منچستریونایتد در بازی وسط هفته‌ای مهمان پدیده این فصل لیگ برتر، ناتینگهام فارست بود. جایی که آنها سیزدهمین شکست این فصل خود را با نتیجه 0-1 ثبت کردند. رکورد بیشترین شکست آنها در یک فصل از لیگ برتر، مربوط به سال پیش با 14 شکست بود. اما با توجه به اینکه هنوز 8 بازی دیگر تا پایان فصل لیگ دارند، احتمال شکستن رکورد قبلی‌شان بسیار زیاد است.
از زمان اولین بازی شیاطین سرخ تحت هدایت روبن آموریم در 24 نوامبر، (تساوی 1-1 در مقابل ایپسویچ) آنها از 19 مسابقه تنها موفق به کسب 22 امتیاز شدند. حاصل عملکرد آنها در این بازه زمانی 9 شکست و 6 پیروزی بود.
نتایج به ما نشان می‌دهد که آموریم در حال حاضر ضعیف‌ترین آمار را در قامت مربی شیاطین سرخ (از زمان شروع پریمیرلیگ) دارد. پایین‌ترین درصد برد (31.6%) و کمترین میزان امتیاز به ازای هر بازی (1.16). نفر دوم از این حیث، رالف رانگنیک بود با 1.54 امتیاز به ازای هر بازی!
سقوط یک پادشاهی
سقوط یونایتد اما، تنها مربوط به دوره آموریم نیست. از زمان خداحافظی سر الکس در فصل 13-2012، آنها در سراشیبی سقوط قرار گرفتند. یونایتد پله پله از جمع مدعیان لیگ خارج شد.
آنها تحت هدایت 10 مربی مختلف در 448 بازی لیگ برتری، تنها موفق به کسب 786 امتیاز شدند. 209 امتیاز کمتر از همشهری‌شان با 995 امتیاز. همچنین لیورپول، آرسنال، چلسی و حتی تاتنهام هم امتیازات بیشتری کسب کرده‌اند.
به طور شگفت‌انگیزی، شکست مقابل ناتینگهام فارست، صد و چهاردهمین شکست منچستریونایتد در لیگ برتر از زمان جدایی فرگوسن بود. این با تعداد شکست‌های آنها در دوران حضور فرگوسن در این رقابت‌ها (بدون در نظر گرفتن نتایج دسته اول انگلیس) برابری می‌کند.
موضوع نگران‌کننده‌تر این است که این تعداد شکست در تقریباً نصف تعداد بازی‌ها رقم خورده. فرگوسن در 810 بازی خود به عنوان سرمربی منچستریونایتد در لیگ برتر 114 بار شکست خورد، در حالی که 10 مربی پس از او این تعداد شکست را تنها در 448 مسابقه تجربه کردند.
آینده مربی پرتغالی منچستریونایتد چه خواهد شد؟
آموریم ممکن است به لطف عملکرد خوب منچستریونایتد در رقابت‌های اروپایی نجات پیدا کند. چرا که شیاطین سرخ در مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ اروپا حضور دارند، اما او در فصلی سهیم بوده که می‌تواند بدترین فصل لیگ برتری آنها در نسل‌های اخیر باشد.
این فصل بدترین امتیاز آنها در تاریخ لیگ برتر خواهد بود، مگر اینکه یونایتد هر هشت بازی باقی‌مانده خود در لیگ برتر را پیروز شود، (که بعید به نظر می‌رسد) آنها حتی از رکورد 60 امتیازی فصل گذشته تحت هدایت اریک تن‌هاخ نیز پایین‌تر خواهد رفت.
آنها هنوز به 11 امتیاز از هشت بازی پایانی خود نیاز دارند تا حداقل به رکورد 48 امتیازی فصل برسند، فصلی که آخرین باری بود که یونایتد کمتر از 50 امتیاز کسب کرد. همچنین، آن فصل آخرین باری بود که منچستریونایتد در نیمه پایینی جدول قرار گرفت و در رتبه سیزدهم ایستاد.
بازی بعدی یونایتد، دربی منچستر مقابل سیتی در اولدترافورد است، که روز یکشنبه برگزار می‌شود. با توجه به اینکه آنها در دیدار رفت این فصل موفق به شکست سیتی در اتحاد شدند. این مسابقه فرصتی است تا برای اولین‌بار از فصل 2019-20، موفق به کسب دبل مقابل رقیب همشهری خود شوند. یونایتد و آموریم هر دو به یک نتیجه مثبت در این بازی نیاز دارند.
رضا حسینی، فوتبال لب– هر چقدر که هفته‌ی گذشته برای لیام لاوسن تلخ و دردناک بود، اما برای یوکی سونودا، خاطره‌انگیز و دوست داشتنی سپری شد. ردبول، درست در آستانه گرندپری خانگی سونودا، دری را به روی او باز کرد و بزرگ‌ترین فرصت دوران حرفه‌ای‌اش را رقم زد. چند روز پیش بود که خبر بزرگ منتشر شد. سونودا، هم‌تیمی مکس وشتپن در ردبول شد. لاوسن به آربی (RB Visa Cash) برگشت. درست همان جایی که 11 مسابقه‌ی آخر فصل 2024 حضور داشت.
افسانه‌های ژاپنی فرمول یک
تغییرات بحث‌برانگیز اخیر تیتر اصلی اخبار دنیای مسابقات را به خود اختصاص داده است. در حالی که یک حقیقت کمتر شناخته‌شده اما جالب نیز، در تاریخ غنی ژاپن در فرمول یک وجود دارد. امسال پنجاهمین سالگرد رویدادی خاص برای رانندگان ژاپنی در این ورزش است. در سال 1973،هیروشی فوشیدا، که پیش‌تر به‌عنوان اولین راننده ژاپنی حاضر در مسابقه 24 ساعته لمان، با تیم Sigma Automotive شناخته می‌شد. تبدیل به اولین ژاپنی‌ای شد که برای یک گرندپری فرمول یک موفق به کسب سهمیه شد. این مرد شجاع از کیوتو با خودروی Maki F101C، که چندان محبوب نبود، توانست به این موفقیت دست یابد. او در نهایت به دلیل خرابی موتور نتوانست در گرندپری هلند مسابقه دهد.
ژاپنی‌ها در فرمولا وان!
اگرچه، یوکی سونودا، با ملحق شدن به تیمی که تاکنون شش قهرمانی جهان در بخش سازندگان را به نام خود ثبت کرده. این بهترین فرصت ممکن برای یک راننده ژاپنی است. با این حال، در نیم قرن گذشته، ژاپن 19 راننده را در فرمول یک به میدان فرستاده که هرکدام در نوع خود چهره‌های قدرتمندی بودند.
آگوری سوزوکی
ساتورو ناکاجیما
ساتورو ناکاجیما، که یک راننده تحت حمایت هوندا بود، اولین راننده تمام‌وقت ژاپنی در فرمول یک بود. در کنار آیرتون سنا، و سپس نلسون پیکه، در تیم لوتوس رانندگی کرد و در میانه جدول قرار گرفت. او بعدها در چند مسابقه برای تیم تیرل نیز عملکرد خوبی از خود نشان داد.
ساتورو ناکاجیما در گرندپری سوزوکا 1988 در تعیین خط با نلسون پیکه رقابت سختی را داشت، علیرغم این که صبح همان روز مادرش را از دست داده بود. این راننده در آدلاید 1989 نیز در شرایط بارانی درخشش داشت. جایی که از انتهای گرید شروع کرد و تا جایگاه چهارم پیش رفت و سریع‌ترین دور مسابقه را نیز به نام خود ثبت کرد.
آگوری سوزوکی
اما یکی از معروف‌ترین راننده‌های ژاپنی، آگوری سوزوکی بود که در گرندپری خانگی‌اش در سال 1990 به عنوان اولین راننده ژاپنی بر روی پودیوم ایستاد. بعدها، او تیم سوپر آگوری خود را که با حمایت هوندا بود از سال 2006 تا 2008 اداره کرد.
تاکوما ساتو
راننده‌ی دیگری که می‌توان به او اشاره کرد، تاکوما ساتو است که مانند سونودا یک راننده کوچک و پرانرژی بود. شاید مهم‌ترین اتفاقی که رقم زد، پایان سوم او در گرندپری ایالات متحده برای تیم بار هوندا در 2004 بود. او بعدها در سال‌های 2017 و 2020، دوبار فاتح مسابقه‌ی ایندیاناپلیس 500 شد.
تاکوما ساتو
کامویی کوبایاشی
کامویی کوبایاشی بدون شک یکی از مشتاق‌ترین رانندگان ژاپنی فرمول یک بود؛ مبارزی سرسخت که در دوران حضورش در سائوبر، نگاه‌ها را به خود جلب کرد. او نماینده‌ی موجی از رانندگان ژاپنی بود که با تمام وجود برای اثبات خود تلاش می‌کردند، و زمانی که در گرندپری ژاپن 2012 برای تیم سائوبر روی سکو رفت، همانند آگوری سوزوکا و تاکوما ساتو، افتخاری بزرگ برای کشورش رقم زد. او در 2021 با تویوتا در لمان پیروز شد و در 2019-2020 و 2021 دو عنوان قهرمانی جام جهانی استقامت FIA را به دست آورد.
یوکی سونودا
سونودا و چالشی به بزرگی نام ردبول
یوکی سونودا در سال 2021، اولین فصل حضورش در فرمول یک، بهترین نتایج خود را با آلفاتائوری ثبت کرد؛ نهم در بحرین، ششم در مجارستان و چهارم در ابوظبی. روحیه جنگندگی‌اش همیشه بارز بوده، اما همین خصوصیت گاهی به فوران‌های احساسی در خودرو منجر شده که شاید باعث تردید ردبول در ارتقای او به تیم اصلی شد. بااین‌حال، او همیشه برای رسیدن به بهترین عملکرد تلاش کرده، هرچند که گاهی بدشانسی، استراتژی‌های نادرست یا مشکلات فنی مانع پیشرفتش شده‌اند.
در ابتدای سال 2025، ردبول در نهایت تصمیم گرفت به‌جای ارتقای سونودا، لیام لاوسون را برای این فصل به خدمت بگیرد. اما حالا در مسابقه خانگی‌اش، او باید ثابت کند که می‌تواند انتظارات را برآورده کند. مشکل اینجاست که وشتپن چنان برتری دارد که عملکرد RB21 را بهتر از آنچه که هست نشان می‌دهد، همان‌طور که سال گذشته با RB20 در دوران سختش چنین کرد. ردبول بعد از جلسه‌ای با مکس در میلتون کینز، متوجه مشکلات خودرو شده و می‌داند که ماشین روی تایرهای هارد بهتر عمل کرد.
