Author Archives: محمدرضا حیدری

در شرایطی که وضعیت تمدید قرارداد داوید دخیا حل نشده است ما بررسی می کنیم که چرا آندره اونانا جانشین او خواهد شد.

محمدرضا حیدری;فوتبال لب-برای سال‌ها، حتی دهه‌ها، نقش و اهمیت دروازه‌بان بسیار کم‌ارزش بود. به طور بالقوه می توان گفت که آنها مورد استفاده قرار نگرفته اند.

آنها آنجا بودند تا از ورود توپ به سمت دروازه جلوگیری کنند. بنابراین، زمانی که گهگاه دروازه‌بان‌های متفاوت ظاهر می‌شدند، آن‌ها را به یاد ماندنی‌تر می‌کرد. دروازه بانانی مانند رنه هیگویتا، خورخه کامپوس، خوزه لوئیس چیلاورت و فابین بارتز.

کسانی مانند هیگویتا دقیقاً در جریان اصلی تثبیت نشده اند، اما دیگر دروازه بان به عنوان بازیکن یازدهم دیده نمی شود. روز به روز بیشتر از آنها به عنوان یک یازدهمین بازیکن بیرونی استفاده می شود. به این معنی که ویژگی هایی که زیربنای تمایلات هیگویتا، بارتز و دیگران از این قبیل بودند در حال تبدیل شدن به اجزای کلیدی در بازی مدرن هستند.

---

دروازه بان بازیساز

آندره اونانا مسلماً افراطی ترین نمونه از این نوع دروازه بان در سطح برتر ورزش امروز است. این بدان معنا نیست که او را خواهید دید که در حال تلاش برای دریبل زدن هافبک ها است. اما او فردی ریسک پذیر است، ذهنیتی مثبت و خلاق دارد و مظهر یک دروازه بان مدرن است.

او همچنین احتمالاً مورد توجه ترین دروازه بان اروپا در تابستان امسال است. به تازگی به اینتر کمک کرده تا به فینال لیگ قهرمانان اروپا برسد. قیمت درخواستی او به طرز شگفت آوری پایین است و حدود 50 میلیون یورو (43 میلیون پوند) است.

چلسی در ابتدا به نظر می رسید که در صف اول قرار دارد، اما اکنون منچستریونایتد مقصد محتمل تری به نظر می رسد. به نظر می رسد این باشگاه مایل است به داوید دخیا اجازه دهد باشگاه را ترک کند. قرارداد او در اولدترافورد در 1 ژوئیه به پایان رسید.

اتمام دخیا

نباید نادیده گرفت که دخیا در طول بیش از یک دهه در اولدترافورد چقدر برای یونایتد خوب بوده است. اما برای مدتی نیز مشخص بود که دروازه بان های همه جانبه بهتری وجود دارد. اریک تن هاخ اغلب از این اسپانیایی تمجید کرده است.

انتقال برای اونانا به عنوان جانشین دخیا مطمئناً یک مورد از یکطرف به طرف دیگر خواهد بود. دومی به سادگی حضور مطمئنی در دروازه ندارد. اولی احتمالاً یکی از آرام ترین و با اعتماد به نفس ترین دروازه بان های جهان است که مالکیت توپ را در اختیار دارد.

تن هاخ در پیش فصل سال گذشته گفت: “از هر بخش از تیم، من بهره وری می خواهم.” این مهم ترین چیز است، اینکه بازیکنان ابتکار عمل را در زمان مالکیت و عدم مالکیت توپ، در حمله و دفاع به دست بگیرند.»

بنابراین، با در نظر گرفتن این موضوع، ورود دروازه‌بانی مانند اونانا می‌تواند تاثیر متحول کننده‌ای در یونایتد داشته باشد. آنها در حال حاضر بازیکنان کلیدی در مناطق دفاعی دارند که در بازی کردن از طریق خطوط موثر هستند. مانند لیساندرو مارتینز، لوک شاو و کاسیمیرو، به علاوه برونو فرناندز و مونت در کمی بالاتر. به نظر می رسد اضافه کردن یک دروازه بان با استعداد در بازی با توپ قدم منطقی بعدی باشد. به ویژه با توجه به اینکه این روزها به نظر می رسد لیگ برتر خانه پرسینگ است. هشت باشگاه از 20 باشگاه از پنج لیگ برتر با بیشترین گردش مالی در 2022-23، انگلیسی بودند.

اونانا بهترین جایگزین

اونانا مطمئناً با این شرایط مطابقت دارد. در فصل گذشته دقت 93.8 درصدی پاس او در نیمه‌ی خودش تنها از 12 دروازه‌بان (حداقل 1000 دقیقه بازی) در پنج لیگ برتر اروپا ضعیف تر بود.

بنابراین اونانا نه تنها به دیدن توپ زیاد عادت دارد، بلکه قابل اعتماد است. با توجه به اینکه او اغلب به عنوان فردی ریسک‌پذیر توصیف می‌شود، این ممکن است خلاصه‌ای غافلگیرکننده به نظر برسد، اما یک هدف و تامل واقعی در بازی او وجود دارد. به ندرت این تصور برای شما ایجاد می شود که او بدون فکر زیاد یک پاس می دهد.

پپ گواردیولا، سرمربی منچسترسیتی، پس از فینال لیگ قهرمانان اروپا، به طرز جالبی تا آنجا پیش رفت که اونانا را به یک “هافبک نگهدارنده” تشبیه کرد، پست هایی که او در اختیار داشت و برخی از پاس هایی که انتخاب کرد. در واقع، پاس او به لائوتارو مارتینز در نیمه دوم (تصویر زیر) بود که بیش از نیمی از تیم سیتی را از معادله خارج کرد و در نهایت منجر به شوت زدن روملو لوکاکو به سمت دروازه شد.

گواردیولا حتی قبل از فینال پیشنهاد کرد که ویژگی‌های اونانا اینتر را از نظر ترکیب، نقطه مقابل یونایتد قرار داده است. او به CBS Sports گفت: «اونانا کار را واقعاً سخت می‌کند که یک پرس بالا در برابر آن‌ها به کار گرفته شود. شما نمی توانید دروازه بان را به درستی تحت فشار دهید. آنها در حفظ توپ استاد هستند.”

او افزود: برای مثال، اگر به یونایتد نگاه کنید، توپ رد بالا است. با راشفورد و یک [مهاجم] دیگر برای دویدن.”

تاثیر اونانا در نوع بازی منچستریونایتد

نکته‌ای از حقیقت در آن وجود دارد یونایتد حملات مستقیم (102) و گل‌های حاصل از چنین موقعیت‌هایی (9) را نسبت به هر تیم دیگری در لیگ برتر در فصل گذشته به ثمر رساند. فقط به این دلیل که اونانا در نیمه خود پاس های زیادی می دهد، به این معنا نیست که یونایتد در صورت امضای قرارداد، توانایی بازی مستقیم را از دست می دهد.

