Tag Archives: فرمول 1

سونودا، وارث رؤیای ژاپن در فرمول یک

یوکی سونودا در لباس تیم ردبول

رضا حسینی، فوتبال لب– هر چقدر که هفته‌ی گذشته برای لیام لاوسن تلخ و دردناک بود، اما برای یوکی سونودا، خاطره‌انگیز و دوست داشتنی سپری شد. ردبول، درست در آستانه گرندپری خانگی سونودا، دری را به روی او باز کرد و بزرگ‌ترین فرصت دوران حرفه‌ای‌اش را رقم زد. چند روز پیش بود که خبر بزرگ منتشر شد. سونودا، هم‌تیمی مکس وشتپن در ردبول شد. لاوسن به آربی (RB Visa Cash) برگشت. درست همان جایی که 11 مسابقه‌ی آخر فصل 2024 حضور داشت.

ردبول در سوزوکا با همراهی سونودا

افسانه‌های ژاپنی فرمول یک

تغییرات بحث‌برانگیز اخیر تیتر اصلی اخبار دنیای مسابقات را به خود اختصاص داده است. در حالی که یک حقیقت کمتر شناخته‌شده اما جالب نیز، در تاریخ غنی ژاپن در فرمول یک وجود دارد. امسال پنجاهمین سالگرد رویدادی خاص برای رانندگان ژاپنی در این ورزش است. در سال 1973،هیروشی فوشیدا، که پیش‌تر به‌عنوان اولین راننده ژاپنی حاضر در مسابقه 24 ساعته لمان، با تیم Sigma Automotive شناخته می‌شد. تبدیل به اولین ژاپنی‌ای شد که برای یک گرندپری فرمول یک موفق به کسب سهمیه شد. این مرد شجاع از کیوتو با خودروی Maki F101C، که چندان محبوب نبود، توانست به این موفقیت دست یابد. او در نهایت به دلیل خرابی موتور نتوانست در گرندپری هلند مسابقه دهد.

ژاپنی‌ها در فرمولا وان!

اگرچه، یوکی سونودا، با ملحق شدن به تیمی که تاکنون شش قهرمانی جهان در بخش سازندگان را به نام خود ثبت کرده. این بهترین فرصت ممکن برای یک راننده ژاپنی است. با این حال، در نیم قرن گذشته، ژاپن 19 راننده را در فرمول یک به میدان فرستاده که هرکدام در نوع خود چهره‌های قدرتمندی بودند.

آگوری سوزوکی
آگوری سوزوکی

ساتورو ناکاجیما

ساتورو ناکاجیما، که یک راننده تحت حمایت هوندا بود، اولین راننده تمام‌وقت ژاپنی در فرمول یک بود. در کنار آیرتون سنا، و سپس نلسون پیکه، در تیم لوتوس رانندگی کرد و در میانه جدول قرار گرفت. او بعدها در چند مسابقه برای تیم تیرل نیز عملکرد خوبی از خود نشان داد.

ساتورو ناکاجیما در گرندپری سوزوکا 1988 در تعیین خط با نلسون پیکه رقابت سختی را داشت، علیرغم این که صبح همان روز مادرش را از دست داده بود. این راننده در آدلاید 1989 نیز در شرایط بارانی درخشش داشت. جایی که از انتهای گرید شروع کرد و تا جایگاه چهارم پیش رفت و سریع‌ترین دور مسابقه را نیز به نام خود ثبت کرد.

آگوری سوزوکی

اما یکی از معروف‌ترین راننده‌های ژاپنی، آگوری سوزوکی بود که در گرندپری خانگی‌اش در سال 1990 به عنوان اولین راننده ژاپنی بر روی پودیوم ایستاد. بعدها، او تیم سوپر آگوری خود را که با حمایت هوندا بود از سال 2006 تا 2008 اداره کرد.

