امیرحسین محمودی، فوتبال لب– وقتی اولین گل تاتنهام هاتسپر در مقابل منچستر سیتی در ابتدا آفساید اعلام شد، این موضوع توماس فرانک، سرمربی تیم را از تشویق و تقدیر از بازیکنانش باز نداشت.
دلیل اصلی برد: فست بیلدآپ
بیلدآپی متهاجم که موقعیت‌های واید آن مناسب شکست حریف است. فصل گذشته از نشانه‌های بارز برنتفورد تحت هدایت توماس فرانک بود. در بازی‌های پیش فصل تاتنهام نشانه‌ها از این قرار بود که این سبک می‌تواند برای آنها در این فصل یک راه‌حل تهاجمی مهم باشد. سومین گل تاتنهام در مقابل برنلی در هفته افتتاحیه لیگ برتر، یکی از انواع همین ساخت‌های حمله سریعی بود که توماس فرانک به تیم آورد. ریچارلیسون به عقب رفت تا موقعیت را متصل کند. سپس پاپه ماتار سار، استارت برنان جانسون به پشت دفاع را دید. گل اول جانسون در پیروزی 2-0 روز شنبه برابر سیتی نیز از همان اصول تهاجمی پیروی کرد، اما این ترکیب‌ها در ناحیه عرضی انجام شد و الگوی متفاوتی را دنبال کرد. در مقابل پرس 4-3-3 سیتی، که وینگر به داخل حرکت میکند، برای فول‌بک تاتنهام، زمان اضافی وجود داشت.
فست بیلد آپ توماس فرانک در تاتنهام چطور کار میکند؟
در مرحلهٔ بیلدآپ بازی تاتنهام تحت سرمربی‌‌گری توماس فرانک، دو بازیکن سیتی، اسکار باب و عمر مرموش، جد اسپنس و پدرو پورو را یارگیری نکردند تا بتوانند با جابه‌جایی توپ به فلنک (گوشه‌های عرضی زمین) دیگر، به داخل زمین برای پرسینگ حرکت کنند. تیم توماس فرانک با آغاز بیلدآپ سریع خود از طریق پورو از این ضعف بهره‌برداری کرد و سپس از محمد کودوس و سار در مناطق بالایی زمین برای فریب دفاع سیتی استفاده نمود. به محض اینکه فول‌بک راست توپ را دریافت کرد، کودوس عقب کشید تا رایان آیت نوری را از موقعیت خود خارج کند و سار به فضای خالی که برای او محیا بود، حمله کرد.
پاس رومرو به پورو بخاطر عدم یارگیری مناسبحرکت بدون توپ کودوس که سار را صاحب توپ کرد.
دقیقه 12:59
در یکی از صحنه‌های بازی، بعد از موقعیت بالایی؛ نقش مرموش در پرس منچستر سیتی باعث میشود که پورو زمان بیشتری برای صاحب توپ بودن دارد. این مزیت به او اجازه داد تا محمد کودوس را پیدا کند. همزمان، سار به فضای خالی حمله میکند، اما با توجه به کم بودن سرعت او روبن دیاز به راحتی او را یارگیری میکند. علاوه بر آن، آیت نوری، کودوس را مانع از پیشرفت توپ به سمت دروازه سیتی میکند و تاتنهام دوباره باید از اول شروع کند.
پاس رومرو به پوروشکل گیری دوباره موقعیت که این بار دیاز از رخ دادنش جلوگیری کرد.
دقیقه 14:02
در مثالی دیگر، می‌توانید موقعیت داخلی زمین مرموش را مشاهده کنید، که میکى فن د فن به سمت دروازه‌بان خود، ویکاریو، عقب میرود. وینگر مصری به سمت پورو حرکت نمی‌کند تا در موقعیتی قرار گیرد که در صورت ارسال توپ ویکاریو به فن د فن یا اسپنس، رومرو را پرس کند. این حرکت منطقی است زیرا ارلینگ هالند مسیر پاس به سمت راست را مسدود کرده است. با این حال، حرکت هوشمندانه رودریگو بنتانکور به تاتنهام امکان می‌دهد تا ویکاریو، رومرو را پیدا کند. در حالی که مرموش در موقعیت مناسبی برای دفاع از پورو نیست. سپس رومرو با هافبک اروگوئه‌ای بازی میکند تا فول‌بک راست که آزاد است را پیدا کند.
رفتن بنتانکور به سمت ویکاریوخروج از پرس تاتنهام طی سه پاس
با حرکت پورو به موقعیتی برای پیشروی توپ، بخش دوم بیلدآپ سریع تاتنهام آغاز میشود. در اینجا، او توپ را به بنتانکور بازمی‌گرداند که بنتانکور بلافاصله آن را به پشت دفاع سیتی ارسال میکند. مطابق برنامه، کودوس عقب می‌کشد تا آیت‌نوری را به جلو بکشاند و سار به فضای خالی حمله میکند. حتی اگر دیاز آزاد باشد تا از هافبک سنگالی دفاع کند، ایده این است که سار به صورت دینامیک و در حال دویدن در مقابل مدافعی که از یک موقعیت ایستا حرکت خود را آغاز میکند، به فضای مقابل حمله کند. پاس بنتانکور بیش از اندازه قدرتمند بود و احتمالا سار در موقعیت آفساید قرار گرفت. اما همین حملات نشانه‌ای هشدار دهنده از آنچه در ادامه قرار بود اتفاق بیفتد را نشان می‌داد.
حرکت رو به عقب کودوس و استارت همزمان سار رو به جلو
دقیقه 34:25
گل اول تاتنهام دقیقاً از همان حرکتی که از ابتدای نیمه اول در تلاش برای اجرای آن بودند، به ثمر رسید. در فرآیند ساخت این گل، تاتنهام بار دیگر حمله را از طریق پورو آغاز میکند. زیرا نقش پرسینگ مرموش به فول‌بک راست اجازه می‌دهد کسری از ثانیه زمان بیشتری روی توپ داشته باشد.
شروع دوباره روند تاتنهام
همزمان که فول‌بک راست، خود را برای پیش بردن توپ آماده میکند، کودوس عقب می‌کشد تا ناتان آکه، جایگزین آیت‌نوری بعد از مصدومیت و تعویض او، را از موقعیت خود خارج کند. و فضای لازم برای حمله سار را ایجاد نماید. این هافبک سنگالی با دویدن به سمت جلو در لحظه‌ای که پورو توپ را به سمت منطقه مورد نظر ارسال میکند. او این حرکت را تکمیل میکند.
پاس بلند و خط شکن پورو
حمله به توپ از یک موقعیت در حال دویدن نسبت به دیاز، به سار کمک میکند تا مدافع میانی را برای رسیدن به توپ شکست دهد. او با پرشی بالاتر از دیاز، توپ را در مسیر ریچارلیسون قرار داد.
پاس سار با ضربه سر
در ادامه، مهاجم نوک تاتنهام توپ را به جلوی دروازه ارسال میکند تا جانسون با یک ضربه گل را به ثمر می‌رساند.
پاس عرضی ریچارلیسون به جانسونضربه نهایی و گل اول تاتنهام و خوشحالی توماس فرانک
غلبه تاتنهام و توماس فرانک ادامه یافت
گل جانسون حرکت بازی را به نفع تاتنهام تغییر داد. پس از آن، ژائو پالینیا دومین گل را از یک موقعیت پرسینگ بالا به ثمر رساند. تاتنهامِ توماس فرانک در نیمه دوم نیز همین فشار را حفظ کرد تا به پیروزی برسد. پیروزی‌ای که گل‌های آن دو ویژگی کلیدی این تیم تاتنهام را به نمایش گذاشت. همانطور که توماس فرانک در کنفرانس خبری پس از بازی توضیح داد، سه موضوع کلیدی که می‌خواست اصول بازی خود در برابر سیتی را بر حول آنها بنا کند، عبارت بودند از: «جنبه دفاعی بازی، شجاعت در فاز یک (بیلدآپ) و فاز دو (پراگرشن توپ) و توپ‌های راکد».
تشویق او از بازیکنان، پس از آنکه در ابتدا گل جانسون آفساید اعلام شد، به این دلیل بود که آنها در اجرای الگوی پاس‌کاری که بر اساس اصول حملهای تاتنهام طراحی شده بود، بهتر عمل می‌کردند. سپس توماس فرانک به سمت نیمکت تاتنهام نگاه کرد تا مطمئن شود گل مورد تأیید قرار می‌گیرد یا خیر. پاسخی که دریافت کرد باعث شد با نشان دادن دو شست به سوی بازیکنان، آنها را تحسین کند. حرکت فست بیلدآپ که تاتنهام از ابتدای بازی در تلاش برای اجرای آن بود، در نهایت کلید پیروزی آنها شد.
امیرحسین محمودی، فوتبال لب– قبل از اینکه بخواهیم مشکل منچستر یونایتد در این هفته را بررسی کنیم، باید دو نکته را به یاد داشته باشیم. اول اینکه در این باشگاه فقط یک مشکل وجود ندارد. دوم اینکه هر چند مشکل باشد، برونو فرناندز یکی از آنها نیست. همیشه باید این موضوع را تأکید کنیم. مخصوصاً در این مواقع نادر که او بیشتر به تیم ضرر می‌زند تا کمک، همانطور که یکشنبه در ورزشگاه کروین کاتیج این اتفاق افتاد.
نگاهی نزدیک‌تر
برای مثال، فصل گذشته را در نظر بگیرید. آن فصل احتمالاً بهترین عملکرد فرناندز برای یونایتد بود؛ حداقل بعد از اولین فصل کاملش. اما شروع خوبی نداشت. او تا وقفه‌ی بین‌المللی ماه اکتبر فقط یک پاس گل در لیگ ثبت کرده بود، مقابل ساوتهمپتون. اولین گل او هم زمانی به ثمر رسید که اریک تن‌هاخ اخراج شد. در آن زمان، مثل حالا، بهترین پیشبینی این بود که برونو فرناندز دوباره به فرم خوبش برمی‌گردد. و در نهایت این اتفاق افتاد. اما تفاوت این است که آن زمان او در خط میانی دو نفره بازی نمی‌کرد. به‌راحتی میشود تساوی ناامیدکننده‌ی 1-1 روز یکشنبه مقابل فولام را گردن فرناندز انداخت. او در دو صحنه‌ی تعیین‌کننده‌ی بازی نقش داشت: پنالتی از دست‌رفته در نیمه‌ی اول که توپ را بالای دروازه زد. همچنین عدم توجه به یارگیری امیل اسمیت‌رو که با یک فرار دیرهنگام، گل مساوی را در دقیقه‌ی 73 به ثمر رساند.
برونو فرناندز حین ضربه پنالتی
برونو فرناندز؛ مشکل خط میانی یونایتد؟
آنچه برای هفته‌ها و ماه‌های آینده نگران‌کننده‌تر است، سهولت کار فولام در عبور مکرر از خط هافبک منچستریونایتد بود. هافبکی متشکل از برونو فرناندز و کاسمیرو، سپس فرناندز و میسن ماونت، و در ادامه فرناندز و مانوئل اوگارته. اما همیشه با حضور فرناندز. این دقیقاً همان برنامه‌ی بازی مارکو سیلوا از ابتدا بود؛ چیزی که الکس ایووبی بعدها تأیید کرد. او پس از بازی به اسکای اسپورت گفت: «ما می‌دانستیم می‌توانیم از دو هافبک آنها عبور کنیم و مدافعان مرکزی‌شان جلو می‌کشند. ما امروز از این موضوع استفاده کردیم.»
روبن آموریم گفت که پنالتی از دست‌رفته‌ی فرناندز تا حدی به خاطر «مسئولیت زیاد» او بود. اما سرمربی یونایتد در 9ماه گذشته، به‌ویژه از نظر تاکتیکی، مسئولیت‌های بیشتری را به کاپیتان خود سپرده است. آموریم فصل گذشته فرناندز را عقب‌تر از قبل قرار داد تا به بازی‌سازی نامطمئن یونایتد کمک کند. اما در این حالت، تأثیر او در نزدیکی محوطه‌ی جریمه‌ی حریف کاهش یافت. آموریم، متئوس کونیا و برایان امبومو را به خدمت گرفت؛ تا حدی برای تقسیم این بار به برونو فرناندز کمک کنند.
خرید امبومو و کونیا؛ به ضرر برونو
اما نکته‌ای که در نقل و انتقالات تابستانی یونایتد به چشم نیامد، این بود که دو بازیکنی که توانایی اجرای سیستم آموریم را نشان دادند، تقریباً در پست‌های غیرطبیعی خود بازی می‌کنند تا با تاکتیک فعلی هماهنگ بشوند.
کمتر کسی معتقد است که خرید متئوس کونیا و برایان امبومو غیرضروری بود. مخصوصاً بعد از ثبت رکوردِ منفی 44 گل در لیگ برتر فصل گذشته. اما همیشه این خطر وجود دارد تا با عقب بردن فرناندز و استفاده از آماد در پست وینگ‌بک راست، همان اندک خلاقیت یونایتد در فصل پیش کاهش پیدا کند. بله، ضعف در تمام‌کنندگی برای آموریم گران تمام شد. (هیچ تیمی در لیگ برتر کمتر از یونایتد عملکردی مطابق با xG آنها را نداشت) بنابراین خرید گلزنان قابل اعتماد ضروری بود. اما مجموع xG تنها 52.6، نشان می‌دهد که یونایتد حتی در خلق موقعیت هم مشکل داشت؛ آماری در حد تیم‌های نیمه‌ی پایینی جدول.
مشکل گلزنی همچنان پابرجاست.
این مشکل در فصل جدید هم ادامه دارد. یونایتد هفته‌ی گذشته مقابل آرسنال شوت‌های زیادی زد، اما هیچ‌کدام موقعیت صددرصدی نبود. با وجود برتری ظاهری، تیم آموریم به ندرت توانست این برتری را به نتیجه تبدیل کند. یک هفته بعد، به جز 15 دقیقه‌ی ابتدایی که کونیا بدشانس بود که گل نزد، یونایتد مقابل فولام کاملاً بی‌اثر بود. سیلوا بعد از بازی گفت: «تمام خطرات یونایتد در نیمه‌ی دوم از روی ضربات ایستگاهی بود، نه بیشتر.» این حرف بی‌راه نبود.تنها «موقعیت بزرگ» یونایتد در این بازی، طبق تعریف اوپتا، از یک شوت بلند دروازه‌بان آلتای بایندیر ایجاد شد. در مقابل، فرناندز فقط یک بار پاس گل‌ساز داد. برای کونیا در همان دقیقه‌ی اول، آن هم از راه دور.
وقتی قرار گرفتن کاپیتان یونایتد در پست عقب‌تر (همانطور که در نقشه‌ی لمس توپ او مشهود است) باعث افت شدید خلاقیت تیم است سخت است که این اقدام را حمایت کرد. این موضوع حتی غیرقابل‌دفاع‌تر میشود، وقتی مانع پیشرفت یک استعداد ویژه از آکادمی باشگاه شود.
لمس توپ‌های برونو فرناندز برابر فولام
دردسر تاکتیکی آموریم!
کوبی ماینو که برابر آرسنال روی نیمکت بود، دوباره یکشنبه بدون حضور در زمین ماند. چرا؟ ساده است. آموریم بعد از بازی تأیید کرد: «او حالا برای این پست با برونو رقابت میکند.» آموریم حتی در طول بازی مقابل کروین کاتیج به استفاده از زوج فرناندز-ماینو فکر نکرد و ظاهراً در آینده هم قصد چنین کاری ندارد. تصور اینکه چنین زوجی هم به‌راحتی مثل بقیه ترکیب‌های یکشنبه مغلوب شود، سخت نیست. اما مهارت‌های ماینو و فرناندز آنقدر متفاوت است که این سؤال ایجاد میشود: چرا آنها برای یک پست رقابت می‌کنند؟ و آیا این نقش واقعاً برای هیچ‌کدام مناسب است؟قرار دادن بهترین بازیکن یونایتد، با استعدادترین محصول آکادمی و یک خط حمله‌ی جدید در یک ترکیب، در این سیستم کاملاً غیرعملی است.
