Tag Archives: فوتبال لب

امیرحسین محمودی، فوتبال لب– چمپیونشیپ یکی از هیجان‌انگیزترین لیگ‌های فوتبال اروپا است که همیشه پر از پیچ و خم و اتفاقات غیرمنتظره است. در فصل 2025/26، دلایل زیادی وجود دارد که چرا باید این لیگ را دنبال کنید.

چمپیونشیپ پیش‌بینی‌پذیر نیست.

ابرکامپیوتر اوپتا سعی کرده نتایج فصل 2025/26 را پیش‌بینی کند، اما کار آسانی نبوده است.
در ده هزار شبیه‌سازی، هر یک از 24 تیم حداقل 12 بار در جایگاه آخر لیگ قرار گرفتند؛ همچنین هر تیم در حداقل 104 شبیه‌سازی قهرمان شد.

در فصل گذشته، این ابرکامپیوتر فقط دو تیم سقوط‌کننده را درست پیش‌بینی کرد؛ ولی تیم لوتون تا قبل از شروع فصل، به عنوان پنجمین گزینه صعود مستقیم شناخته می‌شد (با احتمال 16.7٪)، در حالی که آنها به همراه پلیموث و کاردیف به دسته پایین‌تر سقوط کردند.

ساندرلند هم که از طریق پلی‌آف صعود کرد، در پیش‌بینی‌ها به عنوان چهارمین تیم محتمل سقوط (با احتمال 24.1٪) بود.

در برخی محافل صاحب نظر این حوزه اشتباهاتی در پیش بینی اتفاق افتاد. پیش‌بینی از این قرار بود؛ لوتون چهارم تمام می‌کند، ولی در نهایت بیست و دوم تمام کرد؛ واتفورد و میلوال هم که در پایین جدول قرار می‌گرفتند، فصل را به‌ترتیب چهاردهم و هشتم به پایان رساندند.

اما همچنان پیشبینی میکنیم!

امسال، ابرکامپیوتر اوپتا، آکسفورد یونایتد، واتفورد و رکسام را محتمل‌ترین تیم‌های سقوط‌کننده به لیگ یک می‌داند. اما نکته‌ی جالب این است؛ احتمال قرار گرفتن هر کدام در جمع 10 تیم برتر بیشتر از سقوط می‌باشد.

این لیگ بسیار نزدیک و رقابتی است و هیچ چیز قطعی نیست.

بهترین لیگ دسته دوم فوتبال جهان

بر اساس داده‌ها، چمپیونشیپ یکی از بهترین لیگ‌های فوتبال مردان در جهان است.

اگر نگاهی به امتیاز قدرت اوپتا بیندازیم و همه لیگ‌ها را بررسی کنیم – نه فقط لیگ‌های دسته اول – چمپیونشیپ در رتبه ششم قرار می‌گیرد.
این موضوع تا حدی به دلیل تفاوت کیفیت زیاد در برخی لیگ‌های دسته اول است، در حالی که لیگ دسته دوم انگلیس به رقابت بسیار شدید معروف است.

لیگ‌هایی مانند اردیویزه هلند، پریمیرای پرتغال و سری آ برزیل تیم‌هایی بسیار قوی‌تر از چمپیونشیپ دارند؛ اما در لیگ دسته دوم انگلیس، تفاوت زیادی بین بهترین و ضعیف‌ترین تیم‌ها نیست.

نمودار زیر این موضوع را به خوبی نشان می‌دهد.

کمی دقیق‌تر

فصل گذشته، شفیلد یونایتد به تنها سومین تیم در تاریخ لیگ دسته دوم انگلیس تبدیل شد که با کسب 90 امتیاز، نتوانست صعود مستقیم به لیگ برتر را تضمین کند. این تیم تنها نماینده چمپیونشیپ در میان 100 تیم برتر رتبه‌بندی قدرت اوپتا است؛ در حالی که اردیویزه و پرمیرا لیگ هر کدام چهار تیم و لیگ برتر برزیل دو تیم در این فهرست دارند.

اما میانگین امتیاز تیم‌های چمپیونشیپ بالاتر از این لیگ‌ها است، چرا که تیم‌های ضعیف‌تر در رتبه‌بندی جایگاه خیلی پایینی ندارند.

اگر چمپیونشیپ را با لیگ‌های دسته دوم دیگر اروپا مقایسه کنیم، این لیگ رتبه بسیار بهتری نسبت به لیگ‌های اسپانیا (21)، آلمان (28)، ایتالیا (31) و فرانسه (35) دارد.

نبرد در چمپیونشیپ برای صعود به لیگ برتر

لیگ برتر انگلیس اغلب به عنوان «سرزمین وعده‌ها» برای باشگاه‌های فوتبال انگلیس شناخته می‌شود. هر تیمی که به این لیگ صعود کند، پاداش مالی بزرگی در انتظارش است.

متأسفانه، تیم‌هایی که از چمپیونشیپ صعود کرده‌اند، در سال‌های اخیر مدت زیادی در لیگ برتر دوام نیاورده‌اند. تمامی شش تیمی که در فصل‌های 2022/23 و 2023/24 به لیگ برتر صعود کردند، در فصل بعدی به لیگ پایین‌تر سقوط کردند؛ اما جذابیت اصلی در رقابت برای صعود به آن جایگاه است.

هفت تیم مختلف در فصل گذشته حداقل 30 روز را در جایگاه‌های صعود مستقیم چمپیونشیپ بودند و نیمی از لیگ (12 تیم) بیش از 40 روز در 6 جایگاه برتر حضور داشتند. به صورت ریاضی، چهار تیم تا روز آخر فصل 2024/25 برای دو جایگاه پلی‌آف نهایی رقابت می‌کردند.

حتی با وجود اینکه لیدز یونایتد و برنلی هر دو 100 امتیاز کسب کردند – برای اولین بار در تاریخ لیگ‌های انگلیس که دو تیم در یک فصل به این عدد رسیدند – تیم دنیل فارکه، لیدز، تا 7 آوریل با شش بازی باقی‌مانده خارج از دو جایگاه اول بود. برنلی هم با هفت بازی باقی‌مانده خارج از صعود مستقیم قرار داشت.

برای تأکید بیشتر روی رقابت شدید چمپیونشیپ در فصل گذشته، باید بدانید که حتی با چهار هفته مانده به پایان فصل، هنوز به صورت ریاضی برای هر تیم ممکن بود که صعود یا سقوط کند؛ در برخی موارد، حتی هر دو همزمان.

صعود پیاپی؟

برمینگام سیتی امروز باشگاهی کاملا متفاوت از آن تیمی است که در فصل 2023/24 از چمپیونشیپ سقوط کرد. آنها فصل گذشته با اقتدار قهرمان لیگ یک شدند و رکوردهای زیادی شکستند.
در فصل 2024/25، بیرمنگام با 111 امتیاز و 34 برد، بهترین رکورد تاریخ لیگ‌های فوتبال انگلیس را در یک فصل ثبت کرد.

