بایگانی برچسب: آرسنال

کلوپ یا آرتتا؟ / از آینه بپرس نجات دهنده‌ات را آقای گواردیولا!

امیرحسین مرادی، فوتبال لب – در دنیای به دور از جنگ موشک‌ها، جنگی به نام فوتبال در جزیره بین کلوپ، آرتتا و گواردیولا رخ می‌دهد!

حالا با شکست شاگردان کلوپ و توپچی‌ها همراه آرتتا جوان، بار دیگر کورسوی امید به سراغ شاگردان گواردیولا و هواداران منچسترسیتی آمده و حال با به دست آوردن رتبه اول، سیتیزن‌ها خودشان را دوباره شانس اول قهرمانی می‌دانند!

وقتی کلوپ بنزین تمام کرد!

کلوپ حالا بعد از شکست مقابل آتالانتا در آنفیلد و از دست رفتن شانس صعود به مرحله بعدی لیگ اروپا و شاید قهرمانی در این جام، حالا با شکستی دیگر در جزیره، شاید تا حدودی یک جام دیگر را از دست می‌دهد!

یورگن کلوپ بعد از شکست در آنفیلد در کنفرانس خبری بعد بازی با کریستال پالاس در هنگامی که بسیار ناراحت و عصبی بود.
او افزود: اگر قرار است باز هم مثل نیمه اول این مسابقه بازی کنیم، چرا باید ‏برنده لیگ بشویم؟
حس خیلی مزخرفی دارم و زمان می‌برد تا آن را هضم کنم!

همچنین شاگردان مایکل آرتتا بعد از یک بازی دشوار در ورزشگاه امارات مقابل بایرن مونیخ و تساوی مقابل این تیم، پنج روز بعد باز هم در خانه جدال حساس و سرنوشت‌سازی مقابل آستون‌ویلا برگذار کرد.

با شکست مقابل این تیم، صدر جدول لیگ جزیره را در این مقطع حساس در این لیگ را دو دستی تقدیم منچسترسیتی کرد!


آرتتا بعد از بازی در کنفرانس خبری گفت :شاید ما به اندازه کافی خوب نیستیم که جام را ببریم و قهرمان لیگ برتر شویم. ما تیم بزرگ و متحدی هستیم. باخت و توقف در فوتبال عادی است. ما تا پایان فصل، تمام تلاش خود را انجام می‌دهیم تا به موفقیت دسترسی پیدا کنیم.


حالا با این وضعیت باید دید که در هفته‌های باقی مانده فوتبال اروپا چه سرنوشتی در انتظار این دو تیم ریشه‌دار انگلیسی است؟


برای شنیدن تحلیل‌های صوتی هفتگی در پادکست فوتبال لب، از این لینک به ما گوش کنید!

نبرد اتحاد تعیین‌کننده کورس قهرمانی؛ آرسنال محکوم به برد

ایلیا بهزاداول، فوتبال لب-با رسیدن به هفته‌های پایانی لیگ برتر انگلیس، کورس برای رسیدن به عنوان قهرمانی در حساس‌ترین حد ممکن قرار دارد و آخرین رقابت رودرروی سه تیم مدعی، برای کسب عنوان قهرمانی حیاتی خواهد بود.

پس از گذشت ۱۰ هفته از این فصل لیگ برتر انگلیس، تاتنهام تیم صدرنشین مسابقات بود و آرسنال و منچسترسیتی با دو امتیاز کم‌تر پشت سر آن‌ها قرار داشتند و لیورپول نیز با یک امتیاز کم‌تر، در رده چهارم ایستاده بود. اگر اشتباه مهلک و جنجالی VAR در رد کردن گل لوییز دیاز مقابل تاتنهام را در نظر نگیریم، ترکیب سه تیم بالایی جدول به همان شکلی بود که اکنون و در فاصله ۱۰ هفته تا پایان لیگ وجود دارد. این موضوع به ما چه چیزی را می‌گویید؟ اینکه هر سه تیم رقابت نزدیکی دارند، در طول فصل ثبات خود را حفظ کرده‌اند و شاید در لیگ‌های مدرن فوتبال امروزی، نمی‌توان اختلاف زیادی را در بالای جدول ایجاد کرد.

سابقه کورس قهرمانی

برای تبدیل شدن این کورس قهرمانی به یک رقابت تاریخی و پر پیچ و خم، شگفتی‌ها و اتفاقات دور از انتظار در هفته‌های پایانی نقش مهمی را ایفا می‌کند. در فصل ۱۹۷۱/۱۹۷۲، دربی کانتی در شرایطی توانست عنوان قهرمانی سطح اول فوتبال انگلیس را از آن خود کند که لیدز و لیورپول، دو رقیب آن‌ها برای کسب عنوان قهرمانی نتوانستد در سه بازی آخر فصل به پیروزی برسند. در آن زمان به طور معمول تیم‌های حاضر در کورس قهرمانی، در سه یا چهار مسابقه از ۱۰ دیدار پایانی خود امتیاز از دست می‌دادند اما در فصل سخت ۲۰۱۸/۲۰۱۹ که منچسترسیتی و لیورپول برای قهرمانی رقابت کردند، هر دو تیم ۹ دیدار پایانی خود را با برد پشت سر گذاشتند.

