محمدرضا حسینخانی، فوتبال لب – کرتیس جونز در دومین بازی خود به عنوان مدافع راست، نمایشی قابل قبول ارائه داد و لیورپول در دومین دربی مرسی‌ساید فصل، اورتون را شکست داد.
در تحلیل این بازی، آرنه اسلات چندین اشاره به بازیکنانی داشت که مایل است با آنها بیشتر کار کند.
نگاه باشگاه به اسکواد تیم
صبح روز پس از پیروزی ۱-۰ تیمش، مربی هلندی (اسلات) از کرتیس جونز به عنوان بازیکنی یاد کرد که دارای کیفیتی است که او و ریچارد هیوز (مدیر ورزشی) بارها در مورد آن با نگاه به آینده صحبت کرده‌اند.
اسلات در گفتگو با خبرنگاران حاضر در مرکز تمرینات اکسا لیورپول گفت:
“البته که من و ریچارد زیاد درباره این فصل و فصل بعد صحبت می‌کنیم. داشتن بازیکنان همه‌فن‌حریف همیشه خوب است. کرتیس جونز قطعاً یکی از این بازیکنان است.”
اگرچه کرتیس جونز خود را یک هافبک می‌داند که عمدتاً در پست‌های هافبک میانی (شماره ۸) یا هافبک هجومی (شماره ۱۰) راحت‌تر است، اما این بازیکن ۲۴ ساله در درجه اول خود را صرفاً یک “فوتبالیست” می‌خواند.
“چه در پست هافبک میانی (۸) بازی کنم، چه به عنوان هافبک هجومی (۱۰)، چه از سمت چپ، چه به عنوان فالس ناین (مهاجم کاذب) که قبلاً هم در این پست بازی کرده‌ام. یا حتی به عنوان مدافع، مشکلی نیست، من آماده بازی در هر پستی هستم.”
عملکرد جونز در فصل جاری
در ۳۸ بازی اخیرش تحت هدایت اسلات، کرتیس جونز تجربه هفت پست مختلف را دارد. که با اضافه شدن نقش‌های جدیدی مانند هافبک دفاعی (شماره ۶) و مهاجم دوم به فهرست موقعیت‌های قبلی او همراه بوده است.
ویژگی‌های بازی کرتیس جونز – مقایسه با بازیکنان مشابه در پنج لیگ برتر اروپا
بنابراین جای تعجب نیست که این محصول آکادمی (لیورپول) به یکی از موردعلاقه‌های سرمربی جدید این باشگاه تبدیل شود. این مسئله باید نشان دهد که باشگاه در بازار نقل و انتقالات به دنبال چه نوع بازیکنانی است.
در حالی که اسلات برخی بازیکنان را در پست‌های تخصصی به کار می گیرد. مثلاً کودی خاکپو تقریباً به طور انحصاری به عنوان وینگر چپ بازی کرده، اما به وضوح ترجیح او در اکثر مواقع استفاده از بازیکنان منعطف است.
این رویکرد شامل موارد زیر می‌شود: -دومینیک سوبوزلای که در پست مهاجم بازی می‌کند. -لوئیز دیاز که بین پست وینگر چپ و مهاجم نوک در رفت و آمد است. – جرل کوانسا و جو گومز که به پست فول‌بک محدود هستند. -واتارو اندو و رایان گراونبرخ که در پست مدافع میانی بازی کرده‌اند.
با این حال، جونز در این زمینه استاندارد طلایی محسوب می‌شود و به همین دلیل است که او بیشتر از هر بازیکن دیگری خارج از ترکیب ثابت مورد علاقهٔ اسلات به میدان رفته است. رکورد دقیقه‌های بازی خود در یک فصل را نیز در شرف شکستن است.
این رویکرد به اسلات اجازه می‌دهد با هسته کوچک‌تری از بازیکنان کار کند، که ظاهراً ترجیح شخصی اوست. با این اطمینان که در مواقع نیاز می‌تواند روی انعطاف‌پذیری برخی بازیکنان برای سازگاری با شرایط حساب باز کند.
نگاه اسلات به جونز
اسلات در تمجید از این بازیکن شماره ۱۷ گفت: “او چنین ذهنیتی دارد، اگر چالشی به او بدهی، از آن استقبال می‌کند. دیروز برایش چالش بود چون در پست معمولش بازی نمی‌کرد.”
اسلات اضافه کرد: “بعضی بازیکنان از چالش بیزاراند و ترجیح می‌دهند در منطقه امن خود بمانند، اما کرتیس جونز از آن دسته بازیکنانی است که عاشق چالش است.”
این میل به پذیرش چالش از همان اولین روز تمرین تحت هدایت اسلات آشکار بود. چرا که می‌دانست سرمربی جدید باشگاه، بیشتر با ایده‌آل‌های خودش به عنوان بازیکنی علاقه‌مند به مالکیت توپ همسو است.
در حالی که قد کوتاه و عدم سرعت بالای هاروی الیوت عامل مشکلات او برای حضور در ترکیب ثابت است، جونز به دلیل ویژگی های بازی خود، بازیکن مورد علاقه یورگن کلوپ بود، به خوبی با این سیستم جدید سازگار شده‌اند.
در حالی که الیوت ممکن است در تابستان آینده خارج از برنامه‌های تیم قرار گیرد. با توجه به گزارش‌هایی مبنی بر تمایل باشگاه به پذیرش پیشنهاد مناسب برای این بازیکن ۲۲ ساله، همه نشانه‌ها حاکی از آن است که جونز به عنوان الگویی برای هرگونه خرید جدید در نظر گرفته خواهد شد.
جوان، پرانگیزه، با اعتمادبه‌نفس، هوشمند در تاکتیک، فوق‌العاده از نظر تکنیکی و تمایل و توانایی بازی در پست‌های مختلف (که از همه مهم‌تر است) را دارد.
ارتباطات لیورپول با مدافع آژاکس، جورل هاتو، و پیرو هینکاپیه از بایرلورکوزن، (که به یک اندازه در پست مدافع میانی و مدافع چپ راحت بازی می‌کنند) دقیقاً با این معیارها مطابقت دارد. همین موضوع در مورد علاقه‌ی گزارش‌شده به تایلر دیبلینگ، جوان همه‌فن‌حریف ساوتهمپتون نیز صدق می‌کند.
جانشینی برای ترنت
با این حال، اسلات در کرتیس جونز دارایی حتی با ارزش‌تری دیده است. چرا که او این مهارت‌ها و ذهنیت را با مزایای نامشهودِ یک بازیکن تمام‌عیار لیورپولی ترکیب می‌کند.
خروج قریب‌الوقوع ترنت الکساندر-آرنولد به رئال مادرید، جایگاهی برای یک چهره جدید اسکاسی در تیم خالی خواهد کرد. این جوان اهل توکستث (که این هفته به دلیل گفتگوی دوستانه‌اش با یک هوادار جوان اورتون در پمپ بنزین به موضوع داغ شبکه‌های اجتماعی تبدیل شد) آماده گرفتن این جایگاه است.
لیورپول آرزو دارد تا حد ممکن از چنین بازیکنانی در ترکیب خود داشته باشد. اگرچه ممکن است تحقق رویای داشتن تیمی پر از بازیکنان اسکوسی غیرممکن باشد، اما اسلات و هیوز با جستجوی گزینه‌های مشابه در بازار نقل و انتقالات، به دنبال بازیکنانی با همان انعطاف‌پذیری خواهند بود.
انتظار می‌رود که لیورپول در تابستان آینده بازیکنانِ چند پُسته بیشتری را جذب کند. چرا که عملکرد موفقیت‌آمیز جونز در پست مدافع راست، به وضوح نشان داد که چنین ویژگی‌هایی چقدر می‌تواند ارزشمند باشد.
برای شنیدن تحلیل‌های صوتی هفتگی در پادکست فوتبال لب، از این لینک به ما گوش کنید.
آرین اختری، فوتبال لب– یک باشگاه کوچک، مربی و بازیکنانی چشمگیر پیدا می‌کند. در نتیجه، مجبور می‌شود آنها را به باشگاه‌های بزرگ‌تر و ثروتمندتر واگذار کند و همه چیز را از نو شروع کند. بولونیا هم از این قاعده مستثنی نبود.
بولونیای موتا
بولونیا در فصل ۲۴–۲۰۲۳، تحت هدایت تیاگو موتا، عملکرد فوق‌العاده‌ای داشت. آنها در سری‌آ پنجم شدند و برای اولین‌بار در تاریخ باشگاه، به لیگ قهرمانان اروپا صعود کردند. آنها پنج امتیاز بیشتر از رم، شش امتیاز بیشتر از لاتزیو و پانزده امتیاز بیشتر از ناپولیِ مدافع عنوان قهرمانی به دست آوردند.
سبک بازی مبتنی بر پاس‌های صبورانهٔ آنها زیر نظر موتا، تحسین زیادی برای تیم و خود شخص موتا به همراه داشت. پس جای تعجبی نداشت که یوونتوس در تابستان ۲۰۲۴ برای جذب این مربی برزیلی‌الاصل اقدام کرد.
پس از او، بازیکنان مهمی مانند ریکاردو کالافیوری و جاشوا زیرکزی هم از باشگاه جدا شدند. بنابراین، بولونیا بدون این مهره‌های کلیدی، در فصل ۲۵–۲۰۲۴ چگونه عمل کرد؟
با گذشت بخش بزرگی از فصل پاسخ این پرسش مشخص شد، آنها بدون تیاگو موتا هم موفق بودند.
دیگر چه؟
شروع فصل البته چندان خوب نبود. آنها فقط یکی از ۱۱ بازی ابتدایی‌شان در تمام رقابت‌ها را بردند. اگرچه هفت تساوی در آن مدت نشان می‌داد بولونیا همچنان تیمی سخت جان برای غلبه است. تنها سه باخت آنها در آن ۱۱ بازی، مقابل ناپولی، لیورپول و استون ویلا، آن هم در بازی‌های خارج از خانه بود.
با این حال، اوضاع از آن زمان به بعد بهتر است. پس از گذشت ۲۹ بازی، روسوبلو، در رتبهٔ چهارم جدول قرار دارد (بالاتر از یوونتوس موتا که در رتبهٔ پنجم است).
رتبه بولونیا در جدول بعد از هفته 29م سری‌آ
توقف ناپذیر
پیشرفت آنها در ماه‌های اخیر بسیار چشمگیر بوده. در سال ۲۰۲۵، تنها تیمی که امتیاز بیشتری از بولونیا در سری‌آ کسب کرده، رم (۲۹ امتیاز) است. در حالی که بولونیا ۲۵ امتیاز به دست آورد.
آنها همچنین برای دومین بار در ۵۵ سال گذشته، در لیگ به چهار پیروزی پیاپی رسیده‌اند. مورد قبلی به شش برد متوالی بین فوریه تا مارس ۲۰۲۴ برمیگردد.
آخرین موفقیت بولونیا بسیار چشمگیر بوده. آنها لاتزیو را با نتیجه ۵-۰ در ورزشگاه رناتو دال‌آرا در هم کوبیدند. این نخستین باری بود که آنها از فوریه ۱۹۹۷، (پیروزی ۶-۱ خانگی مقابل هلاس ورونا) با اختلاف حداقل پنج گل در یک بازی سری‌آ پیروز می‌شدند.
دقایق بازی و تعداد گل در بازی بولونیا و لاتزیو
این رقابت چندان درخشان پیش نرفت و بولونیا تنها یک امتیاز از پنج بازی اول‌اش کسب کرد. اما همان‌طور که عملکردشان در لیگ داخلی بهتر شد، در اروپا هم خودشان را نشان دادند. آنها مرحله‌ی گروهی را با پیروزی ۲-۱ خانگی مقابل بورسیا دورتموند و تساوی‌های قابل قبول مقابل بنفیکا (۰-۰) و اسپورتینگ لیسبون (۱-۱) به پایان رساندند.
چه طور با رفتن موتا، کالافیوری و زیرکزی، بولونیا هنوز موفق است؟
مدیر فنی باشگاه، جیووانی سارتوری، در کیه‌وو و آتالانتا با بودجه‌ی کم تیم‌های قابل احترامی ساخت. در سال ۲۰۲۲ به بولونیا پیوست و در کنار مارکو دی‌وایو، مهاجم سابق روسوبلو و مدیر ورزشی فعلی کار می‌کرد. انتظار می‌رفت برای جایگزینی موتا سراغ همان سبک قبلی برود. موتا مربی جوانی با ایده‌های نو بود و اطمینان به او حسابی جواب داد.
اما، برخلاف انتظار، آنها سراغ گزینه‌ای باتجربه‌تر یعنی وینچنزو ایتالیانو رفتند. او پس از رساندن فیورنتینا به دو فینال پیاپی لیگ کنفرانس اروپا، (هرچند با دو نایب قهرمانی) از این تیم جدا شد. انتظار می‌رفت ایتالیانو به یکی از تیم‌های بزرگ ایتالیا برود. بولونیا توانست او را جذب کند و با وجود لغزش‌های اولیه، این تصمیم هم مثل یک انتخاب الهام‌بخش دیگر به نظر می‌رسید.
