Tag Archives: پادکست

نیما حیدری مقدم، فوتبال لب- پس از هدایت بایر لورکوزن به کسب دوگانه تاریخی بدون شکست در فصل گذشته، که شامل اولین قهرمانی بوندسلیگا در تاریخ باشگاه و پایان سلطه 11 ساله بایرن مونیخ بود، تنها مسئله زمان بود که ژابی آلونسو به شدت با بزرگان اروپا مرتبط شود.

با توجه به انتظارات مبنی بر ترک رئال مادرید توسط کارلو آنجلوتی در پایان فصل، یا حتی زودتر بسته به نتایج، به نظر می رسد آلونسو آماده برداشتن گام بعدی بزرگ در حرفه مربی‌گری خود است.

آیو آکینوولره به همراه گیلرمو رای، نویسنده رئال مادرید، و توماس هیل لوپز-منچرو به بحث درباره این موضوع پرداختند که آیا الان زمان مناسب برای بازگشت این مربی 43 ساله به مادرید است و آیا او آمادگی تحمل فشارهای مربی‌گری یکی از بزرگترین باشگاه های جهان را دارد.

شرایط و سابقه ژابی آلونسو

آیو آکینوولره معتقد است ژابی آلونسو پس از فصل تاریخی خود با بایرلورکوزن و قهرمانی در بوندسلیگا، در این فصل نیز عملکرد قابل قبولی داشته. خوب یا عالی نه! صرفا قابل قبول. از نگاه او و بسیاری دیگر از کارشناسان ژابی می‌خواهد خود را در صحنه بزرگتری محک بزند و در مقابل فلورنتینو پرز به عنوان یک فرد بسیار کمالگرا و پرتوقع حضور دارد.

در مقابل توماس هیل معتقد تصمیم بر اینکه آیا واقعا زمان مناسبی برای حضور ژابی آلونسو در باشگاه سفید پوش مادریدی است یا خیر، بسیار سخت است؛ اما این نظر فقط مربوط به سرمربی جوان اسپانیایی نیست و به تمامی سرمربیان مارکت قابل تعمیم است، چرا که کار در رئال شرایط و فشار های منحصر به فردی دارد.

هیل بر این باور است که ژابی که با انتخاب مسیری هوشمندانه مدت زیادی را در سوسیداد و لورکوزن برای یادگیری گذرانده و با رد کردن پیشنهاداتی همچون لیورپول و بایرن مونیخ نشان داده که منتظر رئال مادرید است. با توجه به تجربه و دستاورد های او، هم اکنون می‌تواند گزینه‌ای مناسب برای رئال مادرید باشد.

زمینه های مربی‌گری در رئال مادرید

ژابی آلونسو ورودی مشابه زیدان افسانه‌ای به رئال خواهد داشت، یک ورود کاریزماتیک و احتمالا شروع با نتایج فوق‌العاده. او هم‌اکنون نسبت به زمانی که زیدان سرمربی رئال مادرید شد تجربه بیش‌تری دارد و در تیمی مانند لورکوزن موفق به کسب قهرمانی شده است. با این حال تمامی این نظرات فقط با پا گذاشتن ژابی آلونسو به برنابئو، این بار در قامت سرمربی، ممکن خواهد بود.

از نگاه هیل، ژابی آلونسو توانایی منحصر به فردی در مدیریت و کنترل فشارها دارد. پس از اثبات این موضوع در دوران بازی خود، با خیالی آسوده و بر اساس توانایی‌های منحصر به فرداش به مربی‌گری می‌پردازد. بازیکنان در سراسر جهان برای شخص ژابی آلونسو احترام خاصی قائل‌اند. جدای از این مسائل او با یک شخصیت کاریزماتیک به عنوان سرمربی و یک افسانه فوتبال، ارتباط خوبی با بازیکنان می‌گیرد. ارتباطی که باعث می‌شود آن‌ها در زمین برای سرمربی خود جان دهند. از نگاه هیل سابقه فوتبالی او با قرار گرفتن در کنار شخصیتش، به او شخصیتی برنده می‌دهد. این مسئله برای جا انداختن فلسفه فوتبالی آلونسو و کسب موفقیت کافی‌ست.

آکینوولره ضمن تایید سخنان توماس هیل، افزود کاریزما و ابهت ژابی آلونسو محدود به دوران مربی‌گری او نیست و مربی اسپانیایی این مسئله را در دوران بازی خود نیز به نمایش گذاشت. با این حال کنترل و مدیریت رختکن پر از ستاره رئال بسیار با لورکوزن متفاوت است. او معتقد است با توجه به احتمال ثبت فصلی بدون جام، ممکن است ژابی آلونسو چالش‌های زیادی در مقابل خود ببییند.

ژابی آلونسو، بازیکن و مربی

گیلرمو معتقد است تجربه حضور در رئال مادرید و آشنایی با فضای باشگاه قطعا به ژابی کمک خواهد کرد. علاوه بر این تجربه کار در آکادمی سوسیداد بیان‌گر ارتباط خوب او با آکادمی است. اما همچنان تجربه کار در مادرید چیزی متفاوت از کار در لورکوزن، حتی با کسب قهرمانی، خواهد بود.

گیلرمو افزود:

یادم می‌آید سال گذشته با یکی از منابع ارشد رئال مادرید در مورد آینده ژابی آلونسو صحبت می‌کردم. او جمله مهمی به من گفت: “ما می‌فهمیم که ژابی یک سال دیگر در لورکوزن می‌ماند، چون در آنجا چیزی برای از دست دادن ندارد و هر کاری بکند برای باشگاه مثبت است.”

