Tag Archives: فوتبال لب

نیما حیدری مقدم، فوتبال لب- پس از هدایت بایر لورکوزن به کسب دوگانه تاریخی بدون شکست در فصل گذشته، که شامل اولین قهرمانی بوندسلیگا در تاریخ باشگاه و پایان سلطه 11 ساله بایرن مونیخ بود، تنها مسئله زمان بود که ژابی آلونسو به شدت با بزرگان اروپا مرتبط شود.

با توجه به انتظارات مبنی بر ترک رئال مادرید توسط کارلو آنجلوتی در پایان فصل، یا حتی زودتر بسته به نتایج، به نظر می رسد آلونسو آماده برداشتن گام بعدی بزرگ در حرفه مربی‌گری خود است.

آیو آکینوولره به همراه گیلرمو رای، نویسنده رئال مادرید، و توماس هیل لوپز-منچرو به بحث درباره این موضوع پرداختند که آیا الان زمان مناسب برای بازگشت این مربی 43 ساله به مادرید است و آیا او آمادگی تحمل فشارهای مربی‌گری یکی از بزرگترین باشگاه های جهان را دارد.

شرایط و سابقه ژابی آلونسو

آیو آکینوولره معتقد است ژابی آلونسو پس از فصل تاریخی خود با بایرلورکوزن و قهرمانی در بوندسلیگا، در این فصل نیز عملکرد قابل قبولی داشته. خوب یا عالی نه! صرفا قابل قبول. از نگاه او و بسیاری دیگر از کارشناسان ژابی می‌خواهد خود را در صحنه بزرگتری محک بزند و در مقابل فلورنتینو پرز به عنوان یک فرد بسیار کمالگرا و پرتوقع حضور دارد.

در مقابل توماس هیل معتقد تصمیم بر اینکه آیا واقعا زمان مناسبی برای حضور ژابی آلونسو در باشگاه سفید پوش مادریدی است یا خیر، بسیار سخت است؛ اما این نظر فقط مربوط به سرمربی جوان اسپانیایی نیست و به تمامی سرمربیان مارکت قابل تعمیم است، چرا که کار در رئال شرایط و فشار های منحصر به فردی دارد.

هیل بر این باور است که ژابی که با انتخاب مسیری هوشمندانه مدت زیادی را در سوسیداد و لورکوزن برای یادگیری گذرانده و با رد کردن پیشنهاداتی همچون لیورپول و بایرن مونیخ نشان داده که منتظر رئال مادرید است. با توجه به تجربه و دستاورد های او، هم اکنون می‌تواند گزینه‌ای مناسب برای رئال مادرید باشد.

زمینه های مربی‌گری در رئال مادرید

ژابی آلونسو ورودی مشابه زیدان افسانه‌ای به رئال خواهد داشت، یک ورود کاریزماتیک و احتمالا شروع با نتایج فوق‌العاده. او هم‌اکنون نسبت به زمانی که زیدان سرمربی رئال مادرید شد تجربه بیش‌تری دارد و در تیمی مانند لورکوزن موفق به کسب قهرمانی شده است. با این حال تمامی این نظرات فقط با پا گذاشتن ژابی آلونسو به برنابئو، این بار در قامت سرمربی، ممکن خواهد بود.

از نگاه هیل، ژابی آلونسو توانایی منحصر به فردی در مدیریت و کنترل فشارها دارد. پس از اثبات این موضوع در دوران بازی خود، با خیالی آسوده و بر اساس توانایی‌های منحصر به فرداش به مربی‌گری می‌پردازد. بازیکنان در سراسر جهان برای شخص ژابی آلونسو احترام خاصی قائل‌اند. جدای از این مسائل او با یک شخصیت کاریزماتیک به عنوان سرمربی و یک افسانه فوتبال، ارتباط خوبی با بازیکنان می‌گیرد. ارتباطی که باعث می‌شود آن‌ها در زمین برای سرمربی خود جان دهند. از نگاه هیل سابقه فوتبالی او با قرار گرفتن در کنار شخصیتش، به او شخصیتی برنده می‌دهد. این مسئله برای جا انداختن فلسفه فوتبالی آلونسو و کسب موفقیت کافی‌ست.

آکینوولره ضمن تایید سخنان توماس هیل، افزود کاریزما و ابهت ژابی آلونسو محدود به دوران مربی‌گری او نیست و مربی اسپانیایی این مسئله را در دوران بازی خود نیز به نمایش گذاشت. با این حال کنترل و مدیریت رختکن پر از ستاره رئال بسیار با لورکوزن متفاوت است. او معتقد است با توجه به احتمال ثبت فصلی بدون جام، ممکن است ژابی آلونسو چالش‌های زیادی در مقابل خود ببییند.

ژابی آلونسو، بازیکن و مربی

گیلرمو معتقد است تجربه حضور در رئال مادرید و آشنایی با فضای باشگاه قطعا به ژابی کمک خواهد کرد. علاوه بر این تجربه کار در آکادمی سوسیداد بیان‌گر ارتباط خوب او با آکادمی است. اما همچنان تجربه کار در مادرید چیزی متفاوت از کار در لورکوزن، حتی با کسب قهرمانی، خواهد بود.

گیلرمو افزود:

یادم می‌آید سال گذشته با یکی از منابع ارشد رئال مادرید در مورد آینده ژابی آلونسو صحبت می‌کردم. او جمله مهمی به من گفت: “ما می‌فهمیم که ژابی یک سال دیگر در لورکوزن می‌ماند، چون در آنجا چیزی برای از دست دادن ندارد و هر کاری بکند برای باشگاه مثبت است.”

او معتقد است کسب قهرمانی با لورکوزن نکته مهمی بود. در مادرید به غیر از قهرمانی و کسب عناوین، تقریباً هیچ چیز دیگری “مثبت” محسوب نمی‌شود. در سایر باشگاه‌ها، پیشرفت و رشد تیم باعث رضایت می‌شود، اما اینجا حتی اگر هواداران یا مدیران از سبک بازی انتقاد کنند، در نهایت تنها چیزی که می‌خواهند پیروزی و جام است. ژابی باید با این واقعیت کنار بیاید، در حالی که همزمان تغییرات زیادی در تیم رخ می‌دهد.

اگر رئال مادرید مجبور شود برای جذب او مبلغی پرداخت کند، فشار حتی بیشتر هم خواهد شد. با وجود بحث‌ها درباره قرارداد مبتنی بر اعتماد، گزارش‌هایی از آلمان حاکی از وجود بند خرید در قرارداد او با بایر لورکوزن است. اگر رئال مجبور شود برای یک مربی مانند بازیکنان پول پرداخت کند، انتظارات به شدت افزایش می‌یابد و مردم خواهند گفت: “اگر اینطور برای یک مربی هزینه می‌کنیم، پس باید نتیجه فوری بگیرد.”

امیررضا قاسمی، فوتبال لب– طی فصول اخیر، در کنار قهرمانی باشگاه های بزرگ در سطوح مختلف اروپایی و البته سقوط یک‌سری باشگاه‌ها به سطوح پایین‌تر، نامی نه چندان آشنا در میان نتایج بزرگ و مراحل پایانی رقابت ها بار‌ ها و بار‌ ها به گوش رسید. باشگاه فوتبال بودو گلیمیت! آن ها در این فصل در لیگ اروپا، لاتزیوی مدعی قهرمانی را حذف کردند. همچنین در فصول قبل آن ها نتایج شگفت انگیزی مانند پیروزی 6 گله مقابل رم با هدایت ژوزه مورینیو را به دست آوردند. این باشگاه نه چندان مشهور از شمال اروپا، نمود دقیق روایت رشد یک تیم محلی از شهری کوچک با هدف درخشش در اروپاست.

قصه‌ی طلایی بودو گلیمیت از دوردست‌های نروژ

در نقطه‌ای دورافتاده از نقشه فوتبال اروپا، جایی که شب‌های تابستان تا نیمه‌های شب روشنایی خورشید قطبی را به رخ می‌کشند، یک باشگاه زردپوش با روحیه‌ای آتشین در حال نوشتن قصه‌ای متفاوت است. بودو گلیمیت از شهر کوچکی در شمال نروژ قصه‌ی خود را آغاز کرد. در عرض چند سال نه‌تنها در لیگ داخلی بلکه در صحنه قاره‌ای هم با درخششی باور نکردنی، نامش را بر سر زبان‌ها انداخته است.

