Author Archives: amirmmd_kln

امیرمحمد کلانتری، فوتبال لب – در این مقاله که توسط نشریه‌ی اتلتیک منتشر شد، کریستال پالاس را تحت مربیگری اولیور گلاسنر بررسی می‌کنیم. در اینجا خواهیم گفت که این مربی چگونه عقاب‌ها را از یک تیم متکی بر بازیکنان خاص، به یک تیم سیستم محور تبدیل کرد.

اعتقاد اولیور گلاسنر بر تلاش تا آخرین لحظه و دوندگی فراوان

اولیور گلاسنر در لحظه‌ی ورود به سالن کنفرانس مطبوعاتی پیش از بازی، برای لحظه‌ای مات و مبهوت ماند. سالن محل برگزاری کنفرانس خبری، در زمین تمرین کریستال پالاس، جایی است که جلسات تاکتیکی تیم نیز در آن برگزار می‌شود. این بار، چیزی توجه مربی را جلب کرد؛ یک چارت (نمودار) آموزشی که پُر از دیتاهای آماری بود، به طور کاملاً آشکار در معرض دید رسانه‌ها قرار داشت.

گلاسنر با کنجکاوی از حاضران در سالن پرسید: «کسی از شما می‌داند که این اعداد چه مفهوم خاصی دارد؟»

همه ساکت شدند. گلاسنر خودش شروع به تشریح توضیحات کرد.

این اعداد نشان‌دهنده‌ی میزان دوندگی پرتکاپوی بازیکنانش در بازی‌های اخیر بودند. برخی از این دیتاها، حتی بالاترین رقم‌های ثبت‌شده در تاریخ باشگاه محسوب می‌شدند. افتخار او به این موضوع قابل درک بود، چرا که تحرک میدانی، پایه و اساس سبک مربیگری گلاسنر است.

در ماه مارس، کمی پس از انتقالش به سلهرست پارک، گلاسنر اعتراف کرد که یکی از اولین پیام‌هایش به بازیکنان این بود که: «ما باید بیشتر بدویم، سریع‌تر بدویم و به شدت با تمام وجود تلاش کنیم.»

اگرچه آماده‌سازی تیم از لحاظ فیزیکی زمان‌بر بود، اما همان چارت آموزشی گواهی بود بر این که بازیکنان اصول او را پذیرفته‌اند.

پیشرفت کریستال پالاس تحت نظارت اولیور گلاسنر در زمینه‌ی دوندگی سریع

در فصل 2023/24، کریستال پالاس در زمینه‌ی دوندگی سریع و مسافت طی‌شده (در حین دویدن با حداکثر سرعت) در هر بازی، پایین‌تر از میانگین پریمیرلیگ قرار داشت. اما در این فصل، میانگین این شاخص‌ها به ترتیب10% و 24% افزایش یافت و آن‌ها را در رده‌های چهارم و ششم لیگ قرار داده است (آمار برای دو ماه پیش است).

تلاش و تکاپوی بالا، خصوصاً در به دست آوردن توپ‌های دوم اهمیت زیادی دارد، بخشی کلیدی از بازی پالاس که کمترین نرخ موفقیت در دوئل‌های هوایی را در لیگ دارد (44% که 3% کمتر از استون ویلایی است که بدترین رکورد بعدی را دارد). اما آن‌ها با دوندگی‌های فراوان و قرارگیری هوشمندانه‌ی هافبک‌ها در موقعیت، این ضعف را جبران می‌کنند.

برای کسانی که سابقه‌ی مربیگری این سرمربی اتریشی را دنبال کرده‌اند، تأکید او بر جنبه‌های فیزیکی بازی حیران کننده نیست. حتی در روزهای نخست هدایت باشگاه اتریشی اس.وی. رید، تمرکز او بر دوندگی سازمان‌یافته همراه با تحلیل دیتا کاملاً مشهود بود.

حیرت مدیران باشگاه اتریشی از ارائه‌ی تاکتیک توسط این مربی!

ژاندی میترهوفر، مدیر مالی باشگاه اس. وی. رید که از سال 1996 برای این تیم کار کرده است، سال گذشته به نشریه‌ی اتلتیک گفت: «اولیور سیستم مورد نظرش را روی صفحه‌ی تلویزیون به رئیس باشگاه و مدیران نشان داد. موضوع درباره‌ی این بود که یک بازیکن در سیستم او چقدر سریع می‌تواند بدود. او از لحاظ فکری یک قدم جلوتر بود. اولیور یک نقشه‌ و مسیر راه بزرگ داشت و همه چیز را درباره‌ی بازیکنان در بازی می‌دانست: «او با این سرعت می‌دود و این مقدار کیلومتر طی می‌کند.» این نگاهی اجمالی به ذات وسواس‌گونه و دقیق این مربی بود.

او دقیقاً چه انتظاری را از بازیکنانش دارد؟ طرح بازی او چیست و چگونه از بازیکنان می‌خواهد تا آن را اجرا کنند؟

گلاسنر تیمی را تحویل گرفت که در 16 بازی قبلی خود در تمام رقابت‌های فصل، تنها دو بار پیروز شده بود. اما پس از اینکه بازیکنان به متدهای او عادت کردند و خودشان را با سبک این مربی وفق دادند، توانست آن‌ها را به نیمه‌ی بالای جدول پریمیرلیگ برساند.

این فصل با فراز و نشیب‌هایی همراه بود، اما آن‌ها در مسیر ثبت بالاترین امتیاز تاریخ خود در لیگ حرکت کردند. کریستال پالاس همچنین به بهترین رتبه‌ی تاریخ باشگاه نیز دست یافتند.

رویکرد گلاسنر، چه داخل و چه خارج از زمین، تأثیر دگرگون‌کننده‌ای داشت. کریستال پالاس سعی دارد قرارداد او را تمدید کند. چندین باشگاه از بوندسلیگای آلمان نیز با نگاهی طمع‌آمیز به سمت او خیره شده‌اند. اسم و رسم او به عنوان یک مربی کارکشته، بر سر زبان‌هاست.

گلاسنر یک تاکتیسین باهوش است. او حتی در دورانی که در اتریش بازیکن بود نیز به این جنبه از فوتبال علاقه‌مند بود. او می‌داند تاکتیکش جواب می‌دهد؛ قهرمانی در لیگ اروپا با فرانکفورت در سال 2022 و تأثیر شگفت‌انگیزش روی پالاس، گواه این ادعاست. البته نشانه‌ای از ترس و فقدان اعتماد به نفس نیز در او موج نمی‌زند.

تهدیدی که در نهایت جواب داد!

کریستال پالاس در اوایل ماه آوریل، شکست سنگینی را در مقابل سیتی تجربه کرد. گلاسنر در حالی که تیمش با نتیجه‌ی 2-0 پیشتاز بود، نیمه‌ی اول را با تساوی 2-2 تمام کرد. در نیمه‌ی دوم با تغییر سیستم، سه گل دیگر هم دریافت کرد و شکست خورد.

از او پرسیدند آیا فکر می‌کند در صورت رسیدن به فینال جام حذفی می‌تواند از پپ گواردیولا پیشی بگیرد؟ پاسخش این بود: «بعد از بازی به پپ گفتم که دیگر اجازه ندارد از این سیستم استفاده کند، چون دفعه‌ی بعد ما آن را شکست خواهیم داد.»

شاید این اظهارنظر جمله‌ی هوشمندانه‌ای نبود، اما اعتماد راسخ او به خودش، کادر مربیگری و بازیکنانش را به خوبی نشان داد. در نهایت نیز چنین شد و کریستال پالاس در فینال منچسترسیتی را شکست داد. کریستال پالاس تحت هدایت گلاسنر از هیچ تیمی نمی‌ترسد، حتی تیم‌هایی که مهره‌های بسیار بیشتری در اختیار دارند. سرمربی آن‌ها باور دارد که این تیم می‌تواند در هر بازی پیروز شود.

«او فوتبال را درک می‌کند». این جمله را کلاوس روتینگر، مربی سابق گلاسنر در باشگاه اس.وی. رید بیان کرد. این باشگاه جایی بود که او تقریباً تمام دوران بازی‌اش را سپری کرد و کار مربیگری را آغاز نمود.

روتینگر همچنین گفت: «در ذهنش می‌داند که از لحاظ تاکتیکی باید اینطوری یا فلان‌طور بازی کنم و می‌داند اگر بازیکنان هم این درک را از موضوع داشته باشند، موفقیت حاصل خواهد شد.»

مستقیماً بروید سر اصل مطلب و کار را تمام کنید!

همانطور که از دوندگی پرتکاپو و باانرژی بازیکنانش می‌توان درک کرد، فلسفه‌ی او تمرکز بر بازی هجومی است.

گلاسنر پس از اینکه به‌عنوان سرمربی جدید پالاس منصوب شد، در مصاحبه‌ی اختصاصی با تلوزیون این تیم گفت: «فلسفه‌ی من بسیار ساده است: گل زدن. چون همانطور که بارها به بازیکنان گفته‌ام، همگی برای همین فوتبال را شروع کردیم. هیچ بچه‌ای در زمین نمی‌آید تا دفاع کند.»

«وقتی به یک‌سوم نهایی می‌رسیم، دوست ندارم با حفظ مالکیت بازی کنیم. گاهی برای رسیدن به این منطقه تلاش زیادی می‌کنیم. پس بیایید با تعداد بازیکن بیشتر و ارسال‌های پی در پی به محوطه، شوت بزنیم. وقتی آنجا هستیم، باید مستقیم به سمت گلزنی برویم نه اینکه مالکیت را حفظ کنیم.»

سیستم گلاسنر به فول‌بک‌ها اجازه می‌دهد تا از خط دفاعی خارج شوند و بازی‌ساز باشند. استفاده از دو بازیکن پست 6 و دو بازیکن پست 10، طبیعتاً به خط میانی حریف فشار وارد می‌کند. بال‌های سرعتی نیز برای نفوذ به پشت دفاع حریف وارد عمل می‌شوند.

نگاهی به اعداد و ارقام…

حتی با ترکیب بازیکنان متفاوت، سبک پالاس تحت هدایت او بسیار شبیه به فرانکفورت است. این فصل، میانگین زمان اعمال منجر به گل آن‌ها 7.3 ثانیه (کم‌تر از میانگین لیگ: 10.5 ثانیه) و تعداد پاس‌های منتهی به گل 2.2 پاس (کم‌تر از میانگین 3 پاس لیگ) است. سرعت انتقال توپ به جلو در این تیم بالاترین رقم در لیگ را دارد.

شرکت آنالیز فوتبال Footovision که از تصاویر پخش زنده همراه با داده‌های رویدادها برای ایجاد سنجه‌های موقعیتی استفاده می‌کند، اعلام کرد که کریستال پالاس در این فصل با الگوی پاس‌ روبه‌جلو-روبه‌عقب-خط‌شکن، دومین تیم پرکاربرد پریمیرلیگ بود که تنها منچستریونایتد (با سیستمی مشابه تحت هدایت روبن آموریم) از آنها پیشی گرفت.

این الگوی چهارنفره به این شکل می‌باشد: بازیکن اول برای شکستن خط دفاعی حریف پاس رو به جلو می‌دهد. بازیکن دوم به سومین هم‌تیمی پاس می‌دهد. بازیکن سوم یک پاس سریع و رو به جلو برای بازیکن چهارم ارسال می‌کند و بازیکن چهارم در موقعیت حمله صاحب توپ می‌شود.

این حرکت در ساختار گل اول ابرچی ازه در جریان پیروزی 3-0 در مقابل فولام در مرحله‌ی یک‌چهارم نهایی جام حذفی قابل رصد است. پس از اینکه پالاس توپ را در نیمه‌ی خودی بازپس‌گیری می‌کند، کریس ریچاردز (دفاع وسط سمت راست)، بی‌درنگ توپ را رو به جلو به اسماعیلا سار، بازیکن پست 10، پاس داد. از آنجا که مدافع فولام، آنتونی رابینسون، به او چسبیده بود، سار مجبور شد توپ را رو به عقب به مکسنس لاکروا برگشت دهد. لاکروا یک پاس کات‌دار از روی خط میانی به سمت وینگ‌بک درحال پیشروی، تایریک میچل، فرستاد. او هم به موقع ازه را در موقعیت کنار خود پیدا کرد.

اگرچه خود گل با نبوغ فردی ازه به ثمر رسید، اما موقعیت‌سازی او در لبه‌ی محوطه برای دریبل زدن، به لطف اجرای بی‌نقص الگوی پاس روبه‌جلو-روبه‌عقب-خط‌شکن بود.

از ” ستاره‌محوری ” به ” سیستم‌محوری “

سبک بازی اولیور گلاسنر در نقطه‌ی مقابل شیوه‌ی‌ روی هاجسون و نسخه‌های قدیمی‌تر پالاس با بازیکنانی مثل یانیک بولاسی، ویلفرد زاها، اندروس تاونزند و مایکل اولیسه است. تیمی که بیشتر متکی به حملات و خلاقیت انفرادی و دریبلینگ بود.

پالاس گلاسنر در فصل 2024/25 با کمترین تعداد دریبل در بین تمام تیم‌های پریمیرلیگ رکورد زد و این پاس‌های ترکیبی و روان، یادآور فوتبال آلمانی هستند.

