Author Archives: emad

عماد معمار، فوتبال لب– بازیکنانی که مورد علاقه هواداران هستند، همیشه مورد قدردانی مربیانشان قرار نمی‌گیرند.اما میسن ماونت همیشه مهره‌ای پر اهمیت برای مربیانش بود. زمانی که میسن ماونت در اوج فوتبال خود بود( که حالا حدود نیم دهه از آن زمان می‌گذرد) در آستانه یورو 2020، درست نقطه مقابل جک گریلیش بود. در حالی که گریلیش یک سرگرم‌کننده، یک بازیکن فانتزی باز و یک بازی‌ساز شعبده باز بود، ماونت به عنوان شاگرد خوب مربی شناخته می‌شد. گاهی اوقات، مردم دقیقاً به این فکر می‌کردند که او چه چیزی برای ارائه دارد.

اگر گریلیش یک بازیکن منفرد و تک رو بود، مانت یک اسکواد پلیر بود. اول از همه، او دستورات مربی را به دقت اجرا می‌کرد. علاوه بر این، او درک تاکتیکی خوبی از بازی داشت. همیشه سیستم مربی را درک می‌کرد، می‌دانست چگونه فضاها را پیدا کند و چگونه بهترین بازیش را با هم‌تیمی‌هایش به نمایش بگذارد.

شکست امیدوار کننده

در جریان شکست یک بر صفر یکشنبه شب مقابل آرسنال، منچستر یونایتد شانس های بهتری ایجاد کرد و بر بازی مسلط بود. ماونت در این بازی دوباره یادآوری کرد که چرا مربی هایش به او ارزش زیادی میدهند.

اینکه میسن ماونت بازی را فیکس شروع کند یک تصمیم سورپرایز کننده بود. انتظار ها بر این بود که خرید های تابستانی منچستر، یعنی بنیامین ششکو، متئوس کونیا و برایان امبومو بازی را در سیستم 1-2-4-3 روبن آموریم شروع کنند. ولی با توجه به این نکته که ششکو فقط یک هفته در پیش فصل حضور داشت، فرصت به ماونت رسید. کونیا در راس خط حمله و ماونت کمی عقب تر از و در جناح چپ بازی میکرد. دقیقا همان نقش و همان سیستمی که او بهترین بازی هایش را زیر نظر توماس توخل در چلسی انجام داده بود.

پس از به عهده گرفتن هدایت یونایتد توسط آموریم در نوامبر گذشته، تنها سه بازیکن در ترکیب تیم وجود داشتند که دقایق بیشتری از میانگین دقایق بازی شده در طول دوران حرفه‌ای خود را در سیستم سه دفاعه پشت سر گذاشته بودند: راسموس هویلون، مانوئل اوگارته و میسن ماونت. این موضوع که آیا آن دو بازیکن دیگر دارای توانایی‌های فنی لازم هستند یا خیر، هنوز در پرده ابهام قرار دارد. اما برای ماونت، مسئله اصلی بیشتر حفظ آمادگی بدنی است. او حتی دو سال پس از پیوستن به یونایتد، هنوز موفق نشده ۹۰ دقیقه کامل در لیگ برتر برای این تیم به میدان برود.

جاگیری و بازی تیمی درست ماونت

اما از همان ابتدای بازی دیروز، به نظر می‌رسید ماونتِ قدیمی بازگشته است. این پاس بلند دروازه‌بان، آلتای باییندیر را به او در نظر بگیرید. او کاملاً در موقعیت مناسبی بین مدافع راست بن وایت و مدافع میانی ویلیام سالیبا قرار دارد. به گابریل نگاه کنید که در حالی که دستانش را بالا میبرد، می‌پرسد چه کسی ماونت را مارک می‌کند؟ سؤال او کاملاً به جا است و پاسخ این است که احتمالاً باید سالیبا مسئول او می‌بود. اما ماونت در بازی روز یکشنبه به طور مداوم با قرارگیری دقیقاً در چنین موقعیت‌هایی توپ را دریافت می‌کرد.

نقش ماونت در طراحی حملات شیاطین سرخ

آنچه شما واقعاً از یک بازیکن راست‌پا در سمت چپ مهاجم، عقب تر از آن انتظار دارید، این است که بتواند بین خطوط حریف فضا پیدا کند و برای مهاجمان دیگر پاس های در عمق ارسال کند.
ماونت این توانایی را در دقیقه پنجم بازی نشان داد، با ارسال این پاس در عمق برای امبومو که یادآور توپی بود که برای کای هاورتز زد تا تنها گل پیروزی چلسی در فینال لیگ قهرمانان اروپا 2021 برابر منچسترسیتی را به ثمر برساند. در اینجا، امبومو قبل از اینکه مستقیماً به سمت دیوید رایا شوت بزند توپ را کمی بیش از حد به سمت بیرون برد و موقعیت از دست رفت.

