بایگانی نویسنده: ممد حیدری

الکساندر ایساک دو گل دیگر را در پیروزی 4-0 نیوکاسل یونایتد مقابل تاتنهام به ثمر رساند. اما بازیکن ملی سوئد چقدر خوب است؟

محمدرضا حیدری;فوتبال لب- آنها مهاجمان خود را در نیوکاسل دوست دارند. جکی میلبرن، اندی کول، آلن شیرر. کسانی که گل می زنند تا طرفداران سنت جیمز پارک را روی پا بگذارند، به عنوان ابرقهرمانان آن بخش خاص از شمال شرق انگلیس معرفی می شوند.

الکساندر ایساک و ویلسون

در دو سال گذشته، آن چشم‌های دوست‌داشتنی به کالوم ویلسون و الکساندر ایساک است. که از آغاز فصل 2022-2023 تاکنون 57 گل بین آنها در همه رقابت‌ها به ثمر رسید.

از آنجایی که ویلسون به دلیل مصدومیت قفسه سینه از اوایل فوریه غایب بود، فشار بر الکساندر ایساک برای گام برداشتن وارد شد. و گامی بلند برداشت و بسیار فراتر رفت.

این بازیکن 24 ساله در 6 بازی اخیر خود در لیگ برتر برای نیوکاسل یونایتد هفت گل را زد. اولین گل او به این معنی بود که ایساک پس از شیرر (15 بازی در 1996-1997)، کول (8 در 1993-94) و لس فردیناند (6 بازی در 1995) به چهارمین بازیکنی تبدیل شد که در 6 بازی خانگی پیاپی لیگ برتر برای نیوکاسل گلزنی می کند.

بدون احتساب فصول زمانی که آنها در چمپیونشیپ بودند، الکساندر ایساک هم اکنون اولین بازیکن نیوکاسل است که پس از شیرر در 2003-2004 (28 گل) در تمام رقابت ها در یک فصل بیش از 20 گل به ثمر می رساند.

الکساندر ایساک در برابر تاتنهام

این یک عملکرد کلی عالی برای مردان ادی هاو در برابر اسپرز بود، و به خصوص در مورد دو گل ایساک، احساس اجتناب ناپذیری در مورد آنها وجود داشت.

در بازی خانگی قبلی نیوکاسل، الکساندر ایساک یک توپ را از پشت خط دفاع اورتون تعقیب کرد. مدافعان وحشت زده را کنار زد و شوتش به گوشه دروازه فرو رفت.

او در مقابل اسپرز نیز از توپ های عمقی استفاده کرد. از یک مدافع (در هر دو مورد میکی فن دی فن) فرار کرد و بدون هیاهو، شوت‌های خود را به درون دروازه ویکاریو فرستاد.

تغییر نسبت به فصل قبل

فن دی فن فصل اول فوق العاده ای را در تاتنهام سپری میکند. اما در این موقعیت نادر در موارد متعدد بسیار احمقانه به نظر می رسید. حتی سرعت ریکاوری معروف او برای متوقف کردن ایساک کافی نبود. کسی که به طرز ماهرانه‌ای در گل اول او را کنار زد. همچنین زمان‌بندی دقیقی برای دویدن خود داشت تا برای زدن دومین گل از مدافع هلندی دور بماند.

الکساندر ایساک 21 گل در 34 بازی (30 شروع) در تمام رقابت های این فصل به ثمر رسانده است. با 17 گل در تنها 24 بازی (21 شروع) در لیگ برتر. این به دنبال 10 گل در 22 بازی (17 بازی شروع) در لیگ در اولین فصل او در انگلیس پس از انتقال او از رئال سوسیداد در آگوست 2022 است.

17 گل او در لیگ برتر در این فصل، هم‌اکنون بیشترین گلزنی یک بازیکن سوئدی در یک فصل در این رقابت‌ها به همراه زلاتان ابراهیموویچ برای منچستریونایتد در فصل 2016-2017 است. بنابراین به نظر می‌رسد الکساندر ایساک احتمالاً قبل از پایان رقابت‌ها، این رکورد گل را خواهد شکست.

او در این فصل دقایق بیشتری نسبت به گذشته در لیگ برتر بازی کرده است. همچنین تقریباً به طور کامل در پست مورد علاقه خود به عنوان مهاجم مرکزی بازی میکند.

در طول اولین فصل خود به عنوان راهی برای وارد کردن ایساک و ویلسون به تیم، هاو اغلب سوئدی را در سمت چپ مستقر می کرد.

تمام کننده

ایساک کنترل را در اختیار دارد تا گزینه مفیدی در آنجا باشد، اما این فصل هیچ شکی باقی نگذاشته است که او در بهترین حالت خود در مهاجم نوک است.

به پایان رساندن موقعیت های تک به تک به یک نشانه تجاری برای ایساک تبدیل می شود. او در این فصل انواع گل ها را به ثمر رسانده است.

اولین بار او در بازی روز افتتاحیه استون ویلا در سنت جیمز پارک بود. یک ضربه ایستگاهی خوب، سون باتمن را دید که توپ را به عقب پاس داد تا توپ ایساک برای اولین بار از امیلیانو مارتینز عبور کند. همچنین در تساوی 2-2 مقابل وستهام در ماه اکتبر، دو گل واقعی به نام “شماره 9” به ثمر رسید. یکی از آنها تلاشی مشابه از روی ضربات ایستگاهی تمام شده بود، در حالی که گل دوم او را دید که در محوطه شش قدم منتظر بود تا یک توپ را به گل تبدیل کند.

پیدا کردن فضا

یکی از بزرگترین دارایی های ایساک توانایی او در یافتن فضا است. چه با دویدن از کنار شانه آخرین مدافع یا با ایستادن نسبتاً ثابت و انتظار برای باز شدن فضا در اطراف او.

او این موضوع را در پیروزی خانگی 4-1 مقابل چلسی در نوامبر گذشته به خوبی نشان داد. زمانی که در وسط محوطه جریمه قرار گرفت، کمی حرکت کرد تا فضا برای پاس لوئیس مایلی باز شود. سپس در هنگام حرکت ناگهانی او نهایت استفاده را برد. مدافعان مهمان به او فرصت دادند تا توپ را کنترل کند و از رابرت سانچز عبور کند.

برای تیمی که دقیقاً بازیکنان را به جلو انباشته نمی کند و در محوطه جریمه نمی ریزد، ایساک گل های زیادی را در مناطق مرکزی بین نقطه پنالتی و دروازه به ثمر می رساند.

همانطور که از نقشه منطقه لمسی بازی خود می بینید، نیوکاسل به طور میانگین تنها 29.1 لمس در هر بازی در محوطه جریمه حریف دارد. این هفتمین رتبه برتر در لیگ است، اما با فاصله کمی پس از منچسترسیتی (42.5)، آرسنال (40.6)، لیورپول (38.7) و تاتنهام (37.3)، بنابراین این بر عهده ایساک است که از لحظات معدودی خود به طور کامل استفاده کند.

ایساک همچنین با زدن چهار پنالتی از چهار پنالتی در این فصل لیگ برتر، تمام کردن سنجیده‌ای را به نمایش می گذارد. اما او عملکرد قابل توجهی از گل‌های مورد انتظار غیرپنالتی خود (np xG) ندارد. او 13 گل غیر پنالتی از 12.8 np xG به ثمر رسانده است. اما دارای بهترین گل در هر 90 دقیقه بازیکن در این بخش با 0.86 (دقیقه 160 دقیقه بازی) همراه با کول پالمر و بالاتر از ارلینگ است.

مشارکت در بازیسازی

از بین کسانی که در این فصل حداقل 600 دقیقه در لیگ برتر بازی کرده اند، فقط کریس وود مهاجم سابق ناتینگهام فارست (38.7 درصد) و الیجا آدبایو (32.1 درصد) از لوتون تاون درصد تبدیل شوت بهتری نسبت به ایساک 28.3 درصدی دارند. بازیکن سوئدی بیش از مجموع شوت های هر دوی آنها تلاش کرده است.

فقط هالند (16) بیش از 15 موقعیت بزرگ ایساک را به گل تبدیل کرده است. که به عنوان فرصتی تعریف می شود که بازیکن مهاجم احتمالاً از آن گل می زند. در حالی که بازیکن نیوکاسل 16 موقعیت کمتر (46 به 30)دارد .

مانند هالند، الکساندر ایساک نیز در هر بازی لمس زیادی ندارد. تنها 6 مهاجم در لیگ برتر که حداقل 600 دقیقه در این فصل بازی کرده اند به طور میانگین کمتر از 30.9 لمس او در هر بازی هستند. که دو نفر از آنها هالند (23.7) و اولی واتکینز (29.9) هستند. به نظر می رسد که این به دلیل دستورات هاو باشد زیرا ویلسون هم قبل از مصدومیت خود فقط 33.2 لمس در هر بازی را به طور میانگین انجام می داد.

همانطور که نقشه حرارتی الکساندر ایساک در زیر نشان می‌دهد، او این روزها بیشتر در مرکز قرار می‌گیرد. اما همچنین دوست دارد از کانال چپ وارد شود، که برخی از مقایسه‌ها را با تیری آنری ایجاد میکند. او ممکن است به این سرعت عمل نکند، اما وقتی می‌بینید که الکساندر ایساک به همان شیوه‌ای که هانری با چنین نظمی انجام می‌داد، توپ را با عمد به گوشه دروازه می‌زند، توصیف بسیار مناسبی به نظر می‌رسد.

یک مهاجم کامل

ایساک به خوبی از توپ مراقبت می کند. از میان مهاجمان لیگ برتر که حداقل 200 دقیقه در این فصل بازی می کنند، تنها هالند (5.9) کمتر از 8.3 از دست دادن مالکیت توپ در هر بازی را دارد.

در واقع بازیکنی که در پنج لیگ برتر اروپا بیشتر به ایساک نزدیک است، در واقع ویلسون است. این یا به سازگاری تنظیمات و دستورالعمل های هاو اشاره می کند، یا به استخدام نیوکاسل می گوید که آنها بازیکنی را پیدا کردند که می تواند آنچه را ویلسون به آنها می دهد بازسازی کند همچنین جالب است که هری کین، مهاجم بایرن مونیخ را می بینیم که چندان در این لیست قرار ندارد.

فوتبال چنین است، استعداد هیجان انگیزی که در این بازی ظاهر می شود با شایعات نقل و انتقالاتی مواجه خواهد شد. بیشتر به دلیل گزارش هایی مبنی بر اینکه نیوکاسل ممکن است مجبور شود قبل از خرید در تابستان مجبور به فروش شود. پیشنهاداتی مبنی بر احتمال دور زدن کوسه هایی مانند آرسنال، تاتنهام و چلسی وجود دارد.

السکاندر ایساک مهره کلیدی

سرمربی او اخیراً گفت: “برای اینکه تیمی باشیم که می خواهیم باشیم، باید بهترین بازیکنانمان را حفظ کنیم.” این واضح به نظر می رسد و گزارش ها همچنین حاکی از آن است که نیوکاسل قصد ندارد برای ایساک پیشنهادی قبول کند. در حالی که خود بازیکن آرام و خوشحال به نظر می رسد.

و چرا او نخواهد بود؟ نیوکاسل هنوز شانس زیادی برای صعود مجدد به اروپا دارد، در حالی که او در تیمی بازی می کند که مناسب اوست و برای هوادارانی که او را می ستایند.

او پس از حضور در بوروسیا دورتموند و رئال سوسیداد، با تجربه کمی برای یک بازیکن 22 ساله وارد نیوکاسل شد.

الکساندر ایساک در 24 سالگی دنیا را زیر پای خود دارد. به این ترتیب، انتظار داشته باشید که جهان با آرامش در گوشه دروازه قرار گیرد.

