آروین منصوری، فوتبال لب– دیوید کوت، داور لیگ برتر انگلیس؛ پس از انتشار فیلمی که نشان میدهد او در حال ابراز انتقادهای رکیک از یورگن کلوپ، سرمربی سابق لیورپول؛ در شبکه‌های اجتماعی است، بلافاصله از بازی محروم شد.
دو ویدیو به اشتراک گذاشته شده است که ظاهراً کوت 42 ساله را نشان میدهد که کلوپ را “متکبر” و “یک *** آلمانی” خطاب می کند.
در حال حاضر مشخص نیست که آیا این فیلم قانونی است، یا چه زمانی فیلمبرداری شده است. اما محتوای آن که به طور گسترده در بعدازظهر دوشنبه منتشر شد، اکنون موضوع تحقیقات PGMOL؛ نهاد مسئول داوری در فوتبال انگلیس است.
اعتقاد بر این است که این ویدئو، در طول فصل 2020-21 با یک منبع PGMOL؛ با آگاهی از وضعیت فیلمبرداری شده است که به شرط ناشناس ماندن صحبت کرد و نشان داد که کوت منکر عکس بودن او نشده است.
در بیانیه PGMOL آمده است: «دیوید کوت با اعمال فوری در انتظار بررسی کامل تعلیق شده است. تا زمانی که این فرآیند کامل نشود، PGMOL هیچ اظهارنظر دیگری نخواهد کرد.
ویدیوی اول که ظاهراً با تلفن فیلمبرداری شده و یک دقیقه طول می‌کشد، می‌بیند که کوت نظرش را در مورد یک بازی نامشخص لیورپول و سپس سرمربی کلوپ می‌خواهد.
او در مورد لیورپول می‌گوید “***” قبل از اینکه اضافه کند: “به غیر از اینکه وقتی آنها را مقابل برنلی در تعطیلی داوری کردم، به من ضربه زد.”
او من را متهم به دروغ گفتن کرد و بعد به درستی به من برخورد کرد. من هیچ علاقه ای به صحبت با کسی که متکبر است ندارم. تمام تلاشم را می کنم که با او صحبت نکنم. (جیمز) میلنر خوب است. من با میلنر کار می کنم.
“می‌توانید من را با ماسک در آنجا ببینید. فاصله گذاری اجتماعی – 10 متر از هم. اما خدای من، آلمانی ***f***,c من.”
ویدیوی دوم و کوتاه‌تری ضمیمه شده است که بر اهمیت اشتراک‌گذاری نشدن کلیپ اول تأکید میکند.
کوت از فصل 19-2018 پس از نظارت بر اولین بازی خود در لیگ برتر در رقابت های قبلی، یک داور منتخب، بالاترین سطح در بریتانیا بوده است.
او در این فصل هدایت شش بازی لیگ برتر را برعهده داشت که آخرین آن در روز شنبه در بازی 2-0 لیورپول مقابل استون ویلا در آنفیلد قضاوت شد.
لیورپول از ویدیوی مورد بحث آگاه است اما هنوز به صورت عمومی اظهار نظر نکرده است.
پیشینه لیورپول با کوت چیست؟
لیورپول در سالهای اخیر با کوت برخوردهای مهمی داشته است.
به دسامبر گذشته برگشت و یورگن کلوپ از اینکه کوت که در حال انجام وظیفه VAR بود، به داور کریس کاوانا توصیه نکرد که بعد از اینکه مارتین اودگارد از آرسنال توپ را در محوطه جریمه کنترل کرد، به مانیتور کناری زمین برود عصبانی شد.
دیدار حساس بین دو رقیب قهرمانی لیگ برتر در آنفیلد 1-1 به پایان رسید.
کلوپ گفت: “من تقریباً مطمئن هستم که کسی می آید تا به من توضیح دهد که چرا فوتبال دستی نبود اما من نمی دانم چگونه؟”
هاوارد وب، رئیس داوران متعاقباً اعتراف کرد که کوت اشتباه کرده است و باید پنالتی اعلام می شد.
وب به Sky Sports “Match Officials Mic’d Up” گفت: “تمام بازخوردهایی که ما بعد از آن گرفتیم بسیار واضح بود – بازی در این شرایط انتظار پنالتی دارد و من موافق هستم. این جایی است که ما بر این اساس به نتیجه درستی نرسیدیم.”
زمانی که چالش جوردن پیکفورد، دروازه بان اورتون با ویرجیل فن دایک، کاپیتان لیورپول، در دربی مرسی ساید در گودیسون پارک در اکتبر 2020 بدون مجازات ماند، کوت نیز VAR بود.
فن دایک رباط صلیبی قدامی خود (ACL) پاره شد و 9 ماه از میادین دور بود. کلوپ متحیر بود که چرا کوت، داور مایکل اولیور را ترغیب نکرد که با دیدن بازی های تکراری، علیه پیکفورد اقدام کند.
آروین منصوری، فوتبال لب– ضربه ایستگاهی زنان بسیاری در تاریخ لیگ برتر وجود داشته که به زیبایی هرچه تمام‌تر توپ را از بالای سر مدافعان حریف وارد دروازه میکردند. در لیست این بازیکنان نام های بزرگی از جمله دیوید بکهام، جیمز وارد پروز، تیری هانری، کریستیانو رونالدو، استیون جرارد، فرانک لمپارد و… مشاهده میشود.
دیوید بکهام بیشترین تعداد گل را از ضربات ایستگاهی با 18 گل در تاریخ پریمیر لیگ ثبت کرده است. ستاره سابق منچستریونایتد در 9 فصل لیگ انگلیس در 265 بازی 18 بار از ضربات آزاد ایستگاهی برای تیمش گلزنی کرد.
بکهام در 2 فصل اول حضورش حتی یک گل هم از روی ضربات مستقیم ایتگاهی به ثمر نرساند. اولین گل ضربه ایستگاهی او برای منچستریونایتد در شکست 6-3 برابر ساوهمپتون، در 26 اکتبر 1996 به ثمر رسید. یکی از بدنام ترین شکست‌های منچستریونایتد در لیگ برتر، که دیوید بکهام 48مین حضورش در لیگ را تجربه میکرد.
گل های ضربات ایستگاهی دیوید بکهام در لیگ جزیره
مقابل ساوتهمپتون – 26 اکتبر 1996 مقابل لیورپول – 6 دسامبر 1997 مقابل لسترسیتی – 15 اوت 1998 مقابل اورتون – 21 مارس 1999 مقابل استون ویلا – 1 می 1999 مقابل لسترسیتی – 18 مارس 2000 مقابل وستهم یونایتد – 1 آوریل 2000 مقابل ساوتهمپتون – 22 آوریل 2000 مقابل ایپسویچ تاون – 22 اوت 2000 مقابل وستهم یونایتد – 26 اوت 2000 مقابل لیدز یونایتد – 21 اکتبر 2000 مقابل کاونتری سیتی – 4 نوامبر 2000 مقابل منچستر سیتی – 18 نوامبر 2000 مقابل فولام – 19 اوت 2001 مقابل بلکبرن روورز – 22 اوت 2001 مقابل ساوتهمپتون – 13 ژانویه 2002 مقابل ساندرلند – 2 فوریه 2002 مقابل اورتون – 11 مه 2
بکهام شش گل دیگر در ضربات ایستگاهی برای رئال مادرید و 1 گل برای آث میلان در سری آ به ثمر رساند، اما هرگز برای پاریس سن ژرمن گلی به ثمر نرساند. با زدن 7 گل از ضربه ایستگاهی برای لس آنجلس گلکسی در ام ال اس، بکهام با 32 گل از ضربه ایستگاهی به کریر خود پایان داد.
جیمز وارد پروز-17گل ضربه ایستگاهی
جیمز وارد پراوز هفدهمین گل خود را در لیگ برتر از ضربه ایستگاهی را در پیروزی شگفت انگیز ساوتهمپتون مقابل چلسی در استمفوردبریج در 18 فوریه 2023 به ثمر رساند. این گل، تنها گل بازی بود. ششمین باری که جیمز وارد پروز با گل کردن یک ضربه ایستگاهی در بازی برنده میشود.
اکنون بیش از یک سال از ضربه ایستگاهی جیمز در لیگ انگلیس می‌گذرد، جیمز نتوانست هیچ کدام از 15 ضربه ایستگاهی که در فصل 24-2023 در وستهام به دست آورد را گل کند.
13 گل از 17 گل ضربات ایستگاهی او در بیرون از خانه بوده است، مخصوصا 8 گل آخر. این به این معنی است که او پرکارترین بازیکن در گل کردن ضربات ایستگاهی خارج از خانه است؛ 2 گل بیشتر از بکهام.
اولین تلاش او برای گلزنی از ضربه ایستگاهی در لیگ برتر در 2 نوامبر 2013 انجام شد؛ حدود 10 سال پیش. بعد از آن او %13.4 ضربات ایستگاهی اش را به سمت دروازه فرستاده و از 127 شوت 17 گل ثبت کرد. در این بازه زمانی، او 9 گل بیشتر از هربازیکن دیگری در 5 لیگ معتبر اروپایی به نام خود ثبت کرده. او را با بازیکنی مانند کریستیانو رونالدو مقایسه کنید، (4.9% تبدیل، 8 گل). مشخص است که ضربات ایستگاهی جیمز وارد پروز کشنده است!
گل‌های ضربات ایستگاهی جیمز وارد پروز در لیگ جزیره
مقابل وست برومویچ آلبیون – 16 ژانویه 2016 مقابل وست برومویچ آلبیون – 3 فوریه 2018 مقابل منچستریونایتد – 2 مارس 2019 مقابل تاتنهام هاتسپر – 9 مارس 2019 مقابل واتفورد – 30 نوامبر 2019 مقابل واتفورد – 28 ژوئن 2020 مقابل استون ویلا – 1 نوامبر 2020 مقابل استون ویلا – 1 نوامبر 2020 مقابل منچستریونایتد – 29 نوامبر 2020 مقابل نیوکاسل یونایتد – 6 فوریه 2021 مقابل کریستال پالاس – 15 دسامبر 2021 مقابل ولورهمپتون واندررز – 15 ژانویه 2022 مقابل لیدز یونایتد – 2 آوریل 2022 مقابل برایتون اند هاو آلبیون – 24 آوریل 2022 مقابل فولام – 31 دسامبر 2022 مقابل اورتون – 14 ژانویه 2023 مقابل چلسی – 18 فوریه 2023
تنها مسی(41) و رونالدو(31) گل های بیشتری از ضربات ایستگاهی به ثمر رساندند. اما تنها بازیکنی که توانست از گل‌های پروز عبور کند. هافبک برزیلی، دیگو است که در این فاکتور توانست 15.5% از ضربات ایستگاهی خود را گل کند.
جانفرانکو زولا، تیری هانری و کریستیانو رونالدو-12 گل ضربه ایستگاهی
منصفانه است که بگوییم سه بازیکنی که در تاریخ لیگ جزیره 12 گل از ضربات ایستگاهی زده‌اند، بااستعداد‌ترین بازیکنانی هستند که تا به حال در این رقابت ها بازی کرده‌اند.
متاسفانه برای جانفرانکو زولا، آمار و اطلاعاتی به طور کامل ثبت نشده، داده های ضربات ایستگاهی سری آ ایتالیا ما را به اندازه کافی به عقب برنمی‌گرداند. جادوگر ایتالیا، تا قبل از 30 سالگی؛ اولین بازی خود را در لیگ برتر انجام نداد، بنابراین جالب است که او در طول هفت فصل حضورش در لیگ جزیره گل‌های ضربه ایستگاهی زیادی به ثمر رساند.