ریشه‌ها و نخستین گام‌ها

یک روز پاییزی در سپتامبر ۱۹۱۶، گروهی از جوانان پرشور بودویی گرد هم آمدند و باشگاه فوتبال بودو گلیمیت را بنیان نهادند. آن‌ها که در ابتدا اجازه شرکت در رویدادهای ملی را نداشتند! با فتح قهرمانی‌های منطقه‌ای و سرانجام قهرمانی جام حذفی در سال ۱۹۷۵، مسیر ورود به جام باشگاه‌های نروژ را هموار کردند. این قهرمانی تاریخی، نویدبخش ظهور یک نیروی تازه از شمال کشور بود.

طلوع دوباره بودو گلیمیت؛ از سقوط تا قهرمانی

سال‌ها گذشت و گلیمیت بین دسته‌های لیگ نروژ صعود و سقوط را تجربه کرد؛ اما بازگشت به الیتسری‌ین در سال ۲۰۱۸ نقطه عطفی شد که مسیر تاریخ باشگاه را به کلی تغییر داد. زیر نظر مربی جوان و نوآور کایتل کنتسن، فلسفه‌ای شکل گرفت که بر پایه تمرینات طاقت‌فرسا، ساختار تاکتیکی دقیق و اعتماد به بازیکنان بومی استوار بود. از همان ابتدا مشخص بود که این تیم قصد ندارد صرفاً در لیگ نروژ خوش بدرخشد، بلکه چشم به آوازه‌ای بزرگ‌تر در اروپا دارد.

جادو در زمین زردپوش

بودو گلیمیت به فوتبال هجومی خالص اعتقاد دارد؛ پرس پیوسته، حملات برق‌آسا و خلق موقعیت‌های متمادی ویژگی‌های بارز آنهاست. تمرکز اصلی روی پرسینگ همه‌جانبه است؛ بازیکنان تا لحظه آخر توپ را دنبال می‌کنند بی آنکه نشانی از خستگی نشان دهند. ویژگی دیگر آن ها در حملات حرکت بدون توپ است، جابه‌جایی‌های هوشمندانه برای باز کردن فضا در عمق دفاع حریف بار ها بلای جان مدافعان تیم‌های بزرگ اروپا شد. در زمان مالکیت برای بازیسازی با پاس‌های ترکیبی از جناحین تا عمق میدان و ترکیب پاس‌های کوتاه و بلند برای سورپرایز کردن مدافعان همواره فرصت خلق موقعیت را به آنان می‌دهد.

این سبک، علاوه بر گلزنی فراوان، تماشاگران را هم در زمین حبس می‌کند؛ هیچ لحظه‌ای برای دفاعِ تماشاگران نیست و هیجان تا سوت پایان ادامه دارد.

قهرمانی‌های پیاپی و رکوردشکنی‌ها

از سال ۲۰۲۰ تاکنون، گلیمیت چهار بار قهرمان لیگ نروژ شده است. فصل ۲۰۲۰ اما تاریخی‌تر از همیشه بود؛ تیم زردپوش با به ثمر رساندن ۱۰۳ گل در ۳۰ دیدار، رکورد جدید گلزنی را ثبت کرد و برای نخستین بار جام قهرمانی لیگ را بالای سر برد. پیروزی‌هایی که نه‌تنها نام باشگاه را بر سر زبان‌ها انداخت، بلکه پنجره‌ای گسترده به بازار فوتبال اروپا گشود.

شب‌های اروپایی؛ از اعماق شمال تا قلب قاره

پس از فتح لیگ داخلی، گلیمیت گام در رقابت‌های اروپایی گذاشت. در لیگ کنفرانس اروپا ۲۰۲۲–۲۳، این تیم دل‌یرانه تا مرحله یک‌چهارم نهایی پیش رفت و ضربات فنی‌اش را به حریفان قدر رساند. در فصل بعد نیز تا پلی‌آف لیگ قهرمانان اروپا بالا آمد تا ثابت کند فتح شمال، محدود به خاک نروژ نیست.

ستارگان درخشان در آسمان بودو گلیمیت

کاسپر هوخ، مهاجم تیزپای زردپوشان، با دقت مثال‌زدنی‌اش خط دفاع حریفان را می‌دَرَد. پشت سر او، پاتریک برگ، کاپیتان و قلب تپنده خط میانی، مغز متفکر و رهبر بی‌چون‌وچرای تیم است که از عقب تا جلو به توپگیری، حفظ توپ و انتقال توپ کمک می‌کند. بین این دو نفر اولریک سالتنس، پست 10 خلاق و تکنیکی، شرایط گلزنی را با پاس‌های طلایی رقم می‌زند. ینز پیتر هاوگه، چهارمین بازیکن موثر آنان طبق آمار، وینگر برق‌آسای تیم است که با سرعت جنون‌آمیزش مدافعان را به دنبال خود می‌کشد و در هر دو زمینه پراگرسیو کری و فضاسازی مهره‌ای حیاتی برای تیم خود است.

هواداران، نبض زندگی باشگاه

در کنار عملکرد درخشان بازیکنان، قلب تپنده گلیمیت هواداران وفادار و دیوانه این تیم هستند. آن‌ها در استادیوم آسپمیرآ جمع می‌شوند؛ جایی که آواز و پرچم‌های زرد در شب‌های سرد قطبی فضای جادویی خلق می‌کند. این شور و اشتیاق موتور محرک بازیکنان است و خانه‌ی واقعی گلیمیت را شکل می‌دهد.

چشم‌انداز و آینده‌ی درخشان بودو گلیمیت

باشگاه اکنون در حال ساخت ورزشگاهی مدرن‌تر و توسعه آکادمی جوانان است تا نسل‌های آینده را پرورش دهد. برنامه‌های بلندمدت شامل رقابت منظم در لیگ قهرمانان، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های آموزشی و تداوم سبک تهاجمی است. گلیمیت قصد دارد نه فقط در تابلو افتخارات داخلی بدرخشد، بلکه نامش را در تاریخ فوتبال اروپا ماندگار کند.

بودو/گلیمیت داستانی است از سرمایه‌گذاری استراتژیک، اعتماد به استعدادهای محلی و روح جنگندگی در قلب سرد شمال. این تیم، با طلوع هر خورشید قطبی، یادآور می‌شود که هیچ نقطه‌ای از زمین دورترین جا نیست برای ساختن یک افسانه فوتبال. اگر عاشق فوتبال تهاجمی، استراتژی‌های نوآورانه و شور هواداری هستید، تماشای گلیمیت در زمین زرد پوش، تجربه‌ای فراموش‌نشدنی خواهد بود.

علیرضا خلیلی، فوتبال لب– دپورتیوو لاکرونیا نمونه کلاسیک یک باشگاه تاریخی است که موفقیتهای کوتاه مدت را به پایدارسازی ترجیح داد. همانطور که روزنامه ال موندو نوشت: «آنها قربانی توهمِ ابدی بودن اوج شدند» . امروز، این باشگاه با تکیه بر آکادمی و برنامه ریزی پایدار تلاش میکند از اشتباهات گذشته درس بگیرد .

آن ها روزگاری بر بام اسپانیا تکیه زده بودند و در لیگ قهرمانان مدعی قهرمانی بودند. بازیکنان آن‌ها هر یک در تیم ملی خود یک ستاره به حساب می‌آمدند و هدف نقل و انتقالاتی تیم های بزرگ اروپا بودند! در آن زمان در حالی که بازیکنان اسم و رسم دار دیگر نیز با هزینه های گزاف به آن‌ها می‌پیوستند، بسیار دور از ذهن بود که دپورتیوو روزی از جمع بزرگان اسپانیا خارج شود. با این حال، آن‌ها خیلی زود از رقابت های اروپایی دور شدند، دیگر به نیمه بالایی جدول لالیگا نرسیدند، خود را در میان بدهی ها یافتند و به سطوح پایین‌تر سقوط کردند. تا سال 2020 سفید و آبی پوشان با همان مدل مدیریت پر ریسک هزینه‌بر اسپانیایی و وابستگی شدید به نتیجه به سقوط خود ادامه دادند تا بالاخره با انتقال مالکیت وارد مسیری جدید با هدف بازگشت به جمع بزرگان شوند.

