Tag Archives: پادکست فارسی

امیرحسین محمودی، فوتبال‌لب – اتفاقی که خبرساز شد، سخنرانی هیجان‌انگیز توماس فرانک در رختکن برنتفورد بود.

توماس فرانک، عالی می‌نوازد

تاریخ ۹ دسامبر، بعد از شکست 4 گله نیوکاسل برابر برنتفورد در جی‌تک کامیونیتی استادیوم این سخنرانی انجام شد. بعد از این برد، برنتفورد هفتمین پیروزی خانگی خود در هشت بازی اخیر را به دست آورد. اما به جای قدردانی از ستارگان گل‌زن این بازی (برایان امبومو و یانوئه ویسا)، فرانک توجه خود و تیمش را به بازیکنانی که کمتر به آن‌ها توجه می‌شود، معطوف کرد.

کاپیتان تیم، کریستین نورگارد، برای انجام صدمین بازی خود با پیراهن برنتفورد مورد تشویق قرار گرفت. همچنین ایتان پینوک برای 200مین بازی خود مورد تقدیر قرار گرفت. تعویضی‌های بازی، یعنی میکل دمزگارد و کوین شاده برای توانایی بالای خود برای قدرت تمام‌کنندگی مورد ستایش قرار گرفتند و همچنین بن می، مدافع تیم، برای قدرت تهیج تیم و رهبری‌اش، با اینکه در دقیقه ۸۷ وارد زمین شد، مورد تحسین قرار گرفت.

این ویدیو بعد از وایرال شدن، واکنش‌های زیادی را در بر داشت. فوتبالیست سابق، پیتر کراوچ، اظهار داشت که اگر همچنان فوتبال بازی می‌کرد، علاقه شدیدی به بازی کردن زیر نظر فرانک داشت. توماس فرانکی که همانند تیمش درحال تبدیل شدن به ستاره‌ی درحال خیزش در پریمیرلیگ است (برنتفورد در حال حاضر یازدهم لیگ و بالاتر از تیم‌هایی مانند منچستریونایتد، تاتنهام و وستهم یونایتد است).

آیا شایعات درمورد فرانک درست است؟

اما آیا واقعا بازی کردن و کار کردن با توماس فرانک دوست‌داشتنی است؟ ویژگی‌های او به عنوان یک رهبر چیست و چگونه می‌تواند بهترین استفاده را از بازیکنان خود بکند؟

مصاحبه با بازیکنان سابق و کنونی زیر نظر او، و همچنین همکاران اون می‌تواند ما را به فهمیدن این مهم راهنمایی کند.

پنتوس جنسن (مدافع و کاپیتان سابق برنتفورد در سال‌های 2019 تا 2023) قطعا در این لیست وجود دارد.

او اظهار داشت که:

او یک دوست همیشگی و بهترین مربی‌ای است که داشته‌ام. او یک انسان محشر است، وارد رختکن می‌شود و به همه انرژی می‌دهد. به عنوان یک سرمربی، نحوه توسعه و پیدا کردن راه‌حل‌های جدید و شجاع بودن در امتحان این راهکار‌ها او را به یکی از بهترین‌ها در پریمیرلیگ تبدیل کرده است. با توجه به بودجه کم و اسکوادش دیوانه‌وار است. او فقط در یک سال این کار را انجام نداده و او و تیمش به اندازه‌ کافی باهوش هستند که اوضاع را تغییر دهند. این (روش‌ها) همه را متحیر می‌کند. من به عنوان کسی به برنتفورد آمدم که میخواستم بدرخشم و خود را نشان دهم، (اما فرانک مرا) تبدیل به یک رهبر کرد و مردم من را به عنوان یک کاپیتان و انسانی خوب میشناختند. شکلی که او مرا عوض کرد، هیچوقت فراموشش نمی‌کنم.

ذهنیت درست، انعطاف زیاد

علاقه برای ریسک کردن، توجه او به جزئیات و ذهنیت برنده داشتن برای هر مسابقه (حتی برابر منچسترسیتی و لیورپول) حتی بر روی بازیکنان هم تاثیرگذار بود.
توماس فرانک قبل از این‌که سرمربی جوانان دانمارک شود، در کشورش معلم بود. او سپس مربی تیم براندبی شد و در سال 2016 به برنتفورد آمد، ابتدا در نقش دستیار و سپس سرمربی در سال 2018.

طبق گفته‌ها، “مثبت‌اندیشی” در کمپین برنتفورد، رکن مهمی در پیشرفت آن‌هاست.

بن می، مدافع برنتفورد می‌گوید:

به یاد می‌آورم وقتی در زمان برد، مساوی یا باخت با توماس صحبت می‌کردم، از او می‌پرسیدم که آیا من برای پرتاب توپ‌ها مناسب هستم؟ و او پاسخ می‌داد:(آره، همیشه این کار رو بکن، اصلا درباره‌ش شک نکن) و این همیشه برای من افزایش روحیه داشت.

می اظهار داشت که توجه فرانک به جزئیات بیشترین مقداری بود که در طول کریرش تجربه کرده، به عنوان مثال به این‌که چه زمانی پاس بدهد یا کمی طول بدهد و لمس توپ بیشتری داشته باشد، به جای اینکه مستقیما بعد از دریافت توپ پاس بدهد.

می اضافه کرد:

او به چیزهایی فکر می‌کند که شاید دیگران نکنند، او از شنیدن ایده‌های مختلف استقبال می‌کند، چیزی که عالی است. او همیشه سعی می‌کند ایده بازیکنان را به هیئت مدیره منتقل کند. در نهایت، او دانش زیادی درباره فوتبال دارد.

