تیم ملی فوتبال پرتغال تحت هدایت فرناندو سانتوش، تیم بسیار متفاوتی نسبت به پرتغال خشک و حوصلهسربر چند سال گذشته نشان داده است.
مهران فرهادی، فوتبال لب – فرناندو سانتوش، سرمربی ۶۸ ساله پرتغالیها با تغییرات زیادی تیمش را راهی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر کرده است. تغییراتی که سبک و دینامیک بازی آنها را به کل دگرگون کرده است.
یکی از مهمترین این تغییرات دل کندن از روی پاتریسیو دروازهبان کهنهکار تیم ملی پرتغال بود. دروازهبانی که سالهای زیادی عنوان شماره یک تیم ملی پرتغال را یدک میکشید حالا و پس از عملکردهای ضعیف سالیان گذشته، جایگاه خود را تقدیم دیوگو کاستا سنگربان ۲۱ ساله پورتو کرده. بازیکنی که با عملکردهای درخشانش در یک سوم ابتدایی فصل، توجه باشگاههای بزرگی مانند منچستریونایتد را به خود جلب کرده است.
یکی دیگر از تغییرات سانتوش طی این انقلاب تیم ملی پرتغال، تغییر نحوه بازی گرفتن از برونو فرناندز ستاره ۲۸ ساله منچستریونایتد محسوب میشود. حالا به نظر بار بیشتری از خلق موقعیت تیم روی دوش فرناندز قرار دارد و او در کنار برناردو سیلوا، محور حملات پرتغال محسوب میشوند.
در حال حاضر برونو بیشتر میان خطوط حرکت میکند و وظیفه دریافت توپ از هافبکها در مناطق خطرناک زمین را به عهده دارد و برناردو سیلوا بیشتر به توپگیری از مدافعین و انتقال آن به خطوط بالاتر علاقه دارد. این نوع تقسیم وظایف باعث میشود تا هر دو آنها کاری را انجام دهند که در آن مهارت دارند و همین مسئله برایند بازی پرتغال را مثبتتر میکند.
نحوه جایگزینی دیوگو ژوتا با ژوائو فلیکس هم از ایدههای خوب سانتوش جهت آمادهسازی تیمی زهردار و ترسناک برای این مسابقات بوده است. باوجود اینکه فلیکس دوندگی و تلاش کمتری نسبت به مهاجم اسبق ولورهمپتون و حال حاضر لیورپول دارد اما کیفیت جاگیریهای او میان خطوط و مهارتش در فرارها دست برونو فرناندز را برای خلق موقعیت بازتر میکند.
سانتوش به اینجای جام علاقه چندانی به استفاده از وینگرها در مناطق عرضی نداشته و معمولا با دو مهاجم به زمین رفته. البته در خیلی از مواقع برونو و برناردو به مناطق کناری کوچ میکنند اما به طور کلی سانتوش بدون هیچ وینگری تیمش را به میدان میفرستد و هنگامی که احساس میکند میتواند با سرعت وینگری مانند رافائل لیائو به حریف در ضدحملات ضربه بزند او را وارد بازی میکند.
او همچنین در این دو بازی به خوبی توانسته تا شرایط رونالدو را مدیریت کند. او ابتدا به خوبی مسائل تیم ملی پرتغال و منچستریونایتد را از هم تفکیک کرد و اجازه نداد حواشی CR7 به کارش لطمهای وارد کند. تا به اینجا سانتوش از رونالدو درخواست پرس کردن یا لینک کردن بازی و جابهجایی مداوم میان هافبکها و مدافعین حریف نداشته و از این ابرستاره فوتبال جهان فقط حضور در موقعیتهای مناسب برای گلزنی را طلب میکند.
روبن نوس و ژوائو کانسلو دو تن از پرتغالیهایی هستند که در این دو بازی از سطح سابق خود فاصله زیادی داشتند. در این جام نوس در دیکته کردن تمپو، سوییچهای ناگهانی و پخش توپ میان بازیکنان بسیار ضعیفتر از سطح واقعی خود ظاهر شده و کانسلو در کنار اینکه از لحاظ هجومی کمکاربردتر شده است هنگام دفاع نیز متزلزلتر نشان داده. درست مانند گل اول غنا که روی اشتباه او به ثمر رسید.
پس از گذشت دو بازی، پرتغال با کسب هر شش امتیاز صعود خود را به دور بعدی قطعی کرده و به احتمال بالا به عنوان سرگروه گروه H مسابقات به مصاف یکی از تیمهای کامرون، سوئیس و یا صربستان خواهد رفت. حال باید دید که آیا ایدههای جدید سانتوش توانایی رساندن او و پرتغال به قهرمانی جام جهانی فوتبال برای اولین بار در تاریخ این کشور را دارند یا خیر.