بایگانی برچسب: لیگ قهرمانان

به نظر می‌رسد همه چیز برای بازگشت راموس به لالیگا آماده باشد. اما مقصد این اسطوره رئال مادرید نیست.

رضا حسینی، فوتبال لب- مدافع میانی اسطوره‌ای رئالی‌ها پس از جدایی از پاری سن ژرمن بازیکن آزاد است و گزینه‌های مختلفی پیش رو دارد. با توجه به اتفاقات اخیر، عربستان سعودی مقصدی ایده‌آل و جذاب برای راموس به نظر می‌رسد اما اخبار رسیده حاکی از چیز دیگری است.

اخبار حاکی از آن است که پیلار روبیو (همسر او) تمایلی به زندگی در خاورمیانه ندارد.
او همچنین پیشنهادهایی از ایتالیا دارد. اما جالب‌تر از همه اخباری است که نشان از علاقه‌مندی سویا به وی دارد. راموس در جوانی سویا را ترک کرد و به رئال مادرید پیوست. از آن زمان بود که روابط بین راموس و طرفداران سویا تیره و تار شد. در آخرین اتفاق بین آن‌ها، راموس در سال 2018 در استادیوم خانگی سویا، رامون سانچز پیسخوان، دو گل به سویا زد و خوشحالی زایدالوصفی از خود نشان داد. به همین دلیل او مورد اهانت شدید هوادارن سویا قرار گرفت. لالیگا نیز بخشی از استادیوم را مورد تنبیه و محرومیت قرار داد. همین مسئله آتش دشمنی بین او و هواداران سویا را شعله‌ورتر نمود.
ب این حال به نظر می‌رسد هر دو طرف ممکن است به زودی اختلافات را کنار بگذارند. خوزه مانوئل گارسیا نیز تایید می‌کند که سویا نیز مورد علاقه راموس است. برادر وی این ایده را با کاپیتان فعلی سویا، خسوس ناواس، در میان گذاشته است.
سویا در حال حاضر بدون مدیر ورزشی است و انتظار می‌رود مونچی به‌زودی راهی استون ویلا شود. این بدان معناست که بعید است به زودی شاهد نقل و انتقالات در سویا باشیم. در صورت بازگشت وی، مطمئنا به جذابیت لالیگا در سال آینده افزوده خواهد شد. باید منتظر باشیم تا مشخص شود که راموس را در مقابل رئال مادرید خواهیم دید یا خیر.

به بهانه تقابل امشب فینال لیگ قهرمانان اروپا و جدال منچسترسیتی و اینترمیلان، چهار فینال نابرابر لیگ قهرمانان اروپا در سال های گذشته و نتایج آنرا بررسی می‌کنیم.

سروش سامی؛ فوتبال لب– از ساعت ۲۲:۳۰ امشب به وقت تهران و در استادیوم المپیک آتاتورک استانبول، اینتر و منچسترسیتی در فینال فصل لیگ قهرمانان اروپا مقابل هم صف آرایی میکنند. مسیر طی شده توسط دو تیم در فینال، ترکیب اصلی و ذخیره دو تیم، و از همه مهم‌تر ذهنیت بازیکنان، کادر فنی و هواداران منچسترسیتی، همه و همه قهرمانی احتمالی منچسترسیتی را به ذهن هوادار چشم انتظار فینال لیگ قهرمانان اروپا متبادر می‌کند.

مقایسه کیفیت فنی و تاکتیکی دو تیم و راستی آزمایی این ذهنیت هواداران، به مقالی مفصل‌تر نیاز دارد. این که منچسترسیتی در این رقابت از پیش برنده است ممکن است مانند شمشیر دولبه باعث پیروزی یا شکست این تیم بر اثر اعتماد به نفس کاذب شود. به همین بهانه به سراغ چهار فینال سال های گذشته لیگ قهرمانان اروپا رفته ایم که فینال آن تا پیش از شروع مسابقه در شرایطی نابرابر قرار داشتند.

پرده اول/ استانبول – ۲۰۰۵/ لیورپول – میلان

“جوزف گوردون لویت” در فیلم سینمایی the walk دیالوگی دارد را این مضمون که “سه قدم آخر محتمل ترین نقطه برای شکست خوردن است؛ چرا که تقریبا از پیروزی مطمئنی.”

بهترین و با پرستیژ‌ترین تیم لیگ قهرمانان اروپا در آن سال ها به مصاف تیمی از لیگ انگلیس رفته بود که موفق به کسب سهمیه هم نشده بود و در پایان نیمه اول نیز این میلان بود که سه بر صفر از حریف خود پیش افتاده بود. شاید غرور، شاید اطمینان بی‌مورد یا شاید هم شانس در نیمه دوم و در فاصله چند دقیقه ورق را برگرداند و بازی سه سه مساوی شد.

ضربات پنالتی عجیب و عملکرد خارق العاده “یرزی دودک” در پایان این نمایش دیدنی، پنجمین جام لیگ قهرمانان اروپا را در میان حیرت هواداران فوتبال و شادی بندرنشینان برای لیورپول به همراه داشت. البته این فینال دو سال بعد و در آتن تکرار شد که این بار با پیروزی دو بر یک میلان و انتقام شیرین روسونری همراه بود.

