بایگانی برچسب: پریمیرلیگ

اتلتیک مناظراتی در مورد یک موضوع مخصوص با نویسنده‌های مختلف برگزار می‌کند که این‌بار نماینده لیورپول، جیمز پیرس و نویسنده منچستریونایتد، کارل آنکا در این مورد بحث می‌کنند که کدام طرفداران باید از فصلی که پیش روی تیمشان است، هیجان زده تر باشند.

امیرحسین محمودی، فوتبال لب– منچستریونایتد و لیورپول یکشنبه در برابر همدیگر قرار میگیرند تا یک بار دیگر تیغ رقابت دیرینه شان را تیز نگه دارند.
هر دو دوران پر افت و خیزی را تجربه کرده اند؛ که با وجود تیم های همشهری به نسبت قدرتمندشان، یعنی اورتون و منچسترسیتی؛ دو تیم همچنان میزان موفقیت‌شان در طول فصل را با عملکردشان در برابر یکدیگر می‌سنجند.
اما این‌که کدام باشگاه بزرگ‌ترین باشگاه پریمیرلیگ می‌باشد، همیشه مورد بحث بوده است. با چه مقیاسی اندازه گیری کنیم؟ تعداد لیگ؟ جام های اروپایی؟ اندازه استادیوم؟ طرفداران جهانی؟
صحبت این دو را بخوانید و نظراتتان را برایمان بنویسید.

کدام مهم‌تر است، لیگ یا سی‌ال؟

پیرس: افتخار باید مهم‌ترین فاکتور اینجا باشد. تفاوت خاصی بین این دو تیم در لیگ داخلی وجود ندارد، یونایتد 20 بار و لیورپول 19 بار قهرمان لیگ شده‌اند. اما زمانی که به بزرگ‌ترین دستاورد در رقابت‌های تمام اروپا می‌رسیم، لیورپول در کلاس بالاتری به سر می‌برد. تنها رئال مادرید و میلان از 6 قهرمانی آنها عناوین بیشتری دارند.
نه تنها لیورپول دو برابر یونایتد قهرمان این جام شده است، بلکه آنها در بطن یکی از مهم ترین و دراماتیک‌ترین فینال‌های این رقابت‌ها در استانبول در تاریخ 2005 بودند.
یونایتد این فاکتور را ندارد.

آنکا: نمی‌گذارم فینال 2005 استانبول را دراماتیک‌تر از فینال 1999 تلقی کنی. نام بایرن مونیخ تقریبا بر روی جام حک شده بود که با این حال یونایتد راهی برای برد پیدا کرد. هم‌چنین به نظرم برد میلان بیشتر از اینکه معجزه باشد، یک تغییر تاکتیکی بود. رافا بنیتز متوجه شد که استیون جرارد مثل یک مرغ سرکنده در حال دویدن بیهوده است، پس دیتمار هامان را در نیمه دوم به بازی آورد. انرژی جرارد به خوبی به جایی که باید منتقل شد و اتفاقات خوبی افتاد. می‌توانید توضیح بدهید که لیورپول چطور در 2005 ورق را به نفع خودش برگرداند، اما نمی‌توانید همین حرف را در مورد 1999 بزنید، که اتفاق بزرگتری از لحاظ معجزات بود.
و اگه میخواهی در مورد فصل گذشته صحبت کنی، منچستریونایتد جام نقره‌ای اف‌ای کاپ را بدست آورد، جایی که در نیمه نهایی آن، لیورپول را شکست داد.

پیرس: متاسفانه اف‌ای کاپ آن رقابتی که یک زمان بود، نیست.

رقابت‌ رو در رو

بله، لیورپول و یونایتد در فصل گذشته از برنده شدن لیگ محروم بودند، اما آنها 22 امتیاز در جدول فصل گذشته فاصله داشتند. لیورپول رده سوم و منچستر با فاصله زیاد در رده هشتم.
این چهارمین فصل از شش فصل گذشته بود که لیورپول بالاتر از یونایتد لیگ را به پایان می‌رساند. 18 ماه از زمانی که لیورپول یونایتد را با نتیجه 7-0 به دیوار مصلوب کرد، می‌گذرد. بزرگترین‌ها اینگونه نعل‌کوب نمی‌شوند.

آنکا: خیلی تلاش کرده‌ام که آن روز در آنفیلد را فراموش کنم، پس در این مورد حق با توست. اگر افتخار را بزرگ ترین فاکتور می‌دانی، پس یونایتد در رقابت‌های مهم تیم بزرگ.تری است. زمان‌هایی هست که بهترین تیم‌های اروپا نمی‌توانند در آن فصل، جام چمپیونزلیگ را بالا ببرند، اما جام لیگ، رقابت جامع‌تری است و یونایتد 20بار و لیورپول 19بار برنده این رقابت شده. یونایتد در حال حاضر در اوضاع خوبی نیست، اما همچنان بهترین تیم انگلستان و همچنین یک غول بزرگ در حوزه تبلیغات و بازرگانی است که تیم های ورزشی کمی میتوانند با آن رقابت کنند.

پیرس: صحبت از غول شد، لیورپول کلوپ در برابر منچسترسیتی با کم اقبالی مواجه بوده. خواهیم دید که با اثبات 115 اتهام سیتی، جام‌ها از آنها گرفته میشود یا خیر. در فصولی که لیورپول با 97 و 92 امتیاز قهرمان نشد دیوانه‌وار بود. این امتیازات بیشتر از تمام امتیازاتی است که فرگوسن در تمام تاریخ مربی‌گری‌اش با یونایتد کسب کرده است.

از جنبه مالی چه خبر؟

بزرگترین باشگاه‌ها استراتژی و دیدگاه واضحی دارند. رویکرد یونایتد در خرید بازیکنان خیلی به‌هم ریخته به‌نظر می‌رسد. آنها بسیار بیشتر از لیورپول خرج کرده‌اند، اما بختی برایشان نداشته. لازم است آنتونی و سانچو را مثال بزنم؟

آنکا: و با این حال با تمامی هایپ‌ها و سر و صداها، لیورپول نتوانسته یونایتد را در سه بازی اخیر رو در رو شکست دهد. در بهترین روزهایتان، یونایتد همچنان طرفداران بیشتر و پول بیشتری در بانک دارد. حتی در غلبه پوشالی‌تان بر لیگ، همچنان هم نتوانستید به بزرگترین رقیب خود ضربه مهلکی وارد کنید.
اما این اعتبار را به شما می‌دهم، در خارج از زمین و از لحاظ استراتژی، بله؛ این درست است که اف‌اس‌جی لیورپول را به خوبی اداره کرده است. این مدیریت آنها را تبدیل به یکی از با ارزش‌ترین باشگاه‌های دنیا کرده است. میگویم “یکی” چون در ماه می، ارقام جمع‌ آوری شده توسط اسپورتیکو، یونایتد را باارزش‌ترین باشگاه فوتبالی؛ با ارزش کلی 6.2 میلیارد دلار (4.96 میلیارد پوند) محاسبه کرد. درحالی که لیورپول ارزشی برابر 5.11 میلیارد دلار دارد.

حتی در دوران همکاری کلوپ و اف‌اس‌جی که با موفقیت بیش از اندازه بزرگ شده‌شان، همچنان از لحاظ مالی و تبلیغاتی، نتوانستید به پای یونایتدی که در دوران خوبی به سر نمی‌برد، برسید.

پیرس: به‌هرحال، بعد از غلبه کامل در دهه‌های 1970 و 80، لیورپول خیلی از یونایتد عقب افتاد، اما زمانه عوض شده. یونایتد از دوران پسا-فرگوسن پیشرفتی نکرده و در دوران کلوپ، لیوپول پیشرفت قابل توجهی چه در داخل و چه در خارج زمین کرده است.

بلینکفایر آنالیستیکس گزارش‌هایی از بیشترین حضور طرفداران لیورپول در ورزشگاه‌ها (بیشتر از یک و نیم میلیارد طرفدار) می‌دهد و بیشترین ویو فضای مجازی (11.9 میلیارد ویو در کانال باشگاهی)، و به علاوه باشگاهی با بیشترین بازی تماشا شده در جهان، در فصل گذشته را به ثبت رساند. از دیدگاه تماشاگران، با استفاده از داده‌های جمع آوری شده، نشان میدهد تقریبا 471میلیون تماشاگر تلویزیونی در تمامی بازی های فصل را تماشا کرده‌اند.

و لیورپول اولین باشگاه پریمیرلیگی بود که به 10میلیون دنبال‌کننده در یوتیوب دست یافت. به علاوه، علاقه‌ها در آمریکا درحال افزایش است؛ لیورپول توانسته فاصله‌اش با یونایتد در حوزه درآمد تبلیغاتی را با بستن معاملات سودآوری با شرکت‌هایی مثل گوگل پیکسل، پلوتون، یو‌پی‌اس و اوریون را به اندازه قابل توجهی کاهش دهد‌. تمامی آن‌ها سهمی از لیورپول را می‌خواهند.