او معتقد است کسب قهرمانی با لورکوزن نکته مهمی بود. در مادرید به غیر از قهرمانی و کسب عناوین، تقریباً هیچ چیز دیگری “مثبت” محسوب نمی‌شود. در سایر باشگاه‌ها، پیشرفت و رشد تیم باعث رضایت می‌شود، اما اینجا حتی اگر هواداران یا مدیران از سبک بازی انتقاد کنند، در نهایت تنها چیزی که می‌خواهند پیروزی و جام است. ژابی باید با این واقعیت کنار بیاید، در حالی که همزمان تغییرات زیادی در تیم رخ می‌دهد.

اگر رئال مادرید مجبور شود برای جذب او مبلغی پرداخت کند، فشار حتی بیشتر هم خواهد شد. با وجود بحث‌ها درباره قرارداد مبتنی بر اعتماد، گزارش‌هایی از آلمان حاکی از وجود بند خرید در قرارداد او با بایر لورکوزن است. اگر رئال مجبور شود برای یک مربی مانند بازیکنان پول پرداخت کند، انتظارات به شدت افزایش می‌یابد و مردم خواهند گفت: “اگر اینطور برای یک مربی هزینه می‌کنیم، پس باید نتیجه فوری بگیرد.”

امیر محمد کلانتری، فوتبال‌لب – پیچ نهایی و تعیین کننده در جذابترین رقابت صعود از لیگ یک؟ یا فقط مقدمه ای برای نمایشی تماشایی تر در دو هفته پایانی فصل؟ فقط زمان پاسخ این پرسش را خواهد داد، اما شک چندانی نیست که اکنون وایکام در رقابت برای کسب جایگاه نایب قهرمانی، پشت سر برمینگهام که قبلا صعود را قطعی کرد، دست بالا را دارد. آن هم پس از اینکه تیم مایک دادز از مهره ای کاملا غیرمنتظره کمک گرفت.

توقف غیرمنتظره رکسهم مقابل بریستول!

تایلر مور در 10 سال حضورش بعنوان بازیکن حرفه ای و بیش از 275 بازی رسمی، فقط دو بار گلزنی کرد. اما مدافع بریستول با کرنر متیو بوچر در نیمه اول، گلزنی کرد. این اولین گل او از اول ژانویه 2019 محسوب میشد. این گل رکسهم را از مسیر صعود به دسته چمپیونشیپ منحرف کرد.

متی جیمز با گل تساوی بخش خود امید را برای تیم فیل پارکینسون زنده نگه داشت. با همه این اتفاقات، آنها جایگاه دوم را به واسطه پیروزی 2-0 وایکام در برابر بولتون از دست دادند. اکنون تنها یک امتیاز بین رکسهم و وایکام فاصله است و تفاضل گل وایکام نیز پنج گل بیشتر است.

رکسهم و وایکام تنها نیستند

چارلتون نیز به کورس جذاب رقابت صعود پیوست. این تیم با پنج امتیاز فاصله و تنها 9 امتیاز باقی‌مانده، هنوز امیدواری‌های خود را حفظ کرده، چراکه باید در بازی ذهای باقی‌مانده هم با وایکام و هم با رکسهم روبرو شود.

فیل پارکینسون گفت: «ما هنوز در موقعیت خوبی قرار داریم. سه بازی باقی است و احتمالاً پیچ زیادی در راه خواهد بود. نمی‌توانید هیچ تیمی را حذف شده تلقی کنید. چارلتون روز دوشنبه مقابل وایکام قرار می‌گیرد و هر دو نمی‌توانند برنده شوند. مطمئناً همه چیز می‌تواند دوباره تغییر کند. هنوز پایان راه نیست. ما در رقابت هستیم و شانس بزرگی داریم.»

پیش از آغاز بازی، همه چیز در دنیای رکسهم آرام به نظر می‌رسید. اگرچه باران بیامان در شمال ولز می‌بارید، اما اریک الن، رئیس خانواده نیویورکی که پاییز گذشته سهم کوچکی از باشگاه را خریداری کرد، با پیوستن به گروه محلی دکلان سوانز روی صحنه و اجرای ترانه ای با مضمون «همیشه در رکسهم آفتابی است»، حال وهوای خوشبینانه حاکم را تشدید کرد.

راب مک‌الهنی، دیگر مالک باشگاه نیز برای اولین بار پس از پیروزی آغاز فصل مقابل وایکام در آگوست، در ورزشگاه استوک کای راس حاضر شد. از سوی دیگر، حضور بریستول که با سابقه بسیار ضعیف در بازی‌های خارج از خانه و در خطر سقوط به میدان آمد، همه شرایط را برای مقدمات یک جشن صعود فراهم می‌کرد… اما فوتبال همیشه مطابق پیش‌بینی‌ها پیش نمی‌رود.

در بازی مقابل بریستول چه گذشت؟

با وجود تفسیرهای زیاد، این تیلور مور بود که با گل‌زنی میهمان را پیش انداخت و رکسهم به سرعت از مسیر خود منحرف شد.