زیدان با وجود اینکه بعد از رئال مادرید مربی تیمی نشد، اما هنوز هم رئال مادرید زیزو، یکی از بهترین تیم‌های دهه اخیر به شمار می‌رود.

محمدرضا حیدری; فوتبال لب- تنها 10 ماه پس از استعفا، زین الدین زیدان به جایگاه خود بر روی نیمکت رئال مادرید بازگشت. جولن لوپتگی و سانتیاگو سولاری پیش از بازگشت زیدان، دوره‌های کوتاهی را به عنوان سرمربی کهکشانی‌ها سپری کردند و احساس ثباتی که رئال نیاز داشت را، نتوانستند در باشگاه حفظ نمایند.

بحران در کهکشانی ها

با این حال، او به تیمی بازگشت که با رفتن کریستیانو رونالدو به یوونتوس، ضعف عظیمی را حس می‌کرد. اما این بار خواسته مدیریت از او، تفاوتی اساسی داشت. تیم پرمهره تا حدودی از اوج دور و جایگزین آن، از او خواسته شد تا بر دوره بلند مدت و جوان‌سازی نظارت کند و این انتقال نسل را برعهده گرفته و توسعه دهد. این موضوع یک قهرمانی دیگر در لیگ به دنبال داشت؛ تا اینکه زیدان دوباره در ماه می 2021 از رئال جدا شد. شاید مهمتر از آن، نظارت او بر پیشرفت مداوم مارکو آسنسیو، فدریکو والورده و وینیسیوس جونیور بود. بازیکنانی که انتظار می‌رفت تیم جدید را رهبری کنند. رئال پس از استعفای مجدد او در بیانیه‌ای اعلام کرد:

زیدان یکی از نمادهای بزرگ رئال مادرید است. میراث او فراتر از آن چیزی است که به عنوان مربی و بازیکن در باشگاه ما به دست آورده است.

سبک بازی

انتخاب‌ها و عملکرد ثابت تیمی، الهام بخش بسیاری از موفقیت‌های رئال در اولین دوره مربیگری زیدان بود. برای مثال، برای هر دو فینال لیگ قهرمانان 2017 و 2018، او از یک ترکیب یازده نفره یکسان استفاده کرد. اندک تفاوت اما، نقش اصلی ایسکو در سال 2018 بود.

اولویت زیدان همچنین، استفاده از بهترین بازیکنان خود تا زمان تاثیرگذاری مثبت در نقش‌های اصلی آن‌هاست. رونالدو شاید یکی از بهترین مهاجمین داخل محوطه جریمه جهان، در دوره‌ای بود که رئال تحت سرمربیگری زیزو قرار داشت. بنابراین او از نقش خود به عنوان یک مهاجم چپ، با تغییر رول به عنوان مهاجم مرکزی به کار گرفته شد و با کمک به بنزما و موقعیت سازی‌ مناسب او، موقعیت شوتزنی را برای خود فراهم می‌نمود.

بنزما نیز از این تغییر پیشرفت کرد. به ایسکو آزادی عمل داد تا از نقش خود به عنوان پست 10 رئال خلاص شود. این موضوع باعث شد تا بازیکن اسپانیایی، مرتباً با بازیکنانی که از عرض استفاده می‌کردند جابجا شده و ایجاد فضا نماید. همچنین این تغییر رول، اغلب به رونالدو فضای بیشتری در مناطق می‌داد. انجام این کار او همچنین، به برتری نفری در برخی شرایط، در مناطق مختلف کمک می‌کرد. استفاده از این تغییرات، منجر به تسلط رئال بر موقعیت‌ها و فضاها، در زمان مالکیت توپ تحت هدایت زیزو شد.

تغییر هنگام بازگشت

پس از بازگشت زیدان، استفاده از نقاط مختلق زمین در اولوبت تاکتیکی تیم قرار گرفت. جدایی رونالدو باعث شد تا بنزما نقش متفاوتی را ایفا کند و دوباره در 4-3-3 قرار گیرد. او گاهی از پست اصلی خود تغییر رول می‌داد تا به میانه زمین بیاید. او در پخش توپ، همچنین شکست خطوط دفاعی حریف و تسلط بیشتر بر یک سوم میانی کمک می‌کرد. اما اغلب از او در کنار رونالدو به بهترین نحو مورد استفاده قرار می‌گرفت. بسیاری از کسانی که به رئال آمدند از جمله، ادن هازارد، رودریگو و وینیسیوس، اغلب در بهترین حالت خود در پست وینگر به تیم کمک می‌کردند. در زمان حمله، ترکیبی آن‌ها با اوورلب مارسلو، کارواخال، لوکاس وازکز و فرلاند مندی، که مدافعان کناری‌شان بودند، باعث فضاسازی و ایجاد موقعیت بر روز خطوط کناری و همچنین نفوذ به داخل محوطه حریف می‌شد.

وظایف هافبک‌های میانی نیز به شکلی ظریف تغییر کرد. دو نفر از میان تونی کروس، کاسمیرو و لوکا مودریچ معمولاً دبل پیوت تشکیل می‌دادند، همانطور که در سه قهرمانی متوالی لیگ قهرمانان اروپا انجام دادند.
اضافه شدن والورده در آن پست‌ها نیز، فضای بیشتری را در اطراف بنزما ایجاد کرد. همچنین برای ترکیب در شرایط نیاز به فضای بیشتر، از ایسکو استفاده می‌شد، همانطور که او قبلا در تغییر فورمیشن رئال به چهار چهار دو از خود نشان داد. هافبک‌های مرکزی نیز از فضا استفاده می‌نمودند و با ورود به محوطه جریمه حریف، ایجاد موقعیت گلزنی می‌کردند. معمولاً از طریق فضای مابین مدافعین این نفوذ صورت می‌گرفت. این موضوع باعث تقسیم تعداد گل‌ها میان همه اسکواد می‌شد و دیگر خبری از کانونی به نام کریستیانو رونالدو وجود نداشت.

زیدان در هنگام پرس و دفاع

میزان اوورلب مدافعان کناری رئال، اهمیت فزاینده‌ای به تعادل دفاعی آنها می‌دهد. کروس، مودریچ و کاسمیرو اغلب در تغذیه مهاجمان، عالی عمل می‌کردند. وقتی حملات شکست می‌خورد، با پرسی سریع در مقابل مدافعان مرکزی‌شان ترکیب می‌شدند تا تلاش برای حمله از روی ضد حمله را خنثی کنند.

هنگامی که آنها چهار چهار دو خود را اتخاذ کردند، موقعیت کروس به سمت چپ و مودریچ به سمت راست، به این معنی بود که نقضه‌های بسیاری از میانه زمین شگل می‌گیرند. همچنین فضا و آزادی عمل بیشتری در بین مهاجمان بوجود می‌آمد. کروس و مودریچ مغز متفکر تمام نقشه‌هایی بودند که توسط مهاجم مربوطه ادامه می‌یافت و یک مدافع کناری با اوورلب در یک سمت و ایسکو در سمت دیگر داشت. این دو هافبک که توسط کاسمیرو همیشه حمایت می‌شدند، در مواقعی که حریف پیش می‌رفت، به طور موثر دفاع می کردند. وجود این دو مدافع کناری، کمک اساسی برای کهکشانی‌ها بود و تقریبا در تمام نقشه‌های تیمی نقش داشتند.

تغییر زیدان به ۳ مهاجم

بازگشت آنها به 4-3-3 در نهایت به تغییر رویکرد ضد پرس آنها کمک کرد. رئال همچنان به شدت و به همان اندازه به پرس ادامه داد و همچنان این کار را با پنج نفر شروع می‌کرد. مدافعان کناری آن‌ها در هنگام بازی در پشت خط میانی، کمتر از آنچه که لازم بود نفوذ می‌کردند، بنابراین حریفان احتمالاً پاس‌های بلند می‌دادند، که منجر به بازپس‌گیری مالکیت رئال در زمین خودی می‌شد، در حالی که زمانی می‌توانستند خیلی نزدیک به دروازه حریف این پرس و بازپس‌گیری را انجام دهند.

از طریق وینگرها، توپ را به مرکز زمین منتقل می‌کردند.در ادامه هافبک‌های میانی وظیفه انتقال توپ از طریق فضای میان مدافعین مرکزی را برعهده داشتند. در حالی که پیش از آن، موج دوم حمله، توسط فولبک‌های پیش تاخته و شماره 10 آن‌ها شکل می‌گرفت. بنابراین آن‌ها چهار نفر بیشتر از قبل در موج بعدی و همچنین بازپس‌گیری توپ داشتند. دفاع بدین صورت بود که پس از رد شدن توپ، مدافعین مرکزی با کمک هافبک‌ها، فضاها را می‌بستند و با پرس به موقع، شرایط را به نفع خود تغییر می‌دادند.

رودری به عنوان بازیکنی در قالب بوسکتس وارد منچسترسیتی شد اما در سال های اخیر اعداد تهاجمی باورنکردنی را ثبت کرد.

محمدرضا حیدری؛ فوتبال لب- شاید به این دلیل است که او اسپانیایی است. شاید این احترامی است که پپ گواردیولا برای او قائل است. به احتمال زیاد، به این دلیل است که او یک هافبک میانی برنده سه گانه، سقوط ناپذیر و توپگیر است.

رودری در طول دوران حرفه ای خود با سرخیو بوسکتس اسطوره بارسلونا مقایسه شده است.

از نظر سبک، البته، شباهت های زیادی وجود دارد. اما حقیقت این است که در حالی که رودری به سیتی آمد تا سوراخ بوسکتس شکل در پازل گواردیولا را پر کند. او به چیزی کاملاً متفاوت تبدیل شد.

او همچنان یک توپگیر نخبه است و هنوز هم در محوطه مقابل مدافعان تیمش رژه می رود. مالکیت توپ را بالا می برد و آن را بین مهاجمان تقسیم می کند. او همچنان مرتباً توپ را از خط دفاعی خارج می‌کند و نقشی کلیدی در ترکیب سیتی بازی می‌کند.

اما عملکرد هجومی او در این فصل افزایش چشمگیری داشته است. رودری با یک گل و یک پاس گل در پیروزی 4-1 مقابل استون ویلا و یک پاس گل دیگر در پیروزی 4-2 در کریستال پالاس ، تعداد گل های خود را در این فصل به 14 رساند.

بهتر از خیلی ها

او با هفت گل و هفت پاس گل، در رده شانزدهم لیگ برتر از نظر تعداد گل‌زنی‌ها قرار دارد. در این فصل، او به طور مستقیم به گل های بیشتری نسبت به مارتین اودگارد (13)، نیکلاس جکسون (12)، برونو فرناندس (12)، لوئیس دیاز (12)، برناردو سیلوا (10) و دژان کولوسفسکی (9) کمک کرد. این لیست ادامه دارد.

بوسکتس چیزهای زیادی بود – از جمله استعدادی نسلی که الهام بخش نسل بعدی هافبک های دفاعی بود – اما او هرگز تهدیدی برای گل نبود. او در 481 بازی حرفه ای خود در لالیگا، تنها 11 گل به ثمر رساند.

رودری زمانی که برای اولین بار به سیتی نقل مکان کرد، بیشتر از این نوع بازیکن بود. او در 97 بازی خود در لالیگا برای ویارئال و اتلتیکو مادرید، تنها 4 گل به ثمر رساند و میانگین 0.9 شوت در 90 دقیقه بازی را به ثمر رساند. در سه فصل کامل حضورش در اسپانیا، میانگین کمتر از یک لمس در محوطه حریف به ازای هر 90 نفر بود.

این در سیتی ادامه یافت، جایی که او در اولین فصل حضورش، تنها سه گل به ثمر رساند. میانگین 0.9 شوت و 1.0 لمس در محوطه جریمه حریف در هر 90 ضربه داشت.