پاس دیگر ماونت به امبومو، این ارسال بلند به نقطه مقابل زمین در اواسط نیمه اول بود. زمانی که آموریم در فصل گذشته جایگزین اریک تن هاخ شد، این تغییر جهت‌های بازی تبدیل به ویژگی تعیین‌کننده تیم او شد. این ارسال به امبومو اجازه داد تا دیوگو دالو که به صورت اورلپ حرکت می‌کرد را صاحب توپ کند. اگرچه پاس او با تأخیر همراه بود و وینگ بک راست یونایتد در موقعیت آفساید قرار داشت.

عمده نقشه های سیستم 1-2-4-3 مبتنی بر ترکیب مهاجم‌های پشت مهاجم مرکزی و وینگ بک‌ها هستند. و ماونت دقیقا میدانست وینگ بک او کجاست.

این یک مثال بارز است : او وایت را به مرکز کشاند و می‌دانست که فضای پشت او خالی خواهد شد. او با این کار پاتریک دورگو را با یک نیمه کامل فضای خالی صاحب توپ کرد.

عملکرد چشم نواز دورگو در کنار ماونت

این بازی، بهترین عملکرد پاتریک دورگو از زمان پیوستن او به یونایتد بود و بازی کردن کنار ماونت یکی از دلایل این عملکرد چشمگیر بود. ماونتی که بیش از هر چیز, بازی را برای هم تیمی هایش ساده می‌کند.

مشخصا دورگو از بازی کنار ماونت لذت می‌برد. مثلا در اینجا، او یک قرار اندرلپ انجام داد در حالی که ماونت عرض زمین را در اختیار دارد.

کارهای ترکیبی در جناحین

یونایتد در نیمه دوم تهدید هجومی خود را در سمت چپ افزایش داد، زمانی که لوک شاو که در سمت چپ دفاع سه نفره آن‌ها بازی می‌کرد. او به طور مداوم به جلو حرکت میکرد تا به حمله بپیوندد.

در این صحنه، دورگو در کناره زمین قرار دارد، شاو حرکت آندرلپ را انجام می‌دهد، و ماونت می‌تواند در موقعیت باقی بماند تا توپ را پس از کاتبک دریافت کند و شوت مناسبی بزند که بلاک می‌شود.

رگه‌هایی از چرخش بازیکنان هم در بازی مشاهده می‌شد. مثلا اینجا دورگو جایی قرار دارد که انتظار دارید ماونت را آنجا ببینید. شاو موقتا در نقش دورگو اورلپ کرده و ماونت عقب‌تر از هر دوی این‌ها، پاس رو به جلو می‌دهد.

ناهماهنگی‌ها در جناح دیگر

در حالی که برخی از این موارد در تئوری ساده به نظر می‌رسند، مشکلات یونایتد در سمت راست، اهمیت درک متقابل بین بازیکنان را نشان به ما نشان داد.

امبومو در ابتدا هنگامی که از عقب دریبل می‌زد خوب شروع کرد، اما علاوه بر پاس تأخیری قبلی که دالو را در آفساید قرار داد، در اینجا او متوجه نشد که آماد چه نوع پاسی را می‌خواهد و توپی را به عمق فرستاد درست در زمانی که آماد فرارش را متوقف کرده بود.

اکنون 6 سال از اولین بازی ماونت در لیگ جزیره می‌گذرد. جایی که او علی رغم باخت 4-0 چلسی در اولدترافورد در بحث جاگیری و برقراری ارتباط بین خطوط عملکرد شایسته‌ای داشت.

برای آن‌هایی که کیفیت فنی او را زیر سوال می‌برند، بازی هفته گذشته یک عملکرد خوب بدون گل و پاس گل دیگر برای ماونت بود.

یونایتد 3 بازیکن هجومی خارق‌‌العاده به ترکیب خود اضافه کرد ولی آن‌ها پیش از این هم بازیکنان خوبی را به خدمت گرفته بودند. آنچه آن‌ها کم‌تر از آن بهره می‌بردند، انسجام تیمی بود. و ماونت یک اسکواد پلیر است که عملکرد بازیکنان اطرافش را بهبود می‌بخشد.

این، همان دلیل علاقه بی‌شمار مربیان ماونت به اوست.

مربی جدید با شیوه‌هایی متفاوت

عماد معمار، فوتبال‌لب – از زمان روی کار آمدن آرنه اسلوت به عنوان مربی لیورپول، فرآیندی به اسم “بیدارسازی بدن” به بخش مهمی از روتین بازیکنان تبدیل شده است.
مربی هلندی و دستیارانش تمرینات تنفسی را مثل تمارین عادی، پیش از مسابقات تدارک می‌بینند.حمام‌های یخ هم جزوی از فرآیند ریکاوری بعد از هر مسابقه هستند.