آموریم در منچستر چه خواهد کرد؟
اما اگر منچستریونایتد با خرید دو هافبک هجومی در تابستان، این مسیر را انتخاب کرد. برونو فرناندز هم با رد پیشنهاد الهلال برای بازی در لیگ حرفه‌ای عربستان، چنین تصمیمی گرفت.
چه بلایی بر سر برونو فرناندز خواهد آمد؟
در طول هفته‌ی گذشته، گزارش‌هایی منتشر شد مبنی بر اینکه باشگاه الاتحاد نیز به جذب این بازیکن 30 ساله علاقه‌مند است. اما انتظار نمی‌رود فرناندز قبل از پایان مهلت نقل و انتقالات در دوشنبه‌ی آینده، از یونایتد جدا شود. منابع نزدیک به فوتبال عربستان نیز نسبت به واقعی بودن این شایعات تردید دارند. فرناندز در ابتدای همین پنجره‌ی نقل و انتقالاتی تصمیم گرفت در اولدترافورد بماند و هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که این تصمیم تغییر کند.در این شرایط، یونایتد باید راهی پیدا کند تا نقاط قوت زیاد فرناندز را برجسته کند و نقاط ضعفش را پوشش دهد. این به معنی یافتن یک زوج مناسب در خط میانی یا حتی بازنگری کامل در نقش عمیق فعلی برای او است. آنچه قطعی است اینکه آموریم مشکلات زیادی برای حل کردن دارد، بدون اینکه بهترین و مهم‌ترین بازیکنش را هم به یکی از این مشکلات تبدیل کند.
عماد معمار، فوتبال لب– بازیکنانی که مورد علاقه هواداران هستند، همیشه مورد قدردانی مربیانشان قرار نمی‌گیرند.اما میسن ماونت همیشه مهره‌ای پر اهمیت برای مربیانش بود. زمانی که میسن ماونت در اوج فوتبال خود بود( که حالا حدود نیم دهه از آن زمان می‌گذرد) در آستانه یورو 2020، درست نقطه مقابل جک گریلیش بود. در حالی که گریلیش یک سرگرم‌کننده، یک بازیکن فانتزی باز و یک بازی‌ساز شعبده باز بود، ماونت به عنوان شاگرد خوب مربی شناخته میشد. گاهی اوقات، مردم دقیقاً به این فکر می‌کردند که او چه چیزی برای ارائه دارد.
اگر گریلیش یک بازیکن منفرد و تک رو بود، مانت یک اسکواد پلیر بود. اول از همه، او دستورات مربی را به دقت اجرا میکرد. علاوه بر این، او درک تاکتیکی خوبی از بازی داشت. همیشه سیستم مربی را درک میکرد، میدانست چگونه فضاها را پیدا کند و چگونه بهترین بازیش را با هم‌تیمی‌هایش به نمایش بگذارد.
اینکه میسن ماونت بازی را فیکس شروع کند یک تصمیم سورپرایز کننده بود. انتظار ها بر این بود که خرید های تابستانی منچستر، یعنی بنیامین ششکو، متئوس کونیا و برایان امبومو بازی را در سیستم 1-2-4-3 روبن آموریم شروع کنند. ولی با توجه به این نکته که ششکو فقط یک هفته در پیش فصل حضور داشت، فرصت به ماونت رسید. کونیا در راس خط حمله و ماونت کمی عقب تر از و در جناح چپ بازی میکرد. دقیقا همان نقش و همان سیستمی که او بهترین بازی هایش را زیر نظر توماس توخل در چلسی انجام داده بود.
پس از به عهده گرفتن هدایت یونایتد توسط آموریم در نوامبر گذشته، تنها سه بازیکن در ترکیب تیم وجود داشتند که دقایق بیشتری از میانگین دقایق بازی شده در طول دوران حرفه‌ای خود را در سیستم سه دفاعه پشت سر گذاشته بودند: راسموس هویلون، مانوئل اوگارته و میسن ماونت. این موضوع که آیا آن دو بازیکن دیگر دارای توانایی‌های فنی لازم هستند یا خیر، هنوز در پرده ابهام قرار دارد. اما برای ماونت، مسئله اصلی بیشتر حفظ آمادگی بدنی است. او حتی دو سال پس از پیوستن به یونایتد، هنوز موفق نشده ۹۰ دقیقه کامل در لیگ برتر برای این تیم به میدان برود.
جاگیری و بازی تیمی درست ماونت
اما از همان ابتدای بازی دیروز، به نظر می‌رسید ماونتِ قدیمی بازگشته است. این پاس بلند دروازه‌بان، آلتای باییندیر را به او در نظر بگیرید. او کاملاً در موقعیت مناسبی بین مدافع راست بن وایت و مدافع میانی ویلیام سالیبا قرار دارد. به گابریل نگاه کنید که در حالی که دستانش را بالا میبرد، می‌پرسد چه کسی ماونت را مارک میکند؟ سؤال او کاملاً به جا است و پاسخ این است که احتمالاً باید سالیبا مسئول او می‌بود. اما ماونت در بازی روز یکشنبه به طور مداوم با قرارگیری دقیقاً در چنین موقعیت‌هایی توپ را دریافت میکرد.
نقش ماونت در طراحی حملات شیاطین سرخ
آنچه شما واقعاً از یک بازیکن راست‌پا در سمت چپ مهاجم، عقب تر از آن انتظار دارید، این است که بتواند بین خطوط حریف فضا پیدا کند و برای مهاجمان دیگر پاس های در عمق ارسال کند. ماونت این توانایی را در دقیقه پنجم بازی نشان داد، با ارسال این پاس در عمق برای امبومو که یادآور توپی بود که برای کای هاورتز زد تا تنها گل پیروزی چلسی در فینال لیگ قهرمانان اروپا 2021 برابر منچسترسیتی را به ثمر برساند. در اینجا، امبومو قبل از اینکه مستقیماً به سمت دیوید رایا شوت بزند توپ را کمی بیش از حد به سمت بیرون برد و موقعیت از دست رفت.
پاس دیگر ماونت به امبومو، این ارسال بلند به نقطه مقابل زمین در اواسط نیمه اول بود. زمانی که آموریم در فصل گذشته جایگزین اریک تن هاخ شد، این تغییر جهت‌های بازی تبدیل به ویژگی تعیین‌کننده تیم او شد. این ارسال به امبومو اجازه داد تا دیوگو دالو که به صورت اورلپ حرکت میکرد را صاحب توپ کند. اگرچه پاس او با تأخیر همراه بود و وینگ بک راست یونایتد در موقعیت آفساید قرار داشت.
عمده نقشه های سیستم 1-2-4-3 مبتنی بر ترکیب مهاجم‌های پشت مهاجم مرکزی و وینگ بک‌ها هستند. و ماونت دقیقا میدانست وینگ بک او کجاست.
این یک مثال بارز است : او وایت را به مرکز کشاند و میدانست که فضای پشت او خالی خواهد شد. او با این کار پاتریک دورگو را با یک نیمه کامل فضای خالی صاحب توپ کرد.
عملکرد چشم نواز دورگو در کنار ماونت
این بازی، بهترین عملکرد پاتریک دورگو از زمان پیوستن او به یونایتد بود و بازی کردن کنار ماونت یکی از دلایل این عملکرد چشمگیر بود. ماونتی که بیش از هر چیز, بازی را برای هم تیمی هایش ساده میکند.
مشخصا دورگو از بازی کنار ماونت لذت میبرد. مثلا در اینجا، او یک قرار اندرلپ انجام داد در حالی که ماونت عرض زمین را در اختیار دارد.
کارهای ترکیبی در جناحین
یونایتد در نیمه دوم تهدید هجومی خود را در سمت چپ افزایش داد، زمانی که لوک شاو که در سمت چپ دفاع سه نفره آنها بازی میکرد. او به طور مداوم به جلو حرکت میکرد تا به حمله بپیوندد.
در این صحنه، دورگو در کناره زمین قرار دارد، شاو حرکت آندرلپ را انجام می‌دهد، و ماونت می‌تواند در موقعیت باقی بماند تا توپ را پس از کاتبک دریافت کند و شوت مناسبی بزند که بلاک میشود.
رگه‌هایی از چرخش بازیکنان هم در بازی مشاهده میشد. مثلا اینجا دورگو جایی قرار دارد که انتظار دارید ماونت را آنجا ببینید. شاو موقتا در نقش دورگو اورلپ کرده و ماونت عقب‌تر از هر دوی این‌ها، پاس رو به جلو می‌دهد.
ناهماهنگی‌ها در جناح دیگر
در حالی که برخی از این موارد در تئوری ساده به نظر می‌رسند، مشکلات یونایتد در سمت راست، اهمیت درک متقابل بین بازیکنان را نشان به ما نشان داد.
امبومو در ابتدا هنگامی که از عقب دریبل می‌زد خوب شروع کرد، اما علاوه بر پاس تأخیری قبلی که دالو را در آفساید قرار داد، در اینجا او متوجه نشد که آماد چه نوع پاسی را می‌خواهد و توپی را به عمق فرستاد درست در زمانی که آماد فرارش را متوقف کرده بود.
اکنون 6 سال از اولین بازی ماونت در لیگ جزیره می‌گذرد. جایی که او علی رغم باخت 4-0 چلسی در اولدترافورد در بحث جاگیری و برقراری ارتباط بین خطوط عملکرد شایسته‌ای داشت.
برای آن‌هایی که کیفیت فنی او را زیر سوال می‌برند، بازی هفته گذشته یک عملکرد خوب بدون گل و پاس گل دیگر برای ماونت بود.
یونایتد 3 بازیکن هجومی خارق‌‌العاده به ترکیب خود اضافه کرد ولی آنها پیش از این هم بازیکنان خوبی را به خدمت گرفته بودند. آنچه آنها کمتر از آن بهره می‌بردند، انسجام تیمی بود. و ماونت یک اسکواد پلیر است که عملکرد بازیکنان اطرافش را بهبود می‌بخشد.
این، همان دلیل علاقه بی‌شمار مربیان ماونت به اوست.
امیرحسین محمودی، فوتبال لب– منچستر یونایتد برابر آرسنالی در تلاش برای بهتر شدن در رقابت‌های لیگ برتر این فصل است، در اولدترافورد شکست خورد. این گل از روی یک ضربه ایستگاهی جدید به ثمر رسید. آورام گلیزر، مالک مشترک منچستر یونایتد، در بازی حضور داشت و تیمش را بدون دروازه‌بان مصدوم آندره اونانا و مهاجم راسموس هولیون دید. طبق گزارش‌ها هویلون باید برای کسب زمان بازی زیر نظر آموریم رقابت کند. برای آرسنال، هافبک 15 ساله مکس داومن به همراه تیم سفر کرد اما در ترکیب قرار نگرفت. آموریم دروازه‌بان آلتای بایندیر را انتخاب کرد که نتوانست از گل سر ریکاردو کلافیوری در دقیقه 13 جلوگیری کند. منچستر واکنش خوبی نشان داد؛ پاتریک دورگو تیر دروازه زد و دیوید رایا با یک واکنش عالی توپ را از متئوس کونیا گرفت. مهاجم جدید آرسنال، ویکتور یوکرش، که با مبلغ اولیه 55 میلیون پوند از اسپورتینگ خریداری شد، یک ساعت بازی کرد اما تاثیرگذاری نداشت. بنبامین ششکو، مهاجم تازه منچستر یونایتد، 25 دقیقه پایانی را بازی کرد. رایا شوت سر برایان امبومو را دفع کرد و سپس ششکو ضربه سر خود را از دست داد. منچستر برای جبران فشار آورد اما آرسنال مستحکم باقی ماند و حالا 15 بازی خارج از خانه در لیگ برتر را بدون شکست است. در این مقاله نکات کلیدی این بازی را بررسی خواهیم کرد.
روش جدید آرسنال در ضربات آزاد چگونه کار میکند؟
فصل جدید شروع شد، اما آرسنال در ضربات ایستگاهی خلاقیت خود را حفظ کرده است. از ابتدای فصل 2021/22، هیچ تیمی بیشتر از آرسنال گل نزده است (71 گل بدون احتساب پنالتی) که نشان‌دهنده تخصص آنها در ضربات ایستگاهی است. پس از آرسنال، لیورپول با 64 گل و منچستر سیتی با 60 گل در رتبه‌های بعدی قرار دارند. روش جدید شامل پنج بازیکن است که درست قبل از ضربه کرنر، در حاشیه محوطه جریمه قرار می‌گیرند. این روش کاملاً جدید نیست و برای اولین بار در بازی دوستانه مقابل تاتنهام هاتسپر در پیش‌فصل آزمایش شد و از اولین کرنر فصل سود بردند. دو بازیکن از این پنج نفر، گابریل مارتینلی و مارتین زوبیمندی، باعث ایجاد هرج‌ومرج در مرکز محوطه شدند. میسن ماونت باید بهتر برابر ویلیام سالیبا دفاع میکرد، اما اشتباه او باعث شد کلافیوری در پشت او کمتر فشار دریافت کند. آرسنال در پیش‌فصل هم گل از عقب زد؛ کریستین نورگارد مقابل ویارئال، اما از روش متفاوتی استفاده شد. باز بودن این فضا معمولاً خطرناک‌تر از اتفاقات نزدیک دروازه است. گل‌های آرسنال از ضربات ایستگاهی تعجب‌آور نیست، به خصوص با توجه به محل گل‌های آنها مقابل منچستر یونایتد در فصل گذشته.
لحظه جاگیری بازیکنان آرسنال در کرنرها
یوکرش در اولین بازی‌اش در پریمیرلیگ چه کرد؟
ویکتور یوکرش در اولین بازی‌اش در لیگ برتر نزدیک به یک ساعت بازی کرد، که یادآور اولین حضورش برای آرسنال مقابل ویارئال در پیش‌فصل بود. این مهاجم 27 ساله تلاش کرد تأثیرگذار باشد اما در لحظات حساس عملکرد خوبی نداشت. ماتیس دلیخت در شروع بازی در نبرد تک به تک، فردی برتر بود. اما یوکرش در ادامه بهتر شد و توانست در مواقع نیاز برای آرسنال فرصت‌سازی کند. مانند بازی‌های پیش‌فصل، حرکات یوکرش خودخواهانه نبود و بیشتر به دنبال پاس به هم‌تیمی‌هایش، مارتینلی و بوکایو ساکا بود، اما پاس‌هایش اغلب بیش از حد بود و نتوانست از موقعیت‌ها به خوبی استفاده کند. این تصمیم‌گیری ضعیف تنها مشکل یوکرش نبود، بلکه کل تیم آرسنال در بازی برابر منچستر یونایتد کمی کند و واکنشی عمل کرد و نتوانست کاملاً بازی را کنترل کند، هرچند فرصت‌های خوبی داشت.
دوئل های دلیخت و یوکرش در این بازی از تقابل های جذاب بازی بود
یوکرش و دلیخت نبرد فیزیکی داشتند و آرسنال به لطف درخشش دیوید رایا در هر دو نیمه توانست بازی را با برد و کلین شیت آغاز کند. کای هاورتز با یوکرش تعویض شد و عملکرد خوبی نداشت. حتی با وجود خطاهایی که گرفت. پس در بازی بعدی آرسنال مقابل لیدز یونایتد در امارات و با توجه به مصدومیت زانوی او، یوکرش نباید برای حضور در ترکیب اصلی نگران باشد.