گلاسنر چهار فصل در بوندسلیگا (فرانکفورت و وولفسبورگ) مربیگری کرد؛ لیگی که به گل‌هایش از طریق ترنزیشن و کانتر اتک (ضدحمله) و یکدستی در حملات مستقیم مشهور است. عملکرد ضعیف تیم فرانکفورت او در فصل 2021/22 لیگ، با تنها 3 برد در 17 بازی پایانی و کسب جایگاه یازدهم، درحالی که همزمان به فینال لیگ اروپا رسید، به او ثابت کرد که کدام رویکرد واقعاً مؤثر است.

گلاسنر دو ماه پیش توضیح داد:

«به آنالیزورهایم گفتم: چرا؟ آن تیم‌های بوندسلیگایی که ازشان شکست خوردیم ضعیف‌تر بودند. در تمام آن 14 شکست، حریف مالکیت توپ کمتری داشت. اما تیم‌های لیگ اروپا که ضدحمله می‌زدند، مالکیت بیشتری داشتند. پس گفتم: خب. مالکیت توپ را به حریف بدهیم. بقیه که با مالکیت مطلق توپ می‌خواستند پیروز شوند، شکست خوردند، پس برعکس عمل می‌کنیم. بگذارید آن‌ها بازی کنند.»

اولیور گلاسنر: «سال‌ها یورگن کلوپ را ستایش می‌کردم».

او در کنفرانس مطبوعاتی پیش از پیروزی 1-0 پالاس در آنفیلد (آوریل 2024) اعتراف کرد:

«سال‌ها یورگن کلوپ را تحسین می‌کردم. او برای بسیاری از مربیان آلمانی‌زبان، یک الگو و الهام‌بخش بود. شاید سبک بازی او جدید بود: بسیار هجومی، بسیار پُر جنب و جوش. و این چیزی بود که در تیمش ترویج می‌داد: کانتر پرسینگ / گگن پرسینگ (که بر بازپس‌گیری مالکیت توپ با فشار بالا پس از دست دادن آن تمرکز دارد).

گلاسنر ادامه داد:

«در آن زمان (در اواخر دوران بازیکنی‌ من) این تاکتیک نوظهور بود. نگرش و دید کلوپ به بازی، تأثیر عمیقی بر دیدگاه من گذاشت که این تاثیر تا امروز نیز باقی است. نحوه‌ی بازی با شدت و فشار بی‌نظیری که وقتی توپ را از دست می‌دادند، انگار که 10 بازیکن تنها با یک اشاره بدون وقفه به‌دنبال تعقیب توپ می‌رفتند».

الزامات جدید و تکامل سیستم گلاسنر

با کاهش محبوبیت سیستم سه‌دفاعی و به‌همراه وینگ‌بک‌ها در لیگ‌های معتبر اروپا، تغییر پست خصوصا برای مهاجمان در سیستم 3421 محبوب گلاسنر از اهمیت بالایی برخوردار می‌شود. این موضوع تا حدی توضیح می‌دهد که چرا تیم‌های او فصل‌ها را کند شروع می‌کنند و به تدریج اوج می‌گیرند؛ زیرا بازیکنان کم‌کم به متدهای او عادت می‌کنند، آمادگی فیزیکی مورد نیاز را برای رقابت در فشار فیزیکی بالا کسب می‌کنند و به درک متقابل تاکتیکی می‌رسند.

سیستمی که او ابتدا در وولفسبورگ اجرا کرد (پیش از اینکه به 4-2-3-1 سوییچ کند)، در فرانکفورت به اوج رسید. نمونه‌ی نهایی آن، فینال لیگ اروپا 2022 وپیروزی مقابل رنجرز بود. موقعیت‌های هجومی وینگ‌بک‌ها (نقاط زرد) و ایستادن مهاجم نوک در عمق برای شکستن خطوط دفاعی حریف.

برای مقایسه، اینجا تصویری از چینش پالاس را می‌بینید که همین سیستم تقریباً یکسان را دو ماه قبل در بیلد آپ اجرا کرده است.

وینگ‌بک‌های هجومی در این سیستم به موفقیت می‌رسند. در دوران گلاسنر در فرانکفورت، فیلیپ کوستیچ، وینگ‌بک چپ، بازی‌ساز اصلی تیم بود و متخصص ارسال‌های خطرناک و حضور به موقع در باکس به عنوان مهاجم اضافه محسوب می‌شد. او در فصل 2021/22 7 گل زد و 14 پاس گل نیز داد.

حالا در پالاس، دنیل مونوز در سمت راست همین نقش را به خوبی ایفا می‌کند. این پست به طور طبیعی با استایل روان و تمایل او برای حضور در باکس همخوانی کامل دارد.

موفقیت مهاجمان در سیستم اولیور گلاسنر

مهاجمان همیشه تحت هدایت گلاسنر به شکوفایی رسیده‌اند.

ووت وخهورست در فصل 2020/21 (دومین فصل گلاسنر در وولفسبورگ) بهترین فصل گلزنی خود را با 20 گل در لیگ تجربه کرد. همچنین فصل 2022/23 برای رندال کولو موآنی، سکوی پرتاب به پاریسن‌ژرمن با مبلغ 80 میلیون یورو بود. اینتراخت فرانکفورت او را تنها یک سال قبل به‌صورت رایگان از نانت آورده بود. او در سیستم تهاجمی و پویای 4-2-3-1 فرانکفورت با توپ‌های درعمق و فضای کافی برای روبرو شدن تک‌به‌تک با مدافعان و به علاوه پاس‌های کات‌بک فراوان، درخشید.

کولو موآنی در فصل 2022/23 با دو رقمی شدن مجموع گل‌هایش در بوندسلیگا و لیگ قهرمانان اروپا و رساندن فرانکفورت به مرحله حذفی در اولین حضورشان در این رقابت، در تمام رقابت‌ها 23 گل به ثمر رساند و 14 پاس گل داد. او همچنین با 6 گل، آقای گل جام حذفی آلمان شد، هرچند در فینال به لایپزیگ باختند.

ژان فیلیپ ماتتا آخرین مثال از سیستمی است که گلاسنر بیشترین سود را از یک مهاجم نوک می‌برد.

از زمان ورود گلاسنر در فوریه سال گذشته، ماتتا بیشتر از 27 گل زد که در لیگ او را به چهارمین گلزن برتر پریمیرلیگ (پس از الکساندر ایساک، محمد صلاح و ارلینگ هالند) تبدیل کرد. فصل 2023/24 نیز بهترین فصل گلزنی او در سطح اول با 16 گل بود.

دلیل موفقیت مهاجمان گلاسنر چه بود؟

بخش کلیدی موفقیت ماتتا، وخهورست و کولو موآنی، ارتباطشان با بازیکنان شماره 10 و پشتیبانی وینگ‌بک‌ها است. با حضور یک مهاجم نوک که دفاع حریف را به خود مشغول می‌کند، فضا برای هافبک‌های خلاقی مانند ازه، دایچی کامادا (فرانکفورت) و یوسیپ برکالو (وولفسبورگ) باز می‌شود تا بتوانند با مهاجم زوج شوند یا موقعیت‌ ارسال به وجود آورند.

ازه تاکنون تحت هدایت گلاسنر در تمام رقابت‌ها هشت پاس گل به ماتتا داده است (آمار برای قبل از پایان فصل است)، درحالی که ترکیب برکالو-وخهورست و کامادا-موآنی هر کدام در طول دو فصل، 10 گل به همراه داشتند.

ترقی اسماعیلا سار در پست جدید با عملکردی بهتر

به جرأت می‌توان گفت که از عوامل موفقیت در فصل گذشته، وجود اسماعیلا سار می‌باشد. او تابستان گذشته از مارسی به‌عنوان گزینه‌ای چند پسته برای تقویت عمق اسکواد و نیمکت خریداری شد.

این بازیکن سنگالی پیش از این هرگز در شماره 10 بازی نکرده بود، اما علیرغم استفاده مقطعی از او به عنوان مهاجم نوک و حتی وینگ‌بک، دقیقاً در همین پست بیشترین تأثیر را گذاشت. زمان برد تا با این نقش آشنا شود، اما از آن پس، همکاری بسیار خوبی با مونوز در جناح راست زمین برقرار کرد.

راز موفقیت گلاسنر در ایجاد این هماهنگی بی‌نظیر روی زمین چندان پیچیده نیست. این نتیجه تلاش زیاد و آنالیز دقیق است. او یک بار پس از بازی در فرانکفورت به خانه بازگشت و بازی را تا ساعت 4 صبح تماشا کرد، سپس چند ساعت بعد دوباره آن را با اعضای کادر فنی خود بررسی کرد. این وسواس او در تحلیل بصری بازی‌ها مشهود است.

اعتماد برای او یک خط قرمز است. آشنایی پیشین نیز نقش اساسی در سبک مربیگری او دارد. او پیش از این با مایکل آنگرشمید و رونالد برونمایر که هم‌تیمی‌هایش در اس. وی. رید بودند، همکاری کرده است. همین موضوع در مورد امانوئل پوگاتتز، مدافع سابق میدلزبورو، که با او در لاسک اتریش همکاری داشت و همچنین بازیکنانش نیز صدق می‌کند.

گلاسنر حتی برای بازگرداندن کامادا به سلهرست پارک تلاش کرد و اصرار داشت که مکسنس لاکروا که در وولفسبورگ تحت هدایت او بازی کرده بود، به تیم ملحق شود.

لاکروا قبل از نیمه‌نهایی جام حذفی پالاس مقابل استون ویلا به خبرنگاران گفت: «او می‌تواند یک بازیکن معمولی را به بازیکنی خوب تبدیل کند، چون به تو کمک می‌کند تا تمام توان خود را به کار بگیری.»

بازیکنانش تحت فشار شدید کار می‌کنند، اما در عوض با مرخصی و مهم‌تر از همه، نتایج مثبت، پاداش می‌گیرند.

مربی‌ای کاملا رُک و رو راست!

گلاسنر در کنار زمین، در بازی‌ها و جلسات تمرین، احساساتش را به وضوح نشان می‌دهد و اگر چیزی مطابق میلش نباشد، نارضایتی خود را آشکارا بیان می‌کند.

در یکی از جلسات تمرینی پالاس در بکنهام، یک مهاجم جوان توپ را به سمت کناره زمین برد، حریفش را دریبل زد و سپس به داخل زمین برگشت تا دوباره همین کار را تکرار کند. گلاسنر عصبانی شد و به سوی کادر فنی خود چرخید تا نارضایتی خود را بیان کند، آن هم به زبان آلمانی، همانطور که اغلب در مواقع خشم این کار را می‌کند. آن بازیکن جوان به سمت خط کناری پیشروی نکرده بود، در حالی که گلاسنر ترجیح می‌دهد تیمش به این شیوه بازی کند. برای آن بازیکن، این یک درس عبرت بود.

در تیم او باید کاملاً دقیق باشید

استانداردهای مشخصی وجود دارد که باید مو به مو رعایت شوند. سهل‌انگاری در رعایت زمان، از مواردی است که گلاسنر به شدت از آن متنقر است. اخیراً تیم زیر 21 سال در ساعت 8:30 صبح در آکادمی حاضر شد و به چند نفر انتخاب‌شده گفته شد که برای شروع تمرین تیم اصلی در ساعت 11 صبح، به ساختمان نزدیک در آن سوی خیابان بروند. یکی از بازیکنان پنج دقیقه دیر رسید و با درهای بسته مواجه شد. او را مستقیماً به تیم زیر 21 سال بازگرداندند.

گلاسنر اغلب به مفهوم «انگیزه درونی» اشاره می‌کند. در این ایده‌، هر فرد باید خود را متعهد به بهترین عملکرد ممکن بداند و باعث انگیزه‌بخشی به خودش شود و این انگیزه نمی‌تواند از بیرون به او تحمیل شود. او از نگاه کردن به گذشته دور یا پیش‌بینی آینده‌ای نامعلوم اجتناب می‌کند. گلاسنر ترجیح می‌دهد بر عوامل قابل کنترل در زمان حال تمرکز کند. این نگرش ظاهراً ریشه در تجربه‌اش دارد؛ زمانی که خونریزی مغزی باعث شد تا دوران فعالیتش به‌عنوان بازیکن زودتر از موعد به پایان برسد.

امیرمحمد کلانتری، فوتبال لب – زمانی که آرنه اسلات در تابستان گذشته به لیورپول پیوست، به اندازه‌ای مشغولیت داشت که به ندرت فرصت پختن شام را پیدا می‌کرد. مواد غذایی موجود در یخچال خانه‌اش معمولا دست نخورده باقی می‌ماندند. بسته‌ی غذای آماده‌ای که توسط آشپزان مرکز تمرینی آکسا ارائه می‌شود، جایگزین سریع‌تری محسوب می‌شد.

در لیورپول نگران آشپزی نباشید!

در لابه‌لای تلاش برای یافتن فرمول قهرمانی، آرنه اسلات مشغول ساختن ارتباطی قوی با باشگاه جدیدش و استقرار در آپارتمانی در چشر (شهرستانی در شمال غربی انگلیس) بود. غذای آماده اما مغذی که توسط کارکنان باشگاه ارائه می‌شد، به او این امکان را داد تا بدون دردسر برای آشپزی، در منزل به کارهایش برسد. کارهایی مانند آنالیز حریفان در بازی‌های آینده.