البته اگر او به یونایتد یا چلسی بپیوندد، ایجاد شانس مسئولیت اصلی بر عهده اونانا نخواهد بود. اما توانایی او روی توپ و استفاده از آن همچنان می‌تواند تأثیر مکرر بر نحوه حمله تیم یا تعداد موقعیت‌های آنها داشته باشد. با توجه به اینکه تیم تن هاخ چقدر سریع می‌تواند از عقب به جلو برود، پاساونانا از عقب می‌تواند بی‌ثباتی بیشتری را برای حریفان، به‌ویژه آن‌هایی که فشار می‌آورند، ایجاد کند.

او فصل گذشته در سری آ در 1.7 پاس منجر به شوت از بازی باز هر 90 دقیقه نقش داشت که تنها توسط دو دروازه بان (حداقل 650 دقیقه بازی) در پنج لیگ برتر بهتر بود. البته، این به بازیکنانی نیاز دارد که بتوانند حملات را با هم ادامه دهند، اما 99 حمله از بازیسازی یونایتد فقط اندکی کمتر از 101 حمله اینتر بود، بنابراین می توان گفت که استعدادهای اونانا به همان اندازه به خوبی مورد استفاده قرار می گیرد.

ریسک بالا و نتیجه بهتر

همه اینها به روایت گسترده تری پیرامون شخصیت و طرز فکر اونانا می پردازد. او کاملاً یک دروازه بان رو به جلویی است. در حالی که خط دفاعی نسبتا عمیق اینتر به این معنی است که او واقعاً مجبور به سوییپ کردن (پاکسازی توپ های ارسالی پشت دفاع) نیست، او در فصل 2016-2017 اردیویژه برای آژاکس 35 سوییپ دروازه بان (که 32 بار تکمیل شد) را به دست آورد.

البته، او در فصل بعد توسط تن هاخ در آژاکس مربی و مدیریت شد، همزمان با اونانا که تمایلات گسترده خود را تا حد قابل توجهی مهار کرد. با این وجود، نمی توان از این واقعیت دور شد که سبک بازی و ریسک پذیری او برای همه مناسب نیست. برخی از هواداران ممکن است کمی طول بکشد تا با او سازگار شوند.

رکوردشکنی اونانا در جام جهانی

فراموش نکنیم، در قطر 2022، اونانا رکورد بیشترین لمس خارج از چارچوب (26) توسط یک دروازه بان را در یک بازی در جام جهانی شکست، که در مجموع 46 بازی آزاد در شکست 1-0 به سوئیس بود. این اولین و تنها حضور او در مسابقات بود. درگیری با سرمربی تیم ریگوبرت سانگ، که احساس می کرد اونانا ریسک های زیادی کرده است، منجر به ترک کامل دروازه بان از اردو و کناره گیری از فوتبال بین المللی شد.

در زیر نمونه دیگری از ریسک پذیری او نشان داده شده است، زیرا او با خونسردی توپ را مستقیماً از کنار ارلینگ هالند هنگام پرسینگ در فینال لیگ قهرمانان می زند. اما ریسک پذیری یک نفر، شجاعت مرد دیگر است.

نکته مهم برای اونانا

توانایی های اونانا باید تا حد یک دروازه بان گسترش یابد. سیستم تن هاگ تقریباً مستلزم این است که یونایتد شوت های زیادی دریافت کند زیرا این تشویق باعث می شود که حریف فضای بیشتری را برای استفاده در سمت دیگر باقی بگذارد، بنابراین آنها در فصل گذشته با 481 شوت مواجه شدند که کمتر از تنها تاتنهام (520) و فولام (505) بود.

در مورد دخیا منصفانه باید بگوییم که او همچنان دروازه بان بسیار توانمندی در توقف شوت باقی می ماند، اگرچه درصد سیو 69.9 درصدی او در لیگ فصل گذشته کمتر از 71.8 درصد بود که اونانا داشت. دومی همچنین در لیگ قهرمانان برای «گل‌های جلوگیری‌شده» پیشتاز بود، و با توجه به متریک گل‌های مورد انتظار Opta روی هدف دریافت‌شده (xGOT) 7.8 (به استثنای گل‌های به خودی) را از دست داد.

اونانا کامل نیست، اما آیا دروازه بانی هم هست؟ حتی ادرسون در فصل گذشته 4.7 گل بیشتر از حد انتظار در لیگ بر اساس همین مدل دریافت کرد، با این حال او همچنان به عنوان یکی از بهترین ها و احتمالاً معیار برای دروازه بان های توپ بازی مورد تحسین قرار می گیرد.

ما همچنین باید اذعان کنیم که اونانا در لیگ‌هایی بازی می‌کند که نسبت به لیگ برتر از نظر فیزیکی کمتر به حساب می‌آیند، به خصوص از نظر شیفتگی مدرن به پرسینگ. اگر قرار باشد به یونایتد بپیوندد، مشخص نیست که او موفق خواهد بود.

اقتباس او کلید خواهد بود. اینکه او چقدر سریع خود را با تغییر شدت پرس تطبیق می‌دهد در ماه‌های اولیه عامل مهمی خواهد بود، اما اگر همه چیز به خوبی پیش برود، دلیلی وجود دارد که انتظار داشته باشیم اونانا در صورت تعویض میلان با منچستر، یک چرخ دنده بسیار مهم در دستگاه تن هاخ باشد.

منبع‌: The Analyst

اونای امری و مونچی زمانی همکاری درخشانی در سویا داشتند. اکنون، آنها انتخاب شده اند که استون ویلا را به سطح بالاتری ببرند.

محمدرضا حیدری;فوتبال لب-هیچ کس انتظار تفتیش عقاید اسپانیایی را ندارد، کمتر از همه مردم وست میدلندز. اما یک هاله جدید غیرقابل انکار در استون ویلا، یا استون سویای مونچی وجود دارد.

آوردن اونای امری به ویلا پارک به خودی خود نوعی کودتا محسوب می شد. مونچی دومین دوره خود را به عنوان مدیر ورزشی سویا در اواسط ژوئن به پایان رساند. زیرا انتقال او به ویلا تنها چند هفته بعد از اینکه باشگاه سابقش لیگ اروپا را برای هفتمین بار قهرمان کرد، رسمی شد.

تمام این هفت قهرمانی زیر نظر مونچی بود و از زمانی که دروازه بان سابق سویا برای اولین بار در سال 2000 به عنوان مدیر ورزشی استخدام شد، باشگاه را متحول کرد. همه آنها با مثبت اندیشی و خوش بینی احاطه شده بودند، گویی هر یک از آنها شروع یک دوره با شکوه جدید است.

در حالی که هواداران بدون شک از شکست رم در ضربات پنالتی در بوداپست در ماه مه لذت بردند و در جشن پوئرتا د خرز در سویا حضور داشتند. شکوه با پس زمینه نگران کننده تری رقم خورد. مدتی قبل آنها با سقوط به دسته پایین تر دست و پنجه نرم می کردند. استاندارد تیم ساخته شده توسط مونچی در تمام فصل مورد انتقاد قرار گرفت. وضعیت مالی باشگاه در وضعیت خوبی نیست. شک و تردیدها در مورد آینده نقل و انتقالات شروع شده بود.

