امیرعلی مقدم،فوتبال لب – به گزارش اپتا در چند هفته آخر این فصل، ما به مدعیان کفش طلای لیگ برتر میپردازیم و چه چیزی ممکن است به هر یک از آنها برتری بدهد.
ارلینگ هالند – 25 گل
ارلینگ هالند با برنده شدن کفش طلا در فصل 23-2022 یک رکورد خارق‌العاده زد. در اولین فصلش در انگلیس، 36 بار دروازه را باز کرد و دلیل به دست آوردن 3 گانه برای منچستر سیتی بود.
خیلی‌ها پیش‌بینی کردند که ارلینگ هالند در این فصل بهتر هم بازی کند و رکورد خودش را برای بیشترین گل در یک دوره لیگ برتر افزایش بدهد؛ ولی این‌طور نبوده است. هرچند او هنوز برای برنده شدن کفش طلای این فصل در هفته های آخر، شانس زیادی دارد.
مطمئنا با استانداردهایی که هالند در فصل پیش تعیین کرد، شاید فصل 24-2023 برای او کمی غیر عادی بود. اما 21 گل در لیگ برتر با هیچ کس مطابقت ندارد و برای اکثر مهاجمان، وضعیت او یک موفقیت بزرگ است.
کول پالمر – 21 گل
پالمر در این فصل تاکنون عملکرد فوق‌العاده‌ای در چلسی نشان میدهد. در حالی که در سیتی نمی‌توانست استعداد واقعی خودش را نشان دهد، در استمفرد بریدج همه را شگفت‌زده کرد.
در آخرین بازی های این فصل، پالمر تقریبا موفق شد با هم‌تیمی قبلی خودش، هالند همگام شود. باید قبول کنید که موفقیت بسیار قابل توجهی است. با توجه به اینکه این اولین فصل پالمر به عنوان یک شروع کننده معمولی در این سطح است.
فراموش نکنیم که بیشتر گل های پالمر از روی پنالتی‌ها هست و گل‌های غیر ضربات ایستگاهی او نسبت به بقیه کمتر است. به هر حال پنالتی ها یک بخش کلیدی از بازی هستند و وقتی حرف از بردن کفش طلا میشود، همه‌ی گل‌ها امتیاز یک‌‌جور دارند.
الکساندر ایساک – 20 گل
با اینکه 24 سالش است، او هنوز عملکرد خیلی خوبی از وقتی که به نیوکاسل آمد، نشان میدهد. او میتواند یک سوپراستار باشد. او در حال حاضر خیلی فورم خوبی دارد.
ایساک هنوز پنچ گل برای رسیدن به هالند دارد اما ایساک در چند ماه گذشته با 9 گل در 8 بازی آخر، درخشید. او واقعا پیشرفت قابل توجهی در لیگ برتر به نمایش گذاشت و این در آمار او در رقابت کفش طلا تاثیر بسیار زیادی دارد.
این آمار نشان میدهد که او چقدر بازیکن قابل اعتمادی در پستش است. شما می‌توانید نامزد های زیادی برای رقابت بر سر توپ طلا نام ببرید، اما قطعا هیچکدام از آن ها دقت شوت در چهارچوب الکساندر ایساک را نخواهد داشت.
اولی واتکینز – 19 گل
واتکینز میتواند در کنار بردن کفش طلا، جایزه بهترین بازیکن فصل را هم به خانه ببرد. فیل فودن ممکن است در مورد این قضیه چیزی برای گفتن داشته باشد؛ به خصوص اگر سیتیزن‌ها عنوان قهرمانی را کسب کنند. به هر حال واتکینز به وضوح برای هر دو جایزه در رقابت است.
مهاجم انگلیسی بازی خود را زیر نظر اونای امری به سطح جدیدی رساند و بدون شک یکی از بازیکنان برجسته لیگ برتر در فصل 24-2023 هست و مسلما بهترین بازیکن.
فقط زمان نشان میدهد اما به طور کلی، هم تیمی‌های واتکینز به وضوح به او اعتماد دارند. او را به عنوان یک تهدید برای حریفان حساب میکنند زیرا او در یک سوم زمین عملکرد خیلی خوبی نشان میدهد و کسی نمی‌تواند جلوی او را بگیرد.
دومینیک سولانکه – 18 گل
سولانکه با 18 گل در این فصل، رکورد جدیدی را برای بیشترین گل زده توسط یک بازیکن بورموث در یک فصل لیگ برتر ثبت کرده است و از مجموع 16 گل جاشوا کینگ پیشی گرفته است.
بورموث شاید بهترین تیم در پریمیر لیگ نباشد و این شاید یک نقص بزرگی برای سولانکه نسبت به بقیه رقیبانش باشد ولی آنها تا به اینجا فصل خوبی زیر نظر آندونی ایراولا داشتند. آنها با برد مقابل برایتون به نیمه‌ی جدول صعود کردند.
بازیکن انگلیسی 16 گل غیر پنالتی به ثمر رسانده که فقط واتکنیز(19) و هالند(19) عملکردی بهتر از او داشتند. نکته دیگر، در دسترس بودن اوست. سولانکه تا کنون 3210 دقیقه برای بورنموث به میدان رفته! پنجمین بازیکن از لحاظ آمار در این فصل پریمیرلیگ!
محمد صلاح – 17 گل
این تصور وجود دارد که محمد صلاح بهترین فصل خود را پشت سر نمیگذارد؛ حداقل این اتفاق از زمانی افتاد که او با مصدومیت از رقابت‌های ملی آفریقا برگشت. این قابل درک است چون او هنوز در رقابت کفش طلا شرکت دارد و پنالتی‌زن منتخب لیورپول است.
علاوه بر آن، او بازیکن کلیدی لیورپول است که موقعیت‌های گل میسازد. لیورپول در این فصل 715 شوت زده است؛ منچسترسیتی در این فصل 641 شوت زده است و با این آمار قرمز‌ها بهتر هستند و این نشان دهنده‌ی نقش کلیدی ستاره‌ی مصری در تیم سرخ‌ها است.
وقتی حرف از پنالتی‌ها نباشد، صلاح(0.75) آمار امید گل در 90 دقیقه خوبی دارد که هالند(0.98)، ایساک(0.8)، کالوم ویلساون(0.78) از او بهتر بوده‌اند. مشکل صلاح این است که امید گل او(0.68) خیلی با امید گل در 90 دقیقه او خیلی مرتبط نیست.
آمار مدعیان این فصل لیگ برتر
همین‌طور که مشاهده می‌کنید، هالند در امید گل بهترین و دومین در گل در 90 دقیقه بوده است. ایساک با دومین بهترین میانگین، بهتر از پالمر در هر دو آمار است. کول پالمر و صلاح سومین و چهارمین بهترین آمار را دارند که بالاتر از واتکینز و سولانکه قرار دارند که آنها تقریبا آمار‌های یکی دارند.
امیر محمد کلانتری، فوتبال لب– طبق گزارش ها، آرنه اسلات، سرمربی فعلی فاینورد، برای سرمربیگری لیورپول از شروع فصل آینده انتخاب شده است. صحبت های زیادی وجود دارد که آیا «آرنه میتواند جای خالی کلوپ را پر کند ؟»
شکل کاری آرنه اسلات
این اجتناب‌ناپذیر است که هرکسی که می‌خواهد در آنفیلد سرمربیگری بکند با مرد کاریزماتیک آلمانی مقایسه نشود. در حال حاضر هیچ گزینه ای در بازار وجود ندارد که کارنامه ای مشابه با یورگن کلوپِ ۲۰۱۵ داشته باشد؛ ولی لیورپول سعی داشت تا گزینه ای مشابه او را به خدمت بگیرد. همانند یورگن کلوپ، آرنه اسلات نیز بازیکنی شایسته اما در عین حال نه چندان درخشان بود.
خیلی زود مشخص شد که دوران سرمربیگری او بسیار فراتر از چیزی خواهد بود که به پیش‌تر در زمین بازی ثبت کرده است . کسانی که این سرمربی هلندی و ۴۵ ساله را می‌شناسند، همواره از رابطه عالی او و همچنین خون‌گرمی و شوخی‌طبعی‌ای که هواداران و بازیکنان را شیفته خود می‌کند، صحبت میکنند.
ورزش مورد علاقه اسلات
آرنه اسلات یکی از علاقمندان بزرگ ورزش پدل است. او از مدیر ورزشی فاینورد خواست یک زمین پدل در مجموعه تمرینی باشگاه فاینورد بسازند. مدیران باشگاه برای انجام این کار یک شرط گذاشتند، قهرمانی در اردیویسه. پس از مدت کوتاهی و در فصل ۲۰۲۲/۲۳ در پی قهرمانی فاینورد در اردیویسه این زمین تاسیس شد. یورگن کلوپ نیز شیفته این ورزش است و خواهان اضافه شدن زمین پدل به مجموعه تمرینی آکسا بود.
کریر مربیگری آرنه اسلات
در سال ۲۰۱۷، به باشگاه آلکمار رفت تا به عنوان دستیار جان ون دن بروم کار کند. او در سال ۲۰۱۹ جانشین ون دن بروم به عنوان سرمربی شد.
در اولین فصل هدایتش، اردیویسه(لیگ هلند) به دلیل همه‌گیری ویروس کرونا متوقف شد. آلکمار در پایان بدلیل تفاضل گل کمتر نسبت به آژاکس، در رده دوم قرار گرفت.
تیم اسلات بر روی یک دفاع مستحکم متکی بود و تنها ۱۷ گل در ۲۵ بازی دریافت کرد، شش گل کمتر از آژاکس صدرنشین. در ۵ دسامبر ۲۰۲۰ او به دلیل تمرکز نکردن روی تیم و مذاکره با فاینورد، از هدایت این تیم برکنار شد. اسلات در دوران حضور خود در آلکمار آمار ۲.۱۱ امتیاز به ازای هر بازی در اردیویسه را ثبت کرد که یک رکورد در میان مربیان تاریخ این باشگاه بود.
ماجراجویی با فاینورد
اسلات در فاینورد جانشین دیک ادووکات شد و فاینوردی را تحویل گرفت که فصل قبل در اردیویسه هلند با ۲۹ امتیاز کمتر از آژاکس قهرمان، رتبه ای بهتر از پنجم کسب نکرد.
اسلات در اولین فصل حضور خود در این تیم برنده جایزه بهترین سرمربی فصل اردیویسه هلند شد، علیرغم اینکه در جدول پس از آژاکس اریک تن‌هاخ و آیندهوون سوم شد.
آنها همچنین به فینال لیگ کنفرانس اروپا رسیدند، و علیرغم اینکه تیم برتر میدان بودند، یک بر صفر از باشگاه رم تحت هدایت ژوزه مورینیو شکست خوردند.
قهرمانی لیگ بعد از جدایی بازیکنان کلیدی
فاینورد در تابستان ۲۰۲۲ چندین بازیکن کلیدی خود از جمله لوئیس سینیسترا، مارکوس سنسی، تایرل مالاسیا و فردریک اورسنس را از دست داد. با وجود این، آنها در فصل ۲۰۲۲/۲۳ به راحتی عنوان قهرمانی اردیویسه هلند را به دست آوردند و فصل را با هفت امیتاز بالاتر از تیم دوم جدول( آیندهوون) به اتمام رساندند. اسلات سومین مربی جوانی شد که فاینورد را به عنوان قهرمانی اردیویسه هدایت کرد.
فاینورد در طول فصل ۴۲ امتیاز خارج از خانه به دست آورد که بالاترین روند امتیازگیری این تیم در تاریخ باشگاه است. آنها همچنین در ۳۱ بازی متوالی اردیویسه گلزنی کردند که طولانی ترین روند آنها از سال ۱۹۶۱ (۳۷) است.