ایتالیانو همان سیستم ۴-۲-۳-۱ که موتا با آن خوب کار کرده بود را حفظ کرده و تقریباً عملکردی برابر با او داشته است. بولونیا پس از ۲۹ بازی، ۵۳ امتیاز دارد؛ تنها یک امتیاز کمتر از فصل گذشته در همین مقطع (۵۴). این دومین بار در دوران سه‌امتیازی شدن بردها (از فصل ۹۵-۱۹۹۴) است که بولونیا پس از ۲۹ بازی چنین امتیازی دارد.
آمار ایتالیانو در آمارهای کلی
با وجود از دست دادن زیرکزی، (که فصل گذشته با ۱۱ گل، بهترین گل‌زن بولونیا در سری‌آ بود) آنها در ۲۹ بازی، ۴۹ گل زده‌اند. این بهترین آمارشان از فصل ۶۶-۱۹۶۵ (۵۴ گل) تاکنون است. در واقع، با ۹ بازی باقی‌مانده، بولونیا تنها پنج گل کمتر از کل فصل گذشته زده است. به نظر می‌رسد دلیل اصلی این عملکرد، بهبود در تمام‌کنندگی باشد. تیم ایتالیانو به طور میانگین ۱۳.۸ شوت در هر بازی می‌زند (در مقایسه با ۱۲.۶ شوت در فصل قبل). افزایش xG، تنها از ۱.۲۸ به ۱.۳۹ بوده است.
از سوی دیگر، بولونیا تاکنون ۳۴ گل دریافت کرده که دو گل بیشتر از کل فصل گذشته (۳۲ گل) است. آنها به‌طور میانگین در هر بازی دو شوت کمتر نسبت به فصل ۲۴-۲۰۲۳ دریافت می‌کنند (۸.۸ در مقابل ۱۰.۸). در واقع، بولونیا با تنها ۲۵۶ شوت، کمترین تعداد شوت دریافتی را در این فصل سری‌آ داشته. هرچند xG دریافتی آنها در هر بازی (۰.۹۷) تقریباً با فصل گذشته (۰.۹۸) یکسان است.
XG مهم است!
مشکل اصلی اینجاست که آنها، امسال موقعیت‌های باکیفیت‌تری به حریفان داده‌اند. شوت‌هایی که بولونیا در فصل ۲۴-۲۰۲۳ از موقعیت‌های غیرپنالتی دریافت می‌کرد. به طور میانگین ۰.۰۸ xG در هر شوت داشت، اما این عدد در فصل ۲۵-۲۰۲۴ به ۰.۱۰ xG رسیده است. در نتیجه، تیم‌ها امسال بهتر از موقعیت‌های خود استفاده کرده‌اند و ۱۱.۹٪ از شوت‌های غیرپنالتی را به گل تبدیل کرده‌اند. در حالی که این نرخ در فصل قبل فقط ۷.۰٪ بود.
فصل گذشته با هدایت موتا، بولونیا به طور میانگین ۵۸.۳٪ مالکیت توپ در سری‌آ داشت. رقمی که تنها ناپولی (با ۶۱.۳٪) از آن بیشتر بود. تحت هدایت ایتالیانو، این عدد تنها اندکی کاهش یافته و به ۵۸.۲٪ رسیده است. همچنان فقط اینتر (۵۹.۷٪) و یوونتوس (۵۹.۲٪) مالکیت بیشتری دارند. اما تفاوت اصلی در این است که آنها امسال توپ را در نقاط متفاوتی از زمین نسبت به فصل گذشته در اختیار دارند.
field tilt و دیگر شاخص‌ها
شاخص Field tilt (سوگیری در جهتی خاص یا تسلط بر منطقه‌ای هجومی)، میزان تسلط مناطقی از زمین بین تیم‌ها را اندازه‌گیری می‌کند. این شاخص، بررسی می‌کند که هر تیم چه سهمی از مالکیت توپ را در یک‌سوم هجومی خود نسبت به حریفش دارد. اگر این شاخص بالای ۵۰٪ باشد، یعنی تیم شما تعداد پاس‌های بیشتری در یک‌سوم دفاعی حریف، به تعداد پاس‌هایی که در یک سوم دفاعی شما می‌دهند، انجام می‌شود. فصل گذشته، field tilt بولونیا در سری‌آ، ۵۵.۸٪ بود (هفتمین رقم بالای لیگ). اما این عدد تحت هدایت ایتالیانو به ۶۴.۵٪ رسیده است (سومین در لیگ).
دقت پاس بولونیا در سری‌آ این فصل کاهش یافته؛ از ۸۶.۵٪ در فصل گذشته به ۸۳.۶٪ امسال. اما یک دلیل نسبتاً واضح برای این افت وجود دارد: آنها نسبت به زمان موتا، پاس‌های بلند بسیار بیشتری ارسال می‌کنند. در واقع، بولونیا در این فصل بیش از هر تیم دیگری در سری‌آ پاس بلند داده (۱,۴۴۱ پاس). این تفاوت چشمگیری نسبت به فصل ۲۴-۲۰۲۳ دارد؛ فصلی که تنها میلان پاس‌های بلند کمتری از آنها داشت (۱,۷۶۷ پاس).
آنها همچنین پاس‌های پراگرسیو بیشتری هم می‌دهند. فصل گذشته، بولونیا از این نظر چهاردهمین تیم سری‌آ بود. امسال تنها سه تیمی که بالاتر از آنها در جدول هستند، پاس‌های پراگرسیو بیشتری از بولونیا (۸۲۹ پاس) ثبت کرده‌اند.
منطقه کنترل بولونیا در فصل 2023/24منطقه کنترل بولونیا در فصل 2024/25
آمار تهاجمی
تیم ایتالیانو در حملاتش کاملاً متعادل عمل می‌کند و تقریباً به یک اندازه از هر دو سمت زمین استفاده می‌کند؛ طوری که فقط ۱.۰ درصد اختلاف بین حملات از سمت چپ (۳۷.۵٪) و سمت راست (۳۸.۵٪) وجود دارد. این تعادل باعث می‌شود که دفاع کردن مقابل بولونیا سخت‌تر و غیرقابل پیش‌بینی‌تر باشد، چون مشخص نیست حمله‌ی بعدی از کدام جناح خواهد آمد.
جهت حملات بولونیا
عملکرد تهاجمی بازیکنان
ریکاردو اورسولینی در این فصل لیگ، تعداد گل‌هایی برابر با فصل گذشته‌اش (۱۰ گل) به ثمر رسانده است. او با گلی که مقابل لاتزیو با یک ضربه چیپ عالی به ثمر رساند، تبدیل به سومین بازیکن بولونیا شد که از فصل ۹۵-۱۹۹۴ تاکنون در سه فصل متفاوت سری‌آ، تعداد گل‌هایش دورقمی شده است. پیش از او، فقط مارکو دی وایو (چهار فصل پیاپی بین ۲۰۰۸-۰۹ تا ۲۰۱۱-۱۲) و جوزپه سیگنوری (چهار فصل بین ۱۹۹۸-۹۹ تا ۲۰۰۲-۰۳) به این موفقیت رسیده بودند.
رمو فرویلر که تابستان گذشته پس از یک دوره قرضی موفق در فصل ۲۴-۲۰۲۳ به‌طور دائمی به بولونیا پیوست، در میانه میدان برای ایتالیانو همان تعادل و ثباتی را فراهم کرده که قبلاً برای موتا ایجاد کرده بود. این بازیکن سابق ناتینگهام فارست، تا اینجای فصل:
دومین بازیکن خلاق بولونیا از نظر خلق موقعیت بوده (۲۹ موقعیت)،
دومین بازیکن موفق تیم در بازپسگیری توپ نیز بوده (۱۱۷ مرتبه).
در ابتدا انتظار می‌رفت که تیس دالینگا، مهاجم تازه‌وارد از تولوز، جای خالی زیرکزی را در خط حمله پر کند؛ اما او نتوانسته جایی در ترکیب اصلی پیدا کند و مغلوب درخشش سانتیاگو کاسترو، مهاجم جوان آرژانتینی، شده است.
کاسترو که تنها ۲۰ سال دارد، تا اینجای فصل در سری‌آ:
۸ گل،
۴ پاس گل،
و از نظر تعداد مشارکت در دنباله‌های تهاجمی (توالی‌های منتهی به شوت یا گل) با ۱۰۶ مشارکت، در صدر تیم قرار دارد.
مثل زیرکزی، او هم یک مهاجم همه‌فن‌حریف است و نقش کلیدی در حملات بولونیا ایفا می‌کند.
مشارکت در حملات
جاگیری و تحرکات
عملکرد تیم ایتالیانو در بازی بدون توپ بهتر است. بولونیا در این فصل سری‌آ دومین تیم با بیشترین توپ‌گیری‌های پرس بالا است و میانگین این اقدام از 6.3 در هر بازی در فصل گذشته به 7.4 در این فصل رسید. با وجود اینکه هنوز 9 بازی باقی مانده، بولونیا تقریباً به تعداد توپ‌گیری‌های منجر به شوت و گل در فصل گذشته رسید.
turnover بولونیا در فصل 2023/24turnover بولونیا در فصل 2024/25
بولونیا بیشترین (Pressed Sequences) را در سری‌آ 2024-25 داشته است (362)، در حالی که فصل گذشته در این زمینه در رتبه هفتم قرار داشت. این دنباله‌ها به موقعیت‌هایی اشاره دارند که تیم حریف در یک سوم دفاعی خود، سه یا کمتر پاس ارسال کرده و توالی بازی در نیمه زمین خودشان پایان می‌یابد. تعداد (Pressed Sequences) بولونیا حداقل 31 مورد بیشتر از هر تیم دیگری در لیگ است.
از نظر مقایسه سبک بازی در دو فصل اخیر، بولونیا فصل گذشته سومین تیم از نظر میانگین پاس در هر توالی حمله در سری آ بود (4.4)، اما این فصل با تورینو در رتبه هشتم مشترک قرار دارد (3.6). با این حال، سرعت حمله مستقیم آنها فقط کمی افزایش داشته.
آمار دفاعی
در بخش دفاعی، بولونیا فعال‌تر است، که این می‌تواند توضیحی برای تعداد کم شوت‌هایی باشد که دریافت کردند. آنها 903 اقدام دفاعی ثبت کرده‌اند که حداقل 83 مورد بیشتر از هر تیم دیگر در سری آ است. همچنین، بولونیا کمترین تعداد پاس‌های حریف را در لیگ (8,168) مجاز دانسته است
مقایسه نحوه بازی تیم‌های سری‌آ (کند و غیرمستقیم و سریع و مستقیم)
این موضوع باعث شده که بولونیا کمترین PPDA (تعداد پاس‌های حریف قبل از یک اقدام دفاعی) را در سری‌آ دارا باشد. قطع 9.0، که با فاصله زیاد از سایر تیم‌ها کمترین است. یوونتوس تحت هدایت موتا در جایگاه دوم قرار دارد با PPDA برابر 10.7.
این آمار نشان می‌دهد که بولونیا بیش از هر تیم دیگری در سری آ با پرس شدید حریفان را تحت فشار قرار می‌دهد. در واقع، در میان تیم‌های پنج لیگ برتر اروپا، فقط موناکو (8.7)، بارسلونا (8.6) و پاری سن ژرمن (8.5) PPDA کمتری از بولونیا در این فصل داشته‌اند. فصل گذشته، بولونیا با PPDA برابر 11.6 سومین تیم در این زمینه در سری آ بود.
آینده چه می‌شود؟
بولونیا فصل گذشته در رتبه پنجم سری‌آ قرار گرفت و توانست به لیگ قهرمانان اروپا راه پیدا کند. اما این بار احتمالاً باید عملکرد بهتری داشته باشد، زیرا بعید است که ایتالیا مجدداً یک سهمیه اضافی کسب کند.
حضور در رتبه چهارم بعد از 29 بازی، دستاوردی بزرگ برای بولونیا محسوب می‌شود، به‌ویژه اینکه آنها در حال حاضر بالاتر از تیمی هستند که مربی‌شان را در تابستان از دست دادند. با این حال، تیم ایتالیانو هنوز کارهای زیادی برای حفظ این جایگاه دارد. بر اساس پیش‌بینی Opta Supercomputer، بولونیا 24.4٪ شانس دارد که فصل را در جمع چهار تیم برتر به پایان برساند. شایع‌ترین رتبه نهایی آنها در 10,000 شبیه‌سازی، جایگاه پنجم است (25.8٪)، که حداقل تکرار موفقیت فصل گذشته خواهد بود.
پیش‌بینی مقام نهایی تیم‌های سری‌آ
اگر بولونیا فصل 2024-25 را با کسب رتبه‌ای در جمع چهار تیم برتر سری آ به پایان برساند و/یا پس از سال 1973-74 برای اولین بار قهرمان کوپا ایتالیا شود، جشن‌های امیلیا-رومانیا حتی می‌تواند از سال گذشته هم فراتر برود. جایی که حدود 40,000 هوادار در میدان ماجوره، شادی کردند.