سوال این است که آیا سبک رانندگی پر فشاری که یوکی دارد، بهتر از لاوسون یا پرز با این ماشین سازگار خواهد بود؟ فشار انتظارات بر روی او زیاد است، نه‌تنها به دلیل مسابقه خانگی، بلکه به این خاطر که صندلی کنار مکس در ردبول، بهترین فرصت برای درخشش یک راننده ژاپنی در تاریخ فرمول یک است.
صندلی دوم ردبول برای کیست؟
موقعیت راننده دوم در ردبول همیشه دشوار بوده، مشابه شرایط تیم لوتوس در دوران جیمی کلارک، جایی که کالین چپمن تنها به نظرات راننده اصلی‌اش توجه می‌کرد. مهندسان ردبول نیز طبیعی است که روی خواسته‌های مکس تمرکز بیشتری داشته باشند. در تاریخ، شرایط مشابهی در تیم بنتون 1994دیده شد؛ جایی که تنظیمات شوماخر برای خودرویی با تمرکز بر جلوی ماشین، با سبک رانندگی جی‌جی لتو و یوس وشتپن (پدر مکس وشتپن) سازگار نبود.
حالا، یوکی باید هرچه سریع‌تر بهترین روش را برای بیرون کشیدن سرعت از خودرویی پیدا کند که سازگاری با آن چالش‌برانگیز است. اما آینده‌اش در فرمول یک بیش از هر زمان دیگری در خطر است. اگر نتواند عملکرد درخشانی داشته باشد، احتمال حضورش در برنامه‌های آینده ردبول با ورود فورد به‌عنوان تأمین‌کننده موتور، کم خواهد شد.
از طرف دیگر، گزینه‌های او در تیم‌های دیگر محدود است. هوندا قرار است با آستون مارتین همکاری کند و صندلی‌های آن تیم پر هستند. تیم‌های دیگر مانند ویلیامز، هاس، آلپاین و سائوبر نیز برنامه‌های خود را دارند. در این شرایط، آیا یوکی می‌تواند مانند هموطنان موفقش روی سکو برود؟ یا اگر لیام لاوسون در آربی عملکرد بهتری ارائه دهد، ردبول تصمیم دیگری خواهد گرفت؟
محمدرضا حسینخانی، فوتبال لب – بررسی تی‌تی‌ها در لیگ بیست و چهارم در فصلی که میلیون‌ها عاشق به دنبال مهره گمشده ۵۵ سال هواداری در لیگ داخلی هستند. تراکتور پس از مدت‌ها جام را بالا می‌برد!
دراگان اسکوچیچ
سرمربی کروات تراکتور، با سابقه صعود به لیگ برتر با بابلی‌ها و جام جهانی با تیم ملی ایران، تا مرد شماره یک فصل تاثیرگذار تراکتور.
دراگان اسکوچیچ، جرات برعهده گرفتن تیم مارک ویلموتس که با یک مساوی از مقدماتی درحال حذف بود را داشت. او روزهای درخشانی با ملی‌پوشان رغم زد و مقدمه‌ساز رزرو بلیط قطر ۲۰۲۲ برای ایران شد.
سرانجام پس از بی‌لطفی فدراسیون فوتبال به او، کارلوس کی‌روش جانشین هدایت تیم ملی برای جام جهانی شد، که پس از ارائه نمایش به شدت ضعیف در قطر، بازهم از دور گروهی این تورنومنت بالا نرفت.
اسکوچیچ پس از پایان جام جهانی سکوت خود را شکست و بیان کرد:
“آنها مثل سگ من را بیرون کردند، دیگر برنمی‌گردم.”
سرانجام در ۱۹ تیر ۱۴۰۳ اسکو با انگیزه اولین قهرمانی تراکتور و همچنین اثبات خود به فدراسیون برای اشتباهی که در انتخاب کی‌روش به جای او داشتند به تراکتور پیوست.
چینش؛ ترکیبی از جوان‌های با انگیزه و بازیکنان با تجربه
سنگربان اصلی، علیرضا بیرانوند، با انتقالی جنجالی از پرسپولیس به تراکتور پیوست و توانست روزهای پرفروغ خودش را ادامه دهد. هم اکنون بیرانوند با ۱۴ کلین‌شیت در صدر رقابت کسب دستکش طلایی است.
تیم اسکو در چینش اصلی دفاع خود از محمد نادری-شجاع خلیل‌زاده-عارف آقاسی-دانیال اسماعیلی‌فر استفاده می‌کند. در خط هافبک، که به عقیده کارشناسان متعدد، عامل اصلی موفقیت تراکتور قلمداد می‌شود از ریکاردو آلوز-ایگور پوستونسکی-مهدی ترابی بهره می‌گیرد. در فاز هجومی نیز، مهدی هاشم نژاد-تومیسلاو اشترکالی-امیرحسین حسین‌زاده بازی می‌کنند.
تراکتور در دفاع؛ ترکیبی از تجربه و استقامت
تلفیق شجاع خلیل‌زاده ۳۴ ساله و عارف آقاسی ۲۸ ساله، تیم را در دوئل‌های زمینی و هوایی موفق کرده است.
دو فولبک کناری اسکو، (اسماعیلی فر و نادری) پیستون‌های پیش رونده این تیم در عقب زمین هستند. با توجه به توانایی در ارسال از جناحین، بار هجومی تیم از کناره‌ها را به دوش بکشند. با این حال نقطه ضعف تیم اسکو، دفاع اشتباه‌های فردی شجاع خلیل‌زاده در دفع توپ و خطاهای پر تعداد است.
اسکوچیچ، بر خلاف دیگر مربیان حاضر در ایران، به جای هجوم از کناره‌ها، بیشتر سعی در ایجاد خلق موقعیت از عمق دارد. به همین علت، دانیال و نادری اجازه بیش از حد جلو رفتن را ندارند و نمی‌توان از کناره‌ها به تراکتور آسیب رساند. در نتیجه‌ی این امر تراکتور در ۲۳ مسابقه تنها ۱۱ گل دریافت کرده است و از این بابت بهترین تیم لیگ است. مهدی شیری تعویضی قابل اعتماد و البته در خدمت تیم اسکو برای دفاع است که توانایی بازی کردن در هر دو سمت بک‌های تیم را دارد.
از سمت دیگر علیرضا آرتا و عارف غلامی نیز در مسیر این فصل به ترکیب ملحق شدند که با توجه به تایم بازی آنها می‌توان مدعی شد که مرد کروات اعتقادی به آنها ندارد.
نقطه برتری تراکتور؛ دابل پیوت پرتغالی-کروات
با نظر شخصی سرمربی، ایگور پوستونسکی ۲۹ ساله به عنوان هافبک دفاعی به ایران آمد.
از همان ابتدای فصل خودش را به عنوان مهره‌ای باکیفیت و فراتر از سطح پست 6 های ایرانی نشان داد و یکی از بهترین پست شش‌های فصل با تشکیل پیوت با ریکاردو آلوز توانست به خوبی نقشه‌های اسکو را عملی کند.ایگور در تیم نقش هافبک تخریبچی و ایستا با هدف حفظ توپ بازی می‌کند و در کنار خود یکی از بهترین پلی‌میکر‌های تاریخ لیگ برتر را می‌بیند.
در نقطه‌ای که بسیاری از تیم‌ها با خرید‌های هنگفت و متعدد خارجی به دنبال ایجاد تفاوت هستند این مرد پرتغالی به خوبی به عنوان بازی‌ساز در تیم اسکو، تخریبچی در تیم بردیوف و همینطور رجیستا در تیم خمز ایفا کرد.
مهدی ترابی نیز با تجربه و تکنیک خود کاملترین خط میانی را شکل داد. وینگر سابق پرسپولیس و سایپا با ۴۵ پاس کلیدی از امیرحسین حسین‌زاده با ۴۲ پاس و رامین رضائیان با ۳۹ پاس کلیدی جلوتر قرار دارد.
سید مهدی حسینی به همراه پوریا پور علی از دیگر نفرات میانی تراکتور به شمار می‌روند. حسینی به علت پارگی رباط صلیبی ادامه فصل را از دست داد همینطور سرمربی تا این مقطع از فصل چندان روی پوریا پورعلی حساب نکرده است.
اسکواد پلیر و یار شفیق دراگان اسکوچیچ در خط هافبک، همانند پست دفاع مهدی شیری است که تجربه بازی در پست ۶ و ۸ تیم را در این فصل دارد و عملکرد نسبتا قابل قبولی را در مواقع لزوم از خود نشان داده.
تراکتور در حمله؛ بی‌رحم در متلاشی کردن دفاع حریفان اما کم دقت در گل کردن موقعیت‌های گلزنی
مهدی هاشم نژاد به عنوان وینگر راست ۲۱ ساله یکی از بهترین فصل های فوتبالی خود را سپری می‌کند.
وینگر سابق انزلیچی‌ها با جایگیری درست، دریبل به موقع و حمل توپ با سرعت بالا یکی از مهره‌های تاثیر گذار تیم می‌باشد که از جمله بازیکنان آندرریتد ایران به شمار می‌رود.
امیرحسین حسین‌زاده که توانست پس از دوران ناموفق در بلژیک مجددا خود را به تیم ملی برساند. به عقیده کارشناسان متعدد بهترین بازیکن این فصل لیگ برتر می‌باشد که توانسته با هوش بالا، قدرت دریبلینگ و همچنین در ارائه بازی بدون توپ تراکتور را از لحاظ خلق موقعیت از تمامی تیم‌های حاضر جلوتر ببرد.
ترابی و حسین زاده مشترکا با ۶ پاس گل در صدر بهترین پاسور‌های ایران هستند.
تومیسلاو اشترکال نیز فوروارد مرکزی تیم به عنوان بازیکن پشت به دروازه همچنین موفقیت در دوئل‌های هوایی کمک بزرگی به تراکتور می‌کند. اما همچنان خلا تراکتور در مهاجم فرصت طلب و زهر دار حس می‌شود.
سوکول چیکالشی در ابتدای فصل و دوماگوی دروژدگ در ادامه فصل توانسته‌اند در روزهای بد مهاجم کروات کار را برای تیم دربیاورند.
همچنین سجاد عاشوری و محمد قنبری از دیگر نفرات هجومی تراکتور هستند.
بهترین گلزنان تیم؛ تومیسلاو ۸ گل، هاشم نژاد ۷ گل و امیرحسین ۶ گل
این در حالی است که هیچکدام از ۳۸ گل تراکتور از روی نقطه پنالتی به ثمر نرسیده است.
انبوهی تجربه برای اسکوچیچ؛ حاصل چندین سال مربیگری در لیگ خلیج فارس
دراگان اسکوچیچ، با دو چینش ۴.۲.۳.۱ و ۴.۴.۲ توانسته در فصلی که مربیان لیگ برتری ثبات لازم ندارند با بهترین نفرات ثبات و آرامش را به تیم خود بدهد.