یک چهارم گل‌های او از ضربه ایستگاهی در لیگ جزیره در یک بازی به ثمر رسید و زولا یک ضربه ایستگاهی در سه بازی مختلف لیگ جزیره در سپتامبر 2002 برای چلسی به ثمر رساند؛ تنها بازیکنان دیگری که در طول یک ماه در چند بازی موفق به گلزنی شده‌اند، وین رونی(سپتامبر2013) و یان هارت(مه2001) هستند.
تیری هانری در هر یک از شش فصل آخر حضورش در لیگ جزیره در این باشگاه ضربه ایستگاهی به ثمر رساند. زمانی که او برای 4 بازی لیگ در فصل 2012-2011 بازگشت، حتی فرصتی برای اضافه کردن به آمار خود نداشت. 12گل او از ضربه ایستگاهی در لیگ جزیره برای آرسنال یک رکورد باشگاهی در این رقابت‌ها است و تعداد گل‌های او دو برابر بیشتر از پر کارترین بازیکنان بعدی، الکسیس سانچز و رابین فن پرسی( هر دو 5 گل) است.
کریستیانو رونالدو، 12 گل برای منچستر یونایتد در لیگ جزیره به ثمر رساند! 11 مورد در اولین دوره حضورش در باشگاه بین24-2003 و 09-2008 بود. در آن شش فصل، اسطوره پرتغالی، با 11 ضربه، 3 تا بیشتر از هانری در آرسنال، بیشترین گل را در لیگ برتر از ضربات ایستگاهی به ثمر رساند.
رونالدو همچنان سومین بازیکنی جوانی است که ضربه ایستگاهی در لیگ جزیره به ثمر می‌رساند. تلاش او برای یونایتد مقابل پورتسموث در نوامبر 2003 در حالی انجام شد که او فقط 18 سال و 269 روز سن داشت، تنها گرت بیل و رابی فاولر در سنین پایین‌تر در این رقابت‌ها موفق به گلزنی شده‌اند.
رونالدو در طول دوران حرفه‌ای خود، 33 گل از ضربات ایستگاهی در پنج لیگ برتر اروپایی به ثمر رسانده. 20 بار در رئال مادرید در لالیگا، 12 بار در منچستریونایتد و فقط یکی در یوونتوس در سری آ. این آمار از سال 04-2003( اولین فصل حضورش در یونایتد) کمتر از لیونل مسی(41) و 13 تا بیشتر از بازیکن بعدی، اندره پیرلو(20) است.
سباستین لارسون و لوران رابرت-11 گل ضربه ایستگاهی
از بین بازیکنانی که حداقل 25 گل در لیگ جزیره به ثمر رسانده‌اند،هیچ کس نسبت به سباستین لارسون (42%_11 از 26) نسبت به ضربات آزاد مستقیم بیشتر گلزنی نکرده است. شش گل اول از ضربات ایستگاهی برای بیرمنگام سیتی به ثمر رسید، در حالی که پنج گل آخر در پیراهن ساندرلند بود.
اگر لوران رابرت برای مدت بیشتری در لیگ جزیره بازی می کرد، شاید می‌توانست بکهام را برای عنوان پرکارترین بازیکن ضربات ایستگاهی به چالش بکشد. از بین 15 بازیکنی که در این رقابت 8 گل یا بیشتر از ضربه آزاد به ثمر رسانده‌اند، رابرت ستاره سابق نیوکاسل سریع‌ترین گل های خود را از ضربات ایستگاهی به ثمر رسانده است. یک گل در هر 994 دقیقه بازی!
رابرت یکی از تنها دو بازیکنانی بود، که در کنار بکهام در فصل 01-2000 که یک فصل لیگ برتر پنج گل به ثمر رساند. او در فصل 2002-2001 پنج گل برای نیوکاسل به ثمر رساند و به آنها کمک کرد تا در پایان فصل چهارم شوند.
رابرت به خاطر قدرتی که می‌توانست از ضربات خود ایجاد کند، شهرت داشت و اکثر گل های او از ضربات ایستگاهی از طریق “راکت” و از طریق پای چپ او به دست می‌آمد. فقط برای اینکه بفهمید او با چه شدتی توانست به توپ ضربه می‌زد، باید از هم تیمی سابقش اولیویه برنارد بپرسید.
یان هارت و مورتن گامست پدرسن-10 گل ضربه ایستگاهی
هر دو بازیکن تعداد گل های لیگ برتر نسبتاً متوسطی داشتند، اما از ضربات آزاد مستقیم فوق العاده قوی بودند.
یان هارت، مدافع کناری سابق لیدز، 10 گل از 28 گل خود در لیگ جزیره از روی ضربات ایستگاهی به ثمر رساند(36%)، در حالی مسلما یکی از بهترین بازیکنان تاریخ مسابقات، مورتن گامست پدرسن، 29 درصد از گل های خود را از ضربات ایستگاهی به ثمر رساند.
نیکان میرزایی، فوتبال لب– لیورپول آمار هیجان انگیزی دارد، چیزی که حتی استون ویلا هم از آن در امان نیست. ویلا؛ در 16 بازی، از 18 بازی اخیر خارج از خانه خود در لیگ برتر؛ مقابل تیم هایی که در صدر جدول قرار دارند، شکست خورده است.
هیچ بازیکنی از لیورپول در این فصل بیشتر از محمد صلاح در لیگ برتر گلزنی نکرده است.
ویلا از 6 دیدار گذشته خود در آنفیلد 5 شکست خورده؛ و یک تساوی کسب کرده است. در این بازی با شکست 4-1 مقابل تاتنهام و شکست 1-0 در لیگ قهرمانان اروپا مقابل کلوب بروژ وارد این بازی شده است.
تنها باری که آنها در چنین سناریوای پیروز شدند، بازی مقابل لیدز یونایتد در برد 2-1 در الاندرود در ژانویه 2000 بود.
لیورپول مجبور شد در دو بازی اخیر خود در لیگ، با عقب افتادن از آرسنال و برایتون، کمی قدرت نشان دهد. آنها در هر دو بازی برگشتند و به ترتیب 2-2 مساوی کردند و 2-1 پیروز شدند. پیروزی برگشت مقابل مرغ دریایی باعث شد که قرمزها به سومین تیمی تبدیل شوند که در یک بازی لیگ برتر در 100 بار پیروز شده اند.
مردان آرنه اسلات این هفته نیز از یک شب به یاد ماندنی دیگر در اروپا لذت بردند. آنها یک تیم بسیار با استعداد بایرلورکوزن را 4-0 کنار زدند و اکنون به عنوان یکی از مدعیان صعود به مرحله اول لیگ قهرمانان اروپا هستند.
با پیروزی مقابل برایتون، اسلات تنها پنجمین مربی ای شد که در 8 بازی از 10 بازی ابتدایی خود در لیگ برتر بعد از جان گرگوری (1998)، گاس هیدینک (2009)، کارلو آنچلوتی (2009) و آنژه پستکوگلو (2023) پیروز شده است. از آن گروه، پستکوگلو تنها کسی بود که در یازدهمین بازی خود موفق به پیروزی نشد.
اسلات واقعا در حال گرفتن آهنگ از طلسم خود محمد صلاح است. این مصری در این فصل بیش از هر بازیکن دیگری در لیگ برتر گلزنی کرده است (12 – 7 گل، 5 پاس گل). او همچنین بیشترین ضربه‌ها را در محوطه جریمه حریف (96) به ثبت رسانده است و بیشترین درصد شوت‌ها به سمت دروازه را برای بازیکنانی که بیش از 20 تلاش ثبت کرده اند (67٪ – 20/30) را دارد. همچنین استفاده اسلوت از آرنولد در این فصل مورد توجه قرار گرفته.
دو شکست ویلا در لیگ در این فصل برابر آرسنال و اسپرز دو تیم شمال لندن بوده است و آنها قصد دارند برای اولین بار از ماه می از شکست های متوالی لیگ جلوگیری کنند. در اخبار تیم، آنها متی کش، مدافع کناری و هافبک راس بارکلی را در اختیار ندارند.
لیورپول در این بازی آلیسون بکر، دیوگو جوتا، هاروی الیوت و فدریکو کیزا را در اختیار ندارد، اگرچه ابراهیما کوناته در شکست 4-0 بایر لورکوزن در لیگ قهرمانان اروپا که مقابل برایتون به میدان رفت، حضور داشت.
لیورپول بین سالهای 2009 تا 2014؛ تنها یکی از شش بازی لیگ برتر را مقابل استون ویلا در آنفیلد برد (تساوی 2، 3 شکست)، اما رکورد اخیر آنها، بسیار وحشتناک‌تر است.
در واقع، از 6 رویارویی قبلی آنها در لیگ برتر در آنفیلد، قرمزها پنج برد و یک تساوی کسب کرده اند. آنها در مسابقه فصل گذشته، با نتیجه 3-0 پیروز شدند، دومینیک زوبوسلای و صلاح در هر دو طرف دروازه خودی کش را هدف قرار دادند.
آرامش برای ویلا در این این است، که آنها در 6 بازی خارج از خانه لیگ برتر؛ مقابل لیورپول پیروز شده‌اند، که تنها منچستریونایتد (12) و چلسی (7) بیشتر بازی کرده‌اند (آرسنال نیز 6 برد در آنفیلد کسب کرده است).
آمار اونای امری برای بازی برابر لیورپول
اونای امری و بازیکنان استون‌ویلا در حال آماده کردن چمدان‌های خود برای سفر به بندر لیورپول هستند. آنها امیدوارند که این بار از آنفیلد برای هواداران خود سوغاتی بیاورند. آیا می‌توانند؟! آمار که چنین احتمالی را نفی میکند چون از 6 سفر آخر، 5 تساوی و 1 شکست نصیبشان شده. به‌علاوه تیم امری اوضاع روحی خوبی ندارد و آنها با 2 شکست متوالی، به مصاف لیورپول می‌روند.
اتفاقاً هر 2 شکست هم در خارج از خانه بوده:
شکست 4-1 در ورزشگاه تاتنهام هاتسپرز، در لیگ برتر؛ و شکست 1-0 با یک گل عجیب در خانه کلوب بروژ بلژیک در لیگ قهرمانان اروپا. آیا تیم امری خود را آماده پیروزی و بُرون‌رفت ازین بحران کرده یا باید منتظر هت‌تریک آنها در شکست متوالی خارج از خانه باشیم؟
بگذارید هواداران استون‌ویلا را بیشتر ناامید کنیم! بازی‌های استون‌ویلا در خانه‌ی تیم‌هایی که هفته‌ی معینی از لیگ برتر را در جایگاه صدرنشین آغاز میکنند، تاریخچه خوبی نداشته. این بار نیز لیورپول صدرنشین است و بازی هم در خانه آن‌هاست. ویلا 16 بازی را در خانه صدرنشینان موقت لیگ برتر واگذار کرده، از جمله هر 9 بازی آخر این‌چنینی را!
تنها باری که ویلا موفق به پیروزی در خانه صدرنشین موقت لیگ برتر شده، به سال 2000 برمی‌گردد: پیروزی در اِلاندرود ورزشگاه خانگی لیدزیونایتد.
2 شکست ویلا در فصل جاری، مقابل تیم‌های شمال لندن، آرسنال و تاتنهام، رقم خورده، به‌ترتیب در داخل و خارج خانه. شکست مقابل تاتنهام همین هفته پیش بود. بنابراین آنها دوست ندارند بازی مقابل لیورپول 3 امین شکست فصلشان باشد و همچنین دومین شکست متوالی آنها برای نخستین بار پس از ماه می!
آمار ارنه اسلوت برای بازی
لیورپول اگرچه روی دور پیروزی و شکست‌ناپذیری است، اما بدون نقص هم نیست. یکی از نقایص تیم اسلات که در 2 هفته اخیر در لیگ برتر مشهود بوده، دریافت گل و صرف انرژی برای کامبک است. در بازی در امارات، 2 بار مجبور شدند مقابل آرسنال کامبک بزنند و آخر سر هم کامبکشان کامل نشد و بازی با نتیجه 2-2 خاتمه یافت.