پرده دوم/ مونیخ – ۲۰۱۲/ بایرن – چلسی

چلسی مدرن “رومن آبراموویچ”، بعد از شکست دراماتیک در فینال مسکو برابر منچستریونایتد، دوباره به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسیده بود؛ اما با لیست بلند بالای مصدومان و محرومان باید به مصاف یکی از نام های بزرگ این رقابت ها، بایرن مونیخ آلمان می‌رفت.

با توجه به شرایط چلسی، کمتر کسی شانس زیادی برای قهرمانی این تیم قائل بود و برخورداری آلمانی ها از امتیاز میزبانی، باعث شده بود تا این تیم با اعتماد به نفس بیشتری با به این رقابت بگذارد.

این مسابقه تا دقایق پایانی بدون گل پیش رفت تا در دقیقه ۸۳، “توماس مولر” دروازه آبی های لندن را گشود. اما چند دقیقه بعد و در دقیقه ۸۸، دیده دروگبا، یکی از زیباترین گل های تاریخ لیگ قهرمانان اروپا را وارد دروازه مونیخ ها کرد تا بازی به وقت اضافه و پنالتی کشیده شود. ضربات پنالتی چلسی را به اولین قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا رساند و تصویر “فیلیپ لام” در پایان این مسابقه به یکی از مشهورترین تصاویر تاریخ لیگ قهرمانان اروپا تبدیل شد.

پرده سوم/ کیف – ۲۰۱۸/ رئال – لیورپول

رئال بعد از دو قهرمانی پیاپی، برای سومین فصل متوالی به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسیده بود و از آن سو لیورپول که فصلی سینوس وار را سپری می‌کرد در مسیری نسبتا ساده تر و با تکیه به ستاره جدید خود “محمد صلاح” امیدوار بود مانعی باشد برای هت تریک رئال در قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا.

اما مصدومیت صلاح در ابتدای بازی و اشتباهات فاجعه بار “لوریس کاریوس”، دروازه بان آلمانی لیورپول، خیلی زود امیدهای قرمزها را ناامید کرد و “گرت بیل” در آخرین درخشش خود، با زدن دو گل، قهرمانی سیزدهم را برای کهکشانی ها به ارمغان آورد تا این بار شگفتی رخ ندهد و تیم قوی‌تر پیروز نبرد باشد.

پرده چهارم/ پاریس – ۲۰۲۲/ لیورپول – رئال

این بار هم دو حریف نامدار انگلیسی و اسپانیایی در فینال لیگ قهرمانان اروپا با هم به رویارویی می‌پرداختند. رقبای جدید بالاترین سطح از رقابت های باشگاهی فوتبال اروپا بار دیگر به مصاف هم می‌رفتند با این تفاوت که این بار دست بالا از آن قرمزهای آنفیلد بود. آن ها در بهترین فرم خود بودند و از آن طرف رئال با چاشنی شانس و اتفاقاتی عجیب علیرغم فرم نه چندان فوق العاده، به فینال رسیده بود.

اما در حالی که بازیکنان لیورپول از هفته ها قبل حرف از انتقام می‌زدند و خود را از پیش برتر می‌دانستند، باز هم رئال بود که با درخشش کورتوآ و تک گل وینیسیوس جونیور پیروز این تقابل کلاسیک شد و برای چهاردهمین بار قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد.

امشب نیز در پنجمین پرده از این نمایش مهیج، اینتر به مصاف منچسترسیتی خواهد رفت. باید دید که تیم سوم سری آ توان خلق شگفتی و شکست تیم آماده کسب سه گانه را داراست یا خیر؟

برای شنیدن تحلیل‌های صوتی هفتگی در پادکست فوتبال لب، از این لینک به ما گوش کنید!

07:44 PM

شکیب معصومی، فوتبال لب– امشب، ساعت 22:30 به وقت ایران، دو تیم اینترمیلان و منچسترسیتی در استانبول به مصاف هم می روند، تا پادشاه این فصل اروپا مشخص شود. بر اساس آمار شانس منچسترسیتی برای پیروزی در این مسابقه 74 درصد است و اینترمیلان تنها 26 درصد شانس پیروزی در فینال دارد. علیرغم این شانس کم، بازیکنان اینتر همچنان با حداکثر توان در میدان حاضر خواهند شد.

شاگردان سیمونه اینزاگی بهترین پایان ممکن را برای این فصل داشتند. آن ها 11 بازی از 12 بازی آخر خود در تمامی رقابت ها را پیروز شدند. یکی از این 11 پیروزی در فینال کوپا ایتالیا مقابل فیورنیتا بود تا اینتر مطمئن باشد فصل خود را با جام تمام می کند.

با پایان لیگ های اروپایی، در آخرین رده بندی تیم های برتر اروپا، اینترمیلان به رده سوم جدول رده بندی اوپتا صعود کرده. با توجه به اینکه سیتی در رتبه اول این رده بندی جا خوش کرده، این دیدار با تقابل تیم اول و سوم اروپا از نگاه اوپتا، قطعا بازی جذاب و دیدنی خواهد بود.

تمامی اعضای باشگاه اینترمیلان از مدیریت تا کادر تدارکات قطعا فشار زیادی رو تحمل می کنند، فشاری که می تواند منجر به یک شادی یا اندوه بزرگ شود. در این میان همه چیز وابسته به پازل تاکتیکی سیمونه اینزاگی خواهد بود.

