بایگانی برچسب: لاپورتا

خریدهای بزرگ، مسائل مالی پیچیده و ریسک‌های بسیار؛ تابستان بارسلونا مطمئناً آرام نبوده است. لاپورتا بارسلونا را از چاله در خواهد آورد یا آن‌ها را به ته چاه ویل بدهکاری خواهد انداخت؟

رضا حسینی، فوتبال لب – فرانک کسیه، آندریاس کریستنسن، روبرت لواندوفسکی، رافینیا و ژول کونده همگی با حدود 200 میلیون پوند به بارسلونا آمده‌اند، علیرغم اینکه باشگاه بیش از یک میلیارد پوند بدهی دارد. بارسلونی‌ها برای کاهش فشار مالی در کوتاه مدت و کسب اجازه‌ی ثبت قراردادهای جدید خود، درصدی از حقوق تلویزیونی آینده خود و همچنین تقریبا نیمی از سهام واحد تولید رسانه ای خود “بارسا استودیوز” را فروختند. اما رویکرد رئیس باشگاه خوان لاپورتا منجر به این اتهام شده است که او با آینده بلند مدت باشگاه قمار می‌کند.

بارسا در یک چاه عمیق گرفتار شده است و سعی می کند از آن خارج شود. آیا هر کاری که انجام می دهند درست است؟ نه. آیا آنها کاری را که قرار است انجام دهند، انجام می دهند؟ بیشتر، بله.

لاپورتا در حال تکرار چرخه‌ی بی‌عیب و نقصی است که در اولین دوره‌ی حضور او در باشگاه، موفقیت زیادی به ارمغان آورد. همه یا هیچ. در آن زمان هم او مانند اکنون، پیشینیان را مقصر گرفتاری‌هایی که به ارث برده بود می‌دانست. اکنون نیز لاپورتا تیغ تیز انتقادات را به سمت بارتومئو نشانه رفته است. آشکار است که در دوران رئیس سابق، تصمیمات فاجعه‌باری در بخش ورزشی از جمله تمدید قراردادهای پرهزینه برای بازیکنان مشهور گرفته شد که خود بارتومئو نیز این اشتباهات را قبول دارد. اما همه چیز بد نبود.

همیشه یک جنگ داخلی در بارسلونا بین دو طرف که دائماً برای قدرت می‌جنگند، وجود داشته است که اکنون توسط بارتومئو و ساندرو راسل از یک سو (تشکیلات کاتالونیا) و لاپورتا از سوی دیگر نمایندگی می‌شوند. این مسئله، اغلب رئیس باشگاه را مجبور می‌کند که برای خشنود کردن هواداران و رسانه‌ها به سمت تصمیمات کوتاه مدت برود و آینده‌نگری نداشته باشد.

در نهایت بارسلونا با گرفتن قرض و فروش بخش‌هایی از باشگاه، پول خرید بازیکنان را تهیه کرد. مشکل اما ثبت نام آنها بود؛ زیرا باشگاه باید ضمن پرداخت دستمزد خریدهای جدید، قوانین سخت‌گیرانه‌ی لالیگا در زمینه‌ی فیرپلی مالی را نیز رعایت کند. با این حال، اکنون تحت قانون 1/1 لالیگا، با صرفه‌جویی هر پنی توسط باشگاه، بارسلونا می‌تواند آن پول را روی بازیکنان جدید سرمایه‌گذاری کند. در حالی که در گذشته و طبق قانون 1/4، آنها می‌توانستند یک چهارم پولی که صرفه‌جویی می‌کنند را صرف حقوق بازیکنان جدید کنند. به عنوان مثال، اکنون اگر جرارد پیکه در نهایت با کاهش شدید دستمزد خود موافقت کند – کاری که به نظر می‌رسید انجام شده است اما در روزهای اخیر کند شده – به ثبت نام کونده کمک می‌کند؛ بازیکنی که احتمالاً به جای خود او بازی خواهد کرد.