آنکا: این قطعا پیشرفت خوبی از لحاظ تبلیغاتی برای آنهاست و لیورپول درحال نزدیک شدن به یونایتد است، اما این یک یونایتد مدیریت شده توسط گلیزرها بود. با اینکه مدیریت افتضاحی در این دوران انجام گرفته، آنها به نحوی توانستند سرشان را در این معاملات بالا نگه دارند.

به قرارداد آدیداس نگاه کنید: یونایتد یک قرارداد ده ساله به ارزش 900میلیون پوند امضا کرد، یک رکورد جهانی. سرمایه گذاری اسنپ‌ دراگون در پنج سال آینده با یونایتد درآمد 375میلیون دلاری را رقم زد. این‌ها ارقامی هستند که تعهد به یونایتد را نشان می‌دهد، چیزی که باشگاهی مانند لیورپول نمیتواند با آن رقابت کند.

در مورد یونایتد، این‌گونه بنظر می‌آید که با چند سال موفقیت ورزشی و ثبات زیر نظر اینئوس، فاصله درآمدی بین دو باشگاه بیشتر می‌شود، با توجه به اینکه افراد علاقه دارند خود (و به طبع کیف پولشان) را به آینده‌ و یونایتدی برنده نزدیک کنند.

تاثیر پول بر جذابیت

پیرس: صحبت درباره پول کافیه، بهتره به مسائل داخل زمین برگردیم. بعد از این همه خرج، کدام یکی از بازیکنان یونایتد میتوانند وارد ترکیب قابل رقابت با لیورپول بشوند؟ شاید ماینو؛ با کمی ارفاق. قطعا کسی در مورد خط تهاجمی این‌چنین نظری ندارد.

آنکا: و با این همه، لیورپول با تمامی سر و صدا نتوانسته یونایتد را در سه بازی گذشته شکست دهد. یونایتد همچنان طرفداران بیشتر و پول بیشتری در بانک دارد.

بگذریم، طرفدارها و استادیوم‌ها چی؟ لیورپول رکورد تماشاگرانش با برد 2-0 برابر برنتفورد شکست. با 60,107 تماشاگر حاضر ورزشگاه. رقم قابل احترامیست، اما هم‌وزن ارقام یونایتد نیست. تازه، استادیوم جدید می‌تواند این رقم را بالاتر هم ببرد.
با وجود بدترین پایان فصل تاریخ پریمیرلیگ برای یونایتد، شاگردان تن‌هاخ توانسته‌اند مردم را به ورزشگاه بکشانند.

پیرس: آنفیلد هیچ‌وقت در نظر تعداد حاضرین ورزشگاه حریف اولدترافورد نمی‌شود، چون محدودیت‌هایی در قسمت‌هایی که همه می‌دانیم وجود دارد. اما بهبودهای ورزشگاه قابل تحسین بوده است. دو جایگاه با هزینه 200میلیون پوند بازسازی و توسعه داده شده، که ظرفیت ورزشگاه را از 44هزار به 61هزار نفر رسانده است.

آنفیلد با هزینه‌هایی که منطقی و قابل پرداخت بوده، مدرنیزه شده؛ درحالی که تاریخچه و سنت ورزشگاه در نظر گرفته شده. از آن دست اولدترافورد بدون تعمیر و مرمت باقی مانده. وضعیت غمناکی‌ست. هنوز سقفتان درست نشده؟

آنکا: هی! این فقط مشکل اولدترافورد نیست. زمانی که باران به ورزشگاه دورتموند در یورو حمله کرد، همگی این مشکل را دیدیم. خیلی از استادیوم‌ها با مشکل آب و هوای سرکش دست و پنجه نرم میکنند. اما با این تفاسیر، زمانی که یونایتد برای قدم بعدی برای ورزشگاهش تصمیم‌گیری کند، قطعا یک دستاورد دیگر خواهد بود.

از یکشنبه چه خبر؟

بگذریم، سرمربی جدیدتان برای یکشنبه آماده است؟ اریک تن‎‌هاخ در چهار ملاقات اخیرش با او دو بازی را برده و دو بازی را باخته.

پیرس: قطعا یک شوک فرهنگی با طعم پریمیرلیگ در کمین آرنه اسلاوتی که بی سروصدا معرفی شد، خواهد بود. قطعا چشم‌های او را از لحاظ شدت حساسیت و رقابت خصمانه بین دو تیم و در کل، پریمیرلیگ باز خواهد کرد. لیورپول با دیدی به اولدترافورد خواهد رفت که در طول دوران مدرن آن را به دست آورده‌اند، نگاه از بالا به یونایتد.

پ.ن: این مقاله بدون دخل و تصرف در صحبت‌های دو سمت ترجمه شده و جهت‌گیری در نوشته‌ وجود ندارد.

امیرعلی مقدم، فوتبال لب – اریک تن‌هاخ در منچستریونایتد خیلی چیزی ندارد که درباره‌‌ی این فصل خوشحال باشد. او فرصت‌های زیادی برای تسلط بر ظاهر سردرگم باشگاه منچستریونایتد داشت. دوشنبه شب یکی از بهترین فرصت‌های او بود؛ البته بستگی به شخصیت و دیسیپلین مربی نیز دارد.

بعد از باخت سنگین مقابل کریستال پالاس و درخشش ستاره‌های کریستال پالاس، تن هاخ متوجه شد ترکیب‌ 14 دفاع‌ مختلف برای او سودی ندارد. این فصل یونایتد 14 ترکیب مختلف از دفاع را داشته که واران و جانی ایوانز بیشترین بازی را کنار هم شروع کرده‌اند.

فقط لوتون، که شانس خیلی بدی در مصدومیت دفاع وسط‌هایش داشت، از شیاطین سرخ ترکیب‌های دفاع وسط بیشتری به‌کار گرفت (17). به احتمال زیاد تیم راب ادواردز در آستانه‌ی بازگشت به چمپیونشیپ است.

درمان درد منچستریونایتد

تیم تن‌هاخ قطعا می‌تواند هافبک دفاعی جدیدی استخدام کند چون دوران بازی کاسمیرو در بالاترین سطح به پایان رسیده است. نمایش این بازیکن برزیلی در مقابل کریستال پالاس شاید یکی از بدترین نمایش‌های کل دوران حرفه‌ای او بود.

اولین چیزی که می‌شود گفت این است که تن‌هاخ شانس بدی در آمادگی خط دفاعی خود دارد. جانی اوانز تنها خرید این فصل منچستریونایتد در تابستان بود، که به صورت آزاد به عنوان گزینه بکاپ دفاعی به این تیم پیوست.

وضعیت خط دفاع

تصویر عمق تیم منچستریونایتد که شامل 7 سنتربک و 6 فول بک است که از این 13 بازیکن دفاعی 9 بازیکن توانایی بازی به عنوان مدافع وسط را دارند که با احتساب کاسمیرو، آمرابات و مکتامینی این آمار به 12 نفر می‌رسد.

در حال حاضر در دنیا پست 6 یکی از مهم‌ترین پست‌های دنیا است. تیم بدون هافبک دفاعی مثل تیم بدون سرلشکر می‌باشد. در حال حاضر منچستریونایتد بدون هافک دفاعی و خط دفاعی تخصصی است. این را می‌توانیم به من‌سیتی بدون رودری تشبیه کنیم. منچسترسیتی در 3 بازی که رودری مصدوم بود، عملکرد خیلی خوبی نداشت؛ منچستریونایتد هم بدون پست 6 مناسب و دفاع های توانمند به هیچ عنوان موفق به کسب نتیجه نخواهد شد. در کنار کیفیت پایین بازیکنان در دسترس و مصدومیت های فراوان، یکی از معضلات منچستر تاکتیک های تن‌هاخ برای دفاع و در زمان بازیسازی از عقب بوده است.

برای شنیدن تحلیل‌های صوتی هفتگی در پادکست فوتبال لب، از این لینک به ما گوش کنید!

رایا دروازبان تیم برنتفورد به آرسنال پیوست. حال باید ببینیم آرتتا از چه جهت به او نیاز دارد؟

یوسف جوانشیر، فوتبال لب – داوید رایا با قراردادی 30 میلیون پوندی به آرسنال پیوست. پیش از این و در فصل 22-2021 توپچی‌ها آرون رمزدیل را با مبلغ مشابه 30 میلیون پونداز شفیلد یونایتد به خدمت گرفت که بسیاری از هواداران را متعجب کرد. رمزدیل که در فصل‌های متوالی با بورنموث و سپس شفیلد یونایتد سقوط کرده بود، به نظر نمی‌رسید جایگاه لازم برای دروازبانی برای تیمی با آرمان‌های چهار تیم برتر (و یا حضور در بیگ سیکس) را داشته باشد.