اندرو رابرتسون پس از پیروزی تیمش مقابل ولورهمپتون به خبرنگاران گفت:
ما از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کنیم. کارکنان تیم واقعا عالی عمل می‌کنند تا ما را برای هر بازی آماده کنند و مطمئن شوند که تا حد ممکن سرحال هستیم.
یک تغییر جدید برای بازیکنان، این است که آن‌ها بر خلاف زمان یورگن کلوپ اجازه دارند شب قبل از مسابقات خانگی را در منزل خود استراحت کنند.
با وجود موفقیت‌های پرشمار یورگن کلوپ در بندر مثل رکورد 68 بازی شکست ناپذیری متوالی در بازی‌های خانگی لیگ، سخت به نظر می‌رسید که چنین تغییراتی باعث بهبود عملکرد تیم شوند اما آرنه اسلوت بر این باور است که بازیکنان اینگونه می‌توانند استراحت بهتری داشته باشند.

پیش از برتری ۳-۰ بندرنشینان مقابل شیطاین سرخ، تعدادی از بازیکنان لیورپول که منزل‌شان در منطقه چشایر بود، به جای اقامت در هتلی نزدیک الدترافورد، در خانه‌هایشان ماندند.

برای بازی‌های خانگی, بازیکنان هنوز زمان زیادی را با یکدیگر می‌گذرانند. مثلا برای بازی‌هایی که غروب شروع می‌شوند، بازیکنان حوالی ظهر دور هم جمع می‌شوند.
به نظر می‌رسد شیوه اسلوت جواب داده است. لیورپول با اسلوت فصل موفقی را گذرانده و آن‌ها فاتح لیگ برتر شده‌اند. آن‌ها حتی در بازی‌های تایم ظهر، پس از بازی‌های لیگ قهرمانان هم عملکرد خوبی داشته‌اند (چیزی که یورگن کلوپ بار‌ها از آن شکایت کرده بود)

تدابیر اسلوت و دستیارانش برای رفع مشکلات گذشته

در دفتر کار اسلات در کمپ تمرینی آکسا در کرکبی، چندین مانیتور روی دیوار نصب شده تا او بتواند تاکتیک‌ها و موقعیت‌های ضربات ایستگاهی را تحلیل کند.

اتاق بغلی متعلق به مربیان است و به یک سالن ارائه متصل می‌شود؛ جایی که اسلات به‌طور مداوم جلسات گروهی و انفرادی با بازیکنان برگزار می‌کند. این جلسات اگرچه مکرر هستند، اما معمولاً کوتاه و مختصرند، چرا که اسلات ترجیح می‌دهد پیام‌هایش را صریح و کوتاه بیان کند.

بازیکنان کم‌کم با سبک آرام اما رک اسلات آشنا می‌شوند؛ او به وضوح نقاط قوت و بخش‌های قابل بهبود هر بازیکن را توضیح می‌دهد. اما به جای صرفاً گفتن خواسته‌هایش، دوست دارد با استفاده از ویدئو، مثال‌های عینی نشان دهد. به همین خاطر، او ارتباط تنگاتنگی با تیم تحلیل ویدئویی باشگاه دارد.

آنالیزورها، ستون های اصلی تصمیمات فنی اسلوت

دنیل اسپریت مسئول تحلیل مسابقات و توسعه بازیکنان برتر است و بخشی از کارش، استخراج لحظات کلیدی بازی همزمان با پخش زنده است. کار او, این قابلیت را به اسلوت می‌دهدکه قبل از صحبت با رسانه‌ها، تصاویر را بررسی کند. خود او می‌گوید این روش به صحبت‌هایش اعتبار بیشتری می‌بخشد.

تحلیل‌گران در طول هفته با ارائه داده‌های کلیدی، مستقیماً بر تصمیمات اسلات برای آماده‌سازی تیم تأثیر گذاشتند. در مقاطعی از فصل، مثلا در بازی مقابل ولوز و بولونیا، تاکتیک کرنرهای لیورپول به سمت داخل تنظیم شد، چون تحلیل‌ها، با همکاری آرون بریگز (مربی جدید ضربات ثابت) نشان می‌داد این روش احتمال گلزنی را بالاتر می‌برد.

پیروزی ۳-۱ مقابل میلان در سان سیرو هم نمونه دیگری از این هماهنگی بود. جایی که گل‌های کوناته و فن دایک از ضربات ایستگاهی، حاصل هدف‌گذاری روی محوطه شش‌قدم بود.

پیشنهادات آنالیزور ها برای اسلوت بسیار بااهمیت هستند.
برای مثال در بازی افتتاحیه فصل مقابل ایپسویچ تاون، تصمیم اسلوت برای دفاع کردن فولبک‌هایش در عمق بیشتر و به صورت متراکم تر، حاصل گفتگو با آنالیزورها بود.