آنها در مرحله یک هشتم نهایی لیگ اروپا در مجموع شاختار دونتسک اوکراین را ۸ – ۲ حذف کردند و به مرحله یک چهارم نهایی لیگ اروپا رسیدند. در آنجا دوباره به سد مستحکم رم برخوردند و در مجموع با نتیجه ۴ – ۲ حذف شدند.
وضعیت فاینورد در فصل جاری
حال تنها سه مسابقه تا پایان این فصل اردیویسه برای برگزاری وجود دارد. افتخار جنوب با اختلاف ۹ امتیازی نسبت به آیندهوون، در رده دوم قرار دارد. ساکنان رتردام حداقل به دو برد و یک تساوی از سه بازی باقی مانده خود نیاز دارد تا مجموع امتیازاتش را با فصلی که قهرمان شدند برابر کنند.
فاینورد مانند فصل گذشته تنها در دو بازی لیگ شکست خورده است. آنها از ۳ دسامبر تاکنون متحمل شکست نشده‌اند.یکی از جنبه های دست کم گرفته شده فاینورد در این فصل این است که آنها در تمامی مسابقات عملکرد با ثباتی داشته اند.
فاینورد زیر ذره‌بین آمار
فاینورد در هر مسابقه شانس پیروزی بالایی در سایت های شرط بندی دارد. پیش‌بینی ها و محاسبات سایت اوپتا حاکی از آن است که فاینورد امسال باید صدرنشین و قهرمان لیگ می‌بود. در آمار منتشر شده از سوی اوپتا شانس قهرمانی فاینورد ۷۳.۵۹ و شانس قهرمانی آیندهوون ۷۳.۵۸ محاسبه شده است؛ اما عملکرد فوق العاده شاگردان آقای پیتر بوش معادلات را بهم ریخته است.
اسلات تجربه هدایت فاینورد در لیگ قهرمانان اروپای این فصل را نیز دارد. اگرچه تلاش های تیم او با ناامیدی به پایان رسید زیرا آنها در گروه خود پس از اتلتیکو مادرید و لاتزیو سوم شدند. آنها تنها دو برد خانگی (در مقابل لاتزیو و سلتیک) کسب کردند و چهار بازی دیگر خود را واگذار کردند.
با این حال، فاینورد تنها تیمی بود که در هر یک از بازی‌های گروهی UCL، شوت های بیشتری نسبت به حریف خود ثبت کرد. آنها اولین تیمی بودند که پس از منچستریونایتد در فصل ۲۰۱۵/۱۶ موفق به انجام این کار شدند در حالی که نتوانستند به مرحله حذفی مسابقات صعود کنند. آنها به پلی آف لیگ اروپا رفتند و در ضربات پنالتی دوباره از رم شکست خوردند.
آخرین روز های اسلات در فاینورد
فاینورد چند هفته پیش در خانه به مصاف آژاکسی رفت که در این فصل با فرم ایده آل خود فاصله دارد. شاگردان آرنه اسلات با برتری قاطعانه مقابل این تیم آماری شگفت انگیز از خود بر جای گذاشتند. آنها همچنین ۱۰ روز پیش موفق شدند در فینال جام حذفی هلند یک بر صفر نایمخن را شکست بدهند و قهرمان بشوند.
چرا لیورپول آرنه اسلات را می‌خواهد؟
مایکل ادواردز پس از مدتی دوری به لیورپول برگشت و مدیریت عملیات فوتبالی FSG را بر عهده گرفت. او چهره مهمی در آنفیلد است و بسیاری از ستاره‌های اصلی تیم موفق کلوپ توسط او به آنفیلد پیوستند. او رهبری استخدام مدیر ورزشی جدید را بر عهده داشت و ریچارد هیوز از بورنموث را برای این پست انتخاب کرد.
گزارش شده است که این زوج همراه با مدیر تحقیقات باشگاه، ویل اسپیرمن، فرآیند انتخاب سرمربی را بر اساس داده‌های آماری پیش می‌برند. پس به احتمال زیاد بررسی داده‌های آماری، اسلات را هم در صدر فهرست اولویت‌های آنها هدایت کرد.
لازم به ذکر است که دو تن از ستاره‌های سابق فاینورد، سنسی و سینیسترا (قرضی از لیدز یونایتد) توسط هیوز به بورنموث پیوستند؛ بنابراین به نظر می‌رسد که او قبلاً با کار اسلات و بازیکنان تیم او آشنا بوده است.
هوی متال فوتبال، مثل کلوپ
یکی از چشم‌نواز ترین داده‌ها میزان پرس فاینورد در دوران اسلات است. فصل گذشته، در میان باشگاه های ۱۰ لیگ معتبر اروپایی، تنها بنفیکا (۸.۴) در هربازی، میزان باز پس گیری توپ بیشتری در یک سوم پایانی حریف نسبت به فاینورد (۷.۸) داشته است.
برای لیورپول این آمار ۵.۷ برای هر بازی بود. منچسترسیتی (۷.۵) از این لحاظ در این فصل بالاتر از بنفیکا (۷.۰) فاینورد (۶.۹) و لیورپول (۶.۰) قرار دارد.
در گرافیک بالا می‌بینید که در لیگ هلند و پرمیرلیگ زمانی که یک تیم مالکیت را از حریف می‌گیرد به‌طور میانگین چقدر از دروازه خودی فاصله دارد.
این فاصله به طور میانگین برای فاینورد ۴۵.۲ متر و برای لیورپول در پرمیرلیگ ۴۴.۶ متر بوده است. این آمار نشان میدهد که سبک بازی تیم کلوپ و تیم آرنه اسلات از این نظر شباهت زیادی دارد.
لیورپول کلوپ یا فاینورد اسلات
لیورپول با ۳۵۳ گردش موثر توپ در ۴۰ متر پایانی زمین حریف از این حیث در پنج لیگ معتبر اروپایی رکورد دار است! همچنین از ۳۴۴ گردش موثر توپ فاینورد می‌توان به شباهت این دو تیم پی برد. فاینورد با ۵۴ شوت نهایی تنها ۶ شوت با لیورپول (۶۰ شوت نهایی) اختلاف دارد.
در این بین تنها آیندهوون عملکرد بهتری با ۳۵۴ گردش موثر، همراه با بیشترین شوت نهایی (۶۴) داشته. اما از لحاظ گلزنی تنها ۵ گل به ثمر رساندند که آمار تیمِ اسلات در این مورد به ۱۱ می‌رسد.
میانگین بیشترین پاس توسط حریف مقابل فاینورد روی عدد ۱۰.۲ است؛ نشانه دیگری از توانایی پرسینگ و بازپس‌گیری توپ بالای فاینورد. تنها دو تیم لیورپول و تاتنهام با ۸.۸ در پرمیرلیگ عملکرد بهتری از فاینورد دارند.
بر اساس مدل (نمودار) نکات مورد انتظار، با توجه به قهرمانی فاینورد در فصل گذشته و احتمالا عدم قهرمانی آن ها در این فصل، آن ها در این شاخص پیشرفت خوبی داشته اند؛ عدم توانایی در ارائه عملکردی فراتر از آمار هزینه ای بوده که آن ها پرداختند. به طور کلی در فصل ۲۰۲۲/۲۳ آن ها گل مورد انتظار ۶۶.۳ و گل خورده مورد انتظار ۳۰.۶ را به ثبت رساندند. اما در فصل جاری در حالی که ۳ بازی باقیمانده، آن ها گل مورد انتظار ۸۱.۷ و گل خورده مورد انتظار ۲۲.۲ را ثبت کرده اند!
آیندهوون با آمار گل مورد انتظار ۹۰.۱ تنها باشگاه در بین ده لیگ برتر اروپاست که آماری بهتر از فاینورد در این شاخص دارد و در آمار گل خورده مورد انتظار فقط اسلاویا پراگ با گل خورده مورد انتظار ۲۱.۷ عملکرد دفاعی بهتری نسبت به فاینورد دارد.
اسلات چگونه گزینه‌ی لیورپول شد؟
بر خلاف شایعات درباره تمایل لیورپول برای استخدام ژابی آلونسو (که اعلام کرد که در لورکوزن می‌ماند) و سپس مطرح شدن نام روبن آموریم، آنالیز و بررسی داده‌ها نشان میدهد سبک بازی تیم آرنه اسلات بیشتر از هر کس دیگری به سبک بازی لیورپولِ کلوپ نزدیک است. اسلات سیستم ۴-۲-۳-۱ یا ۴-۳-۳ را ترجیح می دهد. که البته ترکیبِ ۴-۳-۳ همان چیزی است که کلوپ در سال های اخیر در لیورپول از آن استفاده کرده است.
او دوست دارد تیمش مالکیت توپ را در اختیار داشته باشد. میانگین مالکیت توپ فاینورد در بازی های اردیویسه در فصل گذشته ۵۸.۹ درصد بود که این رقم در این فصل به ۶۲ درصد رسیده است. که کمی بیشتر از ۶۱.۴ درصد مالکیت لیورپول در این فصل است.
در تصویر بالا نواحی کنترلی فاینورد و لیورپول را مشاهده می‌کنید که بسیار شبیه همدیگر هستند. حتی فاینورد از این نظر نسبت به لیورپول عملکرد بهتری دارد! هر چند نباید فراموش کرد که رقبای تیم آرنه اسلات ضعیف‌تر از رقبای کلوپ در پرمیرلیگ هستند.
نیازهای آرنه اسلات در لیورپول
بسیار دیده شده است که اسلات در آلکمار و فاینورد از دابل پیووت در خط هافبک خود استفاده می‌کند. در لیورپول الکسیس مک‌آلیستر، واتارو اندو، کرتیس جونز، رایان گراونبرخ و ترنت الکساندر آرنولد می‌توانند بهترین ابزارهای او برای اجرای این سبک باشند.
اسلات به مدافعان کناری که جلو می‌روند و با ارسال توپ به روی دروازه حریف موقعیت ایجاد میکنند علاقه زیادی دارد. ترنت میتواند در این پست هم به کار او بیاید. در خط حمله اسلات شیفته مهاجم چپ‌پایی است که از سمت راست حرکت عرضی کرده و دروازه را هدف بگیرد.
صلاح، لوئیز دیاز، خاکپو و ژوتا همه می‌توانند خواسته او را در خط حمله برآورده کنند. برای پست ۱۰ بازیکنانی مانند دومینیک سوبوسلای، هاروی الیوت و فابیو کاروالیو به کار او خواهند آمد.
او دوست دارد با ایجاد چرخش میان پست ۱۰ خود و فوروارد راست تیمش، برای نفوذ دفاع راست خود فضا ایجاد کند. چه بازیکنی بهتر از آرنولد برای این کار وجود دارد ؟
ایمان راسخ سرمربی هلندی به جوانان
تا حدی به دلیل فروش منظم و پی در پی بازیکنان کلیدی و همچنین بخاطر نشان دادن ایمان خود به تمامی بازیکنان، اسلات از حمایت از بازیکنان جوان تر نمی ترسد.
زمانی که فاینورد در فصل ۲۰۲۲/۲۳ قهرمان لیگ شد، تنها ۵ بازیکن بالای ۲۵ سال تیم او حداقل ۱۱ بازی در اردیویسه انجام داده بودند! در مقایسه با این مورد آنها ۱۳ بازیکن زیر ۲۵ سال داشتند.
همانطور که در نمودار بالا می‌بینید، اسلات عمدتاً در این فصل به بازیکنان زیر ۲۴ سال اعتماد داشته است. فقط دروازه‌بان فاینورد، تیمون ولنروتر، تنها بازیکن بالای ۲۶ سالی است که حداقل در ۴۰ درصد بازی ها حضور داشته است.