لیورپول درحال جا انداختن بازیکنان جدید…

در این تابستان، لیورپولی‌ها در حال جا انداختن چندین انتقال پر سر و صدایی هستند که برای افزودن به کیفیت تیم به اینجا آمدند. فلورین ویرتز، الماس درخشان فوتبال آلمان، با مبلغ رکوردشکن 116 میلیون پوندی، به آنفیلد آمد. هوگو اکیتیکه، میلوش کرکز و جرمی فریمپونگ نیز همراه با ویرتز، مجموعا در حدود 300 میلیون پوند برای لیورپول هزینه داشتند.

گیورگی مامارداشویلی پس از گذراندن انتقال قرضی در والنسیا، به لیورپول ملحق شد. فردی وودمن (به‌صورت رایگان) و آرمین پچی نیز سایر دروازه‌بانان جدیدالورود قرمزها بودند. با نزدیک شدن به ماه سپتامبر و پایان پنجره‌ی تابستانی، احتمال جذب بازیکنان جدید همچنان وجود دارد.

دپارتمان مراقبت از بازیکنان باشگاه، همیشه در کنار تیم

درگذشت غم‌انگیز دیوگو ژوتا، تابستان چالش‌ برانگیزی را برای دپارتمان مراقبت از بازیکنان لیورپول رقم زد. این واحد بر روی رفاه بازیکنان و خانواده‌های آن‌ها تمرکز دارد. یکی از وظایف کلیدی آن‌ها کمک به بازیکنان برای احساس راحتی در محیط جدید، کاهش استرس زندگی خارج از زمین و آشنا کردن تازه‌واردها با فرهنگ باشگاه است.

فرایند آشنایی با فرهنگ باشگاه، شامل ارائه‌ی توضیحاتی درباره‌ی رویدادهای کلیدی تاریخ باشگاه است؛ خصوصا فاجعه‌ی هیلزبورو در سال 1989 که بازیکنان از تأثیر این تراژدی بر باشگاه و شهر آگاه می‌شوند.

سال‌هاست که آن‌ها در مراسم سالانه‌ی یادبودی که در آنفیلد برگزار می‌شود شرکت می‌کنند. اما همه‌ی بازیکنان نیاز به توضیحات کامل ندارند و اغلب این کار به تدریج توسط کارکنان قدیمی باشگاه انجام می‌شود.

ساختمانی که به افزایش اتحاد تیم کمک می‌کند!

دپارتمان مراقبت از بازیکنان که سه عضو دارد، تحت نظارت «جین گریفیتز» قراردارد که دفتر کارش در پایگاه تمرینی باشگاه در کرکبی قرار دارد.

مایکل ادواردز در سال 2020 (که در آن زمان مدیر ورزشی لیورپول بود و اکنون مدیرعامل فوتبال گروه فنوی اسپورتس است) در مصاحبه با سایت رسمی لیورپول، گفت: «این واقعیت که بازیکنان می‌توانند از پله‌های اصلی بالا بروند و همچنان از کنار دفتر جین رد شوند و سری به او بزنند، هنگام طراحی ساختمان یک نکته‌ی کلیدی بود».

از نظر ادواردز، این طراحی به ایجاد حس همبستگی بین تیم و کارکنان کمک می‌کرد.

وظایف دپارتمان مراقبت از بازیکنان لیورپول به چه شکل است؟

تیم مراقبت از بازیکنان عمدتاً بر فراهم کردن بهترین محیط ممکن برای بازیکنان و خانواده‌های نزدیک آن‌ها متمرکز است. آن‌ها به بازیکنان جدید کمک می‌کنند تا مسکن مناسب پیدا کنند و سپس پرداخت هزینه‌های مربوطه را آغاز می‌کنند. این تیم در تنظیم قراردادهای اجاره، بیمه و خدمات درمانی شخصی برای همراهان بازیکنان کمک می‌کند و اطمینان حاصل می‌کند که آن‌ها بتوانند هرچه سریع‌تر و راحت‌تر خانه‌ای جدید برای خود دست‌وپا کنند.

تیم مراقبت از بازیکنان به‌صورت نزدیک با نمایندگان بازیکنان همکاری می‌کند و زمان می‌گذارد تا هر بازیکن و نیازهای خاص او را بشناسد.

ایجنت یکی از ستاره‌های لیورپول که به دلیل مسائل حرفه‌ای نمی‌خواهد که نامش فاش شود، گفت: «بخش مراقبت از بازیکنان لیورپول بی‌نظیر است. آنها هر کاری برای بازیکنان انجام می‌دهند و در مواقع لازم ما را در جریان می‌گذارند. همه‌چیز به‌صورت بسیار روان پیش می‌رود».

روند تطبیق اعضای تازه وارد با شرایط و محیط جدید

وقتی اسلات تابستان گذشته از فاینورد به لیورپول تغییر مکان داد، خانواده‌اش را در هلند باقی گذاشت، چون دو فرزندش در مراحل مهمی از تحصیل بودند. او ابتدا در یک آپارتمان زندگی می‌کرد و سپس به یک خانه نقل مکان کرد. بازیکنان دیگر هم معمولاً روند مشابهی را طی می‌کنند.

برای افرادی مانند جرمی فریمپونگ، که در هفت سالگی به منچستر نقل مکان کرد و با منطقه آشناست، شرایط تطبیق آسان‌تر است. او در منچستر زندگی خواهد کرد که به نزدیکانش از جمله خانواده، تیم پشتیبانی و آشپز خصوصی‌اش نزدیک باشد. او از قبل چند بازیکن تیم را از تیم ملی هلند و رفاقت در فضای فوتبالی می‌شناسد، که این موضوع نیز کمک شایانی می‌کند.

در رابطه با ویرتز و اکیتیکه که برای اولین بار به بریتانیا نقل مکان می‌کنند، تیم مراقبت از بازیکنان همیشه آماده‌ی کمک به حل هرگونه مشکل در رابطه با سازگاری در فضای جدید است.

بررسی‌هایی که روی ویرتز صورت گرفت، نشان می‌دهد که او دارای ذهنیتی قوی و روحیه‌ای پولادین می‌باشد. بنابراین، نگرانی خاصی در رابطه با او وجود ندارد. با این حال، هرگونه کمک و پشتیبانی اضافی باعث می‌شود که بازیکنان بخش زیادی از تمرکز خود را بر روی عملکردشان معطوف کنند و از همان آغاز تاثیرگذار واقع شوند.

مزیت داشتن یک کادر مراقبت مجهز، چیزی که از نان شب واجب‌تر است!

هزینه‌های نقل‌وانتقال سرسام‌آور، سطح انتظارات و فشارها را افزایش می‌دهد و در اینجا جزئیات کوچک اهمیت پیدا می‌کنند. لیورپول مزیت داشتن تیم مراقبت مجهزی را که می‌تواند تمام نیازها از جمله تسهیل فرآیند درخواست ویزا برای بازیکنان نیازمند را برطرف کند، به خوبی درک کرده است.

این موضوع تا حدی برای مامارداشویلی که خانواده‌ی جوانی دارد و پچی 20 ساله نیز صادق است. هر دو تازه‌وارد این کشور محسوب می‌شوند. مامارداشویلی سال گذشته یادگیری زبان انگلیسی را برای آمادگی نقل‌مکانش آغاز کرد و همچنین مطالعه‌ی تاریخچه‌ی باشگاه را شروع نمود، اما در زمینه‌ی اسکان به کمی کمک نیاز داشت.

پچی از دوران حضورش در آکادمی پوشکاش به محیط تیم اصلی عادت داشت. به همین دلیل به او گفتند که پس از انتقال، به تور هنگ کنگ و ژاپن خواهد پیوست تا فرآیند ادغامش تسهیل شود. انتظار نمی‌رود او در فصل آینده برای جایگاهی در تیم اصلی رقابت کند، اما در باشگاه تمرین خواهد کرد تا احتمالاً سال آینده به صورت قرضی به تیمی دیگر برود.

ایجاد فضایی کاملا دوستانه، صریح و شفاف برای ایجاد ارتباط بهتر

صحبت‌های هوشمندانه و راهنمایی‌های اسلات برای افرادی مثل ویرتز، اکیتیکه و فریمپونگ، هنگام تصمیم‌گیری برای آینده‌شان بسیار حیاتی بود. پس از گذشت یک سال موفقیت‌آمیز در باشگاه، کلمات او از مفهوم بالایی برخوردار است، بنابراین وقتی دقیقاً توضیح داد که هر بازیکن در کجای برنامه‌های آینده او جای می‌گیرد، هر دو تحت تأثیر قرار گرفتند و هیجان‌زده شدند.

ویرجیل فن‌دایک، به‌عنوان کاپیتان، همیشه از بازیکنان جدید از طریق مجموعه‌ای از گفتگوهای دوستانه در زمین تمرین یا اخیراً در تورها، استقبال می‌کند. بازی‌های پینگ‌پنگ و ورق نیز باعث همبستگی بیشتر تیم می‌شود، همانند زمانی که دور از خانواده‌هایشان هستند و در گروه کار می‌کنند.

دلیل ورود سریع لیورپول به بازار چه بود؟!

آرنه اسلات و ریچارد هیوز، مدیر ورزشی باشگاه، اصرار داشتند تا بخش عمده‌ای از نقل‌وانتقالات خود را زودتر انجام دهند تا بازیکنان جدید زمان کافی برای سازگاری داشته باشند. همانطور که اندی رابرتسون هفته‌ی گذشته اشاره کرد، نشانه‌های اولیه از بازیکنان جدید، مثبت هستند.

رابرتسون در مصاحبه‌ی اختصاصی با سایت لیورپول اظهار داشت:

«بچه‌ها واقعاً خوب جا افتادند. طوری رفتار می‌کنند که انگار ماه‌هاست اینجا هستند. این واقعاً رضایت‌بخش است. وقتی به چهار بازیکن باتجربه‌تر، یعنی من، آلیسون، فن‌دایک و صلاح نگاه می‌کنید، ما این مسئولیت را بر عهده می‌گیریم که شرایط را تا حد امکان برای سازگاری آن‌ها آسان کنیم و کمک کنیم تا با تیم ادغام شوند».

او ادامه داد: «ما به این موضوع، یعنی کمک به آن‌ها برای اسکان، پیدا کردن خانه و حتی سازگار شدن با خانواده‌هایشان، افتخار می‌کنیم. می‌دانیم این مسائل چقدر اهمیت دارند».

امیرمحمد کلانتری، فوتبال لب – پس از گذشت دو سال از انتقال بحث‌برانگیز جردن هندرسون به الاتفاق عربستان، این بازیکن به پریمیرلیگ بازگشت. به‌تازگی برنتفورد اعلام کرد که این هافبک ۳۵ ساله‌ی انگلیسی، به‌صورت رایگان به این تیم پیوست و قراردادی دو ساله امضا کرد. او پس از توافق با آژاکس هلند برای فسخ زودهنگام قراردادش (که تا تابستان آینده اعتبار داشت)، پریمیرلیگ بازگشت.

انتخابی غیرمنتظره برای بازگشت جردن هندرسون به خانه

بازگشت هندرسون به انگلیس، برای بازیکن و همچنین تا حدی برای برنتفورد، اتفاقی غیرمنتظره است. این تیم سابقه‌ی جذب بازیکنان باتجربه‌ای مانند وینستون رید، ماتیاس یورگنسن و بن می را دارد. بازیکنانی که یا آزاد بودند و یا به‌صورت قرضی جذب شدند. نکته‌ی اصلی اینجاست که هیچ‌یک از آن‌ها بالای ۳۲ سال سن نداشتند، یا اصلاً از جایگاهی مانند کاپیتان سابق لیورپول و تیم ملی انگلیس برخوردار نبودند. 

هندرسون در ۱۲ فصل حضور در آنفیلد، ۸ عنوان قهرمانی کسب کرد. او ماه گذشته ۳۵ ساله شد و حالا با قراردادی که او را در رده‌ی بالای حقوق‌بگیرهای برنتفورد قرار می‌دهد، به این تیم ملحق شد. او از بسیاری جهات یک مورد نادر محسوب می‌شود.

دلیل خروج جردن هندرسون از لیورپول و انتقادها نسبت به انتقالش به عربستان چه بود؟

در تابستان ۲۰۲۳ و قبل از اتخاذ تصمیم برای جدایی، هندرسون قصد داشت که در لیورپول بماند. پس از گفت‌وگو و مشورتی که با یورگن کلوپ داشت، متوجه شد که در صورت ماندن، جایگاه همیشگی خود را در ترکیب از دست می‌دهد. بعد از این تصمیم، استیون جرارد او را برای آمدن به عربستان سعودی قانع کرد.

در انگلیس اما، رفتن هندرسون به عربستان با موجی از انتقادها همراه شد. هندرسون پیش از این، حامی سرسخت جامعه‌ی LGBTQ+ بود و به کشوری رفت که همجنس‌گرایی و تغییر جنسیت در آنجا غیرقانونی تلقی می‌شد.

هندرسون: «متأسفم که مردم چنین احساسی دارند».

مدتی پس از نقل مکان به عربستان، هندرسون در مصاحبه‌ی اختصاصی با نشریه‌ی اتلتیک، از حرکت خود دفاع کرد.