بیشتر از یک هافبک دفاعی

تاثیرات او در محوطه حریف فصل به فصل افزایش یافته است و در فصل 2023-2024 عدد 2.8 در 90 است. او تعداد پاس‌های بیشتری در یک سوم پایانی (13.8)، داشتن ضربات (2.1) بیشتر و ایجاد موقعیت‌های بیشتر در هر 90 (1.5) نسبت به هر فصل دیگری در دوران حرفه‌ای خود دارد.

این بازیکن اسپانیایی همچنین 0.52 گل یا پاس گل به ازای هر 90 گل می دهد. که به راحتی بالاترین میزان او در تاریخ است، و بهتر از هر بازیکن دیگری است. یک نرخ شگفت انگیز برای بازیکنی که هنوز در درجه اول یک هافبک دفاعی است.

مقایسه نقشه لمسی رودری از فصل اول (2019-2019) در سیتی با 2023-24 تصویر قابل توجهی را نشان می دهد. هافبک اسپانیایی در این فصل به طور متوسط ​​20 لمس بیشتر در هر 90 بازی (125.9) نسبت به هر دوره دیگری برای سیتی دارد. چهار منطقه ای که بیشترین افزایش را داشته اند در یک سوم هجومی زمین بوده اند.

همانطور که نقشه لمسی او در زیر نشان می دهد، او به طور متوسط ​​5.4 لمس بیشتر در هر 90 دقیقه در منطقه مهم 14 و 5.2 در 90 در دو نیمه فاصله در هر طرف دارد.

بیشتر هجومی تا دفاعی

او همچنین تقریباً سه برابر بیشتر از اولین فصل حضورش در باشگاه (1.0 در 90) در مجوطه حریف در هر 90 (2.8) لمس می کند. واضح است که او تشویق شده است که بیشتر به مناطق هجومی وارد شود.

سیتی این روزها حتی از زمانی که رودری برای اولین بار به آن پیوست، تسلط بیشتری دارد. و آنها با یک های لاین بازی می‌کنند و درست به سمت زمین پیش می‌روند تا حریف را در نیمه خود نگه دارند.

همانطور که نقشه منطقه لمسی زیر برای کل تیم نشان می دهد، سیتی در موقعیت های مرکزی بسیار بیشتر در رده سوم حمله قرار می گیرد.

به این ترتیب رودری در موقعیت های پیشرفته تری قرار خواهد گرفت.

تغییرات پپ

یکی از تغییراتی که گواردیولا ایجاد کرده این است که رودری دیگر در طول تمرین سیتی وارد خط دفاعی نمی شود. او به قدری در برابر مطبوعات مقاومت می کند که گواردیولا متوجه شد که هیچ فایده ای برای حضور او در خط مقدم حریف وجود ندارد. او همچنین ممکن است رودری را در یک منطقه شلوغ در وسط زمین داشته باشد. در این فصل، گواردیولا رودری را حتی بیشتر جلو برد.

هافبک سیتی در این فصل لیگ برتر را برای تعداد دفعاتی که در زمان مالکیت توپ تحت فشار قرار گرفته است (1075) رهبری می کند. در موقعیت های بازی باز که حداقل یکی از حریف ها در فاصله دو متری قرار دارد، ضریب موفقیت پاس 87.3 درصد را حفظ کرده است.

این دومین بالاترین میزان در بین بازیکنان لیگ برتر است که حداقل 300 پاس با حریف در فاصله 2 متری انجام می دهند، پس از بیلی گیلمور از برایتون (88.4٪). گیلمور این میزان موفقیت را از 361 پاس حفظ کرده است. مرد سیتی با نگاه کردن به میزان موفقیت پاس با حریفی در فاصله 3 متری خود (90.3%) در لیگ برتر پیشتاز است.

اینطور نیست که رودری با پاس‌هایش به خوبی بازی کند. تنها پاسکال گروس (169) در این فصل بیشتر از اسپانیایی (168) در بازی‌های لیگ برتر پاس‌های مترقی داده است. در حالی که رودری 1179 پاس داده است که حداقل دو حریف را دور زده است – 247 پاس بیشتر از هر کس دیگری (یان پل ون هکه). دوم، با 932). او همچنین در این فصل بیش از هر بازیکن دیگری (137) پاس های خط شکن در لیگ قهرمانان اروپا انجام داده است.

یک پاسور مورد اعتماد

همچنین می‌توانیم از معیاری به نام تأثیر پاسور برای اندازه‌گیری میزان خوب پاس‌های یک بازیکن در مقایسه با آنچه که باید از یک پاسور معمولی انتظار داشته باشیم استفاده کنیم.

تاثیر کل پاسور رودری در این فصل 182.1 است – تقریباً دو برابر هر بازیکن دیگری، با گروس (96.4) و اودگارد (80.7) در ردیف بعدی. او همچنین از نظر میانگین تاثیر پاس‌هایش (0.06) از بازیکنان در رتبه اول قرار دارد تا حداقل 500 پاس در این فصل انجام دهد. رودری با پاس های خود در این فصل بیش از هر کس دیگری در لیگ برتر روی بازی ها تأثیر می گذارد.

اگر او را بیش از حد عمق در اختیار داشته باشد، استعداد او هدر می‌رود، و او آنقدر تحت فشار است که گواردیولا از او خواسته حتی بیشتر از گذشته جلوتر برود. نتایج ویرانگر بوده است.

او در لحظات کلیدی جلوی دروازه نقش می بندد، دقیقاً مانند گل برنده فصل گذشته اش در فینال لیگ قهرمانان اروپا. از 14 گل یا پاس گل او در این فصل، 10 گل سیتی را به برد رسانده یا آنها را به تساوی رسانده است، از جمله اولین گل او مقابل ویلا در هفته گذشته. او در اوایل فصل در دقیقه 88 در شفیلد یونایتد گل برتری را به ثمر رساند و همچنین گل های مهمی را هم در خانه و هم در خارج از خانه به چلسی زد.

رودری در این فصل نسبت به هر فصل دیگری در دوران حرفه‌ای خود ریکاوری کمتری (مجموع دفعات بازیابی مالکیت) انجام می‌دهد، با 7.3 در 90. همچنین او میانگین بیش از 9 بازیابی در هر 90 در هر یک از سه فصل گذشته داشته است.

تهاجمی تر از گذشته

با این حال، به طور باورنکردنی، مجموع 195 ریکاوری او بیش از هر بازیکن دیگری در لیگ برتر در این فصل است. او حجم وسیعی از زمین را پوشش می دهد، و از بسیاری جهات، کار بیش از یک بازیکن را انجام می دهد.

رودری هوشمندانه بازی را قطع می‌کند و می‌داند چه زمانی باید خطا کند. او مدت‌هاست که به‌عنوان استاد لیگ برتر در انجام هرچه بیشتر خطاها بدون جریمه مورد تحسین و نفرت قرار میگیرد. اما با وجود زمین‌های زیاد برای جبران دوره‌های ریکاوری‌اش، او بیشتر در سمت اشتباه توپ قرار میگیرد.

که منجر به خطاهای بیشتر و کارت های بیشتر شده است. در حالی که هفت بازی تا پایان فصل 2023-24 باقی مانده است، او در حال حاضر با هشت بازی با بیشترین تعداد زردها در یک فصل برابری کرده است.

بد انضباط مسلما تنها نقص فصل او بوده است. او برای اولین بار در دوران حرفه ای خود در سیتی یک بازی را به دلیل انباشته شدن کارت های زرد از دست داد. و همچنین کارت قرمز و متعاقباً سه جلسه محرومیتی که در مقابل ناتینگهام دریافت کرد وجود داشت.

او در غیر این صورت تقریبا همیشه در دسترس است. این چهار بازی اولین بازی‌هایی بود که او به دلیل محرومیت برای سیتی از دست داد، و از نوامبر 2019 تاکنون حتی یک بازی را به دلیل مصدومیت از دست نداده است. این رکورد در دسترس بودن، او را ارزشمندتر می‌کند، به‌ویژه با توجه به اینکه سیتی در هر چهار بازی بدون او شکست خورد.

مهره کلیدی

گواردیولا بیش از هر بازیکن دیگری در تیم خود به ژنرال هافبک خود متکی است و به راحتی می توان دلیل آن را فهمید.

اما اگرچه آمادگی جسمانی برای رودری مشکلی به نظر نمی‌رسد، چند اشتباه و پاس‌های نابجا مقابل پالاس در روز شنبه رخ داد که نشان می‌دهد او ممکن است آسیب‌های روانی را احساس کند که هرگز نمی‌تواند یک بازی را از دست بدهد.

شاید بتوان این واقعیت را خواند که گواردیولا به محض اینکه سیتی در مقابل ویلا و پالاس 4-1 پیش رفت – در هر نوبت 15 دقیقه مانده به پایان – که قبلا تنها یک بار رودری را از زمین خارج کرده بود – پس از 87 دقیقه در خانه، رودری را تعویض کرد. سرمربی سیتی باید رودری را برای هر بازی آماده و شاداب نگه دارد.

در این فصل، شاهد پیشرفت رودری به هافبک باکس به باکس بودیم. یک ناوشکن در هر دو انتهای زمین؛ و یک پست هشت در حالی که همچنان کارهای شش را انجام می دهد. او از این نظر در فوتبال جهان منحصر به فرد است و اکنون، به معنای واقعی کلمه، شکست ناپذیر است. رودری به چیزی بیش از یک هافبک دفاعی تبدیل شده است.

چلسی در این فصل یکی از بدترین رکوردهای لیگ برتر را با نگاهی تنها به نیمه دوم مسابقات دارد. ما سعی می کنیم بررسی کنیم که در استمفورد بریج چه می گذرد.

محمدرضا حیدری فوتبال لب- در این فصل خیلی چیزها برای چلسی اشتباه شده است. ساوی آخر هفته گذشته به برنلی فقط آخرین نادر است، اما ممکن است کمترین اتفاق باشد.

در مقابل دیگر مبارزان سقوط ناتینگهام فارست، اورتون و برنتفورد شکست خورده اند و نتیجه شنبه در خانه مقابل برنلی حتی یک شکست هم نبود.

پس از اینکه کول پالمر با یک پنالتی که به دلیل خطای انجام شده که باعث شد لورنز آسینیون کارت زرد دوم را دریافت کند. چلسی را 1-0 جلو انداخت، به نظر نمی رسید مسیر زیادی برای بازگشت به بازی برای میهمان وجود داشته باشد. تیم وینسنت کمپانی با کسب تنها یک امتیاز از یک موقعیت باخت در تمام فصل – کمتر از هر تیم دیگری در لیگ برتر، وارد بازی شد.

با این حال، برنلی درست پس از شروع بازی، توسط جاش کالن بازی را به تساوی کشاند و سپس برای دومین بار به بازی برگشت. این بار، پس از اینکه پالمر ماهرانه دوباره چلسی را جلو انداخت، دارا اوشی با ضربه سر ضعیف به سمت جورجه پتروویچ به تساوی رسید.

پایان بد

و این برنلی 10 نفره بود و نه میزبان پرهزینه آنها که به کسب یک پیروزی نزدیک شد. در دقیقه 88، جی رودریگز یک ضربه سر را از روی کرنر به تیر افقی دروازه کوبید و سپس ریباند را به اوت زد.

نکته نگران کننده برای چلسی این است که این تسلیم شدن در نیمه دوم یک اتفاق جدید یا غافلگیرکننده نیست.

تنها شفیلد یونایتد و برنلی در نیمه دوم مسابقات لیگ برتر در این فصل رکورد ضعیف تری نسبت به چلسی دارند. شاگردان مائوریسیو پوچتینو از 28 نیمه دوم خود فقط 7 نیمه را برنده شده اند. اگر امتیازات نیمه دوم فقط در نظر گرفته می شد، چلسی در این فصل فقط 27 امتیاز داشت و در رده هفدهم لیگ برتر قرار می گرفت.

