بایگانی‌های فوتبال لب - پادکست فوتبال لب

16
آوریل

آرتتا و آنچلوتی سرمبیان رئال مادرید و آرسنال

مهران قهرمانی، فوتبال لب– گاهی عدد سه، عدد جادویی نیست. پیروزی 3-0 آرسنال مقابل رئال مادرید فوق‌العاده بود، اما آیا این نتیجه برای صعود تیم انگلیسی به نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا کافی خواهد بود؟ برای پاسخ، نگاهی به تاریخچه بازگشت‌های سه‌گله در رقابت‌های اروپایی می‌اندازیم.

پیروزی پرشکوه آرسنال، فقط نیمه‌ اول ماجراست

چه شب فراموش‌نشدنی‌ای برای آرسنال در سه‌شنبه گذشته بود. دیدار مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا در خانه مقابل مدافع عنوان قهرمانی و یکی از پرافتخارترین تیم‌های تاریخ یعنی رئال مادرید، و پیروزی قاطع 3-0. دو ضربه آزاد تماشایی از دکلان رایس و یک گل زیبا از میکل مرینو، توپچی‌ها را در موقعیتی قدرتمند قرار داد. اما نکته مهم اینجاست که این فقط بازی رفت بود. در واقع، این دیدار فقط نیمی از راه را طی کرده و رئال مادرید خیلی زود از عزم خود برای جبران این شکست در بازی برگشت در سانتیاگو برنابئو خبر داد.

کارلو آنچلوتی، سرمربی رئال، پس از این شکست سنگین در لندن گفت: «شانس صعود ما خیلی بالا نیست، ما باید تمام تلاش‌مان را بکنیم و از این فرصت استفاده کنیم تا نشان دهیم می‌توانیم به یک بازی ضعیف واکنشی مناسب نشان دهیم.»»

آنچلوتی ادامه داد: «اگر فقط به بازی امشب نگاه کنیم، شانسی برای صعود نداریم. اما فوتبال همیشه تغییر می‌کند… در فوتبال، هر چیزی ممکن است. ما باید باور و اعتمادمان را حفظ کنیم، چون خودمان بارها در برنابئو این اتفاقات را رقم زده‌ایم.»

لوکاس واسکز با لحنی قاطع‌تر گفت: «این کار سختی است، اما اگر تیمی در دنیا باشد که بتواند چنین وضعیتی را برگرداند، آن تیم ما هستیم، در حضور هواداران‌مان و در ورزشگاه خودمان. چهارشنبه بازی متفاوتی خواهیم دید و اگر همه با هم باشیم، از این چالش عبور خواهیم کرد.»

آمار به نفع آرسنال، اما رئال مادرید استثناست

در شرایط عادی، باور به بازگشت در چنین موقعیتی ممکن است خوش‌بینانه به نظر برسد، اما این‌جا صحبت از رئال مادرید و لیگ قهرمانان اروپاست.

تا به حال، 48 بار در لیگ قهرمانان تیمی با اختلاف سه گل یا بیشتر وارد بازی برگشت شد، و تنها در 4 مورد این اختلاف جبران شد. بنابراین، هواداران آرسنال که نگران بازگشت احتمالی رئال هستند، می‌توانند با علم به این‌که فقط در 8.3٪ از موارد مشابه چنین چیزی اتفاق افتاد، کمی آرامش پیدا کنند.

بازگشت‌های تاریخی در لیگ قهرمانان؛ وقتی غیرممکن، ممکن شد.

اولین نمونه از بازگشت با اختلاف سه گل به فصل 2003/04 برمی‌گردد. آث میلان پس از پیروزی 4-1 در بازی رفت مقابل دپورتیوو لاکرونیا در سن‌سیرو، تقریباً مطمئن به صعود به نیمه‌نهایی بود. اما در بازی برگشت، دپورتیوو در ورزشگاه ريازور نمایشی خیره‌کننده ارائه داد و با پیروزی 4-1، در مجموع 5-4 به مرحله بعد صعود کرد.

تا فصل 2016/17 دیگر چنین اتفاقی نیفتاد، تا این‌که بارسلونا به تیمی تبدیل شد که هر سال در بازگشت‌های دراماتیک نقش داشت. اولین و معروف‌ترین آن‌ها، تنها مثالی است که یک تیم توانست اختلاف چهار گل را جبران کند.

در مرحله یک‌هشتم نهایی، تیم پاری سن‌ژرمنِ اونای امری با نتیجه 4-0 در پارک دو پرنس بارسلونا را در هم کوبید. بارسا کار بسیار سختی داشت، اما ستاره‌هایی چون لیونل مسی و نیمار را در ترکیب داشت. بازی برگشت در نیوکمپ به شبی فراموش‌نشدنی تبدیل شد؛ بارسلونا 6-1 پیروز شد و با نتیجه 6-5 در مجموع، به مرحله بعد رسید. گل ششم توسط سرخی روبرتو به عنوان بازیکن تعویضی، فقط 20 ثانیه مانده به پایان وقت اضافه نیمه دوم به ثمر رسید.

نتیجه بازی برگشت بارسلونا 6-1 پاریسن ژرمن

بازگشت رم مقابل بارسلونا؛ ضربه‌ای تاریخی در المپیکو

یک سال بعد، این بار خود بارسلونا قربانی یک بازگشت تاریخی شد. پیروزی 1-4 این تیم مقابل رم در بازی رفت مرحله یک‌چهارم نهایی فصل 2017/18 در نیوکمپ، در نگاه اول یک نتیجه مطمئن به نظر می‌رسید، هرچند با گل به خودی مدافعان رم (از جمله کوستاس مانولاس).

اما در بازی برگشت در استادیوم المپیکو، مانولاس جبران کرد و با گل‌زنی، نقش اصلی را در پیروزی 3-0 رم ایفا کرد. نتیجه‌ای که باعث شد تیم ایتالیایی به شکلی شگفت‌انگیز و تاریخی به مرحله بعد صعود کند.

البته باید به این نکته اشاره کرد که صعود رم در آن سال، به لطف قانون گل در خانه حریف بود؛ قانونی که حالا دیگر در مراحل حذفی فوتبال اروپا اجرا نمی‌شود.

فاجعه دوم برای بارسلونا؛ باز هم سقوط پس از برتری

شبی تلخ برای بارسلونا رقم خورد، اما مگر ممکن است صاعقه دوبار به یک نقطه بزند؟ خب… برای بارسا بله.

در بازی رفت مرحله نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان فصل 2018/19، بارسلونا در نیوکمپ با درخشش مسی (که دو گل به ثمر رساند) و گل‌زنی لوئیس سوارز مقابل تیم سابقش، با پیروزی 3-0 مقابل لیورپول به استقبال بازی برگشت رفت.

اما باز هم بارسا غافلگیر شد. در شبی تاریخی و پرشور در آنفیلد، لیورپول با پیروزی شگفت‌انگیز 4-0 همه چیز را تغییر داد. گل سرنوشت‌ساز، از روی یک ضربه کرنر سریع و هوشمندانه از ترنت الکساندر-آرنولد به دیووک اوریگی به ثمر رسید؛. لحظه‌ای که حالا به یکی از نمادهای خاطره‌انگیز لیگ قهرمانان تبدیل شده است.

آرسنال مراقب باشد؛ رئال مادرید و جادوی همیشگی در اروپا

از آن شب تاریخی در آنفیلد در سال ۲۰۱۹ تاکنون، هیچ تیمی نتوانسته چنین بازگشتی را رقم بزند. اما آرسنال خوب می‌داند که رئال مادرید در لیگ قهرمانان کیفیتی مرموز و خاص دارد؛ چیزی فراتر از آمار و منطق.

هیچ باشگاهی به اندازه رئال، ایمان به بازگشت و پیروزی در اروپا ندارد؛ تیمی که 15بار قهرمان اروپا شده، یعنی بیش از دو برابر هر تیم دیگر.

اما آیا رئال مادرید تا به حال موفق شده بعد از شکست سه‌گله در بازی رفت، در مجموع یک دوئل را ببرد؟

بله، فقط یک بار، و جالب‌تر این‌که آن هم مقابل یک تیم انگلیسی بود.

در آن دیدار معروف، جورج در بازی برگشت در برنابئو برای تیم حریف گل‌زنی کرد، اما رئال مادرید چهار بار دروازه حریف خود، دربی کانتی را باز کرد تا نتیجه در مجموع 5-5 مساوی شود. سپس سانتیانا، با دومین گل خود در دقیقه نهم وقت اضافه، پیروزی را برای غول‌های اسپانیایی به ارمغان آورد.

بازگشتی باورنکردنی مقابل گلادباخ؛ معجزه مادریدی‌ها ادامه دارد

رئال مادرید در دهه 1980 دوبار دیگر نیز چنین بازگشت‌هایی را تکرار کرد، البته هر دو بار در رقابت‌های جام یوفا. در دور سوم جام یوفای فصل 1984/85، اندرلخت با پیروزی 3-0 در بروکسل، به نظر می‌رسید که کار صعود را تمام کرده باشد. اما در دیدار برگشت، رئال مادرید با برد خیره‌کننده 6-1 (که شامل هت‌تریک امیلیو بوتراگنیو بود) به مرحله بعد رسید. آن‌ها در نهایت با شکست تیم مجارستانی ویدئوتون، قهرمان آن فصل جام یوفا شدند.

رئال مادرید یک سال بعد، باز هم موفق به بازگشتی شگفت‌انگیز شد. این بار به شکلی حتی تماشایی‌تر. در بازی رفت مرحله سوم جام یوفا، مادرید با نتیجه سنگین 1-5 مقابل بوروسیا مونشن‌گلادباخ در آلمان شکست خورد. نتیجه‌ای که بسیاری را از صعود این تیم ناامید کرد.

اما در دیدار برگشت، خورخه والدانو و سانتیانا هر کدام دو گل به ثمر رساندند تا رئال با پیروزی 4-0، در مجموع با قانون گل در خانه حریف به مرحله بعد برسد. کهکشانی‌ها در آن فصل هم تا فینال پیش رفتند و با شکست دادن یک تیم آلمانی دیگر (اف‌سی کلن) بار دیگر قهرمان جام یوفا شدند.

آخرین بازگشت بزرگ رئال و آمار نگران‌کننده برای آرسنال

با این حال، آخرین باری که رئال مادرید توانست در رقابت‌های اروپایی اختلاف سه گل را جبران کند، به همان دیدار مقابل مونشن‌گلادباخ بازمی‌گردد. سه موقعیت دیگر که رئال شکست سنگینی متحمل شد، نتوانست نتیجه را کاملاً برگرداند:

فصل 1964/65 و در مرحله یک‌چهارم نهایی جام باشگاه‌های اروپا، رئال پس از شکست 5-1 مقابل بنفیکا در لیسبون، تنها توانست 2-1 در بازی برگشت پیروز شود. نیمه‌نهایی فصل 198/87، رئال مقابل بایرن مونیخ 4-1 شکست خورد و بازی برگشت را 1-0 برد، اما کافی نبود. و در لیگ قهرمانان فصل 2012/13 نیز پس از باخت 4-1 برابر دورتموند، در برنابئو با نتیجه 2-0 پیروز شد، اما باز هم حذف شد.

با این حال، آرسنال باید بداند که در همه این موارد، رئال مادرید موفق شده بازی برگشت در خانه را ببرد (حتی اگر با گل‌های کافی برای صعود همراه نبوده است.

اگر فقط به دوران لیگ قهرمانان اروپا (از فصل 1992/93 به بعد) نگاه کنیم، رئال مادرید در یک‌سوم مواقعی که در بازی رفت عقب افتاده، توانسته در مجموع صعود کند. آن‌ها در 15 تقابل رفت‌ و برگشتی دچار شکست در بازی رفت شده‌اند و فقط در 5 مورد به مرحله بعد رسیده‌اند.

بازگشت‌های موفق رئال مادرید در دوران لیگ قهرمانان

سه مورد نخست از بازگشت‌های موفق رئال مادرید در دوران لیگ قهرمانان اروپا به مرحله یک‌چهارم نهایی مربوط می‌شود:

فصل 2000/01، رئال ابتدا با نتیجه 3-2 مقابل گالاتاسرای شکست خورد، اما در بازی برگشت با برد 3-0 صعود کرد.
در فصل بعد، در مرحله یک‌چهارم نهایی مقابل بایرن مونیخ، مادرید 2-1 در بازی رفت شکست خورد، اما در برنابئو با نتیجه 2-0 پیروز شد و به مرحله بعد رسید.
در فصل 2015/16، رئال مادرید در دیدار رفت مقابل وولفسبورگ با نتیجه 2-0 شکست خورد، اما در بازی برگشت با هت‌تریک درخشان کریستیانو رونالدو، 3-0 پیروز شد و به جمع چهار تیم پایانی راه یافت.

نتیجه برگشت بازی رئال مادرید 3-0 ولفسبورگ

فصل جادویی 2021-22؛ بنزما و بازگشت‌های تماشایی رئال.

در فصل 2021-22، رئال مادرید دوبار دیگر توانست شکست در بازی رفت را به صعود تبدیل کند.

ابتدا در مرحله یک‌هشتم نهایی مقابل پاری سن‌ژرمن، رئال بازی رفت را 0-1باخت، اما در بازی برگشت با هت‌تریک فوق‌العاده کریم بنزما در برنابئو، 3-1 پیروز شد و به مرحله بعد راه یافت.

لحظات گل‌زنی بازی رفت منچسترسیتی 4-3 رئال مادرید

لحظات گل‌زنی بازی برگشت منچسترسیتی 1-3 رئال مادرید

در مرحله نیمه‌نهایی همان فصل، یکی از دراماتیک‌ترین بازگشت‌های تاریخ لیگ قهرمانان رقم خورد. رئال در بازی رفت با نتیجه 4-3 مغلوب منچسترسیتی شد، اما در بازی برگشت در دقایق پایانی، دو گل پیاپی رودریگو بازی را به وقت اضافه کشاند. سپس پنالتی بنزما، صعود کهکشانی‌ها به فینال را قطعی کرد.

آمار به سود آرسنال؛ تاریخ در کنار انگلیسی‌هاست، اما رئال همیشه استثنا دارد

پیروزی 3-0 آرسنال در بازی رفت، دوازدهمین باری است که یک تیم انگلیسی در مرحله حذفی لیگ قهرمانان اروپا با اختلاف سه گل یا بیشتر به برتری می‌رسد. نکته مهم اینجاست که در هر 11 مورد قبلی، تیم‌های انگلیسی موفق به صعود شده‌اند.

این آمار نشان می‌دهد که آرسنال باید اعتمادبه‌نفس بالایی برای تثبیت این پیروزی در بازی برگشت و حذف پرافتخارترین تیم تاریخ اروپا داشته باشد.

اما وقتی صحبت از رئال مادرید و لیگ قهرمانان است، هیچ‌چیز را نمی‌توان قطعی دانست…

مقاله ها

دو سالِ دیگر: محمد صلاح به دنبال جاودانه کردن افتخاراتش در لیگ برتر

Posted on 16 آوریل, 202516 آوریل, 2025 by یوسف جوانشیر

16
آوریل

محمدرضا حسینخانی، فوتبال‌لب – جمعه‌ گذشته با تمدید قرارداد محمد صلاح برای دو فصل دیگر در لیورپول، حالا وقت آن است که آمار باورنکردنی او در آنفیلد را مرور کنیم! دو سال دیگر هم چشم جهان به «پادشاه مصری» خواهد بود که بر اریکه قدرت تکیه زده است.

صلاح که چهار ماه پیش از احتمال جدایی سخن می‌گفت، حالا با قاطعیت در لیورپول می‌ماند! لیورپول صبح جمعه رسماً اعلام کرد: محمد صلاح دو سال دیگر در آنفیلد می‌ماند! خبری شادی‌بخش برای هواداران و کابوسی جدید برای دفاع‌های لیگ برتر.

صلاح تقریباً همه چیز را با لیورپول فتح کرده است؛ یک عنوان لیگ برتر (که به زودی احتمالاً دومین قهرمانی هم اضافه خواهد شد)، یک لیگ قهرمانان اروپا، جام حذفی انگلیس، دو جام اتحادیه، سوپرکاپ خواهیم کرد. امیدوارم در آینده شاهد کسب افتخارات بیشتری باشیم.

اسلات خوشحال از ماندن صلاح

سرمربی لیورپول با چهره‌ای بشاش در کنفرانس خبری ظاهر شد:

قطعاً خوشحالم! صلاح سال‌هاست ارزش بی‌همتایش را برای تیم ثابت کرده. مثل همه هواداران، من هم از ماندن او دو سال دیگر خوشحالیم و امیدواریم یکشنبه هم مثل کل فصل، اهمیتش را نشان دهد!

کابوس خروج سه ستاره لیورپول با پایان قراردادها به نصف کاهش یافت؛ دست کم فصل آینده «پادشاه مصری» در آنفیلد خواهد درخشید! اگرچه تأثیرات او تاکنون حیرت‌انگیز بوده، اما این فرصت دو ساله‌ی اضافی برای درهم کوبیدن خطوط دفاعی لیگ برتر، بی‌شک بر عظمت یادگار او خواهد افزود.

یادتان می‌آید؟ وقتی لیورپول در ۲۰۱۷ صلاح را از چلسی گرفت، بسیاری شک داشتند! عملکرد او در استمفورد بریج با تنها ۴ گل در ۲۷ بازی اصلاً قابل توجه نبود، اما چه تحول شگفت‌انگیزی!