امروز، با سرمایه‌گذاری مناسب و خریدهای خوب در تابستان پس از صعود، آنها قصد دارند به صعود پیاپی برسند و برای اولین بار از فصل 2010/11 به لیگ برتر بازگردند.

در تاریخ فوتبال انگلیس، تنها 12 تیم موفق به صعود پیاپی از لیگ دسته سوم به لیگ برتر شده‌اند که پنج مورد از آنها در دوره لیگ برتر رخ داد.
آخرین تیمی که این کار را کرد، ایپسویچ تاون بود که زیر نظر کیران مک‌کنا، در فصل 2022/23 لیگ یک را دوم شد و در فصل بعدی، 2023/24 چمپیونشیپ را پس از لستر سیتی در جایگاه دوم به پایان رساند.

البته، احتمال دارد تیم‌های پشتیبان-هالیوودی مانند رکسام و چارلتون آتلتیک هم پس از صعود از لیگ یک، به این مسیر بپیوندند؛ اما عملکرد فوق‌العاده بیرمنگام در فصل گذشته، آنها را شانس اصلی این اتفاق نشان می‌دهد.

تیم‌هایی که صعود پیاپی از دسته سوم به دسته اول انگلیس (چمپیونشیپ) داشته‌اند:

• چارلتون آتلتیک (1934/35، 1935/36)
• کویینز پارک رنجرز (1966/67، 1967/68)
• آکسفورد یونایتد (1983/84، 1984/85)
• دربی کانتی (1985/86، 1986/87)
• میدلزبرو (1986/87، 1987/88)
• شفیلد یونایتد (1988/89، 1989/90)
• ناتس کانتی (1989/90، 1990/91)
• واتفورد (1997/98، 1998/99)
• منچستر سیتی (1998/99، 1999/2000)
• نورویچ سیتی (2009/10، 2010/11)
• ساوتهمپتون (2010/11، 2011/12)
• ایپسویچ تاون (2022/23، 2023/24)

بازگشت به لیگ برتر؟

بازگشت سریع به لیگ برتر پس از سقوط آسان نیست. از فصل 2016/17 تاکنون، فقط 9 تیم از 27 تیم سقوط کرده چمپیونشیپ موفق شدند در اولین تلاش جایگاه خود را در لیگ برتر دوباره کسب کنند؛ که این نرخ موفقیت تنها 33٪ است.

برنلی تنها تیمی بود که فصل گذشته این کار را انجام داد. شفیلد یونایتد در فینال پلی‌آف ناکام ماند و لوتون دوباره سقوط کرد و به لیگ یک رفت.

بر اساس سابقه، لستر سیتی باید شانس اول برای بازگشت سریع باشد. هیچ تیمی از زمان 1992 به لیگ برتر بیشتر از آنها صعود نکرد، همچنین سه بار از پنج صعودشان در اولین فصل پس از سقوط اتفاق افتاد (1995/96، 2002/03 و 2023/24).

در کل، لسترسیتی 13 بار به رده بالاتر صعود کرده است، بالاتر از برمینگام سیتی (12) و منچسترسیتی (11)

آخرین بار که ساوتهمپتون از لیگ برتر به چمپیونشیپ سقوط کرد (2022/23)، فصل بعد موفق شد به لیگ برتر بازگردد؛ هرچند که این بازگشت از طریق پلی‌آف و پیروزی مقابل لیدز یونایتد در فینال 2024 انجام شد.

مسابقه جذاب کفش طلا در فصل 2025/26

فصل گذشته، جول پیور از لیدز یونایتد با 19 گل بهترین گلزن چمپیونشیپ بود. این اولین بار در 124 سال اخیر بود که بهترین گلزن لیگ دسته دوم زیر 20 گل زد. آخرین بار این اتفاق برای اندرو سوآن از بارنزلی در فصل 1900/1901 رخ داد.

اما با بازگشت برخی از برندگان سابق کفش طلا به چمپیونشیپ و جذب چند بازیکن گلزن از سراسر اروپا، احتمال دارد رقابت بسیار جذابی برای کسب عنوان آقای گل فصل جدید شکل بگیرد.

در فصل عالی 2023/24 سم اسمودیکس در تیم بلکبرن روورز، او 27 گل زد و کفش طلای چمپیونشیپ را به دست آورد. این تعداد گل همچنین باعث شد در آگوست 2024 به تیم ایپسویچ تاون منتقل شود و او امسال با پیراهن “تراکتور بویز” دوباره در این رقابت‌ها حاضر خواهد بود.

گزینه‌های دیگر؟

احتمال دارد چوبا اکپوم هم به پورتمن رود بپیوندد. طبق گزارش‌های اخیر نقل‌ و انتقالاتی، او یکی از گزینه‌هاست. اکپوم در فصل 2022/23 با 28 گل برای میدلزبرو، کفش طلای چمپیونشیپ را به‌دست آورد.

آدام آرمسترانگ هم یکی دیگر از مهاجمانی‌ست که پس از سقوط ساوتهمپتون از لیگ برتر، به چمپیونشیپ برگشته است. از فصل 2019/20 تاکنون، این مهاجم 28 ساله در 151 بازی، 71 گل زد. فقط جول پیور با 74 گل در 182 بازی، عملکرد بهتری در این بازه دارد.

گل‌زنان از اسکاندیناوی می‌آیند!

تابستان امسال، مهاجمان زیادی از اسکاندیناوی به چمپیونشیپ آمدند. نوریچ سیتی، ماتیاس کویستگوردن را از بروندبی جذب کرده است. آوونه هَگِبو نیز از باشگاه برَن نروژ به وست برومویچ پیوست. همچنین، واتفورد، لوکا کیرومگارد را به خدمت گرفت.

در میان این سه نفر، کویستگوردن عملکرد چشمگیرتری در 12 ماه گذشته داشته است. او با زدن 17 گل در 29 بازی سوپر لیگ دانمارک، دومین گلزن برتر فصل 2024/25 پس از پاتریک مورتنسن (با 20 گل) بود. در نورویچ، او کنار جاش سارجنت بازی خواهد کرد. سارجنت از فصل 2022/23، 44 گل در 98 بازی چمپیونشیپ به‌ثمر رساند.

کیرومگارد فصل گذشته در لیگ دسته‌دوم دانمارک، با ثبت 22 گل در 28 بازی، آقای گل شد. این عملکرد، نظر اودینزه را جلب کرد. آن‌ها این مهاجم 198 سانتی‌متری را جذب کردند و طبق روال، برای فصل 2025/26 به تیم خواهر، یعنی واتفورد قرض دادند.

آوونه هَگِبو پیش از انتقال به وست بروم در تابستان، در لیگ نروژ (الیت‌سریِن) عملکرد بسیار خوبی داشت. این مهاجم 24 ساله، بین 29 مارچ تا 20 می، در 11 بازی نخست لیگ برای برَن، 7 گل به‌ثمر رساند. او پیش از آن هم در 7 بازی پایانی فصل 2024، پنج گل دیگر برای این تیم زد.

گزینه‌هایی که باید چشم داشت!