مقایسسه عملکرد در لیگ و چمپیونزلیگ

مهم ترین نکته درباره عملکرد این فصل افعی ها، تفاوت بسیار زیاد سبک بازی آن ها در رقابت های داخلی و لیگ قهرمانان است. اینترمیلان به عنوان یکی از برترین تیم های حال حاضر ایتالیا، بیشتر نبض بازی را در اختیار دارد و خط دفاعی آن ها فشار کمتری را محتمل می شود. اما در مسیر رسیدن به فینال لیگ قهرمانان، اینترمیلان بایرن مونیخ، بارسلونا، پورتو، بنفیکا و میلان را پشت سر گذاشته است. دیدار هایی که به سادگی رقابت با تیم های لیگ ایتالیا نبوده.

در سری آ، اینتر میانگین xG بیشتری نسبت به چمپیونزلیگ ثبت کرده. xG ثبت شده اینترمیلان در چمپیونزلیگ(1.40) آن ها را در رده 19م بیشترین گل مورد انتظار در بین تیم های حاضر در این رقابت قرار می دهد. همچنین امار دفاعی آن ها در ایتالیا، بهتر از اروپا بود.

در این آمار دو نکته وجود دارد. اول اینکه اینترمیلان هم در فاز دفاعی و هم در فاز هجومی در ایتالیا عملکرد بهتری نسبت به اروپا داشته. این مسئله می تواند کار را در فینال برای افعی ها سخت تر کند. نکته دوم اینکه، سبک بازی آن ها در ایتالیا و لیگ قهرمانان اروپا کاملا متفاوت بوده.

تفاوت های بازی اینتر در ایتالیا و اروپا

در سری آ، پرس اینترمیلان بسیار فعال تر و اگرسیو تر بوده، تیم بالا تر بازی می کند و پاس های بلند بیشتری بین بازیکنان رد و بدل می شود. درحالی که در اروپا، ترجیح اینزاگی، استفاده از سیستم کلاسیک 352 بوده. آن ها هنگام دفاع یک آرایش 5 نفره به خود میگیرند و عمق دفاع را می بندند. به عبارتی در رقابت با تیم های حاضر در لیگ قهرمانان، اینترمیلان ترجیح میدهد تمرکز خود را بر دفاع بگذارد.

با عملکرد عمق دفاع اینترمیلان، 59.8% از فشار آن ها در سی ال در نیمه خودی ایجاد شده. بیشترین آمار در بیان همه تیم ها از مرحله گروهی چمپیونزلیگ! همچنین آن ها فقط 22% از پرس خود را در یک سوم پایانی زمین انجام داده اند و رتبه بیست و چهارم پرس را بین 32 تیم این رقابت ها دارد.

عملکرد دفاعی اینترمیلان در اروپا

اینترمیلان آمار 8 کلین شیت در 12 بازی لیگ قهرمانان در این فصل را دارد. این آمار شامل 5 کلین شیت در 6 بازی در دور حذفی می شود. آماری که می تواند آن ها را به ثبت یک کلین شیت دیگر امیدوار کند. در صورت ثبت کلین شیت در بازی امشب، اینترمیلان با رکورد بیشترین کلین شیت دور حذفی فصل 2005-2006 آرسنال برابری خواهد کرد.

آن ها هنگامی که توپ را در اختیار ندارند، یک لو بلاک با فرمیشن 532 ایجاد می کنند. خلقق چنین خط دفاعی، گلزنی را برای هر تیمی از جمله منچسترسیتی سخت می کند.

در این تاکتیک، خط دفاع بسیار اگرسیو عمل می کند و برای جلوگیری از عبور توپ دست به هرکاری می زند. وینگ بک ها وظیفه پرس فولبک ها و وینگر های تیم حریف را دارند و آن ها را مجبور به استفاده از پای مخالف خود می کنند. دفاع وسط های کناری، متئو دارمیان و الساندرو باستونی، ترسی از درگیر شدن با بازیکنان حریف ندارد و بی محابا به بازیکنان خط هافبک و حمله تیم حریف حمله ور می شوند.

با قرار گرفتن در لوبلاک، بازیکنان خط میدفیلد اینترمیلان، سرعت بازی را کم می کنند. آن ها به طور کلی در رقابت های اروپایی با سرعت و تمپو کمتری نسبت به لیگ داخلی بازی می کنند. آن ها در اروپا به ازای هر ثانیه 1.32 متر توپ را جابجا می کنند در حالی که این آمار در سری آ، 1.48متر جابجایی در هر ثانیه را ثبت کرده اند.

بازی مقابل اینترمیلان چه در اروپا و چه در ایتالیا برای هیچ تیمی آسان نیست و عبور از لوبلاک آن ها برای همه بسیار سخت خواهد بود حتی اگر تیم حریف منچسترسیتی باشد. به طور کلی لوبلاک و ضد حمله تاکتیک نویی نیست ولی روش بازی اینزاگی در فینال خواهد بود.

عملکرد تهاجمی اینترمیلان در اروپا

به طور قطعی، می توان گفت که پپ گواردیولا مثل همیشه از جان استونز به عنوان دفاع وسط/هافبک دفاعی استفاده خواهد کرد. توانایی جان استونز در سوییچ به منچسترسیتی اجازه می دهد بین 3 چینش مختلف در طول بازی سوییچ کند، این مسئله قبلا به طور کامل در وبسایت فوتبال لب بررسی شده.