از فیورنتینا تا لیورپول

با این حال، او در دوران قرضی کوتاهش در فیورنتینا (سری آ) درخشید. سپس با انتقال به رم (ابتدا قرضی و بعد دائمی)، به یکی از مهیج‌ترین وینگرهای فوتبال اروپا تبدیل شد. لیورپول که پیش از پیوستن او به چلسی تلاش کرده بود او را جذب کند، سه سال بعد finalmente به هدفش رسید – در زمان‌بندی‌ای که بی‌شک عالی بود. صلاح از همان ابتدا تأثیرگذار بود و در اولین فصل بازگشت به انگلیس با 44 گل در 52 بازی همه را شوکه کرد؛ روندی که تا امروز ادامه دارد.

صلاح از زمان پیوستن به لیورپول در سال ۲۰۱۷ تاکنون، در تمام رقابتها ۳۹۴ بازی انجام داده که ۳۶۰ مورد آن به عنوان بازیکن اصلی بوده است. او با ۲۴۳ گل و ۱۱۰ پاس گل، به طور میانگین هر ۹۰ دقیقه یک بار تاثیر مستقیم روی گل داشته است – آماری خیره‌کننده برای چنین حجمی از بازی‌ها.

از ۲۴۳ گل او برای لیورپول، آمار به این ترتیب است:

– ۱۸۲ گل در لیگ برتر انگلیس
– ۴۵ گل در لیگ قهرمانان اروپا
– ۵ گل در لیگ اروپا
– ۶ گل در جام حذفی انگلیس (FA Cup)
– ۴ گل در جام اتحادیه (EFL Cup)
– ۱ گل در جام خیریه (Community Shield)

صلاح به سوی افسانه‌شدن

صلاح همچنین سه بار عنوان آقای گلی لیگ برتر را به دست آورد. به احتمال زیاد این فصل چهارمین عنوان را نیز کسب خواهد کرد. او در فصل ۲۵-۲۰۲۴ با ۲۷ گل زده در لیگ، حداقل ۶ گل از رقبایش پیش است و نزدیکترین رقیبش، ارلینگ هالند، اکنون به دلیل مصدومیت مچ پا از میادین دور است.

دو گل آخر او هر دو از روی نقطه پنالتی در پیروزی ۳-۱ مقابل ساوتهمپتون باعث شد صلاح از گوردون هاجسون سبقت بگیرد و به تنهایی در رده سوم جدول بهترین گلزنان تاریخ لیورپول قرار گیرد. او اکنون تنها از راجر هانت (۲۸۵ گل) و ایان راش (۳۴۶ گل) عقب است.

با امضای این قرارداد جدید، صلاح فرصت عالی‌ای به خود داده تا از راجر هانت پیشی بگیرد (فقط به ۴۳ گل دیگر نیاز دارد). هرچند سبقت گرفتن از ایان راش در صدر جدول همچنان چالشی بزرگ خواهد بود، اما چه بسا در آینده قرارداد دیگری هم تمدید شود!

با این حال، او هم‌اکنون بهترین میانگین گل به ازای هر دقیقه را در بین بازیکنان لیورپولی با حداقل ۱۰٫۰۰۰ دقیقه بازی دارد. میانگین صلاح (یک گل هر ۱۳۲ دقیقه) از اسطوره‌های سرخ‌ها مانند فرناندو تورس (۱۳۵ دقیقه)، لوئیز سوارز (۱۳۸ دقیقه)، مایکل اوون (۱۴۸ دقیقه) و رابی فاولر (۱۵۴ دقیقه) بهتر است.

مزیت اصلی او نه فقط توانایی گلزنی، بلکه قابلیت اطمینانش بوده است هم از نظر حضور مستمر و هم کیفیت به ثمر رساندن شانس‌ها. صلاح هیچ‌گاه کمتر از ۴۴ بازی در یک فصل برای لیورپول انجام نداده و کمترین آمار گلزنی او هم عددی قابل احترام (۲۳ گل) بوده که در فصل ۲۰-۲۰۱۹ و زمانی که لیورپول قهرمان لیگ برتر شد، به ثبت رسید.

عملکرد خوب و مستمر صلاح

صلاح در پنج فصل از هفت فصل اول حضورش در آنفیلد بیش از ۵۰ بازی انجام داد و در صورت حضور در حداقل شش بازی از هفت بازی باقیمانده این فصل (در حال حاضر ۴۵ بازی)، این رقم به شش فصل از هشت فصل ارتقا خواهد یافت. به طور مشابه، این فصل هم اکنون پنجمین فصل او با حداقل ۳۰ گل زده است (در حال حاضر ۳۲ گل).

و این واقعیت که صلاح یک تهدید دوگانه در خط حمله است؛ هم تکمیل‌کننده‌ای فوق‌العاده و هم خالق شانس‌هایی ناب. این فصل از نظر خلاقیت، بهترین فصل او در لیورپول محسوب می‌شود. با ۲۳ پاس گل در تمام رقابت‌ها، حداقل ۷ پاس گل بیشتر از فصل‌های قبل و رکوردی که او را در صدر بازیکنان ۵ لیگ برتر اروپا قرار داد، حتی بالاتر از رافینیا از بارسلونا با ۲۰ پاس گل.

جالب اینجاست که او در شش فصل از هشت فصل حضورش در لیورپول، حداقل ۱۰ پاس گل در لیگ برتر ثبت کرده است.

مصمم برای رکوردهای فردی!

این ستاره ۳۲ ساله مصمم است تا تمام رکوردهای ممکن را در این فصل به تسخیر درآورد:

تنها ۲ تأثیر گل (گل+پاس گل) با رکورد تاریخی لیگ برتر در یک فصل فاصله دارد.
با ۳ پاس گل دیگر، رکورد مشترک تیری آنری و کوین دی بروین را می‌شکند.
با ۱۰ گل دیگر، رکورد ارلینگ هالند برای بیشترین گل در یک فصل را جابجا می‌کند.

آمار صلاح در لیگ برتر به ویژه بی‌نظیر بوده است. از زمان بازگشتش در سال ۲۰۱۷، هیچ بازیکنی در لیگ برتر انگلیس آمار بهتری در این زمینه‌ها نداشته است:

۱۸۲ گل (بیشترین)
۲۶۸ تأثیر مستقیم در گل (گل + پاس گل)
۷۷ پاس گل در بازی باز
۴۸۱ شانس سازی در بازی باز
۱,۰۲۵ شوت
۲,۴۸۹ لمس توپ در محوطه حریف

موفق در تمامی رقابت‌ها

تنها در این فصل، او به رکورد بیشترین مشارکت در گل‌های تاریخ رقابت‌های لیگ برتر در یک فصل ۳۸ بازی‌ای رسید (۴۵ گل/پاس گل). در واقع، او در فصل ۲۵-۲۰۲۴ به طور میانگین در هر ۹۰ دقیقه ۱.۴۴ بار در گل‌ها مشارکت داشت که این بالاترین میزان برای هر بازیکن در یک فصل از تاریخ لیگ برتر است (با حداقل ۱۰۰۰ دقیقه بازی).

این بازیکن سابق چلسی با ۱۸۴ گل، به طور مشترک با سرخیو آگوئرو در رده پنجم جدول تمام‌ادوار بهترین گلزنان لیگ برتر انگلیس قرار دارد. او تنها ۳ گل کمتر از اندرو کول (۱۸۷ گل) در رده چهارم دارد و در آستانه تبدیل شدن به چهارمین بازیکن تاریخ لیگ برتر است که به مرز ۲۰۰ گل می‌رسد. با توجه به زمان زیادی که پیش رو دارد، به نظر می‌رسد به این رکورد دست خواهد یافت.

حتی پایین‌ترین آمار صلاح هم گواهی بر فوق‌العاده بودن او در لیگ برتر است. به عنوان مثال، کمترین تعداد گلی که او برای لیورپول در یک فصل به ثمر رساند، ۱۸ گل (در فصل ۲۴-۲۰۲۳) است. رقمی که از سال ۲۰۱۷ تاکنون تنها ۱۵ بازیکن غیر از خودش توانستند از آن پیشی بگیرند.

تاریخ‌سازی یک مصری

او با ۲۷۱ مشارکت گل (گل زده + پاس گل) در رده پنجم جدول تاریخی لیگ برتر قرار دارد، اما نکته قابل توجه این است که حداقل ۱۴۶ بازی کمتر از چهار بازیکن بالاتر از خود در این جدول انجام داد. فقط با ۱ مشارکت گل دیگر (گل یا پاس) از رایان گیگز (۲۷۱) پیشی خواهد گرفت و با ۹ مشارکت دیگر هم فرانک لمپارد (۲۷۹) را پشت سر خواهد گذاشت.

مگر در صورت مصدومیت یا محرومیت، صلاح تا پایان این فصل به ۴۰۰ بازی برای لیورپول خواهد رسید. همچنین در شش بازی باقی‌مانده و دو فصل پس از آن، فرصت کافی دارد تا بر بسیاری از آمار و رکوردهای دیگر خود بیفزاید.

آمار گل‌های او به تفکیک:

۱۹۹ گل با پای چپ قدرتمندش
۳۵ گل با پای راست
۹ گل با سر

نحوه به ثمر رساندن گل‌ها:

۲۲۹ گل از داخل محوطه جریمه
۱۴ گل از خارج محوطه جریمه
۴۴ گل از روی نقطه پنالتی

تأثیر گل‌ها در بازی‌ها:

۶۴ گل اولین گل بازی (گل آغازگر)
۶۸ گل پیروزی‌بخش

محل به ثمر رساندن گل‌ها:

۱۳۲ گل در آنفیلد
۱۰۸ گل در بازی‌های خارج از خانه
۲ گل در زمین‌های بیطرف
۱ گل در بازی‌ای که به عنوان “خانگی” طبقه‌بندی شد، اما به دلیل همه‌گیری کووید-۱۹ در فصل ۲۰-۲۰۱۹ در بوداپست (در برابر آر‌بی لایپزیگ در لیگ قهرمانان اروپا) برگزار شد.

رقیب دوست‌داشتنی صلاح

به طرز جالبی، تیمی که صلاح بیشترین گل‌ها را با پیراهن لیورپول به ثمر رساند، منچستریونایتد است. او ۱۶ گل در برابر این رقیب دیرینه مرسی‌سایدی به ثمر رساند که ۳ گل بیشتر از هر تیم دیگری است. آمار گلزنی او در برابر سایر رقبا به این شرح است:

منچسترسیتی ۱۳ گل
تاتنهام هاتسپر ۱۳ گل
وست‌هم ۱۳ گل

اما مسلماً صلاح اولین کسی است که تأکید می‌کند موفقیت‌های درخشانش در لیورپول فقط بازتاب کیفیت فردی او نیست. او در این مسیر کمک‌های زیادی دریافت کرده است؛ برای مثال، بابی فیرمینو با پاس گل ۲۱ گل او را مهیا کرده که بیشتر از هر هم‌تیمی دیگری است. از سوی دیگر، سادیو مانه، دیگر عضو سه‌گانه هجومی معروف لیورپول در دوران یورگن کلوپ، بیشترین بهره را از پاس‌های گل صلاح برد. ۱۷ گل این مهاجم سنگالی در لیورپول با پاس صلاح به ثمر رسید.

صلاح همچنان دست نیافتنی

اگرچه لیورپول هنوز از حذف در لیگ قهرمانان اروپا توسط پاری‌سن‌ژرمن و باخت در فینال جام اتحادیه به نیوکاسل یونایتد دلگیر است، اما با ۶ بازی باقیمانده، ۱۳ امتیاز بالاتر از بقیه در صدر جدول لیگ برتر قرار دارد. بنابراین به احتمال زیاد اولین فصل حضور “اسلات” با یک جشن بزرگ به پایان خواهد رسید.

هواداران لیورپول را می‌توان بابت باز کردن زودهنگام شامپاین‌ها پس از شنیدن خبر تمدید قرارداد صلاح بخشید، و هواداران کاپ می‌توانند منتظر فرصت‌های بیشتری برای خواندن سرودهای ستایش‌آمیز خود برای “پادشاه مصری” باشند.

اما برای بقیه لیگ برتر، اگر بخواهیم به نقل از فیلسوف بزرگ ناتوریوس بی.آی.جی (Notorious B.I.G) جمله‌ای را بازنویسی کنیم، به نظر می‌رسد که “مو صلاح بیشتر، یعنی مشکلات بیشتر” در راه خواهد بود.

تاریخ فوتبال, مقاله ها

جنایت بی‌دقت؛ ۳۶ سال پس از فاجعه هیلزبورو

Posted on 15 آوریل, 202515 آوریل, 2025 by amirhossein_mahmoudi

15
آوریل

ایلیا بهزاد اول، فوتبال لب– بی‌شک روز 15 آوریل 1989، در تقویم تاریخ فوتبال به عنوان یکی از روزهای تاریک و تاثیرگذار شناخته می‌شود. هیلزبورو، فاجعه‌ای که در نیمه‌نهایی جام حذفی فصل 88/89 انگلستان رخ داد. این نه تاریخ باشگاه لیورپول و تشکیلات هواداری این تیم، بلکه به طور کلی فوتبال بریتانیا را تحت تأثیر قرار داد. شاید باید شکل‌گیری لیگ برتر انگلیس به شیوه مدرن را از پیامدهای یکی از تلخ‌ترین روزهای تاریخ فوتبال بدانیم.

ارزیابی یک فاجعه

36 سال قبل در چنین روزی، ورزشگاه اختصاصی تیم شفیلد ونزدی، هیلزبورو، میزبان دیدار نیمه‌نهایی جام حذفی بین تیم‌های ناتینگهام فارست و لیورپول بود. ازدحام جمعیت در جایگاه لیورپول، مرگ 97 هوادار عاشق قرمزهای مرسی‌ساید را رقم زد. با وجود گذشت بیش از سه دهه از این تراژدی، هنوز زخم این حادثه برای هواداران لیورپول تازه است. شاید یکی از دلایل آن، سه دهه مبارزه بازماندگان این فاجعه و خانواده قربانیان برای پاسداشت حقیقت باشد. حقیقتی که از ابتدا، به عمد، اشتباه نمایان شد. در نهایت اما، پس از سال‌ها تلاش و ممارست، برای همگان شفاف شد. پرونده فاجعه هیلزبورو، همچنان طولانی‌ترین پرونده قضایی در تاریخ بریتانیا محسوب می‌شود. در سال‌روز این فاجعه، به بازخوانی اتفاقات تلخ در ورزشگاه هیلزبورو و پیامدهای قضایی آن می‌پردازیم.

شاید هر انسانی می‌توانست به راحتی این موضوع را تشخیص دهد که ورزشگاه هیلزبورو، امکان میزبانی مصاف دو تیم پرهوادار و بزرگ فوتبال بریتانیا را ندارد. نرده‌های قدیمی و کوچک بخش ورودی جایگاه هواداران لیورپول در هیلزبورو، از همان لحظات پیش از آغاز بازی موجب ازدحام شدید در جایگاه هواداران شد. با ورود تعداد بیشتری از هواداران، این ازدحام شدت گرفت.

چه اتفاقی در هیلزبورو رخ داد؟

پلیس که متوجه ازدحام شدید هواداران شد، تصمیم گرفت در اقدامی عجیب، جایگاه مخصوص برای خروج هواداران را برای ورود هواداران باز کند. این موضوع، تنش و ازدحام در جایگاه هواداران لیورپول را افزایش داد. به طور معمول، ماموران پلیس در هر ورزشگاه، پس از پُر شدن یک جایگاه، در ورودی آن را می‌بندند. با این کار، هواداران به قسمت‌های دیگر ورزشگاه هدایت می‌شوند. اما در روز نحس هیلزبورو، هیچ خبری از مأموران پلیس در ورودی جایگاه هواداران لیورپول نبود.

در مسابقه‌ای که تنها 5 دقیقه به طول انجامید، هواداران لیورپول برای تماشای صعود تیمشان به فینال جام حذفی، بی‌پروا به جایگاه خود هجوم بردند. اما نمی‌دانستند که برخی دیگر از هواداران نزدیک به فنس، زیر پای آن‌ها در حال له شدن هستند. افسر پلیسی به نام اندرو ادیسون، که به درون تونل برای بیرون کشیدن مردم رفت، گفت: “همه از ترس شلوارشان را خیس کرده بودند. همه جا بوی تهوع به مشام می‌رسید. دو کپه از اجساد در ردیف جلو بودند. دستی‌ از میان جنازه‌ها بیرون زده بود. بعد از پاکسازی، معلوم شد متعلق به یک کودک است.”

دیوید لکی، یکی‌ از کسانی‌ است که در بالکن شماره 3 گیر افتاد. او به یاد دارد که شخصی به نام توماس هوارد، 39 ساله، کارگر کارخانه مواد شیمیایی و پدر سه فرزند در کنارش بود. اطراف او در اثر ازدحام جمعیت فشرده شد. او فریاد می‌زد: “پسرم پسرم!” ولی‌ متاسفانه هم او و هم تامی‌، پسر 14 ساله‌اش، در اثر فشار جمعیت زیر دست و پا ماندند.

چه عوامل خارجی‌ای در هیلزبورو دخیل بود؟

هنوز چهار سال از فاجعه ورزشگاه هیسل در جدال بین لیورپول و یوونتوس نگذشته بود. فاجعه‌ای که منجر به مرگ 39 هوادار یوونتوس در فینال جام باشگاه‌های اروپا شد. این اتفاق، محرومیت 5 ساله باشگاه‌های انگلیسی از مسابقات اروپایی را به دنبال داشت. تصاویر هولناک از ورزشگاه هیلزبورو، باعث شد تا نیروهای پلیس، مسئولان برگزاری بازی و حتی رسانه‌ها از تقصیرات خود شانه خالی کنند.

