تحلیل های اختصاصی
مونچی و اونای امری، زوجی پویا که قادر به دگرگونی استون ویلا هستند
اونای امری و مونچی زمانی همکاری درخشانی در سویا داشتند. اکنون، آنها انتخاب شده اند که استون ویلا را به سطح بالاتری ببرند.
محمدرضا حیدری;فوتبال لب-هیچ کس انتظار تفتیش عقاید اسپانیایی را ندارد، کمتر از همه مردم وست میدلندز. اما یک هاله جدید غیرقابل انکار در استون ویلا، یا استون سویای مونچی وجود دارد.
آوردن اونای امری به ویلا پارک به خودی خود نوعی کودتا محسوب می شد. مونچی دومین دوره خود را به عنوان مدیر ورزشی سویا در اواسط ژوئن به پایان رساند. زیرا انتقال او به ویلا تنها چند هفته بعد از اینکه باشگاه سابقش لیگ اروپا را برای هفتمین بار قهرمان کرد، رسمی شد.
تمام این هفت قهرمانی زیر نظر مونچی بود و از زمانی که دروازه بان سابق سویا برای اولین بار در سال 2000 به عنوان مدیر ورزشی استخدام شد، باشگاه را متحول کرد. همه آنها با مثبت اندیشی و خوش بینی احاطه شده بودند، گویی هر یک از آنها شروع یک دوره با شکوه جدید است.
در حالی که هواداران بدون شک از شکست رم در ضربات پنالتی در بوداپست در ماه مه لذت بردند و در جشن پوئرتا د خرز در سویا حضور داشتند. شکوه با پس زمینه نگران کننده تری رقم خورد. مدتی قبل آنها با سقوط به دسته پایین تر دست و پنجه نرم می کردند. استاندارد تیم ساخته شده توسط مونچی در تمام فصل مورد انتقاد قرار گرفت. وضعیت مالی باشگاه در وضعیت خوبی نیست. شک و تردیدها در مورد آینده نقل و انتقالات شروع شده بود.
این یک فصل طاقت فرسا از نظر احساسی برای سویا و مونچی بود. برای او جدایی معنا داشت. استون ویلا به نوعی گام بعدی عالی است که آشنایی، جاه طلبی و فضای قابل توجهی برای رشد ارائه می دهد.
زوج پویا
مونچی و امری دو مهره خوب در رامون سانچز پیزخوان بودند و سه قهرمانی لیگ اروپا را پشت سر هم بین ژانویه 2013 و ژوئن 2016 به دست آوردند.
اکنون یک پذیرش نیمه جدی وجود دارد که سویا هر سال که در لیگ اروپا حضور دارد قهرمان لیگ اروپا می شود. اما چشم انداز باشگاه زمانی که امری و مونچی برای اولین بار با هم همکاری کردند 10 سال و نیم پیش نسبتاً بدتر بود. .
سویا قدرتی که در دهه قبل بود نبود، با کسب رتبه نهم در فصل 2011-2012 که دومین رتبه پایانی از زمان صعود در سال 2001 بود. اسطوره باشگاه مانولو خیمنز، آنتونیو آلوارز، گرگوریو مانزانو، مارسلینو گارسیا تورال و میشل همگی برکنار شدند.
مطمئنا امری تیمی را به ارث برد که استعدادی در آن وجود داشت. فدریکو فازیو، خسوس ناواس، گری مدل، آلوارو نگردو، دیگو پروتی، ایوان راکیتیچ، خوزه آنتونیو ریس و جفری کوندوگبیا همگی در آنجا حضور داشتند. اما حتی در میان آن گروه نیز بازیکنانی بودند که عملکرد ضعیفی داشتند یا به دلیل مصدومیت به طور مداوم در دسترس نبودند.