بازسازی بر پایه آکادمی: خون تازه در رگ های سوپردپور

آن‌ها با تکیه بر آکادمی، ریسک پذیری تاکتیکی و صد البته کنترل و مدیریت مالی( برخلاف اکثر باشگاه ها اسپانیایی) اکنون پس از سال‌های بد متوالی به دنبال بازگشت به سطح اول اسپانیا و بازیابی اعتبار از دست رفته خود هستند. عوامل و گام های متنوعی در این مسیر وجود دارد که نیازمند بررسی جز به جز هستند.

تأکید بر پرورش استعدادهای داخلی

۲۵٪ از ترکیب فعلی تیم اصلی را بازیکنان آکادمی تشکیل میدهند، آن‌ها هدف افزایش این عدد به ۳۵٪ در سال‌های آینده را برای خود دارند! باشگاه با ۱۵ مدرسه در منطقه گالیسیا قرارداد همکاری امضا کرده تا استعدادیابی را از سنین پایین آغاز کند. در کنار استفاده از بازیکنان آکادمی، نکته حایز اهمیت آن است که خون در رگ بازی‌های این فصل دپورتیوو لاکرونیا بازیکنان جوان آن‌هاست.

بازیکنانی مانند یرمای هرناندز (با ۳.۹۵ دریبل موفق در هر ۹۰ دقیقه) و دیوید ملا موتور محرکه حملات دپورتیوو هستند. یرمای در لیگ سگوندا با ۶۳ حمله ای که به شوت یا موقعیت گلزنی منجر شده، پیشتاز است .

تاکتیکهای ترکیبی؛ سلطه توپ همراه ضدحمله های مرگبار

دپورتیوو تحت هدایت اسکار خیل سانز سبکی منحصر به فرد دارد. آن ها رتبه دوم لیگ سگوندا در تعداد لمس توپ (پس از الچه) را دارند. آن‌ها در کنار حفظ توپ شگفت انگیز بهترین رکورد ضدحملات در لیگ را به نام خود زدند. ۴۸ ضدحمله و ۴۴ شوت حاصل از آن‌ها، سبک بازی لیورپول یورگن کلوپ را به ما یادآوری می‌کند.

به طور کلی می‌توان نتیجه گرفت آن‌ها در کنار حفظ اصالت اسپانیایی خود و تلاش برای توپگیری متعدد و استفاده از پاس های کوتاه، طی یک تابوشکنی بزرگ در ابعاد تیم های اسپانیایی، اقدام به بازی سریع و استفاده از ضدحملات کرده‌اند.

مدل اقتصادی پایدار: درسهایی از ورشکستگی تاریخی

دپورتیوو پس از سال های خوب در اواخر دهه 90 و اوایل هزاره سوم، با ولخرجی های نابخردانه و عدم تامین مناسب اسکواد به منجلاب بدهی فرو رفت. با افزایش روزافزون بدهی‌ها و کاهش کیفیت بازیکنان تیم، آن ها هر روز سریع‌تر از روز قبل سراشیبی سقوط را طی کردند و از سطوح بالای فوتبال اروپا به سطوح پایین لیگ اسپانیا رسیدند. در طول این مدت مدیریت این تیم بار‌ها دستخوش تغییر شد و دست به دست شدن میان مالکان وضعیت تیم را بدتر می‌کرد. پس از تصاحب مالکیت توسط بانک آبانکا در ۲۰۲۰، باشگاه در سال ۲۰۲۴ اعلام کرد ۲۴ سال زودتر از برنامه بدهی های ۱۶۰ میلیون یورویی خود را تسویه کرده است.

آن‌ها با تمرکز بر بازیکنان ارزان قیمت از لیگ های بلژیک، هلند و سوئیس برای جلوگیری از درگیری با تورم قیمت ها در بازار داخلی اسپانیا و مدل درآمد زایی از طریق فروش استعدادهای آکادمی با حفظ هسته اصلی تیم روز به روز به دارایی های مالی و کیفیت فوتبالی تیم خود افزودند.

فدریکو والورده را می‌توان به عنوان شناخته شده‌ترین بازیکن خروجی این مدل کسب نتیجه فوتبالی در کنار درآمدزایی معرفی کرد.

دپورتیوو لاکرونیا و دپورتیویسم، فلسفه‌ای فراتر از فوتبال

فضای طرفداری دپورتیوو لاکرونیا بدون شک اهرمی موثر و قدرتمند در شروع مسیر رشد آن‌هاست. یش از ۸۰٬۰۰۰ هوادار، از پدربزرگ‌ها تا نوه ها همگی با پیراهن‌های آبی و سفید در جشن صعود به سگوندا در ۲۰۲۳ حضور یافتند! لوکاس پرز، ستاره اسپانیایی سابق آرسنال، با کاهش ۹۰٪ حقوق خود به دپورتیوو لاکرونیا پیوست. برخی بازیکنان آکادمی نشان باشگاه را به عنوان نمادی از تعهد به «خانواده دپور» روی بدن خود خالکوبی کرده اند!

همه این مسائل نشان می‌دهد سرمایه اصلی درپورتیوو لاکرونیا نه موجودی حساب بانکی و کیفیت بازیکنان آن ها، بلکه وفاداری، تعهد و عشق طرفداران آن‌هاست.

آزمون واقعی دپورتیوو لاکرونیا در مسیر لالیگا

در سگوندا دویژن، ۲۲ تیم با رویای صعود به رقابت می‌پردازند. تیم‌هایی از جمله الچه و لوانته سبک بازی منسجم‌تر و مشخص‌تری نسبت به سفید و آبی پوشان دارند. از دست دادن یرمای هرناندز به مقصد لیگ های برتر اروپا اتفاقی سخت اما قریب الوقوع برای دپورتیوو لاکرونیا خواهد بود. هواداران با وجود حمایت‌های خود ، پس از سال ها ناکامی به دنبال موفقیت سریع هستند. همه این عوامل می‌توانند منجر به افزایش فشار‌ ها برای باشگاه اصیل اسپانیایی شوند. باید دید آیا مدیران و مالکان این تیم موفق به غلبه برا چالش‌ها و فشار ها در سطح بالاتر خواهند شد یا خیر.

بازگشتی که میتواند الهام بخش باشد

دپورتیوو لاکرونیا با ترکیبی از خرد جمعی، پای بندی به ریشه ها و نوآوری مدرن، نه تنها در حال نوشتن فصل جدیدی از تاریخ خود است، بلکه مدلی ارائه میدهد که چگونه باشگاههای تاریخی میتوانند بدون تکیه بر سرمایه های کلان، احیا شوند. همانطور که ماسیمو بناسی، مدیرکل باشگاه میگوید: «ما میخواهیم به لالیگا بازگردیم، اما نه به هر قیمتی. این بار میخواهیم بمانیم»
دپورتیوو لاکرونیا، باشگاهی که روزی قهرمان لالیگا و در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا بود، در یک دهه اخیر به نمادی از فروپاشی باشگاه های تاریخی تبدیل شد. این فراز و نشیب‌ها را می‌توان در چند مرحله کلیدی تحلیل کرد:

دوران طلایی دپورتیوو لاکرونیا (۲۰۰۴-۱۹۹۲):

در این ۱۲ سال، دپورتیوو به یکی از قدرتمندترین تیم های اسپانیا تبدیل شد:

• قهرمانی لالیگا در فصل ۲۰۰۰ با پیشی گرفتن از بارسلونا .
• ۴ نایب قهرمانی و ۴ مقام سومی در لا لیگا.
• قهرمانی کوپا دل ری در ۲۰۰۲ با شکست رئال مادرید در ورزشگاه برنابئو .
• حضور در نیمه نهایی لیگ قهرمانان ۲۰۰۴ (شکست ۱-۰ مقابل پورتو) .
  با این حال، وابستگی به سرمایه گذاری های سنگین و مدیریت مالی ناپایدار، پایههای سقوط آینده را بنا نهاد.

آغاز افول (۲۰۱۱-۲۰۰۵): بحران مالی و مدیریتی سفید و آبی پوشان

با کاهش سرمایه گذاری، بدهی‌های کلان دوران ریاست آگوستو سزار لندویرو به ۱۵۶ میلیون یورو رسید، بازیکنانی مانند روی ماکای و دیه گو تریستان بدون جایگزین مناسب تیم را ترک کردند. و در نهایت با اولین سقوط به دسته دوم در ۲۰۱۱ پس از ۲۰ سال حضور در لالیگا مهر تاییدی بر آغاز روز های سخت دپورتیوو لاکرونیا زده شد.