تیم فیل پارکینسون با 65 درصد تصاحب توپ در 90 دقیقه، مالکیت بازی را در دست داشت، اما بخش عمده بازی آن‌ها در مقابل خط دفاعی منظم بریستول خلاصه می‌شد. اینیگو کالدرون، سرمربی تیم میهمان، با تشکیل مثلث هجومی متشکل از سوتیریو و اودونکر در دو طرف شاو، به خوبی مقابل سه مدافع رکسهم ایستادگی کرد. نتیجه این شد که رکسهم زمان زیادی را صرف جابجایی عرضی توپ کرد و در نهایت با پاس‌های شتاب‌زده و بی‌هدف به دنبال شکستن خط دفاعی حریف بود.

متی جیمز پس از گل تساوی بخشش اعتراف کرد: «به خونسردی بیش‌تری نیاز داشتیم. فراز و نشیب‌های دیگری در راه است. شاید اوضاع دوباره روز دوشنبه تغییر کند. پس از آن هنوز دو بازی باقی می‌ماند. قبلاً در صعودهایی حضور داشته ام که تا آخرین ضربه بازی (مثل بازی لسترسیتی مقابل ناتینگهام فارست در سال 2013 که گل آنتونی ناکارت در وقت اضافه، سهمیه پلی آف چمپیونشیپ را تضمین کرد) ادامه پیدا کرد. این هفته برخی درباره زمانبندی خاصی برای صعود حرف می‌زدند، اما فوتبال بازی سختی است و همیشه طبق خواسته شما پیش نمی‌رود. ما هنوز در موقعیت خوبی هستیم و باید از این چالش استقبال کنیم.»

جنگ داغ بر سر نایب قهرمانی و صعود مستقیم!

جمعه گذشته، هجدهمین باری بود که تیم حاضر در رده دوم لیگ یک تغییر کرد. شش تیم از جمله استوک پورت کانتی، هادرزفیلد و چارلتون در هفته‌های ابتدایی این جایگاه را تجربه کرده بودند. این همچنین سومین باری بود که وایکام، رکسهم را از جایگاه دوم کنار زد و با 91 روز حضور در این جایگاه، یک روز بیشتر از تیم ولزی پیشی گرفت.

آیا نوزدهمین و حتی بیستمین تغییر مالکیت رده دوم پیش از پایان فصل در ۳ می محتمل است؟

از نظر تئوری، برنامه وایکام سخت تر به نظر میرسد. دو بازی خانگی مقابل چارلتون و استوک پورت کانتی و دیدار با لیتون اورینت که امیدوار به حضور در پلی آف است. اما از طرفی، بازی‌های چارلتون برابر وایکام در آدامز پارک و سپس مقابل رکسهم در ریسکورس، تیم ناتان جونز را نیز به جمع مدعیان تبدیل میکند.

رکسهم اما امروز به مصاف بلک‌پول میرود؛ تیمی که برای حفظ شانس‌هایش در پلی آف به سه امتیاز این بازی سخت نیاز دارد. پایان فصل نیز با بازی خارج از خانه مقابل لینکلن سیتی همراه است؛ تیمی که جز غرور چیزی برای از دست دادن ندارد.

آیا این شرایط به لینکلن آزادی عمل بیشتری می‌دهد؟ یا بازیکنانشان از هم اکنون به فکر تعطیلات هستند؟

علاوه بر این، زمان بندی متفاوت بازی ها در شنبه پیش از آخرین هفته نیز عاملی تعیین کننده است. شبکه اسکای اسپورت بازی لیتون اورینت مقابل وایکام را ظهر و دیدار رکسهم و چارلتون را در ساعت 17:30 به وقت محلی پخش خواهد کرد.

این زمان بندی دو سناریو را ممکن میسازد: یا وایکام پیش از شروع بازی رقبا صعود مستقیم را قطعی می‌کند، یا درِ امید برای رکسهم و چارلتون باز میشود تا با پیروزی، فصل را به آخرین هفته پرالتهاب گره بزنند.

رقابت آنقدر نزدیک است که حتی سوپر کامپیوتر اپتا هم جواب قطعی ندارد. این سیستم تمام فصل را با 10،000 شبیه سازی از نتایج ممکن اجرا کرده است. دو هفته پیش، پیشبینی اپتا حاکی از تفاوت دو امتیازی رکسهم نسبت به وایکام بود، اما این فاصله آخر هفته گذشته به نصف کاهش یافت. اکنون پیش بینی جدید، وایکام را با میانگین 88.75 امتیاز در جایگاه دوم و رکسهم را با 87.13 امتیاز سوم میداند.

فیل پارکینسون از بازیکنانش خواست فقط روی خودشان تمرکز کنند: «چه صعود کنیم چه نه، میخواهم در 90 دقیقه بهتر از امروز (مقابل بریستول) بازی کنیم. اگر این ما را به هدف برساند، عالی است. اگر نه، حداقل تا آخر تلاش کرده ایم.»

مهران قهرمانی، فوتبال لب– گاهی عدد سه، عدد جادویی نیست. پیروزی 3-0 آرسنال مقابل رئال مادرید فوق‌العاده بود، اما آیا این نتیجه برای صعود تیم انگلیسی به نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا کافی خواهد بود؟ برای پاسخ، نگاهی به تاریخچه بازگشت‌های سه‌گله در رقابت‌های اروپایی می‌اندازیم.