لاپورتا ترجیح داده است که بیشتر پول موجود را خرج کند تا یک تیم قوی جمع کند او باور دارد که موفقیت در زمین، پول و شرکای جدید را به همراه خواهد آورد و این مسئله به پرداخت دستمزدها و هزینه‌های نقل و انتقالات در آینده کمک می‌کند و این موضوع نیز موفقیت را به ارمغان خواهد آورد که موجب آمدن بهترین بازیکنان به تیم خواهد شد و این داستان به همین ترتیب ادامه پیدا خواهد کرد. این همان چرخه‌ی بی‌عیب و نقص موفقیتی است که لاپورتا در ذهن دارد. بارسلونا معتقد است که موفقیت در زمین نشان دهنده 30 تا 40 درصد ارزش برند آنهاست و برند آنها آنقدر قوی است که تا زمانی که بازیکنان بزرگ پیراهن آنها را بپوشند، یک یا دو سال بدون موفقیت چشمگیر نیز دوام خواهند آورد.

آنهایی که کل طرح را مشابه لاپورتا نمی‌بینند، از آینده می‌ترسند. در سال 2003، زمانی که لاپورتا برای اولین بار به این باشگاه آمد، بارسلونا 170 میلیون یورو درآمد داشت که در مقایسه با سایر باشگاه‌های اروپایی در میانه جدول قرار داشت. در آن زمان پتانسیل زیادی برای افزایش درآمد توسط تصمیمات هوشمندانه وجود داشت. با این حال، اکنون بارسلونا از نظر درآمد در بالاترین حد ممکن است و این برند در قوی‌ترین حالت خود قرار دارد. به دست آوردن جام های بزرگ، باعث رشد بیشتر درآمد در کوتاه مدت نخواهد شد. اساساً، باشگاه در حال حاضر راه‌های سنتی کسب درآمد را به حداکثر رسانده است – حقوق تلویزیونی، بازارگردانی و تبلیغات، بلیط. تنها راه واقعی برای ایجاد رشد در میان مدت و بلند مدت از طریق فعالیت‌های دیجیتالی باشگاه است که لاپورتا به تازگی تقریبا 50 درصد از این تجارت را فروخته است. بنابراین دیدگاه لاپورتا خطرات زیادی را به همراه دارد و البته محتاج موفقیت در زمین بازی است.

آنها چقدر می‌توانند در میدان مسابقه موفق باشند؟ لواندوفسکی، نماد جدید آنها، رونالدینیو نیست. موفقیت دوره اول لاپورتا نیز بر اساس ساخته‌های لاماسیا و البته مسی بود. پدری چیزی شبیه آندرس اینیستا است، اما نمی‌توان امثال ژاوی، بوسکتس، پویول یا چیزی نزدیک به مسی را در تیم پیدا کرد. این تیم کیفیت بالایی دارد و بر اساس این کیفیت اکثر بازی ها را پیروز خواهد شد. چیزی که مشخص نیست این است که آنها در مقابل بزرگ‌ترین تیم‌ها چگونه عمل خواهند کرد.

اما اگر آن‌ها در زمین مسابقه موفق نشوند، چه اتفاقی می‌افتد؟ بانک سرمایه‌گذاری گلدمن ساکس در حال اعطای 2 میلیارد یورو در قالب وام‌های مختلف به باشگاه است و به نظر می‌رسد که در صورت لزوم آن را افزایش نیز خواهد داد. ضمن اینکه اعتباری که برای بازسازی استادیوم در نظر گرفته شده است (1.5 میلیارد یورو)، برای بارسلونا بسیار عالی است؛ زیرا آنها تا زمانی که شروع به کسب درآمد از تاسیسات جدید نکنند، نیازی به بازپرداخت آن ندارند. با این حال اگر همه چیز به درستی پیش نرود، احتمالا باشگاه به بخش خصوصی سپرده خواهد شد. در هر صورت، بارسلونا دیگر به طور کامل به کسانی که بلیت استادیوم را در دست دارند تعلق ندارد. آنها مالکیت باشگاه را با کسانی که قسمت‌هایی از باشگاه را خریداری کرده‌اند شریک شده‌اند.

نویسنده: مازیار فقیه

• مصیبت های رفتن مسی
• ادامه نتایج بد
• خداحافظ هلندی سرگردان
• ادامه با ژاوی؛ فرصت ها و چالش ها

شوک بزرگ

  فصل ۲۰۲۱/۲۰۲۲ برای بلوگرانا با یک شوک بزرگ شروع شد؛ شوکی به اسم رفتن اسطوره. اتفاقات خیلی سریع و دومینو وار رقم خوردن تا ماجرای مسی و بارسا بعد از ۱۶ سال پر افتخار تموم بشه.