تفاوت با دیگران

البته، داشتن یک رکورد ضعیف فقط بعد از نیمه استراحت لزوماً مشکلی نیست. منچسترسیتی تنها در 16 بازی از 30 نیمه دوم خود در این فصل “برنده” شده است و نتایج آنها بر اساس بازی های نیمه دوم فقط 55 امتیاز بوده است – 15 امتیاز کمتر از لیورپول. در جدول واقعی لیگ، سیتی با صدر جدول یورگن کلوپ هم سطح است و بسیار در رقابت قهرمانی است.

واقعیت این است که سیتی به اندازه سایر تیم‌ها نیازی به برد در نیمه دوم ندارد، زیرا آنها اغلب در وقت استراحت پیش هستند. آنها در این فصل در بیشتر بازی های لیگ برتر (15) نسبت به هر تیم دیگری در زمان استراحت پیشتاز بوده اند.

اما در حالی که چلسی رکورد خوبی در نیمه اول دارد و در 28 بازی خود سه بار در نیمه اول شکست خورد. مجموع 9 برتری آنها در نیمه اول برای جبران رکورد وحشتناک آنها پس از استراحت کافی نیست. .

چلسی همیشه بازنده

در نیمه‌های دوم بازی‌های خود در این فصل، و همچنین «شکست» 2-1 مقابل برنلی 10 نفره، باخت 2-1 به برنتفورد و لوتون و باخت 2-0 از اورتون بوده است. چلسی در تمام این بازی‌ها در نیمه اول یا برتر بود یا مساوی بود. هنگامی که حریفان به آنها حمله می کنند، آنها اغلب در هم می ریزند.

پوچتینو پس از تساوی روز شنبه مقابل برنلی ناله کرد: «برای آنها خیلی آسان بود که به یک سوم آخر ما برسند. ما در بازی باز و دفاع از ضربات ایستگاهی به اندازه کافی تهاجمی نبودیم. ما باید مانند یک تیم پیشرفت کنیم و رقابتی تر باشیم.”

دلیل نمایش ضعیف چیست؟

صدمات مشکل بزرگی بوده است. چلسی بیش از سایر تیم‌ها آسیب دیده‌اند و بازیکنان تیم اصلی مانند کریستوفر انکونکو، بن چیلول، ریس جیمز، مارک کوکورلا و ترووه چالوبا همگی بیشتر فصل را از دست داده‌اند. پوچتینو این هفته اعتراف کرد که بعید است نکونکو در این فصل دوباره بازی کند.

همچنین این واقعیت وجود دارد که تیم پوچتینیو به سرعت جمع شد. با تعداد زیادی بازیکنان جوان اضافه شده و تیم کاملاً فاقد تجربه است – به خصوص در زمینه تمام مصدومیت های آنها.

نتیجه این است که آبی ها در این فصل جوان‌ترین نیمکت‌های تعویضی را در بین تمام تیم‌های لیگ برتر داشته است. بازیکنان روی نیمکت آنها میانگین سنی فقط 22 سال و 129 روز داشته اند که بهترین بخش آن 2 سال جوانتر از هر تیم دیگری است (لیورپول دومین جوان را با 23 سال و 361 روز داشته است).

اما با وجود این، چلسی هنوز تیم بسیار قدرتمندی دارد و حتی جوانان آن بسیار بسیار خوب، دستمزد خوب و ارزش پول زیادی دارند. برای مثال، در روز شنبه، در حالی که برنلی به سراغ رودریگز 34 ساله می رفت که در 96 بازی اخیر خود در لیگ برتر 5 گل زد. جاش براونهیل، چارلی تیلور و جوی گادموندسون، چلسی رحیم استرلینگ و نونی مادوکه را به خدمت گرفت.

اینطور نبود که چلسی بازی را با تیمی وحشتناک به پایان برساند. آنها هنوز دو هافبک 100 میلیون پوندی انزو فرناندز و مویس کایسدو داشتند. هم زمان یک خط حمله جلوی گران قیمت در پالمر، نیکلاس جکسون و میخایلو مودریک داشتند. آنها هنوز هم یک دفاع داشتند که در مجموع بیش از 150 میلیون پوند هزینه داشت. این گروهی نبود که برنلی باید مقابل آن شانس می آورد، به خصوص یک گل و یک بازیکن که اخراج شد.

مشکل کجاست؟

بنابراین، شاید مسئله نگرش باشد. پالمر مطمئناً فکر می کند که این یک عامل مؤثر است.

«ضعیف است. این هافبک پس از تساوی برنلی گفت: این نمی تواند اتفاق بیفتد، به خصوص وقتی آنها به 10 نفر می رسند. «اتاق رختکن واقعاً خراب است. وقتی آنها به ده نفر رسیدند، ما یک بر صفر پیش بودیم و خیلی راحت شدیم. همین داستان، هر هفته خودمان را می کشیم. این باید از ما به عنوان بازیکن بهتر شود.”

پس شاید آنچه ما شاهد آن هستیم نتیجه تیمی است که خیلی سریع ساخته شد. شما نمی توانید راه خود را صرف داشتن روحیه تیمی سریع کنید که بهترین تیم تاتنهام پوچتینو بر اساس آن ساخته شد. این زمان می برد، بنابراین منطقی است که بگوییم آنچه چلسی و پوچتینو به آن نیاز دارند زمان و صبر است.

اما هنوز هم نیاز به یک بهبود آشکار در آینده نزدیک وجود دارد. اگر چلسی در نیمه دوم بازی های خود “بازنده” باشد، نمی تواند راه خود را به نیمه اول و احتمالاً در رقابت های اروپایی باز کند.

روبن آموریم پس از خبر ماندن ژابی آلونسو در بایرلورکوزن به اصلی ترین گزینه نیمکت لیورپول در دوران پساکلوپ تبدیل شد.

محمدرضا حیدری فوتبال لب- روبن آموریم تنها چند سالی است که در مربیگری به یکی از مربیان جوان با رتبه بالا و پرتقاضا در فوتبال تبدیل شده است. آموریم در سال 2018 در کاسا پیا در رده سوم پرتغال شروع به کار کرد. سپس اولین فرصت خود را در یک باشگاه بزرگ زمانی که براگا او را به عنوان مربی تیم دوم منصوب کرد، به دست آورد. تنها سه ماه بعد، پس از اخراج ریکاردو سا پینتو، مربی جوان هدایت براگا را بر عهده گرفت. با انجام این کار، او در سن 34 سالگی مربی یک تیم باشگاهی شد که در یک لیگ معتبر اروپایی شرکت می کرد.

روبن آموریم در 13 بازی سرمربیگری خود آنقدر تحت تأثیر قرار گرفت که اسپورتینگ لیسبون فراخوان داد. در مارس 2020 آنها مبلغ قابل توجهی را برای خرید این مربی از قراردادش با براگا پرداخت کردند. سپس، به طور قابل توجهی، در اولین فصل کامل خود در این باشگاه، آموریم اسپورتینگ را به دوگانه داخلی، از جمله اولین قهرمانی آنها در لیگ در 19 سال، هدایت کرد. اسپورتینگ در تمام فصل تنها یک شکست در لیگ متحمل شد، آن باخت در بازی 33 از 34 و پس از پایان عنوان قهرمانی بود.

بک تری تطبیق پذیر

روبن آموریم با اسپورتینگ به دنبال یک ساختار سه نفره دفاعی است. در طول دوران هدایتش، تیمش یک بازی مبتنی بر مالکیت انجام میدهد. آموریم در طول بازی عمیق خود، از سه مدافع میانی خود می‌خواهد که تا آنجا که ممکن است خط فشار حریف را از طریق پاس عمقی بشکنند.

با عقب آمدن دابل پیوت در عمق، مدافعان میانی گونسالو ایناسیو و کوتس و ماتئوس ریس به دنبال پاس‌های رو به جلو به پای دابل پیوت هستند. هافبک ها به دنبال بازی رو به جلو هستند و اگر نتوانند در عوض توپ را به سمت مدافعان کناری میبرند.

روبن آموریم همچنین فرم سمت خود را تنظیم می کند و مدافع میانی معمولاً کوتس کمی بالاتر بازی میکند. این به این معنی است که دو پیوت باز می شوند و به مدافعان کناری نزدیک می شوند. این همچنین می‌تواند خطوط عبور بیشتری را برای پاس‌های رو به جلو مستقیم و عرضی برای مدافعین ایجاد کند. این پاس‌ها گزیه های نزدیک را رد میکنند و در عوض مهاجمی را پیدا می‌کنند که از طریق کانال‌های داخلی حرکت میکند.

کانال های داخلی

در بالای زمین، روبن آموریم دوست دارد تیم هایش با سه بازیکن جلو حمله کنند که می چرخند تا بین خطوط فضا پیدا کنند. در اکثر موارد، مدافعان کناری عرض را نگه می دارند. سپس به داخل حرکت می کنند، چه تیم در مالکیت یا خارج از مالکیت باشد. مهاجمان گسترده اسپورتینگ در چند فصل گذشته – بازیکنانی مانند مارکوس ادواردز، پدرو گونسالوز، فرانسیسکو ترینکائو، پابلو سارابیا و برونو تاباتا – همگی با کار کردن در جلو و پشت یک مهاجم وسط، به دنبال تسلط بر فضاها، تهدیدی ثابت برای گل ایجاد کرده‌اند.

آموریم از پائولینیو، یک مهاجم وسط سنتی تر، در میانه این سه مهاجم استفاده کرده است. اما او به تدریج به یک مهاجم روان تر شد. با بازیکنانی که می توانند از موقعیت های گسترده حمله کنند و همچنین به یک موقعیت مرکزی بچرخند. این امکان چرخش های بیشتر را برای قرار دادن بازیکنان بین خطوط و اضافه بارهای مهم در کانال های داخلی فراهم کرده است.

پرتعداد در حمله

با داشتن وینگبک ها، روبن آموریم اغلب دو تا از سه نفر جلو را در یک کانال داخلی می‌خواهد. مهاجم سوم و آخر پس از آن باریک می شود تا به یک تهدید مرکزی تبدیل شود و مدافع کناری در سمت دور برای تغییر بازی در دسترس است. این استراتژی یک طرف زمین را اورلود می کند.
روبن آموریم بازیکنانی را جذب و انتخاب می کند که قادر به بازی ترکیبی نزدیک در یک کانال داخلی هستند تا مخالفان را به آن طرف زمین بکشاند. اگر آنها نتوانند از طریق کانال داخلی پیشرفت کنند، این فرصت را برای تغییر بازی و پا به توپ کردن یک مدافع در طرف دیگر زمین باز می کند.

نونو سانتوس که وینگر بود به عنوان مدافع چپ استفاده می شود که در یک سوم پایانی از سمت چپ، یک حضور هجومی اضافی اضافه کرده است. این شبیه به نحوه ای است که گراهام پاتر گاهی اوقات در کنار برایتون به عنوان مدافع کناری بازی می کرد.
در اسپورتینگ، این منجر به اورلود در کانال سمت راست داخلی شد. با سانتوس، که راحت در حمله 1 به 1، آزاد در سمت چپ است. پس از تغییر بازی، بازیکنانی که قبلاً کانال سمت راست را پر کرده بودند، برای پاس سانتوس برای ارسال سانترها یا کات بک ها به دروازه حمله می کنند.

دابل پیوت دفاع را پوشش می دهد و به مدافعان کناری اجازه می دهد همزمان به جلو فشار بیاورند. آموریم دوست دارد تیم هایش با پنج بازیکن حمله کنند و به طور کلی پنج بازیکن را نگه می دارد.