هاورتز و رایس پس از قهرمانی در جام خیریه سوپرکاپ انگلیس

این بردهای متوالی، یکی از نتایج و مشکلات تفاوت وضعیت مالی تیم‌های مختلف لیگ برتر انگلیس در عصر امروز است. وقتی که تیم‌ها برای قهرمانی به بیش از ۸۵ و گاهی اوقات ۹۰ امتیاز نیاز دارند، دیگر فضایی برای بازگشت و درجا زدن تیم‌ها مانند روزهای دهه ۷۰ وجود ندارد.

وضعیت این فصل

با این حال هر سه تیم حاضر در کورس قهرمانی در پایان فصل پشیمانی‌های خود را خواهند داشت، سیتیزن‌ها به این فکر می‌کنند که چطور به ولورهمپتون باختند، چهار امتیاز را مقابل چلسی از دست دادند و چطور برد خانگی مقابل کریستال پالاس را با دریافت کردن دو گل لحظه آخری تقدیم کردند. در سمت دیگر، لیورپول نگاهی به تساوی مقابل لوتون و بازی بدون گل خانگی مقابل منچستریونایتد در شبی که ۳۴ شوت بدون گل زده داشتند خواهد داشت. همچنین آرسنال امتیازات مهمی را در دوران سال جدید با شکست مقابل وستهم و فولام از دست داد؛ نشانه‌های خوبی از اینکه بردها آسان به دست نمی‌آیند.

شادی گل گابریل مارتینلی پس از گلزنی به منچسترسیتی

آخرین بار که کورس قهرمانی لیگ برتر انگلیس با حضور سه تیم و نزدیک به شرایط فعلی بود، به سال ۲۰۱۰ برمی‌گردد‌. وقتی که چلسی کارلو آنچلوتی در یک دیدار خانگی با نتیجه ۴ بر ۲ مغلوب منچسترسیتی شد و در فاصله ۱۰ بازی تا پایان لیگ، منچستریونایتد را با یک امتیاز اختلاف در صدر جدول قرار داد و آرسنال نیز با دو امتیاز کم‌تر در رده سوم حضور داشت.

توپچی‌ها با تساوی مقابل برمینگهام و شکست برابر تاتنهام و ویگان از کورس خارج شدند! در حالی که چلسی با پیروزی در ۸ مسابقه از ۹ رقابت پایانی، علی‌الخصوص پیروزی حیاتی ۲ بر ۱ مقابل منچستریونایتد در اولدترافورد به عنوان قهرمانی رسید. آبی‌های لندن با یک امتیاز بیش‌تر از شیاطین سرخ وارد هفته پایانی رقابت‌ها شدند و میزبان ویگان بودند؛ در طرف مقابل، منچستریونایتد نیز از استوک سیتی پذیرایی می‌کرد. با وجود هیجان بالای هفته پایانی، این احساس وجود داشت که پیروزی دو بر صفر چلسی مقابل لیورپول در هفته ماقبل پایانی، تکلیف قهرمان لیگ را مشخص کرده. پیروزی چهار بر صفر تیم سرالکس فرگوسن مقابل استوک، فایده‌ای برای آن‌ها نداشت چرا که چلسی با هشت گل ویگان را درهم کوبید و عنوان قهرمانی را از آن خود کرد.

در کورس این فصل نیز خطر یک هفته آخر کم‌هیجان با شرایط مشابه سال ۲۰۱۰ وجود دارد. آرسنال، سیتی و لیورپول به ترتیب در خانه با تیم‌هایی بازی می‌کنند که احتمالاً هیچ انگیزه‌ای برای کسب نتیجه ندارند: اورتون، ولورهمپتون و وستهم. به همین دلیل، رقابت یکشنبه هفته آینده بین سیتی و آرسنال اهمیت بالایی خواهد داشت؛ حتی اگر حدود یک چهارم از فصل باقی مانده باشد. با وجود اینکه هر سه تیم در ۱۰ بازی آینده با استون ویلا و تاتنهام بازی می‌کنند، این آخرین دیدار از ۶ تقابل بین سه مدعی اصلی قهرمانی خواهد بود. سیتی سفر سختی به لندن برای تقابل با تاتنهام خواهد داشت اما این تنها تقابل نسبتاً دشوار آن‌ها در ۹ دیدار آینده خواهد بود و با توجه به فاصله یک امتیازی سیتیزن‌ها تا صدر، آن‌ها را به مدعی اول قهرمانی تبدیل می‌کند. به همین دلیل دو هفته پیش در آنفیلد این احساس وجود داشت که آن‌ها برای کسب عنوان قهرمانی، حتماً باید مقابل سیتی به پیروزی برسند.

کورس قهرمانی فصل گذشته

سال گذشته و با برگزاری جام جهانی در میانه فصل، روند پیروزی تیم‌ها برای کسب عنوان قهرمانی خیلی زود آغاز شد؛ وقتی آرسنال مقابل استون ویلا و بورنموث در دو بازی دشوار به برتری رسید، این احساس وجود داشت که آن‌ها در مسیر همواری برای قهرمانی قرار گرفته‌اند اما هنوز یک سوم از فصل باقی مانده بود.