اگر دو مهاجم اینترمیلان بتوانند این دفاع همه کاره منچسترستی را ایزوله کنند، وینگ بک های اینتر با نفوذ و حضور در فضا ها و نیم فضا ها، حملات افعی ها را برنامه ریزی خواهند کرد. وینگ بک ها همواره به دنبال خلق موقعیت به سریع ترین حالت ممکن هستند. با اضافه شدن دو مهاجم مرکزی، اینتر معمولا با 4 بازیکن حملات را برنامه ریزی می کند.

دی مارکو به عنوان وینگ بک چپ در این فصل 6 گل و 8 پاس گل ثبت کرده. تنها 4 بازیکن اینترمیلان تاثیرگذاری بیشتری نسبت به دی مارکو روی آمار گل های زده اینتر داشته اند. 14 مورد تاثیر مستقیم بر گل، شامل 5 پاس گل در لیگ قهرمانان اروپا از 37 سانتر می شود.

عملکرد دی مارکو در اروپا در حالی بیشتر تمرکز بر ارسال توپ داشته، که دمفریز بیشتر در محوطه حاضر می شود. او به طور میانگین 4 تاچ در محوطه حریف در هر بازی لیگ قهرمانان دارد. فقط دو بازیکن دفاعی(فریمپونگ و آلفونسو دیویس) عملکرد بهتری از او داشته اند.

مهره های احتمالی اینزاگی در فینال

ترجیح اینزاگی استفاده از زوج ژکو-مارتینز در اکثر بازی های اروپایی بوده. این زوج در 9 بازی از 12 بازی اینترمیلان در لیگ قهرمانان در ترکیب ابتدایی قرار داشته. در حالی که در سری آ بیشتر از زوج روملو لوکاکو و خواکین کوریا استفاده کرده است.

از ماه اپریل تا کنون، لوکاکو با ثبت 7 گل و 5 پاس گل بهترین بازیکن اینتر در فاز هجومی بوده. با توجه به این آمار یکی از نقاط مبهم بازی، حضور لوکاکو در ترکیب اصلی اینتر خواهد بود. او تنها 144 دقیقه در لیگ قهرمانان بازی کرده و در هیچ بازی در ترکیب اصلی تیم حضور نداشته. اینزاگی با ثبت 4.9 تعویض در هر بازی، در رتبه دوم بیشترین ایجاد تغییر در ترکیب اصلی در بین مربیان این فصل چمپیونزلیگ قرار دارد. این تعویض ها و نحوه چرخش بازیکنان یکی از مهم ترین ویژگی های اوست.

لائوتارو مارتینز با ثبت 28 گل در تمامی رقابت ها در این فصل امید اصلی ساید ایتالیایی فینال لیگ قهرمانان، برای گلزنی خواهد بود. او حداقل دو برابر هر بازیکن دیگری در این تیم در این فصل گلزنی کردهو او همچنین با خلق 13 موقعیت گل یکی از بهترین بازیکنان تیمش در خلق موقعیت بوده.

در کنار لائوتارو، دیگر کسی که می تواند سرنوشت بازی را تعیین کند، نه در خط حمله بلکه در دروازه اینتر قرار دارد. آندره اونانا ناجی افعی ها در بسیاری از بازی ها بوده، او با دریافت فقط 9 گل از 16.8 گل مورد انتظار، اینترمیلان را به فینال رسانده و قطعا امید اصلی اینزاگی برای مقابله با منچسترسیتی خواهد بود.

برای شنیدن تحلیل‌های صوتی هفتگی در پادکست فوتبال لب، از این لینک به ما گوش کنید!

شکیب معصومی، فوتبال لب – از مدت ها پیش مشخص بود که در این پنجره نقل و انتقالاتی، قرمز های بندر مرسی ساید به دنبال تقویت خط میانی خود خواهند بود. روز 8 جون، بالاخره پس از مدت ها انتظار قرارداد الکسیس مک آلیستر، میدفیلدر برایتون و تیم ملی آرژانتین با لیورپول قطعی شد. خریدی که از نگاه بسیاری، به واسطه قیمت پایینی که داشت یک دزدی از برایتون بود.

پس از یک فصل فاجعه بار، لیورپول و یورگن کلوپ برای تقویت اسکواد خود خیلی فوری دست به کار شدند تا در طول تور پیش فصل اسکواد خود را با خرید های جدید به صورت کامل در اختیار داشته باشند. اولین قدم قرمز ها در تابستان 2023، استخدام یکی از بازیکنان کلیدی تیم ملی آرژانتین در مسیر قهرمانی جهان، الکسیس مک آلیستر، بود. در این مطلب نگاهی کوتاه به جایگاه احتمالی این بازیکن در برنامه فصل آینده لیورپول خواهیم داشت.

عملکرد هجومی

پروفایل بازی مک آلیستر را می توان چیزی شبیه گندوغان و فده والورده دانست، بازیکنی با توانایی حضور در تمامی نقاط خط هافبک و بالانس مناسب دفاعی و تهاجمی. مک آلیستر در برایتون سابقه بازی در پست های 6، 8 و 10 را دارد. در خط هافبک لیورپول به طور کلی یک پست 6 و دو پست 8 حضور دارند. محل قرار گیری احتمالی این آرژانتینی احتمالا سمت چپ خط میانی خواهد بود.