این یک فصل طاقت فرسا از نظر احساسی برای سویا و مونچی بود. برای او جدایی معنا داشت. استون ویلا به نوعی گام بعدی عالی است که آشنایی، جاه طلبی و فضای قابل توجهی برای رشد ارائه می دهد.

زوج پویا

مونچی و امری دو مهره خوب در رامون سانچز پیزخوان بودند و سه قهرمانی لیگ اروپا را پشت سر هم بین ژانویه 2013 و ژوئن 2016 به دست آوردند.

اکنون یک پذیرش نیمه جدی وجود دارد که سویا هر سال که در لیگ اروپا حضور دارد قهرمان لیگ اروپا می شود. اما چشم انداز باشگاه زمانی که امری و مونچی برای اولین بار با هم همکاری کردند 10 سال و نیم پیش نسبتاً بدتر بود. .

سویا قدرتی که در دهه قبل بود نبود، با کسب رتبه نهم در فصل 2011-2012 که دومین رتبه پایانی از زمان صعود در سال 2001 بود. اسطوره باشگاه مانولو خیمنز، آنتونیو آلوارز، گرگوریو مانزانو، مارسلینو گارسیا تورال و میشل همگی برکنار شدند.

مطمئنا امری تیمی را به ارث برد که استعدادی در آن وجود داشت. فدریکو فازیو، خسوس ناواس، گری مدل، آلوارو نگردو، دیگو پروتی، ایوان راکیتیچ، خوزه آنتونیو ریس و جفری کوندوگبیا همگی در آنجا حضور داشتند. اما حتی در میان آن گروه نیز بازیکنانی بودند که عملکرد ضعیفی داشتند یا به دلیل مصدومیت به طور مداوم در دسترس نبودند.

فصل 13-2012 با کسب مقام نهمی دیگر به اوج خود رسید. بازی آخر فصل، پیروزی مهیج 4-3 خانگی مقابل تیم سابق امری، والنسیا، حس پایان یک دوران را در خود داشت. آندرس پالوپ دروازه بان باسابقه در حال بازنشستگی بود. پسر محلی ناواس با دستان خود خداحافظی کرد و انتقالش به منچسترسیتی انجام شد و روز بعد اعلام خواهد شد. نگردو او را تا استادیوم اتحاد دنبال کرد و کوندوگبیا و گری مدل نیز از دیگر افراد فروخته شده خواهند بود.

خوش شانسی

با این حال، خوشبختانه برای سویا، مالاگا و رایو وایکانو از رقابت در اروپا در فصل بعد محروم شدند، به این معنی که مونچی با وجود موقعیت ناامیدکننده نهایی لیگ، به ساخت تیمی متهم شد که بتواند در چند جبهه بجنگد.

برای بسیاری از هواداران، کاری که مدیر ورزشی در تابستان 2013 انجام داد بهترین کار او بود.

کمتر از 14 بازیکن وارد شدند که کارلوس باکا با تقریباً 10 میلیون یورو گرانترین آنها بود. مجموع هزینه های تخمینی 35 میلیون یورو توسط خروجی هایی به ارزش 90 میلیون یورو تامین شد و برخی از خریدهای آنها هنوز هم می تواند به عنوان بهترین خریدهای مونچی در نظر گرفته شود. باکا، کوین گامیرو و ویتولو همگی به سودهای قابل توجه سویا دست یافتند، در حالی که استفان امبیا، نیکو پارجا و دانیل کاریکو به محبوب هواداران تبدیل شدند.

مونچی اغلب به عنوان الهام‌بخش اصلی بسیاری از موفقیت‌های سویا در نظر گرفته می‌شود، و با توجه به تصمیم‌های کلیدی و این که تیم‌سازی همیشه به او بازمی‌گردد، قابل درک است. اما دشوار است که به فصل 2013-14 نگاهی بیندازیم و امری را به‌عنوان تفاوت‌ساز نگاه نکنیم. . جابجایی تیم قابل توجه بود، و با این حال مربی اهل باسک به سرعت آنها را به یک واحد منسجم تبدیل کرد که نه تنها پنجم شد، بلکه به لطف شکست بنفیکا در ضربات پنالتی در فینال، لیگ اروپا را نیز به دست آورد.

برنامه مشخص

مونچی در اواخر سال 2013 درباره امری گفت: “او ایده های روشنی دارد.” نگرانی من این بود که درباره [ایده های امری] متقاعد نشده بودم، اما [اکنون] هیچ شکی وجود ندارد. او می توانست تیمی بسازد که عقب بنشیند، اما پس از آن اونای نیست. او فکر می کند – و از این نظر بسیار شبیه به خواندی راموس است – که بهتر است 4-3 پیروز شویم تا 1-0. تنها چیزی که از یک مربی می‌خواهم، شفافیت ایده‌ها است و او کاملاً واضح است.»

برخی از بازیکنان نمی توانند این وضوح را تحمل کنند. در طول روزهای حضورش در آلمریا، که امری با کسب صعود اولین طعم سرمربیگری در لالیگا را با آن چشید، گفته می‌شد که وسواس او در تجزیه و تحلیل ویدئو، برخی افراد را به خواب می‌برد. اما در سویا، بازیکنان بیشتر تحت رهبری او پیشرفت کردند. ویتولو از سگوندا آمد. کاریکو نتوانست در ریدینگ جایگاه تیم اصلی را بدست آورد. به نظر می رسید که اِور بانگا در حال هدر دادن پتانسیل باورنکردنی خود بود. آلکس ویدال، گرزگورز کریچوویاک و استون نزونزی همگی نسبتاً ارزان قرارداد داشتند و پس از فروش برای سودهای کلان به سطوحی رسیدند که دیگر هرگز نمی دیدند.

تاثیر فراوان امری

مطمئناً مونچی سهم خود را از اعتبار دارا بود، اما امری بود که از نظر نوع بازیکنانی که می‌خواست، وضوح را ارائه کرد و سپس آن افراد را به یک تیم تبدیل کرد. در هر سه تابستانی که امری در سویا گذراند، این باشگاه حداقل 10 بازیکن جدید آورد. با این حال، جام های لیگ اروپا همچنان از راه رسید. مونچی گفت: «او کامل‌ترین مربی است که تا به حال داشته‌ام.

آنها در سال 2015 دنیپرو را در ورشو شکست دادند تا به رکورد چهار موفقیت در رقابت‌های اروپا برسند، سپس یک سال بعد لیورپول یورگن کلوپ را شکست دادند تا اولین تیمی شوند که با قهرمانی در لیگ اروپا به لیگ قهرمانان اروپا راه یافته است. دوران باشکوهی بود، اما در باشگاهی مانند سویا، چنین طلسم‌هایی می‌تواند تا این حد طول بکشد که متفکران به کار خود ادامه دهند. پاری سن ژرمن برای امری خیلی زیاد بود.

سقوط مونچی

مونچی در همان تابستان امری تلاش کرد تا سویا را ترک کند، اما باشگاه اجازه نداد. کمتر از یک سال بعد، در آوریل 2017، آرزوی او برآورده شد. یک دوران جدید در رم آغاز شد.