آیا منچستر یونایتد مشکل دروازه‌بانی دارد؟
آموریم قبل از بازی گفت که آندره اونانا از آسیب همسترینگ بهبود یافت، اما او تصمیم گرفت از گزینه‌های دیگر استفاده کند و بایندیر را در ترکیب اصلی گذاشت. در دو فصل گذشته، بایندیر تجربه عجیبی در انگلیس داشته است. برخلاف بسیاری از تیم‌ها که دروازه‌بان دوم خود را در جام‌های داخلی بازی میدهند، بایندیر بیشتر نقش جانشین کلاسیک را دارد و معمولا زمانی به میدان میرود که اونانا مصدوم است یا نیاز به استراحت دارد. بخشی از این موضوع به دلیل ضعف بایندیر در پاس‌دهی و ضعف‌هایش در دفاع مقابل ضربات کرنر است. فصل گذشته، او یک گل المپیکی دریافت کرد و تیم‌های زیادی از پر کردن محوطه برای محدود کردن حرکت او پیش از ضربه ایستگاهی استفاده کردند. گل اول آرسنال نیز به دلیل ناتوانی بایندیر در مقابله با ویلیام سالیبا و کنترل توپ بود. گری نویل، مدافع سابق منچستر یونایتد، در پخش زنده اسکای اسپورت گفت: «دروازه‌بان باید قوی‌تر باشد. او ممکن است بگوید خطا شد، اما باید قوی‌تر باشد.» جو هارت، دروازه‌بان سابق منچستر سیتی و تیم ملی انگلیس، گفت بایندیر باید با دست چپ سالیبا را دفع میکرد و با دست راست توپ را می‌زد. برای موفقیت در لیگ برتر، دروازه‌بان باید بداند چه زمانی باید مبارزه کند و چه زمانی توپ را مهار کند. ضعف بایندیر در این زمینه و همچنین تقویت تیم در ضربات ایستگاهی، باعث شد منچستر در لحظات حساس آسیب‌پذیر باشد.
آلتای بایندیر، دروازه‌بان نامطمئن منچستر یونایتد
چه راه حلی وجود دارد؟
متأسفانه، بازگشت اونانا نیز مشکل را حل نمی‌کند، چون او فقط سه بار پس از بهبودی با تیم تمرین کرده و در برابر تیم‌هایی که محوطه را پر می‌کنند، ضعف دارد. عملکرد او در مهار توپ‌ها نیز گاهی ناپایدار بوده است. آیا منچستر باید قبل از پایان پنجره نقل‌وانتقالات، دروازه‌بان جدیدی جذب کند؟ گزارش‌ها می‌گویند احتمال خرید دروازه‌بان جدید کم است، مگر با فروش بایندیر یا اونانا. هواداران ممکن است خواهان جذب جانلوئیجی دوناروما باشند، اما او نیز در دفاع از کرنر و توپ‌های بلند مشکلاتی دارد، با وجود قد 1/96 متری‌اش. امیلیانو مارتینز در این زمینه عملکرد بهتری دارد، اما استون ویلا بعید است او را زیر 40 میلیون پوند بفروشد. منچستر یونایتد اعتماد به نفس لازم در اطراف محوطه جریمه را ندارد و آموریم باید برای حل این مشکل جسور باشد.
چه چیزی درباره منچستر یونایتد پیشرفت کرده؟
از زمان ورود آموریم در نوامبر 2024، منچستر یونایتد به نظر می‌رسید که کمبود قدرت بدنی برای بازی در سیستم 343 و اصول مورد نظر سرمربی پرتغالی دارد. آموریم در کنفرانس‌های خبری خود به این موضوع اشاره کرد و گفت که یکی از دلایل بهتر بودن عملکرد یونایتد در لیگ اروپا، تفاوت سطح بدنی بین این لیگ و لیگ برتر است.
اما در بازی اول فصل 2025/26 لیگ برتر مقابل آرسنال، یونایتد در پرسینگ بهتر و تیزتر بود. زمانبندی در پرس‌های جلو بهبود یافته بود، بازیکنان بدون تردید و با فشار مناسب روی بازیکنان آرسنال عمل می‌کردند و تعداد بیشتری از نبردهای میانه میدان را بردند.
این افزایش شدت و قدرت بدنی فقط در دفاع موثر نبود، بلکه باعث ایجاد فرصت‌های انتقالی بیشتری نیز شد. در نیمه اول بارها یونایتد توپ را به سرعت پس گرفت و حمله را به سمت امبومو در سمت راست هدایت کرد یا با حرکت رو به جلو شوت‌هایی به سمت دروازه داشت؛ مانند دورگو که در دقیقه 30 تیرک دروازه را هدف گرفت.
عملکرد خوب امبومو در برابر آرسنال
بررسی 90 دقیقه منچستر یونایتد
در دقیقه 20 بازی، پاس امبومو به دیوگو دالو رسید که در حمله روی یک دوئل جلو آمده بود. این همان سبک بازی‌ای است که آموریم دوست دارد: یک پاس مستقیم به فضای بین مدافعان که پست 10 تیم توپ را می‌گیرد و سپس مهاجم جانشین به سرعت به فضای باز حمله میکند.
مشکل حرکت دالو این بود که کسی درون محوطه جریمه نبود تا پاس او را دریافت کند. خط حمله آموریم با امبومو، کونیا و ماونت انرژی زیادی بدون توپ و چرخش‌های متعدد داشت، اما تهدید چندانی داخل محوطه جریمه ایجاد نمی‌کرد.
بعد از یک ساعت بازی، یونایتد چهار شوت در چارچوب داشت و آرسنال سه، اما بیشتر شوت‌ها از زاویه‌های بسته و با احتمال گلزنی کمتر بودند. نزدیکترین فرصت، شوت ضعیف کونیا بود.
در دقیقه 65، آموریم به دلیل کمبود تهدید، ششکو را به جای ماونت وارد زمین کرد. این مهاجم بلافاصله شروع به حرکت بین گابریل و کلافیوری کرد تا هم‌تیمی‌ها بتوانند با پاس‌های سریع او را صاحب توپ کنند.
عملکرد ششکو در اولین بازی
یک حرکت هوشمندانه ششکو قبل از استراحت آب خوری نیمه دوم بود. وقتی توپ در سمت چپ بود، او پشت سر گابریل و سالیبا دوید و مدافعان را از امبومو در پشت محوطه جریمه دور کرد. با این حال، امبومو و آماد نتوانستند موقعیت گل خوبی ایجاد کنند.
پنج دقیقه بعد، ششکو دوباره از موقعیت خود خارج شد و به سمت نقطه پنالتی رفت تا توپ ارسالی دورگو را دنبال کند. توپ از سرش رد شد و به امبومو رسید که ضربه سرش مهار شد.
سرعت انفجاری ششکو در 5 متر اول، او را در فصل جاری برای مدافعان لیگ برتر دشوار خواهد کرد. تلاش او برای پرسینگ از جلو، هم آموریم و هم هواداران را خوشحال میکند.
گرچه لمس توپ و زمانبندی پرش‌هایش نیاز به بهبود دارد، اما انرژی و تحرک بالای او واضح است. همچنین توانایی مبارزه با مدافعان او را بالاتر از هویلون و جاشوا زیرکزی قرار می‌دهد.
ششکو یک نقطه کانونی جنگنده به تیم یونایتد اضافه کرد که در فصل گذشته اغلب این ویژگی را نداشت. این بازیکن 22 ساله در نهایت با تعداد گل‌هایی که به تیم آموریم می‌زند قضاوت خواهد شد، اما در نیم ساعت حضورش نشانه‌های امیدوارکننده‌ای داشت.
بنیامین ششکو در اولین بازی اش برای منچستر یوناید عملکرد قابل قبولی داشت
امیرحسین محمودی، فوتبال لب– چمپیونشیپ یکی از هیجان‌انگیزترین لیگ‌های فوتبال اروپا است که همیشه پر از پیچ و خم و اتفاقات غیرمنتظره است. در فصل 2025/26، دلایل زیادی وجود دارد که چرا باید این لیگ را دنبال کنید.
چمپیونشیپ پیش‌بینی‌پذیر نیست.
ابرکامپیوتر اوپتا سعی کرده نتایج فصل 2025/26 را پیشبینی کند، اما کار آسانی نبوده است. در ده هزار شبیه‌سازی، هر یک از 24 تیم حداقل 12 بار در جایگاه آخر لیگ قرار گرفتند؛ همچنین هر تیم در حداقل 104 شبیه‌سازی قهرمان شد.
در فصل گذشته، این ابرکامپیوتر فقط دو تیم سقوط‌کننده را درست پیشبینی کرد؛ ولی تیم لوتون تا قبل از شروع فصل، به عنوان پنجمین گزینه صعود مستقیم شناخته میشد (با احتمال 16.7٪)، در حالی که آنها به همراه پلیموث و کاردیف به دسته پایین‌تر سقوط کردند.
ساندرلند هم که از طریق پلی‌آف صعود کرد، در پیش‌بینی‌ها به عنوان چهارمین تیم محتمل سقوط (با احتمال 24.1٪) بود.
در برخی محافل صاحب نظر این حوزه اشتباهاتی در پیش بینی اتفاق افتاد. پیشبینی از این قرار بود؛ لوتون چهارم تمام میکند، ولی در نهایت بیست و دوم تمام کرد؛ واتفورد و میلوال هم که در پایین جدول قرار می‌گرفتند، فصل را به‌ترتیب چهاردهم و هشتم به پایان رساندند.
اما همچنان پیشبینی میکنیم!
امسال، ابرکامپیوتر اوپتا، آکسفورد یونایتد، واتفورد و رکسام را محتمل‌ترین تیم‌های سقوط‌کننده به لیگ یک میداند. اما نکته‌ی جالب این است؛ احتمال قرار گرفتن هر کدام در جمع 10 تیم برتر بیشتر از سقوط می‌باشد.
این لیگ بسیار نزدیک و رقابتی است و هیچ چیز قطعی نیست.
پیشبینی رتبه بندی در پایان فصل 2025/26 چمپیونشیپ
بهترین لیگ دسته دوم فوتبال جهان
بر اساس داده‌ها، چمپیونشیپ یکی از بهترین لیگ‌های فوتبال مردان در جهان است.
اگر نگاهی به امتیاز قدرت اوپتا بیندازیم و همه لیگ‌ها را بررسی کنیم – نه فقط لیگ‌های دسته اول – چمپیونشیپ در رتبه ششم قرار می‌گیرد. این موضوع تا حدی به دلیل تفاوت کیفیت زیاد در برخی لیگ‌های دسته اول است، در حالی که لیگ دسته دوم انگلیس به رقابت بسیار شدید معروف است.
میانگین قدرت تیم‌ها در لیگ‌های مختلف
لیگ‌هایی مانند اردیویزه هلند، پریمیرای پرتغال و سری آ برزیل تیم‌هایی بسیار قوی‌تر از چمپیونشیپ دارند؛ اما در لیگ دسته دوم انگلیس، تفاوت زیادی بین بهترین و ضعیف‌ترین تیم‌ها نیست.
نمودار زیر این موضوع را به خوبی نشان می‌دهد.
رتبه بندی قدرت بین چمپیونشیپ، پریمیرا لیگا، سری آ برزیل و اردیویزه هلند
کمی دقیق‌تر
فصل گذشته، شفیلد یونایتد به تنها سومین تیم در تاریخ لیگ دسته دوم انگلیس تبدیل شد که با کسب 90 امتیاز، نتوانست صعود مستقیم به لیگ برتر را تضمین کند. این تیم تنها نماینده چمپیونشیپ در میان 100 تیم برتر رتبه‌بندی قدرت اوپتا است؛ در حالی که اردیویزه و پرمیرا لیگ هر کدام چهار تیم و لیگ برتر برزیل دو تیم در این فهرست دارند.
اما میانگین امتیاز تیم‌های چمپیونشیپ بالاتر از این لیگ‌ها است، چرا که تیم‌های ضعیف‌تر در رتبه‌بندی جایگاه خیلی پایینی ندارند.
اگر چمپیونشیپ را با لیگ‌های دسته دوم دیگر اروپا مقایسه کنیم، این لیگ رتبه بسیار بهتری نسبت به لیگ‌های اسپانیا (21)، آلمان (28)، ایتالیا (31) و فرانسه (35) دارد.
نبرد در چمپیونشیپ برای صعود به لیگ برتر
لیگ برتر انگلیس اغلب به عنوان «سرزمین وعده‌ها» برای باشگاه‌های فوتبال انگلیس شناخته میشود. هر تیمی که به این لیگ صعود کند، پاداش مالی بزرگی در انتظارش است.
متأسفانه، تیم‌هایی که از چمپیونشیپ صعود کرده‌اند، در سال‌های اخیر مدت زیادی در لیگ برتر دوام نیاورده‌اند. تمامی شش تیمی که در فصل‌های 2022/23 و 2023/24 به لیگ برتر صعود کردند، در فصل بعدی به لیگ پایین‌تر سقوط کردند؛ اما جذابیت اصلی در رقابت برای صعود به آن جایگاه است.
هفت تیم مختلف در فصل گذشته حداقل 30 روز را در جایگاه‌های صعود مستقیم چمپیونشیپ بودند و نیمی از لیگ (12 تیم) بیش از 40 روز در 6 جایگاه برتر حضور داشتند. به صورت ریاضی، چهار تیم تا روز آخر فصل 2024/25 برای دو جایگاه پلی‌آف نهایی رقابت می‌کردند.
حتی با وجود اینکه لیدز یونایتد و برنلی هر دو 100 امتیاز کسب کردند – برای اولین بار در تاریخ لیگ‌های انگلیس که دو تیم در یک فصل به این عدد رسیدند – تیم دنیل فارکه، لیدز، تا 7 آوریل با شش بازی باقیمانده خارج از دو جایگاه اول بود. برنلی هم با هفت بازی باقیمانده خارج از صعود مستقیم قرار داشت.
احتمال صعود در چمپیونشیپ فصل 2024/25
برای تأکید بیشتر روی رقابت شدید چمپیونشیپ در فصل گذشته، باید بدانید که حتی با چهار هفته مانده به پایان فصل، هنوز به صورت ریاضی برای هر تیم ممکن بود که صعود یا سقوط کند؛ در برخی موارد، حتی هر دو همزمان.
صعود پیاپی؟
برمینگام سیتی امروز باشگاهی کاملا متفاوت از آن تیمی است که در فصل 2023/24 از چمپیونشیپ سقوط کرد. آنها فصل گذشته با اقتدار قهرمان لیگ یک شدند و رکوردهای زیادی شکستند. در فصل 2024/25، بیرمنگام با 111 امتیاز و 34 برد، بهترین رکورد تاریخ لیگ‌های فوتبال انگلیس را در یک فصل ثبت کرد.
امروز، با سرمایه‌گذاری مناسب و خریدهای خوب در تابستان پس از صعود، آنها قصد دارند به صعود پیاپی برسند و برای اولین بار از فصل 2010/11 به لیگ برتر بازگردند.
در تاریخ فوتبال انگلیس، تنها 12 تیم موفق به صعود پیاپی از لیگ دسته سوم به لیگ برتر شده‌اند که پنج مورد از آنها در دوره لیگ برتر رخ داد. آخرین تیمی که این کار را کرد، ایپسویچ تاون بود که زیر نظر کیران مک‌کنا، در فصل 2022/23 لیگ یک را دوم شد و در فصل بعدی، 2023/24 چمپیونشیپ را پس از لستر سیتی در جایگاه دوم به پایان رساند.
البته، احتمال دارد تیم‌های پشتیبان-هالیوودی مانند رکسام و چارلتون آتلتیک هم پس از صعود از لیگ یک، به این مسیر بپیوندند؛ اما عملکرد فوق‌العاده بیرمنگام در فصل گذشته، آنها را شانس اصلی این اتفاق نشان می‌دهد.
تیم‌هایی که صعود پیاپی از دسته سوم به دسته اول انگلیس (چمپیونشیپ) داشته‌اند:
چارلتون آتلتیک (1934/35، 1935/36)
کویینز پارک رنجرز (1966/67، 1967/68)
آکسفورد یونایتد (1983/84، 1984/85)
دربی کانتی (1985/86، 1986/87)
میدلزبرو (1986/87، 1987/88)
شفیلد یونایتد (1988/89، 1989/90)
ناتس کانتی (1989/90، 1990/91)
واتفورد (1997/98، 1998/99)
منچستر سیتی (1998/99، 1999/2000)
نورویچ سیتی (2009/10، 2010/11)
ساوتهمپتون (2010/11، 2011/12)
ایپسویچ تاون (2022/23، 2023/24)
بازگشت به لیگ برتر؟
بازگشت سریع به لیگ برتر پس از سقوط آسان نیست. از فصل 2016/17 تاکنون، فقط 9 تیم از 27 تیم سقوط کرده چمپیونشیپ موفق شدند در اولین تلاش جایگاه خود را در لیگ برتر دوباره کسب کنند؛ که این نرخ موفقیت تنها 33٪ است.