آروین منصوری، فوتبال لب– مرکز تمرینی RB لایپزیگ در Cottaweg مانند زمین‌های تمرینی دیگر در سراسر اروپا است. یک متصدی پذیرش به تلفنی که هیچوقت از زنگ خوردن باز نمی‌ایستد، پاسخ می‌دهد. در تلویزیون وسیعی که از دیوار آویزان است، اخبار ورزشی تکرار می‌شود.
فضای کلی آکادمی
به داخل ساختمان می‌رویم و فضا تغییر می‌کند.
در داخل، صفحه‌های کوچک پلاسما، هایلایت بازی‌های اخیر تیم جوانان پخش می‌شود و پیشرفت استعدادهای آکادمی مورد نمایش قرار می‌گیرد. در روز بازدید خبرنگاران، مراسم تجلیل از یک هافبک تیم زیر 11 سال به خاطر “افزایش توانایی گلزنی”و “بهبود کلی در مناطق تهاجمی” در جریان بود.
این یک روند الهام بخش است. بازیکنان بزرگسال و جوانان لایپزیگ در یک مکان تمرین می کنند. تا پایان آن روز، ژاوی سیمونز، بنجامین شسکو و بقیه بازیکنان تیم بزرگسالان، برای اولین‌بار نام این هافبک جوان را شنیده و چهره او را خواهند دید. مانند خود ساختمان، تأکید بر آینده وجود دارد.
این مرکز میزبان 50 بازیکن جوان به صورت هم‌زمان است. آنها در مکان‌های تعبیه شده زندگی می کنند، اتاق نشیمن و امکانات آشپزخانه خود را دارند و توسط یک خانواده که آنها نیز در آنجا زندگی می‌کنند، میزبانی می‌شوند.
امکانات و تجهیزات
هر چیزی که یک بازیکن جوان می‌تواند نیاز داشته باشد وجود دارد. سالن‌های ورزشی در بهترین حالت هستند. یک استادیوم کوچک بیرون از محوطه وجود دارد. اطراف زمین‌های تمرین، یک زمین با موانع برای آماده سازی، یک تپه دوی سرعت و حتی یک زمین پدل وجود دارد. تمام فعالیت‌های بازیکنان مسن‌تر آکادمی در تمرینات، توسط شبکه‌ای از دوربین‌ها که هر قسمت چمن را پوشش می‌دهد، نظارت می‌شود. حتی اپلیکیشنی وجود دارد که از طریق آن مربیان قادر به ارسال کلیپ‌ها و ارسال و دریافت بازخورد عملکردهای اخیر بازیکنان، در جلسات تمرینی و مسابقات هستند.
بنابراین، این مرکز جایی است که بازیکنان می‌توانند رشد کنند. با این حال، لایپزیگ هنوز هم میخواهد تعداد بیشتری بازیکن بسازد. بازیکنان دیگر، ممکن است به خاطر پیشرفت در این حرفه مشهور شده باشند، اما (در حال حاضر)، “ارمدین دمیرویچ”، مهاجم اشتوتگارت، مطرح ترین بازیکن بوندسلیگا است که مدتی را در آکادمی لایپزیگ گذرانده است. اما هنوز اثری از یک ستاره بومی وجود ندارد.
باوم وارد می‌شود
مانوئل باوم، 45 ساله، مسئول تغییر آن است. باوم در سال 2023 به عنوان سرپرست توسعه جوانان منصوب شد. او قبلاً آگزبورگ و شالکه را مربی‌گری کرده بود و مسئولیت تیم‌های زیر20 و زیر18 سال آلمان را بر عهده داشت.
او می‌گوید: «می‌خواهم سعی کنم تمام تجربیاتی که در زندگی فوتبالی‌ام داشته‌ام را، به RB Laipzig بیاورم. می‌گوبند در این بخش از آلمان، استعداد کافی وجود ندارد. اما این درست نیست. این مشکل سیستم آموزشی است، مشکل از بازیکنان نیست.”
باوم در زمان مربی‌گری تیم شالکه در سال 2020
لایپزیگ، کم و کاستی‌ها
در لایپزیگ، چالش های منحصر به فردی وجود دارد.
این باشگاه سال 2009 تشکیل شده است و در حالی که امکانات بسیار چشمگیر است، در سال 2015 (فصل قبل از صعود تیم بزرگسالان به بوندسلیگا) بازیکنان در کابین لباس عوض می‌کردند.
با این حال، مشکلات دیگری وجود دارد که باید بر آنها غلبه کرد. باوم، درحالی که در مقابل یک صفحه پروژکتور، که موقعیت جغرافیایی باشگاه‌های بوندسلیگای آلمان، و کارخانه تولید استعداد، که الان سقوط کرده هستند، مانند هامبورگ، شالکه، کایزرسلاترن و نورنبرگ را نشان می‌داد، توضیح داد.
او با اشاره به موقعیت لایپزیگ در نقشه، جزیره‌ای که قبلاً آلمان شرقی (GDR) بود، می‌گوید: «ما اینجا در ساکسونی هستیم. باشگاه‌های زیادی در جنوب، جنوب غرب، غرب و شمال وجود دارد. اما اینجا در اطراف لایپزیگ، تعداد کمی باشگاه وجود دارد. از اینجا تا برلین و ولفسبورگ حدود دوساعت راه است.
بنابراین، ما یک وضعیت انحصاری داریم. از طرف دیگر، ما این مشکل را داریم که آکادمی‌های قوی کمی در منطقه داریم. این بدین معنی است که دانش فوتبالی بازیکنان، زمانی که به ما ملحق می‌شوند، می تواند پایین باشد. زیرا قبلا در مراکز خوبی آموزش ندیده‌اند.»
این کسری با سایر کمبودها همراه می‌شود. در سال 2025، بیکاری در غرب آلمان دو درصد کمتر از شرق شناسایی شده است. در میان 16 ایالت این کشور، پنج ایالت فقیر از نظر میانگین دستمزد (از جمله ساکسونی) همگی در شرق قرار دارند. چه با سخت‌تر شدن کار والدین برای رساندن کودکان به بازی‌ها و چه به این دلیل که تهیه کفش‌ها و تجهیزات برای والدین سخت است. مشکلات واضح است، و آمارها هم این مسائل را نشان می‌دهد.
از 150 بازیکن متولد آلمان که در این فصل در بوندسلیگا بازی کرده‌اند، بدون احتساب برلین، تنها 7 بازیکن در شرق به دنیا آمده اند.
راهکار لایپزیگ
پاسخ مقطعی لایپزیگ به این مشکل، برنامه Forderoffensive (تهاجم مالی) است که در مارس 2024 راه اندازی شد. این طرح، از باشگاه‌های سراسر شهر حمایت می کند. تجهیزات و استخدام مربیان تمام وقت را تامین مالی می‌کند و همچنین امکان دسترسی به دوره های آموزشی را فراهم می کند.
باوم می گوید: “ما بیش از 600،000 ساکن در این منطقه داریم. بنابراین باید بتوان بازیکنان زیادی را از این منطقه توسعه داد. و به همین دلیل است که ما به مدارس و مهدکودک ها می‌رویم و پول زیادی را برای این گروه سنی خرج می‌کنیم.”
لایپزیگ و باوم چه دیدگاهی به فوتبال دارند؟
باوم می تواند ساعت‌ها، با جزئیات عمیق و فشرده درباره فوتبال صحبت کند. او در مورد اینکه کجای پیشرفت بازیکن در حال حاضر اشتباه پیش می‌رود یا اینکه برخی از نگرانی‌های پیرامون آن چقدر نادرست هستند، دیدگاه‌های جالبی مطرح می‌کند.
“همه در مورد منطقه انتقال صحبت می‌کنند: از تیم زیر19 سال به تیم اصلی. اما به نظر من، بزرگ‌ترین مشکل، مرحله پایه است. ما خیلی دیر شروع به آموزش بازیکنان می‌کنیم و به آنها آموزش می‌دهیم که به جای اینکه با توپ چه کار کنند، به کدام سمت بدوند.
این یکی از دلایلی است که ما سرمایه‌گذاری زیادی در مرحله پایه انجام می‌دهیم، زیرا واقعا مهم است که برای بازیکنان ارزش قائل شویم.”
بخشی از این هدف، شامل بهبود شرایط خارج از باشگاه و امکاناتی است که بازیکنان اولین ارتباط را با آن می‌گیرند. او می‌گوید که این شامل بررسی سلسله مراتب مربی‌گری نیز می‌شود که در باشگاه خودش وجود دارد.
“من به متخصصان نیاز دارم. به طور معمول، در برخی باشگاه‌ها، اگر مربی زیر 16 سال باشید، دو برابرِ درآمد مربی زیر 10 سال دریافت می‌کنید. بنابراین، مربی زیر 10 سال چه میخواهد؟ او میخواهد مربی بعدی زیر 16 سال باشد تا بتواند درآمد بیشتری کسب کند. این برای توسعه بازیکنان خوب نیست. بنابراین، این‌ها برخی از چیزهایی است که ما روی آن کار می‌کنیم.”
نتیجه چه بوده؟
اگرچه نمی‌توان آن را به فلسفه اخیر نسبت داد، اما نشانه‌های اولیه‌ای از کارآمدتر شدن آکادمی وجود دارد. در نوامبر 2024، ویگو گبل، هافبک 17 ساله متولد لایپزیگ، اولین بازی خود را در لیگ قهرمانان مقابل اینتر انجام داد. همچنین در این فصل گبل در بوندسلیگا هم بازی کرده است. همچنین فایک ساکار 16 ساله در دسامبر 2024 به عنوان یار تعویضی مقابل هلشتاین کیل وارد زمین شد.
سه نفر از 10 بازیکن جوان تاریخ بوندسلیگا از تیم لایپزیگ هستند. این شامل گبل و ساکار، و همچنین سیدنی رابیگر، یکی دیگر از محصولات آکادمی است که باشگاه را ترک کرده و در حال حاضر برای اینتراخت براونشوایگ بازی می‌کند.
گبل (سمت راست) در بازی سلتیک در چارچوب رقابت‌های لیگ قهرمانان جوانان
این‌ها، موفقیت‌هایی هستند که به تبدیل شدن آکادمی لایپزیگ، به عنوان مقصدی برای سایر بازیکنان جوان کمک می‌کند. اما هدف باوم ایجاد عرضه ثابت و قابل اعتماد از بازیکنان به سطح بالای فوتبال است. در تعقیب این هدف، او مجموعه‌ای از تغییرات را، نه تنها در مورد نحوه تربیت بازیکنان جوان، بلکه نحوه تفکر باشگاه در مورد آنها را نیز، نظارت کرده است.
لایپزیگ و قدم‌های باوم
او می‌گوید: “اولین قدم من ایجاد یک مأموریت بود: هدف ما در آکادمی چیست؟ ما می‌خواهیم فوتبالیست‌های حرفه‌ای را، در یک فرهنگِ با عملکرد بالا توسعه دهیم. این تنها برای تیم اصلی نیست. زمانی که بازیکنانی در سایر باشگاه‌های رده اول لیگ آلمان داشته باشیم، برای ما یک موفقیت است.”
“گام دوم من این بود که تمام بخش‌هایی را که در آکادمی داشتیم با این مأموریت هماهنگ کنم.”
“زمانی که من برای اولین‌بار کار در آکادمی را شروع کردم و ارزیابی کردم، آن بخش‌ها ماموریت خاص خود را داشتند برای مثال، فیزیوتراپیست‌ها بیشتر فیزیوتراپیست‌های بیمارستانی بودند تا فیزیوتراپیست‌های فوتبال. مربیان بدنسازی می‌خواستند ماهیچه‌های بزرگی برای بازیکنان بسازند، اما نه لزوما آن‌هایی که مربوط به فوتبال هستند.”
“همچنین سرمربی‌ها: هرکسی فلسفه بازی خود را داشت و به عملکرد کلی تیم خود نگاه می‌کرد، نه به تک تک بازیکنان.”
در رده‌های مختلف چه خبر است؟
مانند بسیاری از باشگاه‌ها، لایپزیگ سبک بازی و ترکیب‌بندی را در بین گروه‌های سنی خود هماهنگ می کند. اما در حال حاضر، آموزش نیز دوره‌بندی می شود. تیم های بین رده های زیر 16 و زیر 19 سال همگی برنامه یکسانی دارند، بلوک‌هایی وجود دارد که تعیین می‌کند بازیکنان چه زمانی کار تیمی، انفرادی یا فیزیکی را انجام دهند و مربیان، با چه شدتی می‌توانند روش‌های خود را در آن چارچوب به کار گیرند.
سطح زیر 16 سال، جایی که بازیکنان هر روز تمرین نمی‌کنند، برنامه فشرده است.
باوم می‌گوید این کلید «توسعه سیستماتیک بازیکن» است و به «چهار سؤال کلیدی» بستگی دارد که او از همه مربیانش میخواهد در نظر بگیرند.