پرسینگ

خارج از مالکیت، اسپورتینگ آموریم یکی از پرقدرت ترین تیم های پرتغال است. هنگام پزس، سه بازیکن جلو باریک می شوند تا از فضاهای مرکزی محافظت کنند. درست مانند زمانی که تیمش مالکیت توپ را در اختیار دارد، اولین فکر آموریم این است که مناطق مرکزی را اشغال کند.

هنگامی که پرس انجام میشود، هدف مهاجمان این است که به زور بازی را به سمت بیرون سوق دهند. دابل پیوت با توپ حرکت می کند، اغلب موقعیت خود را رها میکنند تا توپ را از مهاجمان حریف بدزدند. قرار گرفتن عضو بالاتر دابل پیوت بین حریفان به آنها این امکان را می دهد که درست در مقابل نزدیکترین مدافع کناری دفاع کنند و بسته به اینکه حریف پاس بعدی خود را کجا انجام دهد تصمیم بگیرد که چه کسی را تحت فشار قرار دهند. در صورتی که حریف از خط اول عبور کند مدافعان کناری به شدت فشار خواهند آورد.

بازیکن دوم پیوت خطوط میانی را پوشش می دهد و آماده است تا بین مدافعان میانی قرار بگیرد. دفاع کناری باریک خواهد شد و در فضاهای مرکزی محافظت بیشتری از مدافعان میانی ایجاد می‌کند. این همچنین باعث می‌شود که دابل‌پیوت با موقعیت‌های تکان‌دهنده‌شان و در تصمیم‌گیری‌های خود برای حرکت به بیرون و تحت فشار قرار دادن توپ، تهاجمی‌تر عمل کنند.

تله های کناری

هنگامی که حریف مالکیت توپ را به دست آورد و برای تیم آموریم امکان پرس از بالا وجود نداشته باشد، معمولاً به شکل 5-2-3 میشوند، اگرچه گاهی اوقات از 5-4-1 استفاده می شود. تیم او همچنان حفاظت از مرکز زمین را در اولویت قرار می‌دهد، با بلوک 5-2-3 خود که طبیعتاً بازی را مجبور می‌کند باز تر باشد.

همانطور که خط جلو به توپ فشار می آورد، وینگ بک از خط دفاع پنج نفره بیرون می آید. وینگر سمت دور در یک خط پشتیبانی چهار نفره می ماند. دابل پیوت به طور تهاجمی در سراسر زمین حرکت می کند تا بازی را در یک طرف قفل نگه دارد. کمتر احتمال دارد که آنها در این شرایط موقعیت خود را در خط دوم متزلزل کنند، و اکنون تمرکز آنها بر جلوگیری از بازی مجدد حریف در مناطق میانی است. نزدیکترین مدافع میانی آماده ردیابی هر دونده ای است. بقیه خط دفاعی برای رقابت برای هر دوئل هوایی یا تغییر بازی در موقعیت قرار دارند.

خط جلو هنوز هم برای پرس کردن توپ کار می کند. مهاجم وسط موقعیت خود را حفظ می کند تا از نفوذ پاس ها به وسط بلاک جلوگیری کند و مهاجم در سمت دور موقعیت خود را بسته به نقاط قوت حریف تطبیق می دهد. اگر آنها در تعویض بازی مهارت داشته باشند، بازیکن با عرض دور به خط دوم بازمی گردد. اگر آموریم فکر می‌کند ارزش ریسک بیشتری را دارد، این بازیکن همچنان بالا باقی می‌ماند، آماده انتقال سریع یا فشار بالا اگر حریف پاس ماشه‌ای را انجام دهد.

فوتبال فعال آموریم منجر به صحبت های مثبت زیادی در مورد آینده او شده است. جالب خواهد بود که ببینیم او تا چه حد در نخبگان فوتبال قرار می گیرد.

در دهه های اخیر یکی از پست های فوتبال که تغییراتی زیادی را داشته است وینگر بوده است.وینگر ها نقش زیادی در فوتبال دارند.

محمدرضا حیدری;فوتبال لب- رایان گیگز افسانه ای 3 دهه به عنوان یک وینگر کلاسیک چپ پا در منچستریونایتد سرالکس فرگوسن خدمت کرد.
در سال های اخیر پست وینگر در فوتبال دچار تغییر مداوم است. وینگر های کلاسیک اما رفته رفته از تاکتیک ها کنار رفته اند.

وینگر اسپانیایی

زمانی که ژسوس ناواس رهبر سویا برای ششمین قهرمانی در لیگ اروپا شد، حس نوستالژی وجود داشت. وینگری که اساساً روی همان جناح پای مورد علاقه‌اش عمل می‌کرد. از کناره ها به سمت محوطه جریمه حرکت می‌کرد. هدف اصلی آن به عنوان یک وینگر رساندن توپ با مهاجم یا تمام کننده تیم بود.

ناواس به دلیل اینکه یکی از نمونه‌های نادر وینگر ارتدکس یا مدرسه قدیمی (old school) بود شهرت زیادی داشت. اما حتی او در نهایت مجبور شد خود را تطبیق دهد و خود را به عنوان یک مدافع راست در فوتبال مورد استفاده قرار دهد.

این سوال پیش می‌آید که چرا وینگر ارتدوکس به عنوان یک مفهوم تاکتیکی منسوخ شد؟ فوتبال آنطور که ما می شناسیم، یک چرخه کامل را طی کرده است. بسیاری از تاکتیک‌های قدیمی دوباره ظاهر شده‌اند، و بسیاری از تاکتیک‌های معتبر سیستم‌های مدرسه قدیمی را بازسازی کرده‌اند تا بتوانند بازی مدرنی را که پیش روی ما می‌بینیم ایجاد کنند آیا احتمال این وجود دارد که وینگر یک بار دیگر ضروری شود؟

442 خطی سرالکس فرگوسن

شاید آخرین تیم بزرگی که از وینگر های ارتدوکس خیره کننده استفاده کرد، منچستریونایتد تحت هدایت سرالکس فرگوسن بود. در حالی که رایان گیگز از مدت‌ها پیش نماینده هنر وینگر ارتدوکس بود، شاید تنها نسخه 2006 منچستریونایتد و نسخه 1994 بود که توانستند به طور همزمان در هر دو جناح وینگر های ارتدوکس داشتند. رونالدو جوان و آندری کانچلسکیس شایستگی گیگز را نشان دادند.

این طرفین دو خط مستقیم 4 نفره با تاکید بر گسترش هر چه بیشتر بازی انجام دادند. وظیفه این وینگرها بود که یک سانتر عالی را ارسال کنند که سپس توسط مهاجم برای ضربه زدن به توپ یا تلاش های هوایی روبرو شود. رونالدو جوان نیز خودش را وارد محوطه میکرد و گلزنی میکرد، اما این یک دستورالعمل تاکتیکی نبود. بیشتر از آن بود که او نتوانست درخشش محض خود را فقط در جناحین اجرا کند و احساس می کرد مجبور است خودش هم به سمت گلزنی برود.

شهرت توتال فوتبال

تاثیر 4-3-3 الهام گرفته از آژاکس بر همه تیم های مدرن غیرقابل انکار است و به ویژه این تاکتیک هلندی است که شکل مدرن تری از وینگر را به ما میدهد. در 4-3-3، استفاده از یک مهاجم وسط به تیم اجازه می دهد تا با بازگرداندن مهاجم دوم به خط هافبک، به مالکیت بیشتری دست یابد، بنابراین ایجاد مثلث های پاس آسان تر می شود.

اما یک اشکال بالقوه بزرگ وجود داشت. اگر وینگرهای ارتدکس توپ را به داخل محوطه جریمه عبور می دادند، تنها یک مهاجم انفرادی در انتهای مسیر توپ وجود داشت و تعداد مدافعین از تعداد او بیشتر بود. نه تنها توسط مدافعان میانی، بلکه با پوشش دفاع کناری در تیرک دورتر. این بدان معنی بود که تمام مالکیت اساسا بیهوده بود.

تغییر در وینگر ارتدکس

بنابراین به منظور استفاده مثبت از این مالکیت، آژاکس وینگرها را به عنوان مهاجمان در حمایت از مهاجم نوک مستقر می کند. در حالی که تمرکز اصلی یکسان بود. با توجه به موقعیت خود، مهاجمان بیرونی نزدیک‌تر به دروازه بازی می‌کردند و این منجر به افزایش سانترها می‌شد که به ضربه‌های آسان ختم می‌شد.

اینورتد وینگر

این نیاز فزاینده به گل در موقعیت‌های “فوروارد دور از دروازه” در نهایت منجر به ایجاد و برتری وینگرهای وارونه (اینورتد)شد. بازیکنانی که می‌توانستند از کانال‌های نیمه‌فضای چپ/راست وارد شوند و با پای مورد علاقه‌شان شوت بزنند. به نفع آنهایی که مانند فیگو بازی در هر دو جناح را تجربه کردند. وینگر وارونه به ویژه با ظهور رونالدینیو، آرین روبن و مسی برجسته شد.

این سه بازیکن به حدی بر بازی مدرن تأثیر گذاشتند که اکنون بازی با وینگرهای وارونه عادی شده است. همچنین باید به کریستیانو رونالدو که این وظیفه را بر عهده گرفت تا از یک وینگر سمت راست ارتدکس به یکی از بهترین وینگر وارونه های تمام دوران تبدیل شود.

با ظهور وینگر وارونه، مسئولیت اکنون به عهده دفاع افتاد که از کناره ها نفوذ کند. یک عارضه جانبی سودمند این بود که تیم ها اکنون بهترین های هر دو جهان را داشتند. افزایش خطر گلزنی، با سه مهاجم که می‌توانند وارد محوطه شوند و گل بزنند، در عین حال از طریق حمایت بازیکنان کناری.با وجود طیف وسیع تری از امکانات هجومی که اکنون در اختیار دارند، آیا واقعاً فرصتی برای وینگر ارتدوکس وجود داشت که از خاکستر بلند شود؟

بازگشتی از آینده

بازی مدرن همچنان در حال تکامل است، اما اخیراً ما متوجه بازگشت انواع سیستم های قدیمی شدیم. البته با تغییر، برخی از مجموعه‌های تاکتیکی داستان‌های موفقیت خود را بیان می‌کنند. وینگر مدرن ممکن است چندان شبیه به کلاسیک نباشد، اما نشانه هایی از احیای آن وجود دارد.

در قهرمانی سویا در لیگ اروپا، از نظر تاکتیکی شاهد هر دو طرف بازی بودیم. تیم لوپتگی یک بازی بسیار انعطاف پذیر 1-4-1-4 3-3-4 با یک وینگر بیرونی لوکاس اوکامپوس و یک وینگر وارونه سوسو بازی کرد.

چیزی به همان اندازه کلیدی برای احیای بایرن مونیخ تحت هدایت هانسی فلیک بوده است. او از وینگر ارتدکس گنابری در سمت راست و دیویس دفاع کناری هجومی مدرن با پریسیچ/کومان وینگرهای وارونه در سیستم 4-2-3-1 مورد علاقه خود استفاده کرد که در بعضی مواقع شکست ناپذیر به نظر می رسید. او از آن زمان لروی سانه را به دست آورد. مسلماً بهترین بازیکن ارتدکسس در این بازی مدرن. من سیتی به عنوان یک جایگزین تاکتیکی برای رویکرد وینگر معکوس سانه را از دست داد.

کوبی ماینو جدید ترین استعداد جهان فوتبال می باشد.هافبک جوان انگلیسی در فصل بسیار ضعیف شیاطین سرخ بسیار عالی عمل کرده است.