فصل 13-2012 با کسب مقام نهمی دیگر به اوج خود رسید. بازی آخر فصل، پیروزی مهیج 4-3 خانگی مقابل تیم سابق امری، والنسیا، حس پایان یک دوران را در خود داشت. آندرس پالوپ دروازه بان باسابقه در حال بازنشستگی بود. پسر محلی ناواس با دستان خود خداحافظی کرد و انتقالش به منچسترسیتی انجام شد و روز بعد اعلام خواهد شد. نگردو او را تا استادیوم اتحاد دنبال کرد و کوندوگبیا و گری مدل نیز از دیگر افراد فروخته شده خواهند بود.
خوش شانسی
با این حال، خوشبختانه برای سویا، مالاگا و رایو وایکانو از رقابت در اروپا در فصل بعد محروم شدند، به این معنی که مونچی با وجود موقعیت ناامیدکننده نهایی لیگ، به ساخت تیمی متهم شد که بتواند در چند جبهه بجنگد.
برای بسیاری از هواداران، کاری که مدیر ورزشی در تابستان 2013 انجام داد بهترین کار او بود.
کمتر از 14 بازیکن وارد شدند که کارلوس باکا با تقریباً 10 میلیون یورو گرانترین آنها بود. مجموع هزینه های تخمینی 35 میلیون یورو توسط خروجی هایی به ارزش 90 میلیون یورو تامین شد و برخی از خریدهای آنها هنوز هم می تواند به عنوان بهترین خریدهای مونچی در نظر گرفته شود. باکا، کوین گامیرو و ویتولو همگی به سودهای قابل توجه سویا دست یافتند، در حالی که استفان امبیا، نیکو پارجا و دانیل کاریکو به محبوب هواداران تبدیل شدند.
مونچی اغلب به عنوان الهام‌بخش اصلی بسیاری از موفقیت‌های سویا در نظر گرفته می‌شود، و با توجه به تصمیم‌های کلیدی و این که تیم‌سازی همیشه به او بازمی‌گردد، قابل درک است. اما دشوار است که به فصل 2013-14 نگاهی بیندازیم و امری را به‌عنوان تفاوت‌ساز نگاه نکنیم. . جابجایی تیم قابل توجه بود، و با این حال مربی اهل باسک به سرعت آنها را به یک واحد منسجم تبدیل کرد که نه تنها پنجم شد، بلکه به لطف شکست بنفیکا در ضربات پنالتی در فینال، لیگ اروپا را نیز به دست آورد.
برنامه مشخص
مونچی در اواخر سال 2013 درباره امری گفت: “او ایده های روشنی دارد.” نگرانی من این بود که درباره [ایده های امری] متقاعد نشده بودم، اما [اکنون] هیچ شکی وجود ندارد. او می توانست تیمی بسازد که عقب بنشیند، اما پس از آن اونای نیست. او فکر می کند – و از این نظر بسیار شبیه به خواندی راموس است – که بهتر است 4-3 پیروز شویم تا 1-0. تنها چیزی که از یک مربی می‌خواهم، شفافیت ایده‌ها است و او کاملاً واضح است.»
برخی از بازیکنان نمی توانند این وضوح را تحمل کنند. در طول روزهای حضورش در آلمریا، که امری با کسب صعود اولین طعم سرمربیگری در لالیگا را با آن چشید، گفته می‌شد که وسواس او در تجزیه و تحلیل ویدئو، برخی افراد را به خواب می‌برد. اما در سویا، بازیکنان بیشتر تحت رهبری او پیشرفت کردند. ویتولو از سگوندا آمد. کاریکو نتوانست در ریدینگ جایگاه تیم اصلی را بدست آورد. به نظر می رسید که اِور بانگا در حال هدر دادن پتانسیل باورنکردنی خود بود. آلکس ویدال، گرزگورز کریچوویاک و استون نزونزی همگی نسبتاً ارزان قرارداد داشتند و پس از فروش برای سودهای کلان به سطوحی رسیدند که دیگر هرگز نمی دیدند.