پلیس منطقه یورک‌شایر جنوبی، مسئولیت برقراری نظم و امنیت هواداران در این مسابقه را برعهده داشت. آن‌ها برای سال‌ها، با دروغ‌هایی عجیب و باورنکردنی سعی کردند تا هولیگانیسم را تنها عامل این فاجعه بزرگ معرفی کنند. همچنان، پس از 36 سال، ملامت قربانیان از سوی پلیس یورک‌شایر، تیترهای روزنامه سان علیه لیورپول (که منجر به تحریم این روزنامه از سوی باشگاه لیورپول و مردم مرسی‌ساید شد) و مطالب نادرست در رسانه‌ها، ترامای جمعی بازماندگان این حادثه محسوب می‌شود. شعارهای هواداران رقیب در تمسخر ماجرای هیلزبورو با استناد به این مطالب، یکی از شوکه‌کننده‌ترین اتفاقات این سال‌های فوتبال انگلیس بوده است.

سیستم قضایی انگلیس، از جمله برخی قاضیان رده بالا، برای سال‌های متوالی سعی کردند جای متهم و قربانی را در این پرونده تغییر دهند. روشی که از همان ابتدا پلیس یورک‌شایر در پیش گرفت. همین اصرار سیستم قضایی به اثبات حقیقت وارونه پلیس، طولانی‌ترین پرونده قضایی بریتانیا را رقم زد.

دادخواهی، دفاع، مجازات!

ناتوانی سیستم قضایی بریتانیا در کشف حقیقت، خانواده قربانیان را مجبور کرد تا برای 27 سال، اعتراضات و دادخواهی مرگ عزیزان خود داشته باشند.

تشخیص پلیس و سیستم حقوقی انگلیس برای تصادفی اعلام کردن مرگ این افراد در سال 1991. سرانجام پس از 27 سال و در سال 2016، با استناد به بیش از 400 هزار صفحه سند از 80 سازمان، این رای وتو شد. در پایان یک پرونده طولانی، تلخ و جنجالی، دادگاه اعلام کرد 96 هوادار لیورپول در این حادثه به دلیل کوتاهی مسئولین کشته شدند. در سال 2021، اندرو دواین که در زمان حادثه 22 سال سن بیش‌تر نداشت، به دلیل صدمات مغزی ناشی از این اتفاق درگذشت. تعداد قربانیان این حادثه به 97 نفر افزایش پیدا کرد.

اما نکته تلخ این‌جاست: با وجود اثبات کشته شدن این 97 قربانی عاشق فوتبال که بین 10 تا 67 سال سن داشتند، هیچ فردی به طور جدی محاکمه نشد. دیوید داکنفیلد، رئیس پلیس یورک‌شایر جنوبی و مسئول برقراری امنیت این مسابقه، در سال 2016 طی هفت روز دادگاه، از شاهد به متهم تبدیل شد. او به اتهام قتل عمد، محاکمه گشت. اما سه سال بعد، در دادگاهی مجدد تبرئه شد تا خانواده‌های قربانیان، بار دیگر طلب دادخواهی کنند. موضوع جایی عجیب می‌شود که بیشتر درباره دروغ‌های پلیس یورک‌شایر درباره این فاجعه بدانیم.

مورد عجیب پلیس‌ها در هیلزبورو!

داکنفیلد در اظهارات خود به اتحادیه فوتبال انگلیس، دستورات خود راجع به باز کردن گیت خروجی را کتمان کرده بود. اما بعدها در دادگاه مشخص شد که شخص وی، دستور باز کردن گیت‌ مخصوص خروج هواداران را صادر کرده است. داکنفیلد، پلیس یورک‌شایر را متقاعد کرد تا با داستانی‌ جعلی منکر هرگونه قصور و کوتاهی پلیس شوند. او در عوض گناه را به گردن طرفداران انداخت.

تلاش پلیس برای مقصر اعلام کردن مردم بی‌گناه و خانواده‌های آن‌ها، که سال‌ها در دادگاه برای اثبات بی‌گناهی می‌جنگیدند، تماشایی بود.

وکیل مدافع داکنفیلد، جان بگز، هواداران را به رفتارهای خشن و عدم توجه به اخطار پلیس متهم می‌کرد. او حتی نوعی فرهنگ هولیگانیسم را به آن‌ها نسبت می‌داد. رفتار او باعث انزجار خانواده بازماندگان شد. اما بگز تنها نبود. پلیس یورک‌شایر جنوبی، بارها در مصاحبه‌ها، مردم را به رفتار ناهنجار، به خاطر افراط در مصرف الکل و عدم همکاری با نیروی پلیس متهم کرد.

چیزی که بعدا اثبات شد، کاملا عکس صحبت‌های آن‌ها را نشان می‌داد. اصرار افسران پلیس یورک‌شایر، به مقصر دانستن مردم و خانواده‌هایشان در حادثه، چهره‌ای زشت و غیرقابل اعتماد از پلیس را برای مردم ترسیم کرد. مردم بارها در مجامع عمومی از دروغ گویی آن‌ها حرف زدند.

داکنفیلد، کسی که هیچ نمی‌دانست!

نکته جالب این‌که سر بازرس پیتر رایت، یکی از مأموران ارشد پلیس یورک‌شایر جنوبی، برایان مول را اخراج کرد. او یکی از ماهرترین و کاربلدترین فرماندهان پلیس بود. برایان مول 19 روز قبل از برگزاری این مسابقه، به دلایلی نامعلوم اخراج شد. متهم ردیف اول داستان، یعنی داکنفیلد، جای مول را گرفت.

داکنفیلد بعدها اعتراف کرد که آشنایی کاملی با شرایط برگزاری امن یک مسابقه فوتبال نداشته است. او اوراق مربوط به عملیات اضطراری در زمان وقوع حادثه را مطالعه نکرده بود و حتی از زمین محل برگزاری بازی نیز بازدید نکرد. او پس از 26 سال، به این موضوع اقرار کرد که وظیفه خود را نمی‌دانست. بزرگ‌ترین پشیمانی وی، به تعویق نینداختن زمان شروع بازی بود. با این کار، نظم و آرامش در ورزشگاه برقرار می‌شد و حتی ازدحام هواداران نیز کم‌تر می‌شد.

اتفاقی که در فینال لیگ قهرمانان 2022 و پس از ازدحام هواداران لیورپول و رئال مادرید در پاریس رقم خورد و بازی، با تأخیر آغاز شد. هر چند که اتفاقات همین مسابقه هم برای هواداران قدیمی لیورپول، زخم کهنه فاجعه هیلزبورو را تازه کرد و حتی باعث خودکشی 2 هوادار این تیم نیز شد. داکنفیلد پذیرفت در حالیکه مردم بی‌گناه زیر دست و پا له می‌شدند، او مشغول دروغ بافی بوده است. داستان‌هایی درباره تماشاچیان بدون بلیط یا نابودی دروازه‌ها توسط هولیگان‌ها. چیزهایی که هیچ‌‎‎گاه در اذهان عمومی مورد قبول واقع نشد.‌

همکاری پلیس، رسانه و شیطان.

از همان لحظات ابتدایی پس از حادثه، پرونده‌سازی پلیس یورکشایر برای متهم کردن قربانیان آغاز شد. از عکاسی از قوطی‌های آبجو، تا دستور پزشکی قانونی برای تست الکل و آزمایش خون از اجساد قربانیان. حتی پلیس توانست نشریه سان را قانع کند که هواداران مست و هولیگان، با نیروهای پلیس درگیر شدند و با ادرار روی آن‌ها، مانع از امدادرسانی به موقع شدند.

داکنفیلد و رفقا در اداره پلیس، و زمانی که برای آرامش خود به الکل پناه آوردند، ایده مست بودن هواداران به ذهن‌شان رسید و فردای آن روز، داکنفیلد دلیل استقرار در اتاق کنترل را رفتارهای غیر عادی هواداران مست اعلام کرد. و هیچ اشاره‌ا‌ی به عدم توانایی در کنترل تونل توسط خود و افسران زیردستش نکرد.

نود و هفت، عددی تلخ برای طرفداران لیورپول

آیا جواب داد؟

سرانجام، پس از 27 سال تلاش مستمر خانواده قربانیان، رأی تاریخی قصور پلیس در این ماجرا صادر شد. یک گروه تحقیقاتی مستقل برای بررسی شواهد تشکیل شد‌. آن‌ها بعد از 3 سال بررسی گسترده نشان دادند قصور پلیس در کنترل اوضاع عامل اصلی فاجعه بوده. ضمن این که در صورت حضور به موقع اورژانس و امکانات پزشکی، 41 نفر از حادثه‌دیدگان، شانس بقا داشتند.

در نهایت هیئت منصفه تجدید نظر در سال ۲۰۱۶، حکم داد که هواداران به شکل غیرقانونی به دلیل خطاهای پلیس کشته‌ شده‌اند. اما بی‌گناه اعلام شدن متهم ردیف اول در سال 2019، باعث شد تا زخم این سانحه، همچنان برای هواداران لیورپول تازه بماند.

مارگارت آسپیینال، مسئول گروه حمایت از خانواده قربانیان هیلزبورو که پسرش جیمز را در این حادثه از دست داد می‌گوید: «97 نفر به شکلی غیرقانونی کشته شدند و هیچکس مسئولیتش را نپذیرفت؛ فکر می‌کنید ما چه حسی داریم؟ ما 30 سال از عمر خود را برای جنگیدن گذاشتیم وگرنه آن‌ها از این ماجرا قسر در می‌رفتند. این بزرگ‌ترین فاجعه تاریخ است. ما پلیس، رسانه و دولت را در هر زمانی روبروی خود می‌دیدیم. ما جهنم را به چشم خود دیدیم.»

ریچی گریوز یکی از بازماندگان حادثه که در آن زمان 23 ساله بود، هنوز با آثار ناشی از این حادثه دست و پنجه نرم می‌کند و در زمان اولین محاکمه، او به عنوان یکی از مسئولان این فاجعه شناسایی شد. او در این رابطه گفت: «من به شدت بابت اینکه به شکل اشتباه به عنوان مقصر شناخته شدم احساس پریشانی می‌کردم. من سعی کردم مدارکی را نشان دهم و به خانواده‌های داغدار کمک کنم؛ این یک تجربه وحشتناک بود. من با آشفتگی کامل دادگاه را ترک کردم.»

لیورپول علیه انگلستان

در زمان اولین محاکمه، گریوز به دلیل لهجه لیورپولی خود توسط پلیس‌ها و وکلای دادگستری نیز مورد تمسخر قرار می‌گرفت. سال‌ها بعد، گریوز کمپینی را بین خانواده‌های قربانیان برای جلوگیری از پنهان کردن حقیقت از سوی پلیس و دادگاه تشکیل داد.

او همچنین به طور مستمر به فروشگاه واقع در ورزشگاه آنفیلد (که توسط خانواده قربانیان هیلزبورو اداره می‌شود) سر می‌زد. او همچنین طی سال‌ها تلاش کرده تا در مدارس مختلف راجع به این موضوع صحبت کند اما گاهی توهین‌های هواداران رقیب به دلیل هواداری او از لیورپول، وی را ناامید می‌کند.

در سال 2017، جیمز جونز اسقف بازنشسته اهل لیورپول، در گزارشی جالب توجه از دولت خواست تا برای وضع قانونی به نام «قانون هیلزبورو» در قوانین بریتانیا اقدام کنند. این قانون پیشنهادی، افسران پلیس و نهاد قانون در این کشور را موظف به شفافیت می‌کند.

اما در سال 2023 و پس از شش سال سکوت، دولت به این درخواست واکنش نشان داد و پذیرش این قانون را رد کرد. گزارش سال 2017 ، با عنوان “حفظ آرایش قدرت غیرپاسخگو” از سوی جیمز جونز (اسقف سابق لیورپول) 25 توصیه را ارائه می‌کرد که 11 مورد از آن‌ها مستقیماً مربوط به پلیس بود.

رد شدن این درخواست از سوی دولت، بار دیگر موجی از ناامیدی را در بین خانواده قربانیان ایجاد کرد. البته در همان زمان، اعلام شد که برای جلوگیری از حوادث پس از فاجعه هیلزبورو که مدارک از بین رفته یا نابود شدند، آیین نامه جدیدی برای مدیریت سوابق و اطلاعات پلیس و همین طور دستورالعمل جدیدی برای افسران رابط خانواده تدوین خواهد شد.

تکاپوی قانون هیلزبورو.

در طول تمام این سال‌ها که کمپین‌‌های مختلفی از سوی خانواده‌های داغدار شکل گرفت، هیچکدام از آن‌ها نتوانست به خوبی عدالت را در این خصوص تجربه کنند. خانواده قربانیان بارها در زمان‌های مختلف، برای احقاق حق خود و دادخواهی در مکان‌های مختلف و دادگاه، دست به اعتراض و تظاهرات زدند اما تا امروز، این اقدامات منجر به تصویب قانون هیلزبورو نشده است.

برای اثبات مشکلات سیستم قضایی، همین بس که تدوین و انتشار گزارش مستقل فاجعه هیلزبورو توسط پروفسور فیل اسکراتون که از سال 1989 روی آن کار می‌کرد 23 سال طول کشید. انتشار این اسناد در سال 2012، گامی بلند برای کشف حقیقت در خصوص این فاجعه و تغییر رای دادگاه بود. البته که پیگیری مجدد اسناد و مدارک قصور پلیس نیز با مداخلات سیاسی دو وزیر وقت یعنی اندی بورنهام و ماریا ایگل در سال 2010 اتفاق افتاد.

چند هفته پس از انتشار دوباره گزارش، قاضیان رده بالا تصمیم گرفتند بار دیگر پرونده را به جریان بندازند. پیش از این، درخواست تجدیدنظر ابتدایی قربانیان مبنی بر واکاوی دوباره سانحه در سال 1993 رد شد.

مبارزه تا آخرین نفس.

فاجعه هیلزبورو، تغییری اساسی در طراحی و مدیریت ورزشگاه‌های انگلیس ایجاد کرد. فنس‌ها برای همیشه از ورزشگاه‌ها برداشته شدند، و باشگاه‌ها ملزم شدند تا جایگاه‌های نشسته برای هواداران ایجاد کنند تا از تکرار چنین حوادث تلخی جلوگیری شود. سه سال بعد از این حادثه، باشگاه‌های انگلیسی مکلف شدند تا درآمد خود را صرف امنیت ورزشگاه‌های خود بکنند و حق پخش مسابقات خود را به طور قانونی به اسکای بفروشند تا لیگ برتر انگلیس به شکل مدرن و امروزی آن آغاز شود. این، آغازی بر ثروتمند شدن باشگاه‌های انگلیسی بر پایه حمایت هواداران خود بود و شاید اگر حادثه هیلزبورو رخ نمی‌داد، شاهد ساخت و امن‌سازی ورزشگاه‌های مدرن انگلیس نبودیم.

یک دقیقه سکوت ورزشگاه همواره پرسروصدای آنفیلد در ابتدای مسابقه این هفته لیورپول و وستهم، به خوبی ثابت می‌کند که زخم ماجرای تلخ هیلزبورو همچنان پس از 36 سال برای هواداران واقعی لیورپول تازه است. زخمی که زندگی 97 نفر را گرفت و سه دهه زندگی بازماندگان را تحت شعاع قرار داد. بازماندگانی که طی این 36 سال، سخت‌ترین لحظات را تجربه کردند. از متهم شدن به عامل شکل‌گیری این حادثه، تا کنار آمدن با دروغ‌های پلیس و سیستم قضایی و 23 سال تاخیر برای انتشار حقایق مرگ نزدیکان‌ آن‌ها. بازماندگانی که با همبستگی خود طی سه دهه اخیر در شرایط سخت و کمپین‌های حمایتی خود، توانستند رای دادگاه را تغییر دهند اما همچنان، با وجود گذشت 36 سال از این ماجرا، به دنبال اجرای عدالت و تغییر در قوانین هستند.

اقتصاد ورزشی, مقاله ها

استراسبورگ در مالکیت BlueCo؛ اعتراضات، مهره های قرضی چلسی و رویای روزنیور

Posted on 15 آوریل, 202515 آوریل, 2025 by amirmmd_kln

15
آوریل

امیر محمد کلانتری، فوتبال‌لب – شبی الهام‌بخش برای اکثر حاضران در ورزشگاه استاد-ده-لا-مینو بود. استراسبورگ با اعتماد به نفس، پس از عقب‌افتادن از لیل، حریفی که آن زمان به دنبال قرارگیری در هشت تیم برتر لیگ قهرمانان اروپا بود، بازی را برگرداند و پیروز شد. تمایلی به ترک سکوهای پرجنبوجوشی که در نیمه دوم، همزمان با بازگشت تیم به بازی، می‌لرزیدند، وجود نداشت.

مخالفت هواداران استراسبورگ با قرارگیری در سیستم مدیریت چند باشگاهی!

با ثبت یک نوار شکست ناپذیری از 9 فوریه تاکنون، صحبت‌های خوش‌بینانه درباره صعود به رقابت‌های اروپایی در جریان است.

مخالفت بخشی از هواداران با قرارگیری استراسبورگ در زیرمجموعه چندباشگاهی چلسی (BlueCo) همچنان موجب شکاف میان آن‌هاست. اما حبیب دیارا، کاپیتان 21 ساله استراسبورگ، در پایان بازی با میکروفون در مقابل هواداران پرشور تیم، بر ضرورت اتحاد و همبستگی تاکید کرد.