این نوید خوبی برای تیم لیورپول است که تعدادی از بازیکنان جوان را در این فصل توسط کلوپ معرفی شدند. این کار تا حدودی به دلیل مصدومیت بازیکنان اصلی و از روی ضرورت بود. اما بازیکنانی مانند کانر بردلی، جرل کوانسا، بابی کلارک و جیدن دنز همگی در این فصل نشان دادند که شایسته حضور در تیم اصلی هستند و با آمدن اسلات شانس خوبی برای درخشش بیشتر خواهند داشت.
شرایط اسلات در لیورپول
اسلات همچنین تمایل دارد فصل را پر قدرت شروع کند؛ که با توجه به رقابت بالا در پرمیرلیگ، خبر خوبی برای طرفداران لیورپول خواهد بود. در آلکمار او در ۱۳ بازی از ۱۷ بازی اول خود در اردیویسه پیروز شد و ۲ تساوی و ۲ شکست را متحمل شد. در فاینورد نیز ۹ بازی از ۱۲ بازی اول خود را برد و ۱ شکست و ۲ تساوی بدست آورد.
اسلات انگلیسی را روان و سلیس صحبت می‌کند. حضور چندین هلندی مثل کاپیتان فندایک، خاکپو و گراونبرخ به هر چه سریع‌تر جا افتادن او در آنفیلد کمک خواهد کرد. همه چیز در مسیری قرار گرفته که به نظر می‌رسد آرنه اسلات، بر خلاف انتظار، میتواند خیلی سریع جای خالی یورگن کلوپ را پر کرده و به مرور به شخصیتی جذاب و محبوب مثل او تبدیل شود.
باید دید آیا بخت و اقبال با او یار خواهد بود یا اینکه لیورپول باید برای سال های آینده به دنبال گزینه مطمئن تری باشد ؟
شکیب معصومی، فوتبال لب– یورگن کلوپ، سرمربی آلمانی لیورپول، در دوران حضور خود در لیورپول توانست به تمامی جام های ممکن دست پیدا کند. لیورپول با کلوپ پس از سی سال فاتح لیگ برتر شد و پس از 15 سال موفق به قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا شد. آن ها در طی پنج سال به 3 فینال لیگ قهرمان رسیدند و دو بار با یک امتیاز کمتر از منچسترسیتی در لیگ دوم شد.
در نگاه اول، دوران کلوپ در لیورپول، چیزی جز افتخار و درخشش نبوده! با این حال نقد هایی به شخص یورگن کلوپ وارد است که همواره پشت بازی جذاب و جام های یکی در میان او پنهان می شود. در این مقاله به بررسی عوامل عدم کسب افتخارات بیشتر و شکست های بدموقع لیورپول خواهیم پرداخت.
وفاداری بیش از حد به بازیکنان
در اولین فصل حضور در لیورپول، قرمز های بندر با هدایت یورگن کلوپ به فینال لیگ اروپا رسیدند. جایی که باید با سویا به سرمربیگری اونای امری برای کسب دومین جام معتبر اروپایی می جنگیدند. در نیمه اول بازی آلبرتو مورنو با اختلاف خیلی زیاد بدترین بازیکن زمین بود، با این حال یورگن کلوپ دست به تغییر بازیکن یا تاکتیک نزد تا فینالی که لیورپول مستحق پیروزی در آن بود را سویا ببرد.
مشابه مثال فوق، در فصل های مختلف بار ها پیش آمده که بازیکنان مورد علاقه یورگن کلوپ از جمه ترنت الکساندر آرنولد، محمد صلاح، بابی فیرمینو و… به هیچ عنوان فرم خوبی را تجربه نمی کردند. با این حال کلوپ حاضر به نیمکت نشین کردن آن ها حتی برای یک بازی نمی شد. ثمره این تصمیمات کلوپ قربانی شدن بازیکنانی نظیر ژردان شکیری، نکو ویلیامز و دنیل استوریج و مصدومیت های کوتاه و بلند مختلف بازیکنانی نظیر بابی فیرمینو بود.
خرید های اشتباه کلوپ
یکی از نقاط قوت لیورپول از زمان خرید توسط گروه fsg تصمیم گیری نقل و انتقالات توسط تیم تخصصی بود. زمانی که کلوپ به لیورپول پیوست مایکل ادروادز در باشگاه به مقام مدیر ورزشی ارتقا یافت. در دوران همکاری این دو نفر تا پیش از جدایی مایکل ادواردز در سال 2020، این دو نفر کشمکش های فراوانی با یکدیگر داشتند. یورگن کلوپ برای پست وینگر به دنبال یولیان برنت و جولیان درکلسر بود اما مایکل ادواردز اقدام به خرید صلاح و مانه کرد. نبی کیتا یکی دیگر از خرید های ناموفق لیورپول به درخواست مستقیم شخص یورگن کلوپ جذب شد. در سمت دیگر می توان از اندی رابرتسون، ویرجیل فندایک و بابی فیرمینو به عنوان خرید های مستقیم مایکل ادواردز در فصول مختلف اشاره کرد.
پس از جدایی مایکل ادواردز، کلوپ قدرت بیشتری در باشگاه گرفت. در هر بحث نقل و انتقالاتی یا مرتبط با تیم اصلی حرف اول را می زد. در این دوره لیورپول خرید های بی نهایت اشتباه داشت. داروین نونیز، تلنتی بود که برای او هزینه یک ستاره پرداخت شد. کودی گاکپو بازیکنی بود که هیچ جایی در تاکتیک لیورپول نداشت. لوییز دیاز علیرغم تکنیک بالا و چشم نواز از آگاهی محیطی، دوندگی و کیفیت پرس پایینی برخوردار است. دومینیک سوبوسلای وینگر و پست 10 برای بازی در رول انکرمن خریداری شد! همه این بازیکنان خرید های نه چندان عاقلانه یورگن کلوپ بودند.
تعلل در تغییر اسکواد
یکی از ویژگی های بارز لیورپول یورگن کلوپ، افت مقطعی قابل توجه بعد از یک بازه خوب بوده. افت ها و شکست هایی که همواره به دلیل افت بدنی یا عدم کیفیت بازیکنان حاصل شده. اشتباهات لوریس کاریوس در فینال کیف، بحران دفاع وسط و جذب فوری کاباک و بن دیویس در سال 2021، ناتوانی خط هافبک در حفظ توپ در سال 2023 و هدر دادن بی نهایت موقعیت ها در فصل جاری نمونه هایی از تعلل سرمربی برای تغییر اسکواد و بازی دادن به بازیکنان جدید بود که هربار پس از از دست رفتن یک فصل و جام، یورگن کلوپ تصمیم گرفت با کادر مدیریت باشگاه برای خرید بازیکن یا بازی دادن به بازیکنان جدید همکاری کند.
مقاومت کلوپ در برابر بازیکن جدید
بعد فصل عالی ۲۰۱۹/۲۰ و قهرمانی در انتهای فصل اصلا خوب نبود. هندرسون برای تمدید درخواست مبلغی نامعقول داشت که ادواردز و باشگاه اصلا موافق نبودند و ادواردز بر اساس داده‌ها به کلوپ هشدار داده بود. مدیر ورزشی وقت باشگاه اعتقاد داشت که وقت فروش میلنر و هندرسون و واینالدوم فرا رسیده اما با مقاومت یورگن کلوپ و حمایت وی از این بازیکنان، قرارداد هندرسون تمدید شد و واینالدوم فروخته نشد که نتیجه این مسئله جدایی رایگان واینالدوم و فصول انتهایی ضعیف هندرسون و میلنر در لیورپول بود.
مایکل ادواردز، برونو گیمارش از لیون، جود بلینگام از دورتموند، رایان گراونبرخ از آژاکس را برای خط هافبک پیشنهاد داده بود. پس از جدایی وی از باشگاه، ایان گراهام، دیتاساینتیست وقت لیورپول، انزو فرناندز از ریوپلاته، متئوس نونس از بنفیکا را به همراه گیمارش و بلینگام به یورگن کلوپ پیشنهاد کرد که همگی توسط یورگن کلوپ رد شدند. اختلافی که موجب جدایی ادواردز و کادر وی از باشگاه شد و در نهایت سرنوشت بازیکنان مذکور قابل رویت است.
کلوپ اورتینکر مثل پپ
یورگن کلوپ، بارها دست به تصمیم گیری های عجیبی زده که نتیجه ی آن چیزی جز شکست نبوده. استفاده از چمبرلین در سال 2022 به عنوان فالس ناین، بازی دادن به واینالدوم و جو گومز به جای فیرمینو و آرنولد آماده در شکست 3-0 مقابل بارسلونا، بازی دادن به کیتای تازه از مصدومیت برگشته به جای تیاگوی آماده در بازی یک چهارم نهایی مقابل رئال مادرید از مثال های بارز این مسئله هستند.
مسلما هر مربی اختیار کامل تصمیم گیری در مورد ترکیب اصلی خود را دارد و همانطور که پپ گواردیولا پس از تصمیم به عدم استفاده از بازیکن پست 6 در فینال چمپیونزلیگ غافله را به چلسی توماس توخل باخت، یورگن کلوپ نیز با باخت های گاه و بی گاه تاوان تصمیمات تاکتیکی نوین خود را داده. در سمت مقابل تصمیماتی مانند اینورتد فولبک بازی کردن آرنولد و استفاده از فالس ناین از تصمیمات موفق و پر ریسک یورگن کلوپ بوده اند اما مسئله تعدد تصمیمات و ریسک های ناموفق بسیار زیاد او در فصل های مختلف است.
کادرفنی چمپیونشیپی
همانقدر که یورگن کلوپ سرمربی فوق العاده ای است، کادرفنی او را مربیان بد و بی کیفیتی تشکیل می دهند. پپ لیندرز، کمک مربی اول، یک تجربه سرمربیگری ناموفق در کارنامه خود دارد. از زمانی که لیندرز جانشین ژیلکو بواچ در کادرفنی لیورپول شد، آن ها دیگر قادر به عبور از سد لو بلاک نیستند. تاکتیک دفاعی آن ها وابستگی زیادی به بازیکنان دارد که این بیانگر ضعف تاکتیک به طور کلی است.
مارکوس کرونمایر، مربی بدنساز لیورپول، احتمالا یکی از اصلی ترین کابوس های فن بیس این تیم است. کرونمایر پیش از لیورپول در بایرن مونیخ مشغول فعالیت بود. او آنقدر ضعیف عمل کرد که با درخواست شخص پپ گواردیولا از باشگاه اخراج شد. سال 2017 کرونمایر با درخواست مستقیم شخص یورگن کلوپ به لیورپول پیوست. از زمان استخدام کرونمایر، لیورپولی ها تا کنون 5 مصدومیت رباط صلیبی و یک مصدومیت لگن ثبت کرده اند! میانگین هر فصل 7 بازیکن مختلف مصدومیت همسترینگ را تجربه کرده اند و در هر فصل 4 مصدومیت بلند مدت مچ پا را بازیکنان در این باشگاه تجربه کردند.
بدترین مربی تاریخ!
اما فاجعه اصلی کادرفنی در جای دیگری قرار دارد! مربی پرسابقه گلر های تیم، جان اچتربرگ! جان اچتربرگ سال 2009 به لیورپول پیوست. در ابتدای کار او در لیورپول، پپه رینا، برنده سه دستکش طلا، افت شدیدی کرد. با افت رینا و جدایی او، یکی از بهترین شوت استاپر های لیگ و کسی که به همراه کورتوا از او به عنوان آینده بلند مدت خط دروازه بلژیک از او یاد می شد به لیورپول پیوست. همزمان با مینیوله، دو تلنت گلری، آدام بوگدان آینده دروازه مجارستان و دنی وارد کسی که از او به عنوان بهترین تلنت گلری تاریخ ولز یاد می شد به تیم اصلی لیورپول پیوستند. سرنوشت هرسه نفر یک کریر ضعیف در لیورپول بود.
