Tag Archives: پادکست فوتبالی

محمد حیدری فوتبال لب – دین هویسن در ماه نوامبر حتی در ترکیب بورنموث جایی نداشت، اما هفته گذشته در لیگ ملت‌های اروپا برای اسپانیا، قهرمان اروپا، درخشید. بدون شک این مدافع جوان سال شگفت‌انگیزی را پشت سر می‌گذارد.

مصدومیت‌ها در ماه‌های اخیر، چند فرصت برای دین هویسن ایجاد کردند، اما او با عملکردی فوق‌العاده از این فرصت‌ها بهره برد. آخرین وقفه بازی‌های ملی، فرصت بزرگی برای دین هویسن رقم زد. این مدافع ۱۹ ساله به دلیل مصدومیت اینیگو مارتینز از بارسلونا به تیم ملی اسپانیا دعوت شد. سپس، مصدومیت پائو کوبارسی در نیمه نخست دیدار یک‌چهارم نهایی لیگ ملت‌ها مقابل هلند باعث شد او اولین بازی ملی‌اش را تجربه کند.

هویسن در مجموع ۴۹ دقیقه از آن بازی را به میدان رفت و آن‌قدر خوب کار کرد که در دیدار برگشت در ترکیب اصلی قرار گرفت. او در نهایت تمام ۱۲۰ دقیقه را بازی کرد و اسپانیا با پیروزی در ضربات پنالتی به جمع چهار تیم پایانی لیگ ملت‌های اروپا در تابستان امسال راه یافت.

نکته جالب اینجاست که مدافع ملی پوش اسپانیا تا همین چهار ماه پیش حتی بازیکن ثابت بورنموث هم نبود. او تابستان گذشته از یوونتوس به این تیم پیوست. در انتقالی که اکنون با مبلغ اولیه ۱۲.۸ میلیون پوند (که ممکن است به ۱۵.۳ میلیون پوند برسد) یک خرید فوق‌العاده به نظر می‌رسد.

او در ماه‌های اول حضورش در انگلیس فرصت‌های محدودی پیدا کرد. از جمله آزمونی بزرگ در سپتامبر، زمانی که در ترکیب اصلی برابر لیورپول قرار گرفت. با این حال، بورنموث در هیچ‌یک از پنج بازی‌ای که هویسن بیش از ۲۵ دقیقه در آن حضور داشت، پیروز نشد. از جمله سه بازی که او ۹۰ دقیقه کامل در میدان بود.

مصدومیت ها به نفع هویسن!

اما مصدومیت جدی همسترینگ مارکوس سِنِسی، مدافع میانی اصلی بورنموث، فرصت دیگری به هویسن داد و این بار او از آن نهایت استفاده را برد.

عملکردی درخشان و گل سه‌امتیازی در پیروزی ۱-۰ مقابل تاتنهام در اوایل دسامبر، هرگونه تردید درباره توانایی این مدافع جوان برای بازی در لیگ برتر را از بین برد. هویسن همیشه حمایت آندونی ایرائولا، سرمربی تیم، را داشت. اما هواداران لیگ برتر معمولاً انتظار دارند که یک نوجوان خارجی برای تطبیق با فیزیکی‌ترین لیگ دنیا با مشکل مواجه شود. به‌ویژه مدافعی با فیزیک لاغر و بلندقد مانند او.

هویسن از نظر ظاهری شبیه مدافعان سنتی لیگ برتر نیست. چهره‌ای جوان دارد و برخی ممکن است تصور کنند که مهاجمان فیزیکی به‌راحتی می‌توانند او را تحت فشار بگذارند. اما با قامت ۱۹۸ سانتی‌متری، جثه لاغر او می‌تواند گمراه‌کننده باشد. چیزی که مشخص است، این است که او بازیکن ضعیفی نیست. چالش‌های فیزیکی لیگ برتر هیچ‌گاه مانعی برای او نبوده است.

برعکس، در واقع هویسن هیچ‌گاه از نبردهای فیزیکی فرار نمی‌کند و در مواجهه با برخی از بهترین مهاجمان جهان کاملاً آرام و مسلط بوده است. از میان مدافعان لیگ برتر که این فصل حداقل ۱۵۰۰ دقیقه بازی کرده‌اند، تنها هفت نفر بیشتر از او در دوئل‌های هوایی شرکت کرده‌اند. او ۵۹.۳% از نبردهای هوایی خود را برده است.

برای درک بهتر این آمار، او از نظر موفقیت در نبردهای هوایی هم‌سطح گابریل ماگالائس، مدافع تنومند آرسنال است. او اندکی بالاتر از دو مدافع توانمند دیگر، یان پل فن هکه و مارک گهی (هر دو ۵۹.۱%) قرار دارد.

هویسن، قابل اعتماد با توپ

همچنین او در میان مدافعان میانی، رتبه سوم را در ارتکاب خطاها به ازای هر ۹۰ دقیقه (۱.۲) دارد. (اگر بازیکنانی که در حال حاضر برای تیم‌های انتهای جدول لیگ برتر بازی می‌کنند را کنار بگذاریم، او در این زمینه در صدر قرار می‌گیرد). او در حال حاضر شش کارت زرد دریافت کرده است. پنج تای آن‌ها به دلیل خطاهای تاکتیکی بوده (یکی هم به دلیل بحث با حریف). این آمار ممکن است لزوماً جنبه‌های مثبت زیادی نداشته باشد، اما به خوبی نشان می‌دهد که هویسن چطور به جنبه فیزیکی بازی نزدیک می‌شود. او واقعاً برای نبرد آماده است.

او یک فوتبالیست استثنایی است. برای رسیدن به تیم ملی اسپانیا در سن ۱۹ سالگی و سپس به قدری خوب بازی کردن که لوئیس د لا فوئنته، سرمربی اسپانیا که به‌طور علنی گفته قصد دارد به بازیکنانی که تابستان گذشته قهرمان اروپا شدند وفادار بماند، دچار دردسر انتخاب شود، باید بازیکن برجسته‌ای باشید.