در چینش ۴.۲.۳.۱ حسین‌زاده و ترابی به صورت چرخشی به عنوان پشت مهاجم و وینگر چپ ایفای نقش می‌کنند.
با توجه به شیوه بازی لو بلاک تیم‌های مقابل تراکتور که عمدتا پرتعداد و با ۵ دفاع بازی می‌کنند این امکان برای تراکتور فراهم نیست که از کناره‌ها خلق موقعیت جدی‌ای روی دروازه داشته باشد.
پس به کارگیری کار تیمی از مرکز و پاس‌های عمقی از استراتژی‌های مهم تراکتور مقابل تیم‌های میانه و ته جدولی می‌باشد.
همچنین تراکتور به خوبی می‌تواند از موقعیت‌های گلزنی در منطقه ۱۴ زمین حریف، برای هافبک‌ها بعد از توپ‌های برگشتی فراهم کند. به همین علت نقش مهدی ترابی در تیم چشم غیرقابل چشم‌داشت است.
از برج آزادی به شاه‌گؤلی؛ دست روی نبض، میلیون‌ها پرشور در انتظار انفجار
اکنون چشم میلیون‌ها طرفدار عاشق در آذربایجان به چند هفته پایانی کورس ۳ اسبه قهرمانیست.
جایی که تراکتور با ۵۱ امتیاز و یک بازی کمتر ۲ امتیاز نسبت به سپاهان و ۴ امتیاز از پرسپولیس پیشتاز هستند.
تراکتور در حساس‌ترین بازی‌های باقی مانده خود در استادیوم سهند به مصاف استقلال تهران می‌رود و با تیم جور یحیی گل‌محمدی باید در اهواز رودررو شود.
لازمه قهرمانی تیم اسکوچیچ مشخص است. بدون در نظر گرفتن نتایج تیم‌های مدعی، فوتبال خوب ارائه کنید، برنده شوید و قهرمانی را جشن بگیرید.
برای شنیدن تحلیل‌های هفتگی در پادکست فوتبال لب، از این لینک به ما گوش دهید.
رضا حسینی، فوتبال لب– تنها دو مسابقه از فصل جدید گذشته و تا همینجا پر بوده از حواشی، داستان‌های داغ و چندین برنده متفاوت. در آستانه‌ی گرندپری ژاپن که سومین مسابقه فصل 2025 فرمول یک است، بحث‌های زیادی در جریان است.
یوکی سونودا، راننده ژاپنی، برای اولین‌بار در گرندپری خانگی‌اش با تیم ردبول مسابقه خواهد داد؛ لاوسن به تیم سابقش برگشته است. سوالات زیادی مطرح است. آیا رقابت بین هم‌تیمی‌های مک‌لارن، وارد مرحله‌ی حساس‌تری می‌شود؟ و آیا مرسدس، فراری یا ردبول می‌توانند در ژاپن برای پیروزی با آنها رقابت کنند؟ اگر می‌خواهید بدانید این آخر هفته باید به کجای پیست نگاه کنید، با ما همراه باشید.
جمع ژاپنی‌ها حسابی جمع شد
تیم آلپین اعلام کرد که ریو هیراکاوا، که یکی از رانندگان ذخیره این تیم در فصل 2025 است. در تمرین اول (FP1) گرندپری ژاپن پشت فرمان خودروی A525 خواهد نشست. او در مقابل تماشاگران خانگی خود رانندگی خواهد کرد.
هیراکاوا پیش‌تر در آخرین مسابقه‌ی فصل گذشته در ابوظبی رانندگی کرده بود. او نخستین تجربه‌ی حضور خود در یک جلسه تمرینی فرمول یک را با تیم مک‌لارن پشت سر گذاشت. او سابقه‌ای طولانی در رقابت‌های مختلف اتومبیل‌رانی، از جمله مسابقات تک‌نفره و استقامت دارد. هیراکاوا در سال 2022 قهرمان مسابقه 24 ساعته لمان شد. او همچنین دوبار عنوان قهرمانی “کلاس هایپرکار” را در مسابقات استقامت قهرمانی جهان FIA به دست آورد.
اکنون، پس از انجام تست‌های فرمول یک برای تیم‌های مک‌لارن و هاس، هیراکاوا در گرندپری خانگی قرار گرفته. او در پیست سوزوکا، برای اولین‌بار پشت فرمان یک خودروی 2025 قرار خواهد گرفت. او در این جلسه، جایگزین جک دوهان خواهد شد.
هیرکاوا در مصاحبه‌ای گفت:
“بسیار هیجان‌زده هستم و نمی‌توانم برای رانندگی با A525 در تمرین اول این هفته صبر کنم. فرمول یک در ژاپن همیشه برایم خاص بوده است. حالا اینکه بتوانم در یکی از جلسات این هفته رانندگی کنم، یک رؤیای واقعی است. همه چیز را آماده کرده‌ام، چند روز پیش در مرکز “انستون کار” با شبیه‌ساز را انجام دادیم و قرار است از این تجربه لذت ببرم. امیدوارم شرایط آب‌وهوایی خوب باشد. این یک جلسه کوتاه خواهد بود، اما من نهایت تلاشم را برای تیم خواهم کرد تا در تنظیمات خودرو بازخورد مفیدی ارائه دهم.”
ریو هیراکاوا
سونودا و رسیدن به آرزوی چندساله
هفته گذشته، تنها پس از دو گرندپری، ردبول تأیید کرد که تغییراتی در ترکیب رانندگانش ایجاد شده است. یوکی سونودا به عنوان هم‌تیمی مکس وشتپن به تیم اصلی پیوست و لیام لاوسن به تیم “ریسینگ بولز” برگشت. این تصمیم هیجان و توجه زیادی را پیش از مسابقه خانگی راننده‌ی ژاپنی به دنبال داشته است. راننده‌ی ژاپنی، بالاخره در فصل پنجم حضورش در فرمول یک، فرصتی پیدا کرد تا برای تیم اصلی ردبول رقابت کند.
با این حال، مسیر پیش روی سونودا آسان نیست. همان‌طور که لیام لاوسن در مسابقات ابتدایی فصل، ( و پیش از او، سرجیو پرز) متوجه شد، ماشین فعلی ردبول واقعاً خودروی سختی برای کنترل و هماهنگ شدن است. کریستین هورنر، مدیر تیم، تأکید کرده که تجربه‌ی سونودا می‌تواند در روند توسعه‌ی خودرو مؤثر باشد. اما این که حتی مکس وشتپن هم گاهی در پیدا کردن ریتم و سرعت مشکل داشته، نشان می‌دهد شرایط تا چه اندازه پیچیده است.
با این حال، پایان مسابقه‌ی قبلی در چین نشانه‌هایی از امید را به همراه داشت. وشتپن در استینت نهایی بسیار رقابتی ظاهر شد و از آن به‌عنوان یک نقطه‌ی مثبت یاد کرد. حالا سونودا، امیدوار است بتواند هرچه سریع‌تر با شرایط هماهنگ شود و قطعاً در سوزوکا، با حمایت بی‌نظیر هوادارانش، برای این کار انگیزه‌ی زیادی خواهد داشت.
یوکی سونودا
واکنش لاوسن چه خواهد بود؟
در سوی دیگر ماجرا، ارتقای سونودا به معنای آن است که لیام لاوسون باید با ناامیدیِ کنار گذاشته‌شدن از ردبول، کنار بیاید. آن هم پس از آغازی دشوار در این فصل. راننده‌ی نیوزیلندی در هر دو مسابقه‌ی ابتدایی، عملکرد بدی داشت و تیم هم تصمیم گرفت خیلی زود دست به تغییر بزند.
در ابتدا، لاوسن، به دلیل عملکرد فوق‌العاده‌ای که در طول ۱۱ مسابقه با تیم ریسینگ بولز از خود نشان داده بود، نسبت به سونودا در اولویت قرار گرفت. حالا او دوباره به همان تیم بازمی‌گردد تا سعی کند اعتماد به نفسش را بازیابد.
خودِ وشتپن هم در چین از لاوسن حمایت کرد و گفت که به نظرش خودروی “ریسینگ بولز” راحت‌تر از ردبول رانده می‌شود. او فکر می‌کرد هم‌تیمی‌اش در آن ماشین سریع‌تر خواهد بود تا در RB21 فعلی ردبول. حالا لاوسن این فرصت را دارد تا درستی این حرف را ثابت کند.
او به محیطی برمی‌گردد که برایش آشناست. نه‌تنها پیش از این نتایج خوبی در آن تیم گرفته، بلکه این مجموعه در گذشته به رانندگانی که بعد از حضور در کنار وشتپن به این تیم برگشته‌اند، کمک کرده تا دوباره مسیر پیشرفت‌شان را پیدا کنند. مثل پیر گسلی که پس از تجربه‌ای سخت در ردبول در سال ۲۰۱۹، موفق شد اعتبارش را دوباره به‌دست آورد.
لاوسن قطعاً انگیزه دارد تا شروعی قدرتمند داشته باشد، اما مثل سونودا، با چالش بزرگ تطبیق سریع با خودرویی جدید روبه‌رو است؛ آن هم در پیستی که اشتباهات را به سختی مجازات می‌کند.
لیام لاوسن
نبرد رانندگان مک‌لارن بر سر قهرمانی
مک‌لارن طی سال‌های اخیر نیازی به تغییر راننده نداشته است؛ اما هر چه جلوتر برویم، مدیریت لندو نوریس و اسکار پیاستری به‌خاطر رقابت تنگاتنگ‌شان برای قهرمانی، اهمیت بیشتری پیدا خواهد کرد. پس از نمایش درخشان پیاستری در چین، حالا هر دوی این راننده‌ها، یک پیروزی در کارنامه خود دارند؛ اما در حال حاضر این نوریس است که با ۱۰ امتیاز برتری نسبت به هم‌تیمی‌اش، در جدول قهرمانی رانندگان جلوتر قرار دارد.
در ژاپن سال گذشته، نوریس عملکرد خوبی در تعیین خط داشت و سوم شد که در نهایت مسابقه را در رده‌ی پنجم به پایان رساند؛ ولی پیاستری نتوانست با هم‌تیمی بریتانیایی‌اش هم‌سطح شود و به رتبه‌ی هشتم بسنده کرد. با این حال، مسیر پیشرفت پیاستری در دو سال گذشته بسیار سریع و چشمگیر بوده و مسابقه‌ی این هفته یک آزمون دیگر برای سنجش میزان رشد او خواهد بود.