تاکتیک، تکنیک و درک توماس فرانک

برایان ریمر، دستیار فرانک در سال‌های 2018 تا 2022 و اکنون مربی تیم ملی دانمارک، این گزاره‌ها را تائید می‌کند. به گفته او، رئیس سابقش درک بالایی از تاکتیک و تکنیک در فوتبال دارد و درک او از وضعیت انسانی نیز قابل توجه است:

توماس انسان آرامی است و در کار کردن با بقیه خوب. گاهی می‌بینیم سرمربی‌هایی که به اندازه توماس در باشگاهی حضور دارند، کم کم بی‌حوصله می‌شوند، اما همچنان تمام تیم حامی توماس هستند.

به همین خاطر است که اون انقدر در ساخت پایه قوی‌ است، در ساخت همبستگی.
ریمر در ادامه گفت:

او هر دیدار را با جمله (امروز چه روز زیبایی است) شروع می‌کند. مهم نیست که هوا آفتابی، بارانی یا سرد باشد. او همیشه گفتگو را با این جمله شروع می‌کند. به نظرم او میخواهد به همه یادآوری کند (گوش کنید، ما یک زندگی خارق‌العاده داریم. ما خیلی خوشبختیم. بیاید ارزش آن را قدر بدانیم و هر روز بهترین خود را ارائه کنیم.)

ریمر دمزگارد را مثال می‌زند، کسی که 2022 از سمپدوریا خریده شد. بازیکنی که صبر فرانک را مثمر ثمر واقع کرد:

بعضی از مربیان تسلیم می‌شوند و می‌گویند (قرار نیست کار کند) و او را می‌فروختند. اما توماس کیفیت میکل را متوجه شد و با او کار کرد، صحبت کرد و الان از مزایای آن استفاده می‌کند. چنین ابعادی از توماس برای من، یادآور قدرت او هستند.

پدر خانواده

ساخت رابطه نزدیک با بازیکنان در داخل و خارج زمین، همیشه یک تم مهم در هفت‌سال مربی‌گری او در برنتفورد بوده است.

برای مثال، در دسامبر گذشته، فرانک ناتان کالینز را بعد از باخت ۴ بر ۱ برابر ولوز به ماشینش در راه خانه، دعوت می‌کند. بازی‌ای که مدافع دو اشتباه منجر به گل داشت. پیام کاملا واضح بود: کالینز حمایت کامل فرانک را داشت. او در فصل 2024-25 عملکرد محشری داشت.

فرانک پیشنهاد حمایت خصوصی و عمومی را به آیوان تونی بعد از محرومیتش از فوتبال به دلیل دست داشتن در قمار را داد و بعد از پایان محرومیتش، در هفته اول بازگشت او به تمرینات، کمکش کرد تا به روند بازی کردن برگردد.

هیچ سوالی درباره میزان قدرت فرانک در برنتفورد وجود ندارد، اما این او را از بازیکنان دور نمی‌کند. او در تابستان 2023، به همراه تونی، پینوک، ویتالی ینلت، مدز روزلو و فیل گیلس (مدیر ورزشی برنتفورد) در گرند پریکس بریتانیا شرکت کرد. او همچنین چندین بار کادر مربی‌گری خود را به شام دعوت کرده است.

حامی و تحت حمایت تیم

لوک دنیلز، دروازه‌بان دوم برنتفورد در سال‌های 2017 تا 2021، درباره فرانک گفت:

او کسی است که می‌شود نشست و باهاش قهوه خورد. درباره اتفاقات هفته صحبت می‌کردیم و او از خانواده‌ات از تو می‌پرسید. ماشین من را چندین بار دزدیدند و او به من گفت سعی کن اوضاع رو راست و ریست کنی و مطمئن شد که من هوای خانواده‌ام را دارم. هیچوقت مشکلی برای زدنِ در اتاق او (و صحبت کردن) وجود نداشت.

ریمر می‌گوید:

فرانک کسی بود که همیشه می‌توانست به عقبه یک ماجرا نگاه کند و بگوید:(خیلی خب، آروم باشید. بیاید ببینیم اینجا چه اتفاقاتی افتاد.) ممکن بود هر نوع موضوعی مطرح شود، از وضعیت آیون تونی تا اتفاقات شادی مانند پدر شدن یکی از بازیکنان. من اولین کسی بودم که می‌گفتم:(باشه، بازیکنمون پدر شده، ولی اون باید این بعدازظهر بازی کنه!) ولی توماس می‌دانست چه زمانی باید بگه که بازیکن لازمه کنار خانواده‌ش باشه. اون خیلی آرومه و در رفتار با بازیکنا خیلی خوبه.

این رویکرد تنها به بازیکنان اطلاق نمی‌شود، بلکه کادر هم در برمی‌گیرد. در ویدیویی که هفته بعد از رختکن، در رسانه اجتماعی تیم برنتفورد منتشر شد، فرانک از تمام آشپزهای باشگاه با گفتن اسامی آن‌ها، در وعده کریسمس تشکر کرد. او اشاره کرد که آشپزها با پختن این وعده‌های خوب، به تیمش خوشحالی کسب سه و نیم امتیاز را می‌دهند.

در خارج از فوتبال، فرانک از گشت و گذار و همچنین سفر کردن لذت می‌برد. او همچنین مانند باقی سرمربیان پریمیرلیگ، علاقه به بازی پدل دارد و گاهی با کادر تیمش در زمین ورزشی برنتفورد این بازی را انجام می‌دهد.

ریمر، وقتی که در برنتفورد بود، با خانواده فرانک زندگی می‌کرد:”اتمسفر دنجی در خانه او وجود داشت. همیشه چیزی در آن خانه جریان دارد. فوتبال همیشه از تلویزیون درحال پخش است، عصرها بورد گیم انجام می‌شد.”