رفتن لئو باعث شد فضای رختکن هم متشنج بشه و کار برای تن تن هلندی سخت تر از قبل بشه. البته که مرد هلندی قبل از این‌ها هم جایگاه خودش رو صندلی سرمربی گری بارسا متزلزل می‌دید؛ دقیقا موقعی که خوان لاپورنتا رسما بهش اعلام کرد تنها دلیل باقی موندنش به عنوان سرمربی، پیدا نکردن یه جانشین مناسبه. یه سری از رسانه‌ها هم می‌گفتن که لاپورتا به شرط ۳-۳-۴ بازی کردن تیمش، حاضره با کومان ادامه بده. ادعایی که با توجه به مصاحبه‌های لاپورتا تو اون مقطع و ابراز علاقش به این سیستم، خیلی دور از ذهن به نظر نمی‌رسید.

و البته همین اتفاق هم افتاد، کومان تو همون اولین بازی فصل جلوی رئال سوسیداد تیمش رو با چینش ۳-۳-۴ به زمین فرستاد و از ۲-۵-۳ و ۳-۴-۳ نیمه موفق فصل قبل خودش دست کشید. البته که تعداد زیاد مصدوم‌ها از همون شروع فصل و نداشتن بازیکن‌های درست و حسابی برای اجرای درست سیستم سه دفاعه هم توی این تغییر و تحولات بی تاثیر نبود. به هر حال، بارسا تونست از اولین آزمون نسبتا سخت فصلش تو همون هفته اول سربلند بیرون بیاد و سوسیداد رو با چهار گل شکست بده.

^{رفتن مسی از بارسلونا با اشک، هم برای خود مسی هم برای طرفداران بارسا}

مصیبت‌های رفتن مسی

دقیقا از بازی بعدی، مشکلات بارسای بدون مسی نمایان شد و اتلتیک بیلبائوی مارسلینیو با سیستمی که موقع پرس به ۴-۲-۴ تبدیل می‌شد، یه شب سخت رو برای بلوگرانا رقم زد. شاید اگر اون ضربه فوق‌العاده دیپای و بی دقتی‌ بازیکن‌های بیلبائو نبودن، احتمالا اولین باخت فصل بارسا تو همون بازی رقم می‌خورد. اما به هر شکلی که بود، بارسایی‌ها اون شب با یک امتیاز از سن مامس خارج شدن.

  حدودا یک ماه بعد، بارسا باید به جنگ در مونیخ می‌رفت. تیمی که با یولیان ناگلزمن جون تازه‌ای گرفته بود و برای بارسای بی رمق اون روزها یه حریف ترسناک به شمار میومد. کومان برای مقابله با بایرن تصمیم گرفت به همون سیستم سه دفاعه فصل قبل خودش برگرده، اما با کلی تغییر؛ از اریک گارسیایی که اصلا نمی‌تونست به عنوان نفر چپ دفاع سه نفره بارسا ایفای نقش کنه تا لوک دی یونگی که تو اون بازی امید اول گلزنی بارسا به بایرن بود.

  احتمالا هدف کومان برای استفاده از این سیستم، این بود که وینگ‌بک‌هاش خیلی نفوذ نکنن و بیشتر تو کارهای دفاعی کمک کنن. ساده تر بخوایم بگیم، کومان بارسلونا رو برای گل نخوردن به زمین فرستاده بود. که البته نتیجه نداد و بارسا حریف بایرن نشد و با سه گل تو نیومکپ تحقیر شد. تو جریان اون بازی بایرن به سمت راست اورلود می‌شد تا با شلوغی تو جناح چپ بارسا، هم جوردی آلبا رو از کار بندازه و هم فضای سمت راست خط دفاع بارسا رو برای نفوذهای سانه و دیویس مهیا کنه. لروی سانه به نیم فضا‌ها می‌زد و آلفونسو دیویس سرعتی هم کمکش می‌کرد تا بیشتر خط دفاعی بارسا رو آزار بدن.

  بازی سخت و حساس بعدی بارسا، جلوی بنفیکا تو هفته دوم چمپیونزلیگ بود. کومان این بار هم تیمش رو با سیستم ۲-۵-۳ به زمین فرستاد. اما نداشتن ابزار کافی این بار هم کار دست بارسایی‌ها داد و یه باخت سه گله دیگه تو چمپیونزلیگ براشون رقم خورد.