با این حال، از آن زمان، رمزدیل همیشه در دروازه آرسنال حضور داشته و ثبات مورد نیاز را در خط دفاعی آن‌ها به ارمغان آورد. قرارداد بلندمدتی که او چند ماه پیش امضا کرد مطمئناً به این معنی است که او دروازبان اول و بلندمدت باشگاه است. پس چرا آرسنال داوید رایا را به صورت قرضی از برنتفورد (با بند خرید) به تیم آورد؟ آن‌ها قبلاً یک دروازبان منتخب برای ترکیب اصلی دارند!

این دقیقاً یک معامله ارزان هم نیست، با فرض اینکه آرسنال آن را دائمی کند، مبلغ نهایی حدود 30 میلیون پوند است. این میزان خرج برای دروازبان نیمکت‌نشین منطقی به نظر نمی‌آید. همچنین تصورش را نمی‌توان کرد که رایا امنیت پستی حضور در ترکیب اصلی و نقش اول بود در برنتفورد را رها کند و در آرسنال به عنوان دروازبان جایگزین را بازی کند.

رقابت میان داوید رایا و آرون رمزدیل

درست ترین جواب اما؛ رقابت برای حضور در ترکیب اصلی به نظر می‌رسد. آرسنال در تلاش برای از بین بردن برتری منچسترسیتی، نمی‌تواند از بازیکنان ثابتی را در چیدمانی ثابت قراردهد. آن‌ها در فصل نقل و انتقالات خود تا کنون – ژورین تیمبر، دکلان رایس و کای هاورتز – را جذب کردند که می توانند بلافاصله برای یک حضور در ترکیب اولیه رقابت کنند، اگرچه متاسفانه تیمبر در پیروزی روز اول مقابل ناتینگهام فارست از ناحیه زانو آسیب دید و در اثر پارگی رباط، احتمالا تمامی فصل را از دست داد.

از سوی دیگر، رمزدیل در واقع یک گل بیش‌تر از آنچه که «باید» نتظار می‌رفت دریافت کند، دریافت کرد. این موضوع شاید این احساس را متبلور کند، که در حالی که لحظات درخشانی داشت، اما مستعد بازی‌هایی با فرم ضعیف نیز بود. حتی در 2021-22، جایی که رمزدیل بدون شک اولین فصل تاثیرگذاری را در شمال لندن داشت، گل‌های دریافتی او تقریباً میانگین لیگ بود. او فقط 0.6 گل بیش‌تر از میانگین دریافت کرد.

آمار فوق‌العاده داوید رایا

توانایی بازی با پای رمزدیل یکی از دلایل اصلی هدف قرار دادن او توسط آرسنال بود، اما این چیزی است که رایا نیز با توجه به تاکتیک تیم، به شکل متفاوتی آن را ارائه می‌دهد. برنتفورد همچنین بازی مستقیم‌تری به نسبت آرسنال ارائه می‌کند. در نتیجه، اغلب از رایا خواسته می‌شد که ضربه‌های بلندی به سمت ایوان تونی، چه در جریان بازی و چه از روی ضربات دروازه، ارسال نماید. 66% از پاس‌های او در فصل گذشته پاس‌های بلند و با مسافت زیاد بودند. این آمارششمین آمار برتر در بین دروازبانان لیگ برتر و احتلاف زیادی با 51% آرون دارد.

دقت پاس رمزدیل 63.4 درصد و در مقابل رایا 60.8 درصد است. دقت پاس رایا در مسافت‌های طولانی بسیار خوب بود. رایا 42 درصد از تمام پاس‌های بلند خود را در فصل گذشته به ثبت رساند که در بین بهترین آمار لیگ قرار داشت. در مقایسه، فقط 29.2 درصد پاس‌های بلند رمزدیل به مقصد رسیدند. این آمار رتبه سوم بدترین آمار دقت پاس‌های بلند بین دروازبان‌های اول فصل گذشته است. این اختلاف فاحس حاکی از سبک بازی و تاکتیک تیم فرانک است. در هر صورت اختلاف قدری قابل توجه است که نقطه ضعفی برای رمزدیل محسوب می‌شود.

دقت داوید رایا در پاس‌های بلند ارسالی و تاخیری سلاح مفیدی برای برنتفورد بود. دروازبان برنتفورد در فصل گذشته 9 شانس ثانویه گلزنی ایجاد کرد. این شانس‌ها شامل پاس پیش از پاس‌گل یا پاس منجر به شوت می‌شود. این تعداد خلق موقعیت، چهار موقعیت بیش‌تر از هر دروازبان دیگری را ثبت می‌نماید. او همچنین 22 پاس رو به جلو را ارسال نمود. این آمار نیز 16 پاس بیش‌تر از هر دروازبان دیگری در فصل گذشته را نشان می دهد؛ که تیم توماس فرانک چقدر از بازی با پا داوید رایا برای پیشروی در بازی بهره می‌گیرد.

نحوه خلق موقعیت‌های ثانویه رایا

موارد زیر تنها یکی از نمونه‌های متعددی از پاس‌های بلند رایا است که حملات برنتفورد را راه‌اندازی می‌کنند.

در آستانه نیمه اول مقابل استون ویلا، رایا به بالا نیمه زمین حریف نگاه می‌کند. او برایان امبومو را در مقابل یک مدافع کناری خود می‌بیند…

… و بنابراین او یک پاس دقیق روی بندهای کفش ام‌به‌اومو می‌فرستد. سپس این بازیکن کامرونی به زیبایی در فرصت بسیار خوبی قرار می‌گیرد.

برنتفورد آنقدر مشتاق استفاده از بازی با پای داوید رایا بود که اغلب توپ را مستقیماً پس از آغاز بازی به او می‌سپردند:

یا اینکه خود را به نیمه حریف رسانده تا ضربات شروع مجدد را بروی دروازه حریفان ارسال کند:

رایا جایگاه خود را تصاحب می‌کند!!

برنتفورد در فصل گذشته تا آنجا که ممکن بود از رایا استفاده کرد. او در 1195 موقعیت اوپن پلی در فصل 23-2022 شرکت داشت. آماری بیش از هر دروازبان دیگری در مجموع و 372 بیش‌تر از رمزدیل. علیرغم اینکه این زوج به تعداد دقایق برابر بازی کردند.

این بدان معنا نیست که رمزدیل نمی‌تواند این نقش را ایفا کند یا نمی‌تواند ارقا پیدا کند که پاس‌های دوربرد خود را بهبود بخشد. او به تازگی 25 سااله شده و به اندازه کافی جوان است تا مهارت‌های خود را گسترش دهد. اما رایا می‌تواند هر زمان که تیم بخواهد و در صورت خواست آرتتا، این کار را عملی کند.

همچنین جذب رایا اغلب نادیده گرفته می‌شود و دلیل آن این است که او به عنوان یک بازیکن بومی واجد شرایط است. دروازبان شماره دو قدیمی آرسنال، مت ترنر (اکنون عضو ناتینگهام فارست است) اینطور نیست. این به آرتتا انعطاف‌پذیری بیشتری در تیم از نظرداشتن یک جایگاه در تیم برای خرید یا استفاده از بازیکن خارجی می‌دهد.

رایا برای شروع کار با اکثر تیم‌های لیگ برتری، از جمله آرسنال، به اندازه کافی توانایی دارد. داشتن زمان برای امضای قرارداد دائمی او، برای چیزی که در نهایت 15 تا 20 میلیون پوند خرج خالص می‌شود، زمانی که هزینه ترنر را در نظر بگیرید، یک انتقال هوشمندانه است. او یک دروازبان با استعداد، منعطف و با گیرایی بالا به نسبت رمزدیل است و این احتمال وجود دارد که جایگاه او را به عنوان شماره یک تصاحب نماید.

برای شنیدن تحلیل‌های صوتی هفتگی در پادکست فوتبال لب، از این لینک به ما گوش کنید!

مگوآیر که به تازگی پیشنهادی از سوی تیم وست‌هم دریافت کرده بود، با بازگشت این درخواست از سوی این تیم مواجه گردید.

یوسف جوانشیر، فوتبال لب – مگوآیر در طول دوران حضورش در منچستریونایتد با مشکلاتی اساسی دست وپنجه نرم کرده است. او پس از تبدیل شدن به گران‌ترین مدافع تاریخ فوتبال پس از انتقال 80 میلیون پوندی از لستر به یونایتد در سال 2019، فشار بیشتری را حس نمود. هری تنها شش ماه بعد، کاپیتان شیاطین سرخ شد.