دو بازیکن دیگر که فصل گذشته در لیگ یک درخشیدند، می‌توانند در فصل جدید چمپیونشیپ جزو گلزنان برتر باشند.

چارلی کلمان با زدن 23 گل برای لیتون اورینت، کفش طلای لیگ یک را در فصل 2024/25 به‌دست آورد. او فصل گذشته به‌صورت قرضی از کویینز پارک رنجرز بازی می‌کرد و حالا به‌صورت دائمی به چارلتون اتلتیک، تیم تازه‌ صعود کرده، پیوسته است.

در سوی دیگر، جی استنسفیلد با 19 گل، نقش مهمی در قهرمانی برمینگام سیتی در لیگ یک ایفا کرد و حالا در چمپیونشیپ به‌دنبال ادامه همان فرم خوب خواهد بود.

مربی جدید با شیوه‌هایی متفاوت

عماد معمار، فوتبال‌لب – از زمان روی کار آمدن آرنه اسلوت به عنوان مربی لیورپول، فرآیندی به اسم “بیدارسازی بدن” به بخش مهمی از روتین بازیکنان تبدیل شده است.
مربی هلندی و دستیارانش تمرینات تنفسی را مثل تمارین عادی، پیش از مسابقات تدارک می‌بینند.حمام‌های یخ هم جزوی از فرآیند ریکاوری بعد از هر مسابقه هستند.

اندرو رابرتسون پس از پیروزی تیمش مقابل ولورهمپتون به خبرنگاران گفت:
ما از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کنیم. کارکنان تیم واقعا عالی عمل می‌کنند تا ما را برای هر بازی آماده کنند و مطمئن شوند که تا حد ممکن سرحال هستیم.
یک تغییر جدید برای بازیکنان، این است که آن‌ها بر خلاف زمان یورگن کلوپ اجازه دارند شب قبل از مسابقات خانگی را در منزل خود استراحت کنند.
با وجود موفقیت‌های پرشمار یورگن کلوپ در بندر مثل رکورد 68 بازی شکست ناپذیری متوالی در بازی‌های خانگی لیگ، سخت به نظر می‌رسید که چنین تغییراتی باعث بهبود عملکرد تیم شوند اما آرنه اسلوت بر این باور است که بازیکنان اینگونه می‌توانند استراحت بهتری داشته باشند.

پیش از برتری ۳-۰ بندرنشینان مقابل شیطاین سرخ، تعدادی از بازیکنان لیورپول که منزل‌شان در منطقه چشایر بود، به جای اقامت در هتلی نزدیک الدترافورد، در خانه‌هایشان ماندند.

برای بازی‌های خانگی, بازیکنان هنوز زمان زیادی را با یکدیگر می‌گذرانند. مثلا برای بازی‌هایی که غروب شروع می‌شوند، بازیکنان حوالی ظهر دور هم جمع می‌شوند.
به نظر می‌رسد شیوه اسلوت جواب داده است. لیورپول با اسلوت فصل موفقی را گذرانده و آن‌ها فاتح لیگ برتر شده‌اند. آن‌ها حتی در بازی‌های تایم ظهر، پس از بازی‌های لیگ قهرمانان هم عملکرد خوبی داشته‌اند (چیزی که یورگن کلوپ بار‌ها از آن شکایت کرده بود)

تدابیر اسلوت و دستیارانش برای رفع مشکلات گذشته

در دفتر کار اسلات در کمپ تمرینی آکسا در کرکبی، چندین مانیتور روی دیوار نصب شده تا او بتواند تاکتیک‌ها و موقعیت‌های ضربات ایستگاهی را تحلیل کند.

اتاق بغلی متعلق به مربیان است و به یک سالن ارائه متصل می‌شود؛ جایی که اسلات به‌طور مداوم جلسات گروهی و انفرادی با بازیکنان برگزار می‌کند. این جلسات اگرچه مکرر هستند، اما معمولاً کوتاه و مختصرند، چرا که اسلات ترجیح می‌دهد پیام‌هایش را صریح و کوتاه بیان کند.

بازیکنان کم‌کم با سبک آرام اما رک اسلات آشنا می‌شوند؛ او به وضوح نقاط قوت و بخش‌های قابل بهبود هر بازیکن را توضیح می‌دهد. اما به جای صرفاً گفتن خواسته‌هایش، دوست دارد با استفاده از ویدئو، مثال‌های عینی نشان دهد. به همین خاطر، او ارتباط تنگاتنگی با تیم تحلیل ویدئویی باشگاه دارد.

آنالیزورها، ستون های اصلی تصمیمات فنی اسلوت

دنیل اسپریت مسئول تحلیل مسابقات و توسعه بازیکنان برتر است و بخشی از کارش، استخراج لحظات کلیدی بازی همزمان با پخش زنده است. کار او, این قابلیت را به اسلوت می‌دهدکه قبل از صحبت با رسانه‌ها، تصاویر را بررسی کند. خود او می‌گوید این روش به صحبت‌هایش اعتبار بیشتری می‌بخشد.

تحلیل‌گران در طول هفته با ارائه داده‌های کلیدی، مستقیماً بر تصمیمات اسلات برای آماده‌سازی تیم تأثیر گذاشتند. در مقاطعی از فصل، مثلا در بازی مقابل ولوز و بولونیا، تاکتیک کرنرهای لیورپول به سمت داخل تنظیم شد، چون تحلیل‌ها، با همکاری آرون بریگز (مربی جدید ضربات ثابت) نشان می‌داد این روش احتمال گلزنی را بالاتر می‌برد.

پیروزی ۳-۱ مقابل میلان در سان سیرو هم نمونه دیگری از این هماهنگی بود. جایی که گل‌های کوناته و فن دایک از ضربات ایستگاهی، حاصل هدف‌گذاری روی محوطه شش‌قدم بود.

پیشنهادات آنالیزور ها برای اسلوت بسیار بااهمیت هستند.
برای مثال در بازی افتتاحیه فصل مقابل ایپسویچ تاون، تصمیم اسلوت برای دفاع کردن فولبک‌هایش در عمق بیشتر و به صورت متراکم تر، حاصل گفتگو با آنالیزورها بود.

ترکیبی از نظم و آزادی عمل

اگرچه رایان گرونبرخ تحت هدایت اسلات به دلیل توانایی‌اش در دریبل‌ و حمل توپ های طولانی خوش درخشیده، اما در برخی بازی‌ها، استراتژی حریفان این امکان را برای او سخت‌تر کرده است. اسلوت اغلب درباره دوئل‌ها صحبت می‌کند و در بازی مقابل بولونیا تصمیم گرفت که لیورپول به صورت نفر به نفر دفاع کند، که در تئوری، برای بازیکنی مثل گراونبرخ سخت‌تر بود تا از فشار رها شود و کارهای همیشگی خود را انجام دهد.

با این حال، همان‌طور که الکسیس مک آلیستر، همبازی گرونبرخ در هافبک، در کنفرانس مطبوعاتی پیش از آن بازی گفت:
«ما سعی می‌کنیم ساختار مشخصی داشته باشیم و بدانیم هم‌تیمی‌هایمان در کجا قرار خواهند گرفت، اما در عین حال آزادی عمل هم داریم.»