ریمر اشاره می‌کند که توماس فرانک برای روز بازی که آن را “منطقه جنگی” می‌نامد، کاملا مشتاق است. اما هیچوقت کنترلش را بعد از بازی، از دست نمی‌دهد:

بعضی از مربیان را می‌بینیم که بعد از بازی یا بین دو نیمه داد و فریاد به را می‌اندازند، من هیچوقت توماس را این‌طور ندیده‌ام. او همیشه قبل از بازی، در رختکن (قبل شروع بازی) و بعد از آن آرام است. اما بین دو نیمه همه چیز فرق می‌کند، به نظرم هیچکس نباید هیولایی که در درون اوست را دستکم بگیرد.

رشد موفقیت‌آمیز برنتفورد

بی‌عدالتی است اگر تمام موفقیت برنتفورد را مدیون فرانک بدانیم. نحوه به خدمت‌گیری خاص باشگاه، که با استفاده از مدل دیتای منحصر به‌فرد، توسط مالک، متیو بنهام شکل گرفت، مورد حسادت کل لیگ است.
بنهام شبکه Smartodds (که یک شبکه تامین دیتا و توصیه شرطبندی به کاربران است) را به برنتفورد وارد کرد. این شبکه حدود 85هزار بازیکن در سراسر جهان را مورد بررسی قرار می‌دهد. آن‌ها شش مدل بررسی بازیکن و 16 موقعیت قرارگیری بازیکن (نه 11) را مورد بازبینی قرار می‌دهند.

ارقام در این باشگاه، که از نظر تاریخی زیر سایه همسایه‌های پول‌دارتر و بزرگ‌ترشان زندگی کرده‌اند و در رده‌های بالاتر رقابت می‌کنند، بسیار مهم و حیاتی است. اما توانایی فرانک در ایجاد توازن در عملکردشان با اسکوادی نه چندان نخبه، بسیار مهم است.
او فرهنگ باشگاه را “سس مخفی” نام‌گذاری کرده، اما خود فرانک ذهن فوتبالی هوشمندی دارد.

ریمر می‌گوید:

اون نشان داد که در حوزه تاکتیکال چه مربی توانمندی‌ست و این‌که چطور می‌تواند ایده‌های درون سرش را به این سرعت به زمین بازی وارد کند، محشر است. اگر می‌خواهید در پریمیرلیگ بقا بیابید، باید این توانایی را داشته باشید.

به عقیده ریمر، برنتفورد زیر نظر فرانک، از یک تیم چمپیونشیپی به دنبال تسلط در زمین با در دست داشتن توپ، به یک تیم عمل‌گراتر پریمیرلیگی تبدیل شد. این عملکرد حتی بعد از فروش آیوان تونی به الاهلی ادامه پیدا کرد، به طوری که در 15 بازی خانگی‌شان، 30 گل به ثمر رسانده‌اند.

ریمر گفت:

همان‌طور که در مورد‌های دیگر دیدیم، اگر به پریرمرلیگ بیایید و در حوزه کیفیت بازی در مقایسه با تیم‌های دیگر، کمی ابتدایی بازی کنید، میتواند برایتان مشکل‌ساز باشد. پس برنتفورد تبدیل به تیمی قدرتمند از نظر ضدحمله‌ شد که به نظر من روش درستی بود.

تحسین مرد دانمارکی

ریمر همچنین فرانک را به خاطر تغییر فرمت از 4-3-3 به 3-5-2، در ابتدای حضورش در برنتفورد، تحسین می‌کند. تصمیمی که در ابتدا شکننده به نظر می‌رسید. او ده‌بازی ابتدایی، از مربی به سرمربی (جایگزین دین اسمیت در 2018)، هشت بازی را باخت. سه سال بعد، به پریمیرلیگ راه یافت.

دنیلز درباره فرانک می‌گوید:

توماس به شدت در جزئیات دقت می‌کند. او همه چیز را زیر و رو می‌کند، همه چیز آنالیز شده‌ است. ما قبلا گل‌های زیادی می‌خوردیم، پس مجبور بودیم از حریف گل‌های بیشتری بزنیم

فرانک هر روز ساعت شش صبح بیدار می‌شود، به دنبال راه‌های کوچکی برای منفعت برنتفورد می‌گردد. مثال بارز این فصل، حمله سریع از شروع بازی و گلزنی بود.

او همچنین زمان تمرین را وقف آمادگی برای دقایق پایانی مسابقات می‌کند، مشخصا با این دید که برنتفورد از دقیقه ۹۰ به بعد چطور بازی کند. به این خاطر که دقایق اضافه زیادی توسط داوران اخذ می‌شود. برنتفورد سریع حمله می‌کند و از این که در محوطه ۱۸ قدم حریف حداقل دو بازیکن، بین دو تیرک و بین دروازه‌بان حریف قرار داشته باشند، اطمینان حاصل می‌کند.

چهره‌ی تاکتیکی فرانک

در مصاحبه‌های گذشته، فرانک درباره اهمیت انعطاف به نسبت حریف صحبت می‌کند. او به نسبت راسل مارتین (ساوتهمپتون) و انژ پستکغلو (تاتنهام) در مورد عدم تغییر ذهنیت اصلی، کمتر مورد انتقاد است.

پیچش‌های تاکتیکی فرانک همیشه هم جوابگو نیست. برابر فولهام، با تعویض امبومو با می، فشار تهاجمی تیم کم شد و نتیجه ۱-۰ با باخت ۲-۱ عوض شد.

بهرحال، توماس فرانک جزو سرمربیانی است که اکنون توسط مدیران و تیم‌های پریمیرلیگی به عنوان یک شخصیت باهوش، دوست داشتنی و همراه با شرایط در نظر گرفته می‌شود.

او در تابستان، بین گزینه‌های جانشین اریک‌ تن‌هاخ، سرمربی یونایتد بود. او همچنین زمانی که هلندی در ماه اکتبر اخراج شد، در لیست جانشینانی که دن اشورث تهیه کرده بود، حضور داشت.