تاکوما ساتو

راننده‌ی دیگری که می‌توان به او اشاره کرد، تاکوما ساتو است که مانند سونودا یک راننده کوچک و پرانرژی بود. شاید مهم‌ترین اتفاقی که رقم زد، پایان سوم او در گرندپری ایالات متحده برای تیم بار هوندا در 2004 بود. او بعدها در سال‌های 2017 و 2020، دوبار فاتح مسابقه‌ی ایندیاناپلیس 500 شد.

تاکوما ساتو
تاکوما ساتو

کامویی کوبایاشی

کامویی کوبایاشی بدون شک یکی از مشتاق‌ترین رانندگان ژاپنی فرمول یک بود؛ مبارزی سرسخت که در دوران حضورش در سائوبر، نگاه‌ها را به خود جلب کرد. او نماینده‌ی موجی از رانندگان ژاپنی بود که با تمام وجود برای اثبات خود تلاش می‌کردند، و زمانی که در گرندپری ژاپن 2012 برای تیم سائوبر روی سکو رفت، همانند آگوری سوزوکا و تاکوما ساتو، افتخاری بزرگ برای کشورش رقم زد. او در 2021 با تویوتا در لمان پیروز شد و در 2019-2020 و 2021 دو عنوان قهرمانی جام جهانی استقامت FIA را به دست آورد.

یوکی سونودا
یوکی سونودا

سونودا و چالشی به بزرگی نام ردبول

یوکی سونودا در سال 2021، اولین فصل حضورش در فرمول یک، بهترین نتایج خود را با آلفاتائوری ثبت کرد؛ نهم در بحرین، ششم در مجارستان و چهارم در ابوظبی. روحیه جنگندگی‌اش همیشه بارز بوده، اما همین خصوصیت گاهی به فوران‌های احساسی در خودرو منجر شده که شاید باعث تردید ردبول در ارتقای او به تیم اصلی شد. بااین‌حال، او همیشه برای رسیدن به بهترین عملکرد تلاش کرده، هرچند که گاهی بدشانسی، استراتژی‌های نادرست یا مشکلات فنی مانع پیشرفتش شده‌اند.

در ابتدای سال 2025، ردبول در نهایت تصمیم گرفت به‌جای ارتقای سونودا، لیام لاوسون را برای این فصل به خدمت بگیرد. اما حالا در مسابقه خانگی‌اش، او باید ثابت کند که می‌تواند انتظارات را برآورده کند. مشکل اینجاست که وشتپن چنان برتری دارد که عملکرد RB21 را بهتر از آنچه که هست نشان می‌دهد، همان‌طور که سال گذشته با RB20 در دوران سختش چنین کرد. ردبول بعد از جلسه‌ای با مکس در میلتون کینز، متوجه مشکلات خودرو شده و می‌داند که ماشین روی تایرهای هارد بهتر عمل کرد.

سوال این است که آیا سبک رانندگی پر فشاری که یوکی دارد، بهتر از لاوسون یا پرز با این ماشین سازگار خواهد بود؟ فشار انتظارات بر روی او زیاد است، نه‌تنها به دلیل مسابقه خانگی، بلکه به این خاطر که صندلی کنار مکس در ردبول، بهترین فرصت برای درخشش یک راننده ژاپنی در تاریخ فرمول یک است.

صندلی دوم ردیول با حضور سونودا

صندلی دوم ردبول برای کیست؟

موقعیت راننده دوم در ردبول همیشه دشوار بوده، مشابه شرایط تیم لوتوس در دوران جیمی کلارک، جایی که کالین چپمن تنها به نظرات راننده اصلی‌اش توجه می‌کرد. مهندسان ردبول نیز طبیعی است که روی خواسته‌های مکس تمرکز بیشتری داشته باشند. در تاریخ، شرایط مشابهی در تیم بنتون 1994دیده شد؛ جایی که تنظیمات شوماخر برای خودرویی با تمرکز بر جلوی ماشین، با سبک رانندگی جی‌جی لتو و یوس وشتپن (پدر مکس وشتپن) سازگار نبود.