برنلی تنها تیمی بود که فصل گذشته این کار را انجام داد. شفیلد یونایتد در فینال پلی‌آف ناکام ماند و لوتون دوباره سقوط کرد و به لیگ یک رفت.
بر اساس سابقه، لستر سیتی باید شانس اول برای بازگشت سریع باشد. هیچ تیمی از زمان 1992 به لیگ برتر بیشتر از آنها صعود نکرد، همچنین سه بار از پنج صعودشان در اولین فصل پس از سقوط اتفاق افتاد (1995/96، 2002/03 و 2023/24).
در کل، لسترسیتی 13 بار به رده بالاتر صعود کرده است، بالاتر از برمینگام سیتی (12) و منچسترسیتی (11)
آخرین بار که ساوتهمپتون از لیگ برتر به چمپیونشیپ سقوط کرد (2022/23)، فصل بعد موفق شد به لیگ برتر بازگردد؛ هرچند که این بازگشت از طریق پلی‌آف و پیروزی مقابل لیدز یونایتد در فینال 2024 انجام شد.
مسابقه جذاب کفش طلا در فصل 2025/26
فصل گذشته، جول پیور از لیدز یونایتد با 19 گل بهترین گلزن چمپیونشیپ بود. این اولین بار در 124 سال اخیر بود که بهترین گلزن لیگ دسته دوم زیر 20 گل زد. آخرین بار این اتفاق برای اندرو سوآن از بارنزلی در فصل 1900/1901 رخ داد.
اما با بازگشت برخی از برندگان سابق کفش طلا به چمپیونشیپ و جذب چند بازیکن گلزن از سراسر اروپا، احتمال دارد رقابت بسیار جذابی برای کسب عنوان آقای گل فصل جدید شکل بگیرد.
در فصل عالی 2023/24 سم اسمودیکس در تیم بلکبرن روورز، او 27 گل زد و کفش طلای چمپیونشیپ را به دست آورد. این تعداد گل همچنین باعث شد در آگوست 2024 به تیم ایپسویچ تاون منتقل شود و او امسال با پیراهن “تراکتور بویز” دوباره در این رقابتها حاضر خواهد بود.
آمار سم اسمودیکس در تیم بلکبرن در فصل 2023/24 چمپیونشیپ
گزینه‌های دیگر؟
احتمال دارد چوبا اکپوم هم به پورتمن رود بپیوندد. طبق گزارش‌های اخیر نقل و انتقالاتی، او یکی از گزینه‌هاست. اکپوم در فصل 2022/23 با 28 گل برای میدلزبرو، کفش طلای چمپیونشیپ را به‌دست آورد.
آدام آرمسترانگ هم یکی دیگر از مهاجمانی‌ست که پس از سقوط ساوتهمپتون از لیگ برتر، به چمپیونشیپ برگشته است. از فصل 2019/20 تاکنون، این مهاجم 28 ساله در 151 بازی، 71 گل زد. فقط جول پیور با 74 گل در 182 بازی، عملکرد بهتری در این بازه دارد.
گلزنان از اسکاندیناوی می‌آیند!
تابستان امسال، مهاجمان زیادی از اسکاندیناوی به چمپیونشیپ آمدند. نوریچ سیتی، ماتیاس کویستگوردن را از بروندبی جذب کرده است. آوونه هَگِبو نیز از باشگاه برَن نروژ به وست برومویچ پیوست. همچنین، واتفورد، لوکا کیرومگارد را به خدمت گرفت.
در میان این سه نفر، کویستگوردن عملکرد چشمگیرتری در 12 ماه گذشته داشته است. او با زدن 17 گل در 29 بازی سوپر لیگ دانمارک، دومین گلزن برتر فصل 2024/25 پس از پاتریک مورتنسن (با 20 گل) بود. در نورویچ، او کنار جاش سارجنت بازی خواهد کرد. سارجنت از فصل 2022/23، 44 گل در 98 بازی چمپیونشیپ به‌ثمر رساند.
کیرومگارد فصل گذشته در لیگ دسته‌دوم دانمارک، با ثبت 22 گل در 28 بازی، آقای گل شد. این عملکرد، نظر اودینزه را جلب کرد. آنها این مهاجم 198 سانتی‌متری را جذب کردند و طبق روال، برای فصل 2025/26 به تیم خواهر، یعنی واتفورد قرض دادند.
آمار لوکا کیرومگارد در اودنسه بولدکلوب (دسته اول هلند) در فصل 2024/25
آوونه هَگِبو پیش از انتقال به وست بروم در تابستان، در لیگ نروژ (الیت‌سریِن) عملکرد بسیار خوبی داشت. این مهاجم 24 ساله، بین 29 مارچ تا 20 می، در 11 بازی نخست لیگ برای برَن، 7 گل به‌ثمر رساند. او پیش از آن هم در 7 بازی پایانی فصل 2024، پنج گل دیگر برای این تیم زد.
گزینه‌هایی که باید چشم داشت!
دو بازیکن دیگر که فصل گذشته در لیگ یک درخشیدند، می‌توانند در فصل جدید چمپیونشیپ جزو گلزنان برتر باشند.
چارلی کلمان با زدن 23 گل برای لیتون اورینت، کفش طلای لیگ یک را در فصل 2024/25 به‌دست آورد. او فصل گذشته به‌صورت قرضی از کویینز پارک رنجرز بازی میکرد و حالا به‌صورت دائمی به چارلتون اتلتیک، تیم تازه صعود کرده، پیوسته است.
در سوی دیگر، جی استنسفیلد با 19 گل، نقش مهمی در قهرمانی برمینگام سیتی در لیگ یک ایفا کرد و حالا در چمپیونشیپ به‌دنبال ادامه همان فرم خوب خواهد بود.
امیرحسین محمودی، فوتبال لب– یورو بانوان 2025؛ آیا اسپانیا یک قدم به تکمیل کلکسیون افتخاراتش نزدیک‌تر میشود یا آلمان تاریخ را رقم می‌زند؟
آمار آلمان مقابل اسپانیا: نکات کلیدی
ابرکامپیوتر Opta پیشبینی میکند اسپانیا در 54.4٪ از شبیه‌سازی‌های فعلی خود به فینال یورو بانوان 2025 صعود کند. در حالی که شانس آلمان کمی کمتر و برابر با 45.6٪ تخمین خورد. این یازدهمین حضور آلمان در نیمه‌نهایی جام ملت‌های بانوان اروپا خواهد بود. آنها دو بار بیشتر از هر کشور دیگری (نروژ و سوئد – 9 بار) به این مرحله رسیده‌اند. آنها در هر هفت نیمه‌نهایی اخیر خود در این رقابتها به فینال راه یافته‌اند. اسپانیا پس از سال 1997 برای اولین بار به نیمه‌نهایی یورو بانوان اروپا رسید. آنها در چهار بازی این دوره پیروز شده‌اند. این تعداد تنها یک بازی کمتر از کل پیروزی‌هایشان در چهار دوره اولشان (5 برد، 3 تساوی، 8 باخت) است. با وجود همه انتظارات و بازی با 10 نفر، آلمان توانست تیم قدرتمند فرانسه را شکست دهد. تیمی که به نظر می‌رسید در بهترین فرم خود است و راهی نیمه نهایی خواهد شد.
عملکرد آلمان در بازی گذشته
با اینکه فرانسه 73٪ مالکیت توپ داشت، آلمان به آنها فرصت زدن 13 شوت و گل مورد انتظار (xG) 1.7 در وقت معمول، داد. هر دوی این آمار پایین‌ترین رقم برای فرانسه در این تورنمنت بوده است.
اگر آلمان بتواند همان سطح از سازماندهی دفاعی را مقابل اسپانیا تکرار کند، شانس خوبی برای صعود خواهد داشت. آلمان همیشه نشان داده است که میداند چگونه در این رقابتها پیروز شود و تجربه تورنمنت به آنها در برابر حریفان تکنیکی برتری می‌دهد. آنها برای پیروزی در ضربات پنالتی مقابل فرانسه به تمام تجربه‌شان نیاز داشتند.
اسپانیا ابتدا در مقابل سوئیس دچار مشکل در نفوذ به خط دفاعی شد و بالاخره بعد از دقیقه 66 گل زد. ممکن است این بار مقابل خط دفاعی منظم‌تر آلمان کار سخت‌تری داشته باشد.
آلمان بعد از از دست دادن کاترین هندریش در دقیقه 12 بازی مقابل فرانسه، که زودترین کارت قرمز تاریخ مسابقات بانوان اروپا بود. مجبور به واکنش شد. اما این اتفاق انگار انگیزه‌شان را دوچندان کرد و به پیروزی کمک نمود. پس از اخراج کارلوتا وامسر مقابل سوئد در مرحله گروهی، آلمان اولین تیمی است که در یک دوره از یورو بانوان اروپا دو کارت قرمز دریافت کرده است.
با شکست فرانسه، آلمان تنها یک قدم با تمدید رکورد حضور در نه فینال یورو بانوان اروپا فاصله دارد.
آمار کلی فرانسه برابر آلمان در یورو بانوان 2025
سدِ برگر
اگر آلمان بخواهد تهدید هجومی اسپانیا را همانند فرانسه محدود کند، دروازه‌بان آنها، کاترین برگر باید بار دیگر در بهترین فرم خود باشد.
اسپانیا 16 گل در یورو بانوان اروپا 2025 به ثمر رساند. فقط انگلیس در سال 2022 (22 گل) و آلمان در سال 2009 (21 گل) موفق به ثبت گل‌های بیشتری در یک دوره شده‌اند.
برگر در پیروزی یک‌چهارم نهایی مقابل فرانسه 9 سیو انجام داد (به جز ضربات پنالتی). دومین رکورد بیشترین سیو در یک مسابقه حذفی یورو بانوان اروپا از سال 2013 به شمار میرود. پس از دافنه فان دومسلار، دروازه بان هلند مقابل فرانسه در یک‌چهارم نهایی یورو 2022 (11 سیو). همچنین این بیشترین تعداد سیو توسط یک دروازه‌بان آلمانی در بازی‌های بزرگ (جام ملت‌ها/جام جهانی) از سال 2011 تاکنون است.
9 سیو برگر در آن بازی سه برابر سیوهایی است که دروازه‌بانان اسپانیا در کل دوره 2025 انجام داده‌اند (3 سیو از آدریانا نانکلارس).
به عنوان مسن‌ترین بازیکن حاضر آلمان در این رقابتها، کلید جلوگیری از گلزنی اسپانیا بدون شک حضور برگر خواهد بود.
بوهل و برند در بهترین فرم خود
همانطور که در پیش بازی قبلی آلمان مقابل فرانسه اشاره شد، تهدید هجومی آلمان بر دو بال کلارا بوهل و جولس برند استوار است.
بوهل تاکنون در این تورنمنت 19 دریبل کامل کرده که بیشترین تعداد در میان تمام بازیکنان قبل از مرحله نیمه‌نهایی است. همچنین این رکورد بیشترین دریبل توسط یک بازیکن آلمانی در مسابقات بزرگ (یورو/جام جهانی) از سال 2011 به شمار میرود.
او تنها بازیکنی است که توپ را بیش از هزار متر در این مسابقات حمل کرده است (1214.8 متر). همچنین در بین بازیکنان یورو بانوان 2025 در تعداد حملهای منجر به شوت (9) و حملهای منجر به دریبل موفق (20) در صدر قرار دارد. در حالی که هم‌تیمی‌اش جولس برند با 14 حمل منجر به دریبل در رتبه دوم است. بوهل همچنین بیشترین تعداد حملهای پیشرو (65) و حملهای پیشروی بالای 10 متر (35) را دارد.
با این حال، با وجود فرم چشمگیر بوهل در بوندس‌لیگا بانوان 2024/25 و ثبت هفت گل که دومین بهترین آمار فصلی در کارنامه‌اش است. هنوز به دنبال اولین گل خود در یورو بانوان 2025 می‌گردد.
و چه مرحله‌ای بهتر از این برای شکستن طلسم گلزنی او مقابل قهرمانان فعلی جهان؟ گلی در چنین بازی حساس و پرمخاطره، می‌تواند لحظه مناسبی برای معرفی او در صحنه اروپایی باشد.
ظهور شویکه نوسکن
در سن 24 سالگی، شویکه نوسکن از چلسی به یکی از تاثیرگذارترین بازیکنان یورو 2025 تبدیل شد. زمانی، به عنوان هافبک همه‌کاره شناخته میشد، اما اکنون به یک نیروی دو طرفه واقعی در صحنه بین‌المللی بدل شد.
او نقش حیاتی ایفا کرده. گل مساوی را در تساوی هیجان‌انگیز آلمان مقابل فرانسه و همچنین گل تساوی در بازی مرحله گروهی مقابل دانمارک به ثمر رسانده است. نوسکن با 2 گل، همراه با برند و لیا شولر، بهترین گلزن مشترک آلمان در یورو 2025 است.
اما بازی همه‌جانبه اوست که سر زبان‌ها افتاد.
آمار نوسکن
نوسکن در رتبه سوم مشترک در بین بازیکنان یورو 2025 از نظر قطع توپ (9) قرار دارد. که نشان‌دهنده هوش تاکتیکی و توانایی او در برهم زدن بازی در خط میانی است.
این یک اتفاق تصادفی در تورنمنت نیست. در فصل 2024/25 لیگ برتر زنان انگلستان (WSL)، او سومین بیشترین تعداد قطع توپ را در کل لیگ (39) ثبت کرد. و همچنین بیشترین دوئل‌های برنده را در بین بازیکنان چلسی (112) داشته است. نشانه‌ای واضح از استحکام دفاعی و حضور فیزیکی او. این سرسختی در یورو نیز ادامه داشته، جایی که او از نظر دوئل‌های برنده در رتبه ششم قرار دارد (32). او خط میانی آلمان را مستحکم نگه می‌دارد.
دوئل‌های نوسکن در یورو بانوان 2025
با این حال، تاثیرات نوسکن تنها محدود به دفاع نیست.
او در لیگ برتر زنان انگلستان (WSL) از نظر تعداد شوت در بین بازیکنان چلسی در رتبه دوم قرار دارد (45 شوت). کمی عقب‌تر از صدرنشینان مشترک یوهانا ریتینگ کانرید و آگی بیور-جونز (هرکدام 46 شوت). غریزه هجومی نوسکن این تابستان نیز به خوبی نمایان شد. او در تنها چهار حضور خود در یورو بانوان 2025 دو گل به ثمر رساند که برابر مجموع گل‌هایش در 25 بازی قبلی ملی‌اش است.
اگر آلمان بخواهد قهرمانان جهان را شکست دهد، باید بر سابقه اخیر ضعیف خود در بازی‌های حذفی غلبه کند. آنها 5 شکست در 9 بازی حذفی اخیر خود در مسابقات بزرگ داشته‌اند (3 برد، 1 تساوی). به همان تعداد شکست‌هایی که در 31 بازی حذفی قبلی در یورو و جام جهانی متحمل شدند (24 برد، 2 تساوی).
در واقع، آلمان تنها در مجموع 82 دقیقه در چهار بازی خود در یورو بانوان 2025 در پیشتازی قرار داشته است. میزبان رقابتها، سوئیس، با 46 دقیقه، تنها کشوری است که در میان تیم‌هایی که به مرحله حذفی صعود کرده‌اند. زمان کمتری در بازی‌ها در وضعیت پیشتازی بوده است.
اسپانیای درخشان
با اینکه اسپانیا تا دقیقه 66 برای باز کردن دروازه سوئیس منتظر ماند، اما در بازی یک‌چهارم نهایی، مجموع بالایی از گل‌های مورد انتظار (xG) برابر با 3.83 ثبت کرد.
آمار بازی اسپانیا برابر سوئیس در یورو بانوان 2025
می‌توان گفت که اسپانیا تاکنون در یورو بانوان 2025 کاملاً مسلط به بازی بود و در جدول رده‌بندی تورنمنت، در صدر از نظر گل (16)، تعداد کل شوت‌ها (98)، میانگین مالکیت توپ (73.5٪) و کمترین گل دریافتی (3) قرار دارد.
اسپانیا در هشت بازی اخیر خود در مسابقات بزرگ پیروز شد. این تعداد برابر است با کل پیروزی‌های آنها در 26 بازی اولشان در یورو و جام جهانی (5 تساوی، 13 شکست).