«”چه زمانی و چقدر تمرین می‌کنید؟” این مربوط به دوره‌بندی است. “چه چیزی را تمرین می‌کنید؟” این بخش محتوا است، شوت زدن، پاس دادن و غیره. “چگونه تمرین می‌کنید؟” این بیشتر مربوط به روش است. و در نهایت: “چه کسی تمرین را هدایت می‌کند؟” سرمربی، کمک مربی، مربی ورزشی یا مربی ویدیویی … و غیره.»
تصویری از بازی زیر15 سال، بر روی صفحه نمایش ساختمان آکادمی
لایپزیگ جمع‌گرا؟
در گفتگو با باوم، موضوعی که اهمیت دارد فردیت است. به گفته او: “یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها این است که مربیان را از وفاداری آنها به عملکرد تیمی دور کنیم، و بیشتر به سمت پیشرفت حرکت کنیم. برنده شدن در بازی‌ها و تورنمنت‌ها خوب است، اما در رابطه با هدف کلیدی “آماده کردن بازیکنان برای فوتبال حرفه‌ای”، بی‌اهمیت است.”
او می‌گوید: “منطقی است که بگوییم فوتبال جوانان در واقع یک ورزش انفرادی است. برای من، تنها استفاده از تیم این است که محیطی را فراهم می‌کند که بازیکنان یاد بگیرند چگونه در یک تیم بازی کنند.
تیم‌ها یاد نمی‌گیرند؛ افراد درون تیم‌ها یاد می‌گیرند. تیم‌ها اولین بازی را انجام نمی‌دهند، افراد این کار را انجام می‌دهند. من هرگز ندیده‌ام که یک تیم کامل به تیم اول برود. فقط چند بازیکن هستند.”
آنها از مکانیزم‌های دیگری نیز استفاده می‌کنند. وام‌های آموزشی، که در آن بازیکنان جوان بخشی از هفته خود را با باشگاه‌های منطقه‌ای در رده چهارم یا پنجم می گذرانند. این به تسریع آمادگی آنها برای بازی بزرگسالان کمک می‌کند. برنامه تمرکز بازیکن، که توسط کامرون کمپبل، مربی اسکاتلندی که در سال 2024 وارد آکادمی لایپزیگ شد و قبلاً در رنجرز، آبردین و آکادمی Right to Dream کار کرده بود، نظارت می‌شود.
برنامه‌های آشنا سازی
در روزهای دوشنبه و سه‌شنبه، بازیکنان زیر 16 سال لزوماً بر اساس سن گروه‌بندی نمی‌شوند، بلکه بر اساس شرایطی که به بهترین وجه برای رشد آنها مناسب است، گروه‌بندی می‌شوند. به آن ارتباط زیستی می‌گویند. لایپزیگ از آن برای بررسی و به چالش کشیدن چشم‌انداز خود در شرایط مختلف استفاده می‌کند.
باوم توضیح می‌دهد: «ما سه نوع بازی مختلف داریم. یک بازی “ایمن”، یک بازی “کششی” و یک بازی “استرسی”. اگر بازیکنی فقط بازی‌های ایمن داشته باشد، پس پیشرفت نمی کند، زیرا همیشه در رده سنی خود بهترین است. اما ما باید او را تحت استرس قرار دهیم، زیرا می‌خواهیم ببینیم کجا خوب نیست.”
تجربه نشان داده است که اولین باری که بازیکن معمولاً استرس زیادی پیدا می‌کند، زمانی است که به تیم اصلی می رود، اما تا آن زمان دیگر خیلی دیر شده است.
اجازه دادن به بازیکن مسن‌تر برای آسان‌گیری به بازیکن جوان، می‌تواند استرس بازی را کاهش دهد. برعکس، قرار دادن یک بازیکن در یک گروه سنی بالاتر (و در شرایط جسمی ضعیف) می‌تواند مشکلاتی را که یک بازیکن در هنگام انتقال از فوتبال جوانان به تیم اصلی تجربه می‌کند، شبیه‌سازی کند.
نیمه دیگر فوتبال
باوم می‌افزاید: “بنابراین، ما فقط نمی‌خواهیم به بازیکنان چیزی برای یادگیری بدهیم. ما می‌خواهیم ببینیم که شهود بازیکن چیست و سپس آن را زنده کنیم.”
ما می‌خواهیم به بازیکنان آزادی بدهیم. در گذشته، RB لایپزیگ به بازیکنان یک سبک بازی را آموزش می‌داد. اکنون، ما سعی می‌کنیم به آنها یاد دهیم که فوتبال را درک کنند و سبک بازی را یاد بگیرند. اگر آنها به تیم اصلی مارکو رز (سرمربی) بروند و او بخواهد از نظر تاکتیکی کاری متفاوت انجام دهند، بازیکنانی که ما تولید می‌کنیم فقط می‌دانند که چگونه در یک موقعیت کار کنند.
و شما باید در یک بازی چابک باشید. اگر بعد از 5 دقیقه گل بزنید، همه‌چیز تغییر می‌کند. شما باید فوتبال را درک کنید.
مانند بسیاری از باشگاه‌ها، لایپزیگ به بازیکنی تا زمانی که 16 ساله نشوند، یک پست تمام وقت اختصاص نمی‌دهد. او می‌گوید که این به گسترش تجربه بازیکن کمک می‌کند. “اگر کسی همیشه مدافع میانی بوده است، پس از کجا می داند که بازی پر فشار در جلوی زمین چگونه است؟”
همچنین، می‌دانیم که فوتبال همیشه در حال تغییر است و بازی باوم و مربیانش که این بازیکنان را برای آن آماده می‌کنند دائما در حال تغییر است.
“بازی فوتبال آینده چگونه به نظر می‌رسد؟ بسیاری از باشگاه‌ها در توسعه فنی واقعاً خوب شده‌اند، اما چیزی که ما متوجه شدیم، اهمیت بازی یک به یک و اینکه چگونه این مورد می‌تواند یک KPI (شاخص عملکرد کلیدی) برای ما باشد.”
ساکار (سمت چپ)، در حال بازی برای تیم ملی جوانان آلمان، 2023
دیتا مهم است!
بیشتر سرمایه‌گذاری لایپزیگ در سطح آکادمی، تفسیر دیتا و استفاده از هوش مصنوعی بوده است. اگر به طور موثر از آن استفاده شود، می تواند به قضاوت در مورد اینکه بازیکنان چقدر در تقابل با یکدیگر موثر هستند، با/علیه مالکیت، و همچنین بدون توپ، کمک می‌کند. آیا یک بازیکن هجومی، با دویدن به فضا، کسی که مارکش کرده را “شکست” می‌دهد؟ آیا خط هافبک به طور مداوم زوایای ارسال و گزینه‌ها را مسدود می‌کند؟
با توجه به تعهد باوم به نظارت مربیانش، در مورد نحوه پیشرفت بازیکنانشان، به جای صرفا برنده بازی شوند، یک معیار ارزشمند برای قضاوت در مورد پیشرفت است. فراتر از آن، تأکید بر نبردهای فردی که همیشه در قلب فوتبال خواهد بود، راهی است که در آینده ثابت شده است.
سرمایه‌گذاری برای آینده
البته مشکل سرمایه‌گذاری در چنین مراحل اولیه این است که مزایای آن تا آینده‌ای دور دیده نخواهد شد. باوم با خوشحالی می پذیرد که ممکن است وقتی این اتفاق بیفتد دیگر در باشگاه نباشد و در هر صورت، قضاوت در مورد تأثیر این اصلاحات همیشه دشوار خواهد بود.
او می‌افزاید: «اما من می‌خواهم این روند را قابل اعتمادتر کنم. بنابراین شاید هر سال 500 دقیقه بازی در بوندسلیگا از بازیکنان آکادمی ببنیم. باید حداقل شش بازیکن ملی پوش تولید کنیم.
ما باید اهداف روشن و یک برنامه اقدام روشن داشته باشیم.»
منچستریونایتد در بازی وسط هفته‌ای مهمان پدیده این فصل لیگ برتر، ناتینگهام فارست بود. جایی که آنها سیزدهمین شکست این فصل خود را با نتیجه 0-1 ثبت کردند. رکورد بیشترین شکست آنها در یک فصل از لیگ برتر، مربوط به سال پیش با 14 شکست بود. اما با توجه به اینکه هنوز 8 بازی دیگر تا پایان فصل لیگ دارند، احتمال شکستن رکورد قبلی‌شان بسیار زیاد است.
از زمان اولین بازی شیاطین سرخ تحت هدایت روبن آموریم در 24 نوامبر، (تساوی 1-1 در مقابل ایپسویچ) آنها از 19 مسابقه تنها موفق به کسب 22 امتیاز شدند. حاصل عملکرد آنها در این بازه زمانی 9 شکست و 6 پیروزی بود.
نتایج به ما نشان می‌دهد که آموریم در حال حاضر ضعیف‌ترین آمار را در قامت مربی شیاطین سرخ (از زمان شروع پریمیرلیگ) دارد. پایین‌ترین درصد برد (31.6%) و کمترین میزان امتیاز به ازای هر بازی (1.16). نفر دوم از این حیث، رالف رانگنیک بود با 1.54 امتیاز به ازای هر بازی!
سقوط یک پادشاهی
سقوط یونایتد اما، تنها مربوط به دوره آموریم نیست. از زمان خداحافظی سر الکس در فصل 13-2012، آنها در سراشیبی سقوط قرار گرفتند. یونایتد پله پله از جمع مدعیان لیگ خارج شد.
آنها تحت هدایت 10 مربی مختلف در 448 بازی لیگ برتری، تنها موفق به کسب 786 امتیاز شدند. 209 امتیاز کمتر از همشهری‌شان با 995 امتیاز. همچنین لیورپول، آرسنال، چلسی و حتی تاتنهام هم امتیازات بیشتری کسب کرده‌اند.
به طور شگفت‌انگیزی، شکست مقابل ناتینگهام فارست، صد و چهاردهمین شکست منچستریونایتد در لیگ برتر از زمان جدایی فرگوسن بود. این با تعداد شکست‌های آنها در دوران حضور فرگوسن در این رقابت‌ها (بدون در نظر گرفتن نتایج دسته اول انگلیس) برابری می‌کند.
موضوع نگران‌کننده‌تر این است که این تعداد شکست در تقریباً نصف تعداد بازی‌ها رقم خورده. فرگوسن در 810 بازی خود به عنوان سرمربی منچستریونایتد در لیگ برتر 114 بار شکست خورد، در حالی که 10 مربی پس از او این تعداد شکست را تنها در 448 مسابقه تجربه کردند.
آینده مربی پرتغالی منچستریونایتد چه خواهد شد؟
آموریم ممکن است به لطف عملکرد خوب منچستریونایتد در رقابت‌های اروپایی نجات پیدا کند. چرا که شیاطین سرخ در مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ اروپا حضور دارند، اما او در فصلی سهیم بوده که می‌تواند بدترین فصل لیگ برتری آنها در نسل‌های اخیر باشد.
این فصل بدترین امتیاز آنها در تاریخ لیگ برتر خواهد بود، مگر اینکه یونایتد هر هشت بازی باقی‌مانده خود در لیگ برتر را پیروز شود، (که بعید به نظر می‌رسد) آنها حتی از رکورد 60 امتیازی فصل گذشته تحت هدایت اریک تن‌هاخ نیز پایین‌تر خواهد رفت.
آنها هنوز به 11 امتیاز از هشت بازی پایانی خود نیاز دارند تا حداقل به رکورد 48 امتیازی فصل برسند، فصلی که آخرین باری بود که یونایتد کمتر از 50 امتیاز کسب کرد. همچنین، آن فصل آخرین باری بود که منچستریونایتد در نیمه پایینی جدول قرار گرفت و در رتبه سیزدهم ایستاد.
بازی بعدی یونایتد، دربی منچستر مقابل سیتی در اولدترافورد است، که روز یکشنبه برگزار می‌شود. با توجه به اینکه آنها در دیدار رفت این فصل موفق به شکست سیتی در اتحاد شدند. این مسابقه فرصتی است تا برای اولین‌بار از فصل 2019-20، موفق به کسب دبل مقابل رقیب همشهری خود شوند. یونایتد و آموریم هر دو به یک نتیجه مثبت در این بازی نیاز دارند.
مهران قهرمانی-فوتبال لب، رودریگو، بازیکن جوان و بااستعداد رئال مادرید، نقشی کلیدی در تیم ایفا می‌کند. اما به نظر می‌رسد که همچنان آن‌طور که شایسته است، مورد تقدیر قرار نمی‌گیرد. او کارهای زیادی برای بهبود عملکرد رئال مادرید انجام می‌دهد، اما به اندازه‌ای که باید، دیده نمی‌شود. در این مقاله به نقش او در تیمی که دوباره به دنبال قهرمانی در لالیگا و لیگ قهرمانان اروپا است، می‌پردازیم.