نوسان بین دسته اول و دوم

دپورتیوو در این دوره به تیمی با ثبات حداقلی تبدیل شد، آن ها در سال 2014 به لالیگا بازگشتند اما جایگاهی بهتر از پانزدهم به دست نیاوردند. آن‌ها طی 5 سال 9 مربی را روی نیمکت داغ خود داشتند که از جمله آن‌ها می‌توان به کلارنس سیدورف و رکورد تاریخی 2 برد در 15 بازی اشاره کرد. در نهایت آخرین سقوط به دسته دوم در ۲۰۱۸ با شکست ۴-۲ مقابل بارسلونا به ثبت رسید و دپورتیوو لاکرونیا دیگر نتوانست در سطح اول فوتبال اسپانیا حاضر شود.

سقوط تاریخی (۲۰۲۰): سقوط به دسته سوم در میانه همه گیری

آن‌ها در 42 بازی تنها 12 برد کسب کردند و 15 تساوی و 15 شکست سایر نتایج این تیم در سگوندا دیویژن بود. در هفته آخر فصل و در بازی پایانی به دلیل مثبت شدن تست کرونای حریف لغو شد و سایر نتایج باعث سقوط دپورتیوو به سطح سوم فوتبال اسپانیا شد.

عوامل کلیدی در خلق سقوط بی‌نهایت

مدیریت مالی فاجعه بار و سیاستهای لندویرو باشگاه را به ورشکستگی کشاند. در همین میان، فقدان برنامه بلندمدت و ۲۵ مربی بین ۲۰۰۵ تا ۲۰۲۰ نشاندهنده بی ثباتی استراتژیک بود. سیاست فروش ستاره ها به عنوان مدل درآمدزایی بدون تقویت ترکیب یا حفظ ستاره ها، اسکواد آن ها را از هر بازیکن کارآمد خالی کرد. در نهایت همه گیری کرونا و رسوایی فوئنلابرادا به عنوان آخرین ضربه باعث خلق بدترین روز های دپورتیوو لاکرونیا از 1980 به بعد شد.

راه دشوار بازگشت دپورتیوو لاکرونیا

دپورتیو لاکرونیا بهجای تکیه بر سرمایه گذاری های پرریسک، مسیر بازگشت به لا لیگا را با پایبندی به هویت تاریخی و ساختاری پایدار انتخاب کرده است. همانطور که بناسی میگوید: «ما نمیخواهیم قربانی آرزوهایمان شویم. میخواهیم باشگاهی بسازیم که نه فقط به لالیگا بازگردد، بلکه در آنجا ماندگار شود».
دپورتیوو لاکرونیا با ترکیبی از هویت بازی مشخص، تأکید بر آکادمی و ساختار تیمی منسجم، الگویی نوین برای بازگشت به لا لیگا طراحی کرده است. این باشگاه نه تنها به دنبال صعود است، بلکه میخواهد در لالیگا ماندگار شود.

آن‌ها پس از یک سقوط سخت و طولانی، زیر نظر مالکان جدید، از شر بدهی های خود خلاص شدند، یک پروژه ورزشی درست برای خود تعریف کردند و در حال بهبود زیر ساخت های مالی و فوتبالی خود هستند تا غول روز های دور فوتبال اسپانیا، بالاخره مجددا به رقابت با بزرگان بپردازد.

امیر محمد کلانتری، فوتبال‌لب – پیچ نهایی و تعیین کننده در جذابترین رقابت صعود از لیگ یک؟ یا فقط مقدمه ای برای نمایشی تماشایی تر در دو هفته پایانی فصل؟ فقط زمان پاسخ این پرسش را خواهد داد، اما شک چندانی نیست که اکنون وایکام در رقابت برای کسب جایگاه نایب قهرمانی، پشت سر برمینگهام که قبلا صعود را قطعی کرد، دست بالا را دارد. آن هم پس از اینکه تیم مایک دادز از مهره ای کاملا غیرمنتظره کمک گرفت.

توقف غیرمنتظره رکسهم مقابل بریستول!

تایلر مور در 10 سال حضورش بعنوان بازیکن حرفه ای و بیش از 275 بازی رسمی، فقط دو بار گلزنی کرد. اما مدافع بریستول با کرنر متیو بوچر در نیمه اول، گلزنی کرد. این اولین گل او از اول ژانویه 2019 محسوب میشد. این گل رکسهم را از مسیر صعود به دسته چمپیونشیپ منحرف کرد.

متی جیمز با گل تساوی بخش خود امید را برای تیم فیل پارکینسون زنده نگه داشت. با همه این اتفاقات، آنها جایگاه دوم را به واسطه پیروزی 2-0 وایکام در برابر بولتون از دست دادند. اکنون تنها یک امتیاز بین رکسهم و وایکام فاصله است و تفاضل گل وایکام نیز پنج گل بیشتر است.

رکسهم و وایکام تنها نیستند

چارلتون نیز به کورس جذاب رقابت صعود پیوست. این تیم با پنج امتیاز فاصله و تنها 9 امتیاز باقی‌مانده، هنوز امیدواری‌های خود را حفظ کرده، چراکه باید در بازی ذهای باقی‌مانده هم با وایکام و هم با رکسهم روبرو شود.

فیل پارکینسون گفت: «ما هنوز در موقعیت خوبی قرار داریم. سه بازی باقی است و احتمالاً پیچ زیادی در راه خواهد بود. نمی‌توانید هیچ تیمی را حذف شده تلقی کنید. چارلتون روز دوشنبه مقابل وایکام قرار می‌گیرد و هر دو نمی‌توانند برنده شوند. مطمئناً همه چیز می‌تواند دوباره تغییر کند. هنوز پایان راه نیست. ما در رقابت هستیم و شانس بزرگی داریم.»

پیش از آغاز بازی، همه چیز در دنیای رکسهم آرام به نظر می‌رسید. اگرچه باران بیامان در شمال ولز می‌بارید، اما اریک الن، رئیس خانواده نیویورکی که پاییز گذشته سهم کوچکی از باشگاه را خریداری کرد، با پیوستن به گروه محلی دکلان سوانز روی صحنه و اجرای ترانه ای با مضمون «همیشه در رکسهم آفتابی است»، حال وهوای خوشبینانه حاکم را تشدید کرد.

راب مک‌الهنی، دیگر مالک باشگاه نیز برای اولین بار پس از پیروزی آغاز فصل مقابل وایکام در آگوست، در ورزشگاه استوک کای راس حاضر شد. از سوی دیگر، حضور بریستول که با سابقه بسیار ضعیف در بازی‌های خارج از خانه و در خطر سقوط به میدان آمد، همه شرایط را برای مقدمات یک جشن صعود فراهم می‌کرد… اما فوتبال همیشه مطابق پیش‌بینی‌ها پیش نمی‌رود.

در بازی مقابل بریستول چه گذشت؟

با وجود تفسیرهای زیاد، این تیلور مور بود که با گل‌زنی میهمان را پیش انداخت و رکسهم به سرعت از مسیر خود منحرف شد.

تیم فیل پارکینسون با 65 درصد تصاحب توپ در 90 دقیقه، مالکیت بازی را در دست داشت، اما بخش عمده بازی آن‌ها در مقابل خط دفاعی منظم بریستول خلاصه می‌شد. اینیگو کالدرون، سرمربی تیم میهمان، با تشکیل مثلث هجومی متشکل از سوتیریو و اودونکر در دو طرف شاو، به خوبی مقابل سه مدافع رکسهم ایستادگی کرد. نتیجه این شد که رکسهم زمان زیادی را صرف جابجایی عرضی توپ کرد و در نهایت با پاس‌های شتاب‌زده و بی‌هدف به دنبال شکستن خط دفاعی حریف بود.

متی جیمز پس از گل تساوی بخشش اعتراف کرد: «به خونسردی بیش‌تری نیاز داشتیم. فراز و نشیب‌های دیگری در راه است. شاید اوضاع دوباره روز دوشنبه تغییر کند. پس از آن هنوز دو بازی باقی می‌ماند. قبلاً در صعودهایی حضور داشته ام که تا آخرین ضربه بازی (مثل بازی لسترسیتی مقابل ناتینگهام فارست در سال 2013 که گل آنتونی ناکارت در وقت اضافه، سهمیه پلی آف چمپیونشیپ را تضمین کرد) ادامه پیدا کرد. این هفته برخی درباره زمانبندی خاصی برای صعود حرف می‌زدند، اما فوتبال بازی سختی است و همیشه طبق خواسته شما پیش نمی‌رود. ما هنوز در موقعیت خوبی هستیم و باید از این چالش استقبال کنیم.»