لا روخا تا به اینجا میانگین 620 پاس کامل در هر بازی در یورو 2025 داشته است. بیشترین رکورد توسط یک تیم در مسابقات بزرگ (یورو/جام جهانی) از سال 2011 تاکنون. علاوه بر این، اسپانیا در این دوره از رقابتها، 30 شوت پس از یک توالی 10 پاس یا بیشتر داشته است. حداقل 20 شوت بیشتر از هر تیم دیگری قبل از مرحله نیمه‌نهایی است (آلمان و انگلیس – 10 شوت).
آمار بازیکنان اسپانیا در یورو 2025
شش بازیکن اسپانیایی (الکسیا پوتلاس، پاتر گویارو، ماریونا کالدنتی، لایا الکساندری، اولگا کارمونا، آنا باتله) در بین شش بازیکن برتر از نظر تعداد پاس‌های موفق در نیمه زمین حریف قرار دارند.
تصور اینکه این تنها دومین حضور اسپانیا در نیمه‌نهایی جام ملت‌های زنان اروپا باشد، سخت است؛ آنها پیش‌تر در دوره 1997 با نتیجه 2-1 به ایتالیا باخته بودند.
اگر آنها امیدوارند رکورد اخیر خود مقابل آلمان را که شامل دو شکست پیاپی در همه مسابقات است، تغییر دهند، باید فرم سلطه‌گرانه خود را در سخت‌ترین آزمون تاکنون حفظ کنند.
تا کنون، بالاترین رنک فیفا حریفانی که اسپانیا در این تورنمنت با آنها روبرو شده، تیم ایتالیا با رتبه 13 در مرحله گروهی بود.
لا روخا از ژانویه 2019 تا مارس 2020، یعنی در یک دوره شکست سه‌گانه مقابل آمریکا، از آن زمان تاکنون سه شکست پیاپی مقابل یک حریف را تجربه نکرده است.
پینا در اوج
شاید نام کلادیا پینا را به خاطر گل برتری او مقابل انگلیس در پیروزی 2-1 اخیر اسپانیا در لیگ ملت‌های زنان یوفا به خاطر داشته باشید؛ او یک تهدید جدی در تیم قدرتمند اسپانیا است.
او در شش بازی اخیر خود در همه مسابقات برای اسپانیا پنج گل زده است و یکی از سه بازیکنی است که از سال 2013 در تورنمنت‌های زنان یوفا دو گل از بیرون محوطه جریمه به ثمر رسانده. بعد از لیکه مارتنز در سال 2017 برای هلند و فران کربی در سال 2022 برای انگلیس که هر دو در پایان قهرمان تورنمنت شدند.
پینا همچنین در بازی مقابل سوئیس، بیشترین تعداد شوت (6) و بیشترین موقعیت‌سازی (3) را داشته است؛ در بین بازیکنانی که بیش از 200 دقیقه بازی کرده‌اند، او از نظر شوت در هر 90 دقیقه با 5.75 در رتبه دوم قرار دارد؛ پشت سر پیشتاز فعلی آقای گل با چهار گل و هم‌تیمی‌اش استر گونزالس (6.21).
آمار کلادیا پینا در یورو بانوان 2025
تعداد گل‌های اسپانیا در یورو بانوان 2025
لا روخا در یورو بانوان 2025 با 3 گل از بیرون محوطه جریمه پیشتاز است. این موضوع توانایی آنها در تهدید از تمامی نقاط در سوم نهایی زمین را نشان می‌دهد و بعد جدیدی به زرادخانه هجومی قدرتمندشان افزوده است.
پوتلاس تاکنون در این تورنمنت 18 موقعیت گلزنی در جریان بازی ایجاد کرده است که بیشترین تعداد ثبت‌شده توسط یک بازیکن اروپایی در یک تورنمنت بزرگ (یورو/جام جهانی – از سال 2011 به بعد) است. با این حال، او هنوز در مراحل حذفی هر دو رقابت، چه یورو و چه جام جهانی (8 بازی)، اولین گل یا پاس گل خود را ثبت نکرده است؛ در حالی که در مرحله گروهی مجموعاً 9 بار در گلزنی‌ها نقش داشته است (18 بازی).
او همچنین در جدول مشارکت در توالی‌های منجر به شوت (46)، توالی‌های منجر به گل (9) و مشارکت در توالی‌های گل‌های مورد انتظار (xG) با عدد 5.89 در صدر قرار دارد.
ماشین میانی، پاتری
هافبک پاتری گویارو نیز در بنیان هر آنچه اسپانیا ساخته، نقش اساسی داشت.
او بیشترین مشارکت را در ساخت حملات در جریان بازی در یورو بانوان 2025 با 228 بار، مشارکت در ساخت گل با 5 بار و مشارکت در توالی‌های جریان بازی با 241 بار دارد؛ همچنین پس از هم‌تیمی‌اش پوتلاس (46 بار)، با 38 بار در رتبه دوم توالی‌های منجر به شوت قرار دارد.
این به این معناست که هر زمان اسپانیا دوره‌های طولانی مالکیت توپ با بیش از 10 پاس را دارد که یا با شوت یا لمس توپ در محوطه جریمه پایان می‌یابد، بیشترین نقش را پاتری ایفا میکند.
پاس های پاتری گویارو در رقابت‌های یورو بانوان 2025
احتمال رویارویی در ضربات پنالتی
با احتمال تساوی 26.2٪ در پایان 90 دقیقه، باید امکان یک سری پنالتی دیگر را نیز در نظر گرفت.
هر دو بازیکن ماریونا کالدنتی و الکسیا پوتلاس در مقابل سوئیس پنالتی‌های خود را از دست دادند و این باعث شد اسپانیا به اولین تیمی تبدیل شود که از سال 2013 در یک بازی جام ملت‌های زنان یوفا دو پنالتی را از دست می‌دهد؛ مشابه اتفاقی که برای نروژ مقابل آلمان رخ داد.
به همین ترتیب، سجوکه نوسکن از آلمان نیز در وقت قانونی مقابل فرانسه پنالتی خود را از دست داد، اما تیمش در ضربات پنالتی مقابل له بلو برنده شد.
این، سومین تقابل بین آلمان و اسپانیا در یک تورنمنت بزرگ (یورو/جام جهانی) خواهد بود، که در هر دو دیدار قبلی آلمان بدون دریافت گل پیروز شد. آنها در مرحله گروهی جام جهانی زنان 2019 با نتیجه 1-0 و در مرحله گروهی جام ملت‌های زنان یوفا 2022 با نتیجه 2-0 بر اسپانیا غلبه کردند.
شبی در زیر نورهای زوریخ در انتظار است، جایی که اسپانیا تلاش میکند امیدهای خود برای تکمیل مجموعه افتخاراتش (دارنده همزمان جام جهانی، لیگ ملت‌ها و یورو) را حفظ کند.
پیشبینی بازی آلمان و اسپانیا
ابرکامپیوتر کمی به نفع اسپانیا است و احتمال صعود لا روخا به فینال را در 54.4٪ شبیه‌سازی‌ها میداند؛ در حالی که آلمان در 45.6٪ موارد به مرحله بعد میرود.
پیشبینی حاکی از آن است که اسپانیا در 40.9٪ سناریوها در 90 دقیقه برنده شود، در حالی که آلمان در 32.9٪ پیروز خواهد بود.
آلمانی‌ها در بازی قبلی انتظارات را نقش بر آب کردند… آیا آنها می‌توانند بار دیگر این کار را تکرار کنند؟
احتمال برد آلمان و اسپانیا در چارچوب رقابت نیمه نهایی یورو بانوان 2025
اسکواد تیم‌های آلمان و اسپانیا در دیدار نیمه‌نهایی یورو بانوان 2025
یوسف جوانشیر، فوتبال‌لب – در ۲۰ فوریه ۲۰۲۴، تقریباً دو ماه پس از اعلام اولیه و ۱۵ ماه پس از آنکه خانواده‌ی گلیزر تمایل خود را به فروش کامل یا جزئی باشگاه اعلام کرد. شرکت Trawlers Limited متعلق به سر جیم رتکلیف، خرید ۲۷.۷% از سهام باشگاه منچستریونایتد را نهایی کرد. این خرید، آن جدایی کامل از خانواده‌ی گلیزر که بسیاری از هواداران یونایتد آرزویش را داشتند نبود. در نظر بسیاری، این موضوع یک گام آشکار به سوی پیشرفت به حساب می‌آمد. پس از یک دهه افول، باشگاه می‌توانست بالاخره به آینده امیدوار باشد.
حال، کمی بیش از یک سال بعد، سایه‌ی ناامیدی دوباره بر تلاش‌های باشگاه برای پیشرفت سنگینی میکند. جدول پریمیرلیگ، به‌تنهایی نشان می‌دهد که وضعیت باشگاه از زمان فروش آن، به خانواده‌ی گلیزر در سال ۲۰۰۵، هیچ‌گاه تا این اندازه وخیم نیست. یونایتد اکنون در رتبه‌ی سیزدهم قرار دارد. پیشرفت اخیر آنها در لیگ اروپا و برد ۳-۰ مقابل لسترسیتی کمی اوضاع را بهتر کرد. اما دید کلی چیز دیگری‌ست. شکست‌های خانگی متوالی سرمربی تازه‌واردی که با مصدومیت بازیکنان و کمبود مهره‌های مناسب برای سیستم خود مواجه است. همچنین، نگرانی‌هایی وجود دارد که رتکلیف، مانند کسانی که سهام‌شان را از آنها خرید، نداند چگونه باید باشگاه را به شکوه ورزشی سابق خود، بازگرداند.
باشگاه همچنان در بازار بورس وارد شده است. بنابراین بیش از هر باشگاه انگلیسی دیگری می‌توان وضعیت مالی پشت‌صحنه‌ی آن را به شکل منظم بررسی کرد.
یک‌سالگی رتکلیف در منچستریونایتد
در فاصله‌ی یک روز مانده به یک‌سالگی مدیریت رتکلیف، منچستریونایتد گزارش مالی سه‌ماهه‌ی دوم (Q2) خود برای فصل جاری را منتشر کرد. گزارشی که بازه‌ی زمانی اول ژوئیه تا ۳۱ دسامبر ۲۰۲۴ را پوشش می‌دهد. این گزارش در عین حال قابل پیشبینی و شگفت‌انگیز بود. درآمد باشگاه با وجود کاهش قابل توجه درآمدهای تلویزیونی به دلیل غیبت در لیگ قهرمانان اروپا و دور بودن از کسب سهمیه‌ی فصل آینده، همچنان مطابق با پیش‌بینی‌ها باقی ماند. با این حال، بدهی‌های باشگاه بسیار زیاد است. پرداخت‌های بهره همچنان بر تراز مالی اثر منفی می‌گذارد. با وجود صحبت‌ها در مورد کاهش هزینه‌ها، باشگاه همچنان زیان‌ده است.
روبن آموریم سرمربی منچستریونایتد در برد مقابل لسترسیتی
یونایتد، مانند هر کسب‌وکار زیان‌ده دیگری، تلاش کرد تا مزایای شاخص‌های مالی دیگری، غیر از سود خالص را برجسته کند. همچنین، گزارش Q2 اخیر نیز همین روند را ادامه‌دار نشان می‌دهد. شاخص مورد علاقه‌ی یونایتد EBITDA تعدیل‌شده است. یعنی سود پیش از بهره، مالیات، استهلاک و کاهش ارزش، با تعدیلاتی که سود حاصل از فروش بازیکن و سایر موارد استثنایی را حذف میکند. ماه گذشته، باشگاه از پیشبینی مثبت EBITDA تعدیل‌شده‌ی خود، خبر داد. آنها در «سطح بالای بازه‌ی قبلاً اعلام‌شده‌ی ۱۴۵ تا ۱۶۰ میلیون پوند (۱۸۸.۴ تا ۲۰۷.۹ میلیون دلار)» قرار دارند. اما باقی اعداد و ارقام چیز چندان دلگرم‌کننده‌ای ارائه نمی‌دهند.
صحبت درباره‌ی شاخص‌های مالی مثبت زمانی ناهمخوان به نظر میرسد که اخبار منتشرشده از باشگاه از یک دور دیگر اخراج کارکنان و پذیرش این موضوع توسط باشگاه نزد گروه هواداری «۱۹۵۸» نشان‌می‌دهند که منچستریونایتد در خطر نقض قوانین سودآوری و پایداری مالی (PSR) قرار دارد.
چگونه می‌توانیم افزایش EBITDA را با این واقعیت‌ها تطبیق دهیم؟ شاید وارن بافت، رئیس شرکت برکشایر هاتاوی و سرمایه‌گذار مشهور جهانی، بهترین پاسخ را داده باشد:
ارجاع به EBITDA باعث میشود تنمان بلرزد. آیا مدیران فکر می‌کنند پری دندونی، هزینه‌ی سرمایه‌گذاری را پرداخت میکند؟
منچستریونایتد چقدر در خطر نقض قوانین PSR است؟
اینکه چهارمین باشگاه پردرآمد جهان باز هم نگران نقض قوانین PSR است، نشان‌دهنده‌ی میزان ریخت‌وپاش و اتلاف منابع در اولدترافورد طی سال‌های اخیر است. یونایتد همچنان مانند یک باشگاه حاضر در لیگ قهرمانان هزینه میکند. این درحالیست که در ۵ فصل از ۱۱ فصل گذشته، در این رقابتها حضور نداشته است.
اینکه یونایتد دقیقاً چقدر به نقض PSR نزدیک است، به حدس‌های تحلیلی بستگی دارد. با این وجود که مانند تقریباً همه‌ی باشگاه‌ها، یونایتد هم محاسبه‌ی دقیق PSR خود را منتشر نمی‌کند. اما نگاهی به صورت‌های مالی فصل گذشته کافی است تا دلیل نگرانی‌هایی که در راهروهای اولدترافورد شنیده میشود را درک کنیم.
زیان بی‌سابقه شیاطین سرخ
بر اساس برآوردThe Athletic، منچستریونایتد تنها حدود ۱۶ میلیون پوند حاشیه‌ی مجاز در چهارچوب قوانین PSR (قوانین سودآوری و پایداری مالی) داشت. این فقط در صورتی است، که بتوان هزینه‌ی ۳۴.۶ میلیون پوندی مربوط به خرید سهام توسط رتکلیف را از زیان‌های باشگاه کسر کرد. نه باشگاه منچستریونایتد و نه لیگ برتر، این کسر را تأیید نکردند. اما با این وجود، به‌سختی می‌توان تصور کرد که یونایتد چگونه توانسته مطابق با الزامات PSR سرپا بماند.
در طول سه‌ساله‌ی ارزیابی مالی که تا پایان فصل گذشته ادامه داشت، منچستریونایتد مجموعاً ۳۱۲.۹ میلیون پوند زیان پیش از مالیات ثبت کرد. خبر خوب برای فصل جاری، این است که زیان ۱۴۹.۶ میلیون پوندی فصل ۲۲-۲۰۲۱ از محاسبات جاری حذف میشود. بنابراین تخمین زده میشود که باشگاه می‌تواند در حدود ۱۳۳ میلیون پوند در این فصل زیان دهد و همچنان با قوانین PSR لیگ برتر سازگار باشد.
رکورد جدید یونایتد
در فصل گذشته، درآمد منچستریونایتد به رکورد جدیدی رسید. آنها با رقم ۶۶۱.۸ میلیون پوند، نسبت به سال قبل، ۱۳.۴ میلیون پوند یا معادل ۲% افزایش داشت. این رقم در نگاه اول خوب به نظر میرسد. اما درآمدزایی یونایتد دیگر مثل گذشته مورد تحسین نیست. بین سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۴، منچستریونایتد بیشترین درآمد را در فوتبال جهان داشت. در ۲۸ فصل پس از آغاز لیگ برتر از سال ۱۹۹۲ تا ۲۰۲۰، یونایتد پردرآمدترین باشگاه انگلیسی بود. به‌جز در دو سال ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ که تنها به دلیل فروش املاک آرسنال در زمین ورزشگاه قدیمی هایبوری، این رتبه را از دست داد.
