آوریل
امیرحسین محمودی، فوتبال لب– در سال 2019، جلسه تمرینی زیر 15 سال پرتغال در حال انجام است. جلسه تمرینی پویا و پر فشار است. بازیکنان همدیگر را از توپ دور می‌کنند. این‌ها کودکانی هستند که با فیزیک خودشان عملکردی را نشان می‌دهند. به جز یک نفر.
در این جنگل پر از هرج و مرج، یک خرگوش وجود دارد. انگار که از بلوغ چیزی نشنیده است، شماره 10 را جوری پوشیده که انگار برای او ساخته شده.
خرگوش از کلاه بیرون می‌آید.
تصاویر قطع می‌شود و مصاحبه‌ای از او پخش می‌شود. او است، ژوائو نوس. 14 سال و هشت ماه. با موهای به هم ریخته، چشمانی درخشان و سوزان مانند شمع. شبیه یک عروسک زنده می‌ماند. شروع به صحبت میکند:
“مردم گاهی مرا به خاطر اندازه و کمبود فیزیکم دست‌کم می‌گیرند. ولی فوتبال هوش را هم لازم دارد. زمانی که بدن مناسب برای رقابت کردن را نداری، باید باهوش باشی. فوتبال تنها درمورد قدرت نیست. درباره هوش و ذهنیت است.”
الان می‌دانیم که منظور نوس چه بود. او در سن 18 سالگی، بازیکن ثابت در ترکیب بنفیکا بود. در ترکیب ثابت تیم ملی در 19 سالگی حضور داشت. او تابستان گذشته به پاریسن ژرمن ملحق شد، با معامله‌ای که می‌توانست تا 70میلیون یورو هم انجام بشود (58.7میلیون یورو/75.8 میلیون دلار). او از آن زمان، عملکرد با ثبات و خوبی از خود نشان داد، او ارزش خرجی که بابت‌اش شد را دارد.
فیزیک؟ مشکلی نیست، او نوس است!
در آن زمان؟ ثابث قدمی نوس در آن مصاحبه خارق‌العاده بود. یک سال قبل از مصاحبه، او را به دلیل اندازه کوچکش، از اسکواد تیم لیسبونی برای بازی بین منطقه‌ای کنار گذاشتند. حتی در زمانی که در بنفیکا (باشگاهی که در سن 8 سالگی به آن وارد شد) بود، اعتنای خاصی به او نمی‌شد.
نونو گومز، رئیس سابق آکادمی سابق باشگاه، درباره او می‌گفت: “او همیشه به عنوان کسی که پتانسیل بزرگی داشت شناخته می‌شد، اما با وزن و اندازه او، پتانسیل و کارایی او تا بیشترین حد ممکن زیر سوال رفت.”
نوس شاید دیگر آن انرژی یک شخص آندرداگ (underdog) را نداشته باشد. او در سن 20سالگی، پسر طلایی فوتبال پرتغال است، همینطور دارای نقش مهم در پروژه پی‌اس‌جی. اما او میگوید که می‌داند چرا این شک‌ها در اوایل حضور او در این تیم وجود داشت.
او در مصاحبه با مجله فرانسوی “Onze Mondial” گفت: “من باید راهی برای فرار از تبدیل شدن به شخصیت شکننده‌ای که رسانه‌ها سعی در القای آن داشتند، پیدا می‌کردم. این فرصت من را آماده‌تر کرد. حریف‌ها معمولا بخاطر اندازه من، نگاه از بالا به من دارند. فکر می‌کنند «او ضعیف است. می‌توانم از این استفاده کنم.» من از این سواستفاده میکنم و تمام تلاشم را میکنم.”
“دید بی ارزشی بقیه نسبت به من، همیشه دست بالا برای من بود.”
مینی بیوگرافی نوس
نوس در تاویرا بزرگ شد. شهری کوچک در خلیج الگواره. مادرش معلم کودکستان بود. پدرش پلیس بود که همچنین مربی تیم کاسا بنفیکا بود. تیم محلی که ارتباط کوچکی با باشگاه لیسبونی دارد.
نوس از آنجا شروع کرد. بعدها به تمرین منطقه‌ای توسعه بازیکن در بنفیکا دعوت شد. در سن 11 سالگی. او خانه را ترک کرد تا در بنفیکا کامپوس با لباس‌هایی که برایش بزرگ بود، زندگی کند.
