نیما حیدری مقدم، فوتبال لب- پس از هدایت بایر لورکوزن به کسب دوگانه تاریخی بدون شکست در فصل گذشته، که شامل اولین قهرمانی بوندسلیگا در تاریخ باشگاه و پایان سلطه 11 ساله بایرن مونیخ بود، تنها مسئله زمان بود که ژابی آلونسو به شدت با بزرگان اروپا مرتبط شود.
با توجه به انتظارات مبنی بر ترک رئال مادرید توسط کارلو آنجلوتی در پایان فصل، یا حتی زودتر بسته به نتایج، به نظر می رسد آلونسو آماده برداشتن گام بعدی بزرگ در حرفه مربیگری خود است.
آیو آکینوولره به همراه گیلرمو رای، نویسنده رئال مادرید، و توماس هیل لوپز-منچرو به بحث درباره این موضوع پرداختند که آیا الان زمان مناسب برای بازگشت این مربی 43 ساله به مادرید است و آیا او آمادگی تحمل فشارهای مربیگری یکی از بزرگترین باشگاه های جهان را دارد.
شرایط و سابقه ژابی آلونسو
آیو آکینوولره معتقد است ژابی آلونسو پس از فصل تاریخی خود با بایرلورکوزن و قهرمانی در بوندسلیگا، در این فصل نیز عملکرد قابل قبولی داشته. خوب یا عالی نه! صرفا قابل قبول. از نگاه او و بسیاری دیگر از کارشناسان ژابی میخواهد خود را در صحنه بزرگتری محک بزند و در مقابل فلورنتینو پرز به عنوان یک فرد بسیار کمالگرا و پرتوقع حضور دارد.
در مقابل توماس هیل معتقد تصمیم بر اینکه آیا واقعا زمان مناسبی برای حضور ژابی آلونسو در باشگاه سفید پوش مادریدی است یا خیر، بسیار سخت است؛ اما این نظر فقط مربوط به سرمربی جوان اسپانیایی نیست و به تمامی سرمربیان مارکت قابل تعمیم است، چرا که کار در رئال شرایط و فشار های منحصر به فردی دارد.
هیل بر این باور است که ژابی که با انتخاب مسیری هوشمندانه مدت زیادی را در سوسیداد و لورکوزن برای یادگیری گذرانده و با رد کردن پیشنهاداتی همچون لیورپول و بایرن مونیخ نشان داده که منتظر رئال مادرید است. با توجه به تجربه و دستاورد های او، هم اکنون میتواند گزینهای مناسب برای رئال مادرید باشد.
زمینه های مربیگری در رئال مادرید
ژابی آلونسو ورودی مشابه زیدان افسانهای به رئال خواهد داشت، یک ورود کاریزماتیک و احتمالا شروع با نتایج فوقالعاده. او هماکنون نسبت به زمانی که زیدان سرمربی رئال مادرید شد تجربه بیشتری دارد و در تیمی مانند لورکوزن موفق به کسب قهرمانی شده است. با این حال تمامی این نظرات فقط با پا گذاشتن ژابی آلونسو به برنابئو، این بار در قامت سرمربی، ممکن خواهد بود.
از نگاه هیل، ژابی آلونسو توانایی منحصر به فردی در مدیریت و کنترل فشارها دارد. پس از اثبات این موضوع در دوران بازی خود، با خیالی آسوده و بر اساس تواناییهای منحصر به فرداش به مربیگری میپردازد. بازیکنان در سراسر جهان برای شخص ژابی آلونسو احترام خاصی قائلاند. جدای از این مسائل او با یک شخصیت کاریزماتیک به عنوان سرمربی و یک افسانه فوتبال، ارتباط خوبی با بازیکنان میگیرد. ارتباطی که باعث میشود آنها در زمین برای سرمربی خود جان دهند. از نگاه هیل سابقه فوتبالی او با قرار گرفتن در کنار شخصیتش، به او شخصیتی برنده میدهد. این مسئله برای جا انداختن فلسفه فوتبالی آلونسو و کسب موفقیت کافیست.
آکینوولره ضمن تایید سخنان توماس هیل، افزود کاریزما و ابهت ژابی آلونسو محدود به دوران مربیگری او نیست و مربی اسپانیایی این مسئله را در دوران بازی خود نیز به نمایش گذاشت. با این حال کنترل و مدیریت رختکن پر از ستاره رئال بسیار با لورکوزن متفاوت است. او معتقد است با توجه به احتمال ثبت فصلی بدون جام، ممکن است ژابی آلونسو چالشهای زیادی در مقابل خود ببییند.
ژابی آلونسو، بازیکن و مربی
گیلرمو معتقد است تجربه حضور در رئال مادرید و آشنایی با فضای باشگاه قطعا به ژابی کمک خواهد کرد. علاوه بر این تجربه کار در آکادمی سوسیداد بیانگر ارتباط خوب او با آکادمی است. اما همچنان تجربه کار در مادرید چیزی متفاوت از کار در لورکوزن، حتی با کسب قهرمانی، خواهد بود.
گیلرمو افزود:
یادم میآید سال گذشته با یکی از منابع ارشد رئال مادرید در مورد آینده ژابی آلونسو صحبت میکردم. او جمله مهمی به من گفت: “ما میفهمیم که ژابی یک سال دیگر در لورکوزن میماند، چون در آنجا چیزی برای از دست دادن ندارد و هر کاری بکند برای باشگاه مثبت است.”
او معتقد است کسب قهرمانی با لورکوزن نکته مهمی بود. در مادرید به غیر از قهرمانی و کسب عناوین، تقریباً هیچ چیز دیگری “مثبت” محسوب نمیشود. در سایر باشگاهها، پیشرفت و رشد تیم باعث رضایت میشود، اما اینجا حتی اگر هواداران یا مدیران از سبک بازی انتقاد کنند، در نهایت تنها چیزی که میخواهند پیروزی و جام است. ژابی باید با این واقعیت کنار بیاید، در حالی که همزمان تغییرات زیادی در تیم رخ میدهد.
اگر رئال مادرید مجبور شود برای جذب او مبلغی پرداخت کند، فشار حتی بیشتر هم خواهد شد. با وجود بحثها درباره قرارداد مبتنی بر اعتماد، گزارشهایی از آلمان حاکی از وجود بند خرید در قرارداد او با بایر لورکوزن است. اگر رئال مجبور شود برای یک مربی مانند بازیکنان پول پرداخت کند، انتظارات به شدت افزایش مییابد و مردم خواهند گفت: “اگر اینطور برای یک مربی هزینه میکنیم، پس باید نتیجه فوری بگیرد.”
امیر محمد کلانتری، فوتباللب – پیچ نهایی و تعیین کننده در جذابترین رقابت صعود از لیگ یک؟ یا فقط مقدمه ای برای نمایشی تماشایی تر در دو هفته پایانی فصل؟ فقط زمان پاسخ این پرسش را خواهد داد، اما شک چندانی نیست که اکنون وایکام در رقابت برای کسب جایگاه نایب قهرمانی، پشت سر برمینگهام که قبلا صعود را قطعی کرد، دست بالا را دارد. آن هم پس از اینکه تیم مایک دادز از مهره ای کاملا غیرمنتظره کمک گرفت.
توقف غیرمنتظره رکسهم مقابل بریستول!
تایلر مور در 10 سال حضورش بعنوان بازیکن حرفه ای و بیش از 275 بازی رسمی، فقط دو بار گلزنی کرد. اما مدافع بریستول با کرنر متیو بوچر در نیمه اول، گلزنی کرد. این اولین گل او از اول ژانویه 2019 محسوب میشد. این گل رکسهم را از مسیر صعود به دسته چمپیونشیپ منحرف کرد.
متی جیمز با گل تساوی بخش خود امید را برای تیم فیل پارکینسون زنده نگه داشت. با همه این اتفاقات، آنها جایگاه دوم را به واسطه پیروزی 2-0 وایکام در برابر بولتون از دست دادند. اکنون تنها یک امتیاز بین رکسهم و وایکام فاصله است و تفاضل گل وایکام نیز پنج گل بیشتر است.
رکسهم و وایکام تنها نیستند
چارلتون نیز به کورس جذاب رقابت صعود پیوست. این تیم با پنج امتیاز فاصله و تنها 9 امتیاز باقیمانده، هنوز امیدواریهای خود را حفظ کرده، چراکه باید در بازی ذهای باقیمانده هم با وایکام و هم با رکسهم روبرو شود.
فیل پارکینسون گفت: «ما هنوز در موقعیت خوبی قرار داریم. سه بازی باقی است و احتمالاً پیچ زیادی در راه خواهد بود. نمیتوانید هیچ تیمی را حذف شده تلقی کنید. چارلتون روز دوشنبه مقابل وایکام قرار میگیرد و هر دو نمیتوانند برنده شوند. مطمئناً همه چیز میتواند دوباره تغییر کند. هنوز پایان راه نیست. ما در رقابت هستیم و شانس بزرگی داریم.»
پیش از آغاز بازی، همه چیز در دنیای رکسهم آرام به نظر میرسید. اگرچه باران بیامان در شمال ولز میبارید، اما اریک الن، رئیس خانواده نیویورکی که پاییز گذشته سهم کوچکی از باشگاه را خریداری کرد، با پیوستن به گروه محلی دکلان سوانز روی صحنه و اجرای ترانه ای با مضمون «همیشه در رکسهم آفتابی است»، حال وهوای خوشبینانه حاکم را تشدید کرد.
راب مکالهنی، دیگر مالک باشگاه نیز برای اولین بار پس از پیروزی آغاز فصل مقابل وایکام در آگوست، در ورزشگاه استوک کای راس حاضر شد. از سوی دیگر، حضور بریستول که با سابقه بسیار ضعیف در بازیهای خارج از خانه و در خطر سقوط به میدان آمد، همه شرایط را برای مقدمات یک جشن صعود فراهم میکرد… اما فوتبال همیشه مطابق پیشبینیها پیش نمیرود.
راب مک الهنی، مالک مشترک رکسهم
در بازی مقابل بریستول چه گذشت؟
با وجود تفسیرهای زیاد، این تیلور مور بود که با گلزنی میهمان را پیش انداخت و رکسهم به سرعت از مسیر خود منحرف شد.
تیم فیل پارکینسون با 65 درصد تصاحب توپ در 90 دقیقه، مالکیت بازی را در دست داشت، اما بخش عمده بازی آنها در مقابل خط دفاعی منظم بریستول خلاصه میشد. اینیگو کالدرون، سرمربی تیم میهمان، با تشکیل مثلث هجومی متشکل از سوتیریو و اودونکر در دو طرف شاو، به خوبی مقابل سه مدافع رکسهم ایستادگی کرد. نتیجه این شد که رکسهم زمان زیادی را صرف جابجایی عرضی توپ کرد و در نهایت با پاسهای شتابزده و بیهدف به دنبال شکستن خط دفاعی حریف بود.
متی جیمز پس از گل تساوی بخشش اعتراف کرد: «به خونسردی بیشتری نیاز داشتیم. فراز و نشیبهای دیگری در راه است. شاید اوضاع دوباره روز دوشنبه تغییر کند. پس از آن هنوز دو بازی باقی میماند. قبلاً در صعودهایی حضور داشته ام که تا آخرین ضربه بازی (مثل بازی لسترسیتی مقابل ناتینگهام فارست در سال 2013 که گل آنتونی ناکارت در وقت اضافه، سهمیه پلی آف چمپیونشیپ را تضمین کرد) ادامه پیدا کرد. این هفته برخی درباره زمانبندی خاصی برای صعود حرف میزدند، اما فوتبال بازی سختی است و همیشه طبق خواسته شما پیش نمیرود. ما هنوز در موقعیت خوبی هستیم و باید از این چالش استقبال کنیم.»