پیروزی پرشکوه آرسنال، فقط نیمه‌ اول ماجراست

چه شب فراموش‌نشدنی‌ای برای آرسنال در سه‌شنبه گذشته بود. دیدار مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا در خانه مقابل مدافع عنوان قهرمانی و یکی از پرافتخارترین تیم‌های تاریخ یعنی رئال مادرید، و پیروزی قاطع 3-0. دو ضربه آزاد تماشایی از دکلان رایس و یک گل زیبا از میکل مرینو، توپچی‌ها را در موقعیتی قدرتمند قرار داد. اما نکته مهم اینجاست که این فقط بازی رفت بود. در واقع، این دیدار فقط نیمی از راه را طی کرده و رئال مادرید خیلی زود از عزم خود برای جبران این شکست در بازی برگشت در سانتیاگو برنابئو خبر داد.

کارلو آنچلوتی، سرمربی رئال، پس از این شکست سنگین در لندن گفت: «شانس صعود ما خیلی بالا نیست، ما باید تمام تلاش‌مان را بکنیم و از این فرصت استفاده کنیم تا نشان دهیم می‌توانیم به یک بازی ضعیف واکنشی مناسب نشان دهیم.»»

آنچلوتی ادامه داد: «اگر فقط به بازی امشب نگاه کنیم، شانسی برای صعود نداریم. اما فوتبال همیشه تغییر می‌کند… در فوتبال، هر چیزی ممکن است. ما باید باور و اعتمادمان را حفظ کنیم، چون خودمان بارها در برنابئو این اتفاقات را رقم زده‌ایم.»

لوکاس واسکز با لحنی قاطع‌تر گفت: «این کار سختی است، اما اگر تیمی در دنیا باشد که بتواند چنین وضعیتی را برگرداند، آن تیم ما هستیم، در حضور هواداران‌مان و در ورزشگاه خودمان. چهارشنبه بازی متفاوتی خواهیم دید و اگر همه با هم باشیم، از این چالش عبور خواهیم کرد.»

آمار به نفع آرسنال، اما رئال مادرید استثناست

در شرایط عادی، باور به بازگشت در چنین موقعیتی ممکن است خوش‌بینانه به نظر برسد، اما این‌جا صحبت از رئال مادرید و لیگ قهرمانان اروپاست.

تا به حال، 48 بار در لیگ قهرمانان تیمی با اختلاف سه گل یا بیشتر وارد بازی برگشت شد، و تنها در 4 مورد این اختلاف جبران شد. بنابراین، هواداران آرسنال که نگران بازگشت احتمالی رئال هستند، می‌توانند با علم به این‌که فقط در 8.3٪ از موارد مشابه چنین چیزی اتفاق افتاد، کمی آرامش پیدا کنند.

بازگشت‌های تاریخی در لیگ قهرمانان؛ وقتی غیرممکن، ممکن شد.

اولین نمونه از بازگشت با اختلاف سه گل به فصل 2003/04 برمی‌گردد. آث میلان پس از پیروزی 4-1 در بازی رفت مقابل دپورتیوو لاکرونیا در سن‌سیرو، تقریباً مطمئن به صعود به نیمه‌نهایی بود. اما در بازی برگشت، دپورتیوو در ورزشگاه ريازور نمایشی خیره‌کننده ارائه داد و با پیروزی 4-1، در مجموع 5-4 به مرحله بعد صعود کرد.

تا فصل 2016/17 دیگر چنین اتفاقی نیفتاد، تا این‌که بارسلونا به تیمی تبدیل شد که هر سال در بازگشت‌های دراماتیک نقش داشت. اولین و معروف‌ترین آن‌ها، تنها مثالی است که یک تیم توانست اختلاف چهار گل را جبران کند.

در مرحله یک‌هشتم نهایی، تیم پاری سن‌ژرمنِ اونای امری با نتیجه 4-0 در پارک دو پرنس بارسلونا را در هم کوبید. بارسا کار بسیار سختی داشت، اما ستاره‌هایی چون لیونل مسی و نیمار را در ترکیب داشت. بازی برگشت در نیوکمپ به شبی فراموش‌نشدنی تبدیل شد؛ بارسلونا 6-1 پیروز شد و با نتیجه 6-5 در مجموع، به مرحله بعد رسید. گل ششم توسط سرخی روبرتو به عنوان بازیکن تعویضی، فقط 20 ثانیه مانده به پایان وقت اضافه نیمه دوم به ثمر رسید.

بازگشت رم مقابل بارسلونا؛ ضربه‌ای تاریخی در المپیکو

یک سال بعد، این بار خود بارسلونا قربانی یک بازگشت تاریخی شد. پیروزی 1-4 این تیم مقابل رم در بازی رفت مرحله یک‌چهارم نهایی فصل 2017/18 در نیوکمپ، در نگاه اول یک نتیجه مطمئن به نظر می‌رسید، هرچند با گل به خودی مدافعان رم (از جمله کوستاس مانولاس).

اما در بازی برگشت در استادیوم المپیکو، مانولاس جبران کرد و با گل‌زنی، نقش اصلی را در پیروزی 3-0 رم ایفا کرد. نتیجه‌ای که باعث شد تیم ایتالیایی به شکلی شگفت‌انگیز و تاریخی به مرحله بعد صعود کند.

البته باید به این نکته اشاره کرد که صعود رم در آن سال، به لطف قانون گل در خانه حریف بود؛ قانونی که حالا دیگر در مراحل حذفی فوتبال اروپا اجرا نمی‌شود.