رودریگو در میان ستارگان کهکشانی
در تیمی پر از ستاره‌های بزرگ مانند رئال مادرید، رودریگو کمتر به چشم می‌آید. او نه کیلیان امباپه است، نه وینیسیوس جونیور و نه جود بلینگهام. برخلاف این سه ابرستاره که پس از انتقال امباپه به اسپانیا در تابستان گذشته با لقب “BMV” توسط رسانه‌های محلی شناخته می‌شوند، رودریگو در مرکز توجه نیست. این سه نفر همان‌هایی هستند که پیراهن‌های بیشتری می‌فروشند، هواداران را به ورزشگاه می‌کشانند و در نهایت گل‌هایی می‌زنند که رئال مادرید را به تیم پیروز تبدیل می‌کند.
اما این که خط حمله فعلی رئال را یک “سه‌گانه” بنامیم، بی‌انصافی است؛ به‌ویژه نسبت به رودریگو که با وجود فروتنی، از استعداد زیادی برخوردار است. در واقع این خط حمله، یک “چهارگانه” است و نادیده گرفتن این موضوع برای بسیاری از افراد، از جمله خود رودریگو، آزاردهنده است. پس از تساوی 1-1 مقابل مایورکا در ماه آگوست، که رودریگو تنها گل تیمش را به ثمر رساند، در شبکه‌های اجتماعی نوشت: “هفته گذشته درباره سه‌گانه بلینگهام، امباپه و وینی صحبت کردند، اما باید حرف R از رودریگو را هم به این ترکیب اضافه کنند. ما یک چهارگانه از مهاجمان داریم و سایر اعضای تیم. همه در بازی‌ها اهمیت دارند و ارزش خود را در مسابقات مختلف نشان خواهند داد.” او بعداً این پست را به‌خاطر حفظ هماهنگی تیمی پاک کرد، اما این اقدام نیز نشان‌دهنده شخصیت او در تلاش برای بهبود تیم است.
عدم حضور رودریگو در لیست توپ طلا
این دیدگاه که رودریگو به اندازه کافی مورد توجه قرار نمی‌گیرد، چندان غیرمعمول نیست. او همچنان کم ارزش ترین بازیکن (از دیدگاه مردم و رسانه) در بین چهار مهاجم اصلی است. اگر قرار باشد یکی از این چهار نفر جایگزین شود، بیشتر مردم معتقدند که آن شخص رودریگو خواهد بود. حتی در لیست نامزدهای توپ طلای 2024 نیز تنها او از این چهار نفر جایی نداشت، با اینکه نقشی کلیدی در تیمی که دوگانه قهرمانی به‌دست آورد، ایفا کرده بود. خودش در این باره گفت: “فکر می‌کنم حقم بود… اما من تصمیم‌گیرنده نیستم.”
ارزش‌گذاری و بهای هم‌تیمی‌ها به رودریگو
با این حال، درون تیم هیچ تردیدی در مورد اهمیت او وجود ندارد. پس از پیروزی رئال مادرید مقابل منچسترسیتی در پلی‌آف لیگ قهرمانان، جود بلینگهام در مصاحبه‌ای با شبکه CBS آمریکا گفت: “او بسیار دست‌کم گرفته شده است. برای من، او احتمالاً بااستعدادترین و فنی‌ترین بازیکن تیم است. کارهایی که با توپ انجام می‌دهد، ما را شگفت‌زده می‌کند. او لذت‌بخش‌ترین هم‌تیمی است.” بلینگهام همچنین به فداکاری‌های رودریگو اشاره کرد: “پست مورد علاقه‌اش مانند وینی، سمت چپ است. اما او برای کمک به تیم، در سمت راست بازی می‌کند که موقعیت طبیعی‌اش نیست و هرگز شکایتی ندارد.”
فداکاری و چند‌پستی بودن، نقاط قوت یا ضعف؟
این صحبت‌های بلینگهام دلایلی را روشن می‌کند که چرا رودریگو به اندازه برخی از هم‌تیمی‌هایش مورد ستایش قرار نمی‌گیرد: او بازیکنی چندپسته است و برای تیم فداکاری می‌کند. این ویژگی‌ها معمولاً مختص بازیکنان کهکشانی نیست. بعید است که امباپه، زین‌الدین زیدان یا کریستیانو رونالدو برای بهتر شدن عملکرد رودریگو، رائول و گرت بیل، حاضر باشند از پست اصلی خود کنار بکشند؛ حتی اگر این به معنی موفقیت بیشتر تیم در بازی‌ها باشد.
رودریگو؛ وینگر راست چپ پا!
با این حال، اگرچه برخی معتقدند که در صورت نیاز به قربانی کردن یکی از مهاجمان، این قربانی رودریگو خواهد بود. اما نباید فراموش کرد که او در پستی غیرطبیعی بازی می‌کند. او در جناح راست بازی می‌کند، که باعث می‌شود هنگام حرکت به داخل زمین به سمت پای ضعیف‌تر خود برود. اما حتی در این شرایط نیز او گل‌های مهمی به ثمر رسانده است. به عنوان مثال، در بازی رفت مرحله یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان برابر اتلتیکو مادرید، او با یک ضربه زیبا با پای چپ نشان داد که هرچند عملکردش با پای چپ ضعیف‌تر است، اما هنوز هم خطرناک است.
آمار و ارقام رودریگو
از زمان اولین بازی‌اش در سپتامبر ۲۰۱۹، رودریگو در ۱۶۹ بازی به عنوان بازیکن اصلی و ۸۷ بازی به عنوان ذخیره، ۱۱۳ مشارکت در گل داشته است. تنها کریم بنزما (۱۶۷) و وینیسیوس (۱۵۹) در این مدت آمار بیشتری دارند. در فصل جاری لالیگا، تنها لامین یامال از بارسلونا (۲۴) و وینیسیوس (۱۹) بیشتر از رودریگو (۱۸) پس از حمل توپ حداقل پنج متری، موقعیت گل ایجاد کرده‌اند. این نشان می‌دهد که او تا چه اندازه در ایجاد موقعیت‌ها موثر است. رودریگو به‌طور میانگین هر ۱۳۶ دقیقه یک گل یا پاس گل ثبت کرده است که تنها کمی ضعیف تر از وینیسیوس (۱۲۵.۱ دقیقه) و بلینگهام (۱۱۵.۱ دقیقه) است. او همچنین در لیگ قهرمانان اروپا ۲۵ گل به ثمر رسانده و به چهارمین بازیکن جوان تاریخ بعد از لیونل مسی، کیلیان امباپه و رائول گونزالس تبدیل شده که برای یک تیم خاص در این رقابت‌ها به این تعداد گل دست یافته است.
نقش کلیدی رودریگو در تاکتیک تیم
با این حال، در شرایط فعلی، رودریگو همچنان از ستارگان اصلی رئال مادرید فاصله دارد. با حضور امباپه و وینیسیوس، مادرید دو تا از بهترین مهاجمان چپ‌پای جهان را در اختیار دارد و طبیعی است که تیم به سمت چپ متمایل باشد. در این فصل لالیگا، ۴۲.۴ درصد از موقعیت‌های گلزنی مادرید از سمت چپ ایجاد شده است – بالاترین میزان در لیگ – در حالی که تنها ۲۹.۱ درصد از سمت راست شکل گرفته است. آمار گلزنی نیز این تفاوت را نشان می‌دهد: امباپه ۲۹ گل و ۵ پاس گل، وینیسیوس ۱۹ گل و ۱۰ پاس گل، در حالی که رودریگو از سمت راست ۱۴ گل و ۸ پاس گل ثبت کرده است.
اما این آمار نباید از اهمیت رودریگو کم کند. با توجه به اینکه امباپه و وینیسیوس در یک منطقه مشابه بازی می‌کنند و در ابتدا برای هماهنگی با هم مشکل داشتند، نقش رودریگو حتی مهم‌تر شد. او با بازی در سمت دیگر زمین، فضا را باز کرده و به دیگر مهاجمان اجازه می‌دهد تا راحت‌تر حرکت کنند. تنها لامین یامال از بارسلونا (۲۴) و وینیسیوس (۱۹) بیشتر از رودریگو (۱۸) پس از حمل توپ حداقل پنج متری، موقعیت گل ایجاد کرده‌اند. این موضوع نشان می‌دهد که رودریگو تا چه حد برای تلاش مجدد رئال مادرید در فتح دوگانه لیگ و لیگ قهرمانان اروپا اهمیت دارد.
اعتماد آنچلوتی به رودریگو
کارلو آنچلوتی همیشه به رودریگو اعتماد داشته است. از زمان بازگشت سرمربی ایتالیایی به رئال در سال ۲۰۲۱، تنها فدریکو والورده (۱۹۹ بازی) بیشتر از رودریگو (۱۹۷ بازی) به میدان رفته است. این دو بازیکن تنها کسانی بودند که در تمامی ۱۳ بازی مسیر قهرمانی لیگ قهرمانان فصل گذشته حضور داشتند. با توجه به حضور مهاجمان متعدد و باکیفیت، بزرگ‌ترین مشکل رئال مادرید به‌نظر می‌رسد توازن دفاعی باشد. این تیم در ۱۱ بازی اخیر تنها دو کلین‌شیت داشته است. برخی معتقدند که شاید بهتر بود یک بازیکن دفاعی به ترکیب اضافه شود. اما عملکرد رودریگو در این فصل به حدی خوب بوده که، همانند سایر اعضای خط حمله رئال، نمی‌توان او را از ترکیب کنار گذاشت.حقیقت این است که دیگر وقت آن رسیده که این بازیکن برزیلی توجه و تحسینی را که شایسته آن است، دریافت کند. زیرا همان‌طور که جود بلینگهام در واکنش به گلایه رودریگو از لقب “BMV” در شبکه‌های اجتماعی خود نوشت: “فقط احمق‌ها حرف R را فراموش می‌کنند.”
حالا که کریستال پالاس به نیمه‌نهایی جام حذفی رسید، سخت است باور کنیم که اولین بردشان در لیگ برتر را تا اواخر اکتبر کسب نکرده بودند.
محمدرضا حیدری فوتبال لب-کریستال پالاس در جام اتحادیه دو برد مقابل تیم‌های چمپیونشیپ کسب کرد، اما پیش از پیروزی حیاتی برابر تاتنهام در نهمین بازی لیگ، فشارها در سلهرست پارک رو به افزایش بود.
حالا آن روزهای سخت به خاطراتی دور تبدیل می شوند و هواداران و باشگاه پس از پیروزی درخشان ۳-۰ مقابل فولام با هیجان به سفر به ومبلی فکر می‌کنند. پالاس آخرین بار در سال ۲۰۲۲ به نیمه‌نهایی جام حذفی رسید.
این تیم هرگز قهرمان جام حذفی نشده و دو بار در فینال شکست خورده است؛ یک‌بار در سال ۱۹۹۰ و بار دیگر در ۲۰۱۶. اما حالا هواداران می‌توانند رؤیای کسب اولین جام بزرگ تاریخ باشگاه را در سر بپرورانند. باشگاهی که تاریخ تأسیس آن، بسته به اینکه کدام تاریخ‌نگار را باور کنید، به سال ۱۸۶۱ بازمی‌گردد.
این تحول چشمگیر را الیور گلاسنر، سرمربی تیم رقم زد. از آغاز سال ۲۰۲۵، تنها لیورپول (۱۱ برد) بیش از کریستال پالاسِ گلاسنر (۱۰ برد) در تمامی رقابت‌ها پیروز شده است. پالاس همچنین با ثبت ۸ کلین‌شیت، بیش از هر تیم دیگری در لیگ برتر در ثبت کلین شیت موفق است.
فصلی سخت برای کریستال پالاس
گلاسنر از همان ابتدا می‌دانست که شروع فصل چالش‌برانگیز خواهد بود؛ تابستانی که در آن مایکل اولیسه، ستاره تیم، راهی بایرن مونیخ شد، بسیاری از بازیکنان درگیر تورنمنت‌های بزرگ بودند و چهار بازیکن هم در روز پایانی نقل‌وانتقالات به تیم اضافه شدند.
طول کشید تا همه این عوامل سر و سامان بگیرند، اما در سیستم مورد اعتماد 3-4-2-1 گلاسنر، پالاس تیمی منظم و قدرتمند است و با شتابی مثبت به هفته‌های پایانی فصل می‌رسد. پالاس در ۱۵ بازی اخیر خود تنها دو بار باخت که این آمار با توجه به اینکه آنها در کل فصل فقط سه برد خانگی در لیگ داشته‌اند، تحسین‌برانگیزتر به نظر می‌رسد.
خط دفاع سه نفره کریستال پالاس متشکل از کریس ریچاردز، ماکسنس لاکروآ و مارک گهی یکی از مستحکم‌ترین خطوط دفاعی لیگ برتر محسوب می‌شود.
