یوسف جوانشیر، فوتبال‌لب – سر جیم رتکلیف آماده فروش نیس است! اینئوس، پیشنهادات عربستان سعودی را برای تیم نیس بررسی میکند. پس از اعتراف مالک مشترک منچستر یونایتد به عدم لذت از تماشای تیم لیگ فرانسه، چه اتفاقی بین او و باشگاه افتاد؟
رتکلیف، دست به فروش باشگاه نیس خواهد زد!
طبق گزارش L’Informé، سر جیم رتکلیف، میلیاردر بریتانیایی، در حال آماده‌سازی برای فروش تیم نیس فرانسه است. او در سال ۲۰۱۹ با مبلغ حدود ۸۹ میلیون پوند (۱۰۰ میلیون یورو) خریداری کرد. هنگامی که او مالکیت OGC نیس را به دست گرفت، هواداران امیدوار بودند که ورود او، دوران جدیدی را رقم بزند. همچنین بتواند تسلط پاری سن ژرمن در لیگ داخلی را به چالش بکشد. اما با وجود منابع مالی گسترده، نیس نتوانست به جمع برترین‌های لیگ ۱ صعود کند و در رده‌های نهم تا پنجم جدول قرار داشته است.
در حال حاضر، تحت هدایت فرانک هایسه، نیس در رده ششم جدول قرار دارد و تنها دو امتیاز با رده سوم، که ورود مستقیم به لیگ قهرمانان اروپا را تضمین میکند، فاصله دارد. با این حال، حتی با احتمال کسب سهمیه اروپایی، رتکلیف هیچ تمایلی به سرمایه‌گذاری بیشتر در پروژه نیس نشان نداده است.
بین رتکلیف و باشگاه چه شد؟
هنگامی که رتکلیف ۲۵ درصد از سهام منچستر یونایتد را خریداری کرد، اظهار داشت که نیس دیگر تمرکز اصلی او نیست و این تیم را به «چرخ پنجم» در امپراتوری ورزشی رو به رشد خود تشبیه کرد. او در مارس گذشته اعتراف کرد:
من به‌خصوص از رفتن به بازی‌های نیس لذت نمی‌برم، چون اگرچه بازیکنان خوبی دارند، اما سطح فوتبال برایم به اندازه کافی هیجان‌انگیز نیست. بهترین فصل نیس، فصلی بود که به دلیل قوانین مالکیت مشترک، اجازه دخالت در آن را نداشتیم. آنها بدون دخالت ما خیلی بهتر بودند! شاید درسی در این ماجرا باشد.
گزارش‌ها در ژوئن ۲۰۲۴ از رسانه‌های انگلیسی تأیید کردند که رتکلیف به‌طور فعال به دنبال فروش سهام خود در نیس است. طبق گزارش L’Informé، او شرکت مشاوره مالی جهانی Lazard را برای یافتن خریداران احتمالی استخدام کرد. یکی از علاقه‌مندان جدی، صندوق سرمایه‌گذاری عمومی عربستان سعودی (PIF) است که پیش‌تر مالکیت نیوکاسل یونایتد در لیگ برتر را در دست داشت. PIF ظاهراً به‌طور جدی در حال بررسی خرید نیس است.
آینده‌ی نیس چه خواهد شد؟
اگرچه هنوز در مراحل اولیه است. علاقه عربستان سعودی بحث‌هایی را در ریویرای فرانسه و فراتر از آن برانگیخت. این موضوع در فوتبال فرانسه تازگی ندارد؛ مارسی نیز اغلب در چنین موقعیت‌هایی قرار گرفت. ورود احتمالی PIF به لیگ ۱ از طریق نیس، لایه‌ای جدید از جذابیت به این موضوع اضافه میکند. اگرچه هنوز پیشنهاد رسمی ارائه نشد، توجه این کشور نفت‌خیز نشان می‌دهد که نیس میتواند به میدان رقابت برای سرمایه‌گذاری بین‌المللی در فوتبال تبدیل شود. حضور رو به رشد PIF در ورزش جهانی، از جمله اقدامات اخیر در گلف و بوکس، آن را به بازیگری کلیدی در خریدهای آینده باشگاه‌ها تبدیل کرده است.
امیرحسین محمودی، فوتبال لب– در سال 2019، جلسه تمرینی زیر 15 سال پرتغال در حال انجام است. جلسه تمرینی پویا و پر فشار است. بازیکنان همدیگر را از توپ دور می‌کنند. این‌ها کودکانی هستند که با فیزیک خودشان عملکردی را نشان می‌دهند. به جز یک نفر.
در این جنگل پر از هرج و مرج، یک خرگوش وجود دارد. انگار که از بلوغ چیزی نشنیده است، شماره 10 را جوری پوشیده که انگار برای او ساخته شده.
خرگوش از کلاه بیرون می‌آید.
تصاویر قطع میشود و مصاحبه‌ای از او پخش میشود. او است، ژوائو نوس. 14 سال و هشت ماه. با موهای به هم ریخته، چشمانی درخشان و سوزان مانند شمع. شبیه یک عروسک زنده می‌ماند. شروع به صحبت میکند:
“مردم گاهی مرا به خاطر اندازه و کمبود فیزیکم دست‌کم می‌گیرند. ولی فوتبال هوش را هم لازم دارد. زمانی که بدن مناسب برای رقابت کردن را نداری، باید باهوش باشی. فوتبال تنها درمورد قدرت نیست. درباره هوش و ذهنیت است.”
الان می‌دانیم که منظور نوس چه بود. او در سن 18 سالگی، بازیکن ثابت در ترکیب بنفیکا بود. در ترکیب ثابت تیم ملی در 19 سالگی حضور داشت. او تابستان گذشته به پاریسن ژرمن ملحق شد، با معامله‌ای که می‌توانست تا 70میلیون یورو هم انجام بشود (58.7میلیون یورو/75.8 میلیون دلار). او از آن زمان، عملکرد با ثبات و خوبی از خود نشان داد، او ارزش خرجی که بابت‌اش شد را دارد.
فیزیک؟ مشکلی نیست، او نوس است!
در آن زمان؟ ثابث قدمی نوس در آن مصاحبه خارق‌العاده بود. یک سال قبل از مصاحبه، او را به دلیل اندازه کوچکش، از اسکواد تیم لیسبونی برای بازی بین منطقه‌ای کنار گذاشتند. حتی در زمانی که در بنفیکا (باشگاهی که در سن 8 سالگی به آن وارد شد) بود، اعتنای خاصی به او نمی‌شد.
نونو گومز، رئیس سابق آکادمی سابق باشگاه، درباره او می‌گفت: “او همیشه به عنوان کسی که پتانسیل بزرگی داشت شناخته می‌شد، اما با وزن و اندازه او، پتانسیل و کارایی او تا بیشترین حد ممکن زیر سوال رفت.”
نوس شاید دیگر آن انرژی یک شخص آندرداگ (underdog) را نداشته باشد. او در سن 20سالگی، پسر طلایی فوتبال پرتغال است، همینطور دارای نقش مهم در پروژه پی‌اس‌جی. اما او میگوید که میداند چرا این شک‌ها در اوایل حضور او در این تیم وجود داشت.
او در مصاحبه با مجله فرانسوی “Onze Mondial” گفت: “من باید راهی برای فرار از تبدیل شدن به شخصیت شکننده‌ای که رسانه‌ها سعی در القای آن داشتند، پیدا می‌کردم. این فرصت من را آماده‌تر کرد. حریف‌ها معمولا بخاطر اندازه من، نگاه از بالا به من دارند. فکر می‌کنند «او ضعیف است. می‌توانم از این استفاده کنم.» من از این سواستفاده میکنم و تمام تلاشم را میکنم.”
“دید بی ارزشی بقیه نسبت به من، همیشه دست بالا برای من بود.”
مینی بیوگرافی نوس
نوس در تاویرا بزرگ شد. شهری کوچک در خلیج الگواره. مادرش معلم کودکستان بود. پدرش پلیس بود که همچنین مربی تیم کاسا بنفیکا بود. تیم محلی که ارتباط کوچکی با باشگاه لیسبونی دارد.
نوس از آنجا شروع کرد. بعدها به تمرین منطقه‌ای توسعه بازیکن در بنفیکا دعوت شد. در سن 11 سالگی. او خانه را ترک کرد تا در بنفیکا کامپوس با لباس‌هایی که برایش بزرگ بود، زندگی کند.
عکس بامزه‌ای از او در سال‌های اولیه فوتبالی‌اش موجود است. او یک پیراهن آستین بلند بنفیکا پوشیده، با یک لوگوی کوکاکولای بزرگ روی آن. جوراب‌هایی که روی محافظ ساق پوشیده شده. بین پیراهن و جورابش، بزرگترین سایز شرتی که می‌توان تصور کرد را پوشیده. سایز، آن‌جایی مشخص میشود که او پیراهنش را در شورتش کرده.
شاید نوس بخاطر کمبود وجود سایزهای مختلف، عادت به چپاندن پیراهن در شرت کرده. کاری که تا الان هم انجام می‌دهد. این تبدیل به نماد او شد. چیزی که ارزش او را، به جای صرفا یک ظاهر زیبا، نشان می‌دهد.
نوس در گفتگو با “Onze Mondial” گفت: “پدرم همیشه می‌گفت باید پیراهنت را در شلوارت بکنی. این نشانه احترام به خود و حریفان است. پیراهن نشان‌دهنده توست. وقتی که پیراهن بیرون می‌آید، سعی میکنم به سرعت آن را داخل کنم. وقتی که بیرون است احساس معذب بودن میکنم.”
روزهای بنفیکا کاسا
در تیم جوانان، او تقریبا همیشه بخاطر هوش بالا و رفتار مناسب‌اش، برای بازی‌ها انتخاب می‌شد. این را لوئیز کاسترو، که مربی او در تیم زیر19 و تیم B بود، گفت. او کار کردن با او را لذت‌بخش توصیف کرد.
کاسترو گفت: “او بازیکنی است که بعد ذهنی‌اش تفاوت را رقم می‌زند. او همیشه تا مرز محدودیت‌هایش تلاش می‌کرد. همیشه نهایت خودش در بازی می‌گذاشت. فکر نمی‌کنم هیچ سرمربی‌ای از ژوائو به عنوان یک پسر محشر یاد نکند. او ذهنیت یک در میلیونی داشت.”
نوس تنها یک بار کاری اشتباه کرد. یک روز، با چند نفر از هم تیمی‌هایش، از دروازه های امنیتی برای برداشتن یک سری نوشیدنی انرژی‌زا پرید. فردا و بعد از پر کردن کوله‌هایشان از این انرژی‌زا و رد شدن دوباره از دروازه امنیتی، کادر آکادمی با دیدن دوربین‌های مداربسته متوجه این اتفاق شدند.
گومز بازیکنان را به دفترش احضار کرد. نوس از همه بیشتر ترسیده بود.
گومز گفت: “اون خیلی ترسیده بود. او و هم تیمی‌هایش فهمیدند که کار اشتباهی کردند و باید با عواقب آن روبرو بشوند. او (نوس) فکر می‌کرد من می‌خواهم کاری وحشتناک بکنم، شاید حتی او را به خانه بفرستم.”
گومز به نوس و هم تیمی‌هایش گفت که آنها، باید تخت‌های بازیکنان را مرتب کنند و در بازی با پورتو انتخاب نمی‌شوند. این خیال نوس را، که توقع داشت مجازات خیلی بیشتر باشد، راحت کرد.
گومز گفت: “خیلی به آنها سخت نگرفتم. من هم در سن آنها بودم و معصوم هم نبودم. الان می‌توانیم به این خاطره لبخند بزنیم.”
خطا بر روی نوس در جریان بازی برابر منچسترسیتی در چارچوب رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا در ژانویه
قدم بعدی
بزرگترین جهش نوس در جریان جام جهانی 2022 رقم خورد. نصف اسکواد بنفیکا برای حضور در جام جهانی رفتند. راجر اشمیت، که دنبال افرادی برای تمرین دادن بود تا دیگر بازیکنان هماهنگ بمانند، از کاسترو درخواست کرد که بازیکنانی را از تیم B به او معرفی کند.
نوس که به تازگی قراردادش را تمدید کرده بود و در قراردادش بند فسخ 120 میلیون یورویی گنجانده شده بود، نفر اول در لیست بود.
کاسترو گفت: “یادم می آید که به کادر گفتم :«دیگر قرار نیست او را ببینیم.» من می‌دانستم که او تنها برای جا پر کردن به آنجا نمی‌رود.”
اشمیت عاشق کار کردن با نوس شد و بعد از جام جهانی هم او را نگه داشت. بعد از چند حضور به عنوان یار تعویضی، نوس در برابر استرولی در آپریل 2023، اولین بازی‌اش را در ترکیب اصلی انجام داد. اشمیت در کنفرانس پس از بازی گفت: “بازی دادن به او ریسک نبود. او با ترکیبی از لذت، اعتماد و کیفیت بازی میکند. او آماده است.”
بهتر هم میشود!
نوس بعد از آن به سختی بازی‌ای را از ابتدا آغاز نکرد و جای خالی انزو فرناندز را پر کرد. اشمیت بعد از برد برابر براگا در سال 2023 گفت: “او به ما چیزی تازه اضافه کرده است، چیزی خاص. او در بازی با توپ خوب است، بدون توپ خوب است و متوجه میشود که از نظر تاکتیکی چه کند. او از نظر فیزیکی حساس است. تنها 18 ساله است ولی او خیلی کامل است.”
نوس آن فصل را با مدال قهرمانی لیگ پرتغال به پایان رساند. او فصل بعد را آتشین شروع کرد. برای مثال: او در دربی با اسپورتینگ لیسبون در نوامبر همان فصل نقش بزرگی را ایفا کرد. در این بازی که نوس در دقیقه 94، گل مساوی تیمش را به ثمر رساند، و سپس کسپر تنگشتت، توانست گل پیروزی بخش را به ثمر برساند. این عملکرد، باعث واکنش گسترده رسانه‌های محلی شد. برونو روزیرو در وب‌سایت Observador نوشت: “جوان‌ترین و کوچک‌ترین بازیکن زمین، توانست مشکلی را حل کند که خیلی‌ها نمی‌توانستند.”
شخصیت + ذهنیت + هوش = هواداران عاشقت می‌شوند!
کاسترو در ادامه گفت: “به نظر می آمد که او ده سال است در این سطح بازی میکند. این بحث مورد تایید همه بود. همه می‌توانستند سطح ژوائو را ببینند.”
گل مساوی نوس در دقایق پایانی، منجر به برد رقیب سنتی آنها، اسپورتیگ لیسبون در نوامبر 2023 شد
نوس اما، بیشتر یک فوتبالیست یقه آبی (بازیکنی که تلاش میکند و کمتر بازی نمایشی ارائه میکند) است. او پرس میکند و با قدرت تعقیب میکند و این، باعث تبدیل شدن او به محبوب هواداران در بنفیکا شد.
به گفته گومز: “طرفدارها مدل بازی او را دوست داشتند. تعهد او واضح بود. او پر از انرژی بود، که به هم تیمی‌هایش تزریق می‌شد و استادیوم را زنده می‌کرد.”
نوس از نشان دادن احساس‌اش ترسی ندارد. مادرش در فوریه، در 50 سالگی فوت کرد. فردای آن روز، او در بازی برابر تولوز در لیگ اروپا قرار گرفت. بعد از سوت پایان بازی، شروع به گریه کردن کرد، صحنه‌ای که قلب هواداران را به درد آورد.
کاسترو ادامه می‌دهد: “به سادگی می‌توان گفت که او یک انسان پاک با قلبی بزرگ است. او کسی است که به هر جایی که می‌رود، با افرادی که ارتباط دارد رابطه عمیقی برقرار میکند. همه به او عشق می‌ورزند (هواداران و هم تیمی‌ها). هیچ طرفداری از بنفیکا نمی‌خواست که او برود، کادر هم همینطور.”