تا اینجای فصل، یا با دستور تیمی مک‌لارن و یا به واسطه‌ی روند مسابقه، هنوز رقابت چرخ به چرخ نوریس و پیاستری را ندیده‌ایم. آیا ممکن است اولین رقابت واقعی بین دو مدعی قهرمانی در فصل ۲۰۲۵ همین آخر هفته اتفاق بیفتد؟ اگر این اتفاق بیفتد، سوزوکا بهترین صحنه برای آن خواهد بود؛ پیستی که به‌خاطر طراحی خاص، پیچ‌های پرسرعت و تغییر مسیرهای سریع، در میان رانندگان محبوبیت زیادی دارد. حال‌وهوای بی‌نظیری که تماشاگران ژاپنی در آن ایجاد می‌کنند را هم به این ترکیب اضافه کنید تا بدانید که ممکن است با یکی از تماشایی‌ترین رقابت‌های فصل در همین آخر هفته روبه‌رو شویم.
در حالی که رقابت میان دو راننده‌ی مک‌لارن از ابتدای فصل پیش‌بینی می‌شد، چیزی که کمتر انتظارش می‌رفت، شروع کم‌فروغ فراری در دو مسابقه‌ی نخست بود.
تیم فرد واسور، یکی از مدعیان اصلی برای قهرمانی در هر دو بخش معرفی شده بود؛ به‌ویژه با توجه به هیجان و توجه زیادی که حضور لوئیس همیلتون در کنار چالز لکلرک به همراه داشت. اما در دو رقابت اول، فراری با چیزی که انتظارش را داشتیم، فاصله‌ی زیادی داشت.
پس از یک آخر هفته‌ی سخت در ملبورن، فراری در چین رقابتی‌تر ظاهر شد، اما نتوانست عملکرد خوب روز شنبه را در مسابقه‌ی اصلی تکرار کند؛ لکلرک پنجم شد و همیلتون در جایگاه ششم از خط پایان گذشت. اما ساعاتی بعد، هر دو خودروی فراری از مسابقه دیس‌کوالیفای (حذف) شدند؛ اتفاقی که برای اولین بار در تاریخ این تیم رخ داد. در نتیجه، فراری حالا در جدول سازندگان در رده‌ی پنجم قرار دارد، هم‌امتیاز با تیم چهارم یعنی ویلیامز و ۶۱ امتیاز عقب‌تر از مک‌لارن در همین ابتدای فصل.
تیم فراری
ساینز و جستجوی پاسخ در ویلیامز در گرندپری ژاپن
اگر چه ویلیامز هم‌امتیاز با فراری در رده‌ی چهارم جدول تیمی قرار دارد، اما این شروع امیدوارکننده هنوز به گاراژ کارلوس ساینز در تیم ویلیامز نرسیده است.
ساینز در تست‌های پیش‌فصل بسیار رقابتی به نظر می‌رسید و از اینکه به آسانی با ساختار ویلیامز هماهنگ شده بود، ابراز رضایت می‌کرد. او در استینت اول گرندپری استرالیا نیز سرعت خوبی داشت؛ اما پس از تصادف در ابتدای آن مسابقه، روند او دچار افت شد.
راننده‌ی اسپانیایی در گرندپری دوم در شانگهای، از عملکرد ضعیفش متعجب بود؛ او نمی‌توانست درک کند چرا کنترل خودرو تا این حد دشوار شده، در حالی که در اوایل سال رابطه‌ی خوبی با آن برقرار کرده بود. ساینز برای مسابقه، تنظیماتی نزدیک به هم‌تیمی‌اش الکس آلبون را انتخاب کرد، اما با مشکلات متفاوتی روبه‌رو شد. شروع این فصل برای بسیاری از رانندگان دشوار بود، چرا که باید در جریان دو مسابقه‌ی پشت سر هم – که یکی از آنها اسپرینت هم داشت – با تیم‌های جدید و شرایط تازه سازگار می‌شدند. با این حال، حالا که حدود ۱۰ روز فرصت برای بررسی داده‌ها وجود داشته، ساینز به‌دنبال بازگشت به همان اعتمادبه‌نفس و امیدواری ابتدایی فصل است.
حالا که کریستال پالاس به نیمه‌نهایی جام حذفی رسید، سخت است باور کنیم که اولین بردشان در لیگ برتر را تا اواخر اکتبر کسب نکرده بودند.
محمدرضا حیدری فوتبال لب-کریستال پالاس در جام اتحادیه دو برد مقابل تیم‌های چمپیونشیپ کسب کرد، اما پیش از پیروزی حیاتی برابر تاتنهام در نهمین بازی لیگ، فشارها در سلهرست پارک رو به افزایش بود.
حالا آن روزهای سخت به خاطراتی دور تبدیل می شوند و هواداران و باشگاه پس از پیروزی درخشان ۳-۰ مقابل فولام با هیجان به سفر به ومبلی فکر می‌کنند. پالاس آخرین بار در سال ۲۰۲۲ به نیمه‌نهایی جام حذفی رسید.
این تیم هرگز قهرمان جام حذفی نشده و دو بار در فینال شکست خورده است؛ یک‌بار در سال ۱۹۹۰ و بار دیگر در ۲۰۱۶. اما حالا هواداران می‌توانند رؤیای کسب اولین جام بزرگ تاریخ باشگاه را در سر بپرورانند. باشگاهی که تاریخ تأسیس آن، بسته به اینکه کدام تاریخ‌نگار را باور کنید، به سال ۱۸۶۱ بازمی‌گردد.
این تحول چشمگیر را الیور گلاسنر، سرمربی تیم رقم زد. از آغاز سال ۲۰۲۵، تنها لیورپول (۱۱ برد) بیش از کریستال پالاسِ گلاسنر (۱۰ برد) در تمامی رقابت‌ها پیروز شده است. پالاس همچنین با ثبت ۸ کلین‌شیت، بیش از هر تیم دیگری در لیگ برتر در ثبت کلین شیت موفق است.
فصلی سخت برای کریستال پالاس
گلاسنر از همان ابتدا می‌دانست که شروع فصل چالش‌برانگیز خواهد بود؛ تابستانی که در آن مایکل اولیسه، ستاره تیم، راهی بایرن مونیخ شد، بسیاری از بازیکنان درگیر تورنمنت‌های بزرگ بودند و چهار بازیکن هم در روز پایانی نقل‌وانتقالات به تیم اضافه شدند.
طول کشید تا همه این عوامل سر و سامان بگیرند، اما در سیستم مورد اعتماد 3-4-2-1 گلاسنر، پالاس تیمی منظم و قدرتمند است و با شتابی مثبت به هفته‌های پایانی فصل می‌رسد. پالاس در ۱۵ بازی اخیر خود تنها دو بار باخت که این آمار با توجه به اینکه آنها در کل فصل فقط سه برد خانگی در لیگ داشته‌اند، تحسین‌برانگیزتر به نظر می‌رسد.
خط دفاع سه نفره کریستال پالاس متشکل از کریس ریچاردز، ماکسنس لاکروآ و مارک گهی یکی از مستحکم‌ترین خطوط دفاعی لیگ برتر محسوب می‌شود.
لحظات سرنوشت‌ساز در راه است؛ ومبلی در انتظار پالاس
بی‌بی‌سی اسپورت از گلاسنر پرسید که آیا بازی مقابل فولام (جایی که پالاس در دقایق ابتدایی تحت فشار بود اما در نهایت قدرتمند به کار خود پایان داد) بازتابی از روند فصل و پایانی هیجان‌انگیز برای آن است؟
گلاسنر پاسخ داد: “فصل هنوز تمام نشده است. اگر این پایان کار باشد، راضی نخواهم بود. فکر می‌کنم این فقط آغاز سرنوشت سازترین مقطع فصل ماست. دو ماه پیش رو داریم و امیدوارم ۱۲ بازی دیگر در پیش باشد. نکته مثبت این است که تیم در شرایط خوبی قرار دارد و بازیکنان آماده هستند. این دو ماه را کنار هم خواهیم بود، بازی‌های زیادی داریم و می‌توانیم دوباره به بهترین فرم خود برسیم.
امروز، به‌ویژه در دقایق ابتدایی، از این سطح فاصله داشتیم. باید در بهترین شرایط خود باشیم تا بیشترین تعداد پیروزی ممکن را به دست آوریم.” هواداران کریستال پالاس در حال سرود خواندن درباره سفر به ومبلی بودند، اما گلاسنر ترجیح داد درباره احتمال قهرمانی در این ورزشگاه ملی صحبت نکند.
او گفت: “نمی‌خواهم درباره قهرمانی حرف بزنم، چون حتی در بازی بعدی هم نمی‌توانیم جامی ببریم. این فقط نیمه‌نهایی است. وقتی وارد یک رقابت حذفی می‌شوید، فرقی ندارد که در دور اول حذف شوید یا نیمه‌نهایی، چون هدف همیشه قهرمانی است. رسیدن به نیمه‌نهایی یک دستاورد بزرگ است. به‌ویژه در ومبلی، چرا که همیشه جو خاصی دارد.”
اهمیت بالای ابرچی ازه
گلاسنر گفت که تاکنون سه بار به ومبلی رفتم و هر سه بار از مترو استفاده کردم. دو بار برای تماشای بازی تیم ملی انگلیس و یک بار هم وقتی دخترش را برای کنسرت تیلور سوئیفت به آنجا رساند.
یکی از این بازدیدها دوشنبه شب بود، زمانی که او تماشاگر گلزنی ابریچی اِزه در اولین بازی ملی‌اش برابر لتونی بود. اِزه برای تطبیق با شرایط پالاس پس از جدایی اولیسه زمان برد و گل او مقابل فولام تنها پنجمین گلش در این فصل بود.
گلاسنر گفت: “فکر می‌کنم ابز فصل عجیبی را پشت سر می‌گذارد. در لیگ برتر گل‌های زیادی نزده، اما موقعیت‌های زیادی داشته است. در بسیاری از صحنه‌ها بدشانس بود (گل‌های مردود، توپ‌هایی که تغییر مسیر داده‌اند، ضرباتی که به تیر خوردند) اما همیشه به تلاشش ادامه می دهد.
با مصدومیت‌هایی هم مواجه شد، آن هم مصدومیت‌های عجیب. فکر می‌کنم گلش مقابل لتونی، اولین گل ملی‌اش، برای او از نظر شخصی اهمیت زیادی داشت و به او کمک کرد.
او همیشه اعتمادبه‌نفس دارد. همه می‌دانیم که تمام‌کنندگی فوق‌العاده‌ای دارد و می‌تواند به خوبی با پای راست خود به سمت دروازه برود. ما به این کیفیت، به‌ویژه در ضربات نهایی، نیاز داریم و امروز هم به ما کمک کرد.”