باید از لحاظ روحی در شرایط بسیار خوبی باشید تا در این سطح قرار بگیرید. تعداد بسیار کمی از گران قیمت‌ترین خریدهای یونایتد در تمام دوران، موفقیت غیرقابل انکاری در این باشگاه داشته‌اند. از گران قیمت‌ترین‌ها: پل پوگبا، آنتونی، جیدون سانچو، روملو لوکاکو و آنخل دی ماریا و همچنین مگوآیر.

همه چیز در ابتدا برای مگوآیر خوب پیش رفت و او به عنوان عضوی کلیدی و ثابت در تیم تبدیل شد. در عین حال جایگاه خود را در قلب دفاع انگلیس تحت هدایت گرت ساوتگیت تثبیت کرد. اما وضعیت او به عنوان یک مدافع میانی گران‌تر از ویرجیل فن دایک و کاپیتان بزرگترین باشگاه انگلیس، باعث شد که افراد زیادی منتظر شکست او باشند. هری با هر اشتباهی توسط هواداران رقیب مورد حمله قرار می‌گرفت. در نهایت، هواداران یونایتد به افراد منتقد و مهاجم به عملکرد او پیوستند.

هری و شروع اتفاقات بد

مگوآیر پس از اولین فصل حضورش در یونایتد همیشه در لیگ برتر حضور داشت. در تمام این فصل حتی یک خطا که منجر به مصدومیت حریف شود را مرتکب نشد. سپس سنگینی انتظارات را احساس کرد. او چهار اشتباه مرتکب شد که در فصل 21-2020 موقعیت‌هایی را برای حریف به ارمغان آورد. او با سه بازیکن دیگر در فصل 22-2021، در رتبه 6 ام بیش‌ترین نیمکت‌نشینی در تیم بودند.

اشتباهات مگوآیر کمی افت کرد؛ اما انتقادات از او در برخی مواقع هنوز کمی احساس می‎شد. او واقعاً توسط اطرافیانش تحت حمایت روحی قرار نمی‌گرفت. یک مدافع میانی با هیکلی تنومند و کند، درخواست بازی به‌عنوان یک سوییپر، در یک خط بالاتر برای بازیسازی از خط دفاعی را کرد. با وجود دروازه‌بانی داوید دخئا که به خوبی نمی‌توانست پشت مدافعین خود را پوشش دهد و درست پشت خط میانی‌ای که حتی یک هافبک دیسترویر و پست 6 خوب نداشت، ایده‌ای کاملا تمسخرآمیز به شمار می‌رفت.

هری همچنان بازیکن بسیار خوبی برای یونایتد بود و نشان داد که مدافعی بیش از حد توانمند است. اما همانطور که سبک بازی تیم، تحت رهبری اریک تن هاگ تغییر کرد، بازی کردن در مستطیل سبز به طور فزاینده‌ای برای مگوآیر مناسب‌تر به نظر می‌رسید.

او قبلاً برای تیم‌هایی که در لوبلاک‌ترین حالت ممکن از آنچه در یونایتد از او خواسته شده بود، بازی می‌کرد و شاید این دقیقاً همان نقطه عطف داستان او باشد. او برای احیای حرفه‌اش به آن نیاز به تغییر تاکتیک یا انتقال به تیمی با تاکتیک مناسب او را دارد. به همین دلیل انتقال به وستهام برای او مناسب به نظر می‌رسید. هنگامی که تیم شما لوبلاک بازی می‌کند، عملا فضای کمتری پشت سر آخرین مدافع برای استفاده مهاجمان حریف وجود خواهد داشت. بنابراین مگوآیر می‌توانست کمی بیش‌تر نزدیک به نقاط قوت خود بازی کند.

نقاط قوت مگوآیر؟!

این نقاط قوت برای شروع، توانایی او در هوا است. در فصل 22-2021  (آخرین فصل او به عنوان مدافع یونایتد) او رتبه چهارم را از نظر میزان موفقیت در دوئل‌های هوایی در بین بازیکنان لیگ برتر کسب کرد، تا در حداقل 100 نبردهوایی شرکت کند که موفق به برد 72.8 درصد از آن‌ها شد. فن‌دایک یکی از سه بازیکن نزدیک و با عملکرد بهتری نسبت به او بود. او همچنین 100 دفع توپ را انجام داد که 57تای آن با ضربه سر بود. هر دو آمار بیش‌ترین تعداد در میان بازیکنان یونایتد را دارا بود. بازی در تیمی که کمی بیشتر عقب می‌نشیند می‌تواند بسیار به نفع او باشد.

مگوآیر همچنین در ضربات ایستگاهی که بخش مهمی از بازی برای تیم دیوید مویس به شمار می‌رفت، یک تهدید خیلی جدی بود. وست‌هم فصل گذشته 10 گل از روی ضربات کرنر به ثمر رساند. از این حیث در رتبه پنجم در لیگ برتر انگلیس فصل 23-2022 بود. اولین رتبه لمس توپ از گوشه‌های آن‌ها در قسمت مرکزی محوطه شش‌قدم 27٪، به علاوه 18٪ دیگر در منطقه مرکزی درست خارج از محوطه شش قدم بود (همانطور که در نمودار زیر نشان داده شده است). آن‌ها فضای وسط دروازه را که آن دو ناحیه فوق الذکر تشکیل می دهند، با نسبت بیش‌تری از ضربات کرنر خود نسبت به هر طرف دیگر در موفق‌ترین حالت ممکن (45 درصد) هدف قرار دادند.

ویژگی منحصر به فرد هری

هدف اغلب شلوغی در محوطه شش قدم و ایجاد مزاحمت برای عدم خروج موفق دروازبان حریف بود. در فضاهای شلوغی مانند نزدیک به دروازه، داشتن بازیکنی در حد و اندازه‌های مگوایر در هوا می‌تواند کمک بزرگی باشد.

وست‌هم در فصل 23-2022 از همه ضربات ایستگاهی موقعیت‌هایی به ارزش 15.3 گل ایجاد کرد که پنجمین موقعیت موردانتظار گل در لیگ برتر بود، اگرچه آن‌ها تنها 11 تا از این موقعیت‌ها را به ثمر رساندند. مجموع گل موردانتظار آن‌ها 30٪ از کل xG آن‌ها را در طول فصل تشکیل می‌داد. این موضوع چهارمین آمار به نسبت همه تیم‌ها در لیگ برتر بود. واضح است که ضربات ایستگاهی برای مویس مهم هستند.

ما شاهد درخشش مگوآیر برای انگلیس به‌عنوان بخش مهمی از رویکرد ضربات ایستگاهی آن‌ها بوده‌ایم. به یاد ماندنی‌ترین آن‌ها در جام جهانی 2018، اما از آن زمان در تورنمنت‌های دیگر نیز بود. احتمالاً این بخشی از دلیلی بود که مویس او را در وست‌هم نیاز داشت. این درحالی‌ست که او به طور قابل توجهی به تهدیدشدن آن‌ها در توپ‌های مرده می‌افزاید. هری از بازی در تیمی که ضربات ایستگاهی بخش بزرگ‌تری از تاکتیک است، با برنامه‌های مشخصی که برای حداکثر استفاده از او تنظیم شده‌اند، سود می‌برد. فقط 14 درصد از xG یونایتد برای فصل 2022-23 از موقعیت‌های ضربات ایستگاهی تشکیل شده بود. این میزان کمترین در بین 20 تیم در لیگ برتر قرارداشت. آن‌ها همچنین با 5 گل، کمترین گل را در لیگ از این راه به ثمر رساندند.

خبر روز دوشنبه مبنی بر اینکه جیمز وارد پروس، متخصص ضربات ایستگاهی و کرنر، انتقالش به وست‌هم را تکمیل کرده است، آن‌ها را در ضربات ایستگاهی خطرناک‌تر خواهد کرد. «وارد پروس با مگوایر» می‌تواند در سال‌های آینده به یک ترکیب نسبتاً رایج تبدیل شود، که وست‌هم از این انتقال منصرف شد. در گذشته نیز به دلیل توانایی‌اش در توپ مورد انتقاد قرار گرفته بود. اما او مدافع میانی حمل‌کننده توپ خوبی است و در طول دوران حضورش در یونایتد از نظر پیشرفت در حمل‌ونقل رتبه خوبی داشت.

آنچه مگوآیر در 22-2021 از خود نشان داد:

در فصل 2021-2022، او برای یونایتد در مجموع حمل توپ (426)، حمل‌ توپ پراگرسیو که حداقل پنج متر به سمت بالا حرکت می‌کردند (236)، و حمل‌هایی که به پاس می‌انجامیدند (370) در رده اول قرار گرفت. وقتی او این فرصت را پیدا می‌کند که با توپ از دفاع خارج شود تا تیم را به سمت جلو سوق دهد، این کار را به خوبی انجام می‌دهد. او همچنین توانایی پاسینگ بالایی را دارد تا یک پراگرسیو را ارسال کند که پس از حرکت رو به جلو، مایل به این حرکت می‌شود.