اسلوت توضیح داد که می‌خواهد بازیکنانش «ساختار را حس کنند». او تأکید کرد که اگرچه انتظار دارد بازیکنان بدون توپ از دستوراتش پیروی کنند، اما این موضوع در زمان مالکیت توپ متفاوت است.

او گفت:
«وقتی توپ را نداریم، جایی برای آزادی عمل وجود ندارد. فقط سخت کوشی و انجام وظیفه است. اما وقتی صاحب توپ هستیم، به ویژه در یک‌سوم آخر زمین، به کیفیت فردی بازیکنان هم تکیه می‌کنیم. ما تا حد امکان آن‌ها را در موقعیت‌های مشخصی قرار می‌دهیم که ناشی از ساختار است، اما در نهایت ارتباط زیادی با کیفیت فردی بازیکنان دارد.»

فندایک پس از پیروزی مقابل بولونیا به خبرنگاران گفت:
«جلسات زیادی داریم. جلسات ویدیویی متعدد که دقیقاً به ما نشان می‌دهد اسلوت چه انتظاری دارد، چه کارهایی را خوب انجام می‌دهیم و چه بخش‌هایی نیاز به بهبود دارد.»

خونسردی در حین صراحت

اگرچه اسلات در بیشتر دوران حضورش در آنفیلد تاکنون آرامش خود را حفظ کرده، اما گه‌گاه نشانه‌هایی از خشم نیز در او دیده می‌شود.

فندایک در این باره توضیح داد:
«گاهی اوقات (اسلوت) در صورت لزوم صدایش را بالا می‌برد. اما اینطور نیست که بی‌دلیل فریاد بزند. او بلافاصله می‌تواند به ما نشان دهد: “به این نگاه کن، اینجا چه کار می‌کنی؟ باید این کار را می‌کردی”. این ویژگی خوبی است.»

پس از بازی ولورهمپتون، اسلوت مانند تمام بازی‌های قبلی‌اش در لیورپول، ارزیابی خود را کوتاه و مختصر بیان کرد. بازیکنان یکشنبه را تعطیل بودند، در حالی که اسلات به بررسی اشکالات بازی در مولینو (علیرغم کسب سه امتیاز) پرداخت.

اسلات پیش از بازی بولونیا گفت:
«زیاد عصبانی نمی‌شوم. فکر هم نمی‌کنم هر روز از کوره در رفتن ایده خوبی باشد، چون در این صورت بازیکنان پس از مدتی می‌گویند: “باز هم شروع کرد به فریاد زدن”. این روش جواب نمی‌دهد. به نظر من بهتر است به آن‌ها نشان دهیم دقیقاً چه کاری را اشتباه انجام داده‌اند.»

شاهکار تیم داده‌ای قرمزها

زمانی که لیورپول به دنبال جایگزینی برای یورگن کلوپ بود، مدل‌های داده‌محور اسلات را در سه حوزه کلیدی در صدر فهرست قرار دادند:

سبک بازی, سابقه بهبود عملکرد فوتبالیست‌ها در فاینورد و پیشگیری از مصدومیت (با روش‌های تمرینی خاص و مدیریت حجم کاری بازیکنان)

نکته جالب این بود که این نتایج علی‌رغم وزن منفی مدل دیتای لیورپول برای لیگ هلند (به دلیل سطح پایین‌تر نسبت به لیگ‌های اروپایی بزرگ) به دست آمد، که این مطلب, توانایی چشمگیر مربی هلندی را در این فاکتورها نشان می‌دهد.

تفاوت‌های کلیدی در تحلیل حریفان:

در حالیکه کلوپ در جلسات آنالیز بیشتر بر تاکتیک‌ها و تهدیدات تیمی حریف تمرکز می‌کرد، اسلوت بیشتر روی تحلیل فردی بازیکنان مهم حریف و نقاط ضعف برجسته آن‌ها است.

اسلوت قبل از جلسات توجیهی، با داده‌های کامل حاضر می‌شود و گاهی از تخته سفید برای نمایش موارد زیر استفاده می‌کند:

نقاط قوت حریف که باید خنثی شوند.
ضعف‌هایی که باید مورد هدف قرار گیرند.

نقش دستیاران اسلات:

اشپیگه هولشوف مسئول جلسات فردی یا جلسات گروهی کوچک است. مثلا جلسه 4 نفره ای با حضور مدافعین میانی تیم شکل گرفت تا آن‌ها با وظایف جدید خود آشنا شوند.

روال جدید تمرینات تحت هدایت آرنه اسلات

بازبینی دقیق جلسات تمرین
اسلوت پس از اتمام هر جلسه تمرین، ویدیوها را مرور می‌کند تا نقاط قابل بهبود را شناسایی کند. اگرچه او در جزئیات وسواس دارد و روزهای تمرین نسبت به زمان کلوپ طولانی‌تر هستند، اما تمرینات در مقایسه با دوران کلوپ با فشار کمتری انجام می‌شود تا خطر مصدومیت کمتر شود. همچنین زمان بیشتری در سالن بدنسازی با برنامه‌های فردی که تیم پزشکی و عملکرد تنظیم کرده‌اند، صرف می‌شود.

روتین جلسات تمرین

اکنون برای بازیکنان اجباری است که صبحانه را به صورت گروهی در کرکبی میل کنند. یک روز معمولی حدود ساعت 9:45 صبح با بررسی وضعیت سلامت آغاز می‌شود. بازیکنان اطلاعاتی مانند کیفیت خواب خود را در یک اپلیکیشن ثبت می‌کنند. قبل از شروع تمرین اصلی که دو ساعت بعد آغاز می‌شود، جلساتی شامل یوگا و هیدروتراپی ممکن است برگزار شود.

تمرینات معمولاً حدود یک ساعت و نیم طول می‌کشد و بازیکنان تا ساعت 3 بعدازظهر به خانه بازمی‌گردند. روز قبل از مسابقه، اسلوت جلسه‌ای نسبتاً طولانی‌تر برگزار می‌کند و در این مرحله ترکیب تیمی که انتخاب کرده است مشخص می‌شود.

پیش از بازی بولونیا، از تیم لیورپول عکس‌هایی منتشر شد که در حال دویدن به دنبال توپ‌های تنیس قرارگرفته روی مخروط‌ها بودند و سپس از میان یک دروازه می‌گذشتند. این تمرین شامل دویدن‌های کوتاه و سریعی بود که اسلوت در طول بازی‌ها انتظار دارد. او به تمرینات تک‌به‌تک علاقه دارد، زیرا معتقد است این تمرینات رقابت بین بازیکنان را افزایش می‌دهد، به‌ویژه در روز مسابقه که جو جدی‌تر می‌شود و تمرکز افزایش می‌یابد.