لحظات سرنوشت‌ساز در راه است؛ ومبلی در انتظار پالاس
بی‌بی‌سی اسپورت از گلاسنر پرسید که آیا بازی مقابل فولام (جایی که پالاس در دقایق ابتدایی تحت فشار بود اما در نهایت قدرتمند به کار خود پایان داد) بازتابی از روند فصل و پایانی هیجان‌انگیز برای آن است؟
گلاسنر پاسخ داد: “فصل هنوز تمام نشده است. اگر این پایان کار باشد، راضی نخواهم بود. فکر می‌کنم این فقط آغاز سرنوشت سازترین مقطع فصل ماست. دو ماه پیش رو داریم و امیدوارم ۱۲ بازی دیگر در پیش باشد. نکته مثبت این است که تیم در شرایط خوبی قرار دارد و بازیکنان آماده هستند. این دو ماه را کنار هم خواهیم بود، بازی‌های زیادی داریم و می‌توانیم دوباره به بهترین فرم خود برسیم.
امروز، به‌ویژه در دقایق ابتدایی، از این سطح فاصله داشتیم. باید در بهترین شرایط خود باشیم تا بیشترین تعداد پیروزی ممکن را به دست آوریم.” هواداران کریستال پالاس در حال سرود خواندن درباره سفر به ومبلی بودند، اما گلاسنر ترجیح داد درباره احتمال قهرمانی در این ورزشگاه ملی صحبت نکند.
او گفت: “نمی‌خواهم درباره قهرمانی حرف بزنم، چون حتی در بازی بعدی هم نمی‌توانیم جامی ببریم. این فقط نیمه‌نهایی است. وقتی وارد یک رقابت حذفی می‌شوید، فرقی ندارد که در دور اول حذف شوید یا نیمه‌نهایی، چون هدف همیشه قهرمانی است. رسیدن به نیمه‌نهایی یک دستاورد بزرگ است. به‌ویژه در ومبلی، چرا که همیشه جو خاصی دارد.”
اهمیت بالای ابرچی ازه
گلاسنر گفت که تاکنون سه بار به ومبلی رفتم و هر سه بار از مترو استفاده کردم. دو بار برای تماشای بازی تیم ملی انگلیس و یک بار هم وقتی دخترش را برای کنسرت تیلور سوئیفت به آنجا رساند.
یکی از این بازدیدها دوشنبه شب بود، زمانی که او تماشاگر گلزنی ابریچی اِزه در اولین بازی ملی‌اش برابر لتونی بود. اِزه برای تطبیق با شرایط پالاس پس از جدایی اولیسه زمان برد و گل او مقابل فولام تنها پنجمین گلش در این فصل بود.
گلاسنر گفت: “فکر می‌کنم ابز فصل عجیبی را پشت سر می‌گذارد. در لیگ برتر گل‌های زیادی نزده، اما موقعیت‌های زیادی داشته است. در بسیاری از صحنه‌ها بدشانس بود (گل‌های مردود، توپ‌هایی که تغییر مسیر داده‌اند، ضرباتی که به تیر خوردند) اما همیشه به تلاشش ادامه می دهد.
با مصدومیت‌هایی هم مواجه شد، آن هم مصدومیت‌های عجیب. فکر می‌کنم گلش مقابل لتونی، اولین گل ملی‌اش، برای او از نظر شخصی اهمیت زیادی داشت و به او کمک کرد.
او همیشه اعتمادبه‌نفس دارد. همه می‌دانیم که تمام‌کنندگی فوق‌العاده‌ای دارد و می‌تواند به خوبی با پای راست خود به سمت دروازه برود. ما به این کیفیت، به‌ویژه در ضربات نهایی، نیاز داریم و امروز هم به ما کمک کرد.”
مهران قهرمانی-فوتبال لب پیش‌نمایش، پیشبینیها و ترکیب‌های بازی رئال مادرید در برابر رئال سوسیداد:
رئال مادرید در دیدار برگشت مرحله نیمه نهایی کوپا دل ری به مصاف رئال سوسیداد می‌رود.
گل اندریک باعث شد مادرید در دیدار رفت با نتیجه 1-0 در خانه حریف پیروز شود.
لوس بلانکوس تاکنون 20 بار قهرمان این رقابت‌ها شده است.
تلاش رئال مادرید برای رسیدن به فینال
رئال مادرید میخواهد دوباره به فینال کوپا دل ری برسد. در دیدار برگشت مرحله نیمه نهایی، آنها به مصاف رئال سوسیداد می‌روند. اندریک، بازیکن جوان برزیلی، در اولین فصل حضورش در مادرید مدت بازی کمی داشته است. اما در بازی رفت با یک گل زیبا باعث پیروزی تیم شد. تیم کارلو آنچلوتی تاکنون 20 بار قهرمان این جام شده است. آخرین قهرمانی آنها در سال 2023 بود. قبل از آن، از سال 2014 به بعد به فینال نرسیده بودند. رئال مادرید در آخرین بازی خود در یک بازی سخت توانست لگانس را 3-2 شکست دهد. با این حال، برد بارسلونا مقابل خیرونا باعث شد مادرید سه امتیاز از صدر جدول عقب بیفتد.
وضعیت رئال سوسیداد
رئال سوسیداد در سال 2020 برای دومین بار قهرمان این جام شد. اما فصل 2024/25 برای این تیم بسیار سخت بوده است. این تیم اخیراً با باخت در برابر منچستریونایتد از لیگ اروپا حذف شده است. اما با پیروزی مقابل رئال وایادولید در آخر هفته، به رتبه دهم لالیگا رسید.
نتایج اخیر دو تیم
رئال مادرید در 5 بازی اخیر خود، 4 پیروزی و 1 شکست (بازی برگشت چمپیونزلیگ برابر اتلتیکو مادرید) را در کارنامه خود دارد.
رئال سوسیداد نیز در 5 بازی آخر خود، 1 پیروزی، 2 تساوی و 2 شکست را در تجربه کرده است.
لالیگا: رئال سوسیداد 2-1 رئال وایادولید
لالیگا: رایووایکانو 2-2 رئال سوسیداد
لیگ اروپا: منچستریونایتد 4-1 رئال سوسیداد
لالیگا: رئال سوسیداد 0-1 سویا
لیگ اروپا: رئال سوسیداد 1-1 منچستریونایتد
جزئیات مسابقه
مکان: مادرید، اسپانیا
ورزشگاه: سانتیاگو برنابئو
تاریخ: سه‌شنبه 1 آوریل
ساعت شروع: 23:00 به وقت تهران
داور: خاویر آلبرولا روخاس
داور VAR: دنیل خسوس تروخیو سوارز
ترکیب رئال مادرید
در بازی آخر هفته، رئال مادرید تیبو کورتوا را در اختیار نداشت. این دروازه‌بان بلژیکی برای بازی برگشت هم آماده نیست. بنابراین، آندری لونین به احتمال زیاد در دروازه خواهد بود. آنچلوتی در بازی رفت از ترکیب چرخشی استفاده کرد. احتمالاً در بازی برگشت هم از همه بازیکنان اصلی استفاده نکند. وینیسیوس و رودریگو که تازه از سفر به آمریکای جنوبی برگشته‌اند، ممکن است در ترکیب اصلی باشند. ادر میلیتائو و دنی کارواخال به دلیل مصدومیت تا پایان فصل غایب هستند. دنی سبایوس و فرلان مندی امیدوارند برای بازی مقابل آرسنال در لیگ قهرمانان آماده شوند.
آندر بارنتکسا که دوران سختی را در این فصل سپری کرده است، بعد از محرومیت دوباره به ترکیب بازمی‌گردد. او در کنار میکل اویارزابال و تاکفوسا کوبو در خط حمله خواهد بود. مارتین زوبیمندی هافبک میانی تیم است. او مورد توجه رئال مادرید و آرسنال قرار دارد. نایف آگورد، شرالدو بکر، آرسن زاخاریان و جون پاچکو احتمالا بازی نمی‌کنند. برایس مندز هم ممکن است غایب باشد.
رئال مادرید در هفته‌های اخیر آسیب‌پذیر بوده است. در بازی آخر مقابل لگانس هم به سختی پیروز شد. فصل شلوغ مادرید با این بازی آغاز می‌شود. آنچلوتی باید تیم را به خوبی مدیریت کند. رئال سوسیداد در گذشته تیمی قدرتمند بود. اما این فصل عملکرد خوبی نداشته است. احتمال دارد مادرید چند موقعیت خوب به حریف بدهد، چون کورتوا را در اختیار ندارد. اما توان هجومی بالا ممکن است باز هم به پیروزی آنها کمک کند. پیش‌بینی: رئال مادرید 2-1 رئال سوسیداد
نیما حیدری مقدم، فوتبال لب– از زمان انتصاب مایکل ادواردز به‌عنوان مدیر اجرایی فوتبال در گروه ورزشی فن‌وی (Fenway Sports Group یا همان FSG) در مارس 2024، مشخص شده است که مالکیت چند باشگاهی به آنفیلد آمده است. ادواردز، مدیر ورزشی پیشین لیورپول، با این باور است که باشگاه چاره‌ای جز گسترش ندارد. این کار آنها در لیگ برتر و فراتر از آن «رقابت پذیر» باقی نگه می‌دارد. او به مجموعه FSG بازگشت. هدف، یک برنامه جاه‌طلبانه برای سرمایه‌گذاری در یک باشگاه دیگر است. روز شنبه، گزارشی مبنی بر بررسی FSG برای معامله‌ای برای خرید تیم مالاگا از لیگ دسته دوم اسپانیا منتشر شد. در حال حاضر چه می‌دانیم؟
هدف خیزش FSG دقیقاً چیست؟
برنامه‌های چندباشگاهی FSG اساساً به معنای همگام شدن با رویه رایج در لیگ برتر است. اکنون بیش از نیمی از 20 تیم حاضر در لیگ برتر انگلیس با حداقل یک باشگاه اروپایی دیگر رابطه دارند. این الگو در دو سال گذشته در حال گسترش است. این اقدام لیورپول برای همراهی با رقابت دیگران است. همان‌طور که مایک گوردون، رئیس FSG، پس از انتصاب ادواردز در سال گذشته، در ایمیلی به کارکنان توضیح داد.
گوردون نوشت: «فوتبال جهانی در سال‌های اخیر به شدت تغییر کرده است. به‌طور فزاینده‌ای پیچیده شده و چالش‌های فراوانی ایجاد کرده است. برای باقی‌ماندن در رقابت، باید هر راه‌حلی را برای کسب برتری شناسایی کنیم. در این راستا، مایکل (ادواردز) از تمام ابزارهای موجود استفاده خواهد کرد و پیش‌تر شناسایی باشگاهی دیگر به عنوان یک کانال مؤثر برای تقویت عملیات کلی و پیشبرد جاه‌طلبی‌های رقابتی‌مان را آغاز کرده است.»
لیورپول پیش‌تر در مقابل روندی که مالکیت باشگاه منچسترسیتی ایجاد کرده بود، مقاومت می‌کرد. این مالکیت 13 تیم در سراسر جهان، تحت چتر سیتی فوتبال گروپ (City Football Group یا CFG)، از جمله خیرونا در اسپانیا، پالرمو در ایتالیا، و نیویورک سیتی در ایالات متحده گرد آورده است. پذیرفته شده که مزایای مدل چندباشگاهی قابل نادیده گرفتن نیست. گوردون افزود: «این امر به هیچ وجه از تمرکز، توجه، مراقبت، و مهم‌تر از همه، سرمایه‌گذاری در لیورپول نمی‌کاهد. در واقع، ما این مسیر را به‌عنوان راهی که می‌تواند باشگاه ما را برای آینده تقویت کند، می‌بینیم.»
علاقه دیرین
مدت‌ها است که گروه ورزشی فن‌وی (Fenway Sports Group یا FSG) آماده خرید یک باشگاه فوتبال دیگر برای اداره آن در کنار لیورپول است. ارتباط‌هایی با چهار باشگاه در برزیل (کروزِیرو، بوتافوگو، آتلِتیکو پارانائِنسه و اینترناسیونال) وجود داشت، اما بیلی هوگان، مدیر اجرایی لیورپول، در سال 2023 اشاره کرد که این موضوع دیگر اولویت نیست. هوگان در کنفرانس Sports Pro Media APAC در سنگاپور، گفت: «برای برخی باشگاه‌ها، (مالکیت چندباشگاهی) منطقی است. اما در حال حاضر، تمرکز ما بر روی کاری است که در لیورپول انجام می‌دهیم.» درِ این موضوع هرگز بسته نشد، اما بازگشت ادواردز فرصتی مناسب برای پیشبرد این استراتژی فراهم کرد. فرصت گسترش مجموعه FSG عاملی برای کاهش تردید اولیه ادواردز نسبت به بازگشت به لیورپول بود.
ادواردز پس از انتصاب خود، در بیانیه‌ای از FSG گفت: «یکی از بزرگ‌ترین عوامل در تصمیم من، تعهد به خرید و نظارت بر یک باشگاه اضافی و گسترش این بخش از FSG است. من معتقدم که این کار، برای باقی‌ماندن در رقابت، سرمایه‌گذاری و گسترش پرتفوی فوتبال فعلی ضروری است.» جمله آخر کلیدی است. برای لیورپول، این دیگر یک انتخاب استراتژیک نیست، بلکه ضروری است.