در بازی هفته پیش در آنفیلد، پس از دریافت گل نخست مقابل برایتون؛ کامبکشان را کامل کردند، و 2-1 پیروز شدند تا سومین تیم تاریخ لیگ برتر شوند، که در 100 بازی موفق به کامبک کامل می‌شوند!
تیم آرنه اسلات، در اروپا نیز هفته‌ای رؤیایی داشت و با پیروزی 4-0 مقابل لورکوزن در آنفیلد، صدرنشین بلامنازع جدول لیگ قهرمانان شد. آنها در حال‌حاضر بخت نخست صدرنشینی در مرحله غیرحذفی این فصل هستند و با این پیروزی شیرین، خود را آماده مصاف با استون‌ویلا کرده‌اند.
پس از کسب دومین قهرمانی در چهار سال اخیر با اسپورتینگ لیسبون، توجه باشگاه‌های بزرگ فوتبال اروپا به روبن آموریم جلب شد، و حالا؛ منابع مختلف خبری، پیوستن این سرمربی ۳۹ ساله و جوان پرتغالی را به منچستریونایتد تأیید میکنند. آموریم اسپورتینگ را به ویترین جذابیت لیگ پرتغال تبدیل کرده و در این فصل، آنها با ۳۰ گل زده و ۲ گل خورده در ۹ پیروزی از ۹ هفته ابتدایی، عملکرد فوق‌العاده و بی‌نقصی داشته‌اند. پیش از آغاز فصل، آموریم مذاکراتی با دو باشگاه لیگ برتری دیگر یعنی لیورپول و وستهم داشت و حتی در ماه آوریل برای مذاکره با وستهم به لندن نیز سفر کرد اما در نهایت، تصمیم به تمدید قرارداد با اسپورتینگ گرفت. در این مطلب، به دلایل توجه باشگاه‌های بزرگ به آموریم میپردازیم.
معمار اسپورتینگ نوین
رشد آموریم به عنوان سرمربی سریع و غیرمنتظره شکل گرفت؛ او که مربیگری خود را سال ۲۰۱۸ در سطح سوم فوتبال پرتغال با تیم “کاسا پیا” آغاز کرده بود، سه ماه پیش از قبول هدایت تیم اصلی براگا در ژانویه ۲۰۲۰ روی نیمکت تیم دوم آنها نشست. با کسب ۱۰ پیروزی در ۱۳ بازی روی نیمکت براگا، توجه اسپورتینگ لیسبون به آموریم که سابقه بازی در بنفیکا داشت جلب شد و او در ۳۶ سالگی، تبدیل به پنجمین سرمربی اسپورتینگ طی دو سال حضور شد. آموریم در اولین سال حضورش، به رده چهارم لیگ رسید اما در دومین فصل، برای نخستین بار در ۱۹ سال اسپورتینگ را به قهرمانی در لیگ پرتغال رساند. اسپورتینگ در دوران آموریم، به دو قهرمانی در لیگ کاپ پرتغال هم رسیده اما بی‌شک دستاورد قابل‌توجه او، تبدیل شدن اسپورتینگ به تیم اول پرتغال بعد از سال‌ها ناکامی بودن است.
با استفاده از داده‌های ClubElo ( که معیاری برای قدرت تیم‌هاست) میتوان رده اسپورتینگ در دهه گذشته به این سمت را اندازه‌گیری کرد و همانطور که در نمودار پیداست، اسپورتینگ زیر نظر آموریم به قدرتمندترین فرم خود در یک دهه اخیر رسیدن است. او در دوران حضور خود روی نیمکت اسپورتینگ، جسارت و عطش خود برای به کار گرفتن بازیکنان جوانی چون گونسالو ایناسیو، ماتئوس نونس، عثمان دیاموند و نونو مندس را نشان داده است و این موضوع منجر به افزایش کیفیت تیم با توجه به داشته‌های آنها شده است.
برونو فرناندز تنها یک ماه پیش از انتصاب آموریم به منچستریونایتد منتقل شد اما انتقال مندس به پاری‌سن‌ژرمن، نونس به ولورهمپتون، پدرو پورو به تاتنهام، مانوئل اوگارته بازیکن فصل منچستریونایتد به پاری‌سن‌ژرمن و ژائو پالینیا به فولام، بخشی از درآمدزایی‌هاس اسپورتینگ از طریق فروش بازیکنان ارتقاء یافته در دوران آموریم بوده است. آموریم در دوران حضور خود, سبک بازی باثبات و مشخصی داشته و این یکی از دلایل موفقیت این تیم به شمار میرود؛ حالا سوال این‌جاست که سبک بازی آموریم در اسپورتینگ چگونه بوده است؟
آشنایی با سبک بازی آموریم
روی کاغذ تیم آموریم با ۳-۴-۳ یا ۱-۲-۴-۳ مبتنی بر مالکیت بالا، تنوع برنامه‌های هجومی و ساختار دفاعی مستحکم بازی میکند. در بازی‌سازی، آنها از هافبک‌هایی در خطوط مختلف زمین استفاده میکنند تا کار انتقال توپ از دفاع به حمله از طریق کانال میانی سریع‌تر شکل بگیرد. وینگ‌بک‌ها در این سیستم بالا و لی خط. بازی میکنند تا به دنبال ایجاد فضا در خط دفاعی حریف باشند و جلوتر از آنها، دو هافبک تهاجمی در نیم‌فضاها به دنبال خلق موقعیت و نزدیک شدن به تک مهاجم تیم هستند.
در زمین بازی‌سازی از عقب، آموریم معمولاً از بازیکنان خود می‌خواهد در سیستم ۲-۲-۲-۴ قرار بگیرند. در فصل گذشته، مدافع میانی این تیم یعنی سباستین کواتس به خط میانی اضافه میشد تا کار با توپ و زوایای پاس بهتر شکل بگیرد. شناور بودن خط حمله تیم اسپورتینگ و ایده‌های آنها در مقایسه با سایر تیم‌های اروپا در این حوزه کاملا مشخص است. برای مثال در آمار «مقاومت پرس» که بر اساس لمس توپ در یک‌سوم ابتدایی زمین به ازای هر تکل حریف تعریف میشود، این تیم امتیاز ۹۸ از ۹۹ را به دست آورده است که نشان میدهد تیم اسپورتینگ توانایی زیادی در پرس‌گریزی دارد. در هفت لیگ برتر اروپایی، تنها منچسترسیتی و اینتر میلان بیش از اسپورتینگ با ۷۴.۹ لمس توپ به ازای هر تکل حریف عملکرد بهتری داشته‌اند.
در زمان مالکیت توپ، تیم آموریم میتواند از طریق پاس‌های کوتاه یا بازی مستقیم برای بازیکنان کناری، خلق موقعیت کنند. نمره گردش توپ این تیم، ۶۰ از ۹۹ هست که نشان میدهد این تیم به اندازه تیم‌های تیم‌های مسلط بر توپ در لیگ‌های معتبر اروپایی، کمتر به دنبال حفظ مالکیت توپ است اما این موضوع نشان میدهد که آموریم در زمان بازی‌سازی، برنامه‌های متنوعی را برای خلق موقعیت دنبال میکند.
با این حال، این نمره نشان‌دهنده حمله باحوصله اسپورتینگ نیز هست. هیچ تیمی در فصل گذشته لیگ پرتغال، حمله با بیش از ۱۰ پاس متوالی انجام نداده است و همزمان، هیچ تیم هم به اندازه آنها با ۷۴ حمله مستقیم، بازی طولی انجام نداده است که نشان از تطبیق‌پذیری تیم آموریم با شرایط بازی و تیم حریف دارد. برای مثال فصل گذشته مقابل تیمی با دفاع چند لایه از عقب زمین مانند ویتوریا گیمارش، اسپورتینگ با پاس‌های تک ضرب و استفاده از فرار عمقی ویکتور گیوکرش دروازه حریف را باز کرد اما این مهاجم ملی‌پوش سوئدی با قد و قامت خود، تغییراتی را در سبک بازی این تیم ایجاد کرده است.
روش بازی اسپورتینگ در فصل 2023/24
حضور این بازیکن ۱۸۷ سانتی‌متری در خط حمله اسپورتینگ، میل به بازی مستقیم در تیم آموریم را هم افزایش داده است و وقتی او گلزنی نکند، قدرت بدنی او و فرارهای عمقی وی برای سایر بازیکنان فضای مناسب ایجاد میکند. تنها هری کین از بایرن مونیخ و لوک دی‌یونگ از آیندهوون فصل گذشته بیش از گیوکرش گل و پاس گل در هفت لیگ معتبر اروپایی ثبت کردند. گیوکرش، یکی از کلیدی‌ترین بازیکنان فصل گذشته فوتبال اروپا بوده اما مسئله اصلی تیم اسپورتینگ، تغییر در سبک بازی باحوصله این تیم و بازی‌سازی با تنوع بیشتر در فصل گذشته بوده است. موضوعاتی که میتوان آن را در گراف زیر مشاهده کرد.
رویکرد بدون توپ
هواداران منچستریونایتد که این روزها مشکلات دفاعی زیادی دارند؛ به شدت نگران تاکتیک‌های دفاعی آموریم هستند. در زمان مالکیت توپ حریف، اسپورتینگ آموریم عملکرد مطلوبی داشته و فصل گذشته در مسابقات هفت لیگ معتبر اروپایی، تنها آرسنال و فاینورد امید گل بدون پنالتی کم‌تری نسبت به اسپورتینگ برای حریفان مهیا کردند. حریفان اسپورتینگ به طور میانگین در هر بازی، ۰.۷۸ امید گل بدون پنالتی خلق کرده‌اند. سیستم اسپورتینگ در دفاع، معمولاً ۱-۴-۵ یا ۳-۲-۵ است که اجازه نمیدهد بازیکنان حریف از عمق دفاع اسپورتینگ موقعیت خلق کنند و حریف را به کناره‌ها متمایل میکند.
استفاده اسپورتینگ از خط دفاع ۵ نفره به این معنا است که میتوان در لحظاتی این موضوع را دید که یکی از مدافعان میانی سمت چپ یا راست، برای پرس کردن مهاجمان حریف از پست خود خارج شود و مطمئن باشد که هم‌تیمی‌ها، پشت سر او را پوشش می‌دهند. با این وجود، پرس از بالا با نمره ۹۵ از ۹۹ و بالا بازی کردن تیم با نمره ۸۳ از ۹۹ نیز در دستور کار اسپورتینگ قرار دارد.
در لیگ پرتغال، تنها بنفیکا بیش از اسپورتینگ در یک‌سوم دفاعی حریف موفق به کسب توپ شده است. برای این سبک از بازی، نیاز به یک هافبک؛ با قابلیت‌های مناسب در فاز تدافعی احساس میشود که پس از مانوئل اوگارته و ژائو پالینیا، این وظیفه به مورتن هیولمند ۲۵ ساله محول شده است. توانایی پوشش دادن کانال‌های کناری، بازپس‌گیری توپ و جلوگیری از بازی‌سازی حریف نقش بزرگی در ایده‌های خط میانی تیم آموریم دارند.
با توجه به اینکه بازیکنان کناری اسپورتینگ میل زیادی حضور در نقاط بالایی زمین دارند، محور دوگانه خط هافبک این تیم وظیفه مشخصی در پوشش دادن فضاهای کناری برای جلوگیری از ضدحملات حریف خواهد داشت. موضوعی که توسط هیولمند و براگانچا در تیم اسپورتینگ انجام میشود اما معلوم نیست آیا بازیکنانی چون اریکسن، کاسمیرو، اوگاته و ماینو می‌توانند این وظیفه را در یونایتد انجام دهند یا خیر.