تاثیر فراوان امری
مطمئناً مونچی سهم خود را از اعتبار دارا بود، اما امری بود که از نظر نوع بازیکنانی که می‌خواست، وضوح را ارائه کرد و سپس آن افراد را به یک تیم تبدیل کرد. در هر سه تابستانی که امری در سویا گذراند، این باشگاه حداقل 10 بازیکن جدید آورد. با این حال، جام های لیگ اروپا همچنان از راه رسید. مونچی گفت: «او کامل‌ترین مربی است که تا به حال داشته‌ام.
آنها در سال 2015 دنیپرو را در ورشو شکست دادند تا به رکورد چهار موفقیت در رقابت‌های اروپا برسند، سپس یک سال بعد لیورپول یورگن کلوپ را شکست دادند تا اولین تیمی شوند که با قهرمانی در لیگ اروپا به لیگ قهرمانان اروپا راه یافته است. دوران باشکوهی بود، اما در باشگاهی مانند سویا، چنین طلسم‌هایی می‌تواند تا این حد طول بکشد که متفکران به کار خود ادامه دهند. پاری سن ژرمن برای امری خیلی زیاد بود.
سقوط مونچی
مونچی در همان تابستان امری تلاش کرد تا سویا را ترک کند، اما باشگاه اجازه نداد. کمتر از یک سال بعد، در آوریل 2017، آرزوی او برآورده شد. یک دوران جدید در رم آغاز شد.
جیم پالوتا، مالک رم در آن زمان، از این استخدام هیجان زده بود: “من نمی توانم از این انتصاب خوشحال باشم زیرا مونچی به طور گسترده به عنوان یکی از بهترین ذهن های فوتبال جهان شناخته می شود.”
مونچی کمی کمتر از دو سال بعد استعفا داد، اقامت او در ایتالیا یک شکست بی‌درنگ بود. پالوتا، در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۲۱ با The Athletic درباره آن طلسم، گفت: «شما به کل این کار نگاه می‌کنید. ما می‌گفتیم، «این اشتباهات گران قیمت بودند».
موفق اما نه کامل!
انصافاً، رم در سری آ سوم شد و در اولین فصل کامل مونچی به نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا رسید، و برای اولین بار در تاریخ رم، رم را به 5 رتبه متوالی در سه رده بالای جدول رساند. اما تابستان بعد بود که همچنان او را آزار می دهد.
رم به دلایل مالی مجبور به فروش دارایی های خاصی شد – مانند محمد صلاح و آلیسون – اما بازیکنانی که وارد زمین شدند تا حد زیادی ناامید کننده بودند. بیش از 100 میلیون یورو برای پاتریک شیک، استیون نزونزی، خاویر پاستوره و جاستین کلایورت هزینه شد. تنها یکی از کسانی که بیش از 60 بازی برای رم در تمام رقابت ها انجام داد، دومی (68) بود که فقط پنج سال بعد توانستند به بورنموث بفروشند.
لورنزو پلگرینی و برایان کریستانته را می‌توان دو مورد از معدود داستان‌های موفقیت‌آمیز در میان کسانی که مونچی امضا کردند در نظر گرفت – نیکولو زانیولو از نظر فنی تحت نظر او قرار گرفت، اگرچه قرارداد او توسط فرانکو بالدینی امضا شد نه مونچی. علاوه بر مواردی که قبلاً ذکر شد، شکست های بسیار بیشتری نیز وجود داشت. ماکسیم گونالون، گرگوار دفرل، ماریو روئی، هکتور مورنو، آنته کوریک و جاناتان سیلوا همگی بیشتر از 23 بازی انجام ندادند.