محمد حیدری فوتبال لب – دین هویسن در ماه نوامبر حتی در ترکیب بورنموث جایی نداشت، اما هفته گذشته در لیگ ملت‌های اروپا برای اسپانیا، قهرمان اروپا، درخشید. بدون شک این مدافع جوان سال شگفت‌انگیزی را پشت سر می‌گذارد.
مصدومیت‌ها در ماه‌های اخیر، چند فرصت برای دین هویسن ایجاد کردند، اما او با عملکردی فوق‌العاده از این فرصت‌ها بهره برد. آخرین وقفه بازی‌های ملی، فرصت بزرگی برای دین هویسن رقم زد. این مدافع ۱۹ ساله به دلیل مصدومیت اینیگو مارتینز از بارسلونا به تیم ملی اسپانیا دعوت شد. سپس، مصدومیت پائو کوبارسی در نیمه نخست دیدار یک‌چهارم نهایی لیگ ملت‌ها مقابل هلند باعث شد او اولین بازی ملی‌اش را تجربه کند.
هویسن در مجموع ۴۹ دقیقه از آن بازی را به میدان رفت و آن‌قدر خوب کار کرد که در دیدار برگشت در ترکیب اصلی قرار گرفت. او در نهایت تمام ۱۲۰ دقیقه را بازی کرد و اسپانیا با پیروزی در ضربات پنالتی به جمع چهار تیم پایانی لیگ ملت‌های اروپا در تابستان امسال راه یافت.
نکته جالب اینجاست که مدافع ملی پوش اسپانیا تا همین چهار ماه پیش حتی بازیکن ثابت بورنموث هم نبود. او تابستان گذشته از یوونتوس به این تیم پیوست. در انتقالی که اکنون با مبلغ اولیه ۱۲.۸ میلیون پوند (که ممکن است به ۱۵.۳ میلیون پوند برسد) یک خرید فوق‌العاده به نظر می‌رسد.
او در ماه‌های اول حضورش در انگلیس فرصت‌های محدودی پیدا کرد. از جمله آزمونی بزرگ در سپتامبر، زمانی که در ترکیب اصلی برابر لیورپول قرار گرفت. با این حال، بورنموث در هیچ‌یک از پنج بازی‌ای که هویسن بیش از ۲۵ دقیقه در آن حضور داشت، پیروز نشد. از جمله سه بازی که او ۹۰ دقیقه کامل در میدان بود.
مصدومیت ها به نفع هویسن!
اما مصدومیت جدی همسترینگ مارکوس سِنِسی، مدافع میانی اصلی بورنموث، فرصت دیگری به هویسن داد و این بار او از آن نهایت استفاده را برد.
عملکردی درخشان و گل سه‌امتیازی در پیروزی ۱-۰ مقابل تاتنهام در اوایل دسامبر، هرگونه تردید درباره توانایی این مدافع جوان برای بازی در لیگ برتر را از بین برد. هویسن همیشه حمایت آندونی ایرائولا، سرمربی تیم، را داشت. اما هواداران لیگ برتر معمولاً انتظار دارند که یک نوجوان خارجی برای تطبیق با فیزیکی‌ترین لیگ دنیا با مشکل مواجه شود. به‌ویژه مدافعی با فیزیک لاغر و بلندقد مانند او.
هویسن از نظر ظاهری شبیه مدافعان سنتی لیگ برتر نیست. چهره‌ای جوان دارد و برخی ممکن است تصور کنند که مهاجمان فیزیکی به‌راحتی می‌توانند او را تحت فشار بگذارند. اما با قامت ۱۹۸ سانتی‌متری، جثه لاغر او می‌تواند گمراه‌کننده باشد. چیزی که مشخص است، این است که او بازیکن ضعیفی نیست. چالش‌های فیزیکی لیگ برتر هیچ‌گاه مانعی برای او نبوده است.
برعکس، در واقع هویسن هیچ‌گاه از نبردهای فیزیکی فرار نمی‌کند و در مواجهه با برخی از بهترین مهاجمان جهان کاملاً آرام و مسلط بوده است. از میان مدافعان لیگ برتر که این فصل حداقل ۱۵۰۰ دقیقه بازی کرده‌اند، تنها هفت نفر بیشتر از او در دوئل‌های هوایی شرکت کرده‌اند. او ۵۹.۳% از نبردهای هوایی خود را برده است.
برای درک بهتر این آمار، او از نظر موفقیت در نبردهای هوایی هم‌سطح گابریل ماگالائس، مدافع تنومند آرسنال است. او اندکی بالاتر از دو مدافع توانمند دیگر، یان پل فن هکه و مارک گهی (هر دو ۵۹.۱%) قرار دارد.
هویسن، قابل اعتماد با توپ
همچنین او در میان مدافعان میانی، رتبه سوم را در ارتکاب خطاها به ازای هر ۹۰ دقیقه (۱.۲) دارد. (اگر بازیکنانی که در حال حاضر برای تیم‌های انتهای جدول لیگ برتر بازی می‌کنند را کنار بگذاریم، او در این زمینه در صدر قرار می‌گیرد). او در حال حاضر شش کارت زرد دریافت کرده است. پنج تای آنها به دلیل خطاهای تاکتیکی بوده (یکی هم به دلیل بحث با حریف). این آمار ممکن است لزوماً جنبه‌های مثبت زیادی نداشته باشد، اما به خوبی نشان می‌دهد که هویسن چطور به جنبه فیزیکی بازی نزدیک می‌شود. او واقعاً برای نبرد آماده است.
او یک فوتبالیست استثنایی است. برای رسیدن به تیم ملی اسپانیا در سن ۱۹ سالگی و سپس به قدری خوب بازی کردن که لوئیس د لا فوئنته، سرمربی اسپانیا که به‌طور علنی گفته قصد دارد به بازیکنانی که تابستان گذشته قهرمان اروپا شدند وفادار بماند، دچار دردسر انتخاب شود، باید بازیکن برجسته‌ای باشید.
هویسن در کار با توپ بسیار راحت است. او بهترین درصد موفقیت پاس در میان بازیکنان بورنموث را که بیش از دو بازی در لیگ برتر این فصل انجام داده‌اند، دارد (۸۴.۳٪). در تیم ملی اسپانیا که به پاس‌کاری معروف است، او ۹۰.۴٪ از پاس‌های خود را در دیدار برگشت مقابل هلند در یکشنبه گذشته موفق ثبت کرد.
او صرفا پاس ایمن نمی دهد. دین در میان مدافعان میانی با ۱۵۰۰ دقیقه بازی در لیگ برتر این فصل، رتبه سوم را از نظر پاس‌های پیشرونده به ازای هر ۹۰ دقیقه (۴.۰) دارد. (پاس‌هایی که در جریان بازی آغاز می‌شوند و از دو سوم هجومی زمین شروع می‌شوند. این پاس‌ها حداقل ۲۵٪ توپ را به سمت دروازه حریف نزدیک‌تر می‌کنند.)
بدون تغییر در اسپانیا
در مقابل هلند، او در دقایق ابتدایی وقت اضافی با یک پاس بلند فوق‌العاده از بالای خط دفاعی هلند، پاس گل بازی را داد. او لامینه یامال را برای گل سوم اسپانیا که تیمش را ۳-۲ پیش انداخت، به جلو فرستاد. هویسن همچنین در ایجاد موقعیت گل به شدت مشارکت داشت.
نباید خیلی عجیب باشد که او در کار با توپ اینقدر ماهر است. هویسن در پنج سالگی به اسپانیا رفت و در دوران ژاوی، آندرس اینیستا و تیم‌های قهرمان بارسلونا و اسپانیا در آنجا بزرگ شد. بنابراین آموزش فوتبالی او در مالاگا قطعاً تمرکز زیادی بر حفظ توپ داشته است. حتی اگر تسلطش به این سطح بازی هنوز هم بسیار شگفت‌انگیز باشد. نباید تعجب‌آور باشد که او این‌چنین راحت در تیم ملی اسپانیا تحت هدایت د لا فوئنته بازی کرد.
با این حال، دین هویسن همچنان اول و مهم‌تر از هر چیز یک مدافع است. در این زمینه نیز هویسن به خاطر درک بالای خود از بازی برجسته است. میان تمام مدافعانی که این فصل حداقل ۱۵۰۰ دقیقه در لیگ برتر بازی کرده‌اند، او پس از یان بدنارک از ساوتهمپتون (۲.۳) رتبه دوم را از نظر قطع توپ به ازای هر ۹۰ دقیقه (۲.۲) تصاحب می کند. در عین حال تنها جرد برانتویت از اورتون (۶.۹) میانگین بیشتری در انجام دفع توپ‌ها به ازای هر ۹۰ دقیقه نسبت به او (۶.۷) ثبت رسانده است. هویسن همچنین در دفع توپ با سر به ازای هر ۹۰ دقیقه (۳.۳) رتبه پنجم را دارد. او در مسدود کردن شوت‌ها به ازای هر ۹۰ دقیقه (۱.۳) رتبه هفتم را دارد.
دین هویسن لایق جایگاه خود است
واضح است که او در حالی که بازیکن بسیار قابلی نیز هست از درگیر شدن در موقعیت‌های فیزیکی نمی‌ترسد. احتمالاً به همین دلیل است که هلند تلاش کرد تا او را متقاعد کند که نظرش را تغییر دهد. آینده بین‌المللی خود را به کشور زادگاه و والدینش اختصاص دهد، نه اسپانیا، هرچند در نهایت در این تلاش شکست خوردند.
ممکن است وقتی لوئیس د لا فوئنته آیمرک لاپورت، مارتینز و کوبارسی را در دسترس داشته باشد، هویسن دوباره در رتبه پایین‌تری در فهرست قرار گیرد. اما با این حال، این تصمیم نشان داد که سرمربی اسپانیا هویسن را به جای رائول آسنسیو ۲۲ ساله و فوق‌العاده که این فصل در قلب خط دفاع رئال مادرید و در غیاب ادر میلیتائو در کانون توجه قرار گرفت، انتخاب می کند.
مربیان تیم‌های ملی معمولاً مدافعان تیم‌های بزرگ‌تر را ترجیح می‌دهند. جرارد پیکه از بارسلونا و سرخیو راموس از رئال مادرید سال‌ها مدافعان مرکزی اسپانیا بودند. گرت ساوتگیت در طول دوران مربیگری‌اش فشار زیادی برای تغییر وجود داشت. اما او بیشتر از دیگران به جان استونز از منچسترسیتی و هری مگوایر از منچستریونایتد وفادار بود. قهرمانی ایتالیا در یورو نیز با خط دفاع مرکزی بازیکنان یوونتوس به دست آمد. شروع به بازی در دفاع مرکزی برای یک کشور بزرگ زمانی که برای یک باشگاه بزرگ بازی نمی‌کنی، معمولاً نیازمند چیزی خاص است.