نوس اعتراف کرد که نمی‌خواست از باشگاه کودکی‌اش در سال 2024 برود. وقتی که روی کاستا، رئیس باشگاه بنفیکا به او گفت که پی‌اس‌جی به او پیشنهادی داده که نمی‌تواند آن را رد کند، گریه کرد. او بعد از تائید انتقال‌اش به تلویزیون بنفیکا گفت: “ترک جایی که در آن راحتم سخت است. مطمئن نیستم که (در پاریس) چه می‌توانم به دست آورم.”
احساسی شدن نوس بعد از رویارویی آنها با تولوز در رقابت لیگ اروپا برابر تولوز در سال گذشته.
تواضع هم حدی دارد!
او چیزی برای نگرانی ندارد. از زمانی که پاریس رفته است، نوس حتی یک بار پایش را کج نگذاشته است. او از تمامی افراد انریکه، بهترین کاندیدا برای عکس روی پوستر است. گرسنه، علاقه برای نگه داشتن فرم و با ثبات.
نوس بعد از پیوستن‌اش به پاریس، در مصاحبه با PSG TV گفت: “او (انریکه)، ایده‌های فوتبالی مانند من دارد.”
لوئیز انریکه در ماه آگوست، قبل از بازی با رن، درباره نوس گفت: “من او را یک انرژی خالص و آماده خدمت به تیم توصیف میکنم. او برای سبک بازی من بهترین گزینه است. او خیلی سریع به شرایط عادت کرده است.” هم تیمی‌ها هم به او عادت کردند. مارکینیوش، کاپیتان پاریس، قبل از بازی در چمپیونزلیگ برابر ژیرونا در ماه سپتامبر گفت: “او یک هیولاست. تیم ما فلسفه ساده‌ای ندارد، اما او از اولین بازی آماده بود. شاید جوان باشد اما انسان بالغی است. او آماده به اینجا آمد.”
توانایی تاکتیکی نوس
کاسترو میگوید: “او میتواند در هر پستی از میدفیلد بازی کند.” در بنفیکا، نوس بیشتر اوقات جلوتر از دفاع بازی می‌کرد. برای او، رفتن بین دو دفاع مرکزی و گرفتن پاس از دروازه‌بان برای شروع بازی، عادی بود.
مربی سابق بنفیکا، اشمیت، از او بیشترین استفاده را می‌کرد. حتی گاهی او را در پست وینگ-بک نیز بازی می‌داد. اما بیشتر، او را به ریسک کردن بیشتر در زمین، برای گرفتن موقعیت ایجاب می‌کرد. نوس به Benfica TV در ماه آگوست گفت: “او (اشمیت) از من می‌خواست پاس‌های کوتاه کمتری بدهم. او از من می‌خواست بیشتر به اطرافم نگاه کنم، سعی کنم جلوتر بازی کنم و خطوط را بشکنم.”
چه کسی بیشترین دخالت در حملات پی‌اس‌جی را دارد؟ حملات منجر به شوت در جریان بازی طی 90 دقیقه در لیگ قهرمانان اروپا، فصل 2024/25
در پی‌اس‌جی، نوس در دو بازی نخست‌اش در لیگ1، 4 پاس‌گل ثبت کرد. او از آن زمان 6 پاس‌گل دیگر به ثبت رسانده، به اضافه یک گل و پاس‌گل در چمپیونزلیگ. این فاکتور برای از یک میدفیلدر، کمی تهاجمی است، (عموما ویتینیا عقب‌ترین شخص در خط میانی است و در کنار او نوس و فابیان روییز بازی می‌کنند.) حتی می‌توان گفت این یک نوع ویژگی مثبت دیگر او است.
اما به طور قطع، مربی او از او می‌خواهد که بیشتر روی ویژگی پس گرفتن مالکیت تمرکز کند تا خلق موقعیت.
لوئیز انریکه در ماه سپتامبر گفت: “او یک ویژگی حیاتی دارد: او توپ را از دست نمی‌دهد.”
بدون توپ، نوس یک پرس کننده و ضد پرس کننده وحشتناک است. گرافیک‌های زیر را ببینید، که نشان دهنده مکان تکل‌ها و قطع توپ‌های او در بازی‌های چمپیونزلیگ پی‌اس‌جی را نشان می‌دهد. راه فراری از او نیست.
ژوائو نوس در همه جای زمین حضور دارد: تمام تکل‌ها و قطع توپ‌های او در لیگ قهرمانان اروپا، فصل 2024/25
واکنش‌ها در فرانسه
خرید نوس، تغییر و تحول مهمی را برای پی‌اس‌جی رقم زده است. تصادفی نیست که میدفیلد پی‌اس‌جی، این فصل بیشتر از تمام فصول‌اش بهتر عمل کرده. او و هموطن‌اش ویتینیا، درک خوبی از همدیگر دارند. به طوری که ممکن است به نظر بیاید رابطه تلپاتیک دارند.
حتی این هم تصادفی نیست که بهترین برد این فصل پی‌اس‌جی (4-2 برابر منچسترسیتی) بهترین عملکرد نوس را هم شامل شد. او در دقیقه 53، اشتباه منجر به گل هالند را مرتکب شد. اما به بازی برگشت و تیم را به جلو کشاند و حتی در دقیقه 78، یک گل ضربه سر زیبا را به ثمر رساند.
هیوگو دلوم، نویسنده روزنامه اکیپ، درباره عملکرد نوس بعد از این بازی نوشت: “او یک شاهکار کوچک است. بازیکنان قبلی پی‌اس‌جی (اگر اشتباه او را مرتکب می‌شدند)، در نا امیدی غرق می‌شدند. اما او نه.” مجله فوتبالی فرانسوی so foot، که به انتقاد صریح از بازیکنان معروف است، تیم خبری بعدی‌ای بود که از او تعریف کرد. آنها در رسانه X در توصیف نوس نوشتند: “مارکو وراتی، بدون سیگار و شب‌گردی.”
عملکرد تحسین برانگیز نوس در بازی خانگی برابر لیورپول در لیگ قهرمانان اروپا
زمان به نفع او است. او تنها 20 سال سن دارد. او مدت زیادی را پیش رویش دارد و میتواند آسمان‌ها را فتح کند.
گومز میگوید: “ژوائو همیشه به محدودیت‌هایش، با هوش‌اش غلبه کرده. بسیار برای او خوشحالم، خوشحالم که در حال رسیدن به رویاهایش است.”
کاسترو هم همینطور، او از نمایش این روزهای نوس لذت می‌برد: “مطمئنم که او یکی از بهترین میدفیلدهای دنیا میشود. البته نه، فکر میکنم همین الان هم هست.”
آرین اختری، فوتبال لب– یک باشگاه کوچک، مربی و بازیکنانی چشمگیر پیدا میکند. در نتیجه، مجبور میشود آنها را به باشگاه‌های بزرگ‌تر و ثروتمندتر واگذار کند و همه چیز را از نو شروع کند. بولونیا هم از این قاعده مستثنی نبود.
بولونیای موتا
بولونیا در فصل ۲۴–۲۰۲۳، تحت هدایت تیاگو موتا، عملکرد فوق‌العاده‌ای داشت. آنها در سری‌آ پنجم شدند و برای اولین‌بار در تاریخ باشگاه، به لیگ قهرمانان اروپا صعود کردند. آنها پنج امتیاز بیشتر از رم، شش امتیاز بیشتر از لاتزیو و پانزده امتیاز بیشتر از ناپولیِ مدافع عنوان قهرمانی به دست آوردند.
سبک بازی مبتنی بر پاس‌های صبورانهٔ آنها زیر نظر موتا، تحسین زیادی برای تیم و خود شخص موتا به همراه داشت. پس جای تعجبی نداشت که یوونتوس در تابستان ۲۰۲۴ برای جذب این مربی برزیلی‌الاصل اقدام کرد.
پس از او، بازیکنان مهمی مانند ریکاردو کالافیوری و جاشوا زیرکزی هم از باشگاه جدا شدند. بنابراین، بولونیا بدون این مهره‌های کلیدی، در فصل ۲۵–۲۰۲۴ چگونه عمل کرد؟
با گذشت بخش بزرگی از فصل پاسخ این پرسش مشخص شد، آنها بدون تیاگو موتا هم موفق بودند.
دیگر چه؟
شروع فصل البته چندان خوب نبود. آنها فقط یکی از ۱۱ بازی ابتدایی‌شان در تمام رقابت‌ها را بردند. اگرچه هفت تساوی در آن مدت نشان می‌داد بولونیا همچنان تیمی سخت جان برای غلبه است. تنها سه باخت آنها در آن ۱۱ بازی، مقابل ناپولی، لیورپول و استون ویلا، آن هم در بازی‌های خارج از خانه بود.
با این حال، اوضاع از آن زمان به بعد بهتر است. پس از گذشت ۲۹ بازی، روسوبلو، در رتبهٔ چهارم جدول قرار دارد (بالاتر از یوونتوس موتا که در رتبهٔ پنجم است).
رتبه بولونیا در جدول بعد از هفته 29م سری‌آ
توقف ناپذیر
پیشرفت آنها در ماه‌های اخیر بسیار چشمگیر بوده. در سال ۲۰۲۵، تنها تیمی که امتیاز بیشتری از بولونیا در سری‌آ کسب کرده، رم (۲۹ امتیاز) است. در حالی که بولونیا ۲۵ امتیاز به دست آورد.
آنها همچنین برای دومین بار در ۵۵ سال گذشته، در لیگ به چهار پیروزی پیاپی رسیده‌اند. مورد قبلی به شش برد متوالی بین فوریه تا مارس ۲۰۲۴ برمی‌گردد.
آخرین موفقیت بولونیا بسیار چشمگیر بوده. آنها لاتزیو را با نتیجه ۵-۰ در ورزشگاه رناتو دال‌آرا در هم کوبیدند. این نخستین باری بود که آنها از فوریه ۱۹۹۷، (پیروزی ۶-۱ خانگی مقابل هلاس ورونا) با اختلاف حداقل پنج گل در یک بازی سری‌آ پیروز می‌شدند.
دقایق بازی و تعداد گل در بازی بولونیا و لاتزیو
این رقابت چندان درخشان پیش نرفت و بولونیا تنها یک امتیاز از پنج بازی اول‌اش کسب کرد. اما همانطور که عملکردشان در لیگ داخلی بهتر شد، در اروپا هم خودشان را نشان دادند. آنها مرحله‌ی گروهی را با پیروزی ۲-۱ خانگی مقابل بورسیا دورتموند و تساوی‌های قابل قبول مقابل بنفیکا (۰-۰) و اسپورتینگ لیسبون (۱-۱) به پایان رساندند.
چه طور با رفتن موتا، کالافیوری و زیرکزی، بولونیا هنوز موفق است؟
مدیر فنی باشگاه، جیووانی سارتوری، در کیه‌وو و آتالانتا با بودجه‌ی کم تیم‌های قابل احترامی ساخت. در سال ۲۰۲۲ به بولونیا پیوست و در کنار مارکو دی‌وایو، مهاجم سابق روسوبلو و مدیر ورزشی فعلی کار می‌کرد. انتظار می‌رفت برای جایگزینی موتا سراغ همان سبک قبلی برود. موتا مربی جوانی با ایده‌های نو بود و اطمینان به او حسابی جواب داد.
اما، برخلاف انتظار، آنها سراغ گزینه‌ای باتجربه‌تر یعنی وینچنزو ایتالیانو رفتند. او پس از رساندن فیورنتینا به دو فینال پیاپی لیگ کنفرانس اروپا، (هرچند با دو نایب قهرمانی) از این تیم جدا شد. انتظار می‌رفت ایتالیانو به یکی از تیم‌های بزرگ ایتالیا برود. بولونیا توانست او را جذب کند و با وجود لغزش‌های اولیه، این تصمیم هم مثل یک انتخاب الهام‌بخش دیگر به نظر می‌رسید.
ایتالیانو همان سیستم ۴-۲-۳-۱ که موتا با آن خوب کار کرده بود را حفظ کرده و تقریباً عملکردی برابر با او داشته است. بولونیا پس از ۲۹ بازی، ۵۳ امتیاز دارد؛ تنها یک امتیاز کمتر از فصل گذشته در همین مقطع (۵۴). این دومین بار در دوران سه‌امتیازی شدن بردها (از فصل ۹۵-۱۹۹۴) است که بولونیا پس از ۲۹ بازی چنین امتیازی دارد.
آمار ایتالیانو در آمارهای کلی
با وجود از دست دادن زیرکزی، (که فصل گذشته با ۱۱ گل، بهترین گل‌زن بولونیا در سری‌آ بود) آنها در ۲۹ بازی، ۴۹ گل زده‌اند. این بهترین آمارشان از فصل ۶۶-۱۹۶۵ (۵۴ گل) تاکنون است. در واقع، با ۹ بازی باقیمانده، بولونیا تنها پنج گل کمتر از کل فصل گذشته زده است. به نظر میرسد دلیل اصلی این عملکرد، بهبود در تمام‌کنندگی باشد. تیم ایتالیانو به طور میانگین ۱۳.۸ شوت در هر بازی می‌زند (در مقایسه با ۱۲.۶ شوت در فصل قبل). افزایش xG، تنها از ۱.۲۸ به ۱.۳۹ بوده است.
از سوی دیگر، بولونیا تاکنون ۳۴ گل دریافت کرده که دو گل بیشتر از کل فصل گذشته (۳۲ گل) است. آنها به‌طور میانگین در هر بازی دو شوت کمتر نسبت به فصل ۲۴-۲۰۲۳ دریافت می‌کنند (۸.۸ در مقابل ۱۰.۸). در واقع، بولونیا با تنها ۲۵۶ شوت، کمترین تعداد شوت دریافتی را در این فصل سری‌آ داشته. هرچند xG دریافتی آنها در هر بازی (۰.۹۷) تقریباً با فصل گذشته (۰.۹۸) یکسان است.
XG مهم است!
مشکل اصلی اینجاست که آنها، امسال موقعیت‌های باکیفیت‌تری به حریفان داده‌اند. شوت‌هایی که بولونیا در فصل ۲۴-۲۰۲۳ از موقعیت‌های غیرپنالتی دریافت می‌کرد. به طور میانگین ۰.۰۸ xG در هر شوت داشت، اما این عدد در فصل ۲۵-۲۰۲۴ به ۰.۱۰ xG رسیده است. در نتیجه، تیم‌ها امسال بهتر از موقعیت‌های خود استفاده کرده‌اند و ۱۱.۹٪ از شوتهای غیرپنالتی را به گل تبدیل کرده‌اند. در حالی که این نرخ در فصل قبل فقط ۷.۰٪ بود.
فصل گذشته با هدایت موتا، بولونیا به طور میانگین ۵۸.۳٪ مالکیت توپ در سری‌آ داشت. رقمی که تنها ناپولی (با ۶۱.۳٪) از آن بیشتر بود. تحت هدایت ایتالیانو، این عدد تنها اندکی کاهش یافته و به ۵۸.۲٪ رسیده است. همچنان فقط اینتر (۵۹.۷٪) و یوونتوس (۵۹.۲٪) مالکیت بیشتری دارند. اما تفاوت اصلی در این است که آنها امسال توپ را در نقاط متفاوتی از زمین نسبت به فصل گذشته در اختیار دارند.
field tilt و دیگر شاخص‌ها
شاخص Field tilt (سوگیری در جهتی خاص یا تسلط بر منطقه‌ای هجومی)، میزان تسلط مناطقی از زمین بین تیم‌ها را اندازه‌گیری میکند. این شاخص، بررسی میکند که هر تیم چه سهمی از مالکیت توپ را در یک‌سوم هجومی خود نسبت به حریفش دارد. اگر این شاخص بالای ۵۰٪ باشد، یعنی تیم شما تعداد پاس‌های بیشتری در یک‌سوم دفاعی حریف، به تعداد پاس‌هایی که در یک سوم دفاعی شما می‌دهند، انجام میشود. فصل گذشته، field tilt بولونیا در سری‌آ، ۵۵.۸٪ بود (هفتمین رقم بالای لیگ). اما این عدد تحت هدایت ایتالیانو به ۶۴.۵٪ رسیده است (سومین در لیگ).