جیم پالوتا، مالک رم در آن زمان، از این استخدام هیجان زده بود: “من نمی توانم از این انتصاب خوشحال باشم زیرا مونچی به طور گسترده به عنوان یکی از بهترین ذهن های فوتبال جهان شناخته می شود.”

مونچی کمی کمتر از دو سال بعد استعفا داد، اقامت او در ایتالیا یک شکست بی‌درنگ بود. پالوتا، در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۲۱ با The Athletic درباره آن طلسم، گفت: «شما به کل این کار نگاه می‌کنید. ما می‌گفتیم، «این اشتباهات گران قیمت بودند».

موفق اما نه کامل!

انصافاً، رم در سری آ سوم شد و در اولین فصل کامل مونچی به نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا رسید، و برای اولین بار در تاریخ رم، رم را به 5 رتبه متوالی در سه رده بالای جدول رساند. اما تابستان بعد بود که همچنان او را آزار می دهد.

رم به دلایل مالی مجبور به فروش دارایی های خاصی شد – مانند محمد صلاح و آلیسون – اما بازیکنانی که وارد زمین شدند تا حد زیادی ناامید کننده بودند. بیش از 100 میلیون یورو برای پاتریک شیک، استیون نزونزی، خاویر پاستوره و جاستین کلایورت هزینه شد. تنها یکی از کسانی که بیش از 60 بازی برای رم در تمام رقابت ها انجام داد، دومی (68) بود که فقط پنج سال بعد توانستند به بورنموث بفروشند.

لورنزو پلگرینی و برایان کریستانته را می‌توان دو مورد از معدود داستان‌های موفقیت‌آمیز در میان کسانی که مونچی امضا کردند در نظر گرفت – نیکولو زانیولو از نظر فنی تحت نظر او قرار گرفت، اگرچه قرارداد او توسط فرانکو بالدینی امضا شد نه مونچی. علاوه بر مواردی که قبلاً ذکر شد، شکست های بسیار بیشتری نیز وجود داشت. ماکسیم گونالون، گرگوار دفرل، ماریو روئی، هکتور مورنو، آنته کوریک و جاناتان سیلوا همگی بیشتر از 23 بازی انجام ندادند.

دوران پسا رم

با وجود دوران مونچی در رم، او تقریباً بلافاصله دوباره با امری ارتباط برقرار کرد. چه کسی می داند، اگر او این کار را انجام می داد، دوران امری در آرسنال ممکن بود بسیار متفاوت باشد – درست است، مونچی اساساً با قراردادی برای انتقال به ورزشگاه امارات در سال 2019 موافقت کرده بود. حتی از امری در یک کنفرانس مطبوعاتی در مورد آن سؤال شد. او گفت: من سه سال و نیم در سویا با او خیلی خوب کار کردم. رابطه من با او خوب است اما این کار برای باشگاه است و این موضوع به عهده باشگاه است. من فقط می توانم به شما بگویم که او یک فرد خوب و یک حرفه ای خوب است.

اما سویا تماس گرفت و توانست او را متقاعد کند که به خانه بازگردد. مونچی گفت: از آرسنال به خاطر علاقه اش تشکر می کنم. آنها باشگاهی بودند که بیشترین علاقه را به من نشان دادند، اما در نهایت، من تمام پیشنهاداتی را که روی میز داشتم ارزیابی کردم و یکی را انتخاب کردم که بیش از همه مرا متقاعد کرد. من گزینه‌های دیگری داشتم و گزینه‌های بسیار مهمی که درخشان‌تر بودند، اما سویا را انتخاب کردم زیرا پروژه ورزشی آن من را متقاعد کرد.»

بازگشت به خانه

پروژه؟ تبدیل سویا به تیمی که می تواند در بین بهترین ها بجنگد. بازسازی دیگری آغاز شد. او به عنوان مربی خولن لوپتگی را استخدام کرد. آن فصل یک مقام چهارم را به همراه داشت، به علاوه یک قهرمانی دیگر در لیگ اروپا. سپس، در فصل 2020-21، سویا در بیشتر فصل قبل از محو شدن در هفته های پایانی رقابت های قهرمانی، رقیب واقعی قهرمانی بود – اما آنها همچنان رکورد باشگاه خود را برای بیشترین امتیاز در یک فصل برتر (77) شکستند. اوج آنها این خواهد بود. سومین رتبه متوالی در جمع چهار تیم برتر – چیزی که از دهه 1950 موفق نشده بودند – در سال 2021-22 به دست آمد، اما این اساساً پایان چرخه بود.

دفاع تیم سویا که تقریباً نظم برقرار شده را به هم ریخته بود، با فروش ضروری دیگو کارلوس و ژول کونده از هم پاشید. مسلماً مونچی به هدفی که برای آن تعیین کرده بود رسید، اما برنامه ریزی تیم قبل از فصل 2022-23 وخیم بود. اینکه خوزه لوئیس مندیلیبار چگونه آنها را به هفتمین قهرمانی در لیگ اروپا هدایت کرد، یک راز است و مطمئناً داستان کمپین آنها را بازگو نمی کند. زمانی که او در ماه مارس استخدام شد، سویا واقعاً کاندیدای سقوط بود. آخرین رتبه آنها در رده دوازدهم یک لغزش بزرگ از رتبه چهارم نسبت به والنسیا بود.

مونچی تصمیم گرفت برود. استراحت چیزی است که او میل داشت، اما پس از آن یک فرصت خاص پیش آمد – این بار او نتوانست آن را رد کند.

اتحاد دوباره

ویلا با اخراج استیون جرارد در اواخر اکتبر در رده هفدهم لیگ برتر قرار داشت. اولین بازی امری در 6 نوامبر بود. بین شروع آن آخر هفته تا پایان فصل، تنها چهار تیم امتیاز بیشتری نسبت به ویلا (49) کسب کردند که یک بازی کمتر از رقبای خود انجام دادند.

1.96 امتیاز آنها در هر بازی مشابه لیورپول در آن دوره بود و تنها توسط منچسترسیتی (2.31)، آرسنال (2.04) و منچستریونایتد (2.0) بهتر بود. این یک چرخش سریع و خیره کننده دیگر بود که از امری الهام گرفته شده بود.

شهرت او در پاری سن ژرمن و سپس آرسنال به نوعی تضعیف شد، اما او دوباره با ویارئال به ترفندهای معمول خود ادامه داد و با شکست منچستریونایتد در ضربات پنالتی در سال 2021 برای چهارمین بار قهرمان لیگ اروپا شد.

بهره‌برداری‌های اروپایی ویارئال در این دو سال سرمربیگری، به‌علاوه شروع درخشان او در ویلا، راه زیادی را برای اصلاح تصورات امری در پاری‌سن‌ژرمن و آرسنال طی کرده است، اما چقدر بیشتر در راه است؟ این بدیهی است که بسیار دشوار یا حتی غیر ممکن است؟ – سوال برای پاسخ، با این حال حداقل باید رکورد او در مسابقات لیگ را در نظر بگیریم.