جنگ داغ بر سر نایب قهرمانی و صعود مستقیم!
جمعه گذشته، هجدهمین باری بود که تیم حاضر در رده دوم لیگ یک تغییر کرد. شش تیم از جمله استوک پورت کانتی، هادرزفیلد و چارلتون در هفتههای ابتدایی این جایگاه را تجربه کرده بودند. این همچنین سومین باری بود که وایکام، رکسهم را از جایگاه دوم کنار زد و با 91 روز حضور در این جایگاه، یک روز بیشتر از تیم ولزی پیشی گرفت.
لیگ یک: مدت زمان تصاحب رده دوم
آیا نوزدهمین و حتی بیستمین تغییر مالکیت رده دوم پیش از پایان فصل در ۳ می محتمل است؟
از نظر تئوری، برنامه وایکام سخت تر به نظر میرسد. دو بازی خانگی مقابل چارلتون و استوک پورت کانتی و دیدار با لیتون اورینت که امیدوار به حضور در پلی آف است. اما از طرفی، بازیهای چارلتون برابر وایکام در آدامز پارک و سپس مقابل رکسهم در ریسکورس، تیم ناتان جونز را نیز به جمع مدعیان تبدیل میکند.
رکسهم اما امروز به مصاف بلکپول میرود؛ تیمی که برای حفظ شانسهایش در پلی آف به سه امتیاز این بازی سخت نیاز دارد. پایان فصل نیز با بازی خارج از خانه مقابل لینکلن سیتی همراه است؛ تیمی که جز غرور چیزی برای از دست دادن ندارد.
آیا این شرایط به لینکلن آزادی عمل بیشتری میدهد؟ یا بازیکنانشان از هم اکنون به فکر تعطیلات هستند؟
علاوه بر این، زمان بندی متفاوت بازی ها در شنبه پیش از آخرین هفته نیز عاملی تعیین کننده است. شبکه اسکای اسپورت بازی لیتون اورینت مقابل وایکام را ظهر و دیدار رکسهم و چارلتون را در ساعت 17:30 به وقت محلی پخش خواهد کرد.
این زمان بندی دو سناریو را ممکن میسازد: یا وایکام پیش از شروع بازی رقبا صعود مستقیم را قطعی میکند، یا درِ امید برای رکسهم و چارلتون باز میشود تا با پیروزی، فصل را به آخرین هفته پرالتهاب گره بزنند.
رقابت بر سر جایگاه دوم
رقابت آنقدر نزدیک است که حتی سوپر کامپیوتر اپتا هم جواب قطعی ندارد. این سیستم تمام فصل را با 10،000 شبیه سازی از نتایج ممکن اجرا کرده است. دو هفته پیش، پیشبینی اپتا حاکی از تفاوت دو امتیازی رکسهم نسبت به وایکام بود، اما این فاصله آخر هفته گذشته به نصف کاهش یافت. اکنون پیش بینی جدید، وایکام را با میانگین 88.75 امتیاز در جایگاه دوم و رکسهم را با 87.13 امتیاز سوم میداند.
فیل پارکینسون از بازیکنانش خواست فقط روی خودشان تمرکز کنند: «چه صعود کنیم چه نه، میخواهم در 90 دقیقه بهتر از امروز (مقابل بریستول) بازی کنیم. اگر این ما را به هدف برساند، عالی است. اگر نه، حداقل تا آخر تلاش کرده ایم.»
مهران قهرمانی، فوتبال لب– گاهی عدد سه، عدد جادویی نیست. پیروزی 3-0 آرسنال مقابل رئال مادرید فوقالعاده بود، اما آیا این نتیجه برای صعود تیم انگلیسی به نیمهنهایی لیگ قهرمانان اروپا کافی خواهد بود؟ برای پاسخ، نگاهی به تاریخچه بازگشتهای سهگله در رقابتهای اروپایی میاندازیم.
پیروزی پرشکوه آرسنال، فقط نیمه اول ماجراست
چه شب فراموشنشدنیای برای آرسنال در سهشنبه گذشته بود. دیدار مرحله یکچهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا در خانه مقابل مدافع عنوان قهرمانی و یکی از پرافتخارترین تیمهای تاریخ یعنی رئال مادرید، و پیروزی قاطع 3-0. دو ضربه آزاد تماشایی از دکلان رایس و یک گل زیبا از میکل مرینو، توپچیها را در موقعیتی قدرتمند قرار داد. اما نکته مهم اینجاست که این فقط بازی رفت بود. در واقع، این دیدار فقط نیمی از راه را طی کرده و رئال مادرید خیلی زود از عزم خود برای جبران این شکست در بازی برگشت در سانتیاگو برنابئو خبر داد.
کارلو آنچلوتی، سرمربی رئال، پس از این شکست سنگین در لندن گفت: «شانس صعود ما خیلی بالا نیست، ما باید تمام تلاشمان را بکنیم و از این فرصت استفاده کنیم تا نشان دهیم میتوانیم به یک بازی ضعیف واکنشی مناسب نشان دهیم.»»
آنچلوتی ادامه داد: «اگر فقط به بازی امشب نگاه کنیم، شانسی برای صعود نداریم. اما فوتبال همیشه تغییر میکند… در فوتبال، هر چیزی ممکن است. ما باید باور و اعتمادمان را حفظ کنیم، چون خودمان بارها در برنابئو این اتفاقات را رقم زدهایم.»
لوکاس واسکز با لحنی قاطعتر گفت: «این کار سختی است، اما اگر تیمی در دنیا باشد که بتواند چنین وضعیتی را برگرداند، آن تیم ما هستیم، در حضور هوادارانمان و در ورزشگاه خودمان. چهارشنبه بازی متفاوتی خواهیم دید و اگر همه با هم باشیم، از این چالش عبور خواهیم کرد.»
آمار به نفع آرسنال، اما رئال مادرید استثناست
در شرایط عادی، باور به بازگشت در چنین موقعیتی ممکن است خوشبینانه به نظر برسد، اما اینجا صحبت از رئال مادرید و لیگ قهرمانان اروپاست.
تا به حال، 48 بار در لیگ قهرمانان تیمی با اختلاف سه گل یا بیشتر وارد بازی برگشت شد، و تنها در 4 مورد این اختلاف جبران شد. بنابراین، هواداران آرسنال که نگران بازگشت احتمالی رئال هستند، میتوانند با علم به اینکه فقط در 8.3٪ از موارد مشابه چنین چیزی اتفاق افتاد، کمی آرامش پیدا کنند.
بازگشتهای تاریخی در لیگ قهرمانان؛ وقتی غیرممکن، ممکن شد.
اولین نمونه از بازگشت با اختلاف سه گل به فصل 2003/04 برمیگردد. آث میلان پس از پیروزی 4-1 در بازی رفت مقابل دپورتیوو لاکرونیا در سنسیرو، تقریباً مطمئن به صعود به نیمهنهایی بود. اما در بازی برگشت، دپورتیوو در ورزشگاه ريازور نمایشی خیرهکننده ارائه داد و با پیروزی 4-1، در مجموع 5-4 به مرحله بعد صعود کرد.
تا فصل 2016/17 دیگر چنین اتفاقی نیفتاد، تا اینکه بارسلونا به تیمی تبدیل شد که هر سال در بازگشتهای دراماتیک نقش داشت. اولین و معروفترین آنها، تنها مثالی است که یک تیم توانست اختلاف چهار گل را جبران کند.
در مرحله یکهشتم نهایی، تیم پاری سنژرمنِ اونای امری با نتیجه 4-0 در پارک دو پرنس بارسلونا را در هم کوبید. بارسا کار بسیار سختی داشت، اما ستارههایی چون لیونل مسی و نیمار را در ترکیب داشت. بازی برگشت در نیوکمپ به شبی فراموشنشدنی تبدیل شد؛ بارسلونا 6-1 پیروز شد و با نتیجه 6-5 در مجموع، به مرحله بعد رسید. گل ششم توسط سرخی روبرتو به عنوان بازیکن تعویضی، فقط 20 ثانیه مانده به پایان وقت اضافه نیمه دوم به ثمر رسید.
نتیج بازی رفت بارسلونا 0-4 پاریسن ژرمن
نتیجه بازی برگشت بارسلونا 6-1 پاریسن ژرمن
بازگشت رم مقابل بارسلونا؛ ضربهای تاریخی در المپیکو
یک سال بعد، این بار خود بارسلونا قربانی یک بازگشت تاریخی شد. پیروزی 1-4 این تیم مقابل رم در بازی رفت مرحله یکچهارم نهایی فصل 2017/18 در نیوکمپ، در نگاه اول یک نتیجه مطمئن به نظر میرسید، هرچند با گل به خودی مدافعان رم (از جمله کوستاس مانولاس).
اما در بازی برگشت در استادیوم المپیکو، مانولاس جبران کرد و با گلزنی، نقش اصلی را در پیروزی 3-0 رم ایفا کرد. نتیجهای که باعث شد تیم ایتالیایی به شکلی شگفتانگیز و تاریخی به مرحله بعد صعود کند.
البته باید به این نکته اشاره کرد که صعود رم در آن سال، به لطف قانون گل در خانه حریف بود؛ قانونی که حالا دیگر در مراحل حذفی فوتبال اروپا اجرا نمیشود.
نتیجه بازی رفت بارسلونا 4-1 رم
نمن
فاجعه دوم برای بارسلونا؛ باز هم سقوط پس از برتری
شبی تلخ برای بارسلونا رقم خورد، اما مگر ممکن است صاعقه دوبار به یک نقطه بزند؟ خب… برای بارسا بله.
در بازی رفت مرحله نیمهنهایی لیگ قهرمانان فصل 2018/19، بارسلونا در نیوکمپ با درخشش مسی (که دو گل به ثمر رساند) و گلزنی لوئیس سوارز مقابل تیم سابقش، با پیروزی 3-0 مقابل لیورپول به استقبال بازی برگشت رفت.
اما باز هم بارسا غافلگیر شد. در شبی تاریخی و پرشور در آنفیلد، لیورپول با پیروزی شگفتانگیز 4-0 همه چیز را تغییر داد. گل سرنوشتساز، از روی یک ضربه کرنر سریع و هوشمندانه از ترنت الکساندر-آرنولد به دیووک اوریگی به ثمر رسید؛. لحظهای که حالا به یکی از نمادهای خاطرهانگیز لیگ قهرمانان تبدیل شده است.
نتیجه بازی رفت بارسلونا 3-0 لیورپول
نتیجه بازی برگشت بارسلونا 0-4 لیورپول
آرسنال مراقب باشد؛ رئال مادرید و جادوی همیشگی در اروپا
از آن شب تاریخی در آنفیلد در سال ۲۰۱۹ تاکنون، هیچ تیمی نتوانسته چنین بازگشتی را رقم بزند. اما آرسنال خوب میداند که رئال مادرید در لیگ قهرمانان کیفیتی مرموز و خاص دارد؛ چیزی فراتر از آمار و منطق.
هیچ باشگاهی به اندازه رئال، ایمان به بازگشت و پیروزی در اروپا ندارد؛ تیمی که 15بار قهرمان اروپا شده، یعنی بیش از دو برابر هر تیم دیگر.
اما آیا رئال مادرید تا به حال موفق شده بعد از شکست سهگله در بازی رفت، در مجموع یک دوئل را ببرد؟
بله، فقط یک بار، و جالبتر اینکه آن هم مقابل یک تیم انگلیسی بود.
در آن دیدار معروف، جورج در بازی برگشت در برنابئو برای تیم حریف گلزنی کرد، اما رئال مادرید چهار بار دروازه حریف خود، دربی کانتی را باز کرد تا نتیجه در مجموع 5-5 مساوی شود. سپس سانتیانا، با دومین گل خود در دقیقه نهم وقت اضافه، پیروزی را برای غولهای اسپانیایی به ارمغان آورد.