مگوآیر در فصل 22-2021 بیش از هر بازیکن دیگری از یونایتد پاس‌های رو به جلو (567) ارسال کرد، همچنین در رده دوم پاس‌های موفق (1350) قرار گرفت و پاس‌های خود را با میزان موفقیت 86.4 درصد به مقصد رساند. بخشی از دلیل اینکه نرخ مگوآیر با بهترین‌های لیگ برتر (که در حدود 90 درصد بودند) خیلی بالا نیست، این است که او در توزیع توپ کاملا بداهه عمل می‌کند. او با وجود از دست دادن بخش بزرگی از فصل، با 120 توپ در رده 20 بازیکن برتر لیگ برتر برای توپ های بلند موفق قرار گرفت (او 2514 از 3420 دقیقه ممکن بازی کرد – 73.5 درصد). هری همچنین 198 پاس به یک سوم نهایی حریف ارسال نمود که پس از برونو فرناندز برای یونایتد در رده دوم قرار گرفت.

نقشه پاس فوق، تنوع پاس‌هایی که او می‌داد و همچنین بیش‎تر آن‌ها در مسافت‌های طولانی ارسال می‌شد را نشان می‌دهد. او دامنه پاس‌های خوبی دارد و با هر دو پا مهارت اینکار را داراست. با وجود اینکه عمدتاً راست‌پا است، به عنوان یک مدافع میانی سمت چپ راحت‌تر می‌تواند عمل کند. این بدان معناست که حریفان تمایل دارند هنگام پرسینگ او را به بیرون محطوه مایل کنند، اما او به اندازه نیاز از پای غیرتخصصی‌ای بهره می‌برد که می‌تواند بهتر از اکثر مدافعان راست پا در دفاع میانی چپ عمل کند. او همچنین می‌تواند در سمت راست دفاع مرکزی نیز بازی کند، البته، در وسط یک دفاع سه نفره.

مگوآیر ارزشمند

برخی از انتقاداتی که در چند سال گذشته به او وارد شده است، درک توانایی او را مخدوش کرده است. یک مدافع باکیفیت و 30 ساله در او قلیان می‌کند. وست‌هم اگر بخواهد او را به خدمت بگیرد، در بهترین حالت ممکن برای چند سال خط دفاعی‌اش را بیمه خواهد کرد.

به اعتقاد سرمربی، سبک بازی مناسب او و آسودگی از نبود میلیون‌ها هوادار یونایتد منتظر اشتباه بعدی او، دلایل زیادی وجود دارد که باور کنیم مگوآیر می‌تواند دوران حرفه ای خود را احیا کند. به نظر می رسید وست‌هم می‌تواند مکان مناسبی برای او باشد. اما حال دیگر آن‌ها دنبال گزینه‌ای دیگر برای تقویت خط دفاعی خود خواهند گشت.

برای شنیدن تحلیل‌های صوتی هفتگی در پادکست فوتبال لب، از این لینک به ما گوش کنید!

برنامه بازی‌های ابتدای فصل پریمیرلیگ مشخص شد!

یوسف جوانشیر، فوتبال لب – برنامه‌ی بازی‌های پریمیرلیگ مشخص شده‌اند. در این مقاله قصد داریم دشواری این برنامه را برای هر تیم بررسی نمائیم. اکنون که کمی از گرد و غبار فصل 23-2022 فاصله گرفتیم، تیم‌ها در حال استراحت و تقویت خود می‌باشند. حال اما انتشار برنامه‌ی تقویم 24-2023 توجه همه را به خود جلب نموده. برای تیم موردعلاقه‌ی شما بازی‌های ابتدای فصل آینده چگونه خواهد بود؟

به عنوان یادآوری بایستی به این نکته اشاره نمائیم، این رتبه‌بندی از میان تیم‌های (19008 تیم از 391 باشگاه) سرتاسر جهان، توسط سیستمی که به قوی‌ترین تیم نمره 100 و به ضعیف‌ترین آن‌ها صفر می‌دهد، رتبه‌بندی نمودیم. حال می‌توانیم این ضعیف و قوی‌بودن را در جهتی دیگر مورداستفاده قراردهیم.

با تمرکز بر پریمیرلیگ و استفاده از این رتبه‌بندی مذکور، به دید سختی بازی‌های هر تیم نمره دادیم و درصد سختی‌ آن‌هارا مورد بررسی و بحث قراردادیم. این تیم‌ها از منچسترسیتی تا لوتون تاون رتبه‌بندی شدند. منچسترسیتی تیم شماره یک و در نتیجه سخت‌ترین تیم این رقابت‌ها لقب گرفت. لوتون تاون نیز با قرارگیری در رتبه 309ام این لیست، آسان‌ترین تیم برای بازی رو در رو تعیین شد.

پنج بازی ابتدایی فصل پریمیرلیگ

پس از قرعه‌کشی مسابقات و تعیین شدن بازی‌های ابتدایی فصل، چلسی و تاتنهام آسان‌ترین پنج بازی‌ ابتدایی را خواهند داشت. این خبر خوبی برای مائوریتسیو پوچتینو (سرمربی چلسی) و پوستچوغلو (سرمربی تاتنهام) از این لحاظ خواهد بود. میانگین رتبه قدرت حریفان چلسی در این پنج بازی، 115.8 و این عدد برای اسپرز 99.2 تعیین شد.

5 بازی ابتدایی چلسی در پریمیرلیگ

بازی‌های چلسی با یکی از سخت‌ترین بازی آن‌ها در برابر لیورپول آغاز می‌شود. پس از آن با وستهم در استمفوردبریج بازی خواهد کرد. سپس در برابر لوتون تاون (در خانه حریف به عنوان میهمان)، ناتینگهام فارست (در خانه خود به عنوان میزبان) و بورنموث (به عنوان میهمان) قرارخواهند گرفت.

تاتنهام

پنج بازی ابتدایی اسپرز نیز شامل دو تیم تازه صعود کرده برنلی (به عنوان میهمان) و شفیلدیونایتد (به عنوان میزبان) خواهد بود. همچنین آن‌ها باید برای بازی با بورنموث به ورزشگاه ویتالیتی سفر کنند.

برنلی

وقتی صحبت از برنلی شد، آن‌ها سخت‌ترین بازی خود را در بازی ابتدایی و در برابر منچسترسیتی برگزار خواهند کرد. ونسان کمپانی پیش از اینکه تیمش در برابر تیم تازه صعود کرده لوتون قرارگیرد، با باشگاه سابق خود در تورف مور (ورزشگاه برنلی) به میدان می‌رود. قرارگیری در برابر استون ویلا، تاتنهام و فارست، چهارمین شروع آسان پریمیرلیگ را برای آن‌ها رقم زده است.

5 بازی ابتدایی نیوکاسل

از سویی دیگر، نیوکاسل شروع نسبتا بی‎رحمانه‌ای برای این فصل (24-2023) خواهد داشت. آن‌ها در پنج بازی ابتدای فصل خود در برابر استون ویلا، منچسترسیتی، لیورپول و برایتون (چهار تیمی که همگی به اروپا راه یافته‌اند) بازی خواهد کرد. برنتفورد را نیز به این چهار تیم اضافه نمایید. در نتیجه رتبه قدرت تیم‌های مقابل نیوکاسل، عددمیانگین 14.8 را نشان می‌دهد. به تعبیر دیگر، آن‌ها پنج بازی پشت سر هم با تیم پاری‌سن‌ژرمن (تیم 15ام این رتبه‌بندی) خواهند داشت.

بورنموث

بورنموث نیز بازی‌های سختی را در شروع فصل در پیش رو دارد. آن‌ها برای شروع فصل 24-2023 برابر وستهم (به عنوان میزبان)، لیورپول (به عنوان میهمان)، تاتنهام (به عنوان میزبان)، برنتفورد (به عنوان میهمان) و چلسی (به عنوان میزبان) قرار می‌گیرند. اگه میانگینی برای آن‌ها نیز بدست آوریم، آن‌ها به تعبیری پنج بازی را در بایستی در برابر فاینورد (میانگین رتبه حریفان 27.2)، قهرمان لیگ هلند بازی کنند.

منچستر یونایتد

این موضوع برای شاگردان تن‌هاخ نیز آنچنان ساده نخواهد بود. منچستریونایتد خاطره خوبی از دو بازی ابتدایی فصل گذشته خود ندارد (شکست مقابل برایتون و برنتفورد). آن‌ها دو سفر خارج از خانه به شمال لندن برای رویارویی برابر اسپرز و آرسنال و همچنین انجام یک بازی خانگی برابر برایتون در پیش دارند.