دوران پسا رم
با وجود دوران مونچی در رم، او تقریباً بلافاصله دوباره با امری ارتباط برقرار کرد. چه کسی می داند، اگر او این کار را انجام می داد، دوران امری در آرسنال ممکن بود بسیار متفاوت باشد – درست است، مونچی اساساً با قراردادی برای انتقال به ورزشگاه امارات در سال 2019 موافقت کرده بود. حتی از امری در یک کنفرانس مطبوعاتی در مورد آن سؤال شد. او گفت: من سه سال و نیم در سویا با او خیلی خوب کار کردم. رابطه من با او خوب است اما این کار برای باشگاه است و این موضوع به عهده باشگاه است. من فقط می توانم به شما بگویم که او یک فرد خوب و یک حرفه ای خوب است.
اما سویا تماس گرفت و توانست او را متقاعد کند که به خانه بازگردد. مونچی گفت: از آرسنال به خاطر علاقه اش تشکر می کنم. آنها باشگاهی بودند که بیشترین علاقه را به من نشان دادند، اما در نهایت، من تمام پیشنهاداتی را که روی میز داشتم ارزیابی کردم و یکی را انتخاب کردم که بیش از همه مرا متقاعد کرد. من گزینه‌های دیگری داشتم و گزینه‌های بسیار مهمی که درخشان‌تر بودند، اما سویا را انتخاب کردم زیرا پروژه ورزشی آن من را متقاعد کرد.»
بازگشت به خانه
پروژه؟ تبدیل سویا به تیمی که می تواند در بین بهترین ها بجنگد. بازسازی دیگری آغاز شد. او به عنوان مربی خولن لوپتگی را استخدام کرد. آن فصل یک مقام چهارم را به همراه داشت، به علاوه یک قهرمانی دیگر در لیگ اروپا. سپس، در فصل 2020-21، سویا در بیشتر فصل قبل از محو شدن در هفته های پایانی رقابت های قهرمانی، رقیب واقعی قهرمانی بود – اما آنها همچنان رکورد باشگاه خود را برای بیشترین امتیاز در یک فصل برتر (77) شکستند. اوج آنها این خواهد بود. سومین رتبه متوالی در جمع چهار تیم برتر – چیزی که از دهه 1950 موفق نشده بودند – در سال 2021-22 به دست آمد، اما این اساساً پایان چرخه بود.
دفاع تیم سویا که تقریباً نظم برقرار شده را به هم ریخته بود، با فروش ضروری دیگو کارلوس و ژول کونده از هم پاشید. مسلماً مونچی به هدفی که برای آن تعیین کرده بود رسید، اما برنامه ریزی تیم قبل از فصل 2022-23 وخیم بود. اینکه خوزه لوئیس مندیلیبار چگونه آنها را به هفتمین قهرمانی در لیگ اروپا هدایت کرد، یک راز است و مطمئناً داستان کمپین آنها را بازگو نمی کند. زمانی که او در ماه مارس استخدام شد، سویا واقعاً کاندیدای سقوط بود. آخرین رتبه آنها در رده دوازدهم یک لغزش بزرگ از رتبه چهارم نسبت به والنسیا بود.
مونچی تصمیم گرفت برود. استراحت چیزی است که او میل داشت، اما پس از آن یک فرصت خاص پیش آمد – این بار او نتوانست آن را رد کند.
اتحاد دوباره
ویلا با اخراج استیون جرارد در اواخر اکتبر در رده هفدهم لیگ برتر قرار داشت. اولین بازی امری در 6 نوامبر بود. بین شروع آن آخر هفته تا پایان فصل، تنها چهار تیم امتیاز بیشتری نسبت به ویلا (49) کسب کردند که یک بازی کمتر از رقبای خود انجام دادند.
1.96 امتیاز آنها در هر بازی مشابه لیورپول در آن دوره بود و تنها توسط منچسترسیتی (2.31)، آرسنال (2.04) و منچستریونایتد (2.0) بهتر بود. این یک چرخش سریع و خیره کننده دیگر بود که از امری الهام گرفته شده بود.