فاجعه دوم برای بارسلونا؛ باز هم سقوط پس از برتری

شبی تلخ برای بارسلونا رقم خورد، اما مگر ممکن است صاعقه دوبار به یک نقطه بزند؟ خب… برای بارسا بله.

در بازی رفت مرحله نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان فصل 2018/19، بارسلونا در نیوکمپ با درخشش مسی (که دو گل به ثمر رساند) و گل‌زنی لوئیس سوارز مقابل تیم سابقش، با پیروزی 3-0 مقابل لیورپول به استقبال بازی برگشت رفت.

اما باز هم بارسا غافلگیر شد. در شبی تاریخی و پرشور در آنفیلد، لیورپول با پیروزی شگفت‌انگیز 4-0 همه چیز را تغییر داد. گل سرنوشت‌ساز، از روی یک ضربه کرنر سریع و هوشمندانه از ترنت الکساندر-آرنولد به دیووک اوریگی به ثمر رسید؛. لحظه‌ای که حالا به یکی از نمادهای خاطره‌انگیز لیگ قهرمانان تبدیل شده است.

آرسنال مراقب باشد؛ رئال مادرید و جادوی همیشگی در اروپا

از آن شب تاریخی در آنفیلد در سال ۲۰۱۹ تاکنون، هیچ تیمی نتوانسته چنین بازگشتی را رقم بزند. اما آرسنال خوب می‌داند که رئال مادرید در لیگ قهرمانان کیفیتی مرموز و خاص دارد؛ چیزی فراتر از آمار و منطق.

هیچ باشگاهی به اندازه رئال، ایمان به بازگشت و پیروزی در اروپا ندارد؛ تیمی که 15بار قهرمان اروپا شده، یعنی بیش از دو برابر هر تیم دیگر.

اما آیا رئال مادرید تا به حال موفق شده بعد از شکست سه‌گله در بازی رفت، در مجموع یک دوئل را ببرد؟

بله، فقط یک بار، و جالب‌تر این‌که آن هم مقابل یک تیم انگلیسی بود.

در آن دیدار معروف، جورج در بازی برگشت در برنابئو برای تیم حریف گل‌زنی کرد، اما رئال مادرید چهار بار دروازه حریف خود، دربی کانتی را باز کرد تا نتیجه در مجموع 5-5 مساوی شود. سپس سانتیانا، با دومین گل خود در دقیقه نهم وقت اضافه، پیروزی را برای غول‌های اسپانیایی به ارمغان آورد.

بازگشتی باورنکردنی مقابل گلادباخ؛ معجزه مادریدی‌ها ادامه دارد

رئال مادرید در دهه 1980 دوبار دیگر نیز چنین بازگشت‌هایی را تکرار کرد، البته هر دو بار در رقابت‌های جام یوفا. در دور سوم جام یوفای فصل 1984/85، اندرلخت با پیروزی 3-0 در بروکسل، به نظر می‌رسید که کار صعود را تمام کرده باشد. اما در دیدار برگشت، رئال مادرید با برد خیره‌کننده 6-1 (که شامل هت‌تریک امیلیو بوتراگنیو بود) به مرحله بعد رسید. آن‌ها در نهایت با شکست تیم مجارستانی ویدئوتون، قهرمان آن فصل جام یوفا شدند.

رئال مادرید یک سال بعد، باز هم موفق به بازگشتی شگفت‌انگیز شد. این بار به شکلی حتی تماشایی‌تر. در بازی رفت مرحله سوم جام یوفا، مادرید با نتیجه سنگین 1-5 مقابل بوروسیا مونشن‌گلادباخ در آلمان شکست خورد. نتیجه‌ای که بسیاری را از صعود این تیم ناامید کرد.

اما در دیدار برگشت، خورخه والدانو و سانتیانا هر کدام دو گل به ثمر رساندند تا رئال با پیروزی 4-0، در مجموع با قانون گل در خانه حریف به مرحله بعد برسد. کهکشانی‌ها در آن فصل هم تا فینال پیش رفتند و با شکست دادن یک تیم آلمانی دیگر (اف‌سی کلن) بار دیگر قهرمان جام یوفا شدند.

آخرین بازگشت بزرگ رئال و آمار نگران‌کننده برای آرسنال

با این حال، آخرین باری که رئال مادرید توانست در رقابت‌های اروپایی اختلاف سه گل را جبران کند، به همان دیدار مقابل مونشن‌گلادباخ بازمی‌گردد. سه موقعیت دیگر که رئال شکست سنگینی متحمل شد، نتوانست نتیجه را کاملاً برگرداند:

فصل 1964/65 و در مرحله یک‌چهارم نهایی جام باشگاه‌های اروپا، رئال پس از شکست 5-1 مقابل بنفیکا در لیسبون، تنها توانست 2-1 در بازی برگشت پیروز شود. نیمه‌نهایی فصل 198/87، رئال مقابل بایرن مونیخ 4-1 شکست خورد و بازی برگشت را 1-0 برد، اما کافی نبود. و در لیگ قهرمانان فصل 2012/13 نیز پس از باخت 4-1 برابر دورتموند، در برنابئو با نتیجه 2-0 پیروز شد، اما باز هم حذف شد.

با این حال، آرسنال باید بداند که در همه این موارد، رئال مادرید موفق شده بازی برگشت در خانه را ببرد (حتی اگر با گل‌های کافی برای صعود همراه نبوده است.