در آخرین مصاحبه با اتلتیک، فرانک اظهار داشت که در برنتفورد خوشحال است. او این عقیده را دارد که زندگی خوبی دارد و وضعیتش از این بهتر نمی‌شود، اما همچنین گفت که نمی‌داند که در آینده چه رخ می‌دهد.

ریمر می‌گوید که فرانک آمادگی قدم بعدی با به هدایت گرفتن باشگاهی بزرگ‌تر را دارد، اما آیا توانایی کنترل ستاره‌های حاضر در این تیم‌ها را هم دارد؟

او کسی نیست که با ستاره‌ها به مشکل بخورد. من باور دارم که او شخصیت و هوش لازم برای کنترل این دست از چالش‌ها را دارد.

برای شنیدن تحلیل‌های صوتی هفتگی در پادکست فوتبال لب، از این لینک به ما گوش کنید!

نیما حیدری مقدم، فوتبال لب – مسابقه‌های قهرمانی در انگلستان و فرانسه تقریباً به اتمام رسیده‌اند، اما رقابت در لالیگا همچنان هیجان‌انگیز باقی مانده است. بارسلونا و رئال مادرید هر دو با ۶۰ امتیاز برابر هستند و اتلتیکو مادرید پس از شکست ۴-۲ مقابل تیم هانسی فلیک در روز یکشنبه، اکنون چهار امتیاز عقب‌تر از دو تیم پیشتاز قرار دارد.

هر تیم نقاط قوت خود را دارد. بارسلونا در حمله مهارت بی‌نظیری دارد، اتلتیکو همچنان در دفاع قوی است و رئال مادرید در جایی بین این دو قرار دارد و همیشه قادر به کسب نتیجه در لحظات کلیدی است.

اما کدام باشگاه در پایان فصل در ماه می در صدر جدول خواهد بود؟ پیش‌بینی‌های اوپتا بارسلونا را به‌عنوان قهرمان احتمالی قوی معرفی می‌کنند، اما برای دو تیم پایتخت اسپانیا نیز می‌توان شانس قائل شد.

بارسلونا در صدر لالیگا (28 بازی، 60 امتیاز)، کورس لالیگا

ممکن است قابل درک باشد که فکر کنید بارسلونا قرار بود بدون مشکل قهرمان لالیگا شود؛ به خصوص پس از شروعی طوفانی که فصل را رقم زدند. این تصور به ویژه بعد از پیروزی ۴-۰ خارج از خانه در برابر رئال مادرید در ماه اکتبر که آن را به ۱۰ برد و ۳۷ گل از ۱۱ بازی ابتدایی فصل رساند، تقویت شد.

همچنین، شما تنها کسی نبودید که احتمال دادید تیم هانسی فلیک، فقط دو ماه بعد، همه چیز را از دست بدهد. زیرا الکساندر سورلوث با یک گل دقیقه آخر برای اتلتیکو مادرید، فاصله تیم صدرنشین را به ۸ امتیاز کاهش داد.

این فصل از فوق‌العاده به عجیب نوسان داشته است. اما بارسلونا بالاخره فرم وحشتناک و تثبیت‌شده‌ای را پیدا کرده است. آن‌ها در سال ۲۰۲۵ شکست نخوردند، مجموعه‌ای از ۱۸ بازی، که حداقل در ۱۱ بازی از این ۱۸ بازی، سه گل یا بیشتر زده‌اند. آنها حتی انتقام خود را از اتلتیکو با بردی دیرهنگام در متروپولیتانو در یکشنبه گرفته‌اند و دوباره مسابقه قهرمانی را در دستان خود گرفتند.

فلیک، نقطه‌ی عطف بارسا

حضور فلیک در تابستان، شدت جدیدی به سبک مالکیت محور بارسلونا اضافه کرد. رویکردی که تلاش می‌کرد تیم‌های حریف را در سراسر زمین گسترش دهد. و سپس با پاس‌های دقیق از مدافعان میانی به بازی‌سازان تکنیکی از میان زمین ضربه بزند. هیچ‌کس بهتر از رافینیا نمی‌تواند ترکیب فیزیک و خلاقیت نزدیک را نمایندگی کند. او در این فصل ۲۷ گل و ۱۸ پاس گل ثبت کرد. از نقشی که به او آزادی داد تا هم در عمق زمین قرار گیرد و هم رو به جلو حرکت کند.

هیچ تیمی در پنج لیگ برتر اروپا به اندازه بارسلونا این فصل تلاش برای نفوذ به پشت خط دفاعی انجام نداده است. و همچنین هیچ بازیکنی بیش از رافینیا چنین کاری را نتوانست ثبت کند. او توانایی رسیدن به سرعت بالا را بارها و بارها نشان داد.

پدری، عصای کاربردی در لالیگا

بازگشت پدری پس از مصدومیت، همچنین به تقویت خط حمله بارسلونا کمک کرد. او یک هافبک تنظیم‌کننده ریتم بازی است که از خلاقیت کافی برای باز کردن دفاع‌های فشرده برخوردار است. پاس معلق او برای فرمین لوپز در پیروزی ماه فوریه مقابل سویا، دقیقاً همان نوع توپی بود که در دوران افت میانه فصل خود از دست دادند. زیرا حریفان یاد گرفتند جمع‌تر بازی کنند تا فضای میانی را مقابل بارسلونا مسدود کنند.

با آمادگی و درخشش لامین یامال نیز، مهارت گلزنی لواندوفسکی در نوک خط حمله اغلب چیزی است که عملکردهای امیدوارکننده را به نتایج واقعی تبدیل می‌کند. این پایان‌بندی غریزی او بود که بازی را در روز شنبه تغییر داد. جایی که یک پاس تند و سریع را با سینه دریافت کرد و سپس با یک ضربه غیر منتظره توپ را به گوشه دروازه فرستاد. بدون آن لحظه الهام‌بخش، تیمش احتمالاً در جایگاه سوم قرار می‌گرفت.