لیورپول

برای قرمزهای آنفیلد نیز این شروع آنچنان آسان نیست. میانگین رتبه‌بندی حریف‌های یورگن کلوپ عدد 53.8 را نشان می‌دهد. جدال خارج از خانه برابر چلسی و نیوکاسل، شروعی چالش‌برانگیز را برای آن‌ها رقم زده است. حتی میزبانی در برابر استون ویلای اونای امری (رتبه 25 جهان)، کار آسان برای آن‌ها نخواهد بود.

10 بازی ابتدایی فصل پریمیرلیگ

اگر کمی وسیع‌تر و به 10 بازی ابتدای فصل نگاهی بیندازیم، اوضاع کمی متفاوت خواهد بود. تاتنهام وچلسی شروع آسان خود را ادامه می‌دهند، اما اورتون به لطف دو بازی خانگی دربرابر لوتون و بورنموث (یک تیم تازه صعود کرده و یک تیم پایین جدولی) در بازی‌های 7ام و 8ام فصل، به رده دوم آسان‌ترین بازی‌ها صعود می‌کند. تیم شان دایچ که فصل گذشته از سوقط فرار کرد، باید از 10بازی‌ کلیدی خود که شامل بازی‌ با فولام (به عنوان میزبان)، ولورهمپتون (به عنوان میزبان)، شفیلد (به عنوان میهمان) و دو بازی‌ای که پیش از این به آن‌ها اشاره نمودیم، استفاده نماید.

ناتینگهام فارست

ناتینگهام فارست نیز از قرعه‌ای که برایشان پیش آمده است خوشحال‌اند. تلاش بی‌نظیر آن‌ها در فصل گذشته باعث شد همچنان در پریمیرلیگ ماندنی باشند. اگر بتوانند در 10 بازی ابتدای این فصل خود (که رتبه پنجم آسان‌ترین بازی‌ها) امتیازهای لازم را کسب نمایند، دیگر نیازی به تکرار شرایط فصل گذشته نخواهند دید و اوضاع را برای خود، آسان‌تر می‌بینند. سه بازی از بازی‌های آن‌ها برابر تیم‌های تازه صعودکرده انجام خواهد شد (که به نوعی برد ضروری برای آن‌ها تلقی می‌شود).

شفیلد یونایتد

پنج بازی ابتدایی شفیلد یونایتد در رتبه‌بندی ذکر شده، رده‌ی 7ام سخت‌ترین بازی‌ها را در اختیار داشت. این درحالی‌ست که پس از رتبه‌بندی مجدد 10 بازی ابتدایی، رتبه آن‌ها به صدر سخت‌ترین بازی‌های پریمیرلیگ صعود کرد. آن‌ها در اواخر سپتامبر به مصاف نیوکاسل خواهند رفت، درصورتی‌که در پایان اکتبر دو بازی متوالی را با منچستر یونایتد و آرسنال خواهند داشت. باید دید آیا آن‌ها از این توالی بازی‌ها وحشت می‌کنند یا آن را با موفقیت زیر نظر سرمربی‌شان (پل هکینگ‌باتم) از این موانع نیز به سلامت عبور خواهند کرد.

کریستال پالاس

کریستال پالاس نیز بازی‌های سختی را در هفته‌های 6ام تا 10ام دربرابر خود می‌بیند. بازی مقابل منچستر یونایتد، نیوکاسل و اسپرز آن‌ها را از رتبه نهم ساده‌ترین شروع بازی‌ها (پنج بازی ابتدایی)، به رتبه دوم سخت‌ترین شروع (10 بازی ابتدایی) می‌رساند.

نیمه ابتدایی فصل پریمیرلیگ

در اینجا نیم فصل ابتدایی هر تیمی را مشاهده می‌کنیم. ماتریس زیر 19 بازی ابتدایی برای هر تیم را به نمایش گذاشته است. رتبه‌بندی شکل گرفته براساس رنگ (قرمز=سخت، آبی=آسان) به هر بازی تعلق گرفته است.

استون ویلا به دنبال مونچی

یوسف جوانشیر، فوتبال لب – باشگاه استون ویلا در نظر دارد تا قراردادی را با مونچی (مدیر ورزشی تیم سویا)، امضا نماید. مدیر ورزشی 54 ساله‌ی سویا، به عنوان یکی از برترین مدیران ورزشی در فوتبال جهان شناخته می‌شود. وی از زمانی که در سویا حضور پیدا کرد (سال 2000 میلادی)، شگفتی‌های زیادی را با این تیم تجربه نمود.

تنها دوران عدم حضور او در سویا به سال 2017 برمی‌گردد که پیش از بازگشت دوباره، دو سال را در تیم رم سپری نمود. پس از آن زمزمه‌ی حضورش در آرسنال به گوش می‌رسید که این درخواست توسط مونچی رد شد. کمی بعد با سرمربی آن زمان سویا (اونای امری) رابطه‌ی خوبی برقرار کرد و دوران خوبی را کنار هم گذراندند. اما اکنون خبرهایی حاکی بر نیاز مبرم اونای امری به مونچی به گوش می‌رسد.

این زوج پیش از اینکه امری در سال 2016 راهی پاری‌سن‌ژرمن شود، سه سال در سویا بودند و همچنان نیز صمیمی به نظر می‌رسند. حال مونچی، به وود حضور امری بروی نیمکت استون ویلا، شانس بیشتری برای حضور در دفتر مدیریت ویلا پیدا کرده. ویلا پس از جدایی کریستین پرسلو و همچنین ماتئو آلمانی، تصمیم بر به خدمت گرفتن این مدیر ورزشی 54 ساله گرفت.

مبلغ غرامت سویا

سویا برای فسخ قرارداد با مونچی به 2 میلیون پوند بسنده می‌کند زیرا هنوز یک سال از قرارداد وی، با قهرمان لیگ اروپا باقی‌مانده است. رسانه‌ها اینگونه می‌گویند که پیش از زمزمه‌ی پیوستن او به استون ویلا، خبرهایی حاکی بر جدایی وی در تابستان به تیم اسپانیایی از سوی اوداده شده بود.

منابع استون ویلا نیز تایید کرده‌اند پیشنهادی از این بابت ارائه داده‌اند. نکته‌ای که حائز اهمیت است، مشخص نبودن وضعیت این پیشنهاد است که تابحال خبری از این بابت منتشر نشده است.

خوزه کاسترو (مدیرعامل سویا)، همچنان امیدوار به نگداشتن مونچی در باشگاه خود است. با این حال در پایان هفته به کانال سور گفت:

تنها 4 روز از کسب عنوان قهرمانی می‌گذرد و این موضوع کاملا غیر منتظره و به سرعت پیش آمد. امیدوار به تجدیدنظر او و ماندن‌ش در تیم هستیم. اگر نظرش را برگرداند بسیار خوشحال می‌شویم. همچنین درصورت رفتن او نیز، هیچ زخمی وجود ندارد که التیامی نداشته باشد. ما نباید فراموش کنیم که مونچی یکی از ماست. او قبلا نیز یک‌بار رفته و این من بودم که به گفتم هنوز درب این باشگاه بروی او باز است.

فرانک و سبک بازی او در برنتفورد / بررسی دقیق‌تر

یوسف جوانشیر، فوتبال لب – با توجه به نکات و مسائلی که پیش از این در قسمت اول این مقاله اشاره نمودیم. در این قسمت تاکتیک و سبک عجیب و در عین حال قابل توجه برنتفورد تحت مربیگری فرانک در کندوی زنبورها مورد تحلیل و بررسی قرار می‌گیرد.

سیستم اولیه همیشگی برنتفوردِ فرانک در پریمیرلیگ با چیدمان ابتدایی 352 پایه‌ریزی می‌شود. سیستمی به‌ظاهر رایج برای تیم‌های ایتالیای کلاسیک، کونته و چند مربی خاص دیگر که از ترکیب دفاعی سوئیپر و استاپر بطور همزمان بهره می‌گرفتند! اما فرق قابل تامل او در استفاده از این نوع سبک بازی در کجای این پروژه محسوس بود؟

بخش عظیمی از نبوغ و خلاقیت فرانک و به نوعی فوت‌کوزه‌گری این مرد دانمارکی، توانایی بازیابی توان فردی و روحی بازیکنان خودباخته و سوخت‌شده بود. همچنین او توانایی سوئیچ‌ فوق‌العاده آن‌ها در حین بازی و همچنین استفاده استادانه از دو مهاجم نوک در نقش وینگر، پست 10 و فالس‌ناین داراست. بازگشت سریع آن‌ها و کمک‌شان به خط دفاعی تیم در شرایط ضدحمله، دفاع تیمی منسجم و بازیابی توپ هنگام پرسینگ تیم حریف، بود. تمام این توانایی‌های تاکتیکی فقط و فقط توسط برنتفوردِ مرد دانمارکی در حال پیاده‌سازی بود.