حالا، یوکی باید هرچه سریع‌تر بهترین روش را برای بیرون کشیدن سرعت از خودرویی پیدا کند که سازگاری با آن چالش‌برانگیز است. اما آینده‌اش در فرمول یک بیش از هر زمان دیگری در خطر است. اگر نتواند عملکرد درخشانی داشته باشد، احتمال حضورش در برنامه‌های آینده ردبول با ورود فورد به‌عنوان تأمین‌کننده موتور، کم خواهد شد.

از طرف دیگر، گزینه‌های او در تیم‌های دیگر محدود است. هوندا قرار است با آستون مارتین همکاری کند و صندلی‌های آن تیم پر هستند. تیم‌های دیگر مانند ویلیامز، هاس، آلپاین و سائوبر نیز برنامه‌های خود را دارند. در این شرایط، آیا یوکی می‌تواند مانند هموطنان موفقش روی سکو برود؟ یا اگر لیام لاوسون در آربی عملکرد بهتری ارائه دهد، ردبول تصمیم دیگری خواهد گرفت؟

خلاصه گرند پریکس چین: لوئیس همیلتون ردصلاحیت شد، اسکار پیستری برنده شد.

آروین منصوری، فوتبال‌لب – اسکار پیستری عملکرد فوق‌العاده‌ای در گرندپری چین ارائه کرد و هم تیمی خود، لاندو نوریس را به پایان 1-2 مک لارن رساند و تیم را از دو مسابقه اول فصل فرمول یک سر بلند بیرون برد. همیلتون که ششم شده بود، به دلیل نقص فنی در ماشین خود محروم شد. در حالی که لکلرک و پیر گسلی به دلیل وزن کم ماشینشان ردصلاحیت شدند.

پیستری، که اشتباهی مرتکب شد که به قیمت برد در GP استرالیا در هفته گذشته تمام شد. از هوای پاک در شانگهای استفاده کرد تا به طور پیوسته مزیت خود را ایجاد کند. زیرا مسابقه به نبرد استراتژیک بین استراتژی های یک و دو مرحله‌ای تبدیل شد. پس از مک لارن، جورج راسل از مرسدس بنز جایگاه نهایی سکو را به دست آورد.

ورشتفن که شروع بدی ثبت کرد و هرگز سرعت لازم برای به چالش کشیدن نفرات برتر را به دست نیاورد و چهارم شد. و مبارزات غیرمنتظره ردبول در این آخر هفته را برجسته کرد. در ادامه این دستور، الکس آلبون از ویلیامز یک استراتژی جایگزین را در روز تولد خود اجرا کرد و برای مدت کوتاهی در مسابقه پیشتاز شد، در حالی که هر دو اتومبیل هاس امتیاز گرفتند.

برد و یک ودو پیستری و نوریس حسابی مکلارن را شاد کرد.

این کاملاً حاشیه پیروزی دراماتیکی نبود که احتمالاً آخر هفته گذشته در استرالیا بدون ماشین ایمنی وسط مسابقه یا باران می دیدیم، اما یک مسابقه خشک به مک لارن کمک کرد تا برتری خود را نسبت به رقبای خود تغییر دهد.

یک پایان بدون سر و صدا و فرمان 1-2 به رهبری پیاستری ثابت کرد که شکست ماشین‌های پاپایا در اوایل فصل فوق العاده سخت خواهد بود. لحظه کوتاهی بود که راسل توانست بعد از اولین دور توقف ها در میان آنها قرار بگیرد، اما نوریس توانست به سرعت جایگاه را چند دور بعد به دست آورد.

بزرگترین لحظه استرس مک لارن در پایان مسابقه زمانی رخ داد که نوریس گزارش داد پدال ترمز او طولانی شد. مهندس او، ویل جوزف، همچنین نسبت به فشار بیش از حد در مراحل پایانی برای تلاش برای انجام آخرین تلاش برای مهار پیاستری و خطر از دست رفتن یک مقام دوم راحت هشدار داد.