دقت پاس بولونیا در سری‌آ این فصل کاهش یافته؛ از ۸۶.۵٪ در فصل گذشته به ۸۳.۶٪ امسال. اما یک دلیل نسبتاً واضح برای این افت وجود دارد: آنها نسبت به زمان موتا، پاس‌های بلند بسیار بیشتری ارسال می‌کنند. در واقع، بولونیا در این فصل بیش از هر تیم دیگری در سری‌آ پاس بلند داده (۱,۴۴۱ پاس). این تفاوت چشمگیری نسبت به فصل ۲۴-۲۰۲۳ دارد؛ فصلی که تنها میلان پاس‌های بلند کمتری از آنها داشت (۱,۷۶۷ پاس).
آنها همچنین پاس‌های پراگرسیو بیشتری هم می‌دهند. فصل گذشته، بولونیا از این نظر چهاردهمین تیم سری‌آ بود. امسال تنها سه تیمی که بالاتر از آنها در جدول هستند، پاس‌های پراگرسیو بیشتری از بولونیا (۸۲۹ پاس) ثبت کرده‌اند.
منطقه کنترل بولونیا در فصل 2023/24منطقه کنترل بولونیا در فصل 2024/25
آمار تهاجمی
تیم ایتالیانو در حملاتش کاملاً متعادل عمل میکند و تقریباً به یک اندازه از هر دو سمت زمین استفاده میکند؛ طوری که فقط ۱.۰ درصد اختلاف بین حملات از سمت چپ (۳۷.۵٪) و سمت راست (۳۸.۵٪) وجود دارد. این تعادل باعث میشود که دفاع کردن مقابل بولونیا سخت‌تر و غیرقابل پیش‌بینی‌تر باشد، چون مشخص نیست حمله‌ی بعدی از کدام جناح خواهد آمد.
جهت حملات بولونیا
عملکرد تهاجمی بازیکنان
ریکاردو اورسولینی در این فصل لیگ، تعداد گل‌هایی برابر با فصل گذشته‌اش (۱۰ گل) به ثمر رسانده است. او با گلی که مقابل لاتزیو با یک ضربه چیپ عالی به ثمر رساند، تبدیل به سومین بازیکن بولونیا شد که از فصل ۹۵-۱۹۹۴ تاکنون در سه فصل متفاوت سری‌آ، تعداد گل‌هایش دورقمی شده است. پیش از او، فقط مارکو دی وایو (چهار فصل پیاپی بین ۲۰۰۸-۰۹ تا ۲۰۱۱-۱۲) و جوزپه سیگنوری (چهار فصل بین ۱۹۹۸-۹۹ تا ۲۰۰۲-۰۳) به این موفقیت رسیده بودند.
رمو فرویلر که تابستان گذشته پس از یک دوره قرضی موفق در فصل ۲۴-۲۰۲۳ به‌طور دائمی به بولونیا پیوست، در میانه میدان برای ایتالیانو همان تعادل و ثباتی را فراهم کرده که قبلاً برای موتا ایجاد کرده بود. این بازیکن سابق ناتینگهام فارست، تا اینجای فصل:
دومین بازیکن خلاق بولونیا از نظر خلق موقعیت بوده (۲۹ موقعیت)،
دومین بازیکن موفق تیم در بازپسگیری توپ نیز بوده (۱۱۷ مرتبه).
در ابتدا انتظار می‌رفت که تیس دالینگا، مهاجم تازه‌وارد از تولوز، جای خالی زیرکزی را در خط حمله پر کند؛ اما او نتوانسته جایی در ترکیب اصلی پیدا کند و مغلوب درخشش سانتیاگو کاسترو، مهاجم جوان آرژانتینی، شده است.
کاسترو که تنها ۲۰ سال دارد، تا اینجای فصل در سری‌آ:
۸ گل،
۴ پاس گل،
و از نظر تعداد مشارکت در دنباله‌های تهاجمی (توالی‌های منتهی به شوت یا گل) با ۱۰۶ مشارکت، در صدر تیم قرار دارد.
مثل زیرکزی، او هم یک مهاجم همه‌فن‌حریف است و نقش کلیدی در حملات بولونیا ایفا میکند.
مشارکت در حملات
جاگیری و تحرکات
عملکرد تیم ایتالیانو در بازی بدون توپ بهتر است. بولونیا در این فصل سری‌آ دومین تیم با بیشترین توپ‌گیری‌های پرس بالا است و میانگین این اقدام از 6.3 در هر بازی در فصل گذشته به 7.4 در این فصل رسید. با وجود اینکه هنوز 9 بازی باقی مانده، بولونیا تقریباً به تعداد توپ‌گیری‌های منجر به شوت و گل در فصل گذشته رسید.
turnover بولونیا در فصل 2023/24turnover بولونیا در فصل 2024/25
بولونیا بیشترین (Pressed Sequences) را در سری‌آ 2024-25 داشته است (362)، در حالی که فصل گذشته در این زمینه در رتبه هفتم قرار داشت. این دنباله‌ها به موقعیت‌هایی اشاره دارند که تیم حریف در یک سوم دفاعی خود، سه یا کمتر پاس ارسال کرده و توالی بازی در نیمه زمین خودشان پایان می‌یابد. تعداد (Pressed Sequences) بولونیا حداقل 31 مورد بیشتر از هر تیم دیگری در لیگ است.
از نظر مقایسه سبک بازی در دو فصل اخیر، بولونیا فصل گذشته سومین تیم از نظر میانگین پاس در هر توالی حمله در سری آ بود (4.4)، اما این فصل با تورینو در رتبه هشتم مشترک قرار دارد (3.6). با این حال، سرعت حمله مستقیم آنها فقط کمی افزایش داشته.
آمار دفاعی
در بخش دفاعی، بولونیا فعال‌تر است، که این میتواند توضیحی برای تعداد کم شوت‌هایی باشد که دریافت کردند. آنها 903 اقدام دفاعی ثبت کرده‌اند که حداقل 83 مورد بیشتر از هر تیم دیگر در سری آ است. همچنین، بولونیا کمترین تعداد پاس‌های حریف را در لیگ (8,168) مجاز دانسته است
مقایسه نحوه بازی تیم‌های سری‌آ (کند و غیرمستقیم و سریع و مستقیم)
این موضوع باعث شده که بولونیا کمترین PPDA (تعداد پاس‌های حریف قبل از یک اقدام دفاعی) را در سری‌آ دارا باشد. قطع 9.0، که با فاصله زیاد از سایر تیم‌ها کمترین است. یوونتوس تحت هدایت موتا در جایگاه دوم قرار دارد با PPDA برابر 10.7.
این آمار نشان می‌دهد که بولونیا بیش از هر تیم دیگری در سری آ با پرس شدید حریفان را تحت فشار قرار می‌دهد. در واقع، در میان تیم‌های پنج لیگ برتر اروپا، فقط موناکو (8.7)، بارسلونا (8.6) و پاری سن ژرمن (8.5) PPDA کمتری از بولونیا در این فصل داشته‌اند. فصل گذشته، بولونیا با PPDA برابر 11.6 سومین تیم در این زمینه در سری آ بود.
آینده چه میشود؟
بولونیا فصل گذشته در رتبه پنجم سری‌آ قرار گرفت و توانست به لیگ قهرمانان اروپا راه پیدا کند. اما این بار احتمالاً باید عملکرد بهتری داشته باشد، زیرا بعید است که ایتالیا مجدداً یک سهمیه اضافی کسب کند.
حضور در رتبه چهارم بعد از 29 بازی، دستاوردی بزرگ برای بولونیا محسوب میشود، به‌ویژه اینکه آنها در حال حاضر بالاتر از تیمی هستند که مربی‌شان را در تابستان از دست دادند. با این حال، تیم ایتالیانو هنوز کارهای زیادی برای حفظ این جایگاه دارد. بر اساس پیش‌بینی Opta Supercomputer، بولونیا 24.4٪ شانس دارد که فصل را در جمع چهار تیم برتر به پایان برساند. شایع‌ترین رتبه نهایی آنها در 10,000 شبیه‌سازی، جایگاه پنجم است (25.8٪)، که حداقل تکرار موفقیت فصل گذشته خواهد بود.
پیش‌بینی مقام نهایی تیم‌های سری‌آ
اگر بولونیا فصل 2024-25 را با کسب رتبه‌ای در جمع چهار تیم برتر سری آ به پایان برساند و/یا پس از سال 1973-74 برای اولین بار قهرمان کوپا ایتالیا شود، جشن‌های امیلیا-رومانیا حتی میتواند از سال گذشته هم فراتر برود. جایی که حدود 40,000 هوادار در میدان ماجوره، شادی کردند.
عماد معمار، فوتبال‌لب – با توجه به اخبار و شایعات نقل و انتقالاتی، ترنت آرنولد با اتمام قراردادش در این تابستان، تیم کودکی‌اش را به مقصد رئال مادرید ترک خواهد کرد. ما بررسی می‌کنیم که تیم لیگ برتری چگونه میتواند جانشینی برای مدافع راست ظاهراً جایگزین‌ناپذیر خود پیدا کند.
در فاصله 9 بازی مانده به اتمام فصل، با توجه به اختلاف 12 امتیازی لیورپول، به نظر میرسد در اواخر ماه می، جشن بزرگی در بندر برپا شود. به هر ترتیب اما، گزارش‌ها حاکی از آن است که ترنت آرنولد تصمیم دارد با انقضای قراردادش به کهکشانی‌ها بپیوندد. خبری که سایه بزرگی بر هفته‌های پایانی فصل انداخت. پسر بومی بندر که از 6 سالگی در لیورپول توپ می‌زد و در فصل گذشته کاپیتان دوم تیم بود، اکنون در حال ترک باشگاه است. موضوعی که چندان به مذاق هواداران لیورپول خوش نمی آید، خصوصا وقتی صحبت از یک استعداد سطح جهانی با توانایی‌هایی منحصر به فرد در پست خود باشد.
اهمیت ترنت به زبان آمار و ارقام
ترنت آرنولد در 349 بازی، موفق شد برای لیورپول 22 گل و 86 پاس گل ثبت کند. او بهتر از هرکس دیگری بازی را از جناح راست تحت تاثیر قرار می‌دهد. دامنه پاس‌های دقیق و متنوع او را، در کمتر مدافع کناری‌ای می‌توانیم ببینیم. این فصل در میان 5 لیگ معتبر اروپایی، او با 176 پاس پراگرسیو و 321 پاس به یک سوم دفاعی حریف، در آمارهای فوق رکورددار است. او همچنین با ارسال 215 پاس (با احتساب سانترها) به محوطه جریمه حریف، دومین مدافع برتر از این حیث می‌باشد.
لیورپول چگونه میتواند او را جایگزین کند؟ ما برخی از گزینه‌های احتمالی را بررسی کردیم.
جانشینی از دل باشگاه
لیورپول فصل پر فراز و نشیبی را تجربه کرد. بیشترین تشویق آنفیلد در این فصل اما، نه به خاطر یک گل، که برای یک تکل بود. جایی که در ماه نوامبر در جریان رویارویی لیورپول و رئال مادرید، کانر بردلی تکل جانانه‌ای روی پای کیلین امباپه زد. واکنش هواداران لیورپول تلفیقی از شگفتی و افتخار بود.
جوان ایرلندی در تمام طول بازی مقابل کهکشانی‌ها درخشید. حالا شاید رئال مادرید باعث درخشش دوباره او شود. این بار با جذب ترنت و ایجاد حفره‌ای که بردلی بتواند آن‌را پر کند.
کانر 21 ساله این فصل در تمامی رقابت‌ها 22 بار به میدان رفت که 9 تای آنها را به عنوان بازیکن فیکس آغاز کرد. دقیقا اندکی بیشتر از 1000 دقیقه ولی در جریان تساوی 2-2 مقابل استون ویلا، دچار مصدومیت شد.
ترنت در مقابل بردلی: 2 تعریف از یک پست
نکته‌ای که باید در نظر گرفت این است که بردلی سبک بازی متفاوتی نسبت به الکساندر-آرنولد دارد. همانطور که از هیت مپ مشخص است، او در مناطق هجومی به اندازه ترنت آرنولد لمس توپ ندارد و کمتر به مرکز میدان متمایل میشود.
در حالیکه ترنت بیشتر به تصاحب توپ و کنترل ریتم بازی همانند یک هافبک علاقه‌مند است، بردلی به بازی بدون توپ مایل است. در این فصل لیگ برتر، ترنت 10.5 فرار بدون توپ به ازای هر 90 دقیقه را ثبت کرد. برای بردلی این آمار با عدد 25.4 تعریف میشود. همچنین ترنت 4.7 فرار به یک سوم دفاعی حریف ثبت کرده و کانر 10.9. تعداد فرارهای به محوطه جریمه حریف هم برای ترنت 2.2 و برای بردلی 6.9 است. میزان اورلپ از سمت راست به ازای هر 90 دقیقه برای ترنت 2.7 بوده اما کانر آمار 6.9 را دارد. آماری که نشان می‌دهد وینگر راست فصل بعد قرمزها بیشتر از قبل گزینه مناسب برای پاس دادن خواهد داشت.
از نظر دفاعی آنها تقریبا آمار یکسانی ثبت کرده اند: تعداد تکل‌ها برای او و ترنت به ترتیب 2.6 و 2.7 است. در شاخص‌های بازپس گیری مالکیت و قطع توپ اما ترنت دست بالاتر را دارد (به ترتیب با برتری 5 – 4.5 و 1.3 – 0.9).
ایرلندی آینده‌دار ولی پر مصدومیت
برای بردلی فرارها صرفا یک فرار ساده نیست. او در این فصل لیگ برتر 3 حرکت تهدیدآمیز برای شکستن دفاع حریف انجام داد (فرار بدون توپی که به قصد رسیدن به پشت خط دفاعی حریف انجام میشود). تنها 5 دفاع راست آمار بهتری از او ثبت کردند، در صورتی که همه آنها حداقل 1500 دقیقه زمان بیشتری برای بازی کردن داشتند. مسلما همه این‌ها بستگی دارد به اینکه آرنه اسلوت از فولبک‌های خود چه چیزی بخواهد. اگر او کماکان انتظار پخش توپ و خلاقیت فوق‌العاده داشته باشد، بردلی احتمالا هنوز پاسخ مناسب نیست. او در تمام رقابت‌های این فصل به ازای هر 90 دقیقه در جریان بازی تنها 0.7 موقعیت ایجاد کرده که دقیقا نصف ترنت است. کانر همچنین به طور متوسط 1.3 سانتر داشته که در این شاخص هم ترنت با 3.4 عملکرد به مراتب بهتری دارد.
فراموش نکنیم که بردلی هنوز در حال پیشرفت است. او تنها ۲۱ سال دارد و بازی منظم در تیم اول میتواند او را در تمامی این جنبه‌ها بهبود بخشد. بر خلاف سن و سالش، مربی ایرلند “مایکل اونیل”، او را لایق بازوبند کاپیتانی تیم ملی میداند و در مورد او میگوید:
“ما یک استعداد ویژه در اختیار داریم… مهم‌ترین ویژگی بردلی، عشق او به بازی است. او همیشه با حداکثر توان تمرین میکند و این انرژی را به بقیه بازیکنان جوان هم منتقل میکند.
نگرانی‌هایی از باب مصدومیت وجود دارد. بنا بر ادعای ترنسفر مارکت، بردلی طی 2 سال گذشته تجربه 4 مصدومیت جداگانه داشت. موضوعی که باعث شد تا او 7 ماه از میادین دور باشد. پس این موضوع که لیورپول با خیال راحت به او به عنوان گزینه اصلی نگاه کند یا خیر، مسئله دیگری است.
وینگ بک جذاب ژابی
یکی از نام‌های بزرگی که به جایگزینی ترنت الکساندر-آرنولد لینک میشود، جرمی فریمپونگ از بایر لورکوزن است. این مدافع هلندی ریز جثه و سریع، در دو فصل اخیر برای تیم آلونسو عملکرد درخشانی داشت و یکی از مؤثرترین مدافعان راست در دنیای فوتبال است.
در سیستم 3 دفاعه الونسو, فریمپونگ نقش وینگ بک را بازی میکند. نقشی که باعث میشود وظایف هجومی او بسیار بیشتر از وظایف دفاعی‌اش باشد. همانطور که در هیت مپ زیر می‌توان دید:
فرارهای او از جناح راست، موقعیت‌های بسیار زیادی برای لورکوزن ایجاد میکند. او عنصر کلیدی تیم برنده‌ی دوگانه‌ی لیگ حذفی فصل پیش بود. آنها در این فصل هم، بایرن مونیخ را به چالش کشیدند. در مجموع فریمپونگ در 2 فصل گذشته آمار چشمگیر 18 گل و 19 پاس گل را ثبت کرده.