آمار نشان می‌دهند که بارسلونا بهترین تیم در این فصل از لالیگا است. هیچ تیمی به حجم ایجاد موقعیت‌های آن‌ها نزدیک نمی‌شود. در حالی که اختلاف گل‌ های مورد انتظار که شاخص قابل اعتمادی برای قدرت تیم در طول فصل است. آن‌ها را بسیار جلوتر از رقبایشان نشان می‌دهد.

تا ۱۰ بازی دیگر که نوبت دیدار مجدد با رئال مادرید فرا برسد. تیمی که آن‌ها پیشتر این فصل با نتایج ۴-۰ و ۵-۲ شکست دادند. اگر این روند خوب را حفظ کنند، اعتماد به نفس بالایی وجود خواهد داشت که بتوانند موفقیت خود را ادامه دهند.

رئال مادرید (۲۸ بازی، ۶۰ امتیاز)، کورس لالیگا

این باور رایج وجود دارد که رئال مادرید استاد زمان‌بندی فصل‌های خود است. به طوری که اغلب فصل را آهسته شروع می‌کند و سپس در ماه‌های تعیین‌کننده به اوج آمادگی می‌رسد. این تصور در لیگ قهرمانان اروپا همچنان معتبر است، جایی که آن‌ها بار دیگر به مراحل پایانی رسیدند، علی‌رغم پاییز ناامید کننده.

اما در داخل کشور، داده‌ها روند متفاوتی را نشان می‌دهند. برای چهارمین فصل متوالی لالیگا، امتیازات کسب‌شده رئال مادرید در هر بازی، در نیمه دوم فصل کاهش یافته است. با مساوی بودن امتیازات لوس بلانکوس و بارسلونا، افت این فصل، که شامل شکست‌های غافلگیرکننده مقابل اسپانیول و رئال بتیس است، ممکن است در رقابت قهرمانی تعیین‌کننده باشد.

با وجود ناپایداری‌هایشان، رئال مادرید همچنان محکم در رقابت قهرمانی حضور دارد. آمار حمله آن‌ها قابل قیاس با بارسلونا نیست. استحکام دفاعی اتلتیکو را نیز نداشتند، اما تیم آنچلوتی راه‌هایی برای حفظ جایگاه در صدر پیدا کرد.

پس از شروعی نامنظم، کیلیان امباپه اکنون در اوج آمادگی قرار دارد. او با دو گل در پیروزی خارج از خانه مادرید مقابل ویارئال در آخر هفته، مجموع گل‌های خود در لیگ را به ۲۰ رساند.

آنچلوتی، ذهنیت برتر

بر خلاف رقبای اصلی خود، رئال مادرید تحت هدایت آنچلوتی هرگز واقعاً یک سبک ثابت و قابل شناسایی را اتخاذ نکرده است. در عوض، این مربی ایتالیایی به مهاجمان فوق‌العاده بااستعداد خود اعتماد دارد تا راه‌حل‌ها را پیدا کنند و به آن‌ها آزادی لازم برای تجزیه دفاع حریفان می‌دهد.

این موضوع در آمار برتر آن‌ها در لالیگا برای “تلاش‌های فردی” و “حرکات پیشرو” منعکس شد. جایی که سه بازیکن جلو شامل وینیسیوس جونیور، امباپه و رودریگو در میان برترین بازیکنان برای حمل توپ به داخل محوطه جریمه قرار دارند.

این آزادی و انعطاف‌پذیری در حملات، به متخصصان قدرتمند یک‌در‌برابر‌یک رئال مادرید اجازه می‌دهد تا یک سمت زمین را به‌طور کامل تحت فشار قرار دهند و برتری عددی ایجاد کنند که کنترل آن بسیار دشوار است. به‌ویژه با توجه به سرعت و مستقیم بودن بازی آن‌ها.

آزادی مشروط و بهم‌ریختگی قابل مشاهده

به‌طور خاص، وینیسیوس جونیور و امباپه دوست دارند در سمت چپ زمین با هم ترکیب شوند. در حالی که جود بلینگام با دویدن‌های هوشمندانه از عمق، لایه‌ای اضافی از تهدید را به حملات اضافه می‌کند.

با این حال، سبک آزاد و کم‌ساختار رئال مادرید بهایی نیز دارد. این تیم پس از، از دست دادن مالکیت توپ به طور تهاجمی فشار نمی‌آورد و اغلب بدون توپ، پراکنده و بدون سازماندهی باقی می‌ماند. به همین دلیل، بلینگام و فدریکو والورده مجبور هستند مسافت‌های بسیار طولانی‌ای را در خط میانی پوشش دهند. تا آزادی هجومی سه بازیکن جلویی را جبران کنند.

این آسیب‌پذیری توسط بارسلونا در دو شکست تحقیرآمیز ال‌کلاسیکو این فصل به شکلی بی‌رحمانه آشکار شد. جایی که لامین یامال و رافینیا در فضاهایی که مادرید خارج از مالکیت توپ باز گذاشت، درخشیدند. این یک نشانه نگران‌کننده پیش از دیدار حساس در ماه می است. اما مادرید همیشه به برنامه جایگزین خود تکیه دارد: تیبو کورتوا شکست‌ناپذیر.

دروازه‌بان بلژیکی در روز شنبه ۹ سیو انجام داد و به طور مداوم ضعف‌های دفاعی مادرید را پوشش داد، و در لحظات کلیدی این فصل، تیم را نجات داد. درخشش فردی نه یک سیستم تعریف‌شده که مدت هاست که نیروی محرکه پشت ویترین جام‌های مادرید بوده است. این احتمال وجود دارد که بار دیگر از این ذخایر استعداد خود برای کسب سی و هفتمین عنوان قهرمانی لالیگا بهره ببرند.