چرا مالاگا مورد توجه است؟
یک الگو در باشگاه‌های لیگ برتر برای خرید تیم وجود دارد: به اندازه‌ای بزرگ باشند که بتوانند در بالاترین سطح مسابقات داخلی رقابت کنند، بدون اینکه خریدشان هزینه هنگفتی داشته باشد. بازار آمریکای جنوبی، به‌ویژه برزیل، پیش‌تر توسط FSG ارزیابی شده بود، اما ترجیح برای اولین گام، همیشه تیمی در اروپا بود.
برگزیت و رأی بریتانیا برای خروج از اتحادیه اروپا (EU) در سال 2016، به پیچیدگی‌هایی در جذب بازیکن منجر شده است. گرفتن مجوز کار برای بازیکنان خارجی برای پیوستن به باشگاه‌های انگلیسی دشوارتر شده است. مالکیت یک باشگاه در یک کشور عضو اتحادیه اروپا به دور زدن این قوانین کمک می‌کند. و فرصتی برای بازیکنی فراهم می‌کند تا معیارهای صلاحیت خود برای بریتانیا را در یک لیگ دیگر به دست آورد. همچنین می‌تواند خانه‌ای موقت برای بازیکنان زیر 18 سال آینده‌دار اروپا ایجاد کند، که دیگر واجد شرایط برای امضای قرارداد با باشگاه‌های انگلیسی نیستند.
توانایی بازگشت وجود دارد؟
فشار برای تشکیل شراکت با باشگاه‌های اروپایی در سال‌های پس از برگزیت اتفاقی نبوده است. برای FSG، مالاگا به خوبی در این چارچوب جا می‌گیرد. این حرکت با علاقه گروه به خرید تیم‌هایی با سنت‌های قوی و پتانسیل رشد، مشابه علاقه قبلی‌اش به بوردو، هماهنگ است. در ژوئیه سال گذشته، FSG پس از مذاکرات «جامع و سازنده با تمام طرف‌های ذی نفع» از خرید باشگاه فرانسوی عقب‌نشینی کرد.
مالاگا تاریخچه‌ای از تیمی ثابت در لالیگا و پیشینه رقابت در اروپا را دارد. اما در سال‌های اخیر افت کرده است و به سطح سوم فوتبال اسپانیا سقوط کرده است. آنها فصل گذشته به دسته دوم ارتقا یافتند. FSG معتقد است که فرصتی برای بازگرداندن این باشگاه وجود دارد. باشگاهی که در سال 2013 به مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا رسید.
هیئتی از FSG در فوریه از مقر مالاگا به عنوان بخشی از این فرآیند بازدید کرد. هنوز هیچ چیزی قطعی نشده است و هرگونه معامله برای مالاگا بی‌دردسر نخواهد بود. همان‌طور که “درموت کورگان” در روز شنبه گزارش داد، یک قاضی از سال 2020 باشگاه را کنترل کرده است. مسائل حقوقی پیچیده مربوط به فروش به گروه محلی BlueBay Hotels، که در حال حاضر مالک تقریباً نیمی از سهام باشگاه است وجود دارد. دادستان‌های قضایی، همچنین در حال تحقیق درباره ادعای سوءاستفاده از بودجه باشگاه در دوران ریاست تاجر قطری، “عبدالله بن ناصر آل‌ثانی” هستند، که بر بی‌گناهی خود تأکید کرده است.
FSG به نظر می‌رسد که گزینه‌های متعددی را بررسی می‌کند. آنها در سال گذشته تحقیقات لازم و بازدیدهای حضوری از چند باشگاه اسپانیایی انجام داده است. از جمله لوانته، الچه، اسپانیول، ختافه و وایادولید، در حالی که بازار فرانسوی نیز به‌عنوان محور اصلی ارزیابی‌هایشان بوده است.
مزایای مدل چند باشگاهی برای لیورپول چیست؟
این اصطلاحی نیست که مدیران اجرایی دوست داشته باشند از آن استفاده کنند. به‌ویژه که برای تیم‌های سطح پایین‌تر هرم چندباشگاهی، بسیار تحقیرآمیز است. اما امکان استفاده از این تیم‌های دیگر به‌عنوان «باشگاه‌های تغذیه‌ای» جذابیت بیشتری برای کسانی که در لیگ برتر حضور دارند، پیدا کرده است.
علاوه بر برتری که در جذب جوانان ایجاد می‌کند، این مدل همچنین فرصتی برای توسعه استعدادهای خود لیورپول فراهم می‌کند. کنترل بیشتری بر پیشرفت یک بازیکن جوان، زمانی که به یک باشگاه شریک قرض داده می‌شود، وجود دارد. مدل چندباشگاهی، از تمام تیم‌هایش میخواهد که به یک سبک بازی کنند.
تاد بولی، مالک مشترک چلسی، در سال 2023 انگیزه‌هایش را به خوبی خلاصه کرد. او گفت: «هدف ما این است که مطمئن شویم می‌توانیم مسیر را برای ستارگان جوانمان به‌سوی بازی در زمین چلسی هموار کنیم. در حالی که بازی واقعی و زمان حضور در زمین را برایشان فراهم کنیم.»
بازیکنان جوان می‌توانند به باشگاه‌های شریک قرض داده شوند، در حالی که می‌دانند در سطوح رقابتی، فرصت‌ها و دقایقی برای بازی وجود دارد. چیزی که همیشه نمی‌توان آن را بدیهی تلقی کرد. این به این معنا نیست که آن بازیکن در نهایت در بزرگ‌ترین باشگاه مجموعه بازی کند، اما به افزایش ارزش خودش و دیگر بازیکنان کمک خواهد کرد. در این دوران، با قوانین سخت‌گیرانه‌تر درباره سود و پایداری (Profit and Sustainability Rules یا PSR)، این دستاوردها می‌توانند تفاوت ایجاد کنند.
اشتراک‌گذاری تحلیل‌ها و داده‌های استعدادیابی در چارچوب مدل چندباشگاهی وجود دارد. که شبکه جستجو را گسترده‌تر و عمیق‌تر می‌کند. همان‌طور که گروه ردبول (Red Bull Group)، مالک تیم‌هایی مانند لایپزیگ آلمان و سالزبورگ اتریش، این کار را به طرز چشمگیری انجام داد. همه این‌ها به هدف اعلام‌شده گوردون برای تقویت لیورپول بازمی‌گردد.
FSG و مشکلات
همه چیز همیشه شیرین و دلپذیر نیست، همان‌طور که مالکین Blue Co چلسی در مالکیت باشگاه فرانسوی استراسبورگ متوجه شده‌اند، هواداران بی‌قرار، نارضایتی خود را آشکارا بیان کرده‌اند. با این حال، اوضاع این فصل بهتر است. پیروزی آنها مقابل لیون در روز جمعه آنها را به رتبه پنجم لیگ 1، بالاترین سطح فوتبال باشگاهی فرانسه، رساند.
همچنین در سال‌های اخیر، اعتراضاتی در لیون، علیه گروه فوتبال ایگل (Eagle Football Group) متعلق به جان تکستور در حال انجام است. این اعتراضات در لوریان، جایی که گروه سرگرمی فوتبال بلک نایت (Black Knight Football Entertainment) حاضر است، جریان دارد. گروهی که بیل فولی، مالک بورنموث، سهام‌دار آن است.
سایرین نیز زمانی که دو باشگاه از یک گروه در یک رقابت اروپایی با یکدیگر روبه‌رو شده‌اند، با مشکلاتی مواجه شده‌اند.
راه‌حل کج‌دار و مریض
یوفا ، نهاد حاکم بر فوتبال اروپا، مسابقه بین باشگاه‌های شریکی را ممنوع کرده است و این قانون در فصل گذشته مشکلاتی ایجاد کرد. برای مثال، زمانی که برایتون و رویال یونیون سن‌ژیلوآز (Royale Union Saint-Gilloise) بلژیک هر دو به لیگ اروپا راه یافتند. در نهایت، برایتون توانست در این مسابقه شرکت کند، زیرا یوفا متقاعد شد که مالک آن، تونی بلوم (Tony Bloom)، تأثیر قاطعانه‌ای بر یونیون ندارد. استون ویلا نیز با همین مشکل مواجه شد، زیرا باشگاه شریک پرتغالی آنها، ویتوریا گیمارش (Vitoria Guimaraes)، فصل گذشته به لیگ کنفرانس اروپا راه یافت. مالکان ویلا، ناسف ساویریس (Nassef Sawiris) و وس ادنز (Wes Edens)، مجبور شدند سهم خود در ویتوریا را کاهش دهند تا با قوانین یوفا مطابقت کنند.
لیورپول، به‌طور غیرمستقیم، مشکلاتی را با میلان و تولوز (Toulouse) تجربه کرد. شرکت RedBird Capital Partners، که 11 درصد از سهام FSG را در اختیار دارد، کنترل این باشگاه‌ها را بر عهده دارد و توانست یوفا را متقاعد کند که هر دو باشگاه می‌توانند در مسابقات آن شرکت کنند. شرایطی که یوفا برای تمامی این موارد در نظر گرفته است، این است که پس از پنجره نقل و انتقالات تابستان گذشته، هیچ باشگاه مالک مشترک، نباید بین خود بازیکن رد و بدل کنند.
آیا FSG همان مدل مورد استفاده رقبایی مانند گروه فوتبال سیتی (City Football Group یا CFG) و BlueCo را میخواهد؟
اساس کار مشابه خواهد بود: ایجاد شراکت‌های مفید و بهره‌برداری از مزایای رقابتی آنها. با این حال، تکرار مدل CFG نیازمند منابع و زمان قابل‌توجهی است. CFG بیش از یک دهه است که در این زمینه فعالیت می‌کند و در آمریکای شمالی، جنوبی، استرالیا، آسیا و اروپا ریشه دوانده است. تأثیر آن بسیار گسترده است. در حالی که این رویکرد در حال تقلید است، هیچ‌کس تمایلی برای تکرار گستردگی آن نشان نداده است و از FSG، که سازمانی آگاه به محدودیت‌های مالی خود است، انتظار نمی‌رود که این کار را امتحان کند.
BlueCo، که چلسی را در سال 2022 خریداری کرد، در تابستان 2023 با خرید استراسبورگ مأموریت چندباشگاهی خود را آغاز کرد و انتظار می‌رود باشگاه‌های بیشتری به این مجموعه بپیوندند. FSG هنوز مشخص نکرده که برنامه‌هایش برای مدل چندباشگاهی تا چه اندازه بلندپروازانه خواهد بود، اما ادواردز معتقد است که گسترش ضروری است و شاید مالاگا بتواند آغاز این مسیر باشد.
آیا تیم روبن آموریم می‌تواند چهار برد بدون باختشان را ادامه بدهند؟ به رقابت سه‌شنبه با ناتینگهام فارست و پیشبینیها می‌پردازیم.
امیرحسین محمودی، فوتبال لب– ابرکامپیوتر اوپتا، احتمال 42.9 درصدی برد خانگی برای ناتینگهام فارست در نظر گرفته است.فارست در هشت بازی اخیر خانگی خود، بدون شکست بوده است، با شش برد.
ناتینگهام فارست علیه منچستریونایتد: دید کلی
برونو فرناندز در چهار بازی گذشته خود برابر چهار تیم بالای جدول، گل (3) و پاس گل (3) به ثمر رسانده است. منچستریونایتد، شب سه شنبه، کار سختی در سیتی گراند برابر ناتینگهام فارست دارد. ناتینگهام فارستی که در تلاش برای رسیدن به قدمی بزرگ‌تر برای کسب سهمیه چمپیونزلیگ است.
تیم نونو اسپریتو سانتو، بعد از برد 4-2 برابر ایپسوییچ تاون قبل از تعطیلات ملی، در رده سوم قرار دارد. گل اول را نیکولا میلنکوویچ به ثمر رساند. به دنبال آن دو گل آنتونی الانگا و سپس ژوتا سیلوا، برد را در پورت‌من رود، مسجل کرد.
در آخر هفته، با برد برایتون در ضربات پنالتی، سومین صعود خود به مرحله بعد با ضربات پنالتی را تجربه کردند. آنها برای اولین‌بار در 34 سال گذشته به مرحله نیمه نهایی رسیدند.
فارست اکنون به سیتی گراند برمیگردد. آنها در هشت بازی اخیر پریمیرلیگ‌شان بدون شکست بوده‌اند. با شش برد. این بیشترین تعداد برد خانگی آنها در 24 بازی خانگی گذشته‌شان بوده است.
ناتینگهام فارست از مارچ 2023 تاکنون، در زمینشان بیشتر از 9 برد کسب نکرده‌اند.
با این‌حال، ممکن است در نقطه ای، موفقیتشان کم سرعت شود. فارست با XG 37.5، توانسته 49 گل به ثمر برساند. با 11.5 گل بیشتر، عملکرد فراتر از حد انتظاری داشتند.