با اینکه زیر نظر آلونسو فولبک نبود، اما در سلتیک و در لورکوزن هم تا پیش از سر کار آمدن آلونسو، او دفاع راست بازی می‌کرد. هیت مپ زیر، مربوط به فصل 2022-2021 نمایانگر آن است که لمس توپ‌های او تحت نظر جراردو سیوآن، بیشتر شبیه یک دفاع راست کلاسیک بود.
در آن زمان، او 6 پاس گل در بوندسلیگا ثبت کرد. آماری مشابه با ترنت آرنولد در فصل جاری. همچنین به طور متوسط 1.3 موقعیت در جریان بازی (به ازای هر 90 دقیقه) ایجاد کرد. بسیار نزدیک به ترنت آرنولد با 1.4. اما نقش این دو کاملا متفاوت بود.
ترنت یا فریمپونگ؟
در مقایسه فریمپونگ 22-2021 با ترنت 25-2024 می‌بینیم، که مرد هلندی دریبل‌های بیشتری دارد و در دوئل‌های زمینی دست بالاتر را دارد. ترنت اما واضحا مشارکت در پاسکاری و اکت‌های دفاعی داشته.
فریمپونگ بازیکن بسیار خوبی است، ولی سبک بازی‌اش با ترنت تفاوت بسیاری دارد. آرنه اسلوت ممکن است مایل باشد چیدمان تیمش را تغییر دهد و حتی مشتاق به داشتن دفاع راستی مانند فریمپونگ باشد. کسی که عرض بیشتری به بازی می‌دهد و تهدید دریبل بیشتری دارد. اما برای این کار، تغییراتی در دیگر پست‌ها هم لازم است تا تیم بهتر بتواند از پتانسیل‌های فریمپونگ استفاده کند.
نگرانی‌هایی در مورد همکاری او با محمد صلاح هم وجود دارد. باید به یاد بیاوریم که فریمپونگ و موسی دیابی، “او هم یک وینگر چپ پای سریع است” همکاری بسیار خوبی در جناح راست تیم لورکوزن در فصل‌های 22-2021 و 23-2022 داشتند. هرچند دیابی گاهی در سمت چپ هم بازی می‌کرد.
مزایای فریمپونگ
با توجه به اینکه فریمپونگ دوران رشد خود را در آکادمی منچسترسیتی گذراند، از نظر قوانین لیگ برتر انگلیس یک بازیکن بومی محسوب میشود. این موضوع برای لیورپول اهمیت دارد، زیرا آنها در حال از دست دادن یک محصول آکادمی (ترنت الکساندر-آرنولد) هستند و داشتن تعداد کافی بازیکن خانگی در فهرست لیگ برتر، یک امتیاز محسوب میشود.
یکی از مزیت‌های دیگر فریمپونگ این است که او میتواند در خط حمله نیز بازی کند. او این قابلیت را به لیورپول می‌دهد که در صورت لزوم، فریمپونگ و کانر بردلی را هم‌زمان در سمت راست میدان قرار دهد. این مسئله به‌ویژه در زمان غیبت محمد صلاح اهمیت پیدا میکند. اگر صلاح در لیورپول بماند، او در دسامبر و ژانویه به دلیل برگزاری جام ملت‌های آفریقا در دسترس نخواهد بود.
پدرو پورو، شبیه‌ترین مدافع به ترنت
در بین گزینه‌های روی میز، پدرو پورو هم میتواند انتخاب جاه‌طلبانه‌ای باشد. کسی که اتفاقا همانند فریمپونگ در سنین پایین‌تر برای منچسترسیتی توپ می‌زد.
طبق داده‌های اوپتا، پورو در چندین شاخص کلیدی در فصل گذشته، در میان مدافعین کناری 5 لیگ معتبر، بیشترین شباهت را به ترنت آرنولد این فصل داشت.
پدرو پورو از بدو پیوستنش به تاتنهام هاتسپر در ژانویه 2023، توانست در تمامی رقابت‌ها در 95 بازی برای این تیم، 9 گل و 17 پاس گل ثبت کند.
در بین مدافعین راست در این فصل، او با 44 خلق موقعیت تنها کمی عقب‌تر از ترنت (51) از این حیث قرار می‌گیرد. همچنین آمار 109 سانتر در جریان بازی را دارد که او را از این نظر پیشتاز می‌سازد.
مسلما خریدن پورو از اسپرز، مبلغ هنگفتی نیاز دارد. از طرفی شهرت دنیل لوی به سخت‌گیری در فروش ستاره‌هایش و از طرف دیگر تابستان احتمالا شلوغ قرمزها باعث میشود. راه‌های بهتری نسبت به خرج کردن آن مقدار پول روی یک مدافع راست، پیش پای مدیران باشد.
بازیکنان آزاد
با علم بر اینکه ترنت به صورت آزاد جدا خواهد شد و مدیران لیورپول، از این طریق پولی به دست نمی‌آورند، ممکن است آنها بتوانند طبق قانون بوسمن، دنبال یک گزینه آزاد باشند. در این صورت واضح‌ترین گزینه میتواند اولا آینا باشد. دفاع راست اهل نیجریه که فصل فوق‌العاده‌ای را با فارست تجربه کرد و در زمینه باز پس‌گیری مالکیت در این فصل لیگ برتر، با 156بار باز پس‌گیری، در این شاخص حرف اول را می‌زند.
اولا آینا در برخورد با لیورپول در فصل گذشته عملکرد درخشانی داشت. او در دقایق پایانی بازی توپ محمد صلاح را از خط دروازه بیرون کشید که یکی از سه دفع توپ از خط دروازه او در این فصل بود و باعث شد تیمش امتیازهای مهمی کسب کند. این نوع عملکرد دفاعی در لحظات حساس، ارزش‌های او را نشان می‌دهد.
با این حال، لیورپول نیاز دارد که مدافع راستش در حملات هم مؤثر باشد. در حالی که آینا در تیمی با سبک بازی متفاوت قرار دارد که بیشتر بر دفاع تمرکز دارد، آمار او در زمینه ساخت موقعیت، کمی نگران‌کننده است. او با 11 خلق موقعیت در لیگ این فصل (40 تا کمتر از تعداد شانس‌های ایجاد شده توسط آرنولد) نشان داد که در ایجاد موقعیت‌های گلزنی در حملات به اندازه کافی تأثیرگذار نیست.
برای لیورپول، که به هجوم و پاس‌های کلیدی از دفاع راست نیاز دارد، آینا ممکن است نتواند در حملات همان تأثیرگذاری که آرنولد دارد را ارائه دهد. به همین دلیل، اگر لیورپول بخواهد یک گزینه دفاعی پیدا کند که هم در حملات و هم در دفاع عملکرد خوبی داشته باشد، ممکن است به گزینه‌هایی مانند فریمپونگ یا پورو توجه بیشتری داشته باشد.
الماس قدیس ها
گزینه دیگر برای لیورپول میتواند کایل واکر-پیترز باشد. دفاع راستی که احتمالا علاقه ای به گذراندن یک فصل دیگر در چمپیونشیپ ندارد. مدافع اسبق اسپرز، توانایی بازی در هر دو سمت دفاع را دارد و همانند آینا، بازیکن بومی محسوب میشود.
او 27 بازی در این فصل لیگ برتر انجام داده. تقریبا به طور مساوی در هر دو پست مدافع چپ و مدافع راست. آمار حیرت انگیز 91.1% پاس موفق را داشت و موفق شد در جریان بازی، 21 موقعیت برای تیمش ایجاد کند (حداقل 9 تا بیشتر از هر مدافع دیگری از ساوتهمپتون). فقط 10 مدافع لیگ برتری آمار بهتری از او دارند.
آرنولد بعدی؟
با توجه به موفقیت لیورپول در اعتماد به ترنت الکساندر-آرنولد در سنین جوانی و تبدیل او به یکی از بهترین مدافعان راست دنیا، ممکن است این تیم بخواهد ریسک مشابهی را با یک استعداد جوان دیگر امتحان کند.
خیوایرو رید از فاینورد، گزینه‌ای که اسلوت او را به خوبی می‌شناسد، زیرا او بود که در جریان نبرد مقابل رم در لیگ اروپا، او را از روی نیمکت به بازی فرستاد تا اولین بازی‌اش برای فاینورد را انجام دهد.
او خودش را در ترکیب 11 نفره فاینورد در این فصل تثبیت کرد. با انجام 17بازی، که 13تای آنها را از ابتدا به میدان رفت. او موفق شد 6پاس گل ارسال کند که 3تای آنها در جریان برد 2-6 مقابل توئنته بود. تنها پایساو با 9 پاس گل توانست این فصل پاس گلهای بیشتری از او برای فاینورد ثبت کند.
مدافع 18 ساله و تند و تیز فاینوردی‌ها همچنین تجربه بازی در لیگ قهرمانان را دارد. او در 2 بازی رفت و برگشت مقابل میلان در پلی‌آف و همچنین در یک شانزدهم مقابل اینتر حضور داشت.
استعدادی دیگر از لیگ پرتغال
گزینه دیگر میتواند مارتیم فرناندز از پورتو باشد. یکی از هیجان‌انگیزترین استعدادهای لیگ پرتغال. گزارش‌ها در ماه دسامبر، حاکی از آن بودند که لیورپول پیشرفت او را به عنوان یکی از گزینه‌های احتمالی جانشینی ترنت، تحت نظر دارد.
بازیکن 19 ساله که تسلط خوبی روی توپ دارد و همیشه مایل به همکاری در حرکات هجومی تیمش است، در فصل 25-2024 موفق شد 5 پاس گل به ثمر برساند (مشترکا با فرانسیسکو مورا بهترین بازیکنان پورتو از این حیث هستند).
او در این فصل بیشتر از هر مدافع دیگری (با حداقل 10 بازی) در 10 لیگ برتر اروپایی، توانست موقعیت بزرگ خلق کند. به طور متوسط 0.96 در هر 90 دقیقه!
دشتی دیگر از چمپیونشیپ؟
ترای هوم از ساندرلند ممکن است گزینه‌ای جالب برای لیورپول باشد. این مدافع 23 ساله در فصل جاری چمپیونشیپ عملکرد بسیار خوبی داشته است. او شش پاس گل ثبت کرد (مساوی با پاتریک رابرتز). هیچکدام از بازیکنان ساندرلند بیشتر از این تعداد پاس گل نداشتند.
هوم در این فصل بیشترین شانس‌های ایجاد شده از بازی در جریان (45) و بیشترین شانس‌های بزرگ (13) توسط یک مدافع در چمپیونشیپ را داشت. در واقع، حتی اگر تمام بازیکنان خط میانه و حمله را در نظر بگیریم، تنها پنج بازیکن در این سطح از لیگ بیشتر از او شانس ایجاد کرده‌اند و تنها چهار نفر بیشتر از او شانس‌های بزرگ ساخته‌اند.
این آمار نشان می‌دهد که هوم میتواند علاوه بر توانایی‌های دفاعی، در حملات هم مؤثر باشد و بتواند در لیورپول در سمت راست به کمک تیم بیاید.
نگاه آماری به ترای هوم
ترای هوم در فصل جاری چمپیونشیپ به‌طور برجسته‌ای عمل کرده است. هرچند او بیشترین تعداد دریبل خورده (39 بار) در این فصل را در میان مدافعان دارد، اما وقتی آمار را به صورت متوسط در هر 90 دقیقه (با حداقل 10 بازی) بررسی کنیم، رتبه‌اش به دهم میرسد (1.08 عبور از او). علاوه بر این، هوم بیشترین تعداد تکل (99) را در میان مدافعان چمپیونشیپ ثبت کرده است. هفت نفر از او در باز پس‌گیری مالکیت نقش داشته‌اند (154)، همچنین در قطع توپ (44) مقام هشتم را دارد.
او فصل گذشته 152 تکل نیز داشت که حداقل 33 تکل بیشتر از هر مدافع دیگر در چمپیونشیپ است.
همچنین، هوم در تمامی بازی‌های لیگ این فصل به جز یک بازی، حضور داشته و در فصل گذشته نیز در تمامی 46 بازی لیگ برای ساندرلند بازی کرده، که نشان‌دهنده توانایی او در حفظ آمادگی بدنی است.
چگونه باید یک بازیکن شاخص را جایگزین کرد؟ به نظر میرسد قرمز ها باید راه و روش این کار را کشف کنند. ولی هر تصمیمی بگیرند, قرمز ها در فصل بعد قطعا دیدگاه متفاوتی خواهند
منچستریونایتد در بازی وسط هفته‌ای مهمان پدیده این فصل لیگ برتر، ناتینگهام فارست بود. جایی که آنها سیزدهمین شکست این فصل خود را با نتیجه 0-1 ثبت کردند. رکورد بیشترین شکست آنها در یک فصل از لیگ برتر، مربوط به سال پیش با 14 شکست بود. اما با توجه به اینکه هنوز 8 بازی دیگر تا پایان فصل لیگ دارند، احتمال شکستن رکورد قبلی‌شان بسیار زیاد است.
از زمان اولین بازی شیاطین سرخ تحت هدایت روبن آموریم در 24 نوامبر، (تساوی 1-1 در مقابل ایپسویچ) آنها از 19 مسابقه تنها موفق به کسب 22 امتیاز شدند. حاصل عملکرد آنها در این بازه زمانی 9 شکست و 6 پیروزی بود.
نتایج به ما نشان می‌دهد که آموریم در حال حاضر ضعیف‌ترین آمار را در قامت مربی شیاطین سرخ (از زمان شروع پریمیرلیگ) دارد. پایین‌ترین درصد برد (31.6%) و کمترین میزان امتیاز به ازای هر بازی (1.16). نفر دوم از این حیث، رالف رانگنیک بود با 1.54 امتیاز به ازای هر بازی!
سقوط یک پادشاهی
سقوط یونایتد اما، تنها مربوط به دوره آموریم نیست. از زمان خداحافظی سر الکس در فصل 13-2012، آنها در سراشیبی سقوط قرار گرفتند. یونایتد پله پله از جمع مدعیان لیگ خارج شد.
آنها تحت هدایت 10 مربی مختلف در 448 بازی لیگ برتری، تنها موفق به کسب 786 امتیاز شدند. 209 امتیاز کمتر از همشهری‌شان با 995 امتیاز. همچنین لیورپول، آرسنال، چلسی و حتی تاتنهام هم امتیازات بیشتری کسب کرده‌اند.
به طور شگفت‌انگیزی، شکست مقابل ناتینگهام فارست، صد و چهاردهمین شکست منچستریونایتد در لیگ برتر از زمان جدایی فرگوسن بود. این با تعداد شکست‌های آنها در دوران حضور فرگوسن در این رقابت‌ها (بدون در نظر گرفتن نتایج دسته اول انگلیس) برابری میکند.
موضوع نگران‌کننده‌تر این است که این تعداد شکست در تقریباً نصف تعداد بازی‌ها رقم خورده. فرگوسن در 810 بازی خود به عنوان سرمربی منچستریونایتد در لیگ برتر 114 بار شکست خورد، در حالی که 10 مربی پس از او این تعداد شکست را تنها در 448 مسابقه تجربه کردند.
آینده مربی پرتغالی منچستریونایتد چه خواهد شد؟
آموریم ممکن است به لطف عملکرد خوب منچستریونایتد در رقابت‌های اروپایی نجات پیدا کند. چرا که شیاطین سرخ در مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ اروپا حضور دارند، اما او در فصلی سهیم بوده که میتواند بدترین فصل لیگ برتری آنها در نسل‌های اخیر باشد.
این فصل بدترین امتیاز آنها در تاریخ لیگ برتر خواهد بود، مگر اینکه یونایتد هر هشت بازی باقیمانده خود در لیگ برتر را پیروز شود، (که بعید به نظر میرسد) آنها حتی از رکورد 60 امتیازی فصل گذشته تحت هدایت اریک تن‌هاخ نیز پایین‌تر خواهد رفت.