بازگشتی باورنکردنی مقابل گلادباخ؛ معجزه مادریدیها ادامه دارد
رئال مادرید در دهه 1980 دوبار دیگر نیز چنین بازگشتهایی را تکرار کرد، البته هر دو بار در رقابتهای جام یوفا. در دور سوم جام یوفای فصل 1984/85، اندرلخت با پیروزی 3-0 در بروکسل، به نظر میرسید که کار صعود را تمام کرده باشد. اما در دیدار برگشت، رئال مادرید با برد خیرهکننده 6-1 (که شامل هتتریک امیلیو بوتراگنیو بود) به مرحله بعد رسید. آنها در نهایت با شکست تیم مجارستانی ویدئوتون، قهرمان آن فصل جام یوفا شدند.
رئال مادرید یک سال بعد، باز هم موفق به بازگشتی شگفتانگیز شد. این بار به شکلی حتی تماشاییتر. در بازی رفت مرحله سوم جام یوفا، مادرید با نتیجه سنگین 1-5 مقابل بوروسیا مونشنگلادباخ در آلمان شکست خورد. نتیجهای که بسیاری را از صعود این تیم ناامید کرد.
اما در دیدار برگشت، خورخه والدانو و سانتیانا هر کدام دو گل به ثمر رساندند تا رئال با پیروزی 4-0، در مجموع با قانون گل در خانه حریف به مرحله بعد برسد. کهکشانیها در آن فصل هم تا فینال پیش رفتند و با شکست دادن یک تیم آلمانی دیگر (افسی کلن) بار دیگر قهرمان جام یوفا شدند.
آخرین بازگشت بزرگ رئال و آمار نگرانکننده برای آرسنال
با این حال، آخرین باری که رئال مادرید توانست در رقابتهای اروپایی اختلاف سه گل را جبران کند، به همان دیدار مقابل مونشنگلادباخ بازمیگردد. سه موقعیت دیگر که رئال شکست سنگینی متحمل شد، نتوانست نتیجه را کاملاً برگرداند:
فصل 1964/65 و در مرحله یکچهارم نهایی جام باشگاههای اروپا، رئال پس از شکست 5-1 مقابل بنفیکا در لیسبون، تنها توانست 2-1 در بازی برگشت پیروز شود. نیمهنهایی فصل 198/87، رئال مقابل بایرن مونیخ 4-1 شکست خورد و بازی برگشت را 1-0 برد، اما کافی نبود. و در لیگ قهرمانان فصل 2012/13 نیز پس از باخت 4-1 برابر دورتموند، در برنابئو با نتیجه 2-0 پیروز شد، اما باز هم حذف شد.
با این حال، آرسنال باید بداند که در همه این موارد، رئال مادرید موفق شده بازی برگشت در خانه را ببرد (حتی اگر با گلهای کافی برای صعود همراه نبوده است.
اگر فقط به دوران لیگ قهرمانان اروپا (از فصل 1992/93 به بعد) نگاه کنیم، رئال مادرید در یکسوم مواقعی که در بازی رفت عقب افتاده، توانسته در مجموع صعود کند. آنها در 15 تقابل رفت و برگشتی دچار شکست در بازی رفت شدهاند و فقط در 5 مورد به مرحله بعد رسیدهاند.
بازگشتهای موفق رئال مادرید در دوران لیگ قهرمانان
سه مورد نخست از بازگشتهای موفق رئال مادرید در دوران لیگ قهرمانان اروپا به مرحله یکچهارم نهایی مربوط میشود:
فصل 2000/01، رئال ابتدا با نتیجه 3-2 مقابل گالاتاسرای شکست خورد، اما در بازی برگشت با برد 3-0 صعود کرد. در فصل بعد، در مرحله یکچهارم نهایی مقابل بایرن مونیخ، مادرید 2-1 در بازی رفت شکست خورد، اما در برنابئو با نتیجه 2-0 پیروز شد و به مرحله بعد رسید. در فصل 2015/16، رئال مادرید در دیدار رفت مقابل وولفسبورگ با نتیجه 2-0 شکست خورد، اما در بازی برگشت با هتتریک درخشان کریستیانو رونالدو، 3-0 پیروز شد و به جمع چهار تیم پایانی راه یافت.
نتیجه بازی رفت رئال مادرید 0-2 ولفسبورگنتیجه برگشت بازی رئال مادرید 3-0 ولفسبورگ
فصل جادویی 2021-22؛ بنزما و بازگشتهای تماشایی رئال.
در فصل 2021-22، رئال مادرید دوبار دیگر توانست شکست در بازی رفت را به صعود تبدیل کند.
ابتدا در مرحله یکهشتم نهایی مقابل پاری سنژرمن، رئال بازی رفت را 0-1باخت، اما در بازی برگشت با هتتریک فوقالعاده کریم بنزما در برنابئو، 3-1 پیروز شد و به مرحله بعد راه یافت.
لحظات گلزنی بازی رفت منچسترسیتی 4-3 رئال مادرید
لحظات گلزنی بازی برگشت منچسترسیتی 1-3 رئال مادرید
در مرحله نیمهنهایی همان فصل، یکی از دراماتیکترین بازگشتهای تاریخ لیگ قهرمانان رقم خورد. رئال در بازی رفت با نتیجه 4-3 مغلوب منچسترسیتی شد، اما در بازی برگشت در دقایق پایانی، دو گل پیاپی رودریگو بازی را به وقت اضافه کشاند. سپس پنالتی بنزما، صعود کهکشانیها به فینال را قطعی کرد.
آمار به سود آرسنال؛ تاریخ در کنار انگلیسیهاست، اما رئال همیشه استثنا دارد
پیروزی 3-0 آرسنال در بازی رفت، دوازدهمین باری است که یک تیم انگلیسی در مرحله حذفی لیگ قهرمانان اروپا با اختلاف سه گل یا بیشتر به برتری میرسد. نکته مهم اینجاست که در هر 11 مورد قبلی، تیمهای انگلیسی موفق به صعود شدهاند.
این آمار نشان میدهد که آرسنال باید اعتمادبهنفس بالایی برای تثبیت این پیروزی در بازی برگشت و حذف پرافتخارترین تیم تاریخ اروپا داشته باشد.
اما وقتی صحبت از رئال مادرید و لیگ قهرمانان است، هیچچیز را نمیتوان قطعی دانست…
منچستریونایتد در بازی وسط هفتهای مهمان پدیده این فصل لیگ برتر، ناتینگهام فارست بود. جایی که آنها سیزدهمین شکست این فصل خود را با نتیجه 0-1 ثبت کردند. رکورد بیشترین شکست آنها در یک فصل از لیگ برتر، مربوط به سال پیش با 14 شکست بود. اما با توجه به اینکه هنوز 8 بازی دیگر تا پایان فصل لیگ دارند، احتمال شکستن رکورد قبلیشان بسیار زیاد است.
از زمان اولین بازی شیاطین سرخ تحت هدایت روبن آموریم در 24 نوامبر، (تساوی 1-1 در مقابل ایپسویچ) آنها از 19 مسابقه تنها موفق به کسب 22 امتیاز شدند. حاصل عملکرد آنها در این بازه زمانی 9 شکست و 6 پیروزی بود.
نتایج به ما نشان میدهد که آموریم در حال حاضر ضعیفترین آمار را در قامت مربی شیاطین سرخ (از زمان شروع پریمیرلیگ) دارد. پایینترین درصد برد (31.6%) و کمترین میزان امتیاز به ازای هر بازی (1.16). نفر دوم از این حیث، رالف رانگنیک بود با 1.54 امتیاز به ازای هر بازی!
سقوط یک پادشاهی
سقوط یونایتد اما، تنها مربوط به دوره آموریم نیست. از زمان خداحافظی سر الکس در فصل 13-2012، آنها در سراشیبی سقوط قرار گرفتند. یونایتد پله پله از جمع مدعیان لیگ خارج شد.
آنها تحت هدایت 10 مربی مختلف در 448 بازی لیگ برتری، تنها موفق به کسب 786 امتیاز شدند. 209 امتیاز کمتر از همشهریشان با 995 امتیاز. همچنین لیورپول، آرسنال، چلسی و حتی تاتنهام هم امتیازات بیشتری کسب کردهاند.
به طور شگفتانگیزی، شکست مقابل ناتینگهام فارست، صد و چهاردهمین شکست منچستریونایتد در لیگ برتر از زمان جدایی فرگوسن بود. این با تعداد شکستهای آنها در دوران حضور فرگوسن در این رقابتها (بدون در نظر گرفتن نتایج دسته اول انگلیس) برابری میکند.
موضوع نگرانکنندهتر این است که این تعداد شکست در تقریباً نصف تعداد بازیها رقم خورده. فرگوسن در 810 بازی خود به عنوان سرمربی منچستریونایتد در لیگ برتر 114 بار شکست خورد، در حالی که 10 مربی پس از او این تعداد شکست را تنها در 448 مسابقه تجربه کردند.
آینده مربی پرتغالی منچستریونایتد چه خواهد شد؟
آموریم ممکن است به لطف عملکرد خوب منچستریونایتد در رقابتهای اروپایی نجات پیدا کند. چرا که شیاطین سرخ در مرحله یکچهارم نهایی لیگ اروپا حضور دارند، اما او در فصلی سهیم بوده که میتواند بدترین فصل لیگ برتری آنها در نسلهای اخیر باشد.
این فصل بدترین امتیاز آنها در تاریخ لیگ برتر خواهد بود، مگر اینکه یونایتد هر هشت بازی باقیمانده خود در لیگ برتر را پیروز شود، (که بعید به نظر میرسد) آنها حتی از رکورد 60 امتیازی فصل گذشته تحت هدایت اریک تنهاخ نیز پایینتر خواهد رفت.
آنها هنوز به 11 امتیاز از هشت بازی پایانی خود نیاز دارند تا حداقل به رکورد 48 امتیازی فصل برسند، فصلی که آخرین باری بود که یونایتد کمتر از 50 امتیاز کسب کرد. همچنین، آن فصل آخرین باری بود که منچستریونایتد در نیمه پایینی جدول قرار گرفت و در رتبه سیزدهم ایستاد.
بازی بعدی یونایتد، دربی منچستر مقابل سیتی در اولدترافورد است، که روز یکشنبه برگزار میشود. با توجه به اینکه آنها در دیدار رفت این فصل موفق به شکست سیتی در اتحاد شدند. این مسابقه فرصتی است تا برای اولینبار از فصل 2019-20، موفق به کسب دبل مقابل رقیب همشهری خود شوند. یونایتد و آموریم هر دو به یک نتیجه مثبت در این بازی نیاز دارند.
رضا حسینی، فوتبال لب– هر چقدر که هفتهی گذشته برای لیام لاوسن تلخ و دردناک بود، اما برای یوکی سونودا، خاطرهانگیز و دوست داشتنی سپری شد. ردبول، درست در آستانه گرندپری خانگی سونودا، دری را به روی او باز کرد و بزرگترین فرصت دوران حرفهایاش را رقم زد. چند روز پیش بود که خبر بزرگ منتشر شد. سونودا، همتیمی مکس وشتپن در ردبول شد. لاوسن به آربی (RB Visa Cash) برگشت. درست همان جایی که 11 مسابقهی آخر فصل 2024 حضور داشت.