هویسن در کار با توپ بسیار راحت است. او بهترین درصد موفقیت پاس در میان بازیکنان بورنموث را که بیش از دو بازی در لیگ برتر این فصل انجام داده‌اند، دارد (۸۴.۳٪). در تیم ملی اسپانیا که به پاس‌کاری معروف است، او ۹۰.۴٪ از پاس‌های خود را در دیدار برگشت مقابل هلند در یکشنبه گذشته موفق ثبت کرد.

او صرفا پاس ایمن نمی دهد. دین در میان مدافعان میانی با ۱۵۰۰ دقیقه بازی در لیگ برتر این فصل، رتبه سوم را از نظر پاس‌های پیشرونده به ازای هر ۹۰ دقیقه (۴.۰) دارد. (پاس‌هایی که در جریان بازی آغاز می‌شوند و از دو سوم هجومی زمین شروع می‌شوند. این پاس‌ها حداقل ۲۵٪ توپ را به سمت دروازه حریف نزدیک‌تر می‌کنند.)

بدون تغییر در اسپانیا

در مقابل هلند، او در دقایق ابتدایی وقت اضافی با یک پاس بلند فوق‌العاده از بالای خط دفاعی هلند، پاس گل بازی را داد. او لامینه یامال را برای گل سوم اسپانیا که تیمش را ۳-۲ پیش انداخت، به جلو فرستاد. هویسن همچنین در ایجاد موقعیت گل به شدت مشارکت داشت.

نباید خیلی عجیب باشد که او در کار با توپ اینقدر ماهر است. هویسن در پنج سالگی به اسپانیا رفت و در دوران ژاوی، آندرس اینیستا و تیم‌های قهرمان بارسلونا و اسپانیا در آنجا بزرگ شد. بنابراین آموزش فوتبالی او در مالاگا قطعاً تمرکز زیادی بر حفظ توپ داشته است. حتی اگر تسلطش به این سطح بازی هنوز هم بسیار شگفت‌انگیز باشد. نباید تعجب‌آور باشد که او این‌چنین راحت در تیم ملی اسپانیا تحت هدایت د لا فوئنته بازی کرد.

با این حال، دین هویسن همچنان اول و مهم‌تر از هر چیز یک مدافع است. در این زمینه نیز هویسن به خاطر درک بالای خود از بازی برجسته است. میان تمام مدافعانی که این فصل حداقل ۱۵۰۰ دقیقه در لیگ برتر بازی کرده‌اند، او پس از یان بدنارک از ساوتهمپتون (۲.۳) رتبه دوم را از نظر قطع توپ به ازای هر ۹۰ دقیقه (۲.۲) تصاحب می کند. در عین حال تنها جرد برانتویت از اورتون (۶.۹) میانگین بیشتری در انجام دفع توپ‌ها به ازای هر ۹۰ دقیقه نسبت به او (۶.۷) ثبت رسانده است. هویسن همچنین در دفع توپ با سر به ازای هر ۹۰ دقیقه (۳.۳) رتبه پنجم را دارد. او در مسدود کردن شوت‌ها به ازای هر ۹۰ دقیقه (۱.۳) رتبه هفتم را دارد.

دین هویسن لایق جایگاه خود است

واضح است که او در حالی که بازیکن بسیار قابلی نیز هست از درگیر شدن در موقعیت‌های فیزیکی نمی‌ترسد. احتمالاً به همین دلیل است که هلند تلاش کرد تا او را متقاعد کند که نظرش را تغییر دهد. آینده بین‌المللی خود را به کشور زادگاه و والدینش اختصاص دهد، نه اسپانیا، هرچند در نهایت در این تلاش شکست خوردند.

ممکن است وقتی لوئیس د لا فوئنته آیمرک لاپورت، مارتینز و کوبارسی را در دسترس داشته باشد، هویسن دوباره در رتبه پایین‌تری در فهرست قرار گیرد. اما با این حال، این تصمیم نشان داد که سرمربی اسپانیا هویسن را به جای رائول آسنسیو ۲۲ ساله و فوق‌العاده که این فصل در قلب خط دفاع رئال مادرید و در غیاب ادر میلیتائو در کانون توجه قرار گرفت، انتخاب می کند.

مربیان تیم‌های ملی معمولاً مدافعان تیم‌های بزرگ‌تر را ترجیح می‌دهند. جرارد پیکه از بارسلونا و سرخیو راموس از رئال مادرید سال‌ها مدافعان مرکزی اسپانیا بودند. گرت ساوتگیت در طول دوران مربیگری‌اش فشار زیادی برای تغییر وجود داشت. اما او بیشتر از دیگران به جان استونز از منچسترسیتی و هری مگوایر از منچستریونایتد وفادار بود. قهرمانی ایتالیا در یورو نیز با خط دفاع مرکزی بازیکنان یوونتوس به دست آمد. شروع به بازی در دفاع مرکزی برای یک کشور بزرگ زمانی که برای یک باشگاه بزرگ بازی نمی‌کنی، معمولاً نیازمند چیزی خاص است.

آینده در انتظار دین هویسن

حتی اگر مصدومیت‌ها ابتدا دروازه را برای هویسن باز کرده باشند، او دوباره ثابت کرده که در چه سطحی قرار دارد. انتخاب شدن به عنوان مدافع مرکزی به جای آسنسیو، که تمام دقایق از دو دیدار رفت و برگشت رئال مادرید مقابل منچسترسیتی و اتلتیکو مادرید را بازی کرده و به طور منطقی می‌توان فرض کرد که آماده‌تر از هویسن برای بازی در یک مسابقه پر فشار در لیگ ملت‌ها است، یک دستاورد واقعی است.

دین هویسن ندر بازی رفت در شرایط سختی قرار گرفت. اما توانست سر و صدای تماشاگران هلندی که از تصمیم او برای انتخاب اسپانیا ناراضی بودند را نادیده بگیرد. او توانیت نمایش ثابت و قابل اعتمادی از خود ارائه دهد. همچنین جایگاهش را در ترکیب اصلی نگه داشت و در بازی برگشت نیز دوباره درخشان ظاهر شد.