روش بازی اسپورتینگ در سالهای گذشته.
با این حال، این ضعف دفاعی در ایجاد کردن فضا در کانال‌های کناری برای تیم‌های حریف، میتواند در لیگ برتر انگلیس به یکی از نقاط ضعف منچستریونایتد تبدیل شود.
در نهایت، نمی‌توان موفقیت آموریم در یونایتد بحران‌زده این روزها را تضمین شده دانست، شرایط لیگ برتر انگلیس و لیگ پرتغال، تفاوت‌های زیادی دارد. نهایتا؛ میتوان گفت که حتی در لیگ پرتغال نیز، تبدیل کردن یک تیم به یکی از بهترین تیم‌های دفاعی و هجومی در فوتبال اروپا، نشان‌دهنده توانایی‌های بالای یک سرمربی است.
در پایان، آموریم را باید یک رهبر کاریزماتیک که به رشد دادن بازیکنان جوان، پیشرفت دادن عملکرد بازیکنان و کسب افتخار مشهور است توصیف کرد؛ سرمربی جوانی که با این خصوصیات، حالا به دنبال ماجراجویی جدید در اولدترافورد خواهد بود.
امیرحسین محمودی، فوتبال لب– مهم‌ترین دلیل برای ماندن تنهاخ در یونایتد، این بود که گفته میشد او فرصت این را نداشت که با گروه برتر مدیریتی و اینئوس در منچستریونایتد کار کند. شاید تا آخرین لحظه هم نکرد.
نه تنها چون 14بازی در فصل 2024-25 از دیدگاه برخی “فرصت” محسوب نمی‌شود، بلکه یک تیم نخبه مدیریتی به هیچ سرمربی‌ای یکسال تمدید قرارداد نمیدهد و چهار ماه بعد اخراجش کند.
شاید این کار ناجوانمردانه‌ای از سمت اینئوس، مالک مشترک یونایتد بود. به‌هرحال این تابستانی بود که مهم‌ترین اولویت‌‌ها مورد بحث قرار گرفت. از ساخت استادیوم جدید تا بازسازی زمین تمرینی کارینگتون که تیم مدیریتی جدید به فکر تغییر در آنان افتاد. اما بزرگ‌ترین مسئله کنار یا روبروی تنهاخ قرار گرفتن بود. مسئله‌ای که مالک اقل تیم یعنی سر جیم رتکلیف باید بعد از رسمی شدن خرید سهام باشگاه توسط تیم اینئوس در ماه فوریه، روبرو میشد. و اخبار اخراج تنهاخ (که روز دوشنبه توسط اتلتیک مطرح شد) به این معنی بود که نگه‌داشتن تنهاخ در مسئولیت منچستر تا پایان فصل گذشته اشتباه بود، اشتباهی که برای آنان هزینه هم در بر داشت. روزهای تنهاخ بعد از عملکردش در ماه می به شمارش افتاد. بعد از پیشنهاد تغییر مربی که در یک جلسه متشکل از تیم اینئوس در موناکو برگزار شد، بعد از رسیدن یونایتد به فینال افای کاپ به تعویق افتاد.
یونایتد جلساتی با کاندیدهای مختلف برگزار کرد، جزئیاتی که در بازی ومبلی کنار زده شد. زمانی که مذاکرات با کاندیدها به تعویق افتاد، یونایتد سعی کرد با کاندیداهای مربیگری ارتباط برقرار کند، که باعث ایجاد سایه بر روی بازی فینال افای کاپ شد. زمانی که صحبت با کاندیداها به تعویق افتاد، به طوری که برد برابر منچستر سیتی غیر محتمل به‌نظر می‌رسید، یونایتد به جای عوض کردن تنهاخ سعی کرد او را نگه دارد. اما با توجه به مانورهای زیاد در تغییر سرمربی، نشان میداد این فرصت اینئوس به تنهاخ، اعتماد؛ همچنان به او وجود دارد.
حالا، به دنبال تابستانی که در آن اینئوس به دنبال کاهش هزینه‌هاست، یونایتد باید خیلی بیشتر از مقداری که در صورت اخراج تنهاخ در تابستان میکردند، خرج کنند.
با توجه به این که یونایتد سعی در کم کردن مخارجش داشت، آنها بیشتر از 200میلیون پوند (260میلیون دلار) در این پنجره نقل و انتقالاتی خرج کردند. در تابستانی که هدف‌های تنهاخ مد نظر این تیم بود. با وجود تمام قدم‌های مثبتی که اینئوس در یونایتد برداشته، به نظر در مهم‌ترین تصمیم خوب عمل نکردند، که باعث میشود به عنوان اولین اشتباه بزرگ‌شان در نظر گرفته شود.
در عین حال، گلیزر‌ها از این اتفاق کاملا مصون هستند، چون این اشتباهی مدیریتی تقصیر آنها نبوده. پنجمین مربی دائمی انتخابی آنها بعد از دوران سر الکس و همچنان دارا بودن 69/1 درصد باشگاه، و کسانی که گندکاری‌شان را جمع کنند. این، وقتی که رتکلیف 1/3 میلیارد پوند خرج کرد تا بتواند کنترل امور ورزشی یونایتد را بدست بیاورد، قسمتی از قرارداد بود. شاید او الان متوجه شود که آنها چرا انقدر راحت این مورد را پذیرفتند. اما با مسئولیت زیاد، قدرت زیاد هم می‌آید. بر خلاف اشتباهاتی که منجر به خروج تنهاخ شد، نشان‌دهنده این است که شروع دوران اینئوس یونایتد در راه است. اینکه فصل 2024-25 میتواند با چه سرعتی از بین برود به عهده رتکلیف و تیمش است. این تستی است که قطعات پازل چه قدر به آن اندازه که گفته میشود سرجایشان هستند، و چه قدر در مورد اتفاقات ناگهانی اطرافشان واکنش نشان می‌دهند.
در خواب و خیال مدیریتی یونایتد، خرج بیش از حد و در عین حال اجازه دادن به باقی ماندن تنهاخ بود. حتی اگر جنبه‌های اخراج او مثبت نبود، آنها باید حداقل نتایج اخیر را می‌دیدند که چقدر مخرب و نیاز به اقدام است.
تیم اینئوس، (از چپ) رتکلیف- سر دیو بریسفولد- عمر برادا- دن اشورث- جو ویلکاکس و سر الکس فرگوسن.
تنهاخ درخواست صبر بیشتر برای ثابت خود میکرد، تا قضاوت‌ها بعد از پایان فصل سومش در تیم انجام شود، بدون توجه به اینکه او تا همین‌جا هم وقت قرض کرده بود. باشگاه الان به دنبال جانشین/جایگزین/وارث این تیم هستند تا ورق را برگرداند. با اینکه یونایتد بعد از 9 بازی تنها هفت امتیاز با منطقه سقوط فاصله دارد، آنها تنها هفت امتیاز با رتبه چهارم دارند. دو و نیم ماه از فصل از دست رفته، با تنها سه برد برابر فولهام، ساوتهمپتون و برنتفورد، همچنان فرصت وجود دارد. روند انتخاب جانشین حالا باید روان و آرام پیش برود. زمانی که جانشین انتخاب شد، این انتخاب اینئوس محسوب میشود. ساختار جدیدی که رتکلیف با بهترین گروه از اشخاص ایجاد کرده، شامل فرد حاضر در کنار خط نیز میشود. چون برخلاف ماندن با تنهاخ در تابستان، اخراج تنهاخ برای رتکلیف و اینئوس گزینه بهتری‌ست چون در درجه اول میتوان گفت او، مربی رتکلیف نبوده.
در نهایت، رتکلیف با این کار توانست قدرت خودش را نشان دهد. چون بر خلاف گذشته، او مجبور به کار کردن و گذران دوران مانند زوجی که به واسطه فرزندان کنار هم زندگی میکنند، نبود. اخراج تنهاخ در نهایت تصمیم او بود و این را میتوان در آینده اشتباه کس دیگری دانست. این صرفا مربوط به انتخاب جانشین نیست، در پس کار انتخاب جانشین، کارهای بیشتر و بزرگتری به رهبری اینئوس انجام میشود (و خواهد شد). کارها و ماموریت‌هایی که این باشگاه را به جایی بهتر تبدیل کنند. بعد از اولین تصمیم بزرگ این تیم، تیم مدیریتی یونایتد اکنون تصمیم بزرگتری در راه دارد. این بار، تیم اینئوس تنهاست و نمیتواند پشت اشتباه دیگران قایم شود.
امیرحسین محمودی، فوتبال لب– سرمربی منچستریونایتد شدن یعنی قضاوت شدن بر حسب توانایی برای بهتر کردن شرایط. چیزی که برای تنهاخ بیش از حد بزرگ بود.
با اتمام دوران تنهاخ، فوتبال او توسط قضاوت‌کنندگان بلعیده شد. او باشگاه را با کسب یک کارابائو کاپ و افای کاپ در دو فصل ترک کرد. چیزی که بارها در برابر نارضایتی‌ها اذعان کرد.
نگاهی کوتاه به تاریخ منچستریونایتد
تنهاخ پنجمین سرمربی دائم برای هدایت سکان منچستریونایتد پس از خروج سر الکس فرگوسن از اولدترافورد در تابستان 2013 بود.
هلندی درگیر اتفاقات و حواشی زیادی بود که به نظر خیلی‌ها بیشتر از آنکه موارد تاکتیکی و تکنیکی باعث اخراجش شوند، حواشی و عدم کنترل رختکن و رفتار با بازیکنان محبوب طرفداران مانند رونالدو و دخیا او را به درهای خروج نزدیک کرد.
هیچ تیمی به اندازه یونایتد برنده لیگ (20 بار) نشده، اما 18 مورد آن توسط سر مت بازبی (5) و سر الکس فرگوسن (13) به ثبت رسیده. این دو همچنین 33 جام از 44 جام مهم را بدست آورده‌اند. در کل، 20 مربی از 23 مربی تاریخ باشگاه، نتوانسته‌اند در فصل نخستشان جام لیگ برتر را کسب کنند.
در تصویر پائین، ClubElo منچستریونایتد را مشاهده میکنید (که اینجا توضیح داده شد) که نشان دهنده وضعیت یونایتد بعد از دوران سر الکس فرگوسن است.
با این تفاسیر، تنهاخ توانست جام را با یونایتد کسب کند، اما چه چیزهایی باعث اخراج او شد و چه عواملی باعث شد وضع او بدتر شود؟
چه اتفاقاتی اخراج را نزدیک کرد؟
مدل بازی تنهاخ براساس فوتبال مالکانه بود، اما همینطور سرعت و مستقیم بودن در حمله.
این سبک بازی ملزوم این بود که مهاجمان بیشتر پرس کنند، چیزی که مهاجمین یونایتد به آن عادت نداشتند. همین موضوع باعث شد که تیم خط میدفیلدی را داشته باشد که مشکل سرعت هم داشت تمام تلاشش را برای جبران فضای خالی پشت مهاجمین بکند.
لحظات خوب یونایتد هنگام بازی ضدحمله‌ای نابود میشد. در حمله شلخته اما در دفاع از این نوع فوتبال، ماهر. در روزهای بد، آنها نمیتوانستند موقعیتی که حالت ضد حمله‌ای داشت را ایجاد کنند، و در دفاع از حملات سریع، ناتوان.
تلاش برای توضیح نقشه‌های رشد تیم تنهاخ سخت است. زمانی که بهترین تکه از هر استراتژی را جدا میکرد و با کم فکری به تیمش اضافه میکرد.
بالانس کردن خلاقیت و واقعیت زمین چیزیست که از رهبران بزرگ انتظار میرود، چیزی که تنهاخ متوجه آن نشد.