افسانههای ژاپنی فرمول یک
تغییرات بحثبرانگیز اخیر تیتر اصلی اخبار دنیای مسابقات را به خود اختصاص داده است. در حالی که یک حقیقت کمتر شناختهشده اما جالب نیز، در تاریخ غنی ژاپن در فرمول یک وجود دارد. امسال پنجاهمین سالگرد رویدادی خاص برای رانندگان ژاپنی در این ورزش است. در سال 1973،هیروشی فوشیدا، که پیشتر بهعنوان اولین راننده ژاپنی حاضر در مسابقه 24 ساعته لمان، با تیم Sigma Automotive شناخته میشد. تبدیل به اولین ژاپنیای شد که برای یک گرندپری فرمول یک موفق به کسب سهمیه شد. این مرد شجاع از کیوتو با خودروی Maki F101C، که چندان محبوب نبود، توانست به این موفقیت دست یابد. او در نهایت به دلیل خرابی موتور نتوانست در گرندپری هلند مسابقه دهد.
ژاپنیها در فرمولا وان!
اگرچه، یوکی سونودا، با ملحق شدن به تیمی که تاکنون شش قهرمانی جهان در بخش سازندگان را به نام خود ثبت کرده. این بهترین فرصت ممکن برای یک راننده ژاپنی است. با این حال، در نیم قرن گذشته، ژاپن 19 راننده را در فرمول یک به میدان فرستاده که هرکدام در نوع خود چهرههای قدرتمندی بودند.
آگوری سوزوکی
ساتورو ناکاجیما
ساتورو ناکاجیما، که یک راننده تحت حمایت هوندا بود، اولین راننده تماموقت ژاپنی در فرمول یک بود. در کنار آیرتون سنا، و سپس نلسون پیکه، در تیم لوتوس رانندگی کرد و در میانه جدول قرار گرفت. او بعدها در چند مسابقه برای تیم تیرل نیز عملکرد خوبی از خود نشان داد.
ساتورو ناکاجیما در گرندپری سوزوکا 1988 در تعیین خط با نلسون پیکه رقابت سختی را داشت، علیرغم این که صبح همان روز مادرش را از دست داده بود. این راننده در آدلاید 1989 نیز در شرایط بارانی درخشش داشت. جایی که از انتهای گرید شروع کرد و تا جایگاه چهارم پیش رفت و سریعترین دور مسابقه را نیز به نام خود ثبت کرد.
آگوری سوزوکی
اما یکی از معروفترین رانندههای ژاپنی، آگوری سوزوکی بود که در گرندپری خانگیاش در سال 1990 به عنوان اولین راننده ژاپنی بر روی پودیوم ایستاد. بعدها، او تیم سوپر آگوری خود را که با حمایت هوندا بود از سال 2006 تا 2008 اداره کرد.
تاکوما ساتو
رانندهی دیگری که میتوان به او اشاره کرد، تاکوما ساتو است که مانند سونودا یک راننده کوچک و پرانرژی بود. شاید مهمترین اتفاقی که رقم زد، پایان سوم او در گرندپری ایالات متحده برای تیم بار هوندا در 2004 بود. او بعدها در سالهای 2017 و 2020، دوبار فاتح مسابقهی ایندیاناپلیس 500 شد.
تاکوما ساتو
کامویی کوبایاشی
کامویی کوبایاشی بدون شک یکی از مشتاقترین رانندگان ژاپنی فرمول یک بود؛ مبارزی سرسخت که در دوران حضورش در سائوبر، نگاهها را به خود جلب کرد. او نمایندهی موجی از رانندگان ژاپنی بود که با تمام وجود برای اثبات خود تلاش میکردند، و زمانی که در گرندپری ژاپن 2012 برای تیم سائوبر روی سکو رفت، همانند آگوری سوزوکا و تاکوما ساتو، افتخاری بزرگ برای کشورش رقم زد. او در 2021 با تویوتا در لمان پیروز شد و در 2019-2020 و 2021 دو عنوان قهرمانی جام جهانی استقامت FIA را به دست آورد.
یوکی سونودا
سونودا و چالشی به بزرگی نام ردبول
یوکی سونودا در سال 2021، اولین فصل حضورش در فرمول یک، بهترین نتایج خود را با آلفاتائوری ثبت کرد؛ نهم در بحرین، ششم در مجارستان و چهارم در ابوظبی. روحیه جنگندگیاش همیشه بارز بوده، اما همین خصوصیت گاهی به فورانهای احساسی در خودرو منجر شده که شاید باعث تردید ردبول در ارتقای او به تیم اصلی شد. بااینحال، او همیشه برای رسیدن به بهترین عملکرد تلاش کرده، هرچند که گاهی بدشانسی، استراتژیهای نادرست یا مشکلات فنی مانع پیشرفتش شدهاند.
در ابتدای سال 2025، ردبول در نهایت تصمیم گرفت بهجای ارتقای سونودا، لیام لاوسون را برای این فصل به خدمت بگیرد. اما حالا در مسابقه خانگیاش، او باید ثابت کند که میتواند انتظارات را برآورده کند. مشکل اینجاست که وشتپن چنان برتری دارد که عملکرد RB21 را بهتر از آنچه که هست نشان میدهد، همانطور که سال گذشته با RB20 در دوران سختش چنین کرد. ردبول بعد از جلسهای با مکس در میلتون کینز، متوجه مشکلات خودرو شده و میداند که ماشین روی تایرهای هارد بهتر عمل کرد.
سوال این است که آیا سبک رانندگی پر فشاری که یوکی دارد، بهتر از لاوسون یا پرز با این ماشین سازگار خواهد بود؟ فشار انتظارات بر روی او زیاد است، نهتنها به دلیل مسابقه خانگی، بلکه به این خاطر که صندلی کنار مکس در ردبول، بهترین فرصت برای درخشش یک راننده ژاپنی در تاریخ فرمول یک است.
صندلی دوم ردبول برای کیست؟
موقعیت راننده دوم در ردبول همیشه دشوار بوده، مشابه شرایط تیم لوتوس در دوران جیمی کلارک، جایی که کالین چپمن تنها به نظرات راننده اصلیاش توجه میکرد. مهندسان ردبول نیز طبیعی است که روی خواستههای مکس تمرکز بیشتری داشته باشند. در تاریخ، شرایط مشابهی در تیم بنتون 1994دیده شد؛ جایی که تنظیمات شوماخر برای خودرویی با تمرکز بر جلوی ماشین، با سبک رانندگی جیجی لتو و یوس وشتپن (پدر مکس وشتپن) سازگار نبود.
حالا، یوکی باید هرچه سریعتر بهترین روش را برای بیرون کشیدن سرعت از خودرویی پیدا کند که سازگاری با آن چالشبرانگیز است. اما آیندهاش در فرمول یک بیش از هر زمان دیگری در خطر است. اگر نتواند عملکرد درخشانی داشته باشد، احتمال حضورش در برنامههای آینده ردبول با ورود فورد بهعنوان تأمینکننده موتور، کم خواهد شد.
از طرف دیگر، گزینههای او در تیمهای دیگر محدود است. هوندا قرار است با آستون مارتین همکاری کند و صندلیهای آن تیم پر هستند. تیمهای دیگر مانند ویلیامز، هاس، آلپاین و سائوبر نیز برنامههای خود را دارند. در این شرایط، آیا یوکی میتواند مانند هموطنان موفقش روی سکو برود؟ یا اگر لیام لاوسون در آربی عملکرد بهتری ارائه دهد، ردبول تصمیم دیگری خواهد گرفت؟
محمدرضا حسینخانی، فوتبال لب – بررسی تیتیها در لیگ بیست و چهارم در فصلی که میلیونها عاشق به دنبال مهره گمشده ۵۵ سال هواداری در لیگ داخلی هستند. تراکتور پس از مدتها جام را بالا میبرد!
دراگان اسکوچیچ
سرمربی کروات تراکتور، با سابقه صعود به لیگ برتر با بابلیها و جام جهانی با تیم ملی ایران، تا مرد شماره یک فصل تاثیرگذار تراکتور.
دراگان اسکوچیچ، جرات برعهده گرفتن تیم مارک ویلموتس که با یک مساوی از مقدماتی درحال حذف بود را داشت. او روزهای درخشانی با ملیپوشان رغم زد و مقدمهساز رزرو بلیط قطر ۲۰۲۲ برای ایران شد.
سرانجام پس از بیلطفی فدراسیون فوتبال به او، کارلوس کیروش جانشین هدایت تیم ملی برای جام جهانی شد، که پس از ارائه نمایش به شدت ضعیف در قطر، بازهم از دور گروهی این تورنومنت بالا نرفت.
اسکوچیچ پس از پایان جام جهانی سکوت خود را شکست و بیان کرد:
“آنها مثل سگ من را بیرون کردند، دیگر برنمیگردم.”
سرانجام در ۱۹ تیر ۱۴۰۳ اسکو با انگیزه اولین قهرمانی تراکتور و همچنین اثبات خود به فدراسیون برای اشتباهی که در انتخاب کیروش به جای او داشتند به تراکتور پیوست.
چینش؛ ترکیبی از جوانهای با انگیزه و بازیکنان با تجربه
سنگربان اصلی، علیرضا بیرانوند، با انتقالی جنجالی از پرسپولیس به تراکتور پیوست و توانست روزهای پرفروغ خودش را ادامه دهد. هم اکنون بیرانوند با ۱۴ کلینشیت در صدر رقابت کسب دستکش طلایی است.
تیم اسکو در چینش اصلی دفاع خود از محمد نادری-شجاع خلیلزاده-عارف آقاسی-دانیال اسماعیلیفر استفاده میکند. در خط هافبک، که به عقیده کارشناسان متعدد، عامل اصلی موفقیت تراکتور قلمداد میشود از ریکاردو آلوز-ایگور پوستونسکی-مهدی ترابی بهره میگیرد. در فاز هجومی نیز، مهدی هاشم نژاد-تومیسلاو اشترکالی-امیرحسین حسینزاده بازی میکنند.
تراکتور در دفاع؛ ترکیبی از تجربه و استقامت
تلفیق شجاع خلیلزاده ۳۴ ساله و عارف آقاسی ۲۸ ساله، تیم را در دوئلهای زمینی و هوایی موفق کرده است.
دو فولبک کناری اسکو، (اسماعیلی فر و نادری) پیستونهای پیش رونده این تیم در عقب زمین هستند. با توجه به توانایی در ارسال از جناحین، بار هجومی تیم از کنارهها را به دوش بکشند. با این حال نقطه ضعف تیم اسکو، دفاع اشتباههای فردی شجاع خلیلزاده در دفع توپ و خطاهای پر تعداد است.
اسکوچیچ، بر خلاف دیگر مربیان حاضر در ایران، به جای هجوم از کنارهها، بیشتر سعی در ایجاد خلق موقعیت از عمق دارد. به همین علت، دانیال و نادری اجازه بیش از حد جلو رفتن را ندارند و نمیتوان از کنارهها به تراکتور آسیب رساند. در نتیجهی این امر تراکتور در ۲۳ مسابقه تنها ۱۱ گل دریافت کرده است و از این بابت بهترین تیم لیگ است. مهدی شیری تعویضی قابل اعتماد و البته در خدمت تیم اسکو برای دفاع است که توانایی بازی کردن در هر دو سمت بکهای تیم را دارد.
از سمت دیگر علیرضا آرتا و عارف غلامی نیز در مسیر این فصل به ترکیب ملحق شدند که با توجه به تایم بازی آنها میتوان مدعی شد که مرد کروات اعتقادی به آنها ندارد.
نقطه برتری تراکتور؛ دابل پیوت پرتغالی-کروات
با نظر شخصی سرمربی، ایگور پوستونسکی ۲۹ ساله به عنوان هافبک دفاعی به ایران آمد.
از همان ابتدای فصل خودش را به عنوان مهرهای باکیفیت و فراتر از سطح پست 6 های ایرانی نشان داد و یکی از بهترین پست ششهای فصل با تشکیل پیوت با ریکاردو آلوز توانست به خوبی نقشههای اسکو را عملی کند.ایگور در تیم نقش هافبک تخریبچی و ایستا با هدف حفظ توپ بازی میکند و در کنار خود یکی از بهترین پلیمیکرهای تاریخ لیگ برتر را میبیند.