پس از مینیوله، لیورپول در رقابت با بایرن مونیخ و بارسلونا موفق به جذب گلری شد که رسانه های آلمانی به او لقب نویر آینده را می دادند، لوریس کاریوس!! کاریوس در اولین بازی های خود برای لیورپول، با پاس های بلند فوق العاده و دایو های بلند، خود را در دل لیورپولی ها جا کرد. با گذشت مدتی، اشتباهات سلسه وار کاریوس شروع شد و فینال کیف آخرین بازی او در لیورپول بود.
بعد از فینال کیف، آلیسون بکر گلر رم با قیمت بالایی به لیورپول پیوست. یک فصل بعد از آلیسون، آدریان سن میگل یکی از گلر های باکیفیت فصول گذشته لیگ به صورت آزاد به لیورپول پیوست. همزمان با این دو کلهر، دروازه بان مستعد آکادمی به تیم اصلی آمد. نتیجه کار اچتربرگ عدم رشد کلهر، اشتباهات متعدد آدریان و افت آلیسون بود که بعدا زمانی که تافارل به صورت پاره وقت به کادر لیورپول پیوست آلیسون توانست به فرم خوب خود بازگردد.
ایلیا بهزاداول، فوتبال لب-با رسیدن به هفته‌های پایانی لیگ برتر انگلیس، کورس برای رسیدن به عنوان قهرمانی در حساس‌ترین حد ممکن قرار دارد و آخرین رقابت رودرروی سه تیم مدعی، برای کسب عنوان قهرمانی حیاتی خواهد بود.
پس از گذشت ۱۰ هفته از این فصل لیگ برتر انگلیس، تاتنهام تیم صدرنشین مسابقات بود و آرسنال و منچسترسیتی با دو امتیاز کمتر پشت سر آنها قرار داشتند و لیورپول نیز با یک امتیاز کمتر، در رده چهارم ایستاده بود. اگر اشتباه مهلک و جنجالی VAR در رد کردن گل لوییز دیاز مقابل تاتنهام را در نظر نگیریم، ترکیب سه تیم بالایی جدول به همان شکلی بود که اکنون و در فاصله ۱۰ هفته تا پایان لیگ وجود دارد. این موضوع به ما چه چیزی را می‌گویید؟ اینکه هر سه تیم رقابت نزدیکی دارند، در طول فصل ثبات خود را حفظ کرده‌اند و شاید در لیگ‌های مدرن فوتبال امروزی، نمی‌توان اختلاف زیادی را در بالای جدول ایجاد کرد.
سابقه کورس قهرمانی
برای تبدیل شدن این کورس قهرمانی به یک رقابت تاریخی و پر پیچ و خم، شگفتی‌ها و اتفاقات دور از انتظار در هفته‌های پایانی نقش مهمی را ایفا می‌کند. در فصل ۱۹۷۱/۱۹۷۲، دربی کانتی در شرایطی توانست عنوان قهرمانی سطح اول فوتبال انگلیس را از آن خود کند که لیدز و لیورپول، دو رقیب آنها برای کسب عنوان قهرمانی نتوانستد در سه بازی آخر فصل به پیروزی برسند. در آن زمان به طور معمول تیم‌های حاضر در کورس قهرمانی، در سه یا چهار مسابقه از ۱۰ دیدار پایانی خود امتیاز از دست می‌دادند اما در فصل سخت ۲۰۱۸/۲۰۱۹ که منچسترسیتی و لیورپول برای قهرمانی رقابت کردند، هر دو تیم ۹ دیدار پایانی خود را با برد پشت سر گذاشتند.
این بردهای متوالی، یکی از نتایج و مشکلات تفاوت وضعیت مالی تیم‌های مختلف لیگ برتر انگلیس در عصر امروز است. وقتی که تیم‌ها برای قهرمانی به بیش از ۸۵ و گاهی اوقات ۹۰ امتیاز نیاز دارند، دیگر فضایی برای بازگشت و درجا زدن تیم‌ها مانند روزهای دهه ۷۰ وجود ندارد.
وضعیت این فصل
با این حال هر سه تیم حاضر در کورس قهرمانی در پایان فصل پشیمانی‌های خود را خواهند داشت، سیتیزن‌ها به این فکر میکنند که چطور به ولورهمپتون باختند، چهار امتیاز را مقابل چلسی از دست دادند و چطور برد خانگی مقابل کریستال پالاس را با دریافت کردن دو گل لحظه آخری تقدیم کردند. در سمت دیگر، لیورپول نگاهی به تساوی مقابل لوتون و بازی بدون گل خانگی مقابل منچستریونایتد در شبی که ۳۴ شوت بدون گل زده داشتند خواهد داشت. همچنین آرسنال امتیازات مهمی را در دوران سال جدید با شکست مقابل وستهم و فولام از دست داد؛ نشانه‌های خوبی از اینکه بردها آسان به دست نمی‌آیند.
آخرین بار که کورس قهرمانی لیگ برتر انگلیس با حضور سه تیم و نزدیک به شرایط فعلی بود، به سال ۲۰۱۰ برمی‌گردد. وقتی که چلسی کارلو آنچلوتی در یک دیدار خانگی با نتیجه ۴ بر ۲ مغلوب منچسترسیتی شد و در فاصله ۱۰ بازی تا پایان لیگ، منچستریونایتد را با یک امتیاز اختلاف در صدر جدول قرار داد و آرسنال نیز با دو امتیاز کمتر در رده سوم حضور داشت.
توپچی‌ها با تساوی مقابل برمینگهام و شکست برابر تاتنهام و ویگان از کورس خارج شدند! در حالی که چلسی با پیروزی در ۸ مسابقه از ۹ رقابت پایانی، علی‌الخصوص پیروزی حیاتی ۲ بر ۱ مقابل منچستریونایتد در اولدترافورد به عنوان قهرمانی رسید. آبی‌های لندن با یک امتیاز بیشتر از شیاطین سرخ وارد هفته پایانی رقابت‌ها شدند و میزبان ویگان بودند؛ در طرف مقابل، منچستریونایتد نیز از استوک سیتی پذیرایی می‌کرد. با وجود هیجان بالای هفته پایانی، این احساس وجود داشت که پیروزی دو بر صفر چلسی مقابل لیورپول در هفته ماقبل پایانی، تکلیف قهرمان لیگ را مشخص کرده. پیروزی چهار بر صفر تیم سرالکس فرگوسن مقابل استوک، فایده‌ای برای آنها نداشت چرا که چلسی با هشت گل ویگان را درهم کوبید و عنوان قهرمانی را از آن خود کرد.
در کورس این فصل نیز خطر یک هفته آخر کم‌هیجان با شرایط مشابه سال ۲۰۱۰ وجود دارد. آرسنال، سیتی و لیورپول به ترتیب در خانه با تیم‌هایی بازی میکنند که احتمالاً هیچ انگیزه‌ای برای کسب نتیجه ندارند: اورتون، ولورهمپتون و وستهم. به همین دلیل، رقابت یکشنبه هفته آینده بین سیتی و آرسنال اهمیت بالایی خواهد داشت؛ حتی اگر حدود یک چهارم از فصل باقی مانده باشد. با وجود اینکه هر سه تیم در ۱۰ بازی آینده با استون ویلا و تاتنهام بازی میکنند، این آخرین دیدار از ۶ تقابل بین سه مدعی اصلی قهرمانی خواهد بود. سیتی سفر سختی به لندن برای تقابل با تاتنهام خواهد داشت اما این تنها تقابل نسبتاً دشوار آنها در ۹ دیدار آینده خواهد بود و با توجه به فاصله یک امتیازی سیتیزن‌ها تا صدر، آنها را به مدعی اول قهرمانی تبدیل می‌کند. به همین دلیل دو هفته پیش در آنفیلد این احساس وجود داشت که آنها برای کسب عنوان قهرمانی، حتماً باید مقابل سیتی به پیروزی برسند.
کورس قهرمانی فصل گذشته
سال گذشته و با برگزاری جام جهانی در میانه فصل، روند پیروزی تیم‌ها برای کسب عنوان قهرمانی خیلی زود آغاز شد؛ وقتی آرسنال مقابل استون ویلا و بورنموث در دو بازی دشوار به برتری رسید، این احساس وجود داشت که آنها در مسیر همواری برای قهرمانی قرار گرفته‌اند اما هنوز یک سوم از فصل باقی مانده بود.
وقتی به رقابت تعیین‌کننده قهرمانی بین آرسنال و سیتی در ماه آوریل رسیدیم، سه تساوی متوالی توپچی‌ها آنها را از کورس قهرمانی حذف کرده بود. در این فصل اما رقابت دو تیم زمانی برگزار میشود که رقابت برای قهرمانی هنوز زنده است؛ سیتی در تیم‌های موسوم به «بیگ سیکس» تنها مقابل منچستریونایتد پیروز شده، حتی اگر این «بیگ سیکس» را به شش تیم برتر جدول تغییر دهم، دو تساوی مقابل چلسی جایش را به شکست یک بر صفر مقابل استون ویلا میدهد. شاگردان گواردیولا در ۲۲ بازی قبلی خود با رکورد ۱۹ برد شکست‌ناپذیر بوده‌اند اما نشانه‌هایی از آسیب‌پذیری در تیم فصل سیتی وجود دارد؛ نشانه‌هایی که پس از عملکرد این تیم در نیمه دوم رقابت با لیورپول در آنفیلد افزایش هم یافته است. آرسنال نیز در این فصل دو بار مقابل سیتی به برتری رسیده، یک بار در ضربات پنالتی سوپرجام و یک بار در دیدار رفت با تک گل گابریل مارتینلی.
آرسنال که در ماه ژانویه از جام حذفی حذف شده، در حالی پا به این مسابقه حساس می‌گذارد که ۱۸ روز استراحت کرده است. از طرفی، پس از هشت برد متوالی در لیگ و رسیدن به جمع هشت تیم پایانی لیگ قهرمانان اروپا، این وقفه در زمان بدی گریبان‌گیر آرسنال شده است. برد دشوار آنها در نیمه دوم رقابت با برنتفورد در حالی که بازی را تحت کنترل داشتند، نشان داد که آرسنال همچنان یک تیم احساسیست؛ چه از بعد مثبت و چه از بعد منفی، حفظ روحیه و اعتماد به نفس برای آنها کلیدی خواهد بود. دیدار مقابل برنتفورد، آخرین مسابقه لیگ در روند فوق‌العاده آنها پس از امتیازات از دست رفته کریسمس بود؛ روندی که با روتین و ایده‌های جدید در ضربات کرنر و شروع مجدد، میتواند در ادامه فصل تعیین‌کننده باشد.
با رقابت مقابل برایتون، ولورهمپتون، تاتنهام و منچستریونایتد در هفته‌های آتی، آرسنال احتمالاً سخت‌ترین برنامه را بین سه تیم مدعی قهرمانی دارد. حتی با وجود عملکرد فوق‌العاده از ماه فوریه تاکنون، آیا شما می‌توانید به آنها اعتماد بکنید که مانند رقابت مقابل وستهم و فولام پایشان نلغزد و امتیاز از دست ندهند؟ آرسنال اما فرصتی دارد که لیورپولی‌ها از آن بهره‌مند نیستند؛ فرصت ضربه زدن مستقیم به یک رقیب در کورس قهرمانی. بردن در دیدار روز یکشنبه، آن هم در ورزشگاهی که آنها نتوانستند برای ۹ سال طعم برد را تجربه کنند و موج سرخوشی و روحیه بالای حاصل از آن، میتواند برای بردن جام به خانه آرسنال کافی باشد.
برای شنیدن تحلیل‌های صوتی هفتگی در پادکست فوتبال لب، از این لینک به ما گوش کنید!