او گفت: «خشم مردم را درک می‌کنم. می‌دانم. فقط می‌توانم بگویم متأسفم که آن‌ها چنین حسی دارند. هرگز قصد آزار و ناراحتی کسی را نداشتم. همیشه می‌خواستم برای اهداف و جوامعی کمک کنم که احساس می‌کردم از من درخواست کمک دارند. وقتی این تصمیم را گرفتم، فکر می‌کردم اگر نروم، فقط از دور فرهنگ‌ها و کشورهای دیگر را نقد می‌کنیم، اما هیچ اتفاقی نمی‌افتد و هیچ چیز تغییر نمی‌کند. مردم می‌دانند دیدگاه‌ها و ارزش‌های من قبل از رفتن چه بود و هنوز هم همان است. فکر می‌کنم حضور کسی با چنین باورهایی در عربستان می‌تواند چیز مثبتی باشد».

انکار دستمزد نجومی در عربستان!

هندرسون گزارش‌ها درباره‌ی دریافت حقوق هفتگی ۷۰۰ هزار پوندی (۹۳۶ هزار دلار) در الاتفاق را رد کرد.

وقتی پرسیده شد که آیا اگر تیم‌هایی مانند برنتفورد یا برایتون به او پیشنهاد می‌دادند، به جای عربستان به آن‌ها می‌پیوست، در پاسخ گفت: «به دنبال چالشی بودم که مرا هیجان‌زده کند. نه اینکه این تیم‌ها جذاب نباشند، آن‌ها باشگاه‌های بزرگی هستند و چالش‌های خاص خود را دارند، اما می‌خواستم جایی بروم که احساس کنم می‌توانم ارزش بیشتری داشته باشم. قصد داشتم چیز جدیدی را تجربه کنم و با دلایل متفاوتی به یک چالش تازه بپردازم. فرصت همکاری با استیون جرارد در لیگ و فرهنگی کاملاً متفاوت، از نظر پروژه پیش‌رو و استفاده از تجربه‌ام برای کمک به پیشبرد اهداف، برایم جذاب بود».

با این حال، هندرسون تنها پس از چند ماه، آن پروژه‌ی جذاب را رها کرد و در ژانویه‌ی ۲۰۲۴ به آژاکس پیوست. او در آژاکس نقشی کلیدی در تثبیت تیمی ایفا کرد که در آستانه‌ی ثبت بدترین رتبه‌ی تاریخ خود در دو دهه اخیر بود.

هندرسون در نیم فصل گذشته در ۲۱ بازی از ۲۸ مسابقه لیگ برای آژاکس به میدان رفت. آن‌ها تا ۵ هفته‌ی پایانی ۹ امتیاز بالاتر از آیندهوون بودند، اما در نهایت قهرمانی را از دست دادند.

اما چرا جذب هندرسون توسط برنتفورد انتخابی هوشمندانه تلقی می‌شود؟

برنتفورد تابستانی پرتلاطم را پشت سر می‌گذارد. توماس فرانک در ژوئن به تاتنهام پیوست. کریستین نورگارد (کاپیتان تیم) به آرسنال و مارک فلکن (دروازه‌بان اول) به بایرلورکوزن رفتند. ستاره‌ی این تیم، برایان امبومو، به منچستریونایتد منتقل شد. چندین باشگاه نیز به‌دنبال جذب یوآن ویسا هستند.

پر کردن خلأ رهبری تیم پس از رفتن نورگارد و بن می، و حمایت از کیث اندروز (مربی جدید ۴۳ ساله‌ی برنتفورد) که تا پیش از این فقط مربی ضربات ایستگاهی بود و هیچ سابقه‌ای در هدایت تیم‌های بزرگ ندارد، از دلایل منطقی این انتقال بود. تجربه و شخصیت هندرسون می‌تواند به بازیکنانی مانند ناتان کالینز (گزینه‌ی احتمالی کاپیتانی) کمک کند.

با وجود محبوبیت کالینز، بعید نیست هندرسون ۳۵ ساله، با سابقه‌ی کاپیتانی در لیورپول و تیم ملی انگلیس، به‌عنوان رهبر جدید برنتفورد انتخاب شود. این انتقال شاید برای برخی عجیب باشد، اما در شرایط فعلی برنتفورد، منطقی‌ترین انتخاب محسوب می‌شود.

کادرفنی اندروز در برنتفورد، کم آشنا با پریمیرلیگ!

نیل مک‌فارلین، سرمربی سابق تیم B برنتفورد، محمود علی، سرمربی سابق تیم زیر ۲۱ سال آرسنال و مارتین دروری که سابقه‌ی دستیاری کارلوس کوربران در وست‌برومویچ و والنسیا را دارد، پرسنل پشتیبان اندروز را تشکیل می‌دهند. هیچ‌کدام از آن‌ها سابقه‌ی حضور مستمر در پریمیرلیگ را ندارند. در این بین، محمود علی در آرسنال، به فرآیند پیوستن بازیکنان آکادمی به تیم اول کمک کرده است.

نقش و وظایف هندرسون در تیم جدیدش

هندرسون نقش هافبک دفاعی را ایفا خواهد کرد و پیراهن شماره ۶ را از نورگارد تحویل می‌گیرد. تنها گزینه‌های جایگزین او، ویتالی جانلت و یونس امره کوناک هستند. کوناک، ملی‌پوش زیر ۱۹ سال ترکیه، بازیکنی بااستعداد است اما از زمان پیوستنش به برنتفورد در ژانویه سال گذشته، فقط ۳۶ دقیقه در لیگ بازی کرد. جانلت هم در حال ریکاوری از مصدومیت پا است که در آوریل فصل را برای او به پایان رساند. او وارد ۱۲ ماه پایانی قراردادش می‌شود. مذاکرات برای تمدید قراردادش تا زمان بهبودی کامل متوقف شدند.

اگرچه جذب هندرسون یک نیاز فوری در ترکیب را برطرف کرد، اما همچنان این پست حضور بازیکنی جوان‌تر را می‌طلبد. آن‌ها اوایل این ماه آنتونی میلامبو، هافبک ۲۰ ساله اهل هلند را با قراردادی ۱۶ میلیون پوندی از فاینورد به خدمت گرفتند. با این حال، او بیشتر یک بازیکن هجومی است. یگور یارمولیوک ۲۱ ساله، در پایان فصل گذشته عملکرد خوبی داشت ولی بیشتر به‌عنوان هافبک پست ۸ شناخته می‌شود.

انتخابی سنجیده شده بر اساس تحلیل داده‌ها

پیش از اقدام برای جذب هندرسون، برنتفورد داده‌های آماری این بازیکن را بررسی کرد؛ داده‌هایی نظیر دویدن سریع و مسافت طی شده در طی بازی‌ها. آن‌ها این نکته را در نظر گرفتند که او از تیم‌هایی مانند لیورپول و آژاکس که مالکیت توپ را دارند، به برنتفوردی خواهد پیوست که مالک مطلق توپ در جریان بازی نیست.

هندرسون فصل گذشته در مجموع ۴۵ بازی انجام داد و ۳۵ بار در ترکیب اصلی قرار گرفت. آیا برنتفورد می‌تواند در طول یک فصل دشوار و ۱۰ ماهه، هر هفته روی یک بازیکن ۳۵ ساله برای حفظ انسجام خط میانی خود حساب کند؟

برنتفورد، سکوی پرتاب هندرسون به جام جهانی آتی!

هندرسون تابستان گذشته از حضور در فهرست تیم ملی انگلیس برای یورو بازماند و از آغاز سال ۲۰۲۴ تنها سه بار برای تیم ملی بازی کرد که فقط در یکی از آن‌ها (در ژوئن امسال مقابل آندورا) در ترکیب اصلی بود.

شاید او احساس می‌کند که بازی برای برنتفورد، تیمی که فصل قبل را در جایگاه دهم به پایان رساند، بتواند مکان مناسبی برای جلب نظر توماس توخل پیش از جام جهانی تابستان آینده باشد. به‌عنوان امتیازی دیگر، او دوباره با چند هم‌تیمی سابقش در لیورپول، یعنی کائویمین کلهر، سپ فن‌دن‌برگ و فابیو کاروالیو، که همگی در ۱۲ ماه گذشته به برنتفورد پیوسته‌اند، هم‌بازی خواهد شد.

هندرسون: «هنوز هم برای بازی در پریمیرلیگ اشتیاق دارم».

هندرسون در اولین مصاحبه‌ی خود به‌عنوان بازیکن برنتفورد، به دلایلش اشاره کرد و گفت: «همیشه برنتفورد را برای عمکرد و دستاوردشان در سالیان اخیر تحسین می‌کردم. همه درباره‌ی مدیریت حرفه‌ای، سازماندهی عالی و فضای صمیمانه‌ی این باشگاه به‌عنوان یک خانواده، به من نکاتی را گفته بودند. وقتی با فیل جایلز (مدیر ورزشی)، لی دایکس (مدیر فنی) و کیث اندروز صحبت کردم، حس خوبی درباره‌ی همه چیز پیدا کردم».

«هنوز آن اشتیاق سوزان برای بازی در لیگ برتر را دارم. اینجا بهترین لیگ دنیا با بهترین بازیکنان است. چالشی بزرگ بود که مشتاق پذیرشش بودم و در نهایت این تصمیم برایم آسان شد».

هندرسون با اشاره به جلسات تحلیلی با کادر فنی گفت: «در مذاکرات، بخش‌هایی را مشخص کردند که معتقد بودند می‌توانم در آنها بهتر عمل کنم؛ این کار مثل شنیدن موسیقی خوشایند بود. همیشه خواهان پیشرفت هستم و در عین حال می‌خواهم به اطرافیانم هم کمک کنم».

واکنش هواداران تیم‌های رقیب به هندرسون در فصل آینده می‌تواند جالب توجه باشد. اگرچه هندرسون از زمان انتقال جنجالی‌اش به عربستان از خشم مستقیم هواداران در امان ماند (چون در انگلیس بازی نکرد)، اما این نارضایتی‌ها کاملاً از بین نرفته است. حتی ممکن است بخشی از هواداران برنتفورد نیز با حضور او مشکل داشته باشند؛ خصوصا کسانی که ارزش‌های اجتماعی باشگاه را جدی می‌گیرند.

چالشی برای مربی تازه‌کار

این انتقال کیث اندروز را در معرض سوالات ناخوشایند رسانه‌ها قرار می‌دهد. پیش از این، توماس فرانک به خوبی از پس پاسخ به چنین پرسش‌هایی، مانند محرومیت ایوان تونی، برآمده بود. حالا باید دید آیا مربی کم‌تجربه‌ی برنتفورد می‌تواند از این چالش رسانه‌ای سربلند بیرون بیاید؟

جمع‌بندی…

از لحاظ فنی و ورزشی، این انتقال برای هر دو طرف، انتخابی عقلانی و معامله‌ای برد برد محسوب می‌شود؛ برنتفورد به یک رهبر جدید نیاز داشت و هندرسون به‌دنبال فرصتی دیگر برای اثبات خود در انگلیس بود. اما نمی‌توان این حس را نادیده گرفت که شاید این قدمی باشد از سوی هندرسون برای جبران اشتباهات گذشته و تلاشی برای بازپس‌گیری احترامی که با انتخاب عربستان تا حدی از دست داد.

امیرمحمد کلانتری، فوتبال لب – بیشتر باشگاه‌ها اگر مجبور می‌شدند که در پایان هر فصل، بهترین مهاجم خود را به فروش برسانند، احتمالاً احساس آشفتگی و ترس می‌کردند. برخی دیگر نیز به‌طور خیلی منطقی، برای حفظ ستاره‌ی تیم تلاش می‌کردند. در اینتراخت فرانکفورت اما تحت نظارت مدیر ورزشی این تیم، مارکوس کروشه، جدایی از بهترین گلزنان این تیم، همانطور که در چهار فصل از هفت فصل اخیر بوندسلیگا شاهد بودیم، به امری طبیعی در استراتژی و رویکرد آن‌ها تبدیل شد.

فرانکفورت، مکانی برای پرورش بازیکن!

کروشه در آگوست ۲۰۲۴ در مصاحبه با اسکای اسپرت، با اشاره به باشگاه‌های بزرگی مانند لیورپول و پاریسن ژرمن، گفت: «من آن‌ها را باشگاه‌های مقصد خطاب می‌کنم. ما باشگاه میانی (پلکانی برای پیشرفت بازیکنان) هستیم و به این باشگاه‌های مقصد و قله‌های فوتبال، بازیکن می‌فروشیم».

«من همیشه این را به بازیکنان تیم می‌گویم: «اگر شما به‌عنوان یک بازیکن رشد سریع‌تری از ما به‌عنوان یک باشگاه داشته باشید، مانع رفتن شما نمی‌شوم». این دقیقاً همان دلیلی است که بازیکنان مستعد و جوان ترجیح می‌دهند که به اینجا بیایند. ما خیلی خوب می‌دانیم که چگونه این استعدادها را پرورش دهیم. فروش بازیکنان قسمتی از کار من تلقی می‌شود. من با مسائل احساسی کاری ندارم. مسئله تجارت است».

فراهم آوردن بستری مناسب برای بازیکنان مستعد

رویکرد کروشه ممکن است جذاب به نظر نرسد. به هر حال، توجه او بر روی سرمایه‌گذاری کلان برای امکانات تمرینی و استخدام کادر مربیگری در سالیان اخیر، به صورت همزمان بر روی رشد مالی باشگاه و پیشرفت بازیکنان سودمند واقع شد.

آن‌ها گروهی از روان‌شناسان و مربیان تغذیه را استخدام کردند. مدیران اینتراخت از این جهت می‌توانند روی تیمی از مربیان متخصص و مجرب حساب باز کنند. این مربیان به صورت انفرادی با بازیکنان جوان کار می‌کنند و در دستیابی به اهدافشان کمک می‌نمایند. اهدافی که مشخصاً، ترک باشگاه و بازی برای بزرگ‌ترین تیم‌های اروپاست.