اتلتیکو مادرید (۲۸ بازی، ۵۶ امتیاز) کورس لالیگا

کمتر تیمی به اندازه اتلتیکو مادرید، هفت روزی به این اندازه طاقت‌فرسا را تجربه کرده است.

انگار شکست ۲-۱ مقابل ختافه دو یکشنبه پیش به اندازه کافی بد نبود، بازی‌ای که در دقیقه ۸۸ پیش بودند. شکست بحث‌برانگیز آن‌ها در ضربات پنالتی مقابل رقیب همیشگی، رئال مادرید در لیگ قهرمانان اروپا در میانه هفته، یکی از ناامیدکننده‌ترین لحظات ممکن بود.

چهار روز بعد، آن‌ها تلاش کردند دوباره با بارسلونا روبه‌رو شوند و با دو گل پیش افتادند، اما بار دیگر فروپاشیدند، به طور درمانده شاهد بودند که یک گل انحرافی در دقایق پایانی وقت اضافی وارد گوشه دور دروازه شد.

اگر اتلتیکو چیزی به وفور داشته باشد، آن “شخصیت” است. تحت هدایت دیگو سیمئونه و با بازی‌های مناسب و قابل‌برد که پس از وقفه بازی‌ های ملی در پیش دارند، سطح تمرکز پایین نخواهد آمد و باور تیم حفظ خواهد شد، تا زمانی که بتوانند ارتباط خود را با دو تیم بالای جدول حفظ کنند.

همان‌طور که همیشه، تیم‌های سیمئونه سرسخت و با تعهد دفاعی قوی هستند، با هافبک‌هایی مانند کانر گالاگر و رودریگو دی‌پال که دائماً با مدافعان کناری، وینگرها و مهاجمان در ارتباط هستند تا شکل تیمی مستحکمی را حفظ کنند. حتی ۲۳ گل در تمامی رقابت‌های این فصل برای گلزن برتر، جولیان آلوارز، کافی نبوده تا به طور کامل از شهرت خود به عنوان بازیکنی پرتلاش رهایی یابد؛ او توپ را تعقیب می‌کند و دویدن‌ها را به خط میانی دنبال می‌کند، میان لحظات درخشش سریع در محوطه جریمه.

اتلتیکومادرید، پویاتر از گذشته

با این حال، این دقیقاً همان اتلتیکو مادرید قدیمی نیست، چرا که سیمئونه به طور فزاینده‌ای تلاش می‌کند کنترل بازی‌ها را با داشتن مالکیت توپ به دست بگیرد.

از آغاز فصل ۲۰۱۹-۲۰، میانگین مدت زمان مالکیت بی‌وقفه توپ توسط اتلتیکو مادرید تقریباً ۳۵ درصد افزایش به خود دید و به ۱۰.۱ ثانیه رسید. نمودار زیر نشان می‌دهد که آن‌ها تعداد پاس‌های بیشتری در هر توالی انجام می‌دهند و به طور کلی توپ را با سرعت و مستقیم به سمت دروازه حریف حرکت نمی‌دهند.

در تیم اتلتیکو اکنون هوش تاکتیکی و مهارت بیشتری وجود دارد. همراه با دویدن‌های بی‌وقفه‌ای که به آن عادت کرده‌ایم. تا به این تیم کمک کند مقابل تیم‌های دفاعی‌محور با داشتن مالکیت توپ استراحت کند.

مدیریت بازی اتلتیکو مادرید همچنین به آن‌ها اجازه داده تا فرم خود را حفظ کنند. با سیمئونه که بیشتر از اکثر مربیان توانسته بهره بهتری از نیمکت خود ببرد. بازیکنان ذخیره آن‌ها ۱۸ گل لیگ به ثمر رساندند، بیشتر از هر تیمی در پنج لیگ برتر اروپا. در همین حال، سورلوث با ۸ گل در صدر لیست بازیکنان قرار دارد؛ گزینه‌ای قدرتمند برای دریافت سانترها و بازیکنی سریع و با ضربات قوی که در انتقال‌های دیرهنگام در بازی تأثیرگذار است.

هفته‌ای طاقت‌فرسا بوده است، اما در حالی که رقبای قهرمانی آن‌ها با برنامه‌ای سنگین، سفرهای دشوار در لیگ قهرمانان اروپا پیش رو دارند، اتلتیکو زمان ارزشمندی برای بازیابی و حفظ طراوت خود در اختیار دارد. یک لغزش کافی است و تیم سیمئونه باید آماده باشد تا از فرصت استفاده کند.

آروین منصوری، فوتبال لب– سخت کوشی برای آندریاس پریرا مهم است. با توجه به چالش‌های مختلفی که او در زندگی حرفه‌ای خود با آن روبرو بوده است، در کنترل مشکلات خوب است.

برای پریرا، مسیر سختی برای جایگاهی که اکنون به آن رسیده است، وجود داشته است. او در تلاش برای موفقیت در فوتبال اروپا و برنده شدن جام حذفی با فولهام، به عنوان یکی از خلاق‌ترین هافبک‌های لیگ برتر است. پریرا امیدوار است که با برزیل به جام جهانی 2026 برود. هنگامی که در سال 2011 سر الکس فرگوسن، او را متقاعد کرد که در دوران نوجوانی به منچستریونایتد بپیوندد، به او رویاهای بزرگ‌تری نشان داده شده بود.

پریرا در منچستریونایتد: فراز و فرودها

پس از تقریباً 11 سال حضور در یونایتد، به نظر می‌رسید که رویای او برای بازی در انگلیس به پایان رسیده است. او اولین بازی خود را در سال 2014 برای تیم اصلی انجام داد. پس از تنها 75 بازی برای یونایتد، سرانجام در سال 2022 به دوران حضور خود در منچستر پایان داد. دوران قرضی در اسپانیا، ایتالیا و در نهایت برزیل، جایی که او به فلامنگو کمک کرد تا به افتخار کوپا لیبرتادورس برسد. به نظر می‌رسید که این بازیکن پتانسیل بالقوه در دوران جوانی خود را نشان نداده بود.