وقتی به رقابت تعیین‌کننده قهرمانی بین آرسنال و سیتی در ماه آوریل رسیدیم، سه تساوی متوالی توپچی‌ها آن‌ها را از کورس قهرمانی حذف کرده بود. در این فصل اما رقابت دو تیم زمانی برگزار می‌شود که رقابت برای قهرمانی هنوز زنده است؛ سیتی در تیم‌های موسوم به «بیگ سیکس» تنها مقابل منچستریونایتد پیروز شده، حتی اگر این «بیگ سیکس» را به شش تیم برتر جدول تغییر دهم، دو تساوی مقابل چلسی جایش را به شکست یک بر صفر مقابل استون ویلا می‌دهد. شاگردان گواردیولا در ۲۲ بازی قبلی خود با رکورد ۱۹ برد شکست‌ناپذیر بوده‌اند اما نشانه‌هایی از آسیب‌پذیری در تیم فصل سیتی وجود دارد؛ نشانه‌هایی که پس از عملکرد این تیم در نیمه دوم رقابت با لیورپول در آنفیلد افزایش هم یافته‌ است. آرسنال نیز در این فصل دو بار مقابل سیتی به برتری رسیده، یک بار در ضربات پنالتی سوپرجام و یک بار در دیدار رفت با تک گل گابریل مارتینلی.

آرسنال که در ماه ژانویه از جام حذفی حذف شده، در حالی پا به این مسابقه حساس می‌گذارد که ۱۸ روز استراحت کرده است. از طرفی، پس از هشت برد متوالی در لیگ و رسیدن به جمع هشت تیم پایانی لیگ قهرمانان اروپا، این وقفه در زمان بدی گریبان‌گیر آرسنال شده‌ است. برد دشوار آن‌ها در نیمه دوم رقابت با برنتفورد در حالی که بازی را تحت کنترل داشتند، نشان داد که آرسنال همچنان یک تیم احساسیست؛ چه از بعد مثبت و چه از بعد منفی، حفظ روحیه و اعتماد به نفس برای آن‌ها کلیدی خواهد بود. دیدار مقابل برنتفورد، آخرین مسابقه لیگ در روند فوق‌العاده آن‌ها پس از امتیازات از دست رفته کریسمس بود؛ روندی که با روتین و ایده‌های جدید در ضربات کرنر و شروع مجدد، می‌تواند در ادامه فصل تعیین‌کننده باشد.

با رقابت مقابل برایتون، ولورهمپتون، تاتنهام و منچستریونایتد در هفته‌های آتی، آرسنال احتمالاً سخت‌ترین برنامه را بین سه تیم مدعی قهرمانی دارد. حتی با وجود عملکرد فوق‌العاده از ماه فوریه تاکنون، آیا شما می‌توانید به آن‌ها اعتماد بکنید که مانند رقابت مقابل وستهم و فولام پایشان نلغزد و امتیاز از دست ندهند؟ آرسنال اما فرصتی دارد که لیورپولی‌ها از آن بهره‌مند نیستند؛ فرصت ضربه زدن مستقیم به یک رقیب در کورس قهرمانی. بردن در دیدار روز یکشنبه، آن هم در ورزشگاهی که آن‌ها نتوانستند برای ۹ سال طعم برد را تجربه کنند و موج سرخوشی و روحیه بالای حاصل از آن، می‌تواند برای بردن جام به خانه آرسنال کافی باشد.

برای شنیدن تحلیل‌های صوتی هفتگی در پادکست فوتبال لب، از این لینک به ما گوش کنید!

داوید رایا در آغوش توپچی‌ها / نه اسپرز نه شیاطین سرخ

رایا دروازبان تیم برنتفورد به آرسنال پیوست. حال باید ببینیم آرتتا از چه جهت به او نیاز دارد؟

داوید رایا در لباس آرسنال

یوسف جوانشیر، فوتبال لب – داوید رایا با قراردادی 30 میلیون پوندی به آرسنال پیوست. پیش از این و در فصل 22-2021 توپچی‌ها آرون رمزدیل را با مبلغ مشابه 30 میلیون پونداز شفیلد یونایتد به خدمت گرفت که بسیاری از هواداران را متعجب کرد. رمزدیل که در فصل‌های متوالی با بورنموث و سپس شفیلد یونایتد سقوط کرده بود، به نظر نمی‌رسید جایگاه لازم برای دروازبانی برای تیمی با آرمان‌های چهار تیم برتر (و یا حضور در بیگ سیکس) را داشته باشد.

با این حال، از آن زمان، رمزدیل همیشه در دروازه آرسنال حضور داشته و ثبات مورد نیاز را در خط دفاعی آن‌ها به ارمغان آورد. قرارداد بلندمدتی که او چند ماه پیش امضا کرد مطمئناً به این معنی است که او دروازبان اول و بلندمدت باشگاه است. پس چرا آرسنال داوید رایا را به صورت قرضی از برنتفورد (با بند خرید) به تیم آورد؟ آن‌ها قبلاً یک دروازبان منتخب برای ترکیب اصلی دارند!