همچنین دریافت 59 درصد از پراگرسیو پاس هایی که به سمت او ارسال شده نشان دهنده جاگیری و کنترل توپ خوب این بازیکن است. مک آلیستر با ثبت 10 گل و 2 پاس گل به عنوان یک میدفیلدر نقش به سزایی در عملکرد هجومی خوب این فصل برایتون داشت. آدام لالانا بازیکن سابق لیورپول و فعلی برایتون درباره مک آلیستر می گوید:

مک آلیستر اصلا بازیکن خودخواهی نیست، او برای اینکه تیم به گل برسد هرکاری میکند

البته که xA فصل گذشته مک آلیستر 4.38 بوده و ثبت 2 پاس گل در مقایسه با این عدد یک ضعف به حساب می آیند، اما با توجه به سبک بازی لیورپول و آمار پایین بازیکنان خط هافبک این تیم در ارسال پاس گل این آمار احتمالا تاثیر زیادی بر کیفیت بازی این بازیکن 24 ساله نخواهد داشت.

حفظ توپ

یکی از عوامل افت فصل گذشته لیورپول، عملکرد بسیار ضعیف بازیکن خط میانی این تیم در حفظ توپ هنگام درگیری ها بود، به طوری که فقط بورنموث، لیدزیونایتد و ساوتهمپتون آمار ضعیف تری نسبت به قرمز ها ثبت کردند. الکسیس مک آلیستر با 49 درصد دوئل موفق عملکرد قابل قبولی در درگیری ها دارد و قطعا موثرتر از امثال هندرسون، الیوت و جونز خواهد بود.

مک آلیستر آمار 87 درصد دقت پاس را در فصل گذشته ثبت کرده است. این عدد رقمی بالا و در سطح آمار بازیکن کلاس جهانی مثل تیاگو آلکانتارا است. همچنین آمار میانگین 57 پاس در هر بازی نیز، بیانگر توانایی بالای او برای قرار گرفتن در جریان بازی است. در یک برایند کلی می توان مک آلیستر را بازیکنی مناسب برای نحوه گردش توپ و برنامه ریزی حملات توسط لیورپول دانست.

ویژگی مشترک تمامی بازیکنان لیورپول، دوندگی بسیار بالای آن هاست. نتیجه این دوندگی پرس بسیار خوب لیورپول است و بازیکنانی که برای بازی در این تیم خریداری می شوند باید با این مسئله سازگار باشند. الکسیس مک آلیستر نیز از این قضیه مستثنی نیست. با نگاهی کلی به هیت مپ این بازیکن می توان متوجه حضور او در اکثر نقاط زمین مسابقه شد. مشخص است که مک آلیستر حضور موثر و فعالی بین محوطه جریمه خودی تا محوطه جریمه حریف داشته و این ویژگی در کنار آمار دوئل و پاس موفق از او یک باکس تو باکس موفق می سازد.

عملکرد دفاعی

نقطه ضعف بازی مک آلیستر در عمده آمار های دفاعی اوست. فقط 20 درصد تلاش های این بازیکن برای قطع توپ موفق بوده! این آمار برای بلاک و دفع توپ به ترتیب فقط 11 و 3 درصد است! می توان گفت مک آلیستر سعی در جبران این عملکرد دفاعی ضعیف با 56 درصد تکل موفق و 49 درصد دوئل موفق داشته و تا حدودی موفق بوده. با این حال، چنین عملکرد ضعیفی در بازیخوانی، نشان می دهد که مک آلیستر به هیچ عنوان گزینه مناسبی برای بازی در پست هافبک دفاعی به عنوان سینگل پیوت نیست و در صورت نیاز به حضور در پست 6 باید کنار بازیکنی مثل کایسدو در دابل پیوت قرار گیرد.

با در نظر گرفتن الکسیس مک آلیستر به عنوان بازیکن سمت چپ خط هافبک و مقایسه او با بازیکنان قبلی این پست، تیاگو آلکانتارا و جورجینیو واینالدوم، این بازیکن خیلی نیازی به بلاک یا قطع توپ نخواهد داشت و عمده عملکرد او باید در حفظ و پخش توپ و حضور فعال در پرس تیمی خلاصه شوند.

یکی از شایعاتی که در چند روز گذشته زیاد به گوش می‌رسید این بود که، هیچ بازیکنی در مادرید غیر قابل فروش نیست و درب خروج باشگاه به روی همه باز است. اما یکی از اسم‌های پرتکرار در این رابطه شوامنی بود.

رضا حسینی؛ فوتبال لب- هفته‌ی گذشته و پس از انجام آخرین بازی، خروج تعدادی از بازیکنان تیم اصلی و حتی نیمکت‌نشین رئال مادرید به طور رسمی اعلام شد. پس از آن بود که فعالیت نقل و انتقالاتی مادریدی‌ها آغاز شد. چیزی که به نظر می‌رسد که منجر به یک خانه‌تکانی اساسی در تابستان گردد از جمله فروش اورلین شوامنی!

جدایی کریم بنزما، مارکو آسنسیو، ادن هازارد و ماریانو دیاز از رئال مادرید تایید شده است. اما هنوز تکلیف بازیکنانی مانند دنی سبایوس، ناچو فرناندز و فرلاند مندی مشخص نشده است. در نتیجه، انتظار می‌رود که بازیکنان جدید زیادی هم به تیم اضافه شوند.