لیام روزنیور، سرمربی انگلیسی تیم، ترجیح داد بازی را از لب خط همراه با اعضای کادر فنی تماشا کند. او پس از بازی به خبرنگاران گفت: «می‌خواستم تصویر کلی بازی را ببینم. فضای ورزشگاه بی‌نظیر بود. ما به همبستگی همه اعضای این باشگاه نیاز داریم.»

حدود هفت یا هشت ماه از آغاز فعالیت لیام روزنیور در تیم جدیدش می‌گذرد. این مربی 40 ساله اهل لندن که برای اولین بار تصمیم گرفت در خارج از کشور کار کند، هنوز از انتخاب تابستانی خود پشیمان نیست. تیم جوان او، استراسبورگ، با روندی رو به رشد در لیگ 1 فرانسه، اکنون در رتبه چهارم جدول قرار دارد و با نزدیک‌شدن به پایان فصل، شتاب مثبتی را تجربه می‌کند.

روزنیور در گفت‌وگو با نشریه The Athletic، در دفتر کارش در محل تمرینات تیم، یک روز قبل از پیروزی مقابل لیل، می‌‌گوید: «من عاشق اینجا هستم. به عنوان یک مربی یا حتی یک انسان، نمی‌دانی رفتن به کشوری دیگر چگونه خواهد بود، اما همین بخشی از جذابیت این تصمیم بود. هر ثانیه‌اش را دوست دارم. این یک تجربه بی‌نظیر است. چون نه تنها مرا به مربی بهتر، بلکه به انسان بهتری تبدیل می‌کند.»

زندگی ساده و به دور از خانواده توسط مربی استراسبورگ

روزنیور به منطقه آلزاس در شرق کشور آمد و عمداً زندگی جدیدش را ساده و متمرکز باقی گذاشت. او خانه‌ای نزدیک به زمین تمرین استراسبورگ را انتخاب کرده و خلیفه سیسه، دستیار مربی و مترجم غیررسمی او که پیش‌تر هم‌تیمی‌اش در باشگاه انگلیسی ردینگ بود، همخانه‌اش است. اعضای قدیمی کادر فنی، جاستین واکر و بن وارنر، در خانه مجاور زندگی می‌کنند. فاصله تا محل تمرینات در سوپرما پارک، مجموعه‌ای ساده که در حومه آرام جنوب شهر به ورزشگاه لا-مینو متصل است، تنها پنج دقیقه پیاده‌روی است.

او ترجیح داد همسرش اریکا و فرزندانش را فعلاً به فرانسه نیاورد. در شش ماه گذشته، پنج بار در فواصل استراحت در بازه فیفادی به خانه خانوادگی‌اش در داربی (منطقه ای در میدلند انگلیس) سر زد. او این دوری از خانواده را به عنوان نقطه ضعفی شخصی در مربیگری خارج از کشور می‌پذیرد.

روزنیور در توصیف برنامه روزانه خود و کادرش می‌گوید: «ما ساعت هشت صبح کار را شروع می‌کنیم و گاهی تا هفت شب اینجا هستیم. به خانه می‌رویم، غذا می‌خوریم، فوتبال تماشا می‌کنیم و درباره فوتبال حرف می‌زنیم. می‌خوابیم، بیدار می‌شویم و دوباره همه چیز تکرار می‌شود. این روند بسیار فشرده است.»

اما آیا این سبک زندگی سالم است؟

او با خنده‌ای بلند پاسخ می‌دهد: «نه! اصلاً سالم نیست. خیلی از دوستان و خانواده نگرانند که من از پا دربیایم. اما من جوانم و در این سن باید سخت‌کوش باشم و غرق فوتبال شوم. برای رسیدن به جایگاهی که در فوتبال به دنبالش می‌باشم، باید عاشقش بود. من دارم رویایم را زندگی می‌کنم.»

روزنیور با حضور در استراسبورگ، طلسمی را شکست. او اولین مربی غیرفرانسوی این باشگاه در 20 سال اخیر و به همراه ویل استیل یکی از دو مربی انگلیسی است که از دهه 1950 تاکنون هدایت یک تیم در لیگ برتر فرانسه را برعهده گرفتند. این مربی که سابقه هدایت تیم های دربی کانتی و هال سیتی در دسته‌های دوم و سوم انگلیس را دارد، با امضای قراردادی سه ساله در ژوئیه گذشته، گامی بزرگ به سوی چالشی جدید برداشت.

حضور در استراسبورگ، تجربه ای متفاوت برای روزنیور

او می‌گوید: «این تجربه مرا بیشتر به چالش کشید. اینجا زبان متفاوت است، بنابراین بیشتر به زبان بدن و حالات چهره توجه می‌کنم. باید از راه های دیگری با بازیکنان ارتباط برقرار کنم؛ گفت‌وگوهای روزمره مثل: «امشب فیلم چی دیدی؟»، «حال والدینت چطوره؟» یا «همسرت خوبه؟». این موضوع فقط مربوط به بازیکنان نیست، بلکه شامل کارکنان باشگاه هم می‌شود. آن‌ها هم به همین اندازه برایم مهم‌اند.»

وی ادامه می‌دهد: «گاهی کار حوصله سر بری است. در جلسات، با احساسات بیشتری نظراتم را بیان می‌کنم. انتقال دقیق منظورمان انرژی بیشتری می‌طلبد.»

هدایت تیمی در خارج از کشور ارزشش را داشت؟

اگر روزنیور تصمیم می‌گرفت در انگلیس بماند و منتظر فرصتی دیگر در فوتبال این کشور شود، احتمالاً زندگی ساده‌تری داشت. پس از اخراج او از هال سیتی دو روز پس از پایان فصل گذشته (نتیجه باخت تیمش در آستانه صعود به پلی آف دسته بالاتر)، مذاکره‌ای با ساندرلند، تیمی از لیگ دسته دوم انگلیس، انجام شد.

روزنیور می‌گوید: «نمی‌دانم چطور برخی مربیان نامزد بهترین مربی سال می‌شوند و یک ماه بعد اخراج می‌شوند، اما این ذات فوتبال است. من هیچ چیز از عملکردم در آنجا را تغییر نمی‌دهم.»

او مسیری که به لیگ 1 فرانسه ختم شد را نیز تغییر نمی‌دهد. روزنیور در مواجهه با مربیانی مانند لوئیس انریکه و روبرتو دی‌زربی، تجربه اندوزی کرده و یک هفته قبل از مصاحبه با این نشریه، در بازی مقابل مارسی در جنوب فرانسه به تساوی 1-1 دست یافت.

وی می‌افزاید: «این لیگ از نظر تاکتیکی بسیار قوی است. نمی‌توانم برای دیگر مربیان انگلیسی توضیح دهم که چرا به خارج نمی‌آیند، اما مطمئنم این تجربه من را به مربی بهتر تبدیل می‌کند. گراهام پاتر به خارج رفت و در اوسترشوندز کار شگفت انگیزی کرد. او جایگاه خود را ساخت و من برای این موضوع احترام زیادی قائلم. وقتی در برایتون بودم (آخرین تیم روزنیور به عنوان بازیکن قبل از بازنشستگی در 2018 و مربیگری تیم زیر 23 سال)، با او آشنا شدم. فکر می‌کنم فقط دو ماه باهم کار کردیم، اما او مربی خوبی است. از کسب تجربه خارجی نترسید. من هم نمی‌ترسم.»

روزنیور همواره تصویر بزرگتری از آینده حرفه ای خود در ذهن دارد. او مدرک پرو لیسانس یوفا را هنگام بازی در برایتون کسب کرد و هرگز جاه طلبی‌اش برای هدایت تیم‌ها در بالاترین سطوح را پنهان نکرده است.

هدف نهایی او کجاست؟

روزنیور ادامه می‌دهد: «اوج! می‌خواهم تیم ملی کشورم را مربیگری کنم. می‌خواهم در سطح برتر لیگ قهرمانان اروپا کار کنم. وقتی این را می‌گویم، غرور نیست؛ این هدفی است که به سوی آن حرکت می‌کنم. می‌خواهم بازیکنان جوانم اینجا نیز به سطوح بالا فکر کنند. اگر می‌خواهم به آن برسم، باید خودم هم آن استانداردها را به آن‌ها ارائه دهم.»

او در پایان می‌گوید: «هرچه بیشتر در این حرفه کار می‌کنم، بیشتر باور دارم که می‌توانم به هدفم برسم.»

روزنیور از بازیکنان استراسبورگ می‌پرسد: «اگر لیل پاس به عقب بدهد، چه واکنشی نشان می‌دهند؟» در شلوغی و هیاهوی تمرین روز جمعه، فرصتی برای پاسخ دادن به بازیکنان نمی‌دهد و خودش جواب می‌دهد: «حریف فشار می‌آورد!»

تمرینات تیم استراسبورگ

نیم ساعت به تمرینات اختصاصی با توپ و بدون توپ اختصاص می‌یابد، آن هم برای آمادگی مقابل حریفی که تنها دو روز قبلش در لیگ قهرمانان اروپا، لیورپول را در آنفیلد به زحمت انداخت. روزنیور در دایره مرکزی زمین می‌ایستد و تمام تمرین را هدایت می‌کند. او شکل بازی را مشخص کرده و زمان حمله را اعلام می‌کند: «صبر کنید… صبر کنید… مجبورش کنید به عقب برگردد!»

با اینکه اکثر بازیکنان جوان تیم فرانسوی زبان هستند، به روزنیور توصیه شد به انگلیسی مربیگری کند.

او که هفته‌ای یک بار در کلاس 90 دقیقه‌ای زبان فرانسه شرکت می‌کند، می‌گوید: «خلیفه همه چیز را ترجمه می‌کند، اما بخشی از دلیل مربیگری به انگلیسی این است که خود باشگاه هم مرا به این کار تشویق کرده. آن‌ها می‌خواهند بازیکنان انگلیسی یاد بگیرند، چون نمی‌دانیم در آینده به کجا خواهند رسید. انگلیسی زبانی است که همه تا حدی بلدند، به همین خاطر بازیکنان ما هم در کلاس های انگلیسی شرکت می‌کنند.»

روزنیور: «باشگاه این کلاس‌ها را برای بازیکنان تنظیم کرده. اجباری در کار نیست. همه چیز بر پایه اعتماد است. من قانون‌های زیادی ندارم. همه چیز به احترام متقابل برمی‌گردد. اولین حرفم به بازیکنان این بود که مسؤولیت موفقیت بر عهده خودشان است. اگر به گروهی جوان چنین اختیاری بدهی، آن‌ها هم تمام وجودشان را برایت می‌گذارند.»

استراسبورگ، تیمی یک‌دست جوان و با انگیزه

جوان؛ توصیفی ساده است. هیچ تیمی در پنج لیگ معتبر اروپایی در این فصل تیمی با میانگین سنی پایین‌تر از استراسبورگ به میدان نبرده است. در پیروزی شنبه مقابل لیل، هیچ بازیکن بالای 22 سال در ترکیب آغازین حضور نداشت. دروازه‌بان قرضی از چلسی، پتروویچ، با 25 سال سن، مسن‌ترین بازیکن تیم بود.

روزنیور از دیدن رشد بازیکنان جوان لذت می‌برد. او علاوه بر تجربه مربیگری تیم‌های پایه در برایتون، در دربی کانتی و هال سیتی نیز به راه دادن جوانان به تیم اول شهرت یافت. لیام دلاپ، جیدن فیلوژن و جیکوب گریوس همگی زیر نظر او در هال سیتی بازی کردند و تابستان گذشته با انتقال‌های گران قیمت به لیگ برتر انگلیس رفتند.

این بخشی از دلایل انتخاب روزنیور برای هدایت استراسبورگ بود. مدیران ورزشی چلسی، پل وینستنلی و لورنس استوارت، هر دو پیشتر با او همکاری داشتند (وینستنلی در برایتون و استوارت در دوران حضورش به عنوان بازیکن در هال سیتی) و در برنامه‌هایشان برای استراسبورگ همسو بودند. روزنیور می‌گوید: «وقتی در مسیر فوتبالی خود با آدم‌های خوبی آشنا می‌شوی، ارتباطت را حفظ می‌کنی. آن‌ها به من گفتند مشتاقانه منتظر آمدنم به استراسبورگ هستند. قبول کردن این پیشنهاد اصلاً سخت نبود.»

اما هدایت استراسبورگ همیشه آسان نبود. پاتریک ویرا، بازیکن افسانه‌ای آرسنال و مربی سابق کریستال پالاس، که پیش از روزنیور هدایت تیم را برعهده داشت، فصل گذشته با چالش‌های زیادی رو‌به‌رو شد و تیم در آستانه سقوط به لیگ 2 قرار گرفت، اما نهایتاً با رتبه سیزدهم در میان 18 تیم نجات یافت.

مخالفت هواداران با قرارگیری استراسبورگ در زیرمجموعه چند باشگاهی چلسی

مخالفت‌ها با مالکیت BlueCo حتی پس از 18 ماه هنوز ادامه دارد. بنر «BlueCo Out» پشت یکی از دروازه‌های ورزشگاه به چشم می‌خورد و هواداران پرشور استراسبورگ در 15 دقیقه ابتدایی بازی مقابل لیل، با سکوت اعتراض آمیز خود موضع‌شان را نشان دادند.

استراسبورگ هنوز باشگاهی با تناقض‌های عمیق است. سرمایه‌گذاری BlueCo بلند پروازی‌هایی مانند صعود به اروپا را جایگزین مبارزه برای بقا در لیگ 1 کرده، اما بسیاری از هواداران نمی‌توانند پذیرای نقش این باشگاه به عنوان چرخ‌دنده ماشین چلسی باشند!

بنر دیگری با شعار «مالکیت چندگانه غیر قابل قبول» (Non à la multipropriété) پیش از نمایش هماهنگ حمایت هواداران (با پرچم ها و آتش بازی) در دقیقه 15 به اهتزاز درآمد. استراسبورگ تا آن زمان با گل دقیقه 8 اسامه سحراوی، 1-0 عقب بود.

سخنرانی کاپیتان دیارا پس از پایان بازی، درخواستی برای حمایت کامل از تیم بود. موضعی که مارک کلر، بازیکن سابق تیم ملی فرانسه و رئیس کنسرسیوم مالک پیشین باشگاه، نیز آن را تکرار کرد. کلر روز دوشنبه در بیانیه‌ای اعلام کرد که فروش باشگاه به BlueCo به استراسبورگ اجازه داد گامی به جلو بردارد و بازیکنان سزاوار حمایت بی قید و شرط هواداران هستند.

مالکان BlueCo به ندرت در ورزشگاه لا-مینو ظاهر میشوند، اما بهداد اقبالی، مدیر شریک شرکت «کلیرلیک کپتال»، در بازی مقابل مارسی حضور داشت.

حمایت سرمربی از مدیریت BlueCo

روزنیور می‌گوید: «آن‌ها (BlueCo) اشتیاق زیادی دارند. مدام تلاش می‌کنند به پیشرفت ما کمک کنند. اعضایی از کادر ما به زمین تمرین چلسی رفتند تا از تجربیات‌شان بیاموزند، و من نیز به طور مداوم با پل، لورنس و سَم جول، مدیر جذب جهانی چلسی، در تماس می‌باشم. BlueCo همانقدر که به چلسی متعهد است، برای استراسبورگ نیز سرمایه‌گذاری و اشتیاق دارد. این برای من عالی است. ما اینجا هستیم تا در بلندمدت کارهای بزرگی انجام دهیم.»

برخی این دیدگاه را می‌پذیرند، و برخی نه، شاید هرگز نپذیرند. استراسبورگ پیشتر طعم تلخ ورشکستگی در سال 2011 و سقوط به لیگ های آماتور فرانسه را چشید.

روزنیور اضافه می‌کند: «برای درک این شرایط باید تاریخچه استراسبورگ را فهمید. قبل از مارک کلر، باشگاه در لیگ پنجم بود، چون سرمایه‌گذاران خارجی مدیریت ضعیفی داشتند. همین حالا هم به خاطر آن تجربه، بی‌اعتمادی نسبت به هر سرمایه‌گذار خارجی جدید وجود دارد.»

اعتراض هواداران استراسبورگ نسبت به مدیریت BlueCo

بازیکنان چلسی، یکی از فرمول های موفقیت استراسبورگ

واقعیت این است که مالکیت BlueCo کیفیت ترکیب استراسبورگ را ارتقا داده است. پتروویچ فصل گذشته برای مدتی در چلسی و پریمیرلیگ بازی می‌کرد. و آندره سانتوس، مهاجم 11 میلیون پوندی خریداری شده در 2023 نوجوانی است که برای سطوح بالای فوتبال نشانه گذاری شده. یکی از آن‌ها در دقایق پایانی شنبه شب با یک مهار خیره کننده برتری استراسبورگ را حفظ کرد، و دیگری با یک ضربه والی بینظیر بازی را به تساوی کشاند. بازیکنان قرضی چلسی، کلید احیای تیم و تلاش برای صعود به اروپا هستند.

روزنیور که پس از عملکرد قهرمانانه پتروویچ، او را در سطح جهانی می‌نامد، در تعریف از سانتوس، هافبک مستعد اما سخت‌کوش، می‌گوید: «آندره آینده‌ای درخشان خواهد داشت. فراموش می‌کنید بعضی از آن‌ها چقدر جوانند. آندره مثل یک بازیکن 32 ساله بازی می‌کند. من به او «دونگا» (کاپیتان قهرمان جام جهانی 1994 برزیل) می‌گویم: او برزیلی است اما سبک بازی‌اش متفاوت است. هوش بالایی دارد و آمارش در گلزنی و پیروزی در دوئل‌ها فوق العاده است. آینده‌اش بی‌نظیر خواهد بود.»