ترکیبی از نظم و آزادی عمل

اگرچه رایان گرونبرخ تحت هدایت اسلات به دلیل توانایی‌اش در دریبل‌ و حمل توپ های طولانی خوش درخشیده، اما در برخی بازی‌ها، استراتژی حریفان این امکان را برای او سخت‌تر کرده است. اسلوت اغلب درباره دوئل‌ها صحبت می‌کند و در بازی مقابل بولونیا تصمیم گرفت که لیورپول به صورت نفر به نفر دفاع کند، که در تئوری، برای بازیکنی مثل گراونبرخ سخت‌تر بود تا از فشار رها شود و کارهای همیشگی خود را انجام دهد.

با این حال، همان‌طور که الکسیس مک آلیستر، همبازی گرونبرخ در هافبک، در کنفرانس مطبوعاتی پیش از آن بازی گفت:
«ما سعی می‌کنیم ساختار مشخصی داشته باشیم و بدانیم هم‌تیمی‌هایمان در کجا قرار خواهند گرفت، اما در عین حال آزادی عمل هم داریم.»

اسلوت توضیح داد که می‌خواهد بازیکنانش «ساختار را حس کنند». او تأکید کرد که اگرچه انتظار دارد بازیکنان بدون توپ از دستوراتش پیروی کنند، اما این موضوع در زمان مالکیت توپ متفاوت است.

او گفت:
«وقتی توپ را نداریم، جایی برای آزادی عمل وجود ندارد. فقط سخت کوشی و انجام وظیفه است. اما وقتی صاحب توپ هستیم، به ویژه در یک‌سوم آخر زمین، به کیفیت فردی بازیکنان هم تکیه می‌کنیم. ما تا حد امکان آن‌ها را در موقعیت‌های مشخصی قرار می‌دهیم که ناشی از ساختار است، اما در نهایت ارتباط زیادی با کیفیت فردی بازیکنان دارد.»

فندایک پس از پیروزی مقابل بولونیا به خبرنگاران گفت:
«جلسات زیادی داریم. جلسات ویدیویی متعدد که دقیقاً به ما نشان می‌دهد اسلوت چه انتظاری دارد، چه کارهایی را خوب انجام می‌دهیم و چه بخش‌هایی نیاز به بهبود دارد.»

خونسردی در حین صراحت

اگرچه اسلات در بیشتر دوران حضورش در آنفیلد تاکنون آرامش خود را حفظ کرده، اما گه‌گاه نشانه‌هایی از خشم نیز در او دیده می‌شود.

فندایک در این باره توضیح داد:
«گاهی اوقات (اسلوت) در صورت لزوم صدایش را بالا می‌برد. اما اینطور نیست که بی‌دلیل فریاد بزند. او بلافاصله می‌تواند به ما نشان دهد: “به این نگاه کن، اینجا چه کار می‌کنی؟ باید این کار را می‌کردی”. این ویژگی خوبی است.»

پس از بازی ولورهمپتون، اسلوت مانند تمام بازی‌های قبلی‌اش در لیورپول، ارزیابی خود را کوتاه و مختصر بیان کرد. بازیکنان یکشنبه را تعطیل بودند، در حالی که اسلات به بررسی اشکالات بازی در مولینو (علیرغم کسب سه امتیاز) پرداخت.

اسلات پیش از بازی بولونیا گفت:
«زیاد عصبانی نمی‌شوم. فکر هم نمی‌کنم هر روز از کوره در رفتن ایده خوبی باشد، چون در این صورت بازیکنان پس از مدتی می‌گویند: “باز هم شروع کرد به فریاد زدن”. این روش جواب نمی‌دهد. به نظر من بهتر است به آن‌ها نشان دهیم دقیقاً چه کاری را اشتباه انجام داده‌اند.»

شاهکار تیم داده‌ای قرمزها

زمانی که لیورپول به دنبال جایگزینی برای یورگن کلوپ بود، مدل‌های داده‌محور اسلات را در سه حوزه کلیدی در صدر فهرست قرار دادند:

سبک بازی, سابقه بهبود عملکرد فوتبالیست‌ها در فاینورد و پیشگیری از مصدومیت (با روش‌های تمرینی خاص و مدیریت حجم کاری بازیکنان)

نکته جالب این بود که این نتایج علی‌رغم وزن منفی مدل دیتای لیورپول برای لیگ هلند (به دلیل سطح پایین‌تر نسبت به لیگ‌های اروپایی بزرگ) به دست آمد، که این مطلب, توانایی چشمگیر مربی هلندی را در این فاکتورها نشان می‌دهد.

تفاوت‌های کلیدی در تحلیل حریفان:

در حالیکه کلوپ در جلسات آنالیز بیشتر بر تاکتیک‌ها و تهدیدات تیمی حریف تمرکز می‌کرد، اسلوت بیشتر روی تحلیل فردی بازیکنان مهم حریف و نقاط ضعف برجسته آن‌ها است.