در نقطهای که بسیاری از تیمها با خریدهای هنگفت و متعدد خارجی به دنبال ایجاد تفاوت هستند این مرد پرتغالی به خوبی به عنوان بازیساز در تیم اسکو، تخریبچی در تیم بردیوف و همینطور رجیستا در تیم خمز ایفا کرد.
مهدی ترابی نیز با تجربه و تکنیک خود کاملترین خط میانی را شکل داد. وینگر سابق پرسپولیس و سایپا با ۴۵ پاس کلیدی از امیرحسین حسینزاده با ۴۲ پاس و رامین رضائیان با ۳۹ پاس کلیدی جلوتر قرار دارد.
سید مهدی حسینی به همراه پوریا پور علی از دیگر نفرات میانی تراکتور به شمار میروند. حسینی به علت پارگی رباط صلیبی ادامه فصل را از دست داد همینطور سرمربی تا این مقطع از فصل چندان روی پوریا پورعلی حساب نکرده است.
اسکواد پلیر و یار شفیق دراگان اسکوچیچ در خط هافبک، همانند پست دفاع مهدی شیری است که تجربه بازی در پست ۶ و ۸ تیم را در این فصل دارد و عملکرد نسبتا قابل قبولی را در مواقع لزوم از خود نشان داده.
تراکتور در حمله؛ بیرحم در متلاشی کردن دفاع حریفان اما کم دقت در گل کردن موقعیتهای گلزنی
مهدی هاشم نژاد به عنوان وینگر راست ۲۱ ساله یکی از بهترین فصل های فوتبالی خود را سپری میکند.
وینگر سابق انزلیچیها با جایگیری درست، دریبل به موقع و حمل توپ با سرعت بالا یکی از مهرههای تاثیر گذار تیم میباشد که از جمله بازیکنان آندرریتد ایران به شمار میرود.
امیرحسین حسینزاده که توانست پس از دوران ناموفق در بلژیک مجددا خود را به تیم ملی برساند. به عقیده کارشناسان متعدد بهترین بازیکن این فصل لیگ برتر میباشد که توانسته با هوش بالا، قدرت دریبلینگ و همچنین در ارائه بازی بدون توپ تراکتور را از لحاظ خلق موقعیت از تمامی تیمهای حاضر جلوتر ببرد.
ترابی و حسین زاده مشترکا با ۶ پاس گل در صدر بهترین پاسورهای ایران هستند.
تومیسلاو اشترکال نیز فوروارد مرکزی تیم به عنوان بازیکن پشت به دروازه همچنین موفقیت در دوئلهای هوایی کمک بزرگی به تراکتور میکند. اما همچنان خلا تراکتور در مهاجم فرصت طلب و زهر دار حس میشود.
سوکول چیکالشی در ابتدای فصل و دوماگوی دروژدگ در ادامه فصل توانستهاند در روزهای بد مهاجم کروات کار را برای تیم دربیاورند.
همچنین سجاد عاشوری و محمد قنبری از دیگر نفرات هجومی تراکتور هستند.
بهترین گلزنان تیم؛ تومیسلاو ۸ گل، هاشم نژاد ۷ گل و امیرحسین ۶ گل
این در حالی است که هیچکدام از ۳۸ گل تراکتور از روی نقطه پنالتی به ثمر نرسیده است.
انبوهی تجربه برای اسکوچیچ؛ حاصل چندین سال مربیگری در لیگ خلیج فارس
دراگان اسکوچیچ، با دو چینش ۴.۲.۳.۱ و ۴.۴.۲ توانسته در فصلی که مربیان لیگ برتری ثبات لازم ندارند با بهترین نفرات ثبات و آرامش را به تیم خود بدهد.
در چینش ۴.۲.۳.۱ حسینزاده و ترابی به صورت چرخشی به عنوان پشت مهاجم و وینگر چپ ایفای نقش میکنند.
با توجه به شیوه بازی لو بلاک تیمهای مقابل تراکتور که عمدتا پرتعداد و با ۵ دفاع بازی میکنند این امکان برای تراکتور فراهم نیست که از کنارهها خلق موقعیت جدیای روی دروازه داشته باشد.
پس به کارگیری کار تیمی از مرکز و پاسهای عمقی از استراتژیهای مهم تراکتور مقابل تیمهای میانه و ته جدولی میباشد.
همچنین تراکتور به خوبی میتواند از موقعیتهای گلزنی در منطقه ۱۴ زمین حریف، برای هافبکها بعد از توپهای برگشتی فراهم کند. به همین علت نقش مهدی ترابی در تیم چشم غیرقابل چشمداشت است.
از برج آزادی به شاهگؤلی؛ دست روی نبض، میلیونها پرشور در انتظار انفجار
اکنون چشم میلیونها طرفدار عاشق در آذربایجان به چند هفته پایانی کورس ۳ اسبه قهرمانیست.
جایی که تراکتور با ۵۱ امتیاز و یک بازی کمتر ۲ امتیاز نسبت به سپاهان و ۴ امتیاز از پرسپولیس پیشتاز هستند.
تراکتور در حساسترین بازیهای باقی مانده خود در استادیوم سهند به مصاف استقلال تهران میرود و با تیم جور یحیی گلمحمدی باید در اهواز رودررو شود.
لازمه قهرمانی تیم اسکوچیچ مشخص است. بدون در نظر گرفتن نتایج تیمهای مدعی، فوتبال خوب ارائه کنید، برنده شوید و قهرمانی را جشن بگیرید.
برای شنیدن تحلیلهای هفتگی در پادکست فوتبال لب، از این لینک به ما گوش دهید.
رضا حسینی، فوتبال لب– تنها دو مسابقه از فصل جدید گذشته و تا همینجا پر بوده از حواشی، داستانهای داغ و چندین برنده متفاوت. در آستانهی گرندپری ژاپن که سومین مسابقه فصل 2025 فرمول یک است، بحثهای زیادی در جریان است.
یوکی سونودا، راننده ژاپنی، برای اولینبار در گرندپری خانگیاش با تیم ردبول مسابقه خواهد داد؛ لاوسن به تیم سابقش برگشته است. سوالات زیادی مطرح است. آیا رقابت بین همتیمیهای مکلارن، وارد مرحلهی حساستری میشود؟ و آیا مرسدس، فراری یا ردبول میتوانند در ژاپن برای پیروزی با آنها رقابت کنند؟ اگر میخواهید بدانید این آخر هفته باید به کجای پیست نگاه کنید، با ما همراه باشید.
جمع ژاپنیها حسابی جمع شد
تیم آلپین اعلام کرد که ریو هیراکاوا، که یکی از رانندگان ذخیره این تیم در فصل 2025 است. در تمرین اول (FP1) گرندپری ژاپن پشت فرمان خودروی A525 خواهد نشست. او در مقابل تماشاگران خانگی خود رانندگی خواهد کرد.
هیراکاوا پیشتر در آخرین مسابقهی فصل گذشته در ابوظبی رانندگی کرده بود. او نخستین تجربهی حضور خود در یک جلسه تمرینی فرمول یک را با تیم مکلارن پشت سر گذاشت. او سابقهای طولانی در رقابتهای مختلف اتومبیلرانی، از جمله مسابقات تکنفره و استقامت دارد. هیراکاوا در سال 2022 قهرمان مسابقه 24 ساعته لمان شد. او همچنین دوبار عنوان قهرمانی “کلاس هایپرکار” را در مسابقات استقامت قهرمانی جهان FIA به دست آورد.
اکنون، پس از انجام تستهای فرمول یک برای تیمهای مکلارن و هاس، هیراکاوا در گرندپری خانگی قرار گرفته. او در پیست سوزوکا، برای اولینبار پشت فرمان یک خودروی 2025 قرار خواهد گرفت. او در این جلسه، جایگزین جک دوهان خواهد شد.
هیرکاوا در مصاحبهای گفت:
“بسیار هیجانزده هستم و نمیتوانم برای رانندگی با A525 در تمرین اول این هفته صبر کنم. فرمول یک در ژاپن همیشه برایم خاص بوده است. حالا اینکه بتوانم در یکی از جلسات این هفته رانندگی کنم، یک رؤیای واقعی است. همه چیز را آماده کردهام، چند روز پیش در مرکز “انستون کار” با شبیهساز را انجام دادیم و قرار است از این تجربه لذت ببرم. امیدوارم شرایط آبوهوایی خوب باشد. این یک جلسه کوتاه خواهد بود، اما من نهایت تلاشم را برای تیم خواهم کرد تا در تنظیمات خودرو بازخورد مفیدی ارائه دهم.”
ریو هیراکاوا
سونودا و رسیدن به آرزوی چندساله
هفته گذشته، تنها پس از دو گرندپری، ردبول تأیید کرد که تغییراتی در ترکیب رانندگانش ایجاد شده است. یوکی سونودا به عنوان همتیمی مکس وشتپن به تیم اصلی پیوست و لیام لاوسن به تیم “ریسینگ بولز” برگشت. این تصمیم هیجان و توجه زیادی را پیش از مسابقه خانگی رانندهی ژاپنی به دنبال داشته است. رانندهی ژاپنی، بالاخره در فصل پنجم حضورش در فرمول یک، فرصتی پیدا کرد تا برای تیم اصلی ردبول رقابت کند.
با این حال، مسیر پیش روی سونودا آسان نیست. همانطور که لیام لاوسن در مسابقات ابتدایی فصل، ( و پیش از او، سرجیو پرز) متوجه شد، ماشین فعلی ردبول واقعاً خودروی سختی برای کنترل و هماهنگ شدن است. کریستین هورنر، مدیر تیم، تأکید کرده که تجربهی سونودا میتواند در روند توسعهی خودرو مؤثر باشد. اما این که حتی مکس وشتپن هم گاهی در پیدا کردن ریتم و سرعت مشکل داشته، نشان میدهد شرایط تا چه اندازه پیچیده است.
با این حال، پایان مسابقهی قبلی در چین نشانههایی از امید را به همراه داشت. وشتپن در استینت نهایی بسیار رقابتی ظاهر شد و از آن بهعنوان یک نقطهی مثبت یاد کرد. حالا سونودا، امیدوار است بتواند هرچه سریعتر با شرایط هماهنگ شود و قطعاً در سوزوکا، با حمایت بینظیر هوادارانش، برای این کار انگیزهی زیادی خواهد داشت.
یوکی سونودا
واکنش لاوسن چه خواهد بود؟
در سوی دیگر ماجرا، ارتقای سونودا به معنای آن است که لیام لاوسون باید با ناامیدیِ کنار گذاشتهشدن از ردبول، کنار بیاید. آن هم پس از آغازی دشوار در این فصل. رانندهی نیوزیلندی در هر دو مسابقهی ابتدایی، عملکرد بدی داشت و تیم هم تصمیم گرفت خیلی زود دست به تغییر بزند.
در ابتدا، لاوسن، به دلیل عملکرد فوقالعادهای که در طول ۱۱ مسابقه با تیم ریسینگ بولز از خود نشان داده بود، نسبت به سونودا در اولویت قرار گرفت. حالا او دوباره به همان تیم بازمیگردد تا سعی کند اعتماد به نفسش را بازیابد.
خودِ وشتپن هم در چین از لاوسن حمایت کرد و گفت که به نظرش خودروی “ریسینگ بولز” راحتتر از ردبول رانده میشود. او فکر میکرد همتیمیاش در آن ماشین سریعتر خواهد بود تا در RB21 فعلی ردبول. حالا لاوسن این فرصت را دارد تا درستی این حرف را ثابت کند.