محمدرضا حیدری فوتبال لب; کوبی ماینو اولین بازی خود در منچستریونایتد را در نوامبر در سن 18 سالگی، در پیروزی 3-0 مقابل اورتون انجام داد. گری نویل در نقد هافبک جوان گفت: “من همیشه بازیکنان را در زمانی که سخت ترین قسمت بازی است قضاوت می کنم.” زمانی که یونایتد سخت ترین دوران خود را در نیمه اول داشت، فکر می کردم او تنها بازیکنی بود که در این نیمه حضور داشت. او خیلی خونسرد به نظر می رسد، آنقدر برازنده، همیشه بالای شانه اش نگاه می کند، می داند که همه کجا هستند.»

آنالیز تکنیکی

کوبی ماینو یک هافبک راست پا است که بیشتر در نقش هافبک دفاعی برای تیم اصلی منچستریونایتد بازی کرده است. او در نقش های پیشرفته تری در سطح جوانان بازی میکرد. اما از زمان ورود به تیم بزرگسالان، او به عنوان بخشی از دابل پیوت، در کنار هم تیمی های باتجربه مورد استفاده قرار گرفت.

انرژی، پرس انفرادی و دوئل کوبی ماینو چشمگیر است. از بین بازیکنان منچستریونایتد که پس از 24 بازی لیگ برتر در فصل 2023/24 بیش از 50 دوئل دفاعی ثبت کرده اند، ستاره جوان سومین میزان موفقیت را داشت.

ریکاوری او در زمان ضد حملات دفاعی نیز تاثیرگذار بوده است. او نه تنها می‌تواند بازیکنان را ردیابی کند، خطرات را ارزیابی کند و در صورت نیاز تغییر موقعیت دهد، بلکه در دوئل‌ها، تکل‌ها و تلاش برای پس گرفتن توپ نیز سرسخت عمل میکند. پوشش و حمایت کلی دفاعی او در اطراف و پشت مدافع کناری او نقطه قوت دیگری است.

کوبی ماینو در هنگام مالکیت

کوبی ماینو با توپ چابک است و می تواند از فشار و حریف مستقیم خود بپیچد و بچرخد. بدن نسبتا کوچک او به او اجازه می دهد توپ را در نواحی تنگ نگه دارد. اما قدرت انفجاری کافی دارد تا در مواقع لزوم از فشار دور شود.

او قادر است که در نواحی تنگ مالکیت توپ را حفظ کند و با هم تیمی هایش ترکیب شود و گهگاه از طریق حمل توپ به سمت بالا حمله کند.

وقتی که کوبی ماینو با هم تیمی هایش ترکیب می شود، چابکی او به او کمک می کند که جلوتر بازی کند و مالکیت توپ را حفظ کند. زمان انتشار پاس او می تواند حریفان را به پرس ترغیب کند. که فضای بزرگ تری را برای هم تیمی او برای دریافت و بازی رو به جلو ایجاد می کند.
هنگامی که نزدیکترین هم تیمی او به شدت علامت گذاری می شود و نمی تواند به راحتی به جلو بازی کند، این فضا برای کوبی ماینو ایده آل است تا آن را اشغال کند و پس بگیرد. چابکی و تعادل او به او کمک می کند تا در این فضای جدید دریافت کند، جایی که می تواند دوباره با یک پاس رو به جلو ترکیب شود .

کوبی ماینو در اولین بازی‌های تیم اول خود، هنوز نتوانسته بود پاس‌هایی را از خطوط متعدد به نمایش بگذارد. توپ های عبوری او اغلب نادرست بود و به ندرت با دویدن حمایتی زمان بندی می شد. او همچنین وزن مناسبی در پاس‌های طولانی‌تر خود نداشت و فضایی برای پیشرفت در یافتن فضای ثابت‌تر وجود داشت. با قرار گرفتن در معرض بیشتر در سطوح ارشد، این ثبات و کیفیت مطمئناً به دست می آید.

دابل پیوت

کوبی ماینو در قالب دابل پیوت به شکل 4-2-3-1 وارد تیم یونایتد شد. در 10 بازی اول خود در لیگ برتر، او با کاسمیرو، کریستین اریکسن و اسکات مک تومینای همراه بود. همه مجموعه مهارت‌ها و الزامات پشتیبانی متفاوتی را ارائه می‌کردند که این بازیکن به خوبی با آنها سازگار شد.
با کاسمیرو، کوبی ماینو در طول بازیسازی یونایتد کمی بالاتر رفت و از حرکات برونو فرناندز به عنوان شماره 10 استفاده کرد. لحظاتی وجود دارد که او برای حمایت از کاسمیرو در مراحل بازیسازی، عمیق تر شده است، اما بین شماره 10 و کاسمیرو است که او بیشتر حرکات و دریافت های چابک خود را نشان میدهد.

از آنجایی که اریکسن هافبک تهاجمی تری نسبت به کاسمیرو می باشد، کوبی ماینو مسئولیت بیشتری در قبال ساخت و ساز عمیق تر هنگام پیوستن به دانمارکی در دو محور دارد. اریکسن بیشتر از کازمیرو به جلو می چرخد ​​و اغلب در موقعیت های بین خطوط به فرناندز می پیوندد. در نتیجه، کوبی ماینو عمیق تر باقی مانده است تا به عنوان محور اصلی دریافت کننده از دفاع مرکزی عمل کند.

قدرت دفاعی کوبی ماینو

مهم نیست که کوبی ماینو به عنوان دابل پیوت با چه کسی همکاری کرده است، خروجی دفاعی او ثابت مانده است. به عنوان یک دابل پیوت در یک میدبلاک یا یک پرس بالا ثابت، پوشش او برای مدافعان کناری پیشرو مهم بوده است. این مورد به ویژه در شرایطی است که جفت های گسترده بازی هجومی یونایتد را ایجاد کرده و پیشرفت کرده اند.

توانایی او در نمایش و محافظت از فضاهای مرکزی، سپس مناطق وسیع به عنوان پوشش، به طور مداوم مشهود بوده است. گام بعدی کمک به دفاع بیشتر در بالای زمین، در مناطق مرکزی، برای کمک به حمله زوج های گسترده پس از از دست دادن توپ زیاد است.

بارسلونا فصل شلوغی را سپری میکند که با مشکلاتی چون نقل و انتقالات و پروژه اسپای بارسا ادغام شده است.

امیر دمی و سینا زرندی;فوتبال لب-اگر در فضای فوتبالی قرار داشته باشید و تنها اخبار تیم محبوبتان را دنبال نکنید، قطعاً نام اسپای بارسا را شنیدید. این پروژه، یکی از بزرگترین پروژه‌های بازسازی و ارتقا در سطح فوتبال است که شروع آن از سال ۲۰۱۴ با رأی گیری میان اعضای باشگاه بود.
بزرگترین حامی مالی کاتالان‌ها در این پروژه، گروه سرمایه‌گذاری گلدمن ساکس خواهد بود. این بانک هزینه اجرای پروژه که تقریباً ۱/۵ میلیارد یورو است را خواهد پرداخت. قرارداد بارسلونا و گلدمن ساکس ۳۰ ساله خواهد بود که بارسا در مدت زمان ۲۵ سال بازپرداخت وام را انجام می‌دهد.
طبق گفته سرمایه‌گذار این پروژه یعنی گلدمن ساکس. بارسا سالانه ۲۵۰ میلیون یورو از این اتفاق درآمد خواهد داشت که ۱/۳ آن به امور بازپرداخت تعلق خواهد گرفت. پروژه اسپای بارسا که شامل بازسازی نیوکمپ، گسترش مینی استادیوم یوهان کرویف، گسترش و نوسازی سالن پالائو بلوگرانا، توسعه شهرک ورزشی و اطراف آن خواهد بود در سال ۲۰۲۵ به پایان می‌رسد. کاتالان‌ها باید در نهایت ۲ میلیارد یورو به شرکت گلدمن ساکس بپردازند. همچنین شرکت ترکیه‌ای لیماک مسئول بازسازی نیوکمپ خواهد بود.
شرکت‌های دیگر مبالغ زیادی در ازای این کار (بیش از ۱ میلیارد یورو) درخواست کرده بودند و این شرکت ترکیه‌ای با ۴۰ درصد هزینه کمتر نسبت به دیگر شرکت‌ها این کار را انجام خواهد داد. به گفته این شرکت، بازسازی نیوکمپ ۴۳ ماه طول خواهد کشید و بارسا در نهایت بعد از ۱/۵ سال به نیوکمپ بازخواهد گشت. با توجه به بازسازی نیوکمپ، بارسلونا فصل پیش رو را در ورزشگاه مونتجوئیک که ۵۵۰۰۰ نفر ظرفیت دارد به میدان خواهد رفت. طبق پیش‌بینی‌ها قرار است آبی اناری‌ها فصل ۲۰۲۴/۲۵ بار دیگر در نوکمپ به میدان بروند. این ورزشگاه با ۵۰ درصد ظرفیت خود میزبان هواداران خواهد بود و در نهایت در فصل ۲۰۲۵/۲۶، عملیات نوسازی نوکمپ به طور کامل به پایان خواهد رسید و ورزشگاه ظرفیتی ۱۰۵۰۰۰ نفری خواهد داشت.

سقف بودجه لالیگا و ثبت بازیکن

لالیگا برای اولین بار در سال ۲۰۱۳ قانون سقف حقوق را برای باشگاه‌های اسپانیایی وضع کرد. خاویر تباس با شروع کرونا قوانین سقف بودجه را سخت‌تر کرد تا باشگاه‌ها مجبور به امضای قرارداد CVC شوند. قراردادی که به موجب آن درصدی از حق پخش تیم‌های لالیگایی برای ۵۰ سال آینده به کمپانی CVC فروخته می‌شد.
سیاست‌های غلط تباس باعث کاهش چشمگیر فعالیت تیم‌های لالیگایی در نقل و انتقالات و به دنبال آن افت شدید این تیم‌ها است. تیم‌های لالیگایی در حالی مجموعا حدود ۲۰۰ میلیون یورو – که نیمی از آن مربوط به ترنسفر بلینگهام به رئال مادرید می‌شود – در این پنجره خرج کرده‌اند که این مبلغ برای تیم‌های لیگ جزیره به بیش ۲ میلیارد یورو می‌رسد یعنی حدود ۱۰ برابر! که این فاصله تا پایان پنجره تابستانی بیشتر هم خواهد شد.
باشگاه بارسلونا که در گذشته از سقف دستمزد ۶۵۶ میلیون یورویی برخوردار بود اکنون بر اثر تصمیمات اشتباه تباس، سوء مدیریت مدیران سابق و البته کرونا با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کند. پیش‌بینی می‌شود که برای فصل آینده سقف حقوق این باشگاه(در تمامی رشته‌ها) ۴۰۰ میلیون یورو باشد. این وضعیت آنقدر جدیست که این باشگاه در قرارداد گندوغان، بازیکن جدید خود، بندی گنجانده است که به بازیکن اجازه می‌دهد در صورتی که اسمش پیش از شروع اولین بازی لالیگا در لیست ثبت نشود، قرارداد خود را فسخ کند!
در فصل گذشته باشگاه با فعال کردن اهرم‌های اقتصادی که ارزش آن‌ها به ۷۰۰ میلیون یورو می‌رسید توانست سقف بودجه خود را افزایش دهد و به راحتی در بازار فعالیت کند. با حذف بارسا در مرحله گروهی لیگ قهرمانان ضرر هنگفتی به آبی اناری پوشان بندر بارسلون وارد شد به طوری که اکنون به دنبال فعال کردن آخرین اهرم خود در این تابستان هستند تا قرارداد بازیکنان جدید خود را ثبت کرده و به دنبال جایگزین دمبله باشند‌.
طبق آخرین اخبار یک شرکت آلمانی ۲۹/۵٪ از سهام بارسا استودیو به ارزش ۱۲۰ میلیون یورو را خرید. این اهرم به تنهایی برای ثبت قرارداد بازیکنان جدید و تمدیدی‌های تیم کافی می‌باشد. این شرکت متعهد شده که پیش از اتمام بازار تابستانی مبلغی را نقدا به بارسلونا تزریق کند. گفته می‌شود که لالیگا از قبل با فعالسازی این اهرم موافق است. با اینکه احتمالا این اهرم برای رسیدن بارسلونا به اهداف تابستانی خود کافی است اما نمی‌توان احتمال یک فروش بزرگ دیگر را منتفی دانست.