تا اینجای کار و گرچه هنوز به طور رسمی چیزی اعلام نشده است، اما باید جود بلینگهام را اولین نفری دانست که به جمع قوهای سپید اضافه خواهد شد. به گزارش اسپورت، آمدن بلینگهام ممکن است آینده اورلین شوامنی در رئال مادرید را به چالش بکشد. بازیکنی که در اولین فصل حضورش در باشگاه تلاش کرد تا جایی در ترکیب اصلی رئال برای خود دست و پا کند. شوامنی تابستان گذشته با قیمت 80 میلیون یورو از موناکو به خدمت گرفته شد. هرچند بندهایی در قرار داد وجود دارد که می تواند قیمت خرید او را تا 100 میلیون یورو افزایش دهد.

با این حال، سال گذشته شوامنی شروع سختی در رئال مادرید داشت و آنجلوتی به اندازه‌ی سایرین روی او حساب نکرد. کارلتو تا جایی که امکان داشت به زوج کروس و مودریچ بازی داد و در کنار این دو از والورده، سبایوس و کاماوینگا استفاده می‌کرد. کروس و مودریچ قراردادهای خود را یک سال دیگر تمدید کردند و به نظر می‌رسد که برای سال بعد هم کارلتو تکیه‌ی زیادی بر روی آن‌ها داشته باشد.

از قرار معلوم، شوامنی باید کمی صبور باشد تا این دو والدبباس را ترک کنند و او شانس بیشتری برای بازی به عنوان یکی از یازده نفر ابتدایی رئال داشته باشد. همه‌ی این مسائل باعث شده است تا زمزمه‌هایی مبنی بر امکان فروش شوامنی در این تابستان به گوش برسد. اما نباید فراموش کرد که شوامنی فقط 23 سال دارد. کاملاً طبیعی است که او در اولین فصل خود نتواند با فوتبال اسپانیا کنار بیاید.

چیزی که طرفداران مادریدی انتظار دارند این است که شوامنی در فصل پیش رو به تطابق خود با لالیگا ادامه دهد، شروع به پیشرفت کند و به زودی تبدیل به بازیکنی بسیار ارزشمند برای رئال مادرید گردد. در کنار بازیکنانی مانند بلینگهام، فدریکو والورده و ادواردو کاماویگا، لوس بلانکوس بدون شک بهترین خط هافبک فوتبال جهان را در اختیار دارد.

علیرغم تمام شایعات، بسیار تعجب خواهیم کرد اگر رئال مادرید به این زودی از شوامنی ناامید شود. قطعا، یک فصل برای قضاوت در مورد او خیلی زود است؛ به خصوص زمانی که او شانس زیادی برای اثبات خود به آنجلوتی و رختکن نداشته است. بدون شک، اگر کمی صبر و حوصله داشته باشند، پاداش آن را دریافت خواهند کرد. بیایید امیدوار باشیم که احمق‌ها در مادرید درب خروج را به روی شوامنی باز نکنند.

هادی نوری

جان استونز، بازیکن ملی پوش انگلیسی جایگاه جدیدی به عنوان یه مدافع/هافبک ترکیبی (Hybrid) در ترکیب تیم گواردیولا پیدا کرده است.

منچستر سیتی می‌تواند با کسب پیروزی در آخرین بازی فصل یعنی فینال لیگ قهرمانان اروپا، به دومین تیم انگلیسی پس از منچستر یونایتد سال 1999 تبدیل شود که فاتح سه‌گانه می‌شود و شاید بتوان گفت جان استونز کلیدی‌ترین بازیکن تیم پپ برای به سرانجام رساند این مهم است.

سه سال پیش آینده این جوان 29 ساله نامشخص بود. او در فصل 19/20 که لیورپول عنوان قهرمانی لیگ انگلیس را کسب کرد، تنها 24 بازی انجام داده بود و باشگاه هم در تابستان بیش از 100 میلیون پوند برای مدافعان میانی جدید یعنی نیتن اکه و روبن دیاس هزینه کرد. گواردیولا در آن زمان شمشیر را از رو بست، چه برای جان استونز و چه برای بازیکنان دیگری که اعتماد به نفس کافی برای حضور در ترکیب تیمش نداشتند و از احتمال جدایی آن‌ها صحبت کرد.

خود استونز آن دوران را سخت‌ترین مقطع حضورش در جمع سیتیزن‌ها عنوان کرده است اما در طول این سه فصل، او آنقدر شرایط را تغییر داده است که اکنون تاکتیک تیم پپ بدون اون ناقص و ناکارآمد است. اما نقش کنونی استونز در تاکتیک تیم چیست؟

زمانی که گواردیولا به بایرن مونیخ رفت و تیم را از یوپ هاینکس تحویل گرفت، فیلیپ لام در پست فولبک راست مشغول به بازی بود و یکی از بهترین بازیکنان جهان در پست خود بود. پپ ترکیب تیم را به 4-1-4-1 تغییر داد و از فیلیپ لام در پست هافبک بازی گرفت. تغییر هیت مپ این بازیکن در بایرن مونیخ قبل و بعد از ورود پپ به تیم را مشاهده کنید:

گواردیولا فیلیپ لام را باهوش‌ترین بازیکنی لقب داد که تا آن لحظه دیده بود. پس از لام نیز نوبت کیمیش شد که همین تاکتیک را پیاده کند و تا امروز نیز کیمیش نقش بسیار مهمی در دابل پیوت بایرن مونیخ ایفا می‌کند.

جان استونز در ابتدا از اورتون به عنوان یک دفاع وسط برای سیتی خریداری شد اما ویژگی مهم استونز که پپ را ترغیب به خرید وی کرد، توانایی دفاعی فوق العاده وی نبود بلکه این بازیکن، توانایی خوبی در بازی با پای خود داشت و علاوه بر حمل توپ، می‌توانست وظیفه توپ پخش کردن را هم بر عهده بگیرد.