سوئیچ‌‌های مداوم بازیکنان در چیدمان‌های مشخص توسط توماس فرانک بی‌نظیر اجرا می‌شد. این اتفاق در حین بازی نیازمند تمرینات جدی، روحیه فکری فوق‌العاده، ذهن باز بازیکنان و همچنین بدنسازی بی‌نقص آن‌ها ‌میباشد. این موضوع آنقدر ملموس و محسوس پیاده‌سازی شد که درحال حاضر می‌توان اینگونه از او به عنوان سوپراستاری جسور در این حوزه نام برد.

تحلیل چیدمان‌های استفاده شده توسط مربی دانمارکی

اگر بخواهیم ریزتر و در فصل 21-2020 درمورد نحوه بازی تیم فرانک مباحثه نمائیم؛ ترکیب اولیه فرانک، که همان 352 مرسوم، به همراه یک دفاع وسط با وظیفه کاورکردن فضا (سوئیپر) چندپسته که قابلیت بازی در هافبک دفاعی را دارد، استفاده از یک هافبک پست 6 و دو هافبک پست 8 (که معمولا ترکیبی از رجیستا یا دیسترویر و باکس‌توباکس بودن) که قابلیت سوئیچ و بازی در نقش هافبک پست 10 را داشته باشند. همچنین استفاده از دو هافبک کناری با قابلیت رفت و برگشت بی‌نقص در حین بازی و علاوه بر آن، توانایی بالای بازی در پست وینگ‌بک و فولبک( راست یا چپ) داشته باشند.

اگر این موضوعات را در فصل 23-2022 نیز بررسی نمائیم، شاهد استفاده از چیدمان‌های متفاوت‌تر بدلیل بازتر بودن دست فرانک در استفاده از بازیکنان جدید خود بودیم. شاید جای تعجب و سوال برایتان پیش بیاید. «به چه دلیل بایستی تیمی از این تعداد چیدمان (حدود 8 چیدمان متفاوت) و با این کیفیت استفاده نمود؟». جواب کاملا ساده‌ست! استفاده از 6 الی 7 بازیکن در زمین حریف هنگام در اختیار داشتن توپ بسیار برای فرانک حائز اهمیت است.

همچنین در زمان مالکیت تیم مقابل، برنتفورد توانایی قطع توپ و خراب کردن بازی حریف را از خود به نمایش گذاشت. این پرسینگ با تعداد نفرات بالا از یک سوم دفاعی حریف (بازپس‌گیری سریع توپ و ضدحملات زهردار با 2 الی 5 نفر) آغاز می‌شود. این موضوع نیز باعث بالارفتن امکان استفاده از پلن‌های متفاوت در زمان حمله برای مرد دانمارکی می‌شد.

این روند ممکن بود با یک باگ عظیم و اساسی همراه باشد. اعتقاد توماس فرانک به استفاده از بازیکنان جوان و استعدادهای دیده نشده با ریسک بالایی همراه می‌شد. کم‌تجربگی باعث لورفتن توپ در میانه زمین و همچنین اشتباهات مداوم در بازی‌سازی و پخش توپ، تمپو بازی برنتفورد را کمی مختل می‌ساخت. اگر این اشتباهات در هنگام حمله اتفاق می‌‎افتاد، عینا یک موقعیت خطرناک یا به اصطلاح Big Chance مانند هدیه‌ای دودستی تقدیم تیم مقابل می‌گردید.

سیستم سوئیچینگ فرانک

درمورد سیستم سوییچینگ مربی دانمارکی باید اینگونه مباحثه نمود. در فاز هجومی، این ترکیب از 352 تبدیل به 4312 می‌شود؛ تک سوئیپر حاضر در مرکز خط‌دفاعی که در دو نقش سوئیپر و هافبک پست 6 سایه عمل می‌کند و وظیفه‌ی پخش توپ، استفاده از توپ سوم و همچنین قطع توپ‌های احتمالی به عهده اوست. همچنین فرانک از دو وینگ‌بک که در فاز هجومی تبدیل به وینگر خواهند شد، و سه هافبک مرکزی، که تبدیل به دو هافبک پست10 (یا یک هافبک پست10 و یک مهاجم پست9 (فالس ناین)) و یک هافبک 8 بهره خواهد برد.

در فاز دفاعی، آن ترکیب همیشگی، خیلی سریع و بدون وقفه، پس از پرسینگ و قطع توپ در زمین خودی تغییراتی رو ایجاد کرده و به ترکیب 541 تبدیل خواهد شد. یعنی دو وینگ‌بک تبدیل به فولبک شده و در کنار سه دفاع مرکزی قرارخواهند گرفت. همچنین یکی از بازیکنان سنترفوروارد به بازیکنان خط میانی اضافه خواهد شد که این موضوع باعث پرسینگ بهتر و همچنین پوشش بهتر تمام نواحی می‌شود.

چیدمان‌های برنتفورد در فصلی که گذشت

در فصلی که گذشت نیز استفاده از چیدمان‌های متفاوت 721، 631، 532 در هنگام دفاع و تمرکز بر روی توپ‌های سوم و چهارم باعث شد تا عملکرد بهتری را در خطوط دفاعی برنتفورد شاهد باشیم.‌ همچنین سووئیچ و تغییر چیدمان در هنگام حمله به 4213 و فضاسازی توسط ام‌به‌اومو و تونی باعث می‌شد تا نفوذ دو هافبک مورد استفاده در پست 8 قابلیت تک به تک شدن را پیدا نمایند (چیزی که در بازی رفت مقابل سیتی عینا مشاهده شد). این نفوذ جایی به چشم می‌آید که بازیکنی مانند دامسگارد طی این فضاسازی‌های فوق‌العاده و استفاده از این بازیکن در نقش شدو استرایکر مانند داسیلوا، اونیکا و یانلت، ترکیب عجیبی را در خلق موقعیت ایجاد می‌نمود.

تمرکز و استفاده بیش‌تر از ضربات ایستگاهی و چیدمان مثلثی در حین بازی با منچستریونایتد (بازی‌ای که 0-4 برنتفورد پیروز میدان بود) در زون پشت محوطه و استفاده از توپ‌های دوم، سوم و همچنین جلوگیری از ضدحملات احتمالی، باعث لذت‌بخش‌تر شدن آن‌ها نسبت به فصل گذشته و متمایزشدن آن‌ها شده است.

درمجموع، نتیجه‌گیری کلی که‌ می‌توان از تاکتیک توماس فرانک داشت؛ فوتبالی تماما انگلیسی با زمینه‌ی عمیقی از توتال فوتبال و پرسینگ لحظه‌ای، ارسال از جناحین مداوم توسط هنری، قدوس، کنوس، نورگارد، هیکی و همچنین ایجاد خطر از روی ضربات ایستگاهی و کاشته‌ها، دفاع منطقه‌ای و پوشش‌دهی کامل مناطق، بازپس‌گیری سریع توپ؛ درواقع خلاقیت فرانک، سبکی کاملا ریسکی اما موفق، ارائه کرد.

برنتفورد و شروع از صفر تا صد، جادوگری در کندوی زنبور عسل…

یوسف جوانشیر، فوتبال لب – توماس فرانک، سرمربی 49ساله و دانمارکی تیم فوتبال برنتفورد، در روز 9ام اکتبر سال 1973 به دنیا آمد. فرانک از سال 2011 مربیگری را در رده ملی شروع کرد. اولین سابقه مربیگری این استعداد خوش‌فکر، در تیم زیر 17ساله‌های دانمارک رقم خورد. درست یک سال بعد و در 35 سالگی، به تیم زیر 19ساله‌ها راه یافت.

روند بسیارعالی فرانک و همچنین ریل پیشرفت او به تیم‌ملی خلاصه نشد. بطوریکه در سال 2013 به تیم Bronby IF کشورش پیوست و آنجا به کارش ادامه داد. تا سال 2016 توانست چیزهای زیادی را به کوله‌پشتی سبک‌ش اضافه کند و در این راه موفق هم عمل کرد. بازیکن‌سازی، مهم‌ترین خصوصیت این نابغه‌ی کمتر دیده‌شده بود و هست. توماس توانست قدرت ذاتی خاص و خالصی را در این حرفه، از خود نشان دهد. در ادامه با چند تن از استعدادها و بهترین‌های این سرمربی دانمارکی آشنا خواهیم شد.