سودآوری فرانکفورت از طریق فروش مهاجمان

اکیتیکه با مبلغی به ارزش کلی ۹۵ میلیون یورو به لیورپول منتقل شد. با احتساب جدایی اکیتیکه، سود خالص حاصل از نقل‌ و انتقالات فرانکفورت از تابستان ۲۰۲۳ به بیش از ۱۶۱ میلیون یورو خواهد رسید. دو فروش بزرگ باشگاه تا پیش از این، یعنی رندال کولو موانی و عمر مرموش، که هر دو به صورت رایگان به این تیم پیوستند، در مجموع با مبلغ قابل توجه ۱۶۵ میلیون یورو برای باشگاه سودآوری داشتند.

با احتساب انتقال اکیتیکه و تنها با در نظر گرفتن درآمد حاصل از جدایی مهاجمان نوک، فرانکفورت تنها در عرض شش سال سود حدود ۳۴۵ میلیون یورویی کسب خواهد کرد.

این روند حتی پیش از انتصاب کروشه در سال ۲۰۲۱ برقرار بود. فرانکفورت در تابستان ۲۰۱۹ با فروش سباستین هالر و لوکا یوویچ در یک پنجره، سرمایه‌گذاری اولیه خود را بیش از سه برابر کرد. آندره سیلوا در آن تابستان به صورت قرضی برای جایگزینی آن‌ها انتخاب شد. او تنها یک سال بعد در تابستان ۲۰۲۰ و پس از زدن ۲۸ گل در لیگ در فصل پس از آن، تقریباً با هشت برابر قیمت خریدش جدا شد.

از منظر سود خالص، بر اساس داده‌های ترنسفر مارکت، هیچ باشگاهی در سه سال گذشته بیش از فرانکفورت سودآوری نداشت. فرانکفورت این دستاورد را همزمان با صعود پلکانی در جدول کسب کرد. از رتبه هفتم در فصل ۲۰۲۲/۲۳، به رتبه پنجم و سپس در فصل گذشته با کسب رتبه سوم، بهترین عملکرد تاریخشان در بوندسلیگا ثبت شد.

فرانکفورت چگونه این کار را ادامه می‌دهد؟ آیا می‌توان انتظار داشت که این روند با سودهای بیشتر ادامه یابد؟

از منظر جذب بازیکن، رویکرد فرانکفورت برای تضمین سودآوری آینده چیز دگرگون شده‌ای نیست. این تیم بر جوانانی تمرکز می‌کند که پتانسیل فروش بالایی دارند. با توجهی خاص بر روی بازیکنان اصطلاحاً همه فن حریف یا همان آچار فرانسه، که با سبک بازی باشگاه تطبیق دارند. اما آنچه به آن‌ها کمک می‌کند تا از این روش بهره ببرند، ثبات و پایبندی به متدولوژی خود و همچنین محیطی است که برای بازیکنان جدیدالورود فراهم می‌کنند.

اجرای این استراتژی به وضوح قابل مشاهده است. ۲۱ بازیکن از ۲۶ خرید اخیر فرانکفورت (بدون احتساب خریدهای قرضی)، در زمان پیوستن به باشگاه زیر ۲۵ سال سن داشتند. همچنین، مدیران باشگاه اگر فرصت ایده‌آلی در بازار مشاهده کنند، از هزینه کردن هم هراسی ندارند و در صورتی که بازیکنی با مدل آن‌ها سازگار باشد، حاضرند مبالغی بالغ بر ده‌ها میلیون یورو پرداخت کنند.

نگاهی به ۱۰ خرید گران‌قیمت اینتراخت؛ مهر تایید بر الگوی این تیم

یکی از مسن‌ترین خریدهای این لیست، آرتور تیاته بود. او در زمان انتقال تنها ۲۴ سال سن داشت. با تجربه‌ای سرشار در سری آ و لیگ ۱ فرانسه، تابستان گذشته از رن به فرانکفورت رفت. تیاته سومین بازیکن تیم در فصل گذشته بود که بیشترین دقایق بازی را داشت.

از بین این ۱۰ بازیکن، ۶ نفر هنوز در فرانکفورت هستند و بقیه با مجموع سود ۱۱۱ میلیون یورویی به فروش رسیدند. با انتقال رسمی اکیتیکه به لیورپول، این رقم باز هم افزایش چشمگیری پیدا کرد.

جاناتان بورکارت، مهاجم ملی‌پوش آلمان و محصول باشگاه جوانان ماینتس، که همین ماه ۲۵ ساله شد، بهترین سال‌های فوتبالی خود را پیش رو دارد. او در فصل خداحافظی‌اش از ماینتس، ۱۸ گل بوندسلیگایی به ثمر رساند. فصلی که پس از مصدومیت جدی زانو در فصل ۲۲/۲۳ و اوایل فصل بعدش، بازگشت تحسین‌برانگیزی برای او محسوب شد.

همانطور که نمودار زیر نشان می‌دهد، او توانایی بازی در تمام خطوط حمله را دارد. حتی در بازی‌های اولش در بوندسلیگا به عنوان وینگ‌بک هم به میدان رفت. بورکارت مهاجمی انعطاف‌پذیر، فیزیکی و با توانایی تشخیص سریع موقعیت در پشت دفاع حریف است. او دقیقاً همان نوع بازیکن هجومی که در تیم سرشار از انرژی فرانکفورت می‌درخشد.

عمر مرموش، مثالی دیگر از رویکرد باشگاه آلمانی…

شباهت‌های آشکاری بین بورکارت و عمر مرموش وجود دارد. مرموش نیز پس از نمایش توانایی‌های همه‌جانبه‌اش در بوندسلیگا با پیراهن اشتوتگارت و وولفسبورگ، توسط فرانکفورت جذب شد.

همانطور که در پریمیرلیگ ثابت کرد، این مهاجم مصری می‌تواند در هر نقطه از یک‌سوم نهایی زمین بازی کند. اما استعداد خاص او (ضربات دقیق از راه دور و دویدن انفجاری در ضدحمله‌ها) باعث شد در باشگاهی به اوج برسد که به او آزادی عمل می‌داد تا از فضاهای ایجاد شده توسط ترنزیشن حداکثر استفاده را بکند.

همانطور که نمودار زیر نشان می‌دهد، فرانکفورت در فصل گذشته بیشترین xG را از ترنزیشن به دست آورد و در بین چهار لیگ معتبر اروپایی، تنها لیورپول در زمینه گلزنی از ضدحمله از فرانکفورت بهتر بود.

با محوریت مرموش در سبک مخصوص حمله فرانکفورت، در کنار اکیتیکه که او نیز به‌طور مشابه برای فوتبال سیال و ترنزیشن مناسب است، ارزش هر دو بازیکن به شدت افزایش یافت.

تعهد فرانکفورت به فوتبال سریع و تهاجمی، توضیح دهنده عملکرد موفق این تیم در بازار

جذابیت این سبک برای باشگاه‌های پریمیرلیگ، که بدون شک پرهزینه‌ترین لیگ فوتبال جهان است، کلید سودآوری پایدار این مدل خواهد بود.

با توجه به اینکه پریمیرلیگ در فصل گذشته از نظر تعداد حملات مستقیم به ازای هر بازی از بوندسلیگا پیشی گرفت، بازیکنانی که توانایی تصمیم‌گیری سریع در حملات را دارند، همچنان با قیمت‌های بالا معامله خواهند شد.

مدیرعامل فرانکفورت: «ما یکی از بهترین تیم‌های مربیگری بوندسلیگا را داریم».

اکسل هلمن، مدیرعامل فرانکفورت، در مصاحبه با اتلتیک در ماه می، از مثال مرموش برای تأکید بر اهمیت تمرینات هدفمند در باشگاهش استفاده کرد. برنامه‌ای که مسیر پیشرفت بازیکنان مستعد را شتاب می‌بخشد.

هلمن گفت: «ما یکی از بهترین تیم‌های مربیگری در بوندسلیگا را داریم. این موضوع واقعاً اهمیت دارد، چون ما بازیکنان جوان را جذب می‌کنیم و فرآیند آموزش آن‌ها، که همین حالا هم نام ما را بر سر زبان‌ها انداخته، بسیار گسترده است».

او افزود:« زمانیکه مرموش به باشگاه ما پیوست، یک گلزن واقعاً قهار نبود. اما مربیان ما روی تمام جنبه‌های بازی او کار کردند. تمامی جوانب ذهنی، جسمی، استراتژیک و همچنین جنبه‌های تاکتیکی و تکنیکی در زمین. تیم ما روی تمام توانایی‌هایش کار کرد و ما یک بازیکن کاملاً جدید ساختیم. این نتیجه آموزش و مربیگری درست است».

مرموش در حالی به فرانکفورت پیوست که یک بازیکن هجومی سریع و انعطاف‌پذیر بود. اما ۱۸ ماه بعد وقتی آنجا را ترک کرد، کاملاً متحول شده بود. او حالا یک مهاجم زهردار بود. پیشرفت محسوس او در ضربات آزاد و موقعیت‌های ثابت آشکار بود. همچنین توانایی تکنیکی و بازی ترکیبی او هم برای شکستن مقاومت فشرده حریف و هم استفاده از فضاهای پیش‌رو بهبود یافت.

جمع‌بندی…

سابقه‌ی درخشان فرانکفورت در پرورش و فروش بازیکنان جوان اکنون به خودی خود گویای همه چیز است. این موضوع به جذب برخی از مستعدترین استعدادها به این باشگاه کمک می کند. در فرانکفورت هیچ توهمی وجود ندارد، هیچ مانعی نیست. اگر بازیکنی سخت تلاش کند تا استعدادش را به اوج برساند، به انتقالی که آرزویش را دارد خواهد رسید. در این مسیر به باشگاه نیز در دستیابی به اهدافش کمک می‌شود.

آنچه اکنون باقی می‌ماند این است که ببینیم آن‌ها چگونه می خواهند این موفقیت ها را در زمین فوتبال توسعه دهند. حتی با وجود حضور در لیگ قهرمانان اروپا در فصل پیش رو، فرانکفورت در سرمایه گذاری مجدد تمام سودهای کلان نقل و انتقالاتی خود در ترکیب تیم با مشکل مواجه خواهد شد. چرا؟! زیرا بعید است بتوانند بازیکنان ستاره‌ای را جذب کنند که بلافاصله پس از پیوستن بتوانند تیم را ارتقا دهند.

آن‌ها چاره‌ای جز ادامه سرمایه‌گذاری روی آینده ندارند. بنابراین حتی اگر شاهد افت اندکی نسبت به رتبه سوم فصل گذشته باشیم، انتظار نداشته باشید که کارخانه تولید مهاجمان فرانکفورت از حرکت بایستد.

امیر محمد کلانتری، فوتبال‌لب – طبیعت چرخشی تکامل تاکتیکی در فوتبال به این معناست که وقتی چیزی مد روز میشود، فقط کمی موضوع زمان است تا بقیه هم به آن برسند. در این مقاله به موضوع افزایش ضد حملات حاصل از دفاع روی کرنرها در پریمیرلیگ و خصوصا در تیم لیورپول خواهیم پرداخت.

افزایش ضدحمله ها پس از دفاع بر روی کرنرها

تمرکز بیشتر بر روی حمله از ضربات کرنر در پریمیرلیگ در دو فصل اخیر، در کنار ظهور متخصصان ضربات ایستگاهی، همراه با افزایش تعداد گل های حاصل از کرنرها بود.
با این حال، جنبه دفاع روی کرنرها نیز به همان اندازه مهم است. تهدید اخیر حمله از کرنرها در لیگ برتر انگلیس به طور منطقی با تمرکز بیشتر روی دفاع از کرنرها دنبال میشود. آیا این استراتژی جواب داد؟

اول باید نرخ گلزنی به ازای هر 100 ضربه کرنر در هر فصل را بررسی کنیم. بررسی آمار به ازای هر کرنر به ما امکان میدهد مقایسه عادلانه ای بین فصل های مختلف داشته باشیم. زیرا ممکن است تعداد کرنرها در سال های مختلف متفاوت باشد.

از فصل 2007/08 که اُپتا شروع به جمع آوری آمار کرد، بیش ترین تعداد گل به ازای هر 100 کرنر در فصل گذشته با رقم 4.2 به ثبت رسید.

این عدد در فصل جاری به طور چشمگیری کاهش یافت و به 3.3 گل به ازای هر 100 کرنر رسید. پایین ترین رقم از فصل 2019/20 تاکنون.

علاوه بر این، میانگین کیفیت موقعیت‌های ایجادشده از کرنرها در این فصل کاهش پیدا کرد. با نگاه به گل مورد انتظار به ازای هر 100 کرنر در لیگ، رقم فصل جاری (3.6) در مقایسه با سه فصل گذشته پایین تر است. این نشان دهنده بهبود عملکرد تیم‌ها در دفاع روی کرنرها در فصل جاری است. (البته ممکن است کاهشی در جنبه تهاجمی تیم‌ها نیز موجود باشد، بنابراین نمیتوان با قطعیت نظر داد)

نحوه دفاع روی کرنرها

دو روند خاص در دو فصل اخیر، استفاده از کرنرهای کوتاه و برنامه های تهاجمی با بازیکنان مستقر در لبه محوطه جریمه بوده است. برای خنثی کردن این تاکتیک‌ها، تیم‌های در حال دفاع یک یا دو بازیکن را نزدیک نقطه پنالتی قرار می‌دهند.