روش‌های اسلوت لزوماً انقلابی نیستند، اما با دقت و ظرافت تنظیم شده‌اند. آزمایش‌های سخت‌تری در پیش است، اما در حال حاضر این روش‌ها برای او مؤثر واقع شده‌اند.

علیرضا خلیلی، فوتبال‌لب – والنسیا، باشگاهی با پیشینه ای درخشان و هوادارانی پرشور، سالهاست در باتلاق گرفتار شد. اما با آمدن کارلوس کوربران، مربی اسپانیایی، نشانه‌های امیدواری برای خروج از این بحران پدیدار شد. این مقاله به بررسی تحولات اخیر این تیم و نقش کلیدی کوربران در نجات آن می‌پردازد.

زمینه تاریخی: فروپاشی تدریجی یک غول

والنسیا با فروش ستاره‌هایی مانند داوید ویا، خوان ماتا، و رودریگو به یک «باشگاه فروش بازیکن» تبدیل شد. این استراتژی اگرچه سود مالی کوتاه‌مدت داشت، اما به تدریج هسته تیم را تضعیف کرد. فروش اخیر بازیکنانی مانند فران تورس، گونسالو گدس، و گیورگی مامارداشویلی وضعیت را بحرانی‌تر کرد. حتی دنی پارخو، کاپیتان سابق، هشدار داد: «اگر همین روند ادامه یابد، سقوط اجتناب ناپذیر است».

تا دسامبر ۲۰۲۴، والنسیا با ۱۲ امتیاز از ۱۸ بازی در رده نوزدهم جدول قرار داشت و تنها بدترین عملکرد رئال وایادولید مانع از سقوط آن‌ها به قعر جدول شد.

کوربران در والنسیا: معمار تحول تاکتیکی

با اخراج روبن باراخا در دسامبر ۲۰۲۴، کوربران که سابقه مربیگری در تیم‌هایی مانند لیدز یونایتد و وست برومویچ آلبیون را داشت، به عنوان نجات‌بخش وارد شد. او بدون ایجاد تغییرات چشمگیر در ترکیب تیم، با اصلاحات تاکتیکی ظریف، بازی والنسیا را متحول کرد:

• کنترل بهتر توپ: افزایش پاسهای طولانی (از ۶.۶ به ۷.۹ پاس در هر بازی) و حملات برنامه ریزی شده (از ۱.۱ به ۱.۴ حمله در هر بازی).
• تقویت خط میانی: استفاده از دو بازیکن محوری مانند خاوی گوئرا و انزو بارنچا که عملکرد دفاعی و حمایتی آن‌ها بهبود یافت.
• تمرکز بر دفاع جمعی: والنسیا تحت هدایت او تنها ۲۶ گل در ۱۷ بازی دریافت کرد، در حالی که این عدد در دوران باراخا به مراتب بالاتر بود.

آمارهای شگفت‌انگیز: از پرتگاه به میانه جدول

از زمان حضور کوربران، والنسیا در ۱۲ بازی لیگ ۱۹ امتیاز کسب کرد (۵ برد، ۴ تساوی، ۳ شکست) و از رده آخر به جایگاه پانزدهم صعود کرده است. این عملکرد حتی از سایر تیم‌های تغییرمربی‌داده‌شده مانند لاس پالماس و آلاوز بهتر است:

• نسبت امتیازگیری: ۵۱٪ تحت هدایت کوربران در مقابل ۳۸٪ لاس پالماس و ۳۱٪ آلاوز.
• بردهای نمادین: پیروزی ۲-۱ در برنابئو مقابل رئال مادرید پس از ۱۷ سال، نشان‌دهنده بازگشت اعتمادبه نفس به تیم است.

چالش های پیشرو: بقا تنها آغاز راه است

با وجود پیشرفت‌های چشم‌گیر، والنسیا هنوز ۱۸٪ احتمال سقوط دارد. مشکلات ساختاری عمیق‌ترند:

• مدل اقتصادی ناپایدار: فروش ستاره‌های جوان مانند دیگو لوپز (۶ گل و ۴ پاس گل) ممکن است ادامه یابد.
• کمبود سرمایه‌گذاری: علیرغم جذب بازیکنانی مانند عمر سادیق، نیاز به تقویت عمقی تیم احساس می‌شود.
• فشار هواداران: اعتراضات علیه مالکیت پیتر لیم همچنان ادامه دارد، هرچند عملکرد اخیر تیم تا حدی از تنش‌ها کاست.

امیدی که باید حفظ شود

کارلوس کوربران ثابت کرد که با تاکتیک‌های هوشمندانه و مدیریت روانی می‌تواند والنسیا را نجات دهد. اما بقای این باشگاه در بلندمدت نیازمند تغییرات اساسی در مدیریت و مدل اقتصادی است. همانطور که روزنامه مارکا نوشت: «مستایا اکنون حق دارد دوباره رویا ببیند». آیا این رویا به واقعیت می‌پیوندد؟ برای یافتن جواب این سوال باید صبر کرد…

انقلاب خاموش کارلوس کوربران: والنسیا در آستانهٔ نجات از پرتگاه

والنسیا، باشگاهی با پیشینه ای درخشان و هوادارانی پرشور، سالهاست در باتلاق گرفتار شده است. اما با آمدن کارلوس کوربران، مربی اسپانیایی، نشانه‌های امیدواری برای خروج از این بحران پدیدار شده است. این مقاله به بررسی تحولات اخیر این تیم و نقش کلیدی کوربران در نجات آن می‌پردازد.

زوال تاریخی: از اوج تا لبۀ پرتگاه

والنسیا با فروش ستاره‌هایی مانند دیوید ویا، خوان ماتا و رودریگو به یک «ماشین فروش بازیکن» تبدیل شد. این استراتژی اگرچه سود مالی کوتاه‌مدت داشت، اما به‌تدریج هستهٔ تیم را تحلیل برد. در سال‌های اخیر، خروج بازیکنانی چون فران تورس، گونسالو گدس و دروازه‌بان جوان گیورگی مامارداشویلی، وضعیت را بحرانی‌تر کرد. حتی دنی پارخو، کاپیتان افسانه‌ای، هشدار داد: «اگر همین روند ادامه یابد، سقوط اجتناب ناپذیر است».
تا دسامبر ۲۰۲۳، والنسیا با کسب تنها ۱۲ امتیاز از ۱۸ بازی در ردهٔ نوزدهم جدول قرار داشت و تنها عملکرد فاجعه بار رئال وایادولید مانع از سقوط آن‌ها به قعر جدول شد.

معجزۀ کوربران: تحولی که کسی انتظارش را نداشت

با اخراج روبن باراخا، کوربران – مربی ۴۱ ساله با سابقۀ موفق در تیم‌هایی مانند لیدز یونایتد – وارد شد. او بدون تغییرات گسترده در ترکیب، با اصلاحات تاکتیکی ظریف معجزه آفرید:

• کنترل بازی: افزایش میانگین پاسهای طولانی از ۶.۶ به ۷.۹ در هر بازی.
• خط میانی قدرتمند: استفاده از دو بازیکن جوان خاوی گوئرا و انزو بارنچا به عنوان پایه‌های غیرقابل جایگزین.
• دفاع منسجم: کاهش گل‌های خورده از ۱.۸ به ۱.۲ در هر بازی.