از فصل ۲۱-۲۰۲۰ به بعد، منچسترسیتی جایگاه نخست را از یونایتد گرفت و فاصله‌ی درآمدی هم رشد چشم‌گیری داشت. در فصل قبل، درآمد سیتی ۵۳.۲ میلیون پوند بیشتر از یونایتد بود. این در حالی بود که یونایتد از درآمد لیگ قهرمانان نیز بهره‌مند بود. درآمد تجاری سیتی بیش از ۴۰ میلیون پوند بیشتر از یونایتد است. این موضوع به‌گونه‌است که تنها در سال ۲۰۱۹، یونایتد ۴۸ میلیون پوند از این نظر جلوتر بود.
درآمدهای تجاری سیتی خود جای بحث جداگانه‌ای دارد، اما رشد درآمد یونایتد در این بخش کند است. با وجود اینکه گزارش‌های فصل دوم مالی (Q2) رشد تجاری را نشان می‌دهد، عملکرد ضعیف تیم در زمین بالاخره تأثیر خودش را می‌گذارد. قرارداد تأمین لباس با شرکت آدیداس، نشان می‌دهد که اگر یونایتد از فصل ۲۶-۲۰۲۵ به بعد نتواند به لیگ قهرمانان راه یابد، پرداخت سالانه آدیداس ۱۰ میلیون پوند کاهش می‌یابد.
خارج‌شدن از باتلاق یا فرورفتن در مرداب؟
یونایتد پیشبینی میکند که درآمد فصل جاری آنها بین ۶۵۰ تا ۶۷۰ میلیون پوند خواهد بود. موضوعی که در گزارش Q2 نیز تکرار شد، هرچند معلوم نیست دقیقاً به چه شکلی انجام شود. درآمدهای پخش بازی‌های این فصل قطعاً از رقم ۲۲۱.۷ میلیون پوند سال گذشته کمتر خواهد بود. تا پایان دسامبر، این رقم ۵۲.۹ میلیون پوند نسبت به سال گذشته کاهش داشت. درآمدهای حاصل از روز مسابقه و بخش تجاری کمی افزایش داشتند. اما اینکه بتوانند کاهش درآمد پخش را جبران کنند، هنوز در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
با این حال باشگاه به آینده امیدوار است. یکی از نکات مثبت گزارش فصل دوم، رشد درآمد تجاری حتی در فصلی ضعیف از نظر فوتبالی بود. یونایتد، قرارداد حامی پیراهن ۷۵ میلیون دلاری با شرکت Snapdragon در ماه اوت را عامل این رشد معرفی کرد. برخلاف قرارداد با آدیداس، در قرارداد با Snapdragon، جریمه‌ای برای عدم راه‌یابی به لیگ قهرمانان در نظر گرفته نشد.
صاحب جشن، در جشن حضور ندارد!
نکته‌ای که در جشن گرفتن این قرارداد نادیده گرفته شد، این است که اعضای کلیدی تیم اسپانسرینگ که این قرارداد را به سرانجام رساندند، از باشگاه جدا شدند. از جمله ویکتوریا تیمپسون، مدیر ارشد گروه‌ها و شراکت‌های منچستریونایتد. این تغییرات در بخش تجاری ادامه‌دار هم بود. فلورنس لافای، مدیر تجاری و جیمز هالروید، مدیر توسعه تجاری هم اخراج شدند.
درآمد پخش یونایتد این فصل ممکن بود حتی کمتر شود، اگر جذابیت همیشگی باشگاه نبود. هزینه‌های مربوط به پخش تلویزیونی بازی‌های لیگ برتر که بر اساس تعداد پخش زنده بازی‌ها بین باشگاه‌ها تقسیم میشود، حدود ۱۲.۵% از کل درآمد توزیعی لیگ را شامل میشود. این رقم در چرخه قراردادهای ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹، بین ۱۶ تا ۱۷% بود.
سهم بزرگ منچستریونایتد در پخش تلوزیونی
از آغاز این چرخه تا فصل ۲۴-۲۰۲۳ (به‌جز فصل آشفته کرونایی ۲۰-۲۰۱۹)، از ۲۶۶ بازی لیگ یونایتد، ۱۹۴ بازی به‌صورت زنده پخش شد. رقمی که تنها لیورپول با ۲۰۱ بازی از آن جلوتر است. در نتیجه، یونایتد دومین سهم بزرگ را از صندوق پخش تلویزیونی به دست آورد. همچنین درآمد آنها از این جهت، به ۱۹۴.۴ میلیون پوند رسید. یعنی حدود یک میلیون پوند به‌ازای هر بازی زنده. همین صندوق باعث شده کف درآمدی یونایتد بالا بماند. حتی در شرایط کنونی پرآشوب، تا تاریخ ۲۸ آوریل، بازی‌های یونایتد ۲۶ بار به‌صورت زنده پخش شدند؛ که بیشترین تعداد بین تیم‌های دیگر لیگ است (مشترک با آرسنال و لیورپول).
اختلاف فاحش در کسب جوایز مالی به نسبت رقبا
درآمد یونایتد از دستاوردهای داخلی رشد چندانی به خود ندید. اما اختلاف واقعی در سطح بین‌المللی است. تا پایان فصل گذشته، منچستریونایتد در طول یک دهه از حضور در لیگ قهرمانان اروپا و لیگ اروپا، ۵۰۴ میلیون یورو درآمد کسب کرد. در مقابل، منچسترسیتی ۹۰۴ میلیون یورو به دست آورد و لیورپول و چلسی نیز، در رقابت‌های اروپایی درآمد بیشتری از یونایتد داشتند. در مجموع، ۱۰ باشگاه در این دوره بیش از یونایتد از مسابقات یوفا درآمد داشتند.
حتی اگر یونایتد این فصل قهرمان لیگ اروپا میشد، جایزه‌ی نقدی آن به ۴۰ میلیون پوند هم نمی‌رسید. با این حال، چنین قهرمانی یک سود مالی بزرگ در پی داشت که از مسیر جایگاه یونایتد در پریمیرلیگ قابل دستیابی نیست؛ یعنی بازگشت به لیگ قهرمانان. از منظر مالی، قهرمانی در لیگ اروپا باید اولویت اصلی یونایتد در این فصل باشد.
با اینکه رتکلیف با افزایش قیمت بلیت‌ها جنجال به پا کرد، اما از منظر مالی، تأثیر مثبت آنها مشخص شد. تا پایان دسامبر، یونایتد از ۱۵ بازی خانگی خود در این فصل (۱۰ بازی لیگ برتر، ۳ بازی لیگ اروپا و ۲ بازی جام اتحادیه) حدود ۷۸.۵ میلیون پوند درآمد روز مسابقه داشت. ابن موضوع، نسبت به سال قبل، ۳.۵ میلیون پوند (۵ درصد) افزایش یافته است. درآمد هر بازی خانگی نیز بیشتر شد: از ۵ میلیون پوند در فصل قبل، به ۵.۲ میلیون پوند در این فصل رسید. آن هم در حالی که فصل قبل شامل بازی‌های لیگ قهرمانان هم بود. انتظار میرود این درآمد در فصل ۲۶-۲۰۲۵ حتی بیشتر شود، چرا که به گفته‌ی The Athletic، قیمت بلیت‌های فصلی یونایتد فصل آینده ۵ درصد دیگر افزایش خواهد یافت.
خرج‌های در سطح لیگ قهرمانان، واقعیت مجازی
یکی از مشکلات اصلی در اولدترافورد ساده است؛ کمبود نقدینگی. منچستریونایتد همیشه توانایی بالایی در تولید نقدینگی داشت. با اینکه هنوز هم جریان نقد عملیاتی قابل توجهی دارد (۱۲۱.۱ میلیون پوند در فصل گذشته)! اما خرج‌های سنگین برای نقل‌وانتقالات مشکل‌ساز شدند. جریان نقدی آزاد (FCF) یونایتد در سال‌های اخیر کاهش زیادی داشته است. FCF در اصل، پولی است که پس از پرداخت هزینه‌های سرمایه‌ای باقی می‌ماند؛ که در مورد یونایتد بیشتر شامل هزینه‌های خرید بازیکن میشود.
FCF یونایتد در فصل ۲۴-۲۰۲۳ با سقوطی ۹۰ میلیون پوندی وارد محدوده منفی شد. به‌جز دوران کرونا، این بدترین وضعیت مالی در اولدترافورد بود و دلیل اصلی سیاست‌های کاهش هزینه تحت مدیریت رتکلیف است. به زبان ساده، اگرچه یونایتد در عملیات روزمره درآمد زیادی دارد. اما هزینه‌های عظیم نقل‌وانتقالی از آن فراتر رفتند. در فصل گذشته، هزینه‌ی نقدی خالص یونایتد برای نقل‌وانتقالات ۱۵۳.۷ میلیون پوند بود و فقط در نیمه اول این فصل، این رقم به ۱۶۴.۳ میلیون پوند رسید.
با همه‌ی این‌ها، تا پایان دسامبر، یونایتد هنوز ۳۰۰.۱ میلیون پوند بابت نقل‌وانتقالات به دیگر باشگاه‌ها بدهکار بود. از این میان، ۱۶۷.۹ میلیون پوند باید تا پایان سال ۲۰۲۵ پرداخت شود. به‌جز چلسی (که جزئیات بدهی‌های نقل‌وانتقالی را منتشر نمی‌کند، اما بدهی‌های سنگینش مشخص است)، هیچ باشگاه دیگری در لیگ برتر به اندازه‌ی یونایتد در این زمینه بدهی ندارد.
بدهی‌ها، تقصیر مدیر قبلی است!
رتکلیف اخیراً درباره‌ی تأثیر این بدهی‌ها گفت: «این‌ها همه چیزهایی هستند که از گذشته به ما رسیدند، چه خوشمان بیاید چه نه، آنها را به ارث برده‌ایم و باید حل‌شان کنیم.» این بدهی‌های جاری، که یونایتد راهی برای گریز از آنها ندارد، مستقیماً با تصمیم باشگاه برای کاهش تعداد کارکنان در اولدترافورد مرتبط است.
با این‌حال، خرج‌های یونایتد در نقل‌وانتقالات پس از ورود مالک جدید کاهش نیافت. تابستان ۲۰۲۴، باشگاه ۲۱۹ میلیون پوند دیگر برای خرید بازیکن هزینه کرد و با اینکه خرج‌های ژانویه محدود به ۳۷.۷ میلیون پوند بود، این سومین فصل پیاپی است که یونایتد بیش از ۲۰۰ میلیون پوند برای خرید بازیکن هزینه میکند.
میزان هزینه‌ی نقل‌وانتقالات لزوماً معیار موفقیت نیست (دستمزدها معیار بهتری هستند). اما اینکه باشگاهی این همه خرج کند و همچنان اینقدر ضعیف عمل کند، نشان‌دهنده‌ی سال‌ها سوء‌مدیریت است. متأسفانه برای رتکلیف و INEOS، در سال اول مدیریت‌شان، نشانه‌ای از پایان این ولخرجی‌های بی‌ثمر دیده نمی‌شود.
عملکرد ضعیف بازیکنان به نسبت دستمزدشان
صحبت از دستمزدها که میشود، باید گفت حقوق پرداختی یونایتد در فصل گذشته باز هم افزایش یافت. هرچند رقم ۳۶۴.۷ میلیون پوندی آن پایین‌تر از رکورد ۳۸۴.۲ میلیون پوندی سال ۲۰۲۲ بود. اما این نکته زیاد جالب به نظر نمی‌رسد. چون تیم عملکردی به‌مراتب پایین‌تر از حد انتظار داشت و تنها در رده هشتم لیگ برتر قرارگرفت و در همان مرحله گروهی لیگ قهرمانان حذف شد. آن هم در حالی که یونایتد سومین دستمزد بالای لیگ را پرداخت میکرد. این دومین بار در سه فصل اخیر بود که یونایتد پنج رتبه پایین‌تر از جایگاه دستمزدی‌اش در جدول لیگ قرار گرفت.
فصل
رتبه لیگ
رتبه دستمزد
عملکرد نسبت به دستمزد
۲۰۱۳–۱۴
۷
۱
۶-
۲۰۱۴–۱۵
۴
۲
۲-
۲۰۱۵–۱۶
۵
۱
۴-
۲۰۱۶–۱۷
۶
۲
۴-
۲۰۱۷–۱۸
۲
۱
۱-
۲۰۱۸–۱۹
۶
۱
۵-
۲۰۱۹–۲۰
۳
۳
۰
۲۰۲۰–۲۱
۲
۳
۱
۲۰۲۱–۲۲
۶
۱
۵-
۲۰۲۲–۲۳
۳
۴
۱
۲۰۲۳–۲۴
۸
۳
۵-
این جدول البته به نکته مهمی درباره هزینه‌های کارکنان غیر فوتبالی اشاره نمی‌کند. یونایتد یکی از بزرگ‌ترین کارفرماهای دنیای فوتبال است. در فصل گذشته، این باشگاه به‌طور میانگین ۸۱۱ نیروی تمام‌وقت غیر فوتبالی داشت که بیشترین در لیگ، با لیورپول در رده دوم (۷۸۲ نفر) قرار دارد.
عملکرد افتضاح و مدیریت غلط منچستریونایتد
تعداد کمی از باشگاه‌های انگلیسی، جزئیات تقسیم‌بندی دستمزد بازیکنان و سایر کارکنان را منتشر می‌کنند. اما گزارشی از یوفا در سال ۲۰۲۴ (که بعداً حذف شد) نشان می‌داد که در فصل ۲۰۲۲–۲۳، تنها ۳۳% از درآمد منچستریونایتد صرف پرداخت به بازیکنان شد. این موضوع بدین معناست که دستمزد سایر کارکنان حدوداً به ۱۱۵ میلیون پوند می‌رسید (رقمی حتی بیشتر از کل دستمزد باشگاه برنتفورد در آن فصل).
چه خوشایند باشد چه نه، دلیل تعدیل ۴۰۰ تا ۴۵۰ نیروی انسانی در یونایتد توسط رتکلیف همین است. عملکرد ضعیف این باشگاه در نقل‌وانتقالات طی سال‌های اخیر باعث شد تا باشگاه وارد بحران شود. از آنجا که امکان بازنگری در حقوق بازیکنان یا بدهی‌های مرتبط با خرید آنها وجود ندارد، باشگاه سراغ هزینه‌هایی رفت که می‌تواند بلافاصله کاهش دهد (حتی اگر این تصمیم‌ها تلخ باشد).
سقوط تدریجی و دردناک شیاطین سرخ
نگاهی به سود حاصل از فروش بازیکنان در سال‌های اخیر نشان می‌دهد که یونایتد نه‌تنها نسبت به تیم‌های برتر لیگ برتر عملکرد ضعیفی داشته، بلکه حتی از سطح میانه جدول هم پایین‌تر است.
رم در یک شب ساخته نشد و منچستریونایتد نیز در یک شب از هم نپاشید. خرید اهرمی این باشگاه در حدود ۲۰ سال گذشته، بلافاصله ترازنامه مالی باشگاه را دگرگون کرد. اما سال‌ها مدیریت ضعیف طول کشید تا یونایتد به وضعیت تأسف‌بار کنونی برسد. تعدیل نیرو و افزایش قیمت بلیت‌ها تصمیم‌های نامحبوبی هستند. زمانیکه این‌ها با اتلاف منابع در بخش فوتبال همراه میشود، این احساس ایجاد میشود که دیگران باید تاوان اشتباهات مالکیت را بدهند. و درواقع نیز همین‌طور است. با وجود بدهی‌های سنگین، درآمدهای ثابت و نیاز به تأمین ۲ میلیارد پوند برای ساخت ورزشگاه جدید، اگر یونایتد خیلی زود در زمینه‌ی فوتبالی تغییری ایجاد نکند، تصمیم‌های سخت‌تری در راه خواهد بود. هشدار اخیر رتکلیف درباره اینکه باشگاه ممکن است «تا کریسمس ورشکسته شود»، اگرچه اغراق‌آمیز بود، اما خطر مالی در این باشگاه کاملاً حس میشود.