گواردیولا از استونز در سه پست دفاع وسط، فولبک راست و فولبک چپ استفاده کرد اما اوج استفاده وی از استونز به نیم فصل دوم همین فصل یعنی 2022/2023 بر می‌گردد که استونز در کنار رودری و در خط هافبک استفاده شد و علاوه بر حضور در دابل پیوت و پخش توپ، همزمان وظایف دفاعی هم داشت و به دیاس و واکر در خط دفاع سیتی کمک بسیاری می‌کرد. این گونه بود که استونز از یک دفاع وسط نه چندان کارآمد برای سیتی، به یک مدافع/هافبک هایبرید تبدیل شد و امروز در ترکیب آبی‌های شهر منچستر بی جانشین است.

کمک به رودری برای تخریب بازی حریف و اورلود کردن وسط زمین، کاور کردن فضای پشت سر کایل واکر، گزینه پاس اضافی بودن برای روبن دیاس، پخش توپ برای دی بروینه و گندوغان، کاور کردن نیم فضای دفاعی سیتی و جلوگیری از نفوذ حریف در این منطقه، قرار دادن مهاجم حریف در کاور شدو یا سایه خود، خنثی سازی پرس حریف، جلوگیری از ضد حملات حریف با حفظ برتری عددی در خط دفاعی، فضا سازی برای جلو رفتن آکانجی، رساندن سریع توپ‌های هوایی به ماحرز و گریلیش و انجام کارهای ترکیبی با واکر و دی بروینه برای ساختن مثلث و بیلد آپ، وظایف جدید جان استونز به عنوان الماس خط میانی منچستر سیتی هستند.

شاید اوج بازی جان استونز در این فصل را در بازی رفت با بایرن مونیخ و بازی‌های برگشت منچستر سیتی با لیورپول و البته رئال مادرید در لیگ قهرمانان دیده باشیم که با حضور وی، به نظر می‌رسد سیتی همواره با 12 بازیکن در حال حمله و دفاع است و حریف مهلت نفس کشیدن ندارد. بازی‌های بسیار خوب جان استونز در پست جدید خود باعث شده بسیاری از کارشناسان فوتبال لقب بکن‌بائر جدید فوتبال را به او بدهند و این ملی پوش انگلیسی فرصت آن‌را دارد که با تکرار این عملکرد خوب در فینال چمپیونزلیگ مقابل اینترمیلان، تاریخ و افتخار را در شهر منچستر بازنویسی کند و باعث شود گواردیولا پس از 12 سال، طعم قهرمانی اروپا را با تیمی غیر از بارسلونا بچشد.

پسر بچه انگلیسی ای که روزی او را با جان تری مقایسه می‌کردند و خودش نیز قبل از رفتن به سیتی، آرزوی بازی در چلسی و پوشیدن پیراهن اسطوره ای شماره 26 را داشت، امروز خود را در جایگاهی می‌بیند که جان تری هرگز به آن نزدیک هم نشد، فتح سه‌گانه و به لرزه انداختن جایگاه والای شیاطین سرخ در انگلستان.

تحلیل های تاکتیکی فوتبال لب در اپیزودهای هفتگی رو می‌تونید از طریق این صفحه دنبال کرده و گوش بدید!

باوجود کسب عناوین و جام‌های مختلف، آنتونیو کنته هنوز موفق به کسب دستاورد خاصی در فوتبال قاره‌ای نشده است.

کیارش غریبی، فوتبال لب – آنتونیو کنته و چمپیونزلیگ از همان دوران بازیکنی این سرمربی ایتالیایی، رابطه چندان خوبی با یکدیگر نداشتند.

کنته در سال‌های ۱۹۹۷، ۱۹۹۸ و ۲۰۰۳ جزء تیم بازنده فینال چمپیونزلیگ بود، در سال ۱۹۹۹ قربانی منچستریونایتد عجیب آن دوران و روی کین شد و در سال‌های ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ حتی موفق به صعود از گروه خود نشد.

حتی در سال ۱۹۹۶ که پس از پیروزی در ضربات پنالتی برابر آژاکس، کنته این جام نقره‌ای را بالا سر برد، با مصدومیت بسیار شدیدی مواجه شد که می‌توانست به قیمت فوتبالش تمام شود.

پس از آن مسابقه او حتی در جشن قهرمانی تیمش شرکت نکرد و سریعا با آمبولانس به بیمارستان منتقل شد.

حالا نزدیک یک دهه از زمانی که کنته خود را به عنوان یک سرمربی صاحب‌سبک به جهان معرفی کرد می‌گذرد.

باوجود موفقیت‌های زیاد در مسابقات داخلی، او هیچ‌گاه عملکرد چندان چشم‌گیری در هیچ یک از مسابقات اروپایی نداشته است.

در فصل ۲۰۱۲/۲۰۱۳ و اولین حضور خود در معتبرترین تورنومنت باشگاهی اروپا، یوونتوس آنتونیو کنته با چلسی، شاختار دونتسک و نوردزلند نروژ در یک گروه قرار داشت و با کسب ۱۲ امتیاز به عنوان تیم صدرنشین صعود کرد.