اسلوت قبل از جلسات توجیهی، با داده‌های کامل حاضر می‌شود و گاهی از تخته سفید برای نمایش موارد زیر استفاده می‌کند:

نقاط قوت حریف که باید خنثی شوند.
ضعف‌هایی که باید مورد هدف قرار گیرند.

نقش دستیاران اسلات:

اشپیگه هولشوف مسئول جلسات فردی یا جلسات گروهی کوچک است. مثلا جلسه 4 نفره ای با حضور مدافعین میانی تیم شکل گرفت تا آن‌ها با وظایف جدید خود آشنا شوند.

روال جدید تمرینات تحت هدایت آرنه اسلات

بازبینی دقیق جلسات تمرین
اسلوت پس از اتمام هر جلسه تمرین، ویدیوها را مرور می‌کند تا نقاط قابل بهبود را شناسایی کند. اگرچه او در جزئیات وسواس دارد و روزهای تمرین نسبت به زمان کلوپ طولانی‌تر هستند، اما تمرینات در مقایسه با دوران کلوپ با فشار کمتری انجام می‌شود تا خطر مصدومیت کمتر شود. همچنین زمان بیشتری در سالن بدنسازی با برنامه‌های فردی که تیم پزشکی و عملکرد تنظیم کرده‌اند، صرف می‌شود.

روتین جلسات تمرین

اکنون برای بازیکنان اجباری است که صبحانه را به صورت گروهی در کرکبی میل کنند. یک روز معمولی حدود ساعت 9:45 صبح با بررسی وضعیت سلامت آغاز می‌شود. بازیکنان اطلاعاتی مانند کیفیت خواب خود را در یک اپلیکیشن ثبت می‌کنند. قبل از شروع تمرین اصلی که دو ساعت بعد آغاز می‌شود، جلساتی شامل یوگا و هیدروتراپی ممکن است برگزار شود.

تمرینات معمولاً حدود یک ساعت و نیم طول می‌کشد و بازیکنان تا ساعت 3 بعدازظهر به خانه بازمی‌گردند. روز قبل از مسابقه، اسلوت جلسه‌ای نسبتاً طولانی‌تر برگزار می‌کند و در این مرحله ترکیب تیمی که انتخاب کرده است مشخص می‌شود.

پیش از بازی بولونیا، از تیم لیورپول عکس‌هایی منتشر شد که در حال دویدن به دنبال توپ‌های تنیس قرارگرفته روی مخروط‌ها بودند و سپس از میان یک دروازه می‌گذشتند. این تمرین شامل دویدن‌های کوتاه و سریعی بود که اسلوت در طول بازی‌ها انتظار دارد. او به تمرینات تک‌به‌تک علاقه دارد، زیرا معتقد است این تمرینات رقابت بین بازیکنان را افزایش می‌دهد، به‌ویژه در روز مسابقه که جو جدی‌تر می‌شود و تمرکز افزایش می‌یابد.

روش‌های اسلوت لزوماً انقلابی نیستند، اما با دقت و ظرافت تنظیم شده‌اند. آزمایش‌های سخت‌تری در پیش است، اما در حال حاضر این روش‌ها برای او مؤثر واقع شده‌اند.

عماد معمار، فوتبال لب– عقاب های لندن در ادامه طرح گسترش درآمد های فوتبالی خود و برندینگ مناسب برنامه بازسازی و بهبود استادیوم خود را طرح ریزی کردند. سلهرست پارک به عنوان استادیوم خانگی باشگاه کریستال پالاس واقع در لندن با ظرفیتی 25هزار نفری از استاندارد های میزبانی لیگ برتر برخوردار است. با این حال، عقاب های شرق لندن از سال 2014 به فکر بهبود وضعیت میزبانی خود از تیم حریف و تماشاگران افتادند. ایده ای که به پروژه بازسازی استادیوم منجر شد.

افزایش هزینه ها برنامه ی عقاب ها برای سلهرست پارک را بهم نریخت

پروژه ای که اولین بار در سال 2017 کلید خورد و انتظار میرفت تا سال 2021 به اتمام برسد, با تاخیر ها و افزایش هزینه ها روبرو شد. هزینه احتمالی در ابتدای کار برای پالاس بین 75 الی 100 میلیون یورو بود اما در سال 2022 این عدد به 150 میلیون افزایش پیدا کرد و هم اکنون رقم تخمینی 200 میلیون یورو است. عقاب ها اما همچنان خود را ملزم به اتمام پروژه بازسازی سلهرست پارک می بینند.

گزینه های روی میز چه چیز هایی هستند؟

برنامه اولیه این بود که ساخت و ساز در پشت, بالا و اطراف جایگاه اصلی(جایگاهی که در سال 1924 بنا شد.) انجام شود و سپس آنرا تخریب کنند. با این حال یکی از گزینه های جدیدی که مطرح شد, این بود که جایگاه فعلی به طور کامل تخریب و سپس بازسازی شود.