عکس بامزه‌ای از او در سال‌های اولیه فوتبالی‌اش موجود است. او یک پیراهن آستین بلند بنفیکا پوشیده، با یک لوگوی کوکاکولای بزرگ روی آن. جوراب‌هایی که روی محافظ ساق پوشیده شده. بین پیراهن و جورابش، بزرگترین سایز شرتی که می‌توان تصور کرد را پوشیده. سایز، آن‌جایی مشخص می‌شود که او پیراهنش را در شورتش کرده.
شاید نوس بخاطر کمبود وجود سایزهای مختلف، عادت به چپاندن پیراهن در شرت کرده. کاری که تا الان هم انجام می‌دهد. این تبدیل به نماد او شد. چیزی که ارزش او را، به جای صرفا یک ظاهر زیبا، نشان می‌دهد.
نوس در گفتگو با “Onze Mondial” گفت: “پدرم همیشه می‌گفت باید پیراهنت را در شلوارت بکنی. این نشانه احترام به خود و حریفان است. پیراهن نشان‌دهنده توست. وقتی که پیراهن بیرون می‌آید، سعی میکنم به سرعت آن را داخل کنم. وقتی که بیرون است احساس معذب بودن میکنم.”
روزهای بنفیکا کاسا
در تیم جوانان، او تقریبا همیشه بخاطر هوش بالا و رفتار مناسب‌اش، برای بازی‌ها انتخاب می‌شد. این را لوئیز کاسترو، که مربی او در تیم زیر19 و تیم B بود، گفت. او کار کردن با او را لذت‌بخش توصیف کرد.
کاسترو گفت: “او بازیکنی است که بعد ذهنی‌اش تفاوت را رقم می‌زند. او همیشه تا مرز محدودیت‌هایش تلاش می‌کرد. همیشه نهایت خودش در بازی می‌گذاشت. فکر نمی‌کنم هیچ سرمربی‌ای از ژوائو به عنوان یک پسر محشر یاد نکند. او ذهنیت یک در میلیونی داشت.”
نوس تنها یک بار کاری اشتباه کرد. یک روز، با چند نفر از هم تیمی‌هایش، از دروازه های امنیتی برای برداشتن یک سری نوشیدنی انرژی‌زا پرید. فردا و بعد از پر کردن کوله‌هایشان از این انرژی‌زا و رد شدن دوباره از دروازه امنیتی، کادر آکادمی با دیدن دوربین‌های مداربسته متوجه این اتفاق شدند.
گومز بازیکنان را به دفترش احضار کرد. نوس از همه بیشتر ترسیده بود.
گومز گفت: “اون خیلی ترسیده بود. او و هم تیمی‌هایش فهمیدند که کار اشتباهی کردند و باید با عواقب آن روبرو بشوند. او (نوس) فکر می‌کرد من می‌خواهم کاری وحشتناک بکنم، شاید حتی او را به خانه بفرستم.”
گومز به نوس و هم تیمی‌هایش گفت که آنها، باید تخت‌های بازیکنان را مرتب کنند و در بازی با پورتو انتخاب نمی‌شوند. این خیال نوس را، که توقع داشت مجازات خیلی بیشتر باشد، راحت کرد.
گومز گفت: “خیلی به آنها سخت نگرفتم. من هم در سن آنها بودم و معصوم هم نبودم. الان می‌توانیم به این خاطره لبخند بزنیم.”
قدم بعدی
بزرگترین جهش نوس در جریان جام جهانی 2022 رقم خورد. نصف اسکواد بنفیکا برای حضور در جام جهانی رفتند. راجر اشمیت، که دنبال افرادی برای تمرین دادن بود تا دیگر بازیکنان هماهنگ بمانند، از کاسترو درخواست کرد که بازیکنانی را از تیم B به او معرفی کند.
نوس که به تازگی قراردادش را تمدید کرده بود و در قراردادش بند فسخ 120 میلیون یورویی گنجانده شده بود، نفر اول در لیست بود.
کاسترو گفت: “یادم می آید که به کادر گفتم :«دیگر قرار نیست او را ببینیم.» من می‌دانستم که او تنها برای جا پر کردن به آنجا نمی‌رود.”
اشمیت عاشق کار کردن با نوس شد و بعد از جام جهانی هم او را نگه داشت. بعد از چند حضور به عنوان یار تعویضی، نوس در برابر استرولی در آپریل 2023، اولین بازی‌اش را در ترکیب اصلی انجام داد. اشمیت در کنفرانس پس از بازی گفت: “بازی دادن به او ریسک نبود. او با ترکیبی از لذت، اعتماد و کیفیت بازی میکند. او آماده است.”