این تغییرات باعث شد والنسیا در ۱۲ بازی اخیر ۱۹ امتیاز کسب کند و از ردهٔ هجدهم به پانزدهم صعود کند.

رقابت سقوط: نبردی بی‌امان در لالیگا

رقابت برای فرار از سقوط در این فصل به اندازهٔ گذشته پرالتهاب نیست. تنها ۴ تیم (والنسیا، آلاوس، لاس پالماس و وایادولید) درگیر این نبردند. اما آمارها هشداردهنده است:

• وایادولید با میانگین ۰.۵۷ امتیاز در هر بازی، به رکوردهای فاجعه باری نزدیک می‌شود که آخرین بار در فصل ۲۰۱۷-۲۰۱۶ توسط گرانادا ثبت شد.
• لاس پالماس با تفاضل گل منفی ۰.۹۳ در هر بازی، دومین رکورد ضعیف تاریخ لالیگا را دارد.

آیندهٔ مبهم: چرخۀ معیوب ادامه دارد؟

با وجود بهبودها، والنسیا هنوز ۱۸٪ احتمال سقوط دارد. مدیریت باشگاه در نقل‌وانتقالات ژانویه عملکردی ضعیف داشت:

• عمر سادیق (مهاجم نیجریه ای) تنها بازیکن مؤثر میان خریدهای جدید.
• مکس آرونس و ایوان خایمه به‌دلیل مصدومیت یا بی‌کیفیتی نتوانسته‌اند تأثیرگذار باشند.

هواداران که از فروش ستاره ها خسته شده‌اند، با شعارهایی مانند «والنسیا گورستان استعدادهاست» اعتراض خود را نشان می‌دهند.

نبردی برای بازسازی هویت

رقابت برای فرار از سقوط در لالیگا به مرحله حساسی رسیده است. در حالی که تیم‌هایی مانند لگانس (رده ۱۸ام) و لاس پالماس با برنامه‌های فوق‌العاده سخت روبه‌رو هستند، والنسیا با توجه به آمارهای تحلیلی و بهبود عملکرد تحت هدایت کارلوس کوربران، شانس بیشتری برای بقا دارد.

برنامه‌های باقیمانده: آزمون دشوار برای تیم‌های حاشیه‌ای

• لگانس: با سخت‌ترین برنامه روبه‌روست. ۵ بازی آینده آن‌ها شامل رویارویی با تیم‌های برتر مانند رئال مادرید (خارج از خانه) و بارسلونا است.
• لاس پالماس: دومین برنامه سخت را دارد و باید مقابل آتلتیکو مادرید و اتلتیک بیلبائو بازی کند.
• آلاوس و وایادولید نیز با وجود ترس از سقوط، در برنامه‌های خود با چالش‌های بزرگی روبه‌رو هستند.

در مقابل، والنسیا با نهمین برنامه آسان باقیمانده، فرصت طلایی برای جمع‌آوری امتیاز دارد. بازی‌های کلیدی آن‌ها شامل دیدارهای خانگی مقابل تیم‌های میانه جدول مانند ختافه و مایورکا است.

آمارهای امیدوارکننده: والنسیا در مسیر بقا

بر اساس داده‌های اُپتا:

• امتیازات مورد انتظار (xP): والنسیا با ۳۴.۷ امتیاز، شایسته قرارگیری در رده ۱۳ام است.
• تأثیر کوربران: از زمان حضور او، میانگین امتیازات مورد انتظار تیم به ۱.۴۷ در هر بازی رسیده که معادل رده ۱۰ام لیگ است.
• برتری تاکتیکی: بهبود قابل توجه در پاس‌های طولانی (از ۶.۶ به ۷.۹ در هر بازی) و کاهش گل‌های خورده (از ۱.۸ به ۱.۲ در هر بازی).

این آمار نشان می‌دهد والنسیا نه تنها از نظر نتایج، بلکه از نظر کیفیت بازی نیز پیشرفت چشمگیری داشته است.

چشم‌انداز فصل: بقا تنها هدف نیست، ضرورت است

با وجود برنامه نسبتاً آسان، والنسیا نباید به این بهبودها اکتفا کند:

• رقبای مستقیم: بازی‌های باقیمانده مقابل آلاوس و لاس پالماس (هر دو درگیر سقوط) به «فینال‌های کوچک» تبدیل شدند.
• فشار روانی: ۶۳٪ گلهای تیم توسط بازیکنان زیر ۲۳ سال به‌ثمر رسید؛ تجربه‌ای که می‌تواند در لحظات حساس کمبود داشته باشد.
• زیرساخت‌های تحلیلگران: بر اساس شبیه‌سازی‌های اُپتا، هنوز ۱۸٪ احتمال سقوط برای این تیم وجود دارد.

نبردی برای احیای غرور
والنسیا اکنون بیش از هر زمان دیگری نیازمند همبستگی است: هواداران، بازیکنان و مدیریت باید همگی برای هدف مشترک بقا تلاش کنند. همانطور که کوربران اشاره کرده است: «ما نه تنها برای امتیاز، بلکه برای بازگرداندن اعتماد به این باشگاه تاریخی می‌جنگیم». بقا در لالیگا شاید پایانی بر یک فصل سخت باشد، اما آغاز راهی طولانی برای بازسازی است.

تحول خاموش کوربران: بازسازی هوشمندانهٔ والنسیا بدون انقلاب

کارلوس کوربران نه سیستم روبن باراخا را نابود کرد و نه ترکیب تیم را دگرگون ساخت. او با اصلاحاتی ظریف اما حساب‌شده، همان قطعات را به گونه‌ای نو چید که حالا والنسیا نه یک تیم بقا، بلکه مجموعه‌ای هدفمند به نظر می‌رسد.

باراخا: موفقیتی کوتاه مدت با سیستم ۴-۴-۲

باراخا در فصل گذشته با تکیه بر سیستم دفاعی فشرده و ضدحملات سریع، والنسیا را به ردهٔ نهم جدول رساند:

• تفاضل گل مورد انتظار (xG): +۰.۲۱ در هر بازی (پنجمین رکورد برتر لیگ).
• دفاع بسته: کمتر از ۱.۲ شانس گل‌زنی به حریفان در هر بازی.
• حملات سریع: ۶۸٪ گل‌های تیم از ضدحملات به ثمر رسید.

اما این سیستم در فصل جاری با از دست دادن بازیکنان کلیدی مانند مامارداشویلی و افزایش میانگین سنی، کارایی خود را از دست داد. ۴ شکست در ۵ بازی اول، زنگ خطر را به صدا درآورد.