آینده در انتظار دین هویسن
حتی اگر مصدومیت‌ها ابتدا دروازه را برای هویسن باز کرده باشند، او دوباره ثابت کرده که در چه سطحی قرار دارد. انتخاب شدن به عنوان مدافع مرکزی به جای آسنسیو، که تمام دقایق از دو دیدار رفت و برگشت رئال مادرید مقابل منچسترسیتی و اتلتیکو مادرید را بازی کرده و به طور منطقی می‌توان فرض کرد که آماده‌تر از هویسن برای بازی در یک مسابقه پر فشار در لیگ ملت‌ها است، یک دستاورد واقعی است.
دین هویسن ندر بازی رفت در شرایط سختی قرار گرفت. اما توانست سر و صدای تماشاگران هلندی که از تصمیم او برای انتخاب اسپانیا ناراضی بودند را نادیده بگیرد. او توانیت نمایش ثابت و قابل اعتمادی از خود ارائه دهد. همچنین جایگاهش را در ترکیب اصلی نگه داشت و در بازی برگشت نیز دوباره درخشان ظاهر شد.
طبیعتاً این نمایش‌های اخیر باعث شده که صحبت‌ها درباره احتمال انتقال او از بورنموث که پیش از این در حال مطرح شدن بود، شدت بگیرد. گزارش‌ها درباره بند فسخ ۵۰ میلیون پوندی او دلیل این است که صحبت‌ها درباره اینکه باشگاه بورنموث بعد از تابستان قادر به حفظ او نخواهد بود، گسترش یابد. فهرست باشگاه‌های احتمالی علاقه‌مند به او شامل بیشتر تیم‌های بزرگ دنیا می‌شود. رئال مادرید، بایرن مونیخ، چلسی، لیورپول، آرسنال، نیوکاسل و بارسلونا همگی به او علاقه دارند.
امیر محمد کلانتری، فوتبال‌لب – ابر رایانه اپتا لیورپول را با احتمال پیروزی 66.3% شانس اصلی این مسابقه معرفی کرد. این درحالیست که شاگردان دیوید مویس در 9 بازی اخیر، هیچ شکستی را متحمل نشدند.
نگاه کلی به نبرد لیورپول و همشهری خود
اورتون به دنبال این است که برای اولین بار از فصل 2020/21 در هر دو دیدار رفت و برگشت مقابل لیورپول، کیش و مات نشود. لیورپول تنها یک بار در 24 بازی خانگی اخیر خود در پریمیرلیگ مقابل اورتون شکست خورد و در کنار آن، 14 برد، 9 تساوی کسب کرد. قرمزها پنج بازی از شش بازی خانگی اخیر خود را پیروز از میدان خارج شدند.
از حواشی آخرین دربی در گودیسون پارک چه خبر؟
ضربه والی جیمز تارکوفسکی در واپسین لحظات بازی، پایان دراماتیکی را به آخرین دربی مرسی ساید در گودیسون پارک در فوریه گذشته بخشید.
اورتون با کسب تساوی 2-2 در دقایق پایانی، از لیورپولی 2 امتیاز گرفت که در مسیر قهرمانی بیست‌م خود است. به جرات می‌توان گفت که تافی‌ها در بیشتر دقایق آن دیدار تیم بهتری بودند، به طوری که شوت‌‌های بیشتری (10 شوت در برابر 6 شوت لیورپول) داشتند و شانس‌های گلزنی حریف را به 0.62 گل مورد انتظار (xG) محدود کردند. این کمترین مجموع xG بود که قرمزها در یک بازی این فصل لیگ داشتند.
بنظر می‌رسید که یک بار دیگر محمد صلاح ناجی پیروزی قرمزها شد تا اینکه جیمز تارکوفسکی با گلزنی در دقیقه 97:07 دومین گل دیر هنگام را به لیورپول در یک بازی پریمیرلیگی زد. البته این آمار برای زمانی است که اپتا از فصل 2006/07 شروع به ثبت داده‌ها کرد. آخرین گل دیرهنگام به لیورپول توسط رابین فن پرسی با پیراهن آرسنال در آوریل 2011 در دقیقه 97:10 بود.
درگیری های دیدار لیورپول و اورتون:
حتی بررسی طولانی توسط سیستم وار هم نتوانست از التهاب شور و حرارت گودیسون پارک بکاهد. در همین حال و پس از سوت پایان بازی، آتش خشم و نفرت بازیکنان دو تیم شعله‌ور شد. هنگامی که عبدولای دوکور برای تمسخر به سوی سکوهای لیورپولی‌ها رفت، کرتیس جونز به نشانه اعتراض به سمت او دوید و با این بازیکن درگیر شد. این تنش و درگیری باعث شد تا مایکل اولیور هردو بازیکن را با کارت قرمز از زمین اخراج کند.
درگیری‌ها به همینجا ختم نشد! هنگامی که آرنه اسلات و سیپکه هولشوف قصد داشتند نارضایتی خود را با داور مسابقه در میان بگذارند، با کارت قرمز ماکیل اولیور مواجه شدند.
کارت قرمز، یار همیشگی دربی مرسی‌ساید
با احتساب کارت قرمز بازیکنان، دربی مرسی‌ساید با 25 کارت قرمز، بیشترین کارت قرمز را نسبت به هر مسابقه دیگری در تاریخ پریمیرلیگ دارا است. همچنین اورتون به تنهایی 17 اخراجی که در برابر لیورپول دارد. این بیشترین تعداد اخراجی است که یک تیم در برابر تیم دیگر در این رقابت‌ها خلق کرد.
آرنه اسلات اعتراف کرد که نباید در گودیسون آرامش خود را از دست می‌داد، هرچند که احساس می‌کرد تصمیمات عمدتاً به ضرر تیمش بود. این مربی هلندی امیدوار است که در بازی برگشت در آنفیلد انتقام بگیرد. لیورپول در حال حاضر تنها یک بار در قرن بیست و یکم در آنفیلد از اورتون باخته است.
پیروزی مقابل اورتون دیوید مویس چندان هم آسان نیست!
گفتن آسان‌تر از عمل کردن است. چرا که تیم دیوید مویس در 9 بازی اخیر متوالی لیگ شکست ناپذیر بوده است. این طولانی ترین سریال شکست ناپذیری برای اورتون از فصل 2016/17 تحت هدایت رونالد کومان است.
آخرین بار که نوار شکست ناپذیری های اورتون از این طولانی‌تر شد، دسامبر 2013 بود (10 بازی). آنها در فوریه 2010 نیز با نوار 9 بازی شکست ناپذیری در مقابل لیورپول قرار گرفتند که در نهایت با یک گل بازی را در آنفیلد واگذار کردند. دیوید مویس در آن زمان هدایت تافی‌ها را بر عهده داشت.
لیورپول میخواهد از این بازی به‌عنوان پلی برای بازگشت به روند پیروزی‌های خود پس از حذف از لیگ قهرمانان و شکست در فینال جام اتحادیه، استفاده کند. با این حال، قرمزها با 12 امتیاز فاصله از آرسنال در صدر جدول لیگ قرار دارند و آماده و مشتاق هستند تا در خانه با حمایت هواداران به میدان بروند.
مویس، ناکام مطلق در مقابل لیورپول
مویس هیچکدام از 19 بازی خارج از خانه‌اش در پریمیرلیگ برابر لیورپول را نبرده است. این آمار بیشترین تعداد ناکامی در پیروزی در مقابل یک رقیب خاص در خارج از خانه است. دیوید مویس در مقابل چلسی نیز چنین آماری دارد. در اولین دوران مربیگری در اورتون، دیوید مویس 5 باخت و 6 تساوی در آنفیلد کسب کرد. آخرین آن در ماه می 2013 با نتیجه 0-0 بود.
وضعیت مصدومان اورتون
اورتون در هفته‌های اخیر توانست برخی از بازیکنان خود را که دچار مصدومیت شدند را به تیم بازگرداند. هرچند هنوز مشخص نیست که آیا این بازی برای ایلیمان اندیایه، که در دیدار رفت دچار مصدومیت شد، و دوایت مک‌نیل خیلی زود خواهد بود یا خیر. این در حالی است که دومینیک کالورت لوین همچنان غایب است.
تساوی و ضربات ایستگاهی، قوت قلب تافی ها
اورتون تنها یک پیروزی از شش بازی اخیر خود کسب کرد (همراه پنج تساوی).
اورتون 41٪ از گل‌های خود در این فصل لیگ را از ضربات ایستگاهی غیر از پنالتی (13/32) به ثمر رساند که بالاترین آمار در لیگ است. گل اول آنها توسط بتو در دیدار رفت در گودیسون پارک نیز از یک ضربه آزاد سریع خلق شد.
در مقابل، لیورپول کمترین سهم از گل‌های خود در این فصل را از ضربات ایستگاهی غیر از پنالتی با تنها 6٪ (4/69) به ثمر رساند. با این حال، لیورپول نیازی به تکیه بر ضربات ایستگاهی ندارد.
رد پای ستاره لیورپول در دربی مرسی ساید
اصلی‌ترین تهدید اورتون، محمد صلاح است. او در هفت دربی مرسی‌ساید اخیر خود در لیگ برتر مستقیماً در هشت گل (شش گل و دو پاس گل) تاثیر داشت. او در بازی رفت در گودیسون پارک هم گل زد و هم پاس گل داد. تنها بازیکنانی که در هر دو بازی لیگ خود مقابل اورتون در یک فصل هم گل زدند و هم پاس گل دادند، کریس ساتن در فصل 1993/94 و آلن شیرر در فصل 1994/95 بودند. صلاح به دنبال ثبت این آمار است.
تنها استیون جرارد (9) بیشتر از صلاح (8) در دربی‌های مرسی‌ساید در لیگ گل زده است. با توجه به عدم قطعیت درباره قرارداد جدید وینگر مصری در آنفیلد، این ممکن است آخرین حضورش در این بازی مهم باشد، بنابراین او قصد دارد رکورد جرارد را پشت سر بگذارد.
وضعیت مصدومان لیورپول
آلیسون بکر و رایان گراونبرخ به دلیل مصدومیت، زودتر از بقیه اردوی تیم ملی را ترک کردند. اما بنظر می‌رسد هردوی آنها برای بازی در دسترس باشند.
کانر بردلی به تمرینات بازگشت اما احتمالاً این بازی خیلی برای او زود خواهد بود، بنابراین جرل کوانسا ممکن است به بازی در سمت راست دفاعی ادامه دهد به‌ویژه در غیاب ترنت الکساندر آرنولد که مصدوم است.
آمار نبرد لیورپول و اورتون
از 120بازی انجام‌شده در گودیسون پارک، تساوی 2-2 در فوریه باعث شد آمار قبل از بسته شدن درهای این استادیوم قدیمی در ماه می، برابر بماند: هر دو تیم 41 بار برنده شدند (و 38 مرتبه مساوی). اما در آنفیلد، آمار کاملاً یک‌طرفه است.