^{تحقیر بارسا در نیوکمپ توسط بایرن مونیخ}

ادامه نتایج بد

  بد بیاری‌های بارسا تمومی نداشت و اون‌ها فقط سه روز بعد از این بازی فاجعه‌بار، به مصاف اتلتیکو مادرید رفتن. تو بازی‌ای که سرمربی هلندی بارسایی‌ها تصمیم گرفت حریف مادریدی رو از بالا پرس کنه و اون‌ها رو تحت فشار قرار بده، اما پرسشون ناقص بود و مدافع‌ها و هافبک‌ها خیلی خوب خط اول پرس رو ساپورت نمی‌کردن و همین باعث شد تا اتلتی دو بار از زیر پرس بارسا در بره و کار آبی و اناری‌ها رو توی همون نیمه اول تموم کنه. بعد از اون باخت دیگه همه بارسایی‌ها موافق اخراج شدن رونالد کومان بودن. اون‌ها معتقد بودن که مرد هلندی دیگه نمی‌تونه چیزی به تیم‌شون اضافه کنه و وقتشه که کومان با نیمکت‌ نیوکمپ وداع کنه.

  اما لاپورتا هنوز تو مصاحبه‌هاش وانمود می‌کرد که به کومان اعتماد داره و می‌خواد بهش فرصت بده. همینطوری هم شد. کومان حتی بعد از باخت توی الکلاسیکو هم به کار ادامه داد. حتی در بازی‌ای که بارسا باز هم از بالا پرس می‌کرد، باز هم در ضد حمله‌ها و فضای خالی پشت مدافع‌های جلو رفته گل خورد. رئال که نمی‌خواست ریسک کنه، عقب نشست و سعی کرد تا از همون تک گلش محافظت کنه. تو وقت‌های اضافه رئال یه ضد حمله دیگه رو ترتیب داد که نتیجه‌ش شد گل دوم‌شون. گل دقیقه ۹۶ سرخیو آگوئرو هم فقط درد باخت آبی و اناری‌های ایالت کاتالونیا رو کمتر کرد.

   سه روز بعد، بارسا به مصاف پدیده این فصل لالیگا یعنی رایو وایکانو رفت. جایی که رادامل فالکائو تیر خلاص رو به دوره مربی‌گری رونالد کومان تو بارسا شلیک کرد. ممفیس دیپای پنالتی زن هم تو اون بازی پنالتیش رو به دست دیمیتریفسکی کوبید تا حکم اخراج هموطنش امضا بشه. اون بازی یه نکته تلخ دیگه هم برای بارسایی‌ها داشت، اونم اتفاقی بود که برای سرخیو آگوئرو افتاد. ستاره آرژانتینی خط حمله بارسا، اواسط نیمه اول روی زمین افتاد و بعد از چند دقیقه بخاطر درد قفسه سینه‌ش از زمین خارج شد و یک ماه بعدش هم اعلام شد که آگوئرو دیگه نمی‌تونه فوتبال بازی کنه و مجبوره که کفش‌هاش رو برای همیشه آویزون کنه.

^{خداحافظی دردناک و دراماتیک آگوئرو از فوتبال}

خداحافظ هلندی سرگردان

  بعد از اون بازی دیگه صبر طرفدارهای بارسا تموم شد و لاپورتا هم بالاخره کومان رو اخراج کرد تا چند هفته سرجی بارخوان، سرمربی بارسلونای بی، به عنوان مربی موقت روی نیمکت تیم بشینه و دوره بارخوان با سه تا مساوی و فقط یه برد تموم شد تا آقای مهندس دوباره به خونه برگرده.

  ژاوی از السد به بارسا اومد تا از یه ویرونه یه قصر باشکوه بسازه. اون تو شروع کارش تونست اسپانیول رو تو دربی حساس بارسلون به سختی ببره. بازی‌ای که اگه رائول دی توماس یه کم با دقت تر ضربه‌های آخرشو می‌زد، احتمالا بارسا سه امتیاز اون مسابقه رو هم از دست می‌داد.