آنالیز بازیکنان ناتینگهام فارست
مرکز موفقیت کمپین ناتینگهام فارست، مورگان گیبس-وایت بوده است. کسی که در دو بازی گذشته ناتینگهام فارست گلزنی کرده است. تنها بازیکنانی که در سه بازی پیاپی توانسته‌اند پاس گل ثبت کنند، استیو استون (آپریل 1995)، ایان وان (نوامبر 1995)، خود گیبس-وایت (آپریل 2024) و الانگا (ژانویه 2025) هستند.
کریس وود با مصدومیت از تعطیلات ملی به تیم برگشت و نتوانست در برابر برایتون حضور داشته باشد. با توجه به اینکه ناتینگهام فارست فرایند ریکاوری روزانه او را طی می‌کند، نونو اعتراف کرد که وضعیت مهاجمش خوب نیست.
آنالیز بازیکنان منچستریونایتد
تیم روبن آموریم قبل از تعطیلات ملی، به آسانی کاندیدای سقوط، لسترسیتی را شکست داد. برونو فرناندز پاس هر دو گل راسموس هویلون و آلخاندرو گارناچو را ساخت. سپس در دقیقه نود گلزنی کرد.
فرناندز در چهار بازی اخیر پریمرلیگ خود، سه گل و پاس گل به ثبت کرده است. او تنها دوبار بیشتر از این مقدار مشارکت در گل داشت، (پنج از فوریه تا ژوئن 2020 و شش از دسامبر 2022 تا فوریه 2023).
گل گارناچو و هویلون هم آسودگی خاطر این دو را به همراه داشت. این اولین گل گارناچو در 17 بازی گذشته‌اش بود. هویلون اولین گل خود را در 14 بازی اخیر در پریمیرلیگ را به ثمر رساند.
با این حال، گارناچو در هیچ بازی پریمیرلیگ به صورت پیوسته گلی به ثمر نرسانده است. درحالی که هویلون آخرین گل خود را در می 2024 به ثمر رساند.
اگر یونایتد میخواهد به بردهای پیاپی‌اش در پریمیرلیگ ادامه دهد، این زوج باید عملکرد خوبی از خود نشان دهند. این عملکرد باید در خارج از خانه هم ادامه پیدا کند. آخرین برد پیاپی آنها در خارج خانه به فوریه 2024 برمیگردد (3). در کنار ایپسوییچ و ساوتهمپتون، یونایتد تیم سومی است که در فصل 2024/25 برد پیاپی در بازی‌های لیگ نداشته است.
آموریم همچنان در کرنرهای دفاعی ضعف دارد. منچستریونایتد از 45.5 XGC (شانس گل خورده)، 40 گل خورده است. 5.5 گل کمتر از آنچه انتظار می‌رفت.
ناتینگهام فارست و منچستریونایتد: رو در رو
یونایتد دو بازی اخیر برابر ناتینگهام فارست را باخته است. بیشتر از 13 تقابل گذشته (10 برد، 2 مساوی، 1 باخت)
از سمت دیگر فارست، بازی فصل گذشته را به لطف گل نیکلاس دومنیگز و گیبس-وایت برنده شد. آخرین بردهای پیاپی منچستریونایتد در سیتی گراند به فصل‌های 1988-89 و 1989-90 بازمی‌گردد.
فارست همچنین در 7 دسامبر در اولدترافورد با نتیجه 3-2 پیروز شد. هویلون بعد از گل ابتدایی میلنکوویچ، در دقیقه 18 گل زد. سپس گیبس-وایت و وود گلزنی کردند و سپس فرناندز در دقیقه 61 گل دوم یونایتد را به ثمر رساند.
این برد می‌تواند میزبان را برای دبل کردن منچستریونایتد ترغیب کند. این اولین دبل آنها برابر منچستریونایتد از زمان سرمربی‌گری برایان کلاف در فصل 1991-92 می‌باشد.
ناتینگهام فارست و منچستریونایتد: پیش بینی
احتمال برد فارست بیشتر است. آنها از ده هزار پیش‌بینی ابر کامپیوتر اوپتا، 42.9 درصد برد کسب کرده است.
یونایتد 31.1 درصد شانس برد در سیتی گراند را دارد. در حالی که مساوی 26درصد در نظر گرفته شده است.
ترکیب احتمالی دو تیم ناتینگهام فارست و منچستر یونایتد
مهران قهرمانی – فوتبال لب، باشگاه رئال مادرید در فصل 25-2024 همچنان یکی از مدعیان اصلی قهرمانی در اروپا و اسپانیاست. با این حال، پشت نتایج درخشان و حضور در صدر رقابت‌ها، چالش‌ها و بحران‌هایی نهفته است که توجه بسیاری از کارشناسان و هواداران را به خود جلب کرده است.
در آخرین بازی پیش از وقفه بازی‌های ملی، رئال مادرید موفق شد ویارئال را با نتیجه 2-1 شکست دهد. اما کارلو آنچلوتی، سرمربی ایتالیایی تیم، از عملکرد بازیکنانش راضی نبود. او به شدت از فشردگی برنامه مسابقات انتقاد کرد و اعلام نمود که تیمش در 15 روز پنج بازی انجام داده است؛ به‌ویژه اینکه بازی با ویارئال تنها 66 ساعت پس از دیدار پرتنش برابر اتلتیکو مادرید در لیگ قهرمانان اروپا برگزار شد؛ دیداری که تا ضربات پنالتی ادامه یافت.
آنچلوتی حتی پا را فراتر گذاشت و گفت که از این پس رئال مادرید بدون فاصله 72 ساعته بین بازی‌ها حاضر به میدان رفتن نخواهد بود. همچنین آنها توانستند با نتیجه‌ی 3-2 لگانس را شکست دهند و در یک قدمی بارسلونا، البته با یک بازی بیشتر قرارگیرند.
آیا آنچلوتی خود مقصر است؟
در حالی‌که آنچلوتی از کمبود استراحت گلایه دارد، آمارها نشان می‌دهد که رئال مادرید در فصل جاری لالیگا کمترین میزان تعویض را در میان تمامی تیم‌ها داشته است. این تیم به طور میانگین تنها ۳.۷۹ تعویض در هر بازی انجام داده و مجموعاً 106 تعویض در 28 بازی لالیگا داشته است. این در حالی است که تیم‌هایی چون اتلتیک بیلبائو و رایو وایکانو هر کدام 140 تعویض در همین تعداد بازی انجام داده‌اند.
رئال مادرید تنها در 7 بازی از 28 دیدار خود از هر پنج تعویض ممکن استفاده کرده است (25%)، در حالی‌که بارسلونا 20 بار و اتلتیکو مادرید 24 بار از تمامی تعویض‌های خود بهره برده‌اند.
بازیکنانی مانند فدریکو والورده و کیلیان امباپه به ترتیب 3694 و 3586 دقیقه در این فصل بازی کرده‌اند. بیشتر از هر بازیکن دیگری در ترکیب رئال. در مقابل، آردا گولر تنها 1088 دقیقه و اندریک فقط 496 دقیقه در زمین حضور داشته‌اند، که این عدد در بازی شب گذشته آردا، 66 دقیقه افزایش را به خود دید. پس از بازی با ویارئال، والورده در پاسخ به پرسشی درباره مصدومیتش گفت: «مصدوم نیستم، فقط واقعاً خیلی خسته‌ام.»
درگیری آردا گولر با دومینیک سوبوسلای
در جریان وقفه بازی‌های ملی، موضوع کمبود دقایق بازی آردا گولر در رئال مادرید به یکی از مباحث داغ تبدیل شد. آردا گولر، هافبک جوان رئال، پس از بازی تیم ملی ترکیه مقابل مجارستان در چارچوب لیگ ملت‌ها، با دومینیک سوبوسلای، کاپیتان تیم ملی مجارستان، درگیری لفظی پیدا کرد.
ماجرا از جایی آغاز شد که سوبوسلای در یک پست اینستاگرامی، با اشاره به دقایق بازی آردا گولر در رئال (1088 دقیقه)، او را مورد تمسخر قرار داد. گولر که در بازی برگشت 6-1 مقابل مجارستان گلزنی کرده بود، در پاسخ به این تمسخر نوشت: «این پسر یه جوکه! 6 تا گل هم کافی نیست که دهنتو ببندی؟»
این اتفاق باعث شد تا موضوع استفاده نکردن از استعدادهای جوان در رئال بار دیگر در کانون توجه قرار بگیرد. برخی از اعضای هیئت مدیره باشگاه نیز بر این باورند که آنچلوتی در استفاده از بازیکنانی مانند گولر و اندریک بیش از حد محتاط است.
موج مصدومیت‌ها و کمبود نفرات در دفاع
یکی از مهم‌ترین دلایل دست خالی بودن آنچلوتی، مصدومیت‌های پی‌درپی بازیکنان در دو فصل اخیر است. تیبو کورتوا، ادر میلیتائو و داوید آلابا فصل گذشته به‌دلیل پارگی رباط صلیبی طولانی‌مدت از میادین دور بودند. امسال نیز میلیتائو مجدداً با همان مصدومیت مواجه شده است. دنی کارواخال نیز به‌مدت طولانی در ترکیب غایب است.
در این فصل همچنین دنی سبایوس، فرلان مندی، رودریگو، امباپه و کورتوا نیز مدتی را به‌دلیل مصدومیت از دست دادند. تنها آندری لونین، رائول آسنسیو، لوکا مودریچ، گولر و اندریک از مصدومیت دور مانده‌اند.
آینده نقل و انتقالات و نقشه‌های جدید رئال مادرید
در ژانویه، لیورپول درخواست رئال برای جذب ترنت الکساندر آرنولد را رد کرد. با این حال، گزارش‌ها و شایعات از توافق باشگاه برای جذب او به‌عنوان بازیکن آزاد در تابستان خبر می‌دهند. کادر فنی او را نه‌تنها مدافعی مطمئن، بلکه مهره‌ای خلاق می‌دانند. همچنین باشگاه به جذب دین هویسن، مدافع اسپانیایی بورنموث و مارتین زوبیمندی، هافبک اسپانیایی سوسیداد به گوش علاقمند است.
جایگاه بازیکنان آکادمی
در این میان، تنها بازیکن آکادمی که از فرصت‌ها استفاده کرده، رائول آسنسیو، مدافع میانی 22 ساله است که پس از ارتقاء از کاستیا، 2113 دقیقه بازی کرده و حتی به تیم ملی اسپانیا دعوت شده است. قرارداد او به‌زودی تا سال 2029 تمدید می‌شود.
اما سایر بازیکنان آکادمی که با تیم تمرین می‌کنند، دقایق اندکی به میدان رفته‌اند: خاکوبو رامون (102دقیقه)، دیه‌گو آگوآدو (90)، لورنزو آگوآدو (67)، چما آندرس (34)، گونزالو گارسیا (8) و دنیل یانیز (1 دقیقه).
در این وقفه ملی، تنها دو بازیکن بدون دعوت‌نامه ملی باقی ماندند: فران گارسیا و لوکاس واسکز. این دو، که هر دو در گذشته از آکادمی رئال جدا شده و سپس بازگشته‌اند، احتمالاً در بازی مقابل لگانس در لالیگا فیکس خواهند بود. این تصمیم می‌تواند فرصتی برای استراحت به والورده باشد که در نیمه دوم بازی اروگوئه برابر بولیوی به میدان رفت.
کم‌کاری در نقل و انتقالات
ترکیب ناقص رئال تنها به‌خاطر مصدومیت‌ها نیست. در سه پنجره نقل و انتقالاتی گذشته، باشگاه هیچ مدافع جدیدی جذب نکرد، در حالی‌که آنچلوتی و کادرش صریحاً خواستار تقویت تیم بودند. این کم‌کاری حالا در مقاطع حساس کار را سخت کرده است. برای مثال، در دیدار برابر منچسترسیتی در لیگ قهرمانان، آنچلوتی مجبور شد شوامنی را در قلب دفاع و والورده را در پست دفاع راست به میدان بفرستد. با این حال، اعضایی از هیئت مدیره از این سیاست دفاع می‌کنند؛ چرا که سال گذشته رئال با همین ترکیب و تغییر پست‌ها، موفق به کسب دوگانه لیگ و اروپا شد.
ماراتن سه‌گانه برای رئال مادرید ادامه دارد
با وجود همه این مشکلات، رئال مادرید همچنان در سه جبهه مبارزه می‌کند. آنها در لیگ قهرمانان اروپا به جمع هشت تیم نهایی رسیده‌اند، در کوپا دل ری 1-0 از رئال سوسیداد پیش هستند و در لالیگا تنها با یک بازی کمتر، هم‌امتیاز با تیم صدرنشین بارسلونا هستند.
ادامه این مسیر نیازمند مدیریت بهتر بازیکنان و استفاده بهینه از نیمکت است. آنچلوتی باید بتواند با بهره‌گیری هوشمندانه از جوانان، خستگی ستارگان اصلی را کاهش دهد. در غیر این صورت، خستگی و کمبود عمق ترکیب ممکن است مانع از رسیدن رئال مادرید به سه‌گانه تاریخی شود.