تنهاخ در این که یونایتد را از نقطه‌ای پائین به چمپیونزلیگ برساند موفق بود. اما از نظر پیدا کردن راهی برای عادت کردن تیمش به تاکتیک‌های جدید ناتوان.
آمدن او به یونایتد در 2022 بعد از فصلی با کم‌ترین امتیاز در تاریخ پریمیر لیگ و عملکرد او، نشان میداد که او توانسته چند مشکل را نشان دهد و برای حلشان اقدام کند.
امتیازات منچستریونایتد در 12 بازی ابتدایی پس از بازنشستگی سر الکس.
یونایتد 2022-23 به طور کل چه با توپ و چه بدون آن، خوب عمل کرد. برد برابر بارسلونا در پلی‌آف لیگ اروپا و نیوکاسل در فینال کارابائو کاپ نوید برگشت روزهای بهتر را میداد.
نگرانی‌هایی در مورد بازی با بزرگان لیگ وجود داشت، چیزی که انتظار می‌رفت تنهاخ بتواند در فصل بعد از پس آن بر بیاید.
اما او نتوانست.
تنهاخ از احتمال تبدیل شدن یونایتد به بهترین تیم ترنزیشنال تاریخ صحبت میکرد، اما در عمل رو به حمله مستقیم میاورد که به طور کلی آنها را در دفاع تضعیف میکرد.
یک برد غیر منتظره جلوی منچسترسیتی در افای کاپ، دانش او در زمینه تاکتیکی را در یک بازی به دنیا یادآوری کرد. اما شروع فصل جدید دوباره ضعف‌های یونایتد را نشان داد(دفاع کردن برابرشان راحت و گیج کردن در خط میدفیلد). کنفرانس‌های خبری‌اش نشان میداد که او در تلاش بود همه‌چیز را همزمان جلو ببرد، مشتاق از صحبت در مورد موفقیت‌های گذشته و نشان دادن نقشه‌ها و صحبت‌هایی درباره آینده.
مدیریت یونایتد کاری سخت است و بیشتر مشکلاتی که تنهاخ با آنها مواجه شد مخصوص دوران خودش نبود.
تنهاخ از احتمال تبدیل شدن یونایتد به بهترین تیم ترنزیشنال تاریخ صحبت میکرد، اما در عمل رو به حمله مستقیم میاورد که به طور کلی آنها را در دفاع تضعیف میکرد. او تقریبا هر کاری کرد که فصل گذشته بدتر شود. تنهاخ در به واقعیت رساندن نقشه‌هایش مشکل داشت و حتی در تعویض‌ها (که زمانی در آن ماهر بنظد می‌رسید) هم بد عمل کرد.
یک برد غیر منتظره جلوی منچسترسیتی در افای کاپ، دانش او در زمینه تاکتیکی را در یک بازی به دنیا یادآوری کرد. اما شروع فصل جدید دوباره ضعف‌های یونایتد را نشان داد(دفاع کردن برابرشان راحت و گیج کردن در خط میدفیلد). کنفرانس‌های خبری‌اش نشان میداد که او در تلاش بود همه‌چیز را همزمان جلو ببرد، مشتاق از صحبت در مورد موفقیت‌های گذشته و نشان دادن نقشه‌ها و صحبت‌هایی درباره آینده.
مدیریت یونایتد کاری سخت است و بیشتر مشکلاتی که تنهاخ با آنها مواجه شد مخصوص دوران خودش نبود.
مربی بودن یونایتد مانند مدیریت یک دارایی مولتی میلیارد دلاری‌ست که سعی در راضی کردن طرفدارانش در کل دنیا دارد. این باشگاه در دنیا جزو اخبار است و مدیریت آن کار هرکسی نیست.
باخت سه بر صفر یونایتد به تاتنهام اخراج تنهاخ را نزدیک کرد.
در ورزشی که اکثر بازیکنانش درباره نتایج خوب ثابت حرف می‌زنند و قبل از تصمیم مهم گرفتن به زوایای مختلف نگاه میکنند، یونایتد یک دهه بعد از دوران فرگوسن را خرج گذر از رنج‌هایی کرده که با عجله همراه بوده. تصمیم برای نگه‌داشتن تنهاخ به تابستان گذشته برمی‌گشت که نتیجه برابر کاونتری بر آن تاثیر زیادی گذاشت، اما ادامه افت باعث شد که این تصمیم حتمی شود. باوری اشتباه در مقیاس باشگاهی بزرگ باعث شد 11 سال ناامیدی برای مدیریت و طرفداران ایجاد شود، چیزی که تیم مدیریتی جدید تازه درحال فهمیدن آن هستند.
یونایتد از سال 2013 وارد کورس قهرمانی جدی‌ای نشده، از زمان بازنشستگی فرگوسن چند باری در بین 4 تیم برتر قرار گرفته. مدیر سابق یونایتد، اد وودوارد؛ یک‌بار اشاره کرد که عملکرد خوب در زمین تاثیر زیادی بر اتفاقات مدیریتی و بازرگانی ندارد. اما طرفداران یونایتد در تعجبند که چرا این تیم نمیتواند هر دو را همزمان جلو ببرد.
مدیر اجرایی عمر برادا، که تابستان به این پست منصوب شده، به کارمندان گفته که هدف بردن پریمیرلیگ را در سال 2028 دارد، که سالگرد 150سالگی باشگاه است.
اینکه یونایتد با مربی جدید چه نتایجی رقم خواهد زد و اتفاقاتی که برای ساخت استادیوم جدید می‌افتد، جزو چالش‌های جدید باشگاه است.
از زمان پایان دوران فرگوسن در 2013، یونایتد فصل‌هایی را گذرانده که شک آنان را درباره اینکه آیا بزرگ‌ترین باشگاه انگلستان هستند یا خیر، به شک انداخته.
آنها برای رسیدن به این مهم باید خودشان را پیدا کنند.
امیرحسین محمودی، فوتبال لب-به اریک تنهاخ، صبح دوشنبه؛ پس از باخت برابر وستهم در روز یکشنبه، اطلاع داده شد که پس از دو و نیم سال مربیگری، دیگر در اولدترافورد نخواهد بود و این تیم را ترک خواهد کرد.
نتیجه بازی یکشنبه جایگاه تیم تنهاخ را در رده 14م جدول قرار داد، هفت امتیاز فاصله با کسب سهمیه لیگ قهرمانان؛ فقط سه برد از نه بازی در پریمیرلیگ و تنها 4 برد بعد از 14 بازی در تمامی رقابت‌ها.
باشگاه هم‌اکنون گام بعدی را با روود فن نیستلروی، مهاجم سابقشان برخواهند داشت که قبل از شروع این فصل به خدمت گرفته شد تا کنار تن هاخ کار کند و از او و باقی کادر فنی خواسته شد تا زمانی که جانشین تنهاخ به تیم اضافه میشود؛ زمام امور را در دست بگیرند.
در ادامه بیانیه‌ای از سمت باشگاه مبنی بر این که “اریک تنهاخ از مربیگری منچستریونایتد برکنار شد” منتشر شد.
در این بیانیه نقل شده: “اریک در آپریل 2022 به باشگاه آمد که در این مدت توانست دو جام داخلی کسب کند؛ که شامل کارابائو کاپ در سال 2023 و افای کاپ در سال 2024 میشود. ما از اریک و تمام اقداماتی که در زمان مربیگری‌اش برای ما انجام داد مچکریم و برای او در آینده آرزوی موفقیت می‌کنیم.”
تنهاخ در تابستانی که یونایتد لیگ را در جایگاه هشتم (که بدترین نتیجه از سال 1990 بود) به پایان رسانده بود و همچنین به رقیبش منچستر سیتی در فینال افای کاپ باخته بود.
یونایتد در آغاز ماه جولای امسال، بند تمدید خودکار یک‌ساله مرد 54ساله را فعال کرد که در قرارداد قبلی او که در سال 2022 منعقد شده بود، این گزینه که امکان تمدید از سمت باشگاه تا سال 2025 وجود داشت. با این‌حال، یک شروع ناامیدکننده، که از ابتدای فصل رقم خورد؛ کلید تصمیم گیری این مسئله که تحت نظر عمر برادا (مدیر اجرایی)، دن اشورث (مدیر ورزشی) و جیسون ویلکاکس (مدیر فنی) بود، که جایگزینی تنهاخ را پیشنهاد کنند.
اتلتیک فاش کرد که در تعطیلات ملی جلسه مدیریتی در دفتر منچستریونایتد واقع در لندن برگزار شد، که در خلال این جلسه عملکرد تنهاخ به عنوان سرمربی و احتمالات برکناری او بررسی و مورد بحث قرار گرفت.
در فصل اول حضورش، تنهاخ توانست این تیم را در جایگاه سوم قرار دهد و قهرمانی آنها در کارابائو کاپ را به ارمغان آورد که باعث شد روند شش ساله این تیم بدون جام شکسته شود.
اما در سال گذشته، یونایتد در لیگ داخلی و در اروپا به سختی دوام آورد که منجر به حذف مستقیم آنها از لیگ قهرمانان اروپا بود و تنها با قهرمانی در افای کاپ توانستند سهمیه لیگ اروپا در این فصل را بدست بیاورند
یونایتد جایگزین‌های احتمالی‌ای را در آن مدت مدنظر قرار داد، که شامل سرمربی حال حاضر انگلستان، توماس توخل سرمربی جدید تیم ملی آمریکا مائوریسیو پوچتینو، روبرتو دیزربی سرمربی سابق برایتون که در حال حاضر سرمربی مارسی است، توماس فرانک سرمربی برنتفورد و کیران مک کنا سرمربی ایپسویچ تاون میباشد.
اما در نهایت پروسه به گونه ای بود که مالک تیم سر جیم رتکلیف و مدیر ورزشی اینئوس سر دیو بریسفولد این بود که با تنهاخ ادامه دهند.
یونایتد در بازار نقل و انتقالاتی فعال بود و ماتیاس دلیخت، لنی یورو، یاشوا زیرکزی، مانوئل اوگارته و نوصیر مزراوی را با مبلغ تخمینی کلی 205 میلیون پوند (274 میلیون دلار) به علاوه بندهای پاداشی به خدمت گرفت.
در ساعات پایانی پنچره نقل و انتقالاتی و چند ساعت بعد از باخت یونایتد علیه لیورپول، برادا حمایت کامل باشگاه و تیم مدیریتی را از تنهاخ اعلام کرد.
تنهاخ قبل از شروع به کار در یونایتد به مدت 4سال و نیم در آژاکس مشغول به کار بود. او همچنین تیم گو اهد ایگلز و اوترخت را هدایت میکرد، که با مربیگری دو ساله در تیم دوم بایرن مونیخ ادامه یافت.
اکنون مسئولیت انتخاب جانشین توسط تیم مدیریتی جدید برپا شده انجام میشود که متشکل از مدیر اجرایی عمر برادا و مدیر ورزشی دن اشورث است، که جانشینی برای تنهاخ پیدا کنند که بتوان فصل مقطعی را به پایان رساند.
چه قدر بدتر باید میشد؟
بدون حتی در نظر گرفتن عملکردهای اخیر در زمین، یک دورنمای بلندمدت از نتایج یونایتد در گذشته، نشان‌دهنده این است که چقدر موقعیت آنها به نسبت تیم‌های بزرگ اروپا افت داشته است.
با استفاده از داده‌های ClubElo،( که معیاری برای قدرت تیم‌هاست، که امتیازات از تمامی بردها را گرفته و به نسبت حریفی که تیم با آن بازی میکند به آن وزن میدهد)؛ میتوان رده یونایتد در دهه گذشته به این سمت را اندازه‌گیری کرد.
