارائه داده‌اند. نکته‌ای که حائز اهمیت است، مشخص نبودن وضعیت این پیشنهاد است که تابحال خبری از این بابت منتشر نشده است.

خوزه کاسترو (مدیرعامل سویا)، همچنان امیدوار به نگداشتن مونچی در باشگاه خود است. با این حال در پایان هفته به کانال سور گفت:

تنها 4 روز از کسب عنوان قهرمانی می‌گذرد و این موضوع کاملا غیر منتظره و به سرعت پیش آمد. امیدوار به تجدیدنظر او و ماندن‌ش در تیم هستیم. اگر نظرش را برگرداند بسیار خوشحال می‌شویم. همچنین درصورت رفتن او نیز، هیچ زخمی وجود ندارد که التیامی نداشته باشد. ما نباید فراموش کنیم که مونچی یکی از ماست. او قبلا نیز یک‌بار رفته و این من بودم که به گفتم هنوز درب این باشگاه بروی او باز است.

فرانک و سبک بازی او در برنتفورد / بررسی دقیق‌تر

یوسف جوانشیر، فوتبال لب – با توجه به نکات و مسائلی که پیش از این در قسمت اول این مقاله اشاره نمودیم. در این قسمت تاکتیک و سبک عجیب و در عین حال قابل توجه برنتفورد تحت مربیگری فرانک در کندوی زنبورها مورد تحلیل و بررسی قرار می‌گیرد.

سیستم اولیه همیشگی برنتفوردِ فرانک در پریمیرلیگ با چیدمان ابتدایی 352 پایه‌ریزی می‌شود. سیستمی به‌ظاهر رایج برای تیم‌های ایتالیای کلاسیک، کونته و چند مربی خاص دیگر که از ترکیب دفاعی سوئیپر و استاپر بطور همزمان بهره می‌گرفتند! اما فرق قابل تامل او در استفاده از این نوع سبک بازی در کجای این پروژه محسوس بود؟

بخش عظیمی از نبوغ و خلاقیت فرانک و به نوعی فوت‌کوزه‌گری این مرد دانمارکی، توانایی بازیابی توان فردی و روحی بازیکنان خودباخته و سوخت‌شده بود. همچنین او توانایی سوئیچ‌ فوق‌العاده آن‌ها در حین بازی و همچنین استفاده استادانه از دو مهاجم نوک در نقش وینگر، پست 10 و فالس‌ناین داراست. بازگشت سریع آن‌ها و کمک‌شان به خط دفاعی تیم در شرایط ضدحمله، دفاع تیمی منسجم و بازیابی توپ هنگام پرسینگ تیم حریف، بود. تمام این توانایی‌های تاکتیکی فقط و فقط توسط برنتفوردِ مرد دانمارکی در حال پیاده‌سازی بود.

سوئیچ‌‌های مداوم بازیکنان در چیدمان‌های مشخص توسط توماس فرانک بی‌نظیر اجرا می‌شد. این اتفاق در حین بازی نیازمند تمرینات جدی، روحیه فکری فوق‌العاده، ذهن باز بازیکنان و همچنین بدنسازی بی‌نقص آن‌ها ‌میباشد. این موضوع آنقدر ملموس و محسوس پیاده‌سازی شد که درحال حاضر می‌توان اینگونه از او به عنوان سوپراستاری جسور در این حوزه نام برد.

تحلیل چیدمان‌های استفاده شده توسط مربی دانمارکی

اگر بخواهیم ریزتر و در فصل 21-2020 درمورد نحوه بازی تیم فرانک مباحثه نمائیم؛ ترکیب اولیه فرانک، که همان 352 مرسوم، به همراه یک دفاع وسط با وظیفه کاورکردن فضا (سوئیپر) چندپسته که قابلیت بازی در هافبک دفاعی را دارد، استفاده از یک هافبک پست 6 و دو هافبک پست 8 (که معمولا ترکیبی از رجیستا یا دیسترویر و باکس‌توباکس بودن) که قابلیت سوئیچ و بازی در نقش هافبک پست 10 را داشته باشند. همچنین استفاده از دو هافبک کناری با قابلیت رفت و برگشت بی‌نقص در حین بازی و علاوه بر آن، توانایی بالای بازی در پست وینگ‌بک و فولبک( راست یا چپ) داشته باشند.

اگر این موضوعات را در فصل 23-2022 نیز بررسی نمائیم، شاهد استفاده از چیدمان‌های متفاوت‌تر بدلیل بازتر بودن دست فرانک در استفاده از بازیکنان جدید خود بودیم. شاید جای تعجب و سوال برایتان پیش بیاید. «به چه دلیل بایستی تیمی از این تعداد چیدمان (حدود 8 چیدمان متفاوت) و با این کیفیت استفاده نمود؟». جواب کاملا ساده‌ست! استفاده از 6 الی 7 بازیکن در زمین حریف هنگام در اختیار داشتن توپ بسیار برای فرانک حائز اهمیت است.