در 10 سال گذشته، تنها باشگاهی که او توانسته به جمع چهار تیم برتر هدایت کند، PSG است. البته، او در مسابقات حذفی خوب عمل کرده است. علاوه بر موفقیت هایی که قبلا ذکر شد، او همچنین آرسنال را به فینال لیگ اروپا برد و ویارئال را به چهار تیم آخر لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2021-22 رساند. اما حتی تیم سه قهرمانی او در لیگ اروپا، سویا، هرگز بالاتر از پنجمی در لالیگا به پایان نرسید، در حالی که او ویارئال را به مقام هفتم رساند.

اسکواد ضغیف

اما در هر مورد با سویا و ویارئال، می توان گفت تمرکز آنها به طور موجهی روی موفقیت اروپا بود، و به طور واقع بینانه تنها تیم هایی با ترکیب بسیار عمیق می توانند سطح بسیار بالایی را در چندین جبهه در تمام فصل حفظ کنند.

شروع امری در ویلا این امر را تایید می کند. آنها یک رقابت اروپایی برای نگرانی نداشتند، بنابراین حواس‌پرتی‌ها به حداقل می‌رسید و زمان ریکاوری به حداکثر می‌رسید. با این حال، آنها در فصل آینده لیگ کنفرانس اروپا حضور خواهند داشت. در حالی که ممکن است اولویت دادن به لیگ برتر بدیهی به نظر برسد، رقابت اضافی مطمئناً سطح تیم آنها را افزایش می دهد.

ویلا امیدی دوباره

با این حال، پتانسیل ویلا نباید نادیده گرفته شود. امری در فصل گذشته تاثیری که می تواند به تنهایی داشته باشد را نشان داد. او مربی بسیار خوبی است و اکنون بار دیگر با مردی که مسلماً بهترین استعداد یاب اروپا در این قرن بوده است، جفت شده است، کسی که قبلاً با او پیشرفت کرده است. مسلما، زمینه در حال حاضر به طور قابل توجهی متفاوت است. صاحبان ویلا جاه طلب هستند. مدل آنها لزوماً حول و حوش خرید الماس های خام و صیقل دادن آنها برای فروش با سود نیست – و سپس دوباره این کار را انجام دهند. نه، پول در حال حاضر وجود دارد، آنها فقط نیاز به یک اقدام مضاعف برای شناسایی و شکوفایی استعدادها داشتند.

در امری و مونچی، بدون شک آنها دو نفر دارند که هم به صورت مشارکتی و هم به صورت انحصاری و به صورت ثابت در آن زمینه ها برتری داشته اند. ماجراجویی رومی و پیش فصل 2022 ممکن است برخی را نگران کند، اما چند تابستان بد نباید تابستان های درخشان بی شماری را تحت الشعاع قرار دهد. برای هر پاستوره یک راکیتیچ و یک بانگا وجود دارد. برای هر ایسکو یک دنی آلوز، یک کونده وجود دارد.

هم تیمی شدن امری با مونچی مطمئناً تضمینی برای موفقیت نیست، اما بیانیه بزرگی از قصد برای آن است.

منبع : The Analyst

منچستریونایتد اولین فصل اریک تن هاخ را با کسب مقام سوم و یک جام به پایان رساند، اما کجا می‌تواند در تلاش خود برای تبدیل شدن به رقبای واقعی عنوان قهرمانی پیشرفت کند؟

محمدرضا حیدری,فوتبال لب-فصل اول اریک تن هاخ به عنوان سرمربی منچستریونایتد را باید به طور کلی یک فصل مثبت دید. مطمئناً عالی نبود، اما فراتر از ضربات تلخ منچسترسیتی، لیورپول و برنتفورد و سقوط وحشتناک لیگ اروپا در برابر سویا، بدون شک نشانه‌هایی از پیشرفت وجود داشت.

حتی اگر برای لحظه ای فوتبال واقعی را نادیده بگیرید، تن هاخ در منچستریونایتد با کنار گذاشتن بازیکنانی مانند کاپیتان هری مگوایر و کریستیانو رونالدو قدرت خود را نشان داد. خروج دومی نیز به خوبی روی سرمربی تیم منعکس شد زیرا مهاجم سابق پرتغالی از نظر عملکرد، نگرش و طغیان قابل توجهش در آستانه جام جهانی مشکل ساز شده بود. مرد هلندی همچنین کاری را انجام داد که در آن زمان غیرقابل تصور به نظر می رسید و مارکوس راشفورد را به دلیل یک موضوع انضباطی کنار گذاشت.

البته، اگر یونایتد در این مسیر نشانه‌هایی از بهبود نشان نمی‌داد، آن موقعیت‌ها بسیار بدتر می‌شد. مسلماً، برخی ممکن است پیشنهاد کنند که با توجه به فصل‌های ناامیدکننده لیورپول، چلسی و تاتنهام، در زمینی ضعیف به لیگ قهرمانان اروپا صعود کردند، اما منچستریونایتد 17 امتیاز (75) بیشتر از سال قبل کسب کرد. مجموع آنها آن را به دومین فصل برتر باشگاه از زمان خروج سر الکس فرگوسن تبدیل کرد (در فصل 18-2017 پشت سر 81 امتیاز)، و فراموش نکنیم که آنها همچنین با موفقیت در جام اتحادیه به خشکسالی شش ساله جام پایان دادند.

با این حال، آنها همچنان فصل لیگ برتر را با 14 امتیاز اختلاف نسبت به منچسترسیتی به پایان رساندند. بنابراین، بله، آنها در منچستریونایتد پیشرفت کردند و این قابل بحث نیست. اما این پایان بازی نیست. هنوز کارهای زیادی باید انجام شود تا یونایتد به عنوان رقیب واقع گرای سیتی و به طور بالقوه حتی آرسنال در نظر گرفته شود.

بازیسازی از عقب

تجزیه و تحلیل عادات پاس‌های منچستریونایتد در خارج از خط دفاعی یک موضوع داغ در طول فصل بوده است، اما ارزش آن را دارد که دوباره مورد توجه قرار گیرد، زیرا مسلماً این منطقه‌ای است که آنها می‌توانند حتی بدون انجام کار زیادی به دستاوردهای قابل توجهی برسند.

بسیار خوب، این ممکن است یک برداشت کمی ساده از آنچه برای خرید و ادغام یک دروازه بان جدید لازم است باشد. اکثر کارشناسان و هواداران منچستریونایتد موافق هستند که احتمالاً زمان جدایی از داوید دخیا فرا رسیده است. روی کین معتقد است که آنها باید “به سرعت از او دور شوند”. آنها حتی این فرصت را دارند که این کار را بدون پرداخت پول یا پرداخت دستمزدهای آینده انجام دهند زیرا قرارداد او در پایان ژوئن به پایان می رسد.

تمام سروصداهای تن هاخ پیش از این حاکی از آن بود که او مایل است دخیا باتجربه را حفظ کند و شاید آنها قرارداد جدیدی را منعقد کنند و او را متقاعد کنند که شرایط را به شدت کاهش دهد. اما آنها همچنان باید دروازه بان جدیدی بیاورند که به هر حال با توپ در پایش راحت تر باشد.