چلسی دلایل بیشتری برای پیگیری اخبار استراسبورگ در نیم فصل دوم دارد، پس از توافق برای جذب مامادو سار، مدافع 19 ساله، به استمفورد بریج، روزنیور می‌گوید: «خلق و خو، آمادگی بدنی، توانایی کنترل توپ… او تمام ویژگی‌های یک مدافع مرکزی سطح جهانی را دارد.»

پیروزی 2-1 شنبه شب با دو گل سانتوس و امانوئل امقا در چهار دقیقه، تأیید دیگری بر پیشرفت استراسبورگ بود. این پنجاه و دومین بازی پیاپی لیگ 1 بود که ورزشگاه لا-مینو با ظرفیت کامل (در حال حاضر حدود 20000 نفر) به فروش رسید. پس از تکمیل پروژه 135 میلیون پوندی سکوی جدید در تابستان آینده، ظرفیت به 34000 نفر افزایش می یابد.

رویای صعود به رقابت های اروپایی و مشکل مالکیت مشترک!

روزنیور می‌گوید: «دوست دارم به اروپا صعود کنم و در آن سطح مربیگری کنم. رتبه هفتم می‌تواند ما را به لیگ کنفرانس برساند، که هدفی واقع‌بینانه است، اما تواضع را فراموش نمی‌کنیم.»

صعود به اروپا ممکن است چالش‌هایی ایجاد کند اگر استراسبورگ و چلسی، به طور غیرمنتظره‌ای، در یک رقابت اروپایی قرار گیرند. یوفا قوانینی برای ممنوعیت حضور باشگاه‌های تحت مالکیت مشترک در یک تورنمنت دارد، اما همانطور که اینئوس با نیس و منچستریونایتد نشان داده، راه‌های فراری وجود دارد.

فعلاً این نگرانی‌ها ارجحیت ندارند. استراسبورگ به آینده امیدوار است و روزنیور هم دلتنگی خانه را ندارد.

اقتصاد ورزشی, مقاله ها, مینی آنالیز

تحلیل جامع چالش‌های مالی منچسترسیتی و تأثیر آن بر آینده لیگ برتر

Posted on 13 آوریل, 202513 آوریل, 2025 by یوسف جوانشیر

13
آوریل

Premier League profit and sustainability regulations explained: What restrictions are there on clubs spending what they want? | Football News | Sky Sports مالی

وام‌های مالکان: از توسعه استادیوم تا ابزار دور زدن قوانین

علیرضا خلیلی، فوتبال‌لب – بر اساس آخرین گزارش‌های مالی، شش باشگاه لیگ برتر بیش از ۱۰۰ میلیون پوند به مالکان یا شرکت‌های وابسته بدهی دارند. این وام‌ها به‌طور عمده برای ساخت یا نوسازی استادیوم‌ها استفاده شده‌اند، اما همیشه اینگونه نیست:

تعداد	باشگاه	مبلغ وام (میلیون پوند)	هدف اصلی
1	اورتون	۴۵۰.۸	تبدیل به سهام پس از فروش
2	آرسنال	۳۲۴.۱	بازپرداخت بدهی‌های دوران پاندمی
3	برایتون	۲۹۹.۷	توسعه زیرساخت و تیم‌سازی
4	چلسی	۱۴۶.۱	نامشخص

نمونه‌های کلیدی:

برایتون:

مالک تونی بلوم تا ژوئن ۲۰۲۲، ۴۰۶.۴ میلیون پوند به باشگاه وام داده بود.
علی‌رغم ساخت استادیوم ۱۰۱ میلیون پوندی در ۲۰۱۱، ۱۰۶.۷ میلیون پوند از این بدهی در دو فصل اخیر بازپرداخت شده است.
این بازپرداخت اگرچه بر رعایت PSR تأثیری نداشت، اما جریان نقدی باشگاه را تحت فشار قرار داد.

آرسنال:

تا ۲۰۲۰، تمام بدهی‌های آرسنال خارجی و ناشی از ساخت استادیوم امارات بود.
در دوران پاندمی، مالکان با بازپرداخت زودهنگام ۲۰۲ میلیون پوندی بدهی‌ها (و هزینه ۳۲.۲ میلیون پوندی) به نجات مالی باشگاه آمدند.

مدل‌های مالی متفاوت: از سهام تا وام خارجی

FILE PHOTO: Soccer Football – Premier League – Manchester City v Tottenham Hotspur – Etihad Stadium, Manchester, Britain – February 13, 2021 General view of a corner flag before the match Pool via REUTERS/Rui Vieira

۱. منچسترسیتی و نیوکاسل:

بدون بدهی به مالکان، تأمین مالی از طریق سهام و سرمایه‌گذاری مستقیم.
مزیت: اجتناب از فشار بدهی و بهره.
چالش: وابستگی به جیب عمیق مالکان.

۲. تاتنهام هاتسپر:

نمونه بارز اتکا به وام خارجی: ۸۵۱.۴ میلیون پوند بدهی برای ساخت استادیوم.
سالانه ۲۹.۷ میلیون پوند صرف سود این وام‌ها می‌شود.

۳. چلسی و اورتون:

استفاده از وام‌های بدون بهره برای پوشش کسری بودجه یا تبدیل به سهام.

آیا وام‌های مالکان «مزیت رقابتی» ایجاد می‌کنند؟

موافقان:

وام‌های بدون بهره یا کم‌بهره، میلیون‌ها پوند صرفه‌جویی در هزینه‌های مالی ایجاد می‌کند.
مثال: اگر وام ۴۵۰ میلیون پوندی اورتون با نرخ بازار محاسبه می‌شد، فشار مالی باشگاه را فلج می‌کرد.

مخالفان:

این وام‌ها لزوماً رایگان نیستند. بازپرداخت آن‌ها می‌تواند جریان نقدی را مختل کند (نمونه: برایتون).
برخی باشگاه‌ها مانند آرسنال، تنها در شرایط بحرانی (مثل پاندمی) به مالکان متکی شده‌اند.

پارادوکس منچسترسیتی:

این باشگاه در فاصله ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۳ حدود ۹۸۴.۸ میلیون پوند از مالکان دریافت کرد (عمدتاً از طریق سهام).
اگر قوانین PSR آن زمان وجود داشت، منچسترسیتی با «تخلف بزرگ» مواجه می‌شد.

پیوند چالش‌های حقوقی با آینده لیگ برتر

Man City given fresh verdict on 115 FFP charges as Arsenal, Chelsea and Tottenham await decision - football.london

دو جبهه نبرد:

۱. چالش APT (معاملات اشخاص وابسته):

منچسترسیتی خواهان بررسی وام‌های بدون بهره، مشابه قراردادهای اسپانسری وابسته است.
پیروزی احتمالی سیتی می‌تواند قوانین لیگ برتر را تضعیف و به رقبایی مانند آرسنال و برایتون آسیب بزند.

۲. پرونده ۱۳۰ اتهام اصلی:

این چالش‌ها رسماً به پرونده اصلی مرتبط نیستند، اما هر شکست لیگ برتر در دادگاه، موضع سیتی را در پرونده بزرگ‌تر تقویت می‌کند.
سناریوهای محتمل:
اگر لیگ برتر بازنده شود:
قوانین مالی به دهه ۲۰۰۰ بازمی‌گردند؛ عصر سلطه باشگاه‌های با مالکان ثروتمند.
اگر لیگ برتر پیروز شود:
نظارت بر کلیه معاملات مالی تشدید می‌شود؛ محدودیت‌های سخت‌تر برای همه باشگاه‌ها.

آزمونی برای تعادل قدرت

این مناقشه تنها درباره پول نیست؛ بلکه نبردی برای تعریف عدالت در لیگ برتر است. آیا لیگ برتر می‌تواند قوانینی ایجاد کند که هم از باشگاه‌های کوچک محافظت کند و هم جذابیت سرمایه‌گذاری را حفظ نماید؟ پاسخ این پرسش آینده فوتبال انگلستان را شکل خواهد داد.

منابع:

سام لی (خبرنگار ورزشی)
کریس ودراسپون (تحلیلگر مالی)
صورت‌های مالی باشگاه‌های لیگ برتر

اقتصاد ورزشی, مقاله ها

بررسی حساب‌های مالی باشگاه چلسی و محدودیت مالی یوفا

Posted on 13 آوریل, 202513 آوریل, 2025 by محمدرضا حیدری

13
آوریل

حساب‌های مالی باشگاه چلسی از زمان خرید آن توسط شرکت «کلیرلیک کپیتال» در ماه مه ۲۰۲۲، به یکی از موضوعات مهم و پرخواننده تبدیل شدند.

تاد بولس و بهداد اقبالی، نمایندگان مالکیان باشگاه چلسی

محمد حیدری فوتبال لب– آمار کامل مالی فصل ۲۴-۲۰۲۳ صبح شنبه منتشر شد. این آمار تأیید کرد که باشگاه چلسی در زمان واگذاری تیم زنان خود به شرکت «Blueco 22 Midco Limited» ارزش این تیم را ۲۰۰ میلیون پوند (معادل ۲۵۸ میلیون دلار) برآورد می‌کند.

باشگاه چلسی با فروش تیم زنان، ۱۹۸.۷ میلیون پوند سود به‌دست آورد. همین موضوع باعث شد در سال مالی منتهی به ۳۰ ژوئن ۲۰۲۴، سود پیش از کسر مالیات خود را به ۱۲۸.۴ میلیون پوند برساند. این اتفاق باعث شد باشگاه با قوانین سودآوری و پایداری لیگ برتر (PSR) مطابقت داشته باشد.

با این حال، فروش تیم زنان چلسی به یکی از شرکت‌های زیرمجموعه‌اش هنوز از منظر ارزش منصفانه بازار توسط لیگ برتر در حال بررسی است. باشگاه نیز تأیید کرده که «نتیجه این فرایند ممکن است منجر به تغییر قابل‌توجهی در سود شناسایی‌شده» در حساب‌های فصل گذشته شود.

باشگاه چلسی در منجلاب

یوفا رویکردی متفاوت با لیگ برتر دارد. نهاد حاکم بر فوتبال اروپا اجازه نمی‌دهد فروش دارایی‌های مشهود به شرکت‌های زیرمجموعه در محاسبات فیرپلی مالی (FFP) لحاظ شود. یوفا در حال مذاکره با باشگاه چلسی برای رسیدن به یک توافق مالی است. چرا که این باشگاه سقف هزینه‌های مجاز را نقض کرده است.

از دیدگاه لیگ برتر، سود پیش از مالیات ۱۲۸.۴ میلیون پوندی چلسی به این معنی است که نتیجه کلی باشگاه در دوره PSR 2022-2024 به ضرر ۸۳.۱ میلیون پوند رسید. این ضرر حتی پیش از کسر هزینه‌های مجاز هنوز در محدوده مجاز ضرر ۱۰۵ میلیون پوندی PSR قرار دارد.

اگر باشگاه چلسی دارایی‌های خود را به خود نمی‌فروخت (از جمله دو هتل در سال ۲۰۲۲-۲۰۲۳) ضرر پیش از مالیات این باشگاه در سه سال گذشته ۳۵۸.۳ میلیون پوند می‌شد. این رقم بیش از سه برابر میزان مجاز توسط لیگ برتر است، هرچند که ضرر PSR آنها زمانی که هزینه‌های مجاز از آن کسر شوند از این سطح کاهش می‌یابد.

این حساب‌ها چه اطلاعاتی به ما می‌دهند؟

باشگاه چلسی نسبت به زیان ۹۰.۱ میلیون پوندی فصل ۲۳-۲۰۲۲، سود قابل‌توجهی ثبت کرد. هرچند همچنان در ارقام بنیادی تغییر چندانی وجود ندارد. زیان عملیاتی باشگاه همچنان بالای ۲۰۰ میلیون پوند است و تنها اندکی بهبود در آن وحود دارد و در حال حاضر ۲۱۳.۳ میلیون پوند است. (در فصل ۲۳-۲۰۲۲ این رقم ۲۱۸.۰ میلیون پوند بود).

قریباً تمام باشگاه‌های لیگ برتر در سطح عملیاتی ضرر می‌دهند، اما زیان عملیاتی چلسی با اختلاف، بدترینِ آن‌هاست. تنها ضرر استون ویلا (۱۴۵.۳ میلیون پوند) از مرز ۱۰۰ میلیون عبور کرده، چه برسد به ۲۰۰ میلیون پوند.

استمفورد بریج، ورزشگاه خانگی باشگاه چلسی

زیان عملیاتی باشگاه چلسی علیرغم کاهش ۴۴ میلیون پوندی درآمد و رسیدن آن به ۴۶۸.۵ میلیون پوند ثابت باقی ماند. دلیل اصلی این کاهش درآمد، غیبت چلسی در رقابت‌های اروپایی برای نخستین‌بار از فصل ۲۰۱۶-۱۷ بود. درآمد پخش تلویزیونی به دلیل مشابه ۲۸ درصد کاهش یافت. هرچند بخشی از این کاهش با افزایش درآمد بلیت‌فروشی (با رشد ۳.۶ میلیون پوندی و رسیدن به ۸۰.۱ میلیون پوند) و رشد درآمد تجاری (با افزایش ۱۵.۲ میلیون پوندی و رسیدن به ۲۲۵.۳ میلیون پوند) جبران شد.

کاهش هزینه‌های کلی دستمزد و افت هزینه استهلاک بازیکنان، بخشی از کاهش درآمد را جبران کرد. هزینه دستمزد چلسی ۶۶ میلیون پوند کاهش یافت و به ۳۳۸ میلیون پوند رسید. البته باید توجه داشت که رقم مربوط به فصل ۲۳-۲۰۲۲ شامل حدود ۴۵ میلیون پوند پرداخت بابت فسخ قراردادها بود.

هرچند هزینه اخراج مائوریسیو پوچتینو و کادر فنی‌اش در ماه مه اعلام نشد، اما کاهش واقعی دستمزدهای پایه کمتر از رقم اعلام‌شده است.

نسبت دستمزد به درآمد باشگاه چلسی با کاهشی ۷ درصدی نسبت به سال گذشته، روی عدد ۷۲ درصد قرار دارد. البته همچنان با حدود ۱۰ درصد بیشتر از تیم بعدی (لیورپول با ۶۳ درصد) همچنان بالاترین میزان دستمزد در بین «بیگ سیکس» در اختیار آبی های لندن است.

در مورد فروش تیم زنان باشگاه چلسی چه می‌دانیم؟

در صورت حساب های مالی تأیید شد که چلسی ارزش تیم زنان خود را ۲۰۰ میلیون پوند در نظر دارد. رقمی که ۱۰۵ میلیون پوند کمتر از مبلغی‌ست که صندوق سرمایه‌گذاری عمومی عربستان، شرکت PCP Capital Partners و خانواده روبن در سال ۲۰۲۱ برای خرید باشگاه نیوکاسل پرداخت کردند.

همچنین هنگام بررسی قیمت فروش ۲۰۰ میلیون پوندی، باید به این نکته توجه کرد که تیم زنان چلسی در سال ۲۰۲۳-۲۴ با درآمدی بیش از ۱۱ میلیون پوند، زیان عملیاتی نزدیک به ۹ میلیون پوند ثبت کرد.

لیگ برتر همچنان در حال ارزیابی ارزش بازار منصفانه این معامله است. حساب‌های چلسی اف‌سی هولدینگز هشدار می‌دهند که «قرارداد فروش حاوی بندی است که بر اساس آن، در صورتی که تعیین ارزش بازار منصفانه توسط لیگ برتر با ۲۰۰ میلیون پوند شناسایی‌شده تفاوت داشته باشد، مبلغ قابل دریافت برای فروش تغییر خواهد کرد».

هتل‌هایی که در سال ۲۰۲۲-۲۰۲۳ فروخته شدند

نشریه آتلتیک گزارش داد که لیگ برتر ارزش دو هتل — کوپ‌تورنی و میلنیوم — را که چلسی در سال ۲۰۲۲-۲۰۲۳ به یک شرکت دیگر از گروه خود، یعنی Blueco 22 Properties Limited، فروخت، تنظیم کرده است. در آن زمان، باشگاه چلسی و لیگ برتر اعلام نکردند که چقدر از مبلغ ۷۶.۵ میلیون پوند فروش کم شد.

گزارش‌های مالی اخیر نشان می‌دهند که در جولای ۲۰۲۴، لیگ برتر مبلغ سود را ۶ میلیون پوند کاهش داد و این تأثیر در گزارش‌های مالی فصل ۲۰۲۴-۲۵ مشاهده خواهد شد.

آیا مشکلی درباره وام‌های مالکان وجود دارد؟

روز شنبه همزمان با حساب‌های مالی چلسی، حساب‌های دیگر نهادهای موجود در ساختار گروهی آن‌ها نیز منتشر شد. این حساب‌ها عملکرد زیرساختی سازمان چند باشگاهی که توسط کلیریک و بولی هدایت می‌شود را به نمایش گذاشت . همچنین میزان وام‌های مورد نیاز برای تأمین مالی آن در دو سال اول فعالیت را مشخص کرد.

