مقاله ها
خداحافظی رقاصان با قطر
تیم ملی برزیل که یکی از اصلی‌ترین شانس‌های قهرمانی محسوب می‌شد با شکست مقابل کرواسی زلاتکو دالیچ از جام جهانی ۲۰۲۲ قطر حذف شد.
مهران فرهادی، فوتبال لب – در یکی از جذاب‌ترین بازی‌های جام جهانی 2022 قطر، یکی از عجیب‌ترین نتایج این جام رقم خورد. جایی که کرواسی جادویی زلاتکو دالیچ برزیل را که شانس اول قهرمانی در قطر محسوب می‌شد را از جریان مسابقات خارج کرد.
در 4 سال گذشته، کرواسی هیچ‌گاه برای هیچ تیمی رقیبی آسان لحاظ نشده اما شرایط این جام به گونه‌ای بود که با وجود حریفی سرسخت مانند کرواسی همه تیته و برزیل را در جمع چهار تیم پایانی جام می‌دیدند اما شرایط کاملا مخالف این پیش‌بینی‌ها پیش رفت.
تیته در این بازی نیز مانند خیلی از بازی‌های دیگر این جام از دو فولبک اینورتد استفاده کرده بود که بیشتر در نواحی میانی و عقب‌تر زمین حضور داشتند و وینیسیوس و رافینیا عرض دو سمت زمین را تامین می‌کردند. به طوری کلی در هنگام بیلدآپ دنیلو به کاسمیرو نزدیک می‌شد و پاکتا به به پست شماره 10 منتقل می‌شد و نیمار برای کمک به وینیسیوس به نیم‌فضا سمت چپ هجوم می‌آورد.
ادر میلیتائو در سمت دیگر میدان اما بیشتر به نیم‌فضا سمت راست تمایل داشت و رافینیا با ایستادن در لب خط به خوبی تراکم هجومی برزیل را حفظ کرده بود.
تیته همچنین از نیمار و پاکتا درخواست کرده بود که تحرک میان خطوط را افزایش دهند و باعث از هم‌گسیختگی هافبک‌ها و مدافعان کرواسی شوند. در اصل سرمربی 61 ساله برزیلی می‌خواست تا با استفاده از خلاقیت و هوش این دو بازیکن، سرعت در تصمیم‌گیری را به حملات اضافه کند از همین‌رو پاکتا امروز بیشتر از هر روز دیگری در مناطق بالایی زمین بازی می‌کرد.
در سمت دیگر زمین اما تفکرات زلاتکو دالیچ برای مهار حملات برزیل و ضربه زدن به آن‌ها در حملات و یا ضدحمله‌ها فوق‌العاده هوشمندانه بود. در فاز دفاعی او می‌خواست تا تراکم بازیکنان درون باکس خودی و زون ۵ به قدری زیاد باشد که بازیکنانی مانند ریچارلیسون و نیمار نتوانند به راحتی در موقعیت‌های خطرناک صاحب توپ شوند.
اما برگ آس دالیچ کسی نبود جز ماریو پاسالیچ. سرمربی کروات‌ها معمولا به یکی از بین نیوکلا ولاشیچ و آندری کراماریچ در سمت راست خط حمله بازی می‌دهد اما در این بازی تصمیم به استفاده از ماریو پاسالیچ که ذاتا یک هافبک می‌باشد کرد.
چرا که وقتی پاسالیچ در سمت راست خط حمله بازی کند به طور طبیعی بیشتر به نیم‌فضاها و مناطق میانی پناه می‌آورد و همین در کنار آزادسازی فولبک سمت راست تیم باعث می‌شود تا گزینه‌های پاس کروات‌ها در یک سوم پایانی زمین افزایش یابد.
در ادامه، همین تمایل پاسالیچ به حضور در مناطق میانی‌تر باعث می‌شد تا در خارج از مالکیت او بتواند با بستن دنیلو به عنوان یک گزینه پاس یا مسدود کردن مسیر حرکات و پاس‌های او، مودریچ را در مارک کردن کاسمیرو آزاد بگذارد و همچنین در هنگام بازی‌سازی، به بروزوویچ و کواچیچ در مقابل نیمار و پاکتا یاری برساند.
درست مانند تمام تورنومنت‌های اخیر، دالیچ و تیمش اصرار بسیار زیادی به حمله از جناحین و ایجاد شرایط یک به یک یا دو به یک در این نواحی داشتند و حدود 88 درصد حملات خود را از جناح چپ و راست انجام دادند و خب یک گل هم از روی این حملات به دست آوردند.
پس از گل نیمار در دقیقه 105، دالیچ از تیمش بازی مستقیم‌تری را درخواست می‌کرد و نمی‌خواست تا همین وقت کم 15 دقیقه‌ای هم با اعمال بی‌مورد طی جریان بازی تلف شود.
همانطور که در تصویر مشخص شده کروات‌ها در نیمه دوم وقت‌های اضافه از هرگونه پاس هرز یا بی‌مورد جلوگیری کردند و تلاش کردند تا با بردن توپ به کناره‌ها، بتوانند از نقطه قوت خود و البته ضعف فولبک‌ها و وینگر‌های برزیل هنگام دفاع کردن نهایت بهره را ببرند.
در پایان 120 دقیقه به نظر مودریچ و یاران سمت خوشحال این مستطیل طلایی بودند و با توجه به تجربه چندین و چند باره آن‌ها در ضربات پنالتی، امیدهای زیادی برای حذف برزیل مدعی قهرمانی از جام داشتند و نهایتا به این مهم دست یافتند.
حال باید دید آیا کرواسی و دالیچ می‌توانند با شکست آرژانتین و اسکالونی در دور بعد برای دومین بار پیاپی به فینال راه یابند و کار نیمه‌تمام چهار سال پیش را تمام کنند یا خیر.