جنگ داغ بر سر نایب قهرمانی و صعود مستقیم!

جمعه گذشته، هجدهمین باری بود که تیم حاضر در رده دوم لیگ یک تغییر کرد. شش تیم از جمله استوک پورت کانتی، هادرزفیلد و چارلتون در هفته‌های ابتدایی این جایگاه را تجربه کرده بودند. این همچنین سومین باری بود که وایکام، رکسهم را از جایگاه دوم کنار زد و با 91 روز حضور در این جایگاه، یک روز بیشتر از تیم ولزی پیشی گرفت.

آیا نوزدهمین و حتی بیستمین تغییر مالکیت رده دوم پیش از پایان فصل در ۳ می محتمل است؟

از نظر تئوری، برنامه وایکام سخت تر به نظر میرسد. دو بازی خانگی مقابل چارلتون و استوک پورت کانتی و دیدار با لیتون اورینت که امیدوار به حضور در پلی آف است. اما از طرفی، بازی‌های چارلتون برابر وایکام در آدامز پارک و سپس مقابل رکسهم در ریسکورس، تیم ناتان جونز را نیز به جمع مدعیان تبدیل میکند.

رکسهم اما امروز به مصاف بلک‌پول میرود؛ تیمی که برای حفظ شانس‌هایش در پلی آف به سه امتیاز این بازی سخت نیاز دارد. پایان فصل نیز با بازی خارج از خانه مقابل لینکلن سیتی همراه است؛ تیمی که جز غرور چیزی برای از دست دادن ندارد.

آیا این شرایط به لینکلن آزادی عمل بیشتری می‌دهد؟ یا بازیکنانشان از هم اکنون به فکر تعطیلات هستند؟

علاوه بر این، زمان بندی متفاوت بازی ها در شنبه پیش از آخرین هفته نیز عاملی تعیین کننده است. شبکه اسکای اسپورت بازی لیتون اورینت مقابل وایکام را ظهر و دیدار رکسهم و چارلتون را در ساعت 17:30 به وقت محلی پخش خواهد کرد.

این زمان بندی دو سناریو را ممکن میسازد: یا وایکام پیش از شروع بازی رقبا صعود مستقیم را قطعی می‌کند، یا درِ امید برای رکسهم و چارلتون باز میشود تا با پیروزی، فصل را به آخرین هفته پرالتهاب گره بزنند.

رقابت آنقدر نزدیک است که حتی سوپر کامپیوتر اپتا هم جواب قطعی ندارد. این سیستم تمام فصل را با 10،000 شبیه سازی از نتایج ممکن اجرا کرده است. دو هفته پیش، پیشبینی اپتا حاکی از تفاوت دو امتیازی رکسهم نسبت به وایکام بود، اما این فاصله آخر هفته گذشته به نصف کاهش یافت. اکنون پیش بینی جدید، وایکام را با میانگین 88.75 امتیاز در جایگاه دوم و رکسهم را با 87.13 امتیاز سوم میداند.

فیل پارکینسون از بازیکنانش خواست فقط روی خودشان تمرکز کنند: «چه صعود کنیم چه نه، میخواهم در 90 دقیقه بهتر از امروز (مقابل بریستول) بازی کنیم. اگر این ما را به هدف برساند، عالی است. اگر نه، حداقل تا آخر تلاش کرده ایم.»

مهران قهرمانی، فوتبال لب– گاهی عدد سه، عدد جادویی نیست. پیروزی 3-0 آرسنال مقابل رئال مادرید فوق‌العاده بود، اما آیا این نتیجه برای صعود تیم انگلیسی به نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا کافی خواهد بود؟ برای پاسخ، نگاهی به تاریخچه بازگشت‌های سه‌گله در رقابت‌های اروپایی می‌اندازیم.

پیروزی پرشکوه آرسنال، فقط نیمه‌ اول ماجراست

چه شب فراموش‌نشدنی‌ای برای آرسنال در سه‌شنبه گذشته بود. دیدار مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا در خانه مقابل مدافع عنوان قهرمانی و یکی از پرافتخارترین تیم‌های تاریخ یعنی رئال مادرید، و پیروزی قاطع 3-0. دو ضربه آزاد تماشایی از دکلان رایس و یک گل زیبا از میکل مرینو، توپچی‌ها را در موقعیتی قدرتمند قرار داد. اما نکته مهم اینجاست که این فقط بازی رفت بود. در واقع، این دیدار فقط نیمی از راه را طی کرده و رئال مادرید خیلی زود از عزم خود برای جبران این شکست در بازی برگشت در سانتیاگو برنابئو خبر داد.

کارلو آنچلوتی، سرمربی رئال، پس از این شکست سنگین در لندن گفت: «شانس صعود ما خیلی بالا نیست، ما باید تمام تلاش‌مان را بکنیم و از این فرصت استفاده کنیم تا نشان دهیم می‌توانیم به یک بازی ضعیف واکنشی مناسب نشان دهیم.»»

آنچلوتی ادامه داد: «اگر فقط به بازی امشب نگاه کنیم، شانسی برای صعود نداریم. اما فوتبال همیشه تغییر می‌کند… در فوتبال، هر چیزی ممکن است. ما باید باور و اعتمادمان را حفظ کنیم، چون خودمان بارها در برنابئو این اتفاقات را رقم زده‌ایم.»

لوکاس واسکز با لحنی قاطع‌تر گفت: «این کار سختی است، اما اگر تیمی در دنیا باشد که بتواند چنین وضعیتی را برگرداند، آن تیم ما هستیم، در حضور هواداران‌مان و در ورزشگاه خودمان. چهارشنبه بازی متفاوتی خواهیم دید و اگر همه با هم باشیم، از این چالش عبور خواهیم کرد.»

آمار به نفع آرسنال، اما رئال مادرید استثناست

در شرایط عادی، باور به بازگشت در چنین موقعیتی ممکن است خوش‌بینانه به نظر برسد، اما این‌جا صحبت از رئال مادرید و لیگ قهرمانان اروپاست.

تا به حال، 48 بار در لیگ قهرمانان تیمی با اختلاف سه گل یا بیشتر وارد بازی برگشت شد، و تنها در 4 مورد این اختلاف جبران شد. بنابراین، هواداران آرسنال که نگران بازگشت احتمالی رئال هستند، می‌توانند با علم به این‌که فقط در 8.3٪ از موارد مشابه چنین چیزی اتفاق افتاد، کمی آرامش پیدا کنند.

بازگشت‌های تاریخی در لیگ قهرمانان؛ وقتی غیرممکن، ممکن شد.

اولین نمونه از بازگشت با اختلاف سه گل به فصل 2003/04 برمی‌گردد. آث میلان پس از پیروزی 4-1 در بازی رفت مقابل دپورتیوو لاکرونیا در سن‌سیرو، تقریباً مطمئن به صعود به نیمه‌نهایی بود. اما در بازی برگشت، دپورتیوو در ورزشگاه ريازور نمایشی خیره‌کننده ارائه داد و با پیروزی 4-1، در مجموع 5-4 به مرحله بعد صعود کرد.

تا فصل 2016/17 دیگر چنین اتفاقی نیفتاد، تا این‌که بارسلونا به تیمی تبدیل شد که هر سال در بازگشت‌های دراماتیک نقش داشت. اولین و معروف‌ترین آن‌ها، تنها مثالی است که یک تیم توانست اختلاف چهار گل را جبران کند.

در مرحله یک‌هشتم نهایی، تیم پاری سن‌ژرمنِ اونای امری با نتیجه 4-0 در پارک دو پرنس بارسلونا را در هم کوبید. بارسا کار بسیار سختی داشت، اما ستاره‌هایی چون لیونل مسی و نیمار را در ترکیب داشت. بازی برگشت در نیوکمپ به شبی فراموش‌نشدنی تبدیل شد؛ بارسلونا 6-1 پیروز شد و با نتیجه 6-5 در مجموع، به مرحله بعد رسید. گل ششم توسط سرخی روبرتو به عنوان بازیکن تعویضی، فقط 20 ثانیه مانده به پایان وقت اضافه نیمه دوم به ثمر رسید.