طبیعتاً این نمایش‌های اخیر باعث شده که صحبت‌ها درباره احتمال انتقال او از بورنموث که پیش از این در حال مطرح شدن بود، شدت بگیرد. گزارش‌ها درباره بند فسخ ۵۰ میلیون پوندی او دلیل این است که صحبت‌ها درباره اینکه باشگاه بورنموث بعد از تابستان قادر به حفظ او نخواهد بود، گسترش یابد. فهرست باشگاه‌های احتمالی علاقه‌مند به او شامل بیشتر تیم‌های بزرگ دنیا می‌شود. رئال مادرید، بایرن مونیخ، چلسی، لیورپول، آرسنال، نیوکاسل و بارسلونا همگی به او علاقه دارند.

امیرحسین محمودی، فوتبال‌لب – اتفاقی که خبرساز شد، سخنرانی هیجان‌انگیز توماس فرانک در رختکن برنتفورد بود.

توماس فرانک، عالی می‌نوازد

تاریخ ۹ دسامبر، بعد از شکست 4 گله نیوکاسل برابر برنتفورد در جی‌تک کامیونیتی استادیوم این سخنرانی انجام شد. بعد از این برد، برنتفورد هفتمین پیروزی خانگی خود در هشت بازی اخیر را به دست آورد. اما به جای قدردانی از ستارگان گل‌زن این بازی (برایان امبومو و یانوئه ویسا)، فرانک توجه خود و تیمش را به بازیکنانی که کمتر به آن‌ها توجه می‌شود، معطوف کرد.

کاپیتان تیم، کریستین نورگارد، برای انجام صدمین بازی خود با پیراهن برنتفورد مورد تشویق قرار گرفت. همچنین ایتان پینوک برای 200مین بازی خود مورد تقدیر قرار گرفت. تعویضی‌های بازی، یعنی میکل دمزگارد و کوین شاده برای توانایی بالای خود برای قدرت تمام‌کنندگی مورد ستایش قرار گرفتند و همچنین بن می، مدافع تیم، برای قدرت تهیج تیم و رهبری‌اش، با اینکه در دقیقه ۸۷ وارد زمین شد، مورد تحسین قرار گرفت.

این ویدیو بعد از وایرال شدن، واکنش‌های زیادی را در بر داشت. فوتبالیست سابق، پیتر کراوچ، اظهار داشت که اگر همچنان فوتبال بازی می‌کرد، علاقه شدیدی به بازی کردن زیر نظر فرانک داشت. توماس فرانکی که همانند تیمش درحال تبدیل شدن به ستاره‌ی درحال خیزش در پریمیرلیگ است (برنتفورد در حال حاضر یازدهم لیگ و بالاتر از تیم‌هایی مانند منچستریونایتد، تاتنهام و وستهم یونایتد است).

آیا شایعات درمورد فرانک درست است؟

اما آیا واقعا بازی کردن و کار کردن با توماس فرانک دوست‌داشتنی است؟ ویژگی‌های او به عنوان یک رهبر چیست و چگونه می‌تواند بهترین استفاده را از بازیکنان خود بکند؟

مصاحبه با بازیکنان سابق و کنونی زیر نظر او، و همچنین همکاران اون می‌تواند ما را به فهمیدن این مهم راهنمایی کند.

پنتوس جنسن (مدافع و کاپیتان سابق برنتفورد در سال‌های 2019 تا 2023) قطعا در این لیست وجود دارد.

او اظهار داشت که:

او یک دوست همیشگی و بهترین مربی‌ای است که داشته‌ام. او یک انسان محشر است، وارد رختکن می‌شود و به همه انرژی می‌دهد. به عنوان یک سرمربی، نحوه توسعه و پیدا کردن راه‌حل‌های جدید و شجاع بودن در امتحان این راهکار‌ها او را به یکی از بهترین‌ها در پریمیرلیگ تبدیل کرده است. با توجه به بودجه کم و اسکوادش دیوانه‌وار است. او فقط در یک سال این کار را انجام نداده و او و تیمش به اندازه‌ کافی باهوش هستند که اوضاع را تغییر دهند. این (روش‌ها) همه را متحیر می‌کند. من به عنوان کسی به برنتفورد آمدم که میخواستم بدرخشم و خود را نشان دهم، (اما فرانک مرا) تبدیل به یک رهبر کرد و مردم من را به عنوان یک کاپیتان و انسانی خوب میشناختند. شکلی که او مرا عوض کرد، هیچوقت فراموشش نمی‌کنم.

ذهنیت درست، انعطاف زیاد

علاقه برای ریسک کردن، توجه او به جزئیات و ذهنیت برنده داشتن برای هر مسابقه (حتی برابر منچسترسیتی و لیورپول) حتی بر روی بازیکنان هم تاثیرگذار بود.
توماس فرانک قبل از این‌که سرمربی جوانان دانمارک شود، در کشورش معلم بود. او سپس مربی تیم براندبی شد و در سال 2016 به برنتفورد آمد، ابتدا در نقش دستیار و سپس سرمربی در سال 2018.

طبق گفته‌ها، “مثبت‌اندیشی” در کمپین برنتفورد، رکن مهمی در پیشرفت آن‌هاست.

بن می، مدافع برنتفورد می‌گوید:

به یاد می‌آورم وقتی در زمان برد، مساوی یا باخت با توماس صحبت می‌کردم، از او می‌پرسیدم که آیا من برای پرتاب توپ‌ها مناسب هستم؟ و او پاسخ می‌داد:(آره، همیشه این کار رو بکن، اصلا درباره‌ش شک نکن) و این همیشه برای من افزایش روحیه داشت.

می اظهار داشت که توجه فرانک به جزئیات بیشترین مقداری بود که در طول کریرش تجربه کرده، به عنوان مثال به این‌که چه زمانی پاس بدهد یا کمی طول بدهد و لمس توپ بیشتری داشته باشد، به جای اینکه مستقیما بعد از دریافت توپ پاس بدهد.