آنها هنوز به 11 امتیاز از هشت بازی پایانی خود نیاز دارند تا حداقل به رکورد 48 امتیازی فصل برسند، فصلی که آخرین باری بود که یونایتد کمتر از 50 امتیاز کسب کرد. همچنین، آن فصل آخرین باری بود که منچستریونایتد در نیمه پایینی جدول قرار گرفت و در رتبه سیزدهم ایستاد.
بازی بعدی یونایتد، دربی منچستر مقابل سیتی در اولدترافورد است، که روز یکشنبه برگزار میشود. با توجه به اینکه آنها در دیدار رفت این فصل موفق به شکست سیتی در اتحاد شدند. این مسابقه فرصتی است تا برای اولین‌بار از فصل 2019-20، موفق به کسب دبل مقابل رقیب همشهری خود شوند. یونایتد و آموریم هر دو به یک نتیجه مثبت در این بازی نیاز دارند.
مهران قهرمانی-فوتبال لب، رئال مادرید موفق شد با برتری در برابر سوسیداد به فینال کوپا دل ری برسد، اما اشتباهات دفاعی در طول مسابقه باعث نگرانی سرمربی این تیم، کارلو آنچلوتی، شد. این پیروزی تلخ و شیرین که با چاشنی هیجان و دلهره همراه بود، اگرچه جایگاه رئال مادرید را در فینال تثبیت کرد، اما سوالات جدی‌ای در مورد آمادگی تیم در بازی‌های آینده، به خصوص مقابل آرسنال، به وجود آورد.
جود بلینگهام به خوبی این لحظه را توصیف کرد. او پس از بازی در اینستاگرام نوشت: «دیگر هیچ کلمه‌ای برای چنین شب‌هایی در برنابئو وجود ندارد.». در نهایت، پیروزی در وقت اضافه بازی برگشت و با ضربه سر آنتونیو رودیگر در دقیقه ۱۱۵ به دست آمد.
شور و هیجان بی‌پایان؛ اما نگرانیهای دفاعی برای رئال مادرید و آنچلوتی
اندریک، که اولین گل مادرید را در آن شب به ثمر رساند، پس از بازی به خبرنگاران گفت: «من این دیوانگی را خیلی دوست دارم.»
برای تماشاگران بی‌طرف، بازی پرهیجان، نفس‌گیر و سرگرم‌کننده بود؟ بله.
اما برای کارلو آنچلوتی، سرمربی رئال مادرید، پیش از دیدار مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان برابر آرسنال، نگران‌کننده؟ بله.
این پیروزی به دلیل ضعف دفاعی مادرید، برای سرمربی ایتالیایی طعمی تلخ و شیرین به همراه داشت.
رئال مادرید؛ خط دفاعی، بحران مصدومیت
دنی کارواخال و ادر میلیتائو در بیشتر فصل به دلیل پارگی رباط صلیبی قدامی (ACL) نتوانسته‌اند برای رئال مادرید به میدان بروند. همچنین، داوید آلابا نیز تنها در چند ماه اخیر از مصدومیت مشابه خود بازگشته است.
در نتیجه، آنتونیو رودیگر به عنوان تنها مدافع میانی باتجربه و آماده رئال مادرید باقی مانده است. در نتیجه، برخی از هافبک‌ها (آرلین شوامنی و فده والورده) مجبور به بازی در خط دفاع شده‌اند. همچنین، رائول آسنسیو از تیم «ب» رئال مادرید کاستیا به تیم اصلی راه یافته است.
شب تلخ آلابا؛ کابوسی در خط دفاع برابر سوسیداد
شب گذشته، داوید آلابا تنها در چهارمین بازی خود در این فصل از ابتدا به میدان رفت، اما قطعاً دوست دارد این بازی را هرچه زودتر فراموش کند. او ابتدا یک گل به خودی به ثمر رساند و سپس با برخورد و تغییر مسیر ضربه میکل اویارزابال باعث شد رئال سوسیداد در آن شب 3-1 از رئال مادرید پیش بیفتد. آلابا یکی از بدترین نمایش‌های خود را در طول حرفه خود به جا گذاشت و یکی از بدترین بازیکنان زمین بود.
مشکلات دفاعی پابرجا؛ سردرگمی در پست مدافع راست
رئال سوسیداد که با 27 گل در 29 بازی یکی از بدترین آمارهای گلزنی در لالیگا را دارد، در برنابئو موفق شد چهار بار دروازه رئال مادرید را باز کند. رئال سوسیداد با تنها چهار شوت در چارچوب، مجموع شاخص گلهای مورد انتظار (xG) آنها 0.99 ثبت شد. این اتفاق نشان می‌دهد که مشکلات دفاعی رئال مادرید همچنان نیاز به برطرف شدن دارند.
اندر بارنتکسا در دقیقه ۱۶ بازی، گل اول رئال سوسیداد را در برابر رئال مادرید به ثمر رساند. رائول آسنسیو با تیزهوشی اویارزابال از پست خود خارج شد و لوکاس وازکز پس از این اتفاق، دچار عدم آگاهی محیطی شد و بارنتسکا را پشت سر خود ندید و فضای خوبی در اختیار بارنتکسا قرار گرفت.
آنچلوتی به دلیل عرضی که وازکز در حملات ایجاد میکند، از او استفاده میکند. همچنین، حضور وازکز در پست دفاع راست به والورده اجازه می‌دهد به پست اصلی خود در میانه میدان بازگردد؛ اما وازکز در موقعیت‌های دفاعی اغلب غافلگیر میشود. آنچلوتی باید برای بازی‌های مقابل آرسنال در مورد پست دفاع راست تصمیم‌گیری جدی بکند.
بارنتکسا به راحتی وارد محوطه جریمه شد و ضربه ای، توپ را از بین پاهای لونین وارد دروازه کرد. رئال مادرید امیدوار است که دروازبان اصلی خود، تیبو کورتوا را تا بازی مقابل آرسنال در ورزشگاه امارات در روز سه شنبه در اختیار داشته باشد.
اضطراب در برنابئو؛ بازگشت موقت اما مشکلات ادامه‌دار دفاعی توسط آلابا، کاماوینگا، لونین
اندریک پس از 30 دقیقه با یک ضربه چیپ زیبا بازی را به تساوی کشاند، اما در نیمه دوم مشکلات دوباره سر برآوردند. در نیمه دوم، پابلو مارین از ادواردو کاماوینگا در خط کناری عبور کرد و شوت/پاس او پس از برخورد به داخل پای آلابا وارد دروازه شد. ازمایش کاماوینگا در فولبک چپ توسط آنچلوتی با شکست بدی مواجه شد. درصورت نرسیدن فولبک‌های رئال، بوکایو ساکا، وینگر آرسنال، ضربات سختی از سمت چپ خط دفاعی به این تیم وارد خواهد کرد.
در دقیقه 80، تاکفوسا کوبو از خارج شدن کاماوینگا از منطقه‌اش بهره برد و با ارسال خوبی به ایوارزابال، ضربه اویارزابال با برخورد مجدد به آلابا وارد دروازه شد و نتیجه بازی را 3-1 به نفع تیم سوسیداد کرد.
سوت هواداران مادرید بر علیه بازیکنان خودی، مخصوصا وینسیوس، بیشتر شد. پس از سوت‌ها، شماره 7 مادرید شروع به درخشش کرد. او با رد کردن یک در برابر یک مدافع سوسیداد و ارسال به محوطه جریمه و ضربه بلینگهام باعث شد تا نتیجه 3-2 شود.
سپس شوامنی در دقیقه ۸۶ با یک ضربه سر گلزنی کرد تا نتیجه بازی 3-3 شود و مادرید را در مجموع 4-3 جلو بیندازد. جشن بزرگی برپا شد، زیرا هافبک فرانسوی با هموطنش امباپه به شادی پرداخت. مادرید بنظر می‌رسید که به فینال راه صعود کرده است. تا اینکه در دقیقه 94، یک خطای غیرضروری از کاماوینگا رخ داد. لونین با خروج اشتباه خود نتوانست ضربه آزاد رئال سوسیداد را دفع کند. در نهایت، آلابا در نبرد هوایی از اویارزابال شکست خورد تا او با ضربه سر بی‌نقص بازی در مجموع 4-4 مساوی کند.
دوربین‌ها کیلیان امباپه را شکار کردند که به نظر می‌رسید میگوید: «چهار گل در خانه!»
ایمان آنچلوتی به بازگشت
کارلو آنچلوتی در کنفرانس خبری پس از بازی با آرامش گفت: «در چه لحظه‌ای احساس کردم که حذف شده‌ایم؟ هرگز. در برنابئو هر چیزی ممکن است، به‌ویژه در چنین بازی‌ها و جوهایی. وقتی از حریف عقب می‌افتیم، هرگز تسلیم نمی‌شویم.»
رودیگر به دلیل نگرانیهای آنچلوتی از وضعیت جسمانی او، از ابتدای بازی روی نیمکت نشسته بود. اما مادرید در وقت‌های اضافه به استحکام دفاعی او نیاز داشت. برای دومین‌بار در یک ماه، رودیگر در نقش قهرمان ظاهر شد. او پیش‌تر ضربه پنالتی تعیین‌کننده را در مرحله یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان برابر اتلتیکو مادرید به ثمر رسانده بود، دیشب نیز گل پیروزی‌بخش را وارد دروازه کرد.
آنچلوتی پس از بازی تلاش کرد منطقی به موضوع نگاه کند و گفت: «این یک مسابقه پر از گل، اشتباهات و همچنین نکات مثبت بود. هدف محقق شد: ما دوباره به فینال رسیدیم.»
اما شوامنی با نگاهی انتقادی‌تر اظهار داشت: «خوشحالیم که به فینال راه یافتیم، اما نمی‌توانیم از عملکرد امشب خود راضی باشیم. باید بهتر بازی کنیم.»
نگرانیهای دفاعی رئال مادرید پیش از دیدار با آرسنال
یک تیم قوی‌تر از رئال سوسیداد می‌توانست بازی را از دسترس مادرید خارج کند. اکنون نگرانی‌هایی در مورد تمامی اشتباهات دفاعی در برابر آرسنال وجود دارد. آرسنالی که در این فصل لیگ در 30 بازی 55 بار دروازه حریفان خود را باز کرده است. توپچی‌ها امیدوارند از هرگونه ضعف مادرید در ضربات ایستگاهی بهره ببرند.
یکی از اعضای کادر فنی رئال مادرید، که به صورت ناشناس با اتلتیک مصاحبه کرده است، گفت: «در طول بازی فراز و نشیب زیادی داشتیم و رنج‌های زیادی کشیدیم. اما حالا ما در آنجا (فینال) هستیم.»
با این حال، او با احتیاط ادامه داد: «همیشه همین است؛ نمی‌توان با شش یا هفت بازیکن دفاع کرد. مشکلات ساختاری وجود دارد، اما این تیم رقابت میکند.»
در سوی دیگر، میکل آرتتا، سرمربی آرسنال، نیز با مشکلات مصدومیت روبرو است. ریکاردو کلافیوری و تاکه‌هیرو تومیاسو قطعاً غایب هستند و وضعیت گابریل و یورین تیمبر پس از مصدومیت در پیروزی برابر فولام در شب چهارشنبه در حال ارزیابی است. در تازه ترین اخبار، گابریل به احتمال بالا، دو بازی لیگ قهرمانان در برابر رئال مادرید را از دست خواهد داد و یک ماه به دور از میادین خواهد بود.
اما آرتتا و کادرش با تماشای عملکرد دفاعی دیشب مادرید، قطعاً از آنچه می‌بینند دلگرم خواهند شد.
محمدرضا حسینخانی، فوتبال لب – بررسی تی‌تی‌ها در لیگ بیست و چهارم در فصلی که میلیون‌ها عاشق به دنبال مهره گمشده ۵۵ سال هواداری در لیگ داخلی هستند. تراکتور پس از مدت‌ها جام را بالا می‌برد!
دراگان اسکوچیچ
سرمربی کروات تراکتور، با سابقه صعود به لیگ برتر با بابلی‌ها و جام جهانی با تیم ملی ایران، تا مرد شماره یک فصل تاثیرگذار تراکتور.
دراگان اسکوچیچ، جرات برعهده گرفتن تیم مارک ویلموتس که با یک مساوی از مقدماتی درحال حذف بود را داشت. او روزهای درخشانی با ملی‌پوشان رغم زد و مقدمه‌ساز رزرو بلیط قطر ۲۰۲۲ برای ایران شد.
سرانجام پس از بی‌لطفی فدراسیون فوتبال به او، کارلوس کی‌روش جانشین هدایت تیم ملی برای جام جهانی شد، که پس از ارائه نمایش به شدت ضعیف در قطر، بازهم از دور گروهی این تورنومنت بالا نرفت.
اسکوچیچ پس از پایان جام جهانی سکوت خود را شکست و بیان کرد:
“آنها مثل سگ من را بیرون کردند، دیگر برنمی‌گردم.”
سرانجام در ۱۹ تیر ۱۴۰۳ اسکو با انگیزه اولین قهرمانی تراکتور و همچنین اثبات خود به فدراسیون برای اشتباهی که در انتخاب کی‌روش به جای او داشتند به تراکتور پیوست.
چینش؛ ترکیبی از جوان‌های با انگیزه و بازیکنان با تجربه
سنگربان اصلی، علیرضا بیرانوند، با انتقالی جنجالی از پرسپولیس به تراکتور پیوست و توانست روزهای پرفروغ خودش را ادامه دهد. هم اکنون بیرانوند با ۱۴ کلین‌شیت در صدر رقابت کسب دستکش طلایی است.
تیم اسکو در چینش اصلی دفاع خود از محمد نادری-شجاع خلیل‌زاده-عارف آقاسی-دانیال اسماعیلی‌فر استفاده میکند. در خط هافبک، که به عقیده کارشناسان متعدد، عامل اصلی موفقیت تراکتور قلمداد میشود از ریکاردو آلوز-ایگور پوستونسکی-مهدی ترابی بهره می‌گیرد. در فاز هجومی نیز، مهدی هاشم نژاد-تومیسلاو اشترکالی-امیرحسین حسین‌زاده بازی می‌کنند.
تراکتور در دفاع؛ ترکیبی از تجربه و استقامت
تلفیق شجاع خلیل‌زاده ۳۴ ساله و عارف آقاسی ۲۸ ساله، تیم را در دوئل‌های زمینی و هوایی موفق کرده است.
دو فولبک کناری اسکو، (اسماعیلی فر و نادری) پیستون‌های پیش رونده این تیم در عقب زمین هستند. با توجه به توانایی در ارسال از جناحین، بار هجومی تیم از کناره‌ها را به دوش بکشند. با این حال نقطه ضعف تیم اسکو، دفاع اشتباه‌های فردی شجاع خلیل‌زاده در دفع توپ و خطا‌های پر تعداد است.
اسکوچیچ، بر خلاف دیگر مربیان حاضر در ایران، به جای هجوم از کناره‌ها، بیشتر سعی در ایجاد خلق موقعیت از عمق دارد. به همین علت، دانیال و نادری اجازه بیش از حد جلو رفتن را ندارند و نمی‌توان از کناره‌ها به تراکتور آسیب رساند. در نتیجه‌ی این امر تراکتور در ۲۳ مسابقه تنها ۱۱ گل دریافت کرده است و از این بابت بهترین تیم لیگ است. مهدی شیری تعویضی قابل اعتماد و البته در خدمت تیم اسکو برای دفاع است که توانایی بازی کردن در هر دو سمت بک‌های تیم را دارد.
از سمت دیگر علیرضا آرتا و عارف غلامی نیز در مسیر این فصل به ترکیب ملحق شدند که با توجه به تایم بازی آنها می‌توان مدعی شد که مرد کروات اعتقادی به آنها ندارد.
نقطه برتری تراکتور؛ دابل پیوت پرتغالی-کروات
با نظر شخصی سرمربی، ایگور پوستونسکی ۲۹ ساله به عنوان هافبک دفاعی به ایران آمد.