همچنین در زمان مالکیت تیم مقابل، برنتفورد توانایی قطع توپ و خراب کردن بازی حریف را از خود به نمایش گذاشت. این پرسینگ با تعداد نفرات بالا از یک سوم دفاعی حریف (بازپس‌گیری سریع توپ و ضدحملات زهردار با 2 الی 5 نفر) آغاز می‌شود. این موضوع نیز باعث بالارفتن امکان استفاده از پلن‌های متفاوت در زمان حمله برای مرد دانمارکی می‌شد.

این روند ممکن بود با یک باگ عظیم و اساسی همراه باشد. اعتقاد توماس فرانک به استفاده از بازیکنان جوان و استعدادهای دیده نشده با ریسک بالایی همراه می‌شد. کم‌تجربگی باعث لورفتن توپ در میانه زمین و همچنین اشتباهات مداوم در بازی‌سازی و پخش توپ، تمپو بازی برنتفورد را کمی مختل می‌ساخت. اگر این اشتباهات در هنگام حمله اتفاق می‌‎افتاد، عینا یک موقعیت خطرناک یا به اصطلاح Big Chance مانند هدیه‌ای دودستی تقدیم تیم مقابل می‌گردید.

سیستم سوئیچینگ فرانک

درمورد سیستم سوییچینگ مربی دانمارکی باید اینگونه مباحثه نمود. در فاز هجومی، این ترکیب از 352 تبدیل به 4312 می‌شود؛ تک سوئیپر حاضر در مرکز خط‌دفاعی که در دو نقش سوئیپر و هافبک پست 6 سایه عمل می‌کند و وظیفه‌ی پخش توپ، استفاده از توپ سوم و همچنین قطع توپ‌های احتمالی به عهده اوست. همچنین فرانک از دو وینگ‌بک که در فاز هجومی تبدیل به وینگر خواهند شد، و سه هافبک مرکزی، که تبدیل به دو هافبک پست10 (یا یک هافبک پست10 و یک مهاجم پست9 (فالس ناین)) و یک هافبک 8 بهره خواهد برد.

در فاز دفاعی، آن ترکیب همیشگی، خیلی سریع و بدون وقفه، پس از پرسینگ و قطع توپ در زمین خودی تغییراتی رو ایجاد کرده و به ترکیب 541 تبدیل خواهد شد. یعنی دو وینگ‌بک تبدیل به فولبک شده و در کنار سه دفاع مرکزی قرارخواهند گرفت. همچنین یکی از بازیکنان سنترفوروارد به بازیکنان خط میانی اضافه خواهد شد که این موضوع باعث پرسینگ بهتر و همچنین پوشش بهتر تمام نواحی می‌شود.

چیدمان‌های برنتفورد در فصلی که گذشت

در فصلی که گذشت نیز استفاده از چیدمان‌های متفاوت 721، 631، 532 در هنگام دفاع و تمرکز بر روی توپ‌های سوم و چهارم باعث شد تا عملکرد بهتری را در خطوط دفاعی برنتفورد شاهد باشیم.‌ همچنین سووئیچ و تغییر چیدمان در هنگام حمله به 4213 و فضاسازی توسط ام‌به‌اومو و تونی باعث می‌شد تا نفوذ دو هافبک مورد استفاده در پست 8 قابلیت تک به تک شدن را پیدا نمایند (چیزی که در بازی رفت مقابل سیتی عینا مشاهده شد). این نفوذ جایی به چشم می‌آید که بازیکنی مانند دامسگارد طی این فضاسازی‌های فوق‌العاده و استفاده از این بازیکن در نقش شدو استرایکر مانند داسیلوا، اونیکا و یانلت، ترکیب عجیبی را در خلق موقعیت ایجاد می‌نمود.

تمرکز و استفاده بیش‌تر از ضربات ایستگاهی و چیدمان مثلثی در حین بازی با منچستریونایتد (بازی‌ای که 0-4 برنتفورد پیروز میدان بود) در زون پشت محوطه و استفاده از توپ‌های دوم، سوم و همچنین جلوگیری از ضدحملات احتمالی، باعث لذت‌بخش‌تر شدن آن‌ها نسبت به فصل گذشته و متمایزشدن آن‌ها شده است.

درمجموع، نتیجه‌گیری کلی که‌ می‌توان از تاکتیک توماس فرانک داشت؛ فوتبالی تماما انگلیسی با زمینه‌ی عمیقی از توتال فوتبال و پرسینگ لحظه‌ای، ارسال از جناحین مداوم توسط هنری، قدوس، کنوس، نورگارد، هیکی و همچنین ایجاد خطر از روی ضربات ایستگاهی و کاشته‌ها، دفاع منطقه‌ای و پوشش‌دهی کامل مناطق، بازپس‌گیری سریع توپ؛ درواقع خلاقیت فرانک، سبکی کاملا ریسکی اما موفق، ارائه کرد.