بازگشت رم مقابل بارسلونا؛ ضربه‌ای تاریخی در المپیکو

یک سال بعد، این بار خود بارسلونا قربانی یک بازگشت تاریخی شد. پیروزی 1-4 این تیم مقابل رم در بازی رفت مرحله یک‌چهارم نهایی فصل 2017/18 در نیوکمپ، در نگاه اول یک نتیجه مطمئن به نظر می‌رسید، هرچند با گل به خودی مدافعان رم (از جمله کوستاس مانولاس).

اما در بازی برگشت در استادیوم المپیکو، مانولاس جبران کرد و با گل‌زنی، نقش اصلی را در پیروزی 3-0 رم ایفا کرد. نتیجه‌ای که باعث شد تیم ایتالیایی به شکلی شگفت‌انگیز و تاریخی به مرحله بعد صعود کند.

البته باید به این نکته اشاره کرد که صعود رم در آن سال، به لطف قانون گل در خانه حریف بود؛ قانونی که حالا دیگر در مراحل حذفی فوتبال اروپا اجرا نمی‌شود.

فاجعه دوم برای بارسلونا؛ باز هم سقوط پس از برتری

شبی تلخ برای بارسلونا رقم خورد، اما مگر ممکن است صاعقه دوبار به یک نقطه بزند؟ خب… برای بارسا بله.

در بازی رفت مرحله نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان فصل 2018/19، بارسلونا در نیوکمپ با درخشش مسی (که دو گل به ثمر رساند) و گل‌زنی لوئیس سوارز مقابل تیم سابقش، با پیروزی 3-0 مقابل لیورپول به استقبال بازی برگشت رفت.

اما باز هم بارسا غافلگیر شد. در شبی تاریخی و پرشور در آنفیلد، لیورپول با پیروزی شگفت‌انگیز 4-0 همه چیز را تغییر داد. گل سرنوشت‌ساز، از روی یک ضربه کرنر سریع و هوشمندانه از ترنت الکساندر-آرنولد به دیووک اوریگی به ثمر رسید؛. لحظه‌ای که حالا به یکی از نمادهای خاطره‌انگیز لیگ قهرمانان تبدیل شده است.

آرسنال مراقب باشد؛ رئال مادرید و جادوی همیشگی در اروپا

از آن شب تاریخی در آنفیلد در سال ۲۰۱۹ تاکنون، هیچ تیمی نتوانسته چنین بازگشتی را رقم بزند. اما آرسنال خوب می‌داند که رئال مادرید در لیگ قهرمانان کیفیتی مرموز و خاص دارد؛ چیزی فراتر از آمار و منطق.

هیچ باشگاهی به اندازه رئال، ایمان به بازگشت و پیروزی در اروپا ندارد؛ تیمی که 15بار قهرمان اروپا شده، یعنی بیش از دو برابر هر تیم دیگر.

اما آیا رئال مادرید تا به حال موفق شده بعد از شکست سه‌گله در بازی رفت، در مجموع یک دوئل را ببرد؟

بله، فقط یک بار، و جالب‌تر این‌که آن هم مقابل یک تیم انگلیسی بود.

در آن دیدار معروف، جورج در بازی برگشت در برنابئو برای تیم حریف گل‌زنی کرد، اما رئال مادرید چهار بار دروازه حریف خود، دربی کانتی را باز کرد تا نتیجه در مجموع 5-5 مساوی شود. سپس سانتیانا، با دومین گل خود در دقیقه نهم وقت اضافه، پیروزی را برای غول‌های اسپانیایی به ارمغان آورد.

بازگشتی باورنکردنی مقابل گلادباخ؛ معجزه مادریدی‌ها ادامه دارد

رئال مادرید در دهه 1980 دوبار دیگر نیز چنین بازگشت‌هایی را تکرار کرد، البته هر دو بار در رقابت‌های جام یوفا. در دور سوم جام یوفای فصل 1984/85، اندرلخت با پیروزی 3-0 در بروکسل، به نظر می‌رسید که کار صعود را تمام کرده باشد. اما در دیدار برگشت، رئال مادرید با برد خیره‌کننده 6-1 (که شامل هت‌تریک امیلیو بوتراگنیو بود) به مرحله بعد رسید. آن‌ها در نهایت با شکست تیم مجارستانی ویدئوتون، قهرمان آن فصل جام یوفا شدند.

رئال مادرید یک سال بعد، باز هم موفق به بازگشتی شگفت‌انگیز شد. این بار به شکلی حتی تماشایی‌تر. در بازی رفت مرحله سوم جام یوفا، مادرید با نتیجه سنگین 1-5 مقابل بوروسیا مونشن‌گلادباخ در آلمان شکست خورد. نتیجه‌ای که بسیاری را از صعود این تیم ناامید کرد.

اما در دیدار برگشت، خورخه والدانو و سانتیانا هر کدام دو گل به ثمر رساندند تا رئال با پیروزی 4-0، در مجموع با قانون گل در خانه حریف به مرحله بعد برسد. کهکشانی‌ها در آن فصل هم تا فینال پیش رفتند و با شکست دادن یک تیم آلمانی دیگر (اف‌سی کلن) بار دیگر قهرمان جام یوفا شدند.

آخرین بازگشت بزرگ رئال و آمار نگران‌کننده برای آرسنال

با این حال، آخرین باری که رئال مادرید توانست در رقابت‌های اروپایی اختلاف سه گل را جبران کند، به همان دیدار مقابل مونشن‌گلادباخ بازمی‌گردد. سه موقعیت دیگر که رئال شکست سنگینی متحمل شد، نتوانست نتیجه را کاملاً برگرداند:

فصل 1964/65 و در مرحله یک‌چهارم نهایی جام باشگاه‌های اروپا، رئال پس از شکست 5-1 مقابل بنفیکا در لیسبون، تنها توانست 2-1 در بازی برگشت پیروز شود. نیمه‌نهایی فصل 198/87، رئال مقابل بایرن مونیخ 4-1 شکست خورد و بازی برگشت را 1-0 برد، اما کافی نبود. و در لیگ قهرمانان فصل 2012/13 نیز پس از باخت 4-1 برابر دورتموند، در برنابئو با نتیجه 2-0 پیروز شد، اما باز هم حذف شد.

با این حال، آرسنال باید بداند که در همه این موارد، رئال مادرید موفق شده بازی برگشت در خانه را ببرد (حتی اگر با گل‌های کافی برای صعود همراه نبوده است.

اگر فقط به دوران لیگ قهرمانان اروپا (از فصل 1992/93 به بعد) نگاه کنیم، رئال مادرید در یک‌سوم مواقعی که در بازی رفت عقب افتاده، توانسته در مجموع صعود کند. آن‌ها در 15 تقابل رفت‌ و برگشتی دچار شکست در بازی رفت شده‌اند و فقط در 5 مورد به مرحله بعد رسیده‌اند.

بازگشت‌های موفق رئال مادرید در دوران لیگ قهرمانان

سه مورد نخست از بازگشت‌های موفق رئال مادرید در دوران لیگ قهرمانان اروپا به مرحله یک‌چهارم نهایی مربوط می‌شود:

فصل 2000/01، رئال ابتدا با نتیجه 3-2 مقابل گالاتاسرای شکست خورد، اما در بازی برگشت با برد 3-0 صعود کرد.
در فصل بعد، در مرحله یک‌چهارم نهایی مقابل بایرن مونیخ، مادرید 2-1 در بازی رفت شکست خورد، اما در برنابئو با نتیجه 2-0 پیروز شد و به مرحله بعد رسید.
در فصل 2015/16، رئال مادرید در دیدار رفت مقابل وولفسبورگ با نتیجه 2-0 شکست خورد، اما در بازی برگشت با هت‌تریک درخشان کریستیانو رونالدو، 3-0 پیروز شد و به جمع چهار تیم پایانی راه یافت.

فصل جادویی 2021-22؛ بنزما و بازگشت‌های تماشایی رئال.

در فصل 2021-22، رئال مادرید دوبار دیگر توانست شکست در بازی رفت را به صعود تبدیل کند.