این دقیقاً یک معامله ارزان هم نیست، با فرض اینکه آرسنال آن را دائمی کند، مبلغ نهایی حدود 30 میلیون پوند است. این میزان خرج برای دروازبان نیمکت‌نشین منطقی به نظر نمی‌آید. همچنین تصورش را نمی‌توان کرد که رایا امنیت پستی حضور در ترکیب اصلی و نقش اول بود در برنتفورد را رها کند و در آرسنال به عنوان دروازبان جایگزین را بازی کند.

رقابت میان داوید رایا و آرون رمزدیل

درست ترین جواب اما؛ رقابت برای حضور در ترکیب اصلی به نظر می‌رسد. آرسنال در تلاش برای از بین بردن برتری منچسترسیتی، نمی‌تواند از بازیکنان ثابتی را در چیدمانی ثابت قراردهد. آن‌ها در فصل نقل و انتقالات خود تا کنون – ژورین تیمبر، دکلان رایس و کای هاورتز – را جذب کردند که می توانند بلافاصله برای یک حضور در ترکیب اولیه رقابت کنند، اگرچه متاسفانه تیمبر در پیروزی روز اول مقابل ناتینگهام فارست از ناحیه زانو آسیب دید و در اثر پارگی رباط، احتمالا تمامی فصل را از دست داد.

آمار داوید رایا

از سوی دیگر، رمزدیل در واقع یک گل بیش‌تر از آنچه که «باید» نتظار می‌رفت دریافت کند، دریافت کرد. این موضوع شاید این احساس را متبلور کند، که در حالی که لحظات درخشانی داشت، اما مستعد بازی‌هایی با فرم ضعیف نیز بود. حتی در 2021-22، جایی که رمزدیل بدون شک اولین فصل تاثیرگذاری را در شمال لندن داشت، گل‌های دریافتی او تقریباً میانگین لیگ بود. او فقط 0.6 گل بیش‌تر از میانگین دریافت کرد.

آمار آرون رمزدیل

آمار فوق‌العاده داوید رایا

توانایی بازی با پای رمزدیل یکی از دلایل اصلی هدف قرار دادن او توسط آرسنال بود، اما این چیزی است که رایا نیز با توجه به تاکتیک تیم، به شکل متفاوتی آن را ارائه می‌دهد. برنتفورد همچنین بازی مستقیم‌تری به نسبت آرسنال ارائه می‌کند. در نتیجه، اغلب از رایا خواسته می‌شد که ضربه‌های بلندی به سمت ایوان تونی، چه در جریان بازی و چه از روی ضربات دروازه، ارسال نماید. 66% از پاس‌های او در فصل گذشته پاس‌های بلند و با مسافت زیاد بودند. این آمارششمین آمار برتر در بین دروازبانان لیگ برتر و احتلاف زیادی با 51% آرون دارد.

دقت پاس رمزدیل 63.4 درصد و در مقابل رایا 60.8 درصد است. دقت پاس رایا در مسافت‌های طولانی بسیار خوب بود. رایا 42 درصد از تمام پاس‌های بلند خود را در فصل گذشته به ثبت رساند که در بین بهترین آمار لیگ قرار داشت. در مقایسه، فقط 29.2 درصد پاس‌های بلند رمزدیل به مقصد رسیدند. این آمار رتبه سوم بدترین آمار دقت پاس‌های بلند بین دروازبان‌های اول فصل گذشته است. این اختلاف فاحس حاکی از سبک بازی و تاکتیک تیم فرانک است. در هر صورت اختلاف قدری قابل توجه است که نقطه ضعفی برای رمزدیل محسوب می‌شود.

دقت داوید رایا در پاس‌های بلند ارسالی و تاخیری سلاح مفیدی برای برنتفورد بود. دروازبان برنتفورد در فصل گذشته 9 شانس ثانویه گلزنی ایجاد کرد. این شانس‌ها شامل پاس پیش از پاس‌گل یا پاس منجر به شوت می‌شود. این تعداد خلق موقعیت، چهار موقعیت بیش‌تر از هر دروازبان دیگری را ثبت می‌نماید. او همچنین 22 پاس رو به جلو را ارسال نمود. این آمار نیز 16 پاس بیش‌تر از هر دروازبان دیگری در فصل گذشته را نشان می دهد؛ که تیم توماس فرانک چقدر از بازی با پا داوید رایا برای پیشروی در بازی بهره می‌گیرد.

نحوه خلق موقعیت‌های ثانویه رایا

موارد زیر تنها یکی از نمونه‌های متعددی از پاس‌های بلند رایا است که حملات برنتفورد را راه‌اندازی می‌کنند.

در آستانه نیمه اول مقابل استون ویلا، رایا به بالا نیمه زمین حریف نگاه می‌کند. او برایان امبومو را در مقابل یک مدافع کناری خود می‌بیند…

… و بنابراین او یک پاس دقیق روی بندهای کفش ام‌به‌اومو می‌فرستد. سپس این بازیکن کامرونی به زیبایی در فرصت بسیار خوبی قرار می‌گیرد.