هیچ‌وقت قرار نبود این مشکلات به‌سرعت حل شوند و اگرچه جهت‌گیری جدیدی در باشگاه شکل گرفته؛ اما اوضاع ابتدایی بسیار پرتنش‌تر از آن چیزی بود که انتظار می‌رفت. هواداران و مدیران جدید به‌شدت به تغییر جریان امیدوارند و این تغییر هرچه زودتر رخ دهد، به سود باشگاه خواهد بود.
با باخت اخیر یونایتد، در فینال لیگ اروپا در برابر تاتنهام در سن‌مامس، تقریبا امید این تیم برای بودجه فصل آینده نیز به هاله‌ای از ابهام درآمد. همچنین آنها در لیگ، با قرارگیری در رتبه 16ام، تقریبا تمام امید خود برای درآمدزایی در این فصل و همچنین فصل آینده را از دست دادند.
امیر محمد کلانتری، فوتبال‌لب – پیچ نهایی و تعیین کننده در جذابترین رقابت صعود از لیگ یک؟ یا فقط مقدمه ای برای نمایشی تماشایی تر در دو هفته پایانی فصل؟ فقط زمان پاسخ این پرسش را خواهد داد، اما شک چندانی نیست که اکنون وایکام در رقابت برای کسب جایگاه نایب قهرمانی، پشت سر برمینگهام که قبلا صعود را قطعی کرد، دست بالا را دارد. آن هم پس از اینکه تیم مایک دادز از مهره ای کاملا غیرمنتظره کمک گرفت.
توقف غیرمنتظره رکسهم مقابل بریستول!
تایلر مور در 10 سال حضورش بعنوان بازیکن حرفه ای و بیش از 275 بازی رسمی، فقط دو بار گلزنی کرد. اما مدافع بریستول با کرنر متیو بوچر در نیمه اول، گلزنی کرد. این اولین گل او از اول ژانویه 2019 محسوب میشد. این گل رکسهم را از مسیر صعود به دسته چمپیونشیپ منحرف کرد.
متی جیمز با گل تساوی بخش خود امید را برای تیم فیل پارکینسون زنده نگه داشت. با همه این اتفاقات، آنها جایگاه دوم را به واسطه پیروزی 2-0 وایکام در برابر بولتون از دست دادند. اکنون تنها یک امتیاز بین رکسهم و وایکام فاصله است و تفاضل گل وایکام نیز پنج گل بیشتر است.
رکسهم و وایکام تنها نیستند
چارلتون نیز به کورس جذاب رقابت صعود پیوست. این تیم با پنج امتیاز فاصله و تنها 9 امتیاز باقیمانده، هنوز امیدواری‌های خود را حفظ کرده، چراکه باید در بازی ذهای باقیمانده هم با وایکام و هم با رکسهم روبرو شود.
فیل پارکینسون گفت: «ما هنوز در موقعیت خوبی قرار داریم. سه بازی باقی است و احتمالاً پیچ زیادی در راه خواهد بود. نمی‌توانید هیچ تیمی را حذف شده تلقی کنید. چارلتون روز دوشنبه مقابل وایکام قرار می‌گیرد و هر دو نمی‌توانند برنده شوند. مطمئناً همه چیز می‌تواند دوباره تغییر کند. هنوز پایان راه نیست. ما در رقابت هستیم و شانس بزرگی داریم.»
پیش از آغاز بازی، همه چیز در دنیای رکسهم آرام به نظر می‌رسید. اگرچه باران بیامان در شمال ولز می‌بارید، اما اریک الن، رئیس خانواده نیویورکی که پاییز گذشته سهم کوچکی از باشگاه را خریداری کرد، با پیوستن به گروه محلی دکلان سوانز روی صحنه و اجرای ترانه ای با مضمون «همیشه در رکسهم آفتابی است»، حال وهوای خوشبینانه حاکم را تشدید کرد.
راب مک‌الهنی، دیگر مالک باشگاه نیز برای اولین بار پس از پیروزی آغاز فصل مقابل وایکام در آگوست، در ورزشگاه استوک کای راس حاضر شد. از سوی دیگر، حضور بریستول که با سابقه بسیار ضعیف در بازی‌های خارج از خانه و در خطر سقوط به میدان آمد، همه شرایط را برای مقدمات یک جشن صعود فراهم میکرد… اما فوتبال همیشه مطابق پیش‌بینی‌ها پیش نمی‌رود.
راب مک الهنی، مالک مشترک رکسهم
در بازی مقابل بریستول چه گذشت؟
با وجود تفسیرهای زیاد، این تیلور مور بود که با گلزنی میهمان را پیش انداخت و رکسهم به سرعت از مسیر خود منحرف شد.
تیم فیل پارکینسون با 65 درصد تصاحب توپ در 90 دقیقه، مالکیت بازی را در دست داشت، اما بخش عمده بازی آنها در مقابل خط دفاعی منظم بریستول خلاصه میشد. اینیگو کالدرون، سرمربی تیم میهمان، با تشکیل مثلث هجومی متشکل از سوتیریو و اودونکر در دو طرف شاو، به خوبی مقابل سه مدافع رکسهم ایستادگی کرد. نتیجه این شد که رکسهم زمان زیادی را صرف جابجایی عرضی توپ کرد و در نهایت با پاس‌های شتاب‌زده و بی‌هدف به دنبال شکستن خط دفاعی حریف بود.
متی جیمز پس از گل تساوی بخشش اعتراف کرد: «به خونسردی بیشتری نیاز داشتیم. فراز و نشیب‌های دیگری در راه است. شاید اوضاع دوباره روز دوشنبه تغییر کند. پس از آن هنوز دو بازی باقی می‌ماند. قبلاً در صعودهایی حضور داشته ام که تا آخرین ضربه بازی (مثل بازی لسترسیتی مقابل ناتینگهام فارست در سال 2013 که گل آنتونی ناکارت در وقت اضافه، سهمیه پلی آف چمپیونشیپ را تضمین کرد) ادامه پیدا کرد. این هفته برخی درباره زمانبندی خاصی برای صعود حرف می‌زدند، اما فوتبال بازی سختی است و همیشه طبق خواسته شما پیش نمی‌رود. ما هنوز در موقعیت خوبی هستیم و باید از این چالش استقبال کنیم.»
جنگ داغ بر سر نایب قهرمانی و صعود مستقیم!
جمعه گذشته، هجدهمین باری بود که تیم حاضر در رده دوم لیگ یک تغییر کرد. شش تیم از جمله استوک پورت کانتی، هادرزفیلد و چارلتون در هفته‌های ابتدایی این جایگاه را تجربه کرده بودند. این همچنین سومین باری بود که وایکام، رکسهم را از جایگاه دوم کنار زد و با 91 روز حضور در این جایگاه، یک روز بیشتر از تیم ولزی پیشی گرفت.
لیگ یک: مدت زمان تصاحب رده دوم
آیا نوزدهمین و حتی بیستمین تغییر مالکیت رده دوم پیش از پایان فصل در ۳ می محتمل است؟
از نظر تئوری، برنامه وایکام سخت تر به نظر میرسد. دو بازی خانگی مقابل چارلتون و استوک پورت کانتی و دیدار با لیتون اورینت که امیدوار به حضور در پلی آف است. اما از طرفی، بازی‌های چارلتون برابر وایکام در آدامز پارک و سپس مقابل رکسهم در ریسکورس، تیم ناتان جونز را نیز به جمع مدعیان تبدیل میکند.
رکسهم اما امروز به مصاف بلک‌پول میرود؛ تیمی که برای حفظ شانس‌هایش در پلی آف به سه امتیاز این بازی سخت نیاز دارد. پایان فصل نیز با بازی خارج از خانه مقابل لینکلن سیتی همراه است؛ تیمی که جز غرور چیزی برای از دست دادن ندارد.
آیا این شرایط به لینکلن آزادی عمل بیشتری می‌دهد؟ یا بازیکنانشان از هم اکنون به فکر تعطیلات هستند؟
علاوه بر این، زمان بندی متفاوت بازی ها در شنبه پیش از آخرین هفته نیز عاملی تعیین کننده است. شبکه اسکای اسپورت بازی لیتون اورینت مقابل وایکام را ظهر و دیدار رکسهم و چارلتون را در ساعت 17:30 به وقت محلی پخش خواهد کرد.
این زمان بندی دو سناریو را ممکن میسازد: یا وایکام پیش از شروع بازی رقبا صعود مستقیم را قطعی میکند، یا درِ امید برای رکسهم و چارلتون باز میشود تا با پیروزی، فصل را به آخرین هفته پرالتهاب گره بزنند.
رقابت بر سر جایگاه دوم
رقابت آنقدر نزدیک است که حتی سوپر کامپیوتر اپتا هم جواب قطعی ندارد. این سیستم تمام فصل را با 10،000 شبیه سازی از نتایج ممکن اجرا کرده است. دو هفته پیش، پیشبینی اپتا حاکی از تفاوت دو امتیازی رکسهم نسبت به وایکام بود، اما این فاصله آخر هفته گذشته به نصف کاهش یافت. اکنون پیش بینی جدید، وایکام را با میانگین 88.75 امتیاز در جایگاه دوم و رکسهم را با 87.13 امتیاز سوم میداند.
فیل پارکینسون از بازیکنانش خواست فقط روی خودشان تمرکز کنند: «چه صعود کنیم چه نه، میخواهم در 90 دقیقه بهتر از امروز (مقابل بریستول) بازی کنیم. اگر این ما را به هدف برساند، عالی است. اگر نه، حداقل تا آخر تلاش کرده ایم.»
محمدرضا حسینخانی، فوتبال‌لب – جمعه گذشته با تمدید قرارداد محمد صلاح برای دو فصل دیگر در لیورپول، حالا وقت آن است که آمار باورنکردنی او در آنفیلد را مرور کنیم! دو سال دیگر هم چشم جهان به «پادشاه مصری» خواهد بود که بر اریکه قدرت تکیه زده است.
صلاح که چهار ماه پیش از احتمال جدایی سخن می‌گفت، حالا با قاطعیت در لیورپول می‌ماند! لیورپول صبح جمعه رسماً اعلام کرد: محمد صلاح دو سال دیگر در آنفیلد می‌ماند! خبری شادی‌بخش برای هواداران و کابوسی جدید برای دفاع‌های لیگ برتر.
صلاح تقریباً همه چیز را با لیورپول فتح کرده است؛ یک عنوان لیگ برتر (که به زودی احتمالاً دومین قهرمانی هم اضافه خواهد شد)، یک لیگ قهرمانان اروپا، جام حذفی انگلیس، دو جام اتحادیه، سوپرکاپ خواهیم کرد. امیدوارم در آینده شاهد کسب افتخارات بیشتری باشیم.
اسلات خوشحال از ماندن صلاح
سرمربی لیورپول با چهره‌ای بشاش در کنفرانس خبری ظاهر شد:
قطعاً خوشحالم! صلاح سال‌هاست ارزش بی‌همتایش را برای تیم ثابت کرده. مثل همه هواداران، من هم از ماندن او دو سال دیگر خوشحالیم و امیدواریم یکشنبه هم مثل کل فصل، اهمیتش را نشان دهد!
کابوس خروج سه ستاره لیورپول با پایان قراردادها به نصف کاهش یافت؛ دست کم فصل آینده «پادشاه مصری» در آنفیلد خواهد درخشید! اگرچه تأثیرات او تاکنون حیرت‌انگیز بوده، اما این فرصت دو ساله‌ی اضافی برای درهم کوبیدن خطوط دفاعی لیگ برتر، بی‌شک بر عظمت یادگار او خواهد افزود.
یادتان می‌آید؟ وقتی لیورپول در ۲۰۱۷ صلاح را از چلسی گرفت، بسیاری شک داشتند! عملکرد او در استمفورد بریج با تنها ۴ گل در ۲۷ بازی اصلاً قابل توجه نبود، اما چه تحول شگفت‌انگیزی!
از فیورنتینا تا لیورپول
با این حال، او در دوران قرضی کوتاهش در فیورنتینا (سری آ) درخشید. سپس با انتقال به رم (ابتدا قرضی و بعد دائمی)، به یکی از مهیج‌ترین وینگرهای فوتبال اروپا تبدیل شد. لیورپول که پیش از پیوستن او به چلسی تلاش کرده بود او را جذب کند، سه سال بعد finalmente به هدفش رسید – در زمان‌بندی‌ای که بی‌شک عالی بود. صلاح از همان ابتدا تأثیرگذار بود و در اولین فصل بازگشت به انگلیس با 44 گل در 52 بازی همه را شوکه کرد؛ روندی که تا امروز ادامه دارد.
صلاح از زمان پیوستن به لیورپول در سال ۲۰۱۷ تاکنون، در تمام رقابتها ۳۹۴ بازی انجام داده که ۳۶۰ مورد آن به عنوان بازیکن اصلی بوده است. او با ۲۴۳ گل و ۱۱۰ پاس گل، به طور میانگین هر ۹۰ دقیقه یک بار تاثیر مستقیم روی گل داشته است – آماری خیره‌کننده برای چنین حجمی از بازی‌ها.
از ۲۴۳ گل او برای لیورپول، آمار به این ترتیب است:
– ۱۸۲ گل در لیگ برتر انگلیس
– ۴۵ گل در لیگ قهرمانان اروپا
– ۵ گل در لیگ اروپا
– ۶ گل در جام حذفی انگلیس (FA Cup)
– ۴ گل در جام اتحادیه (EFL Cup)
– ۱ گل در جام خیریه (Community Shield)
صلاح به سوی افسانه‌شدن
صلاح همچنین سه بار عنوان آقای گلی لیگ برتر را به دست آورد. به احتمال زیاد این فصل چهارمین عنوان را نیز کسب خواهد کرد. او در فصل ۲۵-۲۰۲۴ با ۲۷ گل زده در لیگ، حداقل ۶ گل از رقبایش پیش است و نزدیکترین رقیبش، ارلینگ هالند، اکنون به دلیل مصدومیت مچ پا از میادین دور است.
دو گل آخر او هر دو از روی نقطه پنالتی در پیروزی ۳-۱ مقابل ساوتهمپتون باعث شد صلاح از گوردون هاجسون سبقت بگیرد و به تنهایی در رده سوم جدول بهترین گلزنان تاریخ لیورپول قرار گیرد. او اکنون تنها از راجر هانت (۲۸۵ گل) و ایان راش (۳۴۶ گل) عقب است.
با امضای این قرارداد جدید، صلاح فرصت عالی‌ای به خود داده تا از راجر هانت پیشی بگیرد (فقط به ۴۳ گل دیگر نیاز دارد). هرچند سبقت گرفتن از ایان راش در صدر جدول همچنان چالشی بزرگ خواهد بود، اما چه بسا در آینده قرارداد دیگری هم تمدید شود!
با این حال، او هم‌اکنون بهترین میانگین گل به ازای هر دقیقه را در بین بازیکنان لیورپولی با حداقل ۱۰٫۰۰۰ دقیقه بازی دارد. میانگین صلاح (یک گل هر ۱۳۲ دقیقه) از اسطوره‌های سرخ‌ها مانند فرناندو تورس (۱۳۵ دقیقه)، لوئیز سوارز (۱۳۸ دقیقه)، مایکل اوون (۱۴۸ دقیقه) و رابی فاولر (۱۵۴ دقیقه) بهتر است.
مزیت اصلی او نه فقط توانایی گلزنی، بلکه قابلیت اطمینانش بوده است هم از نظر حضور مستمر و هم کیفیت به ثمر رساندن شانس‌ها. صلاح هیچ‌گاه کمتر از ۴۴ بازی در یک فصل برای لیورپول انجام نداده و کمترین آمار گلزنی او هم عددی قابل احترام (۲۳ گل) بوده که در فصل ۲۰-۲۰۱۹ و زمانی که لیورپول قهرمان لیگ برتر شد، به ثبت رسید.
عملکرد خوب و مستمر صلاح
صلاح در پنج فصل از هفت فصل اول حضورش در آنفیلد بیش از ۵۰ بازی انجام داد و در صورت حضور در حداقل شش بازی از هفت بازی باقیمانده این فصل (در حال حاضر ۴۵ بازی)، این رقم به شش فصل از هشت فصل ارتقا خواهد یافت. به طور مشابه، این فصل هم اکنون پنجمین فصل او با حداقل ۳۰ گل زده است (در حال حاضر ۳۲ گل).