ورودی‌ها

• اینیگو مارتینز: مدافع اسبق اتلتیک بیلبائو که فصل گذشته در نیمی از بازی‌های لالیگا برای این تیم بازی کرد، با امضای قراردادی ۲ ساله به صورت آزاد به بارسلونا پیوست. همان طور که می‌دانیم، بارسلونای ژاوی در سبک بازی بسیار متفاوت نسبت به فلسفه‌ای است که سال‌ها در این باشگاه رواج داشته و ژاوی همیشه تأکید ویژ‌ه‌ای نسبت به خط دفاعی تیمش داشته است. بعد از خروج پیکه و مصدومیت‌هایی که در طول فصل برای مدافعان بارسا صورت گرفت. حضور مارتینز با تجربه بر روی نیمکت بارسا را می‌توان یک خرید خوب ارزیابی کرد. مارتینز در هیچکدام از بازی‌های پیش فصل برای بارسلونا به میدان نرفت. اما این انتظار وجود که در طول فصل در برخی از بازی‌های لالیگا و کوپا دل ری شاهد حضور او در ترکیب کاتالان‌ها باشیم.
• ایلکای گوندوغان: کاپیتان سیتیزن‌ها بعد از کسب سه‌گانه، تصمیم به عدم همکاری با پپ گرفت و به جمع شاگردان ژاوی هرناندز ملحق شد. قرارداد او با بلوگرانا ۲ ساله + بند تمدید ۱ ساله خواهد بود و به نحوی می‌توان او را بهترین انتقال تابستانی بارسلونا نامید. در تیم ژاوی بار خلاقیت خط هافبک همیشه بر روی دوش پدری بوده و اکنون با اضافه شدن گوندوغان، می‌توانیم خط هافبک جذابی را از بارسلونای فصل آینده متصور شویم. گوندو در مقابل آرسنال و رئال مادرید در تور پیش فصل بارسلونا از ابتدا بازی را شروع کرد و در مقابل میلان نیمکت نشین بود. خلاقیت، رهبری، بازیسازی و چه بسا گلزنی‌های گوندوغان می‌تواند در فصل آینده به کمک بارسلونا و ژاوی بیاید.
• ویتور روکه: پدیده ۱۸ ساله برزیلی سرانجام پس از کش و قوس‌های فراوان و رد کردن پیشنهاد تیم‌‌هایی همچون منچستر یونایتد، آرسنال، چلسی و پاریسن ژرمن تصمیم گرفت به بارسلونا بپیوندد. ارزش قرارداد روکه ۳۰+۳۱ (ثابت + متغیر) است و تا فصل ۲۰۳۰/۳۱ معتبر خواهد بود. در فصلی که گذشت او در تیم ملی زیر ۲۰ سال برزیل، در ۸ بازی، آمار ۶ گل و ۱ پاس‌گل را ثبت کرد. همچنین او در ۱۷ بازی این فصل سری آ برزیل برای اتلتیکو پارانائنسه بر روی ۱۱ گل (۸ گل – ۳ پاس‌گل) تأثیر مستقیم داشته است. با توجه به خروج دمبله، نبود جانشین برا لواندوفسکی و حذف اتلتیکو پارانائنسه از کوپا لیبرتادورس، برخی از منابع از تلاش بارسا برای آوردن روکه در این تابستان خبر می‌دهند. از آنجایی که همچنان ۱۸ بازی برای اتلتیکو پارانائنسه در لیگ باقی مانده است، انتظار می‌رود روکه در ژانویه ۲۰۲۴ به بارسلونا ملحق شود.
• اوریل رومئو: هافبک ۳۱ ساله خیرونا در انتقالی غیر منتظره با قراردادی ۳ ساله به بارسلونا پیوست. کاتالان‌ها برای این انتقال ۳/۴ میلیون یورو پرداخت کردند و همچنین پابلو توره را هم با قراردادی ۱ ساله به صورت قرضی راهی خیرونا کردند. رومئو، فصل گذشته لالیگا در ۳۳ بازی برای تیم دوم ایالت کاتالونیا به میدان رفت و به عنوان پست ۶ عملکرد قابل قبولی داشت. همچنین عملکرد او در مقابل رئال مادرید مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت و تمجیدهای فراوانی نسبت به عملکرد این هافبک کهنه کار شد. باید دید این عملکرد رومئو تنها در بازی‌های پیش فصل بود یا در طول فصل هم به کمک بارسا می آید.
• نوآ دارویچ: ستاره ۱۶ ساله تیم دوم فرایبورگ پس از درخشش در مرحله گروهی یورو زیر ۱۷ سال به جمع شاگردان رافا مارکز در بارسا اتلتیک ملحق شد. او در کنار لمینه یامال، دیگر ستاره جوان کاتالان‌ها، بیشترین خلق موقعیت (۷) را در یورو در اختیار داشت. قرارداد او ۳ ساله و به ارزش ۲/۵ میلیون یورو خواهد بود.
• ژائو کانسلو: ستاره مغصوب منچستر سیتی بعد از گذشت ۶ ماه، همچنان اولویت بلوگرانا به عنوان فولبک راست است. کانسلو که پس از درگیری‌های متعدد با پپ در نیم فصل با قراردادی قرضی راهی آلیانز آرنا شد، اکنون اولین گزینه بارسلونا است و بنا بر گفته اکثر خبرگزاری‌ها سیتی اولین پیشنهاد بارسا که به صورت قرضی و بند خرید اجباری ۴۰ میلیون یورویی بوده را قبول نمی کند. با توجه به رابطه او و پپ گواردیولا و همچنین عدم حضور او در بازی مقابل آرسنال، انتظار می‌رود که پرتغالی از منچستر سیتی جدا شود، اما قطعاً با شرایط مالی که بارسلونا دارد، این انتقال برای کاتالان‌ها آسان نخواهد بود.
  

شایعات

• برناردو سیلوا: دیگر جانشین احتمالی دمبله، وینگر پرتغالی منچستر سیتی است. با خروج محرز و عدم جذب جانشین برای او، این معامله بسیار دشوار خواهد بود. به گفته رسانه‌ها اولین پیشنهاد بارسا برای سیلوا (قرضی + بند خرید اجباری ۵۰ میلیون یورو) توسط سیتیزن‌ها رد شد. بارسا بزودی پیشنهادی دیگر (قرضی + بند خرید اجباری ۷۰ میلیون یورو) برای سیلوا ارائه می کند. اگرچه منچستر سیتی با ارسال نامه‌ای به بارسلونا و پاریسن ژرمن اعلام کرده که برناردو فروشی نیست، اما باید دید سرنوشت ستاره پرتغالی تا پایان پنجره چه خواهد شد.

خروجی‌ها

• لنگله: لنگله که فصل متوسطی را به صورت قرضی در تاتنهام گذراند به بارسلونا بازگشت و حالا تاتنهام به دنبال جذب قطعی این بازیکن است. این بازیکن برای فصل جدید می‌تواند ۱۶ میلیون یورو به صورت ناخالص از بارسا دریافت کند که با توجه به وضعیت مالی بارسلونا و کیفیت این بازیکن مبلغ بسیار بالایی می‌باشد. آخرین پیشنهاد تاتنهام برای این بازیکن ۵+۵ میلیون یورو (ثابت + متغیر) می‌باشد. حال آنکه بارسا به دنبال این است که حداقل ۱۰ میلیون یورو به طور ثابت از فروش بازیکن فرانسوی خود کسب کند.
• دست: فولبک آمریکایی فصل ناموفقی را در میلان گذراند و بعد از بازگشت به بارسا همچنان مشتری جدی‌ای ندارد. امکان دارد بارسلونا در آخر مجبور به فسخ قرارداد این بازیکن بشود.
• کسیه: کاپیتان میلان بعد از ورود رایگان به جمع کاتالان‌ها نتوانست جایگاهی را که در میلان داشت در بارسلونا کسب کند و در تفکرات ژاوی جایی ندارد. وی در ازای ۱۵ میلیون یورو راهی عربستان شد.
• دمبله: بازیکن فرانسوی که به موجب حمایت‌های ژاوی احیا و در بارسا موندگار شد، در آخرین روزهای فعال بودن بند ۵۰ میلیون یورویی قراردادش – که ۲۵ میلیون آن نصیب خودش می‌شود – آن را فعال کرد و راهی پاریسن ژرمن شد. دمبله در پاریس ۲۰میلیون یورو به صورت خالص دریافت خواهد کرد.
• بوسکتس و آلبا: در حالی که به گواه اکثر خبرگزاری‌ها بوسکتس و آلبا به دنبال این بودند که حداقل یک فصل دیگر در بارسلونا بمانند. در اقدامی ناگهانی پس از شام مشترک با لئو مسی هر دو اعلام کردند که خواهان جدایی از بارسلونا هستند‌. جدایی این دو کاپیتان از بارسلونا کمک شایانی به کاهش دستمزدهای آبی اناری‌ها کرد. هر دو آن‌ها هم اکنون هم بازی مسی در اینتر میامی هستند.
• فران تورس: پس ورود به بارسا در ژانویه ۲۰۲۲، جوان اسپانیایی توانست عملکرد قابل قبولی را در نیم فصل دوم فصل ۲۰۲۱/۲۲ داشته باشد. اما با شروع فصل ۲۰۲۲/۲۳، ترافیک زیاد در خط حمله و البته مشکلات شخصی باعث شد فرصت زیادی به بازیکن سابق سیتیزن‌ها نرسد اما با نزدیک شدن به پایان فصل توانست عملکرد خود را بهبود ببخشد. از آنجایی که این بازیکن با قراردادی ۵۵ میلیون یورویی و پنج و نیم ساله به بارسا پیوست. با توجه به مبلغ استهلاک، بارسا نیاز دارد که حداقل ۴۰ میلیون از فروش او کسب کند تا از ضرر مالی جلوگیری کند؛ مبلغی که با توجه به عملکرد وی در فصل گذشته بسیار بعید به نظر می‌رسد. فروش تورس به قیمتی کمتر از ۴۰ میلیون یورو منتفی نیست.
• اریک گارسیا: بارسا علاقه مند است چه به صورت قرضی و چه به صورت قطعی این بازیکن را واگذار کند. تا کنون مشتری جدی‌ای برای این بازیکن اسپانیایی پیدا نشده. از آنجایی که اریک به طور رایگان به بارسا آمد، فروش وی با هر مبلغی به عنوان سود خالص در صورت حساب مالی بارسلونا ثبت می‌شود.
• مارکوس آلونسو: مارکوس آلونسو که به تازگی در میانه فصل قرارداد خود را با بارسلونا تمدید کرد حالا در لیست فروش قرار دارد. خروج مارکوس را به نوعی می‌توان مقدمه‌ای بر ورود کانسلو دانست زیرا بازیکن پرتغالی در هر دو سمت چپ و راست خط دفاع بازی می‌کند. بارسا برای این بازیکن کهنه‌کار ۹ میلیون یورو طلب خواهد کرد. فروش او نیز مانند گارسیا سود خالص است.
• یک خروج غیر منتظره: در حالی که از گوشه و کنار خبر می‌رسد بارسلونا به دنبال جذب جایگزین دمبله است اما ظاهرا شرایط سخت‌تر از آن چیزی است که تصور می‌شود. به گفته رسانه‌های نزدیک باشگاه، کاتالان‌ها همچنان نیاز به یک فروش بزرگ دیگر دارند تا بتوانند جایگزینی مناسب برای دمبله جذب کنند. فاتی، کریستنسن و یا حتی دیونگ می‌توانند چاره این مشکل باشند. فاتی در ابتدای پنجره نقل و انتقالاتی با جدایی از بارسلونا مخالفت کرد اما ظاهرا اکنون حاضر شده است که در صورت دریافت پروژه‌ مناسب، بارسا را ترک کند. کریستنسن که در فصل گذشته به صورت رایگان به بارسا آمد خوش درخشید و تبدیل به یکی از کلیدی‌ترین مهره‌های دفاعی بارسلونا شد به طوری که در نبود او تیم ژاوی بارها به مشکل خورد. حالا خبر از پیشنهادهای ۳۰ الی ۴۰ میلیون یورویی از لیگ جزیره برای دفاع دانمارکی به گوش می‌رسد. مبلغی که با توجه به سن، کیفیت کریستنسن و مارکت فعلی، بارسلونا را راضی نخواهد کرد و از آنجایی که با خروج کریستنسن بارسا نیاز به جذب یک دفاع وسط مطمئن پیدا می‌کند، خروج او بعید به نظر می‌رسد. شایان ذکر است که خروج فاتی یا کریستنسن هم به مانند اریک گارسیا در سال مالی بارسلونا به عنوان سود خالص ثبت می‌شود.
  اما دیونگ که در فصل گذشته حاضر به ترک بارسلونا نشد حالا مهره مهمی در تیم ژاوی است. از آنجایی که بوسکتس هم باشگاه را ترک کرد بسیار بعید می‌رسد بارسا حاضر به از دست دادن یکی دیگر از پیوت‌های خود بشود. از طرفی دیگر فرنکی به زودی پدر خواهد شد و با توجه به شرایط خوب شهر بارسلون احتمال اینکه حاضر به ترک کاتالان‌ها بشود نزدیک به صفر است.