می اضافه کرد:

او به چیزهایی فکر می‌کند که شاید دیگران نکنند، او از شنیدن ایده‌های مختلف استقبال می‌کند، چیزی که عالی است. او همیشه سعی می‌کند ایده بازیکنان را به هیئت مدیره منتقل کند. در نهایت، او دانش زیادی درباره فوتبال دارد.

تاکتیک، تکنیک و درک توماس فرانک

برایان ریمر، دستیار فرانک در سال‌های 2018 تا 2022 و اکنون مربی تیم ملی دانمارک، این گزاره‌ها را تائید می‌کند. به گفته او، رئیس سابقش درک بالایی از تاکتیک و تکنیک در فوتبال دارد و درک او از وضعیت انسانی نیز قابل توجه است:

توماس انسان آرامی است و در کار کردن با بقیه خوب. گاهی می‌بینیم سرمربی‌هایی که به اندازه توماس در باشگاهی حضور دارند، کم کم بی‌حوصله می‌شوند، اما همچنان تمام تیم حامی توماس هستند.

به همین خاطر است که اون انقدر در ساخت پایه قوی‌ است، در ساخت همبستگی.
ریمر در ادامه گفت:

او هر دیدار را با جمله (امروز چه روز زیبایی است) شروع می‌کند. مهم نیست که هوا آفتابی، بارانی یا سرد باشد. او همیشه گفتگو را با این جمله شروع می‌کند. به نظرم او میخواهد به همه یادآوری کند (گوش کنید، ما یک زندگی خارق‌العاده داریم. ما خیلی خوشبختیم. بیاید ارزش آن را قدر بدانیم و هر روز بهترین خود را ارائه کنیم.)

ریمر دمزگارد را مثال می‌زند، کسی که 2022 از سمپدوریا خریده شد. بازیکنی که صبر فرانک را مثمر ثمر واقع کرد:

بعضی از مربیان تسلیم می‌شوند و می‌گویند (قرار نیست کار کند) و او را می‌فروختند. اما توماس کیفیت میکل را متوجه شد و با او کار کرد، صحبت کرد و الان از مزایای آن استفاده می‌کند. چنین ابعادی از توماس برای من، یادآور قدرت او هستند.

پدر خانواده

ساخت رابطه نزدیک با بازیکنان در داخل و خارج زمین، همیشه یک تم مهم در هفت‌سال مربی‌گری او در برنتفورد بوده است.

برای مثال، در دسامبر گذشته، فرانک ناتان کالینز را بعد از باخت ۴ بر ۱ برابر ولوز به ماشینش در راه خانه، دعوت می‌کند. بازی‌ای که مدافع دو اشتباه منجر به گل داشت. پیام کاملا واضح بود: کالینز حمایت کامل فرانک را داشت. او در فصل 2024-25 عملکرد محشری داشت.

فرانک پیشنهاد حمایت خصوصی و عمومی را به آیوان تونی بعد از محرومیتش از فوتبال به دلیل دست داشتن در قمار را داد و بعد از پایان محرومیتش، در هفته اول بازگشت او به تمرینات، کمکش کرد تا به روند بازی کردن برگردد.

هیچ سوالی درباره میزان قدرت فرانک در برنتفورد وجود ندارد، اما این او را از بازیکنان دور نمی‌کند. او در تابستان 2023، به همراه تونی، پینوک، ویتالی ینلت، مدز روزلو و فیل گیلس (مدیر ورزشی برنتفورد) در گرند پریکس بریتانیا شرکت کرد. او همچنین چندین بار کادر مربی‌گری خود را به شام دعوت کرده است.

حامی و تحت حمایت تیم

لوک دنیلز، دروازه‌بان دوم برنتفورد در سال‌های 2017 تا 2021، درباره فرانک گفت:

او کسی است که می‌شود نشست و باهاش قهوه خورد. درباره اتفاقات هفته صحبت می‌کردیم و او از خانواده‌ات از تو می‌پرسید. ماشین من را چندین بار دزدیدند و او به من گفت سعی کن اوضاع رو راست و ریست کنی و مطمئن شد که من هوای خانواده‌ام را دارم. هیچوقت مشکلی برای زدنِ در اتاق او (و صحبت کردن) وجود نداشت.

ریمر می‌گوید:

فرانک کسی بود که همیشه می‌توانست به عقبه یک ماجرا نگاه کند و بگوید:(خیلی خب، آروم باشید. بیاید ببینیم اینجا چه اتفاقاتی افتاد.) ممکن بود هر نوع موضوعی مطرح شود، از وضعیت آیون تونی تا اتفاقات شادی مانند پدر شدن یکی از بازیکنان. من اولین کسی بودم که می‌گفتم:(باشه، بازیکنمون پدر شده، ولی اون باید این بعدازظهر بازی کنه!) ولی توماس می‌دانست چه زمانی باید بگه که بازیکن لازمه کنار خانواده‌ش باشه. اون خیلی آرومه و در رفتار با بازیکنا خیلی خوبه.

این رویکرد تنها به بازیکنان اطلاق نمی‌شود، بلکه کادر هم در برمی‌گیرد. در ویدیویی که هفته بعد از رختکن، در رسانه اجتماعی تیم برنتفورد منتشر شد، فرانک از تمام آشپزهای باشگاه با گفتن اسامی آن‌ها، در وعده کریسمس تشکر کرد. او اشاره کرد که آشپزها با پختن این وعده‌های خوب، به تیمش خوشحالی کسب سه و نیم امتیاز را می‌دهند.

در خارج از فوتبال، فرانک از گشت و گذار و همچنین سفر کردن لذت می‌برد. او همچنین مانند باقی سرمربیان پریمیرلیگ، علاقه به بازی پدل دارد و گاهی با کادر تیمش در زمین ورزشی برنتفورد این بازی را انجام می‌دهد.

ریمر، وقتی که در برنتفورد بود، با خانواده فرانک زندگی می‌کرد:”اتمسفر دنجی در خانه او وجود داشت. همیشه چیزی در آن خانه جریان دارد. فوتبال همیشه از تلویزیون درحال پخش است، عصرها بورد گیم انجام می‌شد.”