در مرحله بعدی، شاگردان کنته باید به مصاف سلیتک می‌رفتند. حریفی که با توجه به قرعه دیگر تیم‌ها، قرعه بسیار مناسبی به نظر می‌آمد. نهایتا آن‌ها با دو پیروزی سه بر صفر و دو بر صفر سلتیک را از دور مسابقات خارج کردند و آماده دیدار خود با بایرن مونیخ ترسناک یوپ هاینکس می‌کردند.

بازی در برابر بایرن در استادیوم آلیانز شهر تورین آخرین بازی کنته و تیمش در آن تورنومنت بود و نهایتا با قبول دو باخت دو گله در برابر قهرمان آن سال چمپیونزلیگ، از مسابقات حذف شدند.

در سال آینده، کنته باز هم برگشت و این بار در گروهی آسان‌تر به نظر نمی‌رسید که کار سختی در برابر رئال مادرید، گالاتاسرای و کپنهاگن برای صعود داشته باشد اما کنته هم مانند دیگر اهالی فوتبال، فاتح تریم و تیمش را دست کم گرفت. از همین رو به عنوان تیم سوم راهی لیگ اروپا شد.

در لیگ اروپا، شرایط کمی بهتر بود. شروع کنته در لیگ اروپا قدرتمند بود. او ترابوزون اسپور را با مجموعا ۴ گل مجازات کرد و در مرحله بعدی طی دو دیدار نزدیک، فیورنتینا را راهی خانه کرد.

در مرحله یک چهارم نیز کنته با کسب دو برد اقتصادی در برابر لیون فرانسه، مچ رمی گارده را خواباند و به نیمه‌نهایی رسید. در نیمه‌نهایی، بنفیکا که به عنوان شگفتی این جام شناخته می‌شد، دست کنته را از اولین فینال اروپایی دوران مربیگری خود کوتاه کرد.

پس از ۳ سال دوری از این مسابقات، سرانجام در سال ۲۰۱۷، کنته با چلسی به این رقابت‌ها بازگشت. این دفعه گروه او کمی سخت‌تر بود. باحضور چلسی، رم و اتلتیکومادرید حالا جنگ بر سر صعود به دور بعدی میان ۳ تیم بود. قره‌باغ دیگر عضو این گروه بود که با کسب ۲ تساوی در برابر شاگردان سیمئونه، در رده آخر این گروه قرار گرفت. رم و چلسی هر دو با ۱۱ امتیاز به دور بعدی صعود کردند و اتلتیکومادرید راهی لیگ اروپا شد.

در مرحله یک هشتم نهایی آن‌ها به مصاف بارسلونا آماده ارنستو والورده رفتند. در دیدار رفت توانستند بارسا را با نتیجه یک بر یک متوقف کنند اما وقتی کار به بازی برگشت و نیوکمپ کشیده شد، این لیونل مسی بود که چلسی را در حسرت مرحله یک چهارم نهایی گذاشت.

دو سال بعد و در سال ۲۰۱۹، این بار با اینترمیلان کنته به لیگ قهرمانان اروپا بازگشت. در دور گروهی باز هم کنته و والورده به پست یکدیگر خوردند. دورتموند و اسلاویا پراگ هم دو تیم دیگر گروه F این مسابقات بودند. این بار هم مانند سال ۲۰۱۳ دون آنتونیو نتوانست از گروهش صعود کند و باز هم به لیگ اروپا رسید.

می‌توان گفت تا بازی فینال، کنته هیچ رقیب سختی را در برابر خود نمی‌دید. اینتر در این ۴ مرحله لودوگورتس، ختافه، بایر لورکوزن و شاختار دونستک را حذف کرد تا در مسابقه فینال در مقابل پرافتخارترین تیم تاریخ این مسابقات یعنی سویا قرار بگیرد.

در دیدار نهایی اینتری‌ها شروع قدرتمندی داشتند و با پنالتی دقیقه ۵ روملو لوکاکو برتری را به دست آوردند. سپس لوک دیونگ با دو گل در دقایق ۱۲ و ۳۳ سویا را یک گام از شاگردان کنته جلوتر انداخت اما دیری نپایید که دیگو گودین همه چیز را به تعادل رساند.

بازی در اوج هیجان دنبال می‌شد که ناگهان روملو لوکاکو دروازه خودی را باز کرد و باز هم دست کنته از یک جام اروپایی در دوران سرمربیگری خود کوتاه ماند.

در سال بعد هم شرایط برای سرمربی ایتالیایی فرق چندانی نداشت. در گروهی که شامل رئال مادرید، اینترمیلان، شاختار دونتسک و بورسیا مونشن گلادباخ حضور داشتند دست کنته از صعود کوتاه ماند. البته که این اتفاق کمک شایانی به هموار شدن مسیر شاگردان دون آنتونیو برای قهرمانی در سری‌آ کرد.

تا به الان کنته فقط یک بار به مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا رسیده که اکنون حدود ۱۰ سال از آن اتفاق می‌گذرد. در مجموع ۵۲ بازی‌ای که تیم‌های کنته در هر ۳ تورنومنت اروپایی انجام داده‌اند فقط از ۲۳ بازی با سری بلند بیرون آمده‌اند و ناکامی‌های زیادی را تجربه کرده‌اند.

حالا و باوجود پنجره درخشانی که دنیل لوی و پاراتیچی برای سرمربی ایتالیایی رقم زدند، باید دید آیا بالاخره کنته موفق به داشتن یک فصل موفق در معتبرترین تورنومنت باشگاهی اروپا می‌شود یا نه؟