  شاید بشه گفت ژاوی تو سخت‌ترین شرایط حاضر شد رو نیمکت بارسا بشینه، چون اون‌ها سه روز بعد از دربی بارسلون باید تو نیوکمپ از بنفیکا پذیرایی می‌کردن. ژاوی برای این بازی از یه سیستمی استفاده کرد که بین ۳-۴-۳ و ۳-۳-۴ سوییچ می‌شد. جوردی آلبا نقش کلیدی رو توی این تغییر سیستم‌ها ایفا می‌کرد. طوری که موقعی که تیم می‌خواست دفاع کنه باید وظایف یک فولبک رو انجام می‌داد و موقعی هم که بارسا می‌خواست به سمت دروازه بنفیکا هجوم ببره، وینگر تیمش بود. اون بازی برای بارسا پر بود از خوش شانسی و بد شانسی. از شوت قشنگ یوسف دمیر که به تیرک دروازه خورد تا هریس سفروویچ سوییسی که دروازه خالی رو زد بیرون تا امیدهای بارسا تا هفته آخر برای صعود به مرحله بعدی زنده بمونه.

  تیم ژاوی تو دو تا بازی بعدی ویارئال اونای امری رو سه بر یک برد اما از بتیس یک هیچ باخت و با این نتایج به مونیخ سفر کرد. اون‌ها برای صعود به مرحله یک هشتم نهایی چمپیونزلیگ باید بایرن رو تو آلیانز آرنا می‌بردن، اما باز هم طرفدارها شاهد یک بارسای زشت و بی جون بودن که بازیکن‌هاش هیچ انگیزه‌ای برای فوتبال بازی کردن ندارن. بارسا اون بازی رو هم مثل بازی رفت سه هیچ باخت تا رفتنش به لیگ اروپا قطعی بشه.

^{بازگشت مهندس به خانه}

ادامه با ژاوی؛ فرصت‌ها و چالش‌ها

  شاید اصلی‌ترین ماموریت ژاوی در بارسا، برگردوندن روحیه خودباوری باشه؛ چیزی که به خاطرش باید چند تا از بازیکن‌های باتجربه از تیم کنار گذاشته بشن؛ بازیکن‌هایی مثل پیکه، بوسکتس، آلبا و سرجی روبرتو. البته بازی خوب بارسا جلوی سویای دوم جدولی و اومدن فران تورس و برگشتن مصدوم‌ها باعث شده که طرفدارها به نیم فصل دوم بارسا با ژاوی امیدوار بشن.

  ژاوی هرناندز نشون داده که اونم قصد داره فعلا از همین ۳-۳-۴ ای که گاهی به ۳-۴-۳ سوییچ میشه استفاده کنه. ترکیبی که آرائوخو توش تقریبا دفاع راست بازی می‌کنه، چون نه سرجینیو دست و نه روبرتو مهره‌های قابل اعتمادی برای اون پست نیستن. احتمالا با خرید مزرویی از آژاکس، آرائوخو هم به پست اصلیش برگرده و ترکیب به پایداری بهتری برسه.

  از آرائوخو، گاوی و نیکو می‌شه به عنوان بهترین بازیکن‌های نیم فصل اول بارسا یاد کرد، البته که فرنکی دیونگ و ممفیس دیپای هم تو شروع فصل عملکرد خوبی داشتن اما هرچی بیشتر گذشت، هلندی‌های بارسا افت کردن و حتی به درب خروجی نیوکمپ هم نزدیک شدن. از اون طرف، اریک گارسیا، سرجینیو دست، لوک دی یونگ و ترشتگن بدترین بازیکن‌های بلوگرانا تو این نیم فصلی بودن که گذشت.

ژاوی تو فصل اولش درست مثل پپ، جدال سنگینش رو با رئال مادرید تو یه جام دیگه به جز لالیگا شروع کرد. بازی سوپرجام اسپانیا که ژاوی هرناندز و تیمش بازی رو ۳-۲ باختن اما اگه یه نگاه کوچیک به ترکیب دو تیم و امار بازی بندازیم به راحتی متوجه کار بزرگ ژاوی در برابر کارلتو میشیم

  با توجه به همه این نکات،ژاوی زمان زیادی برای ساختن بارسلونا نیاز داره. چند سالی که سرمربی تیم باید با مشکلات کم پولی کنار بیاد و کنارش پوست اندازی تیم هم به خوبی انجام بشه؛ حالا باید ببینیم که طرفدارها و لاپورتا به ژاوی این فرصت رو میدن تا دوباره بارسا به اوج برگردونه؟ یا اصلا خود ژاوی می‌تونه از عهده همچین پروژه سنگین و سختی بر بیاد؟ جواب این سوالات فقط به مرور زمان مشخص می‌شه؛ اما فعلا باید منتظر بمونیم و ببینیم که مهندس نیوکمپ تا آخر فصل با این بارسای زمین خورده چیکار می‌خواد بکنه.