از همان ابتدای فصل خودش را به عنوان مهره‌ای باکیفیت و فراتر از سطح پست 6 های ایرانی نشان داد و یکی از بهترین پست شش‌های فصل با تشکیل پیوت با ریکاردو آلوز توانست به خوبی نقشه‌های اسکو را عملی کند.ایگور در تیم نقش هافبک تخریبچی و ایستا با هدف حفظ توپ بازی میکند و در کنار خود یکی از بهترین پلی‌میکر‌های تاریخ لیگ برتر را می‌بیند.
در نقطه‌ای که بسیاری از تیم‌ها با خریدهای هنگفت و متعدد خارجی به دنبال ایجاد تفاوت هستند این مرد پرتغالی به خوبی به عنوان بازی‌ساز در تیم اسکو، تخریبچی در تیم بردیوف و همینطور رجیستا در تیم خمز ایفا کرد.
مهدی ترابی نیز با تجربه و تکنیک خود کاملترین خط میانی را شکل داد. وینگر سابق پرسپولیس و سایپا با ۴۵ پاس کلیدی از امیرحسین حسین‌زاده با ۴۲ پاس و رامین رضائیان با ۳۹ پاس کلیدی جلوتر قرار دارد.
سید مهدی حسینی به همراه پوریا پور علی از دیگر نفرات میانی تراکتور به شمار می‌روند. حسینی به علت پارگی رباط صلیبی ادامه فصل را از دست داد همینطور سرمربی تا این مقطع از فصل چندان روی پوریا پورعلی حساب نکرده است.
اسکواد پلیر و یار شفیق دراگان اسکوچیچ در خط هافبک، همانند پست دفاع مهدی شیری است که تجربه بازی در پست ۶ و ۸ تیم را در این فصل دارد و عملکرد نسبتا قابل قبولی را در مواقع لزوم از خود نشان داده.
تراکتور در حمله؛ بی‌رحم در متلاشی کردن دفاع حریفان اما کم دقت در گل کردن موقعیت‌های گلزنی
مهدی هاشم نژاد به عنوان وینگر راست ۲۱ ساله یکی از بهترین فصل های فوتبالی خود را سپری میکند.
وینگر سابق انزلیچی‌ها با جایگیری درست، دریبل به موقع و حمل توپ با سرعت بالا یکی از مهره‌های تاثیر گذار تیم می‌باشد که از جمله بازیکنان آندرریتد ایران به شمار می‌رود.
امیرحسین حسین‌زاده که توانست پس از دوران ناموفق در بلژیک مجددا خود را به تیم ملی برساند. به عقیده کارشناسان متعدد بهترین بازیکن این فصل لیگ برتر می‌باشد که توانسته با هوش بالا، قدرت دریبلینگ و همچنین در ارائه بازی بدون توپ تراکتور را از لحاظ خلق موقعیت از تمامی تیم‌های حاضر جلوتر ببرد.
ترابی و حسین زاده مشترکا با ۶ پاس گل در صدر بهترین پاسور‌های ایران هستند.
تومیسلاو اشترکال نیز فوروارد مرکزی تیم به عنوان بازیکن پشت به دروازه همچنین موفقیت در دوئل‌های هوایی کمک بزرگی به تراکتور میکند. اما همچنان خلا تراکتور در مهاجم فرصت طلب و زهر دار حس میشود.
سوکول چیکالشی در ابتدای فصل و دوماگوی دروژدگ در ادامه فصل توانسته‌اند در روزهای بد مهاجم کروات کار را برای تیم دربیاورند.
همچنین سجاد عاشوری و محمد قنبری از دیگر نفرات هجومی تراکتور هستند.
بهترین گلزنان تیم؛ تومیسلاو ۸ گل، هاشم نژاد ۷ گل و امیرحسین ۶ گل
این در حالی است که هیچکدام از ۳۸ گل تراکتور از روی نقطه پنالتی به ثمر نرسیده است.
انبوهی تجربه برای اسکوچیچ؛ حاصل چندین سال مربیگری در لیگ خلیج فارس
دراگان اسکوچیچ، با دو چینش ۴.۲.۳.۱ و ۴.۴.۲ توانسته در فصلی که مربیان لیگ برتری ثبات لازم ندارند با بهترین نفرات ثبات و آرامش را به تیم خود بدهد.
در چینش ۴.۲.۳.۱ حسین‌زاده و ترابی به صورت چرخشی به عنوان پشت مهاجم و وینگر چپ ایفای نقش می‌کنند.
با توجه به شیوه بازی لو بلاک تیم‌های مقابل تراکتور که عمدتا پرتعداد و با ۵ دفاع بازی می‌کنند این امکان برای تراکتور فراهم نیست که از کناره‌ها خلق موقعیت جدی‌ای روی دروازه داشته باشد.
پس به کارگیری کار تیمی از مرکز و پاس‌های عمقی از استراتژی‌های مهم تراکتور مقابل تیم‌های میانه و ته جدولی می‌باشد.
همچنین تراکتور به خوبی میتواند از موقعیت‌های گلزنی در منطقه ۱۴ زمین حریف، برای هافبک‌ها بعد از توپ‌های برگشتی فراهم کند. به همین علت نقش مهدی ترابی در تیم چشم غیرقابل چشم‌داشت است.
از برج آزادی به شاه‌گؤلی؛ دست روی نبض، میلیون‌ها پرشور در انتظار انفجار
اکنون چشم میلیون‌ها طرفدار عاشق در آذربایجان به چند هفته پایانی کورس ۳ اسبه قهرمانیست.
جایی که تراکتور با ۵۱ امتیاز و یک بازی کمتر ۲ امتیاز نسبت به سپاهان و ۴ امتیاز از پرسپولیس پیشتاز هستند.
تراکتور در حساس‌ترین بازی‌های باقی مانده خود در استادیوم سهند به مصاف استقلال تهران می‌رود و با تیم جور یحیی گل‌محمدی باید در اهواز رودررو شود.
لازمه قهرمانی تیم اسکوچیچ مشخص است. بدون در نظر گرفتن نتایج تیم‌های مدعی، فوتبال خوب ارائه کنید، برنده شوید و قهرمانی را جشن بگیرید.
برای شنیدن تحلیل‌های هفتگی در پادکست فوتبال لب، از این لینک به ما گوش دهید.
رضا حسینی، فوتبال لب– تنها دو مسابقه از فصل جدید گذشته و تا همینجا پر بوده از حواشی، داستان‌های داغ و چندین برنده متفاوت. در آستانه‌ی گرندپری ژاپن که سومین مسابقه فصل 2025 فرمول یک است، بحث‌های زیادی در جریان است.
یوکی سونودا، راننده ژاپنی، برای اولین‌بار در گرندپری خانگی‌اش با تیم ردبول مسابقه خواهد داد؛ لاوسن به تیم سابقش برگشته است. سوالات زیادی مطرح است. آیا رقابت بین هم‌تیمی‌های مک‌لارن، وارد مرحله‌ی حساس‌تری میشود؟ و آیا مرسدس، فراری یا ردبول می‌توانند در ژاپن برای پیروزی با آنها رقابت کنند؟ اگر می‌خواهید بدانید این آخر هفته باید به کجای پیست نگاه کنید، با ما همراه باشید.
جمع ژاپنی‌ها حسابی جمع شد
تیم آلپین اعلام کرد که ریو هیراکاوا، که یکی از رانندگان ذخیره این تیم در فصل 2025 است. در تمرین اول (FP1) گرندپری ژاپن پشت فرمان خودروی A525 خواهد نشست. او در مقابل تماشاگران خانگی خود رانندگی خواهد کرد.
هیراکاوا پیش‌تر در آخرین مسابقه‌ی فصل گذشته در ابوظبی رانندگی کرده بود. او نخستین تجربه‌ی حضور خود در یک جلسه تمرینی فرمول یک را با تیم مک‌لارن پشت سر گذاشت. او سابقه‌ای طولانی در رقابت‌های مختلف اتومبیل‌رانی، از جمله مسابقات تک‌نفره و استقامت دارد. هیراکاوا در سال 2022 قهرمان مسابقه 24 ساعته لمان شد. او همچنین دو‌بار عنوان قهرمانی “کلاس هایپرکار” را در مسابقات استقامت قهرمانی جهان FIA به دست آورد.
اکنون، پس از انجام تست‌های فرمول یک برای تیم‌های مک‌لارن و هاس، هیراکاوا در گرندپری خانگی قرار گرفته. او در پیست سوزوکا، برای اولین‌بار پشت فرمان یک خودروی 2025 قرار خواهد گرفت. او در این جلسه، جایگزین جک دوهان خواهد شد.
هیرکاوا در مصاحبه‌ای گفت:
“بسیار هیجان‌زده هستم و نمی‌توانم برای رانندگی با A525 در تمرین اول این هفته صبر کنم. فرمول یک در ژاپن همیشه برایم خاص بوده است. حالا اینکه بتوانم در یکی از جلسات این هفته رانندگی کنم، یک رؤیای واقعی است. همه چیز را آماده کرده‌ام، چند روز پیش در مرکز “انستون کار” با شبیه‌ساز را انجام دادیم و قرار است از این تجربه لذت ببرم. امیدوارم شرایط آب‌وهوایی خوب باشد. این یک جلسه کوتاه خواهد بود، اما من نهایت تلاشم را برای تیم خواهم کرد تا در تنظیمات خودرو بازخورد مفیدی ارائه دهم.”
ریو هیراکاوا
سونودا و رسیدن به آرزوی چندساله
هفته گذشته، تنها پس از دو گرندپری، ردبول تأیید کرد که تغییراتی در ترکیب رانندگانش ایجاد شده است. یوکی سونودا به عنوان هم‌تیمی مکس وشتپن به تیم اصلی پیوست و لیام لاوسن به تیم “ریسینگ بولز” برگشت. این تصمیم هیجان و توجه زیادی را پیش از مسابقه خانگی راننده‌ی ژاپنی به دنبال داشته است. راننده‌ی ژاپنی، بالاخره در فصل پنجم حضورش در فرمول یک، فرصتی پیدا کرد تا برای تیم اصلی ردبول رقابت کند.
با این حال، مسیر پیش روی سونودا آسان نیست. همانطور که لیام لاوسن در مسابقات ابتدایی فصل، ( و پیش از او، سرجیو پرز) متوجه شد، ماشین فعلی ردبول واقعاً خودروی سختی برای کنترل و هماهنگ شدن است. کریستین هورنر، مدیر تیم، تأکید کرده که تجربه‌ی سونودا میتواند در روند توسعه‌ی خودرو مؤثر باشد. اما این که حتی مکس وشتپن هم گاهی در پیدا کردن ریتم و سرعت مشکل داشته، نشان می‌دهد شرایط تا چه اندازه پیچیده است.
با این حال، پایان مسابقه‌ی قبلی در چین نشانه‌هایی از امید را به همراه داشت. وشتپن در استینت نهایی بسیار رقابتی ظاهر شد و از آن به‌عنوان یک نقطه‌ی مثبت یاد کرد. حالا سونودا، امیدوار است بتواند هرچه سریع‌تر با شرایط هماهنگ شود و قطعاً در سوزوکا، با حمایت بی‌نظیر هوادارانش، برای این کار انگیزه‌ی زیادی خواهد داشت.
یوکی سونودا
واکنش لاوسن چه خواهد بود؟
در سوی دیگر ماجرا، ارتقای سونودا به معنای آن است که لیام لاوسون باید با ناامیدیِ کنار گذاشته‌شدن از ردبول، کنار بیاید. آن هم پس از آغازی دشوار در این فصل. راننده‌ی نیوزیلندی در هر دو مسابقه‌ی ابتدایی، عملکرد بدی داشت و تیم هم تصمیم گرفت خیلی زود دست به تغییر بزند.
در ابتدا، لاوسن، به دلیل عملکرد فوق‌العاده‌ای که در طول ۱۱ مسابقه با تیم ریسینگ بولز از خود نشان داده بود، نسبت به سونودا در اولویت قرار گرفت. حالا او دوباره به همان تیم بازمی‌گردد تا سعی کند اعتماد به نفسش را بازیابد.
خودِ وشتپن هم در چین از لاوسن حمایت کرد و گفت که به نظرش خودروی “ریسینگ بولز” راحت‌تر از ردبول رانده میشود. او فکر می‌کرد هم‌تیمی‌اش در آن ماشین سریع‌تر خواهد بود تا در RB21 فعلی ردبول. حالا لاوسن این فرصت را دارد تا درستی این حرف را ثابت کند.
او به محیطی برمی‌گردد که برایش آشناست. نه‌تنها پیش از این نتایج خوبی در آن تیم گرفته، بلکه این مجموعه در گذشته به رانندگانی که بعد از حضور در کنار وشتپن به این تیم برگشته‌اند، کمک کرده تا دوباره مسیر پیشرفت‌شان را پیدا کنند. مثل پیر گسلی که پس از تجربه‌ای سخت در ردبول در سال ۲۰۱۹، موفق شد اعتبارش را دوباره به‌دست آورد.
لاوسن قطعاً انگیزه دارد تا شروعی قدرتمند داشته باشد، اما مثل سونودا، با چالش بزرگ تطبیق سریع با خودرویی جدید روبه‌رو است؛ آن هم در پیستی که اشتباهات را به سختی مجازات میکند.
لیام لاوسن
نبرد رانندگان مک‌لارن بر سر قهرمانی
مک‌لارن طی سال‌های اخیر نیازی به تغییر راننده نداشته است؛ اما هر چه جلوتر برویم، مدیریت لندو نوریس و اسکار پیاستری به‌خاطر رقابت تنگاتنگ‌شان برای قهرمانی، اهمیت بیشتری پیدا خواهد کرد. پس از نمایش درخشان پیاستری در چین، حالا هر دوی این راننده‌ها، یک پیروزی در کارنامه خود دارند؛ اما در حال حاضر این نوریس است که با ۱۰ امتیاز برتری نسبت به هم‌تیمی‌اش، در جدول قهرمانی رانندگان جلوتر قرار دارد.
در ژاپن سال گذشته، نوریس عملکرد خوبی در تعیین خط داشت و سوم شد که در نهایت مسابقه را در رده‌ی پنجم به پایان رساند؛ ولی پیاستری نتوانست با هم‌تیمی بریتانیایی‌اش هم‌سطح شود و به رتبه‌ی هشتم بسنده کرد. با این حال، مسیر پیشرفت پیاستری در دو سال گذشته بسیار سریع و چشمگیر بوده و مسابقه‌ی این هفته یک آزمون دیگر برای سنجش میزان رشد او خواهد بود.
تا اینجای فصل، یا با دستور تیمی مک‌لارن و یا به واسطه‌ی روند مسابقه، هنوز رقابت چرخ به چرخ نوریس و پیاستری را ندیده‌ایم. آیا ممکن است اولین رقابت واقعی بین دو مدعی قهرمانی در فصل ۲۰۲۵ همین آخر هفته اتفاق بیفتد؟ اگر این اتفاق بیفتد، سوزوکا بهترین صحنه برای آن خواهد بود؛ پیستی که به‌خاطر طراحی خاص، پیچ‌های پرسرعت و تغییر مسیرهای سریع، در میان رانندگان محبوبیت زیادی دارد. حال‌وهوای بی‌نظیری که تماشاگران ژاپنی در آن ایجاد می‌کنند را هم به این ترکیب اضافه کنید تا بدانید که ممکن است با یکی از تماشایی‌ترین رقابت‌های فصل در همین آخر هفته روبه‌رو شویم.
در حالی که رقابت میان دو راننده‌ی مک‌لارن از ابتدای فصل پیش‌بینی می‌شد، چیزی که کمتر انتظارش می‌رفت، شروع کم‌فروغ فراری در دو مسابقه‌ی نخست بود.
تیم فرد واسور، یکی از مدعیان اصلی برای قهرمانی در هر دو بخش معرفی شده بود؛ به‌ویژه با توجه به هیجان و توجه زیادی که حضور لوئیس همیلتون در کنار چالز لکلرک به همراه داشت. اما در دو رقابت اول، فراری با چیزی که انتظارش را داشتیم، فاصله‌ی زیادی داشت.