اگر فقط به دوران لیگ قهرمانان اروپا (از فصل 1992/93 به بعد) نگاه کنیم، رئال مادرید در یک‌سوم مواقعی که در بازی رفت عقب افتاده، توانسته در مجموع صعود کند. آن‌ها در 15 تقابل رفت‌ و برگشتی دچار شکست در بازی رفت شده‌اند و فقط در 5 مورد به مرحله بعد رسیده‌اند.

بازگشت‌های موفق رئال مادرید در دوران لیگ قهرمانان

سه مورد نخست از بازگشت‌های موفق رئال مادرید در دوران لیگ قهرمانان اروپا به مرحله یک‌چهارم نهایی مربوط می‌شود:

فصل 2000/01، رئال ابتدا با نتیجه 3-2 مقابل گالاتاسرای شکست خورد، اما در بازی برگشت با برد 3-0 صعود کرد.
در فصل بعد، در مرحله یک‌چهارم نهایی مقابل بایرن مونیخ، مادرید 2-1 در بازی رفت شکست خورد، اما در برنابئو با نتیجه 2-0 پیروز شد و به مرحله بعد رسید.
در فصل 2015/16، رئال مادرید در دیدار رفت مقابل وولفسبورگ با نتیجه 2-0 شکست خورد، اما در بازی برگشت با هت‌تریک درخشان کریستیانو رونالدو، 3-0 پیروز شد و به جمع چهار تیم پایانی راه یافت.

فصل جادویی 2021-22؛ بنزما و بازگشت‌های تماشایی رئال.

در فصل 2021-22، رئال مادرید دوبار دیگر توانست شکست در بازی رفت را به صعود تبدیل کند.

ابتدا در مرحله یک‌هشتم نهایی مقابل پاری سن‌ژرمن، رئال بازی رفت را 0-1باخت، اما در بازی برگشت با هت‌تریک فوق‌العاده کریم بنزما در برنابئو، 3-1 پیروز شد و به مرحله بعد راه یافت.

در مرحله نیمه‌نهایی همان فصل، یکی از دراماتیک‌ترین بازگشت‌های تاریخ لیگ قهرمانان رقم خورد. رئال در بازی رفت با نتیجه 4-3 مغلوب منچسترسیتی شد، اما در بازی برگشت در دقایق پایانی، دو گل پیاپی رودریگو بازی را به وقت اضافه کشاند. سپس پنالتی بنزما، صعود کهکشانی‌ها به فینال را قطعی کرد.

آمار به سود آرسنال؛ تاریخ در کنار انگلیسی‌هاست، اما رئال همیشه استثنا دارد

پیروزی 3-0 آرسنال در بازی رفت، دوازدهمین باری است که یک تیم انگلیسی در مرحله حذفی لیگ قهرمانان اروپا با اختلاف سه گل یا بیشتر به برتری می‌رسد. نکته مهم اینجاست که در هر 11 مورد قبلی، تیم‌های انگلیسی موفق به صعود شده‌اند.

این آمار نشان می‌دهد که آرسنال باید اعتمادبه‌نفس بالایی برای تثبیت این پیروزی در بازی برگشت و حذف پرافتخارترین تیم تاریخ اروپا داشته باشد.

اما وقتی صحبت از رئال مادرید و لیگ قهرمانان است، هیچ‌چیز را نمی‌توان قطعی دانست…

محمد حیدری فوتبال لب – دین هویسن در ماه نوامبر حتی در ترکیب بورنموث جایی نداشت، اما هفته گذشته در لیگ ملت‌های اروپا برای اسپانیا، قهرمان اروپا، درخشید. بدون شک این مدافع جوان سال شگفت‌انگیزی را پشت سر می‌گذارد.

مصدومیت‌ها در ماه‌های اخیر، چند فرصت برای دین هویسن ایجاد کردند، اما او با عملکردی فوق‌العاده از این فرصت‌ها بهره برد. آخرین وقفه بازی‌های ملی، فرصت بزرگی برای دین هویسن رقم زد. این مدافع ۱۹ ساله به دلیل مصدومیت اینیگو مارتینز از بارسلونا به تیم ملی اسپانیا دعوت شد. سپس، مصدومیت پائو کوبارسی در نیمه نخست دیدار یک‌چهارم نهایی لیگ ملت‌ها مقابل هلند باعث شد او اولین بازی ملی‌اش را تجربه کند.

هویسن در مجموع ۴۹ دقیقه از آن بازی را به میدان رفت و آن‌قدر خوب کار کرد که در دیدار برگشت در ترکیب اصلی قرار گرفت. او در نهایت تمام ۱۲۰ دقیقه را بازی کرد و اسپانیا با پیروزی در ضربات پنالتی به جمع چهار تیم پایانی لیگ ملت‌های اروپا در تابستان امسال راه یافت.

نکته جالب اینجاست که مدافع ملی پوش اسپانیا تا همین چهار ماه پیش حتی بازیکن ثابت بورنموث هم نبود. او تابستان گذشته از یوونتوس به این تیم پیوست. در انتقالی که اکنون با مبلغ اولیه ۱۲.۸ میلیون پوند (که ممکن است به ۱۵.۳ میلیون پوند برسد) یک خرید فوق‌العاده به نظر می‌رسد.