برنتفورد آنقدر مشتاق استفاده از بازی با پای داوید رایا بود که اغلب توپ را مستقیماً پس از آغاز بازی به او می‌سپردند:

داوید رایا در آغاز بازی

یا اینکه خود را به نیمه حریف رسانده تا ضربات شروع مجدد را بروی دروازه حریفان ارسال کند:

داوید رایا در برابر لیورپول

رایا جایگاه خود را تصاحب می‌کند!!

برنتفورد در فصل گذشته تا آنجا که ممکن بود از رایا استفاده کرد. او در 1195 موقعیت اوپن پلی در فصل 23-2022 شرکت داشت. آماری بیش از هر دروازبان دیگری در مجموع و 372 بیش‌تر از رمزدیل. علیرغم اینکه این زوج به تعداد دقایق برابر بازی کردند.

این بدان معنا نیست که رمزدیل نمی‌تواند این نقش را ایفا کند یا نمی‌تواند ارقا پیدا کند که پاس‌های دوربرد خود را بهبود بخشد. او به تازگی 25 سااله شده و به اندازه کافی جوان است تا مهارت‌های خود را گسترش دهد. اما رایا می‌تواند هر زمان که تیم بخواهد و در صورت خواست آرتتا، این کار را عملی کند.

همچنین جذب رایا اغلب نادیده گرفته می‌شود و دلیل آن این است که او به عنوان یک بازیکن بومی واجد شرایط است. دروازبان شماره دو قدیمی آرسنال، مت ترنر (اکنون عضو ناتینگهام فارست است) اینطور نیست. این به آرتتا انعطاف‌پذیری بیشتری در تیم از نظرداشتن یک جایگاه در تیم برای خرید یا استفاده از بازیکن خارجی می‌دهد.

رایا برای شروع کار با اکثر تیم‌های لیگ برتری، از جمله آرسنال، به اندازه کافی توانایی دارد. داشتن زمان برای امضای قرارداد دائمی او، برای چیزی که در نهایت 15 تا 20 میلیون پوند خرج خالص می‌شود، زمانی که هزینه ترنر را در نظر بگیرید، یک انتقال هوشمندانه است. او یک دروازبان با استعداد، منعطف و با گیرایی بالا به نسبت رمزدیل است و این احتمال وجود دارد که جایگاه او را به عنوان شماره یک تصاحب نماید.

برای شنیدن تحلیل‌های صوتی هفتگی در پادکست فوتبال لب، از این لینک به ما گوش کنید!

نگاهی بر دیدار افتتاحیه پریمیرلیگ؛ از منچستر چه آورده ای زینچنکو؟

میکل آرتتا برای سومین بار فصل را به عنوان سرمربی آرسنال آغاز می‌کند.

امیر احمدی حق، فوتبال لب – به پایان رساندن لیگ در رتبه هشتم و ناکامی در کسب سهمیه لیگ اروپا در دو فصل پیاپی هم نتوانست مانع اعتماد مالک آمریکایی به دستیار سابق گواردیولا شود.

در لندن، آنها ایمان داشتند که هافبک سابق توپچی ها با پرورش  نسلی جوان و تزریق دانش استاد خود، شمال لندن را بار دیگر به رنگ قرمز و سفید درخواهد آورد.

حال با جذب گابریل ژسوس و الکساندر زینچنکو، به نظر می‌رسد ردپای سرمربی اسپانیایی منچستر سیتی در افکار آرتتا پررنگ تر شده و این موضوع را با توجه به تاثیر این دو بازیکن طی  فازهای بازی‌سازی و خلق موقعیت آرسنال در مقابل کریستال پالاس می توان به خوبی درک کرد.

در فصول اخیر، بارها متوجه استفاده متفاوت پپ گواردیولا از مدافعین کناری منچسترسیتی شده‌ایم؛ فولبک‌های پپ محدود به کناره های زمین نبوده و در کنار هافبک دفاعی این تیم در سیستم 433 (رودری و سابقا فرناندینیو) نقشی محوری در بازیسازی در مرکز زمین داشته‌اند تا بازیکنان میانی سیتیزن ها در اشغال نیم فضاها و ایجاد برتری عددی در یک سوم دفاعی حریف ، آزاد باشند.

تصاویر زیر ، به خوبی کنش های تهاجمی دو مدافع کناری آرسنال ، بن وایت و زینچنکو را در جریان دیدار افتتاحیه لیگ برتر انگلستان میان آرسنال و کریستال پالاس نشان می دهند.

کنش های تهاجمی زینچنکو ؛ همانند آنچه در منچسترسیتی میدیدیم ، خرید جدید آرسنال بیش از اینکه پوشش دهنده فلنک چپ باشد ، در مرکز زمین و روی دست توماس پارتی ، به بازیسازی میانه میدان کمک میکرد.