بهتر هم می‌شود!
نوس بعد از آن به سختی بازی‌ای را از ابتدا آغاز نکرد و جای خالی انزو فرناندز را پر کرد. اشمیت بعد از برد برابر براگا در سال 2023 گفت: “او به ما چیزی تازه اضافه کرده است، چیزی خاص. او در بازی با توپ خوب است، بدون توپ خوب است و متوجه می‌شود که از نظر تاکتیکی چه کند. او از نظر فیزیکی حساس است. تنها 18 ساله است ولی او خیلی کامل است.”
نوس آن فصل را با مدال قهرمانی لیگ پرتغال به پایان رساند. او فصل بعد را آتشین شروع کرد. برای مثال: او در دربی با اسپورتینگ لیسبون در نوامبر همان فصل نقش بزرگی را ایفا کرد. در این بازی که نوس در دقیقه 94، گل مساوی تیمش را به ثمر رساند، و سپس کسپر تنگشتت، توانست گل پیروزی بخش را به ثمر برساند. این عملکرد، باعث واکنش گسترده رسانه‌های محلی شد. برونو روزیرو در وب‌سایت Observador نوشت: “جوان‌ترین و کوچک‌ترین بازیکن زمین، توانست مشکلی را حل کند که خیلی‌ها نمی‌توانستند.”
شخصیت + ذهنیت + هوش = هواداران عاشقت می‌شوند!
کاسترو در ادامه گفت: “به نظر می آمد که او ده سال است در این سطح بازی میکند. این بحث مورد تایید همه بود. همه می‌توانستند سطح ژوائو را ببینند.”
نوس اما، بیشتر یک فوتبالیست یقه آبی (بازیکنی که تلاش میکند و کمتر بازی نمایشی ارائه میکند) است. او پرس میکند و با قدرت تعقیب میکند و این، باعث تبدیل شدن او به محبوب هواداران در بنفیکا شد.
به گفته گومز: “طرفدارها مدل بازی او را دوست داشتند. تعهد او واضح بود. او پر از انرژی بود، که به هم تیمی‌هایش تزریق می‌شد و استادیوم را زنده می‌کرد.”
نوس از نشان دادن احساس‌اش ترسی ندارد. مادرش در فوریه، در 50 سالگی فوت کرد. فردای آن روز، او در بازی برابر تولوز در لیگ اروپا قرار گرفت. بعد از سوت پایان بازی، شروع به گریه کردن کرد، صحنه‌ای که قلب هواداران را به درد آورد.
کاسترو ادامه می‌دهد: “به سادگی می‌توان گفت که او یک انسان پاک با قلبی بزرگ است. او کسی است که به هر جایی که می‌رود، با افرادی که ارتباط دارد رابطه عمیقی برقرار میکند. همه به او عشق می‌ورزند (هواداران و هم تیمی‌ها). هیچ طرفداری از بنفیکا نمی‌خواست که او برود، کادر هم همینطور.”
نوس اعتراف کرد که نمی‌خواست از باشگاه کودکی‌اش در سال 2024 برود. وقتی که روی کاستا، رئیس باشگاه بنفیکا به او گفت که پی‌اس‌جی به او پیشنهادی داده که نمی‌تواند آن را رد کند، گریه کرد. او بعد از تائید انتقال‌اش به تلویزیون بنفیکا گفت: “ترک جایی که در آن راحتم سخت است. مطمئن نیستم که (در پاریس) چه می‌توانم به دست آورم.”
تواضع هم حدی دارد!
او چیزی برای نگرانی ندارد. از زمانی که پاریس رفته است، نوس حتی یک بار پایش را کج نگذاشته است. او از تمامی افراد انریکه، بهترین کاندیدا برای عکس روی پوستر است. گرسنه، علاقه برای نگه داشتن فرم و با ثبات.
نوس بعد از پیوستن‌اش به پاریس، در مصاحبه با PSG TV گفت: “او (انریکه)، ایده‌های فوتبالی مانند من دارد.”
لوئیز انریکه در ماه آگوست، قبل از بازی با رن، درباره نوس گفت: “من او را یک انرژی خالص و آماده خدمت به تیم توصیف میکنم. او برای سبک بازی من بهترین گزینه است. او خیلی سریع به شرایط عادت کرده است.”
هم تیمی‌ها هم به او عادت کردند. مارکینیوش، کاپیتان پاریس، قبل از بازی در چمپیونزلیگ برابر ژیرونا در ماه سپتامبر گفت: “او یک هیولاست. تیم ما فلسفه ساده‌ای ندارد، اما او از اولین بازی آماده بود. شاید جوان باشد اما انسان بالغی است. او آماده به اینجا آمد.”