او در ماه‌های اول حضورش در انگلیس فرصت‌های محدودی پیدا کرد. از جمله آزمونی بزرگ در سپتامبر، زمانی که در ترکیب اصلی برابر لیورپول قرار گرفت. با این حال، بورنموث در هیچ‌یک از پنج بازی‌ای که هویسن بیش از ۲۵ دقیقه در آن حضور داشت، پیروز نشد. از جمله سه بازی که او ۹۰ دقیقه کامل در میدان بود.

مصدومیت ها به نفع هویسن!

اما مصدومیت جدی همسترینگ مارکوس سِنِسی، مدافع میانی اصلی بورنموث، فرصت دیگری به هویسن داد و این بار او از آن نهایت استفاده را برد.

عملکردی درخشان و گل سه‌امتیازی در پیروزی ۱-۰ مقابل تاتنهام در اوایل دسامبر، هرگونه تردید درباره توانایی این مدافع جوان برای بازی در لیگ برتر را از بین برد. هویسن همیشه حمایت آندونی ایرائولا، سرمربی تیم، را داشت. اما هواداران لیگ برتر معمولاً انتظار دارند که یک نوجوان خارجی برای تطبیق با فیزیکی‌ترین لیگ دنیا با مشکل مواجه شود. به‌ویژه مدافعی با فیزیک لاغر و بلندقد مانند او.

هویسن از نظر ظاهری شبیه مدافعان سنتی لیگ برتر نیست. چهره‌ای جوان دارد و برخی ممکن است تصور کنند که مهاجمان فیزیکی به‌راحتی می‌توانند او را تحت فشار بگذارند. اما با قامت ۱۹۸ سانتی‌متری، جثه لاغر او می‌تواند گمراه‌کننده باشد. چیزی که مشخص است، این است که او بازیکن ضعیفی نیست. چالش‌های فیزیکی لیگ برتر هیچ‌گاه مانعی برای او نبوده است.

برعکس، در واقع هویسن هیچ‌گاه از نبردهای فیزیکی فرار نمی‌کند و در مواجهه با برخی از بهترین مهاجمان جهان کاملاً آرام و مسلط بوده است. از میان مدافعان لیگ برتر که این فصل حداقل ۱۵۰۰ دقیقه بازی کرده‌اند، تنها هفت نفر بیشتر از او در دوئل‌های هوایی شرکت کرده‌اند. او ۵۹.۳% از نبردهای هوایی خود را برده است.

برای درک بهتر این آمار، او از نظر موفقیت در نبردهای هوایی هم‌سطح گابریل ماگالائس، مدافع تنومند آرسنال است. او اندکی بالاتر از دو مدافع توانمند دیگر، یان پل فن هکه و مارک گهی (هر دو ۵۹.۱%) قرار دارد.

هویسن، قابل اعتماد با توپ

همچنین او در میان مدافعان میانی، رتبه سوم را در ارتکاب خطاها به ازای هر ۹۰ دقیقه (۱.۲) دارد. (اگر بازیکنانی که در حال حاضر برای تیم‌های انتهای جدول لیگ برتر بازی می‌کنند را کنار بگذاریم، او در این زمینه در صدر قرار می‌گیرد). او در حال حاضر شش کارت زرد دریافت کرده است. پنج تای آن‌ها به دلیل خطاهای تاکتیکی بوده (یکی هم به دلیل بحث با حریف). این آمار ممکن است لزوماً جنبه‌های مثبت زیادی نداشته باشد، اما به خوبی نشان می‌دهد که هویسن چطور به جنبه فیزیکی بازی نزدیک می‌شود. او واقعاً برای نبرد آماده است.

او یک فوتبالیست استثنایی است. برای رسیدن به تیم ملی اسپانیا در سن ۱۹ سالگی و سپس به قدری خوب بازی کردن که لوئیس د لا فوئنته، سرمربی اسپانیا که به‌طور علنی گفته قصد دارد به بازیکنانی که تابستان گذشته قهرمان اروپا شدند وفادار بماند، دچار دردسر انتخاب شود، باید بازیکن برجسته‌ای باشید.

هویسن در کار با توپ بسیار راحت است. او بهترین درصد موفقیت پاس در میان بازیکنان بورنموث را که بیش از دو بازی در لیگ برتر این فصل انجام داده‌اند، دارد (۸۴.۳٪). در تیم ملی اسپانیا که به پاس‌کاری معروف است، او ۹۰.۴٪ از پاس‌های خود را در دیدار برگشت مقابل هلند در یکشنبه گذشته موفق ثبت کرد.

او صرفا پاس ایمن نمی دهد. دین در میان مدافعان میانی با ۱۵۰۰ دقیقه بازی در لیگ برتر این فصل، رتبه سوم را از نظر پاس‌های پیشرونده به ازای هر ۹۰ دقیقه (۴.۰) دارد. (پاس‌هایی که در جریان بازی آغاز می‌شوند و از دو سوم هجومی زمین شروع می‌شوند. این پاس‌ها حداقل ۲۵٪ توپ را به سمت دروازه حریف نزدیک‌تر می‌کنند.)

بدون تغییر در اسپانیا

در مقابل هلند، او در دقایق ابتدایی وقت اضافی با یک پاس بلند فوق‌العاده از بالای خط دفاعی هلند، پاس گل بازی را داد. او لامینه یامال را برای گل سوم اسپانیا که تیمش را ۳-۲ پیش انداخت، به جلو فرستاد. هویسن همچنین در ایجاد موقعیت گل به شدت مشارکت داشت.