در حالی که این روش احتمالا روند تکمیل پروژه را سرعت می بخشد, اما به طور چشمگیری ظرفیت ورزشگاه سلهرست پارک در طول ساخت و ساز محدود میشود, چرا که دیگر درآمدی از 6000 تماشاگر فعلی که در این جایگاه حضور دارند, دریافت نخواهد شد.

در صورت انتخاب این روش (تخلیه کامل و ساخت مجدد)، مجموعه‌ای کوچک‌تر از صندلی‌های موقتی در جلوی جایگاه ساخته خواهد شد، اما این کار با مشکلات عملیاتی همراه است — از جمله مهم‌ترین آن‌ها، پیدا کردن مکانی مناسب برای میزبانی مهمانان ویژه در روز مسابقه است؛ بخشی که سهم بزرگی از درآمد باشگاه خارج از حق پخش تلویزیونی را تشکیل می‌دهد. باشگاه باید برای این موضوع چاره‌ای بیندیشد، همچنین برای هوادارانی که بلیت بازی های فصل ساخت و ساز را تهیه کردند باید تدبیری اندیشید.

این گزینه کم‌طرفدارترین سناریو است و با اینکه هنوز در دست بررسی قرار دارد، احتمال اجرای آن کمتر از برنامه اولیه‌ای است که امکان حفظ کامل ظرفیت جایگاه اصلی را از طریق ساخت‌وساز از بالا و اطراف فراهم می‌کند.

پس از تکمیل پروژه, ظرفیت ورزشگاه از 25486 به 34259 نفر افزایش خواهد یافت.

اما باشگاه چگونه هزینه های بازسازی سلهرست پارک را پرداخت خواهد کرد؟

قرار بود تأمین مالی پروژه در ابتدا از طریق سهام‌داران باشگاه پالاس انجام بگیرد، چرا که استیو پریش، رئیس باشگاه، تمایلی به وام گرفتن کل مبلغ نداشت و در عوض ترجیح می‌داد منابع مالی را به صورت ترکیبی از بدهی و سرمایه (سهام) تأمین کند.

گزینه‌های مختلفی در حال حاضر میان سهام‌داران در حال بررسی است، اما با وجود تداوم عدم قطعیت درباره آینده سهام جان تکستور در باشگاه و این واقعیت که هر چهار شریک اصلی باید در هرگونه افزایش سرمایه مشارکت کنند، باشگاه پالاس همچنان اطمینان دارد که موفق به تأمین منابع مالی لازم خواهد شد.

با این حال، هنوز پرسش‌هایی در مورد صرفه اقتصادی این پروژه باقی مانده است. ورزشگاه بازسازی حدودا 20 میلیون پوند درآمد سالانه اضافی برای باشگاه پالاس به همراه خواهد داشت, که به این معناست که ممکن است حدود یک دهه طول بکشد تا پروژه به نقطه سر به سر برسد.

دلیل این همه تاخیر چه بود؟

روز شنبه آینده هفت سال از زمانی می‌گذرد که باشگاه پالاس به‌طور اولیه از شورای منطقه کرویدون مجوز برنامه‌ریزی دریافت کرد. البته مشروط بر توافق بر سر قرارداد بخش 106. قراردادی که مطابق آن قرار بود برای تأمین مالی طرح‌های بهبود جامعه محلی استفاده شود.

با این‌که قرارداد S106 نهایی شد، اما پالاس آن را امضا نکرد. پس از تغییراتی در طرح توسعه لندن (طرحی که مشخص می‌کند پایتخت بریتانیا در 20 تا 25 سال آینده چگونه توسعه خواهد یافت) باشگاه موظف شد تا درخواست برنامه‌ریزی اصلاح‌شده‌ای ارائه دهد.

این درخواست اما اصلاح‌شد. نهایتا در آگوست سال پیش توسط کمیته برنامه‌ریزی شورای کرویدون تأیید شد و قرارداد S106 نیز از آن زمان به امضای هر دو طرف رسید.

سال پیش، سایت The Athletic فاش کرد که حتی تا سال 2020، باشگاه پالاس گزینه بازگشت به کریستال پالاس پارک را مد نظر داشت. جایی که در سال 2011 برای آن طرح‌هایی ارائه شد، اما ان طرح ها هرگز دنبال نشدند.

این احتمال که باشگاه به خانه اصلی خود در تپه سیدهانهام در جنوب‌شرقی لندن( چند مایل شمال‌تر از سلهرست) بازگردد، فراتر از مذاکرات اولیه نرفت. پالاس در عوض، بار دیگر به بازسازی ورزشگاه سلهرست پارک متعهد شد.