ریمر اشاره می‌کند که توماس فرانک برای روز بازی که آن را “منطقه جنگی” می‌نامد، کاملا مشتاق است. اما هیچوقت کنترلش را بعد از بازی، از دست نمی‌دهد:

بعضی از مربیان را می‌بینیم که بعد از بازی یا بین دو نیمه داد و فریاد به را می‌اندازند، من هیچوقت توماس را این‌طور ندیده‌ام. او همیشه قبل از بازی، در رختکن (قبل شروع بازی) و بعد از آن آرام است. اما بین دو نیمه همه چیز فرق می‌کند، به نظرم هیچکس نباید هیولایی که در درون اوست را دستکم بگیرد.

رشد موفقیت‌آمیز برنتفورد

بی‌عدالتی است اگر تمام موفقیت برنتفورد را مدیون فرانک بدانیم. نحوه به خدمت‌گیری خاص باشگاه، که با استفاده از مدل دیتای منحصر به‌فرد، توسط مالک، متیو بنهام شکل گرفت، مورد حسادت کل لیگ است.
بنهام شبکه Smartodds (که یک شبکه تامین دیتا و توصیه شرطبندی به کاربران است) را به برنتفورد وارد کرد. این شبکه حدود 85هزار بازیکن در سراسر جهان را مورد بررسی قرار می‌دهد. آن‌ها شش مدل بررسی بازیکن و 16 موقعیت قرارگیری بازیکن (نه 11) را مورد بازبینی قرار می‌دهند.

ارقام در این باشگاه، که از نظر تاریخی زیر سایه همسایه‌های پول‌دارتر و بزرگ‌ترشان زندگی کرده‌اند و در رده‌های بالاتر رقابت می‌کنند، بسیار مهم و حیاتی است. اما توانایی فرانک در ایجاد توازن در عملکردشان با اسکوادی نه چندان نخبه، بسیار مهم است.
او فرهنگ باشگاه را “سس مخفی” نام‌گذاری کرده، اما خود فرانک ذهن فوتبالی هوشمندی دارد.

ریمر می‌گوید:

اون نشان داد که در حوزه تاکتیکال چه مربی توانمندی‌ست و این‌که چطور می‌تواند ایده‌های درون سرش را به این سرعت به زمین بازی وارد کند، محشر است. اگر می‌خواهید در پریمیرلیگ بقا بیابید، باید این توانایی را داشته باشید.

به عقیده ریمر، برنتفورد زیر نظر فرانک، از یک تیم چمپیونشیپی به دنبال تسلط در زمین با در دست داشتن توپ، به یک تیم عمل‌گراتر پریمیرلیگی تبدیل شد. این عملکرد حتی بعد از فروش آیوان تونی به الاهلی ادامه پیدا کرد، به طوری که در 15 بازی خانگی‌شان، 30 گل به ثمر رسانده‌اند.

ریمر گفت:

همان‌طور که در مورد‌های دیگر دیدیم، اگر به پریرمرلیگ بیایید و در حوزه کیفیت بازی در مقایسه با تیم‌های دیگر، کمی ابتدایی بازی کنید، میتواند برایتان مشکل‌ساز باشد. پس برنتفورد تبدیل به تیمی قدرتمند از نظر ضدحمله‌ شد که به نظر من روش درستی بود.

تحسین مرد دانمارکی

ریمر همچنین فرانک را به خاطر تغییر فرمت از 4-3-3 به 3-5-2، در ابتدای حضورش در برنتفورد، تحسین می‌کند. تصمیمی که در ابتدا شکننده به نظر می‌رسید. او ده‌بازی ابتدایی، از مربی به سرمربی (جایگزین دین اسمیت در 2018)، هشت بازی را باخت. سه سال بعد، به پریمیرلیگ راه یافت.

دنیلز درباره فرانک می‌گوید:

توماس به شدت در جزئیات دقت می‌کند. او همه چیز را زیر و رو می‌کند، همه چیز آنالیز شده‌ است. ما قبلا گل‌های زیادی می‌خوردیم، پس مجبور بودیم از حریف گل‌های بیشتری بزنیم

فرانک هر روز ساعت شش صبح بیدار می‌شود، به دنبال راه‌های کوچکی برای منفعت برنتفورد می‌گردد. مثال بارز این فصل، حمله سریع از شروع بازی و گلزنی بود.

او همچنین زمان تمرین را وقف آمادگی برای دقایق پایانی مسابقات می‌کند، مشخصا با این دید که برنتفورد از دقیقه ۹۰ به بعد چطور بازی کند. به این خاطر که دقایق اضافه زیادی توسط داوران اخذ می‌شود. برنتفورد سریع حمله می‌کند و از این که در محوطه ۱۸ قدم حریف حداقل دو بازیکن، بین دو تیرک و بین دروازه‌بان حریف قرار داشته باشند، اطمینان حاصل می‌کند.

چهره‌ی تاکتیکی فرانک

در مصاحبه‌های گذشته، فرانک درباره اهمیت انعطاف به نسبت حریف صحبت می‌کند. او به نسبت راسل مارتین (ساوتهمپتون) و انژ پستکغلو (تاتنهام) در مورد عدم تغییر ذهنیت اصلی، کمتر مورد انتقاد است.

پیچش‌های تاکتیکی فرانک همیشه هم جوابگو نیست. برابر فولهام، با تعویض امبومو با می، فشار تهاجمی تیم کم شد و نتیجه ۱-۰ با باخت ۲-۱ عوض شد.

بهرحال، توماس فرانک جزو سرمربیانی است که اکنون توسط مدیران و تیم‌های پریمیرلیگی به عنوان یک شخصیت باهوش، دوست داشتنی و همراه با شرایط در نظر گرفته می‌شود.

او در تابستان، بین گزینه‌های جانشین اریک‌ تن‌هاخ، سرمربی یونایتد بود. او همچنین زمانی که هلندی در ماه اکتبر اخراج شد، در لیست جانشینانی که دن اشورث تهیه کرده بود، حضور داشت.