ابتدا در مرحله یک‌هشتم نهایی مقابل پاری سن‌ژرمن، رئال بازی رفت را 0-1باخت، اما در بازی برگشت با هت‌تریک فوق‌العاده کریم بنزما در برنابئو، 3-1 پیروز شد و به مرحله بعد راه یافت.

در مرحله نیمه‌نهایی همان فصل، یکی از دراماتیک‌ترین بازگشت‌های تاریخ لیگ قهرمانان رقم خورد. رئال در بازی رفت با نتیجه 4-3 مغلوب منچسترسیتی شد، اما در بازی برگشت در دقایق پایانی، دو گل پیاپی رودریگو بازی را به وقت اضافه کشاند. سپس پنالتی بنزما، صعود کهکشانی‌ها به فینال را قطعی کرد.

آمار به سود آرسنال؛ تاریخ در کنار انگلیسی‌هاست، اما رئال همیشه استثنا دارد

پیروزی 3-0 آرسنال در بازی رفت، دوازدهمین باری است که یک تیم انگلیسی در مرحله حذفی لیگ قهرمانان اروپا با اختلاف سه گل یا بیشتر به برتری می‌رسد. نکته مهم اینجاست که در هر 11 مورد قبلی، تیم‌های انگلیسی موفق به صعود شده‌اند.

این آمار نشان می‌دهد که آرسنال باید اعتمادبه‌نفس بالایی برای تثبیت این پیروزی در بازی برگشت و حذف پرافتخارترین تیم تاریخ اروپا داشته باشد.

اما وقتی صحبت از رئال مادرید و لیگ قهرمانان است، هیچ‌چیز را نمی‌توان قطعی دانست…

محمدرضا حسینخانی، فوتبال‌لب – جمعه‌ گذشته با تمدید قرارداد محمد صلاح برای دو فصل دیگر در لیورپول، حالا وقت آن است که آمار باورنکردنی او در آنفیلد را مرور کنیم! دو سال دیگر هم چشم جهان به «پادشاه مصری» خواهد بود که بر اریکه قدرت تکیه زده است.

صلاح که چهار ماه پیش از احتمال جدایی سخن می‌گفت، حالا با قاطعیت در لیورپول می‌ماند! لیورپول صبح جمعه رسماً اعلام کرد: محمد صلاح دو سال دیگر در آنفیلد می‌ماند! خبری شادی‌بخش برای هواداران و کابوسی جدید برای دفاع‌های لیگ برتر.

صلاح تقریباً همه چیز را با لیورپول فتح کرده است؛ یک عنوان لیگ برتر (که به زودی احتمالاً دومین قهرمانی هم اضافه خواهد شد)، یک لیگ قهرمانان اروپا، جام حذفی انگلیس، دو جام اتحادیه، سوپرکاپ خواهیم کرد. امیدوارم در آینده شاهد کسب افتخارات بیشتری باشیم.

اسلات خوشحال از ماندن صلاح

سرمربی لیورپول با چهره‌ای بشاش در کنفرانس خبری ظاهر شد:

قطعاً خوشحالم! صلاح سال‌هاست ارزش بی‌همتایش را برای تیم ثابت کرده. مثل همه هواداران، من هم از ماندن او دو سال دیگر خوشحالیم و امیدواریم یکشنبه هم مثل کل فصل، اهمیتش را نشان دهد!

کابوس خروج سه ستاره لیورپول با پایان قراردادها به نصف کاهش یافت؛ دست کم فصل آینده «پادشاه مصری» در آنفیلد خواهد درخشید! اگرچه تأثیرات او تاکنون حیرت‌انگیز بوده، اما این فرصت دو ساله‌ی اضافی برای درهم کوبیدن خطوط دفاعی لیگ برتر، بی‌شک بر عظمت یادگار او خواهد افزود.

یادتان می‌آید؟ وقتی لیورپول در ۲۰۱۷ صلاح را از چلسی گرفت، بسیاری شک داشتند! عملکرد او در استمفورد بریج با تنها ۴ گل در ۲۷ بازی اصلاً قابل توجه نبود، اما چه تحول شگفت‌انگیزی!

از فیورنتینا تا لیورپول

با این حال، او در دوران قرضی کوتاهش در فیورنتینا (سری آ) درخشید. سپس با انتقال به رم (ابتدا قرضی و بعد دائمی)، به یکی از مهیج‌ترین وینگرهای فوتبال اروپا تبدیل شد. لیورپول که پیش از پیوستن او به چلسی تلاش کرده بود او را جذب کند، سه سال بعد finalmente به هدفش رسید – در زمان‌بندی‌ای که بی‌شک عالی بود. صلاح از همان ابتدا تأثیرگذار بود و در اولین فصل بازگشت به انگلیس با 44 گل در 52 بازی همه را شوکه کرد؛ روندی که تا امروز ادامه دارد.

صلاح از زمان پیوستن به لیورپول در سال ۲۰۱۷ تاکنون، در تمام رقابتها ۳۹۴ بازی انجام داده که ۳۶۰ مورد آن به عنوان بازیکن اصلی بوده است. او با ۲۴۳ گل و ۱۱۰ پاس گل، به طور میانگین هر ۹۰ دقیقه یک بار تاثیر مستقیم روی گل داشته است – آماری خیره‌کننده برای چنین حجمی از بازی‌ها.

از ۲۴۳ گل او برای لیورپول، آمار به این ترتیب است:

• – ۱۸۲ گل در لیگ برتر انگلیس
• – ۴۵ گل در لیگ قهرمانان اروپا
• – ۵ گل در لیگ اروپا
• – ۶ گل در جام حذفی انگلیس (FA Cup)
• – ۴ گل در جام اتحادیه (EFL Cup)
• – ۱ گل در جام خیریه (Community Shield)

صلاح به سوی افسانه‌شدن

صلاح همچنین سه بار عنوان آقای گلی لیگ برتر را به دست آورد. به احتمال زیاد این فصل چهارمین عنوان را نیز کسب خواهد کرد. او در فصل ۲۵-۲۰۲۴ با ۲۷ گل زده در لیگ، حداقل ۶ گل از رقبایش پیش است و نزدیکترین رقیبش، ارلینگ هالند، اکنون به دلیل مصدومیت مچ پا از میادین دور است.

دو گل آخر او هر دو از روی نقطه پنالتی در پیروزی ۳-۱ مقابل ساوتهمپتون باعث شد صلاح از گوردون هاجسون سبقت بگیرد و به تنهایی در رده سوم جدول بهترین گلزنان تاریخ لیورپول قرار گیرد. او اکنون تنها از راجر هانت (۲۸۵ گل) و ایان راش (۳۴۶ گل) عقب است.

با امضای این قرارداد جدید، صلاح فرصت عالی‌ای به خود داده تا از راجر هانت پیشی بگیرد (فقط به ۴۳ گل دیگر نیاز دارد). هرچند سبقت گرفتن از ایان راش در صدر جدول همچنان چالشی بزرگ خواهد بود، اما چه بسا در آینده قرارداد دیگری هم تمدید شود!

با این حال، او هم‌اکنون بهترین میانگین گل به ازای هر دقیقه را در بین بازیکنان لیورپولی با حداقل ۱۰٫۰۰۰ دقیقه بازی دارد. میانگین صلاح (یک گل هر ۱۳۲ دقیقه) از اسطوره‌های سرخ‌ها مانند فرناندو تورس (۱۳۵ دقیقه)، لوئیز سوارز (۱۳۸ دقیقه)، مایکل اوون (۱۴۸ دقیقه) و رابی فاولر (۱۵۴ دقیقه) بهتر است.

مزیت اصلی او نه فقط توانایی گلزنی، بلکه قابلیت اطمینانش بوده است هم از نظر حضور مستمر و هم کیفیت به ثمر رساندن شانس‌ها. صلاح هیچ‌گاه کمتر از ۴۴ بازی در یک فصل برای لیورپول انجام نداده و کمترین آمار گلزنی او هم عددی قابل احترام (۲۳ گل) بوده که در فصل ۲۰-۲۰۱۹ و زمانی که لیورپول قهرمان لیگ برتر شد، به ثبت رسید.

عملکرد خوب و مستمر صلاح

صلاح در پنج فصل از هفت فصل اول حضورش در آنفیلد بیش از ۵۰ بازی انجام داد و در صورت حضور در حداقل شش بازی از هفت بازی باقیمانده این فصل (در حال حاضر ۴۵ بازی)، این رقم به شش فصل از هشت فصل ارتقا خواهد یافت. به طور مشابه، این فصل هم اکنون پنجمین فصل او با حداقل ۳۰ گل زده است (در حال حاضر ۳۲ گل).