با ترکیب عوامل فوق، تا حدی توضیح برای افزایش جزئی ضدحمله‌ تیم‌ها هنگام دفاع روی کرنرها در لیگ در فصل جاری به دست می‌آید.

بهبود ظاهری در دفاع از کرنرها در سطح لیگ، منجر به فرصت‌های بیشتر برای ضدحمله شده است. این واقعیت که یک یا دو بازیکن در موقعیت دفاعی بالاتر در محوطه جریمه قرار دارند، احتمال موفقیت در انتقال سریع به حمله را افزایش می‌دهد.

با بررسی ضدحمله‌های ناشی از کرنرها در لیگ انگلیس که بعنوان مالکیت توپ پس از دفاع روی کرنر تعریف می‌شود و در نیمه خودی آغاز و در عرض 15 ثانیه به یک شوت یا لمس توپ در محوطه جریمه حریف منجر می‌شود، نرخ ضدحمله به ازای هر 100 کرنر در فصل جاری (3.1) نسبت به دو فصل قبل بالاتر است.

لیورپول، گل سرسبد ترنزیشن در فصل جاری!

یکی از تیم‌هایی که در فصل جاری پریمیرلیگ در ضدحمله‌های پس از دفاع روی کرنرها بیشترین خطر را ایجاد کرده، لیورپول است. تیم آرنه اسلات در موقعیت‌ ترنزیشن عملکرد درخشانی دارد. به محض دفع کرنر حریف، این موضوع آنها را به تیمی خطرناک تبدیل می‌کند.

بر اساس آمار ضدحمله به ازای دفاع روی هر 100 کرنر در این فصل لیگ، لیورپول با نرخ 9.3 در صدر جدول قرار دارد.

علاوه بر تهدید آنها در موقعیت‌ ترنزیشن، استحکام دفاعی لیورپول در مقابله با کرنرها، فرصت‌های بیشتری برای ضدحمله در اختیارشان قرار میدهد. در فصل جاری، تیم اسلات با آمار 1.6 گل خورده به ازای هر 100 کرنر، سومین آمار گل خورده کم و با شاخص 2.7 گل مورد انتظار به ازای هر 100 کرنر، دومین میزان گل‌های مورد انتظار کم را در لیگ انگلیس به خود اختصاص داد.

نحوه دفاع لیورپول روی کرنرها

در دفاع روی کرنرها، لیورپول محمد صلاح و وینگر چپ خود (دیاز یا خاکپو) را در موقعیت‌ های نزدیک نقطه پنالتی و تیرک نزدیک دروازه مستقر می‌کند تا در صورت امکان ضدحمله، بتوانند سریع حرکت خود را آغاز کنند.

در صورت احتمال اجرای کرنر کوتاه توسط حریف، وینگر چپ لیورپول (دیاز یا خاکپو) مسئول دفاع از آن خواهد بود، در حالی که محمد صلاح همچنان در موقعیت خود نزدیک نقطه پنالتی باقی می‌ماند.

با این حال، یکی دیگر از طرح‌های دفاعی لیورپول استفاده از آرنولد برای پوشش گزینه کرنر کوتاه است. در این حالت وینگر چپ در موقعیت نزدیک تیرک اول قرار می‌گیرد و صلاح همچنان در جایگاه معمول خود مستقر می‌شود.

توانایی پاس‌دهی آرنولد ابزار مفید دیگری برای انتقال به موقعیت تهاجمی است. قراردادن او در این نقش دفاعی همزمان به ضدحمله‌ نیز کمک می‌کند.

لیورپول در فصل جاری لیگ دو گل از ضدحمله‌های پس از دفاع روی کرنر به ثمر رساند که جایگیری صلاح و دیاز نقش کلیدی در این گل‌ها داشت.

در این نمونه که در بازی مقابل برنتفورد در آگوست اتفاق افتاد، هنگامی که سانتر ماتیاس ینسن توسط کوناته دفع شد، صلاح نزدیک نقطه پنالتی قرار داشت و دیاز مسئول پوشش گزینه کرنر کوتاه بود.

جایگیری اولیه صلاح و دیاز آنها را در موقعیت مناسبی قرار می‌دهد تا هنگام دفع کرنر بتوانند ضدحمله را آغاز کنند.

صلاح در شروع انتقال توپ سعی می‌کند دیاز را پیدا کند، اما ویتالی جانلت پاس او را قطع می‌کند. از روی خوش شانسی، ژوتا توپ را تصاحب می‌کند و پس از حمل آن، توپ را به دیاز می‌رساند. در نهایت گل را به ثمر می‌رسد.

جمع بندی

البته افزایش ضدحمله‌ها پس از دفاع روی کرنر فقط به تاکتیک‌های کرنر مربوط نیست. ماهیت هرچه بیشتر ترنزیشن پریمیرلیگ از فصل گذشته نیز عامل دیگری است.

امروزه اکثر تیم‌های پریمیرلیگ بازیکنانی دارند که از توانایی فیزیکی و مهارتی لازم برای درخشش در موقعیت‌ ترنزیشن برخوردارند. چه استقامت، چه سرعت و چه توانایی دریبل، دویدن از یک محوطه جریمه به دیگری برای اکثر بازیکنان لیگ کار غیرممکنی نیست.

اما دستورات تاکتیکی نقش مهمی در این روند دارد. همچنان که چرخه تاکتیک‌های کرنر ادامه می‌یابد، تیم‌ها روش‌های جدیدتری برای خنثی کردن سازماندهی دفاعی و کاهش تهدید ضدحمله‌ها پیدا خواهند کرد.

حقه کار این است که همیشه یک گام جلوتر از این چرخه تاکتیکی باشید.

امیر محمد کلانتری، فوتبال‌لب – با نزدیک شدن به پنجره نقل و انتقالات تابستانی، غول‌های اروپایی خود را برای آغاز چرخه معاملات محیا میکنند.

تعدد مهاجمین در نقل و انتقالات پیش‌رو

در نقل و انتقالات تابستان 2025، تعداد زیادی از باشگاه‌ها در جستجوی مهاجمان تراز اول خواهند بود و گزینه‌ های متنوعی از استعداد های جوان تا مهاجمان باتجربه در اوج دوران حرفه‌ای در سراسر اروپا وجود دارد.

البته این رویکرد که هر باشگاه صرفاً به دنبال بهترین بازیکن موجود باشد، ساده‌لوحانه خواهد بود؛ بلکه باید بازیکنی را بیابند که با سیستم بازی آنها سازگاری داشته باشد.

به همین منظور، نشریه The Athletic مقاله‌ای را برای تطبیق بازیکنان با تیم‌ها ترتیب داد. تطبیق برخی از جذاب‌ترین مهاجمان اروپا با تیم‌هایی که به نظر می‌رسد بیشترین تناسب را با آنها دارند.

برخی از این تطبیق سازی ها بر پایه داده‌های آماری است و برخی دیگر بر اساس تاکتیک. تعدادی از آنها ممکن است گزینه‌های دور از‌ ذهن باشند، اما این بخشی از هیجان ماجراست!

رقابت تیم های شهر منچستر در نقل و انتقالات تابستان، کدام تیم به اوسیمن بیشتر نیاز دارد؟

انتقال قرضی یک‌ساله ویکتور اوسیمن از ناپولی به گالاتاسرای، حال‌ و هوای یک سال عجیب فوتبالی را دارد. این انتقال به استانبول پس از آن انجام گرفت که پیشنهاد انتقال او به عربستان در آخرین لحظات به شکست انجامید. این موضوع ناپولی را مجبور به یافتن راه‌حلی کوتاه‌ مدت وا داشت. با توجه به اینکه این تیم قبلاً روملو لوکاکو را به‌عنوان جایگزین جذب و اوسیمن را از اسکواد خود حذف کرد، قرارداد قرضی تنها گزینه ممکن بود.

بازگشت او به ناپولی در تابستان امسال پس از پایان دوره قرضی، احتمالاً چیزی بیش از یک توقف کوتاه نخواهد بود. جیووانی مانا، مدیر ورزشی ناپولی، قبلاً به‌وضوح اعلام کرد که آنها به دنبال فروش دائمی او در سریع‌ترین زمان ممکن هستند.

برخلاف برخی دیگر از مهاجمان این مقاله، اوسیمن بعنوان یک مهاجم کلاسیک شماره ۹ عمل می‌کند. او کمتر به عقب برمی‌گردد و در بازی ارتباط برقرار می‌کند. تمرکز این مهاجم بیشتر بر دویدن‌های انفجاری به پشت دفاع حریف و حمله به محوطه جریمه تمرکز دارد.

در فصل قبل با ناپولی، اوسیمن سومین نسبت بالای شوت به توپ‌ های لمس‌شده را در چهار لیگ معتبر اروپایی ثبت کرد. اوسیمن تنها از آرتم دوبیک از خیرونا اسپانیا و ارلینگ هالند از منچسترسیتی عقب بود. مانند هالند، این بازیکن ۲۶ ساله نیجریه‌ای وظیفه خود را به‌طرز ساده‌ای ویرانگر تعریف می‌کند: پیدا کردن فضا و گل‌زنی.

اوسیمن مورد نیاز برای منچستریونایتد، نه سیتی

هر باشگاهی طبیعتاً مشتاق است بازیکنی را جذب کند که بر مهارت‌ های بنیادی مورد نیاز برای درخشش به عنوان مهاجم تسلط دارد. اما برخی نیاز کمتری به او دارند. برای مثال، منچسترسیتی دلیلی ندارد که یک بازیکن شوت‌ زن دیگر در کنار هالند به خدمت بگیرد.

اما این موضوع در مورد رقیب همشهری‌ آنها، منچستریونایتد، صدق نمی‌کند. مهاجمان این تیم در ایجاد موقعیت‌های شوت‌زنی با مشکل مواجه بوده‌اند. راسموس هویلون و جاشوا زیرکزی در مقایسه با تمام مهاجمانی که حداقل 900 دقیقه در این فصل لیگ بازی کردند، کمترین نسبت شوت به توپ‌ های لمس‌شده را دارند. قبل از شکست 1-0 یونایتد مقابل ناتینگهام فارست در اوایل این ماه، زیرکزی در مورد بهترین پست خود در سیستم حمله‌ تیم ابراز تردید کرد و به ریو فردیناند، مدافع سابق تیم ملی انگلیس که حالا به عنوان تحلیلگر فعالیت می‌کند، گفت که خود را چیزی بین پست‌ ۹ و ۱۰ می‌بیند.

در مقابل، اوسیمن کوچکترین تردیدی ندارد که نقاط قوتش در کجای زمین خودنمایی می‌کند. یک مهاجم گلزن و با حضور موثر در محوطه جریمه مانند او می‌تواند به روبن آموریم، آن محرکی را بدهد که دوران مربیگری‌اش در متچستر تاکنون به شدت فاقد آن می‌باشد.

آرسنال پیشتاز رقابت برای شاه‌ماهی نقل و انتقالات، آیا یوکرش واقعا مناسب توپچی‌هاست؟

طبق گزارش اخیر نشریه The Athletic، آرسنال نیاز مبرم به جذب مهاجم در نقل و انتقالات و علاقه شدیدی به یوکرش دارد. اما با توجه به آمار ترسناک گلزنی او (87 گل در 94 بازی برای اسپورتینگ) بعید است که تنها آرسنال مشتری او در نقل و انتقالات تابستانی باشد.

اما مشخص نیست که این مهاجم 26 ساله‌ سوئدی به‌طور طبیعی با سیستم آرسنال همخوانی داشته باشد. همانطور که نمودار حرکات او نشان می‌دهد، یوکرش به حرکات عرضی پشت خط دفاع تمایل دارد. اما تیم میکل آرتتا از نظر داشتن وینگر، کاملاً تأمین شده است، به‌ویژه با حضور بوکایو ساکا، این بازیکنان بعید است که بخواهند یک مهاجم نوک موقعیت آنها را اشغال کند. در عوض، آنها ترجیح می‌دهند هم‌تیمی‌ای داشته باشند که از سانترهای خطرناک آنها استفاده کند. اما با وجود جثه‌ قدرتمند 192 سانتی‌ متری یوکرش، او در بازی هوایی چندان قوی نیست و حرکات کمتری برای دریافت سانتر انجام می‌دهد.

علاوه بر این، آرسنال ترجیح می‌دهد با کنترل بازی بر حریف مسلط شود، که این مسئله فرصت‌های لازم برای دویدن به عمق در پشت مدافعان (نقطه قوت یوکرش) را محدود می‌کند. از این گذشته، کای هاورتز در تابستان 2023 از چلسی نه به خاطر توانایی گلزنی، بلکه به دلیل پرس هوشمندانه، بازی ارتباط دهنده دقیق و انعطاف پذیری برای جابجایی با مهاجمان دیگر آرسنال خریداری شد. ویژگی‌هایی که خط حمله‌ آنها را پویا و غیرقابل پیش‌بینی می‌کند.