لیورپول در 3 بازی خانگی اخیر خود مقابل اورتون در لیگ برتر با نتیجه 2-0 پیروز شده است. آخرین باری که آنها بردهای پیاپی بیشتری در مقابل تافی‌ها در بازی‌های خانگی داشتند، بین سال‌های 1990 تا 1994 بود (5 برد متوالی). همچنین، آنها در آن دوره هرگز این کار را بدون دریافت گل عملی نکردند.
در واقع، لیورپول تنها یکی از 24 بازی خانگی اخیر خود مقابل اورتون در لیگ برتر را باخته است (14برد، 9 تساوی) و در 5 بازی از 6 بازی اخیر در آنفیلد پیروز بود.
لیورپول اکنون 99 برد در این رقابت دارد. اگر این بازی را ببرند، پنجمین تیم در تاریخ لیگ انگلیس خواهند بود که 100 بار مقابل یک حریف خاص پیروز می‌شوند (آرسنال 111 برد مقابل اورتون، منچستریونایتد 106برد مقابل استون ویلا، لیورپول 103برد مقابل استون ویلا، آرسنال 100برد مقابل منچسترسیتی).
از سوی دیگر، دیوید مویس تنها 4 بازی از 38 بازی خود مقابل لیورپول در لیگ برتر را برده است (10 تساوی و 24 باخت) که درصد برد او فقط 10.5% است. بدترین رکورد او مقابل هر حریفی در این لیگ.
پیش‌بینی بازی لیورپول مقابل اورتون
از 65 دیدار پریمیرلیگی بین اورتون و لیورپول، 26 بازی با تساوی به پایان رسید که پس از چلسی مقابل منچستریونایتد (با 27 تساوی)، این رقابت بیشترین تعداد تساوی را در تاریخ لیگ دارد. جالب اینجاست که اورتون در این فصل نیز با 13تساوی، بیشترین تعداد مساوی را در بین تمام تیم های لیگ دارد و حتی در 4 بازی اخیرش نیز مساوی کرد.
اما مدل پیش‌بینی اپتا احتمال تساوی را پایین ارزیابی می‌کند و تنها در 18.8% از شبیه‌‌سازی‌‌های داده محور، بازی با تساوی به پایان رسیده است.
مهران قهرمانی-فوتبال لب پیش‌نمایش، پیش‌بینی‌ها و ترکیب‌های بازی رئال مادرید در برابر رئال سوسیداد:
رئال مادرید در دیدار برگشت مرحله نیمه نهایی کوپا دل ری به مصاف رئال سوسیداد می‌رود.
گل اندریک باعث شد مادرید در دیدار رفت با نتیجه 1-0 در خانه حریف پیروز شود.
لوس بلانکوس تاکنون 20 بار قهرمان این رقابت‌ها شده است.
تلاش رئال مادرید برای رسیدن به فینال
رئال مادرید میخواهد دوباره به فینال کوپا دل ری برسد. در دیدار برگشت مرحله نیمه نهایی، آنها به مصاف رئال سوسیداد می‌روند. اندریک، بازیکن جوان برزیلی، در اولین فصل حضورش در مادرید مدت بازی کمی داشته است. اما در بازی رفت با یک گل زیبا باعث پیروزی تیم شد. تیم کارلو آنچلوتی تاکنون 20 بار قهرمان این جام شده است. آخرین قهرمانی آنها در سال 2023 بود. قبل از آن، از سال 2014 به بعد به فینال نرسیده بودند. رئال مادرید در آخرین بازی خود در یک بازی سخت توانست لگانس را 3-2 شکست دهد. با این حال، برد بارسلونا مقابل خیرونا باعث شد مادرید سه امتیاز از صدر جدول عقب بیفتد.
وضعیت رئال سوسیداد
رئال سوسیداد در سال 2020 برای دومین بار قهرمان این جام شد. اما فصل 2024/25 برای این تیم بسیار سخت بوده است. این تیم اخیراً با باخت در برابر منچستریونایتد از لیگ اروپا حذف شده است. اما با پیروزی مقابل رئال وایادولید در آخر هفته، به رتبه دهم لالیگا رسید.
نتایج اخیر دو تیم
رئال مادرید در 5 بازی اخیر خود، 4 پیروزی و 1 شکست (بازی برگشت چمپیونزلیگ برابر اتلتیکو مادرید) را در کارنامه خود دارد.
رئال سوسیداد نیز در 5 بازی آخر خود، 1 پیروزی، 2 تساوی و 2 شکست را در تجربه کرده است.
لالیگا: رئال سوسیداد 2-1 رئال وایادولید
لالیگا: رایووایکانو 2-2 رئال سوسیداد
لیگ اروپا: منچستریونایتد 4-1 رئال سوسیداد
لالیگا: رئال سوسیداد 0-1 سویا
لیگ اروپا: رئال سوسیداد 1-1 منچستریونایتد
جزئیات مسابقه
مکان: مادرید، اسپانیا
ورزشگاه: سانتیاگو برنابئو
تاریخ: سه‌شنبه 1 آوریل
ساعت شروع: 23:00 به وقت تهران
داور: خاویر آلبرولا روخاس
داور VAR: دنیل خسوس تروخیو سوارز
ترکیب رئال مادرید
در بازی آخر هفته، رئال مادرید تیبو کورتوا را در اختیار نداشت. این دروازه‌بان بلژیکی برای بازی برگشت هم آماده نیست. بنابراین، آندری لونین به احتمال زیاد در دروازه خواهد بود. آنچلوتی در بازی رفت از ترکیب چرخشی استفاده کرد. احتمالاً در بازی برگشت هم از همه بازیکنان اصلی استفاده نکند. وینیسیوس و رودریگو که تازه از سفر به آمریکای جنوبی برگشته‌اند، ممکن است در ترکیب اصلی باشند. ادر میلیتائو و دنی کارواخال به دلیل مصدومیت تا پایان فصل غایب هستند. دنی سبایوس و فرلان مندی امیدوارند برای بازی مقابل آرسنال در لیگ قهرمانان آماده شوند.
آندر بارنتکسا که دوران سختی را در این فصل سپری کرده است، بعد از محرومیت دوباره به ترکیب بازمی‌گردد. او در کنار میکل اویارزابال و تاکفوسا کوبو در خط حمله خواهد بود. مارتین زوبیمندی هافبک میانی تیم است. او مورد توجه رئال مادرید و آرسنال قرار دارد. نایف آگورد، شرالدو بکر، آرسن زاخاریان و جون پاچکو احتمالا بازی نمی‌کنند. برایس مندز هم ممکن است غایب باشد.
رئال مادرید در هفته‌های اخیر آسیب‌پذیر بوده است. در بازی آخر مقابل لگانس هم به سختی پیروز شد. فصل شلوغ مادرید با این بازی آغاز می‌شود. آنچلوتی باید تیم را به خوبی مدیریت کند. رئال سوسیداد در گذشته تیمی قدرتمند بود. اما این فصل عملکرد خوبی نداشته است. احتمال دارد مادرید چند موقعیت خوب به حریف بدهد، چون کورتوا را در اختیار ندارد. اما توان هجومی بالا ممکن است باز هم به پیروزی آنها کمک کند. پیش‌بینی: رئال مادرید 2-1 رئال سوسیداد
نیکان میرزائی، فوتبال لب– منچستریونایتد در روز باکسینگ دی با نتیجه 2-0 مغلوب ولوز شد و به روند بد در لیگ برتر ادامه داد. آنها باید امیدوار باشند که روبن آموریم بتواند آنها را از طریق این طوفانی که پیش‌بینی کرده بود، راهنمایی کند.
مولینو صحنه آخرین شرمساری منچستریونایتد در روز پنجشنبه بود. پنجمین شکست آنها در تمام رقابت‌ها تحت هدایت روبن آموریم و چهارمین باخت در لیگ برتر در پنج دوره گذشته.
در حالی که این بازی، حداقل این نکته را داشت، که یونایتد تقریباً تمام نیمه دوم را پس از سومین کارت قرمز فصل برونو فرناندز پرس کرد؛ اما برای کسب نتیجه کافی نیست.
وضعیت آنها تیره و تار است. تنها بازی لیگ برتر در پنج بازی اخیر خود که شکست نخورده بودند، برابر منچسترسیتی بود. که به طرز قابل توجهی نامرتب بود، مطمئناً نشانه‌ای از خوش شانسی در مورد آن پیروزی وجود داشت.
از آن زمان، یونایتد از بورنموث در خانه شکست خورده است، و حالا ولوز. شکست آنها کاملاً مشخص بود – حتی اگر فرناندز اخراج نمی‌شد، به نظر نمی‌رسید که مردان آموریم سه امتیاز کسب کنند.
مشکلات منچستریونایتد
به ثمر رساندن گل یک مشکل است و از طرف دیگر آنها را با سرعت زیادی موقعیت از دست می‌دهند. این تحلیل پیشرفته نیست، اما بدیهی است که فرمولی برای موفقیت است.
آنها در روز کریسمس برای اولین‌بار در تاریخ لیگ برتر در نیمه آخر جدول لیگ برتر در روز کریسمس به مصاف ولوز رفتند و اکنون نتایج قوی لازم است تا اطمینان حاصل شود که سال جدید را در نیمه اول تمام می‌کنند.
آموریم از ابتدا مشخص بود که احتمالاً زندگی برای یونایتد قبل از اینکه بهتر شود، سخت‌تر می‌شود و در حال حاضر، آنها احساس می‌کنند که در حال غرق شدن هستند.
مشکلات آنها در زمین در حال افزایش است، مارکوس رشفورد مفید نیست. و مهم‌تر از همه، نتایج اکنون بدتر از زمان اریک تن‌هاخ نشان داده شده است.
حرف‌های آموریم
آموریم در ابتدای این ماه پیش از رویارویی با آرسنال گفت: “لحظات سختی خواهیم داشت و در برخی بازی‌ها تاکتیکمان فاش می‌شود، من این را می‌دانم.
می‌دانم که مربی منچستریونایتد بودن و گفتن این چیزها در کنفرانس‌های مطبوعاتی واقعاً سخت است – و ما می‌خواهیم همیشه برنده شویم، مهم نیست چه باشد – اما می‌دانیم که در مقایسه با آرسنال در نقطه‌ای متفاوت هستیم.
من دوست دارم چیزهای مختلفی بگویم، اما باز هم باید بگویم طوفان خواهد آمد.”
ببینید، اینجاست که نشانه کمی از زوال نشان می دهد.