و این واقعیت که صلاح یک تهدید دوگانه در خط حمله است؛ هم تکمیل‌کننده‌ای فوق‌العاده و هم خالق شانس‌هایی ناب. این فصل از نظر خلاقیت، بهترین فصل او در لیورپول محسوب می‌شود. با ۲۳ پاس گل در تمام رقابت‌ها، حداقل ۷ پاس گل بیشتر از فصل‌های قبل و رکوردی که او را در صدر بازیکنان ۵ لیگ برتر اروپا قرار داد، حتی بالاتر از رافینیا از بارسلونا با ۲۰ پاس گل.

جالب اینجاست که او در شش فصل از هشت فصل حضورش در لیورپول، حداقل ۱۰ پاس گل در لیگ برتر ثبت کرده است.

مصمم برای رکوردهای فردی!

این ستاره ۳۲ ساله مصمم است تا تمام رکوردهای ممکن را در این فصل به تسخیر درآورد:

• تنها ۲ تأثیر گل (گل+پاس گل) با رکورد تاریخی لیگ برتر در یک فصل فاصله دارد.
• با ۳ پاس گل دیگر، رکورد مشترک تیری آنری و کوین دی بروین را می‌شکند.
• با ۱۰ گل دیگر، رکورد ارلینگ هالند برای بیشترین گل در یک فصل را جابجا می‌کند.

آمار صلاح در لیگ برتر به ویژه بی‌نظیر بوده است. از زمان بازگشتش در سال ۲۰۱۷، هیچ بازیکنی در لیگ برتر انگلیس آمار بهتری در این زمینه‌ها نداشته است:

• ۱۸۲ گل (بیشترین)
• ۲۶۸ تأثیر مستقیم در گل (گل + پاس گل)
• ۷۷ پاس گل در بازی باز
• ۴۸۱ شانس سازی در بازی باز
• ۱,۰۲۵ شوت
• ۲,۴۸۹ لمس توپ در محوطه حریف

موفق در تمامی رقابت‌ها

تنها در این فصل، او به رکورد بیشترین مشارکت در گل‌های تاریخ رقابت‌های لیگ برتر در یک فصل ۳۸ بازی‌ای رسید (۴۵ گل/پاس گل). در واقع، او در فصل ۲۵-۲۰۲۴ به طور میانگین در هر ۹۰ دقیقه ۱.۴۴ بار در گل‌ها مشارکت داشت که این بالاترین میزان برای هر بازیکن در یک فصل از تاریخ لیگ برتر است (با حداقل ۱۰۰۰ دقیقه بازی).

این بازیکن سابق چلسی با ۱۸۴ گل، به طور مشترک با سرخیو آگوئرو در رده پنجم جدول تمام‌ادوار بهترین گلزنان لیگ برتر انگلیس قرار دارد. او تنها ۳ گل کمتر از اندرو کول (۱۸۷ گل) در رده چهارم دارد و در آستانه تبدیل شدن به چهارمین بازیکن تاریخ لیگ برتر است که به مرز ۲۰۰ گل می‌رسد. با توجه به زمان زیادی که پیش رو دارد، به نظر می‌رسد به این رکورد دست خواهد یافت.

حتی پایین‌ترین آمار صلاح هم گواهی بر فوق‌العاده بودن او در لیگ برتر است. به عنوان مثال، کمترین تعداد گلی که او برای لیورپول در یک فصل به ثمر رساند، ۱۸ گل (در فصل ۲۴-۲۰۲۳) است. رقمی که از سال ۲۰۱۷ تاکنون تنها ۱۵ بازیکن غیر از خودش توانستند از آن پیشی بگیرند.

تاریخ‌سازی یک مصری

او با ۲۷۱ مشارکت گل (گل زده + پاس گل) در رده پنجم جدول تاریخی لیگ برتر قرار دارد، اما نکته قابل توجه این است که حداقل ۱۴۶ بازی کمتر از چهار بازیکن بالاتر از خود در این جدول انجام داد. فقط با ۱ مشارکت گل دیگر (گل یا پاس) از رایان گیگز (۲۷۱) پیشی خواهد گرفت و با ۹ مشارکت دیگر هم فرانک لمپارد (۲۷۹) را پشت سر خواهد گذاشت.

مگر در صورت مصدومیت یا محرومیت، صلاح تا پایان این فصل به ۴۰۰ بازی برای لیورپول خواهد رسید. همچنین در شش بازی باقی‌مانده و دو فصل پس از آن، فرصت کافی دارد تا بر بسیاری از آمار و رکوردهای دیگر خود بیفزاید.

آمار گل‌های او به تفکیک:

• ۱۹۹ گل با پای چپ قدرتمندش
• ۳۵ گل با پای راست
• ۹ گل با سر

نحوه به ثمر رساندن گل‌ها:

• ۲۲۹ گل از داخل محوطه جریمه
• ۱۴ گل از خارج محوطه جریمه
• ۴۴ گل از روی نقطه پنالتی

تأثیر گل‌ها در بازی‌ها:

• ۶۴ گل اولین گل بازی (گل آغازگر)
• ۶۸ گل پیروزی‌بخش

محل به ثمر رساندن گل‌ها:

• ۱۳۲ گل در آنفیلد
• ۱۰۸ گل در بازی‌های خارج از خانه
• ۲ گل در زمین‌های بیطرف
• ۱ گل در بازی‌ای که به عنوان “خانگی” طبقه‌بندی شد، اما به دلیل همه‌گیری کووید-۱۹ در فصل ۲۰-۲۰۱۹ در بوداپست (در برابر آر‌بی لایپزیگ در لیگ قهرمانان اروپا) برگزار شد.

رقیب دوست‌داشتنی صلاح

به طرز جالبی، تیمی که صلاح بیشترین گل‌ها را با پیراهن لیورپول به ثمر رساند، منچستریونایتد است. او ۱۶ گل در برابر این رقیب دیرینه مرسی‌سایدی به ثمر رساند که ۳ گل بیشتر از هر تیم دیگری است. آمار گلزنی او در برابر سایر رقبا به این شرح است:

• منچسترسیتی ۱۳ گل
• تاتنهام هاتسپر ۱۳ گل
• وست‌هم ۱۳ گل

اما مسلماً صلاح اولین کسی است که تأکید می‌کند موفقیت‌های درخشانش در لیورپول فقط بازتاب کیفیت فردی او نیست. او در این مسیر کمک‌های زیادی دریافت کرده است؛ برای مثال، بابی فیرمینو با پاس گل ۲۱ گل او را مهیا کرده که بیشتر از هر هم‌تیمی دیگری است. از سوی دیگر، سادیو مانه، دیگر عضو سه‌گانه هجومی معروف لیورپول در دوران یورگن کلوپ، بیشترین بهره را از پاس‌های گل صلاح برد. ۱۷ گل این مهاجم سنگالی در لیورپول با پاس صلاح به ثمر رسید.

صلاح همچنان دست نیافتنی

اگرچه لیورپول هنوز از حذف در لیگ قهرمانان اروپا توسط پاری‌سن‌ژرمن و باخت در فینال جام اتحادیه به نیوکاسل یونایتد دلگیر است، اما با ۶ بازی باقیمانده، ۱۳ امتیاز بالاتر از بقیه در صدر جدول لیگ برتر قرار دارد. بنابراین به احتمال زیاد اولین فصل حضور “اسلات” با یک جشن بزرگ به پایان خواهد رسید.

هواداران لیورپول را می‌توان بابت باز کردن زودهنگام شامپاین‌ها پس از شنیدن خبر تمدید قرارداد صلاح بخشید، و هواداران کاپ می‌توانند منتظر فرصت‌های بیشتری برای خواندن سرودهای ستایش‌آمیز خود برای “پادشاه مصری” باشند.

اما برای بقیه لیگ برتر، اگر بخواهیم به نقل از فیلسوف بزرگ ناتوریوس بی.آی.جی (Notorious B.I.G) جمله‌ای را بازنویسی کنیم، به نظر می‌رسد که “مو صلاح بیشتر، یعنی مشکلات بیشتر” در راه خواهد بود.