تیم مناسب یوکرش در نقل و انتقالات تابستانی

در عوض، یوکرش ممکن است گزینه‌ بهتری برای لیورپول آرنه اسلات باشد. قرمز های مرسی ساید علیرغم عملکردی خوب و کسب قهرمانی احتمالی لیگ انگلیس، به شدت از ضعف مهاجمان مرکزی خود ضربه خوردند. آن‌ها باعملکرد غیرقابل قبول داروین نونیز و دیوگو ژوتا به عنوان گزینه های بالفعل در مرکز خط حمله و عدم گلزنی دیاز و گاکپو به عنوان گزینه های آلترناتیو، در خط حمله چندان قابل قبول نبودند. قرمز ها نیاز به جذب یک مهاجم مرکزی در نقل و انتقالات برای عدم تکرار بازی هایی نظیر شکست مقابل پلیموث در اف‌ای کاپ و حذف مقابل پاریسن‌ژرمن در لیگ قهرمانان خواهند داشت.

اگرچه قهرمان امسال لیگ انگلیس تحت هدایت اسلات نسبت به دوران هوی متال یورگن کلوپ محتاط‌تر است، اما حمله‌های آنها از طریق ضد حمله های سریع همچنان پایه‌ موفقیت آنهاست. لیورپول با ایجاد 9.9 گل مورد انتظار از ضدحمله‌ها (رکورد برتر لیگ در این فصل) ثابت کرد که هنوز پادشاه ترنزیشن سریع است. دویدن‌های انفجاری یوکرش از عمق می‌تواند قدرت این حملات را افزایش دهد.

بحران قیمت بازیکن در نقل و انتقالات؛ چرا ایساک نه؟

بسیاری از باشگاه‌ها به دنبال جذب الکساندر ایساک در نقل و انتقالات هستند، اما از نظر نیوکاسل، این خواسته‌ها بی‌فایده است. دلیلی وجود ندارد که این باشگاه فروش ستاره‌ خود را قبول کند. مانند هر عاشق شکست خورده، آنهایی که چشم به ایساک دوختند، باید دامنه نگاه خود را گسترده‌تر کنند تا گزینه‌ی بعدی را بیابند.

اما چه کسی شبیه ایساک است؟

ایده‌ی طبیعی این است: اگر این مهاجم 25 ساله‌ سوئدی دست‌نیافتنی است، آیا می‌توان کسی را یافت که شبیه او باشد؟ اما یافتن چنین جایگزینی کار دشواری است. مقایسه‌ ساده‌ آمار گلزنی او با سایر مهاجمان گمراه‌کننده است. زیرا مهاجمان با پروفایل کاملاً متفاوت می‌توانند به آمار گل مشابهی برسند و ارزش ایساک بسیار فراتر از گلزنی است.

دلیل اینکه بسیاری او را گزینه‌ای ایده‌آل برای آرسنال می‌دانند، ارتباط پویا، انعطاف پذیری و کیفیت تکنیکی اوست که با سبک سیال میکل آرتتا کاملاً همخوانی دارد.

برای یافتن جایگزینی با حرکات مشابه ایساک، داده‌های SkillCorner را بررسی کردیم. در این میان، هوگو اکیتیکه از اینتراخت فرانکفورت بعنوان نزدیک‌ترین گزینه ظاهر شد. همانطور که نمودار نشان می‌دهد، او ترکیبی مشابه از دویدن به فضای خالی و حرکت به سمت سانترها را انجام می‌دهد. گل او مقابل تاتنهام در بازی رفت یک‌چهارم نهایی لیگ اروپا نمونه‌ای بارز از این ویژگی‌ها بود. دریافت توپ در محور چپ، دریبل سریع و شوت کم‌ارتفاعی که از ویکاریو گذشت.

اکیتیکه در 22 سالگی زمان کافی برای رشد دارد و اصول اولیه‌ لازم برای تبدیل شدن به یک مهاجم تراز اول را داراست. شاید بهتر باشد آرسنال و دیگران به جای تمرکز روی ایساک، اکیتیکه را هدف قرار دهند و از وسوسه‌ خرید ایساک دست بکشند.

گزینه مناسب مهمان جدید سی‌ال در نقل و انتقالات؛ دلاپ و ناتینگهام فارست در یک تئاتر عاشقانه

عملکرد دلاپ در خط حمله‌ ایپسویچ تاون یکی از معدود نقاط روشن فصل ناامیدکننده‌ای بود که به نظر می‌رسد به سقوط به چمپیونشیپ منجر شود. با وقوع این اتفاق در هفته‌های آینده، با فعال شدن بند آزادسازی سقوط (که گزارش‌ها آن را حدود ۳۰ میلیون پوند تخمین می‌زنند) این بازیکن 22 ساله‌ محصول آکادمی منچسترسیتی به گزینه‌ای جذاب برای چندین تیم پریمیرلیگی تبدیل خواهد شد.

اگرچه آمار گلزنی دلاپ قابل توجه است، اما بازی در تیمی ضعیف مانند ایپسویچ، به شکل متناقضی، می‌تواند نقاط قوت یک مهاجم را برجسته کند.

او عمدتاً در حملات سریع به میدان می‌آید و توپ را در فضای باز دریافت می‌کند، چرا که حریفان معمولاً خطوط دفاعی خود را به جلو منتقل کرده‌اند. به طور میانگین، او پس از دریافت پاس 7.3 متر با توپ پیش می‌رود، رکوردی که در لیگ بی‌نظیر است. این سبک بازی به سرعت و قدرت فیزیکی دلاپ اجازه می‌دهد تا حداکثر بهره‌وری را داشته باشد.

هنوز مشخص نیست که او چگونه می‌تواند خود را با فضاهای محدودتر تیم‌های مسلط بر توپ (مانند آرسنال یا منچسترسیتی) وفق دهد. اما بر اساس پروفایل فعلی‌اش، تیمی مانند ناتینگهام فارست که حملاتش عمدتاً ضدحمله‌های سریع است، می‌تواند گزینه‌ای ایده آل برای او باشد.

از طرف دیگر، بورنموث نیز با ویژگی‌های دلاپ همخوانی دارد و علاوه بر آن، فرصتی برای تقویت پرس از بالا (بخشی اساسی در سبک آندونی ایرائولا) در اختیار او قرار می‌دهد.

آیا داروین نونیز گزینه‌ای ایده‌آل برای مبادله است؟

اگرچه ظرافت و دقت در لیست ویژگی‌ های این بازیکن اروگوئه‌ای جایگاه بالایی ندارد، اما بازی پرتلاطم و پرانرژی او قطعاً ارزش خود را دارد، حتی اگر در تیم تحت مربیگری آرنه اسلات جایی نداشته باشد.

واضح است که نونیز در فضاهای باز مقابل خود، درخشان‌تر ظاهر می‌شود، بنابراین انتقال به تیمی که بازی مستقیم با ضدحمله‌ دارد، انتخاب هوشمندانه‌ای برای بهره‌برداری حداکثری از توانایی‌های او خواهد بود. مثلاً اینتراخت فرانکفورت، اگر به هر دلیلی در تابستان نیاز به پر کردن جای خالی در اندازه‌های هوگو اکیتیکه داشته باشد.

پس از اینکه اوایل امسال یک پست اینستاگرامی را که او را به میلان لینک می‌کرد، لایک کرد، نونیز ممکن است ناخواسته ترجیح خود را برای مقصد بعدی فاش کرده باشد. این ترکیب می‌تواند نتیجه‌بخش باشد، چون سبک بازی این تیم ایتالیایی، مبتنی بر ساختار مستحکم و حملات سریع و مستقیم، با ویژگی‌های او همخوانی دارد.

اگر نونیز بخواهد در لیگ برتر انگلیس بماند و به بازی پرتلاطم خود ادامه دهد، بدون شک باید به بورنموث فکر کند. بله، می‌دانیم که همه پیشنهادهای این مقاله ممکن است واقع‌بینانه نباشند، اما سبک جسورانه آندونی ایرائولا کاملاً با ویژگی‌های این بازیکن 25 ساله سازگار است.

معامله‌ای شامل معاوضه نونیز با یکی از مدافعان بورنموث، میلوش کرکز یا دین هویسن؟ احتمالاً هواداران لیورپول از این استقبال می‌کنند.

چرا بارسلونا به جاناتان دیوید نیاز دارد؟

شرایط دیوید خصوصا در تابستان امسال جالب توجه است، زیرا با توجه به شرایط فعلی، او تا آغاز ماه ژوئیه بازیکن آزاد خواهد بود.

میانگین گلزنی او 0.61 گل به ازای هر 90 دقیقه در پنج فصل گذشته در لیل، نشان می‌دهد که او قطعاً کارهای زیادی را در خط حمله به درستی انجام می‌دهد. بنابراین شاید بهترین راه‌حل این باشد که به دنبال تیم‌هایی بگردیم که سبک بازی مشابه با لیل دارند.

با انجام یک آنالیز شباهت‌سنجی روی سبک بازی لیل، نام‌های جالبی به چشم می‌خورد. ماندن در فرانسه می‌تواند مارسی را با سبک بازی مبتنی بر مالکیت توپ تحت هدایت روبرتو دیزربی، به گزینه‌ای جذاب برای او تبدیل کند. اما بدون شک دیوید مجذوب تیم اسپانیایی موجود در لیست ما خواهد شد.

این بازیکن 25 ساله کانادایی اخیراً به The Athletic گفت که رویای او بازی برای بارسلونا است، زیرا این تیم همیشه تیمی بود که در دوران رشدش از آن حمایت می‌کرد. وقتی شما از یک تیم در دوران کودکی حمایت می‌کنید، بازی برای آن به یک رویا تبدیل می‌شود.

در حالی که رابرت لواندوفسکی در 36 سالگی همچنان سن خود را به چالش می‌کشد، برنامه‌ریزی برای آینده و جستجوی جانشین می‌تواند برای بارسلونا مفید باشد و دیوید می‌تواند گزینه مناسبی باشد. با توجه به اینکه بارسلونا نیازی به پرداخت هزینه نقل‌ و انتقال ندارد، این انتقال می‌تواند برای همه طرف‌ها سودمند باشد. به‌ویژه که دیوید احتمالاً با سبک بازی بارسا که از قبل با ویژگی‌های او سازگار است، انطباق خوبی پیدا خواهد کرد.

انتقال به دورتموند یا منچسترسیتی کمتر محتمل به نظر می‌رسد، اما قبل از آنکه توانایی‌های لواندوفسکی کاهش پیدا کند، بارسلونا می‌تواند گزینه بدی نباشد. اگر دیوید به کاتالونیا بیاید و به‌تدریج جایگزین مهاچم لهستانی شود.

بنجامین شسکو در رادار اروپا!

به راحتی می‌توان فراموش کرد که شسکو فقط 21 سال دارد. از زمانی که برای اولین بار به عنوان یک نوجوان لاغر 17 ساله برای سالزبورگ به میدان رفت، بحث درباره جلب توجه باشگاه‌های بزرگ اروپا حول محور او بود و این تابستان هم تفاوتی نخواهد داشت.

با قد 195 سانتیمتری، شسکو اغلب به عنوان یک تارگت من (مهاجم هدف) در نظر گرفته می‌شود، اما انعطاف‌پذیری او یکی از قوی‌ترین ویژگی‌هایش است. به همان اندازه که می‌تواند به عمق دفاع حریف فرار کند، قادر است به سمت توپ بیاید و بازی را متصل کند. این موضوع در پروفایل SkillCorner او در مقایسه با مهاجمان دیگر از هفت لیگ معتبر اروپا به خوبی مشخص شده است.

در سیستم ردبول، دویدن زیاد یک الزام است، اما تنوع حرکات شسکو است که او را به یک دارایی باارزش در میان بزرگان اروپا تبدیل میکند.

کریر شسکو هنوز در آغاز راه است، به این معنی که هر باشگاهی که به دنبال جذب او باشد، زمان زیادی برای شکل‌دهی به او به عنوان بازیکنی متناسب با نیازهای خود خواهد داشت.

لینک شدن به آرسنال می‌تواند منطقی باشد، زیرا شسکو می‌تواند به عنوان یک نقطه ثقل در خط حمله آنها عمل کند. با دریافت سانترها از کناره‌ها و عملکردی به عنوان یک مهاجم داخل باکس که مدافعان را سرگرم می‌کند. از طرف دیگر، توانایی او برای عقب‌نشینی می‌تواند زمینه‌ساز حرکت بازیکنانی مانند گابریل مارتینلی یا بوکایو ساکا به سمت داخل از جناحین شود.

در واقع، همین منطق را می‌توان در مورد لیورپول، چلسی و منچستر یونایتد نیز به کار برد. همه این تیم‌ها از حضور یک مهاجم مدرن شماره 9 در ترکیب خود سود خواهند برد و دقیقاً همین موضوع شسکو را به چنین گزینه جذابی تبدیل کرده است.

دربی شمال غرب در نقل و انتقالات برای کونیا

هیچ شکی نیست که متئوس کونیا این فصل ستاره تیم ولورهمپتون بود. با وجود اینکه به ندرت به عنوان مهاجم ثابت بازی کرد، 13 گلش در این فصل نشان میدهد که چقدر مسئولیت خط حمله را به دوش کشید تا تیمش از سقوط نجات یابد.

کونیا، که به عنوان هافبک هجومی در جناح چپ برای تیم ملی برزیل بازی میکند، با هوشمندی به فضاهای خالی حرکت میکند و معمولاً تمام راه های حمله از او میگذرد. علاوه بر گلزنی، هیچ بازیکن دیگری در ولورهمپتون بیشتر از او موقعیت سازی نکرده یا آمار پاس گل بهتری نداشته است.