طبق حساب‌های مالی 22 Holdco Limited، گروه در پایان ژوئن گذشته وام‌های بانکی به مجموع 1.165 میلیارد پوند داشت. از این مبلغ، 755.2 میلیون پوند باید تا جولای 2027 بازپرداخت شود و 410.2 میلیون پوند تا آگوست 2033.

طبق حساب‌های 22 Holdco Limited، گروه تا پایان ماه ژوئن گذشته وام‌های بانکی به ارزش 1.165 میلیارد پوند داشت. از این مقدار، 755.2 میلیون پوند باید تا جولای 2027 و 410.2 میلیون پوند تا آگوست 2033 بازپرداخت شود.

وام اول با توجه به نرخ‌های جاری، بهره‌ای بین 7.5 تا 8 درصد می‌پردازد. وام دوم از طریق بهره پرداخت به‌طور تعویقی (PIK) تامین می‌شود که هر سال جمع شده و تا زمان بازپرداخت وام انباشته می‌شود.

22 Holdco در سال منتهی به 30 ژوئن 2024 مبلغ 58.9 میلیون پوند بهره نقدی پرداخت کرد. اگر بهره تعویقی (PIK) به‌صورت نقدی پرداخت می‌شد، این رقم بالاتر می‌بود.

تا به امروز، این هزینه‌های بهره توسط بولی و کلیرلیک پرداخت شده است. هیچ شواهدی وجود ندارد که نشان دهد باشگاه چلسی مبالغی را برای پرداخت بهره وام‌های شرکت مادر پرداخت کرده باشد.

این اعداد درباره توانایی آنها برای خرج کردن زیاد در تابستان چه چیزی به ما می‌گویند؟

از زمان خرید چلسی توسط کلیرلیک کپیتال و تاد بولی از رومن آبراموویچ،به مبلغ ۲.۳ میلیارد پوند در ماه مه ۲۰۲۲، دوره مدیریت آنها با هزینه‌های سنگین در بازار نقل و انتقالات همراه بوده است. این هزینه‌ها در سه فصل به بیش از یک میلیارد پوند رسیده است.

چلسی در فصل ۲۰۲۳-۲۴، بیش از ۵۵۰ میلیون پوند برای خرید بازیکن خرج کرد؛ رقمی هنگفت که تنها از ولخرجی بی‌سابقه‌ی فصل قبل خودشان کمتر بود. این مبلغ شامل خریدهایی مثل جذب مویسس کایسدو از برایتون با ۱۱۵ میلیون پوند، انتقال ۵۳ میلیون پوندی رومئو لاویا از ساوتهمپتون، خرید کول پالمر با ۴۲.۵ میلیون پوند از منچسترسیتی و پیوستن کریستوفر انکونکو از لایپزیگ با ۵۲.۷ میلیون پوند می‌شود.

باشگاه چلسی حالا چهار مورد از پنج هزینه‌ نقل‌وانتقالی بالای یک‌ساله در تاریخ باشگاه‌های انگلیسی را در اختیار دارد؛ تنها باشگاهی که در این جمع به آن‌ها راه پیدا کرده، منچسترسیتی است که در فصل ۲۰۱۸-۲۰۱۷ مبلغ ۳۲۸.۱ میلیون پوند هزینه کرد.

نتیجه این خرج‌های سنگین آن است که ترکیب فعلی باشگاه چلسی اکنون گران‌قیمت‌ترین تیم فوتبال جهان به‌شمار می‌رود، آن هم با اختلافی چشم‌گیر. تا پایان ژوئن ۲۰۲۴، هزینه ساخت این تیم به ۱.۴۳۷ میلیارد پوند رسیده است؛ در رده دوم، منچسترسیتی قرار دارد که بیش از ۳۰۰ میلیون پوند کمتر هزینه کرده است.

در گزارش مالی آمده است که چلسی در پنجره نقل‌وانتقالات تابستانی این فصل ۱۶۷.۸ میلیون پوند هزینه کرده. پس از آن نیز باشگاه چلسی متعهد است که بیش از ۶۰ میلیون پوند دیگر برای جذب ژئوانی کوندا و داریو اسوگو پرداخت کند.

باشگاه چلسی ماهر در فروش

با وجود هزینه‌های سنگین در پنجره‌های اخیر نقل‌وانتقالات، کلیِرلیک و بولی ثابت کرده‌اند که در فروش بازیکنان و کسب سود از آن‌ها بسیار توانمند هستند.

حساب‌های 2023-24 نشان می‌دهد که چلسی بازیکنانی مانند میسون مانت، ایان ماتسن و اوماری هاتچینسون را در فصل گذشته به مجموع مبلغ ۱۸۶.۸ میلیون پوند فروخت. این رقم سود ۱۵۲.۵ میلیون پوند را به همراه داشته، که بالاترین سود ثبت‌شده در فوتبال انگلستان است. چلسی پیش‌تر رکورد قبلی را با ۱۴۲.۶ میلیون پوند در فصل ۲۰۱۹-۲۰ ثبت کرده بود. در طول دهه گذشته، چلسی بازیکنان را به مجموع مبلغ ۱.۱۹۷ میلیارد پوند فروخت که سود ۸۴۲.۸ میلیون پوند را به دست آورد.
از نظر اینکه آیا می‌توانند در تابستان دوباره شروع به خرج کردن کنند، هیچ چیزی حداقل از منظر قوانین PSR لیگ برتر وجود ندارد که نشان دهد نمی‌توانند. احتمالاً از دیدگاه یوفا، داستان متفاوت خواهد بود.

آیا چیز دیگری هست که در مورد باشگاه چلسی باید بدانید؟

هزینه‌های استهلاک بازیکنان ۱۳.۱ میلیون پوند کاهش یافت و به ۱۹۰.۱ میلیون پوند رسید. با توجه به هزینه‌های سنگین چلسی در بازار نقل و انتقالات، این موضوع می‌تواند کمی شگفت‌انگیز به نظر برسد.

کاهش هزینه‌های استهلاک بازیکنان نشان‌دهنده سیاست باشگاه در اعطای قراردادهای بلندمدت است. به‌طوری که هزینه‌های انتقال آن‌ها بر مدت زمانی طولانی‌تر از معمول در سایر باشگاه‌ها تقسیم می‌شود. باشگاه‌های لیگ برتر در دسامبر 2023 به محدود کردن استهلاک هزینه‌های انتقال به پنج سال رای دادند، اما این محدودیت به گذشته تسری داده نشد.

با این حال، به‌طور کلی، این به این معنی است که رقم استهلاک در حساب‌های چلسی احتمالاً با رقمی که باید در محاسبات PSR آنها گنجانده شود، متفاوت خواهد بود.

یوفا استهلاک هزینه‌های انتقال بازیکنان را به پنج سال محدود کرده است. این محدودیت به‌ویژه برای انتقالات پس از ژوئن 2023 اعمال می‌شود (در حالی که محدودیت لیگ برتر تنها شامل انتقالات بعد از 12 دسامبر 2023 می‌شود). این بدین معناست که هزینه‌های پرداخت‌شده برای بازیکنانی مانند کایسدو، لاویا و نكونكو، و دیگران، می‌تواند در محاسبات PSR لیگ برتر بر اساس مدت قراردادشان استهلاک شود. اما برای یوفا فقط به مدت پنج سال قابل استهلاک است.

مقاله ها, مینی آنالیز

آیا شکاف بین پریمیرلیگ و چمپیونشیپ در حال افزایش است؟

Posted on 12 آوریل, 202512 آوریل, 2025 by محمدرضا حیدری

سه بازیکن از سه تیمی که احتمالا به چمپیونشیپ سقوط خواهند کرد

12
آوریل

به نظر می‌رسد برای دومین فصل متوالی، هر سه تیمی که از چمپیونشیپ به لیگ برتر صعود کرده‌اند، بلافاصله به دسته پایین‌تر سقوط خواهند کرد. اما آیا این یک مشکل است؟

محمد حیدری فوتبال لب- اگر این صحبت تکراری به نظر می‌رسد، عذرخواهی می‌کنیم، اما فصل 2024-25 لیگ برتر احتمالاً در تاریخ به‌عنوان یک فصل کلاسیک که همه چیز تا لحظه آخر هیجان‌انگیز بود، ثبت نخواهد شد.

البته هنوز این احتمال وجود دارد که رقابت برای کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا در هفته‌های پایانی جذاب شود، اما رقابت قهرمانی در پایان فوریه تقریباً تعیین‌شده به نظر می‌رسد و جنگ همیشگی در قعر جدول بیشتر به درگیری میان کودکان شباهت دارد.

فاصله گرفتن سه تیم انتهایی جدول از سایر رقبا قابل توجه می باشد. حتی اگر این اتفاق باعث کاهش جذابیت و هیجان در سراسر جدول پریمیرلیگ شود. این موضوع این پرسش را مطرح می‌کند که آیا مشکلی جدی وجود دارد؟

سه تیم سقوط کرده به چمپیونشیپ

لسترسیتی روز پنجشنبه با نتیجه 2-0 برابر وستهام شکست خورد. این اتفاق یازدهمین باخت این تیم در 12 بازی اخیر لیگ برتر بود. این نتیجه باعث شد که فاصله پنج امتیازی بین منطقه سقوط و منطقه امن باقی بماند. وولوز با 17 امتیاز در رتبه هفدهم قرار دارد، در حالی که ایپسویچ و لستر هر دو 17 امتیازی هستند. ساوتهمپتون با تنها 9 امتیاز در قعر جدول قرار دارد و امیدی به بقا نخواهد داشت. در واقع، در 100 درصد از 10,000 شبیه‌سازی اخیر سوپرکامپیوتر اوپتا، سقوط تیم ایوان یوریچ قطعی است. این سه تیم در منطقه سقوط همان تیم‌هایی هستند که فصل گذشته از چمپیونشیپ به پریمیرلیگ صعود کردند.

این بدان معناست که احتمالاً برای دومین فصل متوالی، هر سه تیم صعودکننده بلافاصله به چمپیونشیپ بازخواهند گشت. پیش از فصل 2023-24، آخرین باری که چنین اتفاقی رخ داد، فصل 1997-98 بود. فصل 2023-24 بدون شک یک فصل فاجعه‌بار برای تیم‌های تازه‌وارد به لیگ برتر بود.

جدول پیش بینی شده توسط ابرکامپیوتر اوپتا

تکرار فاجعه فصل پیش

لوتون تاون، شفیلد یونایتد و برنلی همگی با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم کردند. در نهایت، بین لوتونِ 18ام (با 26 امتیاز) و ناتینگهام فارستِ 17ام (با 32 امتیاز) شش امتیاز فاصله افتاد، اما این فاصله فقط به این دلیل کم بود که فارست به دلیل نقض قوانین سودآوری و پایداری چهار امتیاز از دست داد.

در مجموع، این سه تیم تنها 66 امتیاز کسب کردند. شفیلد یونایتد (با 16 امتیاز) نقش مهمی در پایین بودن این مجموع داشت، اما برنلی و لوتون هم عملکرد بهتری ارائه نکردند.

در مجموع، میانگین امتیازی این تیم‌ها تنها 0.58 امتیاز در هر بازی بود. این بدترین میانگین امتیاز تاریخ تیم‌های سقوط‌کننده از لیگ برتر محسوب می‌شود، در کنار فصل 1891-92 که دارون تنها تیمی بود که سقوط کرد.

بنابراین، فصل 2023-24 رکورد پایین‌ترین میانگین امتیازی تیم‌های سقوط‌کننده در تاریخ لیگ برتر را، در فصلی که بیش از یک تیم سقوط کرده، به نام خود ثبت کرد. اما احتمالا این رکورد خیلی زود شکسته شود.

بدترین میانگین امتیاز های کسب شده در هر بازی توسط تیم های سقوط کرده در تاریخ سطح برتر فوتبال انگلیس

مستقیم به سوی چمپیونشیپ

پس از هفته بیست‌وهفتم پریمیرلیگ 2024-25، سه تیم حاضر در منطقه سقوط به طور میانگین تنها 0.53 امتیاز در هر بازی کسب کرده‌اند. اگر این روند تا پایان فصل ادامه داشته باشد، این پایین‌ترین میانگین امتیازی مجموع تیم‌های سقوط‌کننده به چمپیونشیپ در تاریخ پریمیرلیگ خواهد بود.

این سه تیم تاکنون 69.1 درصد از بازی‌های خود را با شکست پشت سر گذاشته‌اند، که در صورت تداوم، به عنوان رکورد جدیدی برای فصلی که بیش از یک تیم سقوط کرده، ثبت خواهد شد. بالاترین درصد باخت پیش از این مربوط به فصل 2018-19 بود، زمانی که کاردیف سیتی، فولام و هادرسفیلد با 68.4 درصد شکست سقوط کردند. پس از آن، فصل 2023-24 با 66.7 درصد شکست در دوران پریمیرلیگ در رتبه بعدی قرار دارد.

میانگین بیشترین درصد باخت در تاریخ سطح برتر فوتبال انگلستان توسط تیم های تازه صعود کرده

حتی بهترین بودن هم کافی نیست

در آن زمان، این استدلال مطرح شد که سه تیم صعودکننده فصل گذشته از بهترین تیم‌های تاریخ چمپیونشیپ بوده‌اند. برای مثال، ساوتهمپتون با وجود کسب 87 امتیاز، مجبور شد از طریق پلی‌آف صعود کند. پیش از آن، از فصل 1995-96 تنها چهار تیم با بیش از 87 امتیاز نتوانسته بودند به طور مستقیم راهی چمپیونشیپ شوند.

همچنین، فصل گذشته نخستین باری در تاریخ لیگ دسته دوم انگلیس بود که دو تیم برتر جدول بیش از 95 امتیاز کسب کردند (ایپسویچ 96، لسترسیتی 97). البته فصل قبل از آن چنین تصویری را ارائه نمی‌کرد، با این حال، 101 امتیاز برنلی تنها در چهار فصل از تاریخ لیگ دسته دوم انگلیس توسط تیمی دیگر پشت سر گذاشته شده است.

با این حال، مگر اینکه معجزه‌ای رخ دهد، این دومین فصل پیاپی خواهد بود که پریمیرلیگ بهترین‌های چمپیونشیپ را می بلعد و کنار می‌زند. علاوه بر این، احتمال بالایی وجود دارد که دو تیم از سه تیمی که فصل آینده صعود خواهند کرد، همان‌هایی باشند که فصل گذشته سقوط کردند، زیرا برنلی و شفیلد یونایتد همچنان مدعیان جدی صعود مستقیم هستند.

به همین دلیل، به نظر می‌رسد شکاف بین لیگ برتر و چمپیونشیپ در حال افزایش است، آن هم با سرعتی بیش از هر زمان دیگر. این موضوع نه‌تنها چمپیونشیپ را در موقعیت بدی قرار می‌دهد، بلکه برای پریمیرلیگ نیز یک چالش محسوب می‌شود، چراکه این لیگ به دنبال بالا نگه داشتن استاندارد میانگین مسابقات خود است.

تلاش برای جلوگیری از فاجعه

در ماه ژوئن، اگر آمار کلی سه تیم سقوط‌کننده در دو فصل اخیر بدترین رکوردهای تاریخ باشد و این رکوردها صرفاً توسط تیم‌های تازه‌صعودکرده ثبت شده باشند، قطعاً برای پریمیرلیگ وجهه‌ی مناسبی نخواهد داشت.

ساوتهمپتون حتی می‌تواند با رکورد کمترین امتیاز در تاریخ لیگ برتر که در اختیار دربی کانتی (11 امتیاز) است، برابری کند یا آن را بشکند. این در حالی است که فصل گذشته شفیلد یونایتد تنها 16 امتیاز کسب کرد، که سومین بدترین عملکرد تاریخ پریمیرلیگ محسوب می‌شود.

تنها زمان مشخص خواهد کرد که آیا این مسئله یک روند جدید است یا فقط یک اتفاق نادر، اما همه شواهد حاکی از آن است که فاصله بین دو سطح برتر فوتبال انگلیس هر روز بیشتر می‌شود.

اقتصاد ورزشی, مقاله ها, مینی آنالیز

وضعیت مالی باشگاه‌های لیگ برتر: تمرکز بر وام‌های وابسته به مالکان

Posted on 11 آوریل, 202511 آوریل, 2025 by یوسف جوانشیر

11
آوریل

نقشه مالی لیگ برتر: کدام باشگاه‌ها بیشترین بدهی به مالکان را دارند؟

علیرضا خلیلی – بر اساس آخرین گزارش‌های مالی منتشرشده از سوی باشگاه‌ها تا پایان فصل ۲۴-۲۰۲۳، شش باشگاه لیگ برتر بیش از ۱۰۰ میلیون پوند به مالکان یا شرکت‌های وابسته به آنان بدهی داشته‌اند، در حالی که هشت باشگاه چنین بدهی‌ای را گزارش نکرده‌اند.