دخیا در سطح ساوتهمپتون

دخیا در این فصل 735 پاس در نیم فصل خود به ثبت رساند که 12 درصد از آنها نتوانست به هم تیمی برسد. این ممکن است نگران کننده به نظر نرسد، اما میانگین لیگ برتر 11٪ بود (دروازه بان هایی با حداقل 1000 دقیقه بازی). و برای زمینه بیشتر، آلیسون (5.8٪) و برند لنو (4.8٪) بهترین رکوردهای این فصل را داشتند.

در میان همین گروه از دروازه بانان، 12 نفر میانگین پاس کوتاه تری نسبت به دخیا (29.75 متر) داشتند. این امر نشان دهنده این واقعیت است که او همچنان تمایل به بازی بلند دارد، علیرغم اینکه تن هاخ به وضوح به بازیکنانش دستور می دهد که سعی کنند آن را از عقب بازی کنند. مشاهده اینکه دخیا پاس‌های کوتاه خطرناک‌تر را به‌ویژه پس از ترس یا خطا نادیده می‌گیرد، بسیار عادی شده است.

این بدان معنا نیست که پاس بلند یا مستقیم نمی تواند خطری ایجاد کند. یونایتد در این فصل بیش از هر تیم دیگری در لیگ برتر حملات مستقیم (102) و گل از چنین موقعیت‌هایی (9 گل) را به ثبت رساند، بنابراین مطمئناً دلایلی وجود دارد که گاهی اوقات توپ را سریع به جلو برسانیم. اما عملکرد آنها در این زمینه بیشتر به بازیکنان توپ میانی آنها و افرادی مانند راشفورد مربوط می شود تا دخیا.

جانشین دخیا

بنابراین، منچستریونایتد به دنبال چه کسی می تواند باشد؟ کسی که به شدت با آن مرتبط بوده اند، دیوگو کاستا از پورتو است. این ملی پوش پرتغالی مطمئناً دروازه بان خوبی است و به طور میانگین هر 90 دقیقه 0.6 توپ های بلند را جمع می کند، که او را در رده 24 در میان 158 دروازه بان با حداقل 1000 دقیقه بازی در هفت لیگ برتر اروپایی در فصل گذشته قرار می دهد. او همچنین یک هم تیمی با 92.4 درصد پاس در نیمه خود پیدا می کند که علیرغم میانگین پاس های طولانی بیشتر در 90 دقیقه (14.9 به 13.7) پیشرفت قابل قبولی نسبت به دخیا است.

با این حال، کاستا ارزان نخواهد بود – احتمالاً بیش از 60 میلیون پوند هزینه دارد – و او در حال حاضر در سطح پایین تر از لیگ برتر بازی می کند، بنابراین نتیجه گیری بیش از حد دشوار است. گزینه دیگر می تواند آندره اونانا از اینتر باشد که زیر نظر تن هاخ در آژاکس بازی می کرد. این ملی پوش کامرونی به شدت با نقل مکان های دیگر در انگلیس، یعنی چلسی مرتبط بوده است و شایعه شده است که با قیمتی حدود 50 میلیون پوند در دسترس خواهد بود. اتلتیک روز جمعه ادعا کرد که منچستریونایتد در حال بررسی این بازیکن 27 ساله است.

اونانا پرریسک اما مناسب

اونانا ریسک می کند اما دروازه بان خوبی است که با توپ بازی می کند. در میان همان گروه دروازه‌بانی که قبلاً ذکر شد، فقط 15 نفر توانستند دقت پاس 93.8 درصدی خود را در نیمه‌ی خود بهتر کنند و فقط سه نفر از آن‌ها بر اساس هر 90 دقیقه بیشتر تلاش کردند (27.0). پپ گواردیولا، سرمربی منچسترسیتی، قبل از فینال لیگ قهرمانان اروپا، او را برای تمجید از او متمایز کرد و گفت: «[اینتر] از نظر ظاهری واقعاً خوب عمل کرده است، مهم این نیست که چقدر خوب دفاع می کنند. این خوب است که آنها در انتقال و ارتباط با مهاجمان خوب هستند. آنها روند بسیار خوبی دارند، از اونانا شروع می کنند، یک دروازه بان استثنایی در ترکیب – یکی از بهترین های جهان در حال حاضر.”

شجاعت و اعتماد به نفس اونانا در آن زمان از ویژگی های عملکرد او در آن مسابقه بود که در چند نوبت زمانی که برش از مطبوعات سیتی عبور می کرد، باور قابل توجهی را نشان داد. سبک اونانا برای همه مناسب نیست، به همین دلیل ریگوبرت سونگ، سرمربی کامرون، او را پس از اختلاف نظر در مورد تمایل دروازه بان به ریسک کردن، از جام جهانی به خانه فرستاد. با این حال او می تواند یک تغییر دهنده بازی برای منچستریونایتد باشد.

---

ضربات ایستگاهی

اگرچه این یک نقطه ضعف شناخته شده برای یونایتد است، بسیاری از مردم ممکن است ندانند که در این فصل چقدر در ضربات ایستگاهی ضعیف بودند. تاثیرگذار بودن در ضربات ایستگاهی ممکن است مانند بازی کردن شدید از عقب، یا خفه کردن حریف با پرس شدید خفه کننده، شیک نباشد، اما بدیهی است که می‌توانند منبعی حیاتی برای گل‌های اضافی باشند.

سیزده تیم از 20 تیم فصل گذشته لیگ برتر موفق به زدن حداقل 10 گل از روی ضربات ایستگاهی شدند. برای منچستریونایتد فقط 5 بود که بدترین رکورد در لیگ برتر بود.

اهداف مورد انتظار آن‌ها (xG) در ضربات ایستگاهی کمی بالاتر بود (9.8)، بنابراین حداقل نشانه‌ای از اتلاف وجود داشت و شما امیدوارید که با گذشت زمان به یک سطح برسد. با این حال، 9.8 xG همچنان چهارمین پایین‌ترین در لیگ برتر بود، بنابراین شانس‌هایی که آنها در این سناریوها ایجاد کردند خیلی زیاد نبود.

علاوه بر این، تنها 14 درصد از کل xG آنها از ضربات ایستگاهی به دست آمد که باز هم بدترین رکورد در بین تمام تیم های این بخش بود. همه تیم‌ها به جز چهار تیم در این معیار به حداقل 20 درصد رسیدند. بنابراین تیم تن هاخ تهدید بسیار کمتری نسبت به بازی آزاد داشت.

متزلزل در دفاع

10 گلی که یونایتد در ست‌پلی دریافت کرد، 4.3 کمتر از xG آنها بود، که نشان می‌دهد دخیا تأثیر مثبتی در اینجا داشته است. اما نمی‌تواند تصادفی باشد که مردان تن هاخ در هر دو انتهای زمین در موقعیت‌های توپ مرده ضعیف بودند.