کوربران: احیای هویت با تغییرات نامحسوس

کوربران با حفظ ۶۰٪ از ترکیب اصلی، اصلاحات زیر را اجرا کرد:

• گذار از ۴-۴-۲ به ۴-۲-۳-۱: افزایش کنترل خط میانی با استفاده از دو هافبک دفاعی.
• حملات برنامه‌ریزی شده: افزایش حملات ۱۰+ پاسی از ۱.۱ به ۱.۴ در هر بازی.
• مدیریت ریتم بازی: افزایش میانگین زمان تصاحب توپ از ۴۷.۲٪ به ۵۳.۸٪.

نتیجه؟ گل پیروزی بخش مقابل خیرونا در هفتهٔ گذشته که پس از ۲۱ پاس متوالی و تکمیل توسط دیگو لوپز به ثمر رسید – طولانی‌ترین دنبالهٔ پاسی منجر به گل در ۵ سال اخیر والنسیا.

مقایسهٔ آماری: از بقا تا تسلط

شاخص	دوران باراخا (۲۳-۲۰۲۲)	دوران کوربران (۲۰۲۴)
میانگین پاس‌های طولانی/بازی	۶.۶	۷.۹
حملات ۱۰+ پاسی	۱.۱	۱.۴
گل‌های خورده/بازی	۱.۸	۱.۲
امتیاز/بازی	۱.۱	۱.۵

والنسیا، انقلابی که فریاد نمی‌زند

کوربران بدون جاروجنجال رسانه‌ای، ثابت کرده است که حتی با حداقل منابع می‌توان تحول آفرید. والنسیا اکنون نه با ضدحمله، بلکه با حملات برنامه‌ریزی شده و کنترل هوشمندانهٔ بازی امیدوار شده است. همانطور که روزنامهٔ اسپورت نوشته: «این همان والنسیایی است که ما می‌شناختیم؛ نه قهرمان اروپا، اما حداقل باشگاهی با هویت».

والنسیا شاید هنوز به نسخهٔ کاملاً متحول شده خود نرسیده باشد، اما احیای تاکتیکی کارلوس کوربران، نفس تازهای به این تیم بخشیده است. قلب این تحول در خط میانی می‌تپد؛ جایی که دو بازیکن به نام‌های خاوی گوئرا و انزو بارنچا از «گزینه‌های جایگزین» به «ستون‌های غیرقابل حذف» تبدیل شده‌اند.

انزو بارنچا: از نیمکت‌نشینی تا اوج‌گیری خاموش

• این بازیکن ۲۳ سالهٔ آرژانتینی که با قرارداد قرضی از استون ویلا آمد، در دوران مربیگری روبن باراخا تنها ۷۲۶ دقیقه در ۱۲ بازی به میدان رفت و نتوانست جایگاه خود را تثبیت کند.
• اما تحت هدایت کوربران، او در ۹ بازی، ۷۷۰ دقیقه بازی کرده و به یکی از موثرترین هافبک‌های دفاعی لا‌لیگا تبدیل شده است:
• ۹ بازپس‌گیری توپ در هر ۹۰ دقیقه (جزو ۱۰ بازیکن برتر خط میانی لالیگا از زمان شروع کار کوربران).
• بهبود ۳۷٪ در موفقیت تکل‌ها و ۲۲٪ افزایش در درگیری‌های دفاعی نسبت به نیم فصل اول.
• عملکردی که نشریه اسپورت آن را «نمونه‌ای کلاسیک از رشد تحت مربیگری هدفمند» توصیف کرده است.

خاوی گوئرا: بازگشت به اوج

تابستان گذشته، انتقال ناکام او به اتلتیکو مادرید ضربه سنگینی به روحیه‌اش وارد کرد. اما اکنون تحت هدایت کوربران:

• پیشروی‌های حمله ساز: از ژانویه ۲۰۲۴، تنها رودریگو دو پائول (بازیکن اتلتیکو) حملات پیشروندهٔ بیش از ۱۰ متر بیشتری در میان هافبک‌های لالیگا داشته است.
• مشارکت در حملات: گوئرا با ۱۲ مشارکت مستقیم در گل‌های والنسیا (۵ گل، ۷ پاس گل)، اکنون موتور محرکهٔ حملات این تیم است.
• آمارهای کلیدی در دوران کوربران: میانگین ۴.۷ پاس کلیدی در هر بازی (۳ برابر دوران باراخا). ۶۷٪ موفقیت در دریبل (رتبه دوم در لالیگا برای هافبک‌ها).

دوپارهٔ طلایی: ترکیبی که کار می‌کند

کوربران با ایجاد هماهنگی بین این دو بازیکن، خط میانی والنسیا را بازتعریف کرده است:

• بارنچا به عنوان «شکست‌دهندهٔ حملات» با میانگین ۱۴.۳ بازپس‌گیری توپ در هر بازی.
• گوئرا در نقش «بازی‌ساز پیشرو» با ۸.۷ پاس طولانی دقیق در هر ۹۰ دقیقه.
• این ترکیب باعث شده والنسیا:
• ۳۵٪ حملات خود را از طریق خط میانی پیش ببرد (نسبت به ۱۹٪ در نیم فصل اول).
• میانگین تصاحب توپ از ۴۷.۲٪ به ۵۳.۸٪ افزایش یابد.

احیایی که پایدار می‌ماند؟

در حالی که والنسیا هنوز در جدول رده‌بندی جایگاه ایده آلی ندارد، این تحول خط میانی نشان می‌دهد که کوربران نه تنها بر بحران فعلی مسلط شد، بلکه پایه‌های آینده را نیز می‌سازد. همانطور که روزنامه آس نوشته: «این دو بازیکن ثابت کرده‌اند که گمشدهٔ دیرینهٔ والنسیا در خط میانی بوده‌اند». حال سوال اینجاست: آیا مدیریت باشگاه از این فرصت تاریخی برای بازسازی اساسی استفاده خواهد کرد؟

والنسیا در تقاطع امید و چالش: جوانان درخشنده، آیندهای نامشخص

والنسیا در شرایطی پارادوکسیکال قرار دارد: از یک سو، ثبات نسبی در زمین و ظهور استعدادهای جوان، امیدوار کننده برای آینده است؛ از سوی دیگر، خطر بازتولید چرخه معیوب فروش ستاره‌ها همچنان این باشگاه را تهدید می‌کند. در این بخش، به بررسی ابعاد مختلف این وضعیت می‌پردازیم.

جوانان درخشنده: از زمین بازی تا رادار تیم‌های بزرگ

• دیگو لوپز (۲۱ ساله): با ۶ گل و ۴ پاس گل در لیگ، به یکی از جذاب‌ترین مهاجمان جوان اروپا تبدیل شده است. عملکرد درخشان او در ۳ بازی اخیر (۱ گل در هر بازی) توجه تیم‌هایی مانند آتلتیکو مادرید و لیورپول را جلب کرده است.
• سزار تارگا (۲۲ ساله): این مدافع میانی که اخیراً به تیم ملی زیر ۲۱ سال اسپانیا دعوت شده، نه تنها با ۸۷٪ موفقیت در تکل‌ها و ۹۱٪ پاس‌های دقیق دفاعی درخشیده، بلکه با میانگین ۵.۳ پاس حط‌شکن خطوط دفاعی در هر بازی، به عنصری کلیدی در ساختار کوربران تبدیل شد.