کنش های تهاجمی بن وایت ؛ برخلاف گواردیولا ، آرتتا بصورت نامتقارن از مدافعین کناری خود استفاده کرد و بن وایت هرگز به اندازه زینچنکو در مرکز زمین دیده نشده. ( که البته با توجه به حضور ویلفرد زاها در جناح چپ پالاس و همچنین غیبت مایکل اولیس در سمت مقابل ، این سیستم کاملا منطقی بود)

اضافه شدن زینچنکو به خط میانی ، باعث آزادی ژاکا در نفوذ به نیم فضای چپ و اعمال فشار حداکثری آرسنال به خط دفاع پالاس شد که در پی آن توپچی ها موفق به خلق موقعیت هایی ارزشمند و به ثمر رساندن گل اول بازی شدند

اضافه شدن زینچنکو به خط میانی ، باعث آزادی ژاکا در نفوذ به نیم فضای چپ و اعمال فشار حداکثری آرسنال به خط دفاع پالاس شد که در پی آن توپچی ها موفق به خلق موقعیت هایی ارزشمند و به ثمر رساندن گل اول بازی شدند.

با این حال ، عملکرد آرسنال در کناره های زمین در ادامه مسابقه بی نقص نبود و پس از گل گابریل مارتینلی ، به تدریج ضعف های شاگردان آرتتا در تقابل با وینگرهای کریستال پالاس آشکار شد.

زینچنکو هرگز از لحاظ دفاعی بازیکن مستحکمی به شمار نرفته و این موضوع در فصل پیش به خوبی برای علاقه مندان به لیگ جزیره نمایان شد. وی یک هفته مانده به پایان لیگ در جریان تساوی 2-2 منچسترسیتی مقابل وستهم (از اینجا ببینید.

روی هر دو گل دریافتی تیمش مقصر شناخته شد تا قهرمانی لیگ از آنچه تصور میشد برای سیتیزن ها دشوارتر به دست بیاید.

اکثر حملات کریستال پالاس از ارسال پاس های مستقیم به هدف ویلفرد زاها در کناره راست زمین آرسنال شکل می گرفت و مصدومیت مایکل اولیس باعث شد خرید جدید آرسنال کمتر در فاز دفاع به چالش کشیده شود. اما با این حال در اندک نفوذ های جردن آیو نیز میشد متوجه جای خالی زینچنکو شد و حضور گرانیت ژاکا تدبیر سرمربی اسپانیایی برای پوشش این فضای خالی بود.

نمودار شاخص موقعیت گل دو تیم نشان می دهد که علی رغم شروع خوب آرسنال و کارآیی بازی پرفشار 20 دقیقه ابتدایی ، دو تیم تقریبا با شاخص برابری دیدار را به پایان رساندند و فرصت سوزی های شاگردان پت ویرا در مقابل دروازه در کنارعملکرد لایق تحسین ویلیام سالیبا در قلب دفاعی توپچی ها ، عامل مهمی در شکست میزبان بود.

بایستی دید در هفته های آتی و تقابل با خط حمله های با کیفیت تر لیگ ، آرتتا چه تدابیری را برای بیشینه کردن کارآیی مدافعین کناری خود خواهد کرد. آیا مدافعین میانی و ژاکا ، وظیفه پوشش جای خالی زینچنکو را به عهده خواهند گرفت؟ آیا با به کار گیری کیران تیرنی در مقابل تیم های تهاجمی تر باعث نیمکت نشینی فولبک 25 ساله خواهد شد؟ تنها زمان به ما خواهد گفت.

از سیر تا پیازِ مارتینز/ داستان مهره جدید شیاطین سرخ

منچستریونایتد لیساندرو مارتینز از آژاکس را با قیمت ۵۵ میلیون یورو به خدمت گرفت. ملی‌پوش آرژانتینی می‌تواند در دفاع میانی، دفاع چپ و هافبک میانی بازی کند و آرسنال از جمله مشتری‌های دیگر او بود.

ایلیا میری، فوتبال لب – لیساندرو مارتینز در ۱۸ ژانویه ۱۹۹۸ در شهر گالگوئه واقع در کشور آرژانتین متولد شد. وضع مالی خانواده آن‌ها چندان مناسب نبود و لیساندرو حتی توانایی خرید کفش مناسب فوتبال هم نداشت. در محله منابع کافی وجود نداشت و او در کودکی بعضی از اوقات با شکم گرسنه و بدون خوردن غذا فوتبال بازی می‌کرد. روحیه جنگندگی و سختکوش بودنش را می‌توان نشأت گرفته از همان دوران دانست.

با وجود تمام سختی‌ها او از ۵ سالگی وارد فوتبال شد و به تیم اورکوئیزا پیوست و در رده های پایه به پیشرفتش ادامه داد تا در سال ۲۰۱۴ به تیم پایه نیوولز اولدبویز بپیوندد و بعد از گذشت ۳ سال به تیم بزرگسالان آنها راه یابد؛ بعد از آن، و به صورت قرضی به جاستیزیا رفت و از آنجا هم به باشگاه آژاکس منتقل شد.