یک دروازه بان مقتدرتر و یک مدافع میانی بالقوه تقویت شده می تواند در دفاع تاثیرگذار باشد. در حمله، یونایتد ممکن است از تفکر بیشتر در مورد اینکه چه کسی ضربات آزاد مستقیم خود را می زند، سود ببرد. آنها تنها تیمی نبودند که از یک گل گلزنی نکردند. اما آنها دومین شوت (20) را از طریق ضربات آزاد مستقیم به ثبت رساندند، بنابراین یکی از بیهوده ترین شوت ها بودند.

---

خط آتش

این بخش دوگانه است. اولا، یونایتد باید در استفاده از خلاقیتی که در حال حاضر در اختیار دارد، یعنی گلزنی، بهتر عمل کند. به عنوان مثال، xG آنها برای فصل 68.7 بود. این کمترین میزان در بین تیم هایی بود که در جمع شش تیم برتر قرار گرفتند. به این معنی که یونایتد به سادگی نتوانست موقعیت های باکیفیتی را به نسبت رقبای خود ایجاد کند.

بدتر از آن، آنها xG خود را 10.7 ضعیف کردند، که به این معنی بود که تنها چلسی (-12.1) و اورتون (-11.8) بیش از یونایتد موقعیت هدر دادند. این را می توان بیشتر با رکورد آنها در “شانس های بزرگ” تعریف شده توسط Opta نشان داد. فرصت هایی که از آنها انتظار می رود تبدیل شوند. آنها در 64 درصد از چنین موقعیت هایی شکست خوردند و تنها چهار باشگاه رکورد ضعیف تری در پایان فصل داشتند.

ما قبلاً روی عملکرد ضعیف آنها در ضربات ایستگاهی صحبت کرده بودیم، اما بزرگترین اختلاف در موقعیت های بازی باز بود. در آن شرایط، تنها سیتی (59) xG بیشتری نسبت به یونایتد (56.6) داشت، بنابراین خلاقیت مسئله بزرگی نبود. با این حال، این تنها به 48 گل برای تیم تن هاخ تبدیل شد. قهرمانان 69 را به دست آوردند.

نیاز به مهاجم

ارزش واقعی یک عدد نه واقعی را نشان می دهد. پس جای تعجب نیست که اکثر گمانه زنی های رسانه ای نشان می دهد که اولویت یونایتد در بازار نقل و انتقالات، یک مهاجم جدید است. حتی اگر کیلیان امباپه ظاهراً در دسترس باشد. به نظر می‌رسید هری کین هدف اصلی باشد، اما آخرین گزارش‌ها ورود او را دور از ذهن می‌دانند. نام‌های دیگری که در هفته‌های اخیر به طور مکرر از آنها نام برده می‌شود. راسموس هویلوند از آتالانتا و راندال کولو موانی از اینتراخت فرانکفورت هستند. اما با توجه به ترجیح راشفورد برای بازی از سمت چپ، آنها به حداقل دو مهاجم نیاز دارند.

برونو فرناندز به صورت انفرادی از یک فصل استثنایی لذت برد و پس از شکست در فصل 2021-2022 به بهترین حالت خود بازگشت. ستاره پرتغالی ادعا می کرد که هافبک برجسته لیگ برتر است. کوین دی بروین ممکن بود با 16 پاس منجر به گل پیشتاز باشد. دو برابر فرناندز، اما پاس گل 14.0 xG مرد یونایتد از بازی باز، 2.0 بیشتر از بلژیکی بود و به راحتی بالاترین امتیاز را در بین تمام بازیکنان لیگ برتر داشت. پایان ضعیف توسط هم تیمی ها ظاهرا او را ناامید کرد.

دیگر بازیکنان

اما، در غیر این صورت، یونایتد تعداد کمی سازندگان قابل اعتماد داشت. و همین امر باعث می‌شود که تلاش آنها برای رسیدن به گل قابل انطباق بیشتر قابل درک باشد. جیدون سانچو پس از از دست دادن بخش بزرگی از فصل، کمپین را با خروجی مناسبی به پایان رساند. 0.26 xG پاس گل او در هر 90 دقیقه تنها توسط پنج بازیکن (حداقل 1000 دقیقه بازی) در مسابقات بهتر شد. شواهدی مبنی بر اینکه او در یک سوم پایانی تصمیمات خوبی گرفته است، اگرچه هواداران هنوز از او انتظار بیشتری دارند.

فرد خلاق ترین بازیکن بعدی یونایتد از نظر پاس های xG در 90 (0.19) بود. با توجه به نقش او به عنوان یک بازیکن پشتیبان که احتمالاً ترک می کند، باید کمی نگرانی ایجاد کند. سپس آنتونی (0.14) و هافبک دفاعی کاسیمیرو (0.13) قرار گرفتند.

آنتونی به ویژه با توجه به آنچه که در حمله ارائه کرده است ناامید کننده بوده است. در حالی که او گل های دیدنی به ثمر رسانده و سخت کار می کند. نمی توان هواداران را به خاطر انتظار کمی بیشتر از کسی که تقریباً 100 میلیون پوند هزینه داشت سرزنش کرد. 0.14 xG پاس گل او در هر 90 توسط 47 بازیکن در این فصل بهتر بود. زمانی که داده‌های «مناطق کنترل» نشان می‌دهد که توپ بیشتری نسبت به حریفان خود در آن جناح در نیمه تهاجمی در اختیار دارند. به سختی می‌توان از گزینه اول وینگر راست یونایتد حمایت کرد.

نیاز به حمایت

اما ما به آن کلمه از قبل باز می گردیم: پیشرفت. تن هاخ پیشرفت را به عنوان یک جمع به ارمغان آورده است و همچنین الهام بخش آن در سطح فردی است. راشفورد، فرناندز، آرون وان بیساکا، دیوگو دالوت، ویکتور لیندلوف و آلخاندرو گارناچو همگی در این فصل پیشرفت کرده‌اند. دلیلی وجود ندارد که دیگران – سانچو و آنتونی نمی توانند این موضوع را در دوره بعدی ادامه دهد.

عدم اطمینان در مورد مالکیت ایده آل نیست، به خصوص که می تواند حرکت آنها را در بازار نقل و انتقالات به تاخیر بیندازد. اما برای اولین بار پس از مدت ها احساس می کنید سرمربی مناسب، شایسته و پیشرو است.

منبع : The Analyst

اولین خرید رسمی رئال برای فصل آینده، بازگشت محصول آکادمی آن‌ها به تیم اصلی است. فران گارسیا به لوس بلانکوس بازگشت و قرارداد چهار ساله‌ی خود را تا ژوئن 2027 به امضا رساند.

رضا حسینی,فوتبال لب- فران گارسیا مدافع چپ اسپانیایی پس از سه سال حضور در رایو وایکانو، به باشگاهی بازگشت که فعالیت خود را از آکادمی آن آغاز کرده بود. گارسیا سه سال در رایو وایکانو تجربه کسب کرد. در این مدت، 72 بازی در لالیگا انجام داد و به یکی از مدافعان برتر لیگ تبدیل شد. در مسابقات فصل گذشته، فران گارسیا با 3408 دقیقه، بیشترین دقایق بازی را داشت.