آمار مقایسه‌ای:

بازیکن	گل‌ها+پاس‌گل	پاس‌های کلیدی/بازی	درگیری‌های دفاعی برنده شده
دیگو لوپز	۱۰	۲.۱	۳.۴
سزار تارگا	۱	۱.۷	۶.۸

معمای مدیریتی: بقا یا بازسازی والنسیا؟

کوربران با تبدیل والنسیا به تیمی ۳۵٪ کارآمدتر از نظر شاخص xG (گلهای مورد انتظار)، سقوط را به تأخیر انداخت. اما چالش‌های پیش رو پیچیده‌ترند:

• فشار مالی: بدهی ۱۸۰ میلیون یورویی باشگاه، هرگونه سرمایه‌گذاری بلندمدت را محدود می‌کند.
• تله فروش ستاره‌ها: دیگو لوپز با قرارداد ۴۰ میلیون یورویی خریداران، هدف بعدی خروجی های پرسود است.
• انتظارات هواداران: نظرسنجی اخیر روزنامه سوپِر دِپور نشان می‌دهد ۷۸٪ هواداران، بقا در لالیگا را بدون تغییرات ساختاری «پیروزی پوچ» می‌دانند.

سناریوهای پیش رو: چهار مسیر محتمل

۱. تثبیت کوربران: تمدید قرارداد او (که تا ۲۰۲۵ اعتبار دارد) و حمایت از طرح های توسعه او
۲. فروش هوشمندانه: جذب سرمایه از طریق فروش یک ستاره (مثلاً لوپز) و تقویت سایر خطوط.
۳. تغییر مالکیت: فشار زیاد بر پیتر لیم برای فروش باشگاه به سرمایه‌گذاران متعهد.
۴. تکرار چرخه معیوب: ادامه مدل فعلی و خطر سقوط قطعی در فصله ای آتی.

فرصتی تاریخی در آستانه تباهی

والنسیا اکنون در موقعیتی است که می‌تواند با اتکا به آکادمی پرورش استعدادهای درجه یک (رتبه ۲ اسپانیا پس از لا ماسیا) و مربیگری نوآورانه کوربران، بازسازی شود. اما تاریخ نشان داده است که مدیریت این باشگاه ترجیح می‌دهد به جای ساختن «پروژه»، به «فروش محصولات» ادامه دهد. همانطور که مارکا هشدار می‌دهد: «جوانان امروز می‌توانند قهرمانان فردا باشند، اما فقط اگر امروز در والنسیا بمانند».

والنسیا در مرز بقا: چالش‌های پیشِ‌رو و نیاز به تحول پایه‌ای

با وجود پیشرفت‌های اخیر، والنسیا هنوز ۱۸٪ احتمال سقوط را طبق پیش‌بینی‌های «ابر رایانه اُپتا» دارد. این تیم در میانهٔ یک نبرد نفس‌گیر برای بقاست و بهبودهای تاکتیکی کارلوس کوربران باید با اقدامات فوری در سطوح مدیریتی تکمیل شود. در اینجا کلیدی‌ترین نکات را بررسی می‌کنیم:

تلاش ناکافی والنسیا در بازار نقل‌وانتقالات ژانویه

والنسیا در ژانویه ۲۰۲۴ با امضای قرارداد با عمر سادیق، مکس آرونس و ایوان خایمه تلاش کرد ترکیب فرسودهٔ خود را تقویت کند، اما نتیجهٔ این اقدامات ناامیدکننده بود:

• عمر سادیق: تنها بازیکن مؤثر با ۲ گل در ۹ بازی.
• مکس آرونس: فقط ۱۲۲ دقیقه بازی به‌دلیل مصدومیت‌های مکرر.
• ایوان خایمه: هنوز حتی یک دقیقه در ترکیب اصلی ظاهر نشده است.
  این سرمایه‌گذاری ۲۴ میلیون یورویی نه تنها شکاف کیفی تیم را پر نکرد، بلکه نشان داد مدیریت باشگاه فاقد نقشه راه مشخص برای بازسازی است.

شاخص‌های هشداردهنده: چرا ۱۸٪ احتمال سقوط جدی است؟

• برنامه باقیمانده: هرچند برنامهٔ والنسیا نهمین برنامه آسان لالیگاست، اما ۳ از ۵ بازی باقیمانده خارج از خانه هستند.
• وابستگی افراطی به جوانان: ۶۳٪ گلهای تیم توسط بازیکنان زیر ۲۳ سال به‌ثمر رسیده؛ عاملی که در فشار بازی‌های حساس ممکن است به نقطه ضعف تبدیل شود.
• عمق کم ترکیب: ذخیره‌های خط میانی مانند آندره آلمدا و پپلو از نظر آمادگی جسمانی و فنی فاصلهٔ محسوسی با ترکیب اصلی دارند.

راه نجات: الزامات فوری برای بقا

۱. بهبود رکورد خارج از خانه: والنسیا تنها ۱۰ امتیاز از ۱۵ بازی خارج از خانه کسب کرده است (بدترین رکورد در ۱۰ سال اخیر).
۲. استفاده حداکثری از سادیق: این مهاجم نیجریه‌ای با قد ۱۹۲ سانتی‌متر، تنها ۳۲٪ توپ‌های هوایی را برنده شده؛ نیاز به ارتقای هماهنگی با هافبک‌ها دارد.
۳. حفظ تمرکز دفاعی: در ۱۵ دقیقه پایانی بازی‌ها، والنسیا ۴۲٪ از گل‌های خود را دریافت کرده که نشان دهنده افت تمرکز است.

چشم‌انداز آینده: فراسوی بقا برای والنسیا

حتی در صورت حفظ جایگاه در لالیگا، والنسیا نیازمند تحولاتی است که فراتر از اقدامات کوتاه‌مدت است:

• جذب سرمایه گذار استراتژیک: بدهی ۱۸۰ میلیون یورویی باشگاه تنها با تغییر مالکیت قابل مدیریت است.
• بازسازی آکادمی: با وجود تولید استعدادهایی مانند گوئرا و لوپز، رتبهٔ آکادمی والنسیا از ۲ به ۴ در ۲ سال اخیر سقوط کرده است.
• تمدید قرارداد کوربران: مربی ۴۱ ساله با میانگین ۱.۵ امتیاز در هر بازی، بهترین رکورد یک مربی والنسیا از زمان مارسلینو در ۲۰۱۹ است.

والنسیا در حال حاضر نه یک تیم، بلکه آزمایشگاهی برای سنجش تضاد بین سنت و مدرنیته است. بقا در لالیگا می‌تواند پنجره‌ای به سوی بازسازی باشد، اما تنها در صورتی که مدیریت باشگاه به جای تکیه بر فروش ستاره‌ها، به تقویت زیرساخت‌ها و حفظ کوربران متعهد شود. همانطور که روزنامه ال موندو دپورتیوو نوشته: «مستایا نفس های آخرش را می‌کشد، اما هنوز می‌توان قلبش را نجات داد».