جدول رتبه‌بندی بدهی باشگاه‌ها به مالکان (بر حسب میلیون پوند)

رتبه	نام باشگاه	مبلغ بدهی	توضیحات
1	اورتون	۴۵۰.۸	وام بدون بهره از بلواسکی کپیتال
2	آرسنال	۳۲۴.۱	–
3	برایتون	۲۹۹.۷	–
4	لیورپول	۱۹۸.۷	–
5	چلسی (آمار ۲۰۲۳-۲۰۲۲)	۱۴۶.۱	–
6	فولهام	۱۲۴.۹	–
7	بورنموث	۸۹.۸	–
8	برنتفورد	۶۱.۶	–
9	شفیلد یونایتد (۲۰۲۳-۲۰۲۲)	۲۸.۸	–
10	کریستال پالاس	۱۲.۱	–
11	استون ویلا (۲۰۲۳-۲۰۲۲)	۱۰.۳	–
12	ولورهمپتون	۲.۸	–

باشگاه‌های بدون بدهی به مالکان

منچستریونایتد
منچسترسیتی
وستهام یونایتد
نیوکاسل یونایتد
ناتینگهام فارست
تاتنهام هاتسپر
لوتون تاون
برنلی (آمار ۲۰۲۳-۲۰۲۲)

تحلیل داده‌ها: چرا برخی باشگاه‌ها به وام‌های مالکانی متکی‌اند؟

۱. اورتون: بحران مالی و تبدیل بدهی به سهام

بدهی ۴۵۰ میلیون پوندی اورتون به فرهاد مشیری، پیش از فروش باشگاه به گروه فریدکین، به طور کامل به سهام تبدیل شد. این اقدام از فشار مستقیم بدهی کاست، اما ابهامات درباره تأثیر آن بر محاسبات PSR باقی است.

۲. آرسنال و برایتون: استراتژی توسعه با سرمایه مالکان

Brighton vs Arsenal highlights: Joao Pedro equaliser dents Mikel Arteta's title hopes - football.london باشگاه‌ها آرسنال و برایتون

وام‌های کلان به مالکان نشان می‌دهد این باشگاه‌ها ترجیح می‌دهند به جای جذب سرمایه خارجی، از منابع درون‌گروهی برای توسعه استادیوم یا تقویت تیم استفاده کنند.

۳. منچسترسیتی و یونایتد: مدل مالی متفاوت

Is Manchester red or blue? Official results ahead of Manchester United vs Man City FA Cup final - Manchester Evening Newsبدهی باشگاه‌ها مدیریت مالی

عدم گزارش بدهی به مالکان در این باشگاه‌ها نشان‌دهنده اتکا به درآمدهای تجاری (اسپانسرشیپ، رسانه‌ها) یا سرمایه‌گذاری مستقیم سهامداران بدون سازوکار وام است.

نکات کلیدی از گزارش مالی

وام‌های بدون بهره لزوماً بی‌ریسک نیستند:
اگرچه برخی وام‌ها (مانند اورتون) بدون بهره هستند، اما تبدیل آن‌ها به سهام می‌تواند مالکیت باشگاه را متمرکزتر کند و تصمیم‌گیری استراتژیک را تحت تأثیر قرار دهد.
تأثیر بر قوانین سود و پایداری (PSR):
لیگ برتر هنوز سازوکار شفافی برای محاسبه سود بالقوه این وام‌ها (در صورت اعمال نرخ بهره بازار) در محاسبات PSR ندارد. این شکاف قانونی به باشگاه‌های دارای بدهی کلان اجازه می‌دهد از صرفه‌جویی میلیونی در هزینه‌های مالی بهره‌مند شوند.

تغییرات پس از گزارش:

طبق یادداشت پایانی، برخی باشگاه‌ها (مانند چلسی و برنلی) بخشی از بدهی‌های خود را پس از تاریخ گزارش تسویه یا حذف کرده‌اند.

قوانین فوتبال, مقاله ها

VAR و شورش در اسکاندیناوی

Posted on 10 آوریل, 202510 آوریل, 2025 by Arvin

10
آوریل

آروین منصوری، فوتبال‌لب – کریستین، هوادار پرشور والرنگا با ریشی بلند که بیرون از استادیوم اینتیلیتی آرنا ایستاده، با تأکید می‌گوید:

ما تسلیم نمی‌شویم. می‌خواهیم اولین کشوری باشیم که این بیماری (اشاره به VAR) را ریشه‌کن می‌کند. آن‌وقت دیگران هم می‌فهمند که VAR شکست‌خوردنی است!

ما تسلیم نمی‌شویم!

این اولین هفته از فصل فوتبال نروژ است. اما در اوستبلوکا (جایگاه معروف هواداران پرحاشیه والرنگا) هیچ جنب‌وجوشی نیست. سکوها با شروع بازی کاملاً خالی‌اند.

هزاران هوادار در بیرون از استادیوم‌ها تحصن کرده‌اند و طبق برنامه‌ریزی اعتراضی هماهنگ، تا ۱۵ دقیقه از ورود به ورزشگاهها خودداری می‌کنند. این اقدام نه‌تنها توسط هواداران تیم‌های لیگ برتر نروژ (الیتسرین)، بلکه توسط طرفداران باشگاه‌های دسته پایین‌تر نیز حمایت می‌شود.

در بخش تماشاگران مهمان ورزشگاه اما، صحنه متفاوت است. هواداران وایکینگ با تاکتیکی دیگر خشم‌شان به سیستم کمک داور ویدیویی (VAR) را نشان می‌دهند؛ سیستمی که با بررسی تصاویر تلویزیونی خارج از ورزشگاه، تصمیمات داور را تحت تأثیر قرار می‌دهد. آن‌ها در ۱۵ دقیقه اول بازی روی سکوها می‌نشینند، اما سکوتی مرگبار فضای ورزشگاه را درمی‌نوردد.

در این سکوت سنگین فقط فریاد بازیکنان، سوت‌های گاه و بی‌گاه داور و ضربه‌های توپ به گوش می‌رسد. بر روی بنری در سکوی خالی اوستبلوکا شعار نمادین هواداران والرنگا به چشم می‌خورد: «نه به VAR!»

سکوت معنادار علیه VAR

در حالی که قله‌های برفی درامن در افق خودنمایی می‌کرد، فصل جدید لیگ برتر نروژ با اعتراضی خاموش در بازی استرومسگودست و روزنبورگ آغاز شد. هواداران هر دو تیم با مشارکتی هماهنگ، ۱۵ دقیقه اول بازی را در سکوتی نمادین گذراندند: بدون سرود، بدون تشویق، فقط سکوتی سنگین که با پایان یافتن زمان اعتراض، شکسته شد.

هواداران روزنبورگ پشت بنری با عنوان «NFF Mafia» تجمع کردند تا موضع خود را علیه فدراسیون فوتبال نروژ (NFF) نشان دهند. تیرهای چراغ‌برق بیرون استادیوم با برچسب‌های «متنفر از VAR» پوشانده شده بود، در حالی که طرفداران استرومسگودست بنری تندتر با شعار «FCK VAR» برافراشته بودند.

آلفرد یوهانسون، سرمربی روزنبورگ به اتلتیک گفت: هواداران ما که مخالف VAR هستند، حق دارند احساسات خود را ابراز کنند. به این ترتیب – یک 15 دقیقه آرام – بسیار بهتر از سایر اشکال عمل است. زیرا ما همچنین می دانیم که وقتی یک بازی باید به دلیل اعتراضات متوقف شود یا حتی لغو شود، چگونه است.

آلفرد یوهانسون، سرمربی روزنبورگ در گفتگو با اتلتیک تأکید کرد:

هواداران ما که مخالف VAR هستند، حق دارند احساسات خود را ابراز کنند. اعتراضی مانند ۱۵ دقیقه سکوت، بسیار مسئولانهتر از اشکال دیگر است. ما میدانیم توقف یا لغو بازی بهخاطر اعتراضات چه پیامدهایی دارد!

در ژوئیه سال گذشته، بازی روزنبورگ مقابل لیلستروم با پرتاب بمب‌های دودزا، توپ‌های تنیس و (بدون شوخی!) کیک ماهی به زمین، متوقف شد. سایر بازی‌های تیم ۱۶ تیمی الیتسریان نروژ نیز با روش‌های مشابهی مورد هدف اعتراضات قرار گرفته‌اند.

«در این فصل، گروه‌های هوادار تصمیم گرفته‌اند که به‌طور فعال بازی‌ها را مختل نکنند، اما این عصبانیت در کشوری که اعضای آن باشگاه‌های فوتبال را اداره می‌کنند و بسیاری احساس می‌کنند VARها بدون فرآیند مشورتی مناسب وارد شده‌اند، واقعی است.»

رای‌گیری ژانویه و شکست پیشنهاد لغو VAR

در ژانویه ۲۰۲۵، ۳۲ باشگاه حاضر در دو دسته برتر فوتبال نروژ (الیتسریان) با نتیجه ۱۹ رأی موافق در برابر ۱۳ رأی مخالف، به پیشنهاد «قطع فوری استفاده از VAR» رای دادند. این رأی نشاندهنده مخالفت گسترده باشگاه‌ها با سیستم کمک داور ویدیویی بود، اما نتیجه نهایی به دلیل ساختار رأی‌گیری فدراسیون فوتبال نروژ (NFF) بی‌اثر شد. منتقدان VAR معتقدند این سیستم غیرقابل اعتماد، مستعد خطاهای انسانی، و عامل تأخیرهای غیرضروری است که جریان طبیعی بازی و شادی لحظات کلیدی مانند گلزنی را از بین می‌برد.

مجمع ملی مارس و تصمیم غافلگیرکننده NFF

فدراسیون فوتبال نروژ (NFF) به جای پذیرش رأی باشگاه‌های حرفه‌ای، در اول مارس ۲۰۲۵، مجمع ملی متشکل از ۴۵۰ باشگاه عضو (از سطح حرفه‌ای تا پایه) برگزار کرد. در این رأی‌گیری، با نتیجه ۳۲۱ رأی موافق در برابر ۱۲۹ رأی مخالف، تصمیم به حفظ VAR گرفته شد. این اقدام NFF خشم هواداران و باشگاه‌ها را برانگیخت، چرا که بسیاری معتقد بودند فدراسیون با گسترش دامنه رأی‌گیری به سطوح پایینتر (که از VAR استفاده نمی‌کنند)، نتیجه را به نفع خود تغییر داده است.

انتقادات کلیدی به سیستم VAR

خطاهای فنی و انسانی: گزارش‌ها نشان می‌دهد VAR در نروژ تنها در ۹۶٪ موارد به تصمیمات درست کمک کرده است، اما ۴٪ خطاها—مانند اشتباه در تشخیص پنالتی یا اخراج—به اندازه کافی برای ایجاد بحران کافی بوده است.

کاهش هیجان بازی: هواداران معتقدند VAR لحظات شادی مانند گلزنی را به «انتظار برای تأیید» تبدیل کرده و جذابیت زندهٔ ورزشگاه‌ها را کاهش داده است.

هزینه‌های مالی: اجرای VAR سالانه ۱.۵ میلیون یورو هزینه دارد که نیمی از آن بر دوش باشگاه‌هاست. مخالفان پیشنهاد می‌کنند این بودجه صرف توسعه فوتبال پایه شود.

واکنش‌های خشمگینانه هواداران و باشگاه‌ها

اعتراضات نمادین: هواداران با اقداماتی مانند پرتاب ماهی پخته، توپ تنیس، و کیک به زمین بازی، مخالفت خود را نشان داده‌اند. برای مثال، بازی روزنبورگ مقابل لیلستروم در سال ۲۰۲۴ به دلیل این اعتراضات متوقف شد.

شعارهای تند: بنرهایی با مضامین «NFF مافیا» و «FCK VAR» در ورزشگاه‌ها به چشم می‌خورد که بازتاب نارضایتی از فدراسیون و سیستم داوری است.

موضع فدراسیون و چالش‌های پیش رو

لیز کلاونس، رئیس NFF، در مصاحبه‌ای اذعان کرد که شخصاً از VAR ناراضی است:

زمانی که VAR در جام جهانی ۲۰۱۸ معرفی شد، به عنوان کارشناس در روسیه حضور داشتم. سیستم آزاردهنده بود؛ ما نمی‌دانستیم چرا باید اینقدر طولانی منتظر تصمیمات بمانیم. این احساس اختلال، هنوز پابرجاست.

با این حال، NFF همچنان بر حفظ VAR اصرار دارد و آن را «موضوعی مربوط به اعتبار» می‌داند. سباستین هیتن، رهبر هواداران والرنگا، می‌گوید:

NFF برای حفظ VAR سخت جنگید، چون شکست در این نبرد به معنی از دست دادن اعتبارشان بود. آنها نمی‌خواستند اتهامات حمایت از یک سیستم شکست‌خورده را بپذیرند.

آیندهٔ مبهم VAR در نروژ

اگرچه NFF فعلاً بر حفظ VAR پافشاری می‌کند، فشار هواداران و باشگاه‌ها ادامه دارد. این بحران نشان می‌دهد که تضاد بین سنت‌های فوتبال و فناوری همچنان حل‌نشده باقی مانده است. به گفته رسانه‌های نروژی، این کشور ممکن است به اولین نمونه در اروپا تبدیل شود که فناوری VAR را پس از معرفی، کاملاً کنار می‌گذارد؛ چیزی که سوئد از ابتدا از آن اجتناب کرد.

VAR در اولین لیگ حرفه‌ای

A-League استرالیا اولین لیگ حرفه‌ای بود که در سال 2017 فناوری VAR را معرفی کرد. پس از آن، MLS در ایالات متحده نیز در همان سال این سیستم را به کار گرفت. از آن زمان، تقریباً تمامی لیگ‌ها و رقابت‌های بزرگ فوتبال جهان از VAR استفاده کرده‌اند. بااین‌حال، به‌جای ازبین‌بردن جنجال‌ها، این فناوری باعث خشم، ناامیدی و انتقادات شدید شده است.

اما آنچه کسی تصورش را نمی‌کرد، این بود که سازمان‌یافته‌ترین و ستیزه‌جوترین جنبش مخالفان VAR در کشوری شکل بگیرد که معمولاً با اعتراض و نارضایتی همراه نیست. نروژ که در رتبه‌بندی جهانی، هفتمین کشور شاد جهان شناخته می‌شود، شاهد مخالفت شدید با این فناوری بوده است. به‌عنوان نمونه، در دیداری که استرومسگودست باید یک پنالتی با کمک VAR دریافت می‌کرد، هواداران این تیم، که مستقیماً پشت دروازه بودند، شعار “لعنت به VAR” سر دادند.

ما اینجا بودیم!

در مسابقه‌ای دیگر، هواداران Stabaek بلافاصله پس از شروع بازی مقابل وایکینگ، زمین را ترک کردند. جالب‌تر اینکه لحظاتی بعد، تیم‌شان گلی را که ابتدا پذیرفته شده بود، پس از بررسی VAR به دلیل حطای هند از دست داد. در جایگاهی که ترک شد، بنری گذاشتند که روی آن نوشته شده بود: “ما اینجا بودیم” (به نروژی: “Vi var her”).

هواداران والرنگا با پرتاب شیرینی به داخل زمین، اعتراض خود را نشان دادند. آن‌ها با این کار قصد داشتند به فرهنگ برنامه‌ریزی جلسات NFF که به “قهوه و کروسان” معروف است، کنایه بزنند. در سفر لیلستروم به روزنبورگ در سال 2023، این تیم با یک پنالتی که VAR تشخیص داد، دراماتیک‌ترین پیروزی 2-1 خود را رقم زد. اما برخلاف انتظار، هواداران لیلستروم جشن نگرفتند. هوگنر تریم، یکی از طرفداران و عضو پادکست لیلستروم، می‌گوید:

هواداران ما یک ساعت پرواز یا هشت ساعت رانندگی را برای این بازی طی کرده بودند. معمولاً دیوانه می‌شویم، به‌خصوص اگر تاریخ رقابت دو تیم را بدانید. اما این بار، حتی جشن نگرفتیم. همه با خود می‌گفتند: “این فوتبال نیست”. گل پیروزی وارد دروازه شد و ما فقط نشستیم.

لیلستروم، که فصل گذشته به دسته دوم سقوط کرد، یکی از سرسخت‌ترین مخالفان VAR بوده است. این تیم، تنها باشگاهی بود که در ابتدای فصل 2023 علیه معرفی این فناوری رأی داد. این باشگاه گروهی از هواداران متعصب دارد که کلاونس، رئیس فدراسیون فوتبال نروژ، آن‌ها را “تندروها” می‌نامد. یکی از عجیب‌ترین اعتراضات این گروه، “بازی کیک ماهی” بود. تریم توضیح می‌دهد:

این کار هواداران روزنبورگ بود. ایده‌شان این بود که کیک‌های ماهی را در زمین پرتاب کنند تا مرغ‌های دریایی پایین بیایند و هرج‌ومرج ایجاد شود. البته همه‌چیز مطابق برنامه پیش نرفت، اما درنهایت داور بازی را متوقف کرد.

منتقدان، فدراسیون فوتبال نروژ (NFF) را متهم می‌کنند که با رأی‌گیری 19-13، از طریق دخیل کردن تیم‌هایی که هرگز با VAR بازی نکرده‌اند، مسیر تصویب آن را هموار کرده است. بسیاری معتقدند این تیم‌ها به‌طور غیرمستقیم برای رأی موافق تشویق شدند. اوله کریستیان ساندویک، سخنگوی اتحادیه هواداران نروژی، می‌گوید:

خیلی‌ها خشمگین و ناامید هستند. مردم از خود تصمیم ناامید شده‌اند، اما بیشتر از فرآیند رأی‌گیری عصبانی هستند. مردم نروژ معمولاً زیاد تظاهرات نمی‌کنند، اما این موضوع باعث شد بگویند: هی، این درست نیست، این سیستم جواب نمی‌دهد و ما دیوانه‌وار از VAR بیزاریم.

تظاهرات علیه یوفا

تظاهرات سراسری با هدف “افزایش آگاهی درباره اینکه دموکراسی فوتبالی نروژ تحت تهدید نیروهای غیردموکراتیک قرار دارد”، برگزار شد.