پس از یک آخر هفته‌ی سخت در ملبورن، فراری در چین رقابتی‌تر ظاهر شد، اما نتوانست عملکرد خوب روز شنبه را در مسابقه‌ی اصلی تکرار کند؛ لکلرک پنجم شد و همیلتون در جایگاه ششم از خط پایان گذشت. اما ساعاتی بعد، هر دو خودروی فراری از مسابقه دیس‌کوالیفای (حذف) شدند؛ اتفاقی که برای اولین بار در تاریخ این تیم رخ داد. در نتیجه، فراری حالا در جدول سازندگان در رده‌ی پنجم قرار دارد، هم‌امتیاز با تیم چهارم یعنی ویلیامز و ۶۱ امتیاز عقب‌تر از مک‌لارن در همین ابتدای فصل.
تیم فراری
ساینز و جستجوی پاسخ در ویلیامز در گرندپری ژاپن
اگر چه ویلیامز هم‌امتیاز با فراری در رده‌ی چهارم جدول تیمی قرار دارد، اما این شروع امیدوارکننده هنوز به گاراژ کارلوس ساینز در تیم ویلیامز نرسیده است.
ساینز در تست‌های پیش‌فصل بسیار رقابتی به نظر می‌رسید و از اینکه به آسانی با ساختار ویلیامز هماهنگ شده بود، ابراز رضایت می‌کرد. او در استینت اول گرندپری استرالیا نیز سرعت خوبی داشت؛ اما پس از تصادف در ابتدای آن مسابقه، روند او دچار افت شد.
راننده‌ی اسپانیایی در گرندپری دوم در شانگهای، از عملکرد ضعیفش متعجب بود؛ او نمی‌توانست درک کند چرا کنترل خودرو تا این حد دشوار شده، در حالی که در اوایل سال رابطه‌ی خوبی با آن برقرار کرده بود. ساینز برای مسابقه، تنظیماتی نزدیک به هم‌تیمی‌اش الکس آلبون را انتخاب کرد، اما با مشکلات متفاوتی روبه‌رو شد. شروع این فصل برای بسیاری از رانندگان دشوار بود، چرا که باید در جریان دو مسابقه‌ی پشت سر هم – که یکی از آنها اسپرینت هم داشت – با تیم‌های جدید و شرایط تازه سازگار می‌شدند. با این حال، حالا که حدود ۱۰ روز فرصت برای بررسی داده‌ها وجود داشته، ساینز به‌دنبال بازگشت به همان اعتمادبه‌نفس و امیدواری ابتدایی فصل است.
امیر محمد کلانتری، فوتبال‌لب – با اعتراف پپ گواردیولا به اهمیت روزافزون انتقال توپ، بررسی می‌کنیم که چگونه حملات سریع و مستقیم بیش از هر زمان دیگری بر فوتبال پریمیرلیگ تأثیر می‌گذارند.
ترنزیشن، دشمن قهرمان سالیان اخیر پریمیرلیگ
انتقال توپ‌ها همواره دشمن پپ گواردیولا بوده‌اند. بین تمام جنبه‌های تاکتیکی، این عنصر همیشه چیزی بوده که او بیشتر از هرچیز از آن هراس داشته است. در مقابل، برای بسیاری از رقبای او در طول سال‌ها، انتقال توپ سلاحی بسیار مفید محسوب میشود.
در دورانی که گواردیولا برای نخستین بار سبک تاکتیکی خاص خود که از یوهان کرویف موسوم به تیکی تاکا و فوتبال مالکانه (juego-de-posición football) الهام گرفته بود را در بارسلونا پایه‌گذاری می‌کرد، ژوزه مورینیو در اوج قدرت خود بود.
آقای خاص در نقطه مقابل پپ قرار داشت. مالکیت توپ برای او یک ریسک محسوب می‌شد. با این حال عدم مالکیت توپ، نقطه قوتی بود که می‌شد با انتقال‌های سریع از آن بهره‌برداری کرد.
هر دو مربی دوران بسیار موفقی را در هدایت بهترین تیم‌های جهان سپری کردند. آنها با سبک های کاملاً متفاوت، بزرگترین جام‌ها را فتح کردند.
گواردیولا در چهار سال هدایت بارسلونا، سه بار قهرمان لالیگا شد. او دو بار نیز لیگ قهرمانان اروپا را بالای سر برد.
مورینیو، تنها لکه سیاه پپ در بارسلونا!
سبک دفاع محور و مبتنی بر انتقال سریع مورینیو، هرچند به اندازه تاکتیک خاص گواردیولا موفق نبود، اما او مسئول تنها فصلی بود که گواردیولا در قهرمانی لالیگا ناکام ماند.
همچنین یکی از دو باری که گواردیولا در مراحل حذفی چمپیونزلیگ ناکام ماند، مربوط به اینتر ژوزه مورینیو بود (فصل ۲۰۰۹/۱۰ و در مرحله نیمه نهایی). دیگر ناکامی گواردیولا با بارسلونا در چمپیونزلیگ، همراه شد با قهرمانی غیرمنتظره روبرتو دی ماتئو با چلسی در سال ۲۰۱۲.
در آن دوران، دو قطب کاملاً متضاد، گواردیولا و مورینیو، بر قله فوتبال جهان حکمرانی می‌کردند.
درحالی که مورینیو در آن سال‌ها الهام‌بخش گروه کوچکتری از مربیان بود، گواردیولا به کلی بازی را متحول کرد.
آقای نابغه، آغازگر دوران جدیدی از فوتبال پریمیرلیگ.
تأثیر شگرف او حتی پس از پیوستن به منچسترسیتی در ۲۰۱۶ ادامه پیدا کرد. امروز فوتبال انگلیس کاملاً با زمان ورود او متفاوت است.
در آن سال‌ها، گواردیولا به‌خاطر اصرار بر بازی سازی از دفاع و تحت فشار قرار گرفتن مدافعانش، مورد تمسخر قرار می‌گرفت. اما امروزه تقریباً همه تیم‌ها بخش قابل توجهی از ضربات دروازه خود را کوتاه آغاز می‌کنند.
در فصل پیش از ورود او به انگلیس، ۷۴.۲٪ از ضربات دروازه به نیمه حریف ختم می‌شد. این رقم در فصل جاری به ۳۸.۶٪ کاهش یافته است.
پپ گواردیولا، الهام بخش در محدوده ای فراتر از پریمیرلیگ
گواردیولا تنها مسئول این تغییرات نیست. با این حال، نقش بسیار بزرگی در تحول فوتبال طی دهه گذشته داشته است. مطمئناً، درحالی که او همه چیز را در پریمیرلیگ و اروپا فتح می‌کرد، بقیه نیز از او پیروی کردند.
امروزه کاملاً عادی است که حتی تیم‌های لیگ دو و سطوح آماتور نیز از دفاع بازی‌سازی کننید. در طول نزدیک به نه سال حضورش در پریمیرلیگ، او بیش از هر فرد دیگری بر فوتبال تأثیر گذاشت.
صبر کنید! انتقال توپ ها و حملات مستقیم همچنان بخش مهمی از فوتبال انگلیس باقی مانده‌اند
همیشه تیم‌هایی بوده‌اند که با بازی غیر هجومی موفق بوده‌اند. ضدیت با سبک گواردیولا هرگز کاملاً از بین نرفته است.
این سبک بازی هرگز به اندازه فصل ۲۰۲۴/۲۵ تأثیرگذار نبوده است. در این فصل پریمیرلیگ بیش از هر زمان دیگری، فوتبال با چاشنی ضدحمله برای گواردیولا و سیتی که درگیر یک فصل غیر منتظره ضعیف هستند، مشکل آفرین شده است.
تنها ساوتهمپتون، وستهم (هر دو ۳۸) و برنتفورد (۳۵)، بیشتر از سیتی (۳۴) شوت ناشی از ضد حمله های سریع دریافت کرده‌اند. آنها تاکنون ۹ باخت در لیگ داشته‌اند. این تعداد باخت برابر با بیشترین تعداد باخت گواردیولا در یک فصل است. هنوز ۹ بازی تا پایان فصل باقی مانده است.
تأثیر و موفقیت تیم‌هایی با سبک بازی حمله در عمق، این سؤال را به وجود آورده که فوتبال به کدام سمت می‌رود. این چیزی است که خود گواردیولا در مصاحب های با TNT Sports اوایل امسال به آن اشاره کرد:
امروز، فوتبال مدرن به سبک بورنموث، نیوکاسل، برایتون و لیورپول است. فوتبال مدرن دیگر پوزیشنال نیست.
بورنموث در این فصل با فوتبال پرس از بالا و پرسرعت خود که شامل تصاحب توپ در زمین حریف و رساندن سریع توپ به جلو برای گلزنی است، موفقیت زیادی پیدا کرد.
از سوی دیگر، ناتینگهام فارست با سبک افراطی ضدحمله، در رده سوم جدول قرار دارد و به سمت سهمیه چمپیونزلیگ پیش می‌رود. آنها با میانگین مالکیت توپ ۳۹.۵٪، کمترین سهم مالکیت را در پریمیرلیگ دارند.
افزایش ضد حمله های سریع در لیگ
در واقع، ضدحمله‌های سریع در کل پریمیرلیگ افزایش یافته‌اند. فصل جاری با میانگین ۱.۸۴ ضدحمله منجر به شوت در هر بازی، بیشترین میزان از زمان شروع ثبت آمار (از ۲۰۰۶/۰۷) را دارد. تعداد بیشتر این ضد حمله ها نیز به گل منجر می‌شوند (۰.۳ گل در هر بازی).
این فصل همچنین بالاترین درصد شوتهای ناشی از ضدحمله‌های سریع در تاریخ پریمیرلیگ (۱۰.۲٪) و بالاترین درصد گلهای حاصل از این ضدحمله‌ها (۷.۱٪) را به خود اختصاص داد.
این آمار در فصل ۲۰۱۵/۱۶ به ترتیب در پایین‌ترین حد خود (۳.۷٪ و ۱.۴٪) بود. حتی این آمار در فصل ۲۰۲۱/۲۲ نیز تنها ۵.۰٪ و ۳.۷٪ بود. اما امروز، کارایی و استفاده از ضدحمله در فصل جاری به بالاترین حد تاریخ رسید.
یک واکنش قابل پیش‌بینی؟
شاید این روند، نتیجه‌ای منطقی باشد. با تسلط روزافزون فوتبال مالکانه، همواره احتمال یک واکنش متقابل وجود داشت. هرچند فوتبال سریع و مبتنی بر انتقال توپ هرگز به‌طور کامل به حاشیه نرفت، اما آمار نشان می‌دهد که با تقلید تیم‌های بیشتر از سبک گواردیولا، تأثیر آن در سطوح بالای فوتبال کاهش یافت. اما در مقابل، لو بلاک نیز اهمیت بیشتری پیدا کرد.
برای تیم‌هایی با منابع محدودتر از تیم‌هایی مثل سیتی، عقب‌نشینی و تحمل فشار تنها راه پیروزی بود.
لوبلاک همیشه بخش مهمی از فوتبال بوده، اما هرچه تیم‌های مسلط بر توپ ثروتمندتر، بهتر و قوی‌تر شدند، تیم‌های ضعیف‌تر مجبور شدند سازمان‌یافته‌تر و منظم‌تر عمل کنند.
درخشش سیتی به رقبا یادآوری می‌کرد که کوچک‌ترین اشتباه یا ایجاد کمترین فضا میتواند مرگبار باشد. و اگر از این تیم عقب می‌افتادند، راه بازگشت به بازی برایشان حتی سخت‌تر می‌شد.
اهمیت ترنزیشن در فوتبال امروز
این مسئله باعث شد اهمیت ضدحمله‌ها و انتقال توپ بیش از پیش افزایش یابد. برای تیم‌هایی که در رده تیم های واقعا تراز اول قرار نداشتند، تنها راه شکستن لو بلاک حریف، حمله سریع و سازمان‌یافته بلافاصله پس از به دست آوردن توپ بود تا حریف را در وضعیت نامنظم غافلگیر کنند. کیفیت این ضدحمله‌ها به شدت در حال افزایش است. تا جایی که گواردیولا حتی این فصل اعتراف کرده که از «بازی در این شرایط ضدحمله کمی هراس دارد.»
نمونه موفق: بورنموث و آندونی ایرائولا
بورنموث و سرمربی آن، آندونی ایرائولا، این فصل به‌خاطر عملکرد درخشانشان مورد تحسین قرار گرفته‌اند. آنها با پرسینگ شدید و سازمان‌یافته، رکورددار کانتر پرس (پرسی که ظرف ۲ ثانیه پس از از دست دادن توپ اعمال میشود) با ۱۸۲۲ اقدام در کل (۶۲.۸ در هر بازی) و همچنین بیشترین شوت پس از تصاحب توپ در ۴۰ متری دروازه حریف (۵۷ مورد) در پریمیرلیگ می‌باشند.
آنها مانند ناتینگهام فارست با دفاع عقب نشسته بازی نمی‌کنند و حملات خود را از فواصل طولانی شروع نمی‌کنند. هرچند counter-attacking و transitional attacks دقیقاً یکسان نیستند، اما از این نظر شبیه هستند که هر دو شامل حمله سریع پس از بازپسگیری توپ می‌شوند. در این فصل لیگ برتر، فقط ناتینگهام فارست با میانگین سرعت حملات ۲.۰۸ متر بر ثانیه، از بورنموث (۲.۰۵ متر بر ثانیه) سریع‌تر بوده است.
ایرائولا صراحتاً بیان کرده که اولین اولویت بازیکنانش پس از تصاحب توپ، پیشروی سریع به سمت جلو با هدف مستقیم گلزنی است.
او سال گذشته به اسکای اسپرت گفت:
اولین کاری که پس از بازپسگیری توپ انجام می‌دهیم، رساندن سریع آن به بازیکن پست ۹ است. چون معمولاً در آن لحظه، حریف در ضعیف‌ترین موقعیت دفاعی قرار دارد و فضاهای بهتری پیدا می‌کنید.
این استراتژی مؤثر بوده است. بورنموث با ۱۹۶ شوت در ضدحمله‌ها، بیشترین آمار را در پریمیرلیگ دارد و برای اولین بار در آستانه صعود به رقابت‌های اروپایی است. نباید آنها را بر اساس پنج شکست در شش بازی اخیر قضاوت کرد. باید در نظر گرفت که علیرغم پیش‌بینی های بدبینانه پیش از شروع فصل، تنها پنج امتیاز با چهار تیم برتر فاصله دارند.
اما بورنموث تنها تیمی نیست که از ضدحمله‌ها بهره می‌برد. لیورپول، صدرنشین مقتدر لیگ، احتمالاً چندبعدی‌ترین تیم پریمیرلیگ است. آنها هم در بازی با مالکیت توپ مسلط هستند و هم بهترین تیم در زمینه ترنزیشین در لیگ محسوب می‌شوند.
آمار لیورپول در زمینه ضد حمله:
رتبه دوم شوتهای پس از ضدحمله (۱۷۹ مورد) پس از بورنموث در پریمیرلیگ
صدرنشین گلهای پس از ضدحمله با ۳۱ گل (حداقل ۱۰ گل بیشتر از هر تیم دیگر)
۱۱٪ از کل شوتهای آنها از ضدحمله‌های سریع بوده است (بالاترین درصد لیگ)
۱۹٪ از گل‌هایشان از همین موقعیت‌ها به ثمر رسید (رتبه دوم پس از ولورهمپتون با ۲۰٪)
رکوردهای تاریخی لیورپول در فصل جاری:
۱۳ گل از ضدحمله‌های سریع که رکورد تمام ادوار از فصل ۲۰۰۶/۰۷ است.
۵۶ شوت از ضد حمله های سریع که رکوردی جدید محسوب میشود.
در حالی که هنوز ۹ بازی باقیمانده است، قهرمان آینده پریمیرلیگ به بهترین شکل ممکن از ترنزیشین بهره می‌برد. شاید بهتر از هر تیم دیگری در سال‌های اخیر.
در دورانی که سبک بازی با مالکیت توپ پپ گواردیولا و منچسترسیتی بر فوتبال مسلط بوده، این فصل شاهد تأثیر چشمگیرتر ضدحمله‌های سریع نسبت به سال‌های گذشته هستیم.