او به محیطی برمیگردد که برایش آشناست. نهتنها پیش از این نتایج خوبی در آن تیم گرفته، بلکه این مجموعه در گذشته به رانندگانی که بعد از حضور در کنار وشتپن به این تیم برگشتهاند، کمک کرده تا دوباره مسیر پیشرفتشان را پیدا کنند. مثل پیر گسلی که پس از تجربهای سخت در ردبول در سال ۲۰۱۹، موفق شد اعتبارش را دوباره بهدست آورد.
لاوسن قطعاً انگیزه دارد تا شروعی قدرتمند داشته باشد، اما مثل سونودا، با چالش بزرگ تطبیق سریع با خودرویی جدید روبهرو است؛ آن هم در پیستی که اشتباهات را به سختی مجازات میکند.
لیام لاوسن
نبرد رانندگان مکلارن بر سر قهرمانی
مکلارن طی سالهای اخیر نیازی به تغییر راننده نداشته است؛ اما هر چه جلوتر برویم، مدیریت لندو نوریس و اسکار پیاستری بهخاطر رقابت تنگاتنگشان برای قهرمانی، اهمیت بیشتری پیدا خواهد کرد. پس از نمایش درخشان پیاستری در چین، حالا هر دوی این رانندهها، یک پیروزی در کارنامه خود دارند؛ اما در حال حاضر این نوریس است که با ۱۰ امتیاز برتری نسبت به همتیمیاش، در جدول قهرمانی رانندگان جلوتر قرار دارد.
در ژاپن سال گذشته، نوریس عملکرد خوبی در تعیین خط داشت و سوم شد که در نهایت مسابقه را در ردهی پنجم به پایان رساند؛ ولی پیاستری نتوانست با همتیمی بریتانیاییاش همسطح شود و به رتبهی هشتم بسنده کرد. با این حال، مسیر پیشرفت پیاستری در دو سال گذشته بسیار سریع و چشمگیر بوده و مسابقهی این هفته یک آزمون دیگر برای سنجش میزان رشد او خواهد بود.
تا اینجای فصل، یا با دستور تیمی مکلارن و یا به واسطهی روند مسابقه، هنوز رقابت چرخ به چرخ نوریس و پیاستری را ندیدهایم. آیا ممکن است اولین رقابت واقعی بین دو مدعی قهرمانی در فصل ۲۰۲۵ همین آخر هفته اتفاق بیفتد؟ اگر این اتفاق بیفتد، سوزوکا بهترین صحنه برای آن خواهد بود؛ پیستی که بهخاطر طراحی خاص، پیچهای پرسرعت و تغییر مسیرهای سریع، در میان رانندگان محبوبیت زیادی دارد. حالوهوای بینظیری که تماشاگران ژاپنی در آن ایجاد میکنند را هم به این ترکیب اضافه کنید تا بدانید که ممکن است با یکی از تماشاییترین رقابتهای فصل در همین آخر هفته روبهرو شویم.
در حالی که رقابت میان دو رانندهی مکلارن از ابتدای فصل پیشبینی میشد، چیزی که کمتر انتظارش میرفت، شروع کمفروغ فراری در دو مسابقهی نخست بود.
تیم فرد واسور، یکی از مدعیان اصلی برای قهرمانی در هر دو بخش معرفی شده بود؛ بهویژه با توجه به هیجان و توجه زیادی که حضور لوئیس همیلتون در کنار چالز لکلرک به همراه داشت. اما در دو رقابت اول، فراری با چیزی که انتظارش را داشتیم، فاصلهی زیادی داشت.
پس از یک آخر هفتهی سخت در ملبورن، فراری در چین رقابتیتر ظاهر شد، اما نتوانست عملکرد خوب روز شنبه را در مسابقهی اصلی تکرار کند؛ لکلرک پنجم شد و همیلتون در جایگاه ششم از خط پایان گذشت. اما ساعاتی بعد، هر دو خودروی فراری از مسابقه دیسکوالیفای (حذف) شدند؛ اتفاقی که برای اولین بار در تاریخ این تیم رخ داد. در نتیجه، فراری حالا در جدول سازندگان در ردهی پنجم قرار دارد، همامتیاز با تیم چهارم یعنی ویلیامز و ۶۱ امتیاز عقبتر از مکلارن در همین ابتدای فصل.
تیم فراری
ساینز و جستجوی پاسخ در ویلیامز در گرندپری ژاپن
اگر چه ویلیامز همامتیاز با فراری در ردهی چهارم جدول تیمی قرار دارد، اما این شروع امیدوارکننده هنوز به گاراژ کارلوس ساینز در تیم ویلیامز نرسیده است.
ساینز در تستهای پیشفصل بسیار رقابتی به نظر میرسید و از اینکه به آسانی با ساختار ویلیامز هماهنگ شده بود، ابراز رضایت میکرد. او در استینت اول گرندپری استرالیا نیز سرعت خوبی داشت؛ اما پس از تصادف در ابتدای آن مسابقه، روند او دچار افت شد.
رانندهی اسپانیایی در گرندپری دوم در شانگهای، از عملکرد ضعیفش متعجب بود؛ او نمیتوانست درک کند چرا کنترل خودرو تا این حد دشوار شده، در حالی که در اوایل سال رابطهی خوبی با آن برقرار کرده بود. ساینز برای مسابقه، تنظیماتی نزدیک به همتیمیاش الکس آلبون را انتخاب کرد، اما با مشکلات متفاوتی روبهرو شد. شروع این فصل برای بسیاری از رانندگان دشوار بود، چرا که باید در جریان دو مسابقهی پشت سر هم – که یکی از آنها اسپرینت هم داشت – با تیمهای جدید و شرایط تازه سازگار میشدند. با این حال، حالا که حدود ۱۰ روز فرصت برای بررسی دادهها وجود داشته، ساینز بهدنبال بازگشت به همان اعتمادبهنفس و امیدواری ابتدایی فصل است.
حالا که کریستال پالاس به نیمهنهایی جام حذفی رسید، سخت است باور کنیم که اولین بردشان در لیگ برتر را تا اواخر اکتبر کسب نکرده بودند.
محمدرضا حیدری فوتبال لب-کریستال پالاس در جام اتحادیه دو برد مقابل تیمهای چمپیونشیپ کسب کرد، اما پیش از پیروزی حیاتی برابر تاتنهام در نهمین بازی لیگ، فشارها در سلهرست پارک رو به افزایش بود.
حالا آن روزهای سخت به خاطراتی دور تبدیل می شوند و هواداران و باشگاه پس از پیروزی درخشان ۳-۰ مقابل فولام با هیجان به سفر به ومبلی فکر میکنند. پالاس آخرین بار در سال ۲۰۲۲ به نیمهنهایی جام حذفی رسید.
این تیم هرگز قهرمان جام حذفی نشده و دو بار در فینال شکست خورده است؛ یکبار در سال ۱۹۹۰ و بار دیگر در ۲۰۱۶. اما حالا هواداران میتوانند رؤیای کسب اولین جام بزرگ تاریخ باشگاه را در سر بپرورانند. باشگاهی که تاریخ تأسیس آن، بسته به اینکه کدام تاریخنگار را باور کنید، به سال ۱۸۶۱ بازمیگردد.
این تحول چشمگیر را الیور گلاسنر، سرمربی تیم رقم زد. از آغاز سال ۲۰۲۵، تنها لیورپول (۱۱ برد) بیش از کریستال پالاسِ گلاسنر (۱۰ برد) در تمامی رقابتها پیروز شده است. پالاس همچنین با ثبت ۸ کلینشیت، بیش از هر تیم دیگری در لیگ برتر در ثبت کلین شیت موفق است.
فصلی سخت برای کریستال پالاس
گلاسنر از همان ابتدا میدانست که شروع فصل چالشبرانگیز خواهد بود؛ تابستانی که در آن مایکل اولیسه، ستاره تیم، راهی بایرن مونیخ شد، بسیاری از بازیکنان درگیر تورنمنتهای بزرگ بودند و چهار بازیکن هم در روز پایانی نقلوانتقالات به تیم اضافه شدند.
طول کشید تا همه این عوامل سر و سامان بگیرند، اما در سیستم مورد اعتماد 3-4-2-1 گلاسنر، پالاس تیمی منظم و قدرتمند است و با شتابی مثبت به هفتههای پایانی فصل میرسد. پالاس در ۱۵ بازی اخیر خود تنها دو بار باخت که این آمار با توجه به اینکه آنها در کل فصل فقط سه برد خانگی در لیگ داشتهاند، تحسینبرانگیزتر به نظر میرسد.
خط دفاع سه نفره کریستال پالاس متشکل از کریس ریچاردز، ماکسنس لاکروآ و مارک گهی یکی از مستحکمترین خطوط دفاعی لیگ برتر محسوب میشود.
لحظات سرنوشتساز در راه است؛ ومبلی در انتظار پالاس
بیبیسی اسپورت از گلاسنر پرسید که آیا بازی مقابل فولام (جایی که پالاس در دقایق ابتدایی تحت فشار بود اما در نهایت قدرتمند به کار خود پایان داد) بازتابی از روند فصل و پایانی هیجانانگیز برای آن است؟
گلاسنر پاسخ داد: “فصل هنوز تمام نشده است. اگر این پایان کار باشد، راضی نخواهم بود. فکر میکنم این فقط آغاز سرنوشت سازترین مقطع فصل ماست. دو ماه پیش رو داریم و امیدوارم ۱۲ بازی دیگر در پیش باشد. نکته مثبت این است که تیم در شرایط خوبی قرار دارد و بازیکنان آماده هستند. این دو ماه را کنار هم خواهیم بود، بازیهای زیادی داریم و میتوانیم دوباره به بهترین فرم خود برسیم.
امروز، بهویژه در دقایق ابتدایی، از این سطح فاصله داشتیم. باید در بهترین شرایط خود باشیم تا بیشترین تعداد پیروزی ممکن را به دست آوریم.” هواداران کریستال پالاس در حال سرود خواندن درباره سفر به ومبلی بودند، اما گلاسنر ترجیح داد درباره احتمال قهرمانی در این ورزشگاه ملی صحبت نکند.
او گفت: “نمیخواهم درباره قهرمانی حرف بزنم، چون حتی در بازی بعدی هم نمیتوانیم جامی ببریم. این فقط نیمهنهایی است. وقتی وارد یک رقابت حذفی میشوید، فرقی ندارد که در دور اول حذف شوید یا نیمهنهایی، چون هدف همیشه قهرمانی است. رسیدن به نیمهنهایی یک دستاورد بزرگ است. بهویژه در ومبلی، چرا که همیشه جو خاصی دارد.”
اهمیت بالای ابرچی ازه
گلاسنر گفت که تاکنون سه بار به ومبلی رفتم و هر سه بار از مترو استفاده کردم. دو بار برای تماشای بازی تیم ملی انگلیس و یک بار هم وقتی دخترش را برای کنسرت تیلور سوئیفت به آنجا رساند.
یکی از این بازدیدها دوشنبه شب بود، زمانی که او تماشاگر گلزنی ابریچی اِزه در اولین بازی ملیاش برابر لتونی بود. اِزه برای تطبیق با شرایط پالاس پس از جدایی اولیسه زمان برد و گل او مقابل فولام تنها پنجمین گلش در این فصل بود.
گلاسنر گفت: “فکر میکنم ابز فصل عجیبی را پشت سر میگذارد. در لیگ برتر گلهای زیادی نزده، اما موقعیتهای زیادی داشته است. در بسیاری از صحنهها بدشانس بود (گلهای مردود، توپهایی که تغییر مسیر دادهاند، ضرباتی که به تیر خوردند) اما همیشه به تلاشش ادامه می دهد.
با مصدومیتهایی هم مواجه شد، آن هم مصدومیتهای عجیب. فکر میکنم گلش مقابل لتونی، اولین گل ملیاش، برای او از نظر شخصی اهمیت زیادی داشت و به او کمک کرد.