بازگشت مسی

زمزمه بازگشت مسی به جمع آبی اناری‌ها برای اولین بار توسط جرارد رومرو، خبرنگار اسپانیایی، بعد از قهرمانی آرژانتین در جام جهانی مطرح شد. در حالی که تمام خبرنگارهای معتبر خبر از تمدید قرارداد این ستاره با پایتخت نشینان فرانسه می‌دادند‌. اما سوالی که اینجا مطرح می‌شود این است که مسی و اطرافیانش تا چه اندازه علاقه‌مند به بازگشت به بارسلونا بودند؟
پس از به پایان رسیدن فصل لئو مسی به مدیران پاریسن ژرمن اطلاع داد که قرارداد خود را تمدید نمی کند. طبق اخباری که مخابره می‌شد مسی از سه باشگاه بارسلونا، اینتر میامی و الهلال عربستان پیشنهاد داشت. گروهی شانس بارسلونا و گروهی دیگر شانس الهلال را برای جذب قهرمان جهان بیشتر می‌دانستند.
۵ ژوئن خورخه مسی [به ظاهر] برای برگزاری جلسه در مورد بازگشت موکلش به بارسا به خانه لاپورتا رفت، وی بعد از جلسه در مصاحبه با خبرنگاران خبر از بازگشت قریب الوقوع مسی به جمع آبی اناری داد اما در اتفاقی عجیب در شبِ همان روز اعلام کرد که مسی به بارسلونا باز نخواهد گشت! اما به راستی حقیقت ماجرا چه بود؟
بر هیچکس پوشیده نیست که پس از جدایی مسی از بارسا در سال ۲۰۲۱ روابط مدیریت و خانواده مسی تیره و تار شد. پدر و برادر مسی بارها علیه هیئت مدیره بارسلونا و شخص لاپورتا مصاحبه کردند و آن‌ها را مقصر جدایی لئو می‌دانستند. پیش از چرخش مسی به سمت سواحل آفتابی فلوریدا مصاحبه‌ای از او در موندو دپورتیوو چاپ شد که دارای تناقض عجیبی بود! در قسمتی از مصاحبه لئو اشاره می‌کند که احساس کرده که شاید بارسلونا علاقه‌ای به بازگشت وی نداشته و تمام تلاش خود را برای بازگشت او انجام نداده است. در قسمت دیگری می‌گوید که می‌خواست از فشار زیاد فاصله بگیرد و فوتبال خود را در جایی که آرامش بیشتری دارد دنبال کند. حال آنکه بر همگان روشن است بازی در تیمی مثل بارسلونا و آرامش با یکدیگر بیگانه‌اند!
نکته بعدی که جالب است به آن اشاره کنیم این است که در بیانیه بارسا که در روز ۸ ژوئن منتشر شد. مشخص شد که خورخه در جلسه ۵ ژوئن به لاپورتا اطلاع داد که مسی به میامی خواهد رفت. این بدین معناست که صحبت‌های او بعد از این جلسه چیزی جز دروغ نبوده است.
در آخر همه می‌دانیم که بارسلونا در شرایط اقتصادی سختی به سر می‌برد و لازمه بازگشت مسی به بارسا صبر از جانب ستاره آرژانتینی بود. وی نهایت ۵ روز بعد از باز شدن پنجره نقل و انتقالاتی اسپانیا به مدیران باشگاه اطلاع داد که به بارسا بازنمی‌گردد. با گذشت زمان و مشخص شدن خروجی‌های بارسلونا و البته فعال شدن آخرین اهرم اقتصادی. سوالاتی مطرح می‌شود که پاسخ آن را به عهده خوانندگان عزیز می‌گذاریم:

• آیا بارسلونا تنها ۵ روز بعد شروع نقل و انتقالات می‌توانست خروجی‌های لازم برای ایجاد فضای فیرپلی مالی و ورود لئو را تکمیل کند؟
• آیا باشگاه زندگی لئو ارزش حداقل یک ماه صبر را نداشت؟
• آیا اینتر میامی که از سال ۲۰۱۵ به جذب لئو علاقه دارد برای وی ۱ ماه بیشتر صبر نمی‌کرد؟ (با وجود اینکه اکنون ۲ ماه از تصمیم مسی برای پیوستن به اینتر میامی می‌گذرد وی هنوز در لیگ MLS بازی نکرده است. با توجه به وضع جدولی اینتر میامی این تیم شانس چندانی برای رسیدن به پلی‌آف ندارد!)

از هت‌تریک در الکلاسیکو‌های آمریکا تا جام خوان گمپر

پیش فصل کاتالان‌ها در حالی آغاز شد که این تیم پس از سفر به آمریکا، بامداد پنجشنبه به مصاف آرتتا و آرسنال رفتند. بارسایی‌ها تا دقایق ۳۵، با گل‌های لواندوفسکی و رافینیا بازی را ۲ بر ۱ پیش افتادند، اما نمایش خیره‌کننده و چشمگیر تروسارد بازی را به سود آرسنال کرد و توپچی‌ها در نهایت با پیروزی ۵ بر ۳ زمین مسابقه را ترک دادند.

بارسلونا در دومین بازی خود در تور آمریکا به مصاف رقیب سنتی خود یعنی رئال مادرید رفت. گل زود هنگام دمبله و پنالتی از دست رفته وینیسیوس شرایط را به نفع کاتالان‌ها تغییر داد. تیر دروازه هم در این تغییر شرایط به بارسایی‌ها کمک فراوانی کرد. بازی با همان نتیجه ۰-۱ پیش می‌رفت تا اینکه فرمین لوپز – جدیدترین محصول لاماسیا – با یک شوت دیدنی گل دوم بلوگرانا را به ثمر رساند. در ادامه هم با یک پاس‌گل، زمینه‌ساز گل سوم بود. در نهایت بارسا پیروز سومین الکلاسیکو تور آمریکا در چندین سال اخیر بود و ستاره‌ای جوان – فرمین لوپز – هم به هواداران معرفی شد.

سومین و آخرین بازی تور آمریکا کاتالان‌ها در مقابل میلان بود. میلانی‌ها پیش فصل خود را با پیروزی ۷ گله مقابل تیمی از سری سی ایتالیا شروع کردند. در ادامه شکست ۳ بر ۲ در مقابل رئال مادرید و باخت به شاگردان آلگری در پنالتی را تجربه کردند. این بازی هم همانند ۲ بازی قبل برای میلانی‌ها خوب پیش نرفت و تک گل زیبای آنسو فاتی باعث پیروزی تک گله بلوگرانا شد.

جام خوان گمپر و تاتنهام، آخرین بازی آبی اناری‌ها پیش از شروع فصل در مقابل مرغ‌های لندنی بود. بازی با گل دقیقه ۳ لواندوفسکی و پاس‌گل زیبای رافینیا شروع شد. طولی نکشید تا اولیور اسکیپ با ۲ گل خود ورق را به سمت تاتنهام برگرداند. شاگردان پوستچوغلو با نمایشی قابل قبول تا دقیقه ۸۰ بازی را ۲ بر ۱ پیروز بودند. اما تعویض اریک گارسیا و اوریل رومئو و حضور فرمین لوپز و لامینه یامال شرایط بازی را ۱۸۰ درجه تغییر داد. یامال تنها به ۱ دقیقه نیاز داشت تا اولین تأثیر خود را در بازی بگذارد و با پاسی که برای فران تورس ارسال کرد، عامل اصلی تساوی بازی بود. در ادامه با گلزنی فاتی و پاس‌گلی از دیگر ستاره جوان کاتالان‌ها یعنی فرمین لوپز و گلزنی عبدالصمد ازلزولی. بارسا توانست در عرض ۱۲ دقیقه با ۳ گل بازی را ۴ بر ۲ پیروز شود.

فران تورس با ثبت ۳ گل و ۱ پاس‌گل در ۴ بازی یکی از بهترین بازیکنان بارسلونا در پیش فصل بوده است. باید دید آیا شماره ۷ جدید آبی اناری‌ها می‌تواند عملکرد بد فصل اخیر خود را جبران کند یا کاتالان‌ها مجبور می‌شوند به سراغ گزینه‌ای دیگر در خط حمله خود بروند.

بارسا در اولین بازی خود در فصل پیش رو، امشب ساعت ۲۳ در آلفونسو پرز مادرید به مصاف ختافه خواهد رفت.

بارسلونا در فصل آینده چگونه خواهد بود؟

نیاز مبرم آبی اناری‌ها به فولبک راست و پست ۶ بر کسی پوشیده نیست، اما با توجه به داشته‌های بارسلونا می‌توان ترکیب [به ظاهر] ۴۳۳ را متصور شد. ترکیبی همانند الکلاسیکو فصل گذشته در سوپرجام اسپانیا، حضور پدری/گاوی به عنوان فالس وینگر و ایجاد لینک‌های متعدد با خط هافبک و لواندوفسکی.

با توجه به اسکواد بارسلونا، می‌توان به ترکیب ۳۴۱۲ به عنوان یکی دیگر از گزینه‌های ژاوی برای فصل آینده اشاره کرد.

تمام چینش‌ها و ترکیب‌های نامبرده حدس و گمان نویسنده متن است. با توجه به درخشش ستارگان جوانی نظیر لامینه یامال، فرمین لوپز، عبدالصمد ازلزولی. حضور بازیکن با تجربه‌ای چون ایلکای گوندوغان؛ چینش ژاوی می‌تواند متفاوت و جالب‌تر از چیزی باشد که ما فکر می‌کنیم.

با توجه به داشته‌های کاتالان‌ها و شرایط کلی این باشگاه، می‌توان عملکرد قابل قبول در ۳ رقابت داخلی اسپانیا و حضور در ۱/۸ نهایی یا چه بسا مراحل بالاتر لیگ قهرمانان را برای این تیم موفقیت دانست.