توانایی تاکتیکی نوس
کاسترو میگوید: “او می‌تواند در هر پستی از میدفیلد بازی کند.” در بنفیکا، نوس بیشتر اوقات جلوتر از دفاع بازی می‌کرد. برای او، رفتن بین دو دفاع مرکزی و گرفتن پاس از دروازه‌بان برای شروع بازی، عادی بود.
مربی سابق بنفیکا، اشمیت، از او بیشترین استفاده را می‌کرد. حتی گاهی او را در پست وینگ-بک نیز بازی می‌داد. اما بیشتر، او را به ریسک کردن بیشتر در زمین، برای گرفتن موقعیت ایجاب می‌کرد. نوس به Benfica TV در ماه آگوست گفت: “او (اشمیت) از من می‌خواست پاس‌های کوتاه کم‌تری بدهم. او از من می‌خواست بیشتر به اطرافم نگاه کنم، سعی کنم جلوتر بازی کنم و خطوط را بشکنم.”
در پی‌اس‌جی، نوس در دو بازی نخست‌اش در لیگ1، 4 پاس‌گل ثبت کرد. او از آن زمان 6 پاس‌گل دیگر به ثبت رسانده، به اضافه یک گل و پاس‌گل در چمپیونزلیگ. این فاکتور برای از یک میدفیلدر، کمی تهاجمی است، (عموما ویتینیا عقب‌ترین شخص در خط میانی است و در کنار او نوس و فابیان روییز بازی می‌کنند.) حتی می‌توان گفت این یک نوع ویژگی مثبت دیگر او است.
اما به طور قطع، مربی او از او میخواهد که بیشتر روی ویژگی پس گرفتن مالکیت تمرکز کند تا خلق موقعیت.
لوئیز انریکه در ماه سپتامبر گفت: “او یک ویژگی حیاتی دارد: او توپ را از دست نمی‌دهد.”
بدون توپ، نوس یک پرس کننده و ضد پرس کننده وحشتناک است. گرافیک‌های زیر را ببینید، که نشان دهنده مکان تکل‌ها و قطع توپ‌های او در بازی‌های چمپیونزلیگ پی‌اس‌جی را نشان می‌دهد. راه فراری از او نیست.
واکنش‌ها در فرانسه
خرید نوس، تغییر و تحول مهمی را برای پی‌اس‌جی رقم زده است. تصادفی نیست که میدفیلد پی‌اس‌جی، این فصل بیشتر از تمام فصول‌اش بهتر عمل کرده. او و هموطن‌اش ویتینیا، درک خوبی از همدیگر دارند. به طوری که ممکن است به نظر بیاید رابطه تلپاتیک دارند.
حتی این هم تصادفی نیست که بهترین برد این فصل پی‌اس‌جی (4-2 برابر منچسترسیتی) بهترین عملکرد نوس را هم شامل شد. او در دقیقه 53، اشتباه منجر به گل هالند را مرتکب شد. اما به بازی برگشت و تیم را به جلو کشاند و حتی در دقیقه 78، یک گل ضربه سر زیبا را به ثمر رساند.
هیوگو دلوم، نویسنده روزنامه اکیپ، درباره عملکرد نوس بعد از این بازی نوشت: “او یک شاهکار کوچک است. بازیکنان قبلی پی‌اس‌جی (اگر اشتباه او را مرتکب می‌شدند)، در نا امیدی غرق می‌شدند. اما او نه.” مجله فوتبالی فرانسوی so foot، که به انتقاد صریح از بازیکنان معروف است، تیم خبری بعدی‌ای بود که از او تعریف کرد. آنها در رسانه X در توصیف نوس نوشتند: “مارکو وراتی، بدون سیگار و شب‌گردی.”
زمان به نفع او است. او تنها 20 سال سن دارد. او مدت زیادی را پیش رویش دارد و می‌تواند آسمان‌ها را فتح کند.
گومز میگوید: “ژوائو همیشه به محدودیت‌هایش، با هوش‌اش غلبه کرده. بسیار برای او خوشحالم، خوشحالم که در حال رسیدن به رویاهایش است.”
کاسترو هم همینطور، او از نمایش این روزهای نوس لذت می‌برد: “مطمئنم که او یکی از بهترین میدفیلدهای دنیا می‌شود. البته نه، فکر میکنم همین الان هم هست.”