اما چرا سبک ضد حمله این چنین ثمربخش شد؟
برخی استدلال می‌کنند که این سبک بازی (ضدحمله) کم‌خطرتر از استفاده از خط دفاعی بالا و ایجاد فضای پشت سر مدافعان است. قطعاً خط دفاعی جسورانه و بالا، برای تاتنهام آنژ پوستکوغلو جواب نداده است. تیمی که با ۱۵ باخت در ۲۹ بازی این فصل، بیشتر از آنکه به رقابت‌های اروپایی فکر کند، درگیر جدال برای بقا است. آمار نشان می‌دهد تیم‌هایی که ضدحمله را به‌طور مؤثر به کار می‌گیرند، شکست‌ناپذیرتر هستند، ویژگی‌ای که قطعاً در مورد تاتنهام صدق نمی‌کند.
در ۷۸ مورد ثبت شده از گلزنی تیم‌ها با حداقل یک ضدحمله سریع در مسابقات پریمیرلیگ در این فصل، تنها در ۱۳ مورد آن تیم‌ها در بازی شکست را پذیرفتند. که نرخ باخت را به 16.7% می‌رساند.
بررسی ها نشان داده است وقتی تیمی گل می‌زند اما بدون ضدحمله، نرخ باخت به 26.1% تغییر میکند.
به عبارت دیگر، تیمی که با ضدحمله گل می‌زند، سخت‌تر شکست می‌خورد تا تیمی که از طریق دیگر گلزنی میکند. شاید امروز تمرکز بر دفاع محکم به جای فشار برای گل های بیشتر، ایده بهتری باشد.
همینطور این واقعیت وجود دارد که موقعیت‌های حاصل از ضدحمله‌ها عموماً کیفیت بالاتری دارند. میانگین امید گلزنی (xG) در شوتهای حاصل از موقعیت ضدحمله در این فصل 0.17 است که بالاتر از شوتهای در جریان بازی (0.12 xG) و موقعیت‌های شروع مجدد (0.09 xG) می‌باشد. میانگین کلی xG تمام شوت‌ها در مسابقات پریمیرلیگ این فصل 0.11 است.
این یعنی شوتهای ضدحمله هم کیفیت بالاتری دارند و هم احتمال پیروزی تیم را بیشتر می‌کنند. هرچند این تحلیل کاملاً منصفانه نیست، چون ایجاد فرصت‌های ضدحمله سخت‌تر و کم‌تعدادتر است. با این حال، آمار نشان می‌دهد ضدحمله‌های سریع و مستقیم ارزش امتحان کردن را دارند. همانطور که جدول لیگ هم تأیید میکند. با حضور لیورپول و ناتینگهام در میان سه تیم برتر.
اما آیا این پایان سلطه بازی مالکانه گواردیولاست؟
آیا این نشانه تغییر روند است یا فقط یک استثنای فصلی است؟ شاید عملکرد ضعیف تر سیتی در این فصل پریمیرلیگ به دلیل تغییر نسل و حضور بازیکنان جدیدی باشد که میانگین سنی تیم را کاهش داده‌اند.
پاسخ به این سؤال قطعیت ندارد، اما پیش‌بینی سقوط یکی از موفق‌ترین سلطه های فوتبال، بسیار جسورانه است. با این حال، به نظر میرسد در فوتبال سطح بالا تمرکز بر انتقال ها نسبت به گذشته جایگاه بیشتری پیدا کرده است. اگر حتی گواردیولا خود این تغییر را بپذیرد، حتماً حقیقتی در آن وجود دارد، درست است؟
همچنین ممکن است هواداران پریمیرلیگ از طبیعت سریع حملات انتقالی لذت بیشتری ببرند. آنها این سبک فوتبال را راحت‌تر می‌پذیرند، به جای تیم‌هایی که سبکی شبیه به “کشتن رقیب با پاس‌های بیشمار” گواردیولا بازی می‌کنند.
به همین ترتیب، وقتی بورنموث تحت هدایت مربی‌ای موفق میشود که آشکارا از چیزی که به‌عنوان “پاس‌های مطمئن” می‌نامد، پاس‌های قابل اطمینانی که مالکیت توپ را حفظ می‌کنند، همان‌چیزی که فلسفه پپ گواردیولا نیاز داشت، پذیرش این سبک فوتبال آسان‌تر است. و وقتی تیمی سبک هیجان‌انگیزی از فوتبال بازی میکند و موفق میشود، پذیرش این ایده که فوتبال به این سمت در حال حرکت است (یا باید باشد) ساده‌تر میشود.
تاریخ تاکتیک‌های فوتبال همیشه چرخه‌ای بوده است و ممکن است دوباره به چیزی شبیه به دوران طلایی مورینیو بازگردیم.
به همان اندازه ممکن است فوتبال اکنون چنان پیشرفته شده باشد که تیم‌های برجسته باید در همه جنبه‌های بازی برتری پیدا کنند. برای تسلط بر لیگ برتر این فصل، لیورپول ناچار بود که بهترین تیم از نظر حملات سریع و روبه‌جلو باشد، و احتمالاً قهرمانان آینده نیز مجبور خواهند بود چنین باشند.
امیر محمد کلانتری، فوتبال‌لب – ابر رایانه اپتا لیورپول را با احتمال پیروزی 66.3% شانس اصلی این مسابقه معرفی کرد. این درحالیست که شاگردان دیوید مویس در 9 بازی اخیر، هیچ شکستی را متحمل نشدند.
نگاه کلی به نبرد لیورپول و همشهری خود
اورتون به دنبال این است که برای اولین بار از فصل 2020/21 در هر دو دیدار رفت و برگشت مقابل لیورپول، کیش و مات نشود. لیورپول تنها یک بار در 24 بازی خانگی اخیر خود در پریمیرلیگ مقابل اورتون شکست خورد و در کنار آن، 14 برد، 9 تساوی کسب کرد. قرمزها پنج بازی از شش بازی خانگی اخیر خود را پیروز از میدان خارج شدند.
از حواشی آخرین دربی در گودیسون پارک چه خبر؟
ضربه والی جیمز تارکوفسکی در واپسین لحظات بازی، پایان دراماتیکی را به آخرین دربی مرسی ساید در گودیسون پارک در فوریه گذشته بخشید.
اورتون با کسب تساوی 2-2 در دقایق پایانی، از لیورپولی 2 امتیاز گرفت که در مسیر قهرمانی بیست‌م خود است. به جرات می‌توان گفت که تافی‌ها در بیشتر دقایق آن دیدار تیم بهتری بودند، به طوری که شوتهای بیشتری (10 شوت در برابر 6 شوت لیورپول) داشتند و شانس‌های گلزنی حریف را به 0.62 گل مورد انتظار (xG) محدود کردند. این کمترین مجموع xG بود که قرمزها در یک بازی این فصل لیگ داشتند.
بنظر می‌رسید که یک بار دیگر محمد صلاح ناجی پیروزی قرمزها شد تا اینکه جیمز تارکوفسکی با گلزنی در دقیقه 97:07 دومین گل دیر هنگام را به لیورپول در یک بازی پریمیرلیگی زد. البته این آمار برای زمانی است که اپتا از فصل 2006/07 شروع به ثبت داده‌ها کرد. آخرین گل دیرهنگام به لیورپول توسط رابین فن پرسی با پیراهن آرسنال در آوریل 2011 در دقیقه 97:10 بود.
درگیری های دیدار لیورپول و اورتون:
حتی بررسی طولانی توسط سیستم وار هم نتوانست از التهاب شور و حرارت گودیسون پارک بکاهد. در همین حال و پس از سوت پایان بازی، آتش خشم و نفرت بازیکنان دو تیم شعله‌ور شد. هنگامی که عبدولای دوکور برای تمسخر به سوی سکوهای لیورپولی‌ها رفت، کرتیس جونز به نشانه اعتراض به سمت او دوید و با این بازیکن درگیر شد. این تنش و درگیری باعث شد تا مایکل اولیور هردو بازیکن را با کارت قرمز از زمین اخراج کند.
درگیری‌ها به همینجا ختم نشد! هنگامی که آرنه اسلات و سیپکه هولشوف قصد داشتند نارضایتی خود را با داور مسابقه در میان بگذارند، با کارت قرمز ماکیل اولیور مواجه شدند.
کارت قرمز، یار همیشگی دربی مرسی‌ساید
با احتساب کارت قرمز بازیکنان، دربی مرسی‌ساید با 25 کارت قرمز، بیشترین کارت قرمز را نسبت به هر مسابقه دیگری در تاریخ پریمیرلیگ دارا است. همچنین اورتون به تنهایی 17 اخراجی که در برابر لیورپول دارد. این بیشترین تعداد اخراجی است که یک تیم در برابر تیم دیگر در این رقابت‌ها خلق کرد.
آرنه اسلات اعتراف کرد که نباید در گودیسون آرامش خود را از دست می‌داد، هرچند که احساس می‌کرد تصمیمات عمدتاً به ضرر تیمش بود. این مربی هلندی امیدوار است که در بازی برگشت در آنفیلد انتقام بگیرد. لیورپول در حال حاضر تنها یک بار در قرن بیست و یکم در آنفیلد از اورتون باخته است.
پیروزی مقابل اورتون دیوید مویس چندان هم آسان نیست!
گفتن آسان‌تر از عمل کردن است. چرا که تیم دیوید مویس در 9 بازی اخیر متوالی لیگ شکست ناپذیر بوده است. این طولانی ترین سریال شکست ناپذیری برای اورتون از فصل 2016/17 تحت هدایت رونالد کومان است.
آخرین بار که نوار شکست ناپذیری های اورتون از این طولانی‌تر شد، دسامبر 2013 بود (10 بازی). آنها در فوریه 2010 نیز با نوار 9 بازی شکست ناپذیری در مقابل لیورپول قرار گرفتند که در نهایت با یک گل بازی را در آنفیلد واگذار کردند. دیوید مویس در آن زمان هدایت تافی‌ها را بر عهده داشت.
لیورپول می‌خواهد از این بازی به‌عنوان پلی برای بازگشت به روند پیروزی‌های خود پس از حذف از لیگ قهرمانان و شکست در فینال جام اتحادیه، استفاده کند. با این حال، قرمزها با 12 امتیاز فاصله از آرسنال در صدر جدول لیگ قرار دارند و آماده و مشتاق هستند تا در خانه با حمایت هواداران به میدان بروند.
مویس، ناکام مطلق در مقابل لیورپول
مویس هیچکدام از 19 بازی خارج از خانه‌اش در پریمیرلیگ برابر لیورپول را نبرده است. این آمار بیشترین تعداد ناکامی در پیروزی در مقابل یک رقیب خاص در خارج از خانه است. دیوید مویس در مقابل چلسی نیز چنین آماری دارد. در اولین دوران مربیگری در اورتون، دیوید مویس 5 باخت و 6 تساوی در آنفیلد کسب کرد. آخرین آن در ماه می 2013 با نتیجه 0-0 بود.
وضعیت مصدومان اورتون
اورتون در هفته‌های اخیر توانست برخی از بازیکنان خود را که دچار مصدومیت شدند را به تیم بازگرداند. هرچند هنوز مشخص نیست که آیا این بازی برای ایلیمان اندیایه، که در دیدار رفت دچار مصدومیت شد، و دوایت مک‌نیل خیلی زود خواهد بود یا خیر. این در حالی است که دومینیک کالورت لوین همچنان غایب است.
تساوی و ضربات ایستگاهی، قوت قلب تافی ها
اورتون تنها یک پیروزی از شش بازی اخیر خود کسب کرد (همراه پنج تساوی).
اورتون 41٪ از گلهای خود در این فصل لیگ را از ضربات ایستگاهی غیر از پنالتی (13/32) به ثمر رساند که بالاترین آمار در لیگ است. گل اول آنها توسط بتو در دیدار رفت در گودیسون پارک نیز از یک ضربه آزاد سریع خلق شد.
در مقابل، لیورپول کمترین سهم از گلهای خود در این فصل را از ضربات ایستگاهی غیر از پنالتی با تنها 6٪ (4/69) به ثمر رساند. با این حال، لیورپول نیازی به تکیه بر ضربات ایستگاهی ندارد.
رد پای ستاره لیورپول در دربی مرسی ساید
اصلی‌ترین تهدید اورتون، محمد صلاح است. او در هفت دربی مرسی‌ساید اخیر خود در لیگ برتر مستقیماً در هشت گل (شش گل و دو پاس گل) تاثیر داشت. او در بازی رفت در گودیسون پارک هم گل زد و هم پاس گل داد. تنها بازیکنانی که در هر دو بازی لیگ خود مقابل اورتون در یک فصل هم گل زدند و هم پاس گل دادند، کریس ساتن در فصل 1993/94 و آلن شیرر در فصل 1994/95 بودند. صلاح به دنبال ثبت این آمار است.
تنها استیون جرارد (9) بیشتر از صلاح (8) در دربی‌های مرسی‌ساید در لیگ گل زده است. با توجه به عدم قطعیت درباره قرارداد جدید وینگر مصری در آنفیلد، این ممکن است آخرین حضورش در این بازی مهم باشد، بنابراین او قصد دارد رکورد جرارد را پشت سر بگذارد.
وضعیت مصدومان لیورپول
آلیسون بکر و رایان گراونبرخ به دلیل مصدومیت، زودتر از بقیه اردوی تیم ملی را ترک کردند. اما بنظر میرسد هردوی آنها برای بازی در دسترس باشند.
کانر بردلی به تمرینات بازگشت اما احتمالاً این بازی خیلی برای او زود خواهد بود، بنابراین جرل کوانسا ممکن است به بازی در سمت راست دفاعی ادامه دهد به‌ویژه در غیاب ترنت الکساندر آرنولد که مصدوم است.
آمار نبرد لیورپول و اورتون
از 120بازی انجام‌شده در گودیسون پارک، تساوی 2-2 در فوریه باعث شد آمار قبل از بسته شدن درهای این استادیوم قدیمی در ماه می، برابر بماند: هر دو تیم 41 بار برنده شدند (و 38 مرتبه مساوی). اما در آنفیلد، آمار کاملاً یک‌طرفه است.
لیورپول در 3 بازی خانگی اخیر خود مقابل اورتون در لیگ برتر با نتیجه 2-0 پیروز شده است. آخرین باری که آنها بردهای پیاپی بیشتری در مقابل تافی‌ها در بازی‌های خانگی داشتند، بین سال‌های 1990 تا 1994 بود (5 برد متوالی). همچنین، آنها در آن دوره هرگز این کار را بدون دریافت گل عملی نکردند.
در واقع، لیورپول تنها یکی از 24 بازی خانگی اخیر خود مقابل اورتون در لیگ برتر را باخته است (14برد، 9 تساوی) و در 5 بازی از 6 بازی اخیر در آنفیلد پیروز بود.
لیورپول اکنون 99 برد در این رقابت دارد. اگر این بازی را ببرند، پنجمین تیم در تاریخ لیگ انگلیس خواهند بود که 100 بار مقابل یک حریف خاص پیروز می‌شوند (آرسنال 111 برد مقابل اورتون، منچستریونایتد 106برد مقابل استون ویلا، لیورپول 103برد مقابل استون ویلا، آرسنال 100برد مقابل منچسترسیتی).
از سوی دیگر، دیوید مویس تنها 4 بازی از 38 بازی خود مقابل لیورپول در لیگ برتر را برده است (10 تساوی و 24 باخت) که درصد برد او فقط 10.5% است. بدترین رکورد او مقابل هر حریفی در این لیگ.
پیش‌بینی بازی لیورپول مقابل اورتون
از 65 دیدار پریمیرلیگی بین اورتون و لیورپول، 26 بازی با تساوی به پایان رسید که پس از چلسی مقابل منچستریونایتد (با 27 تساوی)، این رقابت بیشترین تعداد تساوی را در تاریخ لیگ دارد. جالب اینجاست که اورتون در این فصل نیز با 13تساوی، بیشترین تعداد مساوی را در بین تمام تیم های لیگ دارد و حتی در 4 بازی اخیرش نیز مساوی کرد.
اما مدل پیش‌بینی اپتا احتمال تساوی را پایین ارزیابی میکند و تنها در 18.8% از شبیه‌‌سازی‌‌های داده محور، بازی با تساوی به پایان رسیده است.