مارتینز درباره شروع کارش در آژاکس :

چند هفته اول وحشتناک بود، جلسات تمرینی کاملاً متفاوت با آنچه در آرژانتین به آن عادت داشتم پیش رفت. شدت، کنترل، تسلط، پاس‌ها و نگاه آن‌ها به فوتبال متفاوت بود.

مارتینز وقتی فقط ۲۱ سال داشت وارد فوتبال اروپا شد؛ او درباره روند تطبیق خودش با آژاکس می‌گوید:

من بازیکنی هستم که دوست دارم توپ را در اختیار داشته باشم، اما وقتی سبک آنها را در آمستردام دیدم که با پاس های تک‌ضرب چقدر سریع بازی می‌کنند من رو شگفت‌زده کردن موقع بود که فهمیدم چقدر سرعتم پایینه.

اما او در عرض چند ماه و بعد گذراندن یک پیش‌فصل خوب در آژاکس تبدیل به مهره اصلی تیم هلندی شد و توسط هواداران باشگاه به «قصاب» معروف شد. او در دفاع سبک تهاجمی و خشن دارد اما در مالکیت توپ کاملا باهوش و سنجیده عمل می‌کند.

در همان پنجره که دلیخت به یوونتوس پیوست، مارتنیز با ۷ میلیون یورو جانشین او شد. به نظر می‌رسید که او قرار است جانشین بلندمدت کاپیتان سابق آن‌ها در قلب خط دفاعی باشد اما بعد از گذشت مدتی او مجبور شد که جای خالی دیونگ را در هافبک پر کند.

تن‌هاخ در آن زمان گفت:

ر ابتدای فصل ما به دنبال رهبری برای هافبک مرکزی بودیم. ما می‌دانستیم که مارتینز در هافبک مرکزی بازی کرده است، اما آیا او می‌تواند در سیستم آژاکس این کار را انجام دهد؟ ما او را در آن‌جا امتحان کردیم و چیزهای خوب و مثبتی دیدیم.

و این سندی بر هوش تاکتیکی و تطبیق‌پذیری مارتینز است که در محیطی جدید و ناآشنا و بدون هیچ تسلطی بر زبان انگلیسی و هلندی، او توانست خود را با احتمالاً سخت‌ترین نقش در تیم آژاکس، یعنی دیکته کردن بازی از ابتدای خط دفاعی تا انتهای خط میانی با ایجاد پلی بین دفاع و حمله وفق دهد.

بخشی از این پیشرفت مارتینز بخاطر استعداد ذاتی او بود اما اشتهای بی‌انتهای او برای پیشرفت به همان اندازه مهم بود. مارتینز ذاتاً اهل مطالعه بود پس تلاش کرد تا بازیکنان دیگری را که از دفاع به هافبک تغییر پست داده بودند تماشا کند و از آن‌ها یاد بگیرد.

یکی از بازیکنانی که او درباره اش مطالعه کرد جاشوا کیمیچ از بایرن مونیخ بود که قبل از انتقال به خط میانی زیر نظر پپ گواردیولا، به عنوان یک دفاع راست شروع به کار کرد.

مارتینز درباره کیمیچ گفت:

وقتی او در خط میانی بازی می کند، آرامشی که دارد و نحوه بازی‌خوانی او را دوست دارم، یک بازیکن باید باهوش باشد، البته که باید اعتماد به نفس داشته باشد.

فصل بعد برای مارتینز چالش برانگیزتر بود، به طوری که تن‌هاخ در ابتدا ترجیح داد از رایان گراونبرخ در نقش هافبک و دیلی بلیند به عنوان مدافع میانی سمت چپ خود استفاده کند. لازمه بازگشت او از هافبک به مدافع میانی برعهده گرفتن مسئولیت دفاعی بیشتر بود. اما بازی در مناطق عقب باعث نشد که تاثیر او در بازیسازی آژاکس کمتر شود. در واقع، فصل گذشته، او میانگین پاس‌های بیشتری در 90 دقیقه نسبت به سایر بازیکنان لیگ هلند داشت.

مارتینز مانند هموطنش روبرتو آیالا، ملی‌پوش سابق آرژانتین که با وجود جثه کوچکش به عنوان یکی از بهترین مدافعان میانی نسل خود شناخته می‌شود. او به طرز فوق‌العاده‌ای در هوا مستحکم است و جهشی شگفت انگیز دارد. فصل گذشته در آژاکس، او بیش از هر بازیکن دیگری با ضربه سر توپ را دور کرد(۲۹) و در ۷۹ مورد از ۱۱۲ دوئل هوایی خود پیروز شد. ضریب موفقیت او ۷۱ درصد بود و او را پس از هری مگوایر از منچستریونایتد در رده دوم قرار داد. او به دلیل بازیخوانی خوب و یارگیری مهاجمان و موقعیت‌یابی هوشمندانه برا انجام تکل‌ها و توپ‌گیری‌ها مشهور است.

این ویژگی‌ها، همراه با تاکتیک.پذیری و مهارت فنی، او را برای تیم‌های لیگ برتر جذاب‌تر می‌کند و حالا بعد سه سال همکاری، مارتینز به دیدار مجدد با سرمربی خود این بار در تئاتر رویاها می‌رود.

