مالدینی میگه سال 1993 برلوسکونی که اون زمان هم زیاد شناخته شده نبود، اومد تو رختکن و گفت: ما امسال سه هدف داریم، اول اسکودتو، بعد چمپیونزلیگ و در آخر من نخستوزیر بشم. در پایانِ اون فصل ما قهرمان ایتالیا و اروپا شدیم و برلوسکونی هم نخستوزیر ایتالیا شد.
امروز بالاخره سرطان خون گادفادر ایتالیا را هم به زانو درآورد، پیرمرد محبوب 86 ساله شهر میلان که محبوبیتش نه به واسطه سه دوره نخستوزیری بلکه به خاطر 31 سال افتخار آفرینی در قسمت روسونری شهر میلان است. ال دیاولو در دوران حضور پرزیدنت برلوسکونی موفقیتهای فراوانی را کسب کرد که 8 قهرمانی ایتالیا، 5 قهرمانی اروپا و 1 قهرمانی جهان از شاخصترین آنهاست.
میلاد امینی، فوتبال لب – مردی که کار خود را روی دریا و با آوازخوانی در کشتی شروع کرده بود، بالای آسمان و با هلیکوپتری که او را بر سر تمرین میبرد، ادامه داد. سیلویوی جوان که بیرون تالارهای عروسی خرده فروشی میکرد به گادفادر برلوسکونیای بدل شد که با قیمتهای نجومی ستارههای آن زمان فوتبال را به میلان میاورد.
برلوسکونی همانگونه که به داشتن چندین زن علاقه داشت، از تک مهاجمه بازی کردن مربیانش هم بیزار بود. از انتقاد به گتوزوی که فقط با ایگواین بازی میکرد تا هشدار عمومی به کارلتو که اگر میخواهد سرمربی میلان باقی بماند باید با دو مهاجم بازی کند.
از دیگر تصمیمات عجیب گادفادر خرید باشگاهی در سری چی ایتالیا به نام مونزا بود، تیمی که الان در نیمه اول جدول سریآ حضور دارد و اگر عمر برلوسکونی اجازه میداد، شاید شاهد یک پروژه 30 ساله دیگر مانند میلان میبودیم. از قوانین جالب این تیم، حضور بازیکنان بدون گوشواره و تتو و مدل موی عجیب بود که البته بعدها همانطور که برلو تسلیم مرگ شد، بواتنگ را با آن ظاهر متفاوتش جذب کرد.
مردی که در ثروت خود را وارد بزرگانِ لیستِ فوربس کرد یا در سیاست توانست تصمیمِ ناتمامِ پابلو اسکوبار را عملی کند و در روابط عاطفی از دیکاپریو کمتر نگذاشت و در فوتبال تبدیل به پرزیدنت برلوسکونی شد. حال با تمام این اوصاف هجومِ سرطان خون و عفونت ریه و سایر بیماریها، دون کورلئونه فوتبال ایتالیا را راهی آرامش ابدی کرده است و تنها نامی از خود بعنوان مردی که به معنی واقعی کلمه زندگی کرد، برجای گذاشته است.