اما پس از صعود فولهام به لیگ برتر؛ یک تماس تلفنی از مارکو سیلوا، رویای این هافبک را نجات داد.

آغاز فصلی جدید

پریرا به Opta Analyst می گوید: «من همیشه یک ارتباط قوی را در اینجا احساس می کردم. من همیشه دوست داشتم برگردم. این اولین جایی بود که کشورم را به خاطرش ترک کردم، بنابراین احساس می‌کردم که انگلیس خانه من است.

همیشه این اطمینان را داشتم که می‌توانم اینجا بازی کنم، اما لحظه‌ی خاص [دریافت آن تماس تلفنی] بود. زیرا مارکو کسی بود که در ابتدا به من ایمان داشت و او بود که به من فرصت بازگشت را داد.»

این شانسی است که پریرای 29 ساله، باید از آن بهترین استفاده را بکند.

دستاورد فولهام

او یکی از بخش‌های کلیدی تیم فولهام بوده است. آن‌ها خود را به عنوان یک قدرت در لیگ برتر نشان داده‌اند. به سختی امکان سقوط در سه فصل پس از صعود برای آن‌ها وجود دارد. وضعیت اسف‌بار باشگاه‌های صعود کرده، هم در فصول گذشته و هم این فصل، نشان می‌دهد که فولهام چه دستاوردی داشته. فقط برند لنو و آنتونی رابینسون در این مدت دقایق بیشتری نسبت به پریرا برای فولهام به میدان رفته‌اند.

عملکرد پریرا در پریمیرلیگ

او بیشتر این دقایق را به عنوان میدفیلد تهاجمی بازی کرده است. اگرچه ورود امیل اسمیت-رو از آرسنال در تابستان گذشته فرصت‌های او را در این فصل محدود کرده است. با این وجود، از زمان صعود فولهام، تنها پنج بازیکن در کل لیگ برتر فرصت‌های بیشتری نسبت به او ایجاد کرده‌اند.

فهرست این پنج بازیکن: برونو فرناندز، مارتین اودگارد، بوکایو ساکا، کوین دی بروین و محمد صلاح. او یکی از بهترین موقعیت‌سازان لیگ برتر است. پریرا با آخرین پاس گل خود در پیروزی مقابل وولوز در وسط هفته، نشان داد که می‌تواند چه کارهایی انجام دهد. یک توپ ارسالی زیبا برای گل زودهنگام رایان سسنیون در بازی.

پریرا می گوید: “من از ایجاد فرصت برای هم تیمی‌هایم لذت می‌برم. این چیزی است که من در زمین بیشتر از هر چیزی از آن لذت می برم.

من واقعاً به اعداد و ارقام توجه نمی‌کنم، اما همیشه می‌خواهم در آن دسته از بازیکنان باشم. دوست ندارم خودم را مقایسه کنم، اما می‌خواهم همیشه حرکت‌های بازیکنانی مانند برونو و دی‌بروین را شبیه‌سازی کنم.

من مدتی با برونو بازی کردم و همیشه به حرکت‌های دی‌بروین نگاه می‌کنم. اینکه چگونه او برای ایجاد موقعیت به فضا می‌رود، من همیشه این نوع کلیپ‌ها را تماشا می‌کنم.”

نحوه تمرین پریرا

اگر انتقادی از پریرا وجود داشته باشد، احتمالاً به این دلیل است که او اغلب سعی می‌کند پاس‌های سختی بدهد. اما احتمالاً این چیزی نیست که سیلوا بخواهد از آن جلوگیری کند، زیرا می‌ترسد تاثیر کلی او را بر بازی‌ها کاهش دهد.

با این حال، بخش عمده‌ای از مهم‌ترین دستاوردهای خلاقانه پریرا از طریق نمایش خوب او در ضربات ایستگاهی به دست می‌آید.

توپ‌های مرده بخشی از بازی هستند که همیشه مشهورترین یا پر زرق و برق‌ترین نیستند. این بازیکن برزیلی از پدر آینده‌اندیش‌اش، مارکوس، (که خودش یک فوتبالیست حرفه‌ای سابق است) برای عالی بودنش در ضربات ایستگاهی قدردانی می‌کند.

پریرا می گوید: «این چیزی است که مدتی پیش برای من شروع شد. پدرم همیشه از من حمایت می‌کرد و می‌گفت: “با تکنیکی که دارم باید کرنرهای بهتری بزنم، ضربات آزاد بهتری بزنم.” بنابراین شروع به تمرین کردم.»

غنیمت شماری

فولهام از این مزیت بهره می‌برد. پریرا با مجموعه‌ای از معیارهای مختلف خلاقانه، در صدر جدول لیگ برتر است. از زمانی که به فولهام پیوست، او بیش از هر بازیکن دیگری در لیگ برتر، موقعیت‌های کرنر (90) و موقعیت‌های توپ مرده (104) ایجاد کرده است. او همچنین از نظر تعداد کرنرهایی که با اولین ضربه پس از ارسال او به گل تبدیل شده است، در صدر قرار دارد (9) و از نظر تعداد کل گل‌هایی که هم تیمی‌هایش پس از ضربه کرنر به ثمر رسانده اند (18) تنها پس از ساکا (20) در رتبه دوم قرار دارد.

کرنر مهم است!

پریرا می گوید: «اینجا در فولهام، مارکو من را فوراً در کرنر قرار داد و ما همیشه آن‌ها را تمرین می‌کنیم. و همچنین ما افراد فوق‌العاده زیادی داریم که می خواهند توپ را با سر بزنند و این کار من را آسان‌تر می کند.»