کلاونس، که به عنوان فردی مترقی و اصولگرا شناخته می‌شود، همیشه آماده پرسش‌گری از فیفا و یوفا بود. او به‌ویژه در مورد جام جهانی قطر و روند مناقصه برای میزبانی مسابقات 2030 و 2034، مواضع محکمی گرفت. اما حالا، برخی از مخالفان VAR در نروژ معتقدند که یوفا در تصمیم‌گیری درباره ادامه این فناوری نقش داشته است. آن‌ها ادعا می‌کنند که وقتی کلاونس به کمیته اجرایی یوفا اضافه شد، ممکن است تحت فشار این نهاد قرار گرفته باشد.

کلاونس این ادعا را رد می‌کند و به The Athletic می‌گوید:

شایعه همیشه وجود خواهد داشت، اما این ریشه در واقعیت ندارد. ما از یوفا خواستیم دلایل موافق و مخالف VAR را توضیح دهد. آن‌ها صراحتاً گفتند که نمی‌خواهند ما را تحت تأثیر قرار دهند. این نظریه توطئه‌ای نادرست است و نباید به عنوان حقیقت پذیرفت.

به گفته او، این فرآیند “کاملاً منصفانه، شفاف” بود. حامیان کلاونس معتقدند که معترضان از این واقعیت که بحث را باخته‌اند، ناراحت هستند و حالا به دنبال مقصر می‌گردند.

یک گروه کاری به ریاست ریموند یوهانسن، شهردار سابق اسلو، گزارشی چهارماهه درباره مزایا و معایب VAR تهیه کرد. بسیاری از مربیان و بازیکنان اعتراف کردند که خواهان حفظ این فناوری هستند، اما جرأت نداشتند آن را علناً بیان کنند. حتی برخی از هواداران نیز چنین نظری داشتند. از سوی دیگر، داوران نروژی تأکید کردند که برای آن‌ها، “نقطه بی‌بازگشت” به اتمام رسیده است.

چرا “نه به توضیح”؟

کلاونس تصدیق می‌کند که “معترضان استدلال‌های مهمی دارند” و از آزادی بیان و حق اعتراض آن‌ها دفاع می‌کند. او حتی دو روز قبل از مجمع ملی، در یک میخانه در اسلو با 200 مخالف VAR دیدار و گفت‌وگو کرد. هرچند او نتوانست همه را متقاعد کند، اما معتقد است که “ارائه احترام و درخواست احترام متقابل” ضروری است.

اما سه ساعت جنوب اسلو، در سوئد، شرایط متفاوت است. در لیگ برتر سوئد، تنها لیگ مردان در بین 30 لیگ برتر اروپا، از VAR استفاده نمی‌شود. در بازی افتتاحیه فصل بین GAIS و AIK، گل دقیقه 92 AIK بدون هیچ‌گونه نگرانی یا بررسی باقی ماند.

میکجل توماسن، سرمربی AIK، می‌گوید:

بدون VAR، فوتبال زیباتر است. این سیستم، همه‌چیز را مصنوعی می‌کند. من فقط یک مهمان در سوئد هستم، اما فکر می‌کنم تصمیم فوتبال سوئد در نپذیرفتن VAR، فوق‌العاده بوده است.

در انگلیس، حتی زمانی که ولورهمپتون واندررز پیشنهادی برای لغو VAR ارائه کرد، هیچ باشگاه دیگری از آن حمایت نکرد. اما در نروژ، داستان متفاوت است؛ جایی که اعتراضات همچنان ادامه دارد.

سوئد، مخالفی دیگر

باشگاه‌های سوئد، مانند باشگاه‌های نروژ، توسط اعضا اداره می‌شوند، که این امر طرفداران را تشویق می‌کند که موضع بگیرند، زیرا آن‌ها قدرت ایجاد تغییر را دارند. ایساک ادن، رئیس اتحادیه هواداران فوتبال سوئد، می‌گوید:

VAR به نمادی از تمام چیزهایی تبدیل شده است که ما در فوتبال مدرن دوست نداریم. تیم من، الفسبورگ، فصل گذشته در اروپا بازی کرد (با VAR اجباری) و همیشه وقتی تیم شما گل می‌زند، این احساس وجود دارد که باید تردید کنید، یک دقیقه صبر کنید، سه بار نگاه کنید، یا ممکن است مجبور شوید دو بار جشن بگیرید. این کاملاً عجیب بود.

در اولین بازی الفسبورگ در مقدماتی لیگ اروپا، مقابل پافوس قبرس، زمانی که VAR داور را به سمت مانیتور کنار زمین فرستاد، آن‌ها یک پنالتی دریافت کردند. ادن می‌گوید:

ما باید در این بازی پیروز می‌شدیم. با این حال، تمام استادیوم شعار می‌داد: “ما از VAR متنفریم.” بنابراین من می‌توانم با هواداران نروژی همدردی کنم. اینجا هم بحث پر جنب و جوشی وجود داشت، اما اکنون کاملاً مرده است و در آینده‌ای قابل پیش‌بینی، چیزی در سوئد تغییر نخواهد کرد.

اوله سلناس، بازیکن روزنبورگ با ۳۲ بازی ملی برای نروژ، به The Athletic می‌گوید:

گاهی ممکن است عجیب باشد. با این حال، ما داریم به آن عادت می‌کنیم. می‌دانیم که این یک موضوع داغ است و اگر هواداران بخواهند در ۱۵ دقیقه اول بازی ساکت بمانند، ما باید تمرکز کنیم و حرفه‌ای باشیم.

بازیکنان نیز علیه VAR؟

آیا بازیکنان می‌خواهند VAR لغو شود؟ سلناس می‌گوید:

نظرات بسیار متفاوت است. بعضی‌ها این را می‌خواهند، اما برخی نه. من می‌توانم هر دو طرف را ببینم. بله، کاملاً کار نکرده است، اما باید به یاد داشته باشیم که این هنوز روزهای اولیه است. برای من، اگر تقریباً همه افراد دیگر در اروپا از آن استفاده می‌کنند، حذف VAR برای ما عجیب خواهد بود.

“Forsvar Medlemsdemokratiet” (“دفاع از دموکراسی اعضا”) پیامی بود که در چند روز آخر هفته بر روی بنرها نمایش داده شد. با این حال، واکنش‌های منفی علیه این اعتراضات نیز وجود دارد و در سرزمین ارلینگ هالند و مارتین اودگارد، کمپین‌های طرفدار VAR نیز به طور فزاینده‌ای در حال قدرت گرفتن هستند.

در ماه نوامبر، رئیس فردریکستاد، جوستین لوند، بیانیه‌ای را در وب‌سایت باشگاه منتشر کرد و درخواست بازخورد نمود، در حالی که توضیح می‌داد: «هیئت‌مدیره طرفدار VAR بود.» شعار «من از این VAR لعنتی متنفرم» در سراسر استادیوم طنین‌انداز شد، اما اعضا واقعاً چه فکر می‌کنند؟ اعضای فردریکستاد با ۷۰ رأی موافق در برابر ۶۵ رأی مخالف، به نفع سیستم VAR رأی دادند، و لوند به نظر کاملاً افتخار می‌کند که می‌گوید آن‌ها یکی از تنها پنج باشگاه دسته برتر بودند که همراه با کریستیان‌ساند، سارپسبورگ ۰۸، KFUM و بودو/گلیمت این موضع را اتخاذ کردند.

لوند می‌گوید: «

من کاملاً واضح بوده‌ام که VAR باید ادامه یابد. من سعی کرده‌ام یک صدای قوی طرفدار VAR باشم، زیرا افرادی که خواهان تغییر هستند، با صدای بلندتر صحبت می‌کنند، در حالی که افرادی که خواهان تغییر نیستند، اغلب ساکت می‌مانند. انتقادهای زیادی از طرفداران مختلف دریافت کردم، اما اکثریت ساکت برای مدت طولانی بیش از حد ساکت بودند.

این سیستم تغییری در شور و شوق ما در ورزشگاه نمی‌دهد!

در میان همه اینها، NFF حق دارد به این نکته اشاره کند که Eliteserien از رتبه ۲۳ در سال ۲۰۱۹ به رتبه دوازدهم در رتبه‌بندی ضریب پنج‌ساله یوفا صعود کرده است. تعداد شرکت‌کنندگان افزایش یافت و، چه با VAR چه بدون آن، هواداران همچنان به ایجاد فضایی پرشور در ورزشگاه‌ها ادامه می‌دهند، به‌ویژه به این دلیل که مقامات فوتبال نروژ اجازه استفاده از مواد آتش‌زا را می‌دهند؛ چیزی که در انگلیس و بسیاری از کشورهای دیگر ممنوع است. فرهنگ هواداری در اینجا زنده و پرجنب‌وجوش است: پرچم‌ها، شراره‌ها، مگافون‌ها، تیفوس‌ها، و سبکی که تأثیر عشق نروژ به فوتبال انگلیس در آن کاملاً مشهود است.

اما این دوران، دوران عجیبی است. زمانی که هواداران بودو/گلیمت کیک‌های ماهی را در زمین بازی پرتاب کردند تا بازی مقابل هاگسوند را مختل کنند، باشگاه ۹ هوادار را برای ۳۰ بازی محروم کرد. فرود توماسن، مدیر کل، به TV2 گفت:

ادامه این‌گونه اقدامات کودکانه، در حال نابود کردن فوتبال است. این نه درباره فوتبال است، نه درباره VAR. من این را فوق‌العاده غم‌انگیز و کسل‌کننده می‌دانم.

اندکی پس از آن، بودو/گلیمت یک بازی خارج از خانه مقابل استرومسگودست داشت که طرفداران آن دو بنر بزرگ در دست داشتند: «آزادی برای اولتراها» و «یک کیک ماهی بخور، فرود».

چالش برای کلاونس این است که راهی را در میان تمام این درگیری‌های درونی پیدا کند، در حالی که، به اعتراف خودش، همسو کردن دیدگاه‌های همه تقریباً غیرممکن است. او می‌گوید که این روند «چندان خوشایند» نبوده است.

اگر صبر کنید مزایای بیش‌تری نسبت به معایبش دارد!

با این حال، در نهایت، او می‌گوید که این «شفاف‌ترین فرآیند در جهان» بوده است و داوران قدردان این هستند که می‌توانند از «شب‌های بی‌خوابی و فشارهای خانواده‌هایشان به دلیل اشتباهات درون زمینی که می‌توانستند اصلاح شوند» در امان بمانند. او معتقد است که سیستم VAR از زمان آغاز به کار به طور چشمگیری بهبود یافته و اگر مردم به آن زمان بدهند، مزایای آن بیشتر از معایبش خواهد بود.

بدون شک، این واقعیت که در فصل مارس تا نوامبر نروژ تاکنون بحث بزرگی پیرامون VAR شکل نگرفته، کمک‌کننده بوده است؛ حداقل هنوز نه. کلاونس می‌گوید:

مردم در سراسر جهان از VAR ناراضی هستند. هیچ‌کس نمی‌گوید که کامل است. اما خیلی پیشرفت کرده است. در اولین فصل خود در نروژ، بازی را مختل کرد. اما از نیمه دوم فصل گذشته، جریان بسیار بهتری داشته است.

۲۵ سال از آخرین حضور نروژ در جام جهانی مردان یا قهرمانی اروپا می‌گذرد. اما سال گذشته، تیم ملی به لیگ A، بالاترین سطح لیگ ملت‌ها، صعود کرد. کلاونس می‌گوید که از مسیر صعودی آن‌ها خوشحال است. و او یک جزئیات کلیدی را فراموش نکرده است.

او درباره پیروزی ۲-۱ آن‌ها مقابل اتریش در سپتامبر می‌گوید: «ارلینگ هالند گل دیرهنگامی زد که فوق‌العاده مهم بود. در ابتدا، (به دلیل آفساید) گل مردود اعلام شد. سپس VAR وارد عمل شد و گل مورد تأیید قرار گرفت. ما در نهایت گروه خود را بردیم. و، اوه، چه احساسی! سرخوشی محض!»

مقاله ها, مینی آنالیز

آرسنال ۳-۰ رئال مادرید: رایس با دو گل رویایی توپچی‌ها را به رویای نیمه نهایی رساند

Posted on 9 آوریل, 20259 آوریل, 2025 by یوسف جوانشیر

09
آوریل

Arsenal 3-0 Real Madrid Stats: Rice Scores Two Wonder Goals To Put Gunners in Dreamland آرسنال در برابر رئال مادرید

علیرضا خلیلی، فوتبال‌لب – شب تاریخی امارات! آرسنال در یکی از درخشان‌ترین نمایش‌های تاریخ خود، با دو گل رویایی دکلان رایس از روی ضربات آزاد و یک گل دیگر از میکل مرینو، قهرمان اروپا، رئال مادرید، را در اولین دیدار مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا با نتیجه ۳-۰ مغلوب کرد. این پیروزی که توسط میکل آرتتا «مهم‌ترین بازی دوران مربیگری‌ام» خوانده شد، در هیاهوی بیپایان هواداران آرسنال در استادیوم امارات رقم خورد و حالا توپچی‌ها با امیدی فراوان به دیدار برگشت در برنابئو می‌نگرند.

نبرد فیزیکی، تاکتیکی و هیجانی در امارات

از اولین سوت، آرسنال با فشار بالا، جابهجایی سریع توپ و تسلط بر میانه میدان، مهمان اسپانیایی را به عقب راند. تماشاگران با انرژی بی‌پایان خود، بازیکنان را به پیش راندند و رئال مادرید در دقیقه‌های ابتدایی به‌وضوح تحت فشار بود. اشتباهات خط دفاعی مادرید، از جمله لوکا مودریچ و آنتونیو رودیگر، موقعیت‌های خطرناکی برای آرسنال ایجاد کرد. آمار ۶۹ درصدی مالکیت توپ در ۱۵ دقیقه اول، گواه برتری تاکتیکی توپچی‌ها بود.

تهدیدهای آرسنال از جناحین

بخشی از موفقیت آرسنال مرهون عملکرد درخشان بازیکنان جناحین بود:

بوکایو ساکا با حرکت‌های انفجاری و ارسال‌های دقیق خود مدافعان را آزار می‌داد، در حالی که گابریل مارتینلی در سمت چپ با سرعت و مهارت، برای توماس پارتی موقعیت‌سازی کرد. اما گل‌زنی نیاز به لحظه‌ای جادویی داشت…

معجزه دکلان رایس: دو ضربه آزاد برای تاریخ‌ساز شدن آرسنال؟

رایس پیش از این بازی حتی یک گل مستقیم از ضربه آزاد در کارنامه حرفه‌ای خود نداشت. اما در دقیقه ۳۷، توپ را روی زمین گذاشت، چند قدم به عقب رفت و با ضربه‌ای مارپیچ و بی‌رحم، تیبو کورتوا، دروازه‌بان برجسته نسل خود، را مغلوب کرد. شگفتی اما تکرار شد: در دقیقه ۶۸، این بار از زاویه‌ای بازتر، ضربه‌ای دیگر به گوشه بالایی دروازه فرستاد تا نامش را به‌عنوان اولین بازیکن تاریخ لیگ قهرمانان که دو گل مستقیم از ضربه آزاد در یک بازی حذفی به ثمر می‌رساند، ثبت کند.

واکنش مادرید: فرصت‌سوزی و بی‌ثباتی

رئال مادرید اگرچه در ضدحمله‌ها خطرآفرین بود، اما مهاجمانش ناکام ماندند. کیلیان امباپه در موقعیت تک‌به‌تک مقابل دیوید رایا ضعیف عمل کرد و وینیسیوس جونیور نیز نتوانست از فرصت‌ها بهره ببرد. اخراج ادواردو کاماوینگا در دقایق پایانی، نقطه پایانی بر شب سیاه سفیدپوشان بود.

گل سوم و آمار خیره‌کننده

پس از گل دوم رایس، استادیوم امارات به لرزه درآمد و آرسنال برای فشار بیشتر مصمم شد. میکل مرینو در دقیقه ۷۸ با حرکتی هماهنگ و ضربه پای چپ خود، سومین گل را به ثمر رساند. این در حالی بود که کورتوا تنها ثانیه‌هایی قبل با دو خروجی معجزه‌آسا از گل‌خوردن جلوگیری کرده بود!

آمارهای کلیدی بازی:

میزان مالکیت توپ: آرسنال ۵۸٪ – رئال مادرید ۴۲٪
شوتهای روی هدف: آرسنال ۱۱ – رئال مادرید ۳
لمس توپ در محوطه حریف: آرسنال ۲۸ بار – رئال مادرید ۷ بار

رویای نیمه‌نهایی و هشدار برای برنابئو

هرچند آرسنال با این پیروزی تاریخی گامی بزرگ به سوی صعود برداشت، اما تجربه رئال مادرید در برنابئو را نباید دست‌کم گرفت. با این حال، آمارها امیدوارکننده است: در ۱۱ مورد قبلی که تیمی انگلیسی در بازی رفت حذفی با ۳ گل یا بیشتر پیروز شده، همگی به دور بعد صعود کرده‌اند. حالا نوبت آرتتا و شاگردانش است که در اسپانیا، فصل جدیدی از تاریخ این باشگاه را بنویسند.

آمارهای قابل تأمل پس از بازی:

این سومین شکست سنگین رئال مادرید در بازی رفت مرحله حذفی لیگ قهرمانان است.
آرسنال با ۲۱ گل از توپ ایستاده (بدون احتساب پنالتی)، بهترین تیم لیگ برتر در این زمینه است.
رئال مادرید با ۵ شکست در فصل جاری، به بدترین رکورد تاریخ خود در اروپا رسید.