در آخرین مصاحبه با اتلتیک، فرانک اظهار داشت که در برنتفورد خوشحال است. او این عقیده را دارد که زندگی خوبی دارد و وضعیتش از این بهتر نمی‌شود، اما همچنین گفت که نمی‌داند که در آینده چه رخ می‌دهد.

ریمر می‌گوید که فرانک آمادگی قدم بعدی با به هدایت گرفتن باشگاهی بزرگ‌تر را دارد، اما آیا توانایی کنترل ستاره‌های حاضر در این تیم‌ها را هم دارد؟

او کسی نیست که با ستاره‌ها به مشکل بخورد. من باور دارم که او شخصیت و هوش لازم برای کنترل این دست از چالش‌ها را دارد.

برای شنیدن تحلیل‌های صوتی هفتگی در پادکست فوتبال لب، از این لینک به ما گوش کنید!

علیرضا خلیلی، فوتبال‌لب – دنیل فارکه، سرمربی لیدز یونایتد، با وجود از دست دادن فرصت صدرنشینی در چمپیونشیپ، اعلام کرد که «کاملاً مطمئن» است تیمش فصل آینده در لیگ برتر انگلیس بازی خواهد کرد.

تساوی دیرهنگام سوانزی در الند رود

گل تساوی‌بخش زان ویپوتنیک در دقیقه ۹۶، سوانزی سیتی را به تساوی ۲-۲ مقابل لیدز رساند. همین امر باعث شد این تیم با ۲ امتیاز کمتر از شفیلد یونایتد (صدرنشین جدید) قرار گیرد. شفیلد با پیروزی ۳-۱ مقابل کاونتری در روز جمعه به رده اول صعود کرد.

لیدز اواخر ماه گذشته با پیروزی در برامال لین، ۵ امتیاز از شفیلد پیش بود. اما با کسب تنها ۶ امتیاز از ۵ بازی اخیر، حالا در رده دوم جدول قرار دارد و تنها با اختلاف گل از برنلی (سوم) پیش است.

فارکه: «صعود قطعی است»

فارکه در کنفرانس خبری تأکید کرد:

ما مراحل بسیار زیادی را پشت سر گذاشتیم و اکنون در آخرین قدم هستیم که همیشه سختترین مرحله است. هرگز تضمینی برای موفقیت وجود ندارد، اما ما قبلاً در چنین موقعیتی بودهایم. میدانم رهبری جدول گاهی چقدر پیچیده است، اما میدانم برای عبور از این مرحله چه چیزی لازم است. ما همه تلاشمان را میکنیم تا بازیکنان بهترین شانس را برای برد این قدم نهایی داشته باشند.

او افزود:

این فصل ما پیشتاز بودهایم و هنوز هم اگر ببریم، در میان دو تیم اول خواهیم بود، چون برنلی و شفیلد باید مقابل هم بازی کنند.

لیدز: از رکورد به تساوی

لیدز شروع ایده‌آلی داشت و برندن آرونسون در دقیقه اول گلزنی کرد. در ادامه، ایان مزلیر دروازه‌بان لیدز یک ضربه پنالتی را مهار کرد، اما اشتباهش منجر به گل تساوی هری دارلینگ شد. سپس ویلی گنونتو با به ثمر رساندن گل دوم، امید به پیروزی را زنده کرد. اما ویپوتنیک در دقایق پایانی بازی را مساوی کرد.

این تساوی در تضاد آشکار با شادی هواداران لیدز پس از پیروزی‌های متوالی مقابل ساندرلند و شفیلد در هفته‌های گذشته بود.

واکنش فارکه به عملکرد تیم

فارکه در مصاحبه با BBC Radio Leeds گفت:

ورزش همیشه آسان نیست. در یک فصل طولانی، گاهی اوقات شکست می‌خورید. واکنش تیم ما به گل تساوی اول حیرتانگیز بود. بازیکنان ذخیره هم تأثیرگذار بودند، مخصوصاً گنونتو که نزدیک بود قهرمان بازی شود.

لیدز با ۲ امتیاز کمتر از شفیلد، اما با بازی در دست، هنوز شانس بالایی برای صعود مستقیم دارد.

رقابت فشرده بین ۳ تیم برتر (شفیلد، لیدز، برنلی) تا پایان فصل ادامه خواهد داشت.

آروین منصوری، فوتبال‌لب – گل پیروزی بخش دنی ولبک برای برایتون در برابر بورنموث در 25 فوریه 2025 باعث شد که او با پاسکال گروس به عنوان بهترین گل‌زن تاریخ باشگاه در با 30 گل در پریمیرلیگ برابری کند.

ولبک آخرین گل‌زن 51 باشگاهی است که در پریمیرلیگ بازی کردند، اما بهترین بازیکن در هر یک از این تیم‌ها چه کسی است؟

بهترین گل‌زن هر باشگاه در تاریخ لیگ برتر چه کسی هست؟

در لیست زیر بازیکنانی هستند که بیشترین گل را برای هر یک از 51 باشگاهی که از سال 1992 در لیگ برتر بازی کردند به ثمر رساندند.

هری کین تنها بازیکنی است که حداقل 200 گل برای یک باشگاه در این رقابت‌ها به ثمر رسانده است. کاپیتان انگلیس پیش از اینکه از این باشگاه جدا شود، 213 بار برای اسپرز گل‌زنی کرده بود.

تنها 10 باشگاه حداقل 100 گل برای یک بازیکن در پریمیرلیگ دیدند. در حالی که آلن شیرر تنها بازیکنی است که حداقل 100 گل برای دو باشگاه در این رقابت‌ها توانست به ثمر برساند.

شیرر یکی از دو بازیکنی است که در کنار کریس وود در صدر جدول گل‌زن‌های پریمیرلیگ برای دو باشگاه جداگانه قرار دارد. بازیکن نیوزیلندی رکورد خود را در ناتینگهام فارست (33 گل) با گل‌زنی مقابل فولام در 15 فوریه 2025 افزایش داد. این مهاجم همچنین با زدن 49 گل در رقابت برای کلارتز، از بهترین‌های برنلی بود.