در حالت ایده آل، میتوان کونیا را شبیه سازی کرد و هر دو نسخه را بازی داد، یکی برای ساختن موقعیت و دیگری برای تمام کردن آن!

با مهارتی که گاهی اوقات با قد 183 سانتیمتری اش تناقض دارد، این بازیکن 25 ساله اغلب با کنترل نزدیک توپ، تیمش را به تنهایی به جلو میبرد. 118 دریبل موفق او در این فصل لیگ، از هر بازیکن دیگری در ولورهمپتون بیشتر است. در واقع، هیچ هم تیمی دیگری حتی در این پارامتر سه رقمی هم نشده است.

یونایتد یا لیورپول؟ مسئله این است

منچستریونایتد وقتی که گل کونیا در دسامبر باعث شد ولورهمپتون در بازی مقابل آنها پیش بیفتد، از نزدیک شاهد این درخشش ستاره اهل آمریکای جنوبی بود. با توجه به نیاز شدید تیم روبن آموریم به بازیکنی که خط حمله را به هافبک هم وصل کند، کونیا میتواند گزینه ایده آلی برای ارتباط بین خط میانی و خط حمله باشد، به خصوص که او در سیستم 3-4-2-1 هم تبحر دارد.

اما با هوش تاکتیکی که کونیا دارد، آیا میتواند به عنوان مهاجم کاذب، خط حمله لیورپول را متحول کند؟ روبرتو فیرمینو، در آنفیلد به یک افسانه تبدیل شد چون میتوانست به فضاهای خالی برود و راه را برای هافبک ها باز کند. کونیا تمام ویژگی های لازم برای انجام چنین نقشی را دارد به شرطی که آرنه اسلات بخواهد خط حمله تیمش را بازسازی کند.

نیاز به یک متخصص دارید؟ دوشان ولاهوویچ را انتخاب کنید

ولاهاویچ در نقطه عطفی از کریر حرفه‌ای خود قرار دارد. او پس از درخشش در فیورنتینا، در انتقالی پر حاشیه به یوونتوس پیوست. مهاجم صربستانی پس از چند فصل خوب، هم‌اکنون اعتماد به نفس خود را از دست داده و در سمت مقابل یوونتوس نیز اعتقادی به او ندارد.

در 25 سالگی، مهاجم تیم ملی صربستان به اوج سال‌های خود نزدیک می‌شود، اما اکنون در زمانی هستیم که سردرگمی بیشتری درباره مهارت‌های او نسبت به گذشته وجود دارد. میانگین گلزنی یک گل در هر دو بازی از زمان پیوستنش به یوونتوس از فیورنتینا در ژانویه 2022، آمار قابل‌توجهی است، اما این احساس وجود دارد که می‌توان حتی بیشتر از او انتظار داشت.

نکته کلیدی این است که ولاهوویچ ممکن است در تابستان امسال در دسترس باشد، چرا که او تمایلی به تمدید قراردادش که تا پایان فصل آینده باقی مانده، ندارد. چه تیمی او را می‌خواهد؟ یک باشگاه که به دنبال یک مهاجم داخل محوطه است. او که پیش‌تر به آرسنال لینک شده بود، نشان از بازیکنی میدهد که می‌تواند در روز پایانی نقل‌وانتقالات نقش پررنگی ایفا کند.

آمار 8.3 تماس با توپ به ازای هر شوت ولاهوویچ، پنجمین رقم کم‌ در میان مهاجمان چهار لیگ معتبر اروپا است که نشان‌دهنده تمرکز کامل او روی به ثمر رساندن حمله‌هاست. تعداد تماس‌های او تنها 27.5 بار در هر 90 دقیقه، او را در میان 20 درصد پایین مهاجمان سری آ قرار می‌دهد.

بنابراین، باشگاه‌های علاقه‌مند باید به‌وضوح بدانند چه پروفایلی از بازیکن را دریافت خواهند کرد.

فصلی سرشار از خبر درباره مهاجمان

باشگاه های زیادی هستند که در پروژه خود پیش رفتند یا در آستانه شروع پروژه‌ای تازه قرار دارند. وجه اشتراک همه این تیم‌ها عدم وجود بازیکنی مناسب در نوک خط حمله است. مهاجمان بارسلونا، منچستریونایتد، آرسنال، لیورپول، بایرن مونیخ و … همگی به دلایل مختلف اعم از کهولت سن، کیفیت فنی یا تاکتیک تیم بازدهی کافی ندارند. این قضیه منجر به جنگی تمام عیار برای مهاجمان حاضر در بازار خواهد شد. با توجه به تعدد بازیکنان و تیم ها، هر انتقال می‌تواند نکات مثبت یا منفی زیادی داشته باشد، ممکن است بازیکنی در یک تیم به عنوان ستاره بدرخشد و همان بازیکن در تیمی دیگر فلاپ شود. می‌توان در نهایت نتیجه گرفت که بازیکنان و تیم ها باید دقت زیادی در تصمیمات خود نشان دهند، در غیر این صورت باید به شکست پروژه و پایان کریر خود بیاندیشند.

امیر محمد کلانتری، فوتبال‌لب – پیچ نهایی و تعیین کننده در جذابترین رقابت صعود از لیگ یک؟ یا فقط مقدمه ای برای نمایشی تماشایی تر در دو هفته پایانی فصل؟ فقط زمان پاسخ این پرسش را خواهد داد، اما شک چندانی نیست که اکنون وایکام در رقابت برای کسب جایگاه نایب قهرمانی، پشت سر برمینگهام که قبلا صعود را قطعی کرد، دست بالا را دارد. آن هم پس از اینکه تیم مایک دادز از مهره ای کاملا غیرمنتظره کمک گرفت.

توقف غیرمنتظره رکسهم مقابل بریستول!

تایلر مور در 10 سال حضورش بعنوان بازیکن حرفه ای و بیش از 275 بازی رسمی، فقط دو بار گلزنی کرد. اما مدافع بریستول با کرنر متیو بوچر در نیمه اول، گلزنی کرد. این اولین گل او از اول ژانویه 2019 محسوب میشد. این گل رکسهم را از مسیر صعود به دسته چمپیونشیپ منحرف کرد.

متی جیمز با گل تساوی بخش خود امید را برای تیم فیل پارکینسون زنده نگه داشت. با همه این اتفاقات، آنها جایگاه دوم را به واسطه پیروزی 2-0 وایکام در برابر بولتون از دست دادند. اکنون تنها یک امتیاز بین رکسهم و وایکام فاصله است و تفاضل گل وایکام نیز پنج گل بیشتر است.

رکسهم و وایکام تنها نیستند

چارلتون نیز به کورس جذاب رقابت صعود پیوست. این تیم با پنج امتیاز فاصله و تنها 9 امتیاز باقی‌مانده، هنوز امیدواری‌های خود را حفظ کرده، چراکه باید در بازی ذهای باقی‌مانده هم با وایکام و هم با رکسهم روبرو شود.

فیل پارکینسون گفت: «ما هنوز در موقعیت خوبی قرار داریم. سه بازی باقی است و احتمالاً پیچ زیادی در راه خواهد بود. نمی‌توانید هیچ تیمی را حذف شده تلقی کنید. چارلتون روز دوشنبه مقابل وایکام قرار می‌گیرد و هر دو نمی‌توانند برنده شوند. مطمئناً همه چیز می‌تواند دوباره تغییر کند. هنوز پایان راه نیست. ما در رقابت هستیم و شانس بزرگی داریم.»

پیش از آغاز بازی، همه چیز در دنیای رکسهم آرام به نظر می‌رسید. اگرچه باران بیامان در شمال ولز می‌بارید، اما اریک الن، رئیس خانواده نیویورکی که پاییز گذشته سهم کوچکی از باشگاه را خریداری کرد، با پیوستن به گروه محلی دکلان سوانز روی صحنه و اجرای ترانه ای با مضمون «همیشه در رکسهم آفتابی است»، حال وهوای خوشبینانه حاکم را تشدید کرد.

راب مک‌الهنی، دیگر مالک باشگاه نیز برای اولین بار پس از پیروزی آغاز فصل مقابل وایکام در آگوست، در ورزشگاه استوک کای راس حاضر شد. از سوی دیگر، حضور بریستول که با سابقه بسیار ضعیف در بازی‌های خارج از خانه و در خطر سقوط به میدان آمد، همه شرایط را برای مقدمات یک جشن صعود فراهم می‌کرد… اما فوتبال همیشه مطابق پیش‌بینی‌ها پیش نمی‌رود.

در بازی مقابل بریستول چه گذشت؟

با وجود تفسیرهای زیاد، این تیلور مور بود که با گل‌زنی میهمان را پیش انداخت و رکسهم به سرعت از مسیر خود منحرف شد.

تیم فیل پارکینسون با 65 درصد تصاحب توپ در 90 دقیقه، مالکیت بازی را در دست داشت، اما بخش عمده بازی آن‌ها در مقابل خط دفاعی منظم بریستول خلاصه می‌شد. اینیگو کالدرون، سرمربی تیم میهمان، با تشکیل مثلث هجومی متشکل از سوتیریو و اودونکر در دو طرف شاو، به خوبی مقابل سه مدافع رکسهم ایستادگی کرد. نتیجه این شد که رکسهم زمان زیادی را صرف جابجایی عرضی توپ کرد و در نهایت با پاس‌های شتاب‌زده و بی‌هدف به دنبال شکستن خط دفاعی حریف بود.

متی جیمز پس از گل تساوی بخشش اعتراف کرد: «به خونسردی بیش‌تری نیاز داشتیم. فراز و نشیب‌های دیگری در راه است. شاید اوضاع دوباره روز دوشنبه تغییر کند. پس از آن هنوز دو بازی باقی می‌ماند. قبلاً در صعودهایی حضور داشته ام که تا آخرین ضربه بازی (مثل بازی لسترسیتی مقابل ناتینگهام فارست در سال 2013 که گل آنتونی ناکارت در وقت اضافه، سهمیه پلی آف چمپیونشیپ را تضمین کرد) ادامه پیدا کرد. این هفته برخی درباره زمانبندی خاصی برای صعود حرف می‌زدند، اما فوتبال بازی سختی است و همیشه طبق خواسته شما پیش نمی‌رود. ما هنوز در موقعیت خوبی هستیم و باید از این چالش استقبال کنیم.»

جنگ داغ بر سر نایب قهرمانی و صعود مستقیم!

جمعه گذشته، هجدهمین باری بود که تیم حاضر در رده دوم لیگ یک تغییر کرد. شش تیم از جمله استوک پورت کانتی، هادرزفیلد و چارلتون در هفته‌های ابتدایی این جایگاه را تجربه کرده بودند. این همچنین سومین باری بود که وایکام، رکسهم را از جایگاه دوم کنار زد و با 91 روز حضور در این جایگاه، یک روز بیشتر از تیم ولزی پیشی گرفت.

آیا نوزدهمین و حتی بیستمین تغییر مالکیت رده دوم پیش از پایان فصل در ۳ می محتمل است؟

از نظر تئوری، برنامه وایکام سخت تر به نظر میرسد. دو بازی خانگی مقابل چارلتون و استوک پورت کانتی و دیدار با لیتون اورینت که امیدوار به حضور در پلی آف است. اما از طرفی، بازی‌های چارلتون برابر وایکام در آدامز پارک و سپس مقابل رکسهم در ریسکورس، تیم ناتان جونز را نیز به جمع مدعیان تبدیل میکند.

رکسهم اما امروز به مصاف بلک‌پول میرود؛ تیمی که برای حفظ شانس‌هایش در پلی آف به سه امتیاز این بازی سخت نیاز دارد. پایان فصل نیز با بازی خارج از خانه مقابل لینکلن سیتی همراه است؛ تیمی که جز غرور چیزی برای از دست دادن ندارد.

آیا این شرایط به لینکلن آزادی عمل بیشتری می‌دهد؟ یا بازیکنانشان از هم اکنون به فکر تعطیلات هستند؟

علاوه بر این، زمان بندی متفاوت بازی ها در شنبه پیش از آخرین هفته نیز عاملی تعیین کننده است. شبکه اسکای اسپورت بازی لیتون اورینت مقابل وایکام را ظهر و دیدار رکسهم و چارلتون را در ساعت 17:30 به وقت محلی پخش خواهد کرد.

این زمان بندی دو سناریو را ممکن میسازد: یا وایکام پیش از شروع بازی رقبا صعود مستقیم را قطعی می‌کند، یا درِ امید برای رکسهم و چارلتون باز میشود تا با پیروزی، فصل را به آخرین هفته پرالتهاب گره بزنند.

رقابت آنقدر نزدیک است که حتی سوپر کامپیوتر اپتا هم جواب قطعی ندارد. این سیستم تمام فصل را با 10،000 شبیه سازی از نتایج ممکن اجرا کرده است. دو هفته پیش، پیشبینی اپتا حاکی از تفاوت دو امتیازی رکسهم نسبت به وایکام بود، اما این فاصله آخر هفته گذشته به نصف کاهش یافت. اکنون پیش بینی جدید، وایکام را با میانگین 88.75 امتیاز در جایگاه دوم و رکسهم را با 87.13 امتیاز سوم میداند.

فیل پارکینسون از بازیکنانش خواست فقط روی خودشان تمرکز کنند: «چه صعود کنیم چه نه، میخواهم در 90 دقیقه بهتر از امروز (مقابل بریستول) بازی کنیم. اگر این ما را به هدف برساند، عالی است. اگر نه، حداقل تا آخر تلاش کرده ایم.»