اگر ابتدا بخواهیم روند بحث را به سمت سبک بازی و روش تاکتیکی فرانک ببریم، باید به سال 2016 سفر کنیم. جایی که توماس فرانک یک تیم چمپیونشیپی به نام Brentford FC یا همان برنتفورد، پیوست و دقیقا تمام ماجرا از این نقطه شروع شد. پیش از این، فرانک در سه فصلی که در تیم دانمارکی سپری کرده بود، آمار جالبی را از خود به نمایش گذاشت؛ رکورد  %44.7 پیروزی و فقط 29 شکست در 103 بازی! رکوردی که برای یک مربی تازه وارد به این عرصه، رزومه‌ای چشمگیر محسوب می‌شد. اما اگر کمی جلوتر برویم، اولین تجربه مربیگری فرانک در یک لیگ سطح بالا ( چمپیون‌شیپ)، می‌توانست برای این نابغه یک چالش سخت باشد.

فرانک از کجا آمد؟

فرانک سال 2016 به انگلیس آمد و زیر نظر ریچارد او کِلی، به عنوان کمک‌مربی مشغول به کار شد. آنقدر خوب و قابل توجه عمل کرد که دقیقا دو سال بعد، در سال 2018، طی قراردادی 2 ساله به عنوان سرمربی تیم برنتفورد منسوب شد. مهم‌ترین و ابتدایی‌ترین کاری که فرانک در این تیم پیاده کرد، افزودن یک تیم روانشناسی ورزشی14 نفره به تیم 5 نفره خودش بود. مدیرورزشی تیم برنتفورد، راسموس انکرسن، در سال 2018 پروژه این مرد دانمارکی را استارت زد.

توماس فرانک برای آغاز این پروژه، شروع به پیداکردن استعدادهای سوخته، و یا به اصطلاح آشغال‌های دور ریز تیم‌های مختلف، کرد. اگر نیم‌نگاهی به این بازیکنان مستعد بیاندازیم، شاهکارهایی مانند داوید رایا، اُلی واتکینز (بازیکن حال حاضر استون ویلا) و آیون تونی، سامان قدوس، سرجی کنوس، ماتیاس یورگنسن، کریستین نورگارد، کریستین اریسکن (بازیکن حال حاضر منچستریونایتد) و همچنین تلنت‌هایی که دیده نشده بودند و به اصطلاح، بولد نبودند، را در برنتفورد جمع کرد

فصل ابتدایی حضور فرانک

فصل اول حضور فرانک در چمپیون‌شیپ، آنچنان خارق‌العاده پیش نرفت و این تیم با 46 امتیاز، در رده 11ام جدول جا خوش کرد و فصل را به پایان رساند. منتهی نکته‌ای که وجود داشت، این بود که برنامه‌ی این مربی دانمارکی، پروژه‌ای بلندمدت را به تیم مدیریتی پیشنهاد کرده بود. جالب‌ترین سکانس این سینماییِ چند قسمتی آنجایی رقم می‌خورد که، تیم فرانک در هیچ چیزی جز تصاحب توپ، در رده‌بندی 3تیم برتر چمپیون‌شیپ قرارنگرفت! در همین فصل، نیل ماوپی با 25 گل‌، الی واتکینز و سعید بن‌رحما با 10 گل، بهترین گلزنان تیم‌شان بودند. بن‌رحما توانست با دادن 14 پاس‌گل جای خود را در ترکیب پیدا نماید. از این جهت او را به عنوان یکی از بهترین کشف‌های فرانک، یاد می‌‎کنند.

فصل دوم فرانک

فصل دوم، همه چیز تغییر کرد و ورق کاملا برگشت! فرانک، در فصل 20-2019 افق تازه‌ای به سوی مدیران و تماشاچیان و همچنین بازیکنان تیم‌ش باز کرد. سرمربی حالا 47ساله برنتفورد، با درخشیدن الی-واتکینز، سعید بن‌رحما، ایتن پیناک و برایان ام‌به‌اومو، با 80 گل‌زده و کسب 81 امتیاز، رده‌ی سوم چمپیون‌شیپ را تصاحب کرد؛ اما انگار هنوز زمان راهیابی به رویای فرانک نرسیده بود. در این فصل بی‌نظیر، واتکینز با 25گل، بن‌رحما و ام‌به‌اومو نیز به ترتیب با 17 و 15گل، برترین گلزنان تیم فرانک بودند.

فصل سوم حضور

اما فصل سوم حضور فرانک روی نیمکت زنبورها، کمی متفاوت‌تر از قبل بود. سبک بازی فوتبال انگلیسی مبتنی بر دفاع براساس بازی با توپ‌های بلند و اتکا به توانایی فیزیکی و جسمانی بازیکنان، که نیازمند بدنسازی فوق‌العاده قوی می‌شد. در کنار حفظ پرسینگ و توتال‌فوتبال مدنظر فرانک، تعویض چیدمان بی‌نقص باعث شد تا حالت‌های مختلفی را بهمراه داشته باشد. این موضوع باعث شد تا از طرفی سیستم پرسینگ تیم مقابل را خنثی کند و از طرفی دیگر، پلن‌های مختلفی را برای تیم به ارمغان بیاورد که در نوع خود بسیار منحصربه‌فرد بود.

در فصل 21-2020 چمپیون‌شیپ، تیم لندنی بلاخره توانست به روند خوب‌ش، یک پایان دلچسب را پیوند بزند. آن‌ها با 87 امتیاز و 79گل‌زده، به لیگ برتر راه پیداکردند. تونی در این فصل برای فرانک و برنتفورد، بهترین بازیکن، بهترین گل‌زن و بهترین پاسور شد. تونی نقطه عطف زنبورها در راهیابی به لیگ دسته اول انگلیس نام گرفت.

فصل 22-2021

فصل 22-2021، اولین فصل حضور برنتفوردِ فرانک در پریمیرلیگ بود. کسب 46 امتیاز و قرارگرفتن در رده 13ام دستاوردی نسبتا مطلوب به حساب می‌آمد. 48 گل در 38 بازی نشون‌دهنده تاثیر فشار بازی‌ها و سطح لیگ در عملکرد بازیکنان این تیم بود. نکته حائز اهمیت، 25گل در جریان بازی، 15گل از روی ضربات شروع مجدد و 6گل از روی ضربه‌ پنالتی بود. آیون تونی در این فصل 4 بار بهترین بازیکن زمین، 12 گل‌زده و 5 پاس‌گل را به نام خود ثبت کرد. او یکی از عوامل موثر تیم فرانک به شمار می‌آید. برنتفورد در این فصل میانگین 1.3 گل در هر بازی به ثمر رساند (رده 11ام لیگ) و 1.5 گل در هر بازی (رده 12 لیگ) دریافت کردند. با این حال، با 9 کلین‌شیت در رده 10ام لیگ از این لحاظ قرارگرفتند.

فصل 23-2022

اکنون و با پایان فصل 23-2022، با تغییر سیستم، استفاده از روش‎‌های بازی جدید و همچنین خرید و استفاده از بازیکنایی مانند آرون هیکی، کین لویس پاتر، میکل دامسگارد و بن‌ می در پست‌های جدید، برنتفورد با فرانک توانست لیگ را با 3 پله صعود نسبت به فصل گذشته، در رده 9ام به اتمام برساند. 59 امتیاز از 38 بازی حاصل تلاش شاگردان فرانک در این فصل بود. تعداد 58 گل‌زده و میانگین 1.5 گل در هر بازی و قرار گرفتن در رده 7ام از این حیث بسیار با اهمیت بود.

میانگین 43.5% مالکیت نشا‌ن‌دهنده‌ی برنامه بیشتر در پلن‌های متفاوت توتال فوتبال، توپ‌های بلند، سوییچینگ و کانتر اتک برنتفورد بود. بهترین بازیکن این فصل تیم فرانک دوباره کسی نبود جز آیون تونی. او که با 20 گل و 4 پاس‌‎گل و 6 جایزه بهترین بازیکن زمین، بهترین عملکرد را داشت. ام‌به‌اومو نیز با 9 گل و 8 پاس‌گل و 5 جایزه بهترین بازیکن زمین، نقش بسزایی را در این موفقیت پروژه فرانک ایفا کردند. عملکرد فوق درخشان دروازبان‌ها و مدافعان برنتفورد نیز باعث ثبت 12 کلین‌شیت (رده 6ام در لیگ) در این فصل شد.

سبک فرانک بسیار چالش‌برانگیز است. بطوریکه یکی از سخت‌ترین بدنسازی‌ها، تمرینات ذهنی و روانی، تمرینات و برنامه زندگی سالم را به‌خودی خود برای بازیکنان بوجود می‌آورد. همچنین تماشای یک بازی لذت‌بخش و سراسر هیجان را برای تماشاچیان به همراه دارد. در مقاله بعدی به نحوه و سبک بازی زنبورها زیر نظر توماس فرانک اشاره خواهیم کرد.