منچستریونایتد اولین فصل اریک تن هاخ را با کسب مقام سوم و یک جام به پایان رساند، اما کجا میتواند در تلاش خود برای تبدیل شدن به رقبای واقعی عنوان قهرمانی پیشرفت کند؟
محمدرضا حیدری,فوتبال لب-فصل اول اریک تن هاخ به عنوان سرمربی منچستریونایتد را باید به طور کلی یک فصل مثبت دید. مطمئناً عالی نبود، اما فراتر از ضربات تلخ منچسترسیتی، لیورپول و برنتفورد و سقوط وحشتناک لیگ اروپا در برابر سویا، بدون شک نشانه‌هایی از پیشرفت وجود داشت.
حتی اگر برای لحظه ای فوتبال واقعی را نادیده بگیرید، تن هاخ در منچستریونایتد با کنار گذاشتن بازیکنانی مانند کاپیتان هری مگوایر و کریستیانو رونالدو قدرت خود را نشان داد. خروج دومی نیز به خوبی روی سرمربی تیم منعکس شد زیرا مهاجم سابق پرتغالی از نظر عملکرد، نگرش و طغیان قابل توجهش در آستانه جام جهانی مشکل ساز شده بود. مرد هلندی همچنین کاری را انجام داد که در آن زمان غیرقابل تصور به نظر می رسید و مارکوس راشفورد را به دلیل یک موضوع انضباطی کنار گذاشت.
البته، اگر یونایتد در این مسیر نشانه‌هایی از بهبود نشان نمی‌داد، آن موقعیت‌ها بسیار بدتر می‌شد. مسلماً، برخی ممکن است پیشنهاد کنند که با توجه به فصل‌های ناامیدکننده لیورپول، چلسی و تاتنهام، در زمینی ضعیف به لیگ قهرمانان اروپا صعود کردند، اما منچستریونایتد 17 امتیاز (75) بیشتر از سال قبل کسب کرد. مجموع آنها آن را به دومین فصل برتر باشگاه از زمان خروج سر الکس فرگوسن تبدیل کرد (در فصل 18-2017 پشت سر 81 امتیاز)، و فراموش نکنیم که آنها همچنین با موفقیت در جام اتحادیه به خشکسالی شش ساله جام پایان دادند.
با این حال، آنها همچنان فصل لیگ برتر را با 14 امتیاز اختلاف نسبت به منچسترسیتی به پایان رساندند. بنابراین، بله، آنها در منچستریونایتد پیشرفت کردند و این قابل بحث نیست. اما این پایان بازی نیست. هنوز کارهای زیادی باید انجام شود تا یونایتد به عنوان رقیب واقع گرای سیتی و به طور بالقوه حتی آرسنال در نظر گرفته شود.
بازیسازی از عقب
تجزیه و تحلیل عادات پاس‌های منچستریونایتد در خارج از خط دفاعی یک موضوع داغ در طول فصل بوده است، اما ارزش آن را دارد که دوباره مورد توجه قرار گیرد، زیرا مسلماً این منطقه‌ای است که آنها می‌توانند حتی بدون انجام کار زیادی به دستاوردهای قابل توجهی برسند.
بسیار خوب، این ممکن است یک برداشت کمی ساده از آنچه برای خرید و ادغام یک دروازه بان جدید لازم است باشد. اکثر کارشناسان و هواداران منچستریونایتد موافق هستند که احتمالاً زمان جدایی از داوید دخیا فرا رسیده است. روی کین معتقد است که آنها باید “به سرعت از او دور شوند”. آنها حتی این فرصت را دارند که این کار را بدون پرداخت پول یا پرداخت دستمزدهای آینده انجام دهند زیرا قرارداد او در پایان ژوئن به پایان می رسد.
تمام سروصداهای تن هاخ پیش از این حاکی از آن بود که او مایل است دخیا باتجربه را حفظ کند و شاید آنها قرارداد جدیدی را منعقد کنند و او را متقاعد کنند که شرایط را به شدت کاهش دهد. اما آنها همچنان باید دروازه بان جدیدی بیاورند که به هر حال با توپ در پایش راحت تر باشد.
دخیا در سطح ساوتهمپتون
دخیا در این فصل 735 پاس در نیم فصل خود به ثبت رساند که 12 درصد از آنها نتوانست به هم تیمی برسد. این ممکن است نگران کننده به نظر نرسد، اما میانگین لیگ برتر 11٪ بود (دروازه بان هایی با حداقل 1000 دقیقه بازی). و برای زمینه بیشتر، آلیسون (5.8٪) و برند لنو (4.8٪) بهترین رکوردهای این فصل را داشتند.
در میان همین گروه از دروازه بانان، 12 نفر میانگین پاس کوتاه تری نسبت به دخیا (29.75 متر) داشتند. این امر نشان دهنده این واقعیت است که او همچنان تمایل به بازی بلند دارد، علیرغم اینکه تن هاخ به وضوح به بازیکنانش دستور می دهد که سعی کنند آن را از عقب بازی کنند. مشاهده اینکه دخیا پاس‌های کوتاه خطرناک‌تر را به‌ویژه پس از ترس یا خطا نادیده می‌گیرد، بسیار عادی شده است.
این بدان معنا نیست که پاس بلند یا مستقیم نمی تواند خطری ایجاد کند. یونایتد در این فصل بیش از هر تیم دیگری در لیگ برتر حملات مستقیم (102) و گل از چنین موقعیت‌هایی (9 گل) را به ثبت رساند، بنابراین مطمئناً دلایلی وجود دارد که گاهی اوقات توپ را سریع به جلو برسانیم. اما عملکرد آنها در این زمینه بیشتر به بازیکنان توپ میانی آنها و افرادی مانند راشفورد مربوط می شود تا دخیا.
جانشین دخیا
بنابراین، منچستریونایتد به دنبال چه کسی می تواند باشد؟ کسی که به شدت با آن مرتبط بوده اند، دیوگو کاستا از پورتو است. این ملی پوش پرتغالی مطمئناً دروازه بان خوبی است و به طور میانگین هر 90 دقیقه 0.6 توپ های بلند را جمع می کند، که او را در رده 24 در میان 158 دروازه بان با حداقل 1000 دقیقه بازی در هفت لیگ برتر اروپایی در فصل گذشته قرار می دهد. او همچنین یک هم تیمی با 92.4 درصد پاس در نیمه خود پیدا می کند که علیرغم میانگین پاس های طولانی بیشتر در 90 دقیقه (14.9 به 13.7) پیشرفت قابل قبولی نسبت به دخیا است.
با این حال، کاستا ارزان نخواهد بود – احتمالاً بیش از 60 میلیون پوند هزینه دارد – و او در حال حاضر در سطح پایین تر از لیگ برتر بازی می کند، بنابراین نتیجه گیری بیش از حد دشوار است. گزینه دیگر می تواند آندره اونانا از اینتر باشد که زیر نظر تن هاخ در آژاکس بازی می کرد. این ملی پوش کامرونی به شدت با نقل مکان های دیگر در انگلیس، یعنی چلسی مرتبط بوده است و شایعه شده است که با قیمتی حدود 50 میلیون پوند در دسترس خواهد بود. اتلتیک روز جمعه ادعا کرد که منچستریونایتد در حال بررسی این بازیکن 27 ساله است.
اونانا پرریسک اما مناسب
اونانا ریسک می کند اما دروازه بان خوبی است که با توپ بازی می کند. در میان همان گروه دروازه‌بانی که قبلاً ذکر شد، فقط 15 نفر توانستند دقت پاس 93.8 درصدی خود را در نیمه‌ی خود بهتر کنند و فقط سه نفر از آنها بر اساس هر 90 دقیقه بیشتر تلاش کردند (27.0). پپ گواردیولا، سرمربی منچسترسیتی، قبل از فینال لیگ قهرمانان اروپا، او را برای تمجید از او متمایز کرد و گفت: «[اینتر] از نظر ظاهری واقعاً خوب عمل کرده است، مهم این نیست که چقدر خوب دفاع می کنند. این خوب است که آنها در انتقال و ارتباط با مهاجمان خوب هستند. آنها روند بسیار خوبی دارند، از اونانا شروع می کنند، یک دروازه بان استثنایی در ترکیب – یکی از بهترین های جهان در حال حاضر.”
شجاعت و اعتماد به نفس اونانا در آن زمان از ویژگی های عملکرد او در آن مسابقه بود که در چند نوبت زمانی که برش از مطبوعات سیتی عبور می کرد، باور قابل توجهی را نشان داد. سبک اونانا برای همه مناسب نیست، به همین دلیل ریگوبرت سونگ، سرمربی کامرون، او را پس از اختلاف نظر در مورد تمایل دروازه بان به ریسک کردن، از جام جهانی به خانه فرستاد. با این حال او می تواند یک تغییر دهنده بازی برای منچستریونایتد باشد.
ضربات ایستگاهی
اگرچه این یک نقطه ضعف شناخته شده برای یونایتد است، بسیاری از مردم ممکن است ندانند که در این فصل چقدر در ضربات ایستگاهی ضعیف بودند. تاثیرگذار بودن در ضربات ایستگاهی ممکن است مانند بازی کردن شدید از عقب، یا خفه کردن حریف با پرس شدید خفه کننده، شیک نباشد، اما بدیهی است که می‌توانند منبعی حیاتی برای گل‌های اضافی باشند.
سیزده تیم از 20 تیم فصل گذشته لیگ برتر موفق به زدن حداقل 10 گل از روی ضربات ایستگاهی شدند. برای منچستریونایتد فقط 5 بود که بدترین رکورد در لیگ برتر بود.
اهداف مورد انتظار آنها (xG) در ضربات ایستگاهی کمی بالاتر بود (9.8)، بنابراین حداقل نشانه‌ای از اتلاف وجود داشت و شما امیدوارید که با گذشت زمان به یک سطح برسد. با این حال، 9.8 xG همچنان چهارمین پایین‌ترین در لیگ برتر بود، بنابراین شانس‌هایی که آنها در این سناریوها ایجاد کردند خیلی زیاد نبود.
علاوه بر این، تنها 14 درصد از کل xG آنها از ضربات ایستگاهی به دست آمد که باز هم بدترین رکورد در بین تمام تیم های این بخش بود. همه تیم‌ها به جز چهار تیم در این معیار به حداقل 20 درصد رسیدند. بنابراین تیم تن هاخ تهدید بسیار کمتری نسبت به بازی آزاد داشت.
متزلزل در دفاع
10 گلی که یونایتد در ست‌پلی دریافت کرد، 4.3 کمتر از xG آنها بود، که نشان میدهد دخیا تأثیر مثبتی در اینجا داشته است. اما نمی‌تواند تصادفی باشد که مردان تن هاخ در هر دو انتهای زمین در موقعیت‌های توپ مرده ضعیف بودند.
یک دروازه بان مقتدرتر و یک مدافع میانی بالقوه تقویت شده می تواند در دفاع تاثیرگذار باشد. در حمله، یونایتد ممکن است از تفکر بیشتر در مورد اینکه چه کسی ضربات آزاد مستقیم خود را می زند، سود ببرد. آنها تنها تیمی نبودند که از یک گل گلزنی نکردند. اما آنها دومین شوت (20) را از طریق ضربات آزاد مستقیم به ثبت رساندند، بنابراین یکی از بیهوده ترین شوت ها بودند.
خط آتش
این بخش دوگانه است. اولا، یونایتد باید در استفاده از خلاقیتی که در حال حاضر در اختیار دارد، یعنی گلزنی، بهتر عمل کند. به عنوان مثال، xG آنها برای فصل 68.7 بود. این کمترین میزان در بین تیم هایی بود که در جمع شش تیم برتر قرار گرفتند. به این معنی که یونایتد به سادگی نتوانست موقعیت های باکیفیتی را به نسبت رقبای خود ایجاد کند.