کاردیف سیتی با جوردون موچ که در فصل 2013-2014 هفت گل برای باشگاه ولزی به ثمر رساند، رکورد کم‌ترین گل‌زده تاریخ لیگ برتر را دارد.

لیست گل‌زن‌های برتر

آرسنال – تیری آنری (175)
استون ویلا – گابریل آگبونلاهور (74)
بارنزلی – نیل ردفرن (10)
بیرمنگام سیتی – میکائیل فورسل (29)
بلکبرن روورز – آلن شیرر (112)
بلکپول – دی جی کمبل (13)
بولتون واندررز – کوین دیویس (68)
بورنموث – جاشوا کینگ (48)
بردفورد سیتی – دین وینداس (13)
برنتفورد – یوان ویسا (39)
برایتون اند هوو آلبیون – پاسکال گروس و دنی ولبک (30)
برنلی – کریس وود (49)
کاردیف سیتی – جردون موچ (7)
چارلتون اتلتیک – جیسون اول (34)
چلسی – فرانک لمپارد (147)
کاونتری سیتی – دیون دوبلین (61)
کریستال پالاس – ویلفرد زاها (68)
دربی کانتی – دین استوریج (32)
اورتون – روملو لوکاکو (68)
فولام – کلینت دمپسی (50)
هادرسفیلد تاون – استیو مونیه (9)
هال سیتی – نیکیکا جلاویچ (12)
ایپسویچ تاون – مارکوس استوارت (25)
لیدز یونایتد – مارک ویدوکا (59)
لسترسیتی – جیمی واردی (143)
لیورپول – محمد صلاح (180)

لوتون تاون – کارلتون موریس (11)
منچسترسیتی – سرخیو آگوئرو (184)
منچستریونایتد – وین رونی (183)
میدلزبورو – همیلتون ریکارد (31)
نیوکاسل یونایتد – آلن شیرر (148)
نوریچ سیتی – کریس ساتون (33)
ناتینگهام فارست – کریس وود (33)
اولدهام اتلتیک – گریم شارپ (16)
پورتسموث – یاکوبو (28)
کوئینز پارک رنجرز – لس فردیناند (60)
ریدینگ – کوین دویل (19)
شفیلد یونایتد – برایان دین (15)
شفیلد ونزدی – مارک برایت (48)
ساوتهمپتون – متیو لو تیسیه (100)
استوک سیتی – پیتر کراچ (45)
ساندرلند – کوین فیلیپس (61)
سوانسی سیتی – گیلفی سیگوردسون (34)
سویندون تاون – یان اگ فیورتوف (12)
تاتنهام هاتسپر – هری کین (213)
واتفورد – تروی دینی (47)
وست برومویچ آلبیون – پیتر اودموینگی (30)
وستهم یونایتد – مایکل آنتونیو (68)
ویگان اتلتیک – هوگو رودالگا (24)
ویمبلدون – دین هولدزورث (58)
ولورهمپتون واندررز – رائول خیمنز (40)

آیا هیچ بازیکنی به شکستن رکورد بهترین گل‌زن باشگاه نزدیک است؟

یوآن ویسا ممکن است در حال حاضر با 39 گل برنتفورد بهترین گل‌زن این تیم لندنی در پریمیرلیگ باشد. اما هم تیمی‌اش برایان امبومو تنها دو گل با این آمار فاصله دارد (37) و یک گل بیشتر از رکورددار قبلی آیون تونی که 36 گل برای این باشگاه به ثمر رساند. احتمالاً تا پایان فصل درگیری بین این زوج وجود دارد.

اولی واتکینز 71 گل برای استون ویلا به ثمر رسانده است که پس از گابی آگبونلاهور در رده دوم قرار دارد. ملی پوش انگلیسی تنها با سه گل دیگر با رکورد آگبونلاهور در ویلا (74) برابری می کند.

روملو لوکاکو به عنوان برترین گلزن اورتون در لیگ برتر (68 گل) تاج را در اختیار دارد، اما دومینیک کالورت-لوین با 57 گل اکنون 11 گل خارج از خانه است. این آمار برابر با تیم کیهیل در باشگاه است، اما چهار عدد از مجموع 60 دانکن فرگوسن کمتر است.

برای هر مهاجم معمولی، کسری 105 گل اختلاف مضحکی برای غلبه بر آن خواهد بود، اما ارلینگ هالند طبیعی نیست. این بازیکن نروژی در حال حاضر 83 گل در منچسترسیتی به ثمر رسانده و در حال حاضر به دنبال 184 گل سرخیو آگوئرو در این باشگاه است. چند فصل دیگر و او ممکن است به آمار آرژانتینی نزدیک شود.

مایکل آنتونیو در رده‌بندی تاریخ وستهم برای گل‌های لیگ برتر پیشتاز است (68)، اما با مصدومیت شدیدی که آینده او در این باشگاه را زیر سوال می‌برد، جارود بوون می‌تواند از تعداد گل‌هایش پیشی بگیرد. بوون در حال حاضر 18 گل خارج از خانه (50 گل) دارد اما سن و سالی در کنار خود دارد.

آرین اختری، فوتبال‌لب – در جدیدترین قسمت پادکست The Athletic FC، ایو اکنوولی‌یر به همراه فیل هِی و گی‌یرمو رای، نویسنده ویژه رئال مادرید، درباره تأثیر رسانه‌های اسپانیایی در کمک به رئال برای جذب اهداف نقل‌ و انتقالاتی‌اش و اینکه چگونه ترنت الکساندر-آرنولد می‌تواند جانشین ایده‌آلی برای تونی کروس باشد، صحبت کردند. یک نسخه با ویرایش‌ از متن مصاحبه به اختصار منتشر شد.