نباید خیلی عجیب باشد که او در کار با توپ اینقدر ماهر است. هویسن در پنج سالگی به اسپانیا رفت و در دوران ژاوی، آندرس اینیستا و تیم‌های قهرمان بارسلونا و اسپانیا در آنجا بزرگ شد. بنابراین آموزش فوتبالی او در مالاگا قطعاً تمرکز زیادی بر حفظ توپ داشته است. حتی اگر تسلطش به این سطح بازی هنوز هم بسیار شگفت‌انگیز باشد. نباید تعجب‌آور باشد که او این‌چنین راحت در تیم ملی اسپانیا تحت هدایت د لا فوئنته بازی کرد.

با این حال، دین هویسن همچنان اول و مهم‌تر از هر چیز یک مدافع است. در این زمینه نیز هویسن به خاطر درک بالای خود از بازی برجسته است. میان تمام مدافعانی که این فصل حداقل ۱۵۰۰ دقیقه در لیگ برتر بازی کرده‌اند، او پس از یان بدنارک از ساوتهمپتون (۲.۳) رتبه دوم را از نظر قطع توپ به ازای هر ۹۰ دقیقه (۲.۲) تصاحب می کند. در عین حال تنها جرد برانتویت از اورتون (۶.۹) میانگین بیشتری در انجام دفع توپ‌ها به ازای هر ۹۰ دقیقه نسبت به او (۶.۷) ثبت رسانده است. هویسن همچنین در دفع توپ با سر به ازای هر ۹۰ دقیقه (۳.۳) رتبه پنجم را دارد. او در مسدود کردن شوت‌ها به ازای هر ۹۰ دقیقه (۱.۳) رتبه هفتم را دارد.

دین هویسن لایق جایگاه خود است

واضح است که او در حالی که بازیکن بسیار قابلی نیز هست از درگیر شدن در موقعیت‌های فیزیکی نمی‌ترسد. احتمالاً به همین دلیل است که هلند تلاش کرد تا او را متقاعد کند که نظرش را تغییر دهد. آینده بین‌المللی خود را به کشور زادگاه و والدینش اختصاص دهد، نه اسپانیا، هرچند در نهایت در این تلاش شکست خوردند.

ممکن است وقتی لوئیس د لا فوئنته آیمرک لاپورت، مارتینز و کوبارسی را در دسترس داشته باشد، هویسن دوباره در رتبه پایین‌تری در فهرست قرار گیرد. اما با این حال، این تصمیم نشان داد که سرمربی اسپانیا هویسن را به جای رائول آسنسیو ۲۲ ساله و فوق‌العاده که این فصل در قلب خط دفاع رئال مادرید و در غیاب ادر میلیتائو در کانون توجه قرار گرفت، انتخاب می کند.

مربیان تیم‌های ملی معمولاً مدافعان تیم‌های بزرگ‌تر را ترجیح می‌دهند. جرارد پیکه از بارسلونا و سرخیو راموس از رئال مادرید سال‌ها مدافعان مرکزی اسپانیا بودند. گرت ساوتگیت در طول دوران مربیگری‌اش فشار زیادی برای تغییر وجود داشت. اما او بیشتر از دیگران به جان استونز از منچسترسیتی و هری مگوایر از منچستریونایتد وفادار بود. قهرمانی ایتالیا در یورو نیز با خط دفاع مرکزی بازیکنان یوونتوس به دست آمد. شروع به بازی در دفاع مرکزی برای یک کشور بزرگ زمانی که برای یک باشگاه بزرگ بازی نمی‌کنی، معمولاً نیازمند چیزی خاص است.

آینده در انتظار دین هویسن

حتی اگر مصدومیت‌ها ابتدا دروازه را برای هویسن باز کرده باشند، او دوباره ثابت کرده که در چه سطحی قرار دارد. انتخاب شدن به عنوان مدافع مرکزی به جای آسنسیو، که تمام دقایق از دو دیدار رفت و برگشت رئال مادرید مقابل منچسترسیتی و اتلتیکو مادرید را بازی کرده و به طور منطقی می‌توان فرض کرد که آماده‌تر از هویسن برای بازی در یک مسابقه پر فشار در لیگ ملت‌ها است، یک دستاورد واقعی است.

دین هویسن ندر بازی رفت در شرایط سختی قرار گرفت. اما توانست سر و صدای تماشاگران هلندی که از تصمیم او برای انتخاب اسپانیا ناراضی بودند را نادیده بگیرد. او توانیت نمایش ثابت و قابل اعتمادی از خود ارائه دهد. همچنین جایگاهش را در ترکیب اصلی نگه داشت و در بازی برگشت نیز دوباره درخشان ظاهر شد.

طبیعتاً این نمایش‌های اخیر باعث شده که صحبت‌ها درباره احتمال انتقال او از بورنموث که پیش از این در حال مطرح شدن بود، شدت بگیرد. گزارش‌ها درباره بند فسخ ۵۰ میلیون پوندی او دلیل این است که صحبت‌ها درباره اینکه باشگاه بورنموث بعد از تابستان قادر به حفظ او نخواهد بود، گسترش یابد. فهرست باشگاه‌های احتمالی علاقه‌مند به او شامل بیشتر تیم‌های بزرگ دنیا می‌شود. رئال مادرید، بایرن مونیخ، چلسی، لیورپول، آرسنال، نیوکاسل و بارسلونا همگی به او علاقه دارند.