بدتر از آن، آنها xG خود را 10.7 ضعیف کردند، که به این معنی بود که تنها چلسی (-12.1) و اورتون (-11.8) بیش از یونایتد موقعیت هدر دادند. این را می توان بیشتر با رکورد آنها در “شانس های بزرگ” تعریف شده توسط Opta نشان داد. فرصت هایی که از آنها انتظار می رود تبدیل شوند. آنها در 64 درصد از چنین موقعیت هایی شکست خوردند و تنها چهار باشگاه رکورد ضعیف تری در پایان فصل داشتند.
ما قبلاً روی عملکرد ضعیف آنها در ضربات ایستگاهی صحبت کرده بودیم، اما بزرگترین اختلاف در موقعیت های بازی باز بود. در آن شرایط، تنها سیتی (59) xG بیشتری نسبت به یونایتد (56.6) داشت، بنابراین خلاقیت مسئله بزرگی نبود. با این حال، این تنها به 48 گل برای تیم تن هاخ تبدیل شد. قهرمانان 69 را به دست آوردند.
نیاز به مهاجم
ارزش واقعی یک عدد نه واقعی را نشان می دهد. پس جای تعجب نیست که اکثر گمانه زنی های رسانه ای نشان می دهد که اولویت یونایتد در بازار نقل و انتقالات، یک مهاجم جدید است. حتی اگر کیلیان امباپه ظاهراً در دسترس باشد. به نظر می‌رسید هری کین هدف اصلی باشد، اما آخرین گزارش‌ها ورود او را دور از ذهن می‌دانند. نام‌های دیگری که در هفته‌های اخیر به طور مکرر از آنها نام برده میشود. راسموس هویلوند از آتالانتا و راندال کولو موانی از اینتراخت فرانکفورت هستند. اما با توجه به ترجیح راشفورد برای بازی از سمت چپ، آنها به حداقل دو مهاجم نیاز دارند.
برونو فرناندز به صورت انفرادی از یک فصل استثنایی لذت برد و پس از شکست در فصل 2021-2022 به بهترین حالت خود بازگشت. ستاره پرتغالی ادعا می کرد که هافبک برجسته لیگ برتر است. کوین دی بروین ممکن بود با 16 پاس منجر به گل پیشتاز باشد. دو برابر فرناندز، اما پاس گل 14.0 xG مرد یونایتد از بازی باز، 2.0 بیشتر از بلژیکی بود و به راحتی بالاترین امتیاز را در بین تمام بازیکنان لیگ برتر داشت. پایان ضعیف توسط هم تیمی ها ظاهرا او را ناامید کرد.
دیگر بازیکنان
اما، در غیر این صورت، یونایتد تعداد کمی سازندگان قابل اعتماد داشت. و همین امر باعث میشود که تلاش آنها برای رسیدن به گل قابل انطباق بیشتر قابل درک باشد. جیدون سانچو پس از از دست دادن بخش بزرگی از فصل، کمپین را با خروجی مناسبی به پایان رساند. 0.26 xG پاس گل او در هر 90 دقیقه تنها توسط پنج بازیکن (حداقل 1000 دقیقه بازی) در مسابقات بهتر شد. شواهدی مبنی بر اینکه او در یک سوم پایانی تصمیمات خوبی گرفته است، اگرچه هواداران هنوز از او انتظار بیشتری دارند.
فرد خلاق ترین بازیکن بعدی یونایتد از نظر پاس های xG در 90 (0.19) بود. با توجه به نقش او به عنوان یک بازیکن پشتیبان که احتمالاً ترک می کند، باید کمی نگرانی ایجاد کند. سپس آنتونی (0.14) و هافبک دفاعی کاسیمیرو (0.13) قرار گرفتند.
آنتونی به ویژه با توجه به آنچه که در حمله ارائه کرده است ناامید کننده بوده است. در حالی که او گل های دیدنی به ثمر رسانده و سخت کار می کند. نمی توان هواداران را به خاطر انتظار کمی بیشتر از کسی که تقریباً 100 میلیون پوند هزینه داشت سرزنش کرد. 0.14 xG پاس گل او در هر 90 توسط 47 بازیکن در این فصل بهتر بود. زمانی که داده‌های «مناطق کنترل» نشان میدهد که توپ بیشتری نسبت به حریفان خود در آن جناح در نیمه تهاجمی در اختیار دارند. به سختی می‌توان از گزینه اول وینگر راست یونایتد حمایت کرد.
نیاز به حمایت
اما ما به آن کلمه از قبل باز می گردیم: پیشرفت. تن هاخ پیشرفت را به عنوان یک جمع به ارمغان آورده است و همچنین الهام بخش آن در سطح فردی است. راشفورد، فرناندز، آرون وان بیساکا، دیوگو دالوت، ویکتور لیندلوف و آلخاندرو گارناچو همگی در این فصل پیشرفت کرده‌اند. دلیلی وجود ندارد که دیگران – سانچو و آنتونی نمی توانند این موضوع را در دوره بعدی ادامه دهد.
عدم اطمینان در مورد مالکیت ایده آل نیست، به خصوص که می تواند حرکت آنها را در بازار نقل و انتقالات به تاخیر بیندازد. اما برای اولین بار پس از مدت ها احساس می کنید سرمربی مناسب، شایسته و پیشرو است.
دوران اریک تن هاخ در منچستریونایتد هواداران این تیم را امیدوار کرده است.
محمدرضا حیدری فوتبال لب-منچستریونایتد در فصل 2022/2023 از فصل قدرتمندی برخوردار بود که اگرچه دور از ایده‌آل بودن بود، اما نشان داد که باشگاه در نهایت در راه بازگشت جدی به رقابت برای بزرگترین افتخارات است.
زیر نظر اریک تن هاگ، یونایتد چند نقطه نا امید کننده داشت، از جمله شکست‌های پیاپی برای شروع فصل و همچنین شکست‌های منچسترسیتی و لیورپول. اما به همان اندازه چیزهای زیادی برای خوشحالی وجود داشت زیرا تیم با هویتی مناسب برای اولین بار پس از مدت ها بازی کرد و با کسب کارابائو کاپ به خشکسالی شش ساله جام پایان داد.
هنوز کار برای انجام دادن وجود دارد و یونایتد در 10 سال پس از بازنشستگی سر الکس فرگوسن، چندین طلوع کاذب داشته است. اما این بار احساس متفاوتی دارد، مثل اینکه با پشتوانه مناسب ادامه پیدا خواهد کرد.
دور از زمین، فرآیند تصاحب به طور فزاینده پیچیده ای در جریان است، سر جیم رتکلیف و شیخ جاسم بن حمد آل ثانی برای به دست گرفتن کنترل با هم رقابت می کنند، البته با خانواده گلیزر که ظاهراً مطمئن نیستند و با یکدیگر در مورد چگونگی ادامه بحث می کنند.
نگاهی به فصل منچستریونایتد
پایان فصل 2021/22 برای منچستر یونایتد یک افتضاح واقعی به نظر می رسید، که با توجه به ثروت باشگاه در مقاطع مختلف در 10 سال گذشته، واقعاً چیزی می گوید. اوله گونار سولسشر به دلیل 5 شکست در 7 بازی لیگ برتر در پاییز اخراج شده بود و برای مدت کوتاهی جای خود را به مایکل کریک و سپس رالف رانگنیک تا پایان فصل داد.
رنگنیک که تنها با توجه به دو فصل سرمربیگری در ده سال گذشته انتخابی مشکوک بود، موفقیت اولیه‌ای داشت. اما این فصل برای ششمین سال متوالی بدون جام به پایان رسید و یونایتد نیز کمترین امتیاز خود را از زمان کسب مقام سیزدهم در سال 1989 ثبت کرد.
انتصاب اریک تن هاخ در ماه آوریل تایید شده بود و او در ماه می پس از تکمیل تعهداتش در آژاکس در اسرع وقت کار خود را آغاز کرد. این مرد هلندی مربیان قابل اعتمادی از جمله استیو مک‌کلارن، دستیار سابق یونایتد را به خدمت گرفت و کار سختی برای انجام دادن داشت.
اما او احترام تیم را با پیوستن به آنها در یک روز تعطیلی لغو شده پس از شکست 4-0 اوت مقابل برنتفورد به دست آورد و از برقراری تصمیم بزرگ نترسید که باعث شد کاپیتان هری مگوایر کنار گذاشته شود و کریستیانو رونالدو تیم را ترک کند.
ورودی های منچستریونایتد در این فصل
تاریخ
بازیکن
از
قیمت
5 July 2022
تایرل مالاسیا
فاینورد
£13m + £1.7m
15 July 2022
کریستین اریکسن
برنتفورد
Free transfer
27 July 2022
لیساندرو مارتینز
آژاکس
£47m + £10m
22 August 2022
کاسیمرو
رئال مادرید
£60m + £10m
1 September 2022
آنتونی
آژاکس
£82m + £4m
1 September 2022
مارتین دوبراوکا
نیوکاسل
قرضی
6 January 2023
جک بوتلند
کریستال پالاس
قرضی
13 January 2023
ووت وخورشت
برنلی
قرضی
1 February 2023
مارسل سابیتزر
بایرن مونیخ
قرضی
خروجی های منچستریونایتد در این فصل
تاریخ
بازیکن
از
قیمت
30 June 2022
لی گرنت
بازنشسته شد
–
30 June 2022
ادینسون کاوانی
والنسیا
آزاد
30 June 2022
جسی لینگارد
ناتینگهام فارست
آزاد
30 June 2022
خوان ماتا
گالاتاسرای
آزاد
30 June 2022
نمانیا ماتیچ
رم
آزاد
30 June 2022
پل پوگبا
یوونتوس
آزاد
2 July 2022
دین هندرسون
ناتینگهام فارست
قرضی
11 July 2022
آندریاس پریرا
فولام
£10m
4 August 2022
الکس تلس
سویا
قرضی
24 August 2022
اریک بایی
مارسی
قرضی
29 August 2022
هانیبال مجبری
برمینگام
قرضی
31 August 2022
آماد دیالو
ساندرلند
قرضی
1 September 2022
جیمز گارنر
اورتون
£15m
1 September 2022
تاهیث چونگ
برمینگام
£1.5m
23 November 2022
کریستیانو رونالدو
النصر
آزاد
9 September 2022
ماتیا کووار
اسپارتا پراگ
قرضی
19 September 2022
شولا شورتیره
بولتون
قرضی
1 February 2023
اکسل توانزبه
استوک سیتی
قرضی
بهترین بازیکن فصل منچستریونایتد
مارکوس رشفورد
مارکوس راشفورد تنها کسی نبود که فصل غم انگیز 2021/22 را تحمل کرد. او شروع فصل را در حالی که در دوران نقاهت پس از عمل جراحی به دلیل یک مشکل طولانی مدت شانه در حال نقاهت بود، از دست داده بود و هرگز خود را پیدا نکرد و تنها پنج بار در تمام مسابقات گلزنی کرد تا کمترین آمار دوران حرفه ای خود را تا به امروز ثبت کند.
اما راشفورد در فصل 2022/23 به سمت افراط رفت و برای اولین بار در یک فصل به 30 گل رسید و شبیه بازیکنی بود که در هر لحظه می تواند برنده مسابقه باشد.
از اواخر دسامبر تا اواخر فوریه، انگار نمی توانست گلزنی را متوقف کند. این شامل یک گل پیروزی بخش دربی منچستر، یکی مقابل بارسلونا و یکی در فینال کارابائو بود. در نیم فصل اول قبل از تعطیلات جام جهانی، رشفورد همچنین آرسنال را به دام انداخته بود و در اولدترافورد مقابل لیورپول گلزنی کرد.
یک لحظه کلیدی در فصل او زمانی رخ داد که تن هاخ او را به دلیل دیر رسیدن به جلسه تیم قبل از رویارویی با وولوز در شب سال نو کنار گذاشت. او حاضر به عصبانیت نشد، در عوض تک گل بازی را که از روی نیمکت بیرون آمد پیروز شد و ماجرا را پشت سر گذاشت.