او همیشه اعتمادبهنفس دارد. همه میدانیم که تمامکنندگی فوقالعادهای دارد و میتواند به خوبی با پای راست خود به سمت دروازه برود. ما به این کیفیت، بهویژه در ضربات نهایی، نیاز داریم و امروز هم به ما کمک کرد.”
محمد حیدری فوتبال لب – دین هویسن در ماه نوامبر حتی در ترکیب بورنموث جایی نداشت، اما هفته گذشته در لیگ ملتهای اروپا برای اسپانیا، قهرمان اروپا، درخشید. بدون شک این مدافع جوان سال شگفتانگیزی را پشت سر میگذارد.
مصدومیتها در ماههای اخیر، چند فرصت برای دین هویسن ایجاد کردند، اما او با عملکردی فوقالعاده از این فرصتها بهره برد. آخرین وقفه بازیهای ملی، فرصت بزرگی برای دین هویسن رقم زد. این مدافع ۱۹ ساله به دلیل مصدومیت اینیگو مارتینز از بارسلونا به تیم ملی اسپانیا دعوت شد. سپس، مصدومیت پائو کوبارسی در نیمه نخست دیدار یکچهارم نهایی لیگ ملتها مقابل هلند باعث شد او اولین بازی ملیاش را تجربه کند.
هویسن در مجموع ۴۹ دقیقه از آن بازی را به میدان رفت و آنقدر خوب کار کرد که در دیدار برگشت در ترکیب اصلی قرار گرفت. او در نهایت تمام ۱۲۰ دقیقه را بازی کرد و اسپانیا با پیروزی در ضربات پنالتی به جمع چهار تیم پایانی لیگ ملتهای اروپا در تابستان امسال راه یافت.
نکته جالب اینجاست که مدافع ملی پوش اسپانیا تا همین چهار ماه پیش حتی بازیکن ثابت بورنموث هم نبود. او تابستان گذشته از یوونتوس به این تیم پیوست. در انتقالی که اکنون با مبلغ اولیه ۱۲.۸ میلیون پوند (که ممکن است به ۱۵.۳ میلیون پوند برسد) یک خرید فوقالعاده به نظر میرسد.
او در ماههای اول حضورش در انگلیس فرصتهای محدودی پیدا کرد. از جمله آزمونی بزرگ در سپتامبر، زمانی که در ترکیب اصلی برابر لیورپول قرار گرفت. با این حال، بورنموث در هیچیک از پنج بازیای که هویسن بیش از ۲۵ دقیقه در آن حضور داشت، پیروز نشد. از جمله سه بازی که او ۹۰ دقیقه کامل در میدان بود.
مصدومیت ها به نفع هویسن!
اما مصدومیت جدی همسترینگ مارکوس سِنِسی، مدافع میانی اصلی بورنموث، فرصت دیگری به هویسن داد و این بار او از آن نهایت استفاده را برد.
عملکردی درخشان و گل سهامتیازی در پیروزی ۱-۰ مقابل تاتنهام در اوایل دسامبر، هرگونه تردید درباره توانایی این مدافع جوان برای بازی در لیگ برتر را از بین برد. هویسن همیشه حمایت آندونی ایرائولا، سرمربی تیم، را داشت. اما هواداران لیگ برتر معمولاً انتظار دارند که یک نوجوان خارجی برای تطبیق با فیزیکیترین لیگ دنیا با مشکل مواجه شود. بهویژه مدافعی با فیزیک لاغر و بلندقد مانند او.
هویسن از نظر ظاهری شبیه مدافعان سنتی لیگ برتر نیست. چهرهای جوان دارد و برخی ممکن است تصور کنند که مهاجمان فیزیکی بهراحتی میتوانند او را تحت فشار بگذارند. اما با قامت ۱۹۸ سانتیمتری، جثه لاغر او میتواند گمراهکننده باشد. چیزی که مشخص است، این است که او بازیکن ضعیفی نیست. چالشهای فیزیکی لیگ برتر هیچگاه مانعی برای او نبوده است.
برعکس، در واقع هویسن هیچگاه از نبردهای فیزیکی فرار نمیکند و در مواجهه با برخی از بهترین مهاجمان جهان کاملاً آرام و مسلط بوده است. از میان مدافعان لیگ برتر که این فصل حداقل ۱۵۰۰ دقیقه بازی کردهاند، تنها هفت نفر بیشتر از او در دوئلهای هوایی شرکت کردهاند. او ۵۹.۳% از نبردهای هوایی خود را برده است.
برای درک بهتر این آمار، او از نظر موفقیت در نبردهای هوایی همسطح گابریل ماگالائس، مدافع تنومند آرسنال است. او اندکی بالاتر از دو مدافع توانمند دیگر، یان پل فن هکه و مارک گهی (هر دو ۵۹.۱%) قرار دارد.
هویسن، قابل اعتماد با توپ
همچنین او در میان مدافعان میانی، رتبه سوم را در ارتکاب خطاها به ازای هر ۹۰ دقیقه (۱.۲) دارد. (اگر بازیکنانی که در حال حاضر برای تیمهای انتهای جدول لیگ برتر بازی میکنند را کنار بگذاریم، او در این زمینه در صدر قرار میگیرد). او در حال حاضر شش کارت زرد دریافت کرده است. پنج تای آنها به دلیل خطاهای تاکتیکی بوده (یکی هم به دلیل بحث با حریف). این آمار ممکن است لزوماً جنبههای مثبت زیادی نداشته باشد، اما به خوبی نشان میدهد که هویسن چطور به جنبه فیزیکی بازی نزدیک میشود. او واقعاً برای نبرد آماده است.
او یک فوتبالیست استثنایی است. برای رسیدن به تیم ملی اسپانیا در سن ۱۹ سالگی و سپس به قدری خوب بازی کردن که لوئیس د لا فوئنته، سرمربی اسپانیا که بهطور علنی گفته قصد دارد به بازیکنانی که تابستان گذشته قهرمان اروپا شدند وفادار بماند، دچار دردسر انتخاب شود، باید بازیکن برجستهای باشید.
هویسن در کار با توپ بسیار راحت است. او بهترین درصد موفقیت پاس در میان بازیکنان بورنموث را که بیش از دو بازی در لیگ برتر این فصل انجام دادهاند، دارد (۸۴.۳٪). در تیم ملی اسپانیا که به پاسکاری معروف است، او ۹۰.۴٪ از پاسهای خود را در دیدار برگشت مقابل هلند در یکشنبه گذشته موفق ثبت کرد.
او صرفا پاس ایمن نمی دهد. دین در میان مدافعان میانی با ۱۵۰۰ دقیقه بازی در لیگ برتر این فصل، رتبه سوم را از نظر پاسهای پیشرونده به ازای هر ۹۰ دقیقه (۴.۰) دارد. (پاسهایی که در جریان بازی آغاز میشوند و از دو سوم هجومی زمین شروع میشوند. این پاسها حداقل ۲۵٪ توپ را به سمت دروازه حریف نزدیکتر میکنند.)
بدون تغییر در اسپانیا
در مقابل هلند، او در دقایق ابتدایی وقت اضافی با یک پاس بلند فوقالعاده از بالای خط دفاعی هلند، پاس گل بازی را داد. او لامینه یامال را برای گل سوم اسپانیا که تیمش را ۳-۲ پیش انداخت، به جلو فرستاد. هویسن همچنین در ایجاد موقعیت گل به شدت مشارکت داشت.
نباید خیلی عجیب باشد که او در کار با توپ اینقدر ماهر است. هویسن در پنج سالگی به اسپانیا رفت و در دوران ژاوی، آندرس اینیستا و تیمهای قهرمان بارسلونا و اسپانیا در آنجا بزرگ شد. بنابراین آموزش فوتبالی او در مالاگا قطعاً تمرکز زیادی بر حفظ توپ داشته است. حتی اگر تسلطش به این سطح بازی هنوز هم بسیار شگفتانگیز باشد. نباید تعجبآور باشد که او اینچنین راحت در تیم ملی اسپانیا تحت هدایت د لا فوئنته بازی کرد.
با این حال، دین هویسن همچنان اول و مهمتر از هر چیز یک مدافع است. در این زمینه نیز هویسن به خاطر درک بالای خود از بازی برجسته است. میان تمام مدافعانی که این فصل حداقل ۱۵۰۰ دقیقه در لیگ برتر بازی کردهاند، او پس از یان بدنارک از ساوتهمپتون (۲.۳) رتبه دوم را از نظر قطع توپ به ازای هر ۹۰ دقیقه (۲.۲) تصاحب می کند. در عین حال تنها جرد برانتویت از اورتون (۶.۹) میانگین بیشتری در انجام دفع توپها به ازای هر ۹۰ دقیقه نسبت به او (۶.۷) ثبت رسانده است. هویسن همچنین در دفع توپ با سر به ازای هر ۹۰ دقیقه (۳.۳) رتبه پنجم را دارد. او در مسدود کردن شوتها به ازای هر ۹۰ دقیقه (۱.۳) رتبه هفتم را دارد.
دین هویسن لایق جایگاه خود است
واضح است که او در حالی که بازیکن بسیار قابلی نیز هست از درگیر شدن در موقعیتهای فیزیکی نمیترسد. احتمالاً به همین دلیل است که هلند تلاش کرد تا او را متقاعد کند که نظرش را تغییر دهد. آینده بینالمللی خود را به کشور زادگاه و والدینش اختصاص دهد، نه اسپانیا، هرچند در نهایت در این تلاش شکست خوردند.
ممکن است وقتی لوئیس د لا فوئنته آیمرک لاپورت، مارتینز و کوبارسی را در دسترس داشته باشد، هویسن دوباره در رتبه پایینتری در فهرست قرار گیرد. اما با این حال، این تصمیم نشان داد که سرمربی اسپانیا هویسن را به جای رائول آسنسیو ۲۲ ساله و فوقالعاده که این فصل در قلب خط دفاع رئال مادرید و در غیاب ادر میلیتائو در کانون توجه قرار گرفت، انتخاب می کند.
مربیان تیمهای ملی معمولاً مدافعان تیمهای بزرگتر را ترجیح میدهند. جرارد پیکه از بارسلونا و سرخیو راموس از رئال مادرید سالها مدافعان مرکزی اسپانیا بودند. گرت ساوتگیت در طول دوران مربیگریاش فشار زیادی برای تغییر وجود داشت. اما او بیشتر از دیگران به جان استونز از منچسترسیتی و هری مگوایر از منچستریونایتد وفادار بود. قهرمانی ایتالیا در یورو نیز با خط دفاع مرکزی بازیکنان یوونتوس به دست آمد. شروع به بازی در دفاع مرکزی برای یک کشور بزرگ زمانی که برای یک باشگاه بزرگ بازی نمیکنی، معمولاً نیازمند چیزی خاص است.
آینده در انتظار دین هویسن
حتی اگر مصدومیتها ابتدا دروازه را برای هویسن باز کرده باشند، او دوباره ثابت کرده که در چه سطحی قرار دارد. انتخاب شدن به عنوان مدافع مرکزی به جای آسنسیو، که تمام دقایق از دو دیدار رفت و برگشت رئال مادرید مقابل منچسترسیتی و اتلتیکو مادرید را بازی کرده و به طور منطقی میتوان فرض کرد که آمادهتر از هویسن برای بازی در یک مسابقه پر فشار در لیگ ملتها است، یک دستاورد واقعی است.
دین هویسن ندر بازی رفت در شرایط سختی قرار گرفت. اما توانست سر و صدای تماشاگران هلندی که از تصمیم او برای انتخاب اسپانیا ناراضی بودند را نادیده بگیرد. او توانیت نمایش ثابت و قابل اعتمادی از خود ارائه دهد. همچنین جایگاهش را در ترکیب اصلی نگه داشت و در بازی برگشت نیز دوباره درخشان ظاهر شد.