افت و خیزها برای هر تیمی عادی‌ست، اما گرافیک پائین نشان‌دهنده این است که تسلط یونایتد افت داشته است. بعد از یک افت قابل توجه، پس از بازنشستگی فرگوسن در تابستان 2013، در دوران مورینیو و سولسشائر نتایج مثبتی وجود داشت.
با این‌حال، دلیل‌هایی برای مثبت‌اندیشی وجود دارد. از زمانی که تنهاخ به یونایتد آمده برای عملکرد کلی باشگاه که در پایین‌ترین خود از زمان پسا-فرگوسن است، وجود دارد. نشانه‌هایی از فلش‌های سبز و مثبت در زمان‌هایی وجود داشت، اما نه آنقدری که بتوان برای بلندمدت هم آنها را در نظر گرفت.
مقایسه با روزهای شکوه غیرقابل اجتناب است. اما تنها زمانی نیست که نقشه‌ای برای آینده یونایتد داشته باشید، که بتوان از آن مشکلاتی که گریبان‌گیر تیم است را واضحا نشان دهید.
امیرحسین محمودی، فوتبال لب– هر فصل جدید برای طرفداران پریمیرلیگ امیدوار کننده‌ست. امیدی که این فصل متفاوت خواهد بود، یا در مواردی، مثل چهار فصل گذشته تکراری.
بخشی از این دلیل بخاطر چهره‌های جدید است، که ممکن است امید‌های واهی برای طرفداران به ارمغان آورد، چه خرید جدید و چه بازیکنی از آکادمی.
کوبی ماینو و آدام وارتون که در دو فصل گذشته حتی یک بازی هم انجام ندادند در اسکواد انگلستان برای یورو 2024 قرار گرفتند.
تعداد زیادی بازیکن جوان جدید وجود دارد که امیدوارند در فصل جدید شروعشان را برای تیم اصلی رقم بزنند. به ده بازیکن زیر 21 سال میپردازیم که حتی یک بازی هم در پریمیرلیگ انجام نداده‌اند، اما ممکن است در فصل جدید فرصتی داشته باشند.
اریک تنهاخ توبی کولیر را بعد از پیروزی در فینال افای کاپ فصل گذشته برابر منچسترسیتی در ورزشگاه ومبلی را بازیکنی معرفی کرد که ارزش چشم‌داشت دارد. دقیقا مانند کوبی ماینو که در قهرمانی کارابائو کاپ در فصل قبل از آن دیدیم، تنهاخ بازیکن آکادمی را به جشن فینال دعوت کرد و به او گفت که میتواند به زودی بخشی از این شادی باشد.
یونایتد درصدد است که در این فصل به کولیر شانسی برای بازی در تیم اصلی بدهد. مصدومیتش روند او را کندتر کرد، اما هیچوقت در مورد کیفیت او شکی وجود نداشت.
توبی کولیر اولین بازی خود برای یونایتد را در بازی کامیونیتی شیلد برای منچستریونایتد انجام داد.
حضور تنهاخ در امضای قرارداد جدیدش در این تابستان، اتفاقی کمیاب برای بازیکنی بود که از رده‌های کارینگتون بالا آمده، با این‌حال نشان دیگری‌ست که سرمربی او را بازیکن مهمی در نظر می‌گیرد.
پسر 20 سالهای که از تیم برایتون در سال 2022 به خدمت گرفته شد، یک میدفیلدر هولدینگ است که در عین حال میتواند به عنوان باکس-تو-باکس عمل کند. قسمتی که یونایتد در آن مشکل دارد. توانایی کولیر با حمل توپ و سرعت و قدرتش باعث میشود بتواند مناطق بزرگی در زمین؛ چه در حمله، چه در دفاع را پوشش دهد. چیزی که او را برای بازی ترنزیشنال و تمپو بالای یونایتد، شخص مناسبی قرار میدهد. حواستون بهش باشه.
لوکاس برگوال یکی از خبرهای پر سر و صدا در روز ددلاین ژانویه بود. جوان سوئدی انتقال به تاتنهام به جای بارسلونا را انتخاب کرد.
بنظر تصمیم او برای انتخاب اسپرز، تصمیم درستی بوده، چرا که این بازیکن به همین زودی جایی در تیم در اولین بازی فصل برابر لستر یافته است.
لوکاس برگول از تیم سوئدی یورگندرز به تاتنهام پیوست.
برگویل در پست میدفیلد نمایش خیلی خوبی در پیش‌فصل زیر نظر انژ پستکوگلو نشان داده است. علیرغم اینکه تنها 18 سال سن دارد، او در تمام زمین احساس راحتی میکند و در یک سوم دفاعی حریف خطرناک ظاهر میشود.
این جوان میتواند حمل توپ‌های خط‌شکن و هجوم به فضاهای تنگ انجام دهد. او قطعا میتواند بار خلق موقعیت را از دوش جیمز مدیسون که در عین انجام این کار در خطوط عمیق‌تری قرار می‌گیرد، بردارد. اگر دیدید که او برای تاتنهام نقش رهبر را بازی میکند، متعجب نشوید.
اوماری هاچینسون اولین بار در سن 12 سالگی در دید رسانه‌ها قرار گرفت، زمانی که داشت مهارت‌های تکنیکی‌اش را به عنوان بازیکن آکادمی آرسنال به رخ می‌کشید.
هاچینسون، وینگر چپ پایی که به زدن به سمت راست علاقه دارد، در سن 18 سالگی به چلسی رفت، اما احساس کرد آینده‌اش در ایپسوئیچ روشن‌تر است، بعد از اینکه به صورت قرضی در این تیم درخشید، به صورت دائمی به این تیم پیوست.
عملکرد او ایپسوئیچ را راضی کرد که برایش 18میلیون پوند خرج کند که رکورد نقل و انتقالات باشگاه را شکست، چون هاچینسون در فصلی که برایشان بازی کرد، ده گل و شش پاس گل در اولین فصلش در فوتبال حرفه‌ای‌اش به سرانجام رساند.
هاچینسون بعد از باخت یک بر صفر چلسی برابر منچسترسیتی در ژانویه 2023 زمانی که گراهام پاتر سرمربی آنها بود، کمی از مزه پریمیرلیگ چشید، اما تا اکنون باید صبر میکرد. اگر او بتواند با ایپسوئیچ جهشی در پریمیرلیگ انجام دهد، احتمالا چند نفری در باشگاه سابقش از رفتن او پشیمان خواهند شد.
اگر یانکوبا مینته در لیست برایتون باشد، طرفداران نیوکاسل ممکن است از دیدن بازی‌های برایتون آزرده خاطر شوند. فروش سی میلیون پوندی او در اواخر ژوئن هیچوقت نقشه نیوکاسل نبود، اما برای در امان بودن آنها در قوانین سود دهی و تامین مالی لازم بود. مینته در فاینوردِ فصل گذشته آرنه اسلاوت در پست وینگ راست خوش درخشید، با به ثمر رساندن ده گل و شش پاس گل که به آنها در نایب قهرمانی اردویزه هلند کمک کرد. عملکرد او در پیش فصل احساسی را در بر گرفت که برایتون دوباره در بازار نقل و انتقالات کودتایی کرده است. بازیکن 20ساله، سال گذشته در باشگاه هلندی اودنزه بولدکلاب بازی میکرد. سرمربی جدید برایتون، فابیان هورزلر چندین گزینه در این پست مثل مینته، سیمون آدینگرا و کائورو میتوما دارد. ملی پوش گامبیا میتواند سوپرایز خوبی باشد. مینته که کات زدنهای خطرناکی با پای چپ دارد، میتواند در میانه و وینگ چپ بازی کند. که باعث میشود او در این فصل تاثیرگذار باشد.
ایتان نوانری، جوان‌ترین بازیکن تاریخ پریمیرلیگ، ممکن است بتواند در این فصل شانس‌ش را برای تاثیرگذاری در آرسنال پیدا کند. حضورش در نیمکت در بازی با برنتفورد در سال 2022، با 15سال و 181روز سن، باعث شد در پریمیرلیگ تاریخ سازی کند. اما او امیدوار است کریرش به اینجا ختم نشود.
میکل آرتتا از زمانی که تبدیل به کاندید برای قهرمانی در پریمیرلیگ شده‌اند، با انتقاداتی مبنی بر کمبود استفاده از بازیکنان آکادمی مواجه شده است، اما نوانری میتواند این منتقدان را ساکت کند. مایلز لویز-اسکلی، بازیکنی با همان روند نوانری، گزینه مناسبی برای این لیست بود. نوانری با مارتین اودگارد و دکلن رایس در جنگ برای فیکس بودن است، اما نشانه‌های خوبی نشان داده است که میتواند دارایی خوبی برای آرسنال به عنوان بازیکن خارج از نیمکت باشد. آرتتا توانایی نوانری در فرار از فضاهای تنگ را مورد ستایش قرار داده و او را با جک ویلشر که مربی او در آکادمی آرسنال بود، مقایسه میکند.
آرسنال توانسته او را با وجود پیشنهادهایی از چلسی و منچسترسیتی در باشگاه نگه دارد، اما آرتتا زیر این فشار است که آیا این بازیکن 17 ساله را بازی دهد یا ریسک از دست دادن او با مصدومیت را به جان بخرد. اگر نوانری بتواند خود را نشان دهد، آرسنال ستاره دیگری در دستانش دارد.
انتقال آماریو کوزیر-دوبری به برایتون یکی از دلایلی‌ست که طرفداران آرسنال در مورد بازی رسیدن به جوانان این تیم انتقاد میکنند. وینگر راست چپ‌پا قرارداد تمدید با آرسنال را با رفتن به ساحل جنوبی به خاطر اینکه راه راحت‌تری برای رسیدن به تیم اصلی داشت، معاوضه کرد.
در مورد کوزیر-دوبری، با توجه به اینکه رقابت او با بوکایو ساکا که همیشه در ترکیب حاضر است، سخت بود و رفتن او اجتناب ناپذیر بود.
هرچند او برای بازی کردن در پست وینگر کار خیلی سخت‌تری از تازه‌وارد دیگر یعنی مینته و بازیکنانی مثل آدینگرا و میتوما دارد.
طرفداران آرسنال توجه دقیقی به استادیوم آمکس برای پیگیری کردن بازی‌های او دارند.
مسیر شگفت‌انگیز برایتون برای بازی گرفتن و تطابق دادن بازیکنان جوان با تیم اصلی، شاید مهم‌ترین دلیل آن است که او در مسیر مناسبی برای ورود به پریمیرلیگ داشته باشد.
آرچی گری 24مین بازیکنی‌ست که مسیر پدرش را برای رسیدن به پریمیرلیگ طی کرده است.
اندی گری 51بازی برای لیدز انجام داده و در تیم‌هایی مانند ناتینگهام فارست و ساندرلند انجام داده، درحالی که انتظار از پسرش بعد از انتقال او از لیدز به تاتنهام، بیشتر است.
گری از خانواده فوتبالی می‌آید که تا سه نسل ادامه دارد. پدربزرگش، فرانک، برنده کاپ اروپایی‌ست، درحالی که عموی بزرگش، ادی، از اسطوره‌های لیدز است.
مدتی زمان برد تا گری اعتماد سرمربی‌اش پوستکوگلو را بدست آورد، چرا که او در پیش فصل گری را در پست دفاعی بازی میداد.
انعطاف‌پذیری او باعث شده که این ایده وجود داشته باشد که بازی‌های زیادی از او در لباس تاتنهام خواهیم دید. بازیکن جوان اما بالغی که تجربه زیادی در باشگاه لیدز با مربیان مختلف داشته است.
بهترین بازی گری را زمانی خواهید دید که او به عنوان میدفیلدر باکس-تو-باکس بازی میکند.