بازیکنان قابل ذکر : لیساندرو مارتینز,کریستین اریکسن,کاسیمیرو
گل فصل منچستریونایتد
آنتونی در مقابل بارسلونا
زمانی که یونایتد و بارسلونا در ماه فوریه در دو بازی مرحله حذفی لیگ اروپا به مصاف هم رفتند، احتمالاً دو تیم بهترین فرم را در کل اروپا داشتند و ارزش بازی در حد فینال لیگ قهرمانان اروپا بود.
بازی اول در نیوکمپ پر از درام و هیجان بود، یونایتد کامبک زد و سپس گل تساوی را واگذار کرد. سپس در بازی برگشت بارسلونا پس از یک پنالتی زودهنگام روبرت لواندوفسکی، قبل از اینکه فرد در مجموع امتیاز را به تساوی کشاند، به میدان رفت.
برای آنتونی، به عنوان دومین بازیکن گران قیمت تاریخ یونایتد، راه اندازی شد تا بتواند شوت بزند. شوت های آلخاندرو گارناچو و فرد هر دو مهار شد، اما وینگر برزیلی با اولین شوت خود به گوشه پایینی، شکاف دفاعی را پیدا کرد.
گل های قابل ذکر : مارکوس رشفورد در مقابل آرسنال,الخاندرو گارناچو مقابل فولام,کاسیمیرو مقابل بورنموث
بهترین عملکرد منچستریونایتد در این فصل
منچستریونایتد 2 نیوکاسل 0 فینال کارابائو کاپ
تن هاخ یونایتد را به اولین جام هدایت کرد که تنها 9 ماه پس از تصاحب موقعیت در کارینگتون ممکن بود، با تیمش قهرمان کارابائو کاپ در فوریه. بسیار مهم، خشکسالی جام نگران کننده را در شش سال پایان داد تا دیگر یک مسئله یا بار اضافی نباشد.
یونایتد در طول فصل مقابل نیوکاسل در لیگ برتر با مشکل مواجه شد و در خانه به تساوی رسید و سپس در سنت جیمز پارک شکست خورد. این موضوع ماهیت متقاعد کننده برد در ومبلی را با گل های کاسیمیرو و مارکوس راشفورد در نیمه دوم به پایان رسانده است.
زمانی که یونایتد قراردادی به ارزش 70 میلیون پوند برای جذب کاسمیرو از رئال مادرید به پایان رساند، ابروها بالا رفت. اینجا بازیکنی بود که به تازگی پنجمین عنوان قهرمانی خود در لیگ قهرمانان را کسب کرده بود و با این حال در حال برداشتن یک قدم پایین برای پیوستن به باشگاهی بود که در پایین ترین سطح خود در بیش از 30 سال گذشته قرار داشت.
مجری برزیلی حتی کمی طول کشید تا در تیم جای بگیرد زیرا روش ها و تاکتیک های تن هاگ را یاد گرفت. اما زمانی که او در نهایت تبدیل به یک بازیکن ثابت شد، منتقدان را ساکت کرد و یونایتد تیمی بسیار بهتر با استحکام و تعادل بسیار بیشتر بود. او به سرعت فرهنگ اولدترافورد را پذیرفت و مشتاق بود که بخشی از تاریخ باشگاه باشد، و رفتارش باعث خوشحالی هوادارانش شد.
تنها ناامیدی واقعی، تعداد بازی‌هایی بود که او به دلیل محرومیت از دست داد و به‌طور عجیبی کارت های مختلف را در طول فصل جمع کرد، علیرغم رکورد قابل احترام انضباطی در اسپانیا.
بازیکنان قابل ذکر : لیساندرو مارتینز – کریستین اریکسن
بازیکن پیشرفت کرده فصل منچستریونایتد
دیگو دالوت
به نظر می‌رسید که دیوگو دالوت هیچ آینده‌ای برای یونایتد نداشت، زمانی که او تلاش می‌کرد تا زیر نظر اوله گونار سولسشر در سال 2020 به صورت قرضی به میلان بپیوندد.
دالوت از آن زمان به بعد قدرت خود را به دست آورده است و با اجرای بازی های طولانی پیشرفت کرده است. با توجه به اینکه قرارداد او رو به پایان بود، این فصل عملاً یک آزمون آزمایشی بود و چند روز پس از آخرین بازی لیگ برتر، او قرارداد جدیدی حداقل تا سال 2028 منعقد کرد.
بازیکنان قابل ذکر : مارکوس رشفورد – آرون ون بیساکا
نا امید کننده ترین نقطه منچستریونایتد در فصل
شکست 7 گله مقابل لیورپول
یکی از بازی هایی که در پایان سال 2021 بر تابوت اوله گونار سولسشر میخ زد، شکست شرم آور 5-0 مقابل لیورپول در اولدترافورد بود. اما نابودی 7-0 در آنفیلد در مارس 2023 یک پله بالاتر بود و رکورد جدیدی را برای بازی ثبت کرد.
لیورپول عملاً تا آخرین مراحل نیمه اول پیش نیفتاد، اما یونایتد پس از استراحت کاملاً فرو ریخت تا میزبان شورش کند. شاگردان یورگن کلوپ در پنج دقیقه پس از شروع مجدد با نتیجه 3-0 پیش افتادند و تا هفت دقیقه اضافعه به گل ها اضافه کردند.
طعنه آمیز برای یونایتد این بود که این تنها یک بازی نبود. پیروزی دیرهنگام آرسنال تنها شکست آنها در 11 بازی قبلی لیگ برتر بود که شامل شکست منچسترسیتی بود. با این حال، با تساوی مقابل ساوتهمپتون و شکست مقابل نیوکاسل، جرقه ای زد.
بازی های قابل ذکر : باخت 6 گله مقابل منچسترسیتی – شکست در فینال جام حذفی – شکست مقابل سویا
آمار منچستریونایتد در این فصل
بیشترین بازی
برونو فرناندز با 59 بازی
بیشترین گل زده
مارکوس رشفورد با 30 گل
بیشترین پاس گل
برونو فرناندز با 15 پاس گل
منچستریونایتد در این فصل
پریمیر لیگ – بازی 38, برد 23, تساوی 6, باخت 9, گل زده 58, گل خورده 43, تفاضل گل +15, امتیاز 75, جایگاه سوم
جام حذفی– بازی 6, برد 4, تساوی 1,باخت 1, گل زده 13, گل خورده 6, نایب قهرمان
لیگ اروپا – بازی 12, برد 8, تساوی 2, باخت 2, گل زده 21, گل خورده 12, یک چهارم نهایی
کارابائو کاپ – بازی 6, برد 6, گل زده 16, گل خورده 2, قهرمان
ساپینتو شاید مثل مورینیو، سانتوس، کی‌روش و دیگر هموطنانش خویِ خشنی داشته باشد اما هیچ‌گاه مانند آنها عادت به بازی کند و اتوبوسی نداشت.
میلاد امینی، فوتبال لب – آخرین سکانسِ ساپینتوی پرتغالی، جایی بود که مانند حموسو در چوسان قدیم و در هنگامه مرگ روی پله‌های کنار میکسدوزن آزادی افتاده بود، در حالی که باران بطری پلاستیکی بر سرش می‌ریخت و البته او در آخرین پلانش هم تدافعی نبود و به اندازه کافی فیدبکِ سریع و خشنی نشان داد.
“ریکارد شیردل” لقبی بود که در پرتغال به مهاجم اسپورتینگ داده بودند، کسی که سابقه گلزنی به رئال مادرید را در کارنامه خود دارد، شیردلِ داستانِ ما با همین روحیه جنگاوری خود وارد عرصه مربیگری شد که نتیجه آن، اخراج در لیریا به دلیل درگیری با بازیکن خودی در رختکن، آن هم پس از برد!! یا جریمه 2805 یورویی و 15 روز محرومیت، پس از تحریک هواداران ویزلا در پلی‌آف لیگ پرتغال بود، حتی یک بار در دوران بازی پس از عدم دعوت به اردوی تیم ملی به محل اردوی تیم ملی پرتغال در لیسبون رفت و مشتی نثار صورت سرمربی کرد.
در کنار روحیه تهاجمی اخلاقی، یقیناً روحیه تهاجمی فوتبالی ساپینتو بوده که سبب شده او در 50 سالگی همچنان سرمربی فوتبال باقی بماند. تیم‌های مرد پرتغالی در دوران سرمربی‌گری‌اش در 334 بازی موفق به زدن 446 گل شده‌اند، وی همچنین در فوتبال ایران موفق به اخذ درصد برد 64 شد و در 36 بازی استقلالِ زیرنظرِ او توانست 63 گل به ثمر برساند. شاید همین طراوات بازی و نتایجی چون هفت گله کردن تراکتور باعث شده که ساپینتو علیرغم از دست دادن جام‌ها، همچنان محبوبِ قلبِ آبی‌های پایتخت باقی بماند.
با تمام این اوصاف، سریع و خشن پرتغالی حالا راهی مدیترانه شده تا در قبرس، برگ جدیدی از زندگی فوتبالی‌اش را رقم بزند. این که او در آپوئل که به تازگی هم نائب قهرمان قبرس شده، موفق خواهد شد یا خیر. فقط و فقط به یک چیز بستگی دارد، این که “ریکاردو مانوئل آندراده سیلوا سا پینتو” تصمیم بگیرد در مستطیلِ سبزِ مدیترانه‌ی سراسر آبی، خوی سریع خود را فعال کند یا خوی خشنش را.
با اعلام فدراسیون فوتبال ایران از فصل آینده قوانین سقف قرارداد در فوتبال ایران حاکم خواهد شد.
محمد صادق تبار؛ فوتبال لب- قانون سقف قرارداد در حالی قرار است در فوتبال ایران اجرا شود که قبل ها مشابه آن در مسابقات NBA دیده شده است.
چند روز پیش بود که فدراسیون فوتبال قانون سقف قرارداد برای فصل بعد را اعلام کرد. با توجه به این قانون سقف قرارداد تیم های حاضر در مسابقات آسیایی 350 میلیارد تومان و تیم های دیگر 250 میلیارد تومان خواهد بود.
مشابه این قانون در معتبر ترین مسابقات بسکتبال جهان یعنی NBA وجود دارد. بر اساس این قوانین هر تیم سقف مشخصی برای پرداخت قرارداد به بازیکنان خود دارد.
از کیفیت تا مبلغ زمین تا آسمان!
به نظر می رسد هدف از اجرای این قانون جلوگیری از بیش از حد شدن قرارداد بازیکنان لیگ برتری است، البته این قانون بند هایی راجع به کاهش سهمیه بازیکن خارجی در صورت عدم کیفیت لازم و غیره را نیز داراست.
اما وضعیت قراردادی فوتبال ایران در چه حدودی است؟نگاهی به قرارداد های بازیکنان لیگ برتری نشان میدهد اوضاع خیلی هم بر وفق مراد نیست. برای مثال دروازه بان نیمکت نشین یکی از تیم های محبوب پایتخت قراردادی بالغ بر 8 میلیارد تومان دارد. بازیکن سابق تیم استقلال برای بازگشت دوباره به این تیم سالانه 18 میلیارد تومان حقوق می گیرد. دروازه بان یکی از دو تیم پایتخت که ملی پوش هم نیست قراردادی 21 میلیارد تومانی دارد.
اعداد همین جا متوقف نمی شوند و به حدی سرسام آور است که ممکن است مغزتان سوت بکشد! یکی از بازیکنانی که در تابستان گذشته نقل و انتقالاتی پرحاشیه سپری کرد قراردادی 25 میلیارد تومانی دارد و بازیکنی در تیم میانه جدولی قراردادی 35 میلیاردی! حتی یکی از سرمربیان لیگ برتری حدود 630 هزار دلار (31 میلیارد تومان) حقوق میگرفت یا مبلغ قرارداد یکی از لژیونر هایی که قرضی به فوتبال ایران برگشته است 20 میلیارد تومان بود.