و این واقعیت که صلاح یک تهدید دوگانه در خط حمله است؛ هم تکمیل‌کننده‌ای فوق‌العاده و هم خالق شانس‌هایی ناب. این فصل از نظر خلاقیت، بهترین فصل او در لیورپول محسوب میشود. با ۲۳ پاس گل در تمام رقابتها، حداقل ۷ پاس گل بیشتر از فصل‌های قبل و رکوردی که او را در صدر بازیکنان ۵ لیگ برتر اروپا قرار داد، حتی بالاتر از رافینیا از بارسلونا با ۲۰ پاس گل.
جالب اینجاست که او در شش فصل از هشت فصل حضورش در لیورپول، حداقل ۱۰ پاس گل در لیگ برتر ثبت کرده است.
مصمم برای رکوردهای فردی!
این ستاره ۳۲ ساله مصمم است تا تمام رکوردهای ممکن را در این فصل به تسخیر درآورد:
تنها ۲ تأثیر گل (گل+پاس گل) با رکورد تاریخی لیگ برتر در یک فصل فاصله دارد.
با ۳ پاس گل دیگر، رکورد مشترک تیری آنری و کوین دی بروین را می‌شکند.
با ۱۰ گل دیگر، رکورد ارلینگ هالند برای بیشترین گل در یک فصل را جابجا میکند.
آمار صلاح در لیگ برتر به ویژه بی‌نظیر بوده است. از زمان بازگشتش در سال ۲۰۱۷، هیچ بازیکنی در لیگ برتر انگلیس آمار بهتری در این زمینه‌ها نداشته است:
۱۸۲ گل (بیشترین)
۲۶۸ تأثیر مستقیم در گل (گل + پاس گل)
۷۷ پاس گل در بازی باز
۴۸۱ شانس سازی در بازی باز
۱,۰۲۵ شوت
۲,۴۸۹ لمس توپ در محوطه حریف
موفق در تمامی رقابتها
تنها در این فصل، او به رکورد بیشترین مشارکت در گل‌های تاریخ رقابت‌های لیگ برتر در یک فصل ۳۸ بازی‌ای رسید (۴۵ گل/پاس گل). در واقع، او در فصل ۲۵-۲۰۲۴ به طور میانگین در هر ۹۰ دقیقه ۱.۴۴ بار در گل‌ها مشارکت داشت که این بالاترین میزان برای هر بازیکن در یک فصل از تاریخ لیگ برتر است (با حداقل ۱۰۰۰ دقیقه بازی).
این بازیکن سابق چلسی با ۱۸۴ گل، به طور مشترک با سرخیو آگوئرو در رده پنجم جدول تمام‌ادوار بهترین گلزنان لیگ برتر انگلیس قرار دارد. او تنها ۳ گل کمتر از اندرو کول (۱۸۷ گل) در رده چهارم دارد و در آستانه تبدیل شدن به چهارمین بازیکن تاریخ لیگ برتر است که به مرز ۲۰۰ گل میرسد. با توجه به زمان زیادی که پیش رو دارد، به نظر میرسد به این رکورد دست خواهد یافت.
حتی پایین‌ترین آمار صلاح هم گواهی بر فوق‌العاده بودن او در لیگ برتر است. به عنوان مثال، کمترین تعداد گلی که او برای لیورپول در یک فصل به ثمر رساند، ۱۸ گل (در فصل ۲۴-۲۰۲۳) است. رقمی که از سال ۲۰۱۷ تاکنون تنها ۱۵ بازیکن غیر از خودش توانستند از آن پیشی بگیرند.
تاریخ‌سازی یک مصری
او با ۲۷۱ مشارکت گل (گل زده + پاس گل) در رده پنجم جدول تاریخی لیگ برتر قرار دارد، اما نکته قابل توجه این است که حداقل ۱۴۶ بازی کمتر از چهار بازیکن بالاتر از خود در این جدول انجام داد. فقط با ۱ مشارکت گل دیگر (گل یا پاس) از رایان گیگز (۲۷۱) پیشی خواهد گرفت و با ۹ مشارکت دیگر هم فرانک لمپارد (۲۷۹) را پشت سر خواهد گذاشت.
مگر در صورت مصدومیت یا محرومیت، صلاح تا پایان این فصل به ۴۰۰ بازی برای لیورپول خواهد رسید. همچنین در شش بازی باقیمانده و دو فصل پس از آن، فرصت کافی دارد تا بر بسیاری از آمار و رکوردهای دیگر خود بیفزاید.
آمار گل‌های او به تفکیک:
۱۹۹ گل با پای چپ قدرتمندش
۳۵ گل با پای راست
۹ گل با سر
نحوه به ثمر رساندن گل‌ها:
۲۲۹ گل از داخل محوطه جریمه
۱۴ گل از خارج محوطه جریمه
۴۴ گل از روی نقطه پنالتی
تأثیر گل‌ها در بازی‌ها:
۶۴ گل اولین گل بازی (گل آغازگر)
۶۸ گل پیروزی‌بخش
محل به ثمر رساندن گل‌ها:
۱۳۲ گل در آنفیلد
۱۰۸ گل در بازی‌های خارج از خانه
۲ گل در زمین‌های بیطرف
۱ گل در بازی‌ای که به عنوان “خانگی” طبقه‌بندی شد، اما به دلیل همه‌گیری کووید-۱۹ در فصل ۲۰-۲۰۱۹ در بوداپست (در برابر آر‌بی لایپزیگ در لیگ قهرمانان اروپا) برگزار شد.
رقیب دوست‌داشتنی صلاح
به طرز جالبی، تیمی که صلاح بیشترین گل‌ها را با پیراهن لیورپول به ثمر رساند، منچستریونایتد است. او ۱۶ گل در برابر این رقیب دیرینه مرسی‌سایدی به ثمر رساند که ۳ گل بیشتر از هر تیم دیگری است. آمار گلزنی او در برابر سایر رقبا به این شرح است:
منچسترسیتی ۱۳ گل
تاتنهام هاتسپر ۱۳ گل
وست‌هم ۱۳ گل
اما مسلماً صلاح اولین کسی است که تأکید میکند موفقیت‌های درخشانش در لیورپول فقط بازتاب کیفیت فردی او نیست. او در این مسیر کمک‌های زیادی دریافت کرده است؛ برای مثال، بابی فیرمینو با پاس گل ۲۱ گل او را مهیا کرده که بیشتر از هر هم‌تیمی دیگری است. از سوی دیگر، سادیو مانه، دیگر عضو سه‌گانه هجومی معروف لیورپول در دوران یورگن کلوپ، بیشترین بهره را از پاس‌های گل صلاح برد. ۱۷ گل این مهاجم سنگالی در لیورپول با پاس صلاح به ثمر رسید.
صلاح همچنان دست نیافتنی
اگرچه لیورپول هنوز از حذف در لیگ قهرمانان اروپا توسط پاری‌سن‌ژرمن و باخت در فینال جام اتحادیه به نیوکاسل یونایتد دلگیر است، اما با ۶ بازی باقیمانده، ۱۳ امتیاز بالاتر از بقیه در صدر جدول لیگ برتر قرار دارد. بنابراین به احتمال زیاد اولین فصل حضور “اسلات” با یک جشن بزرگ به پایان خواهد رسید.
هواداران لیورپول را می‌توان بابت باز کردن زودهنگام شامپاین‌ها پس از شنیدن خبر تمدید قرارداد صلاح بخشید، و هواداران کاپ می‌توانند منتظر فرصت‌های بیشتری برای خواندن سرودهای ستایش‌آمیز خود برای “پادشاه مصری” باشند.
اما برای بقیه لیگ برتر، اگر بخواهیم به نقل از فیلسوف بزرگ ناتوریوس بی.آی.جی (Notorious B.I.G) جمله‌ای را بازنویسی کنیم، به نظر میرسد که “مو صلاح بیشتر، یعنی مشکلات بیشتر” در راه خواهد بود.
به نظر میرسد برای دومین فصل متوالی، هر سه تیمی که از چمپیونشیپ به لیگ برتر صعود کرده‌اند، بلافاصله به دسته پایین‌تر سقوط خواهند کرد. اما آیا این یک مشکل است؟
محمد حیدری فوتبال لب- اگر این صحبت تکراری به نظر میرسد، عذرخواهی میکنیم، اما فصل 2024-25 لیگ برتر احتمالاً در تاریخ به‌عنوان یک فصل کلاسیک که همه چیز تا لحظه آخر هیجان‌انگیز بود، ثبت نخواهد شد.
البته هنوز این احتمال وجود دارد که رقابت برای کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا در هفته‌های پایانی جذاب شود، اما رقابت قهرمانی در پایان فوریه تقریباً تعیین‌شده به نظر میرسد و جنگ همیشگی در قعر جدول بیشتر به درگیری میان کودکان شباهت دارد.
فاصله گرفتن سه تیم انتهایی جدول از سایر رقبا قابل توجه می باشد. حتی اگر این اتفاق باعث کاهش جذابیت و هیجان در سراسر جدول پریمیرلیگ شود. این موضوع این پرسش را مطرح میکند که آیا مشکلی جدی وجود دارد؟
سه تیم سقوط کرده به چمپیونشیپ
لسترسیتی روز پنجشنبه با نتیجه 2-0 برابر وستهام شکست خورد. این اتفاق یازدهمین باخت این تیم در 12 بازی اخیر لیگ برتر بود. این نتیجه باعث شد که فاصله پنج امتیازی بین منطقه سقوط و منطقه امن باقی بماند. وولوز با 17 امتیاز در رتبه هفدهم قرار دارد، در حالی که ایپسویچ و لستر هر دو 17 امتیازی هستند. ساوتهمپتون با تنها 9 امتیاز در قعر جدول قرار دارد و امیدی به بقا نخواهد داشت. در واقع، در 100 درصد از 10,000 شبیه‌سازی اخیر سوپرکامپیوتر اوپتا، سقوط تیم ایوان یوریچ قطعی است. این سه تیم در منطقه سقوط همان تیم‌هایی هستند که فصل گذشته از چمپیونشیپ به پریمیرلیگ صعود کردند.
این بدان معناست که احتمالاً برای دومین فصل متوالی، هر سه تیم صعودکننده بلافاصله به چمپیونشیپ بازخواهند گشت. پیش از فصل 2023-24، آخرین باری که چنین اتفاقی رخ داد، فصل 1997-98 بود. فصل 2023-24 بدون شک یک فصل فاجعه‌بار برای تیم‌های تازه‌وارد به لیگ برتر بود.
جدول پیش بینی شده توسط ابرکامپیوتر اوپتا
تکرار فاجعه فصل پیش
لوتون تاون، شفیلد یونایتد و برنلی همگی با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم کردند. در نهایت، بین لوتونِ 18ام (با 26 امتیاز) و ناتینگهام فارستِ 17ام (با 32 امتیاز) شش امتیاز فاصله افتاد، اما این فاصله فقط به این دلیل کم بود که فارست به دلیل نقض قوانین سودآوری و پایداری چهار امتیاز از دست داد.
در مجموع، این سه تیم تنها 66 امتیاز کسب کردند. شفیلد یونایتد (با 16 امتیاز) نقش مهمی در پایین بودن این مجموع داشت، اما برنلی و لوتون هم عملکرد بهتری ارائه نکردند.
در مجموع، میانگین امتیازی این تیم‌ها تنها 0.58 امتیاز در هر بازی بود. این بدترین میانگین امتیاز تاریخ تیم‌های سقوط‌کننده از لیگ برتر محسوب میشود، در کنار فصل 1891-92 که دارون تنها تیمی بود که سقوط کرد.
بنابراین، فصل 2023-24 رکورد پایین‌ترین میانگین امتیازی تیم‌های سقوط‌کننده در تاریخ لیگ برتر را، در فصلی که بیش از یک تیم سقوط کرده، به نام خود ثبت کرد. اما احتمالا این رکورد خیلی زود شکسته شود.
بدترین میانگین امتیاز های کسب شده در هر بازی توسط تیم های سقوط کرده در تاریخ سطح برتر فوتبال انگلیس
مستقیم به سوی چمپیونشیپ
پس از هفته بیست‌وهفتم پریمیرلیگ 2024-25، سه تیم حاضر در منطقه سقوط به طور میانگین تنها 0.53 امتیاز در هر بازی کسب کرده‌اند. اگر این روند تا پایان فصل ادامه داشته باشد، این پایین‌ترین میانگین امتیازی مجموع تیم‌های سقوط‌کننده به چمپیونشیپ در تاریخ پریمیرلیگ خواهد بود.
این سه تیم تاکنون 69.1 درصد از بازی‌های خود را با شکست پشت سر گذاشته‌اند، که در صورت تداوم، به عنوان رکورد جدیدی برای فصلی که بیش از یک تیم سقوط کرده، ثبت خواهد شد. بالاترین درصد باخت پیش از این مربوط به فصل 2018-19 بود، زمانی که کاردیف سیتی، فولام و هادرسفیلد با 68.4 درصد شکست سقوط کردند. پس از آن، فصل 2023-24 با 66.7 درصد شکست در دوران پریمیرلیگ در رتبه بعدی قرار دارد.
میانگین بیشترین درصد باخت در تاریخ سطح برتر فوتبال انگلستان توسط تیم های تازه صعود کرده
حتی بهترین بودن هم کافی نیست
در آن زمان، این استدلال مطرح شد که سه تیم صعودکننده فصل گذشته از بهترین تیم‌های تاریخ چمپیونشیپ بوده‌اند. برای مثال، ساوتهمپتون با وجود کسب 87 امتیاز، مجبور شد از طریق پلی‌آف صعود کند. پیش از آن، از فصل 1995-96 تنها چهار تیم با بیش از 87 امتیاز نتوانسته بودند به طور مستقیم راهی چمپیونشیپ شوند.
همچنین، فصل گذشته نخستین باری در تاریخ لیگ دسته دوم انگلیس بود که دو تیم برتر جدول بیش از 95 امتیاز کسب کردند (ایپسویچ 96، لسترسیتی 97). البته فصل قبل از آن چنین تصویری را ارائه نمی‌کرد، با این حال، 101 امتیاز برنلی تنها در چهار فصل از تاریخ لیگ دسته دوم انگلیس توسط تیمی دیگر پشت سر گذاشته شده است.
با این حال، مگر اینکه معجزه‌ای رخ دهد، این دومین فصل پیاپی خواهد بود که پریمیرلیگ بهترین‌های چمپیونشیپ را می بلعد و کنار می‌زند. علاوه بر این، احتمال بالایی وجود دارد که دو تیم از سه تیمی که فصل آینده صعود خواهند کرد، همان‌هایی باشند که فصل گذشته سقوط کردند، زیرا برنلی و شفیلد یونایتد همچنان مدعیان جدی صعود مستقیم هستند.
به همین دلیل، به نظر میرسد شکاف بین لیگ برتر و چمپیونشیپ در حال افزایش است، آن هم با سرعتی بیش از هر زمان دیگر. این موضوع نه‌تنها چمپیونشیپ را در موقعیت بدی قرار می‌دهد، بلکه برای پریمیرلیگ نیز یک چالش محسوب میشود، چراکه این لیگ به دنبال بالا نگه داشتن استاندارد میانگین مسابقات خود است.
تلاش برای جلوگیری از فاجعه
در ماه ژوئن، اگر آمار کلی سه تیم سقوط‌کننده در دو فصل اخیر بدترین رکوردهای تاریخ باشد و این رکوردها صرفاً توسط تیم‌های تازه‌صعودکرده ثبت شده باشند، قطعاً برای پریمیرلیگ وجهه‌ی مناسبی نخواهد داشت.
ساوتهمپتون حتی می‌تواند با رکورد کمترین امتیاز در تاریخ لیگ برتر که در اختیار دربی کانتی (11 امتیاز) است، برابری کند یا آن را بشکند. این در حالی است که فصل گذشته شفیلد یونایتد تنها 16 امتیاز کسب کرد، که سومین بدترین عملکرد تاریخ پریمیرلیگ محسوب میشود.
تنها زمان مشخص خواهد کرد که آیا این مسئله یک روند جدید است یا فقط یک اتفاق نادر، اما همه شواهد حاکی از آن است که فاصله بین دو سطح برتر فوتبال انگلیس هر روز بیشتر میشود.