هری آماس در روند رسیدن بازیکنان جوان به تیم اصلی در منچستریونایتد از دیگران جلوتر بوده. او در فصل گذشته که از واتفورد به تیم زیر 21سال پیوست، به سختی فرصت بازی میکرد، اما او اکنون خود را در قاب احتمالی برای حضور در تیم اصلی می‌بیند.
این بازیکن 17 ساله یکی از موفق‌ترین‌ها در تور پیش‌فصل تیم بود، در فلنک سمت چپ به خوبی با رشفورد ارتباط داشت و نشان از توانایی‌اش در رسیدن به رده بالاتر تیمی داشت.
در دسترس نبودن لوک شاو و تایرل مالاسیا مشکلی در سمت چپ دفاعی برای یونایتد ایجاد کرده. البته که راه‌حل‌هایی وجود دارد، اما آماس با توجه به اینکه هر سه بازی در آمریکا در ترکیب آغازین بود، خود را کاندید بزرگی برای این پست کرده است.
هری آماس در فصل گذشته بر روی نیمکت یونایتد بود، اما هنوز نتوانسته بازی اول خود را برای یونایتد انجام دهد.
نوع بازی این فولبک چپ با لوک شاو مقایسه شده، و حتی خود شاو هم زمانی که از او سوال شد که کدام بازیکن جوان را باید تحت نظر قرار داد، نام آماس را برد.
شاو امیدوار است که مصدومیتش رفع شود، اما اگر این مشکل همچنان پابرجا باشد، یونایتد یک گزینه برای مدنظر قرار دادن دارد.
تنهاخ دیدگاهش برای بازی دادن به آماس در این فصل را وسعت داده، با اینکه گفته که او در موقعیتی که ماینو یک سال پیش خود را در آن می‌دید، نیست، اما از این راه خیلی هم دور نیست.
ساویو یکی از مثال‌های درخشان مدل باشگاه‌داری سیتی گروپ است. او از تیم فرانسوی ترویرس، بعد از حضور قرضی در تیم خیرونا (که مالکین هر دو تیم سیتی گروپ است) خریده شد. او به کشور مادرش برای بازی در پریمیرلیگ برگشته است. یازده گل و ده پاس‌گل برای خیرونا در تمامی رقابت‌ها در فصل گذشته عملکرد خوبی برای بازیکن 20 ساله بود. فرم او به خیرونا کمک کرد که این تیم برای اولین‌بار در تاریخش، به لیگ قهرمانان راه پیدا کند. ساویو چپ پاست و در هر دو سمت وینگ بازی میکند، با اینکه اکثر اوقات در فصل گذشته در سمت چپ بازی میکرد. میشل، سرمربی خیرونا گفته بود که از زمان وینیسیوس جونیور کسی را با این مقدار توانایی در یک به یک ندیده است.
رفتن خولیان آلوارز از منچسترسیتی یک جای خالی برای خط حمله منچسترسیتی ایجاد میکند که ساویو میتواند آن را پر کند. مدیر فوتبالی تاکسیکی بگیریستین اظهار داشت که این وینگر نقش بزرگی برای قهرمان فصل پیش پریمیرلیگ بازی میکند. خرید ساویو چیزی بود که به اندازه کافی به آن پرداخته نشد، اما او را زیرنظر داشته باشید.
میکی مور جوان‌ترین بازیکن حاضر در لیست تاتنهام است که به تازگی تولد 17سالگی‌اش را جشن گرفته است. اما مهاجم جوان تاتنهام را دست کم نگیرید.
اسپرز، میکی مور را در درجه بالایی قرار میدهد، که دلیلی بر تصمیم امضای قرارداد سه ساله‌شان با او بود، بیشترین زمانی که میتوان با یک بازیکن زیر 18سال قرارداد بست. انتظار میرود که مور شانسی برای بازی در پریمیرلیگ زیرنظر پوستکوگلو داشته باشد، چون تاتنهام به عمق اسکواد بیشتری بخاطر حضورشان در لیگ اروپا احتیاج دارد. مور زمانی که در پریمیرلیگ فصل گذشته در برابر منچسترسیتی به میدان رفت، تبدیل به جوان‌ترین بازیکن تاریخ اسپرز شد. همانطور که در هفته آخر در بازی با شفیلدیونایتد در نیمکت بود. این مهاجم در فصل گذشته در پریمیرلیگ 2 بسیار پرکار نشان داد، با به ثمر رساندن 14گل و ثبت 8پاس گل در دوازده بازی، به سلاح مهلکی برای پستکوگلو تبدیل شده است.
همانطور که میبینید، تری انیورنی بازیکن یازدهم در لیست ده‌تایی ماست. او گزینه اضافی ما در این لیست میباشد و دلیلش هم این است:
انیورنی یکی از چندین جوان لیورپول بود که در فصل گذشته توسط یورگن کلوپ بخاطر بحران مصدومیت به تیم اصلی فراخوانده شد. و همین باعث شد با بازی کردن در افای کاپ تبدیل به جوان‌ترین بازیکن تاریخ لیورپول شود.
عملکرد انیورنی در پیش‌فصل، تهییجی در میان هواداران لیورپول ایجاد کرد. گل او به سویا در آنفیلد، بهترین راه برای اتمام پیش‌فصل بود.
اما آرنه اسلاوت در برابر بازی کردن او صبر به خرج داده، او گفت که انیورنی برای بازی و تحمل فشار در پریمیرلیگ نیاز به رشد بدنی خود دارد، که روند فکری منطقی‌ای به نظر می‌آید.
لیورپول انیورنی را از لستر در سال 2023 به خدمت گرفت.
نقشه لیورپول برای انیورنی، وارد کردن تدریجی و با آرامش او به تیم اصلی میباشد تا در روند رشد فیزیکی او عجله‌ای به خرج داده نشود و ریسک مصدومیت او پایین بیاید، که باعث کاهش زمان بازی در پریمیرلیگ میشود.
در عین اینکه فیزیک او کاملا مناسب و آماده شروع در پریمیرلیگ نیست، او استعداد کافی برای حضور در تیم اصلی را دارد.
آرنه اسلات، سرمربی جدید لیورپول در همین ابتدای کار، با جوانانی مواجه است که پتانسیل بسیاری دارند. باید دید این سرمربی هلندی چه تدبیری برای بازیکنان جوان لیورپول خواهد اندیشید.
شکیب معصومی، فوتبال لب– از زمانی که آرنه اسلات، سرمربی جدید لیورپول کار بر روی تیم در پیش فصل را آغاز کرده، آن ها دائما در حال بررسی بازیکنان جوان تیم هستند. مرد هلندی، نگاه خاصی به بازیکنان تیم زیر 21 سال و کسانی که قرضی از تیم جدا شده بودند دارد.
با حضور 13 بازیکن لیورپول در رقابت های یورو و کوپا آمریکا، فرصت خوبی برای خودنمایی در اختیار بازیکنان جوان باشگاه قرار داده شد. 9 بازیکن از 13 بازیکن به مراحل نهایی دو تورنومنت راه یافتند که این به معنی غیبت طولانی تر آن ها بود.
سرمربی سابق فاینورد، از سال ها قبل همواره به دلیل اعتماد به جوانان و رشد آن ها مورد تقدیر است. او موفق شد با تیمی جوان و کم تجربه در کورس قهرمانی اردیویسه حضور داشته باشد و یک بار نیز به مقام قهرمانی دست یابد.
لیورپول کلوپ یا فاینورد آرنه اسلات؟
در دو گراف فوق، کاملا قابل مشاهده است که آرنه اسلات عملکردی بی نظیر در استفاده از جوانان دارد! حتی بهتر از یورگن کلوپ که همواره به ارتقای سطح بازی بازیکنانش مشهور است. فصل پیش کانر بردلی و جرل کوانسا دو بازیکن جدید لیورپول از آکادمی بودند که عملکردی بی نظیر به جا گذاشتند.
با ذکر تمامی اسامی که در دوره کلوپ از آکادمی لیورپول جایگاهی در تیم به دست آوردند، همچنان این تیم سرشار از بازیکنانی است که زیر نظر کلوپ به بلوغ بازی و فرصت حضور نرسیدند.
بازیکنان چشم انتظار تایید آرنه اسلات
فابیو کاروالیو
اولین بازیکن جوانی که امید زیادی به اعتماد اسلات دارد، کسی نیست جز ستاره‌ی 19 ساله فصل 2022-2023 فولام! بازیکنی که به عنوان یکی از آینده‌دار ترین بازیکنان انگلیسی برای حضور در تیم اصلی به لیورپول پیوست. با این حال اون هیچوقت فرصت درخشش زیر نظر یورگن کلوپ را به دست نیاورد. فصل اول او، فصلی بسیار ناامید کننده با بازی های کم تعداد در پست های غیر تخصصی با پیراهن لیورپول بود. در دومین فصل حضور در بندر مرسی ساید، فابیو ابتدا به لایپزیش پیوست، اما بعد از عدم دریافت فرصت و اعتماد کافی در آلمان، لیورپول قرارداد قرضی او با لایپزیش را فسخ کرد. در نیم فصل دوم کاروالیو به باشگاه هال سیتی در چمپیونشیپ پیوست و توانست بازی های خوبی را به نمایش بگذارد.
همانطور که در عکس فوق مشهود است، فابیو کاروالیو با فقط یک نیم فصل حضور در چمپیونشیپ، دومین بازیکن برتر این لیگ از لحاظ خلق موقعیت در فصل گذشته است. او تا کنون در تمرینات پیش فصل لیورپول به طور کامل حضور داشته تا بتواند اعتماد سرمربی را جلب کند، هرچند که همچنان احتمال جدایی قرضی یا قطعی او وجود دارد.
تایلر مورتون
پست 6 انگلیسی، علیرغم سن کمش خارج از لیست نام های بازیکنان کم تجربه قرار می‌گیرد. او تا کنون 79 بازی در رده بزرگسالان در چمپیونشیپ انجام داده است. مورتون در این فصل حضور قرضی در بلکبرن و هال سیتی، عملکردی شگفت انگیز در توپ‌گیری و پخش توپ داشته.
بازیکن انگلیسی با ثبت 88.5% پاس موفق و کسب رتبه سوم تیم هال سیتی از لحاظ شرکت در گردش توپ منجر به حملات، ثابت کرد که میتواند یک پلی‌میکر قابل اتکا در نیمه عقب زمین باشد. همچنین او جلوتر از امثال سری، اسلتر و اوزان توفان، بیشترین بازی‌سازی منجر به شوت را برای هال سیتی ثبت کرد.
پلی‌میکر انگلیسی امیدوار است در طول فصل آینده بتواند مثل دو فصل گذشته به طور مداوم بازی کند و به رشد کردن ادامه دهد. علایقی از سمت تیم های هولدینگ ردبول برای جذب دائمی او وجود دارد با این حال مورتون به دنبال ادامه‌ی کریر خود در لیورپول است. در صورت عدم جدایی، او باید با واتارو اندو و استفان بایچتیچ رقابت کند.
استفان بایچتیچ
بسیاری از کارشناسان معتقدند علت اصلی موفقیت و جذابیت تیم کلوپ، ضربان خط هافبک تیم اوست. در بحران مصدومیت ها و افت بدنی بازیکنان در فصل 2022-2023، یورگن کلوپ به بازیکن 17 ساله آکادمی لیورپول برای حضور در حساس ترین پست فوتبال مدرن اعتماد کرد. بایچتیچ از همان ابتدا پتانسیل و توانایی های خود را به عرصه نمایش گذاشت و عامل بازی های خوب لیورپول در مقطعی کوتاه بود تا زمانی که مصدومیت مانع ادامه حضور او در تیم شد.