حضور در رایو وایکانو

فران گارسیا در سن 23 سالگی دقیقا می‌داند که پوشیدن پیراهن رئال مادرید چه با ارزش می باشد. او اولین بازی خود را با تیم اصلی در بازی کوپا دل ری فصل 2019/2018 مقابل ملیا انجام داد و یک پاس گل داد. گارسیا در سال 2013 به رئال مادرید پیوست تا در تیم های زیر 15 سال بازی کند. از آن پس در تمامی رده‌های سنی رئال بازی کرد و در سال 2018 به کاستیا پیوست. بعد از دو سال حضور در آکادمی، فران گارسیا در سپتامبر 2020 با 2 میلیون به رایو وایکانو فروخته شد.

حضور فران گارسیا در سال 2020 به رایو کمک کرد تا به لالیگا صعود کند. او بازیکنی همیشه حاضر در سمت چپ تیم وایکانو بود و فصل گذشته 40 بازی انجام داد و 2 گل به ثمر رساند.

رئال مادرید 50 درصد از حقوق ورزشی فران گارسیا را در اختیار داشت و اکنون با خرید وی با مبلغ 5 میلیون یورو، تمام حقوق ورزشی این بازیکن را به دست آورد. مراسم معرفی فران گارسیا به عنوان بازیکن جدید، دوشنبه 12 ژوئن ساعت 12:00 بعد از ظهر،‌ برگزار خواهد شد.

سال گذشته، رئال مادرید در سمت چپ دفاع خود، مندی را به عنوان فولبک اصلی در اختیار داشت. با این حال به دلیل مصدومیت‌های زیاد و همچنین عدم ثبات و کیفیت پایین مندی، سپیدپوشان از آلابا، کاماوینگا و رودیگر نیز در این پست بهره می‌گرفتند. با این حال، زمزمه‌هایی در زمینه‌ی علاقه‌ی آنجلوتی به خریدهای دیگر در این پست به نظر می‌رسد. از آلفونسو دیویس بایرن مونیخ به عنوان یکی از گزینه‌های این پست یاد می‌شود. البته با شناختی که از رئیس پرز داریم، بعید به نظر می‌رسد که امسال در این پست خرید جدیدی انجام شود.

پس از تصمیم کریم بنزما برای ترک رئال مادرید، اکنون همه‌ی مادریدی‌ها بر روی این مسئله متمرکز شده‌اند که چه کسی به عنوان مهاجم اصلی تیم کارلو آنچلوتی جایگزین این بازیکن فرانسوی خواهد شد.

رضا حسینی,فوتبال لب-در همین چند روز گذشته، نام‌های مختلفی از جمله روبرتو فیرمینو، لائوتارو مارتینز و خوزلو برای انتقال به رئال مادرید مطرح شده است. با این حال، به نظر می‌رسد هری کین خرید مورد علاقه‌ی مادریدی‌ها باشد و این ملی‌پوش انگلیسی احتمالا تابستان امسال تاتنهام را ترک خواهد کرد.

طبق گزارش Relevo، آنچلوتی می‌خواهد هر طور که شده در تابستان امسال هری کین را به خدمت بگیرد. مشکل اینجاست که دنیل لوی این بازیکن را ارزان نخواهد فروخت. شنیده‌ها حاکی از این است که مالک تاتنهام، مبلغی بیش از 100 میلیون یورو برای فروش کین در نظر دارد.

اما فلورنتینو پرز در مورد پرداخت هزینه‌ی بیش از 100 میلیون یورو برای هری کین بازیکن 29 ساله تردید دارد. دلیل پرز برای این موضوع، این است که او می‌خواهد تابستان آینده کیلیان امباپه را به خدمت بگیرد. مهاجم پاری سن ژرمن احتمالا به صورت رایگان در دسترس خواهد بود. تمام دنیای فوتبال از علاقه‌ی پرز به امباپه باخبر هستند. پرز احساس می‌کند که با وجود وینیسیوس جونیور، امباپه نقش مهاجم نوک را در رئال مادرید بازی خواهد کرد. بنابراین، از دید رئیس، پرداخت این قیمت بالا برای هری کین، عاقلانه به نظر نمی‌رسد.

با وجود تمام آنچه گفته شد، این سوال مطرح می‌شود که در صورتی که هری کین یا هر مهاجم تراز اول دیگه‌ای در این تابستان خریداری نشود، چه بر سر رئال مادرید در فصل بعد خواهد آمد. همه می‌دانیم که با وجود تیم‌های پولدار انگلیسی، رقابت در لیگ قهرمانان بسیار سخت شده است. حال با نداشتن یک مهاجم شماره‌ 9 باکیفیت. رئال مادرید در لالیگای فصل بعد هم در مقابل بارسلونا و اتلتیکو به سختی به چالش کشیده خواهد شد.

روز چهارشنبه، لیونل مسی تایید کرد که در تابستان امسال به اینتر میامی خواهد پیوست. به نظر می‌رسد با این انتقال، شانس بارسلونا برای جذب مجدد آرژانتینی افزایش پیدا کرده است.

رضا حسینی,فوتبال لب-خیلی‌ها اعتقاد دارند که با انتقال مسی به اینترمیامی، پرونده‌ی بازگشت مسی به بارسلونا برای همیشه بسته شده است. دیگر نباید به انتظار بازی مسی در لباس آبی و اناری کاتالان‌ها باشیم. اما هنوز شایعاتی وجود دارد که شاید این انتقال مقدمه‌ای برای انتقال قرضی مسی به بارسا باشد. با این روش بارسلونایی‌ها می‌توانند قوانین سخت و پیچیده‌ی مالی که خاویر تباس بر لالیگا جاری ساخته است را دور بزنند

با این حال، پس از انتشار خبر پیوستن مسی به اینترمیامی، شایعاتی مبنی بر انتقال برخی از هم تیمی‌های سابق مسی در بارسلونا به این تیم به گوش می‌رسد. شایعات می‌گویند که سرخیو بوسکتس، یوردی آلبا و لوئیس سوارز، همگی هدف تیم این تیم آمریکایی هستند.

انتقال بوسکتس و آلبا به MLS امکان‌پذیر است. هر دو بازیکن آزاد هستند و در پایان فصل گذشته، بارسلونا را ترک کرده‌اند. اما خبر بد اینجاست که بستن قرارداد با سوارز به این سادگی‌ها امکان پذیر نیست. این بازیکن اروگوئه‌ای بند فسخ 70 میلیون یورویی در گرمیو دارد و بعید است که اینتر میامی بتواند یا بخواهد این بند را فعال کند.

سوارز بازیکنی کلیدی برای تیم برزیلی است و علیرغم سن و سالی که دارد. در این فصل در فرم فوق‌العاده‌ای قرار دارد و تاکنون در 24 بازی 11 گل به ثمر رسانده است.

این بند قرارداد سوارز، هر گونه امیدی را مبنی بر احیای مجدد دوگانه‌ی مسی و سوارز که سال‌ها در بارسلونا چشم‌ها را به خود خیره می‌کرد، از بین می‌برد. با این حال، همچنان این شانس وجود دارد که دوباره بازی هم‌تیمی‌های سابق مسی یعنی بوسکتس و یا آلبا را در کنار او به نظاره بنشینیم.