شکست روز پنجشنبه به این معنی بود که آموریم اولین سرمربی منچستریونایتد بود که از والتر کریکمر در ژانویه 1932 (6/10) 5 بازی از 10 بازی اول خود را در تمام رقابت‌ها باخت.
به طور مشابه، یونایتد در 10 بازی اول آموریم دو بازی بیشتر از 10 بازی پایانی تن‌هاخ شکست داده است.
البته نکته اصلی در تلاش آموریم برای مدیریت انتظارات در آن هفته‌های اولیه، این واقعیت بود که او قصد داشت هویتی در تیم ایجاد کند و با ترکیبی متفاوت بازی می کرد. همیشه مشکلاتی وجود دارد و او تقریباً به ماه اول سلطنت خود مانند یک پیش فصل نزدیک شده است.
واضح است که برای اشتباه کردن انتصاب آموریم خیلی زود است. واضح است که چیزهای زیادی در مورد سرمربی سابق اسپورتینگ وجود دارد؛ اکثر مسائل در باشگاه قبل از ورود او وجود دارد. اگرچه بدون شک هواداران یونایتد شروع به تعجب خواهند کرد که چقدر بدتر خواهد شد.
وضع منچستریونایتد در جدول
ممکن است غیرقابل تصور به نظر برسد، اما از زمانی که آموریم به خدمت گرفته شد، یونایتد از همین تعداد بازی لیگ تنها 7 امتیاز کسب کرده است. تنها با نگاهی به آن بازه زمانی، آنها در رده پانزدهم جدول قرار می‌گیرند و بیش از دو تا از تیم‌های پایین‌تر از خود بازی کرده‌اند.
بدیهی است، ابررایانه Opta هنوز هم به احتمال زیاد رتبه چهار برتر (0.6٪) را بیشتر از پایان سه پایین (0.1٪) می بیند، اما در 10000 شبیه سازی فصل خود، یونایتد با 2.2٪ در رتبه شانزدهم قرار گرفت – که این باعث افزایش امتیاز می شود. تهدید به نبرد سقوط
عملکرد ولوز
ولوز با اخراج گری اونیل در حالی که تقریباً محکوم به سقوط به نظر می‌رسید، اکنون تحت هدایت ویتور پریرا، سرمربی جدید، دو برد بدون گل به دست آورده است. مطمئناً، تیم لستر که آنها را شکست دادند در شرایط سخت خود قرار دارند و یک نفر از منچستریونایتد اخراج شد، اما وولوز به سرعت نتیجه را محکم کرد.
حتی زمانی که بازی 11 بر 11 مقابل یونایتد بود، ولوز در مولینو از بین دو تیم منسجم‌تر به نظر می‌رسید. آنها شجاعانه دفاع می‌کردند، در خط میانی سرسخت بودند و شماره 10 آنها – ماتئوس کونیا – نمایش اجرا می‌کرد.
برخی از هواداران یونایتد در روز پنجشنبه تعجب می کردند که چرا آموریم نتوانست تأثیر فوری مشابهی را ایجاد کند.
ما باید به خاطر داشته باشیم که هر موقعیتی بسیار مهم است و مطمئناً هیچ فرصتی برای همه وجود ندارد، اگرچه هرچه مشکلات یونایتد بیشتر شود، این بازسازی سخت‌تر خواهد بود.
به عنوان مثال، از دست دادن فوتبال اروپا، به شدت بر پولی که آنها می توانند در بازار نقل و انتقالات خرج کنند، تأثیر می گذارد. با توجه به اینکه این تیم برای تن هاخ ساخته شده است، بازیکنان جدید مورد نیاز هستند تا انتظارات آموریم را برآورده کنند.
آروین منصوری، فوتبال لب– هفته گذشته، روبن آموریم، سرمربی منچستریونایتد، گفت که مدافعان میانی او، مانند مارتینز و مگوایر باید در هنگام ایجاد فرصت، تهاجمی‌تر باشند.
آموریم از دفاع‌هایش چه میخواهد؟
آموریم پس از باخت 3-2 یونایتد مقابل ناتینگهام فارست گفت: “ما از ابتدا در جریان بازی هستیم و تمرکز بر این است که توپ را با پاس‌های شلخته از دست ندهیم، و آنها (بازیکنان) در تلاش برای انجام این کار هستند. آنها باید اعتماد به نفس بیشتری داشته باشند، نه فقط برای گرفتن توپ، بلکه برای قرار دادن توپ بین خطوط. آنها سعی می کنند همه چیز را عالی انجام دهند، اما گاهی اوقات شما باید ریسک کنید و ما در این مسیر هستیم.”
سبک یونایتد تحت امر آموریم به معنای مسئولیت بیشتر برای مدافعان میانی است. پاس‌های عمودی آنها برای شروع ترکیب‌های پاس ضروری است که به تیم اجازه می‌دهد از طریق مخالف بازی کند.
استفاده آموریم از دو مدافع کناری و سه مهاجم در خط جلو، اغلب حریف را مجبور می‌کند تا شکل خود را بدون توپ برای دفاع از اضافه‌بارهای گسترده تنظیم کند؛ که به نوبه خود ممکن است بسته به اصلاحات حریف، فضایی برای حمله میانی ایجاد کند.
پیروزی 2-1 دیروز در دربی مقابل منچسترسیتی، نشان داد که چرا برای مدافعان میانی یونایتد مهم است که وقتی فضایی برای حمله وجود دارد، ریسک کنند.
تاثیر مارتینز در برد یونایتد
سازمان دفاعی سیتی با 1-4-1-4 شروع شد و برناردو سیلوا از سمت راست زمین دفاع کرد.
با این حال، برناردو مرتباً برای حمایت از کایل واکر عقب می‌رفت.
این بدان معنا بود که یونایتد، فضایی برای حمله در بیرون خط میانی سیتی داشت. به خصوص زمانی که آنها بازی را از سمت راست تغییر دادند، جایی که خط هافبک حریف دور شده بود.
در اینجا، برناردو در موقعیتی است که از واکر حمایت می‌کند و مانع از این می‌شود که یونایتد بازی دو بر یک داشته باشد، زمانی که نوصیر مزراوی توپ را به برونو فرناندز می دهد.
با این حال، فضایی را برای لیساندرو مارتینز ایجاد می‌کند تا به سمت آن پیش‌روی کند، کوین دی‌بروینه برای دفاع از خط حمله قرار نگرفت، زیرا بلاک سیتی در سمت دیگر زمین متمرکز بود.
در نیمه اول، یونایتد به اندازه کافی به آن فضا حمله نکرد و مارتینز در موقعیت یابی خود تهاجمی نبود. مارتینز در چند مورد که این کار را انجام داد، نتوانست یک موقعیت خطرناک ایجاد کند.
در این مثال، آماد توپ را برای مانوئل اوگارته پاس می‌دهد. با کنار رفتن برناردو برای دفاع از دیوگو دالو…
هافبک اروگوئه‌ای، مارتینز را در فضای مناسب پیدا می کند…
اما پاس مدافع میانی به راسموس هویلوند توسط واکر قطع شد.
اوضاع در نیمه دوم زمانی که یونایتد به دنبال گل تساوی بود تغییر کرد. مارتینز در حمله به آن فضا تهاجمی‌تر بود و یونایتد، با یافتن مداوم مدافع میانی خود از آن استفاده کرد.
در اینجا، موقعیت فرناندز و دالو، برناردو را مجبور می‌کند تا زمانی که یونایتد در حال ساخت حمله از جناح راست خود است، عمیق‌تر عقب‌روی کند. آماد، سپس به داخل دریبل می‌زند و بازی را به مارتینز انتقال می‌دهد، در حالی که دی‌بروینه دوباره در موقعیت دفاع از مدافع میانی نیست.
سپس مارتینز توپ را برای دالو می فرستد…
که برناردو را جذب می کند و به مدافع چپ یونایتد اجازه می‌دهد تا فرناندز که آزاد است را پیدا کند.
کاپیتان یونایتد توپی را برای آماد وارد محوطه جریمه می‌کند؛ که ضربه سر او توسط ادرسون دفع می‌شود.
در مثالی دیگر، موقعیت یابی دالو، برناردو را متقاعد می کند که خط دفاعی سیتی را کنار بگذارد و از آن حمایت کند. فضای خالی توسط مارتینز هوشمندانه مورد حمله قرار می گیرد و اوگارته توپ را به مدافع میانی پاس می‌دهد…
که زمان و فضای کافی برای یافتن دقیق دوندگی کوبی ماینو در محوطه جریمه دارد…
اما هافبک با ضربه سر توپ را به بیرون ارسال می‌کند.
تجهیز به حمله که در زیر نشان داده شده است، برد یونایتد را پیش‌بینی می‌کرد و مارتینز در هر دو نقش محوری داشت.
باز هم، یونایتد در حال تلاش برای ایجاد بار اضافی در منطقه گسترده است. با حرکت فرناندز به سمت خط کناری، در حالی که اوگارته و مارتینز به هم نزدیک می‌شوند تا او را پیدا کنند.
این امر برناردو را مجبور می کند که از مارتینز که آزاد است، فاصله بگیرد و دور شود. فیل فودن مطمئن نیست که مدافع میانی را تحت فشار قرار دهد یا اوگارته را زیر نظر داشته باشد. بر این اساس؛ فرناندز، مارتینز را پیدا می کند…
و مدافع میانی چپ زمان کافی برای گرفتن پاس خود دارد. مارتینز بازی را به سمت آنتونی تغییر می دهد. آماد در حال دویدن در پشت دفاع است که چند دقیقه بعد تعیین‌کننده خواهد بود.
در تدارک گل دقیقه 90 آماد، مارتینز یک‌بار دیگر تاثیرگذار بود. این بازیکن آرژانتینی، حرکت را با پخش توپ از راه دور برای دالو آغاز می‌کند و ساوینیو، وینگر راست سیتی، برای حمایت از واکر از زمین خارج می شود.
دالو و فرناندز، سپس با بازگرداندن توپ به مارتینز در حالی که برناردو، فودن و ارلینگ هالند در موقعیتی برای فشار به مدافع میانی نبودند، حمله را دوباره شروع کردند.
این به مارتینز فرصت می دهد تا پاس خود را انتخاب کند و او فرار آماد را در پشت دفاع پیدا می‌کند.
قبل از اینکه بازیکن منچستر با اولین لمس خود، توپ را بالای ادرسون بندازد و با ضربه دوم خود گل را به ثمر برساند.
اهمیت تاثیر مارتینز در حمله، بیش از سه امتیاز و یک پیروزی در دربی است: این نشان می‌دهد که یونایتد در حال تطبیق با سبک آموریم روی توپ است و می‌داند که چگونه از آن امتیاز ایجاد کند.
سه امتیاز و یک پیروزی مقابل سیتی اما؛ مهم‌تر از آن گام در مسیر درست است.