زمانی که پاندمی کووید-۱۹ در مارس 2020 شروع شد، باشگاه پالاس تصمیم گرفت توسعه آکادمی باشگاه را در اولویت قرار دهد. پروژه‌ای کوچکتر و کم‌هزینه‌تر که حدود30 میلیون یورو هزینه داشت. پیش از آغاز کار روی ساخت جایگاه اصلی، مدتی طول کشید تا باشگاه با فروشگاه زنجیره‌ای Sainsbury’s برای خرید قطعه‌ زمینی به توافق برسد. زمینی که بخشی از پارکینگ این فروشگاه بود. معامله‌ای که به گزارش The Athletic، چندین میلیون پوند ارزش داشت. تمام این عوامل باعث تأخیرهایی شدند. در این مدت، تورم هم باعث افزایش هزینه‌های ساخت‌وساز در همه زمینه‌ها شد و این مسئله تأثیر زیادی بر باشگاه پالاس گذاشت.

آیا پروژه هنوز شروع نشده ؟

در ماه ژوئن سال گذشته، باشگاه پالاس کارهای مقدماتی روی ورزشگاه را آغاز کرد . آنها ساختمان‌های قدیمی موقتی که بین جایگاه‌های Holmesdale Road و جایگاه اصلی قرار داشتند را به منطقه‌ای بازتوسعه‌شده در پشت باکس‌های اجرایی Whitehorse Lane منتقل کردند. جایی که پیش‌تر میزبان کلاب شبانه Crystals بود.

با این حال، در حال حاضر چندین مسئله وجود دارد که نیاز به تصمیم‌گیری دارد تا کار ساخت‌وساز اصلی بتواند آغاز شود. در نتیجه، پروژه با تأخیر بیشتری دست و پنجه نرم میکند. همچنان اما انتظار می‌رود که پس از آغاز عملیات شمع‌کوبی(که شامل فروبردن فونداسیون در زمین است) تکمیل آن دو سال زمان ببرد. پیش‌بینی می‌شود کار قابل‌توجهی در تابستان امسال آغاز شود، اما هنوز مشخص نیست این کارها در عمل چه خواهند بود.

سنگریزه های پیش پای مدیران پالاس

مسائلی در رابطه با خرید تنها خانه با مالکیت خصوصی در Wooderson Close وجود دارد که باشگاه پالاس در حال بررسی گزینه‌های مختلف برای خرید آن است. همچنین یافتن زمینی در محدوده شهر برای ساخت خانه‌های جایگزینی که طبق توافق‌نامه برنامه‌ریزی، باشگاه موظف به احداث آن‌هاست. ساکنانی که در پنج خانه مسکونی اجتماعی در Wooderson Close زندگی می‌کردند (خانه‌هایی که قرار است تخریب شوند.) در اکتبر 2023 به اقامتگاه‌های جدید منتقل شدند و این خانه‌ها در حال حاضر خالی هستند. پالاس موظف است ارزش بازار این خانه‌ها به علاوه 2.5 درصد اضافی را به شورای شهر پرداخت کند. این پروژه همراه با مسیری دشوار و اصلاحات متعدد بود و همچنان برخی پرسش‌ها بی‌پاسخ هستند. ولی باشگاه پالاس علی رغم تمامی مشکلات همچنان اطمینان دارد که بازسازی سلهرست پارک به پایان خواهد رسید.

عماد معمار, فوتبال لب– هر اوج گرفتنی, سقوطی دارد. در این مقاله ما به بررسی سقوط پرمیرلیگی ها میپردازیم؛ تیم هایی با بیشترین تعداد سقوط در تاریخ پرمیر لیگ.

از زمان شکل گیری فرمت جدید لیگ برتر در سال 1992, تنها 7 باشگاه سقوط را تجربه نکرده اند. 6 تا از آنها یعنی منچستر یونایتد, آرسنال, تاتنهام, لیورپول, اورتون و چلسی پایه های ثابت لیگ بودند. آخرین تیم اضافه شده به لیست, برایتون است. البته آنها از فصل 18-2017 به لیگ برتر راه پیدا کردند و از آن زمان به دسته پایینتر نرفتند. میتوان به برنتفورد هم اشاره کرد اما از جایی که سابقه آنها کمتر از 5 فصل کامل است, در این آمار به حساب نمی آیند.

اما همانقدر که در انگلیس تیم های ثابت قدم هستند , تیم های آسانسوری هم وجود دارند. در اینجا ما روند این تیم هارا زیر ذره بین میگیریم.

باشگاه هایی با بیشترین تعداد سقوط از زمان تاسیس پرمیرلیگ

نوریچ سیتی و وست بروموریچ؛ الگوی سقوط در پرمیرلیگی ها

نوریچ سیتی با 6 بار سابقه سقوط به دسته پایینتر, جلوتر از بقیه تیم ها, بهترین تعریف برای باشگاه اسانسوری است. آنها اما طبیعتا سابقه بیشترین صعود به سطح اول پرمیر لیگ را هم دارند. اخرین سقوط آنها در فصل 21-2020 بود؛ آنها در حالی فصل را در رتبه آخر تمام کردند که فصل پیش از آن, قهرمان چمپیونشیپ شده بودند. در واقع آنها از 3 دفعه آخری که آنها به پرمیر لیگ راه پیدا کردند, دقیقا فصل بعد طعم تلخ سقوط را چشیدند.