همه شواهد نشان دهنده درستی قانون سقف قرارداد است اما سوال اصلی اینجاست که آیا این قانون به درستی نیز اجرا خواهد شد؟
محمود فکری با چوب خطی پر شده در انتظار سرمربیگری دوباره در لیگ برتر است.
نوید خیرخواه؛ فوتبال لب- محمود فکری در حالی قرار است به عنوان جانشین ساکت الهامی در هوادار حاضر شود که در سالیان اخیر، چیزی جز جار و جنجال و عملکرد فاجعه از محمود فکری در تیم‌های خود، ندیدیم.
در هفته‌های پایانی دو فصل پیش بود که هدایت سایپا برعهده حمید درخشان قرار گرفت تا برای فصل اخیر تیم قدری وارد مسابقات شود. او که حضوری نسبتا موثر در سایپا داشت خیلی امیدوار بود که در این فصل به کارش ادامه دهد اما با تغییر مدیریت در باشگاه سایپا و آمدن مهدی حسینی‌پور به جای مهرداد سراجی، درخشان از کار برکنار و جای خود را به محمود فکری داد. انتخابی که در آن زمان گفته می‌شد به مدیرعامل باشگاه سایپا تحمیل کرده‌اند.
محمود فکری بعد از حضور در تیم سایپا از مدیریت این باشگاه خواست نیازهای تیمش را در فصل نقل و انتقالات برآورده سازد تا بتواند این تیم را دوباره به لیگ برتر برگرداند. حسینی‌پور بودجه سنگینی را در اختیار کادرفنی تیمش گذاشت و تقریبا بیشتر بازیکنانی که وی خواست به جمع نارنجی‌پوشان اضافه شدند. تغییرات زیادی هم در تابستان در این تیم انجام شد و به‌نوعی همه چیز برای حضور سایپا در جمع مدعیان فراهم شد.
با این وجود، علنی شدن اختلاف او با مدیران باشگاه سایپا در هفته‌های سرنوشت ساز، در نهایت باعث برکناری او شد. همین اتفاق باعث آن شد که تیم او با وجود حرکت در مسیر صعود به لیگ برتر، از حضور دوباره در سطح اول فوتبال ایران بازماند و نارنجی‌پوشان ناکام در بازگشت به لیگ برتر بودند.
از نساجی به استقلال، بدون دستاورد!
وی در اسفند ۱۳۹۸، به‌عنوان جانشین رضا مهاجری سرمربی نساجی مازندران شد و با کسب ۱۸ امتیاز از ۱۰ بازی توانست با نساجی رتبه نهم را کسب کند. وی در پیش‌فصل لیگ بیستم، قرارداد خود را به‌صورت یک طرفه با نساجی فسخ کرد و به تیم استقلال تهران پیوست. اتفاقی که در آن زمان به شدت جار و جنجال به پا کرد و نساجی هم از او شکایت کرد.
پس از این اتفاقات، فکری کار خود را در استقلال شروع کرد. از نکات جالبی که این روزها هم مشابه آن را در تیم ملی فوتبال ایران می‌بینیم، ارتشی از دستیاران سرمربی بود که در آن زمان برای او به خط شدند! سعید عزیزیان، صمد مرفاوی، آرش برهانی، سیروس دین محمدی، حنیف عمران زاده، وحید فاضلی و امیدعلی دفتری، همگی جزو کادرفنی محمود فکری بودند. کادری که در نهایت داد بازیکنان استقلال را در آورد و وی با وجود اینکه رتبه خوبی هم در جدول داشت، از کار برکنار شد تا فرهاد مجیدی جانشین وی شود.
بزرگترین ضربه‌ای که در آن زمان به محمود او وارد شد، جدایی وحید فاضلی از جمع دستیاران همیشگی‌اش بود. مغز متفکر اصلی کادر محمود فکری با جدایی از جمع یاران کاپیتان پیشین استقلال، آغاز سقوط فکری در مربیگری را رقم زد.
در ادامه نیز فکری به نفت مسجد سلیمان با همان لشکریان عظیمش رفت اما دستاورد خاصی را در شهر اولین‌ها به دست نیاورد و از آنجا هم رفتنی شد. اکنون سوالی که پیش می‌آید این است که مسوولان هوادار با کدام پیش فرض ذهنی دست به انتخاب محمود او زده‌اند؟ جنجال‌ها و اختلافات همیشگی وی، یا کادر بلند بالای فنی او؟
باوجود کسب عناوین و جام‌های مختلف، آنتونیو کنته هنوز موفق به کسب دستاورد خاصی در فوتبال قاره‌ای نشده است.
کیارش غریبی، فوتبال لب – آنتونیو کنته و چمپیونزلیگ از همان دوران بازیکنی این سرمربی ایتالیایی، رابطه چندان خوبی با یکدیگر نداشتند.
کنته در سال‌های ۱۹۹۷، ۱۹۹۸ و ۲۰۰۳ جزء تیم بازنده فینال چمپیونزلیگ بود، در سال ۱۹۹۹ قربانی منچستریونایتد عجیب آن دوران و روی کین شد و در سال‌های ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ حتی موفق به صعود از گروه خود نشد.
حتی در سال ۱۹۹۶ که پس از پیروزی در ضربات پنالتی برابر آژاکس، کنته این جام نقره‌ای را بالا سر برد، با مصدومیت بسیار شدیدی مواجه شد که می‌توانست به قیمت فوتبالش تمام شود.
پس از آن مسابقه او حتی در جشن قهرمانی تیمش شرکت نکرد و سریعا با آمبولانس به بیمارستان منتقل شد.
حالا نزدیک یک دهه از زمانی که کنته خود را به عنوان یک سرمربی صاحب‌سبک به جهان معرفی کرد می‌گذرد.
باوجود موفقیت‌های زیاد در مسابقات داخلی، او هیچ‌گاه عملکرد چندان چشم‌گیری در هیچ یک از مسابقات اروپایی نداشته است.
در فصل ۲۰۱۲/۲۰۱۳ و اولین حضور خود در معتبرترین تورنومنت باشگاهی اروپا، یوونتوس آنتونیو کنته با چلسی، شاختار دونتسک و نوردزلند نروژ در یک گروه قرار داشت و با کسب ۱۲ امتیاز به عنوان تیم صدرنشین صعود کرد.
در مرحله بعدی، شاگردان کنته باید به مصاف سلیتک می‌رفتند. حریفی که با توجه به قرعه دیگر تیم‌ها، قرعه بسیار مناسبی به نظر می‌آمد. نهایتا آنها با دو پیروزی سه بر صفر و دو بر صفر سلتیک را از دور مسابقات خارج کردند و آماده دیدار خود با بایرن مونیخ ترسناک یوپ هاینکس می‌کردند.
بازی در برابر بایرن در استادیوم آلیانز شهر تورین آخرین بازی کنته و تیمش در آن تورنومنت بود و نهایتا با قبول دو باخت دو گله در برابر قهرمان آن سال چمپیونزلیگ، از مسابقات حذف شدند.
در سال آینده، کنته باز هم برگشت و این بار در گروهی آسان‌تر به نظر نمی‌رسید که کار سختی در برابر رئال مادرید، گالاتاسرای و کپنهاگن برای صعود داشته باشد اما کنته هم مانند دیگر اهالی فوتبال، فاتح تریم و تیمش را دست کم گرفت. از همین رو به عنوان تیم سوم راهی لیگ اروپا شد.
در لیگ اروپا، شرایط کمی بهتر بود. شروع کنته در لیگ اروپا قدرتمند بود. او ترابوزون اسپور را با مجموعا ۴ گل مجازات کرد و در مرحله بعدی طی دو دیدار نزدیک، فیورنتینا را راهی خانه کرد.
در مرحله یک چهارم نیز کنته با کسب دو برد اقتصادی در برابر لیون فرانسه، مچ رمی گارده را خواباند و به نیمه‌نهایی رسید. در نیمه‌نهایی، بنفیکا که به عنوان شگفتی این جام شناخته می‌شد، دست کنته را از اولین فینال اروپایی دوران مربیگری خود کوتاه کرد.
پس از ۳ سال دوری از این مسابقات، سرانجام در سال ۲۰۱۷، کنته با چلسی به این رقابت‌ها بازگشت. این دفعه گروه او کمی سخت‌تر بود. باحضور چلسی، رم و اتلتیکومادرید حالا جنگ بر سر صعود به دور بعدی میان ۳ تیم بود. قره‌باغ دیگر عضو این گروه بود که با کسب ۲ تساوی در برابر شاگردان سیمئونه، در رده آخر این گروه قرار گرفت. رم و چلسی هر دو با ۱۱ امتیاز به دور بعدی صعود کردند و اتلتیکومادرید راهی لیگ اروپا شد.
در مرحله یک هشتم نهایی آنها به مصاف بارسلونا آماده ارنستو والورده رفتند. در دیدار رفت توانستند بارسا را با نتیجه یک بر یک متوقف کنند اما وقتی کار به بازی برگشت و نیوکمپ کشیده شد، این لیونل مسی بود که چلسی را در حسرت مرحله یک چهارم نهایی گذاشت.
دو سال بعد و در سال ۲۰۱۹، این بار با اینترمیلان کنته به لیگ قهرمانان اروپا بازگشت. در دور گروهی باز هم کنته و والورده به پست یکدیگر خوردند. دورتموند و اسلاویا پراگ هم دو تیم دیگر گروه F این مسابقات بودند. این بار هم مانند سال ۲۰۱۳ دون آنتونیو نتوانست از گروهش صعود کند و باز هم به لیگ اروپا رسید.
می‌توان گفت تا بازی فینال، کنته هیچ رقیب سختی را در برابر خود نمی‌دید. اینتر در این ۴ مرحله لودوگورتس، ختافه، بایر لورکوزن و شاختار دونستک را حذف کرد تا در مسابقه فینال در مقابل پرافتخارترین تیم تاریخ این مسابقات یعنی سویا قرار بگیرد.
در دیدار نهایی اینتری‌ها شروع قدرتمندی داشتند و با پنالتی دقیقه ۵ روملو لوکاکو برتری را به دست آوردند. سپس لوک دیونگ با دو گل در دقایق ۱۲ و ۳۳ سویا را یک گام از شاگردان کنته جلوتر انداخت اما دیری نپایید که دیگو گودین همه چیز را به تعادل رساند.
بازی در اوج هیجان دنبال می‌شد که ناگهان روملو لوکاکو دروازه خودی را باز کرد و باز هم دست کنته از یک جام اروپایی در دوران سرمربیگری خود کوتاه ماند.
در سال بعد هم شرایط برای سرمربی ایتالیایی فرق چندانی نداشت. در گروهی که شامل رئال مادرید، اینترمیلان، شاختار دونتسک و بورسیا مونشن گلادباخ حضور داشتند دست کنته از صعود کوتاه ماند. البته که این اتفاق کمک شایانی به هموار شدن مسیر شاگردان دون آنتونیو برای قهرمانی در سری‌آ کرد.
تا به الان کنته فقط یک بار به مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا رسیده که اکنون حدود ۱۰ سال از آن اتفاق می‌گذرد. در مجموع ۵۲ بازی‌ای که تیم‌های کنته در هر ۳ تورنومنت اروپایی انجام داده‌اند فقط از ۲۳ بازی با سری بلند بیرون آمده‌اند و ناکامی‌های زیادی را تجربه کرده‌اند.
حالا و باوجود پنجره درخشانی که دنیل لوی و پاراتیچی برای سرمربی ایتالیایی رقم زدند، باید دید آیا بالاخره کنته موفق به داشتن یک فصل موفق در معتبرترین تورنومنت باشگاهی اروپا میشود یا نه؟