طبیعتاً این نمایشهای اخیر باعث شده که صحبتها درباره احتمال انتقال او از بورنموث که پیش از این در حال مطرح شدن بود، شدت بگیرد. گزارشها درباره بند فسخ ۵۰ میلیون پوندی او دلیل این است که صحبتها درباره اینکه باشگاه بورنموث بعد از تابستان قادر به حفظ او نخواهد بود، گسترش یابد. فهرست باشگاههای احتمالی علاقهمند به او شامل بیشتر تیمهای بزرگ دنیا میشود. رئال مادرید، بایرن مونیخ، چلسی، لیورپول، آرسنال، نیوکاسل و بارسلونا همگی به او علاقه دارند.
امیر محمد کلانتری، فوتباللب – ابر رایانه اپتا لیورپول را با احتمال پیروزی 66.3% شانس اصلی این مسابقه معرفی کرد. این درحالیست که شاگردان دیوید مویس در 9 بازی اخیر، هیچ شکستی را متحمل نشدند.
نگاه کلی به نبرد لیورپول و همشهری خود
اورتون به دنبال این است که برای اولین بار از فصل 2020/21 در هر دو دیدار رفت و برگشت مقابل لیورپول، کیش و مات نشود. لیورپول تنها یک بار در 24 بازی خانگی اخیر خود در پریمیرلیگ مقابل اورتون شکست خورد و در کنار آن، 14 برد، 9 تساوی کسب کرد. قرمزها پنج بازی از شش بازی خانگی اخیر خود را پیروز از میدان خارج شدند.
از حواشی آخرین دربی در گودیسون پارک چه خبر؟
ضربه والی جیمز تارکوفسکی در واپسین لحظات بازی، پایان دراماتیکی را به آخرین دربی مرسی ساید در گودیسون پارک در فوریه گذشته بخشید.
اورتون با کسب تساوی 2-2 در دقایق پایانی، از لیورپولی 2 امتیاز گرفت که در مسیر قهرمانی بیستم خود است. به جرات میتوان گفت که تافیها در بیشتر دقایق آن دیدار تیم بهتری بودند، به طوری که شوتهای بیشتری (10 شوت در برابر 6 شوت لیورپول) داشتند و شانسهای گلزنی حریف را به 0.62 گل مورد انتظار (xG) محدود کردند. این کمترین مجموع xG بود که قرمزها در یک بازی این فصل لیگ داشتند.
بنظر میرسید که یک بار دیگر محمد صلاح ناجی پیروزی قرمزها شد تا اینکه جیمز تارکوفسکی با گلزنی در دقیقه 97:07 دومین گل دیر هنگام را به لیورپول در یک بازی پریمیرلیگی زد. البته این آمار برای زمانی است که اپتا از فصل 2006/07 شروع به ثبت دادهها کرد. آخرین گل دیرهنگام به لیورپول توسط رابین فن پرسی با پیراهن آرسنال در آوریل 2011 در دقیقه 97:10 بود.
درگیری های دیدار لیورپول و اورتون:
حتی بررسی طولانی توسط سیستم وار هم نتوانست از التهاب شور و حرارت گودیسون پارک بکاهد. در همین حال و پس از سوت پایان بازی، آتش خشم و نفرت بازیکنان دو تیم شعلهور شد. هنگامی که عبدولای دوکور برای تمسخر به سوی سکوهای لیورپولیها رفت، کرتیس جونز به نشانه اعتراض به سمت او دوید و با این بازیکن درگیر شد. این تنش و درگیری باعث شد تا مایکل اولیور هردو بازیکن را با کارت قرمز از زمین اخراج کند.
درگیریها به همینجا ختم نشد! هنگامی که آرنه اسلات و سیپکه هولشوف قصد داشتند نارضایتی خود را با داور مسابقه در میان بگذارند، با کارت قرمز ماکیل اولیور مواجه شدند.
کارت قرمز، یار همیشگی دربی مرسیساید
با احتساب کارت قرمز بازیکنان، دربی مرسیساید با 25 کارت قرمز، بیشترین کارت قرمز را نسبت به هر مسابقه دیگری در تاریخ پریمیرلیگ دارا است. همچنین اورتون به تنهایی 17 اخراجی که در برابر لیورپول دارد. این بیشترین تعداد اخراجی است که یک تیم در برابر تیم دیگر در این رقابتها خلق کرد.
آرنه اسلات اعتراف کرد که نباید در گودیسون آرامش خود را از دست میداد، هرچند که احساس میکرد تصمیمات عمدتاً به ضرر تیمش بود. این مربی هلندی امیدوار است که در بازی برگشت در آنفیلد انتقام بگیرد. لیورپول در حال حاضر تنها یک بار در قرن بیست و یکم در آنفیلد از اورتون باخته است.
پیروزی مقابل اورتون دیوید مویس چندان هم آسان نیست!
گفتن آسانتر از عمل کردن است. چرا که تیم دیوید مویس در 9 بازی اخیر متوالی لیگ شکست ناپذیر بوده است. این طولانی ترین سریال شکست ناپذیری برای اورتون از فصل 2016/17 تحت هدایت رونالد کومان است.
آخرین بار که نوار شکست ناپذیری های اورتون از این طولانیتر شد، دسامبر 2013 بود (10 بازی). آنها در فوریه 2010 نیز با نوار 9 بازی شکست ناپذیری در مقابل لیورپول قرار گرفتند که در نهایت با یک گل بازی را در آنفیلد واگذار کردند. دیوید مویس در آن زمان هدایت تافیها را بر عهده داشت.
لیورپول میخواهد از این بازی بهعنوان پلی برای بازگشت به روند پیروزیهای خود پس از حذف از لیگ قهرمانان و شکست در فینال جام اتحادیه، استفاده کند. با این حال، قرمزها با 12 امتیاز فاصله از آرسنال در صدر جدول لیگ قرار دارند و آماده و مشتاق هستند تا در خانه با حمایت هواداران به میدان بروند.
مویس، ناکام مطلق در مقابل لیورپول
مویس هیچکدام از 19 بازی خارج از خانهاش در پریمیرلیگ برابر لیورپول را نبرده است. این آمار بیشترین تعداد ناکامی در پیروزی در مقابل یک رقیب خاص در خارج از خانه است. دیوید مویس در مقابل چلسی نیز چنین آماری دارد. در اولین دوران مربیگری در اورتون، دیوید مویس 5 باخت و 6 تساوی در آنفیلد کسب کرد. آخرین آن در ماه می 2013 با نتیجه 0-0 بود.
وضعیت مصدومان اورتون
اورتون در هفتههای اخیر توانست برخی از بازیکنان خود را که دچار مصدومیت شدند را به تیم بازگرداند. هرچند هنوز مشخص نیست که آیا این بازی برای ایلیمان اندیایه، که در دیدار رفت دچار مصدومیت شد، و دوایت مکنیل خیلی زود خواهد بود یا خیر. این در حالی است که دومینیک کالورت لوین همچنان غایب است.
تساوی و ضربات ایستگاهی، قوت قلب تافی ها
اورتون تنها یک پیروزی از شش بازی اخیر خود کسب کرد (همراه پنج تساوی).
اورتون 41٪ از گلهای خود در این فصل لیگ را از ضربات ایستگاهی غیر از پنالتی (13/32) به ثمر رساند که بالاترین آمار در لیگ است. گل اول آنها توسط بتو در دیدار رفت در گودیسون پارک نیز از یک ضربه آزاد سریع خلق شد.
در مقابل، لیورپول کمترین سهم از گلهای خود در این فصل را از ضربات ایستگاهی غیر از پنالتی با تنها 6٪ (4/69) به ثمر رساند. با این حال، لیورپول نیازی به تکیه بر ضربات ایستگاهی ندارد.
رد پای ستاره لیورپول در دربی مرسی ساید
اصلیترین تهدید اورتون، محمد صلاح است. او در هفت دربی مرسیساید اخیر خود در لیگ برتر مستقیماً در هشت گل (شش گل و دو پاس گل) تاثیر داشت. او در بازی رفت در گودیسون پارک هم گل زد و هم پاس گل داد. تنها بازیکنانی که در هر دو بازی لیگ خود مقابل اورتون در یک فصل هم گل زدند و هم پاس گل دادند، کریس ساتن در فصل 1993/94 و آلن شیرر در فصل 1994/95 بودند. صلاح به دنبال ثبت این آمار است.
تنها استیون جرارد (9) بیشتر از صلاح (8) در دربیهای مرسیساید در لیگ گل زده است. با توجه به عدم قطعیت درباره قرارداد جدید وینگر مصری در آنفیلد، این ممکن است آخرین حضورش در این بازی مهم باشد، بنابراین او قصد دارد رکورد جرارد را پشت سر بگذارد.
وضعیت مصدومان لیورپول
آلیسون بکر و رایان گراونبرخ به دلیل مصدومیت، زودتر از بقیه اردوی تیم ملی را ترک کردند. اما بنظر میرسد هردوی آنها برای بازی در دسترس باشند.
کانر بردلی به تمرینات بازگشت اما احتمالاً این بازی خیلی برای او زود خواهد بود، بنابراین جرل کوانسا ممکن است به بازی در سمت راست دفاعی ادامه دهد بهویژه در غیاب ترنت الکساندر آرنولد که مصدوم است.
آمار نبرد لیورپول و اورتون
از 120بازی انجامشده در گودیسون پارک، تساوی 2-2 در فوریه باعث شد آمار قبل از بسته شدن درهای این استادیوم قدیمی در ماه می، برابر بماند: هر دو تیم 41 بار برنده شدند (و 38 مرتبه مساوی). اما در آنفیلد، آمار کاملاً یکطرفه است.
لیورپول در 3 بازی خانگی اخیر خود مقابل اورتون در لیگ برتر با نتیجه 2-0 پیروز شده است. آخرین باری که آنها بردهای پیاپی بیشتری در مقابل تافیها در بازیهای خانگی داشتند، بین سالهای 1990 تا 1994 بود (5 برد متوالی). همچنین، آنها در آن دوره هرگز این کار را بدون دریافت گل عملی نکردند.
در واقع، لیورپول تنها یکی از 24 بازی خانگی اخیر خود مقابل اورتون در لیگ برتر را باخته است (14برد، 9 تساوی) و در 5 بازی از 6 بازی اخیر در آنفیلد پیروز بود.
لیورپول اکنون 99 برد در این رقابت دارد. اگر این بازی را ببرند، پنجمین تیم در تاریخ لیگ انگلیس خواهند بود که 100 بار مقابل یک حریف خاص پیروز میشوند (آرسنال 111 برد مقابل اورتون، منچستریونایتد 106برد مقابل استون ویلا، لیورپول 103برد مقابل استون ویلا، آرسنال 100برد مقابل منچسترسیتی).
از سوی دیگر، دیوید مویس تنها 4 بازی از 38 بازی خود مقابل لیورپول در لیگ برتر را برده است (10 تساوی و 24 باخت) که درصد برد او فقط 10.5% است. بدترین رکورد او مقابل هر حریفی در این لیگ.
پیشبینی بازی لیورپول مقابل اورتون
از 65 دیدار پریمیرلیگی بین اورتون و لیورپول، 26 بازی با تساوی به پایان رسید که پس از چلسی مقابل منچستریونایتد (با 27 تساوی)، این رقابت بیشترین تعداد تساوی را در تاریخ لیگ دارد. جالب اینجاست که اورتون در این فصل نیز با 13تساوی، بیشترین تعداد مساوی را در بین تمام تیم های لیگ دارد و حتی در 4 بازی اخیرش نیز مساوی کرد.
اما مدل پیشبینی اپتا احتمال تساوی را پایین ارزیابی میکند و تنها در 18.8% از شبیهسازیهای داده محور، بازی با تساوی به پایان رسیده است.