وست بروم با 5 بار تجربه این اتفاق, در یک قدمی نوریچ قرار میگیرد. پس از تجربه فصل های رویایی خود از 2010 تا 2017, آنها وارد سال های سیاهی شدند. آنها نخستین صعودشان به لیگ برتر را در فصل 03-2002 جشن گرفتند اما شادی آنها با دوام نبود و در همان فصل اول به دسته پایینتر بازگشتند. پیش از آخرین سقوطشان در فصل 21-2020, آنها بین سال های 2005 تا 2009, مثال بارزی از یک باشگاه آسانسوری بودند.

لستر سیتی و بلکبرن به ترتیب با تجربه 4 و 2 سقوط, تنها باشگاه هایی هستند که هم شیرینی قهرمانی و هم تلخی سقوط را چشیده اند.

سایر تیم ها

برنلی, میدلزبورو, شفیلد یونایتد, ساندرلند, واتفورد با 4 بار سقوط رکوردی منحصر به فرد در اختیار دارند،سپس بیرمنگام, بولتن, کریستال پالاس, فولهام, هال سیتی, ناتینگهام فارست, کویینز پارک رنجرز با 3 بار پست سر آن ها هستند.

کاردیف, چارلتون, دربی کانتی, ایپسویچ تاون, لیدز یونایتد, منچستر سیتی, نیوکاسل یونایتد, ردینگ, ساوتهمپتون, وستهم یونایتد, ولوز با 2 بار و استون ویلا, بارنزلی, بلکپول, بورنموث, بردفورد, کاونتری, هادرزفیلد, اولدهام, پورتموث, شفیلد ونزدی, استوک سیتی, سوانزی سیتی, سوییندون تاون, ویگان اتلتیک, ویمبلدون, لوتون تاون با 1 بار تیم هایی هستند که به سمت سطح پایین تر رفتند.

باشگاه هایی با بیشترین تعداد سقوط در سطح اول انگلیس(در تمامی زمان ها)

واضح است که لیگ برتر انگلیس قدمتی بیش از 33 سال دارد. پس با در نظر گرفتن کل فصل ها آمار به شکل دیگری خواهد بود.

بیرمنگام و لستر سیتی با 12 بار, رکورد دار این زمینه هستند. آنها در دوران حضور خود در لیگ برتر انگلیس بیش از هرچیزی سقوط را به نمایش گذاشتند. همچنین از سایر تیم های حاضر در لیست نیز در این امر فعال تر بودند.

آخرین حضور بیرمنگام در پرمیر لیگ در فصل 11-2010 بود. آن ها پس از سقوط در آن فصل مدت زیادی را در چمپیونشیپ گذراندند و به نظر می رسید بالاخره سطح مناسب خود را یافتند و در آن به ثبات رسیدند! با این حال, دوره 13 ساله حضور آنها در چمپیونشیپ در فصل 24-2023 با سقوط به لیگ وان به پایان رسید.

حضور سیتیزن ها در این لیست هم جالب توجه است. اکثر طرفداران فوتبال با شنیدن نام منچسترسیتی به یاد روز های خوش تیم آبی پوش یورکشایر از زمان مالکیت اماراتی می افتند، علیرغم موفقیت های پیاپی آنها در فصول پیشین, سیتیزن ها در تاریخ خود 10 بار حس تلخ سقوط را چشیدند.

سایر تیم ها:

وست بروم با 11 بار سقوط به سطح پایین تر نام خود را در این بحث ماندگار کردند، پس از آن ها بولتن با 10 بار حضور در جایگاه های پایین و از دست دادن صلاحیت حضور در لیگ قرار دارد. با عبور از بولتون، برنلی, میدلزبورو, نوریچ سیتی, شفیلد یونایتد, شفیلد ونزدی و ساندرلند با 9 بار در این لیست حضور دارند. دربی کانتی با 8 بار تجربه طعم سراشیبی در نزدیکی آن ها قرار دارد.

لیدز یونایتد, ناتینگهام فارست, استوک سیتی و ولوز با 7 بار سقوط عملکردی به نسبت قابل قبول تر نسبت به سایر تیم های نامبرده دارند، هرچند این آمار برای فرار از این لیست کافی نیست. چلسی, کریستال پالاس, نیوکاسل یونایتد, ناتس کانتی, پرستون نورث اند و وستهم 6 بار طرفداران خود را ناامید کردند و استون ویلا, بلکبرن, کاردیف سیتی, فولام, منچستر یونایتد, کویینز پارک رنجرز و واتفورد با 5 بار سقوط در رده بعدی این لیست قرار دارند.