از روز شنبه به بعد، این برتری پیاستری بوده است. نوریس بهای اشتباهات کوچک را در مسابقات مقدماتی و دوی سرعت پرداخت، اما پیاستری از دست نداد. همانند دو پیروزی اول او در فرمول یک در مجارستان و آذربایجان در سال گذشته، این یک برد با کلاس و کنترل واقعی بود.

مک لارن در حال حاضر یک قدم جلوتر از رقبای خود است. حداقل رقابت بین رانندگان آن چیزها را بسیار بسیار جالب نگه می دارد.

همیلتون در هفته دوم یک گام به جلو رفت.

پس از اوج قطب سرعت خود و پیروزی فراری، همه چیز برای لوئیس همیلتون تا پایان آخر هفته‌اش کمی با موفقیت پیش رفت. تا جایی که پایانی فاجعه‌بار به سرش آمد.

او به خوبی شروع به پریدن ورشتفن از روی خط کرد و به سختی از بیرون کشاندن لکلرک اجتناب کرد، چرا که ماشین همیلتون باعث شکستن صفحه انتهایی بال جلویش شد. به گفته مهندس مسابقه‌اش، لکلرک با نداشتن 20 تا 30 امتیاز داون فورس، همچنان سریع‌تر بود – تا جایی که جای خود را با هم تیمی‌اش عوض کرد. هنگامی که لکلرک حرکت را انجام داد، فوراً یک ضربه دوم را به ثمر رساند و ثابت کرد که از مزیت سرعت برخوردار است.

فرمولا وان

توقف اضافی برای همیلتون به قیمت او یک نقطه به ورشتاپن در آخرین مرحله تمام شد، پنج ماشین جلوتر از او همگی تنها با یک تعویض لاستیک به خانه برگشتند.

خبر تخلف فنی با ضخامت یکی از اسکلت‌های خودروی وی که کمتر از استاندارد لازم تشخیص داده شد، به معنای از بین رفتن هشت نقطه به صفر بود. چین به لطف قدرت نمایش سرعت همیلتون همچنان به عنوان یک گام رو به جلو برای همیلتون پایین می‌آید، اما این پایان ناامیدکننده به این معنی است که او تنها 9 امتیاز از دو مسابقه اول خود در سال دارد.

نبرد برای بهترین بودن از بقیه داغ می شود.

در آخر هفته، ویلیامز دو امتیاز از استون مارتین برتری داشت و به عنوان “بهترین از بقیه” برتر بود. با این حال، دو نفره ریسینگ بولز متشکل از ایزاک هاجر و یوکی تسونودا در بین 10 تیم برتر قرار گرفتند و آنها را در موقعیتی عالی قرار داد تا به طور بالقوه از ساوبر، استون مارتین و ویلیامز در جدول رده بندی جهش کنند.

جنگ همیلتون

اما آلبون زمزمه لاستیک است. در حالی که سایر رانندگان شاهد افتادن لاستیک‌های خود در اوایل مسابقه بودند. راننده ویلیامز که رتبه 10 را کسب کرد، بیرون ماند و حتی در یک نقطه پیشتاز شد و در نهایت در دور 21 قرار گرفت. ارتقاء او از نهم به هفتم به لطف محرومیت‌های همیلتون و لکلرک برای ویلیامز بسیار مهم است، همچنین امتیازی که کارلوس ساینز در رتبه 1 به دست آورد.

ویلیامز با 17 امتیاز در رده بندی سازندگان چهارم است و این می تواند در پایان فصل دستاوردهای قابل توجهی داشته باشد، به خصوص که لنس استرول استون مارتین تنها با دو امتیاز به پایان رسید و فرناندو آلونسو دومین DNF متوالی را متحمل شد و تیم با 10 امتیاز هفتم شد.