پریرا باعث می‌شود که خلق موقعیت‌ها از کرنرها بسیار آسان‌تر از تصویر برنامه‌ریزی دقیقی باشد که این روزها اغلب در لیگ برتر مشاهده می‌کنیم.

پریرا می‌گوید: «هیچ مربی تعیین‌شده برای ضربات ایستگاهی وجود ندارد. یک آنالیزور که من با او صحبت می‌کنم، در مورد اینکه کجا می توان توپ را گذاشت و کجا گذاشتن توپ راحت‌تر است، به من کمک می‌کند و ما بهترین گزینه‌ها را بررسی می‌کنیم. اما همچنان مارکو سرمربی است. او بر همه چیز نظارت می‌کند و تصمیم می‌گیرد. ما مناطق خاصی داریم که می‌دانم می‌توانند خطرناک باشند، اما معمولاً با بازیکنی صحبت می‌کنم که می‌دانم قرار است به منطقه خاصی برود و سعی می‌کنم توپ را برایشان بفرستم.»

در حالی که اکثر باشگاه‌ها ترجیح می‌دهند کرنرهای چرخشی داشته باشند و بسته به اینکه کرنر در کدام سمت زمین باشد، بین چپ‌پاها و راست‌پاها جابه‌جا می‌شود. فولام تقریباً بین این دو تقسیم کاملاً مساوی است. آن‌ها از زمانی که به سطح بالاتر راه یافته‌اند، از این نظر به 50٪-50٪ نزدیک‌تر از هر تیم دیگری هستند. فقط به این دلیل است که پریرا از هر دو طرف توپ می‌زند، بنابراین نمایش او مفید است.

پرسینگ، رکن مهم در پریمرلیگ

با این حال، بازی مدرن برای یک هافبک خلاق بسیار بیش‌تر از خلق شانس است. اخلاق کاری پریرا به او کمک کرده تا در این زمینه موفق شود. او در همان اوایل حضور در یونایتد مشخص کرده بود که دقیقاً چه چیزی از او بدون مالکیت درخواست می‌شود.

او می‌گوید: «پرسینگ چیزی است که وقتی به انگلیس آمدم یاد گرفتم. من در آکادمی جوانان پی‌اس‌وی آیندهوون بازی می‌کردم و پرسینگ زیادی در آنجا انجام نمی‌دادم. اما وقتی به یونایتد رفتم، مربی‌ای به نام وارن جویس داشتم که ویدیوهایی از وین رونی و کارلوس توز و نحوه دویدن آن‌ها به دنبال توپ را به من نشان داد.

او به من کمک کرد تشخیص دهم که باید آن نوع گرسنگی را شبیه سازی کنم، تا بازیکنی باشم که می تواند پرس را آغاز کند. می‌دیدید که آن‌ها بلافاصله پس از قطع توپ در زمین حریف، چندین گل به ثمر می‌رساندند.

من توانایی فنی را داشتم، بنابراین فکر کردم که این ایده خوبی است که سعی کنم آن را در بازی خود قرار دهم.»

توانایی پریرا در پرس

از زمان انتقال به فولام، پریرا در بین 20 بازیکن برتر لیگ برتر از نظر پرس، پرس در یک سوم میانی زمین، پرس در یک سوم پایانی زمین، پرس‌های منجر به برگرداندن مالکیت و مسافت طی شده در حین پرس، در بین 20 بازیکن برتر لیگ برتر قرار دارد. درک تاکتیکی و توانایی او در رهبری چیزی است که سیلوا علناً در مورد آن صحبت کرده است، و زمانی که او بازی نمی‌کند، گاهی اوقات آشکار است که فولام در رهبری در زمین خود دچار مشکل است.

کار بزرگ مارکو سیلوا

سیلوا هنگام بازی تیمش روی تمام جزئیات وسواس دارد (به قول پریرا “یک کمال گرا”) و به وضوح از بازیکن برزیلی تا حدی به دلیل توانایی او در اجرای دستوراتش بدون توپ خوشش می‌آید. اما او همچنین می‌خواهد مهاجمانش با آزادی بازی کنند. او کار استثنایی انجام داده است و فولام در یکی از بهترین فصل‌های تاریخ خود در کورس سهمیه حضور دارد، نهم لیگ برتر و تنها چهار امتیاز فاصله با رتبه پنجم.

ابرکامپیوتر Opta به آنها شانس 3.2 درصدی برای قرار گرفتن در بین 5 تیم برتر می دهد که طبق شرایط، احتمالاً برای صعود به لیگ قهرمانان کافی است.

پریرا می‌گوید:«3.2٪؟ بنابراین، یک شانس وجود دارد! ما می‌دانیم که [کسب سهمیه] لیگ قهرمانان دشوار خواهد بود، اما ما رویای یک مقام اروپایی را داریم، می‌خواهیم برای آن تلاش کنیم. ما فقط بازی به بازی را فشار می‌آوریم، اما مطمئناً این در پس ذهن ماست.»

مقصد بعدی؛ ومبلی

با توجه به اینکه تعداد زیادی از تیم‌های بزرگ در این فصل از جام حذفی خارج شده اند، دری به روی تیمی مانند فولهام باز شده است. این اولین جام مهم باشگاه خواهد بود، اما چرا نباید این سالی باشد که آنها سرانجام به انتظار خود پایان دهند؟

پریرا می‌گوید: «ما به رفتن در جام حذفی فکر می‌کنیم. ما می‌دانیم که سخت خواهد بود، اما قطعاً این چیزی است که رویای آن را داریم.»

این محصول فعلی یک تیم بسیار هیجان‌انگیز فولام است که طرفدارانش از خود می‌پرسند که آیا می‌توانند در این فصل کاری واقعاً خاص انجام دهند؟ این یک دستاورد تاریخی خواهد بود، اما پریرا به تحقق آن کمک کرده است.