بعد از مصدومیت استخوان ساق پا در انتهای فصل 2022-2023، بایچتیچ در پیش فصل 2023-2024 دچار مصدومیتی عضلانی مجددا در ساق پای خود شد. این مصدومیت ابتدا کمی طولانی تر از انتظار پیش رفت! پس از بهبود کامل، با تصمیم تیم پزشکی و کادر بدنسازی آکادمی لیورپول، جوان اسپانیایی از لیست لیورپول کنار رفت و برای مدتی طولانی به تقویت استخوان ها و عضالت خود در مرکاز مختلف در لیورپول، لندن و دبی پرداخت.
او اکنون در اردوی پیش فصل لیورپول حضور دارد و امیدوار است بتواند بدون مصدومیت به درخشش زیر نظر سرمربی جدید تیم، آرنه اسلات بپردازد. با توجه به شایعات جذب یک پست 6 توسط لیورپول، امکان جدایی قرضی این بازیکن نیز در صورت عدم اقناع آرنه اسلات وجود دارد.
اوون بک
یکی از جوانانی که احتمالا فرصت کمی دریافت خواهد کرد، اوون بک، دفاع چپ ولزی آکادمی لیورپول است. او از زمان حضور در تمرینات تیم اصلی در سال 2021، تا کنون فقط 2 بازی رسمی برای لیورپول تجربه کرده است. بک، سه تجربه قرضی در فامالیکائو، بولتون واندرز و داندی یونایتد داشته.
نوه یان راش، اسطوره لیورپول، با عملکردی خیره کننده مقابل رنجرز و سلتیک به سرعت در داندی یونایتد تبدیل به بازیکنی محبوب شد. در زمان مصدومیت همزمان رابرتسون و سیمیکاس، اوون بک برای مدت کوتاهی به لیورپول بازگشت و سپس مجددا به داندی یونایتد قرض داده شد.
جیمز تاوانیر، کاپیتان با تجربه رنجرز، تنها مدافع کل لیگ اسکاتلند در فصل گذشته است که توانسته آمار بهتری در تعداد ریبل موفق نسبت به اوون بک ثبت کند، همچنین بازیکن ولزی با 58 سانتر موفق و خلق 56 موقعیت در رده دوم بهترین مدافعان لیگ اسکاتلند در عملکرد هجومی قرار دارد.
سپ فن دن برگ، امیدوار به اعتماد آرنه اسلات
دفاع وسط هلندی، در سال 2019 درحالی که فقط 17 سال سن داشت به لیورپول پیوست. او ابتدا مدتی در تیم های پایه باشگاه بازی کرد، سپس با انتقالی قرضی به پرستون نورث اند در چمپیونشیپ رتف، تجربه موفق او در آنجا، موجب انتقال به شالکه شد که در تلاش برای بازگشت به بوندسلیگا بود و در نهایت سپ، طی انتقال قرضی دیگر فصل گذشته را در ماینتز گذراند و عملکردی بی نظیر از خود نشان داد.
مدافع هلندی فصل پیش رکورد سریع ترین استارت را بین کل مدافعان جوان 5 لیگ معتبر اروپایی ثبت کرد، با پیروزی در 173 دوئل از 253 دوئل منطقه ای بهترین مدافع کل اروپا از این لحاظ بود و با ایفای نقش کاور و محوریت آفسایدگیری در تیم خود نشان داد که چه کیفیتی دارد.
همچنین بین کل مدافعان زیر 23 سال که حداقل 165 دوئل در فصل گذشته داشتند، فن دن برگ پس از جرد برنتویت جلوتر از نام هایی نظیر کالافیوری و کلویل، با 65% دومین دفاع از لحاظ موفقیت در همه دوئل ها بود.
بازیکن هلندی همواره از عشق و علاقه خود به بازی برای لیورپول صحبت کرده، در عین حال او به دنبال فرصتی برای مداوم بازی کردن است و مشتریانی نظیر پی‌اس‌وی آیندهوون، هوفنهایم و اشتوتگارت را مقابل خود می‌بیند. او در صورت حضور در اسکواد فصل بعد لیورپول، باید با فندایک، کوناته،گومز و کوانسا رقابت کند.
تری نیونی، ستاره ناشناخته آرنه اسلات
جوان ترین عضو پیش فصل لیورپول، میدفیلدر سابق آکادمی لسترسیتی است. بازیکن 17 ساله، در جریان بازی دوستانه مقابل رئال بتیس، جانشین کرتیس جونز شد. او با ارسال پاس های دقیق به فضا های خالی و جاگیری مناسب عملکردی بی نظیر داشت. همین نشان میدهد که چرا اون گزینه اول اسلات برای ورود به زمین، جلوتر از بایچتیچ و مورتون بود.
پاس مپ تری نیونی در تصویر فوق قابل مشاهده است. تعداد پاس های سالم زیاد، ارسال پاس به تمامی جهات و مبدا های گسترده ارسال پاس، آگاهی محیطی و هوش بازی بالای او را بیان میکند. نیونی با دقت پاس 89%، ششمین بازیکن برتر پریمیرلیگ2 در فصل گذشته بود. این بازیکن در مقابل بتیس دقت پاس 91 درصدی به ثبت رساند و باید دید در ادامه تور پیش فصل چه چیزی برای ارائه خواهد داشت.
امیرعلی مقدم،فوتبال لب – به گزارش اپتا در چند هفته آخر این فصل، ما به مدعیان کفش طلای لیگ برتر میپردازیم و چه چیزی ممکن است به هر یک از آنها برتری بدهد.
ارلینگ هالند – 25 گل
ارلینگ هالند با برنده شدن کفش طلا در فصل 23-2022 یک رکورد خارق‌العاده زد. در اولین فصلش در انگلیس، 36 بار دروازه را باز کرد و دلیل به دست آوردن 3 گانه برای منچستر سیتی بود.
خیلی‌ها پیش‌بینی کردند که ارلینگ هالند در این فصل بهتر هم بازی کند و رکورد خودش را برای بیشترین گل در یک دوره لیگ برتر افزایش بدهد؛ ولی این‌طور نبوده است. هرچند او هنوز برای برنده شدن کفش طلای این فصل در هفته های آخر، شانس زیادی دارد.
مطمئنا با استانداردهایی که هالند در فصل پیش تعیین کرد، شاید فصل 24-2023 برای او کمی غیر عادی بود. اما 21 گل در لیگ برتر با هیچ کس مطابقت ندارد و برای اکثر مهاجمان، وضعیت او یک موفقیت بزرگ است.
کول پالمر – 21 گل
پالمر در این فصل تاکنون عملکرد فوق‌العاده‌ای در چلسی نشان میدهد. در حالی که در سیتی نمی‌توانست استعداد واقعی خودش را نشان دهد، در استمفرد بریدج همه را شگفت‌زده کرد.
در آخرین بازی های این فصل، پالمر تقریبا موفق شد با هم‌تیمی قبلی خودش، هالند همگام شود. باید قبول کنید که موفقیت بسیار قابل توجهی است. با توجه به اینکه این اولین فصل پالمر به عنوان یک شروع کننده معمولی در این سطح است.
فراموش نکنیم که بیشتر گل های پالمر از روی پنالتی‌ها هست و گل‌های غیر ضربات ایستگاهی او نسبت به بقیه کمتر است. به هر حال پنالتی ها یک بخش کلیدی از بازی هستند و وقتی حرف از بردن کفش طلا میشود، همه‌ی گل‌ها امتیاز یک‌‌جور دارند.
الکساندر ایساک – 20 گل
با اینکه 24 سالش است، او هنوز عملکرد خیلی خوبی از وقتی که به نیوکاسل آمد، نشان میدهد. او میتواند یک سوپراستار باشد. او در حال حاضر خیلی فورم خوبی دارد.
ایساک هنوز پنچ گل برای رسیدن به هالند دارد اما ایساک در چند ماه گذشته با 9 گل در 8 بازی آخر، درخشید. او واقعا پیشرفت قابل توجهی در لیگ برتر به نمایش گذاشت و این در آمار او در رقابت کفش طلا تاثیر بسیار زیادی دارد.
این آمار نشان میدهد که او چقدر بازیکن قابل اعتمادی در پستش است. شما می‌توانید نامزد های زیادی برای رقابت بر سر توپ طلا نام ببرید، اما قطعا هیچکدام از آن ها دقت شوت در چهارچوب الکساندر ایساک را نخواهد داشت.
اولی واتکینز – 19 گل
واتکینز میتواند در کنار بردن کفش طلا، جایزه بهترین بازیکن فصل را هم به خانه ببرد. فیل فودن ممکن است در مورد این قضیه چیزی برای گفتن داشته باشد؛ به خصوص اگر سیتیزن‌ها عنوان قهرمانی را کسب کنند. به هر حال واتکینز به وضوح برای هر دو جایزه در رقابت است.
مهاجم انگلیسی بازی خود را زیر نظر اونای امری به سطح جدیدی رساند و بدون شک یکی از بازیکنان برجسته لیگ برتر در فصل 24-2023 هست و مسلما بهترین بازیکن.
فقط زمان نشان میدهد اما به طور کلی، هم تیمی‌های واتکینز به وضوح به او اعتماد دارند. او را به عنوان یک تهدید برای حریفان حساب میکنند زیرا او در یک سوم زمین عملکرد خیلی خوبی نشان میدهد و کسی نمیتواند جلوی او را بگیرد.
دومینیک سولانکه – 18 گل
سولانکه با 18 گل در این فصل، رکورد جدیدی را برای بیشترین گل زده توسط یک بازیکن بورموث در یک فصل لیگ برتر ثبت کرده است و از مجموع 16 گل جاشوا کینگ پیشی گرفته است.
بورموث شاید بهترین تیم در پریمیر لیگ نباشد و این شاید یک نقص بزرگی برای سولانکه نسبت به بقیه رقیبانش باشد ولی آنها تا به اینجا فصل خوبی زیر نظر آندونی ایراولا داشتند. آنها با برد مقابل برایتون به نیمه‌ی جدول صعود کردند.
بازیکن انگلیسی 16 گل غیر پنالتی به ثمر رسانده که فقط واتکنیز(19) و هالند(19) عملکردی بهتر از او داشتند. نکته دیگر، در دسترس بودن اوست. سولانکه تا کنون 3210 دقیقه برای بورنموث به میدان رفته! پنجمین بازیکن از لحاظ آمار در این فصل پریمیرلیگ!
محمد صلاح – 18 گل
این تصور وجود دارد که محمد صلاح بهترین فصل خود را پشت سر نمیگذارد؛ حداقل این اتفاق از زمانی افتاد که او با مصدومیت از رقابت‌های ملی آفریقا برگشت. این قابل درک است چون او هنوز در رقابت کفش طلا شرکت دارد و پنالتی‌زن منتخب لیورپول است.
علاوه بر آن، او بازیکن کلیدی لیورپول است که موقعیت‌های گل میسازد. لیورپول در این فصل 715 شوت زده است؛ منچسترسیتی در این فصل 641 شوت زده است و با این آمار قرمزها بهتر هستند و این نشان دهنده‌ی نقش کلیدی ستاره‌ی مصری در تیم سرخ‌ها است.
وقتی حرف از پنالتی‌ها نباشد، صلاح(0.75) آمار امید گل در 90 دقیقه خوبی دارد که هالند(0.98)، ایساک(0.8)، کالوم ویلساون(0.78) از او بهتر بوده‌اند. مشکل صلاح این است که امید گل او(0.68) خیلی با امید گل در 90 دقیقه او خیلی مرتبط نیست.
آمار مدعیان این فصل لیگ برتر
همینطور که مشاهده میکنید، هالند در امید گل بهترین و دومین در گل در 90 دقیقه بوده است. ایساک با دومین بهترین میانگین، بهتر از پالمر در هر دو آمار است. کول پالمر و صلاح سومین و چهارمین بهترین آمار را دارند که بالاتر از واتکینز و سولانکه قرار دارند که آنها تقریبا آمار‌های یکی دارند.