شهرت او در پاری سن ژرمن و سپس آرسنال به نوعی تضعیف شد، اما او دوباره با ویارئال به ترفندهای معمول خود ادامه داد و با شکست منچستریونایتد در ضربات پنالتی در سال 2021 برای چهارمین بار قهرمان لیگ اروپا شد.
بهره‌برداری‌های اروپایی ویارئال در این دو سال سرمربیگری، به‌علاوه شروع درخشان او در ویلا، راه زیادی را برای اصلاح تصورات امری در پاری‌سن‌ژرمن و آرسنال طی کرده است، اما چقدر بیشتر در راه است؟ این بدیهی است که بسیار دشوار یا حتی غیر ممکن است؟ – سوال برای پاسخ، با این حال حداقل باید رکورد او در مسابقات لیگ را در نظر بگیریم.
در 10 سال گذشته، تنها باشگاهی که او توانسته به جمع چهار تیم برتر هدایت کند، PSG است. البته، او در مسابقات حذفی خوب عمل کرده است. علاوه بر موفقیت هایی که قبلا ذکر شد، او همچنین آرسنال را به فینال لیگ اروپا برد و ویارئال را به چهار تیم آخر لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2021-22 رساند. اما حتی تیم سه قهرمانی او در لیگ اروپا، سویا، هرگز بالاتر از پنجمی در لالیگا به پایان نرسید، در حالی که او ویارئال را به مقام هفتم رساند.
اسکواد ضغیف
اما در هر مورد با سویا و ویارئال، می توان گفت تمرکز آنها به طور موجهی روی موفقیت اروپا بود، و به طور واقع بینانه تنها تیم هایی با ترکیب بسیار عمیق می توانند سطح بسیار بالایی را در چندین جبهه در تمام فصل حفظ کنند.
شروع امری در ویلا این امر را تایید می کند. آنها یک رقابت اروپایی برای نگرانی نداشتند، بنابراین حواس‌پرتی‌ها به حداقل می‌رسید و زمان ریکاوری به حداکثر می‌رسید. با این حال، آنها در فصل آینده لیگ کنفرانس اروپا حضور خواهند داشت. در حالی که ممکن است اولویت دادن به لیگ برتر بدیهی به نظر برسد، رقابت اضافی مطمئناً سطح تیم آنها را افزایش می دهد.
ویلا امیدی دوباره
با این حال، پتانسیل ویلا نباید نادیده گرفته شود. امری در فصل گذشته تاثیری که می تواند به تنهایی داشته باشد را نشان داد. او مربی بسیار خوبی است و اکنون بار دیگر با مردی که مسلماً بهترین استعداد یاب اروپا در این قرن بوده است، جفت شده است، کسی که قبلاً با او پیشرفت کرده است. مسلما، زمینه در حال حاضر به طور قابل توجهی متفاوت است. صاحبان ویلا جاه طلب هستند. مدل آنها لزوماً حول و حوش خرید الماس های خام و صیقل دادن آنها برای فروش با سود نیست – و سپس دوباره این کار را انجام دهند. نه، پول در حال حاضر وجود دارد، آنها فقط نیاز به یک اقدام مضاعف برای شناسایی و شکوفایی استعدادها داشتند.
در امری و مونچی، بدون شک آنها دو نفر دارند که هم به صورت مشارکتی و هم به صورت انحصاری و به صورت ثابت در آن زمینه ها برتری داشته اند. ماجراجویی رومی و پیش فصل 2022 ممکن است برخی را نگران کند، اما چند تابستان بد نباید تابستان های درخشان بی شماری را تحت الشعاع قرار دهد. برای هر پاستوره یک راکیتیچ و یک بانگا وجود دارد. برای هر ایسکو یک دنی آلوز، یک کونده وجود دارد.
هم تیمی شدن امری با مونچی مطمئناً تضمینی برای موفقیت نیست، اما بیانیه بزرگی از قصد برای آن است.