رانندگان ریسینگ بولز یکشنبه خارج از امتیاز سقوط کردند. بال جلوی تسونودا توسط دور 47 آسیب دید و او را مجبور به پیت کرد. هاس که اکنون مجموعاً 14 امتیاز دارد، به تیم شگفتی ساز تبدیل شد، در تضاد کامل با استرالیا که تیم سرعت نداشت.

قضاوت های خود را در مورد تازه کار فعلا حفظ کنید.

همانطور که نوریس هشدار داد که خیلی زود است که در مورد قهرمانی در جدول رده بندی صحبت کنیم، همچنین برای قضاوت در مورد بازیکنان تازه کار خیلی زود است، زیرا چین دور دوم از 24 – و آخر هفته مسابقه دو سرعت را پشت سر گذاشت – در حالی که رد صلاحیت ها به بسیاری از نتایج آنها زیبایی بخشید.

هاجر ممکن است تازه‌کار با بالاترین امتیاز در مسابقات مقدماتی جایزه بزرگ باشد، اما کیمی آنتونلی به سرعت دوباره در طول مسابقه قوی‌ترین شد، مشابه استرالیا. در دور 10، راننده مرسدس بنز هفتم شد در حالی که هاجر به نهم سقوط کرد و در نهایت یازدهم شد. در پایان، آنتونلی بهترین بازیکن تازه کار بود، در ابتدا در رتبه هشتم قرار گرفت و پس از محرومیت ها به رتبه ششم ارتقا یافت.

دست یافتنی؟

عملکرد Ollie Bearman که پس از یک آخر هفته سخت در استرالیا بازگشته است، شایان توجه است. او یک سبقت قوی روی لیام لاوسون انجام داد و در رادیو هنگام عبور از ردبول گفت «ciao» و بعداً از کارلوس ساینز گذشت. در دور 39، او روی دم گاسلی بود. هنگامی که بیرمن از آلپاین عبور کرد و وارد نقطه شد، دوربین پدرش را در حال تشویق در داخل گاراژ هاس گرفت. هنگامی که گرد و غبار فروکش کرد، بیرمن با چهار امتیاز هشتم شد.

گابریل بورتولتو خیلی زود در شن به پایان رسید و اگرچه راننده ساوبر دوباره به مسابقه ملحق شد، اما زمان قابل توجهی برای بازگشت به گروه داشت. در دور 35، او سریعترین دور را از P19 انجام داد، اما او مسابقه را چهاردهم به پایان رساند.

برای دیگر تازه کارها نیز پایان خوبی نبود. جک دوهان پس از یک حادثه با هاجر، جریمه 10 ثانیه‌ای دریافت کرد که باعث شد راننده ریسینگ بولز از پیست خارج شود و لاوسون که پس از نمایش‌های اخیرش با سوالاتی مواجه شد، دوباره روز خاصی نداشت.

جدول رده‌بندی رانندگان


لاندو نوریس (مک لارن) – 44 امتیاز
مکس ورشتفن (ردبول) – 36 امتیاز
جورج راسل (مرسدس) – 35 امتیاز
اسکار پیاستری (مک لارن) – 34 امتیاز
کیمی آنتونلی (مرسدس) – 22 امتیاز
الکس آلبون (ویلیامز) – 16 امتیاز
استبان اوکون (هاس) – 10 امتیاز
لنس استرول (استون مارتین) – 10 امتیاز
لوئیس همیلتون (فراری) – 9 امتیاز
چارلز لکلرک (فراری) – 8 امتیاز

جدول رده‌بندی سازندگان


مک لارن – 78 امتیاز
مرسدس – 57 امتیاز
ردبول – 36 امتیاز
ویلیامز – 17 امتیاز
فراری – 17 امتیاز
هاس – 14 امتیاز
استون مارتین – 10 امتیاز
ساوبر – 6 امتیاز
گاوهای مسابقه ای – 3 امتیاز
آلپاین – 0 امتیاز