شیوه نقل و انتقالات رئال مادرید

آیو:

گی‌یرمو، یک سؤال کوتاه درباره شیوه نقل‌ و انتقالاتی رئال مادرید. تو درباره قراردادهای داوید آلابا، آنتونیو رودیگر و کیلیان امباپه صحبت کردی که همگی به‌صورت رایگان انجام شدند. باشگاه شاید این موضوع را انکار کند، اما نحوه استفاده آن‌ها از رسانه‌ها برای زمینه‌سازی چنین انتقال‌هایی جالب است. ما از دو سال پیش درباره ترنت می‌شنیدیم، پیش از آنکه این انتقال اصلاً ممکن باشد. به یاد دارم که ماجرای انتقال امباپه در حالی که هنوز در پاری‌سن‌ژرمن بود، مدت‌ها ادامه داشت. آن‌ها خیلی خوب می‌دانند که چگونه از این اهرم‌های فشار استفاده کنند تا به خواسته‌هایشان برسند، درست است؟

گی‌یرمو:

بله، گاهی حتی برای من هم این روند عجیب به نظر می‌رسد. یادم می‌آید درموت کوریگان (خبرنگار The Athletic در لالیگا) مقاله‌ای درباره نحوه پوشش رسانه‌های اسپانیایی از اهداف نقل‌ و انتقالاتی رئال مادرید نوشت. این یک رویه معمول برای رئال است. آن‌ها معمولاً اهداف خود را به رسانه‌ها درز می‌دهند، اما درعین‌حال، با احتیاط و در خفا عمل می‌کنند.

آن‌ها تقریباً دو سال روی این انتقال کار کرده‌اند و تا چند ماه پیش، هیچ‌کس واقعاً نمی‌دانست که این مذاکرات چقدر پیشرفته است. آنچه مشخص است این است که رئال مادرید روش متفاوتی برای انجام این کارها دارد و پیش از این بارها از این روش استفاده کرده است، مثلاً در مورد جود بلینگهام.

آن‌ها از بازیکنان فعلی خود، مانند بلینگهام، برای متقاعد کردن دیگران و ایفای نقش سفیر در جذب بازیکنان جدید استفاده می‌کنند. این یک روش واقعاً جالب است و ثابت شده که موفقیت‌آمیز است.

ترنت و جود، در رئال مادرید؟

آیو:

بله، باید بگویم که ترنت و جود دوستان بسیار صمیمی هستند، پس کاملاً متوجه منظورت می‌شوم. جود همان‌طور که می‌گویند، در نقش «ایجنت جود» ظاهر شد! فیل، بیایید خودمان را جای بازیکن بگذاریم. ترنت دوران حرفه‌ای فوق‌العاده‌ای داشته و حالا رئال مادرید به سراغش آمده است. هیچ‌کدام از ما واقعاً نمی‌دانیم چنین موقعیتی چه حسی دارد، اما این پیشنهادی است که رد کردنش بسیار سخت خواهد بود، نه؟

فیل:

دقیقاً همین‌طور است، و البته این پیشنهاد برای رئال مادرید راحت‌تر از اکثر باشگاه‌های دیگر اروپایی است. آن‌ها در این زمینه بسیار هوشمندانه عمل می‌کنند، درست همان‌طور که در ماجرای امباپه هم دیدیم. صحبت درباره نقش رسانه‌ها باعث شد به رودری هم فکر کنم. انتقال او هم ناگهان مطرح شد، و پیش از آنکه دچار پارگی رباط صلیبی شود، از او به‌عنوان یکی از اهداف آینده رئال مادرید یاد می‌شد. به نظر می‌رسد که آن‌ها بسیار ماهرانه زمینه‌سازی می‌کنند و می‌دانند که این داستان‌ها در رسانه‌ها جا می‌افتند و تبدیل به بخشی از روایت می‌شوند.

این روش لزوماً باعث قطعی شدن انتقال‌ها نمی‌شود، اما وقتی بازیکنان یا باشگاه‌ها احساس کنند که تحت تأثیر این فضا قرار گرفته‌اند، مقاومت در برابر آن دشوار می‌شود. از دیدگاه ترنت الکساندر-آرنولد، این یک انتقال بزرگ است-یک انتقال فوق‌العاده. او کاملاً می‌داند که وارد چه فضایی می‌شود، از وضعیت تیم آگاه است و می‌داند که در رئال مادرید چه میزان توجه و فشاری بر دوش او خواهد بود.

این موضوع چیزهای زیادی را درباره رئال مادرید نشان می‌دهد؛ اینکه می‌توانند بازیکنانی مثل امباپه و ترنت الکساندر-آرنولد را متقاعد کنند که شجاعت این را داشته باشند که صبر کنند و به‌صورت آزاد از باشگاهشان جدا شوند، در حالی که می‌دانند این تصمیم در باشگاهی که ترک می‌کنند، بسیار ناپسند خواهد بود. اما رئال مادرید آن اعتبار و نفوذ را دارد، و به همین دلیل می‌تواند چنین کارهایی را انجام دهد.

جانشین کارواخال؟ یا بیش‌تر!

گی‌یرمو:

بله، کاملاً درست است. همچنین از دیدگاه کادر فنی، باید گفت که آن‌ها الکساندر-آرنولد را فقط به‌عنوان یک مدافع معمولی یا یک دفاع راست عادی نمی‌بینند. نباید این انتقال را فقط به‌عنوان «آن‌ها جانشین دنی کارواخال را جذب کردند» در نظر بگیریم، و این همان چیزی است که این انتقال را مهم‌تر می‌کند.

زیرا پس از جدایی تونی کروس، این احساس در رئال مادرید شکل گرفت که خط میانی و بخش بازی‌سازی تیم نیاز به تقویت دارد. کادر فنی کارلو آنجلوتی معتقد است که با حضور ترنت الکساندر-آرنولد، بازی‌سازی رئال مادرید بهبود خواهد یافت و همچنین روی ضربات ایستگاهی نیز تأثیر مثبتی خواهد گذاشت.

آن‌ها بیشتر روی جنبه هجومی او تمرکز دارند، زیرا می‌دانند که از نظر مهارت‌های دفاعی، ممکن است کمی ضعف داشته باشد، اما همچنان می‌تواند یک مهره بسیار قدرتمند در فاز هجومی باشد.

برای شنیدن تحلیل‌های صوتی هفتگی در پادکست فوتبال لب، از این لینک به ما گوش کنید!