رافینیا بالاخره به بارسلونا پیوست/ مروری بر این مسیر پرپیچ و خم

بالاخره پس از یک جنگ هایجکی بزرگ، این بارسلونا بود که توانست رافینیا را جذب کند. باهم نگاهی خواهیم داشت بر پروسه این انتقال.

کیارش غریبی، فوتبال لب – قصد رافینیا از ابتدا رفتن بود. دکو، ایجنت او و بارسلونا از ژانویه بایکدیگر در ارتباط بودند و بر سر مسائل شخصی به توافق رسیده بودند. اما بارسلونا منابع مالی کافی برای بستن این معامله را نداشت و همین باعث شده بود تا باشگاه‌هایی مانند چلسی، تاتنهام، آرسنال و منچستریونایتد از شرایط استفاده کنند و علاقه خود را به وینگر برزیلی ابراز کنند.

به دلیل رقابت دیرینه شیاطین سرخ و رز های سفید، لیدزی‌ها حاضر نبودند تا رافینیا را با مبلغی کمتر از ۶۰ میلیون پوند به یونایتد بفروشند. پس پرافتخار ترین تیم انگلستان سریعا از کورس حذف شد.

تاتنهام تیم دیگر حاضر در این کورس بود. طبق گزارش اتلتیک، پایخت نشین‌ها پیشنهاد پول نقد به علاوه یک بازیکن جهت معاوضه را پیشنهاد کردند اما موضع لیدز مشخص بود؛ آن‌ها فقط پول را می‌پذیرفتند. زیرا بازیکنانی مانند چارلس دی‌کلرته را زیر نظر داشتند و برای آوردن آن‌ها به الند رود تلاش می‌کردند. اما خود رافینیا هم مشتاق این انتقال نبود. زیرا او می‌ترسید که آنتونیو کنته او را برای استفاده در نقش وینگ‌بک راست در نظر داشته باشد و از پست اصلی خود دور شود.

دیگر تیم شمال لندن یعنی آرسنال با اعتماد به نفس بالایی وارد این جنگ شد. آن‌ها بر این باور بودند که رقابت اصلی برای جذب رافینیا با دیگر همشهری خود یعنی چلسی است و از ابتدا تاتنهام را در کورس بازنده می‌دانستند. آرسنال خیلی سریع رافینیا را در صدر لیست اولویت‌ های خود قرار دارد و پیشنهادی به ارزش ۳۵ میلیون پوند را برای لیدز ارسال کرد که توسط لیدز رد شد. آن‌ها قرار گذاشتند که در ۲۸ ژوئن با پیشنهادی جذاب‌تر برگردند اما باز هم خبری از توافق نبود و آرسنال هم از این رقابت کنار کشید.

اما عصر ۲۸ ژوئن به این زودی تمام نمی‌شد. در سمت دیگر لندن، چلسی احساس می‌کرد به دلیل حضور در لیگ قهرمانان اروپا، رابطه نزدیک تیاگو سیلوا و رافینیا و سابقه بازی دکو، ایجنت او در تیم لندنی، بتواند به راحتی معامله را جوش بدهد. پس در بعد از ظهر ۲۸ ژوئن پیشنهادی به ارزش ۵۵ میلیون پوند را به لیدزیونایتد ارائه کردند. سفید پوش های یورکشایر این پیشنهاد را پذیرفتند و چلسی در حال آماده‌سازی تست های پزشکی بود. ناگهان بارسلونا دوباره وارد رقابت شد.

درست چند ساعت بعد از پذیرش پیشنهاد چلسی توسط لیدز، دکو در بارسلون حاضر شد. با وجود علاقه به انتقال به چلسی، اولویت رافینیا همیشه بارسلونا بود و دکو آخرین تلاش‌ها رو برای برآورده کردن آرزوی بزرگ او انجام می‌داد. اما مسئولین لیدز سریعا موضع خودشون را مشخص کردند. آن‌ها با مبلغی کمتر از پیشنهاد چلسی یا قسط بندی مبلغ انتقال موافقت نخواهند کرد. رافینیا تا مشخص نشدن شرایط بارسلونا به چلسی پاسخی نمی‌داد و آماده می‌شد که به تمرینات پیش‌فصل شاگردان جسی مارش اضافه شود.

بارسلونا عقب نکشید و پیشنهادی را برای لیدز ارسال کرد که باعث شد درون باشگاه انگلیسی احساس بشود این انتقال شدنی‌ست. این پیشنهاد شامل ۵۸ میلیون یورو مبلغ ثابت به ۱۰ میلیون یورو متغیرات بود که مجموعا چیزی حدودی ۷۰ میلیون یورو برای بارسلونا آب می‌خورد. مسئله ای که همگان را شگفت زده کرده بود. بارسلونا چگونه با شرایط مالی کنونی، چنین پیشنهاد هایی را برای به خدمت‌گیری بازیکنان ارسال می‌کند؟ سرانجام لیدزی‌ها این پیشنهاد را پذیرفتند و به رافینیا اجازه سفر به بندر بارسلون داده شد.